Αναζήτηση στην Κοινότητα

Η πολύ πλούσια ελληνική έκδοση περιλαμβάνει και τις εξτρά μικρές ιστορίες που πλαισίωσαν τη «Σουίτα της Αποκάλυψης», προσχέδια των χαρακτήρων και ένα σύντομο ιστορικό τους. Επτά παιδιά με υπεράνθρωπες δυνάμεις «υιοθετούνται» από έναν μυστηριώδη εξωγήινο και στρατεύονται στη σωτηρία του κόσμου από μια άγνωστη απειλή. Στην «Ακαδημία της Ομπρέλας» όμως των Gerard Way και Gabriel Ba όλα τα υπερηρωικά στερεότυπα ανατρέπονται. Τα τέλη του εικοστού αιώνα έφεραν κατακλυσμιαίες αλλαγές στα παραδοσιακά υπερηρωικά σύμπαντα ανατρέποντας μανιχαϊσμούς, κλισέ και δοκιμασμένες συνταγές. Από τους Watchmen και τον Σκοτεινό Ιππότη μέχρι το Astro City και τα Elseworlds, η υπερηρωική μυθολογία επεκτάθηκε, αναθεωρήθηκε, αποδομήθηκε και αναδομήθηκε επαναληπτικά. Στο πλαίσιο αυτό του γενικευμένου πειραματισμού και ενός μεταμοντέρνου εκλεκτικισμού εντάσσεται το «The Umbrella Academy», του οποίου ο πρώτος τόμος με τίτλο «Η Σουίτα της Αποκάλυψης» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Anubis (μετάφραση: Νίκος Καμπουρόπουλος, Κώστας Κυριάκου, 194 σελίδες), ενώ η πολυβραβευμένη σειρά που αριθμεί ήδη τρεις ολοκληρωμένους τόμους προβάλλεται προσαρμοσμένη σε animation στην πλατφόρμα του Netflix και πριν από λίγες ημέρες βγήκε στον αέρα η τρίτη σεζόν. Επηρεασμένοι από ανατρεπτικές υπερηρωικές εκδοχές όπως αυτές του Alan Moore στο «The League of Extraordinary Gentlemen» και του Grant Morrison με πιο χαρακτηριστική το «Doom Patrol», ο Αμερικανός Gerard Way, μέλος του συγκροτήματος My Chemical Romance μεταξύ άλλων, και ο Βραζιλιάνος Gabriel Ba στην «Ακαδημία της Ομπρέλας» δημιουργούν μια ιστορία με διαδοχικές εντάσεις και υφέσεις και μια απροσδόκητη εξέλιξη που προκαλεί διαρκείς αλλαγές στάσης του αναγνώστη απέναντι στα τεκταινόμενα. Ο ίδιος ο Grant Morrison, προλογίζοντας την έκδοση, επισημαίνει: «Ο φρέσκος ρυθμός, το χιούμορ και η ευρηματικότητα, οι σαρκαστικές αφηγηματικές στιγμές, οι οποίες διασταυρώνονται με τον διάλογο με ένα μαύρο, ειρωνικό αποτέλεσμα, διαβάζονται σαν το έργο ενός βετεράνου δεξιοτέχνη του είδους. Συνδυασμένη με την ευλύγιστη, αιχμηρή μεγαλοπρέπεια της τέχνης του Gabriel Ba, με τις στιβαρές, εκφραστικές γραμμές και τον υποβλητικό χρωματισμό, η ιστορία και οι χαρακτήρες του Gerard ζωντανεύουν και εκρήγνυνται σελίδα με τη σελίδα, τεύχος με το τεύχος, πλάθοντας έναν τελείως συνειδητοποιημένο κόσμο, που αρνείται να παραμείνει σιωπηλός, ενώ οι ήρωες και οι κακοί βιώνουν προδοσία, σφαγή, ταπείνωση, χαρά, αποτυχία, θλίψη και θάνατο». Η πολύ πλούσια ελληνική έκδοση περιλαμβάνει και τις εξτρά μικρές ιστορίες που πλαισίωσαν τη «Σουίτα της Αποκάλυψης», προσχέδια των χαρακτήρων και ένα σύντομο ιστορικό τους. Περιλαμβάνει όμως και ενδιαφέροντα επεξηγηματικά κείμενα των δημιουργών. Στο δικό του, ο Gerard Way αναφέρει για το ξεκίνημα της σειράς: «Το κόμικς άρχισε να παίρνει μορφή και φαινόταν πολύ διαφορετικό από μια συμβατική ιστορία κόμικς για μασκοφόρους ήρωες. Δεν έμοιαζε καθόλου σχεδόν με ένα συμβατικό κόμικς, αφήνοντας στην άκρη τις ιστορίες προέλευσης των ηρώων με παιδικές μάχες με τον Πύργο του Άϊφελ και κάνοντας ένα άλμα είκοσι χρόνια αργότερα στη ζωή των χαρακτήρων. Χαρακτήρες που θα περίμενε κανείς να έχουν σταθερούς ρόλους, όπως του “μέντορα”, είχαν πεθάνει προτού καν ξεκινήσει το κόμικς. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία εξήγηση γιατί τα πράγματα ήταν όπως ήταν, και το κόμικς φαινόταν να μην είχε καμία πρόθεση να απαντήσει σε αυτά». Τελικά η «Σουίτα της Αποκάλυψης» μπορεί να μην απαντά «σε αυτά». Η δυσλειτουργική οιονεί οικογένεια των προικισμένων με υπερδυνάμεις παιδιών που ενηλικιώθηκαν θέτει όμως ερωτήσεις για πολλά άλλα. Για τη διαφορετικότητα, τη στράτευση σε έναν υψηλό σκοπό, την αυτοθυσία, τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ καλού και κακού. Κι όλα αυτά σε ένα υπερηρωικό περιτύλιγμα που απαρνείται τις υπερηρωικές παραδόσεις για να ανανεώσει το ενδιαφέρον για ένα είδος που όσο κορεσμένο φαίνεται τόσο βρίσκει διεξόδους σε νέες πρωτοποριακές προσεγγίσεις όπως η «Ακαδημία της Ομπρέλας». Και το σχετικό link...