Search the Community

Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Μεγάλη Επανάσταση η Καθημερινή κυκλοφορεί με το Κυριακάτικο φύλλο της σε επανέκδοση τα Κλασσικά Εικονογραφημένα τα οποία είχαν τους Ήρωες του 1821. Κυκλοφόρησε σε μικρό μέγεθος με μαλακό εξώφυλλο. Πρώτος είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σε σενάριο Βασίλη Ρώτα και εικονογράφηση Κ. Γραμματοπούλου και θα ακολουθήσει η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Επίσης παρατηρούμε ότι έχει γίνει πιστή αναπαραγωγή γιατί εάν παρατηρήσουμε έχει τον κατάλογο με τα τεύχη που είχε εκδώσει η Ατλαντίς. Περισσότερες πληροφορίες εδώ Για την Ηρωίδα της Επαναστάσεως δεν βρήκα βίντεο

Σύνοψη από την εκδοτική Το θρυλικό και πολυαναμενόμενο υπερηρωικό έπος, κυκλοφορεί στα ελληνικά, μια ανάσα πριν την πρεμιέρα του στο Netflix! Οι Εκδόσεις Οξύ Comics με μεγάλη χαρά παρουσιάζουν το πρώτο βιβλίο του Jupiter’s Legacy, το υπερηρωικό έπος των περιφανών δημιουργών Mark Millar και Frank Quitely, όπου οι μεγαλύτεροι ήρωες του κόσμου έχουν γεράσει και η κληρονομιά τους είναι δηλητηριώδης για τα παιδιά τους, τα οποία ποτέ δε θα καταφέρουν να σταθούν στο ύψος των αξιοθαύμαστων γονιών τους. Ιδεολογικές, κοινωνικές και υπαρξιακές συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών γενεών, πρότυπα και στερεότυπα, που καταρρίπτονται και επαναπροσδιορίζονται, αλλά και οι πιο βαθιά συμπλεγματικές σχέσεις, αυτές μεταξύ γονέων και παιδιών, διαπραγματεύονται με φόντο την Αμερική της Μεγάλης Ύφεσης και του Σήμερα, σε ένα graphic novel που θα αποτελέσει το καλύτερο πρόγευμα πριν την επίσημη πρεμιέρα της κινηματογραφικής του μεταφοράς στο Netflix, την 5η Μαίου. Όσο για την κληρονομιά του, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για όλα τα κόμικς του μέλλοντος! Η ιστορία του Jupiter’s Legacy Κίνηση ματ από τις εκδόσεις Οξύ, καθώς με αφορμή τη σειρά Jupiter’s Legacy που θα βγει στο Netflix τον επόμενο μηνα, φέρνει στα ελληνικά το source material από τους Mark Millar και Frank Quitely. Πρόκειται για μια σειρά 10 τευχών, σπασμένη σε δύο paperbacks των πέντε τευχών έκαστο, η οποία κυκλοφόρησε από την Image. Στα ελληνικά η κυκλοφορία του δεύτερου αναμένεται σύντομα. Επίσης υπάρχει μια spinoff σειρά, το Jupiter’s Circle. Η ιστορία έχει πολλές επιρροές από τα Star Wars, το King Kong, τη Ρωμαϊκή Μυθολογία καθώς και τη Χρυσή Εποχή των Κόμικ με τον Millar να θέλει να εξερευνήσει τη σύνδεση των υπερηρωικών ιδανικών με την Αμερικάνικη Ιδέα. Έτσι η ιστορία φέρνει σε κόντρα δύο διαφορετικές γενιές υπερηρώων, τη Union ή Ένωση και τα παιδιά τους. Η Union αποτελείται από ήρωες με αρχηγό τον Sheldon Sampson (γνωστό και ως Utopian), ο οποίος το 1932 μαζί με τη μέλλουσα γυναίκα του Grace, τον μικρό του αδερφό Walter και άλλους συντρόφους θα καταφέρουν μέσα από τις αναζητήσεις τους να αποκτήσουν υπερδυνάμεις και να αποτελέσουν μια αχτίδα φωτός για την ανθρωπότητα. Οι κόντρες του Sheldon αφορούν δύο διαφορετικά μέτωπα. Το ένα μέτωπο είναι με τον αδερφό του και επίσης υπερήρωα Brainwave ή Walter, ο οποίος δε θέλει πλέον να ζει υπό τη σκιά του ηγέτη αδερφού και γι’ αυτό το λόγο διαφωνεί για τις επιλογές του και θεωρεί πως τα ιδανικά του είναι παλιομοδίτικα. Πιστεύει περισσότερο στον πολιτικό ακτιβισμό των υπερηρώων ζητώντας την κατάργηση των θρησκειών, την εξάλειψη των φόρων και την παρέμβαση για την κλιματική αλλαγή. Στην κόντρα αυτή ο Millar απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από το 2007 έως το 2009. Το άλλο μέτωπο του Sheldon είναι με τα παιδιά του, την Chloe και τον Brandon. Η Chloe είναι έγκυος, ενώ ο Brandon αδιαφορεί για την κληρονομιά του ονόματός του, αντιμετωπίζοντας την κατάσταση σαν celebrity την ίδια ώρα που ο Sheldon θέλει να τον κάνει να αναλάβει σοβαρότερες ευθύνες. Ο Brandon επίσης επηρεάζεται πολύ από τον θείο του και φαίνεται πως στρέφεται κατά του πατέρα του. Σε αυτό το πρώτο μέρος πέντε τευχών ουσιαστικά έχουμε την εισαγωγή των χαρακτήρων αυτού του σύμπαντος. Ταξιδεύουμε στη δεκαετία του 30 και μαθαίνουμε το πως ο Sheldon, η Grace, ο Walter και η υπόλοιπη Union απέκτησε τις υπερδυνάμεις, καθώς και το πως ξεκινάει η κόντρα με τον Brainwave να επηρεάζει τον Sheldon ώστε να οδηγηθούν στις απολυταρχικές τους απόψεις. Όποιος έχει δει τη σειρά The Boys ή έχει διαβάσει το κόμικ έχει παρατηρήσει το πως προσπαθεί ο Ennis να απεικονίσει τον Homelander ως μια διεστραμμένη εκδοχή του Superman και την Queen Maeve ως άλλη εκδοχή της Wonder Woman, όπως αντίστοιχα ισχύει για τον Deep/Aquaman, A-Train/The Flash και τα λοιπά. Έτσι και εδώ ο Millar χρησιμοποιεί τον Sheldon ή Utopian σαν μια ολοκαίνουρια εκδοχή του Superman που συμβολίζει το Truth, Justice and the American Way πρωτοφανώς επηρεασμένος από τη Χρυσή Εποχή των Κόμικ, ενώ η γυναίκα του Grace αποτελεί αλληγορική εκδοχή της Wonder Woman. Ο Millar κάνει φανταστική δουλειά στην αποτύπωσή τους, αλλά κυρίως προκαλεί ενδιαφέρον το πόσο αριστουργηματικά σετάρει και αναπτύσσει την ιστορία καταφέρνοντας ταυτόχρονα να μιλήσει για απολυταρχικά καθεστώτα, υπερήρωες, αμερικάνικα ιδανικά (μικρή σημείωση: ο Millar είναι Σκωτσέζος), την οικονομική κρίση του 1929, την οικονομική κρίση του 2008, πολύ κοντά στην εποχή που γραφόταν το κόμικ, το πως επηρεάζονται οι κοινωνίες από τους υπερήρωες και τα λεγόμενα τους και πολλά ακόμα άλλα θέματα, στα οποία ο Σκωτσέζος δίνει ρέστα. Αν σας αρέσουν τα υπερηρωικά με ωραίες ιδέες από πίσω, θα λατρέψετε κι αυτό. Το σχέδιο του Frank Quitely Ο Quitely είναι γνωστός για τις συνεργασίες του με τον Grant Morrison (New X-Men, we3 κτλ) και αυτή είναι η πρώτη του μεγάλη συνεργασία εκτός του έτερου Σκωτσέζου και η πρώτη του με τον Millar μετά το The Authority για τη DC. Αν και δεν είμαι μεγάλος φαν της δουλειάς του, πρέπει ταπεινά να πω πως ο Quitely κάνει εξαιρετική δουλειά στο Jupiter’s Legacy και το θεωρώ εύκολα το κορυφαίο του από όσα έχω διαβάσει. Τα πρόσωπα έχουν πολύ ωραίες εκφράσεις, κάθε ήρωας σου αποπνέει ένα τεράστιο κύρος, κάθε σκηνή έχει εξαιρετικό δυναμισμό, το φόντο κάθε καρέ έχει τεράστια λεπτομέρεια και οι μάχες έχουν εξαιρετική ζωντάνια. Πραγματικά απολαυστική δουλειά. Έκδοση Περισσότερο ενθουσιάστηκα με το timing και την επιλογή της έκδοσης, πράγμα που συνηθίζουν οι ελληνικές εκδοτικές πλέον. Το Jupiter’s Legacy είναι μια εξαιρετική δουλειά που έπρεπε να δούμε στα ελληνικά και μπράβο στις εκδόσεις Οξύ που το έβγαλαν μαζί με την κυκλοφορία της σειράς. Η έκδοση είναι στο κλασικό μέγεθος της εκδοτικής και φυσικά με τις γνωστές προδιαγραφές που μας έχει συνηθίσει η Οξύ. Ανυπομονώ και για το δεύτερο μέρος της ιστορίας, από μένα καλή ανάγνωση σε όλους.

Σύνοψη βιβλίων: Βιβλίο 1: Νέος Κίνδυνος Μία νέα εποχή δράσης ξεκινά για τους Εκδικητές! Μία νέα ομάδα σχηματίζεται για να αντιμετωπίσει μια τεράστια απειλή, που είναι πιο περίεργη και αλλόκοτη από οποιαδήποτε έχουν συναντήσει ποτέ οι υπερήρωες! Ο Νέος Κίνδυνος είναι η τέλεια ευκαιρία για μικρότερους αναγνώστες αλλά και για φαν κάθε ηλικίας να ζήσουν τις συναρπαστικές περιπέτειες των Εκδικητών για πρώτη φορά! Από το σεναριογράφο Matthew K. Manning και τον εικονογράφο Jon Sommariva. Βιβλίο 2: Μαγική Απειλή Νέες, απίθανες περιπέτειες περιμένουν τους Εκδικητές! Η μαγεία και η δράση συνδυάζονται σε αυτή τη νέα, απίθανη περιπέτεια των Πιο Ισχυρών Ηρώων της Γης! Οι Θορ, Κάπτεν Μάρβελ και Δρ. Στρέιντζ εξαφανίστηκαν! Οι υπόλοιποι Εκδικητές θα βρεθούν απέναντι σε αμείλικτους αντιπάλους. Θα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα χωρίς τους συνεργάτες τους, πριν να είναι πολύ αργά; Από το σεναριογράφο Matthew K. Manning και τον εικονογράφο Jon Sommariva. Σχολιασμός: Βιβλίο 1: Νέος Κίνδυνος Πρόκειται για τη συγκεντρωτική έκδοση των τευχών Marvel Action Avengers #1-3 που ξεκίνησε να κυκλοφορεί αρχικά το 2018 στην Αμερική. Η σειρά απευθύνεται σε νεαρές ηλικίες, οπότε δεν έχει άμεση σχέση με τις βασικές ιστορίες των Εκδικητών. Η ομάδα είναι ήδη σχηματισμένη, οπότε δεν μας κουράζει με τις προελεύσεις των μελών της, αλλά έχουμε κάποιες μικρές πληροφορίες στην ιστορία που ίσως βοηθήσουν τον νέο αναγνώστη να μπει σε ένα πλαίσιο. Το σενάριο όχι κάτι το ιδιαίτερο αλλά μην ξεχνάμε και τις ηλικίες που εστιάζει. Για αυτή την ομάδα σίγουρα θα τους αρέσει μιας και έχει και αρκετή δράση! Το σχέδιο μου φάνηκε λίγο παράξενο αρχικά (σαν καρτουνίστικο) αλλά στην πορεία μου άρεσε. Στα έξτρα της έκδοσης είναι κάποια εναλλακτικά εξώφυλλα. Επίσης, στη τελευταία σελίδα βλέπουμε και ότι η έκδοση θα συνεχιστεί στο δεύτερο συγκεντρωτικό βιβλίο με τίτλο "Μαγική Απειλή" -κάτι ιδιαίτερα θετικό όταν ολοκληρώνονται γενικά οι εκδοτικές προσπάθειες. Μια όμορφη έκδοση από τις εκδόσεις Anubis, στα γνωστά ποιοτικά της στάνταρ! Βιβλίο 2: Μαγική Απειλή Πρόκειται για τη συγκεντρωτική έκδοση των τευχών Marvel Action Avengers #4-6. Λίγο καιρό μόλις μετά την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου, η Anubis κυκλοφόρησε και την δεύτερη ιστορία της σειράς -όπως μας είχε υποσχεθεί και στο τέλος του πρώτου βιβλίου. Η ιστορία και ο σχεδιασμός κυμαίνεται στα ίδια πλαίσια με το πρώτο βιβλίο. Καλή για τους νέους αναγνώστες και για τους παλιότερους πιο πολύ αν κάνουν συλλογή και στηρίζουν τις ελληνικές εκδόσεις της Marvel. Άγνωστο αν θα εκδοθούν και οι υπόλοιπες δύο ιστορίες, μιας και δεν έχει σχετική διαφήμιση στο τέλος του βιβλίου, όπως είχε στο πρώτο.

7 μήνες μετά την Αγγλική, κυκλοφόρησε και η ελληνική έκδοση Δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω από την υπέροχη παρουσίαση που έκανε ο @germanicus ΕΔΩ (θα ήταν ιεροσυλία) Επαγγελματική έκδοση για αυτοέκδοση. Κυκλοφορεί με 2 εξώφυλλα (ματ ή ιλουστρασιόν) Προτεινόμενη τιμή τα 17 € αν και στη ΛΕΦΙΚ μπορείτε να το βρείτε σε πολύ καλύτερη τιμή Tip: Απ' ότι μου είπαν οι δημιουργοί, σύντομα θα δούμε νέα δουλειά με παρόμοιο θέμα Stay tuned

Από τους δημιουργούς του ΘΕΟΦΑΝΩ, έχουμε την κυκλοφορία του 1821: Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. 116 έγχρωμες σελίδες και σε μικρότερο μέγεθος από το ΘΕΟΦΑΝΩ (17 x 25,5) Κεντρικό θέμα η ζωή του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Το κόμικ τυπώθηκε σε 200 αντίτυπα (ψηφιακή εκτύπωση) και η ονομαστική τιμή είναι στα 16 €

Τα 82α γενέθλιά του έχει σήμερα ο Μπάτμαν - Ο Σκοτεινός Ιππότης πρωτοεμφανίστηκε στα κόμικ την 1η Μαΐου του 1939 Ο Μπάτμαν, ο Σκοτεινός Ιππότης των κόμικς που θριαμβεύει δίχως να έχει τις υπερδυνάμεις του Σούπερμαν, έχει σήμερα γενέθλια και σβήνει - παρά το εντυπωσιακό physique του - 82 κεράκια! Η διάσημη Νυχτερίδα της DC γεννήθηκε τον Μάιο του 1939 από τα μολύβια του σχεδιαστή Μπομπ Κέιν και φασκιώθηκε στο 27ο τεύχος του περιοδικού «Detective Comics» που κυκλοφόρησε την 1η Μαΐου του 1939. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Μπάτμαν είναι η κουκούλα με τα μεγάλα όρθια αυτιά, το σκούρο εφαρμοστό κοστούμι, η μάσκα στο πρόσωπο και η μακριά κάπα, που τον κάνουν να μοιάζει με νυχτερίδα. Πίσω από τον Άνθρωπο - Νυχτερίδα (Batman στα αγγλικά) κρύβεται το άλτερ έγκο του, ο Μπρους Γουέιν, πλούσιος επιχειρηματίας, πλέι-μπόι και φιλάνθρωπος. ΜΠΑΤΜΑΝ: Η ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Ο Γουέιν μεταμφιέζεται σε Μπάτμαν για να προκαλεί τρόμο στους παράνομους και να καταπολεμά το κακό, με αφορμή τη δολοφονία των γονέων του, στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυς. Ο Μπάτμαν/Γουέιν ζει και δρα στην Γκόθαμ Σίτυ (παραφθορά των λέξεων God Damned City = Καταραμένη Πόλη), που πολλοί αναγνωρίζουν το μυθικό ισοδύναμο της Νέας Υόρκης. Όπως αναφέρει το Sansimera.gr, o Μπάτμαν στην πορεία του χρόνου υπέστη διάφορες μεταμορφώσεις. Στην αρχή ήταν ένας σκοτεινός ήρωας, που δεν δίσταζε να σκοτώνει για να καταπολεμήσει το κακό. Στη δεκαετία του '60, όταν επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, λόγω τηλεόρασης, ο χαρακτήρας του αμβλύνθηκε για να γίνει πιο θετικός στα μικρά παιδιά. Γύρω από τον Μπάτμαν ζουν και κινούνται διάφοροι χαρακτήρες, καλοί και κακοί. Στους συνεργάτες του περιλαμβάνονται ο βοηθός του Ρόμπιν, ο μπάτλερ του Άλφρεντ, ο αρχηγός της Αστυνομίας Τζιμ Γκόρντον, άλλοτε εχθρός του, η Μπάτγκερλ, η Μπατγούμαν και άλλοι. Στους κακούς εξέχουσα θέση κατέχουν η Κατγούμαν και ο Τζόκερ. Σε αντίθεση με τους άλλους χάρτινους υπερήρωες, ο Μπάτμαν δεν διακρίνεται για τις υπερφυσικές του δυνάμεις. Χρησιμοποιεί στο έπακρο τη σωματική του ρώμη, αλλά περισσότερο το μυαλό και τις αναλυτικές του ικανότητες, την επιστήμη και την τεχνολογία. Ο Μπάτμαν γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Έγινε ένας από τους πιο διάσημους και αναγνωρίσιμους ήρωες των κόμικς και αξιοποιήθηκε δεόντως από όλα τα μέσα. Στις 15 Απριλίου 1943 έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη, αλλά έπρεπε να περιμένει έως τα τέλη της δεκαετίας του '80 για να αξιοποιηθεί κινηματογραφικά από τον σπουδαίο αμερικανό σκηνοθέτη Τιμ Μπάρτον. Η ομώνυμη ταινία έκανε πρεμιέρα στις 23 Ιουνίου 1989, με τον Μάικλ Κίτον στο ρόλο του Ανθρώπου - Νυχτερίδα και τον Τζακ Νίκολσον στο ρόλο του Τζόκερ. Ο Μπάρτον επανέφερε τον Μπάτμαν στις σκοτεινές του ρίζες, όπως είχε πράξει τρία χρόνια νωρίτερα ο σημαντικός κομίστας Φρανκ Μίλερ (Daredevil, Sin City, 300) στη σειρά Μπάτμαν: Ο σκοτεινός ιππότης επιστρέφει (εκδόσεις Πάρα Πέντε). Το News 24/7 με αφορμή τη σημερινή Batman Day παρουσιάζει πέντε αλήθειες για τον Σκοτεινό Ιππότη που ίσως δεν είναι τόσο γνωστές: 1. Το όνομα του Μπάτμαν βασίζεται σε ιστορικές προσωπικότητες Ο ανεπίσημος συν-δημιουργός του ήρωα Μπιλ Φίνγκερ δήλωσε ότι βασίστηκε σε δύο ιστορικές προσωπικότητες για να "βαφτίσει" τον ήρωα: Η πρώτη είναι ο βασιλιάς Ροβέρτος Α' της Σκωτίας ή Ροβέρτος Μπρους, ένας από τους θρυλικότερους οπλαρχηγούς του Μεσαίωνα και διακρίθηκε στους πολέμους της Σκωτσέζικης Ανεξαρτησίας που διαδέχτηκε τον Γουίλιαμ Γουάλας (θυμηθείτε το Braveheart). Η δεύτερη ήταν ο αμερικανός αξιωματικός του στρατού στην Αμερικανική Επανάσταση και μετέπειτα πολιτικός, Άντονι Γουέιν. Του είχε δοθεί το παρατσούκλι «Τρελο-Άντονι Γουέιν», λόγω του ευέξαπτου χαρακτήρα του... 2. Ο Μπομπ Κέιν πήρε έμπνευση από τα σκίτσα του Λεονάρντο ντα Βίντσι Κέιν και Φίνγκερ είχαν πολλές επιρροές για την τελική εικόνα του υπερήρωα. Ανάμεσα σε αυτές ήταν: Η "Σκιά" (The Shadow) ένας ήρωας που πρωταγωνιστούσε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, ο οποίος έδωσε στους δύο δημιουργούς την ιδέα της διπλής ταυτότητας. Ο Ζορό όπως τον ερμήνευσε το 1920 ο Ντάγκλας Φέρμπανκς. Η μάσκα ντόμινο που φορούσε ο μασκοφόρος Ζορό ήταν μια λύση για να διατηρήσει ο Μπάτμαν κρυφή την ταυτότητά του και προσέδιδε έναν αέρα μυστηρίου. Η ταινία "Τhe Bat Whispers" (1930) που έδωσε την ιδέα για το κοστούμι και την περσόνα της νυχτερίδας Τα σκίτσα του Ντα Βίντσι για το "ορνιθόπτερο" έδωσαν την ιδέα για την μπέρτα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα πρώτα σκίτσα, ο Μπάτμαν είχε πολλές ομοιότητες με τον Σούπερμαν: Φορούσε κόκκινο κοστούμι, μαύρες μπότες και μπέρτα και ήταν ξανθός! 3. Η όχι και τόσο κρυφή του ταυτότητα Τουλάχιστον 12 χαρακτήρες γνωρίζουν ότι πίσω από τη μάσκα του Μπάτμαν είναι ο Μπρους Γουέιν. Αυτοί είναι: - Οι τρεις Ρόμπιν (Ντικ Γκρέισον, Τζέισον Τοντ και Τιμ Ντρέικ) - Ο μπάτλερ του, Άλφρεντ - Ένα τσιράκι του Πιγκουίνου εν ονόματι Χάρολντ - Ο Σούπερμαν - Η Κάτγουμαν - Ο Άζραελ - Η Μπάτγκερλ / Μπάρμπαρα Γκόρντον - Οι κακοί Μπέιν, Ρας Αλ Γκουλ και Χιούγκο Στρέιντζ έμαθαν την κρυφή του ταυτότητα κατά το θρυλικό storyline "Crisis on Infinite Earth" αλλά μετά το... ξέχασαν. 4. Η πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν στην οθόνη Η πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν στην οθόνη ήταν το 1943, σε μία "ταινία" (ή καλύτερα σίριαλ 15 κεφαλαίων) που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 16 Ιουλίου 1943. Πρόκειται για μαραθώνιες προβολές που επαναλήφθηκαν το 1965. Πιστός στο πνεύμα της εποχής, ο Μπάτμαν πολεμούσε εναντίον... των Ιαπώνων, στον απόηχο της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ. Τον Μπάτμαν υποδύθηκε ο Λούις Γουίλσον και τον Ρόμπιν ο Ντάγκλας Κροφτ. 5. Η Γκόθαμ του τηλεφωνικού καταλόγου Μπορεί το ονοματεπώνυμο του Μπρους Γουέιν να κρύβει μια πλούσια ιστορία, η ονομασία ωστόσο της πόλης που τόσο αγαπά ήταν πολύ πιο εύκολη υπόθεση... Ο Φίνγκερ σε μια από τις συνεντεύξεις του είχε εξηγήσει πώς βρήκε το "τοπωνύμιο" καθώς και γιατί επέλεξε να είναι μια φανταστική πόλη και όχι λ.χ. η Νέα Υόρκη: «Αρχικά είχα αποφασίσει να ονομάσω την πόλη "Civic". Δοκίμασα και το "Capital City" και μετά το "Coast City". Αργότερα καθώς ξεφύλλιζα έναν τηλεφωνικό κατάλογο της Νέας Υόρκης , είδα μια καταχώρηση που έλεγε "Gotham Jewelers" (Κοσμηματοπωλεία Γκόθαμ) και σκέφτηκα "αυτό είναι!". Δεν επέλεξα τη Νέα Υόρκη γιατί θέλαμε όλοι σε κάθε πόλη να μπορούν να ταυτιστούν.» ΠΗΓΗ

Στις 11/04/2021 η εφημερίδα “Το Βήμα της Κυριακής” κυκλοφορεί ένα σημειωματάριο του Αρκά, το οποίο το ονομάζει “Το σημειωματάριο της Άνοιξης”. Πρόκειται για ένα έντυπο, που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε συλλεκτικό και το οποίο περιέχει 80 σκίτσα του βετεράνου δημιουργού, προερχόμενα από γνωστούς του τίτλους, όπως: “Η Ρόζα” “Ξυπνάς μέσα μου το ζώο” “Οι μήνες” “Χαμηλές Πτήσεις” “Συνομήλικοι” Εκτός από το σημειωματάριο και τα σκίτσα, ο αναγνώστης θα βρει την κλασική σελίδα στην οποία ο κάτοχος μπορεί να συμπληρώσει τα προσωπικά του στοιχεία, για να ακολουθήσουν οι σελίδες με τα χρήσιμα τηλέφωνα, παγκόσμιες και διεθνείς ημέρες, παγκόσμιες ημέρες του ΟΗΕ, συνοπτικά ημερολόγια του 2021 και του 2021 και τέλος το αλφαβητικό εορτολόγιο και η επίσημες αργίες του 2021. Στην συνέχεια, στον κύριο κορμό του εντύπου, θα βρούμε ένα πρωτότυπο ημερολόγιο, do it yourself, στο οποίο δεν αναγράφεται η ημερομηνία, αλλά την βάζει ο ίδιος ο κάτοχος. Με αυτόν τον τρόπο, το παρόν σημειωματάριο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ημερολόγιο και μετέπειτα. Ορίστε κι ένα δείγμα για να καταλάβετε τι εννοώ. Το όλο πόνημα φαίνεται ότι έχει πολλές ομοιότητες (τουλάχιστον στην κατανομή των σκίτσων στις σελίδες) με την σειρά σημειωματάριων, που κυκλοφορούσε το 2019 σχεδόν κάθε μήνα, αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί. Φαίνεται ότι οι υπεύθυνοι του “Βήματος”, αποφάσισαν να μην κάνουν το λάθος που έκανε το “Πρώτο Θέμα” κι έτσι το σημειωματάριο είναι one-shot, χωρίς βέβαια να αποκλείεται (αν και δύσκολο κατά την ταπεινή μου γνώμη) να έχει εποχιακή κυκλοφορία. Όσον αφορά την έκδοση, η βασική της πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι το δέσιμο έχει γίνει με λευκό σπιράλ έλασμα, κάτι το οποίο είναι καλό γιατί επιτρέπει το ανεμπόδιστο γύρισμα των σελίδων, αλλά από την άλλη το σημειωματάριο είναι επιρρεπές στο σκίσιμο. Το εξώφυλλο είναι καλαίσθητο και γυαλιστερό, ενώ το εσωτερικό χαρτί είναι παχύ και ματ. Αφιέρωμα στον Αρκά

Πρόκειται για ένα είδος συνέντευξης που έδωσε ο Κανέλλος Cob, στην Ελίνα Δημητριάδη και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Κάππα". Ανήκει στο γενικό αφιέρωμα που κάνει το περιοδικό για τους διαχρονικούς δεσμούς ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γαλλία, δημοσιεύοντας συνεντεύξεις διακεκριμένων Ελλήνων που έχουν ζήσει στην Γαλλία.

Οι ψυχικές ασθένειες για χρόνια ήταν ένα ζήτημα ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Ο στιγματισμός αποτελούσε έναν διαρκή φόβο για τα άτομα που βίωναν επεισόδια κατάθλιψης. Στο παρελθόν μάλιστα όταν η ψυχολογία και η ψυχιατρική δεν είχαν εξελιχθεί ως επιστήμες οι άνθρωποι που βίωναν ψυχικά προβλήματα αντιμετωπίζονταν με βάναυσο τρόπο (ηλεκτροσόκ, εγκλεισμοί κτλ). Στο κόμικς Υπομονή Θέλει το κείμενο και η εικόνα μοιάζουν να χτίζουν βαθμιαία την ιστορία ενός ανθρώπου που προοδευτικά χάνεται, καθώς το πλήθος των εσωτερικών συγκρούσεων, καθρέφτισμα αντίστοιχων κοινωνικών, δε βρίσκουν χώρο να ανοιχτούν και η διεργασία παγώνει: κοινωνικές νόρμες και επιθυμίες, ανάγκη για αυτονομία και ασφάλεια, επιταγές οικογενειακές και ανάγκες προσωπικές, απουσία και παρουσία. Το κόμικς είναι δουλειά του πολυβραβευμένου Θανάση Πέτρου (Οι Όμηροι Του Γκαίρλιτς, Το Γιούσουρι, Η Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη, Γρα-Γρου) και της Μαρίας Παναγιώτου, ο πρόλογος έχει γραφτεί από τον ψυχίατρο Λυκούργο Καρατζαφέρη. Ένα κόμικ από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως σε 84 έγχρωμες σελίδες σε διαστάσεις 17 x 24 και ονομαστική τιμή 9 € το οποίο κατά την άποψη μου, αξίζει να το διαβάσετε. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Από την Κυριακή το απόγευμα 14 Μαρτίου 2021 κοσμεί τον τοίχο οικίας της οικογένειας Σπυρίδη, στους Αγίους Αποστόλους της Καλαμάτας, ένα ακόμα έργο του Κωνσταντίνου Λούζη «Skitsofrenis», για το οποίο συνεργάστηκε η Μεσσηνιακή Αμφικτυονία και ο Δήμος Καλαμάτας για να πραγματοποιηθεί. Θα ακολουθήσουν και άλλες παραστάσεις στους υπόλοιπους Δήμους της Μεσσηνίας. Οι ήρωες από αριστερά: Παπαφλέσσας, Νικηταράς, Πετρόμπεης και Κολοκοτρώνης, άνωθεν με το σπαθί ο Αναγνωσταράς. Κάτω της εικόνας του γράφτηκε απόσπασμα από τη Διακήρυξη της Μεσσηνιακής Γερουσίας προς τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς «… και άπαντες πνέομεν πνόην ελευθερίας…» https://www.instagram.com/p/CMaOiknHxdZ/?utm_source=ig_embed ΠΗΓΗ

Η σκοτεινή πλευρά του Stan Lee μέσα από τη νέα βιογραφία του Η ψυχρή, σκληρή αλήθεια για τον θρύλο της Marvel. Stan Lee είναι μάλλον η πιο γνωστή φιγούρα στην ιστορία των κόμικς. Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι η μεγάλη καριέρα του δεν ήταν και αμφιλεγόμενη. Ανά τα χρόνια κατηγορήθηκε πολλές φορές ότι έπαιρνε όλα τα εύσημα για έργα που δημιούργησε με άλλους και ότι δεν μοιραζόταν το προσκήνιο μαζί τους. Για το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του, ωστόσο, η υπερδύναμη του Lee ήταν η ικανότητά του να αποφεύγει χτυπήματα στη φήμη του. Αυτό ίσως αλλάξει με την κυκλοφορία του νέου βιβλίου "True Believer: The Rise and Fall of Stan Lee" του Abraham Riesman. Το βιβλίο προσφέρει μία διαφωτιστική και συχνά σκληρή ματιά στη ζωή του Αμερικάνου θρύλου, ο οποίος απεβίωσε το 2018 σε ηλικία 95 ετών, και αμφισβητεί πολλά από τα κύρια στοιχεία της κληρονομιάς του. Έμπειροι fans των κόμικς θα γνωρίζουν την μεγάλη διαμάχη για την αναγνώριση της δημιουργίας των χαρακτήρων που σηματοδότησαν την αρχή της Εποχής της Marvel. Ως το πρόσωπο της Marvel από το '60, ο Lee έχει λάβει το μεγαλύτερο μερίδιο των ευσήμων χάρη σε έναν συνδυασμό από τεμπέλικη δημοσιογραφία και την ικανότητα να προωθεί τον εαυτό του. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε την επιδεξιότητά του στις δημόσιες σχέσεις. Υπό πολλές έννοιες, η φιλική του διάθεση ήταν βασικό συστατικό για την επιτυχία της Marvel. Το ταλέντο του ήταν αδιαμφισβήτητο. Ο έξυπνος, εφευρετικός διάλογός του έδωσε στον κατάλογο της Marvel (τα πρώτα χρόνια έγραφε σχεδόν όλες τις σειρές) μία μοναδική φωνή που έκανε τα κόμικς να ξεχωρίζουν. Αυτή η προσωπική πινελιά τον βοήθησε επίσης να συνάψει μία σχέση με τους αναγνώστες της Marvel μέσα από συμπαθητικές στήλες και αργότερα τα Bullpen Bulletins. Ο Lee ήταν επίσης υπεύθυνος σε μεγάλο βαθμό για την τότε πρωτοποριακή ιδέα ενός κοινού σύμπαντος των κόμικς -- η συνέχεια που επέτρεψε στον Spider-Man να εμφανίζεται στις σελίδες των "Avengers" και "Fantastic Four". "Έκανε [τα κόμικς] ενδιαφέροντα. Τα έκανε κάτι για το οποίο η Village Voice θα έγραφε ένα άρθρο και το Rolling Stone θα είχε ως εξώφυλλο", λέει ο Riesman στο IGN. "Και αυτό είχε τεράστια σημασία για την ιστορία των κόμικς" Με Μεγάλη Δύναμη Αλλά η ικανότητα να κεντράρει τον εαυτό του σε κάθε ιστορία που γράφτηκε για την Marvel ήταν εις βάρος των συν-δημιουργών του όπως ο Steve Ditko και ιδιαίτερα του Jack Kirby. Ο Lee μείωνε συνέχεια του δημιουργικούς συνεργάτες του και με πολλούς τρόπους αυτό βοήθησε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Marvel ήταν πρακτικά μία επιχείρηση ενός μόνο ατόμου. Το "True Believer" αναδεικνύει ένα σταθερό μοτίβο από υπερβολικά αντιφατικές επεξηγήσεις στις ιστορίες του Lee ανά τα χρόνια σχετικά με το πως πραγματικά εφευρέθηκαν οι γνωστοί χαρακτήρες της εταιρείας. Ασχέτως από τι πραγματικά ισχύει στο θέμα του "Ποιος έκανε τι;" στη Marvel -- και η μέθοδος της Marvel για τη δημιουργία των κόμικς το κάνει δύσκολο να λάβουμε μία ικανοποιητική απάντηση -- είναι δύσκολο να υπερασπιστούμε την άρνηση του Lee επί δεκαετίες να αναγνωρίσει το μερίδιο των καλλιτεχνών που τον βοήθησαν να δημιουργήσει αμέτρητους χαρακτήρες. Το βιβλίο του Riesman αμφισβητεί ακόμα και την προέλευση της πιο γνωστής φράσης από την καριέρα του Lee -- και ίσως και στην ιστορία της Marvel. "Με μεγάλη δύναμη πρέπει επίσης να έρχεται μεγάλη ευθύνη!", η πιο καθοριστική αξία στη ζωή του Peter Parker εμφανίστηκε προς το τέλος της origin ιστορίας του χαρακτήρα στις σελίδες του "Amazing Fantasy" #15. Από τη δημοσίευσή της φράσης το 1962, θεωρείται δεδομένο ότι δημιουργός της ήταν ο Lee. Αλλά ο Riesman αναφέρει παραδείγματα όπως μία φράση του νεαρού Winston Churchill από το 1906 καθώς και μία ομιλία του Franklin Delano Roosevelt που περιέχουν φράσεις πολύ όμοιες με αυτή του Spidey. Θα μπορούσε ο Lee απλά να έχει επινοήσει τη φράση μόνος του; Θα μπορούσε να είχε επηρεαστεί υποσυνείδητα από κάτι που άκουσε χρόνια νωρίτερα; Ίσως. Αλλά το ιστορικό του Lee να διαστρεβλώνει την αλήθεια και να παίρνει εύσημα που δεν άξιζε απαιτούν μία πιο κοντινή ματιά. "Αυτή [η φράση] ήταν ένα μικρό σημείο. Δεν ήθελα να το τραβήξω πάρα πολύ, αλλά είναι κάτι που πρέπει να αναρωτηθείς...ίσως υπήρχαν προηγούμενα γι' αυτό και δεν είναι έγκλημα", λέει ο Riesman. "Είναι μια χαρά. Αλλά έχουμε αυτή [την ιδέα] ότι αυτή η φράση ξεπήδησε όπως η Αθηνά από το κεφάλι του Δία, αυτή η εξαιρετική παρατήρηση [από τον Stan] που κανείς μέχρι τότε δεν είχε κάνει". Παρά όλους τους επαίνους και την φήμη που του έδωσε η ξαφνική επιτυχία της Marvel, στα μέσα της δεκαετίας του '70 ο Lee ήταν απεγνωσμένος να αφήσει τα κόμικς πίσω του. Μετακόμισε στην Καλιφόρνια για να αναδημιουργήσει τον εαυτό του ως παραγωγό. Τα περισσότερα βιβλία για τον Lee δεν γράφουν πολλά για αυτή την εποχή από τα τέλη των '70s μέχρι τα τέλη των '90s, αλλά ήταν μία εποχή στην οποία είχε κάποιες από τις πιο συνταρακτικές και επώδυνες ήττες του. Το "True Believer" καλύπτει σε έκταση αυτή τη χρονική περίοδο, δείχνοντας ότι οι προσπάθειές του να πείσει το Hollywood να αναγνωρίσει την αξία που είχε ο κατάλογος της Marvel αγνοήθηκαν. Ο Lee μπορεί να συνομιλούσε με στελέχη που μεγάλωσαν διαβάζοντας κόμικς με την επιγραφή "Ο Stan Lee παρουσιάζει" στο πρωτοσέλιδο, αλλά η βιομηχανία δεν τον πήρε στα σοβαρά ως παραγωγό, ακόμα κι όταν οι ιδέες του είχαν δυνατότητες. Η Margaret Loesch, στέλεχος τηλεοπτικού animation και επικεφαλής της Marvel Productions στη δεκαετία του '80, λέει πως θυμάται μία συνάντηση με τον Lee όπου παρουσίασε σε ένα τηλεοπτικό δίκτυο μία μεταφορά ενός περίεργου Ιαπωνικού προγράμματος. Σύμφωνα με τη Loesch, η συνάντηση ήταν καταστροφική. Χρόνια αργότερα, η Saban Entertainment θα μετέφερε εκείνη την περίεργη Ιαπωνική σειρά στην παγκόσμια επιτυχία "The Mighty Morphin Power Rangers". "Ο Stan είχε ιδέες εκείνη την περίοδο που αργότερα θα γινόντουσαν πραγματικότητα", λέει ο Riesman. "Το άλλο κλασικό [παράδειγμα] είναι το 'Ant-Man'. Πίστευε πραγματικά ότι μία τηλεοπτική σειρά ή μία ταινία με τον Ant-Man θα είχε μεγάλη επιτυχία. Και όλοι γέλασαν μαζί του. Αλλά το 2015 είχαμε μία 'Ant-Man' ταινία που εισέπραξε μισό δισεκατομμύρια δολάρια. Οπότε δεν ήταν όλες κακές ιδέες, απλά πολλές από αυτές δεν οδήγησαν κάπου". Οικογενειακά Ζητήματα Για τον Riesman, το να φέρει μια φρέσκια ματιά στο αντικείμενό του ήταν μία μεγάλη πρόκληση όταν ο Lee ήταν τόσο διάσημος για τόσο καιρό. O συγγραφέας περιγράφει διεξοδικά την οικογενειακή ιστορία του Lee, αρχίζοντας από τις ρίζες τους στην ανατολική Ρουμανία. Οι γονείς του έφτασαν στη Νέα Υόρκη περίπου στην αρχή του 20ου αιώνα και, όπως πολλοί από τους δημιουργούς κόμικς της Χρυσής Εποχής, ο Lee ήταν εβραίος. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους Jack Kirby, Will Eisner ή Joe Kubert, στη δουλειά του ο Lee σπανίως έκανε αναφορές ή νύξεις στην πίστη του. Μέσα από την έρευνά του, ο Riesman ανακάλυψε έναν άνθρωπο βαθιά απογοητευμένο και ενοχλημένο από την οικογένειά του και συγκεκριμένα τον πατέρα του. "Ο Stan πολύ σπάνια μιλούσε για τον πατέρα του, αλλά όταν το έκανε, έλεγε ότι ο πατέρας του δεν είχε ιδιαίτερα καλή γνώμη για τον ίδιο", μας λέει. "Και φαντάζομαι ότι μεγάλο μέρος αυτής της επιθυμίας να ξεφύγει από την εβραϊκή ταυτότητά του είχε να κάνει με την επιθυμία να ξεφύγει από την οικογένειά του". Η φιλοδοξία και η επιθυμία του Lee να αφήσει πίσω του τη ζωή στην οποία γεννήθηκε θα γινόταν η κινητήρια δύναμη στην ενήλικη ζωή του. "Ήθελε να είναι μεγαλύτερος από έναν μέσο άνθρωπο", συνεχίζει ο Riesman. "Και μερικές φορές αυτό, στο κεφάλι σου, μπορεί να σε κάνει να σκεφτείς 'Λοιπόν, πρέπει να αφήσω πίσω τους ανθρώπους με τους οποίους ξεκίνησα'". Ο Larry Lieber έδωσε συνέντευξη για το βιβλίο και η περίεργα μακρινή σχέση του με τον πιο γνωστό μεγάλο αδερφό του είναι μία από τις πιο θλιβερές και παράξενες πλευρές της μεγάλης ζωής του Lee. Ο Lieber, που πέρασε πολλά χρόνια στη Marvel και συν-δημιούργησε χαρακτήρες όπως οι Thor, Ant-Man και Iron Man και επί δεκαετίες ζωγράφιζε το "Amazing Spider-Man" που έγραφε ο Lee σε μία εφημερίδα, δεν μπορεί να δώσει κάποια εξήγηση για τον λόγο που ο αδερφός του τον κρατούσε σε απόσταση για το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής τους. Είναι σαν ο Lee να προσπαθούσε να αφήσει οποιοδήποτε ίχνος του Stanley Lieber (το βαφτιστικό του όνομα) στο παρελθόν του, μεταξύ των οποίων και ο μοναδικός αδερφός του. "Ο Stan δεν είπε ποτέ 'Χευ, έλα να γνωρίσεις τον αδερφό μου, τον Larry Lieber. Είναι πολύ καλός'", εξηγεί ο Riesman. "Απλά δεν προέκυψε ποτέ. Δεν τον αποκάλεσε ποτέ αδερφό του με οποιονδήποτε ενεργητικό τρόπο. Και ο Larry είναι ο πρώτος που θα παραδεχτεί ότι ο ίδιος και ο Stan είχαν μία δύσκολη σχέση. Ο Stan δεν ήθελε να συσχετίζεται μαζί του". Ο Lieber αναφέρει πόσο πληγώθηκε μία χρονιά όταν ο Lee ήρθε στο Μανχάταν για να εμφανιστεί στο New York Comic Con και δεν τον ενημέρωσε καν. Λέει επίσης στον συγγραφέα ότι ο μεγάλος αδερφός του δεν του είπε ούτε μία φορά ότι τον αγαπούσε. "Αυτός και ο Larry δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη σχέση", λέει ο Riesman. "Δεν υπήρξε κάποιο γεγονός που συνέβη απ' όσο ξέρω που να πυροδότησε [το ρήγμα]. Απλά υπήρχε για κάποιο λόγο. Ίσως είχε να κάνει με την Joan (σύζυγο του Stan) ή μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό κίνητρα, αλλά είναι κάπως στενάχωρο να το διαβάζεις". Τα χρήματα ήταν συνεχής ανησυχία για τον Lee μέχρι και τις τελικές μέρες του, που είναι αξιοσημείωτο αν σκεφτούμε ότι είχε κερδίσει εκατομμύρια κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Αν και ο πολυετής γάμος του Stan με την Joan φαινόταν τέλειος, στην πραγματικότητα η οικογένεια Lee ήταν συνεχώς σε αναταραχή. Σύμφωνα με όσους έδωσαν συνέντευξη για το βιβλίο, μεγάλο μέρος αυτού του στρες μπορούσε να αποδoθεί στην ευέξαπτη και σπάταλη κόρη του με την Joan, JC. Τα χρήματα ήταν συνεχής ανησυχία για τον Lee μέχρι και τις τελικές μέρες του, που είναι αξιοσημείωτο αν σκεφτούμε ότι είχε κερδίσει εκατομμύρια κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Ο Lee επίσης παρέμεινε ενοχλημένος πως ό,τι κι αν προσπάθησε και οποιαδήποτε συμφωνία κι αν έκλεισε, δεν μπόρεσε ποτέ να επαναλάβει την επιτυχία που είχε δημιουργώντας κόμικς για τη Marvel στη δεκαετία του '60. Αυτή η αγανάκτηση φαίνεται να εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις του Lee στα τελευταία χρόνια της καριέρας του. Δεν Yπάρχουν Σούπερ Ήρωες Το βιβλίο αναφέρει πολλές από τις μεγάλες αποτυχίες του Lee...το "Mighty 7", το "The Governator" (σε συνεργασία με τον τότε Κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Arnold Schwarzenegger), μία σειρά από συναυλίες και, όλως περιέργως, μία κολόνια. Έχουμε επίσης λεπτομέρειες από την πιο συγκλονιστική αποτυχία του, τη βραχύχρονη διαδικτυακή επιχείρηση, Stan Lee Media. Αν υπάρχει ένα πράγμα που μπορούμε να μάθουμε από όλες αυτές τις αποτυχίες, είναι ότι ο Lee δεν μπορούσε να κρίνει καλά έναν χαρακτήρα και ότι ήταν εύκολος στόχος για απατεώνες. Ήταν συνέχεια περικυκλωμένος από ανθρώπους που τον έβλεπαν μόνο για τα λεφτά του. Τον συνέδεαν με όλων των ειδών κακοσχεδιασμένα projects για τη φήμη του ονόματός του και χρησιμοποιούσαν την ισχυρή εικόνα του στα μέσα για γρήγορη δημοσιότητα. Διαβάζοντας το βιβλίο, το ξεκάθαρο και λυπητερό συμπέρασμα που βγάζει κανείς είναι ότι χωρίς τα cameos στις ταινίες του MCU που τον σύστησαν σε μία νέα γενιά από fans, οι δύο τελευταίες δεκαετίες ζωής του Lee θα ήταν σημαδεμένες από αποτυχία και αμέτρητες εμφανίσεις σε συνέδρια για κόμικς. "Μόλις αρχίσεις να τραβάς όλες αυτές τις κλωστές και να μιλάς στους εμπλεκόμενους, τα τελευταία χρόνια του Lee είχαν γίνει ένα σόου τρόμου και κανείς δεν θα το αρνηθεί αυτό. Υπήρχε τόση πολλή κακοποίηση", λέει ο Riesman αναφερόμενος στις κατηγορίες περί κακοποίησης ηλικιωμένου που εμφανίστηκαν μετά τον θάνατο της Joan το 2017. "Υπήρχε τόση εξαπάτηση και κλοπή, και ό,τι κι αν πιστεύεις για τα ελαττώματα ή τα λάθη ή τις αποτυχίες του Stan, κανένας δεν αξίζει να είναι 95 και να κακοποιείται. Ήταν μία πολύ θλιβερή κατάληξη σε αυτή την ιστορία".Ένας από τους πιο διαβόητους ανθρώπους στον κύκλο του Stan τα τελευταία χρόνια ήταν ο Keya Morgan, ο πρώην manager του που συνελήφθη το 2019 με κατηγορίες για κακοποίηση ηλικιωμένου. (Ο Morgan δήλωσε μη ένοχος). Ο Morgan έδωσε κι αυτός συνέντευξη για το βιβλίο και στη συνέχεια έπαιξε στον Riesman κάποιες ανησυχητικές μαγνητοσκοπήσεις που, όπως γράφει το βιβλίο, καταγράφουν τον Lee να κάνει προσβλητικές δηλώσεις. Αυτό είναι το μήνυμα αυτού του βιβλίου. Αν δεν έχει κάτι άλλο, είναι ότι δεν υπάρχουν σούπερ ήρωες, υπάρχουν μόνο άνθρωποι. "Αρκετές φορές άκουσα τον Stan να κάνει ρατσιστικά, ομοφοβικά και μισογυνιστικά σχόλια είτε απευθυνόμενος στην JC είτε σε συζήτηση για αυτήν", γράφει ο Riesman στο βιβλίο σχετικά με τις μαγνητοσκοπήσεις. "'Πιστεύω ότι είσαι η πιο χαζή λευκή γυναίκα που έχω γνωρίσει ποτέ!' της φωνάζει [ο Lee] σε μία από αυτές (στο οποίο απαντάει 'Γαμήσου Stan'). Σε μία άλλη, ο Stan μιλάει στον Morgan για την JC και λέει πως 'υποτίθεται ότι είναι μία ελκυστική κυρία', αλλά αντ' αυτού είναι 'σαν την χειρότερη λεσβία που μπορείς να φανταστείς'. Κάποια στιγμή, η JC λέει στον Stan ότι θα υιοθετήσει ένα μωρό αφροαμερικανικής καταγωγής (κάτι που άτομα από τον εσωτερικό κύκλο λένε ότι της έγινε εμμονή για ένα σύντομο διάστημα) και ο Stan της μουγκρίζει 'Γιατί στο διάολο θες ένα μαύρο μωρό';" Ο Riesman επίσης επισημαίνει ότι τα αρχεία που έπαιξε για αυτόν ο Morgan ήταν μονταρισμένα και ότι "οι μαγνητοσκοπήσεις δεν περιέχουν την υπόλοιπη συζήτηση". Αν και λέει ότι ποτέ δεν ήταν ο τύπος θαυμαστή που είχε τον ίδιο σεβασμό για τον Lee όπως πολλοί άλλοι, ο συγγραφέας ομολογεί ότι ακούγοντας αυτά τα αρχεία ένιωσε απίστευτη απογοήτευση. "Μόλις αρχίζεις να ακούς κάποιον ο οποίος είναι τόσο αγαπητός, ένα γοητευτικό είδωλο που είναι γνωστό ως υποστηρικτής φιλελεύθερων σκοπών και ότι παλεύει τον ρατσισμό και όλα αυτά", λέει, "Και ακούς ηχογραφήσεις του όπου κάνει ρατσιστικά και ομοφοβικά σχόλια, λες 'Δεν υπάρχουν σούπερ ήρωες, λοιπόν'. Αυτό είναι το μήνυμα αυτού του βιβλίου. Αν δεν έχει κάτι άλλο, είναι ότι δεν υπάρχουν σούπερ ήρωες, υπάρχουν μόνο άνθρωποι". Θα υπάρξουν κάποιοι που θα αμφισβητήσουν την ανάγκη να βάλουμε την καριέρα του Lee στο μικροσκόπιο και να ξανανοίξουμε θέματα από δεκαετίες πριν για κάποιον που πραγματικά αξίζει εύσημα για τους ήρωες της Marvel. Κάποιοι θα αμφισβητήσουν αν η ιστορία της ζωής του χρειαζόταν να συμπεριλάβει αποκαλύψεις όπως αυτές οι δυσάρεστες ηχογραφήσεις. Ο Riesman πιστεύει πως η συμμετοχή του Lee στην ανύψωση των κόμικς ως μορφή τέχνης αξίζει να διερευνηθεί. "Δηλαδή, αν είσαι ένα νέο άτομο και πηγαίνεις σε όλες αυτές τις ταινίες του MCU και βλέπεις όλα τα cameos [του Stan] και διαβάζεις στο ίντερνετ ότι ο Stan Lee είναι ο τύπος που επινόησε όλες αυτές τις ιδέες, ότι είναι ο Steve Jobs της Marvel", λέει, "Επειδή η δική του εκδοχή των γεγονότων έχει ληφθεί ως ευαγγέλιο για δεκαετίες και δεκαετίες. Και είπε ψέματα για πολλά πράγματα ή παραποίησε ή είπε πράγματα που αμφισβητούνται". "Δεν λέω ότι ο Stan ήταν ο πιο διαβολικός άνθρωπος στον κόσμο. Λέω ότι ήταν σαν εσένα κι εμένα. Όλοι μας κάνουμε συμβιβασμούς. Όλοι μας εξομαλύνουμε την αλήθεια. Όλοι μας νομίζουμε ότι μπορούμε να γλυτώσουμε με κάποια πράγματα. Είναι θλιβερό σε κάποιον βαθμό, αλλά νομίζω είναι και πολύ υγιές να ρίχνεις λίγο κρύο νερό στο πρόσωπό σου". ΠΗΓΗ

Τον Ιανουάριο του 2021 η εφημερίδα "Καθημερινή" ξεκίνησε να δίνει με το κυριακάτικο φύλλο της, βιογραφίες σπουδαίων Ελλήνων ηθοποιών γραμμένες από τον ηθοποιό Μάκη Δελαπόρτα (ο οποίος έχει ασχοληθεί αρκετά με την ζωή πολλών καλλιτεχνών μας και έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 25 βιβλία του με την ζωή και την καριέρα τους). Περιλαμβάνουν μέσα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και δίνουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή των αγαπημένων μας ηθοποιών ξεκινώντας από τα παιδικά τους χρόνια και καταγράφοντας όλη την καριέρα τους (κυρίως σε θέατρο). Τα τεύχη είναι (μέχρι στιγμής): 01) Μαρίκα Κοτοπούλη 02) Κατίνα Παξινού 03) Έλλη Λαμπέτη 04) Δημήτρης Χορν 05) Κυβέλη Αδριανού 06) Μάνος Κατράκης 07) Αιμίλιος Βεάκης 08) Μαίρη Αρώνη 09) Αλέξης Μινωτής