Αναζήτηση στην Κοινότητα

Να και μια έκδοση φτιαγμένη κατά παραγγελία για τον Με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία της δεύτερης ταινίας των Transformers στους κινηματογράφους, η Anubis κυκλοφόρησε το περιοδικό Transformers: Revenge Of The Fallen, ένα μηνιαίο περιοδικό 60 σελίδων του οποίου κάτι παραπάνω από την μισή ύλη καλύπτουν κόμικς σχετικά με τα γνωστούς έλλογους τενεκέδες. Ουσιαστικά πρόκειται για αυτούσια μεταφορά στα Ελληνικά του Αγγλικού Transformers v2* που κυκλοφορεί η Titan Magazines (θυγατρική της Titan Books). Το περιοδικό εκτός από τα γνωστή ύλη που περιέχουν τέτοιας μορφής περιοδικά - αφιερώματα για τους χαρακτήρες, αφίσες, παζλ, κουίζ, σελίδες ζωγραφικής, στήλες με videoπαιχνίδια κ.τ.λ. - περιέχει και 2 ιστορίες κόμικ σε κάθε τεύχος. Μια 11σέλιδη που από ότι καταλαβαίνω είναι νέο υλικό για να καλύψει τις ανάγκες της έκδοσης, και ένα reprint από τα κόμικς που βγάζει η IDW στην Αμερική. Στο πρώτο τεύχος το reprint είναι το All Hail Megatron 01. Το καλό είναι πως βάζουν και το εξώφυλλο της πρωτότυπης έκδοσης. Στον σύνδεσμο που παρέθεσα παραπάνω, έχει αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους βέβαια, μαζί και με τα Dog Tags τα οποία επίσης περιλαμβάνει η Ελληνική έκδοση. Μην ξεχάσετε να το φορέσετε, ώστε αν ισοπεδωθείτε σε κάποια από τις μάχες των ρομπότ να σας αναγνωρίσουν. *Το v1 έβγαλε 25 τεύχη, με το τελευταίο να έχει ημερομηνία κυκλοφορίας την 21 Μαϊου του 2009 Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ftsgr, lunatic, DJO, comicsking & Retroplaymo.

ΧΡΩΜΑ: Ασπρόμαυρο (Έγχρωμο εξώφυλλο) ΤΙΜΗ: Δωρεάν Ένα πολύ ωραίο φανζινάκι με μια και μοναδική ιστορία από τον Ταξή! Η ιστορία δείχνει 2 σκληρούς τύπους με μηχανές -θυμίζει Madmax- καθώς προχωράνε στην έρημο... και ξαφνικά ο ένας νομίζει πως έρχεται αντιμέτωπος με ένα τέρας και καταφέρνει να το νικήσει...!! Στην πραγματικότητα την άκουσε λίγο με το acid....ελληνιστί "οξύ"....!!! Το σχόλιο μου είναι ένα!! Τα σπάειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!! Αψογότατο!!! Αφιέρωμα στον Δημήτρη Ταξή

Τιμή: 3,90 euro Το περιοδικό περιέχει 3 κόμικ. Τα 2 είναι με τον Γουίλμπουρ τον εξωγήινο και το 3ο είναι το Σούπερ Ρομποτάκι. Συνολικά 4 σελίδες με κόμικ. Οι υπόλοιπες σελίδες περιέχουν διάφορα άρθρα. Στο πρότο τεύχος έχει για δεινόσαυρους, για τον Μέγα Αλέξανδρο, για τον Valtasar... ε για τον λύκο ήθελα να πω, για τον Θησέα και τον Μινώταυρο, την Μαντσεστερ Γιουναϊτεντ, για τον πλανήτη Άρη, για τον Billy the Kid. Έχει ακόμα μερικά νέα, διάφορα παιχνίδια και κατασκευές. Τέλος το περιοδικό συνοδεύεται με CD το οποίο περιέχει παιχνίδια, γνώσεις κ.α. Το εξώφυλλο, μια σελίδα κόμικ για να πάρετε μια ιδέα και το CD.

Ιούνιος του 2009 και η Modern Times κυκλοφορεί ένα διμηνιαίο εικονογραφημένο περιοδικό με θέμα τις κούκλες polly pocket. Έχει 4 σελίδες με μια εικονογραφημένη ιστορία και όλες οι υπόλοιπες σελίδες είναι διάφορα παιχνίδια και αρθράκια για παιδιά. Το περιοδικό συνοδεύεται από παιδικό DVD και δώρο μια φιγούρα polly pocket. θα μεγαλώσω την συλλογή με τις φιγούρες μου. Τιμή: 4,50 euro Μία σελίδα από την εικονογραφημένη ιστορία για να πάρετε μια ιδέα.

ΤΑ ΚΟΜΙΞ ΤΟΥ PC MASTER Τα 2 εξώφυλλα του ένθετου Έτος Έκδοσης: 05-2009 Τεύχος που συνοδεύει: 235 Με το εορταστικό για τα 20 του χρόνια τεύχος 235, το περιοδικό PC Master εξέδωσε και ένα ένθετο με μια επιλογή από τα στριπάκια του Κομιώτη και Λύρη που συνοδεύουν κάθε μήνα το περιοδικό. Το ένθετο έχει μικρότερο σχήμα από το περιοδικό ήτοι 14,5 Χ 21 εκ. έναντι του 20,5 Χ 29,5 εκ. που είχε το PC Master.. Οι σελίδες του ένθετου είναι 32 και πρόκειται για flip έκδοση, δηλαδή διαβάζεις τα στρίπ του ενός και γυρνάς πίσως και ανάποδα την έκδοση για να διαβάσεις και τα στρiπ του αλλουνού. Αποσπάσματα από στρiπς του Κομιώτη στο PC Master μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ & ΕΔΩ, ενώ του Λύρη ΕΔΩ. Κάποια από αυτά δε, βρήκαν τον δρόμο τους προς το ένθετο.

Πληροφορίες Έκδοσης από Anubis.gr Η ζωή της αστυνομικού Σάρα Πεζίνι θα αλλάξει για πάντα την ημέρα που θα ανακαλύψει το Witchblade, ένα μυστηριώδες τεχνούργημα, το οποίο θα της χαρίσει ανείπωτη δύναμη. Όμως, μαζί με τη δύναμη η Σάρα θα αναλάβει και πιο δύσκολη αποστολή της ζωής της: να διατηρήσει την ισορροπία ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι... Η σειρά "Witchblade" ξεκίνησε τη διαδρομή της το 1995. Υπεύθυνοι για τη δημιουργία της ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους εικονογράφους στη βιομηχανία των κόμιξ, ο Michael Turner, που μαζί με τους Marc Silvestri και David Wohl και με τη βοήθεια των σεναριογράφων Brian Haberlin και Christina Z έδωσαν ζωή μία από τις πιο αξιομνημόνευτες ηρωίδες στο χώρο των κόμιξ. Από τότε έχουν περάσει αρκετά χρόνια αλλά ο τίτλος συνεχίζει δυναμικά την πορεία του, έχοντας παράλληλα αποτελέσει έμπνευση για την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά, η οποία προβλήθηκε και στη χώρα μας, ενώ ετοιμάζεται τώρα να κάνει και το πέρασμά της στην κινηματογραφική οθόνη. Πρωταγωνίστρια της σειράς είναι η σκληροτράχηλη αστυνομικός Σάρα Πεζίνι, η οποία δουλεύει σε μία από τις περιοχές της Νέας Υόρκης με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα. Ακολουθώντας τα στοιχεία για μία υπόθεση θα ανακαλύψει ένα αρχαίο μυστικιστικό όπλο, το Witchblade, που χαρίζει στον κάτοχο του, αν βέβαια αυτός καταφέρει να αποδείξει την αξία του, ανείπωτη δύναμη, που ξεπερνά κάθε φαντασία του. Χάρη στο Witchblade θα ανοίξουν διάπλατα οι πύλες σε έναν κόσμο περιπέτειας που μέχρι τότε η Σάρα αγνοούσε την ύπαρξη του. Εκεί θα συναντήσει πολλούς εχθρούς που εποφθαλμιούν τη δύναμη την οποία κατέχει και θέλουν να την οικειοποιηθούν, θα έρθει αντιμέτωπη με τις ίδιες της τις αδυναμίες, αλλά τελικά θα καταφέρει να αναγνωρίσει τη δύναμη που πάντα έκρυβε μέσα της καθώς και ποιο είναι το τίμημα του καθήκοντος... Wikipedia Witchblade Το πρώτο τεύχος της σειράς του 1995 έχει ξανακυκλοφορήσει στη χώρα μας το 2001 από τη Modern Times (Εδώ) Η ηρωίδα έχει επίσης εμφανιστεί και σε αυτόν το ελληνικό τίτλο. Η νέα αυτή έκδοση περιλαμβάνει εκτός από τα 8 πρώτα τεύχη της σειράς , όλα τα εξώφυλλα των τευχών (και τα εναλλακτικά), όπως και συνέντευξη του συνδημιουργού της ηρωϊδας, David Wohl. Η σειρά βρίσκεται στο προσκήνιο τελευταία αφενός γιατί πέθανε πρόσφατα (πέρυσι) ο δημιουργός της Michael Turner, αφετέρου γιατί επίκειται κινηματογραφική ταινία. Κάτι τέτοια η Anubis τα μυρίζεται ως γνωστόν. Εν ολίγοις πολύ καλή έκδοση , εντυπωσιάζει για το μικρότερο από το σύνηθες σχήμα της Anubis που ίσως σχετίζεται και με τη φθηνότερη από τα στάνταρ της εκδοτικής τιμή. --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: το τέλος της εισαγωγής (όλη η υπόλοιπη είναι ουσιαστικά οι πληροφορίες έκδοσης στην παρουσίαση): Κλείνοντας το μικρό αυτό εισαγωγικό σημείωμα, θα θέλαμε να κάνουμε μία μικρή διευκρίνιση. Όπως θα δείτε, επιλέξαμε να διατηρήσουμε στα αγγλικά το όνομα του μαγικού όπλου που αλλάζει ολοκληρωτικά τη ζωή της Σάρα Πεζίνι, καθώς πιστεύουμε ότι μια στείρα απόδοση του όρου (Witchblade, που ελεύθερα θα μπορούσε να αποδοθεί ως η Λεπίδα της Μάγισσας) δε θα απέδιδε με ακρίβεια τις μυστικιστικές ιδιότητες του τεχνουργήματος.

Μακέτα εξωφύλλου: Γιώτα Μπόμπου Τιμή: 49 Ευρώ Εντυπωσιακή επίτομη "επετειακή" έκδοση (με σκληρό εξώφυλλο προφανώς) που περιλαμβάνει και τις 11 κωμωδίες που κυκλοφόρησαν και τα παρακάτω extras: - Εισαγωγή για τον Αριστοφάνη και το έργο του (1 σελίδα) - Σημείωμα των δημιουργών (συνοδευόμενο από τα βιογραφικά τους, 2 σελίδες) - Τί έγραψε ο Ελληνικός Τύπος (1 σελίδα) - Αποσπάσματα από την Διδακτορική Διατριβή της Ελένης Καλκάνη με θέμα: "ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ: ΟΙ ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ ΤΩΝ ΚΩΜΩΔΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΣΕ ΚΟΜΙΚΣ" (1 σελίδα) Όπως μου είπαν στην παραπάνω τιμή θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία-εγώ το πήρα 44Euro από την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Λοιπόν από την αρχή: η γαλακτοβιομηχανία ΜΕΒΓΑΛ βγάζει μια διαφημιστική εφημεριδούλα ονόματι ΓΑΛΑκτόΚΟΣΜΟΣ, η οποία περιέχει διάφορα άρθρα, σκίτσα και κόμικς. Σκιτσογράφος είναι ο Βαγγέλης Παπαβασιλείου. Έχω το τρίτο φύλο με ημερομηνία Φεβρουάριος 2009, 16 σελίδες μεγέθους εφημερίδας (ταμπλοϊντ) και φυσικά δωρεάν. Να και το Κόμικς "Μεβγαλίτος και Μεβγαλίτα". Όχι κάκο κατά την γνώμη μου. Μήπως να πίνουμε γάλα ΜΕΒΓΑΛ να βγάζει πιο πολλά κόμικς; Ας πιούμε μια μπυρίτσα να το συζητήσουμε. Το έκοψα γιατί δεν σκανάρονταν ολόκληρο. Χωρίς πλάκα πάντως το γάλα είναι το αγαπημένο μου ποτό μετά τον καφέ και την μπύρα.

Η Σουίτα της Αποκάλυψης είναι ένα ψυχοτροπικό ταξίδι σε έναν κόσμο όπου όλα μπορούν να συμβούν, και συμβαίνουν. Σε αυτόν τον κόσμο λοιπόν, ένας λαμπρός και διάσημος εκατομμυριούχος εφευρέτης που τυγχάνει κρυφός εξωγήινος, υιοθετεί 7 παιδιά που γεννήθηκαν ταυτόχρονα σε διάφορα μέρη του κόσμου από μανάδες ανύπαντρες, που δεν έφεραν σημάδια εγκυμοσύνης. Σκοπός της πράξης του; Να σώσει τον κόσμο. Αυτός ο τόμος δεν εξηγεί πως ένας εξωγήινος έχει τέτοια αλτρουιστικά αισθήματα για την ανθρωπότητα. Ούτε τι προκάλεσε την ταυτόχρονη γέννα αυτών των παιδιών με τις παράξενες δυνάμεις που ο εφευρέτης μάζεψε. Βλέπουμε όμως τις δυνάμεις που έχει το καθένα σε δράση και πως δουλεύουν, και τις προβληματικές σχέσεις που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους, με φόντο ένα αλλοπρόσαλλο κόσμο όπου το βικτωριανό λονδίνο συναντά τα Αμερικάνικα '60's μαζί με τις φαντασιώσεις που υπήρχαν για το μέλλον και στις δύο εποχές και κουλτούρες, γαρνιρισμένες σε ένα αφαιρετικό, μπιτάτο και εντελώς φευγάτο σενάριο από τον τραγουδιστή των My Chemical Romance, και ένα αφαιρετικό και σκόπιμα μη ορθό ανατομικά σχέδιο, σε ένα αποτέλεσμα που πραγματικά μόνο σε κόμικ θα μπορούσε να δουλέψει. Και το σημαντικότερο: Σε κάνει να περνάς καλά διαβάζοντας το. Και το κάνει πρωτοτυπώντας. Σε μια άσκηση ύφους που μοιάζει ανεπιτήδευτη. Ξέρω, ακούγεται οξύμωρο, αλλά τόσο ταιριαστό όσο των συστατικών που έχουν μαγειρέψει οι δημιουργοί σε αυτό τον τόμο. Η έκδοση της Helm είναι υπερπλήρης, περιέχοντας πρόλογος, βιογραφικά, προσχέδια τόσο από τον σχεδιαστή Gabriel Ba, όσο και από τον Gerard Way (να, σχεδιάζει κιόλας και είναι καλός) καθώς και τις 2 μικρές ιστορίες που είχαν προηγηθεί της μίνι σειράς. Μόνο παράπονο είναι πως το εξώφυλλο δεν είναι τόσο χοντρό όσο θα έπρεπε να είναι για να αντέχει καλύτερα τις κακουχίες.

Επί 20+ χρόνια, μέρος της γοητείας του Wolverine ώς χαρακτήρα, ήταν πως κανείς -ούτε και ο ίδιος - δεν γνώριζε το παρελθόν του. Η Μάρβελ είχε από πολύ νωρίς ξεκαθαρίσει πως οι διάφορες κυβερνήσεις και μυστικές οργανώσεις που διαθέτει το σύμπαν της εταιρίας, τον είχαν εκμεταλευτεί τόσο πολύ, παίζοντας ψυχικά παιχνίδια μαζί του και εφαρμόζοντας τόσα πολλά πειράματα πάνω του λόγω της ταχύτητας ίασης του, που τον έκαναν τον τέλειο υποψήφιο για το απόλυτο ανθρώπινο όπλο, που τον είχαν αφήσει μεγάλα κομμάτια της μνήμης του διαγεγραμμένα, και μόνο κάποιες ενδείξεις πως είχε δει και είχε κάνει περισότερα από ότι ένας φυσιολογικός άνθρωπος στο χρονικό διάστημα ζωής που του αναλογεί υπήρχαν. Σίγουρα, υπήρχαν διάφορες περιπέτειες από το παρελθόν που σκαρφιζόντουσαν ανά καιρούς οι εκάστοτε δημιουργοί, αλλά ήταν συγκεκχυμένες, αποσπασματικές και δεν κάλυπταν πραγματικά τις μεγάλες απορίες που είχαν όλοι οι αναγνώστες: Ποιός ήταν πραγματικά, που και πότε γεννήθηκε, και πως κατέληξε να γίνει αυτό που είναι. Το 2001 όλα αυτά τα ερωτήματα απαντήθηκαν. Το 2001 δεν ήταν και τόσα ρόδινα τα πράγματα για την Αμερικάνικη βιομηχανία κόμικς: Οι πωλήσεις ήταν χαμηλές και ο κόσμος φευγάτος, απόρρεια όλων των λάθων χειρισμών που είχαν κάνει οι εταιρίες την προηγούμενη δεκαετιά, των φτωχών σεναρίων και της υπέρμετρης υπερβολής. Λογικό ήταν ένα θέμα όπως αυτό της αποκάλυψης στοιχείων ενός από τους σημαντικότερους χαρακτήρες της Marvel να θεωρείται ως μη μου άπτου από αρκετούς δημιουργούς και συντάκτες, φοβούμενοι την απομυθοποίηση του χαρακτήρα. Τελικά αποδείχτηκε πως όλα ήταν θέμα προσέγγισης και σωστού συγχρονισμού... Το Wolverine: Origin ήλθε την κατάλληλη στιγμή: Ο - τότε - εκδότης της Marvel, Bill Jemas, προωθούσε την πιο ενήλικη αισθητική και προσέγιση στο σενάριο στους τίτλους της εταιρίας, μόλις είχε διορίσει ως διευθυντή σύνταξης τον σχεδιαστή και συντάκτη της σειράς τίτλων Marvel Knights, Joe Quesada, και έψαχνε για ιδέες που θα άξιζε να πραγματοποιηθούν. Δικιά του και του Paul Jenkins (ο σεναριογράφος που ανέλαβε το έργο τελικά) ήταν και η ιδέα να πουνε επιτέλους την ιστορία του Wolverine, αν και πρώτα έπρεπε να υπερνικήσει τις προκαταλήψεις των συνεργατών του για αυτό το θέμα. Το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο. Θα πρότεινα αυτόν τον τίτλο σε όλους, ανεξαρτήτου προτιμήσεων, καθώς η ιστορία δεν πραγματεύεται τις περιπέτειες του χαρακτήρα με τα μεγάλα αδαμάντινα νύχια και την κίτρινη αμφίεση, αλλά για τον χαρακτήρα πίσω από αυτόν και του πως έφτασε εκεί. Η ανατροφή του Wolverine κρύβει όλα τα στοιχεία ενός λογοτεχνικού δράματος, με σχεδίαση και χρωματισμό που παρόλο που χρησιμοποιεί την τεχνολογία, δίνει την αίσθηση της επιχρωματισμένης γκραβούρας. Προσθέστε και τα εικονακλαστικα εξώφυλλα του Joe Quesasa που στην Ελληνική έκδοση πιάνουν μεγαλύτερο εύρος της σελίδας, και έχετε μια έκδοση που είναι ικανή να ικανοποιήσει σε πολλά επίπεδα. Η Ελληνική έκδοση κερδίζει στα σημεία το Αμερικάνικο Trade. Ανάγλυφο εξώφυλλο, καλύτερο χαρτί και εκτύπωση, μια σελίδα με προσχέδια, και τα αυθεντικά εξώφυλλα καλύπτουν μεγαλύτερη επιφάνεια της σελίδα. Η τιμή θα μπορούσε να ήταν χαμηλότερη φυσικά.

Από τις 4 κυκλοφορίες νέων σειρών Manga από την Anubis που ανακοινώθηκαν φέτος, το Bleach του Tite Kubo - μαζί με το Death Note - ήταν από τα πιο αναμενόμενα, καθώς πρόκειται για άλλο ένα manga με επιτυχημένη μεταφορά σε anime. Ο Ίτσιγκο Κουροσάκι λοιπόν, γίνεται από ένα παιχνίδι της μοίρας ένας σινιγκάμι, που σημαίνει θεός του θανάτου και καλείται να προστατεύσει τους ανθρώπους από κακόβουλα πνεύματα. Το Bleach όπως και αρκετά ακόμα manga, κυκλοφορεί πρώτα σε συνέχειες στο Ιαπωνικό περιοδικό Shonen Jump, και μετά σε τόμους. Το ντεμπούτο της manga σειράς έγινε τον Αύγουστο του 2001, ενώ anime έγινε τον Οκτώβριο του 2004. Και φυσικά είναι άλλη μια σειρά που ξεχνάει να τελειώσει, καθώς όπως βλέπω στο wiki έχουν βγει μέχρι την στιγμή που πληκτρολογούνται αυτές οι αράδες 38 τόμοι στην Ιαπωνία, και 25 στο Αμέρικα του Μπάρακ του Βάρβαρου. Τελικά είναι τυχαίο που οι 2 πιο καυτοί τίτλοι στον χώρο του manga/anime και/στην χώρα μας, φέρουν το στοιχείο του μεταφυσικού; Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους dionik και leonidio.

Τιμή: 18,80€ Στην διάρκεια της δεκαετίας του '70, ο Will Eisner είχε την ευκαιρία να γνωρίσει στα διάφορα συνέδρια κόμικς της Αμερικής, πολλούς από τους ανεξάρτητους, underground δημιουργούς (όπως π.χ. τον Crumb) , που χρησιμοποιούσαν τα κόμικς ως μέσο για να πουν ενήλικες ιστορίες, και να θίξουν καυτά θέματα. Αυτό ήταν που λειτούργησε ως κίνητρο να επιστρέψει από την (αυτο)συνταξιοδότηση του - από τα κόμικς, γιατί ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει - και να δημιουργήσει το Συμβόλαιο Με τον Θεό, ένα έργο που αντλεί την θεματική του από τις εμπειρίες του δημιουργού κατά την διάρκεια της ύφεσης που επήλθε από το κράχ του '29. Ένα έργο που πλέον είχε κοινό για να απευθυνθεί. Το Συμβόλαιο Με τον Θεό δεν είναι το πρώτο Graphic Novel που κυκλοφόρησε ποτέ. Δεν είναι καν το πρώτο που χρησιμοποίησε την συγκεκριμένη ορολογία, παρόλο τα όσα κατα καιρούς έχουν γραφτεί (απλά κάντε ένα search στο google, και θα δείτε αρκετά αποτελέσματα σχετικά με την πατρότητα, και όλα έχουν κάποια εγκυρότητα). Είναι όμως το πρώτο που έβαλε τα κόμικς στις προθήκες με τα λογοτεχνικά έργα, επικύρωσε την ορολογία graphic Novel*, και επηρέασε αρκετούς δημιουργούς, οι οποίοι με την σειρά τους πήγαν το είδος ακόμα πιο πέρα. Οπότε η απόφαση των εκδόσεων Απόπειρα να μπούν στο χώρο των κόμικς με αυτόν το τίτλο, κρίνεται εώς αρκετά καλή κίνηση. Βέβαια είναι λίγο παράξενο εώς και ειρωνικό να βγαίνει ένας τίτλος που να έχει ως σκηνικό το κράχ του '29, αυτήν την περίοδο... Η έκδοση πάντως είναι προσεγμένη, και έχει, θαρρώ, όλους του προλόγους και τα επίμετρα που έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί στις διάφορες ανατυπώσεις. Να μην είχαν κάνει και την λάθος επιλογή άρθρου για την αναφορά στο όρο Graphic Novel καλά θα ήτανε. * Ο Eisner σκόπιμα χρησιμοποίησε τον όρο αυτό, καθώς υπήρχε πρόβλημα με τις μεγάλες αλυσίδες βιβλιοπωλείων στην κατάταξη του τίτλου. Οπότε τους έδωσε κάτι για να κάνουν παιχνίδι. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιούσε τεχνικές μάρκετινγκ για να προωθήσει την δουλειά του: Ο Spirit και η μάσκα που φοράει, είναι υπενθύμιση αυτού. --- Το μέλος x for xepeta πρόσθεσε ΕΔΩ: Μια πληροφορία για τον τίτλο του έργου που διάβασα στην αναζήτησή μου για τον δημιουργό: In the introduction to the 2001 reissue of A Contract with God, Eisner revealed that the inspiration for the title story grew out of the 1969 death of his leukemia-stricken teenaged daughter, Alice, next to whom he is buried. Until then, only Eisner's closest friends were aware of his daughter's life and death. http://en.wikipedia.org/wiki/Will_Eisner

ΧΡΩΜΑ: Τετραχρωμία ΤΙΜΗ: 5 ευρώ(απλή έκδοση),6 ευρώ(έκδοση με 2 postcards & 1 pin) Postcards Ίσως να είναι και το καλύτερο φανζιν που έχω διαβάσει μέχρις στιγμής!!!! Η ποιότητα της έκδοσης...???Άψογη!!! Η ποιότητα της ιστορίας σεναριακά...???Επιτέλους κάτι πολύ όμορφο!!!!Σενάριο που σε ευχαριστεί να το διαβάζεις!!! Η ποιότητα του σχεδίου...???Πολύ όμορφο και κατά τη γνώμη μου πρωτότυπο με τους μυταρόγκες κλέφτες να ξεχωρίζουν ανάμεσα στους υπόλοιπους!!! Βάλτε μια μεζούρα από δαύτα λοιπόν...εν συνεχεία προσθέστε το όμορφο Art print και μια κουταλιά από pins της ιστορίας και για το τέλος 2 postcards για να δέσει το γλυκό!!!! Υ.Γ. 1: Προσπάθειες σαν κι αυτή σε κάνουν να θέλεις να μάθεις περισσότερα για τον δημιουργό τους και χαίρομαι πραγματικά για το όλο αποτέλεσμα και μακάρι να επαναληφθεί στο μέλλον κάτι ανάλογο και ακόμα πιο ωραίο τόσο από τον ίδιο δημιουργό όσο και από άλλους!!! Υ.Γ. 2:Είπα ότι θέλω κι άλλες ιστορίες με τους άπαιχτους κλέφτες Snitch & Snatch???Όχι????ΘΕΛΩ ΛΟΙΠΟΝ!!!!!!! Περιμένω τα σχόλια σας!! ΕΔΩ μπορείτε να δείτε ένα πόστερ με τα έξτρας της Comicdom 2009. Aφιέρωμα στον Μιχάλη Διαλυνά

Στο εξώφυλλο αναγράφεται πως πρόκειται για μια μικρή ιστορία στα χρόνια της χούντας, αλλά η αλήθεια είναι πως πρόκειται για αναπόληση, μια που ο "πραγματικός χρόνος" στο βιβλίο είναι σε μεταγενέστερη περίοδο. Αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την ποιότητα του συγκεκριμένου κόμικ, που κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ καλό. Δεν έχω δει την ταινία "Lilly 's story" στην οποία βασίζεται (με πολύ χαλαρή σχέση όπως αναφέρεται σε εσωτερικό σημείωμα), αλλά οι Γάλλοι δημιουργοί που φιλοτέχνησαν αυτό το κόμικ πάνω στο σενάριο του γνωστού κινηματογραφιστή Ροβήρου Μανθούλη έκαναν εξαιρετική δουλειά. Πρόκειται για μια ιστορία ποτισμένη με τη θλίψη, τις ενοχές και τα χαμένα όνειρα ανθρώπων που βασανίστηκαν σωματικά αλλά και πνευματικά από τη χούντα των συνταγματαρχών. Κρίμα μόνο που αυτό το έξοχο κόμικ δε θα βρει την αναγνώριση που του αξίζει λόγω της μηδενικής προβολής και προώθησης από τη Μαμούθ (ως συνήθως). --- Το μέλος Σνούπης πρόσθεσε ΕΔΩ: Η εισαγωγική ομιλία του Ροβήρου Μανθούλη : Ο Μανθούλης για το κόμικ "Το τραγούδι της Λένας" και το ποστ από το επίσημο site του καλλιτέχνη http://manthoulis.wordpress.com/2009/04/

Τρίτο μέρος μια άτυπης τριλογίας αποτελεί το Προνύμφες της Λένας (ταιριαστός ο τίτλος Η Τριλογία Των Κολεοπτέρων, Λένα ), με τα προηγούμενα να είναι τα ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ & ΧΡΥΣΑΛΛΙΔΕΣ, ενώ υπάρχουν σχέδια για ακόμα 2 συνέχειες όπως μας ενημερώνει η δημιουργός μέσα στην έκδοση. Η τριλογία που γίνεται πενταλογία λοιπόν (ξέρω, ακούγεται λίγο Ντάγκλας Άνταμς ). Το παρόν άλμπουμ ίσως να είναι και το πιο πειραματικό/ενδοσκοπικό/σκοτεινό/απρόβλεπτο/whatever,chooseyourdestiny από όσα έχουμε δεί ως τώρα από την δημιουργό. Χαρακτηριστικό πάντως της έκδοσης είναι α) πως έχει εκδοθεί σε πολύ χοντρό χαρτί και β) πως οι μισές από τις σελίδες είναι μαύρες, για τις οποίες υιοθετείται απεικόνηση που ομοιάζει με αυτά ενός αρνητικού φίλμ. Trivia. Ένα από τα υστερόγραφα του σημειώματος της έκδοσης αναφέρεται στο GC. Αφιέρωμα στη ΛΕΝΑ

To variant λευκό εξώφυλλο από τον Ramirez, ενώ το τεύχος με το μαύρο εξώφυλλο απο τον GreekComicFan Κι ένα σκιτσάκι! Η σειρά αποκηρύχθηκε, το project εγκαταλείφθηκε, το μόνο που έμεινε είναι τα 37 νέα στριπ που πρόλαβαν να φτιαχτουν για το περιοδικό Rock Hard. Για όσους τα ζήτησαν, συγκεντρωμένα σε ένα 20σέλιδο, 100% χειροποίητο (home-made) φανζινάκι μεγέθους Α5. Μεγάλη ποικιλια χρωματιστών σελίδων, αλλά καί το κλασικό λευκό. Με αυτή την ανακοίνωση στο site του,ο Γιώργος Τσούκης μας προετοίμασε για την κυκλοφορία του Μικρού Κθούλου 0 στην Comicdom 2009!! Για μια ακόμη φορά ο Μικρός Κθούλου καλείται να αντιμετωπίσει τους γονείς του και τους φίλους του από το σχολείο οι οποίοι του συμπεριφέρονται άσχημα και χλευαστικά!Πολύ γέλιο τα στριπάκια,δίνουν ρέστα ξανά!! Κι επειδή εγώ δεν πήρα το κλασσικό λευκό,σας δίνω το γκρι εξώφυλλο!

Η σελίδα τίτλου: Περιεχόμενα: Πρόλογος Οι φιγούρες και το προφίλ Οι γρίφοι Τα εικονογραφημένα Οι καλοί, οι κακοί και οι άσχημοι Το πρώτο δημοψήφισμα του 1973 Οι συντελεστές Τα τεύχη Οι λεπτομέρειες Οι καταχωρήσεις Τα οπισθόφυλλα Συμπεράσματα Επίλογος Ευχαριστίες Βιβλιογραφία Το soundtrack Να το λοιπόν και το δεύτερο παιδί του Γιώργου Κοσκινά. Μετά τις χάρτινες αναμνήσεις που μας ξύπνησε μας κρατά ξάγρυπνους με το νέο του δημιούργημα. Μιας και είμαι φανατικός αναγνώστης-συλλέκτης ( των σχετικών εικονογραφημένων φυλλαδίων δεν έχω πέτρα άψαχτη που να μη βρω κάτι σχετικό με αυτά, κάτι γύρω από αυτά, που θα με μπάσει στο κλίμα της περασμένης και γλυκιάς εκείνης εποχής. Έχουν λοιπόν βγει κατά καιρούς αρκετά βιβλία, που καταντούν πλέον σπάνια, όλα όμως αφορούν-καταγράφουν-σκαλίζουν γενικά για όλα τα φυλλάδια και τους εκπροσώπους της παραφιλολογίας. Το τελευταίο διάστημα μόνο αρχίζουν αυτοί οι τίτλοι να εξειδικεύονται. Η αρχή έγινε με το λεξικό του Μικρού Ήρωα και τώρα κυκλοφόρησε το παρόν ενώ αναμένεται και ο Μικρός Σερίφης. Μες στην καλή χαρά λοιπόν είμαι για τα νέα αποκτήματα. Το νέο βιβλίο του Γιώργου Κοσκινά αφορά αποκλειστικά λοιπόν τον Μικρό Καουμπόυ. Ένα παιδικό περιοδικό που κυκλοφόρησε κοντά τρεις δεκαετίες κι έκλεισε στο θεαματικό αριθμό των 1218 τευχών ενώ παράλληλα κυκλοφόρησαν άλλοι δύο τίτλοι με το ίδιο περιεχόμενο (Μικρός Αρχηγός και Μικρός Σερίφης, που ήταν και ο πρώτος διδάξας). Για να μην αναφέρω τις έξτρα εκδόσεις όπως Υπερτεύχος Μικρός Κάου-Μπόυ κλπ. Συγγραφέας του ο Πότης Στρατίκης αρχικά και ακολούθησε πλειάδα άλλων ονομάτων, επιφανών και διακεκριμένων ήδη στο χώρο τους ή νέου αίματος στο χώρο της συγγραφής. Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έγραψαν, δημιούργησαν και ζωντάνεψαν τον Τζιμ Άνταμς, την Ντιάνα, τον Τσιπιρίπο και τον κωμικό Πεπίτο. Αυτήν την ιστορία ξετυλίγει με εμπεριστατωμένα στοιχεία ο συγγραφέας. Τα έχει όλα (σχεδόν), από τις ταυτότητες των ηρώων, τις σταδιοδρομίες των συγγραφέων και των εικονογράφων του κειμένου έως τις μετέπειτα εκδόσεις και τις πηγές προέλευσης των κόμικς που συμπλήρωναν την ύλη του περιοδικού. Ακόμη και αναφορά και σχόλια στις βινιέτες του περιοδικού και στις διαφημιστικές καταχωρήσεις και τις αναγγελίες των επόμενων τευχών. Τα οποία συνδέει με την επικαιρότητα της εποχής. Πλήρες, μεστό, τεκμηριωμένο. Είναι εύχρηστο όμως; Το ταξίδι ξεκινάει με την ταυτότητα των ηρώων για να επεκταθεί κατόπιν στα κόμικς του περιοδικού που συμπλήρωναν την ύλη και πού αυτά προωτοδημοσιεύθηκαν (δημιουργοί, χώρα προέλευσης, μετέπειτα αυτόνομη εκδοτική πορεία κλπ.) και επιστρέφοντας στην πρωταγωνιστική τετράδα: από πού εμπνεύστηκαν οι εικονογράφοι τη μορφή των ηρώων αυτών και πώς εξελίχθηκαν ανα έκδοση. Φτάνουμε σιγά σιγά στον κύριο όγκο του έργου. Έχουμε λοιπόν πλήρη λίστα όλων των κόμικς που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό και χάρη στις συζητήσεις και τις διχογνωμίες εδώ στο greekcomics καταφέραμε να αποκρυπτογραφήσουμε, ξεθάψουμε, ξεκαθαρίσουμε και αρκετοί τίτλοι να αποκατασταθούν στο αχανές τούνελ της έρευνας. Η λεπτομέρεια αγγίζει και τις διάφορες φατσούλες που συνοδεύουν κάποιες μόνιμες στήλες και κάποια χιουμοιστικά γκαγκς που δημοσιεύονταν περιοδικά ή μόνιμα, μιλάμε για πολύ εξαντλητική έρευνα. Προχωράμε στις ιστορίες. Ποιοι έγραψαν ποιες ιστορίες, πού δημοσιεύθηκαν, πού αναπαρήχθησαν εντός και εκτός κύκλου Μιικρού Κάου-μπόυ, πόσο συναρπαστικές ή σπάνιες είναι κλπ. Καταγράφονται χωριστά οι σειρές των μεγάλων περιπετειών των μικρών ηρώων (από 4 τεύχη και πάνω), οι κυριότεροι και πιο πείσμονες αντίπαλοι, οι πιο περίεργες περιπέτειες που είχαν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά. Σε άλλο κεφάλαιο καταγράφεται η ιστορία του εκδοτικού οίκου που ίδρυσε ο Πότης Στρατίκης και οι επαγγελματικές κινήσεις του Θέμου Ανδρεόπουλου όταν διαλύθηκε η συνεργασία τους. Πολλές λεπτομέρειες γύρω από τη συγγραφική τους και την καλλιτεχνική τους σταδιοδρομία δίνονται και πλουτίζουν τα ελλιπή βιογραφικά στοιχεία που υπάρχουν σε άλλες πηγές. Τελειώσαμε; Όχι....Ποια τεύχη είναι πιο σπάνια και γιατί; Ποια κυκλοφόρησαν ως επετειακά και γιατί;Λίστα των πρώτων 215 τευχών (ένα από τα πράγματα που με ενόχλησαν στο βιβλίο: γιατί μόνο τα πρώτα 215; κι αμέσως, σα να λείπει κομμάτι ολόκληρο, μεταπηδάμε στο πού εντοπίζουμε επαναλήψεις ιστοριών αλλά και εξωφύλλων). Για μένα θα έπρεπε να υπάρχει χωριστά και σε ευκρινές σημείο, όχι ενσωματωμένο στη ροή του κειμένου, πλήρης κατάλογος των τευχών όλης της σειράς και των συνοδευτικών τίτλων και σχεδόν δίπλα σε καθε τεύχος ό,τι σχόλια πρέπει να το συνοδεύουν (πηγή έμπνευσης, περιεχόμενα, επανάληψη τυχόν ίστορίας κλπ.). Αρκετά αναλυτικό είναι και το γεγονός που αναφέρθηκε και πιο πάνω, την έμπνευση δηλαδή της σύνθεσης των εξωφύλλων: πότε άρχισαν να εμφανίζονται οι μικροί ήρωες και στα εξώφυλλα, ποια καρέ ξένων δημιουργών αντεγράφηκαν ή αποτέλεσαν έμπνευση για τους Έλληνες εκδότες, πού συναντάμε τα ίδια εξώφυλλα και τι απεικονίζουν κ. π. ά. Δυστυχώς χωρίς συνοδευτικές εικόνες για επεξήγηση, μόνο ένα ολόκληρο κατεβατό που σύντομα κουράζει και ξενίζει. Και σχεδόν με κομμένη ανάσα φτάνουμε στο τέλος, όπου κάπως χαλαρώνουν οι ρυθμοί ανάγνωσης και ξετυλίγουμε το κουβάρι των οπισθόφυλλων. Τι δημοσιεύθηκε στην πίσω εξωτρική σελίδα του περιοδικού; Σε πόσες συνέχειες; Είχε ανταπόκριση; Είχε εγκυκλοπαιδικές γνώσεις; Ήταν όμορφο αισθητικά και καλλιτεχνικά;Φαντάζομαι ότι το πιο όμορφο κομμάτι και το πιο συναρπαστικό ακόμη και για μας σήμερα ήταν οι έγχρωμες απεικονίσεις των βασικών πρωταγωνιστών του αναγνώσματος, από τη θρυλική τετράδα ως τους δευτεραγωνιστές και συντρόφους των παιδιών στο καλό και στο κακό. Μπορείς να χαζεύεις με ις ώρες αυτά τα τόσο όμορφα, δυναμικά και λιτά σκίτσα. Στον επίλογο έχουμε πάλι τις λογοτεχνικές εξάρσεις του συγγραφέα που μας πιάνουν από το χέρι και μας ξεναγούν στην παιδική μας ηλικία και στα πρώτα μας παιχνίδια. Ακριβώς όπως έκανε και στο πρώτο του βιβλίο. Για να κλείσουμε το σεντούκι με άλλη μια ανάμνηση των πολύτιμων εκείνων στιγμών που ξεθάψαμε. Δυστυχώς, η πρώτη εικόνα που έχω δεν είναι θετική. Έχοντας γνωρίσει το πρώτο έργο του συγγραφέα έτρεξα με λαχτάρα να διαφωτιστώ και να αγαπήσω και τον Μικρό Κάου-μπόυ όμως απογοητεύτηκα. Είναι λογικό να βγάζει κάποιος ένα βιβλίο και να μην ικανοποιεί όλους τους αναγνώστες του, αλλιώς θα βγάζαν όλοι αυτοί ο καθένας το δικό του. Αντικειμενικά μιλώντας λοιπόν το βιβλίο είναι ένας συλλεκτικός οδηγός κι όχι ένα ανάγνωσμα. Δεν βοηθάει κάποιον άσχετο με το χώρο είτε της παραφιλολογίας είτε του Μικρού-Καουμπόυ ειδικότερα να αγαπήσει ή να ερμηνεύσει αυτό το ανάγνωσμα. Κι ο ίδιος ο συγγραφέας αυτό ξεκαθαρίζει στον πρόλογο: "Κυριαρχεί η έρευνα και η καταγραφή...η γλώσσα των αριθμών σε πρώτο πλάνο και οι αναμνήσεις διάσπαρτες αλλά σε δεύτερο ρόλο...". Δεν αντιλέγω κι εφόσον ξεκαθαρίζει το στόχο του βιβλίου πάσο. Έχει όμως στα χέρια του έναν θησαυρό και δεν τον αναδεικνύει. Ελλιπής λίστα τευχών, επαναλήψεις εξωφύλλων (πότε ασπρόμαυρα και πότε έγχρωμα) κ. ά. 1218 εξώφυλλα κάλλιστα θα μπορούσαν να ντύσουν πολύ ωραία αισθητικά ένα τέτοιο λεύκωμα κι αντ' αυτού βλέπουμε επαναλήψεις (βλ. σελ. 10 και 104, 10 και 103, 11 και σελίδα τίτλου κ. ά.); Για να μην αναφέρω τα άσχετα εξώφυλλα των συναφών περιοδικών κόμικς των σχετικών δεκαετιών (Μπλεκ, Δίκαιος κλπ. κλπ.) που ναι, είναι όμορφα αλλά δεν κολλάνε έτσι ατάκτως ερριμμένα, κάτι που είχα παρατηρήσει και στο πρώτο βιβλίο. Ή έστω με λεζάντες. Απίστευτη εικονογράφηση, πανέμορφες εικόνες, υλικό που θα μπορούσε να τοποθετηθεί σωστά και να αναδείξει με άριστο τρόπο τον κόπο και το συλλεκτισμό του συγγραφέα. Η εικονογράφηση είναι σαν τη σύζυγο: όσο καλοντυμένη είναι, αν βγαίνετε κοινές εξόδους π. χ. στο Μοναστηράκι και την ψάχνεις στο Γκάζι μην τη βγάζεις έξω!!!! Κάτι άλλο που παρατήρησα είναι μια επανάληψη. Στη σελίδα 46 και στην 78 ο συγγραφέας γράφει για το ίδιο θέμα, το δημοψήφισμα που είχαν κάνει οι εκδότες του περιοδικού το 1973 για τα καινούρια κόμικς που οι αναγνώστες θα θέλουν να δουν στο αγαπημένο τους περιοδικό. Που πιο πολύ ταιριάζει στη δεύτερη θέση (Καταχωρήσεις) παρά στην πρώτη (Οι καλοί, οι κακοί και οι άσχημοι). Έχω άδικο να φωνάζω μετά; ΟΚ δε θα γκρινιάξω άλλο αλλά όπως έγραψα πιο πάνω, άλλαι αι βουλαί του Πάνου κι άλλα ο Γιώργος κελεύει. Ναι, είναι μια αξιόλογη δουλειά, ναι δείχνει μελέτη, αγωνία, ψάξιμο, ενδιαφέρον για αυτό το περιοδικάκι. Γράφει για όλα αλλά θέλει λίγο περισσότερη ευταξία και έναν σαφή διαχωρισμό καλοσωρίσματος και συλλεκτισμού (τώρα θα μιλήσουμε για την τετράδα και τώρα θα καταγράψουμε τα τεύχη), δηλαδή μια ισορροπία για να κρατήσει και τον νοσταλγικό αναγνώστη αλλά και τον ερευνητή.

Τιμή: ΔΩΡΕΑΝ Το εξώφυλλο και δύο σελίδες Την Μεγάλη Τετάρτη, 15-4-2009, η καθημερινή εφημερίδα της Λάρισας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, είχε ως ένθετο ένα τευχάκι με το παραμύθι Η ΤΟΣΟΔΟΥΛΑ του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, σε ελεύθερη απόδοση με σκίτσο και κείμενο του Γιάννη Νικολάου. Ο σκιτσογράφος είναι πτυχιούχος Κινουμένου Σχεδίου της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Wolverhampton της Αγγλίας και εργάζεται στα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Η εικονογράφηση του παραμυθιού είναι έξοχη. Τα κείμενα εντάσσονται με ωραίο τρόπο στα καρέ μέσα σε πλαίσια ανοιχτής περγαμηνής. Η όλη παρουσίαση χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία και καλαισθησία. Ελπίζουμε να έχει συνέχεια η προσπάθεια αυτή της καλής εφημερίδας. vaios/22-4-2009

Χρώμα: Ασπρόμαυρο (22 σελίδες έγχρωμες) Προσοχή !! Το βιβλίο αυτό απευθύνεται ΑΥΣΤΗΡΑ σε ενήλικους !! O Ivan Brunetti είναι με άνθρωπος με ψυχολογικά προβλήματα. Από μικρή ηλικία ήταν το αντικείμενο χλευασμού και στόχος για πειράγματα (και ξυλοδαρμούς) από τους συμμαθητές του αλλά και από τον πατέρα του. Μεγαλώνοντας δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα σύνδρομα ενοχής και κατωτερότητας που του δημιουργήθηκαν, και ως μοναδικό μέσο εξωτερίκευσης και εξαγνισμού είχε τη φόρμα των κόμικς. Στον τόμο αυτό αποτυπώνονται με γλαφυρό (υπέρ του δέοντος) τρόπο η μισανθρωπιά του, τα κόμπλεξ του, η αυτολύπηση και οι σαδομαζοχιστικές του σκέψεις πάνω στον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Νέοι, γέροι, μεσήλικες, μωρά, καλόγριες, δεν αφήνει έξω κανέναν. Χαρακτηριστικό είναι πως τον πρόλογο του βιβλίου δεν τον έγραψε ο εκδότης, κάποιος κριτικός ή κάποιος άλλος καλλιτέχνης όπως συνηθίζεται, αλλά η κοινωνική λειτουργός (!!) που παρακολουθεί την περίπτωσή του. Το καλό είναι πως ο Brunetti έχει τουλάχιστον ένα ταλέντο, τη δημιουργία κόμικς. Χρησιμοποιεί κυρίως ένα καρτουνίστικο στυλ απεικόνισης, με το οποίο είναι φανερό πως νιώθει πιο άνετα, αλλά αν χρειαστεί σκιτσάρει και με πιο ρεαλιστικό στυλ, όπως στην ολιγοσέλιδη ιστορία "Λατρεύω τις κοπέλες". Αν νιώθετε άνετα με το (κατα)μαύρο χιούμορ και τις συνεχείς γραφικές απεικονίσεις φόνων, βιασμών και ακρωτηριασμών, το Schizo είναι μια καλή επιλογή για διάβασμα, αν και η αλήθεια είναι πως πέφτει λίγο βαρύς ο βομβαρδισμός μισανθρωπιάς και αυτολύπησης επί 170 σελίδες σερί.

Περιέχει το ομώνυμο στριπ του Τάσου Ζαφειριάδη, το οποίο δημοσιεύθηκε σε εβδομαδιαία βάση στο δωρεάν διανεμόμενο έντυπο "Εξώστης" της Θεσσαλονίκης την περίοδο 2004-2005. Έχει τον αριθμό 2 στη σειρά Demek της Λέσχης Φίλων Εικοστού Αιώνα, με το 1 να είναι το ΣΠΙΦ Κ' ΣΠΑΦ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ. Έξυπνα στριπάκια σε μια ωραία, φροντισμένη έκδοση, ειδικά αν σκεφτούμε ότι διατίθεται δωρεάν . Και μια εσωτερική σελίδα Αφιέρωμα στον Τάσο Ζαφειριάδη

Το χρωμόσωμα Υ είναι αυτό που καθορίζει στα θηλαστικά το αρσενικό φύλο. Συγκεκριμένα, τα αρσενικά θηλαστικά φέρουν ένα χρωμόσωμα ενώ τα θηλυκά κανένα. Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει τα τεύχη 1-5 της πρωτότυπης σειράς. Γιόρικ. Νεαρός, άνεργος, μόλις απέκτησε μια μαϊμού, και μιλάει στην κοπελιά του που βρίσκεται στην Αυστραλία, ενώ εξασκεί την απόδραση του από ζουρλομανδύα, όντας ερασιτέχνης καλλιτέχνης των αποδράσεων. Η μητέρα του είναι βουλευτής στην Ουάσιγκτον. Σε λίγο θα είναι - μαζί με την αρσενική μαϊμού του - τα μόνα θηλαστικά που φέρουν το χρωμόσωμα Υ πάνω στον πλανήτη Γή, σε μια επιδημία που σκότωσε ταυτόχρονα όλον τον αρσενικό πληθυσμό της. Η διάσημη και καταξιωμένη σειρά της Vertigo, η οποία ολοκληρώθηκε σε 60 τεύχη (συγκεντρωμένα εν συνεχεία σε 10 τόμους), επιτέλους δίνει και τα επίσημα διαπιστευτήρια της στο Ελληνικό κοινό. Ένα κοινό που έχει πλέον την δυνατότητα να διαβάσει ένα από τα πιο καλογραμμένα κόμικς της νέας χιλιετίας, σε ένα μετααποκαλυπτικό σενάριο που παρόλο που φέρει οίκιες θεματικές, έχει μια φρέσκια προσέγγιση να δώσει. Και αυτό χάρη στο σενάριο του Brian K. Vaughan που ξέρει να χειρίζεται μαεστρικά τόσο τους διαλόγους, όσο και την πλοκή. Μαζί του και η Pia Guerra, η οποία έχει λιτό αλλά εκφραστικό σχέδιο. Βέβαια στα πρώτα 1-2 τεύχη είναι κάπως απλοϊκο, αλλά μετά βρίσκει τα πατήματα της. Στην νέα τάξη πραγμάτων, σε μια εποχή που είναι δυνατή η τεχνική γονιμοποίηση, ένα αρσενικό αποτελεί απειλή, και όχι σωτήρα. Οπότε ο Γιόρικ* δίνει προτίστως αγώνα για την δικιά του ζωή. *στα Αγγλικά Yorick, οπότε το πρώτο γράμμα του ονόματος του, είναι ίδιο με το χρωμόσωμα που τον καθορίζει. Και δεν είναι ο μόνος συμβολισμός που θα βρείτε στην σειρά. *παρουσίαση για την αμερικάνικη έκδοση από τον nikos_k *συζήτηση για τη μεταφορά του κόμικ σε ταινια *αρθρο: Y - The Last Man: Κι αν ήσουν ο τελευταίος άντρας στον κόσμο;

Άλλο ένα βιβλίο του Κώστα Γρηγοριάδη μετά τα Οικολογικά. Εδώ έχουμε κλασσικές γελοιογραφίες εφημερίδας (όλες από τον Ριζοσπάστη αν δεν κάνω λάθος), από το 1991 μέχρι σήμερα. Το βιβλίο αναφέρει ως χρόνο έκδοσης τον Δεκέμβριο του 2008, αλλά πιστεύω πως είναι ακόμη μια περίπτωση "για αλλού κινήσαμε να πάμε κι αλλού η ζωή μας πάει". Προλογίζει η Λιάνα Κανέλλη. Τιμή εκδότη: 17 €.

Τίτλος: VFR (Van Ful of Retards) Τιμή: 5 € Αυτό το φανζικάνι το είχε η κοπέλα που καθόταν ακριβώς δίπλα μας στο Comicdom Con 2009. Περιέχει μια έγχρωμη ιστορία στην αγγλική γλώσσα και εκτός από σκίτσα χρησιμοποιεί αρκετά κολλάζ φωτογραφιών. Την έκδοση θα την χαρακτήριζα μάλλον υπερβολικά "πολυτελή" για φανζιν (θερμοκολλημένη ράχη και πολύ καλής ποιότητας εξώφυλλο), με αποτέλεσμα να έχει αρκετά υψηλή τιμή Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από .

Κάποιες ανθρωπόμορφες οντότητες που ίσως συμβολίζουν τα χρήματα, παρέα με κάποιες μορφές που μοιάζουν με μεγάλες σταγόνες, ξεκινάνε ένα ταξίδι στην πόλη για να αγοράσουνε ζάχαρη η οποιά τέλειωσε, ύστερα από προσταγή ενός ασώματου προσώπου. Μήπως όμως είναι παγίδα; Ο Γιώργος Τσούκης, μετά την αποκήρυξη αρκετών έργων του, ένιωσε την ανάγκη να δημιουργήσει κάτι νέο, το οποίο θα έβγαινε σε φανζίν, και δή, χειροποίητο σε φωτοτυπιές και με συρραπτικό. Αποτέλεσμα αυτό είναι η Η Ροζ Ταινία Του Τσιχλόφσκι η οποία θα έχει τουλάχιστον ακόμα 3 συνέχειες. Άμα χαρακτηρίζει κάτι αυτήν την έκδοση, είναι ο έντονος πειραματισμός με μορφές και σχήματα στο σχεδιαστικό κομμάτι, το οποίο ήταν μάλλον και το ζητούμενο, καθώς, το σενάριο όπως μάλλον καταλάβατε είναι σχηματικό, εκτός αν κρύβει συμβολισμούς που μόνο ένας Ντέιβιντ Λιντς μπορεί να πιάσει. Αυτοί οι σχεδιαστικοί πειραματισμοί πάντως έχουν το ενδιαφέρον τους, μιας και αντλούν έμπνευση από άλλες μορφές τέχνης. Το εξώφυλλο βγήκε σε διάφορα χρώματα. Εγώ πήρα το ρόζ καθώς θεώρησα πως έτσι θα είχε και οπτικά νόημα ο τίτλος. Δεν ξέρω αν χρησιμοποιήθηκε και διαφορετικό χρώμα χαρτιού για τις μέσα σελίδες, ανά αντίτυπο. Εμένα οι μέσα σελίδες είναι μπλέ, και το οπισθόφυλλο κίτρινο. Τα κομμάτια που βγήκαν είναι τόσα όσα μπορούσαν να βγουν με το διαθέσιμο μελάνι στο toner του εκτυπωτή του Τσούκη. Ευχαριστούμε τους lunatic, Ion13 και Melandros για τα εναλλακτικά εξώφυλλα. --- Το μέλος AndreasD πρόσθεσε ΕΔΩ: Τον Αύγουστο του 2010 κυκλοφορεί απο τον Γιώργο Τσούκη, μια πιο "επίσημη" έκδοση του κόμικ "ΡΟΖ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΧΛΟΦΣΚΙ". Πρόκειται επι της ουσίας για ένα τεύχος με συνδιασμένο το υλικό απο τα δύο προαναφερθέντα φανζίν.  Αυτή τη φορά δεν έχουμε για "οικιακή" εκτύπωση, αλλά κανονική τυπογραφίου. Η αρχική τιμή του είναι 8 Ευρώ. 

Death Note, ακόμα ένας τίτλος που έκανε το ντεμπούτο του στο Comicdom. Ένα όνομα που λίγο πολύ είναι γνωστό ακόμα και σε άτομα που δεν ασχολούνται με anime/manga. Ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν μία από τις καλύτερες επιλογές που θα μπορούσε ποτέ να κάνει η Anubis στον τομέα των manga. Η σειρά σε αντίθεση με τα υπόλοιπα manga της Anubis που ξεχνάνε να τελειώσουν, ολοκληρώθηκε σε 12 τόμους. Πρόκειται για μια εμπνευσμένη αστυνομική σειρά η οποία δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναρπάσει κάποιον. Από τον εκδότη Από το Greekcomics Death Note - Μυρτώ Τσελέντη Γράμμα θανάτου από την Ιαπωνία - Δημήτρης Τζιαντής Death Note Anime σειρά (μεταφορά του manga σε animation) - dionik Γενικά, το manga του Death Note στην αρχή, και η anime μεταφορά του στη συνέχεια έχουν αναδειχθεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ως μία από τις πιο πετυχημένες σειρές στην Ιαπωνία, και εν συνεχεία σε ολόκληρο τον κόσμο. Ειλικρινά, αν το μόνο σας πρόβλημα είναι το διάβασμα από τα δεξιά προς τα αριστερά, τότε δώστε του μια ευκαιρία. Είναι κρίμα να χάνετε τέτοια διαμάντια μόνο και μόνο επειδή ακολουθεί διαφορετικό τρόπο διαβάσματος. Η ποιότητα χαρτιού της Anubis, όπως και στα άλλα manga που κυκλοφορεί, είναι πολύ καλής ποιότητας, πολύ καλύτερης από την αντίστοιχη εκδόσεων του εξωτερικού. Η μετάφραση είναι μια χαρά, ενώ εμφανίζονται υποσημειώσεις μέσα στη σελίδα όπου χρειάζεται. Η τιμή με την 10% έκπτωση πάει στα 9€. Έχω ρίξει πολλές φορές θάψιμο στην εν λόγω εταιρία (και εξακολουθώ να το κάνω) αλλά όπου κάνουν καλή δουλειά πρέπει να τους το αναγνωρίζουμε, και στα manga τα πηγαίνουν εξαιρετικά καλά σε όλους τους τομείς. Ρίξτε του μια ματιά και να είστε σίγουροι πως δεν θα απογοητευτείτε. Ακολουθούν μερικές ενδεικτικές εικόνες στα αγγλικά ώστε να καταλάβετε για τι περίπου μιλάμε Από το Greekcomics Death Note - Μυρτώ Τσελέντη Γράμμα θανάτου από την Ιαπωνία - Δημήτρης Τζιαντής Death Note Anime σειρά (μεταφορά του manga σε animation) - dionik παρουσίαση του BAKUMAN των ίδιων δημιουργων ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ramirez και leonidio.