Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες '2021'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Indian

    ΔΡΑΧΜΑΝ

    Ο ήρωας του Γιώργου Μαυρίδη και του Νίκου Πολυχρονόπουλου επιστρέφει για δεύτερη φορά στο χαρτί και υπόσχεται να μας κάνει να περάσουμε όμορφα. Ο λόγος για τον Δράχμαν, έναν υπερήρωα που έχει μία δύναμη παρωχημένη πλέον, καθώς αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι μπορεί να “γεννάει” δραχμές! Όπως είναι φυσικό, λοιπόν, ο φίλος μας είναι άνεργος, μιας και η δύναμη που κατέχει πλέον δεν είναι καθόλου χρήσιμη στους μελλοντικούς εργοδότες του, με αποτέλεσμα να μένει στο σπίτι και να φροντίζει την μητέρα και την γάτα του, έχοντας όμως στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι κάποια ημέρα θα πετύχει τον στόχο του. Ο Γιώργος μπλέκει μαεστρικά την υπερηρωική κουλτούρα, με την σκληρή ελληνική πραγματικότητα κι όλα αυτά δοσμένα με αρώματα εύστοχου χιούμορ. Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ περίμενα να υπάρχει μία συνοχή στην πλοκή, που θα οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα συγκεκριμένο σημείο, αντί αυτού έχουμε μία σειρά από (ως επί το πλείστον) μονοσέλιδα γκαγκ, τα οποία δεν μπορούμε να πούμε ότι συνδέονται στο 100% μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, πάντως, υπήρχαν αρκετά σημεία της πλοκής που με έκαναν και γέλασα κι αξιοσημείωτο είναι ότι αυτά προέρχονταν από τις σπαρταριστές ατάκες της μητέρας και της γάτας. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία καλή δουλειά, που προσωπικά πιστεύω ότι αναδύει περισσότερο μία γελοιογραφική υφή, παρά ένα ολοκληρωμένο σενάριο. Προτείνεται στους λάτρεις αυτής της θεματολογίας, αλλά νομίζω ότι δεν θα δυσαρεστήσει και τους υπόλοιπους. Αξίζει να της ρίξετε μία ματιά. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, δυστυχώς αυτός αποτελεί και το πιο αδύναμο σημείο του συνόλου. Το σχέδιο είναι εντελώς έξω από την πεπατημένη και τις φόρμες, με την κακή έννοια του όρου. Είναι πολύ ατσούμπαλο, τόσο στα καρέ, όσο και στον σχεδιασμό των χαρακτήρων, ενώ και το μελάνωμα που θα έπρεπε να κυριαρχεί, λόγω του ασπρόμαυρης απόχρωσης, δεν με ικανοποίησε. Γενικά θα το χαρακτήριζα άγουρο και ταυτόχρονα φλύαρο… Εκδοτικά έχουμε να κάνουμε με ένα απλό έντυπο, που το μόνο πρωτότυπο επάνω του είναι ότι έχει dust jacket! Τώρα για ποιον λόγο έχει γίνει αυτό σε ένα τεύχος 44 σελίδων που είναι δεμένο με καρφίτσα, δεν το κατάλαβα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ κι αρκετά παχύ, ενώ το μοναδικό συνοδευτικό υλικό που παρατίθεται είναι οι δύο σύντομες βιογραφίες των δημιουργών που θα τις βρούμε στα “αυτάκια” του dust jacket. Η σελίδα του Δράχμαν στο Facebook Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για διάθεση του τεύχους.
  2. Indian

    THEY CALL HER JACK

    Όχι πολλά χρόνια από τώρα μεταφερόμαστε στην καυτή έρημο, όπου η Jack, μία γυναίκα που φέρεται να έχει τσαγανό και μεγάλη σκληραγώγηση, κατευθύνεται, εξουθενωμένη, προς την κοντινή πόλη, για να πάρει προμήθειες. Σε αυτό της το ταξίδι θα συναντήσει διάφορες προκλήσεις, όπως πολλούς “πειρατές” που θέλουν να την εκμεταλλευτούν ποικιλοτρόπως. Δεν γνωρίζουν, όμως, που έχουν μπλέξει! Έτσι ξεκινάει, λοιπόν, η ιστορία της Jack, όπως μας την διηγείται ο Kon Kun, για τους φίλους Γιάννης Κωνσταντινίδης, στην πρώτη αυτοέκδοσή του που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 09/07/2021 στα πλαίσια του φεστιβάλ Comics n' Beer Kypseli Fest. Σεναριακά έχουμε να κάνουμε με ένα χρονικό και τοπικό πλαίσιο, ίδιο με εκείνο των ταινιών “Mad Max”, ενώ η βασική πρωταγωνίστρια είναι γαλουχημένη με μία δυναμική προσωπικότητα. Ο Kon Kun φαίνεται ότι έχει δημιουργήσει έναν χαρακτήρα σταθερό και στιβαρό κι όχι έναν διάττοντα αστέρα που θα περάσει και θα χαθεί. Η πλοκή βάζει τον αναγνώστη ακαριαία στην δράση και την ένταση κι ενώ αυτό ίσως να το χαρακτηρίζαμε καλό (για ν’ αποφύγουμε μία ενδεχόμενη “κοιλιά”), εντούτοις δεν παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες για τον κεντρικό χαρακτήρα, την εποχή και τις συνθήκες που επικρατούν. Φαντάζομαι ότι θα γίνει κάποιο revealing στην συνέχεια, αλλά καλό θα ήταν να έχουμε κάτι και στο πρώτο τεύχος. Προσωπικά, λοιπόν, θα ήθελα λίγη περισσότερη φροντίδα στην αφήγηση για να ενταθεί η αγωνία και η προσμονή για τα μετέπειτα γεγονότα. Κάτι που δεν μου άρεσε και πρέπει να το αναφέρω είναι ότι στους διαλόγους υπάρχουν πολλές βωμολοχίες, πολλές φορές δυσανάλογες με το κείμενο. Παραδέχομαι ότι μιλάμε για μία περίεργη εποχή, όπου τα πάντα έχουν καταλυθεί, αλλά νομίζω ότι ο δημιουργός έχει την ικανότητα να περιγράψει αυτές τις ζοφερές σκηνές και καταστάσεις με λιγότερες βρισιές. Και μιας κι αναφέραμε το πρώτο τεύχος, να πούμε ότι καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές το “They call her Jack” έχει κυκλοφορήσει τρία τεύχη, τα οποία είναι τα εξής: 1. “Welcome to the human race” 2. “Bad moon rising” 3. “Mojave Red” Και κάπου εδώ να πούμε ότι το δεύτερο τεύχος κυκλοφόρησε 15/04/2022 στα πλαίσια του ComicDom, ενώ το τρίτο τον Μάρτιο του 2023 πάλι στο ComicDom. Εν κατακλείδι, αν και διάβασα μόνο το πρώτο τεύχος, το συγκεκριμένο κόμικ μού κέντρισε το ενδιαφέρον και σίγουρα θα ήθελα να διαβάσω και την συνέχεια των περιπετειών της Jack. Προτείνεται στους λάτρεις των δυστοπικών σεναρίων και είμαι σίγουρος ότι δεν θα μετανιώσουν για την επιλογή τους. Πολύ ικανοποιημένος έμεινα κι από τον εικαστικό τομέα. Έχουμε ένα σχέδιο ζωντανό κι άρτια περιγραφικό, που δίνει περισσότερη έμφαση στους χαρακτήρες και τις σκηνές δράσης, παρά στα τοπία. Η απόδοση των χαρακτήρων είναι εξαιρετική, το ίδιο και η απόδοση της βίας. Το ασπρόμαυρο χρώμα πιστεύω ότι ταιριάζει απόλυτα στην αισθητική και την ιδιοσυγκρασία της πλοκής. Γενικά, λοιπόν, και σε αυτόν τον τομέα έχουμε μία πολύ τίμια προσπάθεια. Εκδοτικά έχουμε ένα μεσαίο (προς μικρό) έντυπο το οποίο φέρει καλής εκτύπωσης και ποιότητας, ματ χαρτί στο εσωτερικό και λίγο πιο παχύ χαρτί στο εξώφυλλο. Αρκετά καλή δουλειά για φανζίν. Συνοδευτικό υλικό δεν θα βρούμε, εκτός από μερικούς λογαριασμούς του δημιουργού στα social medias. Οι εσωτερικές σελίδες είναι δανεισμένες από τον λογαριασμό του δημιουργού στο Facebook. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους. Οι λογαριασμοί του δημιουργού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
  3. Indian

    ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΑΝΕ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ...

    Το κόμικ “Όταν ξυπνάνε οι νεκροί…” αποτελεί μία δημιουργία του Θόδωρου Πανάγου, ο οποίος έγραψε το σενάριο και της Σταυρούλας Παπαδάκη, που επιμελήθηκε τον εικαστικό τομέα. Η υπόθεση ξεκινάει με ένα άνδρα και μία γυναίκα που πλέον είναι νεκροί, να βγαίνουν από τους τάφους τους με σκοπό να συναντήσουν τον Κόσμο, τον άρχοντα του Ουρανού, προκειμένου να πάρουν εκδίκηση. Ο Κόσμος έχει σκοτώσει τον πατέρα του άνδρα κι άρπαξε όλη την οικογενειακή του περιουσία. Έτσι εκείνος έχει δώσει μία βαριά υπόσχεση στην μητέρα του ότι θα τον βρει και θα τον βγάλει από την μέση. Το ταξίδι τους ξεκινάει, λοιπόν, και κατά την διάρκεια της διαδρομής θα συναντήσουν ακόμα ένα ζευγάρι πεθαμένων κι έτσι και οι τέσσερίς τους και με την βοήθεια του… γρουσούζη Χάρου, που αναλαμβάνει να τους περάσει από τον Αχέροντα, φτάνουν μέχρι το λημέρι του Κόσμου. Η συνέχεια στα τεύχη σας… Είναι φανερό ότι οι συντελεστές του κόμικ συνθέτουν μία ιστορία εξαιρετικά μακάβρια, αλλά σε καμία περίπτωση horror. Πολλοί από τους διαλόγους αναφέρονται εμμέσως στην σημερινή πολιτική κατάσταση, ενώ ο κύριος κορμός του σεναρίου αποτελεί μία υπόθεση με βάση κι αξιόλογη ροή. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλά σημεία του έργου εντόπισα μία ακατάσχετη φλυαρία που δεν προσέφερε πολλά και με κούρασε, αλλά στο σύνολό του με ικανοποίησε. Το φινάλε το βρήκα έξυπνο, λυτρωτικό, αλλά και με αλληγορία. Εν κατακλείδι, προτείνεται σε εκείνους που αρέσκονται σε μία τέτοια θεματολογία, αλλά και σε εκείνους που θα ήθελαν να διαβάσουν κάτι γρήγορο, αλλά όχι πρόχειρο. Το σχέδιο δυστυχώς το βρήκα υποδεέστερο του σεναρίου. Ήταν πολύ αφηρημένο και στατικό και σε συνδυασμό με την δυσαναλογία που υπάρχει ανάμεσα στα (σχετικά) μικρά καρέ και τα τεράστια “μπαλονάκια” διαλόγων, το αποτέλεσμα δεν έβγαινε παντού εξίσου ικανοποιητικό. Επίσης, από την στιγμή που μιλάμε για ένα απλοϊκό σχέδιο, το ασπρόμαυρο χρώμα που υπάρχει εδώ, θεωρώ ότι είναι το πλέον κατάλληλο για την περίσταση. Η έκδοση είναι μικρή στο μέγεθος και μοιάζει με φανζίν. Το χαρτί στο εξώφυλλο έχει υφή χαρτονιού, ενώ οι σελίδες από τις οποίες αποτελείται το εσωτερικό είναι ματ και με μέτριο πάχος. Το μόνο συνοδευτικό υλικό που βρίσκει ο αναγνώστης στο έντυπο είναι μία σελίδα που διαφημίζει τα υπόλοιπα κόμικς της Σταυρούλας Παπαδάκη που έχουν κυκλοφορήσει από την συγκεκριμένη εκδοτική. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ. Ο λογαριασμός της εκδοτικής στο Facebook
  4. Indian

    ΟΙΩΝΟΣ

    Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, στα πλαίσια της ευαισθητοποίησης του κοινού για την εξαφάνιση πολλών ειδών αετών, κυκλοφόρησε το 2021 το κόμικ Οιωνός. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο γραφικό χωριό Αετός της Μεσσηνίας, κοντά στο δικό μου χωριό, στο οποίο βλέπουμε δύο παιδιά να απολαμβάνουν τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού μαζί με τον παππού τους. Κάποια στιγμή κι ενώ είναι στην αυλή και διαβάζουν τα μαθήματά τους (ένα οξύμωρο σχήμα που εντόπισα εδώ ), ο παππούς, γεμάτος δέος, βλέπει στον ουρανό ένα ζευγάρι Σπιζαετών, ενός είδους που φαίνεται να έχει εκλείψει αρκετά χρόνια από την περιοχή! Όπως είναι φυσικό αυτό το νέο δεν μένει μόνο στα στενά όρια μιας αυλής, αλλά μεταφέρεται και στο κέντρο λήψης αποφάσεων του χωριού που δεν είναι άλλο από το… καφενείο. Θα ακουστούν πολλές θεωρίες, αλλά κι ακόμα περισσότερες ιστορίες από το παρελθόν και φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι κλασικές δεισιδαιμονίες. Ένα δυσάρεστο γεγονός, όμως, θα τους επαναφέρει στην πραγματικότητα και κυρίως τα παιδιά, τα οποία με την βοήθεια των απεσταλμένων της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, θα αναλάβουν δράση και θα δείξουν το έμπρακτο ενδιαφέρον τους γι΄ αυτά τα μαγευτικά αρπακτικά. Προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μία προσεγμένη δουλειά η οποία εξυπηρετεί δύο ευγενείς σκοπούς. Ο πρώτος είναι να ψυχαγωγήσει τον αναγνώστη και μέσα από αυτό να τον ενισχύσει ώστε να αναλάβει πρωτοβουλία για την προστασία αυτής της τόσο σημαντικής και συνάμα απειλούμενης ομάδας πουλιών. Κι από την στιγμή που διαδραματίζεται σε ένα (σχεδόν) γειτονικό χωριό από το δικό μου, με γεμίζει χαρά και μου εξάπτει περισσότερο το ενδιαφέρον. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για την άγρια φύση και ζωή της χώρας μας και διαθέτουν μία γενικότερη οικολογική συνείδηση. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, αυτό που ξεχώρισα είναι την πολύ όμορφη παλέτα γήινων και παράλληλα ζωηρών χρωμάτων που έχουν χρησιμοποιηθεί. Αυτές που επικρατούν περισσότερο είναι οι αποχρώσεις του πράσινου, οι οποίες μας μεταφέρουν νοητά στην περιοχή και μας κάνουν να μυρίσουμε την φύση… Αλλά κι από το σχέδιο δεν είχα κάποιο μεγάλο παράπονο. Διαθέτει καλή κίνηση, βοηθάει στην σωστή ροή της πλοκής, βγάζει την απαραίτητη ένταση, αλλά και δράση στις σωστές δόσεις, όπου χρειάζεται. Το μόνο παράπονο που οφείλω να παραθέσω είναι η γραμματοσειρά που έχει επιλεγεί στο lettering, την οποία και βρήκα κάπως κουραστική στο μάτι. Για την έκδοση θα μπορούσαμε να πούμε πολλά κι αυτό γιατί το περιεχόμενό της παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Εκτός από το κόμικ, το οποίο καταλαμβάνει την πλειοψηφία του συνόλου των σελίδων, έχουμε κι ένα πλούσιο υλικό που το συνοδεύει. Έτσι, μετά το τέλος της ιστορίας βρίσκουμε ένα άρθρο τριών σελίδων που φέρει τον τίτλο “Γνωριμία με τους αετούς” και σκοπό έχει να μας ενημερώσει για την ανατομία αυτών των πτηνών, για τις συνήθειές τους, αλλά και τους κινδύνους που εκείνοι διατρέχουν, καθώς επίσης και τους τρόπους που μπορούμε να τους προστατεύσουμε. Μετά από αυτό, βρίσκουμε έναν Οδηγό αναγνώρισης αετών, ο οποίος περιέχει πανέμορφα σχέδια από είδη που τα συναντάμε στην χώρα μας, μαζί με λίγα λόγια για αυτά. Το έντυπο ολοκληρώνει την ύλη του με μερικές σελίδες με παιχνίδια, ζωγραφική και σπαζοκεφαλιές για τους μικρούς μας φίλους. Η επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνική Ορνιθολογικής Εταιρείας Το έντυπο σε ηλεκτρονική μορφή Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.
  5. Μέσα στην θαλπωρή που προσφέρουν τα Χριστούγεννα είναι πολύ οδυνηρό για ένα παιδί να μαθαίνει ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Φανταστείτε, όμως, πόσο πιο δυσβάσταχτο θα ήταν αν μάθαινε ότι υπάρχει, αλλά είναι νεκρός! ! Κάτι τέτοιο σκαρφίστηκε το μυαλό του Τζεροκαλκάρε, γνωστού στο ελληνικό κοινό από το “Cobane Calling”, που ένα μέρος του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Μπλε Κομήτης” και δημιούργησε το κόμικ “Στον μακαρίτη Αϊ-Βασίλη: Μία Χριστουγεννιάτικη ιστορία”. Ο δημιουργός παραδέχεται την ύπαρξη του εν λόγω Αγίου, ο οποίος έχει στήσει εδώ και αιώνες μία επιχείρηση στον Βόρειο Πόλο, που σκοπό έχει να επιβραβεύσει τα καλά παιδιά όλου του κόσμου, δίνοντας του τα δώρα που επιθυμεί το καθένα, την παραμονή των Χριστουγέννων. Σε αυτό του το έργο έχει αρωγούς την γυναίκα του κι έναν μεγάλο στρατό από ξωτικά. Όταν, όμως, ο Άγιος μεταφέρεται σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, ύστερα από πυροβολισμό και μετά από λίγες ημέρες αφήνει τον μάταιο τούτο κόσμο, τότε τα πράγματα παίρνουν μία διαφορετική τροπή από την συνηθισμένη, πολύ πιο άγρια κι ανελέητη. Η χήρα του παίρνει μερικές δύσκολες αποφάσεις, πολλά ξωτικά χάνουν την δουλειά τους, τα πνεύματα οξύνονται στον υπερθετικό βαθμό και οι συγκρούσεις στους δρόμους φέρνουν κι άλλα θύματα… Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο Τζεροκαλκάρε, παίρνει μία τόσο όμορφη κι άδολη παράδοση και την αποδομεί πλήρως, φέρνοντάς την στην σύγχρονη πραγματικότητα, που κάθε άλλο παρά παραμυθένια φαντάζει. Δημιουργείται, λοιπόν, μία ιδιαίτερη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, στην οποία η δολοφονία του κεντρικού πρωταγωνιστή φέρνει μία σειρά από αλυσιδωτές καταστάσεις, οι οποίες οξύνονται εκθετικά και ραγδαία. Με αυτόν τον τρόπο ο δημιουργός σατιρίζει εύστοχα το όλο concept του Άγιου Βασίλη, αλλά και την κοινωνία που ζούμε. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι το σενάριο αναδίδει αρώματα κωμικού στοιχείου, χωρίς όμως να διαθέτει κάποιο (πολύ) χιουμοριστικού καρέ ή κάποιον σπαρταριστό διάλογο. Αν μη τι άλλο, μιλάμε για μία Χριστουγεννιάτικη αφήγηση που είναι ο ορισμός της πρωτοτυπίας και σπάει οποιοδήποτε στερεότυπο και στεγανό. Προσωπικά, μου άρεσε αυτή η υπόθεση, αν και υπήρχαν στιγμές που ένιωσα λίγο άβολα, μιας και δηλώνω λάτρης της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου κι όλων των παραδόσεών της. Προτείνεται σε αυτούς που θέλουν να διαβάσουν κάτι το διαφορετικό και… διεστραμμένο για τα Χριστούγεννα και θεωρώ ότι θα αποτελούσε έναν τέλειο συνδυασμό με το βιβλίο του Ηλία Φουντούλη “Χαρτί & καλαμάρι: 12 σκοτεινές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες”. Καλό θα ήταν, πάντως, να μην το δωρίσετε στο μικρό ανιψάκι σας…! Ο εικαστικός τομέας διαθέτει πλουραλισμό μοτίβων. Έτσι, βρίσκουμε κανονικές ασπρόμαυρες σελίδες με κλασικά καρέ (εικονογράφηση και μπαλονάκια), αλλά έχουμε και μονοσέλιδα σκίτσα. Επίσης, βρίσκουμε και σελίδες μόνο με αφήγηση. Έξυπνη τεχνοτροπία, αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη. Το σχέδιο έχει δόσεις γελοιογραφίας, αλλά δεν υστερεί στην απόδοση των λεπτομερειών και των σκληρών εικόνων της πλοκής. Τόσο το ασπρόμαυρο στοιχείο, όσο και το χρώμα όπου έμπαινε (το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα) επιτελούν αξιόλογα το έργο τους. Η έκδοση έχει μέτριο μέγεθος και φέρει στο εσωτερικό της ματ χαρτί ενισχυμένου πάχους. Το εξώφυλλο έχει όμορφα χρώματα, καλό πάχος και διαθέτει “αυτάκια”, τα οποία όμως δεν έχουν κάτι αξιόλογο, παρά μόνο ένα ανεπαίσθητο και δυσανάλογο του μεγέθους τους, σκιτσάκι. Την κόλληση στην ράχη την βρήκα καλή. Σαν συνοδευτικό υλικό μπορούμε να εντάξουμε μία σελίδα με σημειώσεις της ελληνικής έκδοσης για την επεξήγηση μερικών Ιταλικών ονομάτων και γεγονότων που είναι άγνωστα στο ευρύ ελληνικό κοινό, καθώς επίσης και μία σελίδα που φέρει την βιογραφία του Τζεροκαλκάρε. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.
  6. Παιδικό βιβλίο στο οποίο ο Μίκυ μας διηγείται τις πιο όμορφες στιγμές των Χριστουγέννων που ξεχωρίζει: το να επιλέγει χριστουγεννιάτικο δέντρο, να το στολίζει με την παρέα του, να τραγουδάνε όλοι μαζί τα κάλαντα κλπ. Πολύ όμορφα σχέδια, σε ένα βιβλίο με άκρως εορταστικό πνεύμα.
  7. Indian

    ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ

    Το 2021 η εταιρία "Αδελφοί Βλάσση", με μακροχρόνια παρουσία στα εκδοτικά δρώμενα της πατρίδας μας, η οποία το 2001 επανέκδοσε συλλεκτικά 13 τόμους της Διαπλάσης των Παίδων, κυκλοφόρησε μία σειρά βιβλίων με μυθιστορήματα του μεγάλου λόγιου Γρηγορίου Ξενόπουλου. Τα βιβλία, τα οποία διανεμήθηκαν με την εφημερίδα Real News του Σαββάτου, περιείχαν κι από ένα αυτοτελές μυθιστόρημα, σε καλή ποιότητα χαρτιού (αν και λίγο λεπτή), καλυμμένα από ένα σκληρό εξώφυλλο. Το αξιοπερίεργο είναι ότι η υφή του χαρτιού διαφέρει από βιβλίο σε βιβλίο. Γλώσσα δημοτική, απαλλαγμένη από το πολυτονικό σύστημα και με ευανάγνωστη γραμματοσειρά, συνθέτουν ένα αποτέλεσμα άκρως δελεαστικό για τον λάτρη των μυθιστορημάτων του Ξενόπουλου. Αν και δεν υπάρχει συνοδευτικό υλικό, πιστεύω ότι η παρούσα σειρά αποτελεί ένα κόσμημα για τις βιβλιοθήκες των απανταχού φίλων της ποιοτικής ελληνικής λογοτεχνίας. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο. "Σας ασπάζομαι, Φαίδων."
  8. Indian

    MINIMUM EFFORT

    Το Minimum Effort αποτελεί μία δημιουργία του Στηβ Στιβακτή, γνωστού μας από την Σκιτσούχτρα, την Σπαζοραχούλα και το Εσμέ. Πριν περάσουν στο χαρτί, αυτά τα μεμονωμένα στριπάκια κυκλοφορούσαν κάθε μήνα στην σελίδα του στο Patreon. Όταν, λοιπόν, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι ωρίμασαν οι καιροί, ο Στηβ, συγκέντρωσε την συντριπτική πλειοψηφία αυτών των στριπ (όπως αναφέρει ο ίδιος μόνο λίγα έμειναν εκτός, λόγω του ότι δεν του άρεσαν ιδιαίτερα ή ότι δεν ήταν συμβατά με το φορμάτ του τεύχους) και τον Σεπτέμβριο του 2021 τα εξέδωσε σε ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι. Η συγκεκριμένη δουλειά ουσιαστικά πρόκειται για ένα άτυπο ημερολόγιο του δημιουργού, από τις ημέρες του εγκλεισμού και της πανδημίας γενικότερα. Ξεκινάει από τον Μάιο του 2019, περνά από το 2020 και καταλήγει στο 2021. Μαζί του σε αυτό το ταξίδι είναι οι φίλοι του και πρώτη από όλους (και καλύτερη) είναι η Ρενέ, η χαριτωμένη σκυλίτσα του, με την οποία έχουν ζήσει πολλές ευτράπελες, χαριτωμένες και συγκινητικές καταστάσεις. Ο Στηβ περιγράφει σκηνές από την καθημερινότητά του, καθώς επίσης παραθέτει σκέψεις του τόσο για την κοινωνία, όσο και πιο προσωπικές. Πάντα με κέφι και διάθεση για αυτοσαρκασμό, αλλά και με οξυμένη την αίσθηση του προβληματισμού. Διαβάζοντας πρόσφατα το “Δεν είναι τίποτα: Ένα κομιξοημερολόγιο”, εντόπισα πολλές ομοιότητες όσον αφορά την δομή των δύο κόμικς. Έτσι μπορώ να πω ότι το αίσθημα της έκπληξης λόγω πρωτοτυπίας… πήγε περίπατο. :P Γενικά, πάντως, την βρήκα μία καλή δουλειά, που φέρνει τον δημιουργό πιο κοντά στο κοινό του, γεγονός ευχάριστο. Προτείνεται, λοιπόν, πρωτίστως σε αυτούς. Από το σχέδιο δεν μπορώ να πω ότι έμεινα με ανοιχτό το στόμα, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι επιτελεί στο ακέραιο την δουλειά του. Έχει λεπτομέρειες και βοηθάει τα μέγιστα να γίνει και οπτικά κατανοητή η ιδέα του κάθε στριπ. Αν θα έπρεπε να το χαρακτηρίσω, θα έλεγα ότι μοιάζει περισσότερο με πρόχειρο γελοιογραφικό σκίτσο. Το ασπρόμαυρο χρώμα, από την στιγμή που έχουμε μονοσέλιδα στριπάκια κι όχι ένα σενάριο με αρχή, μέση και τέλος, πιστεύω ότι είναι το ιδανικό. Η έκδοση, αν και μιλάμε για φανζίν, είναι πολυσέλιδη, με το χαρτί στο εσωτερικό να είναι απλό ματ, αλλά ικανοποιητικού πάχους. Χρώμα βρίσκουμε μόνο στα εξώφυλλα, τα οποία θα τα ήθελα λίγο πιο παχιά για να αποφεύγονται τα τσαλακώματα. Σαν συνοδευτικό υλικό θα πρέπει να συμπεριλάβουμε μία σελίδα, στο τέλος του κόμικ, στην οποία ο Στηβ δίνει πληροφορίες για την γέννηση του Minimum Effort, καθώς επίσης παραθέτει και τις ευχαριστίες του σε εκείνους που στήριξαν την δημιουργία του. Τέλος, να πούμε ότι το κόμικ διατίθεται δωρεάν στους υποστηρικτές του Στηβ στο Patreon. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ. Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Instagram Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Twitter Συνέντευξη του δημιουργού στην Lifo
  9. Indian

    ΕΝΑ ΣΥΜΠΑΝ ΠΙΟ ΚΑΤΩ

    Το Ένα σύμπαν πιο κάτω είναι μία δημιουργία του Κυριάκου Μακρή, η οποία κυκλοφόρησε με την μορφή αυτόνομων επεισοδίων στην (ανενεργή πλέον) ιστοσελίδα Παλαμπούρτζι την περίοδο 2015-2018. Τον Ιούλιο του 2021, ο εκδοτικός οίκος Αποσπερίτης ανέλαβε να περάσει στο χαρτί το έργο ολοκληρωμένο. Το κόμικ περιγράφει την Οδύσσεια που περνά το πλήρωμα του διαστημόπλοιου Παλαμπούρτζι Εντερπράιζ, το οποίο απογειώθηκε, ξεχνώντας ο Κυβερνήτης να πάρει μαζί του τον φάκελο της αποστολής που είχε να εκτελέσει! Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, χάνεται και η επικοινωνία με την Γη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται κυριολεκτικά χαμένοι στο διάστημα! Στην προσπάθειά τους, λοιπόν, να επικοινωνήσουν με κάποιον κοντινό διαστημικό σταθμό ή να βρουν τον δρόμο της επιστροφής, θα μπλέξουν σε πολλές τραγελαφικές καταστάσεις προς τέρψη του αναγνωστικού κοινού. Οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι ο ξεχασιάρης Δον Βαριέτο, που είναι ο Κυβερνήτης του σκάφους, η Δις Ναυάγιο, που είναι η πιλότος κι ο Σερ Γκιλοτίνιο, που είναι ο υπεύθυνος πληρώματος. Βέβαια, για να είμαστε ακριβείς, μέσα από τις σελίδες του κόμικ και της περιπλάνησής τους, θα παρελάσει μία πληθώρα άλλων χαρακτήρων, καλών και κακών με κορυφαίους το ρομπότ Κόμπλερ-Φ22, και τον Πλανητάρχη Τζίμι Τζέϊμς Τζούνιορ, που σε πολλές στιγμές κλέβουν την παράσταση και τις εντυπώσεις. Σε γενικές γραμμές η γνώμη μου κλίνει προς το θετικό πρόσημο. Παρά τα ελάχιστα ψεγάδια του το κόμικ κατάφερε να με κρατήσει στις σελίδες του και να προσφέρει μία μείξη σωστών δόσεων από περιπέτεια και κωμικών στοιχείων. Αν και αυτόνομα επεισόδια, όπως αναφέρει ο δημιουργός, εντούτοις το ένα δίπλα στο άλλο βγάζουν μία αξιόλογη πλοκή, πλαισιωμένη από σάτιρα, αλλά κι από μία ελάχιστη νότα πολιτικής. Προσωπικά δεν βρήκα κάποιο σημείο που να γίνεται κοιλιά, αλλά εντόπισα μερικά που υπάρχει μία ακατάσχετη φλυαρία που ίσως να κάνει κάποιους να βαρεθούν στιγμιαία. Εν κατακλείδι, το προτείνω στους φίλους του Star Trek που θέλουν να δουν ένα παρόμοιο στυλ αποδομημένο, αλλά και οι υπόλοιποι πιστεύω ότι δεν θα χάσουν τον χρόνο τους. Το σχέδιο χαρακτηρίζεται από τον φουτουρισμό που έχει δώσει το σενάριο, παρέα με μία σκιτσοειδή σάτιρα (αν υφίσταται μία τέτοια ορολογία :P ). Είναι καθαρό, λεπτομερές όπου χρειάζεται, ενώ το ασπρόμαυρο χρώμα πιστεύω ότι του ταιριάζει πολύ και του δίνει ακόμα περισσότερους πόντους το εξαιρετικό μελάνωμα που υπάρχει. Η έκδοση είναι στιβαρή και με καλή κόλληση στην ράχη της. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι πολυτελές, παχύ και με όμορφη εκτύπωση, ενώ κι από το εξώφυλλο δεν θα πρέπει να έχουμε κάποιο παράπονο. Να αναφέρουμε ότι υπάρχουν τα κλασικά “αυτάκια” τα οποία όμως δεν προσφέρουν κάτι (ίσως σαν σελιδοδείκτες…? ) μιας και δεν έχει γραφτεί κάτι εκεί. Το υλικό που συνοδεύει το κόμικ αποτελείται από μία σελίδα αντί προλόγου του συγγραφέα, ενώ μετά το πέρας της ιστορίας βρίσκουμε μερικές σελίδες με μικρές εικονογραφημένες ιστορίες που συνθέτουν 6 κομμένες σκηνές από το έργο, σε σχέδιο και σενάριο διαφόρων δημιουργών. Ο λογαριασμός της εκδοτικής στο Facebook Άρθρο για το κόμικ Ένα βίντεο του Κυριάκου Μακρή για το έργο του. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.
  10. Ο βίος ενός σπουδαίου Έλληνα Μαθηματικού μεταφέρεται στην Ένατη Τέχνη και γι’ αυτό υπεύθυνοι είναι ο πολυγραφότατος Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης (ο οποίος έχει επιμεληθεί το “σενάριο” και την όλη έρευνα) κι ο Παναγιώτης Πανταζής (στον οποίο έχει ανατεθεί η οπτικοποίηση του έργου). Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, μια διάνοια στον τομέα του, ο οποίος διέπρεψε στα Πανεπιστήμια της Γερμανίας και βοήθησε τα μέγιστα στην θεμελίωση της επιστημονικής κατάρτισης στην πατρίδα του. Ο κ. Ιντζέμπελης, στηριζόμενος στα γεγονότα που του διηγήθηκε η κόρη του Καραθεοδωρή, Δέσποινα, και με την εμπειρία που έχει αποκτήσει μετά την συγγραφή δύο βιβλίων που μιλούν για εκείνον (τα οποία φέρουν τους τίτλους “Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή: Μυθιστορηματική βιογραφία” και “Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοθωρή”) πλέκει το εγκώμιο του μεγάλου Μαθηματικού, ενώ ταυτόχρονα διηγείται την πορεία της ζωής του από τότε που ασχολήθηκε με την Μηχανική, μέχρι την αλλαγή πορείας του και την ενασχόλησή του με τα Μαθηματικά (την μεγάλη του αγάπη όπως αποδείχτηκε), που τον έβαλαν στους κύκλους της παγκόσμιας διανόησης. Περιγράφονται, επίσης, και οι φορές που η Ελλάδα ζήτησε την βοήθειά του κι εκείνος με χαρά και πίστη στο καθήκον, έτεινε την χείρα του, καθώς επίσης η γνωριμία του με τους μεγάλους Φυσικούς Albert Einstein και Max Planck. Τέλος, αναφέρονται πολλά στοιχεία από την προσωπική του ζωή με την οικογένειά του, αλλά και τις διαπροσωπικές του σχέσεις με συναδέλφους, πολιτικούς και φοιτητές, που θαύμασαν το έργο, αλλά και το ήθος του. Ο συγγραφέας ξεκινάει την αφήγησή του το 1973, όταν ο δημοσιογράφος Κίμων Μάγδας, ο οποίος έχει γνωρίσει προσωπικά τον Καραθεοδωρή, καλείται από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου να γράψει ένα άρθρο για την ζωή του, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 ετών από την γέννησή του. Μέσα από αυτό το άρθρο ξετυλίγονται τα έργα και οι ημέρες του μεγάλου Μαθηματικού καθώς και οι σημαντικότεροι σταθμοί της ζωής και της καριέρας του. Η αφήγηση έχει σταθερή ροή και προχωράει ημερολογιακά, ενώ είναι χωρισμένη σε κεφάλαια. Προσωπικά θεωρώ μία εξαιρετική ιδέα να γίνει η μεταφορά σε κόμικ αυτής της βιογραφίας, καθώς νομίζω ότι οφείλουμε να γνωρίζουμε την ύπαρξη ενός ανθρώπου τόσο σπουδαίου για την επιστήμη, αλλά και την Ελλάδα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των βιογραφιών και της ιστορίας. Το σχέδιο του Παναγιώτη Πανταζή δεν υπολείπεται του σεναρίου, σίγουρα όμως δίνει χώρο σε εκείνο να “αναπνεύσει” και στέκεται διακριτικά στην αφήγηση. Ο αναγνώστης βρίσκει πολλά καρέ να είναι λιτά και με το σχέδιο να μοιάζει περισσότερο με σκίτσο, υπάρχουν όμως και καρέ πλούσια σε λεπτομέρειες, καλό μελάνωμα και πανέξυπνα backgrounds. Το ασπρόμαυρο χρώμα πιστεύω ότι αποτελεί την καταλληλότερη επιλογή και το βρήκα πολύ ταιριαστό. Η έκδοση έχει μέτριο μέγεθος, ό,τι πρέπει για την σωστή κατανόηση του κειμένου και την απόλαυση του σχεδίου. Η κόλληση στην ράχη είναι αρκετά στιβαρή και υπόσχεται πολλές αναγνώσεις, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι παχύ και ματ. Η αλήθεια είναι ότι το πάχος του εξώφυλλου θα το ήθελα περισσότερο ενισχυμένο, αλλά φαντάζομαι ότι είναι μικρό το κακό. Στο συνοδευτικό υλικό βρίσκουμε ένα δισέλιδο εισαγωγικό σημείωμα από τον κ. Ιντζέμπελη, ο οποίος περιγράφει (αρκετά μυθιστορηματικά) την γνωριμία του με την κόρη του Καραθεοδωρή και το χρονικό της συνέντευξης που πήρε από εκείνη για τον πατέρα της. Στο τέλος του κόμικ υπάρχει η βιβλιογραφία, από όπου πάρθηκαν οι περεταίρω πληροφορίες. Διόλου ευκαταφρόνητη. Το αντίθετο θα έλεγα! Η κόρη Καραθεοδωρή μιλά για τον πατέρα της, τη Σμύρνη και τον Αινστάιν Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή. Ο μαθηματικός που βοήθησε τον Αϊνστάιν, αλλά απέρριψαν οι Έλληνες καθηγητές. Γιατί δεν σταδιοδρόμησε σε ελληνικό πανεπιστήμιο... Η ζωή του Καραθεοδωρή σε κόμικ Ο κ. Ιντζέμπελης μιλάει για το έργο του. Η δημιουργία του Πανεπιστημίου Σμύρνης και η συμβολή του Κων. Καραθεοδωρή (Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης) Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, ο μεγάλος Έλληνας μαθηματικός ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο κεφάλαιο του κόμικ. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.
  11. Indian

    ΠΑΜΕ ΤΑΜΕΙΟ

    Η αλήθεια είναι ότι με μία πρώτη, φευγαλέα ματιά (και χωρίς να δω καλά το εξώφυλλο που μαρτυρά περίπου το σενάριο), νόμιζα ότι το παρόν κόμικ απευθύνεται σε ανθρώπους που ποντάρουν σε αθλητικά στοιχήματα. Τελικά, έπεσα έξω! Το “Πάμε ταμείο” αποτελεί μία συλλογή από μονοσέλιδα στριπάκια, έμπνευσης του κομίστα Αλέξανδρου Κατσίκα, που κυκλοφόρησε το 2021, τα οποία περιγράφουν με χιούμορ και υπερβολή τις ευτράπελες καταστάσεις που διαδραματίζονται σε κάθε σούπερ μάρκετ ανάμεσα στους ανυπόμονους κι απαιτητικούς πελάτες και τους κακοπληρωμένους (τις περισσότερες φορές) υπαλλήλους. Προσωπικά θεωρώ ότι το συγκεκριμένο κόμικ στηρίζεται επάνω σε μία έξυπνη ιδέα, η οποία προσφέρεται για σάτιρα και που όλοι έχουμε ζήσει κάποιες από τις καταστάσεις που περιγράφονται. Το χιούμορ, όμως δυστυχώς, το βρήκα κάπως απλοϊκό κι άγουρο και πιστεύω ότι ήθελε λίγη περισσότερη δουλειά και φροντίδα. Αυτό, βέβαια, αποτελεί δική μου άποψη, καθώς ο κάθε αναγνώστης μπορεί να σχηματίσει την δική του γνώμη. Ο εικαστικός τομέας αποτελείται από ένα σχέδιο που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε πρόχειρο, αλλά όχι άσχημο. Αποτελεί ένα στυλ, που ενισχύει το κωμικό στοιχείο που θέλει να περάσει το σενάριο. Μου άρεσε, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Πάντως, το βρήκα καλύτερο από το σενάριο. Το ασπρόμαυρο χρώμα, από την στιγμή που λείπουν οι λεπτομέρειες κι έχουμε να κάνουμε με σατιρικά στριπ, είναι το πλέον κατάλληλο για την περίσταση. Η έκδοση έχει μικρό σχήμα και είναι δεμένη με καρφίτσα. Το εξώφυλλο είναι αρκετά παχύ, το ίδιο και το χαρτί στο εσωτερικό, το οποίο είναι ματ. Γενικά, πρόκειται για μία έκδοση που μαρτυρά ότι πρόκειται για φανζίν. Στο συνοδευτικό υλικό συγκαταλέγεται μία σύντομη επαγγελματική βιογραφία του δημιουργού (που την βρίσκουμε στην εσωτερική μεριά του εξώφυλλου), καθώς και μία σελίδα με ευχαριστίες στο τέλος του κόμικ. Ο λογαριασμός του Αλέξανδρου Κατσίκα στο Facebook
  12. Ο Θανάσης Πέτρου, συνεχίζοντας το πολύ επιτυχημένο αφηγηματικό του στυλ, κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο του 2022 ένα νέο graphic novel, το οποίο θα μπορούσαμε (ανάμεσα σε πολλούς άλλους χαρακτηρισμούς) να το πούμε και ιστορικό. Ο λόγος για “Τα Νεαπολίτικα: Οδοιπορικό παιδικών αναμνήσεων”, ένα κόμικ το οποίο σκοπό έχει να μας συστήσει την Νεάπολη της Θεσσαλονίκης, να μας σεργιανίσει στους δρόμους της και να μας κάνει κοινωνούς στις αναμνήσεις που είχε ο συγγραφέας (ο οποίος κατάγεται και μεγάλωσε εκεί) από την περιοχή. Το σενάριο (αν θα μπορούσαμε να το πούμε έτσι) είναι ένα είδος ημερολόγιο με σκίτσα, στο οποίο ο Πέτρου περιγράφει την περιοχή και τους ανθρώπους της, όπως τα έζησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και την αυγή των ‘80s. Κι όπως συμβαίνει σε όλες τις αναμνήσεις, κάποιες είναι ευχάριστες, κάποιες θλιβερές, αλλά όλες ανεκτίμητες για εκείνον που τις έζησε κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα εδώ. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η γλώσσα του κόμικ, η οποία έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από την ντοπιολαλιά που υπάρχει στην περιοχή. Ο δημιουργός, πιστός στο ερευνητικό του δαιμόνιο, δεν στηρίχθηκε μόνο στις προσωπικές του αναμνήσεις αλλά άντλησε πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία κι από άλλους Νεαπολίτες, με αποτέλεσμα το έργο του, όσον αφορά την αξιοπιστία, να αγγίζει το τέλειο. Από την πένα του αποτυπώνονται τα κτήρια, οι δρόμοι και οι άνθρωποι της περιοχής, ενώ επιχειρείται μία σύγκριση του παρελθόντος με το παρόν. Επίσης, δεν λείπουν και οι δύσκολες καταστάσεις (όπως ο καταστροφικός και θανατηφόρος σεισμός του 1978), που περιγράφονται μέσα από τα μάτια του μικρού τότε Θανάση, ενώ παράλληλα ο αναγνώστης έχει την χαρά να γνωρίζει πολλές σημαντικές στιγμές και λεπτομέρειες από την προσωπική ζωή του δημιουργού. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα όμορφο πόνημα, που έχει κάτι από την ιστορική αφήγηση που μας έχει συνηθίσει ο Πέτρου μέσα από τις δουλειές του, αλλά κινείται σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο. Προσωπικά την βρήκα μία αξιόλογη κίνηση, η οποία πρωτίστως θα συγκινήσει και θα γοητεύσει τους συμπατριώτες του δημιουργού. Έτσι στους πρώτους που το προτείνω είναι σε εκείνους, ενώ φυσικά πρέπει να το διαβάσει και το φανατικό κοινό του. Οι υπόλοιποι μπορείτε να το διαβάσετε και είμαι σίγουρος ότι θα σας ξυπνήσουν (όπως συνέβη και σε εμένα) όμορφες αναμνήσεις από τα μικράτα σας. Το σχέδιο νομίζω ότι έρχεται σε δεύτερη μοίρα, καθώς έχουμε μία δυνατή αφήγηση. Τα σκίτσα, άλλοτε αφηρημένα κι άλλοτε με κάποια συνοχή, αναλαμβάνουν να οπτικοποιήσουν την όμορφη αφηγηματική ροή που επιχειρείται σε κάθε σελίδα και να κάνουν τον αναγνώστη να νιώσει ότι βρισκόταν κι εκείνος εκεί. Ο Πέτρου έχει δώσει μεγάλη προσοχή στην σωστή απόδοση των κτισμάτων, τα οποία κάποια είναι από μνήμης και κάποια από παλιές φωτογραφίες κι από πληροφορίες που μοιράστηκαν μαζί του οι συμπατριώτες του. Η χρωματική παλέτα επάνω στην οποία κινείται ο εικαστικός τομέας είναι βασισμένη στο άσπρο και το μαύρο. Μία επιτυχημένη συνταγή, αν θέλετε την άποψή μου κι αυτό γιατί το σκίτσο δεν βρίθει λεπτομερειών να χρειάζεται έγχρωμο μελάνι, την ίδια ώρα που έχουμε να κάνουμε με εξιστόρηση αναμνήσεων, που όπως και να το κάνουμε, όταν μιλάμε για το παρελθόν, έχουμε συνηθίσει τους τόνους του γκρίζου. Με την πρώτη ματιά η δομή της έκδοσης μού θύμισε σύγγραμμα Πανεπιστημίου, λόγω του πολύ άσπρου εξώφυλλου! Το εξώφυλλο είναι χαρτονένιο (αλλά όχι πρόχειρο) κι έχει “αυτάκια”, που στο ένα (στο εξώφυλλο) υπάρχει ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του δημιουργού και στο άλλο (στο οπισθόφυλλο) υπάρχει η βιβλιογραφία του. Στην αρχή της ιστορίας βρίσκουμε μία αυτοπροσωπογραφία του ίδιου του δημιουργού να μας εισάγει στο έργο του και να μας δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες (αλλά και διάφορα σκίτσα που φτιάχτηκαν μέσα σε λίγες ημέρες του Ιανουαρίου, του Μαρτίου και του Μαΐου του 2022, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου) για να ξεκινήσουμε μαζί του το ταξίδι στο παρελθόν. Μετά το πέρας της κύριας εξιστόρησης, ο Πέτρου, αναλαμβάνει να μας παρουσιάσει, σε ένα τμήμα που το αποκαλεί “Μεταβιβλίο” τις πληροφορίες που κατάφερε να αντλήσει από τους Νεαπολίτες που είδαν τα πρώτα σκίτσα του στο διαδίκτυο κι αποφάσισαν να συμβάλλουν όσο μπορούν στην διάνθηση και την σωστή τεκμηρίωση του συγκεκριμένου πονήματος. Το βιβλίο θα ολοκληρώσει την ύλη του με έναν χάρτη της Νεάπολης, που περιέχει τα σημεία στα οποία αναφέρεται ο δημιουργός και μάλιστα φέρουν αριθμούς που παραπέμπουν στις αντίστοιχες σελίδες. Μαζί με το βιβλίο, ο αναγνώστης θα πάρει και μία όμορφη καρτ ποστάλ με το ίδιο σκίτσο που φέρει και το εξώφυλλο. Το έργο, μπορεί να ρίχνει αυλαία, αλλά δεν φαίνεται να ολοκληρώνεται, μιας και μετά ξεκινάει η εποχή των Αμπελοκηπιώτικων της Αθήνας, αλλά γι΄ αυτό θα μιλήσουμε σε επόμενη… παρουσίαση. Άρθρο για το κόμικ στην Εφημερίδα των Συντακτών Άρθρο για το κόμικ στην vivlioniki Αφιέρωμα στον Θανάση Πέτρου
  13. Indian

    ΕΞΩ ΑΠ' ΤΟ ΧΑΡΤΙ

    Το “Έξω απ’ το χαρτί” αποτελεί την πρώτη απόπειρα της Κατερίνας Μποτίνη να δημιουργήσει ένα κόμικ, το οποίο (σύμφωνα με τα γραφόμενα εκείνης) της πήρε πέντε ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί! Ο λόγος αυτής της μεγάλης καθυστέρησης είναι ότι η δημιουργός αφιέρωνε χρόνο σε αυτό μόνο τα καλοκαίρια. Πρωταγωνιστές στο κόμικ είναι έξι χαρακτήρες, οι οποίοι νομίζουν ότι ζουν φυσιολογικές ζωές και είναι κύριοι του εαυτού τους, όταν κάνει την εμφάνισή της η φωνή της ίδιας της δημιουργού, η οποία τους επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα. Έτσι, οι αναγνώστες διαβάζουν με ενδιαφέρον τις αντιδράσεις τους και το πώς ο καθένας αντιλαμβάνεται την αλήθεια! Αυτό, πάνω-κάτω, είναι το concept του σεναρίου, το οποίο παραδέχομαι ότι έχει μία πρωτότυπη πλοκή, καθώς υπάρχει μία διαδραστική επαφή του καλλιτέχνη με τα χάρτινα δημιουργήματά του. Χωρίζεται σε κεφάλαια, τα οποία μοιάζουν διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά όταν γνωρίσουμε τους ήρωες, στην πορεία βλέπουμε ότι οι ζωές τους αρχίζουν να σχετίζονται μεταξύ τους. Μέσα στις πλοκές υπάρχουν στιγμές συγκίνησης, αλλά ως επί το πλείστον αυτό που επικρατεί είναι το κωμικό στοιχείο, το οποίο όμως δεν αγγίζει μεγάλα επίπεδα. Οι χαρακτήρες έχουν τις δικές τους δυνατές προσωπικότητες, ο κάθε ένας είναι διαφορετικός κι αντιλαμβάνεται το χέρι της δημιουργού με το δικό του ταμπεραμέντο. Επίσης, θα πρέπει να επισημάνουμε και το γεγονός ότι οι ιστορίες περιέχουν στοιχεία από την κοινωνική ζωή. Από την στιγμή, λοιπόν, που πρόκειται για μία άτυπη ανθολογία, λογικό είναι να μην είναι όλες οι ιστορίες της ίδιας δυναμικής. Παρόλα αυτά τις βρήκα όλες συμπαθείς και τις προτείνω στο κοινό, με προτεραιότητα στους fans της Κατερίνας. Ο εικαστικός τομέας αποτελεί κι αυτός με την σειρά του ένα είδος ανθολογίας, μιας κι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, βλέπουμε διαφορετικά σχεδιαστικά στυλ, απόρροια του καλλιτεχνικού χαρακτήρα της δημιουργού, στην πορεία όλων αυτών των ετών που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το κόμικ. Το χρώμα που επικρατεί είναι το άσπρο και το μαύρο, με καλές σκιάσεις, σωστά μελανώματα κι επιμονή στην λεπτομέρεια. Μικρό παράπονο είναι στην απόδοση των χαρακτήρων, αλλά και στον τρόπο που παρατίθενται τα καρέ στην κάθε σελίδα. Νομίζω ότι η Κατερίνα το παρακάνει, βάζοντας (και σε αυτό το κόμικ) πολλά καρέ, με αποτέλεσμα το σχέδιο να βγαίνει μικρότερο και κατά συνέπεια να μην αναδεικνύει όσο θα έπρεπε τις λεπτομέρειες. Αρκετές φορές μάλιστα παραδέχομαι ότι το βρήκα λίγο κουραστικό για τα μάτια… Είπα πριν ότι το χρώμα που επικρατεί είναι στις αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου κι αυτό γιατί υπάρχουν κι ελάχιστες σελίδες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, που είναι έγχρωμες. Η έκδοση έχει μικρό μέγεθος και οι σελίδες της σχηματίζουν ράχη. Το χαρτί από το οποίο συνθέτεται το εσωτερικό είναι καλής ποιότητας, γυαλιστερό και με σωστό πάχος, ενώ το ίδιο καλής… πάστας είναι και το εξώφυλλο. Σαν συνοδευτικό υλικό μπορούμε να συμπεριλάβουμε μία περίληψη του κόμικ που θα βρούμε πριν ξεκινήσουν οι ιστορίες. Μετά το πέρας του κόμικ, βρίσκουμε μία σελίδα με ευχαριστίες της δημιουργού, καθώς επίσης και μία σελίδα που αποτελεί μία σύντομη επαγγελματική βιογραφία της. Το κόμικ θα κλείσει με μία σελίδα που αποτελεί ένα είδος disclaimer. Η δημιουργός συνόδευε το κόμικ της με μία πανέμορφη κάρτα - αυτοκόλλητο. Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση, να αναφέρουμε ότι το παρόν κόμικ κυκλοφορεί και στην Αγγλική γλώσσα, με τίτλο “Out of the paper”. Ο λογαριασμός της δημιουργού στο Facebook Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.
  14. Indian

    ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ

    Ο Πανάγος Γερακάκης, ο δημιουργός του Ψυχαλάστρα, τον Σεπτέμβριο του 2021 φέρνει σε επαφή με το κοινό του ακόμα μία δουλειά, υπό τον τίτλο ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Το συγκεκριμένο κόμικ αποτελείται από στριπάκια που το καθένα εκτείνεται σε μία σελίδα και στηρίζουν το σενάριό τους από την πρόσφατη πανδημία που βίωσε (κυρίως) η χώρα μας με τον COVID-19. Ο Πανάγος, ορμώμενος από την κρατική διαχείριση αυτής της πανδημίας, κριτικάρει και σατιρίζει με δυναμισμό και νεύρο τα κακώς κείμενα και ίσως με αυτόν τον τρόπο, εκτός από την επιδίωξη του χιούμορ, να θέλει να τονίσει τα λάθη και τις παραλήψεις που (πιθανώς) και να έγιναν. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι κάπως αγοραία, δεν χαϊδεύει, σε καμία περίπτωση, αυτιά, ενώ στο στόχαστρό του, έχουν μπει δύο από τους βασικούς πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής, ο Πρωθυπουργός κι ο Λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας. Προσωπικά μου άρεσε η προσέγγιση αυτή, αλλά ομολογώ ότι υπήρχαν κι αρκετές στιγμές που αισθάνθηκα λίγο άβολα. Ο λόγος ήταν πρωτίστως η φρασεολογία, αλλά και η υπερβολή που υπάρχει σε αρκετά από τα στριπάκια. Παραδέχομαι, πάντως, ότι μιλάμε για μία δουλειά που δεν μασάει τα λόγια της και συμπορεύεται με το δημόσιο αίσθημα που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια. Προτείνεται σε άτομα της ίδιας ιδεολογίας ή και ουδέτερης πολιτικής άποψης. Οι υπόλοιποι, καλύτερα να μην το αγγίξουν καν! Το σχέδιο εστιάζει σε λιτά καρέ, που όμως περιλαμβάνουν όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες, ενώ παράλληλα αφήνουν το σενάριο να παίξει το παιχνίδι του ανενόχλητο. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι παρατηρούμε ένα συνεχόμενο zoom-out και, σε συνδυασμό με τα πολλά καρέ που συνήθως έχει η κάθε σελίδα, έχουμε σώματα σχετικά μικροκαμωμένα και δυσανάλογα. Χρωματικά υπάρχει μία εναλλαγή από μία γήινη παλέτα σε παλ χροιά. Πρωτότυπη και ξεκούραστη στο μάτι. Η έκδοση έχει μέτριο προς μικρό μέγεθος και είναι δεμένη με κόλληση στην ράχη. Το χαρτί στο εσωτερικό έχει πολύ καλή υφή κι εκτύπωση, ενώ το εξώφυλλο είναι χαρτονένιο και σχετικά λεπτό. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει, παρά μόνο μερικά στοιχεία επικοινωνίας με τον δημιουργό. Τέλος, να αναφέρουμε ότι μερικά από τα στριπάκια που περιέχονται στο συγκεκριμένο έντυπο, έχουν δημοσιευτεί και ηλεκτρονικά στην σειρά Το διάγγελμα του Σαββάτου. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους. Θα παρακαλούσα να κρατήσουμε την παρουσίαση μακριά από πολιτικά σχόλια. Οποιοδήποτε τέτοιο σχόλιο θα διαγράφεται.
  15. Indian

    ΠΑΡΑΜΥΘΑΣΤΕΙΑ

    Έχετε αναλογιστεί πώς θα ήταν η αφήγηση των παραμυθιών που μας μεγάλωσαν αν προσαρμόζονταν στα σημερινά δεδομένα και την εποχή? Αυτή η ιδέα είχε καρφωθεί στο μυαλό της Γεωργίας Παραρά κι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου (και η βοήθεια των εκδόσεων Ρενιέρη) να αποτυπωθεί στο χαρτί. Η Γεωργία, λοιπόν, επιλέγει τρεις πασίγνωστες πρωταγωνίστριες, όπως η Ραπουνζέλ, η Χιονάτη και το κοριτσάκι με τα σπίρτα κι επανασχεδιάζει τα κλασικά παραμύθια τους στο σήμερα, χρησιμοποιώντας σύγχρονη γλώσσα και νοοτροπία. Τα σενάρια είναι αρκετά σύντομα, αναδύουν αρώματα χιούμορ, αλλά σίγουρα θα προτιμούσα να είχαν μεγαλύτερη έκταση για να μπορέσει να “πατήσει” καλά η πλοκή και να μην είναι βιαστική. Κάθε υπόθεση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Άλλη δανείζεται στοιχεία από την καθημερινότητα (όπως το πρόσφατο lockdown), άλλη έχει στοιχεία ήπιου αισθησιασμού κι άλλη φτάνει να έχει υφές horror κι επιστημονικής φαντασίας! Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, η ύλη του συγκεκριμένου άλμπουμ είναι πολυποίκιλη και πιστεύω ότι θα ικανοποιήσει κάθε πιστό οπαδό των αντίστοιχων θεματολογιών. Πάντως, σας εφιστώ την προσοχή ότι μπορεί τα σενάρια να βγάζουν έναν όμορφο δυναμισμό, παρόλα αυτά εμφανίζουν κι έναν άγουρο χαρακτήρα. Προσωπικά μου άφησαν μία καλή επίγευση, αλλά σίγουρα δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει. Ο εικαστικός τομέας είναι μία ευγενική προσφορά του Κωνσταντίνου Γαλάτη, ο οποίος εδώ έχει υιοθετήσει το γνωστό στυλ των manga. Τα καρέ του είναι μεγάλα, οπτικοποιούν στην εντέλεια την ένταση που αποζητά το σενάριο, ενώ η λεπτομέρεια των backgrounds είναι εξαιρετική. Για να κάνω, όμως, και το παράπονό μου, θα έλεγα ότι είναι παραφορτωμένα σε βαθμό να δυσκολεύομαι να διακρίνω με την πρώτη τι βλέπω σε μερικά από αυτά. Σίγουρα, πάντως, δεν αλλοιώνουν σε μεγάλο βαθμό την ουσία του σχεδίου. Το μελάνωμα, που θα έπρεπε να επικρατεί σε μία ασπρόμαυρη δουλειά, είναι πολύ καλό και προσωπικά οι αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου εδώ δένουν πανέμορφα. Η έκδοση έχει μέγεθος Α4, ενώ το δέσιμο των σελίδων έχει γίνει με την κλασική καρφίτσα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι γυαλιστερό ενώ το εξώφυλλο έχει το πάχος αυτό ενός τυπικού περιοδικού. Από αυτά τα γραφόμενα, λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι δεν κρύβει κάποια έκπληξη που να μας κάνει να την θεωρούμε αξιομνημόνευτη. Από συνοδευτικό υλικό έχουμε μόνο μία σελίδα αποτυπώνει δύο λόγια για τους δημιουργούς. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.
  16. Indian

    ΠΕΧΡΑ

    Βαδίζουμε προς το τέλος του καλοκαιριού του 2021 όταν κυκλοφορεί ένα περιοδικό που φέρει τον περίεργο τίτλο ΠΕΧΡΑ κι ένα ακόμα πιο περίεργο περιεχόμενο. Μπροστάρης αυτής της προσπάθειας είναι ο Φώτης Τσελεπατιώτης. Το εν λόγω περιοδικό αποτελεί μία ανθολογία με κόμικς που δημιούργησαν νέοι καλλιτέχνες στον χώρο, τα οποία σίγουρα προορίζονται για αναγνωστικό κοινό άνω των 18 ετών, όπως δικαιολογημένα μας προειδοποιεί και το εξώφυλλο. Ο χαρακτήρας που επιχειρεί να κρατήσει το περιοδικό είναι αυτός του λεγόμενου underground. Γι’ αυτόν τον λόγο τα κόμικς που περιέχονται είναι σκοτεινά, σουρεαλιστικά, ενώ και το χιούμορ τους είναι κάπως εξεζητημένο και σίγουρα όχι για όλους. Η θεματολογία ποικίλει, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της αντλείται από την καθημερινότητα και βγάζει την αναμενόμενη υπερβολή, προκειμένου μέσα από την σάτιρα να πραγματοποιηθεί η ζητούμενη διακωμώδηση. Οι ιστορίες εκτείνονται από δύο μέχρι τέσσερις σελίδες, ενώ υπάρχουν και γελοιογραφικά καρέ της μίας σελίδας. Προσωπικά δεν δηλώνω φίλος της συγκεκριμένης σκηνής, αλλά δεν μπορώ να μην καλωσορίσω αυτή την προσπάθεια, η οποία φαίνεται να έχει βρει το κοινό της, αν αναλογιστούμε ότι σε δύσκολες εποχές, όπως αυτές που διανύουμε και χωρίς κάποιο σημαντικό εκδοτικό μπουστάρισμα, κατάφερε (μέχρι στιγμής) να κυκλοφορήσει τέσσερα τεύχη. Ελπίζω, λοιπόν, να συνεχίσει να είναι καλοτάξιδη και να διασκεδάζει τους θαυμαστές της. Το σχέδιο, στην προσπάθειά του να είναι κωμικό, μου έβγαλε μία θλίψη. Ο λόγος που το εξέλαβα με αυτόν τον τρόπο στηρίζεται στο γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με κάπως άτσαλα και πολλές φορές παραφορτωμένα καρέ, στα οποία επικρατεί το μαύρο χρώμα και το μελάνωμα είναι πέραν του δέοντος βαρύ. Όλο αυτό κούρασε κάπως τα μάτια μου. Ομολογώ, όμως, ότι υπήρχαν και καρέ (ιδίως εκείνα που εκτείνονται σε μία σελίδα) που τα βρήκα καλαίσθητα κι ας περιγράφουν μία ιδέα κάπως… αντισυμβατική! Εκδοτικά το κάθε τεύχος στέκεται επάξια και σίγουρα βάζει κάτω πολλά από τα φανζίν που φιγουράρουν στα διάφορα conventions. Διαθέτει μεγαλούτσικο σχήμα και η υφή του χαρτιού είναι ματ σε όλα τα σημεία της, ενώ το δέσιμο έχει πραγματοποιηθεί με καρφίτσα. Από το χαρτί στο εσωτερικό δεν έχω κάποιο παράπονο, αλλά το πάχος του εξώφυλλου θα το ήθελα λίγο πιο ενισχυμένο. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση των τευχών #03, 04.
  17. Indian

    LE ΠΕΡΙΠΤΕΡΑΣ

    Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το επάγγελμα του περιπτερούχου είναι ιδιαιτέρως κουραστικό, επικίνδυνο και κυρίως ανθυγιεινό για την ψυχολογία. Το τελευταίο οφείλεται στους απανταχού περίεργους πελάτες, τους οποίους είναι αναγκασμένοι να διαχειρίζονται οι περιπτεράδες. Μερικές από τις κατηγορίες αυτών των μυστήριων πελατών είχε την ιδέα να παραθέσει ο Κωνσταντίνος Παππάς, στο πόνημά του “Le Περιπτεράς”. Ο δημιουργός, με περίσσεια ειλικρίνεια, αλλά και… καφρίλα, περιγράφει ένα καθημερινό οκτάωρο ενός τέτοιου επαγγελματία, τους διαλόγους που έχει με το κοινό και φυσικά τα ευτράπελα που ακολουθούν. Εννοείται ότι έχουμε να κάνουμε με σκηνές υπερβολής, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι εντελώς αναληθείς. Όπως και να έχει, πάντως, διαθέτουν χιούμορ. Το σχέδιο έχει λεπτομέρεια και οι γραμμές λαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Μου άρεσε αρκετά, αλλά ακόμα περισσότερο μου άρεσαν τα backgrounds και η απόδοση των γειτονιών της Αθήνας. Το ασπρόμαυρο χρώμα είναι, πιστεύω, το καταλληλότερο για μία τέτοια δουλειά, ενώ και η χειρόγραφη γραμματοσειρά είναι πολύ ταιριαστή. Η έκδοση είναι μικρή το δέμας και δεμένη με καρφίτσα. Δεν κρύβει κάποια μεγάλη πολυτέλεια, αλλά σίγουρα έχει γίνει με κέφι και μεράκι. Οι σελίδες στο εσωτερικό είναι ματ και με ικανοποιητικό πάχος, το ίδιο και το εξώφυλλο. Στην εσωτερική πλευρά του εξώφυλλου ο δημιουργός ευχαριστεί τους αναγνώστες που επένδυσαν στο κόμικ του, ενώ στην εσωτερική πλευρά του οπισθόφυλλου έχουμε τα στοιχεία επικοινωνίας του. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.
  18. Indian

    ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ

    Λένε πως όποιο δάχτυλο χτυπήσεις, τον ίδιο πόνο θα έχεις. Αυτό, όμως, δεν φαίνεται να παραδέχονται τα δάχτυλα ενός χεριού, τα οποία έχουν την δική τους μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και νομίζουν ότι μπορούν να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα, μιας και θεωρούν ότι διαθέτουν μοναδικά χαρίσματα! Μέσα σε αυτόν τον παροξυσμό αρχίζουν οι μεταξύ τους διαμάχες κι αναπόφευκτα ξεκινούν και οι ειρωνείες και τα κακεντρεχή σχόλια για τις διαστάσεις τους. Η φωνή της λογικής μέσα σε αυτόν τον (κατά τα άλλα χιουμοριστικό) χαμό είναι η μητέρα τους, που δεν είναι άλλη από την… παλάμη, η οποία τους θυμίζει την αξία της συνεργασίας και της ισότητας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας κοινός στόχος. Ο γνωστός στο τηλεοπτικό κοινό Γιάννης Σερβετάς βάζει στο χαρτί μία ιδέα που του γεννήθηκε σε μία επίσκεψή του στο Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο Χαλκίδας και σε συνεργασία με τον ταλαντούχο καλλιτέχνη, τον Mr. Κουλούρι, Τόμεκ Γιοβάνη, ο οποίος ανάλαβε την οπτική μεταφορά αυτής της ιδέας, δημιουργούν μία ιστορία που μιλάει για ένα μεγάλο κοινωνικό φαινόμενο της εποχής μας. Ο λόγος για το bullying, μία μάστιγα που δεν ταλανίζει μόνο τους μαθητές στα σχολεία, αλλά και πολλούς από τους ενήλικους στην καθημερινή τους ζωή. Το σενάριο της ιστορίας επικεντρώνεται εξολοκλήρου στα πέντε δάκτυλα του ενός χεριού, που μπορεί το καθένα να εκτελεί τουλάχιστον μία εργασία που δεν την εκτελούν τα υπόλοιπα, όλα μαζί όμως δίνουν απεριόριστη βοήθεια στο χέρι και το ανθρώπινο σώμα γενικότερα. Μέσω αυτού του τρόπου αφήγησης, επιχειρείται μία πανέξυπνη αλληγορία για την ισότητα που διέπει τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν διαφορετικές δεξιότητες και μορφή, όλοι τους όμως έχουν αυτό που λείπει από τους υπόλοιπους σε μία ομάδα. Προσωπικά, λοιπόν, θεωρώ το παρόν κόμικ ένα εξαιρετικό δώρο για ένα μικρό παιδί (κι όχι μόνο), καθώς η χιουμοριστική πένα του Σερβετά, νουθετεί και διαπαιδαγωγεί με καθόλου “δασκαλίστικο” τρόπο, την ίδια ώρα που η οπτικοποίηση του Τόμεκ, είναι εύστοχη (κι επίσης χιουμοριστική) και συμπληρώνει στην εντέλεια αυτό το όμορφο αποτέλεσμα. Προτείνεται σε όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτου ηλικίας, ύψους, πλάτους ή χρώματος. Και μιας κι αναφέρθηκα στο σχέδιο, να πούμε ότι όποιος αναγνωρίζει το εικαστικό στυλ του δημιουργού, άνετα θα καταλάβει ότι είναι δικό του. Τα μονοσέλιδα καρέ βρίθουν από λεπτομέρειες, ενώ το χιούμορ είναι πανταχού παρόν σε κάθε σελίδα. Το χρώμα είναι ζωηρό, αν και τα backgrounds μου φάνηκαν κάπως μονότονα χρωματικά. Μικρό το κακό πάντως. Η έκδοση έχει σχετικά μικρό μέγεθος και οι σελίδες στο εσωτερικό είναι ματ. Η εκτύπωση είναι τιμιότατη, χωρίς όμως να είναι κι ό,τι καλύτερο έχουν δει τα όμορφά μου μάτια! Η κόλληση στην ράχη φαίνεται ανθεκτική, αλλά δεν ξέρω το κατά πόσο θα αντέξει σε συχνή χρήση ή κάποια κακομεταχείριση. :thinking: Το… τρελούτσικο εξώφυλλο μου άρεσε αρκετά, ενώ ερωτεύτηκα την γραμματοσειρά στο εσωτερικό, την οποία και βρήκα υπέροχη! Μετά το τέλος της ιστορίας βρίσκουμε μερικές σελίδες που έχουν μόνο κείμενο, στο οποίο γίνονται πιο “σοβαρές” αναφορές στο φαινόμενο του bullying και δίνονται όμορφες συμβουλές για την αποφυγή του. Τέλος, νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε ότι “Τα πέντε αδέρφια” έχουν βραβευτεί με το Βραβείο Public στην κατηγορία “Ελληνική Παιδική Λογοτεχνία”. Αφιέρωμα στον Τόμεκ Η επίσημη ιστοσελίδα του Τόμεκ Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.
  19. Το πρώτο graphic novel που αποτίνει φόρο τιμής σε μια από τις σπουδαιότερες μορφές που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος της μουσικής Ένα νέο μυθιστόρημα – κόμικ θα αφηγηθεί την ιστορία του Φρέντι Μέρκιουρι, αείμνηστου αρχηγού των Queen με τα δικά του λόγια, από την παιδική του ηλικία στη Ζανζιβάρη έως τα χρόνια του ως διάσημου ροκ σταρ. H Z2 Comics ενώνει τις δυνάμεις της με την Universal Music Group και τη Mercury Songs Ltd για το «Freddie Mercury: Lover of Life, Singer of Songs» το οποίο περιγράφει ως «το πρώτο graphic novel που αποτίνει φόρο τιμής σε μια από τις σπουδαιότερες μορφές που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος της μουσικής». https://www.facebook.com/watch/?v=873252830072284 Γραμμένο από τον Τρες Ντιν, το μυθιστόρημα – κόμικ θα δίνει όπως αναφέρει σχετικά το ΑΠΕ, μια πραγματική εικόνα των πολλών εμπειριών που βοήθησαν στη διαμόρφωση του νεαρού Φαρόχ Μπουλσάρα και της συναρπαστικής του ύπαρξης, τόσο εντός όσο και εκτός σκηνής. Το βιβλίο θα είναι ένα ταξίδι από τη Ζανζιβάρη και την Ινδία, όπου ο τραγουδιστής, συνθέτης και πιανίστας των Queen πέρασε τα παιδικά του χρόνια, στην Αγγλία, όπου διαμορφώθηκε ως προσωπικότητα και έγινε ροκ σταρ, τον οποίο αγάπησαν εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι των Kyla Smith, Robin Richardson, Safiya Zerrougui, Tammy Wang και Amy Liu και το εξώφυλλο του David Mack. Ο Φρέντι Μέρκιουρι, ο οποίος είχε προσβληθεί από AIDS, πέθανε το 1991 από πνευμονία. Το βιβλίο «Freddie Mercury: Lover of Life, Singer of Songs» που είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο (2021). ΠΗΓΗ
  20. Indian

    1312

    Ο Zgur γνωστός για την δουλειά του στο “Alcoholy Nights” έρχεται με ακόμα μία δημιουργία του, που φέρει τον τίτλο “1312”. Το “1312” πρόκειται για μία σειρά από γελοιογραφίες οι οποίες έχουν λόγο ύπαρξης στο να σατιρίζουν την καθεστηκυία τάξη και ειδικότερα τη Αστυνομία. Στο στόχαστρο, λοιπόν, μπαίνουν τα όργανα της τάξης κι ο… υπερβάλλων ζήλος που καμιά φορά επιδεικνύουν. Η πένα του δημιουργού είναι ιδιαίτερα καυστική, αιχμηρή και σίγουρα θα κάνει τους ένστολους και τους θετικά προσκείμενους στο έργο της Αστυνομίας να νιώσουν προσβεβλημένοι, οπότε καλό θα είναι αυτές οι κατηγορίες αναγνωστών να προσπεράσουν. Το σχέδιο έχει γελοιογραφική υφή, αλλά δεν θα το λέγαμε απλά διεκπαιρεωτικό. Απεναντίας, είναι προσεγμένο, έχει λεπτομέρεια και ζωντάνια, αν και φαίνεται ότι έχει βάλει το χεράκι της και η νέα τεχνολογία. Ο χρωματισμός διαθέτει πλουραλισμό και ζωηράδα. Μου άρεσε πολύ. Η έκδοση, αν κι έχει μικρό μέγεθος, είναι αρκετά προσεγμένη, με κόλληση στην ράχη και καλής υφής γυαλιστερό χαρτί. Να πούμε, τέλος, ότι ο τίτλος του παρόντος κόμικ αποτελείται από τέσσερις αριθμούς, οι οποίοι αν μεταφραστούν σε γράμματα, σχηματίζουν την λέξη ACAB που αποτελεί ακρωνύμιο ενός Αγγλικού συνθήματος κατά της άλογης αστυνομικής βίας. Ευχαριστούμε τον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.
  21. Indian

    TAKE IT SLOWWW

    Ένα κόμικ το οποίο έχει διττό ρόλο, τόσο εκπαιδευτικό, όσο και χιουμοριστικό, δίνει στο αναγνωστικό κοινό η Κατερίνα Μποτίνη. Ο λόγος για το “Take it slowww”, μία αυτοέκδοση που έχει για πρωταγωνιστή τον Χοσέ, έναν νεαρό βραδύποδα, ο οποίος περνώντας την φιλοσοφία που διέπει το είδος του, μας ξεναγεί στο φυσικό του περιβάλλον, την ζούγκλα, και μας περιγράφει διάφορες ευτράπελες καταστάσεις, αλλά και την συμβίωσή του με τα υπόλοιπα είδη του ζωικού βασιλείου. Συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι είναι διάφορα ζώα της περιοχής, με επικεφαλής τον Καρλίτο, έναν γουρλομάτη τάρσιο και τον Τίτο, έναν αιμοσταγή, αλλά παρεξηγημένο ιαγουάρο. Εννοείται, βέβαια, ότι βασικό ρόλο παίζει και η… τύχη, η οποία δείχνει απλόχερα την εύνοιά της στον Χοσέ, σε σημείο ο φίλος μας να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με ένα γνωστό μας παπί. Η Κατερίνα, ντύνει το κόμικ της με χιουμοριστικά γκαγκ, αλλά παράλληλα δεν παραλείπει να παρουσιάζει και στοιχεία επιμορφωτικά, καθώς πραγματοποιούνται πολλές αναφορές στην δημιουργία και την ζωή αυτών των θηλαστικών, τα οποία θα τα βρείτε ενδιαφέροντα (αν δεν τα έχετε ήδη) όταν το διαβάσετε. Στον αντίποδα των εντυπώσεων, έχουμε να κάνουμε με πυκνογραμμένα καρέ (ακόμα και 13 στην σελίδα!), που μερικές φορές φέρνουν δυσκολία κατά την ανάγνωση, ενώ το κόμικ δεν διαθέτει μία σταθερή ομοιομορφία, καθώς ενώ ξεκινάει ένα γκαγκ, διακόπτεται στην επόμενη σελίδα, για να συνεχίσει στην μεθεπόμενη! Γενικά την βρήκα μία καλή και πρωτότυπη δουλειά, που ψυχαγωγεί και ταυτόχρονα μαθαίνει τον αναγνώστη. Σίγουρα, όμως, θα της άξιζε λίγη περισσότερη φροντίδα. Το σχέδιο είναι πολύ εκφραστικό, αν κι έχει κι αυτό τις ατέλειές του. Διαθέτει πολλές λεπτομέρειες, που δείχνουν πανέμορφες στα μεγάλα καρέ, αλλά στα μικρά ασφυκτιούν και είναι αρκετές οι φορές που κουράζουν το μάτι. Τα φανταχτερά χρώματα είναι πανταχού παρόντα κι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του εικαστικού τομέα. Μου άρεσαν πάρα πολύ, αλλά ίσως δεν θα τα ήθελα τόσο ζωντανά, τουλάχιστον σε ένα κόμικ. Εκδοτικά έχουμε να κάνουμε με ένα έντυπο που έχει στενόμακρο φορμάτ, κόλληση στην ράχη και πολύ καλής ποιότητας γυαλιστερό χαρτί στο εσωτερικό. Η εκτύπωση είναι εξαιρετική, αλλά η γραμματοσειρά που έχει χρησιμοποιηθεί… ζαλίζει! Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι το παρόν κόμικ κυκλοφορεί τόσο στην Ελληνική, όσο και στην Αγγλική γλώσσα. Ας παραθέσουμε κι ένα άρθρο για το κόμικ, αλιευμένο από το Smassing Culture. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.
  22. albert

    ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

    Tον Γεναρη του 2021 κυκλοφορησε ενθετο μαζι με το Χριστιανικο περιοδικο "Προς τη ΝΙΚΗ" ενα εντυπο που προοριζοταν για τους μικρους φιλους. Περιελαμβανε διηγηματα (Οι περιπετειες του Πετρου και της Παυλινας),κομικ,και διαφορα παιχνιδια με την μορφη ασκησεων. Η μορφη του εντυπου ειναι ενα διπλωμενο τετρασελιδο διπλασιο απο το μεγεθος του βασικου περιοδικου. Τα τευχη 3 και 21 που ανεβαζω κυκλοφορησαν μαζι με τα τευχη του περιοδικου "Προς τη ΝΙΚΗ" νο 851 και 869 αντιστοιχα.. Για την παρουσιαση του περιοδικου "Προς τη ΝΙΚΗ" ακολουθηστε τον παρακατω συνδεσμο: https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/39805-προσ-τη-νικη-προσ-την-νικην/ Ευχαριστούμε τον φίλο @ rotagiatipino για την διάθεση των υπόλοιπων τευχών.
  23. Indian

    ΤΑΞΙΔΙΑ

    Είχε κυκλοφορήσει (αν θυμάμαι καλά) σαν αυτόνομο ένθετο με την εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", συνέχισε την πορεία του κολλημένο επάνω στο περιοδικό "ΚΑΠΠΑ" κι από το 2021 αποφάσισε να χωρίσουν οι δρόμοι τους και να επιστρέψει στην αυτονομία του. Ο λόγος για το περιοδικό "ΤΑΞΙΔΙΑ", που (όπως αποκαλύπτει κι ο τίτλος του) αναλαμβάνει να ξεναγήσει τον αναγνώστη σε όλες τις μεριές της Γης. Μέσα από τις σελίδες του παρελαύνουν πάμπολλοι προορισμοί από την Ελλάδα, αλλά κι από το εξωτερικό και τα άρθρα που φιλοξενούνται είναι περιεκτικότατα, πλαισιωμένα με πανέμορφες φωτογραφίες τοπίων, αξιοθέατων, αλλά και λαχταριστών εδεσμάτων που έχει να σερβίρει η κάθε περιοχή. Η έκδοση είναι πολυτελής και σχετικά μεγάλη σε μέγεθος, ενώ το δέσιμο έχει γίνει με καρφίτσα. Οι σελίδες είναι καλοτυπωμένες, κάτι πολύ σημαντικό για ένα έντυπο που φιλοξενεί φωτογραφίες. Το παράπονό μου έγκειται στο γεγονός ότι το πάχος των σελίδων είναι αρκετά λεπτό, κάτι που ενδέχεται να αποβεί πρόβλημα στο μέλλον. Γενικά, πάντως, και για έκδοση που διανέμεται σαν ένθετο, πιστεύω ότι αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του. Συμπερασματικά, λοιπόν, είναι ένας τίτλος με παρελθόν, αλλά με φρέσκο αέρα ανανέωσης, που σίγουρα δεν πρέπει να λείπει από τις βιβλιοθήκες των απανταχού... ταξιδιάρηδων! Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους albertus magnus & nikos ka.
  24. Στις 28 Ιουνίου του 1914 δολοφονήθηκε ένας άντρας. Όμως δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε άντρας, αλλά ο αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερνιδάνδος, και η δολοφονία του πυροδότησε έναν από τους πιο φονικούς πολέμους που έχει ζήσει η ανθρωπότητα, παρασέρνοντας στη δίνη του χώρες από όλο τον κόσμο. Ήταν ένα γεγονός που άλλαξε τον ρου της ιστορίας. Ξεφυλλίζοντας το Σαν Σήμερα στην Ιστορία θα ανακαλύψετε άλλες 365 μέρες σαν κι αυτήν. Μέρες που αποκάλυψαν το ανθρώπινο μεγαλείο αλλά και το βαθύ σκοτάδι που κρύβει μερικές φορές η ανθρώπινη ύπαρξη. Μέρες που ήρθαν στη ζωή ή έφυγαν από τον μάταιο τούτο κόσμο προσωπικότητες που άφησαν το σημάδι τους για πάντα. Μέρες που ξημέρωσαν τις πιο αιματηρές μάχες, τους μεγαλύτερους θριάμβους και τις πιο πικρές ήττες. Αν λοιπόν θέλετε να ζήσετε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι στον χρόνο, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να γυρίσετε σελίδα… Με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζεται στο αναγνωστικό κοινό το περιοδικό "Σαν σήμερα στην ιστορία", μία δουλειά που προήλθε από την γνωστή σε όλους τους κομιξόφιλους, "ΟΞΥ" και κυκλοφόρησε μέσω της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ". Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το βιβλίο είναι ένα σύγχρονο αλμανάκ, το οποίο παραθέτει κατά μήνα, όλα τα γεγονότα που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στα χρόνια που αφήσαμε πίσω. Τα άρθρα είναι σύντομα, αλλά άκρως ενημερωτικά, ενώ περιέχονται και φωτογραφίες από το κάθε γεγονός. Η έκδοση στέκεται γενναιόδωρη με το φορμάτ της, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο, ενώ η κόλληση των σελίδων είναι ανθεκτική. Το εξώφυλλο είναι σχετικά παχύ, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουμε δει και πιο στιβαρά. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την εσωτερική της δομή, η οποία αποτελείται από πολύ λεπτό χαρτί, επιρρεπές στα σκισίματα κι ευαίσθητο στην ταλαιπωρία. Άγνωστο αν έχουν κυκλοφορήσει κι άλλα τέτοια τεύχη.
  25. Στο τέλος του 2021, η εφημερίδα "Παραπολιτικά" κυκλοφόρησε σαν ένθετο ένα περιοδικό, που προσωπικά το θεωρώ πολύ χρήσιμο για τους απανταχού ερασιτέχνες μάστορες. Ο λόγος για το "LAROUSSE: ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΡΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ", έναν οδηγό, που περιέχει πολλές πληροφορίες για ποικίλες επιδιορθώσεις που απαιτούνται να γίνουν στα σπίτια μας. Έτσι, μετά τις πρώτες σελίδες που περιέχουν οδηγίες για την προετοιμασία, στην συνέχεια βρίσκουμε θεματικές ενότητες που περιέχουν συμβουλές για τον ελαιοχρωματισμό, την πλακόστρωση, τις ταπετσαρίες, τις μοκέτες και την διακόσμηση. Ο επίδοξος μάστορας, λοιπόν, θα ενημερωθεί για τους συγκεκριμένους τομείς, τόσο μέσω ενός σωστού κι άκρως κατανοητού επεξηγηματικού κειμένου, όσο κι από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αλλά και σχέδιο. Συν τοις άλλοις, αξίζει να τονίσουμε ότι παρατίθενται και σελίδες που περιγράφουν τα εργαλεία που χρειάζονται στην κάθε περίσταση. Η έκδοση είναι τίμια και δεμένη με κόλλα. Το εξώφυλλο είναι αρκετά λεπτό, ενώ το χαρτί από το οποίο αποτελούνται οι εσωτερικές σελίδες είναι μεν γυαλιστερό και με καλή εκτύπωση του χρώματος, αλλά δεν θα το χαρακτηρίζαμε και σαν το καλύτερο που έχουν πιάσει τα χεράκια μας. Να πούμε ότι το συγκεκριμένο αποτελεί την ελληνική μεταφορά του αντίστοιχου εγχειριδίου "Du sol au plafond: Réussir tous les revêtements de la maison", που κυκλοφόρησε το 2006 από τις εκδόσεις "Larousse". Επίσης, έχει κυκλοφορήσει και παλαιότερα σαν εμπορική έκδοση.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.