Αναζήτηση στην Κοινότητα

Οι αναφορές μας στους ταξιδιωτικούς οδηγούς που κυκλοφόρησαν με εφημερίδες τις προηγούμενες δεκαετίες συνεχίζεται κι αυτή την φορά παρουσιάζουμε μία σειρά ταξιδιωτικών οδηγών που διανεμήθηκαν με την εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" στα φύλλα του Σαββάτου το 2007. Σε αντίθεση με τους άλλους δύο οδηγούς που έχουμε ανεβάσει (και μπορείτε να τους βρείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ) ο συγκεκριμένος αφορά εξολοκλήρου τις ελληνικές ομορφιές και υπόσχεται στον επίδοξο τουρίστα να τον ξεναγήσει σε ανεξερεύνητες μεριές του τόπου μας. Εκδοτικά έχουμε να κάνουμε με μία σειρά τευχών που δεν εμφανίζει μεγάλες διαφορές με τις άλλες δύο σειρές που ανέφερα. Αποτελείται από στενόμακρα τευχάκια καλής ποιότητας χαρτιού τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Το πρόβλημα του ξεφυλλίσματος, δυστυχώς, επιστρέφει, μιας και τα τεύχη δεν μπορούν να ανοίξουν ανεμπόδιστα, φαντάζομαι λόγω του είδους της σελιδοποίησης και των διαστάσεων των σελίδων. Στην ύλη του κάθε τεύχους φιγουράρει στην αρχή ο χάρτης της υπό εξερεύνηση περιοχής, ενώ ακολουθούν διάφορα ιστορικά στοιχεία, όπου αυτά κρίνονται απαραίτητα. Στην συνέχεια ακολουθούν οι κλασικές, αλλά άκρως χρήσιμες ταξιδιωτικές πληροφορίες, όπως ποια είναι τα καλύτερα σημεία ενδιαφέροντος, φυσικά πλαισιωμένα από ένα διόλου ευκαταφρόνητο φωτογραφικό υλικό. Να πούμε τέλος ότι μετά την κυκλοφορία με την εφημερίδα, η σειρά μεταφερόταν αυτόνομα όχι στα περίπτερα, αλλά στα βιβλιοπωλεία με τιμή τα 6€. Χορηγός του όλου εγχειρήματος είναι ο ΟΠΑΠ.

Το 2007 ένας δημιουργός με το παρατσούκλι Nefeloumpa, αγνώστων λοιπών στοιχείων, κυκλοφόρησε το πρώτο του fanzine υπό τον αγγλικό τίτλο “Don’t Panic… Please…”. Το κόμικ ξεκινάει με ένα παλικαράκι το οποίο προπονείται στο γιογιό, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον νταή του σχολείου του, με τον οποίο φαίνεται να έχει ανοιχτούς λογαριασμούς. Μόλις βεβαιώνεται ότι είναι απόλυτα προετοιμασμένος, το ραντεβού κλείνεται στο προαύλιο του σχολείου, όπου, με την παρουσία και των υπόλοιπων συμμαθητών του, η μεγάλη αναμέτρηση θα αρχίσει. Και φυσικά το, κατά τα άλλα, αθώο αυτό παιχνίδι, θα παίξει σημαντικό ρόλο στην υπόθεση. Όπως καταλάβατε, πρόκειται για ένα κόμικ που έχει κοινωνικές προεκτάσεις και περιγράφει με σαφήνεια την ενδοσχολική βία και το bullying που επικρατεί στις ημέρες μας. Το σενάριο στήνει μία αξιοπρεπή σκηνή κι εντείνει την αγωνία για την κατάληξη. Το αρνητικό είναι ότι στις ελάχιστες σελίδες που έχει στην διάθεσή του δεν προλαβαίνει να “αναπνεύσει” κι έτσι έχουμε μία μικρή εισαγωγή, για να ακολουθήσει η σκηνή με την μονομαχία και το φινάλε. Ο δημιουργός δεν φροντίζει να μας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς φτάσαμε σε αυτή την διαμάχη, αλλά και το τι μέλλει γενέσθαι για την συνέχεια. Ουσιαστικά, λοιπόν, όλη η δουλειά επικεντρώνεται σε ένα μεμονωμένο γεγονός, χωρίς να εισάγεται ο αναγνώστης σωστά στην φιλοσοφία που θέλει να περάσει η πλοκή. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία καλή συγγραφική προσπάθεια, με φρέσκο και νεανικό ύφος, επικεντρωμένη σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι, αλλά με πολλές ελλείψεις στις αφήγηση. Μου άρεσε, αν και με άφησε με την αίσθηση του ανικανοποίητου. Ο εικαστικός τομέας είναι αρκετά άγουρος και στατικός, αλλά τουλάχιστον αποτυπώνει σωστά αυτό που θέλει να “πει” το σενάριο. Τα backgrounds είναι δοσμένα με το σταγονόμετρο, μιας και η πλειοψηφία των καρέ εστιάζει στους πρωταγωνιστές. Το ασπρόμαυρο χρώμα είναι κατάλληλο για την συγκεκριμένη περίπτωση γιατί κρύβει αρκετές ατέλειες, ενώ και το μελάνωμα δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο. Γενικά, λοιπόν, το σχεδιαστικό κομμάτι χωλαίνει κάπως, αλλά είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης στο μέλλον (μιας και πρόκειται για την πρώτη καλλιτεχνική δουλειά του δημιουργού). Εκδοτικά έχουμε να κάνουμε με μία δουλειά που κάνει εντύπωση με την απλότητά της. Το μέγεθός της είναι σχετικά μικρό, το δέσιμο έχει γίνει με καρφίτσα, ενώ τα εξώφυλλα έχουν χαρτονένια υφή. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ και με ικανοποιητικό πάχος. Στην εσωτερική πλευρά του οπισθόφυλλου ο δημιουργός δίνει τις ευχαριστίες του σε εκείνους που βοήθησαν στο παρόν κόμικ, ενώ δεν παραλείπονται και διάφορα links ιστοσελίδων και λογαριασμών στα social medias. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Laika - Nick Abadzis, 2007 Το Laika είναι ένα graphic novel του Νικ Αμπατζή που δίνει μια φανταστική αφήγηση της ζωής και του θανάτου του ομώνυμου σκύλου , του πρώτου ζωντανού πλάσματος που εκτοξεύτηκε σε τροχιακή διαστημική πτήση .Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το graphic novel αφηγείται την ιστορία της Laika από πολλαπλές οπτικές γωνίες: από εκείνη του φιλόδοξου Sergey Korolyov , Αρχιμηχανικού υπεύθυνου για την εκτόξευση και την κατασκευή του Sputnik 2 σε εκείνη της Yelena Dubrovsky, επίσημης εκπαιδεύτριας των σκύλων στο διάστημα και σε αυτήν του Oleg Gazenko , επιστήμονα. και τέλος από τη σκοπιά της ίδιας της Λάικας, που είχε ζήσει ως αδέσποτη στους δρόμους της Μόσχας . Ο Αμπατζής σημειώνει ότι πρόθεσή του ήταν να αποφύγει τον ανθρωπομορφισμό στην απεικόνιση του κεντρικού κυνικού χαρακτήρα. Έτσι, τα χαρακτηριστικά εμπιστοσύνης και προθυμίας της Λάικα να ευχαριστήσει απεικονίζονται μέσω της μη λεκτικής συμπεριφοράς της και των αντιδράσεων των πιο συμπαθητικών ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή. Κακομεταχειριζόμενη ως νεαρό σκυλί, η Λάικα δείχνει την ανάγκη να κερδίσει την ανθρώπινη στοργή και την έγκριση που την οδηγεί σε ένα σκληρό καθεστώς εκπαίδευσης στον θάνατο στο διάστημα. Ακόμη και η συμπονετική Yelena δέχεται ότι τα ζώα θα πεθάνουν στο διαστημικό πρόγραμμα, αν και λυπάται πικρά που ο «ειδικός σκύλος» της είναι αυτός που θα σταλεί χωρίς ελπίδα επιβίωσης. Πολλά από τα περιστατικά που απεικονίζονται από τον Αμπατζή, όπως η Λάικα που μεταφέρθηκε στο σπίτι από έναν ανώτερο αξιωματικό για να παίξει με τα παιδιά του λίγο πριν την εκτόξευση, καταγράφονται ως πραγματικά συνέβησαν.[2] Το graphic novel ολοκληρώνεται με μια πραγματική δήλωση λύπης από τον Oleg Gazenko, που έγινε το 1998: "Η δουλειά με ζώα είναι πηγή ταλαιπωρίας για όλους μας. Τα αντιμετωπίζουμε σαν μωρά που δεν μπορούν να μιλήσουν. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο Λυπάμαι για αυτό.Δεν μάθαμε αρκετά από την αποστολή για να δικαιολογήσουμε τον θάνατο του σκύλοu" Η Λάικα έτυχε θετικής υποδοχής, με τον Τύπο της Νέας Υόρκης να γράφει ότι ο Αμπατζής "έχει δημιουργήσει ένα συγκλονιστικό και ακριβές πορτρέτο των ζωών που άγγιξε η Λάικα τα τρία χρόνια πριν από την εκτόξευση του Sputnik II. Οι χαρακτήρες του — συμπεριλαμβανομένου του σκύλου — είναι τόσο αληθινοί όσο και οι ιστορία που λέει: κινούμενη με περίπλοκες προσωπικότητες, ελαττώματα, χιούμορ και συναισθήματα». [3] Η Διαστημική Επιθεώρηση το ονόμασε «μια διασκεδαστική αλλά και εκπαιδευτική επισκόπηση της ζωής ενός ασυνείδητου πρωτοπόρου του διαστήματος», [4] ενώ μια άλλη κριτική αναφέρει ότι «η ανάγνωση της Λάικα είναι το είδος της εμπειρίας που δεν θα ξεχάσετε σύντομα ". Επίσης έχει κερδίσει 3 βραβεία : °Κέρδισε το βραβείο Eisner " Καλύτερη δημοσίευση για εφήβους " . °°βραβείο Eisner "Best Reality-Based Work" . °°° Σύλλογος Υπηρεσιών Βιβλιοθηκών Νέων Ενηλίκων "Τα Δέκα Κορυφαία Γραφικά Μυθιστορήματα για Εφήβους"

ΠΗΓΗ: Περιοδικό "West Point" #01

Έκανε την αρχή το "SPOT" και το "West Point" συνέχισε την παράδοση των περιοδικών... δυτικά του Κηφισού. Κι όταν λέμε "West Point" μην μπερδευτείτε με την ομώνυμη στρατιωτική ακαδημία (σαχλό αστειάκι ). Πρόκειται για ένα free press περιοδικό, που εκδίδεται στο Aigaleo City κι εκτός από διάφορα θέματα ποικίλης ύλης κι ενδιαφέροντος (τα οποία δεν θα τα χαρακτηρίζαμε πρωτοκλασάτα), φροντίζει να ενημερώνει τους κατοίκους των περιοχών που βρίσκονται στα δυτικά προάστια, για τα στέκια της πόλης τους. Η έκδοση κρύβει μία υποβόσκουσα πολυτέλεια. Το δέσιμο των σελίδων μεταξύ τους έχει γίνει με κόλληση, ενώ και το χαρτί στο εσωτερικό είναι καλής ποιότητας κι ανθεκτικό. Το ίδιο και το εξώφυλλο. Με μία πρώτη ματιά, δηλαδή, σίγουρα είναι ένα έντυπο που προτίθεσαι να το αγοράσεις. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε τον Μάϊο του 2007 και είχε μηνιαία περιοδικότητα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το περιοδικό φιλοξενεί και μία στήλη, υπό τον τίτλο "Comics Zone", με νέα και ειδήσεις από τον κόσμο της Ένατης Τέχνης, ενώ το τεύχος που διαθέτουμε κλείνει με μία σελίδα κόμικ. Μην ανησυχείτε. Αμφότερα θα αποδελτιωθούν και θα ανάβουν στο φόρουμ μας. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν ή αν συνεχίζουν να κυκλοφορούν. Εικάζω ότι το περιοδικό δεν συνεχίζεται και στις ημέρες μας (τουλάχιστον δεν το έχω δει κάπου). Ακόμα και η ιστοσελίδα του δεν λειτουργεί πλέον. Ίσως ένας άριστος γνώστης της πόλης του Αιγάλεω με μεγάλη προσφορά στην περιοχή, όπως ο κύριος @ Nikos Nikolaidis , θα μπορούσε να μας διαφωτίσει επί του θέματος.

Το "Athens City Guide" είναι ένα περιοδικό που κυκλοφορούσε κάθε Σάββατο σαν ένθετο με την εφημερίδα "Κόσμος του Επενδυτή", αρχής γενομένης από τις 24/02/2007. Όπως προδίδει κι ο τίτλος του, αποτελεί έναν οδηγό που σκοπό έχει να μας ξεναγήσει στις γεύσεις, την νύχτα, την τέχνη, το θέατρο και τον κινηματογράφο της Πρωτεύουσας. Η ύλη του χωρίζεται σε κατηγορίες, ενώ η παράθεση των ταινιών, των παραστάσεων και των events γίνεται αρκετά επιγραμματικά και χωρίς πολλές "σάλτσες". Όπως και να έχει, πάντως, αυτό που ξεχωρίζει τον συγκεκριμένο οδηγό από τους άλλους είναι η σωστή κι εύχρηστη ταξινόμηση των κατηγοριών. Το έντυπο, από πλευράς ποιότητας, έχει την φιλοσοφία των περιοδικών "πασατέμπο". Αυτά δηλαδή που τα διαβάζεις και μετά τα πετάς ή τα χρησιμοποιείς για άλλες εργασίες. Παραδέχομαι ότι το χαρτί στο εσωτερικό είναι ανεκτό και η εκτύπωση αρκετά πιστή, το εξώφυλλο όμως είναι τσιγαρόχαρτο. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν συνολικά.

Το "Real Simple" είναι ένα ογκωδέστατο μηνιαίο περιοδικό, που αποτελεί την Ελληνική έκδοση του αντίστοιχου περιοδικού που κυκλοφορεί στην Αμερική. Αντλεί την θεματολογία του από το ευ ζην. Τα άρθρα του αφορούν και τα δύο φύλλα, αλλά νομίζω ότι δείχνει μία σαφή προτίμηση στο γυναικείο. Εκδότης του είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πέτρος Κωστόπουλος. Τα περιεχόμενα του τεύχους που διαθέτουμε είναι χωρισμένα ανά ενότητες, γεγονός που κάνει την αναζήτησή τους ακόμα ευκολότερη. Μέσα από τις σελίδες του θα μάθουμε να φτιάχνουμε δημιουργίες με απλά υλικά, να φτιάχνουμε γκουρμέ εδέσματα και λαχταριστά γλυκά, θα πάρουμε συμβουλές για την διακόσμηση του σπιτιού, αλλά και συμβουλές υγείας, ευεξίας κι ομορφιάς. Φυσικά, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και τις προτάσεις αγορών, αλλά και την σωρεία από διαφημίσεις, που εμφανίζονται σχεδόν σελίδα, παρά σελίδα. Η έκδοση, όπως έγραψα και πιο πάνω, είναι τεράστια τόσο σε μέγεθος, όσο και σε αριθμό σελίδων. Η ποιότητα του εσωτερικού χαρτιού είναι καλή, αλλά το εξώφυλλο, μπορεί να είναι παχύ, εμφανίζει όμως μία υφή ματ. Το δέσιμο έχει γίνει με κόλληση, η οποία φαίνεται πολύ στιβαρή κι ανθεκτική.

Θυμάστε το "Αθηνόραμα Magazine", που ασχολείτο με τα δρώμενα του κινηματογράφου? Εδώ έχουμε ένα έντυπο, της ίδιας εκδοτικής το οποίο ασχολείται με τα του θεάτρου. Ακολουθώντας την ίδια φιλοσοφία, το "Αθηνόραμα Magazine Θέατρο", παρέχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται ο θεατής για την θεατρική κίνηση της χρονιάς, όπως οι νέες παραστάσεις της σεζόν, αλλά και περιεκτικές συνεντεύξεις ανθρώπων που κινούνται στον συγκεκριμένο χώρο. Το φορμάτ του περιοδικού κυμαίνεται σε "φυσιολογικά" επίπεδα αυτή την φορά, ενώ διαφοροποιείται από τον άλλον τίτλο που μιλάει για το σινεμά, στο ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ετήσια, συγκεντρωτική έκδοση. Επίσης να πούμε ότι στον τίτλο του κάθε τεύχους φιγουράρει η φράση "Free Copy", η οποία μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η παρούσα έκδοση διανέμονταν δωρεάν. Παρακαλώ όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο, να μας ενημερώσει. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον albert.

"Στο λεύκωμα αυτό καταγράφονται για πρώτη φορά οι δημιουργίες 65 ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών (που έχουν δράσει στην Ελλάδα), ακτιβιστών, πολιτών μαζί με την κατάθεση του προσωπικού τους λόγου. Ο αναγνώστης θα βρει συνθήματα, ιδεογράμματα, κώδικες, φόρμες, σύμβολα κ.ά. που αποτυπώνονται σήμερα στον καμβά των δρόμων, μέσα από την τεχνική του stecil, του αυτοκόλλητου, της αφίσας, του μαρκαδόρου και λογής λογής άλλων υλικών. Στην έκδοση συμπεριλαμβάνονται και κείμενα του κριτικού τέχνης Μάνου Στεφανίδη και του Θανάση Μουτσόπουλου, ιστορικού και θεωρητικού της τέχνης στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Η έκδοση συνοδεύεται από συλλεκτικά αυτοκόλλητα και σελιδοδείκτη. Ο Κυριάκος Ιωσηφίδης είναι μέλος της ομάδας Carpe Diem και εκδότης του ομότιτλου περιοδικού." Πηγή:Ianos.gr Eυχαριστιες στην ΛΕΦΙΚ για την παραχωρηση του εντυπου για την παρουσίαση Κάποιες ενδεικτικες σελίδες:

Το Shape είναι περιοδικό ασχολούμενο κυρίως με γυμναστική, δίαιτα, υγιεινή διατροφή αλλά και λίγο με μόδα και καλλυντικά ενώ έχει και συνεντεύξεις διασήμων. Εκδίδεται κάθε μήνα με τιμή που ποικίλει μαζί με δώρο (συνήθως καλλυντικά). Είναι η Ελληνική έκδοση του ομώνυμου Αμερικάνικου περιοδικού που εκδίδεται από το 1981 από την Weider Publications.

Μηνιαίο αντρικό περιοδικό, που κυκλοφορούσε μαζί με την Κυριακάτικη έκδοση του Βήματος. Η ύλη του ποικίλη, αυτοκίνητα, gadget,γυναίκες, ταξίδια και ότι άλλο αφορά τον άνδρα. Το παρόν τυχαίνει να είναι συλλεκτικό τεύχος, καθότι ο υποφαινόμενος είχε μαζευτεί με τα φιλαράκια του και φωτογραφήθηκαν όλοι μαζί, στα στούντιο του ΔΟΛ, με αφορμή τα 40 χρονιά των Playmobil! Το δημοσίευμα και ηλεκτρονικά. Γατάκια! Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον Mario81.

Η δεύτερη σειρά έξτρα τευχών που έβγαζε ο εκδότης Μαστραντώνης, παράλληλα με την κανονική μηνιαία σειρά. Ξεκίνησε μάλλον το καλοκαίρι του 2007, και σε αντίθεση από την προηγούμενη προσπάθεια, αυτή την φορά ήταν αριθμημένη, τουλάχιστον στο εσωτερικό του δεύτερου τεύχους. Το ISBN είναι ίδιο, αλλά ξεχωρίζει από το όνομα της εκδοτικής που είχε γίνει Fun Media και από την αντικατάσταση του and στον τίτλο από το σύμβολο &. Ευχαριστούμε τον nikos99 για την διάθεση των τευχών και τις πληροφορίες. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Baggoskings & nikos99.

Χαιρετίσματα από τη Σερβία – Ένας γειτονικός μας πόλεμος Τα Βαλκάνια ήταν ανέκαθεν στο σύγχρονο κόσμο ένα κράμα λαών και πολιτισμών, οι οποίοι συνυπάρχουν εδώ και αιώνες ανταλλάζοντας ιδέες, ήθη και έθιμα, ανθρώπων που συναντιούνται και αναμειγνύονται σε μια ιδιόμορφη γεωγραφική γειτονιά. Όμως, χαρακτηριστικό της ιδιαίτερης ιδιοσυγκρασίας των βαλκανικών λαών των τελευταίων αιώνων είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ τους, που υποκινείται από πολιτικά και θρησκευτικά μίση, οικονομικά συμφέροντα, αλλά και πολιτικές στρατηγικές ντόπιων ηγετών ή τρίτων ιμπεριαλιστικών χωρών. Το πιο πρόσφατο ξύπνημα των εθνικισμών στη σύγχρονη ιστορία των Βαλκανίων συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης και της προσπάθειας των δυτικών καπιταλιστικών χωρών να ελέγξουν πολιτικά τις χώρες του πρώην «υπαρκτού» σοσιαλισμού. Η ανάδυση των εθνικισμών στα Βαλκάνια προκάλεσε τη διάλυση την πρώην ενωμένη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και οι λαοί της περιοχής έστρεψαν τα όπλα τους ο ένας εναντίον του άλλου αρχίζοντας έναν αιματοβαμμένο εμφύλιο πόλεμο λαών που συνυπήρχαν για δεκαετίες ειρηνικά. Ο πόλεμος τους προκάλεσε αμέτρητες αιματοχυσίες, αλλά και εγκλήματα που συγκλονίζουν μέχρι και σήμερα, όπως είναι η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, όπου Σέρβοι από τη Βοσνία, υπό τις οδηγίες του εγκληματία πολέμου στρατηγού Ράτκο Μλαντιντς και με την ενίσχυση ελλήνων φασιστών της Χρυσής Αυγής (που στάλθηκαν στο πεδίο της μάχης στο πλευρό των orthodox brothers υπό την επωνυμία «Ελληνική Εθελοντική Φρουρά»), σκότωσαν 8000 Βόσνιους μουσουλμάνους. Αυτή τη δεκαετία του πολέμου και της κρίσης (σε όλα τα επίπεδα) ο σκιτσογράφος Aleksandar Zograf αποφασίζει να καταγράψει τις σκέψεις και τις μαρτυρίες του απ’ την καθημερινή του ζωή στη Σερβία, οι οποίες ανθολογούνται στο comic «Χαιρετίσματα από τη Σερβία», που κυκλοφορεί στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις ΚΨΜ. Οι αφηγήσεις του αφορούν τη ζωή των απλών ανθρώπων σε περίοδο πολέμου, τις κακουχίες και τον τρόμο που προκαλούν οι καθημερινές σφαγές και οι βομβαρδισμοί των πόλεων. Ο ίδιος τονίζει ότι δεν επιχειρεί να κάνει δημοσιογραφία μέσα απ’ τα comics του, αλλά χαρακτηρίζει την τέχνη του ως «φανταστικό ρεαλισμό με λίγο από ρώσικη παράδοση». Ο φανταστικός ρεαλισμός του Zograf είναι συνήθως σκοτεινός, τρομακτικός και σου αφήνει μια γεύση τρόμου. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη ένας ολόκληρος λαός βυθίστηκε σε έναν καθημερινό εφιάλτη, που ούτε φανταζόταν ποτέ ότι θα ζούσε. Ένας λαός σε κρίση και σε παραλήρημα. Ουρές στα μαγαζιά για να αγοράσουν οι άνθρωποι τα απαραίτητα, που είναι υπό εξαφάνιση, λόγω των οικονομικών κυρώσεων του εμπάργκο των ιμπεριαλιστικών χωρών στη Σερβία. Η μαύρη αγοράανθεί, ενώ ο υπερπληθωρισμός γκρεμίζει καθημερινά την αξία του χρήματος και της εργατικής δύναμης των Σέρβων. Και ενώ η οικονομική κρίση δεν σταματάει το 1999 το ΝΑΤΟ για μήνες βομβαρδίζει καθημερινά στόχους στη Σερβία, αφήνοντας πίσω του μια χώρα με διαλυμένες υποδομές και αμέτρητους άμαχους νεκρούς. Μάλιστα όσον αφορά την περίοδο των καθημερινών βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, ο Zograf άρχισε να εκδίδει εβδομαδιαία σκιτσάκια σε εφημερίδα των ΗΠΑ με τον τίτλο «Χαιρετίσματα απ’ τη Σερβία», όπου έκανε ανταποκρίσεις από τον πόλεμο σε μορφή comic strip. Όμως δεν περιορίστηκε στις εβδομαδιαίες του εικόνες, αλλά αντίθετα έστελνε κάθε μέρα αναλυτικά e-mails, τα οποία έφταναν στα email boxes πολλών μέσα από προωθήσεις του ίδιου και αναγνωστών του, ενώ αναδημοσιεύονταν και σε ενημερωτικά blogs. Μέσα σε αυτά τα e-mails ο Zograf κράτησε τις καθημερινές μαρτυρίες πολλών τραγικών γεγονότων που συνέβησαν εξαιτίας των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, τα οποία ίσως αλλιώς να είχαν χαθεί στη λήθη και αποτελεί και αυτοτελώς μια ενδιαφέρουσα ιστορική πηγή για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει για αυτή τη σημαντική στιγμή της ιστορίας των Βαλκανίων. Όμως, πέρα από την εναντίωσή του στο ΝΑΤΟ, ο Zograf έχει και έναν έντονο αντικυβερνητικό λόγο. Έτσι λοιπόν στο στόχαστρό του βρίσκεται και η κυβέρνηση Μιλόσεβιτς, καταδικάζοντας όμως παράλληλα και την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ στη χώρα του. Στην πραγματικότητα ο Zograf είναι ένας οραματιστής της ειρήνης και της φιλίας των λαών. Εναντιώνεται στον εθνικισμό και τα εθνικά παραληρήματα τόσο των συμπατριωτών του, όσο και των γειτονικών τους λαών και ονειρεύεται μια ζωή χωρίς πολέμους και μίση ανάμεσα στους ανθρώπους. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι ο φανταστικός ρεαλισμός του Zograf έρχεται με μια σύγκρουση του εξωτερικού και του εσωτερικού του κόσμου. Ο ίδιος έχει πλούσια φαντασία, η οποία αποτυπώνεται και στις ιδιαίτερες μορφές και παραλλαγές των χαρακτήρων που εμφανίζονται στα comics του. Μάλιστα είχε την ιδέα -την οποία μοιράστηκε και με άλλους φίλους του καλλιτέχνες- να κάνει comics τα όνειρά του. Έτσι λοιπόν στα comics του βλέπουμε συχνά να ξεφεύγει απ’ τον καθημερινό πανικό του πολέμου και του θανάτου μέσα απ’ τα φανταστικά τοπία των ονείρων του. Ο ίδιος ακόμα εξομολογείται ότι ήταν πάντα στο παρελθόν κλεισμένος στον εσωτερικό του κόσμο και είναι παράδοξο για τον ίδιο ότι έχει βγει στον έξω κόσμο για να κάνει τις ανταποκρίσεις του για τον πόλεμο. Η φαντασία του διαπλέκεται με τον ρεαλισμό και δίνει ένα άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα σε ασπρόμαυρο φόντο, το οποίο μπορεί να διαβαστεί, είτε ως μια μαρτυρία πολέμου, είτε και ως μια προειδοποίηση για τη φρίκη στην οποία οδηγούν τους λαούς ο πόλεμος και οι εθνικισμοί. Ο Zograf επιλέγει να σκιτσάρει σε αυτό το θλιβερό φόντο, σε αντίθεση με άλλους ομοτέχνους του που ο πόλεμος τους οδηγεί σε καλλιτεχνική παύση. Ο Brecht αναρωτιόταν «Στον καιρό της φρίκης θα τραγουδάμε ακόμα;» και απαντούσε ότι «Ναι θα τραγουδάμε. Το τραγούδι της φρίκης». Έτσι και ο Zografστα «Χαιρετίσματα από τη Σερβία» τραγουδάει το «τραγούδι της φρίκης» διηγούμενος τις τραγικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων στον καιρό του πολέμου και της ανόδου των εθνικισμών. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα χρήσιμη συλλογή comics απ’ τις εκδόσεις ΚΨΜ, λόγω και της επικαιρότητας των εθνικισμών που έχουν ξαναξυπνήσει στα Βαλκάνια με τη διαμάχη για το Μακεδονικό. Πηγή

Εβδομαδιαίο έντυπο των Village Cinemas, η ύλη του, όπως είναι προφανές, έχει να κάνει με ότι άφορα τον κόσμο του κινηματογράφου. Ταινίες που προβάλλονται στις αίθουσες, ταινίες που θα προβληθούν προσεχώς, ταινίες που κυκλοφορούν/ κυκλοφορήσουν σε Blu-Ray και DVD, προγράμματα προβολών, νέα για επερχόμενες ταινίες, αφιερώματα σε καλλιτέχνες και μικρά νέα (gossip) για ηθοποιούς και παραγωγές. Από τα λίγα πράγματα που κρατούσα, την εποχή που πήγαινα να δω καμιά ταινία στις αίθουσες των Village, ήταν το εν λόγω έντυπο. Ο λόγος; Για τα εξώφυλλα και μόνο! Παίζει να είμαι και ο μοναδικός "καμένος" που τα έχει κρατήσει, μιας και δεν βρήκα πουθενά στο διαδίκτυο αναφορά, είπα να το καταχωρήσω να υπάρχει. Τελευταία φορά που βρέθηκα Village για ταινία και πήρα έντυπο, ήταν το 2012, υποψιάζομαι ότι πρέπει να κυκλοφορεί ακόμα. Αν βρεθεί και άλλος "καμένος" στο μέλλον να μοιραστεί μαζί μας τα υπόλοιπα εξώφυλλα, θα είναι χαρά μου!

Total XAKER. Σαν περιοδικό ανεξάρτητο πρέπει να πρωτοκυκλοφόρησε το περίπου το 2007 και σαν πιτσιρικάς το θυμάμαι σαν ένθετο ή σαν στήλη στο RAM. Η έκδοσή του από την 4Π ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε., από λίγο ψάξιμο στο internet κυκλοφόρησαν 44 τεύχη και από το παρακάτω link μπορείτε να δείτε και κάποια pdf στη πορεία του και ειδικά από το 34ο τεύχος και μετά ενσωματώθηκε σαν 2ο περιοδικό μαζί με το RAM χωρίς όμως να αλλάξει η τιμή του κυρίως περιοδικού. Τώρα εγώ πως το έβλεπα το συγκεκριμένο περιοδικό; από ποιότητα σελίδων είναι σαν σελίδες από εφημερίδες (λίγο ποιο χοντρές) έγχρωμο μεν αλλά, τα θέματά του ενδιαφέροντα για κάποιον που ήθελε κάτι το παραπάνω από την απλή χρήση ενός Η/Υ και όχι μόνο windows αλλά νέα από linux, κινητή τηλεφωνία, πολλά θέματα how to κλπ. για όποιον θέλει να πάρει μια ιδέα ας δει το πρώτο link.

Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας "Harry Potter and the Order of the Phoenix", οι εκδόσεις Περιοδικός Τύπος κυκλοφορούν το 2007, έναν συνοπτικό οδηγό 52 σελίδων, με φωτογραφικό υλικό από τις 5 ταινίες (μέχρι τότε) του Harry Potter. Στο έντυπό περιλαμβάνονται αφίσες και αυτοκόλλητα με τους χαρακτήρες της 5ης ταινίας.

Η ιστορία ξεκινάει όταν ένας νέος κατά συρροή δολοφόνος, γνωστός ως Sin-Eater, αρχίζει να τριγύρνα στους δρόμους της Νέας Υόρκης, πυροβολώντας όλους όσους κατά την κρίση του, έχουν αμαρτήσει. Όταν μια στενή του φίλη, γίνεται το τελευταίο θύμα του δολοφόνου, ο Spider-Man συμμαχεί με τον Daredevil, για να φέρει τον παλαβό εγκληματία στην δικαιοσύνη. Όμως οι πράξεις του Sin-Eater, θα έχουν τρομερές συνέπειες για τον Spider-Man. Συνέπειες, που όχι μόνο απειλούν τον ίδιο, αλλά και για τις ζωές όλως όσων αγαπάει περισσότερο. Στο Venom: Birth of a Monster, θα περίμενε κάνεις, μόνο και μόνο από τον τίτλο, να διαβάσει για το πώς δημιουργήθηκε ο Venom και όχι μια ακόμα περιπέτεια του Spider-Man, ενάντια σε κοινούς εγκληματίες. Όμως παρόλα αυτά, το υλικό που συγκεντρώνει αυτή η pocket paperback έκδοση της Panini, από τα Peter Parker, The Spectacular Spider-Man #107-110 και The Amazing Spider-Man #298-300, μέσα σε αυτές τις 188 σελίδες, μας οδηγεί στο τέλος στην δημιουργία της Νέμεσις του αραχνάκια, τον Venom!

Μία αγαπημένη σειρά σε όλους ήταν το ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΗΤΑΝ... Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΔΩ μπορείτε να δείτε την αντίστοιχη παρουσίαση. Αυτή την φορά θα δούμε το ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΗΤΑΝ... Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ Είχε προβληθεί σαν σειρά στην τηλεόραση. Μπορείτε να δείτε ΕΔΩ μαζεμένα όλα τα επεισόδια. Η συγκεκριμένη έκδοση περιλαμβάνει 2 μικρά κόμικ 6+6 σελίδων και οι υπόλοιπες σελίδες γεμίζουν με διάφορες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις πάντα «ντυμένες» με τους χαρακτήρες της σειράς. Το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο από τον πρώτο τόμο και η πρώτη σελίδα από τα κόμικ για να πάρετε μια γεύση. Απ’ όσο μπόρεσα να βρω στο ιντερνέτ ΕΔΩ κι ΕΔΩ η σειρά αποτελείτο από 26 τόμους τα οποία συνοδεύονταν από το αντίστοιχο DVD. Ευχαριστούμε τον φίλο @ hudson για την παράθεση του τεύχους #02.

Το 2006 η Microsoft, με αφορμή την κυκλοφορία τον Windows (s)Vista, λανσάρισε την επωνυμία Games for Windows με την οποία εκτός από την ανανέωση στην προώθηση των βιντεοπαιχνιδιών για το λειτουργικό της σύστημα, έδωσε ένα στάνταρ τρόπο αξιολόγησης των τεχνικών χαρακτηριστικών των παιχνιδιών για την διευκόλυνση των developers αλλά και των gamers. Η νέα λειτουργία σήμανε και την μετονομασία του αμερικάνικου Computer Gaming World της Ziff Davis σε Games for Windows: The Official Magazine. Αυτή η παρουσίαση δεν έχει σχέση με εκείνο το περιοδικό, όπως ίσως πιστέψει κάποιος κοιτώντας τον τίτλο, μιας και ο Τερζόπουλος ακολούθησε δικιά του συνταγή, αντί να πάρει απλά τα δικαιώματα του ξένου. Έχοντας ήδη στην αγορά ένα περιοδικό για pc gaming, το Computer Games Plus One, το σταμάτησε, και μετά από λίγο καιρό, το καλοκαίρι του 2007, έβγαλε το διάδοχο του, το Games για Windows με την ονομασία Computer Gamesone να είναι διακριτική στο εξώφυλλο αλλά πρώτη στην ταυτότητα του περιοδικού. Προφανώς το πρώτο τεύχος ήταν πιλοτικό, μιας και το επόμενο βγήκε τον Ιανούαριο του 2008 και συνέχισε πλέον ως διμηνιαίο. Το περιοδικό ουσιαστικά είχε την ίδια συντακτική ομάδα με το Games και τον ίδιο αρχισυντάκτη, τον Ουμπέρτο Γκρελλόνι, γνωστός επίσης και από το Pixel. Δυστυχώς το περιοδικό δεν είχε κάποιο προσωπικό στίγμα στο ύφος της ύλης του, παρόλο που εικαστικά ήταν πιο «γεμάτο» από το παραδοσιακά «σπαρτιατικό» Games, μιας και οι υθίνοντες πίστεψαν πως η απλοποίηση των κειμένων θα έχει απήχηση στα άτομα που δεν έχουν χρόνο για διάβασμα, όπως φαίνεται και από το editorial του δεύτερου τεύχους. Έτσι όμως το έκαναν ανούσιο και χωρίς λόγο ύπαρξης. Ακόμα και ο προκάτοχος του ήταν καλύτερος συγκριτικά, παρόλο που δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Δεν πρέπει να κράτησε για πολύ καιρό πάντως.

Μετά την παρουσίαση του κόσμου Dragonlance και των σειρών που αποτελούν την κεντρική ιστορία μας (με την σειρά εδώ 1, 2, 3, 4 και 5) συνεχίζουμε με την τριλογία "The Lost Chronicles" (Χαμένα Χρονικά) που όπως ψυλιάζεστε σχετίζεται με την αυθεντική πρώτη τριλογία Chronicles καθώς λειτουργεί σαν filler δηλ συμπληρωματικό υλικό στο οποίο αναλύει και περιγράφει γεγονότα που στην πρώτη τριλογία απλά αναφέρθηκαν και δεν είχαν επαρκή περιγραφή. Γραμμένη από το συγγραφικό δίδυμο Margaret Weis και Tracy Hickman περίπου 20 χρόνια μετά την αυθεντική τριλογία. Τα βιβλία είναι τα εξής (σε παρένθεση ο αγγλικός τίτλος και πρώτο έτος έκδοσης στην Αμερική, τα ελληνικά στοιχεία στο πινακάκι πάνω) The Lost Chronicles Δράκοι στα Βασίλεια των Νάνων (Dragons of the Dwarven Depths, 2006) Δράκοι ενός Μεγαλοπρεπού Ουρανού (Dragons of the Highlord Skies, 2007) Δράκοι του Μάγου της Κλεψύδρας (Dragons of the Hourglass Mage, 2009) Λίγα λόγια για την πλοκή και που τοποθετείται χρονικά μέσα στην αυθεντική τριλογία (εννοείται spoiler για όσους δεν έχουν διαβάσει την αυθεντική τριλογία) Σημείωση όλες οι σειρές στον κόσμο του Dragonlance που παρουσίασα με την σειρά εδώ 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 και 8.

Άλλη μια σειρά της ANUBIS στον κόσμο των Forgotten Realms (Βασίλεια της Λήθης) που έχει σαν πρωταγωνιστή τον Ντριζτ Ντο Έρντεν, η έκτη κατά σειρά (οι προηγούμενες εδώ 1, 2, 3, 4, και 5) Σε αυτή την τριλογία οι περιπέτειες του Ντριζτ συνεχίζονται. Στο 1ο βιβλίο η διαμάχη με τους Ορκ συνεχίζεται κάθως η ειρήνη μεταξύ Ορκ και Νάνων δεν μπορεί να διατηρηθεί πλέον. Στο 2ο βιβλίο ο Ντριζτ πηγαίνει στην πόλη της Λουσκάνης όπου προσπαθεί να την απελευθερώσει από την Απόκρυφη Αδελφότητα με την βοήθεια του πλοιάρχου Ντιούντερμοντ. Στο 3ο βιβλίο ένας παλιός εχθρός, το κρυστάλινο σκήπτρο Κρενσίνιμπον επανεμφανίζεται ενώ οι διαμάχες των θεών επηρεάζουν την μαγεία και φέρνουν το χάος στον κόσμο των θνητών. Σύμμαχος του ο ιερέας Κάντερλι.

Το Justice είναι limited series 12 τευχών με ήρωες της DC από τους Jim Krueger (writer), Alex Ross (writer, artist) και Doug Braithwaite (artist). Δεν τοποθετείται στο continuity του σύμπαντος της εταιρείας και κυκλοφόρησε σε διμηνιαία βάση από τον Οκτώβριο του 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2007. Έχουν βγει τέσσερις διαφορετικές συγκεντρωτικές εκδόσεις, μεταξύ των οποίων ένας Absolute σκληρόδετος τόμος το 2009, που βραβεύτηκε με Will Eisner Award for Best Graphic Album - Reprint. Τα μυαλά πολλών υπερκακών ταράσσονται από έναν κοινό εφιάλτη, στον οποίο η Γη καταστρέφεται και οι ήρωές της αδυνατούν να κάνουν κάτι. Αποφασίζοντας να σώσουν οι ίδιοι το πλανήτη μας, αρχίζουν μια συντονισμένη προσπάθεια για να θεραπεύσουν τις πληγές της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα όμως εξαπολύουν μια επίθεση στα μέλη της Justice League, που κατηγορούν δημόσια για ανικανότητα. Η αλήθεια είναι ότι ο κύριος λόγος που αγοράστηκε το κόμικ αυτό, ήταν το όνομα του Ross. Τον θαυμάζω όσο λίγους mainstream Αμερικανούς καλλιτέχνες και τολμώ να πω ότι εδώ φτάνει στο 101% των δυνατοτήτων του (με την εξαιρετικά σημαντική συμβολή και του Braithwaite). Uber-επικό artwork. Το σεναριακό κομμάτι δεν είναι ανάλογου επιπέδου, χωρίς βέβαια να είναι κακό. Η πλοκή είχε μια κάποια πρωτοτυπία και διαθέτει ορισμένα έξυπνα σημεία, ενώ στα συν συγκαταλέγω και την εμφάνιση άγνωστων χαρακτήρων, όπως οι Metal Men και ο Gorilla Grodd. Ωστόσο, δεν έλειψαν οι τυπικές ευκολίες του είδους, η ιστορία δεν είναι τόσο σφιχτή και οι διάλογοι σε γενικές γραμμές μου φάνηκαν μέτριοι. Παρόλα αυτά το θεωρώ ένα από τα πιο ενδιαφέροντα superhero κόμικς που έχω διαβάσει και πιστεύω ότι οι φαν του είδους θα το εκτιμήσουν περισσότερο. Βαθμολογία: 7,2/10

Πώς θα ήταν μια ταινία με ζόμπι αν τη σκηνοθετούσε ο Charlie Chaplin ή ο Buster Keaton; Πάνω-κάτω, όπως αυτό το άλμπουμ των σαραντακάτι σελίδων από τον Jason. Η original γαλλική έκδοση κυκλοφόρησε το 2006 από την εκδοτική Atrabile. Τον επόμενο χρόνο ήρθε η αγγλόφωνη από την Fantagraphics, υπό τον τίτλο The Living and the Dead. Ένας άντρας που βγάζει τα προς το ζην δουλεύοντας ως λαντζιέρης, μαζεύει λίγα-λίγα τα λεφτά που χρειάζεται για να περάσει μια νύχτα με μια όμορφη ιερόδουλη. Ένας έρωτας γεννιέται, τη στιγμή που ένας κομήτης πέφτει στη Γη και ξυπνάει τους νεκρούς από τους τάφους τους. Είναι θαυμαστό το πώς ο Jason καταφέρνει να δημιουργεί πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες ιστορίες, χωρίς ουσιαστικά ν’ αλλάζει το στυλ του. Εν προκειμένω, η ανάμειξη μιας B-movie ιδέας με το ρομάντζο και την αισθητική του βωβού σινεμά, μας δίνει ένα κόμικ γρήγορο, με ελάχιστους διαλόγους, χωρίς βέβαια να λείπουν τα (απαραίτητα) κλισέ των επιμέρους ειδών. Το λεπτό του χιούμορ είναι κι εδώ παρόν, αν και σε κάπως μικρότερη έκταση, σε σχέση με άλλα του έργα. Όσοι αγαπούν τα κόμικς του Jason αξίζει να το διαβάσουν. Όσοι θέλουν να τον γνωρίσουν, καλύτερα να διαβάσουν κάποιο πιο γνωστό του. Βαθμολογία: 7,3/10

Για το Last Call πολλά έχουν γραφτεί στο φόρουμ. Το περίεργο είναι ότι ακόμη δεν έχει γίνει παρουσίαση. Για τον Βασίλη Λώλο (αλλά και το Last Call). Για την έκδοση του 2ου τεύχους Για τη μεταφορά του στον Κινηματογράφο (αλήθεια, έγινε αυτό; ) Σχετικά με το συγκεκριμένο τευχάκι, να πω ότι ήταν πολύ αξιόλογο, αν και άργησα να το ανοίξω με κράτησε φουλ στο διάβασμα. Ουσιαστικά είναι ένα περιπετειώδες θρίλερ που διαδραματίζεται σε ένα εξωπραγματικό ταξίδι με τραίνο με διάφορες αγχωτικές καταστάσεις, απόκοσμα πλάσματα και τέτοια πράγματα.

Το αξιόλογο αυτό περιοδικό εκδίδεται από το Δεκέμβριο του 2007 από το Σύλλογο Φοιτητών ΑΤΕΙ και ΑΕΙ Πανεπιστημίων Ελλάδος Φανταστικής Λογοτεχνίας ή πιο απλά από τη Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας (Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ). Ο τίτλος δεν είναι απολύτως ενδεικτικός του περιεχομένου: το περιοδικό ασχολείται με τη Φανταστική Λογοτεχνία και ιδιαίτερα με το λογοτεχνικό είδος του fantasy, αλλά και με τις διάφορες εκφάνσεις του fantasy στη μουσική, στη ζωγραφική και στα κόμικς, ενώ τα άλλα υποείδη της λογοτεχνίας του φανταστικού (ΕΦ, τρόμου) έχουν μάλλον ισχνή εκπροσώπηση στις σελίδες του. Σε κάθε περίπτωση πάντως, πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια και σε κάθε τεύχος μπορείτε να βρείτε πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Εννοείται, ότι αν είστε οπαδοί του συγκεκριμένου λογοτεχνικού είδους, πιθανότατα θα λατρέψετε το περιοδικό. Η "Φανταστική Λογοτεχνία" κυκλοφορεί δύο φορές το χρόνο, Μάιο και Δεκέμβριο και το πολύ θετικό είναι ότι διανέμεται δωρεάν. Στο blogspot της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ μπορείτε να δείτε διάφορα θέματα επικαιρότητας, να διαβάσετε διάφορα άρθρα που δεν περιλαμβάνονται στο περιοδικό, να δείτε σε ποια σημεία μπορείτε να βρείτε το περιοδικό, αλλά και να κατεβάσετε τα προηγούμενα τεύχη του περιοδικού σε pdf και - γιατί όχι - να επικοινωνήσετε και με τη συντακτική ομάδα. Εξ ιδίας πείρας, σας διαβεβαιώ ότι τα παιδιά είναι φιλικότατα και εξυπηρετικότατα. Τα άρθρα του περιοδικού που έχουν ανεβεί στο φόρουμ μπορείτε να τα βρείτε εδώ και εδώ. Στο συμπιεσμένο αρχείο υπάρχουν τα πολύ ωραία εξώφυλλα των τευχών 1-14 καθώς και τα οπισθόφυλλα των τριών πρώτων τευχών, που είναι και τα μοναδικά που δεν έχουν διαφημίσεις.