Αναζήτηση στην Κοινότητα

Είναι η πρώτη παρουσίαση που κάνω και έχω τρακ! Όταν το βρήκα δεν ήξερα τι είναι.Με λίγο ψάξιμο ανακάλυψα ότι στα τέλη του 50, αρχές 60 εκδόθηκε κ πουλιόταν στην Ντισνευλαντ το How To Draw series για τους Mickey / Donald / Goofy / Pluto.Έτσι δοκίμασε κ ο Τερζοπουλος αλλά με 12 δραχμές ήταν λίγο ακριβό για την εποχή κ υποθέτω ότι κυκλοφόρησε μόνο σε βιβλιοπωλεία. και τρεις σελίδες για να πάρετε μια γεύση.

O ανεπανάληπτος ΝΤΟΝΑΛΝΤ απέκτησε την δικιά του σειρά το 1994 από τις εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ (Τερζόπουλος) με ένα έξτρα τεύχος που είχε επιτυχία οπότε και καθιερώθηκε. Συνεχίζει την εμφανισή του έως και σήμερα. Μικρό μέγεθος, έγχρωμο, στα χνάρια του πετυχημένου Μίκυ Μάους. Να σημειώσω ότι ξεκίνησε εξαμηνιαίο, έγινε διμηνιαίο στα τεύχη 8-13 και κατέληξε μηνιαίο από τον Ιανουάριο 1999 έως και σήμερα. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: nikos_k, ftsgr, GreekComicFan, Pavlos, lunatic, Deppy, big vaggos, Duck, cydisneyman, figolfin, BarkScarpa, Comics Fan, saravakos, PhantomDuck, imacmaria, stardust, Uncle Scrooge McDuck , saveapenguin & Retroplaymo. Μπορείτε να διαβάσετε το 1ο & 2ο τεύχος στο Αναγνωστήριό μας ΕΔΩ & ΕΔΩ.

Από τον εκδότη Άρη Τερζόπουλο ( ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του, στο τιμόνι των εκδόσεων Τερζόπουλου, βλέπε: ΓΥΝΑΙΚΑ, ΦΑΝΤΑΖΙΟ, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, ΚΛΙΚ , ΜΕΝ , DIVA, NPQ, ΓΕΩΡΑΜΑ κλπ ) ένα υπερπολυτελέστατο περιοδικό , τόμος 230 σελίδων, 21Χ29, έγχρωμο, illustration χαρτί, εξώφυλλο χαρτόνι κλπ). Η καλύτερη και πιο σοβαρή έκδοση του Τερζόπουλου. Αγνοώ τον αριθμό των τευχών που έβγαλε. Στο τρίτο τεύχος δεν βλέπω κάποια χρονολογική ένδειξη, στο 4ο γράφει 1999. Πανάκριβο για την εποχή του : 1500 ΔΡΧ. Πλήρης τίτλος ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ GOD AND RELIGION

Μια συλλογή που συγκεντρώνει τις ιστορίες του Μπάρνυ του αρκούδου και του Μπένυ του γαϊδαράκου, δυο χαρακτήρων που σχεδίαζε ο Carl Barks για τις ανάγκες ενός περιοδικού κόμικς που περιείχε ιστορίες βασισμένες σε ταινίες cartoon. Οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες εμφανίζονταν σε ταινίες μικρού μήκους της Metro Goldwyn Mayer. O Barks δημιούργησε συνολικά 26 ιστορίες την περίοδο 1944 – 1947 για τις εκδόσεις Dell, και σταμάτησε για να ασχοληθεί σε ιστορίες με τον Ντόναλντ για το περιοδικό Walt Disney’s Comics & Stories των ίδιων εκδόσεων. Όλες οι ιστορίες βρίσκονται στον τόμο αυτό. Την έκδοση προλογίζει ο Jeff Smith, ενώ πριν τις ιστορίες υπάρχει και ένα αφιέρωμα για τους δύο χαρακτήρες και ένα βιογραφικό του Barks. Έκδοση ποιοτικότατη, και όποιος έχει ήδη στην κατοχή του τη Βιβλιοθήκη Κόμιξ ή τη Μεγάλη Βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρκς ξέρει τι να περιμένει. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε και εδώ.

Τον Ιούλιο του 2001 η Νέα Ακτίνα κυκλοφορεί κάθε καλοκαίρι 4 τεύχη ταυτόχρονα με τους ήρωες της Disney. Έγχρωμο, μεγάλο μέγεθος, 50 σελίδες. Λίστα με τα τεύχη εδώ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: kapros, GreekComicFan & Retroplaymo. --- Το μέλος Kapros πρόσθεσε ΕΔΩ: Συνολικά έχουν κυκλοφορήσει 18 τεύχη μέχρι σήμερα, ενώ η τελευταία κυκλοφορία (#17 και #18) έγινε το 2005. Το περασμένο καλοκαίρι δεν εκδόθηκαν τεύχη από αυτή τη σειρά αλλά ο Τερζόπουλος γενικά κυκλοφορεί ακανόνιστα τα τεύχη του. Να προσθέσω ακόμα ότι τα τεύχη #17 και #18 είχαν 100 σελίδες το καθένα.

Το 1997, η Terzo Books (Τερζόπουλος) κυκλοφορεί στα ελληνικά το βιβλίο του Roger Sabin ΚΟΜΙΚΣ Ή ΚΟΜΙΞ με τον (άστοχο κατά τη γνώμη μου) υπότιτλο Η ιστορία μιας "σχεδόν" τέχνης. Πολυτελέστατο λεύκωμα, με χοντρό παγκωμένο εξώφυλλο και 240 έγχρωμες σελίδες με υψηλής ποιότητας χαρτί, αποτελεί μια χορταστικότατη μελέτη της ιστορίας των κόμικς με πλούσια εικονογράφηση. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι "Comics, Comix & Graphic Novels και η μετάφραση του Γιώργου Μπαρουξή. Παραθέτω τα περιεχόμενα.

Ένθετο μεγάλου μεγέθους του ΑΛΜΑΝΑΚΟ τεύχος #100. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο 1999 με αφορμή τα τριακοστά γενέθλια του alter ego χαρακτήρα του Ντοναλντ. Κυκλοφόρησαν άλλα δύο ένθετα, με πρωταγωνιστή τον Ινδιάνα Γκούφυ. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλό τον Retroplaymo.

Βασισμένο στην κινηματογραφική ταινία της Warner Bros. Quest for Camelot. Η Κέιλυ, ένα κορίτσι στην εφηβεία, θέλει να γίνει ιππότης της Στρογγυλής Τραπέζης στο Κάμελοτ, όπως ο πατέρας της, ο Σερ Λάιονελ! Ο Γκάρετ, είναι ένας τυφλός νεαρός, που θέλει μονάχα την ησυχία του! Ο σερ Ρούμπερ θέλει....τα πάντα δικά του! Το Εξκάλιμπερ θα ενώσει τους δρόμους τους! Οι δύο αρχικές σελίδες:

Το ελληνικό περιοδικό που ήταν συλλεκτικό ήδη από το πρώτο τεύχος Σαφάρι στα παλαιά βιβλιοπωλεία και το άδοξο φινάλε Το θυμάμαι σαν χθες: τέλη Αυγούστου του 2013. Το νέο τεύχος του ΚΟΜΙΞ είχε μόλις κυκλοφορήσει και το αγόρασα από ένα περίπτερο στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μαρούσι. Ήταν το μοναδικό περιοδικό που αγόραζα ακόμα - ναι, κόντευα να κλείσω τα 30, κι όμως το διάβαζα φανατικά. Τίποτα δεν προμήνυε στο εξώφυλλό του το δυσάρεστο νέο που ανακοίνωναν διακριτικά σε μία μόλις σελίδα οι Χρήστος και Ντέιβιντ Τερζόπουλος: ότι αυτό ήταν το τελευταίο του τεύχος. Ήταν ένα άδοξο φινάλε για ένα περιοδικό που κυκλοφορούσε αδιάκοπα από τον Ιούνιο του 1988: 25 ολόκληρα χρόνια, 303 τεύχη. Και αμέτρητες στιγμές διασκέδασης. Σίγουρα δεν ήταν το πρώτο περιοδικό με κόμικς που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Δεν ήταν καν το πρώτο με ιστορίες του Ντίσνεϊ. Είχαν προηγηθεί περιοδικά όπως το θρυλικό εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους, τα μηνιαία Σούπερ Μίκυ και Μεγάλο Μίκυ, και τα Κλασικά του Ντίσνεϊ. Όλα αυτά τα περιοδικά ήταν των Εκδόσεων Τερζόπουλου. Και όλα είχαν το ίδιο κοινό: τα παιδιά διαφόρων ηλικιών. Συγκριτικά με αυτά τα περιοδικά, το ΚΟΜΙΞ μοιάζει με ένα ασυνήθιστο πείραμα των εκδόσεων Τερζόπουλου. Ένα περιοδικό με κόμικς, που όμως δεν απευθυνόταν μόνο σε παιδιά, αλλά και σε μεγάλους - ίσως περισσότερο στους μεγάλους, παρά στα παιδιά. Σε μία εποχή που οι παλιοί αποκαλούσαν τα κόμικς συλλήβδην «μικυμάου» και πίστευαν ότι είναι μόνο για μικρά παιδιά (πόσοι από μας δεν έχουμε ακούσει από γονείς και παππούδες αυτό το «πάλι μικυμάου διαβάζεις, πιάσε ένα κανονικό βιβλίο, ολόκληρος/η άντρας/γυναίκα»;), το ΚΟΜΙΞ τόλμησε να δει τα κόμικς από μία άλλη σκοπιά, τόλμησε να πάρει τα κόμικς στα σοβαρά και να απευθυνθεί σε ένα κοινό που ενδεχομένως να μην ήταν ακόμα ώριμο. Στα τεύχη του ΚΟΜΙΞ, ανάμεσα στις ιστορίες με πρωταγωνιστές τον Ντόναλντ Ντακ, τον Σκρουτζ Μακ Ντακ, τους Χιούι, Λιούι και Ντιούι, και σπανιότερα τον Μίκυ Μάους και τον Γκούφυ, έβρισκε κανείς ενδελεχείς αναλύσεις που θα ταίριαζαν περισσότερο σε μία λογοτεχνική επιθεώρηση παρά σε ένα περιοδικό με κόμικς. Καλογραμμένα, προσεγμένα, «μεγαλίστικα» κείμενα που σε ένα παιδί πιθανότατα δεν έλεγαν τίποτα, και αποτελούσαν απλά μία βαρετή σελίδα πριν περάσει στην επόμενη ιστορία, όμως ήταν πολύ ενδιαφέροντα για αυτούς που ήθελαν το κάτι παραπάνω, για αυτούς που ήθελαν να μάθουν τι κρύβεται πίσω από ένα κόμικ. Με το πέρασμα του χρόνου, το ΚΟΜΙΞ άρχισε να μεγαλώνει. Από τις 32 σελίδες πήγε στις 48, κατά καιρούς υπήρχαν διπλά τεύχη των 64 σελίδων, και τα τελευταία χρόνια ξεπερνούσε τις 100 σελίδες. Ανάλογα αυξήθηκαν και οι αναλύσεις, τα άρθρα, οι συνεντεύξεις με δημιουργούς, οι ειδικές εκδόσεις. Στο απόγειο της δόξας του, το ΚΟΜΙΞ ήταν ένα περιοδικό που δεν το ξεφύλλιζες απλά, αλλά το «ρούφαγες» ολόκληρο, έστω κι αν χρειάζονταν ώρες για να το τελειώσεις. «Συλλεκτικό Τεύχος» Ήδη από το πρώτο τεύχος του περιοδικού, στην κάτω δεξιά γωνία υπήρχε η χαρακτηριστική κόκκινη κορδέλα με τις λέξεις «Συλλεκτικό Τεύχος» γραμμένες με καλλιγραφικά. Τι σημαίνει όμως «Συλλεκτικό τεύχος»; Μπορεί ένα περιοδικό να γίνει συλλεκτικό αντικείμενο απλά επειδή έχει αυτήν την επιγραφή πάνω του; Ποιος είναι σε τελική ανάλυση αυτός που αποφασίζει αν ένα αντικείμενο είναι συλλεκτικό ή όχι; Πάντως, το ΚΟΜΙΞ τα κατάφερε: έγινε πράγματι συλλεκτικό αντικείμενο. Δεν ξέρω πόσοι το πίστεψαν από την αρχή και άρχισαν να το συλλέγουν, όμως ξέρω ότι πολλοί το ανακάλυψαν στην πορεία και έψαχναν μανιωδώς παλιά τεύχη για να συμπληρώσουν τη συλλογή τους. Το ξέρω, γιατί ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς. Σαφάρι στα παλαιοβιβλιοπωλεία Ανακάλυψα το ΚΟΜΙΞ το καλοκαίρι του 1995, σε ηλικία 11 ετών. Ήταν το τεύχος #85, «Ένας Θεόμουρλος Μίδας» που μόλις είχε κυκλοφορήσει, και το εξώφυλλό του μου τράβηξε την προσοχή. Από τότε έγινα φανατικός αναγνώστης του. Δεν έχασα τεύχος του ξανά. Έχω μέσα μου αμέτρητες μνήμες από ιστορίες που με ταξίδεψαν από την Τράλλα Λα στα βάθη του Θιβέτ μέχρι τη Χαμένη Ατλαντίδα και από τον Βόρειο Πόλο μέχρι τον πλανήτη Αφροδίτη. Η αγαπημένη μου ιστορία παραμένει οι «Φύλακες της Χαμένης Βιβλιοθήκης», χάρη στην οποία έγραψα στη Β’ Γυμνασίου την καλύτερή μου έκθεση: ο καθηγητής μας έβαλε θέμα «Μία μέρα στη βιβλιοθήκη», και ενώ όλοι οι άλλοι έγραψαν για τις βαρετές τους μέρες σε μία κλασική βιβλιοθήκη, εγώ έγραψα μία επική (όσο και εξωφρενική) περιπέτεια με φόντο τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Πήρα 18 και ο καθηγητής διάβασε την έκθεσή μου σε όλους ως παράδειγμα προς μίμηση. Όμως είχαν προηγηθεί 84 ολόκληρα τεύχη που είχαν περάσει και έπρεπε να γίνουν δικά μου. Πράγμα που, όπως διαπίστωσα, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Γιατί εν τω μεταξύ το ΚΟΜΙΞ είχε γίνει συλλεκτικό αντικείμενο, και το να βρεις ένα από τα πρώτα τεύχη ήταν τόσο πιθανό όσο το να βρεις το θησαυρό του πειρατή Μαυρογένη κρυμμένο στην ντουλάπα σου. Δηλαδή όχι και πολύ πιθανό. Και ακόμα κι αν τα βρεις, θα πρέπει να πληρώσεις εκατοντάδες ευρώ για να τα αποκτήσεις. Όμως τα υπόλοιπα τεύχη απλά θέλουν ψάξιμο πολύ ψάξιμο. Και κάπως έτσι άρχισε το… σαφάρι. Όπου κι αν πήγαινα έψαχνα να βρω για παλιά κόμιξ. Βρήκα κάποια σπάνια τεύχη καταχωνιασμένα πίσω από κάτι κιτρινισμένα σταυρόλεξα σε ένα περίπτερο στο Μαρούσι. Στα νησιά που πηγαίναμε διακοπές με την οικογένειά μου το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να εντοπίσω το Κέντρο Τύπου, όπου πάντα έβρισκα κάποιο παλιό τεύχος που είχε ξεμείνει. Αρκετά τεύχη τα βρήκα σε παλαιοβιβλιοπωλεία στο Μοναστηράκι, όπου πήγαινα σχεδόν κάθε Κυριακή. Δυο-τρία σπάνια τεύχη τα αντάλλαξα με έναν φίλο μου από το σχολείο για κάτι αυτοκόλλητα Panini - άλλη τρέλα κι αυτή. Και κάπως έτσι έφτασα να έχω μία αρκετά αξιοπρεπή συλλογή. Μια συλλογή όπου κάθε τεύχος μου θυμίζει το μέρος όπου το βρήκα και την περιπέτεια που πέρασα για να το βρω. Το παλιότερο τεύχος μου είναι το #12: Το Μυστήριο του Βάλτου. Με κάποιον τρόπο κατάφερα να το αγοράσω από το Μοναστηράκι σε εξευτελιστική τιμή από έναν μαγαζάτορα που μάλλον δεν ήξερε την αξία του. Το #26 το βρήκα στο Κέντρο Τύπου στα Καλάβρυτα. Το #27 με περίμενε σε ένα περίπτερο στην Κηφισιά. Το #32 το βρήκα στην Άνδρο. Το #34 στην Κεφαλονιά. Το #51 στη Θάσο. Μπορεί να μη θυμάμαι ποια χρονιά πήγα στη Θάσο ή πώς λεγόταν το μέρος όπου έμενα, αλλά θυμάμαι ότι σε ένα παρακμιακό μαγαζάκι βρήκα αυτό το τεύχος που δεν το είχα ξαναδεί μέχρι τότε. Επίλογος Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί έκλεισε το ΚΟΜΙΞ. Οι εκδότες στον επίλογό τους δεν έδωσαν κάποια εξήγηση. Έχει όμως ενδιαφέρον αυτό που παρατηρεί στο δικό του αποχαιρετιστήριο κειμενάκι ο Ντέιβιντ Τερζόπουλος, απευθυνόμενος στους αναγνώστες: «Πιστεύω πως τα περιοδικά μας δεν προσέφεραν μόνο ψυχαγωγία αλλά παράλληλα κατάφεραν να δώσουν σημαντικά μαθήματα και να καλλιεργήσουν μια ιδιαίτερη νοοτροπία ζωής. Δεν το θεωρώ τυχαίο το πόσοι πολλοί από εσάς γίνατε δημοσιογράφοι, δικηγόροι και ιατροί. Εξ άλλου αυτός ήταν πάντα ο σκοπός μας. Να διευρύνουμε τους πνευματικούς ορίζοντες των αναγνωστών μας. Το πετύχαμε». Πράγματι, το πέτυχαν. Και το λέω ως ένας από αυτούς τους αναγνώστες που κουβαλάνε (και πάντα θα κουβαλάνε) μέσα τους το ΚΟΜΙΞ. Πηγή

Συχνά μένουν στη βιβλιοθήκη μου μεγάλες αυτοτελείς ιστορίες κόμικς ή ιστορίες σε συνέχειες που δεν έχω τον χρόνο να τις διαβάσω και περιμένουν στο ράφι για μερικά χρόνια. Στη κατηγορία αυτή ήταν μέχρι χθες και οι 6 τόμοι των Ντίσνεϋ Μάνγκα που είχε εκδώσει ο Τερζόπουλος (οι πρώτοι 4 εντός της σειράς Κόσμος Disney και οι άλλοι 2 ως ξεχωριστή σειρά ονόματι Disney Manga). Εχτές, καθώς ήμουν με αναρρωτική άδεια λόγω ασθένειας, θυμήθηκα την ύπαρξη τους και έτσι κάθισα και διάβασα τους 4 πρώτους τόμους του Kingdom Hearts (που περιέχουν όλες τις ιστορίες της υποσειράς Kingdom Hearts), και αποφάσισα, κάτι που σπάνια επιχειρώ, να γράψω κριτική για την ιστορία αυτή –διότι πρόκειται για μια ενιαία ιστορία και όχι για 43 διαφορετικές ιστορίες όπως είναι καταχωρημένες στο inducks. Η ιστορία αποτελείται από 43 κεφάλαια (ή από 42, όπως το πάρει ο καθένας), αλλά ο διαχωρισμός της σε κεφάλαια ήταν τελείως άσκοπος. Δεν εξυπηρετούν σε τίποτα απολύτως και αυξάνουν χωρίς λόγο τον όγκο του κάθε τόμου, διότι το κάθε κεφάλαιο έχει μια εισαγωγική και μια καταληκτική σελίδα με (αρκετές φορές άσχετα) σχέδια ηρώων ή αντικειμένων. Π.χ. στην αρχική σελίδα του Κεφαλαίου 9 εμφανίζονται τα Σκυλάκια της Δαλματίας από το πουθενά και μετά χάνονται διαπαντός και δεν εμφανίζονται ποτέ στην ιστορία, ενώ στην αρχή του Κεφαλαίου 8 πετάγονται τα ανιψάκια του Ντόναλντ χωρίς κανέναν απολύτως λόγο (και φυσικά, μετά εξαφανίζονται μια και καλή). ===================================================== Αυτά αντί προλόγου. Πάμε για την κριτική τώρα ή για τον απερίφραστο σχολιασμό αν θέλετε. ===================================================== Δεν θα ήθελα να πω ότι είναι η πιο άθλια ιστορία Ντίσνεϋ που διάβασα ποτέ, αλλά ότι και να λεχθεί έτσι έχουν τα πράματα. Ή, ας πω καλύτερα ότι ήταν τουλάχιστον μια από τις 5 χειρότερες, ώστε να μη φανώ ως hater. Είναι σίγουρο όμως ότι είναι η ιστορία που με δυσαρέστησε περισσότερο, διότι το βάσανο αυτό που λέγεται Kingdom Hearts δεν είχε τελειωμό. Τέσσερις τόμοι σχεδόν 180 σελίδες ο καθένας, με επιπλέον άρθρα γενικά αδιάφορα για κάποιον που θα ήθελε να διαβάσει κάτι που να μοιάζει με ιστορία Ντίσνεϋ... και κράτησε ολόκληρο απόγευμα. Η υπόθεση; Χμμ... μα ποια υπόθεση; Ο δημιουργός πρέπει να έγραφε το σενάριο καθώς ήταν μαστουρωμένος (και δεν λειτούργησε και τόσο καλά όσο για τον Γούντυ Άλλεν και τον Σκορσέζε). Ήταν αυτό που λέμε "ότι να'ναι". Ένας τύπος που ακούει φωνές βρίσκει ένα κλειδί από το πουθενά, από φλώρος γίνεται μάχιμος εν μία νυκτί, ξεπετάγεται και η κακιά μάγισσα από την ωραία κοιμωμένη και καταστρατηγεί τους πάντες και τα πάντα, όλοι οι ήρωες από τις ταινίες της Ντίσνεϋ κάνουν τα δικά τους, ο Winnie the Pooh τρώει το μέλι του... μόνο ο Axel Rose με μάσκα Darth Maul να κάνει κωλοτούμπες έλειπε. Ας μου εξηγήσει κάποιος τι σχέση μπορεί να είχε ο Ντόναλντ και ο Γκούφη με όλα αυτά. Μπορούσε να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε υπαρκτός ή ανύπαρκτος χαρακτήρας από κόμικ, ταινία, βιβλίο ή κάποιο ιστορικό πρόσωπο κ.ο.κ. Ή να υπήρχαν σε κάθε κεφάλαιο τυχαία άτομα, απρόσωπα, ή απλώς να έπαιρναν τη θέση τους αντικείμενα που να μιλάνε και να κάνουν τους ήρωες. Μπορεί στο βιντεοπαιχνίδι ο συνδυασμός να δούλεψε και να υπάρχει κάποιο αξιόλογο αποτέλεσμα. Αυτό δεν το γνωρίζω. Στην ιστορία αυτή όμως, ο συνδυασμός χαρακτήρων Ντίσνεϋ και μάνγκα κατέληξε σε ένα ούτε κατ' ελάχιστον ελκυστικό αποτέλεσμα. Και υπήρχαν τόσα άσχετα πράγματα μέσα σ'αυτή την ιστορία… π.χ. λέει ότι ο Γκούφη είναι Στρατηγός της Βασιλικής Φρουράς... ούτε στρατό είδαμε, ούτε φρουρά. Λέει ότι ο Ντόναλντ είναι ο ικανότερος των μάγων... κάνει δυο-τρία μαγικά, αλλά τους κακούς δεν τους ρίχνει κανένα ξόρκι για να γλυτώσουν, ενώ στα μέσα της ιστορίας ξεχνάει εντελώς ότι είναι μάγος. Κινούνται από κόσμο σε κόσμο με ένα φανταστικό αεροπλοιοτραινοτσιχλο-κατι-άλλο-που-δεν-θυμάμαι-κίνητο, αλλά το φοβερό αυτό όχημα δεν φαίνεται πουθενά ολόκληρο από κοντά ώστε να μπορέσουμε να το θαυμάσουμε ή τουλάχιστον να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Φαντάζομαι ότι όλα αυτά τα άσχετα πάρθηκαν από το βιντεοπαιχνίδι, αλλά δεν είναι αυτός τρόπος για να δημιουργηθεί μια ιστορία για κόμικς. Πόσο μάλλον, μια ιστορία που την πλασάρουν ως επική (!) Επιπλέον, η μια από τις δύο μικρές ανατροπές που θα μπορούσε κάπως να κινήσει το ενδιαφέρον, είχε αποκαλυφθεί στη διαφήμιση της ιστορίας σε ένα άλλο περιοδικό (νομίζω στο Μίκυ Μάους ή/και στο Κόμιξ) καθώς επίσης και στο εισαγωγικό σημείωμα κάποιου από τους τόμους του ίδιου του Kingdom Hearts. Επομένως, πάει και η ανατροπή! την γνώριζα πριν καν να αρχίσω να διαβάζω την ιστορία. Τρομερό λάθος των συντακτών (όχι ότι θα μου άλλαζε οτιδήποτε στη γνώμη που σχημάτισα για την ιστορία). Ευτυχώς που τους τόμους αυτούς μου τους είχε χαρίσει ο Τερζόπουλος, διότι εάν πλήρωνα τόσα λεφτά για να τους αποκτήσω θα ήμουν πάραυτα απογοητευμένος με την κρίση μου - με το ότι θα επέλεγα δηλαδή να τους αγοράσω (εδώ στην Κύπρο πωλούσαν τον κάθε τόμο γύρω στα 6-7 ευρώ, αν δεν κάνω λάθος, μπορεί και 10 ευρώ). Γενικά, ήταν μία παντελώς αδιάφορη και συνάμα μπερδεμένη ιστορία. Η μόνη διαφορά με άλλες τελείως αδιάφορες-μπερδεμένες ιστορίες είναι ότι αυτή ήταν ατελείωτη. Το πιο ενδιαφέρον πράγμα που αποκόμισα από το όλο διάβασμα, ήταν το εξής: Θα με ρωτήσετε βέβαια, γιατί διάβασα την ιστορία μέχρι το τέλος. Η απάντηση είναι ότι περίμενα να δω εάν υπήρχε κάποιος σκοπός που να δικαιολογεί όλη αυτή την προσπάθεια. Δεν υπήρχε τίποτα. Τίποτα απολύτως! Σε μια στιγμή, καθώς γύριζα σελίδα, πρόσεξα ότι έπιασε το μάτι μου τη λέξη 'τέλος' και σταμάτησα να σκεφτώ τι γίνεται. Απλώς τελείωσε η ιστορία χωρίς να υπάρχει κάποιο τέλος! Ή κάποιο μήνυμα ή κάτι άλλο τελοσπάντων που να δεικνύει ότι επιτέλους τελειώνει η ιστορία! Τίποτα! Απλώς έγραφε ΤΕΛΟΣ. Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να δαπανηθεί τόση φαιά ουσία σε κάτι τόσο άχρηστο (ακόμα πιο άχρηστο και από αυτόν εδώ τον σχολιασμό που κάνω τώρα). Για σκοπούς σύγκρισης, να πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο το Raceworld (την 3η χειρότερα βαθμολογημένη ιστορία στο inducks), το οποίο Raceworld παρεμπιπτόντως δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα -διαβαζόταν σε λιγότερο από μία ώρα χωρίς βιασύνη και δεν χρειαζόταν ένα ολόκληρο χαμένο απόγευμα. Και λίγα λόγια για το σχέδιο και το στήσιμο των καρέ... Παρόλο που για μάνγκα το σχέδιο δεν ήταν κι άσχημο (ούτε άριστο όμως) και παρόλο που οι χαρακτήρες της Ντίσνεϋ ήταν σχετικά καλοσχεδιασμένοι, δεν μου άρεσε. Ούτε το σχέδιο μου άρεσε, ούτε το ότι ήταν μαυρόασπρο (κρίνοντας από κάποιες σαρώσεις στο inducks βλέπω ότι σε άλλες χώρες πρέπει να κυκλοφόρησε και έγχρωμο - ή τουλάχιστον εν μέρει έγχρωμο). Γούστα μου αυτά όμως. Πάμε και στο ενοχλητικό της υπόθεσης: Η συνοχή μεταξύ των καρέ σε μια σελίδα ήταν ελαφρώς ανύπαρκτη. Άσε που τα μπαλονάκια με τα λόγια υπήρχαν παντού, διάσπαρτα, ασχέτως με τη θέση του χαρακτήρα που μιλούσε. Θα μου πείτε όμως, ότι στα μάνγκα αυτό είναι γενικά αποδεκτό. Εμένα όμως με ενόχλησε σ'αυτή την ιστορία. Υπήρχαν συγκεκριμένοι διάλογοι που δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος μιλούσε και σε ποιον απευθυνόταν. Το ότι δεν μου άρεσε το σχέδιο και η διάταξη των καρέ δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρόκειται για μάνγκα. Όταν διάβασα τον πρώτο κύκλο του Son-Goku, το καταευχαριστήθηκα – το οποίο ήταν και μαυρόασπρο και διαβαζόταν και ανάποδα, σε αντίθεση με το Kingdom Hearts που ο δημιουργός του επέλεξε να ακολουθήσει τη δυτική τεχνική για τη ροή του διαβάσματος. Μπορεί όμως απλώς να μη μου άρεσε το συγκεκριμένο σχέδιο για τη συγκεκριμένη ιστορία. Τελοσπάντων… Έτσι κι αλλιώς, το σχέδιο χανόταν μέσα στο χάος των καρέ. Αλλά και σαν απομονωμένες, οι ξεχωριστές εικόνες πάλι δεν μου άρεσαν. Π.χ. αυτό εδώ δεν μου αρέσει να το βλέπω: Άλλο μειονέκτημα της όλης έκδοσης είναι το ότι δεν μεταφράστηκαν τα ηχητικά εφέ. Ένα και μοναδικό συν που μπορώ να βρω για την έκδοση αυτή (προσέξτε: την έκδοση, όχι την ιστορία), είναι η παρουσία της ιστορίας W MMMD 23-09 σε ένα συνοδευτικό άρθρο του 3ου τόμου. Τώρα, για να βρεις το λόγο για τον οποίο εμφανίζεται μια ιστορία του 1935 σε ένα τόμο μάνγκα του 2004, θέλει πολλή φαντασία (βασικά προσπαθεί να παρουσιάσει τις απαρχές και το ιστορικό των χαρακτήρων Ντίσνεϋ που εμφανίζονται στο Kingdom Hearts, αλλά δεν μπορώ να πω ότι η σχέση μεταξύ του συνοδευτικού άρθρου και της κύριας ιστορίας είναι εμφανής). Επομένως, το μοναδικό συν της έκδοσης δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία. Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. Θα το εκτιμούσα, εάν όσοι διάβασαν το Kingdom Hearts -οι όσοι θέλουν να το βρουν και να το διαβάσουν- έγραφαν τις δικές τους σκέψεις επί του θέματος. Ιδιαίτερα αυτοί που διαβάζουν μάνγκα. Απόψε ή αύριο ευελπιστώ ότι θα διαβάσω και τους άλλους δύο τόμους του Kingdom Hearts, Η Αλυσίδα των Αναμνήσεων (μη με ρωτήσει κανείς γιατί θα το κάνω αυτό) και θα επανέλθω.

Το 2006 η Microsoft, με αφορμή την κυκλοφορία τον Windows (s)Vista, λανσάρισε την επωνυμία Games for Windows με την οποία εκτός από την ανανέωση στην προώθηση των βιντεοπαιχνιδιών για το λειτουργικό της σύστημα, έδωσε ένα στάνταρ τρόπο αξιολόγησης των τεχνικών χαρακτηριστικών των παιχνιδιών για την διευκόλυνση των developers αλλά και των gamers. Η νέα λειτουργία σήμανε και την μετονομασία του αμερικάνικου Computer Gaming World της Ziff Davis σε Games for Windows: The Official Magazine. Αυτή η παρουσίαση δεν έχει σχέση με εκείνο το περιοδικό, όπως ίσως πιστέψει κάποιος κοιτώντας τον τίτλο, μιας και ο Τερζόπουλος ακολούθησε δικιά του συνταγή, αντί να πάρει απλά τα δικαιώματα του ξένου. Έχοντας ήδη στην αγορά ένα περιοδικό για pc gaming, το Computer Games Plus One, το σταμάτησε, και μετά από λίγο καιρό, το καλοκαίρι του 2007, έβγαλε το διάδοχο του, το Games για Windows με την ονομασία Computer Gamesone να είναι διακριτική στο εξώφυλλο αλλά πρώτη στην ταυτότητα του περιοδικού. Προφανώς το πρώτο τεύχος ήταν πιλοτικό, μιας και το επόμενο βγήκε τον Ιανούαριο του 2008 και συνέχισε πλέον ως διμηνιαίο. Το περιοδικό ουσιαστικά είχε την ίδια συντακτική ομάδα με το Games και τον ίδιο αρχισυντάκτη, τον Ουμπέρτο Γκρελλόνι, γνωστός επίσης και από το Pixel. Δυστυχώς το περιοδικό δεν είχε κάποιο προσωπικό στίγμα στο ύφος της ύλης του, παρόλο που εικαστικά ήταν πιο «γεμάτο» από το παραδοσιακά «σπαρτιατικό» Games, μιας και οι υθίνοντες πίστεψαν πως η απλοποίηση των κειμένων θα έχει απήχηση στα άτομα που δεν έχουν χρόνο για διάβασμα, όπως φαίνεται και από το editorial του δεύτερου τεύχους. Έτσι όμως το έκαναν ανούσιο και χωρίς λόγο ύπαρξης. Ακόμα και ο προκάτοχος του ήταν καλύτερος συγκριτικά, παρόλο που δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Δεν πρέπει να κράτησε για πολύ καιρό πάντως.

Δεκεμβριος 1997 και ο Τερζοπουλος κυκλοφορει εναν οδηγο για τα κορυφαια παιχνιδια ξυλου της εποχης, τα οποια ειχαν παρουσιαστει μεσα απο τις σελιδες του περιοδικου GAMES απο τον Αυγουστο του 1996 εως τον Δεκεμβριο του 1997. Κολπα, combos, μυστικες και ειδικες κινησεις, ολα συμπεριλαμβανονται σε αυτον τον οδηγο. Μερικα απο τα ξυλικια (οπως μ' αρεσει να τα λεω ) ηταν: Mortal Kombat 4, Street Fighter 2 Collection, Tekken 3, Virtual Fighter 3, Soul Blade, Dead or Alive, X-Men vs Street Fighter, Battle Arena Toshiden 3, Bushido Blade, Marvel vs Street Fighter κλπ. Ενας αρκετα χρησιμος οδηγος, για ολους οσους ειναι λατρεις των παλιων καλων fighting games. Και για να ποζεριασω και λιγο....το αλμπουμακι μου, φερει υπογραφη του 267!!!

Το ΝΕΜΟ Καλοκαίρι βγήκε τον Ιούλιο του 2004, πριν δηλαδή η Νέα Ακτίνα δημιουργήσει την σειρά Κόσμος Ντίσνεϊ και αμπαλάρει όλες τις καλοκαιρινές εκδόσεις μεγάλου σχήματος σε αυτήν. Οπότε εδώ έχουμε να κάνουμε με μια εκτός σειράς έκδοση 52 σελίδων και 2,80 δευτερόλεπτων, η οποία απασχολεί τις μισές της σελίδες με τις 4 ιστοριούλες του κινηματογραφικοί χρυσόψαρου και τις άλλες μισές με παιχνίδια και πληροφορίες για τον βυθό. Αυτα...

Τιμή: Δωρεάν μαζί με συνδρομή στο περιοδικό ΚΟΜΙΞ. Το 1995 ο Τερζόπουλος (ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ ΑΕ) έδινε δώρο στους συνδρομητές του περιοδικού ΚΟΜΙΞ το τεύχος Ο Μίκυ Πυροσβέστης, μια συλλογή από γκαγκς που δημοσιεύτηκαν το 1930 στην εφημερίδα Los Angeles Evening Herald. Διαστάσεις: 28cm x 19.5cm Στα εσώφυλλα του τεύχους βρίσκουμε και το παρακάτω αρκετά ενδιαφέρον άρθρο Από Τον Κινηματογράφο Στα Στριπς Κι Από'κει Στο Κόμιξ - Η Εποποιία Της Δεκαετίας Του 30. και scan εδώ.

Τον Δεκέμβριο του 1993 η εταιρία με επωνυμία "Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ" και διευθυντή τον Άρη Τερζόπουλο,κυκλοφορεί το περιοδικό EXPERIMENT...! Πρόκειται για ένα πολυτελές έντυπο,το οποίο εμφανίζει πάρα πολλές ομοιότητες με το κλασικό National Geographic...!Περιέχει ενδιαφέροντα άρθρα από διάφορα σημεία ενδιαφέροντος (κόσμος,επιστήμη,οικολογία,ιατρική,αρχαιολογία,ιστορία κ.α.) και απίστευτο φωτογραφικό υλικό το οποίο τα συνοδεύει...!Μέσα από αρκετά άρθρα παρακολουθούμε την επικαιρότητα της δεκαετίας του '90...!Στην αρχή κάθε τεύχους υπάρχει καθιερωμένο σημείωμα του εκδότη,ενώ από το δεύτερο τεύχος και μετά κάνουν την εμφάνισή τους και τα γράμματα αναγνωστών...! Το πρώτο έτος κυκλοφορίας του ήταν εποχιακό,μιας και κυκλοφορούσε στην αρχή κάθε εποχής (πχ "Άνοιξη 1994","Καλοκαίρι 1994" κτλ)...!Μετά τον δεύτερο χρόνο γίνεται διμηνιαίο...!Η αρίθμηση του θυμίζει περισσότερο την αρίθμηση τηλεοπτικών σειρών παρά περιοδικών...! Δεν έχουμε την κλασική αύξουσα αρίθμηση,αλλά κάθε χρόνο ξεκινάει πάλι από την αρχή ("Έτος 1-Νο 1,Έτος 2-Νο 1 κτλ)...! Από το δεύτερο έτος ο τίτλος του αλλάζει σε "EXPERIMENT ΓΑΙΟΡΑΜΑ"...!Οι σελίδες του ποικίλουν,λόγω των αναδιπλούμενων σελίδων-αφισών που περιέχει κάθε τεύχος...!Το πρώτο τεύχος έχει 240 σελίδες,ενώ το πρώτο τεύχος του δεύτερου έτους έχει 276...! Η ποιότητα της έκδοσης είναι εντυπωσιακή...!Το χαρτί είναι γυαλιστερό κι αρκετά παχύ,ενώ η κόλληση είναι ανθεκτική στον χρόνο...!Το αρνητικό είναι ότι έχουν αφιερωθεί πάρα πολλές σελίδες σε διαφημίσεις...!Επίσης στα τεύχη του πρώτου έτους δεν υπάρχει εμφανές ISSN,κάτι που διορθώνεται από τον δεύτερο χρόνο,όπου κι αναγράφεται φαρδιά πλατιά στο εξώφυλλο...! Η αρχική τιμή ήταν στις 1000 δρχ,μέχρι το τεύχος # 02-02 (Έτος-Νούμερο)...!Έπειτα διαμορφώθηκε στις 1300 δρχ μέχρι το # 03-01,για να συνεχίσει στις 1500 δρχ...! Ευχαριστούμε για τα επιπλέον εξώφυλλα τους DaDiRa & Dr Paingiver.

Ηρθε η ώρα για την πρώτη μου παρουσίαση μιας και βρήκα στη συλλογή μου αυτό το τευχάκι . Το τευχάκι αυτό με τίτλο "ΟΙ 16 ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ Α' ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 1984-1985" είχε δωθεί σαν ένθετο μαζί με το Μίκυ Μάους νο. 949. της επόχης αυτής, εικάζω κάπου μεταξύ τεύχους 950-999. Εχει 16 έγχρωμες, εσωτερικές σελίδες όπου σε κάθε μία γίνεται η παρουσίαση μιας ομάδας της Α' Εθνικής Κατηγορίας Ποδοσφαίρου (στοιχεία ομάδας, ιστορικό, παίκτες, σκόρερ, μεταγραφές). Επάνω δεξιά υπάρχει πολύ μικρό υδατογράφημα με το κεφαλάκι του Μίκυ (σας θυμίζει κάτι σήμερα Δεν περιέχει σε καμία σελίδα κόμικ και δεν έχει σχέση με το Μίκυ Μάους, πλην του εξωφύλλου που γράφει Walt Disney, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, στην ίδια γραμματοσειρά με το περιοδικό με το Γκούφη να κυνηγάει τη μπάλα...

Η Μικρή Γοργόνα ήταν ουσιαστικά η αρχή της Μικρής Πριγκίπισσας. Διήρκεσε 9 τεύχη και από το #10 έγινε η μηνιαία Μικρή Πριγκίπισσα (Πρώην Μικρή Γοργόνα). Ο king έγραψε ότι είχε συχνότητα κυκλοφορίας 2 κάθε καλοκαίρι (Ιούλιος & Αύγουστος μάλλον). Επειδή στο #10 που έχω μπροστά μου (άνευ εξωφύλλου) γράφει ότι κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2002 και πως είναι στο Έτος Ε', θα ξεκίνησε το 1998! Οπότε: 1998: #1,2 1999: #3,4 2000: #5,6 2001: #7,8 2002: #9,10 Τώρα το #11... να βγήκε Ιούνη του 2003; Να βγήκε λίγο μετά το #10 και τότε από το #12 να έγινε μηνιαίο; Εεε... EDIT: O Q ανακάλυψε πως το wolfstad ορίζει ως έναρξη τον Ιούλιο του 1999! Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ariskal67.

Το Μίκυ Μάους 101 έχει 16 σελίδες, μικρό μέγεθος (13,5 x 18,5 εκ) και εκτυπώθηκε το 1995. Επειδή δε γράφει τιμή και κυρίως έχει μικρή ύλη είναι σίγουρο πως ήταν ένθετο, αλλά δε θυμάμαι που.... Οποιαδήποτε πληροφορία είναι ευπρόσδεκτη. Περιέχει την 4σέλιδη ιστορία "Η απόδραση του Λάκυ" - "Lucky's Big Break" (inducks) αγνώστων δημιουργών από το 1991. Το υπόλοιπο είναι διαφημίσεις/παιχνίδι

Well, εδώ είναι λίγο μπερδεμένα τα πράγματα. Η σειρά Disney Manga εκδόθηκε επίσημα πρώτη φορά από την Ιταλία και περιλαμβάνει διάφορους τίτλους με manga νοοτροπία. Από τη σειρά αυτή εκδόθηκαν στη χώρα μας το καλοκαίρι του 2009 οι 4 τόμοι Kingdom Hearts, και φέτος κυκλοφόρησε η συνέχεια, οι 2 τόμοι Kingdom Hearts: Chain of Memories. Το θέμα είναι πως οι 4 πρώτοι τόμοι ΚΗ δεν κυκλοφόρησαν αυτόνομα μέσω της σειράς Disney Manga, επειδή υπάγονται στην πιο αποτυχημένη σειρά όλων των εποχών, την πιο περίεργη και ανούσια σειρά που θα μπορούσε να δημιουργήσει κανείς, τον ΚΟΣΜΟ ΝΤΙΣΝΕΥ. Ο Κόσμος Ντίσνευ ουσιαστικά είναι μια σειρά ευρείας θεματολογίας, που μέσω αυτής κυκλοφόρησαν διάφορες μίνι σειρές όπως π.χ. τα ΓΙΓΑΣ, Πειρατές της Καραϊβικής, Disney Manga κλπ. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν ήθελαν να κυκλοφορούν αυτόνομα σε δικές τους σειρές τα παραπάνω έτσι κάναν ένα τουρλού με διάφορες εκδόσεις, κόμικ και μη. Ευτυχώς, ύστερα από ~5 χρόνια υπομονής, οι κατάρες μας έπιασαν τόπο και η σειρά απ' ό,τι φαίνεται μάλλον σταμάτησε να εκδίδεται. Οι 2 τόμοι KH: Chain of Memories κυκλοφόρησαν αυτόνομοι μέσω της σειράς Disney Manga, κάτι που έπρεπε να γίνει και με τους προηγούμενους 4. Ουσιαστικά λοιπόν στη σειρά υπάγονται οι 4 τόμοι ΚΗ και οι 2 KH:CoM. Παρ' όλ' αυτά δεν ξέρω αν θα έπρεπε να μετρήσουμε την εκκίνηση της σειράς Disney Manga από το 2009 ή από το 2010, μιας και επίσημα φέτος ανεξαρτητοποιήθηκε από τον Κόσμο Ντίσνευ, όμως κυκλοφορεί από πέρσι. Τέλος πάντων, τέρμα τα διαδικαστικά. Τώρα με λίγα λόγια τι διαπραγματεύεται η σειρά. Ακολουθεί τροποποιημένο copy / paste από το αφιέρωμα των αγγλικών εκδόσεων. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/a/a9/Khi.jpg To Kingdom Hearts είναι μία σειρά βιντεοπαιχνιδιών. Πρόκειται για ένα παιχνίδι σταθμό, μιας και αφορά την συνεργασία δύο εταιριών κολοσσών, της αμερικάνικης Disney και της γιαπωνέζικης Square-Enix. Έτσι στην ίδια ιστορία συναντιούνται για πρώτη φορά ήρωες από τις δύο αυτές εταιρίες. Το αποτέλεσμα είναι οι ήρωες της Disney να συνυπάρχουν με τους ήρωες της μεγαλύτερης επιτυχίας της Square, τα Final Fantasy. Τα Kingdom Hearts που έχουν βγει μέχρι στιγμής είναι: 2002: Kingdom Hearts I (PlayStation 2) 2004: Kingdom Hearts: Chain Of Memories (Gameboy Advance) 2005: Kingdom Hearts II (PlayStation 2) 2007: Kingdom Hearts: RE: Chain Of Memories (Remake σε PlayStation 2) 2008: Kingdom Hearts: Coded (Κινητά Τηλέφωνα στην Ιαπωνία) 2009: Kingdom Hearts: 358/2 Days (Nintendo DS) 2010: Kingdom Hearts: Birth By Sleep (Sony PSP) Πέραν του Coded που κυκλοφόρησε μόνο σε κινητά τηλέφωνα στην Ιαπωνία, όλα τα υπόλοιπα έχουν κυκλοφορήσει σε Αμερική και Ευρώπη. Τώρα περιμένουμε να βγει το νεότερο μέρος της ιστορίας, το Birth By Sleep. Όταν πρωτοβγήκε το Kingdom hearts, σημείωσε πολύ μεγάλες επιτυχίες. Όπως ήταν λογικό ακολούθησε συνέχεια, το Kingdom Hearts ΙΙ. Επειδή όμως ήταν μεγάλο το διάστημα μέχρι να βγει το 2ο μέρος της σειράς, βγήκε πριν από αυτό, το Chain Of Memories, το οποίο σαν ιστορία γεφυρώνει με τον καλύτερο τρόπο τα γεγονότα μεταξύ Kingdom Hearts 1+2. Με λίγα λόγια, σαν ιστορία η σειρά πάει: KH 1, KH: CoM, KH 2 Αφού είδαν πως η σειρά τραβάει κόσμο, αποφάσισαν να βγάλουν την ιστορία και σε manga. Η ιστορία του ΚΗ1 ολοκληρώνεται σε 4 τόμους, οι οποίοι όμως δεν ακολουθούν το αυθεντικό γιαπωνέζικο format και διαβάζονται όπως όλα τα δυτικού τύπου κόμικς, από αριστερά προς τα δεξιά. Το KH: CoM ολοκληρώθηκε σε 2 τόμους και ύστερα από παράπονα των fans, ακολούθησε τα γιαπωνέζικα στάνταρ και διαβάζεται όπως όλα τα manga, από δεξιά προς τα αριστερά. Το ΚΗ2 ολοκληρώθηκε σχετικά πρόσφατα στην Ιαπωνία. Κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος στα αγγλικά από την Tokyopop, όμως σταμάτησαν την έκδοσή του λόγω οικονομικής κρίσης κλπ κλπ. Tokyopop είναι, τι περιμένατε ? Στην Ιταλία θα κυκλοφορήσουν οι 5 τόμοι του αυτόν τον Οκτώβριο, επομένως αν είμαστε τυχεροί ίσως να το δούμε και του χρόνου στη χώρα μας, δεδομένου πως ο Τερζό παίρνει τη σειρά όχι από την Ιαπωνική Square ή τους Αμερικάνους διανομείς, αλλά από την Disney Ιταλίας. Εν συντομία, η υπόθεση έχει ως εξής. Ο Σόρα (πρωταγωνιστής) χάνεται σε ένα Time Compression όπου μπλέκονται δύο κόσμοι σε έναν. Έτσι ο Sora προσπαθεί να βρει τους φίλους του που χάθηκαν, και οι Ντόναλντ και Γκούφυ ψάχνουν τον Βασιλιά Μίκυ. Ο Σόρα στην αναζήτησή του συναντάει τους Ντόναλντ, Γκούφυ και Πλούτο και αποφασίζουν να ψάξουν μαζί όλους τους κόσμους οι οποίοι έχουν "μπλεχτεί". Το αποτέλεσμα είναι να περάσουν από την Βίλα του Τέρατος (της Πεντάμορφης) ως την Άγκραμπα, και από τον βυθό της Άριελ μέχρι την Χώρα των Θαυμάτων. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται απλοϊκό παραμυθάκι, όμως δεν μπορείτε να φανταστείτε τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Η ιστορία στην συνέχεια γίνεται πιο σκοτεινή όταν παρουσιάζονται οι Άκαρδοι (καθόλου τυχαίο όνομα), ενώ λάβετε υπ' όψιν πως η ιστορία θα συνεχιστεί καθώς έχουν ανακοινωθεί νέα παιχνίδια Kingdom Hearts (επομένως και manga). Να σημειώσω πως στα manga δεν υπάρχουν όλοι οι κόσμοι όπως στο παιχνίδι, αλλά και πάλι δεν χάνεται κάποιο σημαντικό μέρος της υπόθεσης. Το σοβαρότερο πρόβλημα αυτής της έκδοσης, είναι πως έγινε βιαστική δουλειά στην αρχή. Το σχέδιο είναι πολύ καλό, όμως η έκδοση πάσχει από δύο σημεία, τα οποία πιθανότατα θα δυσκολέψουν / αποτρέψουν κάποιον που δεν έχει σχέση με τα παιχνίδια, και η πρώτη του επαφή με τη σειρά είναι μέσω των manga. Το πρώτο είναι πως η πλοκή πάει πάααααρα πολύ γρήγορα, ειδικά στους πρώτους δύο τόμους. Όσοι έχουν παίξει το παιχνίδι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα στην κατανόηση, όμως χρειάζονταν αρκετές περισσότερες σελίδες για ανάπτυξη χαρακτήρων και της ιστορίας. Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως εμφανίζονται μέσα χιουμοριστικά στοιχεία από τα παιχνίδια, όπως spells, συνδυαστικές επιθέσεις χαρακτήρων κλπ. Δεν είναι παρά χιουμοριστικές αναφορές, όμως αν κάποιος δεν έχει ιδέα, το πιθανότερο είναι να τα βρει χαζοχαρούμενα. Στους δύο τόμους "Αλυσίδα των Αναμνήσεων", έχει γίνει αρκετά καλύτερη δουλειά και στους δύο τομείς, ελπίζω να συνεχίζει έτσι και στο ΚΗ 2. Kingdom Hearts chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0035.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0036.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0037.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0038.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0035z.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0036z.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0037z.jpg chimage.php?image=100/179/tn_KosmosDisney_0038z.jpg

Ένα One shot του γνωστού εκδότη από το 1973 (20 Απριλίου 1973). Οι περιπέτειες του μασκοφόρου εκδικητή σε μεσαίο ασπρόμαυρο σχήμα 100 σελίδων. Με τιμή 20 δρχ. το 1973 δεν πρέπει να πούλησε και πολύ. Περιλαμβάνει διάφορες ιστορίες με την πρώτη να αφορά και την προέλευση του Ζόρρο. Η πρώτη σελίδα.. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον DJO.

Τίτλος: ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ (ΟΙ) Σενάριο/Kείμενα: Διάφοροι Σχέδιο: Διάφοροι Εκδοτική: ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Hμερ. έκδοσης: 1 Ιουνίου 2012 Κατηγορία: Σειρά/Αυτοτελή Είδος εντύπου: Άλμπουμ με μαλακό εξώφυλλο Περιεχόμενο: Χιουμοριστικό Περιοδικότητα: Μηνιαία Μέγεθος: 13.5 x 18.5 Χρώμα: Έγχρωμο (ΕΓΧ) Προέλευση: Ιταλική Επιτέλους κυκλοφόρησε στην Ελλάδα η σειρά με τις αδιαμφισβήτητα καλύτερες ιστορίες του μασκοφόρου εκδικητή της Λιμνούπολης. Πρόκειται για μια σειρά που χρόνια τώρα περίμεναν οι φανατικοί της Disney να μεταφραστεί και σε εμάς. Με 92 σελίδες και κόστος 3,90 το πρώτο τομάκι της σειράς μας μεταφέρει σε μια ασυνήθιστη Λιμνούπολη που έχει δεχτεί επισκέψεις από το διάστημα, τους Ευρωνιανούς. Μόνο που αυτοί δεν είναι καλόβουλοι, λειτουργούνε υπόγεια και είναι στο χέρι του ήρωά μας να κατορθώσει να αποτρέψει τα μοχθηρά τους σχέδια. Ο πρώτος τόμος περιέχει την http://coa.inducks.org/story.php?c=I+PKNA++0-1 συστείνεται με κλειστά μάτια σε όλους τους μικρούς και μεγάλους φίλους των εκδόσεων του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη

Ένα άρθρο από το μακρινό πλέον 1997. Πραγματεύεται την 30χρονη πορεία του περιοδικού μέχρι τότε και τις αλλαγές που έρχονταν στο επικείμενο τεύχος υπ' αριθμόν 1600 (ιλουστρασιόν χαρτί ). Μίκυ Μάους στο Μίκυ Μάους στο Inducks ________________ Τα υπόλοιπα άρθρα του ΚΟΜΙΞ βρίσκονται εδώ.

Τον Ιανουάριο του 1999 οι εκδόσεις ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ ΕΠΕ κυκλοφουρούν μία έκδοση με τίτλο CARL BARKS 10x10. Πρόκειται για μία από τις ειδικές εκδόσεις τις Disney που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς αλλά σε τελείως διαφορετικό στιλ αυτή τη φορά. Το τεύχος αποτελείται από 116 έγχρωμες σελίδες σε πολύ μεγάλο μέγεθος (μεγαλύτερο από Α4). Περιέχει συνολικά 10 ιστορίες που η κάθε μία αποτελείται από 10 σελίδες. Επίσης περιέχει και 3 κείμενα ως εισαγωγή. Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά: Τα Κείμενα: Μια επιστολή του Καρλ Μπαρκς στον Τζεφρυ Μπλουν Από την αλληλογραφία του σχεδιαστή με τον εκδότη, το 1984. Το Φαινόμενο Καρλ Μπαρκς Η ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού από τα παιδικά του χρόνια εώς και τα πρώτα του κόμικς στην δεκαετία του '40. Τα Πολλά Πρόσωπα του Καρλ Μαρκς Ο Μπαρκς όπως τον είδαν οι συνάδελφοί του στα Στούντιο Ντίσνεϋ. Οι Ιστορίες: Ονειρεμένο Περιβόλι (Donald's Victory Garden): Η πρώτη δεκασέλιδη ιστορία που δημιούργησε ο Καρλ Μπαρκς με τον Ντόναλντ Ντακ, δημοσιεύθηκε στο περιοδικά Walt Disney's Comics and Stories #31, τον Απρίλιο του 1943. Το Τυχερό Λαγοπόδαρο (The Lucky Rabber's Foot): Η Τύχη έχει ολέθρια γυρίσματα για τον Ντόναλντ και τα ανίψια του, στην ιστορία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #32, τον Μάιο του 1943. Ναυαγοσώστης υπ' αριθμόν 13 (Lifeguard Daze): Η λαίλαπα που λέγεται Ντόναλντ, χτυπά τις ακτές της Αμερικής με την ιστορία αυτή, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #33, τον Ιούνιο του 1943. Καλές Πράξεις (Good Deeds): Η ιστορία με την πρώτη, όσο και σύντομη, εμφάνιση του εκνευριστικού γείτονα του Ντόναλντ, κύριου Τζόουνς, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #34, τον Ιούλιο του 1943. Επισροφή στο Ράντζο Χ (The Limber W Guest Ranch): Η πρώτη σατιρική ιστορία ουέστερν που δημιούργησε ο Καρλ Μπαρκς, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #35, τον Αύγουστο του 1943. Ο Ατρόμητος Κυνηγός (The Mighty Trapper): Ο οικογενειακός διαγωνισμός κυνηγιού των Ντακ, έλαβε χώρα στην ιστορία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #36, τον Σεπτέμβριο του 1943. Δυο Καλοί Γείτονες (Good Neighbors): Δεύτερη επίσημη εμφάνιση του κυρίου Τζόουνς, ουσιαστικά όμως, η πρώτη στην οποία αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο δίπλα στον άσπονδο γείτονά του, Ντόναλντ. Η ιστορία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #38, τον Νοέμβριο του 1943. Πωλητής Ντόναλντ (Salesman Donald): Ο Ντόναλντ εξασκεί τις ικανότητές του στην τεχνική των πωλήσεων, στην ιστορία αυτή που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #39, τον Δεκέμβριο του 1943. Παιχνίδια στο Χιόνι (Snow Fun): Το χιονισμένο βουνό είναι γεμάτο κινδύνους για τους Ντακ, στην ιστορία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #40, τον Ιανουάριο του 1944. Το Σιδηρόφρακτο Παπί (The Duck in the Iron Pants): Ο σιδηρόφρακτος Ντόναλντ τα βάζει με τα ανίψια του, στην ιστορία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Walt Disney's Comics and Stories #41, τον Φεβρουάριο του 1944.

Το καλοκαίρι του 1999, η ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ του Τερζόπουλου, κυκλοφορεί 6 τεύχη 100 σελίδων που τα ονόμασε Sπέσιαλ Παλιότερα είχε κυκλοφορήσει μερικά τομάκια με την ίδια ονομασία αλλά εκείνα ανήκουν στις ειδικές εκδόσεις που βγάζει σε άτακτα χρονικά διαστήματα. Έγχρωμα, μεγάλο μέγεθος. Πολλοί τα μπερδεύουν με την σειρά από τις αρχές της δεκαετίας του 90 που ονομάστηκε ΣΠΕΣΙΑΛ αλλά είναι εντελώς άλλη μορφή και έκδοση.(ΕΔΩ) Παραθέτω μια φωτογραφία με τα εξώφυλλά τους Λίστα κυκλοφορίας της σειράς μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους GreekComicFan & dionik.

Ένθετα μεγάλου μεγέθους του ΑΛΜΑΝΑΚΟ. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε Ιανουάριο 2000 με το τεύχος #107 και το δεύτερο τον Ιανουάριο 2001 με το τεύχος #119. Τον Ιούνιο 1999 είχε κυκλοφορήσει και ένα ένθετο με τον Φάντομ Ντακ.