Αναζήτηση στην Κοινότητα

Αυτό το κόμικς εκδόθηκε από τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση PRAKSIS το 2007 στα πλαίσια μιας ευρυτερης δράσης ενημέρωσης για την ηπατίτιδα C. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω καθόλου στοιχεία για τους δημιουργούς. Και λέω δυστυχώς γιατί είναι αρκετά ωραίο τευχάκι σχεδιαστικά. Το μόνο που αναφέρεται στο εσωτερικό είναι ¨design and production MSCOMM”. H mscomm είναι λογικά αυτή η εταιρεία. Από εκεί και πέρα κάθε πληροφορία ευπρόσδεκτη. --- Το μέλος Kabuki πρόσθεσε ΕΔΩ: Στο σχεδιο εχουν συμμετεχει Ηλίας Κυριαζής & Μιχάλης Διαλυνας. ελπίζω να δώσει επιπλέον πληροφορίες κάποιος απ τους ίδιους

Η Εισαγωγή. Ο Κατάσκοπος. Ο Διαστημάνθρωπος. Η Θεά. Η Γοργόνα. Το Ρομπότ. Ο Γορίλας. Όλοι τους βασισμένοι σε πρότυπα χαρακτήρων που ξεπήδησαν από τα παλπς και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας ωμέγα διαλογής. Είναι όμως όλοι τους χαρακτήρες από την περίοδο που η Marvel λεγόταν Atlas και που στο σύμπαν που δημιουργήθηκε μετά την επιτυχία του Fantastic Four, είχαν από ελάχιστη έως καθόλου παρουσία, παραμένοντας εν πολλοίς φρέσκοι και ανεκμετάλλευτοι. Η Υπόθεση Στα τέλη του 1950 η Αμερικάνικη κυβέρνηση ανέθεσε στον ειδικό πράκτορα του FBI Τζίμι Γου την διάσωση του Προέδρου Αϊζενχάουερ τον οποίο είχε απαγάγει ο Yellow Claw, ο αιώνιος εχθρός του. Για να το πετύχει αυτό συγκάλεσε μια ετερόκλητη και αλλόκοτη ομάδα με την οποία έφερε την αποστολή εις πέρας. Για έξι μήνες η ομάδα έμεινε μαζί, λειτουργώντας με την αποτελεσματικότητα και την ομαδικότητα που συνήθως συναντά κανείς σε ομάδες με περισσότερα χρόνια ενεργής δράσης. Και μετά κάποιος ανώτερος αποφάσισε πως η ομάδα πρέπει να διαλύσει και να κριθούν απόρρητες όλες τους οι αποστολές και η ύπαρξη τους. Δεκαετίες αργότερα, ένας γερασμένος Τζίμι Γου, πλέον πράκτορας της Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α., ηγείται μιας μη εγκεκριμένης αποστολής σε ένα από τα μέρη που αποτελεί πιθανόν λημέρι του Atlas Foundation, του οργανισμού που ανήκει στον φαινομενικά αθάνατο Yellow Claw. Η ομάδα του αποδεκατίζεται και ο Τζίμι Γου καταλήγει να χαροπαλεύει. Και κάπου εκεί η παλιά του ομάδα αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της... Περισσότερα στην wiki (εγώ πάντως δεν θα σας κάνω spoilers). Το Παρασκήνιο. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Mark Paniccia (συντάκτης της Marvel) έτυχε να διαβάσει το What If v1 09 το οποίο εξέταζε το τι θα γινόταν αν οι Εκδικητές είχαν ιδρυθεί το 1950 με τους χαρακτήρες που υπήρχαν τότε διαθέσιμοι, συν του 3-D Man (γιατί έβαλαν τον 3-D Man ρωτάτε; Ήταν ο τότε πρόσφατος χαρακτήρας που συν-δημιούργησε ο Thomas, απλά. Ευτυχώς σε αυτό το volume δεν εμφανίζεται ο χαρακτήρας). Η ιδέα της σύστασης μιας τέτοιας ομάδας και στο κανονικό σύμπαν της Marvel του φάνηκε ενδιαφέρουσα, οπότε πρότεινε την ιδέα στον Jeff Parker, ο οποίος άρπαξε την ευκαιρία και έγραψε μια από τις καλύτερες σειρές της Marvel από την προηγούμενη δεκαετία, η οποία εκτός από τους χαρακτήρες, αντλεί στοιχεία από το παρελθόν της εταιρίας για να παρουσιάσει μια ιστορία με ίντριγκες, ανατολίτικα μυστήρια, κρυφούς τρόμους, υπερηρωικής δράσης χωρίς ενοχές και αρκετές δόσεις κατασκοπευτικής πλοκής παλιάς κοπής (My name is Bond. James Bond) και επί την ευκαιρία λύνει με πειστικό τρόπο κάποιες από τις ανακολουθίες που είχαν οι παλιές ιστορίες των χαρακτήρων. Στο όλο πακέτο καθοριστική συμβολή έχει και το - φαινομενικά απλό αλλά ιδιαίτερα περίτεχνο - σχέδιο του Leonard Kirk, καθώς και τα πιασάρικα και πετυχημένα εξώφυλλα του Tomm Coker. Η Έκδοση. Η πρώτη μίνι σειρά βγήκε από τον Οκτώβρη του 2006 μέχρι και το Μάρτιο του 2007. Αρχικά σκόπευαν να την βγάλουν πεντάτευχη αλλά στην πορεία προστέθηκε και έκτο τεύχος. Σε trade βγήκε τον Φεβρουάριο του 2009 με μπόλικο επιπλέον περιεχόμενο. Καταρχήν έχει υλικό από το Temple of Atlas, το weblog που δημιούργησαν στο marvel.com το οποίο λειτούργησε σαν ένα ιδιότυπο ονλάιν κυνήγι θησαυρού. Επίσης έχει όλα τα spotlight στους χαρακτήρες που είχαν κάνει στο comicbookresources. Σε αυτά βλέπουμε διάφορα ενδιαφέροντα προσχέδια. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι η δημοσίευση όλων των ιστοριών με τις πρώτες εμφανίσεις των χαρακτήρων - ιστορίες που ξεκινάνε από το 1947 και φτάνουν ως το 1956 - συν το What If v1 09 του 1978. Ακόμα και αν έχει κάποιος τα τευχάκια, το trade αξίζει το επιπλέον έξοδο. Γενικά η έκδοση και το κόμικ προτείνονται ανεπιφύλακτα. Επίλογος. Μέρος της επιτυχίας της σειράς οφείλεται και στο ότι στέκεται αυτόνομα. Έχει μεν μια μικρή αναφορά στο Civil War που «έτρεχε» εκείνη την περίοδο μιας και ένας χαρακτήρας είχε μια απρογραμμάτιστη σχέση με έναν χαρακτήρα από το event, αλλά η σειρά στέκεται στα δικά της πόδια. Οι επόμενες σειρές δεν ακολούθησαν την ίδια τακτική, χάνοντας ένα μέρος της γοητείας που ασκεί το όλο concept, κάνοντας το όμως αυτό το volume ακόμα πιο ιδιαίτερο. Ακομα απο τον Jeff Parker HULK (#25- #46) X-MEN - Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ (Anubis) UNDERGROUND Ο σχεδιαστης Leonard Kirk εχει εργαστει και στα : BATMAN (Anubis)

To 2007 βρισκόμασταν ακόμη σε περίοδο "παχέων αγελάδων", όπου το χρήμα υπήρχε ακόμη άφθονο και έρεε προς διάφορες κατευθύνσεις. Έτσι διάφορες εκθέσεις και πολιτιστικά δρώμενα λάμβαναν χώρα υπό την χορηγία δήμων ή του υπουργείου πολιτισμού, όπως στην περίπτωσή μας. Με αφορμή λοιπόν τον 2ο Διεθνή Διαγωνισμό Σκίτσου προέκυψε το παρόν λεύκωμα που περιέχει βραβευμένα σκίτσα και λοιπές συμμετοχές με θέμα το παιδί και τον πολιτισμό των μελλοντικών γενεών, όπως οι σκιτσογράφοι φαντάζονται ότι θα εξελιχθεί χάρη στην τεχνολογία ή τα απουσία αυτής και λοιπών στοιχειωδών μέσων επιβίωσης. Οι δημιουργοί κυρίως αλλοδαποί και κάποιοι Έλληνες μετρημένοι στα δάχτυλα.

Πρόσφατα παρέλαβα ένα δέμα με κόμικς από την Glacier Star. Μέσα στο πακέτο βρήκα κι αυτή την ωραία τηλεκάρτα με σχέδια του Νίκου Μαρουλάκη. Η σειρά αυτή κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2007 και περιλάμβανε 30 τηλεκάρτες, τις οποίες μπορείτε να δείτε εδώ. Αν κάποιος έχει κάποια από τις υπόλοιπες ας βάλει καμιά ακόμη

Πατήστε πρώτα εδώ για την κατάλληλη μουσική υπόκρουση. Όσοι υπήρξαν παιδιά τη δεκαετία του '80 θυμούνται ακόμη με πολλή αγάπη τη σειρά κινουμένων σχεδιών "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος". Προσωπικά ακόμη με ανατριχιάζει η μουσική των τίτλων και η εικόνα με τη γη που εκρήγνυται στο τέλος. Η σειρά, η οποία μεταφέρθηκε και σε εικονογραφημένα βιβλία, ξεκίνησε να παίζεται στην γαλλική τηλεόραση το 1979. Ο δημιουργός της Albert Barillle μετά την επιτυχία της σειράς συνέχισε με διάφορες επεκτάσεις, τόσο σε κινούμενα σχέδια όσο και σε βιβλία. Μια τέτοια επέκταση, πολύ νεότερη όμως, είναι και η παρακάτω σειρά 26 βιβλίων της De Agostini. Πρόκειται για εικονογραφημένα βιβλία. Κάθε σκληρόδετος τόμος περιέχει δύο καφάλαια. Συνοδευόταν δε από αντίστοιχο ντιβιντί με τον ίδιο τίτλο. Κόμικς υπάρχουν αλλά καταλαμβάνουν ελάχιστες σελίδες. ΟΙ πρωταγωνιστές από τα εσώφυλλα Τα στοιχεία της έκδοσης Ο κ. Barille Μερικές ενδεικτικές σελίδες Και ελπίζω κάποιος άλλος να συμπληρώσει τα υπόλοιπα Ευχαριστούμε τον @vag0s και τον @ hudson για τα εξώφυλλα

Ο πασίγνωστος πλέον πίνακας του Frank Frazetta, Death Dealer, του 1973, στάθηκε ως αφορμή για τη μετέπειτα δημιουργία άλλων πινάκων, βιβλίων, αγαλμάτων, κόμικ (1995, Verotik). Μέχρι και μασκώτ του 3ου Αμερικάνικου Σώματος Στρατού έχει γίνει, με την κατασκευή και αγάλματος. Επίσης, ήταν και το σήμα του metal club "Αγκάθι" (έτσι, για λίγο ελληνικό trivia ) Το 2007 η Image Comics κυκλοφόρησε την σειρά "Death Dealer: Shadows of Mirahan" σε έξι τεύχη (Μάρτιος 2007 - Ιανουάριος 2008), η οποία έλαβε πολύ καλές κριτικές και είχε την πλήρη συγκατάθεση του ίδιου του Franzetta. Υπόθεση: 900 χρόνια πριν, στη γη της Iparsia, τα βασίλεια του Oro και του Edani ήταν σε πόλεμο. Ήταν ένας πόλεμος, όμως, που καμία από τις δύο πλευρές δεν ήθελε να χάσει. Έτσι πολεμούσαν και πολεμούσαν, ενώ ολόκληρα χωριά και πόλεις καταστρέφονταν και αμέτρητοι άντρες σκοτώνονταν. Ξαφνικά έκανε την εμφάνιση του ο Death Dealer, ο οποίος όμως δεν έπαιρνε το μέρος κανενός σκοτώνοντας αδιακρίτως άντρες και από τις δύο μεριές. Τότε οι δύο βασιλειάδες συνέλαβαν ένα σχέδιο για να φέρουν την ειρήνη πίσω στη γη της Iparsia. Στην τωρινή εποχή, ένας καινούργιος πόλεμος ξεσπάει ανάμεσα στα δύο βασίλεια. Μόνο που αυτή τη φορά δεν είναι ένας πόλεμος ανθρώπων, αλλά ένας πόλεμος ανθρώπων εναντίων δαιμόνων. Είναι ένας πόλεμος που φαίνεται χαμένος για τους ανθρώπους και ένας πόλεμος που θα ξυπνήσει και πάλι τον Death Dealer. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας οι πρωταγωνιστές συναντιούνται με έναν δρυίδη, ο οποίος θα τους διηγηθεί για τον παλιό πόλεμο καθώς και το πως έληξε, και θα δώσει επίσης και πληροφοριες για το ποιος και το τι είναι ο Death Dealer. Το σχέδιο είναι πολύ καλό, σκοτεινό, αν και σε μερικά σημεία δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τι βλέπεις (όχι ότι αυτό σε ξυνίζει ή σε αποθαρρύνει να διαβάσεις παρακάτω, μιας και εντοπίζεται σε μεμονωμένες σκηνές συγκρούσεων ή μαχών). Γενικά προτείνεται σε λάτρεις του σκοτεινού epic fantasy. To comic ενέπνευσε και τη δημιουργία παιχνιδιού RPG από την Goodman Games. Πλοκή: Nat Jones & Jay Fotos Ιστορία: Joshua Ortega Σχέδιο: Nat Jones Χρώμα: Jay Fotos Γράμματα: Jason Hanley

Έντυπο φυλλάδιο που διανέμει ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός στα εκπαιδευτικά του προγράμματα και αφηγείται τον τρόπο με τον οποίο γεννήθηκε στον Ερρίκο Ντυνάν η ιδέα του Ερυθρού Σταυρού, το1859. Το κόμικ το διαβάζετε τσάμπα από εδώ (στα αγγλικά) και το παραγγέλνετε δωρεάν σε διάφορες γλώσσες -όχι στα ελληνικά-από εδώ --- Το μέλος success4a πρόσθεσε ΕΔΩ: Την ελληνική έκδοση μπορούμε να τη διαβάσουμε online εδω.

Δύο άσσοι του σκίτσου ο Σπύρος Ορνεράκης και ο Γήσης Παπαγεωργίου αποδίδουν με επιτυχία τα πορτραίτα γνωστών ηθοποιών – πρωταγωνιστών του θεάτρου και του κινηματογράφου με χιουμοριστικό τρόπο. Με κλασσικό και ελεύθερο στυλ ο Ορνεράκης και αυστηρό και επιμελημένο ύφος ο Γήσης δημιουργούν γελοιογραφικές καρικατούρες ανθρώπων που έτσι κι αλλιώς είχαν αστείες φάτσες. Από τους λάτρεις του σκίτσου, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δύο σκιτσογράφους και το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που επιμελήθηκε την έκδοση. Το βιβλίο είναι δύο όψεων, δεν έχει οπισθόφυλλο. Vaios

Ένα βιβλίο με σκίτσα και γελοιογραφίες του γνωστού Έλληνα συγγραφέα που ζει και εργάζεται στη Γαλλία. Απλά και χαριτωμένα. Vaios

Το καλοκαίρι του 2007 η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σε δέκα συνεχή φύλλα είχε ως ένθετο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα της σειράς ΒΙΠΕΡ των εκδόσεων ΠΑΠΥΡΟΣ. Με τη μορφή αυτή εκδόθηκαν δέκα τίτλοι: Με τη θηλειά στο λαιμό, Rex Stout, (228) Τρεις πόρτες για το θάνατο, μετ. Πέτρος Δελατόλλας, Rex Stout Το ρουμπίνι του Αβδούλ Ρατζ, Ellery Queen, (444) Τρεις ύποπτες για φόνο, Ellery Queen, μετ. Kate Παπανικολάου, (399) Αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος, Peter Cheney Δεν γλιτώνεις πάντα, Peter Cheney Ένας τάφος σε περιμένει, Peter Cheney Ο Νταγκ Σέλμπι αναλαμβάνει δράση, Erle Stanley Gardner Ραντεβού με το θάνατο, Erle Stanley Gardner Οι σφαίρες δεν έχουν όνομα, Richard S. Prather, (473) Ο αριθμός μέσα σε παρένθεση δηλώνει το νούμερο που είχε το αντίστοιχο ΒΙΠΕΡ της πρώτης κυκλοφορίας· τα μόνα που μπόρεσα να εντοπίσω. Τα βιβλία τυπώθηκαν σε χαρτί κακής ποιότητας, η βιβλιοδεσία χειρίστης μορφής, γενικά η έκδοση επάξια μπορεί να χαρακτηριστεί pulp. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους nquees & Dr Paingiver. Vaios

Σενάριο: Διάφοροι (Σενάριο ιστορίας Λώλου: Macon Blair) Σχέδιο: Διάφοροι (Σχέδιο ιστορίας Λώλου: Vasilis Lolos) Σελίδες: 50 (Σελίδες με Λώλο: 10) Άλλο ένα απο τα πολλά One-Shot του Wolverine απο την Marvel Comics. Την βασική ιστορία "Firebreak" την έχει γράψει ο Mike Carey και την έχει σχεδιάσει ο Scott Kolins. Στην δευτερη back-up ιστορία του τεύχους συμμετέχει ο Βασίλης Λώλος, ο τίτλος της ιστορίας είναι "Little White Lies" και το σενάριο το έχει γράψει ο Macon Blair. Η υπόθεση έχει να κάνει με τον Wolverine που πάει να σώσει τον γιο ενός αξιωματούχου του Λευκού Οίκου απο έναν έμπορο ναρκωτικών.. (αν κατάλαβα καλά ) δυο σελίδες απο την ιστορία: πληροφορίες για το τεύχος εδώ κι εδώ

Εικονογραφημένη περιπέτεια του Μικρού Ήρωα που κυκλοφόρησε Αύγουστο του 2007, σε διασκευή των αρχικών κειμένων του Θάνου Αστρίτη, . Αναφέρεται στην πρώτη ιστορία του 1953 "Ελεύθερος Σκλάβος". Την επιμέλεια της έκδοσης είχε ο Νίκος Ζώης, γνωστός από τις εκδόσεις ΖΝ ΛΕΩΠΑΛΑΙΟΝΤΕΣ. Ξεκίνησε ως σειρά αλλά δεν κυκλοφόρησε άλλο τεύχος. Στο οπισθόφυλλο έχει μια φωτογραφία από την Δ' τάξη του 45ου Δημοτικού σχολείου Κυψέλης το σχολικό έτος 1968-69. chimage.php?image=2800/2872/tn_SyllektikaKomiksMikrosHros_0001z.jpg Παλαιότερη αναφορά στην έκδοση ΕΔΩ.

"..φανζίν-κατάλογος της έκθεσης κόμικς yuri the dog: αλήθεια ή αναγραμματισμός;". Κυκλοφόρησε το 2007 σε 150 αριθμημένα αντίτυπα με μονοσέλιδα κόμικς διαφορων Ελλήνων δημιουργών (Γιώργος Γούσης, Παναγιώτης Πανταζής, Ανδρέας Κασάπης, Con, Μάριος Περάκης, Μιχάλης Διαλυνάς, Τάσος Παπαϊωάννου, H.O.P.E, Tomek, Νεκτάριος Σταματόπουλος, Κώστας Μανιατόπουλος, Δημήτρης Ταξής).. Προλογίζει ο Εμμανουήλ Λαμπρίδης και η επιμέλεια της έκδοσης έχει γίνει απο τους Μπλακ Εν Ντέκερ..

Όπως αναφέρεται στον πρόλογο, περιέχει γελοιογραφίες που έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά και ορισμένες άλλες που είχαν συμμετοχή σε παγκόσμιες εκθέσεις καρικατούρας. Είναι ένα μάζεμα από σκίτσα επιλογής περίπου 35 ετών που εξέδωσε δωρεάν το Νοέμβριο του 2007 σε 1.200 αντίτυπα το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας.

Το 24ωρο κόμικ της Σοφίας (Frogs & Dogs) με τίτλο Cruckers Team δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2006 στο καφέ Cofix με αφορμή το 24 Hour Comic Day 2006 και κυκλοφόρησε ως αυτοέκδοση το Φεβρουάριο του επόμενου έτους. Ακολουθεί την πλέον χαρακτηριστική σεναριακή γραμμή της Σοφίας: ένα πισογύρισμα στα παιδικά χρόνια. Σημείο αναφοράς είναι η αλάνα μιας γειτονιάς, το κλασικό ορμητήριο της κάθε πιτσιρικοπαρέας. Η πίεση του χρόνου είναι εμφανής στο σχέδιο, ενώ και το σενάριο δε διεκδικεί δάφνες. Το εξώφυλλο είναι από το smaLL preSS comics, ευχαριστούμε τον Melandros! Αφιέρωμα στη Σοφία Σπυρλιάδου

Αυτή η σειρά κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007 από την εταιρεία ΓΡΑΜΜΑΤΑ σε επίτομο σκληρόδετο μεγάλου μεγέθους με διαστάσεις 21.5Χ29.5 εκατοστών και 160 έγχρωμων σελίδων. Εκτός από τα στριπάκια του Ξυπνάς μέσα μου το Ζώο, επειδή θα είχε λίγες σελίδες μόνο με αυτά προστέθηκαν και ιστορίες από το Αταίριαστοι Έρωτες (1988) που δημοσιεύονταν στο Ε της ελευθεροτυπίας και είχαν και ένα μόνο δικό τους αλμπουμάκι (1997). Συνολικά υπάρχουν 10 επιπλέον ιστορίες με διάφορους τίτλους ενταγμένα στους έρωτες και είναι τα παρακάτω: ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ, ΠΑΡΑΠΟΝΑ, ΘΥΣΙΕΣ, ΒΟΥΚΟΛΙΚΟ, ΛΑΤΡΕΙΑ, ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΥΠΟΨΙΕΣ, ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΠΑΡΑΔΡΟΜΗ, ΤΟ ΦΤΕΡΟ. Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τον Yoshimitsu. Αφιέρωμα στον Αρκά

Η εγκυκλοπαίδεια αυτή είναι ακριβώς ότι αναφέρεται στον υπότιτλο. "'Ενας πλήρης οδηγός των χαρακτήρων του Marvel Universe". Με αλφαβητική σειρά περιλαμβάνει μιά σύντομη περιγραφή όλων των χαρακτήρων που γνωρίσαμε στις εκατοντάδες εκδόσεις της Marvel. Περιλαμβάνει και τον πρόλογο του Stan Lee καθώς και οκτασέλιδο ευρετήριο. Το θέμα είναι στην σύγχρονη εποχή που με ένα κλικ έχεις όλη την πληροφορία δωρεάν στο internet, ποιός θα δώσει τα περίπου 40€ για να την αγοράσει. Πάντως για να κάνει και επανέκδοση εμπλουτισμένη, μάλλον πρέπει να πούλησε τόσα κομμάτια που να το δικαιολογούν. Πολλές ευχαριστίες στον DJO για την επεξεργασία των εξωφύλλων και το εξώφυλλο της Β' έκδοσης.

Μικρό ασπρόμαυρο κόμικ του Μιχάλη Διαλυνά (το "Ξύλινο Στέμμα" στο εξώφυλλο δεν αφήνει κάποιο περιθώριο αμφιβολίας) που πραγματεύεται το docking. Δεν άκουσα; Τι εστί docking;!; Χμμ, καλύτερα να googlάρετε, μιας κι αν ανοίξω το στόμα μου θα πέσει λογοκρισία από εκατό μεριές, κι όχι άδικα! Α, και τα πιτσιρίκια κρατείστε τα μακρυά απ' την οθόνη, ε. Το στόρυ του κόμικ -για να επιστρέψω στο θέμα μας- πάει κάπως έτσι: Ένας μικρός πεοκέφαλος ίππος μοιάζει χαμένος/στον κόσμο μονάχος. Κάποια στιγμή στο δρόμο του βρίσκει έναν... μεγαλύτερο πεοκέφαλο, ο οποίος θα αναλάβει το ιερό καθήκον να τον κάνει (αγκχμμμμ!..) άντρα. Προσωπικά, καθώς έφτασα στην επίμαχη dock-οσκηνή, το έπιασα το πουλάκι μου …από τρόμο!!! αχαχαχα! Το κόμικ είχε κυκλοφορήσει σε λίγα αντίτυπα (γύρω στα 100) στο φεστιβάλ της Βαβέλ το 2007 σε δύο εκδοχές, μία με μπλε και μια με κόκκινο εξώφυλλο. Aφιέρωμα στον Μιχάλη Διαλυνά

Η πρώτη από τις 2 γελοιογραφικές εκθέσεις της Χαιρώνειας, με θέμα τον δούρειο ίππο! Μέσα υπάρχουν συμμετοχές τόσο από Ελλάδα όσο και από άλλες χώρες, βλ.Τουρκία, Ρωσία, Πολωνία, Ρουμανία, Γαλλία και άλλες τόσες! Χορταστικότατος κατάλογος! Ακολουθούν όλοι οι συμμετέχοντες: Αθήνα: Ηλίας Σκουλάς, Άκης Παράσογλου, Αντώνης Πάσσαρης, Νίκος Τριανταφύλλου, Θεοδόσης Βρανάς, Γιώργος Κομιώτης, Γιάννης Κοσμάς, Κώστας Μανώλης, Στράτος Στεργιανός, Σεραφείμ Μπάκουλης, Πέτρος Ζερβός, Ιορδάνης Ανανιάδης, Κώστας Φουτσίδης, Δημήτρης Βιτάλης, Βασίλης Χριστοδούλου, Soloup, Βασίλης Παπαγεωργίου, Αικατερίνη Μουργινάκη, Ιωάννης Αντωνόπουλος, Νικόλαος Μπλεμπουζάκης, Κώστας Τσιάκος, Λάμπρος Ματθαίος, Γιάννης Μπισδάκης, Παναγιώτης Γκιόκας, Αθανάσιος Ευθυμιάδης, Αθανάσιος Τσιμπερδώνης, Νίκος Κούνδουρος, Νίκος Βουργαρέλης, Con, Σοφία Μητράκη, Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Ωρυνός, Σταμάτης Κοριτσόπουλος, Κώστας Παπαδημητρίου, Γρηγόρης Γεωργίου, Βαγγέλης Αθανασίου, Δημήτρης Κουταρέλης Αταλάντη: Νεκτάριος Χασάνδρας Βόλος: Βαγγέλης Βουτσινάς Γαργαλιάνοι: Γιάννης Ψάθας Ιωάννινα: Χαντζό (Δημήτρης Χαντζόπουλος) Θεσσαλονίκη: Isvo, Ορέστης Ερμείδης Κέρκυρα: Σπύρος Μουρατίδης Λαμία: Μπάμπης Τσέλος Λαφύστιο: Γιάννης Γερουλιάς Λιβαδειά: Γιώργος Στάμος Νέα Αρτάκη: Ζήσης Παπαγεωργίου Πάτρα: Dranis, Γιώργος Μελισσαρόπουλος, Κυριακή Στέργου Πειραιάς: Έλλη Μόκα Ρέθυμνο: Στέλιος Καλογεράκης Σύρος: Γιάννης Ξαγοράρης Τρίκαλα: Κουρσό Χανιά: Ντίνα Μυλωνάκη Κύπρος: Musa Kayra, Άντης Ψημενόπουλος, Huseyn Cakmak Νέα Υόρκη (ΗΠΑ): Γιώργος Σαράφογλου Από άλλες χώρες: Αζερμπαϊτζάν: Sevran Caferli, Elman Mirzoyev, Bayram Hajizadeh Βουλγαρία: Valentin Georgiev, Miroslav Bozhkov, Dechko Nikolov, Christo Komarnitski Βραζιλία: Erico Ayres, Amorim, Carlos Nascimento, Varela Daniel Γαλλία: Haddad, Jacques Bellenger, Delvale, Rene Buchet, Cric, Mofrev Ιράν: Tofig Mammedov, Remin Rezai, Abas Naseri, Mohammad Hosseini Ισπανία: Dragan Lukic, Harca, Omar Perez Ισραήλ: Michel Kichka, Boris Erenburg Ιταλία: Lucio Trojano, Aldo Bortolotti, Danilo Paparelli, Athos Caregni, Carlo Sterpone, Gianni Audisio, Marilena Nardi, Mariano Congiu Κίνα: Zhu Cheng Κορέα: Park Eric Κόστα Ρίκα: Ferrom Λευκορωσία: Slutskij Andrei Μογγολία: Satso Μπαγκλαντές: Ahmet Kishore Νιγηρία: Azuka Nwokocha Ουκρανία: Olenksiv Kustovski, Georgij Majorenko, Figura Zygmunt, Oleh Smal Πολωνία: Tadeusz Krotos, Michat Graczyk, Jacek Frackiewicz Πορτογαλία: Jao Pedro Lopej, Jukka Murtossari, Carlos Belem Ρουμανία: Julian Pena-Pai, Mihai Danielescu, Gabriel Rusu, Porumbita Mihaita Ρωσία: Dimitri Kononov, Aleksei Kivokourtsev, Igor Smirnov Σερβία: Nikola Otas, Goran Milenkovic, Jugoslav Vlahovic, Ignat Gatalo, Slobodan Srdic, Borislan Stankovic, Sasha Dimitrijevic, Mileta Miloradovic, Miodrag Sekerezovic, Alekjander Daskalovic, Milanko Kalikanin Σκόπια: Konstantin Ustapetrov, Pop Iliev, Zlatko Krstevski Σλοβακία: Lubomir Kotrha, Bobo Pernecky Σλοβενία: Randko Oketic, Fojz Zorman Συρία: Read Khalil, Fuad Ayyach Τουρκία: Atila Ozer, Erdogan Basol, Kamil Yavouz, Vusuf Temir, Burhanettin Ardagil Τσεχία: Roman Kubec Το 2009 έγινε η δεύτερη έκθεση με θέμα τον Εθνικισμό στα Βαλκάνια.

Πρόκειται για το παρθενικό artbook του ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΙΣ ΚΟΠΕΛΙΕΣ ΤΟΥ Ηλία Χατζούδη, που κυκλοφόρησε το 2007 και περιλαμβάνει ασπρόμαυρα σκίτσα με μολύβι, απίστευτα ρεαλιστικά έγχρωμα ημίγυμνα pin-ups και φυσικά τα σήμα κατατεθέν pin-ups με καρτουνίστικο στυλ αλά J-Scott-Campbell. Προσωπικά, πρόκειται μακράν για το καλύτερο art book από Έλληνα καλλιτέχνη που'χω δει. Σε άλλο επίπεδο. Θα το σύγκρινα με τα artbooks του Cho και του Al Rio. Χαλαρά όμως. Ηλία, μην εγκαταλείπεις τελείως τα αριστουργηματικά ρεαλιστικά pinups... Το εν λόγω θα το απολαύσετε στη Λέσχη. Αφιέρωμα για το WHOOPS! - Αφιέρωμα στον Ηλία Χατζούδη

Ο Γιάννης Μπισδάκης έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά Μάσκα, Μασκούλα, Χτυποκάρδι, Θεατής, Πρώτο, Τραστ του Γέλιου και τις εφημερίδες Βραδυνή, Αθλητική Ηχώ, Μετρό. Το αλμπουμ-άκι είναι το πρώτο του βιβλίο! Έχω την προσωπική εκτίμηση ότι η έκδοση και το περιεχόμενο τον αδικεί. Δεν μπορώ να φανταστώ ένα δημιουργό μ΄ αυτό το βιογραφικό να δημοσιεύει άνοστα ανέκδοτα και …κάποιες γελοιογραφίες. Η έρευνα για το γελοιογράφο και το έργο του στη βιβλιογραφία που κατέχω δεν απέδωσε καρπούς· θα συνεχίσω όμως και θα επανέλθω αν βρω στοιχεία. vaios

Το AstroBoy 2 κυκλοφόρησε στις αρχές του 2007. Ειναι 24 σελίδες χωρίς τα εξώφυλλα και έχει το ίδιο μέγεθος με το πρώτο. ISBN: 978-960-8143-37-1. Αν και οι εκδόσεις που υπογράφουν το τεύχος είναι O2H BOOKS , την παραγωγή είχε κάνει ο Γιώργος Τσούκης, ο οποίος γνώριζε την ύπαρξη της "συνέχειας" και κάποια στιγμή ζήτησε από τον Τραγάκη τα πρωτότυπα αναλαμβάνοντας την έκδοσή τους. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ramirez. Αφιέρωμα για το Astro Boy & The Skylegs --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: Το ποστ αυτονομήθηκε λόγω διαφορετικής εκδοτικής και έγινε παρουσιασούλα. Και μια παραπάνω πληροφορία από το blog του Τραγάκη: "Το AstroBoy and the Skylegs και η συνέχεια του, το AstroBoy 2 σχεδιάστηκαν την ζοφερή περίοδο του 2001 μετά την πτώση των Πύργων. Ηταν μια πολλαπλή αντίδραση στην μαυρίλα που είχε απλωθει τότε με τον φόβο μιας απροσδιόριστης γενικής σύρραξης αλλά και στο γενικότερο τότε ψυχολογικό σόκ. Γιατί ήταν... Ηταν επίσης αντίδραση στις μεγάλες επιφάνειες με τεράστιες ποσότητες χρωμάτων- διάλεγα το μικρό καρέ, την λιτή γραμμή, το ελεύθερο στόρυ... "

Ήμουν σίγουρος οτι το είχα παρουσιάσει αυτό αλλά δεν το βρίσκω οπότε... Σελίδες: 10 (οι άσπρες δεν πιάνονται, αλλιώς είναι 20 σελίδες) Μιά περίεργη περίπτωση σε όλα της. 8 στριπάκια με το εξώφυλλο - οπισθόφυλλο 10 πιασμένα με συνδετήρα. Θέμα βασισμένο σε διαλόγους του αντί - ψυχίατρου Ronald Laing, ο οποίος είναι πραγματικό πρόσωπο. Στις ίδιες εκδόσεις και με την ίδια μορφή έχουν βγεί αλλά δυο τουλάχιστον αλλά όχι κόμικς. Εικονογραφημένα δείγματα ακολουθούν: Τι να το κάνεις όμως, Πολίτης δεν είναι. --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: Λοιπόν, κατόπιν επικοινωνίας με την Τυφλόμυγα (να το blog της εκδοτικής), δικαιώνεται ακόμη μια φορά ο Πρόεδρος της ΛΕΦΙΚΡ, και όχι άδικα... ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ INKTRICKS ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΥ-ΜΕΛΑΝΩΤΗ-ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΥ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ!!!!!!!!!!! Bonus! Να και το 3ο της "τριλογίας": Τώρα αυτά πως τα χαρακτηρίζεις? Τεύχος? Άλμπουμ με μαλακό εξώφυλλο? Μικτό?

Σειρά 24 τευχών από την Image Comics από τους αδερφούς Jonathan και Joshua Luna. Η ιστορία έχει ως εξής: Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη (ούτε 100 κατοίκων) των ΗΠΑ ένας έφηβος ,μετά από ένα μεθύσι ,επιτίθεται φραστικά σε όλες τις γυναίκες που υπάρχουν στο bar σε ένα μισογυνικό κρεσέντο,λέγοντας ξεκάθαρα ότι πιστεύει για την καθεμιά τους.Και τα λόγια του κάθε άλλο παρά κολακευτικά είναι. Φεύγοντας έξαλλος από το bar ,παραλίγο να χτυπήσει με το αυτοκίνητό του κάτι.Αυτό το κάτι ,είναι μια ολόγυμνη κοπέλα ,λουσμένη στο αίμα ,την οποία κυνηγάει ένας από τους κάτοικους της πόλης μαζί με τον διανοητικά καθυστερημένο γιό του.Η κοπέλα δεν αρθρώνει λέξη παρά μόνο μετά από αρκετή ώρα και ξεφωνίζει «Αυτή σκότωσε τη μαμά»....Έτσι τελειώνει το πρώτο από τα 24 τεύχη. Σίγουρα άκρως εδιαφέρον τρόπος για να κινήσεις την περιέργεια του αναγνωστικού κοινού. Είναι ένα κόμικ που δεν φαίνεται το κύριο θέμα του με μια πρώτη ματιά.Το ίσα ίσα ,μάλλον κάνει τον αναγνώστη να νομίζει ότι άλλο θα διαβάσει στην αρχή.Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μυστηρίου/επιστημονικής φαντασίας το τελευταίο που περιμένει κανείς να διαβάσει είναι μια ιστορία διαπροσωπικών σχέσεων.Kαι όμως μια τέτοια ιστορία είναι.Είναι όπως τα καλά κόμικ με ζόμπι.Παρόλο που η πλοκή καταλαμβάνει μεγάλο μέρος ,αυτό που πράγματα ενδιαφέρει τον αναγνώστη είναι τι θα συμβεί στους ήρωες που συμπαθεί,όχι πως θα δει βίαιες εικόνες.Έτσι κι εδώ ,παρόλο που είχα αμφιβολίες ότι το κόμικ θα είναι η χαρά του εφήβου και θα έχει μπόλικα γυμνά σώματα και η πλοκή θα πάει περίπατο με εξέπληξε ευχάριστα.Σίγουρα υπάρχει γυμνό ,αλλά δεν διαβάζεις το κόμικ γι αυτό.Το διαβάζεις γιατί πραγματικά νοιάζεσαι για τους χαρακτήρες.ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε που παρόλο που υπήρχε ένας χαρακτήρας που ήθελα να πεθάνει ,όταν αυτό συνέβη δεν ένιωσα ικανοποίηση.Το κόμικ με είχε κάνει να τον εκτιμήσω κι αυτόν και τελικά να νιώσω διαφορετικά από ότι ήλπιζα. Σημάδι ότι πραγματικά είναι καλοδουλεμένο το σενάριο. Το σκίτσο τώρα ,είναι λίγο περίεργο.Μιας και είναι όλο δουλεμένο με υπολογιστή σίγουρα θα ξενίσει (και ξινίσει) αρκετούς.Με τον καιρό όμως θα διαπίστωσετε ότι ταιριάζει στην ιστορία και ίσως το αγαπήσετε κιόλας.Πάντως όταν λέω όλο είναι από υπολογιστή δεν εννοώ στυλ Ariel Olivetti. Απλά είναι αμελάνωτο ,σκέτο χρώμα πάνω στο μολύβι.Εγώ στην αρχή το βρήκα κάπως μακριά από το γούστο μου ,το συνήθισα όμως και μπορώ να πω ότι στο τέλος μου άρεσε κιόλας.Δείγμα καλό δεν μπόρεσα να βρω στο ίντερνετ ,παρουσιάζω πάντως ένα που βρήκα. Κλείνοντας ,θα το πρότεινα σε όλους όσους θέλουν να κάνουν ένα διάλειμμα από τους μαντραχαλάδες που δέρνονται μεταξύ τους και θέλουν να διαβάσουν μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που έχει τα καλύτερα στοιχεία του είδους και βασίζεται πάνω από όλα στους χαρακτήρες της. Και τώρα ένα μικρός bonus μόνο για τα μέλη του greekcomics.Το κόμικ κυκλοφόρησε στην deluxe slipcase edition που περιέχει όλα τα τεύχη και είναι πλέον πανάκριβη.Φωτογραφίες αυτής δεν μπόρεσα να βρω πουθενά στο ίντερνετ ,όμως επειδή την έχω στην κατοχή μου αποφάσισα να την φωτογραφίσω εγώ για να μπορέσετε να την δείτε όλοι σας.Tην έχω φωτογραφίσει σε μαζί με την Absolute Edition του The Long Halloween για να έχετε μέτρο σύγκρισης. Ορίστε λοιπόν:

Τον Μάρτιο του 2007 η δημιουργική ομάδα του AzODD αποφασίζει να αλλάξει τίτλο στο περιοδικό της και έτσι αυτό μετονομάζεται σε oddpress magazin, συνεχίζοντας όμως την αρίθμηση απο εκεί που είχε σταματήσει στο AzODD. Το βραχύβιο αυτό περιοδικό έβγαλε δύο τεύχη, το Νο 3 το Μάρτιο του 2007 και το Νο 4 τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Το oddpress magazin (όπως και το AzODD πιο πρίν) ήταν απο άποψη ποιότητας και περιεχομένου ένα απο τα καλύτερα ελληνικά "φανζίν". --- Το μέλος CitizenX πρόσθεσε ΕΔΩ: Για την ακρίβεια πρόκειται για μια έκδοση που ακροβατεί μεταξύ αυτοέκδοσης και επίσημης έκδοσης. Απ'όσο θυμάμαι κάποιοι από τους συντελεστές είχαν/έχουν κάποιου τύπου διαφημιστικό γραφείο και το περιοδικό κυκλοφορούσε επίσημα με την επωνυμία της εταιρίας τους (ίσως και γι'αυτό να άλλαξε το όνομα του περιοδικού), γι'αυτό εμφανίζονταν και σε βιβλιοπωλεία όπως η Πρωτοπορεία. Τα δύο πρώτα τεύχη, πάντως,πριν αλλάξουν όνομα, ήταν fanzino-κατάσταση με τρελά υψηλά production values. Κανένα τεύχος (πλην του #2 1/2) δεν ήταν 100% κόμικς αλλά αυτό πιστεύω πως δεν ενοχλούσε κανέναν.