Jump to content

Search the Community

Showing results for tags '2018'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Γερμανίκεια
  • Ιστορική/ φιλολογική γωνιά
  • Περί ανέμων και υδάτων
  • Dhampyr Diaries
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • The Unstable Geek
  • Κομικσόκοσμος
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Valt's blog
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • Film
  • Θέμα ελεύθερο
  • Vet in madness
  • GCF about comics
  • Dr Paingiver's blog

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

  1. Διευθυντής & Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς Αρχισυντάκτης: Λευτέρης Ταρλαντέζος Art Director - Χρωματισμός: Γιάννης Μπεβεράτος Graphic Design - Layout: Μαρίνα Πάνου Ο Μπλεκ, από τους μακροβιότερους τίτλους στην Ελληνική ιστορία κόμικς, επιστρέφει αυτή τη φορά ως πολυθεματικό περιοδικό, με πάνω από 10 ιστορίες κόμικς σε κάθε τεύχος -οι περισσότερες αυτοτελείς-, με τίτλους από κάθε λογής χώρα (Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Αργεντινή, Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Ελλάδα κα) και θεματολογία (κοινωνικό, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου, δράσης, εποχής, αστυνομικό, υπερηρωικό κα). Το περιοδικό θα εκδίδεται σε διμηνιαία βάση, με πολύ καλύτερες προδιαγραφές από κάθε προηγούμενη έκδοση του ήρωα. Συγκεκριμένα, έχει σχήμα 17×24, 164 σελίδες και πολυτελή χαρτιά. Το πρώτο τεύχος κυκλοφορεί από την Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου σε επιλεγμένα σημεία και στα βιβλιοπωλεία. Το πρώτο τεύχος της 8ης περιόδου του ήρωα, περιλαμβάνει 12 κόμικς, ανάμεσά τους τα εξής: Μπλεκ, Μάντυ Ρίλεϋ, Γιορ, Στορμ, Παιδί Πάνθηρας, Κόρτο Μαλτέζε, Λακ Σταρ Ο'Χαρά, Ταρζάν, Δικαστής Ντρεντ, Φάντομ και τα ελληνικής προέλευσης Λ-Ο του Σπύρου Ορνεράκη και το αυτοτελές κόμικς του Νίκου Κούτση "Με Κομμένη Την Ανάσα". Από αυτά όλα είναι αυτοτελή εκτός του Παιδιού Πάνθηρα. Επιπροσθέτως, περιέχει 8 σελίδες αρθογραφία, 3 σελίδες με συνεντεύξεις του Ν. Κούτση και P. Zanotti, 2 σκίτσα και μία γελοιογραφία. Με περισσότερη λεπτομέρεια: Σελ. 2 - Γελοιογραφία "Μα Τα Χίλια..." του Βαγγέλη Σαΐτη Σελ. 3 - Editorial Σελ. 4-5 - Κόμικς Νέα του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 6-25 - Ιστορία Μπλεκ "Περιπέτεια στο Σαν Λορέντζο" (Il Grande Blek #1-4, 1994 / Il Grande Blek #100, 2010) [Dario Guzzon & Mario Volta / Aldo Capitanio] Σελ. 26-37 - Ιστορία Μάντυ Ρίλεϋ "Ο Χείμαρρος" (Scorpio #95, 1983) [Ray Collins / Ernesto Gracia Seijas] Σελ. 38-39 - Συνέντευξη Patrizia Zanotti Σελ. 40-47 - Ιστορία "Λακ Σταρ Ο'Χαρά" (Misterix #808, 1964 / Corto Maltese #105, 1992 / Pandora #4, 2018) [Hugo Pratt] Σελ. 48-49 - Ιστορία Κόρτο Μαλτέζε "Επίλογος Στα Κέλτικα" (Les Femmes De Corto Maltese, 1994) [Hugo Pratt] Σελ. 50-53 - Ιστορία Λ-Ο "Πήγασος 4-Ω" (Το Ρόδι, 1981) [Σπύρος Ορνεράκης] Σελ. 54 - Συνέντευξη Νίκος Κούτσης Σελ. 55 - Σκίτσο "Μπλεκ" από τον Νίκο Κούτση Σελ. 56-57 - Ιστορία "Με Κομμένη Την Ανάσα" (Γαλέρα, 2005) [Ελένα Αργύρη / Νίκος Κούτσης] Σελ. 58-67 - Ιστορία Φάντομ "Οι Πέντε Ημέρες Του Δράκου Μέρος Α" (The Phantom Annual #1, 2007) [Ron Marz / Ruben Procopio] Σελ. 68-69 - The Pop Corner του Μάνου Νομικού Σελ. 70-75 - Ιστορία Δικαστής Ντρέντ "Μία Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" (2000AD Winter Special, 1989) [Alan Grant / Arthur Ranson] Σελ. 76-87 - Ιστορία Γιορ "Το Πεδίο Της Μάγισσας" (Scorpio Gran Color #44, 1978) [Diego Navarro / Juan Zanotto] Σελ. 88-89 - Αφιέρωμα "Οι Σημαντικότεροι Δημιουργοί Της 9ης Τέχνης: Rene Goschiny" του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 90 - Ρετρό "Νούμερο Ένα: Δυναμικό Αγόρι #1" του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη Σελ. 91-108 - Ιστορία Ταρζάν "Το Κτήνος Της Σελήνης" (Tarzan #225, 1973) [Joe Kubert] Σελ. 109 - Εξώφυλλο Ιστορία Στορμ σε σχέδιο του Don Lawrence Σελ. 110 - Αφιέρωμα "Ο Μύθος Του Στορμ" του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 111-156 - Ιστορία Στορμ "Ο Δολοφόνος Του Έριμπαν" (Eppo, 1984 / Storm #13, 1985) [Martin Lodewijk / Don Lawrence] Σελ. 157-162 - Ιστορία "Το Παιδί Πάνθηρας" (Buster Comic, 1976) [T. Tully / W. Western & E. Bradbury] Ένα πραγμαρικά τρομερό τεύχος. Νομίζω πως πλέον το περιοδικό Μπλεκ μπήκε στη σωστή τροχιά, και τα καλύτερα έρχονται... Το trailer του πρώτου τεύχους: Η πρώτη σελίδα από τα 12 κόμικς: Όπως έγραφε στο Editorial, 1617 τεύχη και συνεχίζουμε... Το επόμενο τεύχος κυκλοφορεί αρχές Φεβρουαρίου... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: GreekComicFan, germanicus, KILLMATH, φλοκ, james768 & albert.
  2. Οι “Ιστορίες επιτυχούς αποτυχίας” αποτελεί μία ανθολογία ιστοριών του καλλιτέχνη Δημήτρης Παγώνα, ο οποίος επιμελήθηκε τόσο το σενάριο όσο και το σχέδιο και οι οποίες για πρώτη φορά ήρθαν σε επαφή με το αναγνωστικό κοινό το χρονικό διάστημα 2012-2018. Η θεματολογία τους χαρακτηρίζεται από έναν ωμό ρεαλισμό, πλαισιωμένο από έντονα στοιχεία απαισιοδοξίας κι απώλειας. Κάθε μία καταπιάνεται με κάτι διαφορετικό, δεν υπάρχουν μανιέρες που θα κάνουν τον αναγνώστη να βαρεθεί με τις επαναλήψεις, καθώς επίσης συναντούμε σενάρια που πατούν γερά την Γη κι αντλούν έμπνευση από την σκληρή καθημερινότητα, ενώ άλλα έχουν μεταφυσική χροιά. Οι τίτλοι των ιστοριών (και δύο λόγια γι’ αυτές) είναι οι εξής: ● “Σήμερα”: Ένα δισέλιδο αφιέρωμα για την τρομερή ηλεκτρονική επανάσταση που έχει παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της. ● “Λίζα”: Μία κοπέλα που δουλεύει άβουλα σε μία καφετέρια κι έχει να κάνει με έναν περίεργο, αλλά φιλοσοφημένο άντρα. ● “Ο Σουλτάνος”: Ένας Σουλτάνος που όλοι τον χαρακτηρίζουν μ@λ@κ@, αλλά στο τέλος αναθεωρούν. ● “Καλικάντζαρος”: Η φιλία ενός παιδιού με έναν καλικάντζαρο. ● “Σκαφτιάδες”: Ένα ζευγάρι σκάβει διακαώς μέσα στο λιοπύρι του καλοκαιριού για να βρει έναν χαμένο θησαυρό. ● “Evil”: Ένας Αστυνομικός σταματά για έλεγχο ένα αυτοκίνητο κι όταν συνειδητοποιεί ότι ο οδηγός φέρεται περίεργα, αποφασίζει να ανοίξει το πορτ μπαγκάζ. ● “500”: Ο αριθμός ενός αστικού λεωφορείου και το δρομολόγιό του μέσα στην νύχτα. ● “Η μέρα της κρίσης”: Η φιλοσοφική ανάλυση ενός κρατουμένου που πηγαίνει να δικαστεί. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις “Νησίδες” #03 της EFSYN. ● “Πάρτυ”: Δύο νέοι έρχονται πιο κοντά κι αφορμή γι’ αυτό στέκεται ένα πάρτυ. ● “Ασκήσεις Ηλεκτρομαγνητισμού”: Δύο παλιοί εραστές συναντιούνται τυχαία στον δρόμο. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον “Μπλε Κομήτη” #03. ● “Ρε-Blues”: Η περιπέτεια ενός ρεμπέτη της δεκαετίας του 1930 όταν χάνεται στην Αμερική. Με εξαίρεση μία-δύο, όλες οι υπόλοιπες είχαν κάτι να πουν, ενώ αρκετές προσφέρονται για περισυλλογή. Οι ιστορίες που ξεχώρισα είναι το “Ρε-Blues”, τον “Καλικάντζαρο” και την “Λίζα”, ενώ θα ήθελα να διαβάσω το “Evil” σε μεγαλύτερη έκταση. Τέλος, τις “Ασκήσεις Ηλεκτρομαγνητισμού” τις βρήκα πανέξυπνες σεναριακά. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία ανθολογία ιστοριών που δικαιολογεί στο απόλυτο τον τίτλο της και προτείνεται στους εναλλακτικούς αναγνώστες κι εκείνους που αρέσκονται σε σύντομες ιστορίες κοινωνικού περιεχομένου. Εκείνοι που θέλουν να διαβάζουν κάτι πιο ανάλαφρο ή περιπετειώδες καλύτερα να προσπεράσουν. Από την στιγμή που μιλάμε για ανθολογία ιστοριών και μάλιστα που δεν έχουν δημιουργηθεί στο ίδιο χρονικό πλαίσιο, ο εικαστικός τομέας έχει κι εκείνος πλουραλισμό στην τεχνοτροπία του. Τολμώ να πω, όμως, ότι αν κι άνισες μεταξύ τους, καμία δεν με απογοήτευσε σχεδιαστικά. Κάποιες θυμίζουν κόμικ της δεκαετίας του 1960, κάποιες είναι περισσότερο αφηρημένες και με επιμονή στο μελάνωμα, κάποιες έχουν λιγότερες λεπτομέρειες, κάποιες περισσότερες, κάποιες θυμίζουν γκραβούρες εποχής και κάποιες υιοθετούν την καθαρή γραμμή. Η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι ασπρόμαυρες, με μοναδική εξαίρεση τις δύο σελίδες που αποτελούν την ιστορία “Η μέρα της κρίσης”, καθώς επίσης και κάποιοι τόνοι του καφέ και του μπλε που συναντούμε στο “Ρε-Blues”. Εκδοτικά έχουμε μία αξιόλογη προσπάθεια. Το έντυπο έχει μεσαίο μέγεθος και οι σελίδες του είναι δεμένες με κόλλα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ, αλλά καλοτυπωμένο και με ικανοποιητικό πάχος, ενώ το γυαλιστερό χαρτί του εξώφυλλου υπόσχεται, με την σειρά του, ότι το τεύχος θα αντέξει την (ήπια) κακομεταχείριση. Εκτός από τον πίνακα περιεχομένων, τους λογαριασμούς στα social του δημιουργού και μία σελίδα που αποτελεί την ταυτότητα της έκδοσης, δεν βλέπουμε κάποιο άλλο συνοδευτικό υλικό. Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Deviantart
  3. Φέτος κυκλοφόρησε το αναθεωρημένο, έγχρωμο όμνιμπους της Σκιτσούχτρας. Περιέχει σχεδόν ότι έχει εκδοθεί από Σκιτσούχτρα, μερικά νέα στριπάκια, ενώ, όπως λέει ο δημιουργός, πολλά στριπ ξανασχεδιάστηκαν εξ ολοκλήρου.
  4. Τιμή καταλόγου: 14€ Η σύνοψη του εκδότη. Μια βιογραφική προσέγγιση του λογοτέχνη, φιλόσοφου και πολιτικού Ζαν-Πωλ Σαρτρ, από τις εκδόσεις γράμματα, που μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες. Ο υπότιτλος Γεννήθηκα Ελεύθερος, εμφανίζεται παντού μέσα στην έκδοση και είναι καταχωρημένο και έτσι στα διάφορα eshop, αλλά ξέχασαν να τον βάλουν στο εξώφυλλο. Βάζω και μερικές σελίδες δείγμα από το σάιτ της πρωτοπορίας (του εκδότη). Περιέχει και γυμνό. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για την παράθεση του αντίτυπου του για την παρουσίαση.
  5. Τιμή καταλόγου: 22,99€ Για πάρα πολύ καιρό ο Θάνος, ο τρελός τιτάνας, προσπαθούσε να κερδίσει την εύνοια του θανάτου, προκαλώντας τον όλεθρο όποτε εμφανιζόταν. Μέχρι που κατάφερε να συλλέξει τα έξι πετράδια της αιωνιότητας και το γάντι που τα χειρίζεται. Και όλο το σύμπαν νοιώθει τις συνέπειες, τόσο που, θνητοί και θεοί συνασπίζονται για να τον σταματήσουν. Το κοσμικό έπος της Marvel και του Jim Starlin επιτέλους βγήκε και στην χώρα μας, σε μια έκδοση τούμπανο από την Οξύ. Και συμπίπτει με την κυκλοφορία της ταινίας-εισπρακτικό φαινόμενο, Avengers: Infinity War η οποία διασκευάζει χαλαρά την θεματική του. Η ιστορική σημασία του event όσο αφορά την βιομηχανία των κόμικς είναι τεράστια. Έχοντας ξεκινήσει την ανάπτυξη της θεματικής καιρό πριν σε άλλους τίτλους, η κατάληξη σε αυτά τα 6 ενισχυμένα τεύχη οδήγησε σε μια προώθηση άνευ προηγουμένου μέχρι τότε, και με διάφορα tιe-ins με τους κανονικούς τίτλους, όπου ανέπτυξαν διάφορα γεγονότα του τίτλου από την οπτική γωνία των επιμέρους χαρακτήρων (τα τεύχη 4-5 στο Incredible Hulk της Modern Times είναι παραδείγματα της σύνδεσης αυτής π.χ.), όλα τακτικές που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα. Και φυσικά η επιρροή στις ιστορίες κοσμικών διαστάσεων που βγήκαν έκτοτε, είναι ανεκτίμητη. Ο τίτλος είχε την ευτυχία να σχεδιαστεί από δύο καλλιτέχνες που ευδοκιμούν στην απόδοση πληθών και επικών τοπίων, τον George Perez και τον Ron Lim, με τον πρώτο να καλύπτει μέχρι και τις αρχές του τέταρτου τεύχους και να φεύγει λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων (σχεδίαζε το επίσης μπελαλίδικο War of the Gods της DC) και τον δεύτερο να αναλαμβάνει από εκεί και έπειτα, αναλαμβάνοντας και τις συνέχειες που βγήκαν τις επόμενες χρονιές, τα Infinity War και Infinity Crusade, που ελπίζω να μεταφραστούν επίσης. Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελληνική έκδοση πρέπει να προέρχεται από κάποια συλλογή που βγήκε μέχρι και τα μέσα του 2000 (μάλλον το trade του 2006 με cover price 24,99$), μιας και βλέπω το όνομα του Bill Jemas ως εκδότη.
  6. Μηνιαίο περιοδικό γαστρονομίας και μαγειρικής. Κυκλοφορεί από τον Νοέμβριο του 2018 και κάθε μηνά με την κυριακάτικη εκδοσή του Έθνους, ενώ στην συνέχεια διατίθεται και αυτόνομο στην τιμή των 4€. Η ύλη του περιλαμβάνει εκτός από συνταγές, προτάσεις/κριτικές για εστιατόρια/bar/καφέ, διάφορα μυστικά για γαστρονομικές απολαύσεις και ποίκιλα νέα από τον χώρο της εστίασης και της γαστρονομίας. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Indian, Mandrake & nikos ka.
  7. Από την σύνοψη του εκδότη: ------------------------------------------------------ H ιστορία του graphic novel είναι εξαιρετική, το σκίτσο υπέροχο, η έκδοση της Οξύ στα γνωστά υψηλά standards! Ως έξτρα υλικό περιέχει 5 σελίδες αναλυμένες σε σενάριο - α/μ σκίτσα - χρώμα. To εξώφυλλο αδικεί το περιεχόμενο και ίσως θα έπρεπε να επιλεγεί κάτι καλύτερο. Συστήνεται ανεπιφύλακτα στους fans των μεταλλαγμένων και όχι μόνο...
  8. Μια πολύ όμορφη και συγκινητική χριστουγεννιάτικη ιστορία με πρωταγωνιστές τους ήρωες της Disney. Βασίζεται στην ιστορία του Bruce Talkington, σε εικονογράφηση του Fernando Guell Cano. Εκδότης πρωτοτύπου η Disney Press.
  9. Η υπέροχη ιστορία "Ο Μαθητευόμενος Μάγος" κυκλοφόρησε σε ένα ωραίο σκληρόδετο βιβλίο με πανέμορφη εικονογράφηση από τις εκδόσεις Μίνωας. Η διασκευή είναι της Brooke Vitale, και το πρωτότυπο εκδόθηκε από την Disney Press.
  10. Κείμενο στο οπισθόφυλλο: Το Graphic Novel που αποτέλεσε την έμπνευση για την ομώνυμη ταινία! Την 1η Μαρτίου 1953, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης –ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν– παθαίνει σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Δεν επιτρέπεται να κληθεί γιατρός, μέχρι να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή, να τεθεί το θέμα σε ψηφοφορία, και να αποφασιστεί έτσι ποιος γιατρός θα αναλάβει. Η Κεντρική Επιτροπή έχει άλλη μια δυσκολία να αντιμετωπίσει: το γεγονός ότι ο Σύντροφος Στάλιν είχε μόλις διατάξει την εκτέλεση των κορυφαίων γιατρών της Σοβιετικής Ένωσης! Κι έτσι ξεκινά ένα γραφειοκρατικό γαϊτανάκι, που σύντομα εξελίσσεται σε μάχη για την κατάκτηση της κορυφής της εξουσίας στο αχανές σοβιετικό κράτος… Κείμενο στο πρώτο εσώφυλλο: Ο Χρουστσόφ θυμάται: «Εμείς, όσοι βρισκόμασταν γύρω από τον Στάλιν, ήμασταν θανατοποινίτες με αναστολή». Ο φόβος καραδοκούσε παντού, και όλοι επιδείκνυαν μια αηδιαστική δουλοπρέπεια. Οι δυο συγγραφείς αναπλάθουν αυτήν την ατμόσφαιρα χρησιμοποιώντας πολλαπλές μεθόδους υπερβολής: φτάνουν στα άκρα κι υπογραμμίζουν το παράλογο, παντρεύοντας το επιβεβαιωμένο γεγονός με το αληθοφανές, το φανταστικό με το συμβολικό· μετατοπίζουν κάποια γεγονότα και τα στάδια διεξαγωγής τους μέσα στο χρόνο, συμπυκνώνουν το χρόνο ή παραλλάσσουν ένα γεγονός, ώστε να αποδώσουν τελικά μια εικόνα συχνά πιο αληθινή από την αλήθεια των ίδιων των γεγονότων. Ζαν-Ζακ Μαρί Ιστορικός που ειδικεύεται στη Σοβιετική ιστορία, έχει εκδώσει ανάμεσα σε άλλα τις βιογραφίες των Λένιν, Τρότσκι, Στάλιν, Χρουστσόφ και Μπέρια. Κείμενο στο πίσω εσώφυλλο: Η έκδοση βασίζεται στην απόσταση που παίρνει από την Ιστορία. Την ανασυνθέτει για να αποκαλύψει την θεμελιώδη ουσία της. Αυτό που είναι σημαντικό εδώ δεν είναι η ακρίβεια των γεγονότων, αλλά η αυθεντικότητα της οπτικής γωνίας. Το έργο των Νουρί και Ρομπέν αναπλάθει με εντυπωσιακό τρόπο τη φρικώδη και ζοφερή ατμόσφαιρα των κυκλωμάτων που κυβερνούσαν το Κρεμλίνο στο τέλος του αιματηρού καθεστώτος του Στάλιν. ----------------------------------- Τα ανωτέρω δεν χρειάστηκε να τα ξαναγράψω γιατί τα έγραψε ήδη ο σύντροφος Valtasar στην ανακοίνωση κυκλοφορίας! Παραθέτω και αυτό το κείμενο που απαντά στο εσωτερικό του τεύχους: Προειδοποίηση! Μολονότι η ιστορία αυτή είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, δεν παύει να είναι δημιούργημα φαντασίας: η δημιουργική έμπνευση των συγγραφέων κατασκεύασε μια ιστορία βασισμένη σε ιστορικά τεκμήρια ελλιπή, κάποιες φορές μεροληπτικά, και συχνά αντιφατικά. Πάντως, οι συγγραφείς υπογραμμίζουν ότι η φαντασία τους δεν χρειάστηκε να μοχθήσει πολύ, καθώς δύσκολα θα ξεπερνούσε την πραγματική τρέλα που διαπότιζε τον κύκλο του Στάλιν και τα γεγονότα γύρω από τον θάνατο του. ----------------------------------- Η έκδοση είναι άριστη. Εντύπωση προκαλεί το μεγάλο μέγεθος, είναι τόσο πλατύ όσο τα Μπέηκ και Μόρτιμερ της Μαμούθ και ένα εκατοστό πιο ψηλό! Στο τέλος υπάρχουν 16 σελίδες (!) με πληροφορίες, προσχέδια κλπ. Από τις σπάνιες εκδόσεις αυτού του τύπου στην Ελληνική αγορά. Συστήνεται ανεπιφύλακτα!
  11. Μέσα στη βδομάδα κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Γράμματα το συγκεκριμένο κόμικ, πάνω στο οποίο βασίζεται και η σειρά του Netflix “The End of the Fucking World”. Ουσιαστικά δεν άργησα ούτε στιγμή να το αγοράσω, το τσίμπησα σήμερα το μεσημεράκι και το διάβασα εν ριπή οφθαλμού σε τρένο και σπίτι. Πρωταγωνιστούν δυο έφηβοι, ο κοινωνιοπαθής Τζέιμς και η συμμαθήτριά του Αλίσσα, οι οποίοι θέλοντας να ξεφύγουν από τις οικογένειες και την πόλη τους, το σκάνε με ένα αυτοκίνητο. Μετά από περιπλανήσεις και κάποιες τρελές καταστάσεις, καταλήγουν στην αναζήτηση του πατέρα της Αλίσσα, η οποία έχει να τον δει πάνω από δέκα χρόνια. Η περίληψη που έδωσα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιγράψει την τρέλα, τη νοσηρότητα και την κατάθλιψη που γενικά επικρατούν στην όλη ιστορία. Έχουμε να κάνουμε με μια δραματική ιστορία ενηλικίωσης με στοιχεία εγκλήματος, η οποία αποτυπώνει με ιδιαίτερο τρόπο τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, όπως πιθανότατα και τις απογοητεύσεις που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι. Το σενάριο είναι απλό, χωρίς συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο και με τους απολύτως απαραίτητους διαλόγους, ενώ μινιμαλιστικό και χωρίς πολλές λεπτομέρειες είναι και το ασπρόμαυρο σκίτσο, το οποίο όμως θα έλεγα ότι έτσι όπως είναι κάνει πιο έντονα τα αισθήματα κατάθλιψης και αποστασιοποίησης που διαποτίζουν τη γενική παρουσίαση των δυο πρωταγωνιστών. Σίγουρα η ιστορία και ο τρόπος παρουσίασής της, καθώς και το απλό σχέδιο, δεν είναι για όλα τα γούστα, προσωπικά όμως δηλώνω ικανοποιημένος, ενώ σαν κόμικ με έκανε να νιώσω και λίγο περίεργα. Λίαν συντόμως θα δω και τη σειρά. 8/10 Όσον αφορά την έκδοση, είναι μικρού μεγέθους (μπορεί να πει κανείς και τσέπης), με απλό εξώφυλλο και ικανοποιητική βιβλιοδεσία. Μπορεί να πει κανείς ότι είναι εξίσου μινιμαλιστική με το περιεχόμενο. Εδώ υπάρχει η παρουσίαση της Αμερικάνικης έκδοσης και εδώ η παρουσίαση της τηλεοπτικής σειράς.
  12. Από το 1951 που βγήκαν για πρώτη φορά στην χώρα μας, μέχρι και σήμερα, δεν έχει υπάρξει δεκαετία που δεν έχει κυκλοφορήσει σε κάποια μορφή μια έκδοση με ιστορίες από την σειρά Κλασσικά Εικονογραφημένα, βοηθώντας με αυτό τον τρόπο κάθε γενιά Ελλήνων από τότε μέχρι τώρα, στο να έρθει σε πρώτη επαφή με μερικά από τα πιο επιφανή βιβλία της κλάσικής λογοτεχνίας. Στην τρέχουσα δεκαετία μάλιστα είχαμε ήδη μια έκδοση που βγήκε από την Ατλαντίς σε συνεργασία με τον Ελεύθερο τύπο. Φέτος ήρθε η σειρά των εκδόσεων Οξύ στο να προστεθούν στην λίστα των εκδοτικών οίκων που μας πρόσφεραν την θρυλική σειρά. Έχει όμως νόημα μια εκ νέου εκτύπωση μιας σειράς που έχει τυπωθεί τόσες φορές, που υπάρχει αφθονία αντιτύπων σε λογικές τιμές στην αγορά και ότι αντίτυπο έχει εκδοθεί από το 1975 και ύστερα δεν ξεπερνάει τα 2-3€; Η σύντομη απάντηση είναι ναι, υπό προοπτικές. Εκεί λοιπόν που η έκδοση του 2013 ήταν η πιο αδιάφορη σε όλους τους τομείς, η έκδοση της Οξύ είναι η πιο ενδιαφέρουσα απ' όσες έχουν βγει ως τώρα. Σκληρόδετη - σε αντίθεση με ότι συνεχίζει να αναγράφει στο σάιτ του public - με καλή ράχη, με νέα αποκατάσταση των σχεδίων και νέα πλακάτ χρωματισμό, καθώς και νέα σύγχρονη μετάφραση, η έκδοση αναδεικνύει και ενισχύει την όλη εμπειρία ανάγνωσης ενός τεύχους των Κλασσικών Εικονογραφημένων. Τα τεύχη πλέον είναι έτοιμα για να μπουν στην βιβλιοθήκη των κατόχων τους, ενώ ακούω πως η τωρινή μορφή έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον κάποιων σχολείων της χώρας, που ενδιαφέρονται να τα προσθέσουν στην βιβλιοθήκη τους. Στα συν επίσης το ότι μας παρουσιάζουν για πρώτη φορά και δύο τίτλους που δεν είχαν ξαναεκδοθεί στην Ελλάδα. Το Φρανκεστάιν της Μαίρη Σέλεϊ, το οποίο η Ατλαντίς θεώρησε πως θα ήταν τρομακτικό για τα παιδιά της εποχής, και του Οι Αργοναύτες, το οποίο στην Ελλάδα είχε παραβλεφθεί, μιας και είχε βγει Ελληνική διασκευή της ιστορίας με τον τίτλο Ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες. Αν όμως δεν σας ενδιαφέρουν όλα αυτά, τα 11,99€ που στοιχίζει χωρίς την έκπτωση το κάθε τεύχος, θα σας φανούν πολλά και η απόκτηση και αυτών των αντίτυπων αδιάφορη. Η Οξύ τώρα, έχει πάρει τα δικαιώματα για την έκδοση της Αγγλικής Classic Comic Store LTD, αν κρίνω από τα δικαιώματα που αναγράφονται μέσα στην έκδοση, η οποία κάνει πολύ καλή δουλειά τα τελευταία χρόνια στην εκ νέου διάθεση της σειράς. Από ότι βλέπω επίσης - στα επηρεασμένα από την έκδοση του 1951 - οπισθόφυλλα, έχουν προγραμματίσει τουλάχιστον 20 τεύχη για κυκλοφορία. Η διαθεσιμότητα των τευχών γίνεται ανά τετράδες. Η πρώτη τετράδα βγήκε τον Μάρτιο του 2018 και περιλάμβανε τα εξής: 1. 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα 2. Μόμπι Ντικ 3. Ροβινσώνας Κρούσος 4. Η μηχανή του χρόνου Η δεύτερη τετράδα βγήκε στις 06 Ιουνίου αν και μέσα στα τεύχη αναγράφεται πως βγήκαν τον Μάιο. 5. Φρανκεστάιν 6. Οι τρεις σωματοφύλακες 7. Οι Αργοναύτες 8. Οι άθλιοι Η τρίτη τετράδα βγήκε στις 06 Αυγούστου. 9. Ρωμαίος και Ιουλιέτα 10. Ο τελευταίος των Μοικανών 11. Ο πόλεμος των κόσμων 12. Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα Η τέταρτη τετράδα βγήκε στις 23 Νοεμβρίου 13. Μεγάλες προσδοκίες 14. Το νησί των θησαυρών 15. Ανεμοδαρμένα ύψη 16. Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων Η πέμπτη και τελευταία τετράδα βγήκε τον Μάρτιο του 2019. 17. Ρομπέν των δασών 18. Τζέιν Έιρ 19. Οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης 20. Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον albert.
  13. Επετειακό τεύχος για τα 80 χρόνια του Σούπερμαν, το 1ο από τα δύο που θα έχει η σειρά. Δεν έχω πολλές γνώσεις από DC οπότε θα αφήσω την Anubis να μας πει τις λεπτομέρειες: Η ποιότητα της έκδοσης είναι εξαιρετική, όπως μας έχει άλλωστε συνηθίσει η Anubis. Για το επόμενο τεύχος θα πρέπει να περιμένουμε δύο μήνες: Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο του δεύτερου τεύχους τον leonidio. Ευχαριστούμε για το οπισθόφυλλο του δεύτερου τεύχους τον hudson.
  14. Ότι χρειάζεται να ξέρεις για αυτό το κόμικ, το γράφει στο οπισθόφυλλο: "Ένα συναρπαστικό χωροχρονικό ταξίδι θανάτου στο αρχέγονο άπειρο της παντοτινής αγάπης" Κι όμως. Όταν φτάσεις στο τέλος, η παραπάνω φράση βγάζει απόλυτα νόημα. Εντάξει, ο Κώτσος, εδώ είναι σαφέστατα πιο διαφωτιστικός... Συνοπτικά, το "Υπομονή" είναι η πιο πρόσφατη δουλειά του (κάαπως υπερεκτιμημένου κατά την άποψή μου) Daniel Clowes -στα ελληνικά έχουμε δει επίσης το "Σαν Σιδερένιο Ομοίωμα Γαντιού από Βελούδο". Η έκδοση, χωρίς να έχω πιάσει στα χέρια μου αυτήν της Fantagraphics για να συγκρίνω τα δύο βιβλία, με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο: άψογη εκτύπωση και δέσιμο, ιδανική επιλογή χαρτιού, μετάφραση καλοδουλεμένη, που σε κανένα σημείο δεν σε ξενίζει που δεν το διαβάζεις στη μητρική του γλώσσα*, σωστό lettering. Με μία λέξη, η έκδοση είναι υποδειγματική! Στ' αλήθεια χαίρομαι που αυτό το κόμικ έχει πλέον (λίγες περισσότερες) πιθανότητες να μπει σε σπίτια ελλήνων αναγνωστών. * Αξίζει να αναφερθεί πως η μετάφραση είναι του Δημήτρη Πολιτάκη, τη διόρθωση έκανε η Μαρία Παναγοπούλου, ενώ η προσαρμογή είναι της Ελένης Κυριακίδου.
  15. Η επίτομη έκδοση της σειράς που ξεκίνησε μόλις πέρσι. Περιέχει έναν μικρό πρόλογο και μερικές σελίδες με γελοιογραφίες που δεν υπάρχουν στα αλμπουμάκια, αν και πρέπει να αναρτήθηκαν στο facebook. Ευχαριστούμε τον Μενίγ Πουαγώ για την διάθεση του αντίτυπου του για να γίνει η παρουσίαση.
  16. Μετά τα τεύχη 800 και 801, έκλεισε μία περίοδος για τον Spider-Man καθώς ο Dan Slott άφησε τη συγγραφή ιστοριών για τον αγαπημένο ήρωα μετά από δέκα χρόνια συνεχής παρουσίας σε μία από τις πιο ιστορικές σειρές κόμικ. Το νέο ξεκίνημα φέρνει ακόμα έναν τίτλο υπ’ αριθμό 1, κάτι που πλέον, δυστυχώς, αποτελεί βασικό κομμάτι της εμπορικής στρατηγικής της Marvel, η οποία επανεκκινεί διαρκώς τίτλους, αναζητώντας τη λύση για την καθοδική πορεία στις πωλήσεις και στην ποιότητα των κόμικ της τα τελευταία χρόνια. Στη νέα εποχή του Spider-Man, το σενάριο αναλαμβάνει ο Nick Spencer, ο οποίος διακρίθηκε την τελευταία διετία για τη δουλειά με τον Captain America, πορεία που κορυφώθηκε πέρυσι με το Secret Empire. O Spencer πήρε μία επιλογή που ξεσήκωσε αντιδράσεις καθώς μετέτρεψε τον Captain America σε ναζί με έναν αρκετά απότομο τρόπο. Ωστόσο, στην εξέλιξη της ιστορίας δικαιώθηκε και μας έδωσε μία εξαιρετική ιστορία προδοσίας με πολιτικές προεκτάσεις. Η επιλογή του Spencer για τη νέα αρχή του Spider-Man είναι σωστή, καθώς δίνει σε έναν ταλαντούχο και έμπειρο δημιουργό την ευκαιρία να κάνει το επόμενο βήμα σε έναν από τους πιο απαιτητικούς τίτλους που υπάρχουν με τεράστιο κοινό που διαρκώς θέλει νέες ιστορίες. Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί 4 τεύχη που ανήκουν σε ένα πρώτο arc με τίτλο «Επιστροφή στα βασικά» (Back to Basics). Η ιδέα μίας στροφής σε κλασικές νόρμες στα κόμικ έχει σφραγίσει τις αλλαγές στη Marvel το τελευταίο εξάμηνο, σε μία προσπάθεια να φέρει πίσω κάποιους παραδοσιακούς αναγνώστες. Πολλές σειρές που είχαν πρωταγωνιστές λιγότερο γνωστούς χαρακτήρες ακυρώνονται και πολλοί πρωτοκλασάτοι ήρωες επανέρχονται στο ρόλο τους μετά από μία σειρά περιπέτειες και πειραματισμούς των σεναριογράφων — ενδεικτικά μόνο, ο Tony Stark συνήλθε από το κώμα και ο γιος του Odin είναι και πάλι ο Thor. Ο Spider-Man ακολουθεί σε αυτή την πορεία ήδη εδώ και ένα χρόνο, όταν έπαψε να είναι δισεκατομμυριούχος κάτοχος μίας επιχείρησης τεχνολογίας αιχμής. Ο Spencer προχωράει σε αυτό το δρόμο όσο περισσότερο μπορεί: ο Peter Parker ξανά με συγκάτοικο σε ένα μικρό διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, ως Spider-Man συναντάει κάποιους κλασικούς αντιπάλους και η Mary Jane επανέρχεται δυναμικά στη ζωή του. Το σενάριο προσέχει ώστε να μη φανεί ότι ισοπεδώνει τα προηγούμενα χρόνια και εντάσσει κάποια στοιχεία από τις ιστορίες του Slott, με πιο χαρακτηριστικό την υπενθύμιση ότι ο Parker «έκλεψε» τη διδακτορική διατριβή του από τον Dr. Octopus (δεν την έκλεψε ακριβώς, θυμηθείτε ή διαβάστε το υπέροχο κομφούζιο του Superior Spider-Man). Η αποκάλυψη αυτή θα οδηγήσει τον πρωταγωνιστή μας να χάσει τη δουλειά, τον τίτλο του διδάκτορα και το σεβασμό των συναδέλφων του. Η νέα αρχή του Spider-Man επενδύει σε όσα έκαναν τον χαρακτήρα τόσο αγαπητό και οδήγησαν εκατομμύρια να ταυτιστούν μαζί του. Καθημερινά προβλήματα επιβίωσης μέσα σε μία σύγχρονη μητρόπολη συνδυάζονται με έναν ήρωα που δεν ξεχωρίζει τόσο για τις δυνάμεις του όσο για το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό με τα οποία αντιμετωπίζει προσωπικά προβλήματα και αδιέξοδα. Ωστόσο, κάτι λείπει. Δεν αρκεί το να επιστρέψει η σειρά σε έναν ήρωα της πόλης ούτε το –όχι και τόσο διακριτικό- κλείσιμο του ματιού στους φαν ότι θα βρεθεί τρόπος να ξεπεραστεί το One More Day και να επανέλθει ο έρωτας του Peter με τη Mary Jane. Η «επιστροφή στα βασικά» έχει αξία αν συνδυάζεται πάντα με κάτι πραγματικά καινούριο, μία πρωτότυπη –όσο γίνεται- ιστορία που θα πατάει σε κάποιες κλασικές αρχές του χαρακτήρα και του κόσμου του. Η αδυναμία αυτή είναι πολύ έντονη στο κεντρικό κομμάτι του νέου arc που περιστρέφεται γύρω από -μία ακόμα- απώλεια των δυνάμεων του Spider-Man που θα οδηγήσει σε –μία ακόμα- σύγκρουση ανάμεσα στους δύο πόλους της βασικής κατευθυντήριας αρχής του πρωταγωνιστή: δύναμη και ευθύνη. Την κατάληξη την ξέρουμε εξαρχής, προτού ολοκληρωθεί το arc, καθώς στο δίλημμα ανάμεσα σε μία «κανονική» ζωή και στους κινδύνους και τα άγχη του υπερ-ήρωα, η επιλογή είναι δεδομενη. Ο Spencer φαίνεται, μέχρι στιγμής, να είναι περισσότερο απασχολημένος με το να αποδείξει ότι ξέρει τον ήρωα και τα βασικά κλισέ του παρά με το να παρουσιάσει μία ιστορία που να αντιστοιχεί στο σπουδαίο ταλέντο του. Η κατάσταση επιδεινώνεται από το σχέδιο του Ottley, το οποίο είναι προσεγμένο αλλά κατά βάση «καταφέρνει» να περνάει απαρατήρητο. Κάτι τέτοιο είναι προσόν όταν μιλάμε για διαιτητή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, σίγουρα όμως δεν είναι καλό για τον κεντρικό σχεδιαστή του Spider-Man. Οι 80 σελίδες του τεύχους 800 μοιράστηκαν σε 6 διαφορετικούς σχεδιαστές δείχνοντας πόσο διαφορετικά στυλ και χρώματα μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για να αποτυπώσει τη δράση, το συναίσθημα και το πλήθος χαρακτήρων που περιστοιχίζουν τον ήρωα. Γενικότερα, ο Spider-Man έχει περάσει από πολύ διαφορετικά και ετερόκλητα σχέδια, εξυπηρετώντας κάθε φορά και αντίστοιχες ιεραρχήσεις στην ιστορία και στην πορεία εξέλιξης του χαρακτήρα. Ο Ottley φαίνεται να μην έχει διαλέξει κάποια σαφή κατεύθυνση και, για αυτό, αφήνει μία αίσθηση άνευρης δουλειάς, χωρίς προσωπικότητα. Είναι σαφές πως είναι νωρίς ακόμα για να «θάψουμε» το καινούριο Amazing Spider-Man. Η δημιουργική ομάδα έχει πολύ δρόμο μπροστά της για να καταλήξει στο τι κόμικ θέλει να δώσει στο κοινό και δεν θα κριθεί από το πρώτο arc. Ωστόσο είναι ανησυχητικό ότι η Marvel και οι δημιουργοί της φαίνεται να πιστεύουν ότι το «πάμε όπως παλιά» μπορεί να είναι αρκετό για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο. Στην πραγματικότητα, είναι η άλλη όψη του νομίσματος: πριν λίγα χρόνια κυριαρχούσε η πίστη ότι αρκεί να φέρει τα πάνω-κάτω σε όλους τους ήρωες για να προσελκύσει νέο αναγνωστικό κοινό και να προσφέρει πρωτότυπες ιστορίες. Κάποιες φορές πρέπει να πάρεις ρίσκα που τελικά θα σε δικαιώσουν (Hydra-Cap, Thor γυναίκα, κ.α.), άλλες φορές μπορεί να πρέπει να επιμείνεις παραδοσιακά και να αποφύγεις αλλαγές που πλήττουν τον πυρήνα της απήχησης ενός χαρακτήρα (όπως το να γίνει ο Peter Parker δισεκατομμυριούχος), αλλά σε κάθε περίπτωση, πρέπει να έχεις μία ιστορία που να αξίζει να τη διηγηθείς. Αυτό πρέπει να αποδείξει η νέα αρχή του Spider-Man. smassingculture.gr
  17.   1622. Η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή, Κωνσταντινούπολη, παιχνίδια εξουσίας, θανάσιμα μυστικά, μυστικές συμφωνίες, επικίνδυνες συμμαχίες. Όμορφες αισθησιακές γυναίκες σκλάβες στα χαρέμια για να ικανοποιούν τις ορέξεις των αφεντάδων τους. Μία από αυτές η ΝΟΥΡ βλέπει το θανάσιμο παιχνίδι που υφαίνεται γύρω της μη μπορώντας να αντιδράσει. Ένας ξένος με σκοτεινή όψη που στο πέρασμά του σπέρνει θάνατο και χάος, θα της αλλάξει την ζωή. Και αυτή είναι μόνο η αρχή... Μια ιστορία τριών γυναικών που έγιναν οι ... ΝΥΦΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥΛΑ. Στο δεύτερο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει προσεχώς η ιστορία της ΣΝΤΕΝΚΑ Η ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΡΝΤΑΛΑΚ Με σενάριο του Κάουα και σχέδιο του Γιάννη Ρουμπούλια πιστεύω ότι θα είναι από τα καλά κόμικς που θα διαβάσουμε. Τίτλος πρώτου άλμπουμ: ΝΟΥΡ* *Που σημαίνει Φως στα Αιγυπτιακά. ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Indian & albertus magnus.
  18. Τιμή εφημερίδας (ως ένθετο): 4,25 ευρώ Πήρα και εγώ την έκδοση για την οποία μιλάτε στο φόρουμ τον τελευταίο καιρό. Με ψήσατε. Είχα πάρει το Εκουατόρια που δυστυχώς δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα. Η νέα έκδοση είναι εξίσου καλαίσθητη αλλά και κινείται στην ίδια ποιότητα και μέγεθος. Ένα μπράβο στον Λεωκράτη και στην εκδοτική Λογικά θα τσιμπήσω και τα υπόλοιπα. Θα δούμε... Πάντως πολύ θετική εντύπωση μου έκανε ότι πρόκειται για αδημοσίευτη ιστορία στην Ελλάδα. Πληροφορία για το εσωτερικό που ρώτησε ο germ: Πέρα από το κόμικ το τεύχος είχε 1 σελίδα σχολιασμό, 1 σελίδα εισαγωγική και στο πίσω μέρος αυτής σχεδιάκια του Κόρτο. Όσο για αρίθμηση, θα πω ότι έψαξα να βρω και στην αρχή δεν είδα κάτι αλλά άμα κοιτάξεις καλά πάνω στη ράχη βλέπεις το νούμερο 1. Άρα από ότι φαίνεται θα είναι σειρά η έκδοση. Όμορφο και το εξώφυλλο Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Retroplaymo, Βασιλεύς των Κόμικς, φλοκ & GreekComicFan.
  19. Ανθολογία κόμικς με εναλλασσόμενους καλλιτέχνες. Περιέχει τις δουλειές των Nanco, This Scum is an Artist, Gemo, Αλεξία Λουγιάκη, PaperMan ΠΜ κ.α. Μπορείτε να δείτε μερικές σελίδες δείγμα στο μπλογκ τους. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για την παραχώρηση των τευχών.
  20. Ο καλλιτέχνης που πρέπει να έχεις μάθει μέχρι το τέλος της εβδομάδας αυτής είναι ο Άρης Λάμπος. O Άρης -κι ας μην το παραδέχεται ο ίδιος- είναι αυτό που απλά και λαϊκά θα λέγαμε «πολυεργαλείο», καθότι στη ζωή του έχει καταφέρει να εκδόσει τρία κόμιξ, με γνωστότερο τους «Μεταλλάδες» (με τους οποίους θα ασχοληθούμε και σε αυτό το άρθρο), να παίξει σε μπάντες και να αποκτήσει, επίσης, τη δική του εκπομπή στο Web tv του Star, την «Underground». Έχει σπουδάσει Πολιτικές επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση, Εφαρμοσμένες Τέχνες, καθώς και Δημοσιογραφία. Εκτός από όλα τα παραπάνω, στον ελεύθερο χρόνο του γράφει κομμάτια στην κιθάρα, φτιάχνει Illustrations και αν βρει χρόνο, παίζει paintball. Όπως λέει, συγκεκριμένα, ο ίδιος: «Αν με χαρακτηρίζει κάτι, είναι ότι είμαι σπασμένος σε χίλια κομμάτια». Μιλήσαμε, λοιπόν, μαζί του για τους «Μεταλλάδες», τη μουσική και άλλα πολλά που θα δεις κατεβαίνοντας παρακάτω στο άρθρο. Τσέκαρε τη συζήτησή μας και πάμε στοίχημα ότι μέχρι το τέλος της συνέντευξης, θα έχεις ήδη μπει στην περιέργεια να ψαχτείς. Ορίστε λίγα πράγματα που πρέπει να ξέρεις: ⇒Πώς προέκυψε η ιδέα για τους Μεταλλάδες; Ο Άρης ξεκίνησε να σκιτσάρει μεταλλάδες και να στέλνει τη δουλειά του στo So Comic, όπου από τότε ανεβαίνουν κάθε Πέμπτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η όλη φάση με τους Μεταλλάδες ξεκίνησε μέσα από πλάκες με παρέες και συζητήσεις και η αρχική ιδέα ήταν να φτιαχτεί μια σειρά κινουμένων σχεδίων με σχετικό θέμα, αλλά κατέληξε να είναι πολύ δύσκολη δουλειά (#and_now_here_he_is, people!). Κάπως έτσι, φτάνει η παρουσίαση του πρώτου τόμου, ο οποίος περιέχει ιστορίες με πρωταγωνιστές αληθινούς καλλιτέχνες, όπως ο Dio η ο Άρτζυ από τους Nightstalker! ⇒ Στην ερώτηση αν ασχολείται ο ίδιος με τη μουσική: Ως γνήσιος μεταλλάς, ο ίδιος, έχει παίξει σε συγκροτήματα από το 2005, με πρώτους τους System Decay, με τους οποίους συνεχίζει μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα η μπάντα στην οποία επίσης παίζει είναι οι Deathcrop Valley (για τους Deathcrop Valley αναμένεται να μιλήσουμε περισσότερο σε άλλο άρθρο, οπότε stay tuned!) και έχει -τι άλλο;- μέταλ επιρροές. Ο Άρτζυ των Nightstalker στους Μεταλλάδες. ⇒ Ποιο από τα δύο αυτά πάθη πρωτοεμφανίστηκε στη ζωή του; Χωρίς πολλή σκέψη, δηλώνει πως και τα δύο ξεκίνησαν σχεδόν ταυτόχρονα, από όταν ήταν μικρός και συνέχισαν σε μια παράλληλη πορεία. Σαν παιδί, jamαρε με ψεύτικες κιθάρες, μέχρι που έμαθε να παίζει και σε κανονική. Σε γενικές γραμμές, δεν υπήρξε κάποια ακολουθία του ενός από το άλλο. Όπως λέει και ο ίδιος: «Ίσως αυτό είναι το πρόβλημα, ότι δεν μπορώ να κατασταλάξω κάπου». ⇒ Οι καλλιτέχνες από τους οποίους έχει επηρεαστεί: Εδώ η λίστα μεγαλώνει και χωρίζεται σε δύο στήλες. Μία για το σχέδιο, μία για τη μουσική. Όσον αφορά στο σχέδιο, τα comics του Άρη κατέχουν έντονα χαρακτηριστικά από Horror Comics. Οι επιρροές του αντλούνται από από κλασικές ταινίες της Disney ή από άλλες κλασικές -πλέον- ταινίες, όπως η «Μάσκα» (Ναι, αυτή με τον Jim Carrey) και από κινούμενα σχέδια των 90s, όπως τα Χελωνονιντζάκια. «Ανακάλυψα ότι εκεί βρίσκεται η ρίζα του» είπε, μιλώντας για το στυλ των έργων του. Όπως θα προσέξεις αν διαβάσεις τα έργα του, υπάρχει ένας συνδυασμός γκροτέσκου horror και χιούμορ, καθώς επίσης και τη συνύπαρξη ενός ευρωπαϊκού κόμικ με την αμερικανική λογική πάνω σε αυτά, όπως δηλώνει και ο ίδιος. Οι επιρροές του στη μουσική, κρατούν τις ρίζες τους κυρίως στη Μέταλ, καθώς ακούει σχεδόν όλα τα είδη της, αλλά η αδυναμία του είναι η Doom. Τονίζει πως λατρεύει τους Monster Magnet, προσθέτοντας ότι η μπάντα-παιδική αγάπη, η οποία τον στιγμάτισε ήταν οι Blind Guardian. ⇒ Με ποιον «Μεταλλά» ταυτίζεται περισσότερο; Χωρίς καν να προλάβει καλά καλά να σκεφτεί δεύτερη φορά, απαντάει με σιγουριά: ο Doom. ⇒ Πώς προέκυψαν οι ιδέες για τα υπόλοιπα έργα του; Φυσικά, οι «Μεταλλάδες» δεν είναι η μοναδική αξιομνημόνευτη δουλειά του Άρη. Προηγούνται σε χρονολογική σειρά το «Mr. Bleak: Candlelight Thoughts» (2015) και το «Μαύρο Φως» (2016). Το πρώτο κόμικ που εξέδωσε ήταν «Ο Νότιος Τρόπος» (2010). Ο Mr. Bleak, όπως παραδέχεται ο Άρης, είναι ο σκοτεινός εαυτός του ίδιου. Τον «έπλασε», ώστε να εκτονωθεί. Χτίζοντας αυτόν τον χαρακτήρα, αυτός άρχισε να λειτουργεί σαν άνθρωπος πάνω στο δημιουργό του. Σα να αποκτά υπόσταση και σάρκα. Ανατριχίλα, θα έλεγα. Περνώντας στο «Μαύρο Φως», να υπογραμμίσουμε τη συμμετοχή του Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου, ο οποίος εκπόνησε το συγκλονιστικό σενάριο αυτού του κόμικ. Η συνεργασία Άρη-Ηλία διαχεόταν από μία τηλεπάθεια μεταξύ χεριού και κεφαλιού, σχεδίου και σεναρίου, Άρη και Ηλία, μας είπε και ο ίδιος ο Άρης. Οι δύο δημιουργοί «υπηρετούν το Horror με αγάπη», κάτι που συνέβαλε καταλυτικά στο αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτό το μαυροβαμμένο διαμαντάκι φωλιάζουν πολλές μικρές ιστορίες τρόμου και σκότους, με την τελευταία, μάλιστα, να αποτελεί πραγματικό γεγονός. Πρόκειται για τη δολοφονία της Kitty Genovese, το Μάρτιο του ’64, η οποία, όπως λέει ο Άρης: «πέθανε από την αδιαφορία των άλλων». Σε αυτό το σημείο, ο καλλιτέχνης μάς διηγήθηκε μια διεστραμμένη, θα έλεγε κανείς σύμπτωση. Την ημέρα που παρέδιδαν προς έκδοση το Μαύρο Φως, στις 28 Μαρτίου του 2016 και έχοντας ήδη γράψει και εικονογραφήσει το έργο, ο Wiston Moseley, ο δολοφόνος της Katherine Genovese, πεθαίνει στη φυλακή σε ηλικία 81 ετών. Η τελευταία σελίδα από την ιστορία της Κίττυ, από το Μαύρο Φως: «35 λεπτά κράτησε το μαρτύριο της Κάθριν. Όσοι άναψαν τα φώτα μπορούσαν και να ακούσουν και να δουν. Όμως δεν έκαναν τίποτα». ⇒Πού μπορείς να βρεις τη δουλειά του Άρη; Μπορείς να βρείς τους Μεταλλάδες στη σελίδα του So Comic, καθώς επίσης και στην επίσημη σελίδα των Μεταλλάδων στο facebook. Επιπλέον δουλειά του Άρη μπορείς να βρεις στη σελίδα του: Aris Labos Art. ~Ӎαίρη ₮ζέιν~ ΠΗΓΗ
  21. Η έλευση του Rebirth μας έφερε ένα βραδύκαυστο μυστήριο, που σκοπό είχε να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο για μερικά χρόνια, ενώ ταυτόχρονα έβαζε βάσεις για διορθώσεις στις αντικρουόμενες ιστορίες του παρελθόντος. Το αν το καταφέρει το δεύτερο, θα το κρίνουμε στο μέλλον, αλλά προς το παρόν, το ενδιαφέρον για την σύγκλιση του DC Universe και του σύμπαντος των Watchmen καλά κρατεί, με το The Button, όπως είναι ο ξένος τίτλος, να είναι το ενδιάμεσο κεφάλαιο που ασχολείται με το μυστήριο, λίγο πριν και την έλευση του δεύτερου τόμου του Batman του Tom King και το Doomsday Clock. Πρωταγωνιστές στο συγκεκριμένο crossover, ο Batman και ο Flash, που παίζουν καθοριστικό ρόλο εξαρχής στην εξέλιξη αυτής της μορφής του DCU και για αυτό αυτή η ιστορία ξεδιπλώθηκε στους δύο βασικούς τίτλους των χαρακτήρων, τα Batman v3 21-22 & The Flash v5 21-22. Εν αναμονή της συνέχειας λοιπόν, σε κάποιο μελλοντικό τόμο ή μίνι σειρά περιπτέρου.
  22. Από το οπισθόφυλλο: Λος Άντζελες, 2020. Μια φεμινιστική ομάδα απελευθερώνει την Μπίμπι, τη σκλάβα του σεξ που ανήκει στον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο των Η.Π.Α. , ο οποίος είναι μια διχαστική μασκοφορεμένη ιντερνετική περσόνα γνωστή μόνο ως "ο Καρχαρίας". Έναν χρόνο μετά τα γεγονότα του Yesternow , η υπόθεση αυτή φέρνει το δίδυμο Φιλίπο και Γκάφρει σε ολομέτωπη αντιπαράθεση, μπλεγμένους σε ένα περίπλοκο πολιτικό παιχνίδι που στήνεται με αφορμή την αρπαγή της Μπίμπι. -------------------- Ο Σπύρος Δερβενιώτης επιστρέφει στο κόσμο του πολύ καλού κόμικ Yesternow ( παρουσίαση εδώ ) και μας δίνει μια αξιόλογη συνέχεια γεμάτη ίντριγκα και καταπιάνεται με πολλά επίκαιρα θέματα όπως ο φεμινισμός, οι μειονότητες, η εισβολή της τεχνολογίας στην καθημερινότητα μας, ο έλεγχος στο ίντερνετ καθώς και την επίδραση των social media στις αποφάσεις που παίρνουμε (σημαντικές ή ασήμαντες). Πολύ καλό σενάριο και σχέδιο σε μια καλή συνέχεια η οποία καταφέρνει όμως να διαφοροποιηθεί από το πρώτο.
  23. Το περιοδικό "EFSYN BIO" είναι ένα έντυπο το οποίο είδε το φως από το τυπογραφείο, με την βοήθεια της "Εφημερίδας των Συντακτών", στις 23/03/18 κι εξακολουθεί να εκδίδεται ακόμα και στις ημέρες μας. Σκοπός το τίτλου είναι να παρέχει στους αναγνώστες πολλά κι ενδιαφέροντα θέματα που άπτονται του αγροτικού τομέα και πιο συγκεκριμένα στην παραγωγή βιολογικών προϊόντων. Η ύλη του επιφυλάσσει συνεντεύξεις από επαγγελματίες του χώρου, νέα και ειδήσεις στον τομέα των βιολογικών, αλλά και χρήσιμες συμβουλές υγείας κι ευεξίας με την χρησιμοποίηση βοτάνων. Επίσης, δεν παραλείπονται κι έξυπνες συνταγές από αγνά υλικά. Σαν έκδοση, το "EFSYN BIO" προσωπικά μου θυμίζει... φυλλάδιο από σούπερ μάρκετ. Αποτελείται από φθηνό χαρτί, το οποίο είναι ισοπαχές στο εξώφυλλο και τις εσωτερικές του σελίδες κι εξαιρετικά λεπτό. Παρόλα αυτά η εκτύπωση είναι αξιοπρεπής και διαθέτει πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Να πούμε, επίσης, ότι δεν διαθέτει ISSN. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα τεύχη τον albertus magnus.
  24. 24 χρόνια μετά την κυκλοφορία της σειράς στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Τρίτων, οι εκδόσεις Οξύ πήραν τα δικαιώματα για την σειρά Τα βιβλία του Αίματος, τον τίτλο με τον οποίο ο συγγραφέας συστήθηκε στους αναγνώστες. Με νέα μετάφραση και νέα σύνθεση εξώφυλλων, οι νεότεροι αναγνώστες του μπορούν να προσθέσουν και αυτοί στην συλλογή τους την εδώ και χρόνια εξαντλημένη σειρά. Οι επόμενοι 4 τόμοι αναμένονται να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2019-2020. Στο εξωτερικό βέβαια η σειρά πλέον κυκλοφορεί μόνο ως δίτομο omnibus, με τον κάθε τόμο να συλλέγει τρία βιβλία της σειράς, έκδοση που καλό θα ήταν να δούμε και στην χώρα μας, αλλά προφανώς ο εκδότης προτιμάει τις εκδόσεις 200 σελίδων ως οικονομικότερες.
  25. Μια συλλογή από διάφορους καταξιωμένους Έλληνες σχεδιαστές, η οποία κυκλοφόρησε το Φθινόπωρο του ΄18 - νομίζω για πρώτη φορά στην έκθεση Comic 'n' Play στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, Αναλυτικά οι ιστορίες και οι δημιουργοί: Γενικά είμαι φαν των ελληνικών ανθολογίων. Η συγκεκριμένη μάλιστα περιλαμβάνει πολύ ενδιαφέρουσες ή ακόμη και εξαιρετικές δουλειές σχεδιαστικά. Η ένσταση: Η έκδοση αν κατάλαβα καλά απευθύνεται κυρίως σε παιδιά. Για την ακρίβεια εκμεταλλεύεται τη συγκυρία του αντίστοιχου "θεματικού πάρκου" με του άθλους του Ηρακλή που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη ΔΕΘ. Ωστόσο οι ιστορίες είναι λίγο σύντομες/συνοπτικές (τετρασέλιδες γαρ) χωρίς καθόλου εισαγωγικό/επεξηγηματικό κείμενο και κάποιες λίγο δυσνόητες, λίγο αφαιρετικές, λίγο κάτι τέτοιο, τόσο που με μπέρδεψαν κι εμένα τον ίδιο μου, που είμαι μεγάλο παιδί.
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.