Αναζήτηση στην Κοινότητα

Αστυνομικός στη Βιρμανία. Άστεγος στην Αγγλία. Επαναστάτης στον Ισπανικό Εμφύλιο. «Εκείνη τη στιγμή μιλούσα με τους φρουρούς για την αλλαγή σκοπιάς. Ξαφνικά στη μέση της φράσης ένιωσα… Μου είναι δύσκολο να περιγράψω αυτό που ένιωσα… Σαν να άκουσα κοντά μου έναν δυνατό κρότο και είδα μία εκτυφλωτική αστραπή… Την επόμενη στιγμή τα γόνατά μου λύγισαν», είναι οι λέξεις που χρησιμοποίησε ο George Orwell για να περιγράψει γλαφυρά τον τραυματισμό του στον Εμφύλιο της Ισπανίας. Η σφαίρα είχε διαπεράσει τον λαιμό του. Γλίτωσε ξεκάθαρα από θαύμα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι συγγραφείς που έχουν ζήσει μία μυθιστορηματική ζωή. Απλά, στην περίπτωση του φλεγματικού Βρετανού, τα έργα και οι ημέρες του ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ο άνθρωπος πίσω από το εμβληματικό 1984 (εκδ. Μεταίχμιο) και τη σατιρική Φάρμα των Ζώων (εκδ. Ψυχογιός) είχε δοκιμάσει σχεδόν όλες τις εκδοχές του ανθρώπινου βίου. Μπορούσε να κινηθεί με την ίδια ευκολία ανάμεσα στα πιο αριστοκρατικά σαλόνια του Λονδίνου και τα πτωχοκομεία της βρετανικής πρωτεύουσας. Οι αποφάσεις που έπαιρνε στη ζωή φαίνεται πως ήταν αποτέλεσμα κάποιας προσωπικής ιδεολογικής πυξίδας. Πρωτοπόρος, πεισματάρης, sui generis, συχνά αντιφατικός, ο Orwell δύσκολα έμπαινε σε καλούπια. Τι γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος για τον κατά κόσμον Eric Arthur Blair που ερχόταν στη ζωή πριν ακριβώς 120 χρόνια; Για τους περισσότερους, είναι ο άνθρωπος που υπογράφει το ίσως πιο προφητικό βιβλίο του 20ου αιώνα (1984) και την πιο σκληρή λογοτεχνική κριτική που ασκήθηκε ποτέ στη Σοβιετική Ένωση (Η φάρμα των ζώων) με τον πλέον έμμεσο τρόπο. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν τις δύσκολες μέρες και τις επικές περιπέτειες που έζησε αυτός ο άνθρωπος στη σύντομη ζωή του. Μία μυθιστορηματική ζωή «Δεν είχα όρεξη να σκοτώσω τον ελέφαντα. Αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Το πλήθος σιώπησε απότομα, ακινητοποιήθηκε και ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από χίλια χείλη», διαβάζουμε στο εξαιρετικό βιογραφικό graphic novel των Pierre Christin και Sebastien Verdier που κυκλοφόρησε πριν κάποια χρόνια από τις εκδόσεις Μίνωας. Ειλικρινά, ποιος περίμενε ότι ο Orwell – γόνος μεσοαστικής οικογένειας, δημοσιογράφος και συγγραφέας με σαφέστατα δημοκρατικές και σοσιαλιστικές πεποιθήσεις – είχε διατελέσει αστυνομικός στη Βιρμανία; Και όμως ήταν η πρώτη του δουλειά. Λίγο πριν, είχε αποφοιτήσει από το ξακουστό κολλέγιο του Eton. Λίγο αργότερα, θα αποφάσιζε να τα παρατήσει όλα και να ζήσει ως πλάνητας δίπλα στους άστεγους και τους φτωχοδιάβολους της πατρίδας του. Έτρωγε σε συσσίτια, σύχναζε σε κακόφημες pubs, συναγελαζόταν με το «αλάτι της Γης»· απλούς ανθρώπους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Μία εργατική τάξη που τυραννιόταν από τα σκληρά ωράρια, τις πενιχρές αμοιβές, τον υποσιτισμό και το κρύο. Έζησε για κάποιο καιρός ως άστεγος για να γνωρίσει αυτόν τον κόσμο από κοντά – αν και παρότι φορούσε κουρέλια, εκείνοι καταλάβαιναν την ταξική καταγωγή του καθώς δεν μπόρεσε ποτέ, σε όλη του τη ζωή, να αποβάλλει την αριστοκρατική προφορά του Eton από την ομιλία του. Ο Orwell χρειάστηκε να παλέψει πολύ για να τα καταφέρει στον κόσμο των γραμμάτων. Οι απορρίψεις για τα πρώτα του μυθιστορήματα διαδέχονταν η μία την άλλη. Έτσι, στράφηκε προς τη δημοσιογραφία για να μπορέσει να εξασφαλίσει τα προς το ζην για μία αξιοπρεπή διαβίωση. Όταν όμως τελικά τα κατάφερε, και όντας μόλις για λίγο καιρό παντρεμένος, τα παράτησε όλα. Ένιωσε να τον καλεί ένα ιδεολογικό καθήκον. Σε αντίθεση με αρκετούς συγγραφείς, όπως ο Ernest Hemingway, που βρέθηκαν στον Ισπανικό Εμφύλιο κατέχοντας τον ρόλο του ρεπόρτερ, εκείνος άφησε πίσω τη γυναίκα του, ταξίδεψε μέχρι τη Βαρκελώνη, κατατάχθηκε στο POUM (Partit Obrer d’ Unificació Marxista) και ανέβηκε στο βουνό με το ντουφέκι στα χέρια. Εκεί ήταν που τον βρήκε και η σφαίρα που παραλίγο να του στερήσει τη ζωή. Μάλιστα οι περιπέτειές του δε σταμάτησαν σε αυτό, αφού τελικά χρειάστηκε να φυγαδευτεί με κινηματογραφικό τρόπο από την Ισπανία, γλιτώνοντας στο τσακ τη σύλληψη όχι από τους φασίστες του Franco, αλλά από τους φιλοσοβιετικούς επαναστάτες που είχαν πάρει τα ηνία του Δημοκρατικού Στρατού. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η τόσο πλούσια σε εμπειρίες ζωή του Orwell δεν είχε συνδυαστεί με κάποια μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Έπρεπε να ζήσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να καταταγεί στην Εθνοφρουρά, να νοσήσει σοβαρά από φυματίωση, να υιοθετήσει ένα αγόρι, να χάσει την πρώτη του γυναίκα, να αυτοεξοριστεί στη νήσο Jura, να παντρευτεί τη δεύτερη, για να ζήσει το συγγραφικό μεγαλείο: Η Φάρμα των ζώων και το 1984 τον έβαλαν, καθόλου άδικα, στο πάνθεον με τους σπουδαίους συγγραφείς. Εκατόν είκοσι χρόνια μετά τη γέννησή του, και καθώς ο κόσμος μας βυθίζεται σε νέες δυστοπίες (πανδημίες, άνοδος απολυταρχικών πολιτικών, παντελής έλλειψη ιδιωτικότητας), ο Orwell είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Μόνο τυχαίο δεν είναι άλλωστε το γεγονός ότι τα κορυφαία έργα του εκδόθηκαν τα τελευταία χρόνια ξανά όχι από έναν, ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον τρεις ελληνικούς εκδοτικούς οίκους. Ο Βρετανός συγγραφέας παραμένει σημείο αναφοράς με τα κείμενά του. Πόσο καλός γραφιάς ήταν όμως ο George Orwell; Αυτή είναι μία άλλη τρομερά ενδιαφέρουσα ιστορία για μία από τις πιο εύστοχες πένες του 20ου αιώνα. Ενός συγγραφέα τόσο σημαντικού ώστε να διαθέτει τον δικό του επιθετικό χαρακτηρισμό: Όταν ακούμε «οργουελιανή ατμόσφαιρα», όλοι καταλαβαίνουμε κατευθείαν τι θέλει να πει ο ποιητής. Και το σχετικό link...

Πάνω από εβδομήντα χρόνια μετά τον θάνατο του Βρετανού μυθιστοριογράφου Τζορτζ Όργουελ, μαθαίνουμε για τη ζωή του και ξαναδιαβάζουμε τα εμβληματικά έργα του μέσα από εξαιρετικά καλαίσθητα κόμικς. Υπήρξε φοιτητής στο Ίτον, αστυνομικός στη Βιρμανία και εθελοντής κατά του Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο. Ήταν σοσιαλιστής και επαναστάτης αλλά και εχθρός του σταλινισμού. Και βέβαια, ήταν δημοσιογράφος και μυθιστοριογράφος, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Πάνω απ’ όλα όμως, ήταν οραματιστής. Ένας άνθρωπος πολύ μπροστά από την εποχή του. O Τζορτζ Όργουελ (συγγραφικό ψευδώνυμο του Έρικ Άρθουρ Μπλερ) απέδειξε ότι και στην εποχή μας συνεχίζουν να βγαίνουν προφήτες. Το ψευδώνυμο που υιοθέτησε έγινε πολιτικός όρος, για να περιγράψει την εξουσιαστική διαστρέβλωση της πραγματικότητας, την απολυταρχία, τη δυστοπία. Ενώ τα βιβλία του έχουν εμπνεύσει ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, animation και τηλεοπτικές σειρές. Το «1984» διά χειρός Fido Nesti Από την 1η Ιανουαρίου του 2021 και αφού έχουν συμπληρωθεί 70 χρόνια από τον θάνατο του συγγραφέα, τα πνευματικά δικαιώματα των βιβλίων του έπαψαν να ισχύουν. Το γεγονός αυτό πυροδότησε έναν (αναμενόμενο) εκδοτικό οργασμό παγκοσμίως. Μόνο στην ελληνική αγορά, κατά τη διετία 2020-2021, το δημοφιλές «Χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα» κυκλοφόρησε σε δώδεκα διαφορετικές μεταφράσεις! Ανάμεσα στις πάμπολλες αυτές εκδόσεις, ξεχωρίζουμε κάποια κόμικς μέσα από τα οποία οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες μπορούν να έρθουν σε επαφή με τη ζωή και τα μυθιστορήματα ενός σπουδαίου συγγραφέα, ο οποίος δεν διαβάζεται απλά ως fiction novelist αλλά ως πολιτικός στοχαστής… Μια συναρπαστική ζωή «Η ζωή του ήταν εξίσου συναρπαστική με τα βιβλία του», μας προδιαθέτει η παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του κόμικς «Όργουελ». Και πράγματι, η ανάγνωση αυτού του εξαιρετικά καλοσχεδιασμένου βιογραφικού έργου (σε σενάριο Πιερ Κριστέν και σχέδιο Σεμπαστιέν Βερντέ) επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές: «Απόφοιτος του Ίτον, αστυνομικός, προλετάριος, δανδής, πολιτοφύλακας, δημοσιογράφος, επαναστάτης, μυθιστοριογράφος, εκκεντρικός, σοσιαλιστής, πατριώτης, κηπουρός, ερημίτης, προφητικός» είναι οι ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο που έζησε μόλις 47 χρόνια· αλλά τι χρόνια! Μιλάμε για το πρώτο μισό του 20ού αιώνα: μια εποχή πυρός και σιδήρου, που άφησε το αποτύπωμά της στον νεαρό Έρικ Μπλερ, γεννημένο στη Βεγγάλη της βρετανοκρατούμενης Ινδίας, γιο Βρετανού αξιωματούχου της αποικιακής διοίκησης και μιας ιδιαίτερα καλλιεργημένης Γαλλίδας. Το «1984» διά χειρός Τορεγκροσά Το κόμικς περιγράφει όλη τη ζωή του Έρικ πίσω από τον… Όργουελ. Του θλιμμένου μοναχικού αγοριού που «βυθιζόταν» παιδιόθεν στα βιβλία. Του μαθητή στο σχολείο του Αγίου Κυπριανού και φοιτητή στο Ίτον. Του μετέπειτα αστυνομικού στη Βιρμανία που, μέσα από την υπηρεσία του στην Αυτοκρατορική Αστυνομία, αντιλήφθηκε τις ταξικές διαφορές και αποστράφηκε τον ιμπεριαλισμό. Του «συντηρητικού» ως προς την αισθητική, αλλά αναρχικού ως προς τον τρόπο ζωής. Του αυτοδίδακτου και επίμονου γραφιά, που επέλεξε το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο από το όνομα του ποταμού στον οποίο ψάρευε. Του μαχητή των Διεθνών Ταξιαρχιών που, μέσα από την εμπειρία του στην Καταλονία (αλλά και εξαιτίας των νέων που κατέφθασαν αργότερα για τις Δίκες της Μόσχας), ένιωσε περιφρόνηση για τον σταλινισμό και το σοβιετικό μοντέλο. Του εθελοντή της Εθνοφρουράς στη διάρκεια των γερμανικών βομβαρδισμών του Λονδίνου. Του θετού πατέρα, που πέθανε από φυματίωση. Ο «Όργουελ» των Κριστέν και Βερντέ εκδόθηκε πρώτη φορά στα γαλλικά το 2019 από τις παριζιάνικες εκδόσεις Dargaud. Κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2020 από τις εκδόσεις Μίνωας. Η Φάρμα των Ζώων «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τ’ άλλα» είναι η περίφημη φράση που μας παραπέμπει απευθείας στη «Φάρμα των ζώων». Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1945 και έγινε αμέσως επιτυχία, αποφέροντας στον συγγραφέα του δόξα και χρήματα. Και μόνο η έκδοσή του θα αρκούσε να προσδώσει στον Όργουελ τον χαρακτηρισμό ενός από τους σημαντικότερους Βρετανούς συγγραφείς όλων των εποχών – αν τη δόξα του δεν «επισκίαζε» στη συνέχεια το «1984». Γραμμένη εν μέσω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η διάσημη αυτή μυθοπλασία αποτελεί μια διαχρονική πολιτική αλληγορία για τους μηχανισμούς της εξουσίας, την εξέγερση ενάντια σε ένα καθεστώς καταπίεσης, καθώς και τις αδυναμίες που οδηγούν στη διάβρωση και στον εκφυλισμό των επαναστατικών ιδεών. Μεταφέροντας τη «Φάρμα των Ζώων» σε μορφή κόμικς (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κάκτος), ο Βραζιλιάνος εικονογράφος Bernardi Odyr κατάφερε με τα ακρυλικά μελάνια του να μετατρέψει αυτό το «αγροτικό παραμύθι» σε αληθινό έργο τέχνης. 1984 «Ο πόλεμος είναι ειρήνη. Η ελευθερία είναι σκλαβιά. Η άγνοια είναι δύναμη». Η παραπάνω φράση συνοψίζει τα τρία συνθήματα του κόμματος στο κράτος της Ωκεανίας. Εκεί, ο Γουίνστον Σμιθ, υπάλληλος επιφορτισμένος να αναθεωρεί την Ιστορία, προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, το οποίο παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα, μέσα από αμέτρητες τηλεοθόνες, ασκώντας τον απόλυτο έλεγχο στις συνειδήσεις και τις πράξεις των ανθρώπων. Το Κόμμα κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Είναι ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου η ακλόνητη πηγή ισχύος είναι ο έλεγχος του παρελθόντος και, δι’ αυτού, ο έλεγχος του μέλλοντος. Αναμφίβολα, η μεγαλύτερη προσφορά του οργουελικού έργου στη σύγχρονη πολιτική σκέψη είναι η σύλληψη της περίφημης Newspeak, αποδιδόμενης ως «Νέας Ομιλίας» ή «Νεογλώσσας». Για παράδειγμα, στο «1984» η λέξη «ελευθερία» μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο σε φράσεις όπως «ο δρόμος είναι ελεύθερος», αλλά όχι με τις παλαιές έννοιες της πολιτικής ή της διανοητικής ελευθερίας. Τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας αποδίδονται στη Νεογλώσσα ως «κατασκηνώσεις χαράς», το υπουργείο Πολέμου ως «υπουργείο Ειρήνης». Κάθε παρέκκλιση από αυτό το σύστημα χαρακτηρίζεται ως «έγκλημα σκέψης». Σε αυτό το θανάσιμο αμάρτημα υποπίπτει ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος, μέχρι που συλλαμβάνεται και περνάει μέσα από μια επώδυνη διαδικασία αναμόρφωσης, μέχρι να αγαπήσει τον Μεγάλο Αδελφό. Αν και καμία άλλη μορφή τέχνης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την απόλαυση της ανάγνωσης αυτού του τόσο συγκλονιστικού βιβλίου, γεγονός είναι ότι και τα δύο κόμικς, που κυκλοφόρησαν το 2021 στα ελληνικά, αποδίδουν με μεγάλο σεβασμό την ατμόσφαιρα και τους κραδασμούς του κειμένου. H διασκευή του Fido Nesti, εικονογράφου από το Sao Paolo, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Η λιτότητα και η καθαρότητα της γραμμής, σε συνδυασμό με τις μονόχρωμες και τις δίχρωμες παλέτες των εικόνων, δίνουν άπλετο χώρο στη ροή του πρωτότυπου κειμένου. Ενώ η γαλλική διασκευή του Ζαν-Κριστόφ Ντεριέν, σε εικονογράφηση Ρεμί Τορεγκροσά (κυκλοφορεί από τις εκδ. Μίνωας) υιοθετεί πιο ρεαλιστική σχεδίαση και τόνους του γκρίζου, παραπέμποντας στον ζόφο του οργουελικού έργου. Ο Όργουελ σε σχέδιο Βερντέ Η σύγχρονη εκδοχή της Newspeak Στο «1984» η Newspeak επινοήθηκε για να εκφράσει την κοσμοθεωρία του ΑΓΓΣΟΣ ή Αγγλικού Σοσιαλισμού, αλλά και για να καταργήσει κάθε άλλον «αιρετικό» τρόπο σκέψης περιορίζοντας τον διανοητικό ορίζοντα των υπηκόων του. Στην εποχή μας, η Newspeak έχει περάσει σε level που θα ξάφνιαζε ακόμη και τον Όργουελ. Π.χ. η παραμορφωτική προπαγάνδα βαφτίζεται «επικοινωνιακή διαχείριση», οι μαζικές απολύσεις «εξορθολογισμός» και η υποδούλωση σε μαφιόζικα κέντρα εξουσίας «συνεργασία με τους θεσμούς». Σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία πίσω, στα τέλη Νοεμβρίου του 2013, μια εξαιρετική έκθεση γελοιογραφίας των Τάσου Αναστασίου και Σπύρου Δερβενιώτη είχε ακριβώς αυτόν τον τίτλο: Newspeak. Μέσα στην καρδιά του μνημονιακού «χειμώνα», οι δύο γνωστοί δημιουργοί σε συνεργασία με τη facebook σελίδα «Λεξικό Ελληνικής Νεογλώσσας», εμπνεύστηκαν από τον Όργουελ και εξέθεσαν γελοιογραφίες που είχαν φτιάξει από την αρχή της κρίσης «για να εκθέσουν τη νεογλώσσα της εξουσίας». Μότο της έκθεσης: «Όταν η νεογλώσσα επικρατήσει, κάθε αιρετική σκέψη θα είναι αδύνατη». Δέκα χρόνια μετά, η νεογλώσσα της εξουσίας φαίνεται να έχει επικρατήσει για τα καλά στους υπηκόους. Μένει να δούμε εάν, στο μέλλον, και ο τελευταίος αιρετικός «θα κερδίσει τη μάχη ενάντια στον εαυτό του», αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό… Και το σχετικό link...

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Μεταφραση:Λινα Σταματιαδη Επιμελεια:Γιαννης Σουλης Φωτοστοιχειοθεσια:¨ΣΥΝΘΕΣΗ" Χρωμογραφησεις:Χ.Αντωνιαδης Εκτυπωση:Α.Γιαννοπουλος Η ΚΑΣΕΤΑ Σκηνοθεσια και δ/νση παραγωγης:Στεφανος Ληναιος Βοηθ.Σκηνοθετη:Γιωργος Γεωγλερης Ηχογραφηση:Cosmosound Αναπαραγωγη:P.V.Sound Ltd-GEMA S.A. Η σειρά Άμπρα Κατάμπρα ήταν μια εικονογραφημένη σειρά τευχών με παραμύθια που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '80. Κάθε τεύχος είχε 5-8 παραμύθια και συνοδευόταν από μια κασέτα μαγνητοφώνου με αφηγήσεις των παραμυθιών από γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες,και με ενα κεντρικο φυλλο για να ζωγραφισουν οι μικροι μας φιλοι τις φιγουρες του εκαστοτε ηρωα του καθε τευχους.Κυκλοφορουσε καθε δευτερη Τριτη. Το ¨Αμπρα Καταμπρα" οπως τα μαθαμε στα Ελληνικα,υπηρξαν ουσιαστικα μεταφορα της Βρετανικης σειρας "Story Teller" η οποια κυκλοφορησε μεταξυ των ετων 1982 και 1985 σε 26 τευχη. Η σειρα γνωρισε επιτυχια και μεταφραστηκε σε πληθος γλωσσες-ευτυχως και στην δικη μας.- Θα ακολουθουσε μαλιστα και δευτερος κυκλος με αλλα 26 τευχη,τον οποιο ομως δεν ειχαμε την τυχη να γνωρισουμε. Στα ακολουθα links μπορειτε να βρειτε ανεβασμενη ολη την σειρα των "Story Teller",στα Αγγλικα τοσο τον πρωτο κυκλο που μεταφραστηκε και κυκλοφορησε στην χωρα μας,τοσο και τον δευτερο "αγνωστο" κυκλο. https://storytellerwebsite.wordpress.com/the-collection/story-teller-1/ https://storytellerwebsite.wordpress.com/the-collection/story-teller-2/ Η σειρά επανακυκλοφόρησε με αντικατάσταση των κασετών από CDs. Συνολικά έχουν κυκλοφορήσει 26 τεύχη,απο την ιδια εκδοτικη https://www.youtube.com/playlist?list=PL6DB9D8FCC0C4FC2D Τεύχη τεύχος 1 Γκομπολίνο (ο γάτος της μάγισσας) : Αλίκη Βουγιουκλάκη Ο λαγός και η χελώνα : Έλλη Φωτίου Το παπουτσόδεντρο : Στέφανος Ληναίος Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά : Κώστας Ρηγόπουλος Τα κόκκινα σκουφάκια : Στέφανος Ληναίος Άλντο : Έλλη Φωτίου, Στέφανος Ληναίος Ο δράκος του δάσους : Στέφανος Ληναίος τεύχος 2 Οι νάνοι και ο τσαγκάρης : Αλέκος Αλεξανδράκης Ο αφέντης τίγρης : Κώστας Ρηγόπουλος Άλντο : Έλλη Φωτίου, Στέφανος Ληναίος Ένα κομμάτι ουράνιο τόξο : Στέφανος Ληναίος Γκομπολίνο (ο καραβόγατος) : Αλίκη Βουγιουκλάκη Η λαίμαργη αλεπού : Έλλη Φωτίου Τα πρόωρα Χριστούγεννα του Αη Βασίλη : Στέφανος Ληναίος τεύχος 3 Ένας μεγάλος μαλλιαρός μπαμπούλας : Στέφανος Ληναίος Ο γάμος της Ζιζής : Στέφανος Ληναίος Γκομπολίνο (ο γάτος του ιππότη) : Αλίκη Βουγιουκλάκη Το λιοντάρι και το ποντίκι : Έλλη Φωτίου Το αυλάκι του Φάνη : Στέφανος Ληναίος Χάνσελ και Γκρέτελ : Κάτια Δανδουλάκη Άλντο : Έλλη Φωτίου, Στέφανος Ληναίος Ο γιος του ήλιου : Κάκια Αναλυτή τεύχος 4 Το ταξίδι της Κατερίνας : Έλλη Φωτίου, Στέφανος Ληναίος Ο μανάβης : Στέφανος Ληναίος Γκομπολίνο (ο σπιτόγατος) : Αλίκη Βουγιουκλάκη Οι γείτονες : Έλλη Φωτίου Τζότζο : Στέφανος Ληναίος Η πριγκίπισσα και το ρεβύθι : Κάτια Δανδουλάκη Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας : Στέφανος Ληναίος Ο Σεβάχ στην κοιλάδα των διαμαντιών : Αλέκος Αλεξανδράκης Οι παλιάτσοι : Στέφανος Ληναίος τεύχος 5 Ο Σπιρτούλης : Κώστας Καρράς Η αλεπού και ο κόρακας : Σταύρος Ξενίδης Ο δρομέας και το γυφτόπουλο : Στέφανος Ληναίος Ραπουνζέλ : Έλλη Φωτίου Το λάθος του Σάμμυ : Σταύρος Ξενίδης Τζότζο : Στέφανος Ληναίος Η νεράιδα η χοντρέλα : Έλλη Φωτίου τεύχος 6 Η πεντάμορφη και το τέρας : Έλλη Φωτίου Ντόντο : Ματίνα Καρρά Ο Σπιρτούλης (και η παράγκο των θαυμάτων) : Κώστας Καρράς Ο ιπτάμενος κουμπαράς : Ματίνα Καρρά Χρυσάφι : Έλλη Φωτίου Το φεγγάρι στη λίμνη : Στέφανος Ληναίος Μια ήμερη αρκούδα : Σταύρος Ξενίδης τεύχος 7 Τρεις ζωηροί τράγοι : Στέφανος Ληναίος Η βασίλισσα του χιονιού : Αντιγόνη Βαλάκου Ο μαγνήτης του Θανασάκη : Έλλη Φωτίου Ο Σπιρτούλης (βρίσκει καινούργιο καπέλο) : Κώστας Καρράς Άλβιν ο μυρμηγκοφάγος : Στέφανος Ληναίος τεύχος 8 Η Άννα και το καγκουρό : Αντιγόνη Βαλάκου Ο ιπποπόταμος ο Πέρσυ : Στέφανος Ληναίος Η χήνα με τα χρυσά αυγά : Έλλη Φωτίου Ο εγωιστής γίγαντας : Βάσος Ανδριανός Τζότζο : Στέφανος Ληναίος Η δημιουργία του ανθρώπου : Βάσος Ανδρονίδης Ο Μπιμπίκος ο δασκαλοφάγος : Στέφανος Ληναίος τεύχος 9 Ο Αμπντουλάχ και το τελώνιο : Νικήτας Τσακίρογλου Η Άννα και το καγκουρό : Αντιγόνη Βαλάκου Τζότζο : Στέφανος Ληναίος Ο ψεύτης βοσκός : Χριστίνα Στόγια Ο Άγγελος Αγγελάκης : Στέφανος Ληναίος Ο μάγος του Χάμελιν : Στέφανος Ληναίος τεύχος 10 Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ : Στέφανος Ληναίος Η Άννα και το καγκουρό : Αντιγόνη Βαλάκου Το ποδήλατο το Μάικ : Έλλη Φωτίου Οι τρεις ευχές : Έλλη Φωτίου Ο Δαβίδ και ο Γολιάθ : Νικήτας Τσακίρογλου Το μαγεμένο άλογο : Στέφανος Ληναίος Ο Μιχάλης και η γιαγιά του : Χριστίνα Στόγια τεύχος 11 Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ : Στέφανος Ληναίος Πινόκιο : Ματίνα Καρρά Ο σκύλος και το κόκκαλο : Ζανό Ντάνιας Η μαγεμένη βασιλοπούλα : Ελένη Χατζηαργύρη Ο Μεμάς ο Αναποδέας : Ματίνα Καρρά Ο Σούντι και ο τίγρης : Ζανό Ντάνιας Το ποδήλατο του Μάικ : Έλλη Φωτίου τεύχος 12 Ο σκληρός πρίγκιπας : Γιάννης Φέρτης Τα αυτοκίνητα του Χάρη : Ζανό Ντάνιας Ο δρομέας και το γυφτόπουλο : Στέφανος Ληναίος Το πρώτο πέταγμα : Ελένη Χατζηαργύρη Οι δύο ποντικίνες : Ματίνα Καρρά Πινόκιο (το κουκλοθέατρο) : Ματίνα Καρρά Ο Ψωμάνθρωπος : Στέφανος Ληναίος τεύχος 13 Το τσακμάκι : Κάτια Δανδουλάκη Τα αυτοκινητάκια του Χάρη : Ζανό Ντάνιας Ένα γενναίο κορίτσι : Έρσυ Μαλικένζου Πινόκιο (το χωράφι των θαυμάτων) : Ματίνα Καρρά Οι τρεις φαλάκρες : Ζανό Ντάνιας Το ασχημόπαπο : Κάτια Δανδουλάκη τεύχος 14 Ο Θησέας και ο Μινώταυρος : Στέφανος Ληναίος Ο άνεμος και ο ήλιος : Έρσυ Μαλικένζου Πινόκιο (η αναζήτηση) : Ματίνα Καρρά Ταξίδι με βαρέλι : Ματίνα Καρρά Οι κόκκινες τιράντες : Έρσυ Μαλικένζου Ο δράκουλης δρακουλίνος : Σωτήρης Μουστάκας Η σταχτοπούτα : Έλλη Φωτίου τεύχος 15 Το κουτί της Πανδώρας : Αλέκα Κατσέλη Η κυρά σαύρα : Ματίνα Καρρά Πινόκιο (η υπόσχεση της νεράιδας) : Ματίνα Καρρά Ο δρακούλης δρακουλίνος : Σωτήρης Μουστάκας Το ομπρελίνο : Ματίνα Καρρά Το ιπτάμενο σακκάκι : Στέφανος Ληναίος Τα τρία γουρουνάκια : Σωτήρης Μουστάκας τεύχος 16 Ο Θέμις μεγαλώνει : Ζανό Ντάνιανς Το κορίτσι με το μάγκο : Έλλη Φωτίου Ο επιστάτης κόκορας : Ζανό Ντάνιας Ο παπουτσωμένος γάτος : Έλλη Φωτίου Ο δρακούλης δρακουλίνος : Σωτήρης Μουστάκας Πινόκιο (στη χώρα του γλεντιού) : Ματίνα Καρρά τεύχος 17 Γουλιέλμος Τέλλος : Άγγελος Αντωνόπουλος Ο πάπιος ο πλοίαρχος : Έλλη Φωτίου Πινόκιο (η επιστροφή) : Ματίνα Καρρά Ο αραχνούλης : Δημήτρης Πετράτος Το παζλ της Ζωζός : Δήμητρα Δημητριάδου Το μυστικό : Έλλη Φωτίου Το λιοντάρι και το παγώνι : Άγγελος Αντωνόπουλος τεύχος 18 Χάιντι : Δήμητρα Δημητριάδου Ο νέος και ο γέρος : Ματίνα Καρρά Ο ιππότης και ο δράκος : Στέφανος Ληναίος Ο βάτραχος πρίγκιπας : Ξένια Καλογεροπούλου Ο Αστερούλης και η Αστερούλα : Ματίνα Καρρά Έξω τα μουλάρια : Στέφανος Ληναίος τεύχος 19 Ο Τζακ και η φασολιά : Στέφανος Ληναίος Γιατί η καμηλοπάρδαλη δε μιλάει : Έλλη Φωτίου Ο Σεβάχ στα παράξενα νησιά : Νίκος Βασταρδής Το βιβλίο με τα ζώα : Νίκος Βασταρδής Η θεία Λίλη : Δήμητρα Δημητριάδου Χάιντι (στο σπίτι του παππού) : Δήμητρα Δημητριάδου Το δέντρο και ο φράχτης : Έλλη Φωτίου τεύχος 20 Ρουμπελστίλχεν : Μιράντα Κουνελάκη Χάιντι (στην πόλη) : Δήμητρα Δημητριάδου Η κυρά της λίμνης : Έλλη Φωτίου Το βιβλίο με τα ζώα : Νίκος Βασταρδής Σαν το σπίτι σου : Έλλη Φωτίου Η μικρή ενυδρίδα : Μιράντα Κουνελάκη τεύχος 21 Ο γενναίος ραφτάκος : Χρήστος Πάρλας Ο λύκος που ντύθυκε πρόβατο : Στέφανος Ληναίος Πιο σοφή και από τον Τσάρο : Χρήστος Πάρλας Η Ρίτα και το κουρσάκι : Μιράντα Κουνελάκη Χάιντι (πάλι στο βουνό) : Δήμητρα Δημητριάδου Ο δυνατός λαγός : Στέφανος Ληναίος τεύχος 22 Το απίθανο ταξίδι του Μίκη : Ματίνα Καρρά Ο βασιλιάς Μίδας : Χρυσούλα Διαβάτη Γεύμα με ένα θαυματοποιό : Στέφανος Ληναίος Οι έντεκα αγριόκυκνοι : Χρυσούλα Διαβάτη Ο Σπιρτούλης : Κώστας Καρράς Τζόνυ ο ακροβάτης : Στέφανος Ληναίος τεύχος 23 Ο Σπιρτούλης : Κώστας Καρράς Το απίθανο ταξίδι του Μίκη : Ματίνα Καρρά Η χρυσομαλλούσα : Μιράντα Κουνελάκη Η βαρκάδα : Έλλη Φωτίου Το νεραιδένιο λάβαρο : Ματίνα Καρρά Το πιάνο και ο ελέφαντας : Έλλη Φωτίου Ο βάτραχος, ο γάτος και η κοτούλα : Μιράντα Κουνελάκη τεύχος 24 Τα όνειρα της Φραντζέσκας : Έλλη Φωτίου Μετρώντας κοτόπουλα : Ζανό Ντάνιας Ο αγκαθούλης : Στέφανος Ληναίος Ο μολυβένιος στρατιώτης : Μάρθα Βούρτση Στο βασίλειο της φώκιας : Μάρθα Βούρτση Άλντο : Έλλη Φωτίου τεύχος 25 Η κοκκινοσκουφίτσα : Ματίνα Καρρά Ο ευτυχισμένος Πρίγκιπας : Θάνος Κωτσόπουλος Η χαζούλα κότα : Έλλη Φωτίου Άλντο : Έλλη Φωτίου Διαγωνισμός τούρτας : Κώστας Ρηγόπουλος Το σφυρί του Θορ : Στέφανος Ληναίος τεύχος 26 Η τοσοδούλα : Ξένια Καλογεροπούλου Μια κρυψώνα για τον ελέφαντα : Μαίρη Ιγγλέση Ένα λιοντάρι στο σχολείο : Ζανό Ντάνιας Ο πειραχτήρης : Έλλη Φωτίου Άλντο : Έλλη Φωτίου Ο Καμή και οι γάτες του : Στέφανος Ληναίος Πηγες:wikipideia tofonikokouneli

Ήρθε η ώρα να σας συστήσω τον μικρό Αλέξανδρο, ένα μικρό και σκανδαλιάρικο ποντικάκι, το οποίο μας περιγράφει τις περιπέτειές του. Ο Αλέξανδρος είναι δημιούργημα της Αυστριακής Hanne Turk και είχε κατακτήσει πολλές χώρες της Ευρώπης την μακρινή δεκαετία του 1980. Όπως μας ενημερώνει η εκδοτική, το όνομά του ήταν διαφορετικό σε κάθε χώρα, ενώ το όνομα Αλέξανδρος το διάλεξαν οι μικροί αναγνώστες (της εποχής) της Παιδικής Βιβλιοθήκης του Εθνικού Κήπου της Αθήνας. Σεναριακά η ιστορία στηρίζεται επάνω σε μία ιδέα, αλλά αυτό που κάνει εντύπωση είναι η απουσία "μπαλονιών" διαλόγων κι επεξηγηματικών λεζάντων, κάνοντας το κόμικ κατάλληλο για την προσχολική ηλικία. Η δομή του τεύχους (τουλάχιστον το #03 που έχουμε στην κατοχή μας) αποτελείται από μονοσέλιδα σκίτσα, τα οποία όμως συνδέονται μεταξύ τους και περιγράφουν την ιστορία. Η έκδοση, σχηματικά, αποτελεί ένα τέλειο τετράγωνο κι άνετα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε σαν ένα βιβλίο τσέπης. Το δέσιμο έχει γίνει με κόλληση, η οποία αποδείχθηκε ότι κράτησε με την πάροδο των ετών, ενώ οι σελίδες στο εσωτερικό είναι γυαλιστερές και πέραν του δέοντος, παχιές, κατάλληλες για ξεφύλλισμα από παιδικά χέρια. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει, παρά μόνο μία περίληψη του τεύχους στο "αυτί" του εξώφυλλου και μια σύντομη βιογραφία της δημιουργού στο "αυτί" του οπισθόφυλλου.

"Το μηνιαίο περιοδικό ΚΑΝΟΝΑΚΙ εκδόθηκε από τους Βαγγελη Βαβανατσο,Παναγιωτη Κουναδη απο 01-02.1984 με ενα τευχος. Οι αρθρογράφοι που κόσμισαν με τα κείμενά τους τις σελίδες της μουσικης, καταπιάστηκαν με σημαντικά θέματα της παγκόσμιας μουσικής παράδοσης και της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας, θίγοντας καταστάσεις και προβλήματα -πολλές φορές- πέρα από την καθαρά καλλιτεχνική αναφορά, δίνοντας πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις.[..]"

Το ενθετο ποστερ του Μεγαλου Μικυ που δινοταν σε 3 τευχη (Μεγαλο Μικυ 200-04.1984/201-05.1984/202-06.1984) με αφορμη τα 40 χρονα (1934-1984) 205 (09.1984) του Ντοναλντ Ντακ Παρακατω παρατειθενται και τα τευχη οπου ηταν ενθετα.. *(Αναζητουνται ο σχεδιαστης και να καταχωρηθουν στο inducks

Το 1984 ο Άρης Γκρίτζαλης, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του την έκδοση του Ποπ & Ροκ, αποφασίζει την έκδοση ενός καινούριου περιοδικού αφιερωμένου στην κάλυψη του νέου μουσικού είδους που κέρδιζε την προσοχή και την αφοσίωση της νεολαίας, του metal. Έτσι το Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς κυκλοφορεί το 1ο τεύχος του περιοδικού με τον περιεκτικό τίτλο Heavy Metal. Περιέχει κυρίως αφίσες και φωτογραφίες, συν κάποια άρθρα από τα αντίστοιχα ξένα περιοδικά της εποχής. Στην πορεία βρέθηκαν κάποιοι συντάκτες που συνέβαλαν με τα δικά τους άρθρα, αν και η πορεία του περιοδικού δεν έκανε το step up που αναμενόταν. Αυτό ωστόσο άλλαξε τρία χρόνια μετά, όπου το περιοδικό πέρασε σε νέα ιδιοκτησία και ξανάρχισε την αρίθμηση από την αρχή, πλέον ως Metal Hammer & Heavy Metal... Κι ένα σκίτσο από το τεύχος 27.

Ο Βύρων Απτόσογλου (γνωστός και ως "Byron", Κωνσταντινούπολη, Τουρκία, 1923 - 26 Σεπτεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας σχεδιαστής και εικονογράφος του οποίου δουλειές περιέχονται σε κάθε είδους έντυπο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα. Απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, εργάσθηκε ως ζωγράφος και γλύπτης αλλά έγινε πασίγνωστος ως καλλιτέχνης εικονογραφημένων εκδόσεων και θεωρείται από τους πρωτεργάτες του ελληνικού κόμικς. Ξεκίνησε να εργάζεται ως εικονογράφος με την έναρξη της δεκαετίας του '50 και συνεργάσθηκε στενά με τον εκδότη Στέλιο Ανεμοδουρά δημιουργώντας τον "Υπεράνθρωπο", ένα χαρακτήρα βασισμένο στα Αμερικανικά πρότυπα των υπερηρώων. Τρία χρόνια μετά (1953) η εντατική συνεργασία τους προσέφερε το εβδομαδιαίο περιοδικό ανάγνωσμα "Μικρός Ήρως" του οποίου η έκδοση διήρκεσε έως και το 1968, ενώ την επόμενη τριετία η ιστορία μεταφέρθηκε σε 15μερο έντυπο πλήρους εικονογράφησης (κόμικς), στο οποίο ο Απτόσογλου ήταν πάλι ο κύριος σχεδιαστής. Τη δεκαετία του 80 (1984) ο Απτόσογλου ίδρυσε τις εκδόσεις "Βύρων" μέσω των οποίων κυκλοφόρησε τον Εικονογραφημένο Καραγκιόζη με δικά του σχέδια και σενάριο. Εντοπίζουμε-μεσω διαδυκτιακής αναζητησης- πιστωμενα στην σειρα: Εικογραφημενος Καραγκίοζης μόλις τεσσερα τεύχη (Ο Καραγκίόζης Κατάσκοπος,Ο Καραγκιόζης προξενητής,Ο Καραγκιόζης μάγερας,και προαναγγέλεται στο οπισθόφυλλο του 2ου τευχους "Ο Καραγκιόζης στο πλανήτη Άρη") Φυσικά δεν ειναι η πρωτη φορα που ο Β.Απτοσόγλου εικονογραφεί Καραγκιόζη,μιας και μολις στο τελη της δεκαετιας του 60' (1968),μεσα απο τις σελιδες του 15νθημερου περιοδικού "Πεπιτο" των εκδόσεων Ανεμοδουρά αφιερωνει την υλοποιηση μιας ιδεας του ιδιου του Στ.Ανεμοδουρα που συμμετεχει στο σεναριο των ιστοριων και ο Byron εικονογραφει με το χαρισματικό του ύφος.Χωρις να εχω υπόψιν μου ολες τις ιστοριες που κυκλοφορησαν με τα Πεπιτο του 1968 με την αντοιστοιχα Εικονογραφημενα Καραγκιόζης του 1984 δεν θα μου κανει εντυπωση αν εχουμε επανεκτυπωση των ιστοριων ή ακομα και δημοσίευση ανεκδοτου υλικού.. Περισσοτερα στοιχεία για το Πεπίτο Σύντομη περίληψη της υπόθεσης "Ο εικονογραφημένος Καραγκιόζης-Ο προξενητής Νο 2" "Ένα βράδυ ερχεται στην καλύβα του Καραγκιόζη ο Χατζηαβάτης και του προτείνει να ανοίξουν ένα γραφείο συνοικεσίων..ο Καραγκιόζης δέχεται..το ανοίγουν και πρώτος έρχεται ο σιόρ Διονύσης,ακολουθούν ο Μορφονιός,ο Κρητικός,ο Εβραίος, ο Σταύρακας,ένας μεσόκοπος κοιλαράς,μετά έρχεται ένας γεροτσέλιγκάς που θέλει γαμπρό για την κόρη του,τον Μπάρμπα-Γίωργο..που έρχεται και.." Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τευχους

Το 1984 ο γελοιογράφος Νίκος Τσαβολάκης κυκλοφορεί το 2ο βιβλίο του με γελοιογραφίες. Απλοϊκό σχέδιο, συχνά χρήση ασπρόμαυρων φωτογραφιών με μπαλονάκια και μέτριο χιούμορ(κατά την άποψή μου).

Περιοδικό πολεμικών τεχνών που κυκλοφορεί από τον Νοέμβριο του 1977, εδώ παρουσιάζεται η Β' περίοδος του. Index και editorial του δεύτερου τεύχους. Η Β' περίοδος ξεκίνησε το 1984 με κόστος 180 Δρχ. και το έντυπο ήταν όλο ασπρόμαυρο. Στην πορεία το περιοδικό εξελίχθηκε, αυξήθηκαν οι σελίδες σε 100 από 84, αυξήθηκε η τιμή σε 400 δρχ. και οι σελίδες του ήταν δυο έγχρωμες, δυο ασπρόμαυρες. Στα '90s υπήρξε και άλλη αλλαγή με αύξηση σε μέγεθος (23.0 x 29.5), σε σελίδες (116) και σε τιμή (700 δρχ.), ενώ ήταν όλο έγχρωμο πλέον. Όπως αναγράφεται και στο editorial παραπάνω, το περιοδικό κυκλοφορούσε για εφτά χρόνια σε τρεις σειρές: Μαχητικές Τέχνες, Σωματική Διάπλαση και Γυμναστική, με τον γενικό του τίτλο να παραμένει ως έχει, δηλαδή Δυναμικό. Προηγούμενα εξώφυλλα του περιοδικού από την δεκαετία του '70. Προηγούμενα εξώφυλλα του περιοδικού. Index και editorial των τευχών 93 & 95, οπού αναγράφεται το όνομα του σκιτσογράφου Νίκου Γκιόλια, παρόλο που δεν υπάρχει ίχνος σκίτσου στα δυο έντυπα. Δισέλιδη έγχρωμη αφίσα από το τεύχος 93.

Το 2014 η MARVEL κυκλοφορεί υπό μορφή Graphic Novel, την επετειακή έκδοση για το επικό Limited Series, "Marvel Super Heroes Secret Wars", έργο των Jim Shooter (σενάριο), Mike Zeck και Bob Layton (σχέδια). Μια κοσμική οντότητα, ο Beyonder, παρακολουθεί το σύμπαν της Marvel και εντυπωσιάζεται από την παρουσία των Υπερηρωων στην Γη και τις δυνατότητες τους. Έτσι - και καθαρά από καπρίτσιο - επιλέγει μια ομάδα Υπερηρώων και μια ομάδα Υπερκακών και τους μεταφέρει σε ένα μακρινό γαλαξία. Ο κόσμος που μεταφέρονται, είναι εξοπλισμένος με εξωγήινα όπλα και τεχνολογία. Ο Beyonder τους δηλώνει: "Καταστρέψτε τον αντίπαλο σας και όσα επιθυμείτε, θα είναι δικά σας. Τίποτα που ονειρεύεστε, δεν ειναι δύσκολο για μένα να το πραγματοποιήσω!" . Ο Πόλεμος αρχίζει Υπερήρωες όπως: Captain America, Captain Marvel, Hawkeye, Iron Man, She-Hulk, Thor, Wasp, Human Torch, Mister Fantastic, Thing, Spider-Man, Spider-Woman, Hulk, Colossus, Cyclops, Nightcrawler, Professor X, Rogue, Storm, Wolverine, απέναντι σε μια επίσης δυνατή ομάδα Υπερκακών όπως: Absorbing Man, Doctor Doom, Doctor Octopus, Enchantress, Kang the Conqueror, Klaw, Lizard, Molecule Man, Titania, Ultron, Volcana, Wrecking Crew και Galactus. Από τις κορυφαίες στιγμές του κόμικ, η εμφάνιση για πρωτη φορά, της μαύρης στολής του Spider-Man. Όμορφη στιβαρή έκδοση, με illustration χαρτί, extras και 336 σελίδες κλωτσοπατινάδας, που σίγουρα αξίζει να βρίσκεται στο ράφι της βιβλιοθήκης, κάθε MARVEL fan!

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ: περιοδικό με πλούσια ύλη και σύμφωνα με τον τίτλο του, μυστηριακά θέματα, μύθοι, αστρικά ταξίδια, ματιές στο μέλλον, τεχνολογία του μέλλοντος, διάστημα και κάποια ωραία άρθρα από την πραγματικότητα γενικά ένα ανάγνωσμα για να ξεφύγεις λίγο από την πραγματικότητα. Το είχα ψωνίσει και αυτό βέβαια τώρα που τα βλέπω ξανά άλλο από τα άρθρα που έχουν κάποια στοιχεία αλήθειας τα υπόλοιπα είναι λίγο κάπως. Από ποιότητα το περιοδικό είναι πολύ καλό έγχρωμες σελίδες και καλό πάχος. Η αρίθμιση των σελίδων λίγο περίεργη έχουμε εξώφυλλο μετά ακολουθεί εσώφυλλο με αρίθμηση ΕΣ1,ΕΣ2 και αντίστοιχα στα τελευταία φύλλα ΕΣ3,ΕΣ4 και οι σελίδες ξεκινούν από 121-180. Προσωπικά δεν είχα ξανασυναντήσει τέτοια αρίθμηση. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους 1SUPERMAN1 & Dr Paingiver.

Στις 24 Οκτωβρίου 1984 γεννιέται το εβδομαδιαίο περιοδικό ΚΑΙ από τον όμιλο Κοσκωτά και την εκδοτική "Γραμμή Α.Ε." , η οποία εξέδιδε μεταξύ άλλων και τα περιοδικά "ΕΝΑ" και "TV3" , όπως και την εφημερίδα "24 ώρες". Το "ΚΑΙ" με το θρυλικό ζευγάρι Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ στο παρθενικό του εξώφυλλο , ήταν ένα πολύ πλούσιο και πρωτοποριακό περιοδικό , πολύ μπροστά θεωρώ για την εποχή του , μοντέρνο , με πολλές και όλες τις σελίδες του γυαλιστερές. Η αρίθμηση των τευχών του , όπως και σε όλα τα περιοδικά της "Γραμμής" άλλαζε και άρχιζε από την αρχή κάθε νέα χρονιά. Τέλη του 1988 και με τα γνωστά γεγονότα του σκανδάλου Κοσκωτά το περιοδικό σταμάτησε να κυκλοφορεί για ενάμισι μήνα. Συγκεκριμένα κυκλοφόρησε 14/12/1988 και κατόπιν 01/02/1989 περνώντας πλέον σε άλλη εκδοτική , την "ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΕ" , διατηρώντας όμως το ίδιο ύφος και την ίδια αρίθμηση. Ο Γιώργος Βλάχος ήταν αρχισυντάκτης και στην πρώτη και στη δεύτερη φάση του περιοδικού. Στην δεύτερη φάση του περιοδικού εκδότης και γενικός διευθυντής αναφέρεται ο Jean - Jacques Lesueur. Υπολογίζω πως βγήκαν περίπου 500 τεύχη πάνω κάτω στο σύνολο. Γύρω στον Αύγουστο του 1993 το περιοδικό αλλάζει λογότυπο ενώ αρχές του 1994 από εβδομαδιαίο μετατρέπεται σε μηνιαίο και κάπου γύρω στην Άνοιξη του 1995 κλείνει οριστικά. Από θέμα κόμιξ , δύο δείγματα παραθέτω , ένα γαλλικό και ένα του Αντώνη Καλαμάρα. Και μερικά tips για την αρίθμηση για να δώσω μια κάποια βοήθεια. 1984 είναι από το 1 ως το 10 1985 από το 1 ως το 52 1986 από το 1 ως το 52 1987 από το 1 ως το 52 1988 από το 1 ως το 51 1989 από το 1 ως το 48 1990 από το 1 ως το 52 1991 από το 1 ως το 52 1992 από το 1 ως το 53 1993 από το 1 ως το 52 1994 και 1995 που γίνεται μηνιαίο δεν υπάρχει πια αυτή η αρίθμηση και αναφέρεται μόνο ο μήνας. Τέλος να πω πως σε όποια περιοδικά είχα ολόκληρα , σκανάρισα και τα οπισθόφυλλα!

Το 1984 οι εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν το εν λόγο άλμπουμ, το οποίο περιελάμβανε αποσπάσματα από τα χρονογραφήματα και τα άρθρα του Χάρρυ, στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ". Αν και ετεροχρονισμένο, τα άρθρα του Κλυνν σε κάνουν να γελάς, αφοί με το γνωστό του καυστικό/σατυρικό του χιούμορ, σατυρίζει την τότε κοινωνική και πολίτικη ζωή του τόπου. Στο ίδιο ύφος κυμαίνονται και τα σκιτσάκια του Μητρόπούλου. Ενδεικτικές εσωτερικές σελίδες για να πάρετε μια γεύση του περί τίνος πρόκειται.

Το 1984 η εκδοτική ARS LONGA, η οποία ήδη εξέδωσε το περιοδικό Παρά Πέντε, αποφάσισε να επεκταθεί και στα βιβλία ΕΦ και να εκδώσει μια σειρά με επιλεγμένα μυθιστορήματα. Τελικά κυκλοφόρησαν 12 τόμοι σε αυτή τη σειρά, μεταξύ των ετών 1984 και 1990, ενώ η εκδοτική κυκλοφόρησε και άλλες σειρές ΕΦ στη συνέχεια, αλλά και μεμονωμένα βιβλία ΕΦ. Η συγκεκριμένη σειρά, αποτελούνταν από προσεκτικά επιλεγμένα βιβλία γνωστών συγγραφέων ΕΦ και προσπαθούσε να επιστρέψει στις ρίζες των εκδόσεων ΕΦ διαφοροποιούμενη αισθητικά από προηγούμενες απόπειρες επιλέγοντας μικρό μέγεθος για την έκδοση και ως επί το πλείστον βιβλία που δεν ήταν ιδιαιτέρως πολυσέλιδα, όπως ήταν και τα πρώτα μυθιστορήματα ΕΦ που κυκλοφόρησαν στις ΗΠΑ. Για μια ακόμα φορά εντυπωσίαζαν τα εξώφυλλα, ενώ πρέπει να επισημανθούν οι σχετικά καλές μεταφράσεις και επιμέλειες, οι περισσότερες από το Δημήτρη Αρβανίτη. Γενικά ήταν μια προσεγμένη απόπειρα, που είχε δημιουργήσει μια αίσθηση στην κοινότητα ΕΦ στη χώρα μας σε μια εποχή, που πλέον μόνο ο Κάκτος και η Ωρόρα βγάζανε νέες εκδόσεις. Για μένα έχει μια ιδιαίτερη συναισθηματική σημασία, αφού ήταν η πρώτη σειρά που αγόραζα όταν κυκλοφορούσε. Τα βιβλία που κυκλοφόρησαν ήταν τα εξής: 1 Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Barron, 1969) 1ος τόμος - Norman Spinrad 2 Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Barron) 2ος τόμος - Norman Spinrad 3 Το Ηλεκτρικό Πρόβατο (Do Androids dream of electric sheep?, 1968) – Philip K. Dick (εδώ φυσικά βασίστηκε το θρυλικό Blade Runner) 4 Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς (The Three Stigmata of Palmer Eldritch, 1965) - Philip K. Dick 5 Βαβέλ-17 (Babel-17, 1966) – Samuel R. Delany 6 Γκόλεμ 100 (Golem100. 1980) – Alfred Bester 7 Ο Τελευταίος παγκόσμιος Πόλεμος (World War Last, 1985) – Norman Spinrad 8 Σκοτάδι Συγκεντρώσου! (Gather Darkness!, 1950) – Fritz Leiber 9 Οι Εραστές (The Lovers, 1961) - Philip Jose Farmer 10 Στρατόπεδο Α (Camp Concentration. 1968) – Thomas M. Disch 11 Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος (The Word for World is Forest, 1972) - Ursula K. Le Guin 12 Ο Κυρίαρχος των Ονείρων (Dream Master, 1966) – Roger Zelazny Από αυτά τα βιβλία, κάποια επανεκδόθηκαν από την ίδια εκδοτική την επόμενη δεκαετία στη συλλογή In Orbit ενώ Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς κυκλοφόρησε και εκτός σειράς σε άλλη έκδοση. Το Σκοτάδι συγκεντρώσου! κυκλοφόρησε και στη σειρά Σύμπαν των εκδόσεων Λυχνάρι με τον τίτλο Ο Σατανικός Πέπλος. Δεν γνωρίζω εάν αυτή η έκδοση κυκλοφόρησε πριν ή μετά από αυτή των Ars Longa. Γενικά, τα βιβλία δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Μια λογική τιμή θα ήταν 5 με 7 ευρώ, παραπάνω μη δώσετε. Θεωρώ ότι από όλα αυτά το πιο σπάνιο είναι Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς, που δεν το έχω δει ποτέ από αυτή την έκδοση. Επισυνάπτω τα εξώφυλλα των 11 από τα 12 βιβλία. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου #04 τον gkp.

Τον Απρίλιο του 1984, οι εκδόσεις ΛΑΠΟΛΣΟΝ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ με έδρα την (αγαπημένη!!) Γεροκωστοπούλου 24 Πάτρα και υπεύθυνο τον Χ. Πολυμερόπουλο παρουσιάζουν μια ακόμη έκδοση ιστοριών του Καραγκιόζη με τίτλο "ΜΠΙΡΙΚΟΚΟΣ" και συγγραφέα τον Λ. Νταβέλη (Λήσταρχο Νταβέλη ;; ). Σκοπός της έκδοσης ήταν, σύμφωνα με τον εκδότη, να δώσουν στη νέα γενιά ένα περιοδικό με καθαρά ελληνικό περιεχόμενο και να ζωντανέψουν τη λαϊκή μας παράδοση. Χαριτωμένη έκδοση με καλό χιούμορ, μια εικόνα με λεζάντα σε κάθε σελίδα αντίστοιχη της ιστορίας, μάλλον εκτός τόπου και χρόνου. Τρία επιβεβαιωμένα τεύχη, "Ο Καραγκιόζης γιατρός", "Ο Καραγκιόζης δικηγόρος" και "Ο Καραγκιόζης φούρναρης" και μετά σιωπή. Στις 2 Μαΐου του 1984, βγαίνοντας από το Παίδων με γύψο στο χέρι, μπορούσα να πάρω ένα περιοδικό για παρηγοριά. Για κάποιον παράξενο λόγο ανάμεσα σε ένα σωρό κόμικ διάλεξα τον Μπιρικόκο. Ο Μπιρικόκος όμως είχε πλάκα, και έτσι το διάβασα αρκετές φορές και αγόρασα και το δεύτερο τεύχος. Παρά την προαναγγελία εννιά ακόμα ιστοριών στο οπισθόφυλλο, ποτέ δεν βρήκα στο περίπτερο το τρίτο τεύχος.

Μια εκτενής ανάλυση του Γιάννη Χατζή σχετική με τα παραλογοτεχνικά περιοδικά με μικρές αναφορές και στα κόμικς. Περισσότερο αξίζει σαν μια ακόμη καταγραφή υλικού. Δημοσιεύθηκε στο σερραϊκό περιοδικό γιατί το μακρινό 1984. Ο Γιάννης Χατζής είναι γνωστός (και καλός!) σύγχρονος καραγκιοζοπαίκτης της Θεσσαλονίκης. Κι επειδή μάλλον δεν πρόκειται να διαβάσετε όλο το άρθρο, ας σημειώσω λίγο την τελευταία παράγραφο

Εικονογραφημένα βιβλιαράκια, που όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο, προορίζονται να γνωρίσουν τον κόσμο της Μαφάλντα σε πολύ μικρά παιδιά. Αριστερή σελίδα μικρό κείμενο, δεξιά σελίδα ένα μεγάλο καρέ. Η προέλευση τους είναι λίγο μυστήριο, γιατί ναι μεν η εκδοτική είναι Ιταλική με έδρα το Μιλάνο, ο τίτλος όμως είναι στα Ισπανικά. Την δουλειά τους όμως για την οποία τα προόρισε ο Quino, την κάνουν και με το παραπάνω. Mακάρι όλα τα παιδάκια της σχολικής ηλικίας να διάβαζαν τέτοια βιβλιαράκια. Δεν γνωρίζω αν έχουν κυκλοφορήσει και άλλα, πιστεύω όμως πως όχι. Το ένα διαφημίζει το άλλο εσωτερικά. Κυκλοφόρησαν και σε σκληρόδετη έκδοση. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της σκληρόδετης έκδοσης τον Melandros.

Salammbô Μία sci-fi μεταφορά του αριστουργήματος του Gustave Flaubert από τον Philippe Druillet Ο Philippe Druillet είναι ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους κομίστες, και το Salammbô είναι ένα από τα κορυφαία έργα του, με πρωταγωνιστή τον κορυφαίο χαρακτήρα που δημιούργησε ποτέ στην πολύ πλούσια καριέρα του - τον Lone Sloane. Είναι μία μεταφορά σε comics του ομώνυμου ιστορικού μυθιστορήματος του Gustave Flaubert, διασκευασμένο στο αγαπημένο είδος του Druillet, την επιστημονική φαντασία. Το έργο αποτελείται από 3 τόμους, με τον πρώτο που δανείζει τον τίτλο του σε όλη την τριλογία να δημοσιεύεται αρχικά στα τεύχη #48-54 του θρυλικού περιοδικού Métal Hurlant, το οποίο είχε συν-ιδρύσει ο γάλλος κομίστας το 1975 μαζί με άλλους τρείς εκλεκτούς συναδέλφους του. Ένας από αυτούς ήταν ο μεγάλος Moebius. Το 1980 εκδόθηκε και σε μορφή album από την εκδοτική εταιρεία των συντελεστών του περιοδικού, την Les Humanoïdes Associés. Η εταιρεία Dargaud κυκλοφόρησε τους υπόλοιπους δύο τόμους, τους Carthage (1982) και Mathô (1986). Το 1984 ο πρώτος τόμος κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από την εταιρεία Βαβέλ / Ars Longa, σε μία πολύ μέτρια και πλέον δυσεύρετη έκδοση. Ο δεύτερος τόμος δημοσιεύθηκε σε συνέχειες το 1985-86 στο περιοδικό επιστημονικής φαντασίας Επόμενη Μέρα (τεύχη 1, 2, 4-8), και ο τρίτος τόμος δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα (αθάνατη ελληνική πραγματικότητα). Το Salammbô του Gustave Flaubert (συγγραφέα επίσης της Madame Bovary) είναι μία ηρωική περιπέτεια ιστορικού περιεχομένου του 1862, που βασίζεται χαλαρά σε ένα αληθινό ιστορικό γεγονός. H υπόθεση διαδραματίζεται στην Καρχηδόνα τον 3ο αιώνα π.Χ, κατά τα γεγονότα μίας εξέγερσης μισθοφόρων που ακολούθησε τον πρώτο από τους τρείς πολέμους της πόλης με τη νεαρή τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι μισθοφόροι που βοήθησαν την πόλη στον πόλεμο παραμένουν απλήρωτοι, με τους κατοίκους να προσπαθούν να τους παραπλανήσουν για να αποφύγουν την πληρωμή. Ο εκνευρισμός στις τάξεις των μισθοφόρων αυξάνεται, με αποτέλεσμα αρκετούς βανδαλισμούς και λεηλασίες σε όλη την Καρχηδόνα. Η πανέμορφη νεαρή ιέρεια Salammbô, κόρη του τιμημένου στρατηγού Hamilcar Barca, ο οποίος λείπει σε εκστρατεία με το κύριο στράτευμα, προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες και να αποφύγει το διαφαινόμενο αιματοκύλισμα. Όταν εμφανίζεται με θάρρος ανάμεσα στους βάρβαρους στρατιώτες για να τους ηρεμήσει, δύο από τους αρχηγούς τους, ο Mathô και ο Narr'Havas, την ερωτεύονται παράφορα και μονομαχούν για χάρη της. Με τη βοήθεια του Σπένδιου, ενός πρώην σκλάβου που έχει κερδίσει την ελευθερία του, ο Mathô θα κλέψει ένα από τα ιερά κειμήλια της πόλης, το πέπλο της θεάς Tanit, για να αναγκάσει το αντικείμενο του πόθου του να έρθει να το(ν) αναζητήσει. Εν τω μεταξύ ο Hamilcar Barca (πραγματικό ιστορικό πρόσωπο, πατέρας του μεγαλοφυούς στρατηγού Hannibal) επιστρέφει από τον πόλεμο, και ξεκινούν αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα στον Καρχηδονιακό στρατό και τους μισθοφόρους. Το αίμα, το πάθος και η φωτιά θα αποτελέσουν το βίαιο σκηνικό πάνω στο οποίο θα διαδραματιστεί ο τραγικός έρωτας της Salammbô και του Mathô. Ο Philippe Druillet μεταφέρει με εκπληκτικό τρόπο την ιστορία του Flaubert στο μακρινό μέλλον, τοποθετώντας στη θέση του Mathô τον αγαπημένο του χαρακτήρα και ήρωα των περισσότερων δουλειών του, το διαστημικό ταξιδευτή και τυχοδιώκτη Lone Sloane. Το γεμάτο αίμα και πάθος επικό κείμενο ταιριάζει απόλυτα στην ψυχοσύνθεση του ασυγκράτητου και παρορμητικού ήρωα, στρώνοντας το υπόβαθρο για μία συναρπαστική διαστημική τραγωδία, με μία από τις κορυφαίες εικονογραφήσεις που έχει υπάρξει ποτέ στο είδος των comics επιστημονικής φαντασίας. Στο Salammbô ο ώριμος πλέον Druillet συνδυάζει όλες τις πολυάριθμες και πρωτοποριακές τεχνικές που είχε χρησιμοποιήσει στη μέχρι τότε καριέρα του, με το αποτέλεσμα να συνιστά έναν αληθινό καλλιτεχνικό θρίαμβο. Κάθε σελίδα είναι απλά μαγευτική, με τις συνηθισμένες υπέροχα πολύπλοκες συνθέσεις του ταλαντούχου δημιουργού να συνδυάζονται με ολοσέλιδες ή δισέλιδες μεγαλειώδεις εικονογραφήσεις χωρίς κείμενο, και με άλλες σελίδες παραδοσιακού comic φορμά ή απλής αφήγησης διακοσμημένης με γεωμετρικά μοτίβα, συνθέτοντας ένα πολύχρωμο μέσα στη σκοτεινιά του χάος, μία πανέμορφη καλλιτεχνική αναρχία. Η προσοχή στη λεπτομέρεια και τους χρωματισμούς των σκηνικών των μαχών και των θεόρατων, επιβλητικών οικοδομημάτων φανερώνουν την απίστευτη δουλειά που έχει επενδύσει ο δημιουργός σε κάθε σελίδα ξεχωριστά, και δικαιολογούν απόλυτα τον τίτλο του Space Architect που του έχει αποδόσει ο κόσμος των comics. Οι εικόνες που έχω παραθέσει μέχρι τώρα είναι μόνο από τον πρώτο και ομώνυμο τόμο, επειδή 1ον: είναι ο καλύτερος, τόσο από άποψη σεναρίου όσο και εικονογράφησης, και 2ον: είναι ο μόνος τόμος από τον οποίο βρήκα εικόνες στο internet με τα παλιά, πρωτότυπα χρώματα του Druillet. Δυστυχώς, το έργο έχει κυκλοφορήσει συλλεγμένο σε 1 τόμο με καινούρια, ψηφιακά χρώματα, κάτι που αποτελεί έγκλημα, καθώς η ψηφιακή τεχνολογία "ισοπεδώνει" την εξαιρετική εικονογράφηση του μεγάλου γάλλου δημιουργού, αφαιρώντας μεγάλο βαθμό από την υπέροχη, ανάγλυφη υφή που προσδίδουν τα δικά του χρώματα. Για να μην αναφέρω οτι μια τέτοια κίνηση συνιστά έλλειψη σεβασμού πρός το πρόσωπο του καλλιτέχνη. Κοιτάξτε την παρακάτω εικόνα και συγκρίνετε μόνοι σας. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το νόημα παρόμοιων κινήσεων, μιας και η διαφορά στην ποιότητα είναι νομίζω εμφανής. Θύμα της ίδιας αψυχολόγητης τακτικής έχει πέσει και ο μεγάλος Moebius στο αριστούργημά του The Incal. Είναι τρελοί αυτοί οι γαλάτες ! Μετά τη συγκριτική εικόνα, ακολουθεί ένα δείγμα από τους τόμους 2 και 3 με τα ψηφιακά χρώματα. Ασφαλώς, η εικονογράφηση παραμένει κορυφαία, απλώς έχει χάσει λίγη από τη μεγαλοπρέπειά της.

Το αιώνιο ερώτημα: η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα; Αυτή πιστεύω ότι είναι η πρώτη έκδοση του συγκεκριμένου άλμπουμ. Ακολούθησε (πάντα κατά τη γνώμη μου) η έκδοση της Ars Longa. Σε αυτή την παρουσίαση αναγράφεται ως χρονολογία έκδοσης το 1983, το οποίο δεν το πιστεύω. Αργότερα ανέλαβαν τα Γράμματα. Άλλες πληροφορίες για το περιεχόμενο δεν γράφω αφού υπάρχουν ήδη δυο παρουσιάσεις. Απλώς θα προσθέσω ότι για ΄μένα αυτή είναι η καλύτερη σειρά του Αρκά. Άλλωστε την είχα συμπεριλάβει και εδώ.

Ξεφυλλίζοντας το #116 του Μεγάλου Ποπάυ έπεσα πάνω σε αυτή την πολύ περίεργη ιστορία. Αρκετά πολιτική, αρκετά "ενήλικη", πολύ αντιμιλιταριστική. Δεν έχω ξαναπετύχει κάτι τέτοιο σε παιδικό κόμικς και είπα να το μοιραστώ. Δυστυχώς δεν έχω ιδέα πώς συμπιέζουν αρχεία στον Mac που έχω μπροστά μου αυτή τη στιγμή, ούτε καν πώς να κάνω ένα PDF. Οπότε ζητώ προκαταβολικά συγγνώμην και ανεβάζω όλες τις σκαναρισθείσες (!) εικόνες

Πρόκειται για το δεύτερο (ή το πρώτο αν προτιμάτε) άλμπουμ της γελοιογράφου (; ) Αγγελικής Μακρή. Το πρώτο (το δεύτερο αν προτιμάτε) είναι το Πρώτος!! που παρουσίασε εδώ ο green-mits. Πρόκειται για ένα μικρού μεγέθους σκληρόδετο αλμπουμάκι όπως φαίνεται παρακάτω. Έχει και κουβερτούρα. Επειδή παλιότερα είχαμε ένα θέμα με την κουβερτούρα, τη σκάναρα κι αυτή. Για το περιεχόμενο ισχύουν τα ίδια με αυτά που γράφει ο green-mits για τον Πρώτος!! Δεν μου άρεσε. Επίσης είναι πολύ μικρό, μόλις 7 ιστοριούλες-στριπάκια. Και μια γελοιογραφία, η οποία δίνει και τον τίτλο Η διάταξη είναι όπως και στο Πρώτος!!. Να ένα παράδειγμα: Μπορείτε (αν θέλετε) να διαβάσετε ένα σχετικά σύγχρονο βιβογραφικό της Αγγελικής Μακρή εδώ Επίσης μπορείτε να δείτε βιβλία που έχει εικονογραφήσει στο βιβλιονέτ. Επίσης μπορείτε να διαβάσετε για άλλες δουλειές της, εδώ σε τούτο εδώ το φόρουμ στα θέματα ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 9 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ Επίσης, τέλος.

Το βιβλίο με τον περίεργο τίτλο περιέχει αποσπάσματα από λαϊκά αναγνώσματα περιπετειών ζούγκλας. Αναλυτικά ανθολογούνται κεφάλαια από τις εξής εκδόσεις: Ο γύρος της γης, Γεώργιος Ασπρέας, Περιοδικό Αστήρ, Ευάγγελου Παπαδημητρίου, 1931, Ο Έλλην Ταρζάν και τα μυστήρια της ζούγκλας, Γιώργος Τσουκαλάς, Άγκυρα, 1931, Το καραβάνι του θανάτου, Αθανάσιος Τσόγκας, Ο Ήλιος, 1942, Το φάντασμα της ζούγκλας, Γιάννης Καμπούρης, ΠΑΜΕΜ, Ρεπορτάζ στη Ζούγκλα, Ηλίας Μπακόπουλος, ΜΑΣΚΑ, 1949, Ο Ταρζάν και η κόρη της μάγισσας, Μιχάλης Πριονιστής, ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ, 1950, Το στοιχειό της χαράδρας, Νίκος Ρούτσος, ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ, Η εκδίκηση των αετών, Πύρρος Μακρής, ΓΚΡΕΚΟ ΤΑΡΖΑΝ, 1951, Το μυστήριο του ναού των Ίνκας, Γιώργος Μαρμαρίδης, ΖΟΡΡΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ, 1955 Για εξώφυλλο και οπισθόφυλλο χρησιμοποιήθηκε η αφισσέτα του πέμπτου τεύχους του περιοδικού ΖΟΥΓΚΛΑ- ΤΑΡΖΑΝ με τίτλο «Η καταπακτή του θανάτου». Το βιβλίο το αναζητούσα εδώ και πολλά χρόνια και τελικά το εντόπισα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης την οποία ευχαριστώ για το δανεισμό. Ο Νίκος Πλατής γνωστός περισσότερο για τα ενδιαφέροντα λεξικά του έχει κυκλοφορήσει πολλές ανθολογίες κόμικ και παραλογοτεχνίας (αλλά και συλλογές διηγημάτων). Γνωρίζει πολλά, όπως αποδεικνύεται από τις συνεντεύξεις του, για τις εκδόσεις των χάρτινων ηρώων και ελπίζουμε ένα λεξικό του να το αφιερώσει στο θέμα αυτό. Vaios

Μία πολύ όμορφη συλλογή γελοιογραφικών σκίτσων χωρίς λόγια. Στον πρόλογό του ο δημιουργός μας γνωρίζει ότι πρόκειται για αδημοσίευτα σκίτσα πλην (25) εξ αυτών που είδαν το φως της δημοσιότητας στην εφημερίδα « Το Βήμα της Κυριακής». Vaios

Το λεύκωμα περιέχει κωμικά πολιτικά στριπ και γελοιογραφίες του Γιάννη Ιωάννου που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Σχολιαστής το 1984. Οι πολιτικοί εκείνης της εποχής πρωταγωνιστούν σε ρόλους κόμικ-ηρώων σε καταστάσεις με χιουμοριστική διάθεση. Στο φόντο όμως διαφαίνεται η ειρωνεία του σκιτσογράφου για τα κακώς κείμενα και τις πολιτικές ελλείψεις κυβερνώντων και αντιπολίτευσης. Vaios Aφιέρωμα στον Γιάννη Ιωάννου