Αναζήτηση στην Κοινότητα

Η λυρική ποιήτρια διδάσκει την τέχνη της στην Ήριννα και στις φίλες της στις σελίδες του μάνγκα που σχεδίασε η Φουτάμπα Σάτο. Οι γονείς και τα τρία μικρότερα αδέλφια της δεν έχουν βρεθεί ποτέ στην Ελλάδα. Και όμως, στο σπίτι τους στο Τόκιο ακούν συχνά αρχαιοελληνικές λέξεις, μαθαίνουν για τις τραγωδίες του Αισχύλου και τις κωμωδίες του Μενάνδρου και ταξιδεύουν στους αιώνες με τον διαυγή ήχο μιας αρχαίας λύρας. Ωστόσο, η Φουτάμπα Σάτο δεν μοιράζεται μόνο με την οικογένειά της την αγάπη της για την αρχαία ελληνική δραματουργία και μουσική. Ανεβάζει τραγωδίες στην πατρίδα της παίζοντας λύρα επί σκηνής, ενώ τον ερχόμενο Απρίλιο θα εκδώσει το δικό της μάνγκα (τα περίφημα κόμικς με εξέχουσα θέση στην ιαπωνική κουλτούρα), στο οποίο οι ηρωίδες φορούν χιτώνες και σανδάλια. «Από παιδί ήθελα να γίνω σκηνοθέτρια για να μπορώ να μοιράζομαι τις ιστορίες μου. Η γνωριμία μου με την αρχαία ελληνική τραγωδία και τη μουσική μού άνοιξε νέους ορίζοντες. Και τώρα με το μάνγκα βιώνω τη νέα… περιπέτειά μου με την αρχαία Ελλάδα» λέει η γιαπωνέζα σκηνοθέτρια και ηθοποιός στα «ΝΕΑ», που τη συνάντησαν στην κατοικία του πρεσβευτή της Ιαπωνίας στο Παλαιό Ψυχικό. «"Ουτάε, Ήριννα". Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου μου που αριθμεί 140 σελίδες. "Ουτάε" σημαίνει "τραγούδα" και στην πρωταγωνίστρια έδωσα το όνομα Ήριννα, όπως λεγόταν η λυρική ποιήτρια που φαίνεται ότι έζησε στα χρόνια της Σαπφώς, τουλάχιστον σύμφωνα με το Λεξικό Σούδα» εξηγεί η 31χρονη. Στην ιστορία της, η Σαπφώ (η «δέκατη Μούσα» κατά τον Πλάτωνα) μαθαίνει στη νεαρή Ήριννα, η οποία ονειρεύεται να γίνει ξακουστή ποιήτρια, αλλά και στις φίλες της πώς να τραγουδούν και να γράφουν ποίηση. Από τις σελίδες του πρωτότυπου «αρχαιοελληνικού» μάνγκα δεν θα μπορούσε βέβαια να λείπει η λύρα, όπως τονίζει η δημιουργός, που πέρασε πολλές ώρες μελέτης για να χτίσει τους χαρακτήρες της. Το ίδιο έκανε άλλωστε και για να μάθει η ίδια να παίζει λύρα. Για την ακρίβεια, μάλιστα, εκτός από βιβλία «διάβασε» και την αρχαιοελληνική αγγειοπλαστική! «Στα κεραμικά υπάρχουν καταπληκτικές αναπαραστάσεις οι οποίες, αν τις παρατηρήσει κανείς, δίνουν σημαντικές πληροφορίες για τον τρόπο που οι αρχαίοι Έλληνες έπαιζαν τα μουσικά όργανα. Για μένα λοιπόν δεν υπήρξε δάσκαλος για τη λύρα! Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά έμαθα να παίζω μόνη μου χάρη στη βιβλιογραφία και στις εικόνες των αγγείων» επισημαίνει. Καθ' όλη τη διάρκεια της κουβέντας, κρατάει στην αγκαλιά της το έγχορδο το οποίο θυμίζει μικρή άρπα: «Έχω άλλες δύο αρχαίες λύρες, αλλά είναι αδύνατον να τις μεταφέρω. Αυτή είναι η μικρότερη, η πιο καινούργια και μπορώ να την έχω μαζί μου παντού, ακόμα και στις διακοπές, όπως τώρα». Η Φουτάμπα Σάτο (που ξέρει να διαβάζει αρχαία ελληνικά) σπούδασε στο Διεθνές Χριστιανικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο στο οποίο υπάρχει Λέσχη Αρχαίου Θεάτρου και σε δραματική σχολή, ενώ πρωτοβρέθηκε στην Ελλάδα πριν από εννέα χρόνια. Σε ένα από τα ταξίδια της στη Θεσσαλονίκη ανακάλυψε τον Όμιλο Πολιτισμού Seikilo που διοργανώνει, μεταξύ άλλων, σεμινάρια εκμάθησης αρχαίων μουσικών οργάνων και εκθέσεις σπάνιων αντικειμένων και παράλληλα διαθέτει τις δημιουργίες της Οργανοποιίας «Αναστάσιος Κουμαρτζής», που έχει έδρα τον Ευρωπό του Κιλκίς. Από εκεί προμηθεύτηκε τα τρία έγχορδα. «Αυτή είναι η λύρα του Πάνα, φτιαγμένη από όσα προσφέρει η φύση» λέει καθώς τα δάχτυλά της αρχίζουν να χορεύουν στις εννέα χορδές του οργάνου: «Να ξέρετε πάντως ότι στην Ελλάδα η λύρα ακούγεται διαφορετικά, πιο ωραία, πιο καθαρά απ' ό,τι στην Ιαπωνία. Ίσως οφείλεται στο κλίμα». Όπως προσθέτει, «στην πατρίδα μου δύσκολα βρίσκεις ανθρώπους που να γνωρίζουν για την αρχαία ελληνική μουσική και την τραγωδία. Πιστεύω ότι όσοι ασχολούνται με το δράμα, ηθοποιοί και σκηνοθέτες, πρέπει να μελετήσουν την αρχαία ελληνική τραγωδία». Η ίδια έχει ανεβάσει αρκετές φορές στην Ιαπωνία τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου, ενώ τον περασμένο Ιούλιο η 31χρονη και φοιτητές της Λέσχης Αρχαίου Θεάτρου του Πανεπιστημίου του Τόκιο παρουσίασαν στην Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων τους «Επιτρέποντες» του Μενάνδρου, έργο το οποίο η ομάδα έπαιξε επίσης σε Τόκιο και Κιότο. Ιάσου Σιμίζου, πρεσβευτής της Ιαπωνίας «Οι χώρες μας γιορτάζουν 120 χρόνια φιλίας» Ιδιαίτερα εξοικειωμένος με την αρχαία ελληνική γραμματεία καθώς έχει μελετήσει κυρίως αρχαία τραγωδία και κωμωδία, δηλώνει και ο πρεσβευτής της Ιαπωνίας στην Ελλάδα Ιάσου Σιμίζου, ο οποίος άνοιξε για τα «ΝΕΑ» την πόρτα της επίσημης κατοικίας του και έστειλε μήνυμα φιλίας: «Του χρόνου Ελλάδα και Ιαπωνία γιορτάζουν τα 120 χρόνια από τη σύναψη του Συμφώνου Φιλίας, Εμπορίου και Ναυτιλίας». Γι’ αυτό ήδη η πρεσβεία προγραμματίζει σειρά εκδηλώσεων πολιτιστικού χαρακτήρα στις οποίες αναμένεται να συμπεριληφθεί και η γιαπωνέζα σκηνοθέτις και ηθοποιός Φουτάμπα Σάτο με την αρχαία λύρα της. Ο πρεσβευτής προτάσσει μεταξύ άλλων τον πολιτισμό ως σημαντικό παράγοντα για την προώθηση των διμερών σχέσεων. «Επίσης ένα σημαντικό γεγονός για τις σχέσεις των δύο χωρών ήταν και η οριστικοποίηση της συμφωνίας οικονομικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ιαπωνία» προσθέτει ο Σιμίζου, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στην Αθήνα τον περασμένο Αύγουστο. Ο ιάπωνας διπλωμάτης χαρακτηρίζει τιμή για τον ίδιο το γεγονός ότι βρίσκεται στην Ελλάδα, «την χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες» σε μια περίοδο που η πατρίδα του προετοιμάζεται πυρετωδώς για την διεξαγωγή των Ολυμπιακών του 2020 στο Τόκιο. Και το σχετικό link...