Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ψηφιακό μουσείο κόμικς'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Εβδομήντα χρόνια κλείνουν από τη δημοσίευση του «Περσέας και Ανδρομέδα», του πρώτου τεύχους Κλασικών Εικονογραφημένων από Έλληνες δημιουργούς και την αρχή της σειράς Κλασικών βασισμένων στο ελληνικό εθνικό αφήγημα. Εξώφυλλο του πρώτου τεύχους της ελληνικής σειράς ιστοριών «Περσέας και Ανδρομέδα» Η χρονιά που μας αφήνει περιλαμβάνει τις επετείους 70 χρόνων από δύο μεγάλες στιγμές του ελληνικού αναγνώσματος: την επέτειο του πρώτου τεύχους του «Μικρού Ήρωα» και του πρώτου τεύχους της σειράς «Από τη Μυθολογία και την Ιστορία της Ελλάδος» των Κλασικών Εικονογραφημένων. Από τη μία ο πρώτος μεγάλος, μεταπολεμικός «ήρως». Από την άλλη η πρώτη μεγάλη σειρά ελληνικών κόμικς, ενδιαφέρουσα από ιστορικής άποψης τόσο λόγω της εγχώριας πρωτοπορίας της και των σπουδαίων συντελεστών της όσο και λόγω της αποτύπωσης της δικής της εποχής: της συντηρητικής, μετεμφυλιακής Ελλάδας. Η εικονογραφημένη «αμερικανική εισβολή» Πώς άρχισαν όλα αυτά; Στον δύσκολο, ψυχροπολεμικό Μάρτιο του 1951, γίνεται το θαρραλέο άλμα των Κλασικών Εικονογραφημένων στο ελληνικό έδαφος με τους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκώ. Η αυθεντική αμερικανική σειρά του εκδότη Άλμπερτ Κάντερ είχε στόχο την εκλαΐκευση της λογοτεχνίας για το ευρύ παιδικό κοινό. Όταν κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Ατλαντίς» των αδελφών Μιχάλη, Γιώργου και Κώστα Πεχλιβανίδη, τα πολύχρωμα εντυπωσιακά τεύχη της έγιναν ανάρπαστα από τους νεαρούς αναγνώστες. Η επιτυχία του εντύπου προκάλεσε και τις αναμενόμενες συντηρητικές αντιδράσεις: δάσκαλοι, γονείς, ακαδημαϊκοί όπως ο Παπανούτσος κι ο Πανσέληνος τα κατηγόρησαν τόσο για «εκχυδαϊσμό της λογοτεχνίας» όσο και για «αμερικανική πολιτιστική επίθεση» με «φανταχτερά, ευτελή σχέδια». Αυτές οι επικρίσεις σίγουρα έβαλαν τους εκδότες σε σκέψεις. Ο Παντελής Πεχλιβανίδης, γιος του εκδότη Γιώργου, είχε ισχυριστεί σε συνέντευξή του πως ο ίδιος ο Κάντερ προέτρεψε τους Έλληνες εκδότες για δημιουργία ελληνοκεντρικών ιστοριών, τόσο λόγω του ενδιαφέροντός του για την αρχαία γραμματεία όσο και λόγω των «λαθών» αμερικανικών τευχών, όπως στην «Ομήρου Ιλιάδα». Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος διά χειρός Μποστ Το σίγουρο είναι πως τον Οκτώβριο του 1953, οι εκδόσεις «Ατλαντίς» κυκλοφόρησαν το επόμενο, ακόμα πιο θαρραλέο βήμα, το τεύχος «Περσέας και Ανδρομέδα» βασισμένο στον αρχαίο μύθο. Το σενάριο υπέγραφε ο Βασίλης Ρώτας και το σχέδιο ο Κώστας Γραμματόπουλος, ενώ ένας υπότιτλος στο εξώφυλλο έγραφε: «Από την Μυθολογία και την Ιστορία της Ελλάδος». Το κόμικς βρήκε μεγάλη αποδοχή και οδήγησε στη δημιουργία ακόμα 90 τευχών βασισμένων στο ελληνικό εθνικό αφήγημα, τα οποία κυκλοφορούσαν σχεδόν εναλλάξ με τα αμερικανικά μέχρι και τη δεκαετία του ’60. Από τον Όλιβερ Τουίστ στον Κολοκοτρώνη Η νέα σειρά πετύχαινε με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια: από τη μια αντέκρουε τους επικριτές των Κλασικών για «αμερικανοποίηση» και από την άλλη προσείλκυε ακόμα περισσότερο κοινό. Ο τίτλος της τα έλεγε όλα: τα κόμικς αυτά βασίζονταν στο μακραίωνο ελληνικό εθνικό αφήγημα από τα ομηρικά έπη μέχρι τον Κρητικό Αγώνα. Στόχος τους δεν ήταν η μεταφορά σε κόμικς λογοτεχνικών έργων, μα η μεταφορά των εθνικών μύθων, ακόμα και η χρήση τους ως εκπαιδευτικού υλικού. Μέσα από τις σελίδες τους παρέλασαν ηρωικοί φουστανελάδες, θαρραλέοι Αθηναίοι και υπερηρωικοί Βυζαντινοί ακρίτες που θριάμβευαν ενάντια σε κακομούτσουνους αλλόφυλους κακούς, πετώντας πομπώδη λόγια περί αδιάκοπου ελληνικού έθνους. Στη νέα σειρά, τα λογοτεχνικά αμερικανικά Κλασικά Εικονογραφημένα βαφτίστηκαν στην κολυμπήθρα του μετεμφυλιακού συντηρητισμού και του διδακτισμού του έθνους-κράτους, αναδυόμενα ως Εθνικά Εικονογραφημένα. Το Κλασικό είχε γίνει Εθνικό. Η βρετανική έκδοση του «Δαίδαλος και Ίκαρος». Ορισμένα ελληνικά τεύχη αρχαιοελληνικής θεματολογίας κυκλοφόρησαν και μεταφρασμένα στην Αγγλία. Τα 91 τεύχη της σειράς μπορούν να καταταχθούν σε 4 κατηγορίες με βάση το θέμα τους: Αρχαία Ελλάδα (μυθολογία, γραμματεία, ιστορία), Βυζάντιο (βιογραφίες αυτοκρατόρων και προσωπικοτήτων), Επανάσταση του 1821 (βιογραφίες αγωνιστών, μάχες) και Νεοελληνική Γραμματεία (κρητική λογοτεχνία, δημώδης παράδοση και βιβλία του 19ου αιώνα). Εντύπωση προκαλεί πως ανάμεσα στους τίτλους τής – απευθυνόμενης σε παιδιά – σειράς κυκλοφόρησαν μεταφορές αρχαίων τραγωδιών, όπως «Πέρσες» και «Οιδίπους Τύραννος», και έργων σαν τον «Λουκή Λάρα» του Βικέλα και τη «Βαβυλωνία» του Βυζάντιου! Δημιουργοί, φανφάρες και deadlines Άλλο ένα αξιοσημείωτο των ελληνικών Κλασικών είναι πως οι δημιουργοί τους, διαπρεπείς όλοι στο αντικείμενό τους, δεν είχαν ξαναφτιάξει ποτέ τους κόμικς! Οι σεναριογράφοι τους ήταν φτασμένοι λογοτέχνες και γνώστες της ελληνικής ιστορίας και φιλολογίας, μέλη της Αντίστασης κατά την Κατοχή και υπέρμαχοι της δημοτικής γλώσσας, όπως η Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη (στιχουργός του Ύμνου του ΕΑΜ), η Γεωργία Δεληγιάννη-Αναστασιάδη, ο pulp συγγραφέας Νίκος Ρούτσος και φυσικά ο πρωτεργάτης της σειράς Βασίλης Ρώτας. Όλοι αρχικά μεταφραστές των αμερικανικών τευχών, ανέλαβαν τη συγγραφή των κόμικς βασισμένοι στην εμπειρία τους με τα αμερικανικά πρωτότυπα και στις γνώσεις τους πάνω στη συγγραφή για παιδιά. Ο λόγος τους είναι απλός, λαϊκός, κατανοητός κι ευχάριστος στην ανάγνωση, με πυκνά όμως λόγια που σπάνια απέφευγαν τις κλισέ εθνικιστικές φανφάρες της εποχής. Η ομάδα των εικονογράφων ήταν ακόμα πιο ανομοιογενής: στον αρχικό συνδυασμό βρίσκονταν οι Κώστας Γραμματόπουλος, Βασίλης Ζήσης, Νίκος Καστανάκης, Παύλος Βαλασάκης, Γιώργος Βακαλό και Μέντης Μποσταντζόγλου, ενώ στη συνέχεια προστέθηκαν οι νεαροί φοιτητές της Καλών Τεχνών Γιάννης Δραγώνας, Γεράσιμος Λιβιεράτος, Τάκης Κατσουλίδης και αρκετοί ακόμα. Χαράκτες, ζωγράφοι, γραφίστες και γελοιογράφοι, διαπρεπείς ή πρωτάρηδες, οι σχεδιαστές έμπασαν το δικό τους στιλ στην πρωτόγνωρη για αυτούς γλώσσα των κόμικς, καταλήγοντας όμως αρκετές φορές σε ατσούμπαλα αισθητικά αποτελέσματα, στήνοντας άβολα το πυκνό κείμενο με τα σκίτσα. Σε κάθε περίπτωση, τα ετερόκλητα κόμικς τους έπλασαν μια ξεχωριστή αισθητική από εκείνη των Αμερικανών ομοτέχνων τους που σε κάποια τεύχη εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα. Και φυσικά, όλα αυτά λίγο απασχολούσαν τους νεαρούς αναγνώστες που καταβρόχθιζαν το κάθε νέο τεύχος. Οι 4 θεματικές των ελληνικών Κλασικών: Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, 1821 και Νεοελληνική Γραμματεία. Οι συνθήκες εργασίας στα Κλασικά δεν ήταν εύκολες. Από άρθρο του Παύλου Βαλασάκη μαθαίνουμε για τα μικρά χρονικά περιθώρια (deadlines) παράδοσης μεγάλου όγκου σελίδων και για τις χαμηλές πληρωμές. Λόγοι που οδηγούσαν σε σχεδιαστικές προχειροδουλειές και που, μαζί με το στίγμα του «φτηνού και χαμηλού αναγνώσματος» που δεν μπόρεσε να αποβάλει το έντυπο, οδήγησαν πολλούς δημιουργούς στην ανωνυμία μέσα στα τεύχη. Έκθεση στο Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς Εν όψει της επετείου της σειράς, το Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς (comicsmuseum.gr), γνωστός ιστότοπος ψηφιακών εκθέσεων της Comicdom Press γύρω από τα κόμικς, διοργάνωσε από τον Μάιο τη διαδικτυακή έκθεση «Κλασικά Εικονογραφημένα: Οι Αθάνατες Ελληνικές Δημιουργίες» σε επιμέλεια του γράφοντος. Σε αυτήν βρίσκονται σελίδες, βιογραφικά δημιουργών και αναφορές στις ιστορικές συνθήκες που καλλιέργησαν τη σειρά. Στη μεγάλη αυτή έκθεση, ο επισκέπτης μπορεί ελεύθερα να ξεναγηθεί σε ένα από τα πρώτα, άτσαλα υπό το σύγχρονο πρίσμα μα θαρραλέα βήματα Ελλήνων δημιουργών στην 9η Τέχνη, τους παππούδες των σύγχρονων ελληνικών κόμικς. ● Γνωρίστε περισσότερα για τη σειρά στην έκθεση του Ψηφιακού Μουσείου Κόμικς «Κλασικά Εικονογραφημένα: Οι Αθάνατες Ελληνικές Δημιουργίες» στο comicsmuseum.gr Και το σχετικό link...
  2. Στο ευρύ κοινό ο Γιάννης Οικονομίδης συστήθηκε με το Σπιρτόκουτο το 2002. Η ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία και συνέβαλε καθοριστικά στον εκσυγχρονισμό του ελληνικού σινεμά και στη στροφή του προς έναν σκληρό, «in your face», ρεαλισμό. Το Σπιρτόκουτο αργότερα μεταφέρθηκε σε θεατρική παράσταση και πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στη Στέγη ως μιούζικαλ. Όλα αυτά τα χρόνια ο Οικονομίδης έμεινε πιστός στο κινηματογραφικό του όραμα, γυρίζοντας μια σειρά ταινιών (Η Ψυχή στο Στόμα, Μαχαιροβγάλτης, Το Μικρό Ψάρι, Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς) με τις παθογένειες του μικροαστισμού της ελληνικής κοινωνίας και της αγίας ελληνικής οικογένειας στο επίκεντρο, ενώ σκηνοθέτησε και το θεατρικό Στέλλα Κοιμήσου που απέσπασε θερμότατες κριτικές και διάφορα βραβεία. Σε όλα τα έργα του ο Οικονομίδης εφάρμοσε εναλλακτικές μεθόδους προώθησης και διαφήμισης, ενώ πάντα συνόδευε τις παραστάσεις και ταινίες του με κόμικς! Τόσο η βαθιά γνώση του και αγάπη του για την ένατη τέχνη όσο και η γνωριμία του και φιλία του με ανθρώπους του χώρου των κόμικς έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο πρόσθετο υλικό κάθε δημιουργίας του. Όλο αυτό το υλικό, εικονογραφήσεις, αφίσες, καρικατούρες, προσχέδια, κόμικς, πορτρέτα κ.ά., παρουσιάζεται σε μια εξαιρετική αναδρομική έκθεση του Ψηφιακού Μουσείου Κόμικς (comicmuseum.gr) σε επιμέλεια του Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου. Όπως σημειώνεται στον πρόλογο της έκθεσης, «ο Γιάννης Οικονομίδης δεν είναι μόνο ένας εκ των πλέον σημαντικών Ελλήνων κινηματογραφιστών της τελευταίας εικοσαετίας αλλά ίσως και ο μοναδικός εγχώριος σκηνοθέτης που με κάθε νέα δουλειά του επιδιώκει και ενισχύει έμπρακτα τη συνομιλία μεταξύ 7ης και 9ης τέχνης». Μεταξύ των καλλιτεχνών που έχουν κατά καιρούς μεταφέρει στο χαρτί το κλίμα, το πνεύμα και τις σκηνές των έργων του Οικονομίδη είναι ο Πέτρος Ζερβός, ο Γιώργος Γούσης, ο Παναγιώτης Μητσομπόνος, ο Θανάσης Πέτρου, ο Χάρης Λαγκούσης, ο Σπύρος Δερβενιώτης, ο Τόμεκ, η Μαρία Τζαμπούρα, ο Γαβριήλ Παγώνης, ο Κώστας Κυριακάκης, η Αλέξια Οθωναίου, ο Παναγιώτης Πανταζής, ο Τάσος Παυλόπουλος, ο Κανέλλος Cob κ.ά. Τιμώντας έναν πανέξυπνο και ριζοσπάστη κινηματογραφιστή, ο οποίος με τη σειρά του πάντα τιμά τα κόμικς και τις εικονογραφημένες αφηγήσεις τους. Και το σχετικό link...
  3. Παρά τον εγκλεισμό και την καραντίνα, η τέχνη δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταματήσει. Ένα νέο ψηφιακό μουσείο γεμάτο κόμικς δεν υπόσχεται ότι θα υποκαταστήσει την επαφή του κοινού με τον έντυπο κόσμο, αλλά δεσμεύεται ότι θα προσπαθήσει να διατηρήσει τα έργα ζωντανά και να τα κάνει προσβάσιμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες. Δημήτρης Κάσδαγλης, «Εν Αιθρία 7» Την προσεχή Τρίτη 18 Μαΐου, «διεθνή ημέρα μουσείων» που γιορτάζεται σε ολόκληρο τον κόσμο υπό την αιγίδα του ICOM (Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων), θα ανοίξει τις διαδικτυακές του πύλες το Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς για να υποδεχθεί τους πρώτους εξ αποστάσεως επισκέπτες του. Οι υπεύθυνοι του το προετοίμαζαν εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο προσπαθώντας να συγκεντρώσουν υλικό, να οργανώσουν τη δομή και τις λειτουργίες του, να του δώσουν μια φιλική μορφή προς κάθε χρήστη με σκοπό να μην αποτελέσει έναν ακόμη απρόσωπο διαδικτυακό τόπο που απλώς παραθέτει κόμικς αλλά έναν ζωντανό οργανισμό με πολλαπλές λειτουργίες, δράσεις και δυνατότητες. Η πρώτη μας επαφή δείχνει ότι το πέτυχαν. Η εμπειρία άλλωστε των δυο διευθυντικών μελών του μουσείου είναι τεράστια. Τόσο ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου όσο και η Λήδα Τσενέ δραστηριοποιούνται εδώ και περίπου δεκαπέντε χρόνια στο Comicdom του οποίου αποτελούν ιδρυτικά μέλη, ενώ ο πρώτος είναι επίσης σεναριογράφος κόμικς, δημοσιογράφος, διοργανωτής εκδηλώσεων και φεστιβάλ, επιμελητής εκθέσεων κ.ά., ενώ η δεύτερη είναι διδάκτωρ Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, διδάσκουσα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δημοσιογράφος και σύμβουλος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, ιδρυτικό μέλος της Athens Comics Library κ.ά. Αλεξία Λουγιάκη, «Εν Αιθρία 7» Πώς, όμως, γεννήθηκε η ιδέα για την ίδρυση του Ψηφιακού Μουσείου και τι ρόλο έπαιξε το λόκνταουν στην υλοποίησή του; «Η ιδέα προϋπήρχε, καθώς εδώ και καιρό θέλαμε να δημιουργήσουμε μια ψηφιακή βιβλιοθήκη αποτυπώνοντας την Iστορία, τους σημαντικούς σταθμούς, τα φεστιβάλ και τις εκδηλώσεις της ελληνικής σκηνής comics. Παρότι κάποιες από αυτές τις πληροφορίες υπάρχουν διασκορπισμένες (η κοινότητα του greekcomics για παράδειγμα, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε αυτόν τον τομέα) είχαμε μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη για το πώς αυτές μπορούν να παρουσιαστούν και να αναδειχθούν. Η πανδημία μάς εξοικείωσε ακόμα περισσότερο με τα ψηφιακά περιβάλλοντα, ενώ δημιουργήθηκαν και κάποιες ευκαιρίες υποστήριξης τέτοιων εγχειρημάτων. Οπότε ναι, η ιδέα προϋπήρχε και το λοκντάουν θα λέγαμε ότι την επιτάχυνε» διευκρινίζουν τα διευθυντικά στελέχη του μουσείου. Γιώργος Μπότσος, «Εν Αιθρία 7» Μπορεί ένα τέτοιο μουσείο να υποκαταστήσει τα φυσικά μουσεία; «Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική παρουσία. Ένα ψηφιακό μουσείο όμως μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά. Οι εκθέσεις και το αρχείο του, εκθεσιακό και ιστορικό, θα βρίσκονται πάντα εκεί και θα είναι διαθέσιμα σε όλους, χωρίς τους φυσικούς περιορισμούς της απόστασης. Είτε βρίσκεται κάποιος στην Αθήνα, τα Ιωάννινα, τη Νέα Υόρκη ή τη Μελβούρνη, θα μπορεί να περιηγηθεί στις ψηφιακές γκαλερί μας. Επιπλέον μπορεί να λειτουργεί και ως κίνητρο για τους επισκέπτες, να αναζητήσουν τους δημιουργούς και σε φυσικά περιβάλλοντα, είτε αυτά είναι εκθέσεις και φεστιβάλ, είτε εκδόσεις» τονίζουν οι Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου και Λήδα Τσενέ. Τάσος Μαραγκός, «Εν Αιθρία 7» Ποιες διαφορές λοιπόν θα είναι εφικτό να ξεπεραστούν σε σχέση με τη φυσική παρουσία; «Προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε, στον βαθμό που είναι δυνατόν, την εμπειρία της διαδρομής που ακολουθεί ο επισκέπτης σε μια έκθεση, επιλέγοντας στις ψηφιακές μας γκαλερί την οριζόντια πλοήγηση, κάτι που σπάνια συναντά κανείς στο internet. Επίσης με τη βοήθεια της τεχνολογίας, σταδιακά, θα προσπαθήσουμε να εμπλουτίσουμε αυτή την εμπειρία και με άλλα χαρακτηριστικά που θα φέρνουν ακόμα πιο κοντά τη φυσική με την ψηφιακή εμπειρία. Σίγουρα όμως η διάδραση με τα φυσικά αντικείμενα είναι κάτι που δεν μπορεί να υποκατασταθεί. Όπως και το να βρίσκεσαι μαζί με άλλους επισκέπτες στον ίδιο χώρο, συνδημιουργώντας την ερμηνεία των έργων» τονίζουν οι δυο υπεύθυνοι του μουσείου που ξεκαθαρίζουν και τους στόχους τους αλλά και τον τρόπο λειτουργίας: «Στόχος μας είναι η δημιουργία μιας ψηφιακής παρακαταθήκης της ελληνικής παραγωγής comics. Στο πλαίσιο αυτό θα παρουσιάζουμε σε μηνιαία βάση νέες εκθέσεις, άλλοτε αναδρομικές καταξιωμένων Ελλήνων δημιουργών, άλλοτε θεματικές ομαδικές εκθέσεις, είτε αναδεικνύοντας υπάρχον υλικό, είτε με open call για τη δημιουργία πρωτότυπων έργων. Στους στόχους μας είναι και οι συνέργειες μεταξύ Ελλήνων και διεθνών καλλιτεχνών, αλλά και η συνομιλία των comics με άλλες μορφές τέχνης. Σε ότι αφορά τις εκθέσεις και το αρχειακό υλικό η είσοδος θα είναι δωρεάν, το μόνο που χρειάζεται ο επισκέπτης είναι να έχει σύνδεση στο διαδίκτυο και ενδιαφέρον να ανακαλύψει το περιεχόμενό μας. Σε δεύτερο στάδιο όταν και θα ξεκινήσουμε τη διενέργεια ψηφιακών σεμιναρίων, ενδεχομένως να υπάρξει σε αυτά κάποιο κόστος συμμετοχής για τους ενδιαφερόμενους». Τάσος Αποστολίδης, «Λυσιστράτη», σε σχέδια του Γιώργου Ακοκαλίδη Αν και ακούγεται πολύ ελπιδοφόρο ως μια απελευθερωτική διέξοδος στην εποχή της πανδημίας από τη μια, από την άλλη μοιάζει ως πλησίασμα στη δυστοπία της αποστασιοποίησης και της απομάκρυνσης από την πραγματική επαφή των ανθρώπων με την τέχνη. Οι Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου και Λήδα Τσενέ αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία την κατάσταση: «Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, είμαστε όμως αισιόδοξοι ότι η ανάγκη του ανθρώπου να βρεθεί πάλι σε χώρους τέχνης θα κινητοποιήσει την προσαρμοστικότητά του, κι αυτοί θα ανοίξουν ξανά. Ίσως με περιορισμούς, αλλά θα ανοίξουν, και οι ψηφιακές δράσεις θα είναι εκεί να συμπληρώσουν και όχι να υποκαταστήσουν, να δώσουν πρόσβαση σε περιεχόμενο και εμπειρίες σε ανθρώπους που για κάποιους λόγους δεν έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται με φυσική παρουσία χώρους πολιτισμού. Όχι ως λύσεις ανάγκης, αλλά λύσεις διεξόδου». Τάσος Αποστολίδης, «Χαμένο φάσμα», σε σχέδια της Μαρίας-Ηλέκτρας Ζογλοπίτου Ποιοι θα είναι όμως οι πόροι του Μουσείου, ποιες είναι οι πηγές χρηματοδότησής του; «Η εκκίνηση του Ψηφιακού Μουσείου καλύπτεται οικονομικά από το περσινό πρόγραμμα του ΥΠΠΟΑ για την ενίσχυση του Ψηφιακού Πολιτισμού. Από εκεί και ύστερα θα απευθυνθούμε όπου μπορούμε, εντός και εκτός συνόρων για να καταστήσουμε βιώσιμη τη λειτουργία του Ψηφιακού Μουσείου Κόμικς, ενισχύοντας τόσο το αρχείο του όσο και τον διεθνή του χαρακτήρα. Παράλληλα δουλεύουμε και προς την κατεύθυνση ενός οικονομικού πλάνου, το οποίο θα λειτουργεί ανεξάρτητα από χρηματοδοτήσεις ή δωρεές με βάση το – υπό κατασκευή – eshop του Μουσείου, αλλά και την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού, καθώς στόχος μας είναι η βιωσιμότητα του εγχειρήματος» ξεκαθαρίζουν οι ιδρυτές του. Τάσος Αποστολίδης, «Οι άθλοι του Βούγδουπου», σε σχέδια του Μάκη Αδαμτζίλογλου Ανάμεσα στις πρώτες εκθέσεις του Μουσείου που θα εγκαινιαστεί ταυτόχρονα με το επίσημο άνοιγμα του είναι μια αναδρομική έκθεση στο έργο του βετεράνου σεναριογράφου κόμικς Τάσου Αποστολίδη («Κωμωδίες του Αριστοφάνη σε Κόμικς» σε σχέδια Γιώργου Ακοκαλίδη, «Το Χαμένο Φάσμα» σε σχέδια Μαρίας-Ηλέκτρας Ζογλοπίτου κ.ά.). Επίσης, από την πρώτη κιόλας μέρα στο Μουσείο θα φιλοξενείται μια επιλογή 75 έργων από την πλούσια ιστορία της έκθεσης κόμικς και εικονογράφησης «Εν Αιθρία», μιας έκθεσης που ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια από την Πλάκα και το κτίριο της Ένωσης Πτυχιούχων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του εικαστικού και δημιουργού κόμικς Γαβριήλ Τομπαλίδη και συνεχίζεται πλέον στο πλαίσιο του Comicdom. Τα εξώφυλλα των άλμπουμ του Τάσου Αποστολίδη Στις μόνιμες εκθέσεις του Μουσείου συγκαταλέγονται ο «Κατάλογος Εκθέσεων και Φεστιβάλ» με καταγραφή του συνόλου των σχετικών με τα κόμικς γεγονότων που έχουν συμβεί στην Ελλάδα, οι «Σταθμοί στην Ιστορία», μια αναδρομή με έμφαση στις «πρωτιές» αναφορικά με την εγχώρια παραγωγή όσο και τις μεταφρασμένες εκδόσεις (π.χ. το πρώτο ελληνικής παραγωγής κόμικ-στριπ, η πρώτη εμφάνιση του Μίκυ Μάους, το πρώτο ελληνικό άλμπουμ κ.ά.), οι ανασκοπήσεις δεκαετιών και τα αφιερωματικά άρθρα για τα ελληνικά κόμικς κ.ά. Παράλληλα θα διεξάγονται ψηφιακά εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά, εκπαιδευτικούς και ενήλικες με έμφαση στην αναζήτηση της γνώσης μέσω των κόμικς αλλά και στην εκπαίδευση σε τεχνικές έρευνας, μιντιακού εγγραμματισμού και ανάπτυξης soft skills όπως συνεργασία, δημιουργική επίλυση προβλημάτων κ.λ.π. Αγγελική Σαλαμαλίκη, «Εν Αιθρία 7» Από την επόμενη Τρίτη όλα αυτά θα είναι διαθέσιμα στις οθόνες μας. Απαλύνοντας λίγο τον πόνο για την απώλεια τόσων και τόσων γεγονότων γύρω από τα κόμικς κατά τους τελευταίους δεκατέσσερις μήνες. Και με την ελπίδα ότι σύντομα τέτοιες ψηφιακές δράσεις θα εξελίσσονται παράλληλα με δράσεις με φυσική παρουσία καλλιτεχνών και κοινού. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.