Αναζήτηση στην Κοινότητα

Μια εξαιρετική έκδοση της Dark Horse αφιερωμένη στους δυο σπουδαίους δημιουργούς. Ένας διάλογος ανάμεσα τους που πήρε μορφή σε ένα Σαββατοκύριακο. Αφού ελέγχθηκε πολλάκις φορές, ντύθηκε με σκίτσα τους και σκίτσα συναδέλφων που σχολίασαν. Στο βιβλίο αυτό συζητούν για τη βιομηχανία της Ένατης Τέχνης, τους πιο σπουδαίους συναδέλφους τους, τις επιρροές από τις άλλες τέχνες και ειδικά τον Κινηματογράφο και το Θέατρο, τα στάδια των δημιουργιών τους, τον τρόπο που δουλεύουν το χρώμα, τους τρόπους έκδοσης του χώρου, τις δύσκολες εποχές και τις επιτυχίες του καθενός και άλλα θέματα σημαντικά και μη. Μια παρουσίαση της ζωής τους μέσα από μια διπλή «αυτοσυνέντευξη». 350 σελίδες σε μέγεθος κλασικού βιβλίου, με στοιχεία που δε θα βρείτε αλλού, ειδικά από τη μεριά του Frank Miller, ο οποίος «ξεδιπλώνεται» μπροστά στο ιερό τέρας. Ο Miller είναι για μένα ένας σπουδαίος δημιουργός, που αν και σέβομαι την επιθυμία του να εξελίσσεται, η πορεία του προς πιο αφαιρετικά επίπεδα με κάνει να νοιώθω ότι με κοροϊδεύει. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «εξπρεσιονιστικές» οι νέες του δουλειές, μάλλον όμως προσβάλω με αυτόν τον τρόπο τους εκφραστές του κινήματος. Ο Eisner είναι ένα κεφάλαιο που χαίρομαι να εξερευνώ. Τέχνη, τεχνική και γνώση σε άλλο επίπεδο. Ένας δημιουργός που είναι έγκλημα να μην τον γνωρίσει ένας αναγνώστης κόμικς, πολύ περισσότερο ένας δημιουργός που σέβεται τον εαυτό του. Η σελίδα πώλησης του amazon δίνει και μερικές σελίδες για να δείτε τη μορφή του. 20$ cover price και αξίζει τα λεφτά του. Αφιερωμα στον Will Eisner Εργογραφια του στα Ελληνικα Ξενες Εκδοσεις : Minor Miracles Family Matter Spirit Kομικς του Frank Miller : Στα ελληνικα : Sin City ( Anubis ) Sin City ( Μαμουθ ) 300 ( Μαμουθ ) 300 ΕΠΙΤΟΜΟ ( Μαμουθ ) 300 ( Τομος ) Βatman Ο Σκοτεινος Ιπποτης Επιστρεφει ( Ars Longa ) BATMAN: THE DARK KNIGHT STRIKES AGAIN - Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ BATMAN: THE DARK KNIGHT RETURNS - Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ( Αnubis ) CAPTAIN AMERICA BATMAN: YEAR ONE - H ΑΡΧΗ ALL STAR BATMAN & ROBIN - THE BOY WONDER Ξενες Εκδοσεις : DAREDEVIL : BORN AGAIN Daredevil : The Man With No Fear Sin City ( Αμερικανικη εκδοση )

Τιμή : 5,80 Ευρώ Ο Γ. Τσούκης είναι ένας απο τους καλύτερους για εμένα Έλληνες δημιουργούς... Σε όλες του τις δουλειές έχει απίστευτα έξυπνο χιούμορ... και καμία δουλεια του δεν μοιάζει με την προηγούμενη... Σε αυτο το βιβλιαράκι έχουμε να κάνουμε με δύο φοιτητές και πώς περνάνε την ημέρα τους, τι λένε όταν κάθονται στο στέκι τους και πίνουν το καφέ τους, τι σκέφτονται πρίν την εξεταστική και γενικά έχουμε ένα βιβλιαράκι γεμάτο ατάκες και έξυπνους προβληματισμούς... Το σχέδιο όπως πάντα πολύ καλό...όπως επίσης και η έκδοση.... που έχει τυπωθεί σε 1000 αντίτυπα.. --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: Θα βγει Digitally Remastered τομάκι που λογικά θα περιέχει και το 1 και το 2! Βρε μπας και τελικά η "αποκήρυξη" σήμαινε ότι θέλει να κινηθεί όπως αρκετοί ακόμα (Ένατη Διάσταση φερ'ειπείν) προς τομάκια αντί για τευχάκια μεριά? http://www.tsoukis.gr/?p=344

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος θέλησε να ασχοληθεί με τα πολιτικά πράγματα της χώρας κι όπως ήταν φυσικό μπήκε στο στόχαστρο των γελοιογράφων. Ο Στάθης με τον δικό του προσωπικό τρόπο σατίρισε τις πράξεις του Αρχιεπίσκοπου, που είχαν σχέση με την πολιτική και μόνο, σεβόμενος τον ιεράρχη και χριστιανό Χριστόδουλο. Τιμή: 15 € vaios/28-7-2010 Αφιέρωμα στον Στάθη

Το 2005, η Σοφία Σπυρλιάδου (μία εκ των τριών δημιουργών του Frogs and Dogs) κυκλοφορεί αυτό το χαριτωμένο τευχάκι που είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει και ο υπότιτλος του: «Μια μικρή και λίγο εικονογραφημένη ιστοριούλα». Πρόκειται για ένα από τα πολλά, μικρά, αυτόνομα τεύχη τα οποία συνοδεύουν την παρουσία (ή αντικαθιστούν την απουσία) ενός νέου Frogs and Dogs τεύχους και, συνήθως, αποτελούν προσωπική δουλειά της κάθε δημιουργού. Συνήθως, δεν ξεπερνούν το τιράζ των 100 αντιτύπων και τα τσιμπάμε ακριβώς τη στιγμή που τα βλέπουμε (keep that in mind). Αφιέρωμα στη Σοφία Σπυρλιάδου

O Kώστας Μητρόπουλος είναι γνωστός για τις πολιτικές γελοιογραφίες που σχεδιάζει δεκαετίες τώρα, όμως εδώ παρουσιάζει μια συλλογή με θέμα την μοντέρνα Ελλάδα και τη φαινομενική σύνδεσή της με το παρελθόν, που έχει πια περάσει ανεπιστρεπτί. Το ύψος του βιβλίου είναι τέτοιο που δεν χώραγε όλο στο σκάνερ, οπότε αναγκαστικά "έραψα" δύο διαφορετικά σκαναρίσματα για να φαίνεται και η επωνυμία της εκδοτικής στο εξώφυλλο. Αφιέρωμα στον Κώστα Μητρόπουλο

Άλλη μια "ύπουλη" έκδοση του Περιοδικού Τύπου.... Το 1 βγήκε το 2005.... Την είχα δει να διαφημίζεται μέσα στο Φευγάτες 2, την πέτυχα στα Καμένα Βούρλα...... Το #2 τουλάχιστον........ Μετάφραση της σειράς "Les Blagues de Toto" σε σκίτσο+σενάριο του Thierry Coppée. 21χ28εκ, έγχρωμο αλλά μόνο 32 σελίδες... (κάτι που μου έκατσε στραβά αφού έκανε όσο και τα άλλα τους... 5 γιούργια). Πάντως και το γαλλικό τόσες έχει (παραδόξως αφού συνήθως είναι στις 48). Μετάφραση Φρατζέσκα Βιδάλη. Μονοσέλιδα στριπ. Σιγά-σιγά συνηθίζω στο είδος και θα έπρεπε να λέω, τυπικό μονοσέλιδο γαλλοβελγικό χιουμοριστικό στριπ. Κάποτε τα βλέπαμε μόνο στις σελίδες των πολυθεματικών, τώρα κυρίως σε άλμπουμ. Και δεν είναι κακό αυτό. Απλά θέλω κι από τα άλλα..... Στη Γαλλία υπάρχουν άλλοι 3 τόμοι. Βάσει εξώφυλλων ο 1 πρέπει να είναι μετάφραση του "1. L'école des vannes" και ο 2 του "2. La rentrée des crasses" Ένα μικρό δείγμα εδώ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ramirez.

Το Vampire Knight είναι ένα ρομαντικό και δραματικό μάνγκα και δημιουργός του είναι η Matsuri Hino. Η σειρά δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος του Ιανουαρίου του περιοδικού LaLa, το 2005 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Έχει επίσης βγει και αντίστοιχη σειρά anime με δύο seasons. Στην Αμερική δημοσιεύεται στο περιοδικό Shojo Beat της Viz Media. Πλοκή Στην Ακαδημία Cross φοιτούν δύο ομάδες μαθητών: η Day Class και η Night Class. Την ώρα του λυκόφωτος, όταν η μαθητές της Day Class επιστρέφουν στον κοιτώνα τους, συναντιούνται με την Night Class, στο δρόμο για το σχολείο. Η Yuki Cross και ο Zero Kiryu είναι οι Φύλακες του σχολείου και προστατεύουν την Day Class από το σκοτεινό μυστικό της Ακαδημίας: η Night Class είναι γεμάτη βρυκόλακες. Πρωταγωνιστές Yuki Cross Είναι η υιοθετημένη κόρη του Διευθυντή της Ακαδημίας Cross και Φύλακας. Δέκα χρόνια πριν την αρχή της ιστορίας, η Yuki δέχτηκε επίθεση από έναν βρυκόλακα αλλά την έσωσε ένας καθαρόαιμος βρυκόλακας ονόματι Kaname Kuran . Έχει χάσει όλες τις αναμνήσεις της από τη ζωή της πριν την επίθεση. Zero Kiryu Είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από τη Yuki. Κατάγεται από οικογένεια Κυνηγών Βρυκολάκων. Η οικογένειά του δολοφονήθηκε από βρυκόλακα. Ο Διευθυντής της Ακαδημίας Cross τον φρόντισε και τον όρισε Φύλακα, μαζί με τη Yuki. Kaname Kuran Είναι καθαρόαιμος βρυκόλακας και η κεφαλή της οικογένειας Kuran . Έσωσε την Yuki από έναν άλλο βρυκόλακα όταν εκείνη ήταν ακόμα 5 χρονών. Είναι ο πρόεδρος της Night Class και ο αρχηγός του κοιτώνα. Η Night Class τον φοβάται και τον σέβεται. Ενώ είναι ψυχρός και αυταρχικός απέναντι στους συμμαθητές του στην Night Class, είναι πάντα ευγενικός και γλυκός με τη Yuki. Σχολιασμός Ένα πολύ ενδιαφέρον μάνγκα με ωραίο σχέδιο, εξαιρετική πλοκή, δράση, ρομαντισμό και δραματικά στοιχεία. Έντονοι χαρακτήρες, με πάθη, αδυναμίες και μυστικά. Η ιστορία έχει «ποιητική», σε κάποια σημεία, δομή. Το συνιστώ σε όσους απολαμβάνουν ιστορίες αγάπης ή τρελαίνονται για οτιδήποτε έχει να κάνει με βρυκόλακες. Πηγές: http://en.wikipedia..../Vampire_Knight http://www.shojobeat.com/manga/vk/ [mal type=manga id=618]

Κριτικές από Ελευθεροτυπία (31/1/2003/ ΣΤΑΘΗΣ Σ.) Η ελληνική γελοιογραφία, η διαδρομή της και οι δημιουργοί της κατέχουν αναξίως μία θλιβερή θέση στα ελληνικά γράμματα η οποία συμποσούται σε σπαράγματα. Σπαράγματα αναφορών, εκθέσεων, ενδιαφέροντος και δημοσιευμάτων. Είδος εξουσιοκλαστικό η γελοιογραφία φυσικόν να μην υπήρξε συμπαθής στους Ακαδημαϊκούς μας κύκλους (πλην κάποιου ενδιαφέροντος που επιδεικνύεται επ' εσχάτοις). Εις ό,τι αφορά στα Πανεπιστήμιά μας, και στα προγράμματα σπουδών και στις ερευνητικές τους επιλογές η γελοιογραφία υπήρξε terra incognita και terra αδιάφορη. Πλην ορισμένων εξαιρέσεων φωτισμένων φοιτητών και κάποιων (σπαραγματικών και πρόχειρων) εκθέσεων (πάλιν επ' εσχάτοις), η Πανεπιστημιακή κοινότης έχει αντιμετωπίσει την ελληνική γελοιογραφία σαν να ήταν ...στόχος της. Καμμία (πανεπιστημιακή) έρευνα, καμμία ανακοίνωση, μόνον σποραδικές και σκόρπιες αναφορές, πάντα με κάποιαν «συγγενή» αφορμή και βεβαίως, σε ρηχό βάθος και πεπερασμένο χρόνο. Μέγα αγλάισμα της σοβαροφανούς αυτής στάσης απέναντι στην ελληνική γελοιογραφία η στάση των ελλήνων κριτικών. Αν εξαιρέσει κανείς σπουδαίους κριτικούς όπως ο Κώστας Σταματίου ή ο Βασίλης Ραφαηλίδης, οι υπόλοιποι έχουν αντιμετωπίσει (οι περισσότεροι) τη γελοιογραφία στο επίπεδο της «παρουσίασης» άλμπουμς γνωστών γελοιογράφων, μια, τρόπον τινά, φιλική αγγαρεία, ιδίως αν ο πονηματίας (τω όντι) γελοιογράφος τυγχάνει φίλος και γνωστός, οπότε, τι να κάνει ο κριτικός; -λέει τα «καλύτερα»! Βεβαίως και εδώ υπάρχουν τιμητικές εξαιρέσεις, αλλά ο κανών είναι ο γνωστός ρωμαϊκός κανών: δημόσιες σχέσεις, παρουσιάσεις, βγάλαμε την «υποχρέωση» και πάμε παρακάτω. Συνεπώς -το τελευταίο εξ όσων αναφέραμε ότι σχετίζονται με τη γελοιογραφία, η βιβλιογραφία δηλαδή, είναι απλώς ανύπαρκτη. Πλην ενός βιβλίου, πάλι του Δημήτρη Σαπρανίδη, «Η ιστορία της Πολιτικής Γελοιογραφίας στην Ελλάδα», τόμος 1ος (ο 2ος δεν εκδόθηκε ποτέ), έκδοση του 1975, όλες οι άλλες εκδοτικές αναφορές στην ελληνική γελοιογραφία και την ιστορία της δεν υπερβαίνουν το επίπεδο της αρπαχτής. Τι να κάνουμε; αυτή είναι η Ελλάδα, δεν είναι Γαλλία ας πούμε, όπου η βιβλιογραφία περί τη γαλλική γελοιογραφία αλλά και τη γελοιογραφία ευρύτερα είναι μεγαλύτερη απ' όσα έχουν γραφεί στον τόπο μας για την κ. Βανδή περίπου κατά 1 εκατομμύριο φορές! Αλλα ας έρθουμε στο σπουδαίο αυτό έργο του κ. Δημήτρη Σαπρανίδη, την «Ιστορία της Ελληνικής Γελοιογραφίας». Εν πρώτοις ήταν μια έκπληξη. Εκεί που όλοι (όσοι) περιμέναμε επί 20 και 30 έτη την έκδοση του β' τόμου της Ιστορίας της Πολιτικής Γελοιογραφίας στην Ελλάδα, ο κ. Δημήτρης Σαπρανίδης επανήλθε με ένα ογκώδες και εξαιρετικά δομημένο έργο που περιέχει και το πρώτο του, ως μέρος του, πλην όμως εμπλουτισμένο, στην τέλεια κι οριστική του μορφή. Ο Δ.Σ. έχει δώσει στο όλον έργο μορφή αφήγησης χρονολογική και θεματολογική. Παραλλήλως με την αφήγηση παραθέτει εικαστικό υλικό το οποίον εξηγεί με λεζάντες και υποστηρίζει με έρευνα, η βιβλιογραφία της οποίας είναι θαυμαστή. Κι όχι μόνον θαυμαστή, αλλά πληροφορεί και τον αναγνώστη πού να ανατρέξει για θέματα που αίφνης διαπιστώνει να τον ενδιαφέρουν ή που ο ίδιος ο συγγραφέας με τους συσχετισμούς που κάνει υποδεικνύει το ενδιαφέρον τους. Στο βιβλίο εξετάζεται η διαδρομή της γελοιογραφίας απ' την εποχή που ο συγγραφέας θεωρεί την πρώτη αρχή της, διέρχεται την αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την οσμανλική περίοδο κι ανθίζει με τη γέννηση του νέου ελληνικού κράτους, φθάνοντας ώς τη μεταπολεμική περίοδο της γελοιογραφίας και τη δεκαετία του '50. Την υπόλοιπη περίοδο, ώς σήμερα, διέρχεται επί τροχάδην κι εν συνόψει με ελάχιστες αναφορές, ίσως, όπως άλλωστε ο ίδιος ο συγγραφέας ελπίζει, να ακολουθήσει ένα επίμετρον που να ολοκληρώνει, κατά το δυνατόν, το έργο. Το πρώτον που παρατηρεί κανείς είναι ο τεράστιος όγκος του υλικού που παραθέτει ο Δ.Σ., προϊόν οργιώδους έρευνας. Το αξιοθαύμαστον είναι η πειθάρχηση αυτού του υλικού σε μια αφήγηση που περιγράφει, εκτός απ' την εξέλιξη της γελοιογραφίας, τις εξελίξεις στον Τύπο, τα έντυπα (τίτλους και είδη, βραχύβια και μακρόβια) όπου αυτή αποτυπώθηκε, ακόμα και τις εξελίξεις στην τεχνολογία, που καθόρισαν κι αυτές κατά το μέρος τους την πορεία της γελοιογραφίας ώς τη μορφή που μας είναι σήμερα γνωστή: Αλλωστε ο συγγραφέας εκτός απ' τη χρονολογική παρουσίαση του αντικειμένου του δεν παραλείπει να αναλύσει (αλλά και θεματολογικώς κατά τα κεφάλαια του ίδιου του βιβλίου να έχει ταξινομήσει) τη δομική εξέλιξη της γελοιογραφίας, «από τη φιλολογία του εικονογραφημένου αστείου», επί παραδείγματι, ώς τη «γελοιογραφία της ψυχαγωγίας και της χαλάρωσης» ή την «αναγέννηση της μεταπολεμικής γελοιογραφίας» και πάει λέγοντας. Στο καλαίσθητο κατά την εκτύπωση αυτό βιβλίο-απόκτημα ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει μεγάλους καλλιτέχνες του είδους, λόγιους και λαϊκούς γελοιογράφους, αρχαίους και νεώτερους, καθώς και να υποψιασθεί για τις διαστάσεις και τους μηχανισμούς της σάτιρας, τους τρόπους και τα στρατηγήματά της αναλόγως των εποχών, των ιστορικών συγκυριών, της κυριαρχίας αλλά και της σύγκρουσης των ιδεολογιών. Οι γελοιογραφίες παρατιθέμενες σε μια χρονολογική σειρά αποτελούν ένα ιδιότυπο συναξάρι, ένα χρονικό όχι μόνον της ιστορίας, πολιτικής και κοινωνικής, όχι μόνον ένα κλειδί ερμηνείας του αποτελέσματος ή του απόηχου των ιδεολογιών, αλλά προσέτι ένα πολυδιάστατο θέατρο του ηχοχρώματος της εκάστοτε καθημερινότητας. Ενας ζωντανός θίασος χαρακτήρων, καταστάσεων και δράσης που πολλές φορές «εμψυχώνει» πράγματι την Ιστορία και την ξαναζωντανεύει. Ετσι το βιβλίο του Δ.Σ. γίνεται κατά έναν τρόπο και μια ιστορία της ιστορίας από μιαν άλλη οπτική γωνία, ενίοτε λοξή κι ενίοτε απολύτως λογική -ακριβώς όσο λογική μπορεί να 'ναι μια κρυμμένη αλήθεια που αποκαλύπτει η γελοιογραφία κι όσον παράλογο μπορεί να 'ναι ένα κατά συνθήκην ψεύδος που προσπαθεί να συγκαλύψει αυτήν την αλήθεια με τη σοβαροφάνειά του ή το δέος που (πρέπει να) αποπνέει η εξουσία. Θα έπρεπε να γράψω σελίδες επί σελίδων για να περιγράψω το περιεχόμενο του βιβλίου (ονόματα γελοιογράφων, έργα 100 ετών που φαίνονται σαν να έρχονται απ' το μέλλον, συναισθήματα που προκαλούν έργα για την Ελλάδα και την οδύσσειά της απ' τους Βαυαρούς στους Γερμανούς, τους Αγγλοαμερικανούς, για το έπος της γελοιογραφίας στα λαϊκά και σατιρικά περιοδικά, για προσωπικότητες όπως ο Αννινος, ο Αθανασιάδης, ο Πολενάκης, ο Κουμετάκης, ο Ν. Καστανάκης, ο Αλή Ντίνο Μπέης, ο Γάλλιας, ο Π. Παυλίδης, ο Φ. Δημητριάδης, ο Μποστ, ο Αρχέλαος -για να σταθώ μόνο σε λίγους). Στην Ελλάδα η γελοιογραφία έχει μια εκπληκτική παράδοση που τη φέρνει στην πρωτοπορία του είδους παγκοσμίως και είναι ανάλογη ενός λαού αρχαίου και διαρκώς πολιτικοποιημένου. Βεβαίως και δεν έχει στα ελληνικά γράμματα τη θέση που της αξίζει, ίσως διότι τα ελληνικά γράμματα έχουν, ιδίως τα τελευταία χρόνια, τους θεράποντες που δεν τους αξίζουν. Ποτέ δεν είναι αργά! Η μνημειακή προσπάθεια του Δημήτρη Σαπρανίδη ας είναι μια καλή αρχή! Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για φοιτητές, καθηγητές και Πανεπιστήμια. Τώρα μάλιστα που η Βουλή των Ελλήνων ετοιμάζει στο πρώην Καπνεργοστάσιο της Λένορμαν (μέσω της Βιβλιοθήκης της Βουλής) ένα μοντέρνο αρχείο για τον Τύπο και την ιστορία του, ίσως το έργο της καταγραφής μιας πλήρους ιστορίας της ελληνικής γελοιογραφίας, ιδίως απ' τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, γίνει εφικτό. Τέλος, ζητώ τη συμπάθειά σας που η ταπεινότης μου, ένας γελοιογράφος, επιχείρησε σ' αυτές εδώ τις αράδες μια προσέγγιση που γνωρίζουν να κάνουν πολύ καλύτερα φιλόλογοι και κριτικοί, αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει. Ελπίζω αρμοδιότεροι εμού να ασχοληθούν να σας γνωρίσουν όσα ελόγου μου μόνον εξ εμπειρίας και σχετικώς σχετικής ενασχόλησης γνωρίζω κι απ' το βιβλίο αυτό έμαθα. από Εποχή (16/1/2006)(Δημήτρης Πετσετίδης) Το 2001, όταν είχε κυκλοφορήσει ο 1ος τόμος της Ιστορίας της Ελληνικής Γελοιογραφίας του Δημήτρη Σαπρανίδη, είχα γράψει ένα άρθρο στην «Εποχή» με το οποίο επέκρινα τον συγγραφέα για τις επιλογές και τις παραλείψεις του, τονίζοντας ότι άλλο είναι να δημοσιεύεις ένα ανθολόγιο γελοιογραφιών και τελείως άλλο πράγμα να γράφεις Ιστορία. Δεν παραλείπω να ομολογήσω ότι η πρωτεύουσα αφορμή για την δημοσίευση του ανωτέρω άρθρου ήταν η επί ματαίω αναζήτηση και του δικού μου ονόματος σε εκείνον τον 1ο τόμο. Εν συνεχεία όμως, είχα επισημάνει αρκετές άλλες παραλείψεις και χρονολογικές ανακολουθίες. Θα περίμενε κανείς ότι η αντίδραση του συγγραφέα θα ακολουθούσε την πεπατημένη κατά τα σύγχρονα ελληνικά, καλύτερα θα έλεγα αθηναϊκά, ήθη και θα ανταπαντούσε με τη σιωπή του και ενδεχομένως με την δια πλαγίων οδών υπονόμευση και υποβάθμιση της δικής μου συμμετοχής στα γελοιογραφικά δρώμενα. Όμως ο Δ. Σαπρανίδης απεδείχθει ανώτερος τοιούτων μικρόψυχων παθών και αφού μου τηλεφώνησε, πράγμα που σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνει από τους παροικούντας την Ιερουσαλήμ, μου εζήτησε πληροφορίες για τους γελοιογράφους εκείνους, οι οποίοι ανέφερα ότι είχαν παραλειφθεί. Και όπως φαίνεται από τον 2ο τόμο της Ιστορίας του για την ελληνική γελοιογραφία, που κυκλοφορεί τώρα από τις εκδόσεις «Ποταμός», έχει αφιερώσει εκτεταμένες αναφορές και παρουσιάσεις της δουλειάς τους. Στον 2ο αυτόν τόμο ο Σαπρανίδης με γλαφυρή και οξεία στις παρατηρήσεις της γλώσσα, ακολουθεί εν παραλλήλω την πολιτική ιστορία της χώρας μαζί με την πολιτική γελοιογραφία από την μεταπολίτευση και μετά. Το βιβλίο έχει 477 σελίδες μεγάλου σχήματος και περιλαμβάνει και αλφαβητικό ευρετήριο. Είναι χωρισμένο σε 12 κεφάλαια με έναν πρόλογο και έναν επίλογο του συγγραφέα. Με ανθηρό ύφος στα ιστορικά του σχόλια, αρχίζει με γελοιογραφίες που δημοσιεύθηκαν ανωνύμως την εποχή της Χούντας και συνεχίζει από το 1974 μέχρι το 2004. Στο παράπλευρο κείμενο, χωρίς να αποκρύπτει τις δημοκρατικές του προτιμήσεις, ο συγγραφέας εξιστορεί τα διάφορα στάδια από τα οποία διήλθε η γελοιογραφία εν Ελλάδι μετά την επάνοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μέχρι την άνοδο στην εξουσία του νέου Καραμανλή. Όπως δεν μπορεί να υπάρξει «αντικειμενική» γελοιογραφία, έτσι δεν είναι δυνατόν να γραφεί αντιστοίχως «αντικειμενικά» και η ιστορία της. Αλίμονο αν μπορούσε να γραφεί ιστορία της γελοιογραφίας, η οποία γελοιογραφία αντιμάχεται κάθε είδος αυταρχισμού και καταπίεσης, κάθε μορφή επηρμένης εξουσίας, κάθε εκδήλωση μικροαστικού επαρχιωτισμού και πολιτικής αναλγησίας, και να μην γέρνει η ζυγαριά προς το μέρος του καταπιεσμένου και αδικούμενου πολίτη αυτού του πλανήτη. Έτσι, δεν είναι καθόλου αδόκιμη και η επιλογή στο κεφάλαιο 8ο του άρθρου: «Η νέα τάξη των γελοιογραφικών πραγμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες», που καταλαμβάνει επτά σελίδες με γελοιογραφίες και βιογραφικά σημειώματα αμερικάνων γελοιογράφων. Μήπως εξάλλου, έπαψε ποτέ να ισχύει για τη χώρα μας η ρήση του αρχιπραξικοπηματία Παπαδόπουλου, που την ήθελε ως την 51η πολιτεία της σημερινής κοσμοκράτειρας; Γυναίκες Πολλές σελίδες του βιβλίου είναι αφιερωμένες στις Ελληνίδες γελοιογράφους, οι οποίες έλειπαν παντελώς από τον 1ο τόμο. Υπάρχουν γελοιογραφίες της Ιωάννας Καρυστιάνη, η οποία ακολουθεί με επιτυχία τους γελοιογραφικούς δρόμους που χάραξε ο Soul Steinberg, της Κατερίνας Σχοινά, η οποία, όπως γράφει ο Δ. Σαπρανίδης, υπήρξε η πρώτη επαγγελματίας Ελληνίδα γελοιογράφος, και η οποία έκανε γελοιογραφίες με βασικό στοιχείο τους το υψηλής ποιότητας χιούμορ. Ακόμη γελοιογραφίες της Μαρίας Τζαμπούρα και άλλων. Ένα ολόκληρο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στο σατυρικό τύπο με εκτενή αναφορά στο «Ποντίκι» του Κ. Παπαϊωάννου, από το οποίο ξεκίνησαν τη γελοιογραφική τους καριέρα ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο Π. Μαραγκός, ο Χ. Τολιάδης. Εκείνο το πράγμα για το οποίο αξίζει να επισημανθεί η συμβολή του Σαπρανίδη στην Ιστορία της Ελληνικής Γελοιογραφίας είναι η έλλειψη της σχετικής βιβλιογραφίας, αν εξαιρέσει κανείς δυο μικρά αφιερώματα της εφημερίδας «Η Καθημερινή»: Το πρώτο με τίτλο «Οι Έλληνες Γελοιογράφοι», Αθήνα 1995 και το δεύτερο με τίτλο: «Ελληνική Γελοιογραφία – δύο αιώνες σάτιρας», Αθήνα 2001. Και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και κόπος πολύς όταν κανείς αρχίζει πρώτος να ερευνά και να αντιμετωπίζει τον τεράστιο όγκο δημοσιευμένων γελοιογραφιών σε εφημερίδες και περιοδικά σε μια χρονική περίοδο εκατό και πλέον χρόνων. Η επιλογή των γελοιογραφιών, πολλές από τις οποίες είναι έγχρωμες, είναι κατά το πλείστον επιτυχής και αντιπροσωπευτική των δημιουργών τους, ενώ παραλλήλως αυτές οι γελοιογραφίες συμβαδίζουν με τα πολιτικά πράγματα, τα οποία συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της τριακονταετίας 1974-2004. Προσθέσεις Στον παρόντα 2ο τόμο συμπεριλαμβάνονται με γελοιογραφίες τους και βιογραφικά σημειώματα και οι παρακάτω γελοιογράφοι, των οποίων είχε επισημάνει την παράλειψη από τον 1ο τόμο ο υπογράφων το παρόν: Γ. Ακοκαλίδης, Β. Αλεξάκης, Φ. Γεωργουλάκης, Π. Γκιόκας, Αν. Καναβάκης, Π. Κουτρουλάρης, Α. Κυριακούλης, Π. Μαραγκός, Ν. Μαρουλάκης, Φ. Μαστιχιάδης, Π. Μήλας (μόνο που η προσωπογραφία η οποία συνοδεύει το βιογραφικό του είναι του Σα?τη), Διογ. Οικονόμου, Β. Σα?της, και μερικοί άλλοι ακόμη. Απλώς επισημαίνεται για τον μέλλοντα συνεχιστή της Ιστορίας της ελληνικής γελοιογραφίας, ότι θα πρέπει να ερευνήσει σχετικώς και να συμπεριλάβει στην ιστορία του τους απελθόντας από τον μάταιον τούτον κόσμο Δημήτρη Σταματάκη, Νίκο Σιδέρη και Θύμη Καπετζώνη. Ο τελευταίος έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος στην οδό Ασκληπιού, όταν βρισκόταν στην ακμή της δημιουργικής του καριέρας. Ακόμη, έχω τη γνώμη, ότι δεν πρέπει να παραμένει εκτός των δέλτων της γελοιογραφικής ιστορίας, ένας σημαντικός γελοιογράφος όπως είναι ο Α. Θεοφιλόπουλος, και ακόμη, ο γελοιογράφος Γαλλιδάκης, ο οποίος έχει κάνει και το σκίτσο του ποντικού με τη μαργαρίτα στο λογότυπο του περιοδικού «Το Ποντίκι». Συμπερασματικά η Ιστορία της Ελληνικής Γελοιογραφίας, τόμος δεύτερος, είναι ένα ογκώδες σε διαστάσεις, σημαντικό βιβλίο, γραμμένο με ρέουσα γλαφυρότητα και αδρότητα ύφους, με ένα μεγάλο πλήθος από γελοιογραφίες, βασικό πλέον βοήθημα για τον μελλοντικό ερευνητή της ελληνικής γελοιογραφίας, ευχάριστο άμα τε και ευτράπελον ανάγνωσμα. Η Καθημερινή / Αντώνης Καρκαγιάννης "Ακόμη πιο φανερά είναι ο μόχθος και η δαπάνη του εκδοτικού οίκου για μια δουλειά βιβλιοτεχνικά δύσκολη, για να παραδώσει στο κοινό βιβλίο άρτιο και εντυπωσιακό." Το Βήμα "Φυλλομετρώντας το λεύκωμα του Δ. Σαπρανίδη ξεδιπλώνεται μπροστά μας η τραγική ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Όχι συμπυκνωμένη σε αίμα και δάκρυα αλλά αποτυπωμένη σε χαρτί, με μελάνι και τέμπερα, αυτή η ιδιότυπη αίσθηση της ιστορίας μπορεί να χαρίσει, εκτός από ένα πικρό χαμόγελο, την παραμυθία αλλά και την τόσο απαραίτητη σε όλους διδαχή." Βιογραφία Δημήτρη Σαπρανίδη (από www.lemoni.gr) Ο Δημήτρης Σαπρανίδης σπούδασε καλές τέχνες στην ΑΣΚΤ. Εργάστηκε ως συντάκτης στις εφημερίδες Το Βήμα, Τα Νέα 1955-1973, Ριζοσπάστης 1975, Μεσημβρινή 1980. Υπήρξε αρχισυντάκτης των περιοδικών Αντί 1974, Συλλογή 1975, διευθυντής της Ραδιοτηλεόρασης 1995 και διευθυντής εκδόσεων της ΕΡΤ 1996. Κατά τη δικτατορία του 1967 καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους. Σε παράνομη έκθεση ζωγραφικής παρουσίασε τις γνωστές αντιδικτατορικές αφίσες Poster 1971, Bus Only, Χρονοδιάγραμμα 1972. Στην τηλεόραση της ΕΡΤ ήταν υπεύθυνος της εκπομπής Μονόλογοι 1976 και στο Β΄ Πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας του Κάθε Μέρα Παντού 1982.

Το βιβλιαράκι αυτό αποτελείτε από γελοιογραφίες του Νίκου Μαρουλάκη με θέμα τις Κλανιές. Ιδιαίτερο χιούμορ σε ασπρόμαυρες γελοιογραφίες ο Μαρουλάκης παίζει και με τις λέξεις και φτιάχνει απο αυτές σκίτσα σε συνδυασμό με τις κλανιές. Βλέπουνε σχεδιασμένα το Κλανόνι, την Κλανάτα, το Κλαναρίνι, Τον Πελεκλάνο, τον κλανόδιο πωλητή και άλλα... Άλλα δύο βιβλιαράκια είναι να κυκλοφορήσουν από τον Μαρουλάκη και από τις ίδιες εκδόσεις, όπως βλέπουμε και στο οπισθόφυλλο... Το πρώτο είναι οι Πορδές και η σειρά θα κλείσει με το Του Κόλου Τα Εννιάμερα (τα εξώφυλλα και των δύο όπως τα βλέπουμε, υπάρχουν μέσα στο Κλανιές σαν γελοιογραφίες).

Ο αλληγορικός (κινηματογραφικός) τίτλος του άλμπουμ παραπέμπει στα δύο τζάκια που κυβερνούν την Ελλάδα για πολλές δεκαετίες. Το 2005 η Ν.Δ. μπαίνει στο δεύτερο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας. Τα χάρτινα ανθρωπάκια του ΚΥΡ βλέπουν παντού “γαλάζια παιδιά” και “πράσινους παππούδες” και αναρωτιούνται ποια είναι η διαφορά. Την Εκκλησία απασχολούν απανωτά σκάνδαλα. Οι Κινέζοι ανοίγουν μαγαζιά με φθηνά προϊόντα. Και ο κύριος στο σκίτσο διερωτάται…. vaios/18-1-2010 Αφιέρωμα στον ΚΥΡ

Μια σειρά με εικονογραφημένες ιστορίες απο την Παλαιά Διαθήκη, για παιδιά απο 8 εώς 12 ετών.. Στα κείμενα και στο σχέδιο είναι ο Σπύρος Κόντης ενώ η σειρά έχει και θεολογική επιμέλεια, που την κάνει ο Παντελής Ζούρας.. Έχουν βγεί σίγουρα 6 τεύχη (θεωρώ ως τελευταίο αυτό που εχω εγώ..) και σαν έβδομο στην σειρά διαφημίζει τον 'Σολομώντα'. 36 σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα) και όλο έγχρωμο. Ένα δείγμα απο το 6ο τεύχος 'Δαβίδ & Γολιάθ' Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον vaios. Αφιέρωμα στον Σπύρο Κόντη

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΠΡΟΛΟΓΟΣ: ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΟΥΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟ: ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΟΥΣΗΣ - ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ (1962) ΤΙΜΗ: 8€ (ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ) Το Blurb του βιβλίου γράφει τα εξής: Η μελέτη αυτή αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια συστηματοποιημένης καταγραφής των ιστοριών κόμικς Ελλήνων δημιουργών που κινούνται στο χώρο του φανταστικού. Περιλαμβάνει δημιουργούς που οι ιστορίες τους αγγίζουν το φανταστικό σε όλες του τις αποχρώσεις, από τα ονειρικά οράματα έως τη σκληροπυρηνική επιστημονική φαντασία. Όταν μιλάμε για ελληνικά κόμικς επιστημονικής φαντασίας, αναφερόμαστε σε ένα πολύ περιορισμένο αριθμό ιστοριών και άλμπουμ, από τα οποία ελάχιστα θα μπορούσαν να αποδεχθούν 100% τον όρο «SF», και αυτό γιατί οι επιρροές από το χώρο του fantasy, της ευρύτερης λογοτεχνίας του φανταστικού, και των παραδοσιακών ευρωπαϊκών κόμικς είναι ιδιαίτερα έντονες. Αρκετά μεγάλος όμως είναι ο αριθμός των κόμικς ιστοριών που κινούνται στον ευρύτερο χώρο του φανταστικού, στα είδη του υπερφυσικού τρόμου, του σουρεαλιστικού ενυπνίου (ονείρου) και της ανοίκειας αφήγησης λόγου χάρη, ή υβριδικές ιστορίες που συνδυάζουν fantasy και επιστημονική φαντασία σε διάφορες και εκλεκτικές αναλογίες και συγγένειες, με μόνο γνώμονα τις επιρροές και καταβολές του κάθε δημιουργού. Η ανάμειξη των ειδών αποτελεί βέβαια σύνηθες φαινόμενο στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, των κόμικς, αλλά και των μεταμοντέρνων τεχνών γενικότερα, αλλά στην Ελλάδα σίγουρα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για οργανωμένο κίνημα δημιουργών κόμικς του φανταστικού, μιας και όλοι οι δημιουργοί, λίγο έως πολύ, καταπιάνονται με διάφορα θέματα και τεχνοτροπίες. Οι ιδιαιτερότητες της χώρας μας στον εκδοτικό τομέα, εξάλλου, θα καθιστούσαν καταστροφικό τον ενδεχόμενο αυτο-εγκλωβισμό των δημιουργών σε αυστηρώς συγκεκριμένες θεματικές ενότητες. ----------------------------------- Απόσπασμα από την κριτική του Λ. Ταρλαντέζου στην Καθημερινή ...κυκλοφόρησε η πολύ σημαντική μελέτη «Ιχνηλατώντας το Φανταστικό: Τα Ελληνικά Κόμικς του Φανταστικού 1978 - 2004», που αποτελεί μία σημαντική ιστορική πηγή για έναν μεγάλο αριθμό κόμικς Ελλήνων καλλιτεχνών που ασχολήθηκαν με το φανταστικό. Πρόκειται για μια καταγραφή των κόμικς φαντασίας που δημοσιεύθηκαν στα ελληνικά ενήλικα περιοδικά (Κολούμπρα, Μαμούθ Comix, Tarkidi Magazine, Βαβέλ, Πράσινη Γάτα, Παρά Πέντε, Μικρό Παρά Πέντε, Επόμενη Μέρα, Κούκου, 9) ή κυκλοφόρησαν σε άλμπουμ το χρονικό διάστημα 1978 - 2004. Eχοντας ως αφετηρία τα κόμικς επιστημονικής φαντασίας του Πάνου Κουτρουμπούση από το 1975 οι συγγραφείς αναλύουν το έργο αρκετών δημιουργών: Γ. Καλαϊτζή, Αρκά ή Αντώνη Ευδαίμων, Θόδωρου Υφαντίδη, Νικόλαου Μυρίτη, Ηλία Πολίτη, Δημήτρη Βιτάλη, Κώστα Τζεβελέκου, Ηλία Ταμπακέα, Ανδρέα Ζαφειράτου και αρκετών άλλων. Το βιβλίο κλείνει με έναν χρήσιμο κατάλογο ιστοριών κόμικς δημιουργών που κινούνται στον χώρο του φανταστικού. Παραβλέποντας την επιφανειακή προσέγγιση των συγγραφέων σε κάποια κόμικς, πιστεύουμε πως η έκδοση είναι πολύ σημαντική διότι φωτίζει (έστω και με αρκετές παραλείψεις) ένα μέχρι πρότινος σκοτεινό παρελθόν των ελληνικών κόμικς του φανταστικού. Βέβαια οι γνώστες της Eνατης Τέχνης γνωρίζουν πως ελληνικά κόμικς του φανταστικού υπήρχαν και πριν από το 1978 [Μπαρμπαρέλλο «X-17» Από τον Πλανήτη «FF-001» του ΛΟΓΟ (Γιάννης Λογοθέτης) στο περιοδικό Αστερίξ το 1968 κ.ά.]. Υπάρχουν κάποιες πολύ σημαντικές παραλείψεις σημαντικότατων κόμικς, θα αρκεστώ σε μερικές αναφορές: το κόμικ άλμπουμ «Ο Εχθρός του κ. Humanth» (Oμβρος, 1995) των Γιώργου Λαναρά και Μιχάλη Κόκκινου, τα κόμικς σκληρής και ατόφιας επιστημονικής φαντασίας «Ο Αρχηγός και Εφιάλτης» του Δημήτρη Αποστολόπουλου που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Αγόρι», το κόμικ «Οι Κυρίαρχοι του Σύμπαντος» (El Greco) των Κώστα Τζεβελέκου και Λ. Ολυμπίου, καθώς και πολλά άλλα κόμικς που δημοσιεύθηκαν στην Τρύπα, το Νέο Επίπεδο και το Cine 7. Και δυστυχώς έμεινε απ’ έξω και το φανταστικό μονοσέλιδο «Βοήθεια» (δημοσιεύθηκε στην Κολούμπρα) του Γιάννη Γεωργαρίου, που το θεωρώ ένα αριστούργημα υπαρξιακής ανησυχίας. Ξέχωρα πάντως από τις όποιες επισημάνσεις, το βιβλίο είναι ένα από τα καλύτερα πάνω στην έρευνα των ελληνικών κόμικς και βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Τα μόνα τρανταχτά αρνητικά στην έκδοση είναι το κακό εξώφυλλο και το λιγοστό φωτογραφικό υλικό (που για ένα τέτοιο θέμα έπρεπε να είναι πιο πλήρες). ---------------------------------- Εγώ να προσθέσω ότι εκτός των δημιουργών που αναφέρονται στο παραπάνω κριτικό σημείωμα υπάρχουν ακόμη στο βιβλίο κεφάλαια για τους: Χειλά & Κόλλια (Ύψιλον), Τσούκη, Κων, Λώλο κλπ. Ο κατάλογος ελληνικών κόμικς sci-fi (ή περίπου) αν και ελλιπής είναι πάρα πολύ χρήσιμος. Στον πρόλογο του Αβραάμ Κάουα υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις για τη λειτουργία του φανταστικού στα κόμικς σε σχέση με το φανταστικό στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο. Μόνο 8€!!

AzODD Εκδότης : azODD team Γραφικες Τεχνές Ημερ/νία έκδοσης : 2005 (1 τεύχος) Οκτωβριος 2006 (21/2) Αριθμός σελίδων : 60 (1 τεύχος) 32 (21/2) Εγχρωμο Τιμή εκδότη : 6.00€ (1 τεύχος) 3.00€ (21/2) Ένα απο τα πιό προσεγμένα fanzines που έπεσαν στα χέρια μου τα τελευταία χρόνια.. Το νούμερο 1 περιέχει και cd με gallery, films και animation ... Το τεύχος 2 1/2 έχει 9 ιστορίες 2 του Kein+ (Κώστας Καρτελιάς),1 του Θόπις (Θοδωρής Πιρπίρογλου), άλλη μία του Θόπις σε συνεργασία με amis και απο 1 ο Βασίλης Λώλος, η Δάφνη Καντζιλιέρη,η Αλεξία Οθοναίου, ο Βαγγέλης Ανδρουτσόπουλος και ο Nemo Ramjet. Τα τέυχη 1 & 2 είναι με ποιό πολλές σελίδες και έχει και cd μέσα.. Το περιοδικό Azodd απο το τευχος 3 αλλάζει όνομα και γίνεται πλέον Odd Press Magazin (με cd μεσα) .. --- Το μέλος nihilo πρόσθεσε ΕΔΩ: (σνιπ) Δεν ξέρω πάντως αν έχω χάσει νέα, αλλά είχα διαβάσει σε σελίδα το +kein (νομίζω στο deviantart) ότι δεν πρόκειται να βγάλουν άλλο τεύχος (αν και δε βρίσκω τώρα το σχετικό journal για να το παραθέσω) Edit: λινκ για την ανακοίνωση Το μέλος Melandros πρόσθεσε ΕΔΩ: To azODD εκτός απο τα 3 τεύχη, κυκλοφόρησε και ενα ημερολόγιο (ένα εχω εγώ... δεν ξέρω για κάτι άλλο..) Παρουσίαση ΕΔΩ Μετά απο το azODD, έρχεται το oddpress magazin που δεν ξέρω πόσα τεύχη έβγαλε.. σαν τελευταίο (και μοναδικό ) έχω το νούμερο 4 Παρουσίαση ΕΔΩ

Τον Σεπτέμβριο του 2005 (το 1996 είχε βγει η 1η σειρά) η Modern Times κυκλοφορεί σε περιοδικό τις περιπέτειες της γνωστής σε όλους μας Μάγιας Μέλισσας. Το περιοδικό περιέχει μία σύντομη εικονογραφημένη ιστορία με την Μάγια και διάφορα παιχνίδια και κατασκευές για του μικρούς μας φίλους. Επίσης το κάθε τεύχος συνοδεύεται από ένα DVD με την Μάγια. Δεν γνωρίζω στα πόσα τεύχη σταμάτησε, τιμή 2,90 ευρώ. Μια σελίδα για να πάρετε μια ιδέα. Το εξώφυλλο από τον πρώτο τόμο. Το 2007 ακολούθησε η 3η Σειρά

Λοιπόν δε βρήκα κάποιο review για το συγκεκριμένο κόμικ, και μιας και τα γράφω στο blog μου και δεν τα διαβάζει κανείς ας τα βάλω κι'εδώ να τα δουν κάποιοι αν δεν τόχουν διαβάσει. The Fountain. Μια πορεία ανά τους αιώνες, μια μαγευτική ιστορία, ένα μυστικό πιο πολύτιμο και από τη ζωή την ίδια, χαμένο στις επιδρομές των κονκισταδόρ κατά των Μάγια. Ένας άνδρας, μια γυναίκα, ένα ζευγάρι, μια αρρώστια με προδιαγεγραμμένη κατάληξη, ένας αγώνας against all odds. Το μυστικό του Fountain στοιχειώνει τα όνειρά του και ταυτόχρονα τον εξυψώνει. 500 χρόνια μετά το παρόν, η ονειρική του διαδρομή καταλήγει σε μια nebula γύρω από ένα άστρο που πεθαίνει. Όπως κι’εκείνη πριν 500 χρόνια. Θα έδινε τα πάντα για να τη σώσει. Και τα έδωσε. Από το θάνατο στις επιδρομές κατά των Μάγια, μέχρι τον δεύτερο θάνατο εν έτει 2000, τον πιο επώδυνο απ’όλους, στον τρίτο θάνατο-ανάσταση 500 χρόνια αργότερα. Όσοι το διαβάσετε θα μεταφερθείτε σε έναν κόσμο ονείρων, ματαιοδοξίας, αγάπης και τραγωδίας. Πράγματι, Death is the road to awe.

No.1 έκδοση Δεκέμβριος 2005 Νο.2 // Ιανουάριος 2006 Νο.3 // Φεβρουάριος 2006 Η πρώτη έκδοση του τίτλου στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Νέα Σύνορα/Α. Λιβάνη το 1996, παρουσίαση εδώ.

Ο Megaman ή Rockman όπως είναι γνωστός στην Ιαπωνία, είναι από του πλέον γνωστούς χαρακτήρες που έχουν ξεπηδήσει από τα videogames. Δημιουργημένος το 1987 από την Capcom, έχει πρωταγωνιστήσει σε ένα πλήθος βιντεοπαιχνιδιών, ενώ νέες σειρές παιχνιδιών με παραλλαγές της αρχικής συνταγής, κρατάνε στην επικαιρότητα τον χαρακτήρα. Μια από τις εναλλακτικές σειρές είναι και το Mega Man Battle Network το οποίο έχει εμπνεύσει την δημιουργία της τηλεοπτικής σειράς κινουμένων σχεδίων MegaMan NT Warrior ή Rockman EXE όπως είναι γνωστό στην Ιαπωνία. Αυτό με την σειρά του επέφερε την δημιουργία του ομότιτλου κόμικ. Παρόλα τα κοινά στοιχεία, το videogame τα κινούμενα σχέδια και το κόμικ διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, ενώ το κόμικ με την σειρά του διαφέρει στην ονοματολογία μεταξύ Αμερικάνικης (βγήκε από την VIZ Media εκεί) και Ιαπωνικής έκδοσης. Στην χώρα μας τον τίτλο τον κυκλοφόρησε η Modern Times το 2005 σε μια έκδοση 36 σελίδων και με καλή ποιότητα εκτύπωσης. Κάθε τεύχος συνοδευόταν από ένα DVD (τώρα αν στην πραγματικότητα ήταν vcd δεν το γνωρίζω). Δεν γνωρίζω πότε σταμάτησε. Μου κάνει εντύπωση που το αναφέρουν σαν manga στις αναρτόμενες πληροφορίες, καθώς το όλο στήσιμο προϊδεάζει για TV capture από τα επεισόδια της σειράς κιν. σχεδιών! Πουθενά επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία δημιουργών, κάτι που δεν θεωρώ τυχαίο. και ένα εξώφυλλο τόμου. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ftsgr. Χορηγός παρουσίασης: Pavlos sentsogiver Productions!

Τί σχέση μπορεί να έχουν η αφισολολλήτρια 1, με τον αφισσοκολλητή 2, τον αφισοκολλητή 3, έναν εξηντάρη με ολοκαίνουριο παπί, 15 μαύρους που πουλάνε cd και 12 μπάτσους, της συνομοταξίας ''Ειδικός Φρουρός'' ?? Μια ιστορία 8 σελιδων (μαζί με τα εξώφυλλα) σε σχέδιο : jnor και σενάριο : hubats που τυπώθηκε τον 05/2005 σε 1000 αντίτυπα και μοιράστηκε δωρεάν μαζί με το περιοδικό ''αυτό/''.. Το 8σέλιδο κόμικ αυτό δεν είναι συραμμένο (είναι το ένα τετρασέλιδο μέσα στο άλλο) και είναι εκτυπωμένο σε λεπτό χαρτί μέν, αλλά σε καλής ποιότητας θα μπορούσαμε να πούμε. Επίσης σαν ονομασία έβαλα αυτό που γράφει απο έξω, άν και μέσα σε δύο σημεία (στην αρχή της ιστορίας καθώς και στην 3η σελίδα) γράφει πάνω πάνω Τα Συστατικά Του Μητροπολιτικού Γεγονότος, που θα μπορούσε να είναι και αυτό η ονομασία του.. Το The Right Of Way είναι ένα κείμενο, απο τον William Carlos Williams γραμμένο κάπου στα 1920. Λοιπά στοιχεία έκδοσης δεν λέει πουθενά (εκτός απο ημερομηνία και αντίτυπα), μόνο ένα Προταιραιότητα που γράφει στο εξώφυλλο (ανήκει πάντως σίγουρα στον αριστερό χώρο..). και η πρώτη σελίδα της ιστορίας.. Αφιερωμένο στον ΠρασινοΔημήτρη και σε μια φίλη που έχω καιρό να την δώ και μου (και σίγουρα μας) λείπει πολύ !!

Ένα κόμικ που μας έρχεται απο την Θεσσαλονίκη, απο τους Σταύρακα (σκέτο!!) στο σχέδιο και Λ. Δουκίδου & Στ. Μαβίδη στα κείμενα.. 15 ιστορίες απο αδιάφορα χαριτωμένες, εώς και πολύ καλές μερικές απο άποψη σεναρίου, όμως απο σχέδιο όλες αδιάφορες. Όλες οι ιστορίες είναι μονοσέλιδες και δισέλιδες και ανα μία με δύο ιστορίες υπάρχει και μια σελίδα, με ένα σκίτσο που είναι σαν πρόλογος της επόμενης ιστορίας.

Το Δεκέμβριο 2005 γίνετε μια έκθεση με θέμα Πολιτική Γελοιογραφία που διήρκησε έως τις 12 Μαρτίου 2006, την οποία οργάνωσε και παρουσίασε το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία. Ααυτός είναι ο κατάλογος της έκθεσης αυτής και εκτός απο τις γελοιογραφίες, μέσα υπάρχει και ένα πολύ μικρό βιογραφικό ξεχωριστά για κάθε έναν απο τους 29 σκιτσογράφους που πήραν μέρος. Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα (..από τον πρόλογο του βιβλίου) ..... Στην έκθεση παρουσιάζονται 29 σκιτσογράφοι που παρακολουθούν τον παλμό της κοινής γνώμης όπως εκφράζεται μέσα από τον αθηναϊκό ημερήσιο και κυριακάτικο Τύπο. Ο καθένας από αυτούς -και ανάμεσά τους μία γυναίκα- έχει το δικό του ξεχωριστό στίγμα που τον κάνει αναγνωρίσιμο σε όλους μας, χωρίς καν να χρειάζεται να βάλει την υπογραφή του. Αναγνωρίσιμο μεν αλλά ίσως το έργο των πολιτικών γελοιογράφων να μην είναι τόσο αναγνωρισμένο. Η "Έκθεση Πολιτικής Γελοιογραφίας" που οργανώνει το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Kοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία σκοπό έχει να υπογραμμίσει τόσο την καλλιτεχνική όσο και την κοινωνική προσφορά των πολιτικών γελοιογράφων στο αέναο δημοκρατικό γίγνεσθαι..... Στο εξώφυλλο του καταλόγου δουλειά του Ηλία Κουμετάκη..

Σειρά του γνωστού από τις σελίδες της Βαβέλ Alex Varenne (βλέπε Έρμα Τζάγκουαρ - erma) να περάσει από το Free. Στο ίδιο μέγεθος και στυλ εκτύπωσης με το Αγάπη μόνο, το "Erotic Opera" είναι μια συλλογή μικρών ιστοριών στο γνωστό ερωτικό μοτίβο του καλλιτέχνη. Αν δεν κάνω λάθος ήταν και η τελευταία κυκλοφορία άλμπουμ που περιελάμβανε το περιοδικό ως ξεχωριστό ένθετο. Ακολούθησαν 2 ακόμη άλμπουμ μεν, που όμως αυτή τη φορά ήταν ενσωματωμένα στις σελίδες του Free σαν κανονική ύλη.

Το Deal With The Devil είναι ένα crime κόμικ που βγήκε το 2005 σε 5 τεύχη απο την Alias Enterprises σε σενάριο του Mike S Miller και εικονογράφηση του Sherwin Gerald Schwartzrock. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένας profiler του FBI (ο καλύτερος σύμφωνα με τους συναδέρφους του) ο οποίος κατα την καταδίωξη ενός serial killer τραυματίζεται και χάνει το ένα του πόδι.Αυτό τον ρίχνει ψυχολογικά και σταδιακά απομακρύνεται απ'όλους και κλείνεται στον εαυτό του.Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ο ίδιος serial killer εμφανίζεται στην πόρτα του και του ζητά να ... τον βοηθήσει. Θεωρώ οτι είναι ένα πολύ καλό αστυνομικό θρίλερ.Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που κάποια ιστορία εξερευνά τη σχέση ανάμεσα στον αστυνόμο και τον δολοφόνο αλλά θεωρώ οτι είναι απο τις καλές ιστορίες και όχι απο αυτές που βγαίνουν με το κιλό απο τα στούντιο του Χόλιγουντ.Προσωπικά με κράτησε μέχρι το τέλος χωρίς να βαρεθώ και μου άρεσαν ιδιαίτερα και οι δύο πρωταγωνιστές. Επίσης ψάχνοντας στο internet βρήκα αυτό το άρθρο που μιλάει για πιθανή μεταφορά του κόμικ στο σινεμά απο την Lionsgate Entertainment. Περισσοτερα κομικς του Mike Miller : Dragonlance : The Legend Of Huma Imaginaries

Το Paradox είναι μια μίνι σειρά που εκδόθηκε απο την Αrcana Studio και ολοκληρώθηκε σε 3 τεύχη το 2005.Το σενάριο είναι του Christos Gage και η εικονογράφηση του Luis Henrique Ribeiro . Υπόθεση: Βρισκόμαστε σ'ένα παράλληλο σύμπαν όπου οι άνθρωποι δεν έχουν ακολουθήσει το δρόμο της επιστήμης αλλά το δρόμο της μαγείας.Έτσι τα πάντα "λειτουργούν" με ξόρκια.Όσοι πιστεύουν στην επιστήμη θεωρούνται τσαρλατάνοι και απατεώνες (αυτό δηλαδή που συμβαίνει στον δικό μας κόσμο με αυτούς που ασχολούνται με τη μαγεία). Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών Sean Nault ο οποίος καλείται να διαλευκάνει μια σειρά παράξενων εγκλημάτων που γίνονται με ....πιστόλι.Έλα όμως που κανεις δεν μπορεί να καταλάβει τί είναι το πιστόλι και πώς μπορεί να λειτουργεί κάποιο όπλο χωρίς μαγεία. Γενικά το θεωρώ αρκετά καλό και έξυπνο κόμικ που παρόλο που είναι αστυνομικό,αυτό που σε κερδίζει είναι η όλη ιδέα του παράλληλου αυτού σύμπαντος.Είναι απο τα πρώτα σενάρια για κόμικ του Christos Gage (ο οποίος χώθηκε πολύ δυναμικά στον χώρο γράφοντας κόμικς για τη Marvel και για τη Wildstorm).O πρωταγωνιστής είναι αρκετά ενδιαφέρον χαρακτήρας.Είναι κάτι σαν τον Fox Mulder στο X-Files ή τον Dale Cooper στο Twin Peaks μόνο που αυτός είναι παράξενος γιατί σ'ένα κόσμο που κυριαρχεί η μαγεία και το μεταφυσικό,αυτός πιστεύει στην επιστήμη. Περισσότερες πληροφορίες στο site της Arcana. Ακομα απο τον Christos Cage : Spider-man/Fantastic Four

Τίτλος: WALT DISNEY and GEMSTONE PUBLISHING presents Donald Duck and Uncle Scrooge Εκδοτική: Gemstone Publishing (11/2005) Κείμενα : John Lustig, Carl Barks Σχέδια : Pat Block, Carl Barks Σελίδες: 64 + εξώφυλλα Χρώμα : Έγχρωμο Σχήμα: 17x26 Τιμή: 6.95 $ ISBN: 1-888472-05-7 Το 2005, δηλαδή περίπου 2 χρόνια πριν το "The Barks-Rosa Collection", η Gemstone έβγαλε αυτό το τεύχος, το οποίο είχε τις ιστορίες "North of the Yukon" και "Somewhere in Nowhere", η οποία ήταν και η τελευταία ιστορία που είχε συμμετοχή ο Barks. Εκτός από τις ιστορίες, περιλαμβάνονται και δύο συνεντεύξεις των δημιουργών, στις οποίες αναφέρονται στην εμπειρία τους που συνεργάστηκαν με τον Carl Barks. :beer: Αφιερωμα στον Carl Barks ΕΔΩ Εργογραφια του στα ελληνικα ΕΔΩ

Τον Οκτώβριο του 2005 η Μαμούθ κυκλοφόρησε τον πρώτο (και μοναδικό μέχρι στιγμής) τόμο από το στριπ "Μαθητής Κασκαρίκας". Είναι μετάφραση του 8ου τόμου (ο 12ος κυκλοφόρησε τον 8/06) της σειράς L' El?ve Ducobu σε σενάριο Zidrou και σχέδιο Godi. Ένα μικρό δείγμα του στριπ, μπορείτε να δείτε στο Στριπ της Εβδομάδος ΕΔΩ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον Yoshimitsu Στην Γαλλία έχουν κυκλοφορήσει 20 τόμοι 1. Un copieur sachant copier 06/1997 2. Au coin ! 03/1998 3. Les réponses ou la vie ? 01/1999 4. La lutte des classes 08/1999 5. Le roi des cancres 06/2000 6. Un amour de potache 03/2001 7. Vivement les vacances! 08/2001 8. Punis pour le meilleur et pour le pire 04/2002 9. Le fortiche de la triche 08/2003 10. Miss Dix sur Dix 08/2004 11. Peut mieux faire! 08/2005 12. 280 de Q.I. 08/2006 13. Pas vu, pas pris ! 08/2007 14. Premier de classe (en commençant par la fin) 08/2008 15. Ça sent les vacances ! 06/2009 16. Confisqué ! 06/2010 17. Silence, on copie! 06/2011 18. Révise un max ! 04/2012 19. Ducobu, élève modèle 05/2013 20. 0+0=duco! 06/2014 Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τον DJO Bedetheque