Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τιμή: 18,80€ Στην διάρκεια της δεκαετίας του '70, ο Will Eisner είχε την ευκαιρία να γνωρίσει στα διάφορα συνέδρια κόμικς της Αμερικής, πολλούς από τους ανεξάρτητους, underground δημιουργούς (όπως π.χ. τον Crumb) , που χρησιμοποιούσαν τα κόμικς ως μέσο για να πουν ενήλικες ιστορίες, και να θίξουν καυτά θέματα. Αυτό ήταν που λειτούργησε ως κίνητρο να επιστρέψει από την (αυτο)συνταξιοδότηση του - από τα κόμικς, γιατί ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει - και να δημιουργήσει το Συμβόλαιο Με τον Θεό, ένα έργο που αντλεί την θεματική του από τις εμπειρίες του δημιουργού κατά την διάρκεια της ύφεσης που επήλθε από το κράχ του '29. Ένα έργο που πλέον είχε κοινό για να απευθυνθεί. Το Συμβόλαιο Με τον Θεό δεν είναι το πρώτο Graphic Novel που κυκλοφόρησε ποτέ. Δεν είναι καν το πρώτο που χρησιμοποίησε την συγκεκριμένη ορολογία, παρόλο τα όσα κατα καιρούς έχουν γραφτεί (απλά κάντε ένα search στο google, και θα δείτε αρκετά αποτελέσματα σχετικά με την πατρότητα, και όλα έχουν κάποια εγκυρότητα). Είναι όμως το πρώτο που έβαλε τα κόμικς στις προθήκες με τα λογοτεχνικά έργα, επικύρωσε την ορολογία graphic Novel*, και επηρέασε αρκετούς δημιουργούς, οι οποίοι με την σειρά τους πήγαν το είδος ακόμα πιο πέρα. Οπότε η απόφαση των εκδόσεων Απόπειρα να μπούν στο χώρο των κόμικς με αυτόν το τίτλο, κρίνεται εώς αρκετά καλή κίνηση. Βέβαια είναι λίγο παράξενο εώς και ειρωνικό να βγαίνει ένας τίτλος που να έχει ως σκηνικό το κράχ του '29, αυτήν την περίοδο... Η έκδοση πάντως είναι προσεγμένη, και έχει, θαρρώ, όλους του προλόγους και τα επίμετρα που έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί στις διάφορες ανατυπώσεις. Να μην είχαν κάνει και την λάθος επιλογή άρθρου για την αναφορά στο όρο Graphic Novel καλά θα ήτανε. * Ο Eisner σκόπιμα χρησιμοποίησε τον όρο αυτό, καθώς υπήρχε πρόβλημα με τις μεγάλες αλυσίδες βιβλιοπωλείων στην κατάταξη του τίτλου. Οπότε τους έδωσε κάτι για να κάνουν παιχνίδι. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιούσε τεχνικές μάρκετινγκ για να προωθήσει την δουλειά του: Ο Spirit και η μάσκα που φοράει, είναι υπενθύμιση αυτού. --- Το μέλος x for xepeta πρόσθεσε ΕΔΩ: Μια πληροφορία για τον τίτλο του έργου που διάβασα στην αναζήτησή μου για τον δημιουργό: In the introduction to the 2001 reissue of A Contract with God, Eisner revealed that the inspiration for the title story grew out of the 1969 death of his leukemia-stricken teenaged daughter, Alice, next to whom he is buried. Until then, only Eisner's closest friends were aware of his daughter's life and death. http://en.wikipedia.org/wiki/Will_Eisner

Τιμή: 9,90 € «Τον άντρα τον πολύτροπο πες μου, θεά, που χρόνια παράδερνε, σαν πάτησε της Τροίας τ' άγιο κάστρο, κι ανθρώπων γνώρισε πολλών τους τόπους και τη γνώμη κι έπαθε πλήθος συμφορές στα πέλαγα, ζητώντας πώς στην πατρίδα του άβλαβος να πάει με τους συντρόφους.» Άλλη μια διασκευή της Οδύσσειας, από Ισπανούς δημιουργούς αυτή τη φορά και σχεδιασμένη το μακρινό 1981. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται στο "εκπαιδευμένο" μάτι, αφ' ενός γιατί το παρά πολύ καλό σκίτσο παραπέμπει σε παρόμοιες δουλειές της εποχής, αφ' ετέρου γιατί υπάρχει κάτι στο στυλ και στο layout που προδίδει πως πρόκειται για παλαιότερης τεχνοτροπίας κόμικ (που εμένα τουλάχιστον δε με χαλάει καθόλου, το αντίθετο). Το αρνητικό που έχει η συγκεκριμένη απόδοση είναι πως η ιστορία ολοκληρώνεται σε 64 σελίδες, ενώ θα 'πρεπε κατά τη γνώμη μου να της δοθεί λίγος παραπάνω χώρος για να "αναπνεύσει" και να ξεδιπλωθεί με μεγαλύτερη άνεση. Πάρα ταύτα ένα πάρα πολύ καλό κόμικ, σε μια έκδοση με μεγάλο μέγεθος ανάλογη με τα Χρονικά του Conan και με το ίδιο ελαφρώς κιτρινισμένο χαρτί. --- Το μέλος GreekComicFan πρόσθεσε ΕΔΩ: Πρόκειται για δημιούργημα των Navarro-Sauri που πρωτοκλοφόρησε σε συνέχειες στο volume 7 του περιοδικού Heavy Metal.

Στο τέλος του 2009 ή τον Ιανουάριο του 2010 η Εθνική τράπεζα έκδοσε ένα περιοδικό για τα παιδιά πελατες στο καταθετικό πρόγραμμα κάτω των 17 ετών.Το περιοδικό πρέπει να είναι τριμηνίαιο καθώς έχω μόνο το τρίτο τεύχος.Εκτός απο θέματα που αφορούν το παιδί υπάρχει μία σελίδα κόμικς με ήρωες τους ''THE BUCKETS''του GREG CRAVENS και το γνωστό RIPLEY'S BELIEVED OR NOT που υπάρχει εδώ και 50 χρόνια τηλεοπτική σειρά.Πριν μερικά χρόνια την παρουσίαζε ο ΝΤΙΚ ΚΕΗΝ ο γνωστός τηλεοπτικός Σουπερμαν.Αργότερα πέρασε και στον κόσμο των κόμικς,εμείς τον διαβάζαμε στον Μπλεκ αλλά και σε άλλα περιοδικά. ΕΔΩ για τα κόμικς που περιέχει. Ευχαριστώ τον κύριον Ορέστη μουζικοανακατευτοπαίχτη,που μου έδωσε το παρων έντυπο. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλο τους DJO & GreekComicFan.

Σχόλια Εσωφύλλου: Και νομίζατε οτι η δική σας εφηβεία ήταν τρομακτική… Προάστια του Σιάτλ, μέσα δεκαετίας ΄70. Μαθαίνουμε από την αρχή οτι μια περίεργη, σεξουαλικά μεταδιδόμενη επιδημία έχει πλήξει τους έφηβους της περιοχής. Τα συμπτώματα ποικίλουν αλλά εάν κολλήσεις αυτό ήταν. Δεν υπάρχει επιστροφή. Καθώς παρατηρούμε τις προσωπικότητες πολλών βασικών χαρακτήρων - κάποιοι που έχουν κολλήσει, κάποιοι που όχι, κάποιοι που θα κολλήσουν - αντιλαμβανόμαστε οτι δεν έχουμε να κάνουμε με την αναμενόμενη μάχη ενάντια στην επιδημία ή μια προσπάθεια συνειδητοποίησης του προβλήματος ή ακόμη και μια απόπειρα θεραπείας. Αντιθέτως γινόμαστε μάρτυρες μιας αιθέριας και συγκλονιστικής εικόνας της φύσης της λυκειακής αποξένωσης- η σκληρότητα, η ωμότητα, η ασίγαστη αγωνία και πλήξη, η επιθυμία της απόδρασης. Και τότε ξεκινούν οι φόνοι. Όσο υπνωτιστικά όμορφη τόσο ανατριχιαστική, η Μαύρη Τρύπα υπερβαίνει το είδος στο οποίο ανήκει με το να τολμήσει να εξερευνήσει ένα συγκεκριμένο αμερικανικό πολιτιστικό φαινόμενο εν κινήσει και τα παιδιά που αποτελούν μέρος του - τότε που δεν ήταν και τόσο πρέπον να είσαι χίπις, αλλά και ο Bowie ήταν ακόμη σχετικά εξεζητημένος. Για να μην αναφερθούμε σε παραμορφώσεις οστών και εκζέματα στο δέρμα.... -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Λοιπόν αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ένα "καθυστερημένο" κατά 20 έτη βιβλίο. Καταπιάνεται με θεματικές (το σεξ ως μολυσματική ασθένεια, την ανθρώπινη μετάλλαξη, τα παραισθησιογόνα) που λάτρευε ο Cronenberg πίσω στη δεκαετία του 70 (βλ. Shivers, The Brood κλπ). Ασχολείται με το Seattle της δεκαετίας του 70 περίπου δηλαδή 20 χρόνια πριν η πόλη βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας με το grunge. Οι τέσσερις βασικοί χαρακτήρες του κόμικ (ο Ρομπ, ο Κηθ, η Κρίς και η Ελίζα) είναι κολεγιόπαιδες που σνιφάρουν, μαστουρώνουν και δεν τρέχει μια αλλά όταν το κάνουν κιόλας τότε κολλάνε την Αρρώστια (κάτι ανάλογο του AIDS) και το σώμα τους υφίσταται μεταλλάξεις: ο ένας βγάζει "βατράχια" από τα πλευρά του, ο άλλος αποκτάει ένα δεύτερο στόμα στο λαιμό, η άλλη μια ουρά κλπ. Άλλοι νέοι μάλιστα παραμορφώνονται ακόμα περισσότερο και ζούνε ως απόβλητοι σε κοινόβια στο δάσος. Οι τέσσερις χαρακτήρες κάνουν εναλλάξ την -σε πρώτο πρόσωπο- αφήγηση και οι περισσότερο ή λιγότερο τραγικές ιστορίες τους περιπλέκονται μέχρι να φθάσουμε στο σχετικά αδύναμο φινάλε. Τώρα πρέπει να πω πώς οι κριτικές για το έργο αυτό είναι διθυραμβικές. Έχει εκθειαστεί όσο λίγα και θεωρείται ορόσημο στα εναλλακτικά κόμικς. Εγώ ωστόσο συνήθισα να θεωρώ εναλλακτικά και underground comics όσα κουβαλούσαν μια συγκεκριμένη (από εναλλακτική έως αναρχική) ιδεολογία. Αυτό εδώ το κόμικ προφανώς και έχει αντιδραστικές απόψεις (σεξ=αρρώστια) ή τουλάχιστον αυτό μου έμεινε από μια πρώτη ανάγνωση. Γιατί υποτίθεται πως αν διαβάσεις "ανάμεσα στις γραμμές" θα δεις πως ο Burns τοποθετείται κριτικά απέναντι στη λογική αυτή. Συγγνώμη λοιπόν προκαταβολικά από τον κο Burns αν τον παρεξήγησα αλλά δεύτερη φορά δεν κάθομαι να το διαβάσω παρά μόνο συνοδεία μπάφου και αφού έχει προηγηθεί κατάποση σεβαστής ποσότητας μπύρας. Να προσθέσω ότι ο σχεδιαστής είναι αυτός που έχει κάνει το εξώφυλλο στο Brick by Brick του Iggy Pop (είναι ο δίσκος με το Home, το Candy και το Livin on the edge of the night). Τώρα πρέπει να ξαναπώ πώς οι κριτικές για το έργο αυτό είναι διθυραμβικές. Έχει εκθειαστεί όσο λίγα και θεωρείται ορόσημο στα εναλλακτικά κόμικς.

Οι οδηγοί αυτού του είδους απευθύνοντο στο παρελθόν συνήθως είτε σε φανς του ήρωα(ηρώων) που διαπραγματεύονται, είτε σε μελετητές του χώρου. Σίγουρα χρειάζεται πολύ μεράκι, αγάπη αλλά και χρόνια δουλειάς και προσπάθειας για να ολοκληρωθεί ένας τέτοιος οδηγός. Ο Matthew Manning τα είχε σίγουρα όλα αυτά για να μπορέσει να τον ολοκληρώσει. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι σε ποιούς απευθύνεται πραγματικά στις μέρες μας ένας τέτοιος οδηγός; Την στιγμή που κάθε απορία ή κάθε πληροφορία που θες την ανακαλύπτεις δωρεάν στο internet! Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι οι οδηγοί αυτού του είδους απευθύνονται είτε σε συγγενείς του δημιουργού είτε σε βαρεμένους συλλέκτες. Η έκδοση πάντως είναι εξαιρετικά προσεγμένη και πολυτελής και περιλαμβάνει πλήρη ανάλυση όλου του οδοιπορικού του Wolverine στην μακριά ιστορία του στα κόμικς. Βιογραφικό, ψυχανάλυση, ανάλυση δυνάμεων, εχθρούς, συνεργάτες, φίλους και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, θα το βρείτε στον παρόντα τόμο. Υ.Γ. Εγώ πάντως δεν είμαι συγγενής του συγγραφέα.

Τιμή: 27,90 € Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και στα Ελληνικά ο τόμος που περιλαμβάνει τη limited series "Elric: The making of a sorcerer" του 2004. Σεναριακά αυτό που διαχωρίζει το κόμικ από τα υπόλοιπα της σειράς με πρωταγωνιστή τον Elric είναι πως αυτή τη φορά δεν βασίζεται σε κάποιο προϋπάρχον βιβλίο του Moorcock, αλλά σε σενάριο γραμμένο αποκλειστικά για την παρούσα κυκλοφορία. Ο σχεδιαστής αυτή τη φορά είναι ο Walter Simonsοn, που κάνει πολύ καλή δουλειά σε έναν χαρακτήρα τον οποίον έχουν σχεδιάσει μισή ντουζίνα σκιτσογράφοι απεικονίζοντας τα άφθονα βιβλία του κόσμου του Elric, με κορυφαίο φυσικά τον P. Craig Russell (διαβάστε το Elric: Stormbringer που έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά από την Helm να σας πεταχτούν τα μάτια έξω). Αρκετές κυκλοφορίες από την Anubis εν όψει Χριστουγέννων, λογικό κι επόμενο άλλωστε. Αυτό που δεν είναι καθόλου λογικό είναι η αλλοπρόσαλλη τιμολογιακή πολιτική της στους τόμους που επιδεικνύεται για άλλη μια φορά. Λιανική τιμή του Elric, βιβλίου με μαλακό εξώφυλλο και 208 σελίδες 27,90 €. Λιανική τιμή του Marvels, βιβλίου με σκληρό εξώφυλλο και 216 σελίδες 26,90 €. Αμάν βρε Anubis...

TIMH: 17€ (ΠΟΛΙΤΕΙΑ) Φαντάζει οξύμωρο πως ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, ελληνικής προέλευσης βιβλίο πάνω στα κόμικς, και δη στα υπερηρωϊκά, προέρχεται από κάποιον που δηλώνει ευθαρσώς παντελώς άσχετος επί του αντικειμένου, κάποιον που είναι αμφίβολο αν έχει διαβάσει κάποιο υπερηρωϊκό κόμικ στη ζωή του. Ταυτόχρονα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για την ποιότητα τόσο των ειδικών "μελετητών" του χώρου στην Ελλάδα όσο και και των ειδικών εκδόσεων.... Τα Παιδιά του Σούπερμαν (δελτίο τύπου) αποτελούν τη ρετουσαρισμένη εκδοχή της διδακτορικής διατριβής της Γερακοπουλου, η οποία είχε θέμα "Ανάγνωση υπερ-ηρωικών κόμικς και συγκρότηση της ψυχοκοινωνικής ταυτότητας στην ύστερη νεωτερικότητα" και για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Αντικείμενο της έρευνας της Γερακοπούλου δεν αποτελούν άμεσα τα υπερηρωικά κόμικς όσο οι φανατικοί αναγνώστες αυτών. Συγκεκριμένα μελετάται το fandom,το οποίο ορίζεται ως η "τακτική , συναισθηματικά εμπλεκόμενη κατανάλωση ενός μαζικά παρεχόμενου αφηγήματος ή θέματος" (Sandvoss). Αφορμή της ενασχόλησης της (ψυχολόγου) ερευνήτριας με το συγκεκριμένο θέμα φαίνεται να είναι η ιδιαίτερη συναισθηματική εμπλοκή και προσωπική επένδυση των φανατικών αναγνωστών/ καταναλωτών προς το καταναλωτικό προϊόν (Grossberg) , στη περίπτωση μας τα υπερηρωικά κόμικς. Προσπαθεί δηλαδή να διαπιστώσει το βαθμό στον οποίον το fandom συντελεί στη συγκρότηση της ψυχοκοινωνικής ταυτότητας σε συνθήκες της μεταμοντέρνας εποχής. Προκειμένου να αντιπαρέλθει την άγνοια της προς το αντικείμενο των υπερηρωικών κόμικς, η Γερακοπούλου, την ανάγει σε μεθοδολογική επιλογή υιοθετώντας προσεγγίσεις της μετανεωτερικής εθνογραφίας που θέλουν τον ερευνητή να εισέρχεται tabula rasa στο πεδίο του, αναλαμβάνοντας το ρόλο του παρατηρητή και νοηματοδότη. Πρόκειται για μια ακραία ποιοτική προσέγγιση η οποία εξ ορισμού επιφέρει το καυτό ζήτημα της υποκειμενικότητας των όποιων συμπερασμάτων. Υποκειμενικότητα ωστόσο που αναγνωρίζεται από την ερευνήτρια η οποία μάλιστα τη χαιρετίζει τόσο ως αναπόφευκτη όσο και ως ζητούμενη. Πρέπει να σημειώσουμε ίσως στο σημείο αυτό πως η πιο δημοφιλής μεθοδολογική προσέγγιση κειμένων είναι η ανάλυση περιεχομένου (σε οιαδήποτε ποιοτικο-ποσοτική αναλογία). Στη συγκεκριμένη περίπτωση η χρήση της μεθόδου θα αποτελούσε σπατάλη χρόνου μια και δεν ενδιαφέρουν άμεσα τα ίδια τα κόμικς όσο οι φανατικοί αναγνώστες τους, οι οποίοι και είναι τα παιδιά του Σούπερμαν του τίτλου. Παρα ταύτα, και λόγω της επιστημονικής κατάρτισης της συγγραφέως, από τη στιγή που τα κόμικς αποτελούν ειδικό και έμμεσο έστω αντικείμενο της έρευνάς της, καταπιάνεται με τη σύσταση και τη συγκρότηση του αντικειμένου αυτού και δη με την αποσαφήνιση των εννοιών και της ορολογίας τους, με τις διαστάσεις του, την ανάδειξη της ιστορικής πορείας του, την τυπολογία των χαρακτήρων του, τις δυνατές γωνίες ερευνητικής προσέγγισης σε αυτά. Όλα αυτά είναι ήδη πολύ περισσότερα από όσα θα βρείτε σε άλλες ελληνικές εκδόσεις και δη στη βαρύγδουπη (κυριολεκτικά) Ιστορία των Κόμικς του Αιγόκερου. Μια προφανής τώρα ένσταση στην έρευνα της Γερακοπούλου αφορά το δείγμα της, τους φανατικούς αναγνώστες δηλαδή των superhero comics, τόσο σε ότι αφορά τον τρόπο επιλογής του (τους βρήκε μεταξύ Solaris και Relax) όσο και το μέγεθος του (ν=40) όσο και τα ειδικά χαρακτηριστικά του (όλοι άρρενες, μεταξύ 18 και 35). Ως μέθοδος χρησιμοποιείται η αφήγηση ζωής και ως ερευνητικό εργαλείο η ημιδομημένη συνέντευξη. Η διαφαινόμενη ανάγκη ωστόσο των αναγνωστών να δικαιολογήσουν, μάλλον να απολογηθούν, για το χόμπι τους υποσκάπτει ίσως τα ζητούμενα της ερευνήτριας. Εν ολίγοις η Γερακοπούλου διαπιστώνει πως στα υπερηρωϊκά κόμικς υπάρχει η εξής γραμμή εξέλιξης : "υπερήρωας - ομάδα υπερηρώων - αντιήρωας" και διαβλέπει πως μέσα από την εξέλιξη αυτή λανθάνει η μετάβαση από τη μοντέρνα στη μετανεωτερική εποχή. Ως χαρακτηριστικοί τύποι ηρώων της μετάβασης αυτής εξετάζονται ο Spider-man, οι X-Men και ο Wolverine , ο Spawn, o Sandman και οι Watchmen. Όταν λέμε "εξετάζονται" εννούμε κυρίως ότι περιγράφεται η ιδιαίτερη σχέση των αναγνωστών με τους ήρωες αυτούς, ο λόγος που τους αρέσουν, να το πούμε λιανά. Συμπεραίνει επίσης η συγγραφέας πως προκειμένου το Fandom να συνεχίζει να λειτουργεί καθώς μεγαλώνουν οι αναγνώστες και αλλάζουν οι απαιτήσεις τους , οι χαρακτήρες και οι ιστορίες των κόμικς οφείλουν να αλλάζουν μαζί τους. Θα έπρεπε ίσως να σκεφθεί να συμπεριλάβει στο δείγμα της και αναγνώστες οι οποίοι, όντας για ένα διάστημα φανατικοί, κάποια στιγμή σταμάτησαν-βαρέθηκαν να διαβάζουν υπερηρωϊκά κόμικς, αναγνώστες δηλαδή για τους οποίους το Fandom σταμάτησε να λειτουργεί και να αναζητήσει τους λόγους για αυτό. Θα ήταν μια ενδιαφέρουσα αντίστιξη. Περιλαμβάνεται, ως οφείλεται, εκτενέστατη βιβλιογραφία και πηγές.

Χρώμα: Ασπρόμαυρο (22 σελίδες έγχρωμες) Προσοχή !! Το βιβλίο αυτό απευθύνεται ΑΥΣΤΗΡΑ σε ενήλικους !! O Ivan Brunetti είναι με άνθρωπος με ψυχολογικά προβλήματα. Από μικρή ηλικία ήταν το αντικείμενο χλευασμού και στόχος για πειράγματα (και ξυλοδαρμούς) από τους συμμαθητές του αλλά και από τον πατέρα του. Μεγαλώνοντας δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα σύνδρομα ενοχής και κατωτερότητας που του δημιουργήθηκαν, και ως μοναδικό μέσο εξωτερίκευσης και εξαγνισμού είχε τη φόρμα των κόμικς. Στον τόμο αυτό αποτυπώνονται με γλαφυρό (υπέρ του δέοντος) τρόπο η μισανθρωπιά του, τα κόμπλεξ του, η αυτολύπηση και οι σαδομαζοχιστικές του σκέψεις πάνω στον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Νέοι, γέροι, μεσήλικες, μωρά, καλόγριες, δεν αφήνει έξω κανέναν. Χαρακτηριστικό είναι πως τον πρόλογο του βιβλίου δεν τον έγραψε ο εκδότης, κάποιος κριτικός ή κάποιος άλλος καλλιτέχνης όπως συνηθίζεται, αλλά η κοινωνική λειτουργός (!!) που παρακολουθεί την περίπτωσή του. Το καλό είναι πως ο Brunetti έχει τουλάχιστον ένα ταλέντο, τη δημιουργία κόμικς. Χρησιμοποιεί κυρίως ένα καρτουνίστικο στυλ απεικόνισης, με το οποίο είναι φανερό πως νιώθει πιο άνετα, αλλά αν χρειαστεί σκιτσάρει και με πιο ρεαλιστικό στυλ, όπως στην ολιγοσέλιδη ιστορία "Λατρεύω τις κοπέλες". Αν νιώθετε άνετα με το (κατα)μαύρο χιούμορ και τις συνεχείς γραφικές απεικονίσεις φόνων, βιασμών και ακρωτηριασμών, το Schizo είναι μια καλή επιλογή για διάβασμα, αν και η αλήθεια είναι πως πέφτει λίγο βαρύς ο βομβαρδισμός μισανθρωπιάς και αυτολύπησης επί 170 σελίδες σερί.

Μετα απο τα ‘’12 ΜΗΝΕΣ ΘΗΤΕΙΑ’’ και το ‘’CAFE-BAR’’ η΄΄ΜΑΜΟΥΘ CΟΜΙΧ΄΄ κυκλοφορησε απο τις εκδοσεις της στις 14-9 ακομα ενα ελληνικο κομικς,διαφορετικου χαρακτηρα αυτη τη φορα .Το θεμα του πιο σοβαρο , πραγματευεται το μειζον θεμα οικολογικου προβληματισμου ,τα μεταλαγμενα προιοντα. Εξισου και ο υποτιτλος ‘’ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΝΗΣΙ’’ ΙΣΤΟΡΙΑ Ενα ζευγαρι επιστημονων ο Ανεμος και η Ονηρα ψαχνουν τα ιχνη του καθηγητη Βαλτερ που απηχθει απο πολυεθνικη εταιρια σε καποιο ελληνικο νησι .Οκαθηγητης δουλευει πανω σε σχεδιο για την αυξομειωση της υλης κατι που ενδιαφερει ιδιαιτερα τους διωκτες του.Το ζευγαρι οταν φτανει στο νησι ανακαλυπτει οτι η βλαστηση του ειναι περιεργη ενω αλλοκοτα πλασματα με ιδιομορφες συνηθειες περιστοιχιζουν το νησι.Φυσικα υπαρχει και η βαση οπου γινονται τα πειραματα κανοντας πιο δυσκολη την κατασταση για τους δυο ηρωες ,ο απο μηχανης μηχανης θεος με την μορφη μιας δυσκολης αποφασης θα δωσει την οριστικη λυση. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ Οταν ο ανθρωπος εσπασε το μυστικο του D.N.A.και αρχισε να ανακατευει αυτα που δεν επρεπε να πειραξει ποτε δεν σκεφτηκε οτι αυτο μπορει να αποβει μοιραιο για το ανθρωπινο γενος.Οι επιδρασεις των μεταλλαγμενων μπορει να ειναι απο αλλεργικες εως τοξικες .Ακομα και αν αποφυγουμε να τα βαλουμε στην διατροφη μας μπορει να γινει αθελητη προσληψη .τρωγοντας καποιο ζωο που τραφηκε απο τετοιες τροφες.Το θεμα ειναι πολυ ευρυ και μεγαλης σημασιας για να το προσπερασουμε . Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ Ο Αντωνης Φοραδης αποφασισε να ασχοληθει με την δημιουργια κομικς απο μικρος που φανταζοταν ιστοριες και προσππαθουσε να της σχεδιασει.Οταν πια μεγαλος πηγε σε σχολη σκηνοθεσιας για να δωσει κινηση στις ιστοριες του αλλα δεν αντεξε τις δημοσιες σχεσεις που χρειαζονται για να καταφερεις να τραβηξεις ενα πλανο κατεληξε να γυρισει στην πρωτη του αγαπη τα κομικς.Τον’’ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΑΝΕΜΟ’’ τον βλεπει σαν ντοκυμαντερ που μελεταει την ζωη ενος περιεργου ζωου με αυτοκαταστροφικες τασεις και ακορεστη διψα για δυναμη με καθε κοστος. Η αρχικη ιδεα ειναι σαν το τρειλερ μιας ταινιας ,εαν του αρεσει σιγα’σιγα φτιαχνει την ιστορια Αισθανεται οτι οταν δουλευει δεν ειναι μονος του και οτι εχει μαζι του σχεδιαστες και σκηνοθετες που τον εμπνευουν.Πιστευει οτι ο καθε ειδους καλιτεχνης πρεπει να εκφραζεται ελευθερα αλλα και να παρεμβαινει αισθητικα στα δρωμενα του πολιτισμου και ας μπλεκει σε περιπετειες που μπορει να δημιουργησει αυτη και με αυτο τον τροπο να εξελιζεται σαν προσωπικοτητα προσφεροντας στους αλλους γυρω του. Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ Απο την γρηγορη ματια που του εριξα το σχεδιο δε μου φανηκε και πολυ καλο σα να του ελειπε η ΄΄κινηση΄΄ δηλαδη καπως στατικο ,ηθελε ακομα δουλεια.Οσο για το στορυ θαμαι καπως επιφυλακτικος¨οταν το διαβασω με την καταληλη προσοχη θα επανελθω. Υ:Γ: Ο Αντωνης Φοραδης θα ειναι για τρια Σαββατα σε τρια διαφορετικα σημεια για να γνωριστει με το κοινο.Πληροφοριες στην ενοτητα ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ.. Φιλικα ο αγαπημενος σας ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΟΜΙΞΑΚΙΑΣ --- Το μέλος Dr Paingiver πρόσθεσε ΕΔΩ:

Στο εξώφυλλο αναγράφεται πως πρόκειται για μια μικρή ιστορία στα χρόνια της χούντας, αλλά η αλήθεια είναι πως πρόκειται για αναπόληση, μια που ο "πραγματικός χρόνος" στο βιβλίο είναι σε μεταγενέστερη περίοδο. Αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την ποιότητα του συγκεκριμένου κόμικ, που κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ καλό. Δεν έχω δει την ταινία "Lilly 's story" στην οποία βασίζεται (με πολύ χαλαρή σχέση όπως αναφέρεται σε εσωτερικό σημείωμα), αλλά οι Γάλλοι δημιουργοί που φιλοτέχνησαν αυτό το κόμικ πάνω στο σενάριο του γνωστού κινηματογραφιστή Ροβήρου Μανθούλη έκαναν εξαιρετική δουλειά. Πρόκειται για μια ιστορία ποτισμένη με τη θλίψη, τις ενοχές και τα χαμένα όνειρα ανθρώπων που βασανίστηκαν σωματικά αλλά και πνευματικά από τη χούντα των συνταγματαρχών. Κρίμα μόνο που αυτό το έξοχο κόμικ δε θα βρει την αναγνώριση που του αξίζει λόγω της μηδενικής προβολής και προώθησης από τη Μαμούθ (ως συνήθως). --- Το μέλος Σνούπης πρόσθεσε ΕΔΩ: Η εισαγωγική ομιλία του Ροβήρου Μανθούλη : Ο Μανθούλης για το κόμικ "Το τραγούδι της Λένας" και το ποστ από το επίσημο site του καλλιτέχνη http://manthoulis.wordpress.com/2009/04/

Πρόλογος: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Tιμή: 17,50€ Απ'τις 14 Ιουλίου στις εκδόσεις "Οξύ" κυκλοφόρησε ένα graphic novel του Reinhard Kleist με την βιογραφία του κιθαρίστα Johnny Cash! Ορισμένες πληροφορίες απο'δω: Τζόνι Κας, ο διασημότερος τραγουδιστής κάντρι όλων των εποχών, επαναστάτης και είδωλο των μουσικόφιλων κάθε γενιάς. Ο βραβευμένος κομίστας Ράινχαρντ Κλάιστ αφηγείται με εντυπωσιακές εικόνες την πολυτάραχη ζωή του «άντρα με τα μαύρα»: από τη θρυλική συναυλία στις Φυλακές Φόλσομ και τα προβλήματα της δεκαετίας του ’60, μέχρι την εντυπωσιακή επάνοδό του στο πλευρό του παραγωγού Ρικ Ρούμπιν. Ένα συναρπαστικό βιβλίο, που σκιαγραφεί με μοναδικό τρόπο τον άνθρωπο Τζόνι Κας και τα τραγούδια του. ΚΡΙΤΙΚΕΣ «Με πολλές λεπτομέρειες και ερμηνείες, ο Ράινχαρντ Κλάιστ πλησιάζει όσο πιο κοντά γίνεται στην πολύπλοκη προσωπικότητα του Τζόνι Κας.» Franz Dobler, δημοσιογράφος και βιογράφος του Cash, στον πρόλογο της γερμανικής έκδοσης «Συγκινητικό σαν γκόσπελ, σκληρό σαν ροκαμπίλι και ρομαντικό σαν μπαλάντα.» Matthias Heine, Die Welt επίσης μπορείτε να διαβάσετε εδώ κι εδώ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον The_Sandman.

ΧΡΩΜΑ: Τετραχρωμία ΤΙΜΗ: 5 ευρώ(απλή έκδοση),6 ευρώ(έκδοση με 2 postcards & 1 pin) Postcards Ίσως να είναι και το καλύτερο φανζιν που έχω διαβάσει μέχρις στιγμής!!!! Η ποιότητα της έκδοσης...???Άψογη!!! Η ποιότητα της ιστορίας σεναριακά...???Επιτέλους κάτι πολύ όμορφο!!!!Σενάριο που σε ευχαριστεί να το διαβάζεις!!! Η ποιότητα του σχεδίου...???Πολύ όμορφο και κατά τη γνώμη μου πρωτότυπο με τους μυταρόγκες κλέφτες να ξεχωρίζουν ανάμεσα στους υπόλοιπους!!! Βάλτε μια μεζούρα από δαύτα λοιπόν...εν συνεχεία προσθέστε το όμορφο Art print και μια κουταλιά από pins της ιστορίας και για το τέλος 2 postcards για να δέσει το γλυκό!!!! Υ.Γ. 1: Προσπάθειες σαν κι αυτή σε κάνουν να θέλεις να μάθεις περισσότερα για τον δημιουργό τους και χαίρομαι πραγματικά για το όλο αποτέλεσμα και μακάρι να επαναληφθεί στο μέλλον κάτι ανάλογο και ακόμα πιο ωραίο τόσο από τον ίδιο δημιουργό όσο και από άλλους!!! Υ.Γ. 2:Είπα ότι θέλω κι άλλες ιστορίες με τους άπαιχτους κλέφτες Snitch & Snatch???Όχι????ΘΕΛΩ ΛΟΙΠΟΝ!!!!!!! Περιμένω τα σχόλια σας!! ΕΔΩ μπορείτε να δείτε ένα πόστερ με τα έξτρας της Comicdom 2009. Aφιέρωμα στον Μιχάλη Διαλυνά

Στις 24 Δεκεμβρίου του 2009, η εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο", προσέφερε με τη μορφή ειδικής έκδοσης, το Ημερολόγιο Σπαθάρης 2010 "Ε ρε γλέντια!". Εξαιρετικά προσεγμένη έκδοση, στην οποία δόθηκε το Ελληνικό Βραβείο Γραφιστικής και Εικονογράφησης 2010, με το σκεπτικό της ουσιαστικής εισαγωγής και ενθύμησης της τέχνης του Θεατρου Σκιών! Περιέχει: * 12 μοναδικές χαρτονένιες φιγούρες του Ευγένιου Σπαθάρη, κομμένες, έτοιμες για να τις συναρμολογήσετε. Μαζί η καλύβα, το Σαράι και το καταραμένο φίδι. * Ιστορία και χαρακτηριστικά κάθε φιγούρας. * Οδηγίες για να φτιάξετε το δικό σας θέατρο σκιών. * Πληροφορίες για κάθε μήνα, λαογραφικά στοιχεία, παροιμίες, ήθη και έθιμα. * 365 αστείες ατάκες του Καραγκιόζη, για να αρχίζει ευχάριστα η κάθε μέρα. Ιδέα και επιμέλεια ημερολογίου: Γιώργος Παυριανός Διεύθυνση σχεδιασμού: Γιάννης Καρλόπουλος Σελιδοποίηση και επιστασία: Βασίλης Γεωργίου Οργάνωση παραγωγής: Νίκος Πασαλής Εκτύπωση - Βιβλιοδεσία: Tavasli / Τουρκία

Τιμή: 4,50€ Το μίνι κόμικ αυτό κυκλοφόρησε στην Comicdom Con Αthens 2009 στις 11 Απριλίου 2009! Δημιουργός του ο Παναγιώτης Πανταζής-έργα του οποίου θα βρέιτε στο Τώρα και στα Common Comics. Ο Παναγιώτης Πανταζής είναι 27 χρονών και ζει στην Αθήνα. Τα τελευταία τρία χρόνια έχει κάνει αίσθηση με τα comics που σχεδιάζει για το «9» (re/stor.diaries), τις εκδόσεις Giganto (Common Comics, Τώρα!) και ΚΨΜ (Lynch). Σκιτσάρει πάντα ακούγοντας μουσική και όταν δεν σκιτσάρει φτιάχνει τη δική του και την χρησιμοποιεί σαν soundtrack για τα comics του (myspace.com/111panpan). Στο νέο comic του Παναγιώτη Πανταζή, o χαμαιλέοντας χαρακτήρας του, με το παράξενο όνομα Jonsie, προσπαθεί με το ζόρι να ισορροπήσει στο «σκοινί» του αυτοσεβασμού ενώ βλέπει τριγύρω του τον κόσμο να καταρρέει. Το αστικό περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία δίνει πάτημα στον Παναγιώτη ώστε να κάνει έξτρα-κυνικό τον Jonsie και ταυτόχρονα οικείο σε όλους μας. Το κόμικ δίχνει τον Johnsie να είναι κλεισμένος στον εαυτό του παρατηρώντας τις αντιδράσεις των γύρω του προς αυτόν και όταν ξαφνικά η νηνεμία στην οποία βρισκόνταν,σταματά τότε καταφέρνει να βγει από το καβούκι του και να επικονωνήσει με ένα άλλο άτομο!!Το βρήκα πολύ ωραίο και ιδιαίτερο και μου άρεσε η ένταξη της ιστορίας στο φόντο της πόλης!! Το soundtrack της ιστορίας μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από εδώ. Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Πανταζή

Από την περίληψη του βιβλίου: "Ένα προσωπικό χρονικό, αφηγημένο από μια καλτ κομίστα με συγκίνηση, τόλμη και τρυφερό χιούμορ. Μέσα από σκοτεινές ανατροπές, σεξουαλικές φοβίες και σπουδαία βιβλία, η ιστορία της ενηλικίωσης της Άλισον Μπέχντελ πλέκεται μέσα και γύρω από την οικογενειακή επιχείρηση: ένα γραφείο κηδειών, το «Θανατάδικο». Ο πατέρας της Άλισον, που διευθύνει το γραφείο κηδειών, είναι φιλόλογος στο τοπικό γυμνάσιο, ερασιτέχνης ιστοριοδίφης και μονομανής αναπαλαιωτής του βικτωριανού σπιτιού του, αλλά και ένας ψυχρός και απόμακρος γονιός, καταπιεσμένος ομοφυλόφιλος, που όπως θα αποδειχθεί είχε διάφορες περιπέτειες με μαθητές του και με τον μπέιμπι-σίτερ των παιδιών του. Με μια αφήγηση άλλοτε κωμική και ανάλαφρη, και άλλοτε σπαραχτική, η Μπέχντελ μάς παρουσιάζει τον κόσμο μιας κόρης που λαχταράει μια στενότερη επικοινωνία με τον πατέρα της, και τελικά την πετυχαίνει μέσα από τον κοινό κώδικα των βιβλίων που διαβάζουν οι δυο τους. Όταν και η ίδια φτάσει να δηλώσει την ομοφυλοφιλία της, στο τέλος της εφηβείας της, ο επίλογος θα γραφτεί ραγδαία, έντονα και - το σπουδαιότερο: λυτρωτικά." Επειδή μόλις πήρα το βιβλίο δεν έχω προλάβει να το διαβάσω για να μπορώ να πω τη γνώμη μου. Με ένα πρόχειρο ξεφύλλισμα μου θυμίζει λίγο το Blankets, τόσο σε θεματική όσο και στο στήσιμο των καρέ. Είναι και αυτό εξάλλου μια αυτοβιογραφία, από μια γυναίκα αυτή τη φορά. Και ένα πολύ καλό άρθρο για το βιβλίο στην Ελευθεροτυπία πριν ένα χρόνο εδώ .

Η Vertigo ξεκίνησε ένα καινούργιο imprint, το λεγόμενο Crime. Χαράς ευαγγέλια για όλους εμάς που γουστάρουμε τα αστυνομικά Ένα από τα πρώτα κόμικ σε αυτό το imprint είναι το Dark Entries. Συγγραφέας ο Ian Rankin, σχέδιο ο Werther Dell’Edera. Ασπρόμαυρο και αυτοτελές με 216 σελίδες, μεγαλύτερο σε διαστάσεις από μάνγκα, μικρότερο από το τυπικό αμερικάνικο. Ως ήρωα έχει τον John Constantine από το πασίγνωστο Hellblazer της Vertigo. Δουλειά του Ιταλού Werther Dell'Edera είχαμε ξαναπετύχει σε καμπόσα από τα τελευταία Loveless. Το σχέδιο εξυπηρετεί μια χαρά την ιστορία Σε κάποιες κριτικές που διάβασα, γράφτηκε ότι κάλλιστα θα μπορούσε βάσει σχεδίου να ήταν μια indie έκδοση, εξ'ίσου κάλλιστα από την Oni Press. Ίσως να θυμίσει σε κάποιους ελαφρά τον Λόλο. (πολύ ελαφρά όμως) Το σενάριο τώρα είναι κάτι τις πιο ενδιαφέρον. Είναι και ο λόγος που τσέκαρα το κόμικ. Οι περισσότεροι πιθανότατα να μην γνωρίζουν τον Ian Rankin. Είναι Σκοτσέζος, πολυγραφότατος, εμπορικότατος, ποιοτικότατος και πολυβραβευμένος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Ο κύριος ήρωας του ήταν ο Επιθεωρητής Ρέμπους (Inspector Rhebus), αν και σε κάτι τηλεταινίες οι άγγλοι τον προφέρουν Ρήμπας. Έχω ξεσκίσει όλα τα βιβλία με τον Ρέμπους (πλην του τελευταίου), έχω δει όλα τα επεισόδια των δύο σχετικών τηλεοπτικών σειρών, δηλώνω μέγας λάτρης του Rankin. Και ομολογουμένως δεν με απογοήτευσε ούτε εδώ. Στο πρώτο μισό του κόμικ, καίτοι το διασκέδαζα, είχα την αίσθηση ότι δεν ήταν κάτι για το οποίο θα άξιζε να κάνω αφιέρωμα στο φώρρουμ. Το δεύτερο μισό όμως με έστειλε στο πληκτρολόγιο μου. Δεν έχω διαβάσει αρκετά Hellblazer, ελάχιστα θα έλεγα. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να αποτιμήσω την συγκεκριμένη εικόνα του Constantine ή να σχολιάσω κατά πόσο θα αρέσει στους θαυμαστές του Hellblazer. Έχει σχέση (φυσικά) με το υπερφυσικό, δεν είναι ιδιαιτέρα τρόμου (αν και ψιλοφλερτάρει), σαφώς και έχει "αστυνομική" πλοκή Αστυνομικό "δωματίου" θα μπορούσε να πει κανείς. Σε ένα ιδιαίτερο ρηάλιτι σώου, οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να μείνουν σε ένα κλειστό σπίτι, ψάχνοντας το "δωμάτιο με το θησαυρό", ενόσω οι παραγωγοί του σώου προσπαθούν να τους τρομάξουνε. Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν στις πρώτες μέρες και πριν ενεργοποιήσουνε οι παραγωγοί τα διάφορα τρικ τους, οι παίχτες αρχίζουν και βλέπουν (μόνο αυτοί όμως και ο καθένας ξέχωρα) φαντάσματα και άλλα υπερφυσικά φαινόμενα. Ως εκ τούτου, οι διοργανωτές μισθώνουν τον Constantine προκειμένου να διαλευκάνει το μυστήριο. Και μετά αρχίζει το γλέντι ΛΥΝΞ Επίσημο site του Rankin Πληροφορίες στο site της Vertigo (έχει και ένα preview για κατέβασμα)

-Ωπ τι έχουμε εδώ?????Τα παιδιά από το Greekcomics ήταν πάλι στο Comicdom-Con φέτος??? -Ναι κι αυτή τη φορά είχαν και κάτι έξτρα-σούπερ γουαου μαζί τους!!!!! -Σώπα ρε συ φίλε!!Και για πες μου δηλαδή τι ήταν αυτό???? -Θα στο πω απλά,απέριττα και χωρίς φιοριτούρες και εξτραβαγκάντζες --->>>είχαν μαζί τους ΤΟ ΟΛΟΔΙΚΟ ΤΟΥΣ FANZINE ΜΕ ΤΙΤΛΟ GC ΦΑΝΖΙΝ 1!!!! Να ορίστε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο - τα οποία αποτελούν καλλιτεχνική δημιουργία της Αριάδνης - για να βεβαιωθείς!!!Στα δείχνω αντίστροφα γιατί είναι ενιαία ζωγραφιά!! 24 σελιδούλες(μαζί με τα εξώφυλλα)-Διαστάσεις 17x24-Ασπρόμαυρο εκτός των εξωφύλλων και 2 εσωτερικών σελίδων-Τιμή 2,5 ευρώ Ακολουθούν οι περιεχόμενες ιστορίες μαζί με τους δημιουργούς αυτών οι οποίοι είναι όλοι μέλη του Greekcomics!!!! Κουλουβάχατα-Χρήστος Μακροζαχόπουλος(Lord Makro) Πίνω και οδηγώ-Σενάριο: Melandros,Σχέδιο:theBadpainter -10luck-Σενάριο:Ορέστης Καρέλης(DJO),Σχέδιο: Τσακίρης Χαράλαμπος(Tsakman) Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θαψίματος-Σενάριο:Germ(germanicus19) Σχέδιο:Arie(Ariane75) *Ακούσια συμμετοχή από Erma,Andrea & Mel Μίκροκουλουβάχατα-Χρήστος Μακροζαχόπουλος(Lord Makro) Ένα φάνζιν λοιπόν το οποίο βγήκε μέσα από την όρεξη και το μεράκι για μια κοινή δημιουργία μεσα από το φόρουμ του Greekcomics σαν μια πρώτη προσπάθεια έκφρασης του καλλιτέχνη που κρύβουν τα παιδιά αυτά μέσα τους!!! Χαίρομαι ιδιαίτερα που τυχαίνει να γνωρίζω-λόγω του φόρουμ- κάπως όλη αυτή τη διαδικασία μέχρι να βγει το φανζιν και ειλικρινά μιλώντας το απόλαυσα μέχρι τελευταίας σελίδας...μέχρι τελευταίας γωνίας της σελίδας!!! Όλες οι ιστορίες προσωπικά μου αρέσαν πάρα πάρα πάρα πολύ αλλά θα αφήσω πιο αναλυτικά σχόλια για εσάς που το κρατάτε στα χέρια σας! Εγώ θα αρκεστώ κλείνοντας στο ότι η καλύτερη απόδειξη για το αν είναι καλό είναι το πόσο επιτυχημένη ήταν η παρουσία του fanzine αυτού στην comicdom 2009 όπου τα τευχάκια έφυγαν σχεδόν όλα!!!!! Άντε μείναν και γύρω στα 8 κομμάτια Σας ευχαριστώ όλους όσους τρέξατε για να μας κάνετε περήφανους ώστε το Greekcomics να έχει το δικό του πρώτο φανζινάκι και να ευχηθώ η δημιουργία και η όρεξη να συνεχιστεί και στο άμεσο μέλλον με κάτι ακόμα πιο μεγάλο κι ακόμα πιο όμορφο!!!! Μπυρίτσες για όλους!!!! To #2 λοιπόν, βγήκε σε έξτρα ενισχυμένη έκδοση, σε σχέση με το #1. 60 σελίδες, 17x24, με ράχη και πολύ περισσότερους συμμετέχοντες. Συμμετείχαν, με σειρά εμφάνισης , οι: The Sandman, Lord Makro, evilgeorge, conb + man0s, Akihabara, Marsiana, mr-d, chris + DJO, Λένα, geokon712, smoken + dionik, Quackmore, fidel + germanicus19, Duck. Για το retro εξώφυλλο και οπισθόφυλλο ευθύνεται ο Βασίλης (sandman) Και το #3 που κυκλοφόρησε στο ComicDom στις 29/03/2012.

Μία εικονογραφημένη απόδοση του έργου του Ευριπίδη ΄΄Ελένη΄΄ *. Το σενάριο ακολουθεί πιστά το αρχαίο κείμενο με τους απαραίτητους κωμικούς ακροβατισμούς, το δε σκίτσο προσεγγίζει τόσο το έργο, γενικά, όσο και ειδικότερα τους χαρακτήρες δίνοντας έμφαση στο κωμικό** στοιχείο. Το εικονογραφήγημα είναι χορταστικό με την έννοια ότι είναι πολυσέλιδο. Τα καρεδάκια όμως πολλάκις φαντάζουν άδεια λόγω έλλειψης αντικειμένων και περιβάλλοντος ΄΄εποχής΄΄. Αντιθέτως περισσεύουν απεικονίσεις σύγχρονων οικοδομικών έργων και κατασκευών, όπως π.χ. πισίνα, κομμωτήριο, πορτατίφ, κινητό, αριθμομηχανή, λιμενικές εγκαταστάσεις, φουσκωτό σκάφος, κ.ά., τα οποία λειτουργούν βέβαια επικουρικά στη δημιουργία κωμικής ατμόσφαιρας, δεν συνάδουν όμως , κατά την άποψή μου, με το λογοτεχνικό ύψος και την ατμόσφαιρα του αρχαίου έργου. Επίσης η παρουσία της Ελένης θα μπορούσε να είναι πιο θηλυκή, μην ξεχνάμε ότι για τα κάλλη της έγινε ο μεγαλύτερος και αιματηρότερος πόλεμος, ο Τρωικός πόλεμος. ------------------------------------------ *Η Ελένη του Ευριπίδη είναι προφανώς αλληγορικό έργο. Ο Ευριπίδης αναφέρεται στη ματαιότητα των πολέμων, που πολλές φορές γίνονται για ασήμαντα πράγματα, όπως εν προκειμένω για το είδωλο της Ελένης. Μια διαχρονική θεώρηση. Κατά την παραλλαγή του μύθου η Ελένη δεν φτάνει ποτέ στην Τροία αλλά οδηγείται από τον Ερμή στην Αίγυπτο στο ανάκτορο του Πρωτέα. Στην Τροία ο Πάρις παίρνει μαζί του το είδωλο της Ελένης. Το σύνολο των αρχαίων συγγραφέων αντιμετωπίζει την Ελένη εχθρικά και την θεωρεί υπαίτια του Τρωικού πολέμου. Μόνον ο σοφιστής Γοργίας στο έργο του ΄΄Ελένης Εγκώμιον΄΄ επιχειρηματολογεί υπέρ της αθωότητάς της. Ο Πλάτων επίσης στα έργα του ΄΄Πολιτεία΄΄ και ΄΄Φαίδρος΄΄ αναφέρει ότι Έλληνες και Τρώες πολεμούσαν γύρω από τον ίσκιο της Ελένης και ο Ηρόδοτος στην ΄΄Ηροδότου Ιστορία Β΄ ΄΄, γράφει ότι οι Αιγύπτιοι ιερείς τον διαβεβαίωσαν ότι ο Πρωτέας κράτησε κοντά του την Ελένη. ** Μελετητές ως οι Kitto και Lesky, έχουν χαρακτηρίσει το έργο τραγο-κωμωδία. Βοηθήματα: ΄΄Ελένη΄΄, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΥΡΟΣ, 1970 ΄΄ΓΟΡΓΙΑΣ΄΄, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΡΟΣ, 1999 vaios/10-10-2009

Βγήκε σήμερα η μετεξέλιξη (?) του ΒΑΒΕΛ. Για να δούμε.Ως επί το πλείστον έλληνες δημιουργοί. Σχόλια όταν το τελέψω Και επειδής όλα έχουν τη σημασία τους, παραθέτω και τη σελίδα περιεχομένων του 1ου τεύχους αλλά και τη σελίδα με τους συντελεστές (όχι δημιουργούς. τους άλλους) (τον τίτλο τον κατάλαβα ως λατινικό M, ελληνικό όμικρον με τόνο και λατινικό v (αυτό πάει στην erma)) ΥΓ έχει κάπου 58 σελίδες κόμικ, και όπως τις φυλλομετρούσα είδα κάτι κουλτούρες... μα κάτι κουλτούρες........ πάω να ζωστώ το φτυάρι μου και να το διαβάσω με μια άκρως υποκειμενική και προκατειλημμένη ματιά Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους AndreaD, bonadrug, ramirez & Λένα. --- Το μέλος ramirez πρόσθεσε ΕΔΩ: Και μια λίστα με τα περιεχόμενα (μόνο όσον αφορά τα κόμικς του κάθε τεύχους)... Τεύχος 1 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ – Tomatozombie ANNUAL – Μανιατόπουλος Η ΠΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ – Διαλυνάς MOLOTOV – Ταξής ΩΡΑΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ – Kerbaj CANTOS – Μπότσος KING OF FLIES - ΥΠΕΡΗΡΩΑΣ – Mezzo & Pirus Τεύχος 2 ΣΑΝ ΚΛΑΡΑΚΙ, ΤΖΟ – Clowes ΒΡΕΧΕΙ – Ζαφειράτος WITCH LUNCH – Smart KING OF FLIES - ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΡΟΜΠΕΝ – Mezzo & Pirus ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ – Tatsumi ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – Tatsumi JAZZ STORIES – Μανιατόπουλος Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ – Velitov Τεύχος 3 ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΤΟΕΣ – Ζαφειράτος ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΙ ΕΓΩ – Ancco FAT FREDDY ‘S CAT – Shelton ΜΕΤΡΙΟΣ ΧΩΡΙΣ – Smart ΤΟ ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΤΩΝ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΩΝ ΣΚΙΩΝ – Palumbo Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ – Μανιατόπουλος KING OF FLIES - ΕΓΩ ΣΚΟΤΩΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ – Mezzo & Pirus Τεύχος 4 SHIT CITY – Ψαρρός ΣΧΙΖΟΤΡΕΝΗΣ ΣΟΝΑΤΑ ΓΙΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΣΟΜΠΑ – Μανιατόπουλος ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ – Μπότσος Η ΚΡΥΦΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΩΝ ΣΚΙΩΝ – Palumbo KING OF FLIES - CRAZY HORSE – Mezzo & Pirus Τεύχος 5 ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ – Φραντζής & Γκουλιώνη FAT FREDDY ‘S CAT – Shelton ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ – Clowes DIABOLIK - ΦΤΕΡΩΤΗ ΝΙΚΗ – Zaniboni DIABOLIK - ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΝΤΙΑΜΠΟΛΙΚΛΑΝΤ – Zaniboni IN DOG WE TRUST – Palumbo KING OF FLIES - 2967 ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ – Mezzo & Pirus SUKIKO HAA WAS HERE – Μανιατόπουλος Τεύχος 6 FAT FREDDY ‘S CAT – Shelton ΕΔΩ – Ζαφειράτος ΝΑΥΑΓΟΣ – Clowes ΜΑΤΙΑ ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ – Constantini ΣΚΥΛΟΣ – Ancco Η ΓΥΝΑΙΚΑ-ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ – Ito Η ΣΚΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ – Μανιατόπουλος Μ.Ι.Α. – Smart Τεύχος 7 ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ – Ito THANK YOU FOR THE DAY – Ζήκος ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ (μέρος 1ο) – Konig ΚΑΤΙ ΟΝΤΑ – Μανιατόπουλος Τεύχος 8 ΖΑΜΙΛΤΙ – Modan Ο ΗΡΩΑΣ – Ott HOΜE – Smart ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ (μέρος 2ο) – Konig ΤΟ ΤΑΜΑ – Kusunoki Τεύχος 9 ΠΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – Chaboute ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ – Modan ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ (μέρος 3ο) – Konig MAMA – Ancco DUMMY & DADDY APE: ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ – Palumbo CLEAN UP – Ott

Ταινία animation, σε σκηνοθεσία και σενάριο από τον Bill Plympton, ο οποίος παραιτήθηκε από την αρνήθηκε να συνεργαστεί με την Disney για να κάνει τη δική του εταιρία παραγωγής (Bill Plympton Studios). Η ταινία κυκλοφόρησε επίσημα στις 14 Ιανουαρίου 2009, ενώ από το 2008 έκανε την πορεία του σε φεστιβάλ. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία. Διάρκειας 78λεπτών χωρίς διαλόγους, ακούγονται κάποια μουσικά κομμάτια. Το τρέιλερ της ταινίας: Πλοκή Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένας άνθρωπος μνησίκακος, εγωκεντρικός, χωρίς ήθος. Δε διστάζει προς διασκέδασή του να προσβάλει, να εξεφτιλίσει και να ζημιώσει τον συνάνθρωπό του με οποιονδήποτε τρόπο και σε κάθε περίπτωση.. Χωρίς, βέβαια καμιά ενοχή.. Περνάει τις μέρες του στο τοπικό σκοτεινό & καταθλιπτικό μπαρ. Εκεί, βρίσκονται ο ιδιοκτήτης- μπαρμαν, η ξανθιά σύζυγός του που δουλεύει στο μαγαζί και μια γυναίκα-μόνιμη θαμώνας του μπαρ.. Μια μέρα ανακαλύπτει ότι έχουν αρχίσει να φυτρώνουν φτερά στην πλάτη του. Αρχικά, αποφασίζει να πάει σε γιατρό και να τα κόψει. Στη συνέχεια, ανακαλύπτει ότι τώρα που μπορεί να πετάξει, έχει περισσότερες ευκαιρίες να κακοποιήσει τους άλλους. Ωστόσο, τα φτερά φαίνεται να έχουν τη δική τους βούληση, εξουδετερώνοντας όλα τα άπληστα σχέδιά του και σπρώχνωντάς τον να εξερευνήσει την καλή του πλευρά.. Είναι ένας δρόμος, δύσκολος και καθόλου ευχάριστος με τον πρωταγωνιστή να αντιστέκεται σθεναρά.. Όταν γίνεται γνωστή η κατάστασή του στο μπαρ, τότε όλοι τους μαζί με τον γιατρό που ειχε επισκεφθεί, ονειρεύονται το πώς θα τον εκμεταλλευτούν για να πραγματοποιήσουν τα δικά τους μισαλλόδοξα και ιδιοτελή σχέδια.. Σχέδια τα οποία διασταυρώνονται.. Θα έρθουν αντιμέτωποι με τις ραδιουργίες τους; Ξεκινά, μια σειρά γεγονότων που θα οδηγήσουν (αποκαλύπτω το τέλος..) Επίσημο site της ταινίας: idiots and angels_official Παράθεση απο το άρθρο Τα καρτούν των ενηλίκων [ Κάτσικας Λουκάς, Ελευθεροτυπία (Κυριακάτικη):7, 23/4/2011 ] Μια πάρα πολύ καλή ταινία που θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα. Υπέροχο σενάριο και σχέδιο.. εδιτ. post# 3 saveapenguin, για άρνηση συνεργασίας και όχι παραίτηση του Plympton από τη Disney. ευχαριστώ πηγές: diotsandangelsofficial, 366weirdmovies [imdb=tt1013607]

Το Πισχαζόν αποτελεί μια ιδιόμορφη μορφή φάνζιν σε σχέση με αυτά που έχω δει προσωπικά μέχρι στιγμής μιας και δεν αποτελείται μόνο από ιστοριούλες κόμικς αλλά συνδυάζει παράλληλα κάποια ποιήματα,σκέψεις,κειμενάκια,στίχους τραγουδιών με εικονογράφηση βέβαια κάθε φορά στο φόντο!!! Ένα πάρα πολύ όμορφο φάνζιν το οποίο έχει τόσο ιστορίες της Κατερίνας(πάπχια) που είναι και η βασική συντελεστής του fanzine όσο και μια ακόμα δισέλιδη ιστορία της Δανάης!Οι ιστορίες απ'ότι βλέπω δημιουργήθηκαν από το 2007 μέχρι και ένα σκίτσο με τραγούδι(που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Αλέξη) που δημιουργήθηκε την πρώτη μέρα του 2009. Συνεπώς εικάζω ότι βγήκε μόλις πρόσφατα και πιθανώς με αφορμή το πρόσφατο φεστιβάλ κόμικς. Επισυνάπτω και την τελευταία σελίδα όπου φαίνονται και οι υπόλοιποι συντελεστές του fanzine!! Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον tik.

Άλλο ένα εκπληκτικό δημιούργημα του Τασου Ζαφειριάδη, που μετά το Σπίφ και Σπάφ καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό του! Ενα κόμικ κλειστοφοβικό, αλλά ταυτόχρονα περιπετειώδες. Φόρος τιμής στον Κουεντίν (τι θα πεί ποιός Κουεντίν) και στον κινηματογράφο του Χόνγκ Κόνγκ της δεκαετίας του '70. Ταυτόχρονα καταφέρνει να να παραμένει τρυφερό και ερωτικό αν και λίγο υγρό στο τέλος. Ακόμα και αν το βρείτε τσάμπα να το αγοράσετε! Η καλύτερη επένδυση σε καιρούς κρίσης. ΥΓ. Δεν βάζω εσωτερική σελίδα γιατί θα ήταν σπόϊλερ. Ευχαριστούμε για το οπισθόφυλλο τον Djo. Αφιέρωμα στον Τάσο Ζαφειριάδη --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: Όλο το (επικό) Ποτ Πουρί θα το βρείτε να το διαβάσετε εδώ.

Τιμή: 1,5€ Μια έκδοση τη χρησιμότητα και σκοπιμότητα της οποίας αδυνατώ να αντιληφθώ.... Γράφει στο editorial της τελευταίας σελίδας ο Ν. Ζωής : "όταν αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα της κατοχής σαν παιδικό περιοδικό γνωρίζαμε ότι και άλλοι πριν από μας τόλμησαν και είχαν μεγάλη επιτυχία"!!! Ξέρετε σε ποιους άλλους πριν από μας αναφέρεται ο Ζωής ; Στον Ανεμοδουρά και στην έκδοση του Μικρού Ήρωα του ...1953!!! Ο Πρώτος αναφέρεται στην ιστορία ενός εφήβου , του Νίκου Θεοδωρίδη, στα χρόνια της κατοχής και στη δράση του εναντίον των κατακτητών. Το τεύχος δεν περιέχει μια αυτοτελή ιστορία αλλά δηλώνει πως θα υπάρξει συνέχεια.... Ποιους αφορά αυτή η έκδοση; Έλα ντε! Ο Μικρός Ήρωας απευθύνθηκε σε ένα κοινό που είχε βιώσει έμμεσα αν όχι άμεσα τη περίοδο της κατοχής και γαλούχησε με πατριωτισμό τρεις-τέσσερις γενιές, όταν ακόμα ο πατριωτισμός σήμαινε κάτι.... Σήμερα η κατοχή είναι μια πολύ μακρινή ανάμνηση. Προς τι λοιπόν πάλι οι πατριωτικές κορώνες, οι εθνικοί ύμνοι και τα ρίγη εθνικής συγκίνησης; Μα ναι... όπως γράφει ο Ζωής, ο σημερινός εχθρός είναι η παγκοσμιοποίηση (σ.32)!!! και "νικητής θα είναι κάθε λαός που θα διατηρήσει τα ήθη και τα έθιμά του". Γιατί ο Αόρατος εχθρός σήμερα επιχειρεί να πλήξει τους "δυσκολοκυβέρνητους Έλληνες" με το "να πλήξει τις πολιτισμικές τους ρίζες, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και τα ιστορικά τους αποθέματα". Αυτό όπως λέει ο Ζώης το είπε "κάπου, κάποιος , κάποτε" .............!!!!! Οι 12 σελίδες από τις 32 του περιοδικού είναι άρθρα εθνεγερτικού χαρακτήρα, αναδημοσιεύσεις από το Δίκτυο και εθνικιστικά περιοδικά σαν την Ελληνική Αγωγή.... Έχω κάψει τις μισές εγκεφαλικές μου συνάψεις και γι' αυτό σταματάω........... Έλεος! Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον AndreasD.

Εδώ και μερικούς μήνες (απο τον Φεβρουάριο του 09)κυκλοφορεί ανάμεσα στα μέλη του φαν club του Μικρού Σερίφη ένα φανζίν (με την κυριολεκτική ένοια του όρου) μερακλίδικο. Είναι μεγάλου σχήματος, έχει πολλές σελίδες (στα τελευταία τεύχη πάνω απο 100) και το κάθε τεύχος (πλήν του πρώτου) περιλαμβάνει και μια αφίσσα από τον κόσμο που δημιούργησε ο Στρατίκης και σκιτσάρισε ο Ανδρεόπουλος. Περιλαμβάνει άρθρα σχετικά με τα περιοδικά Μικρός Σερίφης, Μικρός Καου-Μποϋ, Μικρός Αρχηγός, συνεντεύξεις με δημιουργούς, άρθρα γενικού ενδιαφέροντος, πρωτότυπες ιστορίες αλλά αναδημοσιεύει και ιστορίες και κόμικς απο αυτά τα περιοδίκα. Έχει φτάσει μέχρι στιγμής τα 10 τεύχη, το κάθε ένα απο τα οποία έχει βγεί σε ελάχιστα αντίτυπα (απο 40 το 1ο & 2ο τεύχος που έχουν εξαντληθεί,45 το 3ο, 61 το 4ο, 75 το 5ο, 61 το 6ο και κάπου εκεί και τα 7ο εως 10ο) Πίσω απο το μερακλίδικο (το ξαναγράφω) αυτό φανζίν είναι ο Πάνος ο Πλαφουτζής, αλλά και όλη η ομάδα του Fan Club του Μικρού Σερίφη. Από τον Αύγουστο του 2010, τα τεύχη του περιοδικού εκδίδονται και σε τόμους. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον dinos182.

"Πιλοτική" έκδοση που περιλαμβάνει την ιστορία "Πρωινός καφές", η οποία κυκλοφόρησε στη συνέχεια στο GC ΦΑΝΖΙΝ 2. Σχέδιο: Ιωάννης Φιδέλης (fidel), σενάριο: Νίκος Κοντοδήμος (gemanicus19 ή θείος ή ). Η ιστορία διαδραματίζεται σε κάποιο ελληνικό χωριό στις αρχές/μέσα του περασμένου αιώνα. ΕΔΩ μπορείτε να δείτε κάποια παλιότερα σχόλια.