Αναζήτηση στην Κοινότητα

Η Παναγιώτα Τσιμπαλίδη, με την παρούσα αυτοέκδοσή της επιχειρεί να μας πάει βόλτα και πιο συγκεκριμένα ένα “Ταξίδι πάνω από τα άστρα”. Όλα ξεκινάνε όταν μία μητέρα με το παιδάκι της απολαμβάνουν τον περίπατό τους στο πάρκο. Κάθονται, λοιπόν, σε ένα παγκάκι και μετά από παρότρυνση της μαμάς, το παιδί συγκεντρώνεται, αφήνει την φαντασία του να καλπάσει και τότε συμβαίνει κάτι εξωπραγματικό. Το μπαλόνι που κρατάει στα χέρια του κι έχει την μορφή ενός γάτου, “ζωντανεύει” και πετάει μαζί με τον μικρό στα άστρα και στον κόσμο της φαντασίας! Ο αναγνώστης, λοιπόν, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας αυτού του πρωτότυπου ταξιδιού κι εξερευνά μαζί τους μυθικές διαστάσεις, όνειρα, αλλά κι εφιάλτες. Αν μη τι άλλο, έχουμε να κάνουμε με μία ιστορία που διέπεται από μεγάλα (για να μην πω τεράστια) ποσά φαντασίας. Η Παναγιώτα δημιουργεί έναν ονειρικό κόσμο, που θα τον ζήλευε ακόμα κι ο Sandman, που δεν είναι πάντα υγιής και χαρούμενος, αλλά (όπως συμβαίνει με τα όνειρα) υπάρχουν και σημεία, που είναι δυσάρεστα κι αγχωτικά. Το σενάριο χρησιμοποιεί το παιδί και την γάτα-μπαλόνι σαν βασικό οδηγό για την εξέλιξη του μύθου κι από εκεί και πέρα η πλοκή δημιουργεί μία άτυπη ανθολογία από διάφορα συμβάντα που υποτίθεται ότι πραγματοποιούνται σε έναν ονειρικό-αστρικό κόσμο. Δυστυχώς, όμως, αυτές οι μίνι ιστορίες της ανθολογίας δεν έχουν κάποιο κοινό σημείο, με αποτέλεσμα να χάνεται κάπως η ροή (και ίσως και το ενδιαφέρον), αλλά και η ομαλή συνέχεια της ιστορίας. Επίσης, να πούμε ότι ένα μη ευκαταφρόνητο μέρος της ιστορίας αποτελείται από μονοσέλιδα σκίτσα, άριστα αποκυήματα φαντασίας, αλλά χωρίς κάποια συνοχή με την υπόθεση. Εν κατακλείδι, την συγκεκριμένη αυτοέκδοση την βρήκα τίμια, εκτίμησα την φαντασία και τον σκοπό της ύπαρξής της, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ικανοποιήθηκα πλήρως κι αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι μου αρέσει να διαβάσω πιο… επίγεια κόμικς (με εξαίρεση βέβαια τα υπέρ ηρωικά). Όσον αφορά το σχέδιο αυτό περνάει από πολλές και διάφορες βαθμίδες. Ο σχεδιασμός των καρέ στις σελίδες που έχουν κόμικς κυμαίνεται από μέτριος, μέχρι καλός. Όμως στις σελίδες με τα σκίτσα, η καλλιτεχνική μαεστρία της δημιουργού απογειώνεται και το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό! Οι αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου δένουν απόλυτα με το σχέδιο, ιδίως με τα σκίτσα, τα οποία εμφανίζουν πανέμορφες σκιάσεις, κάνοντάς τα να μοιάζουν με γκραβούρες εποχής. Η ποιότητα της έκδοσης είναι αρκετά καλή για φανζίν. Η ράχη διαθέτει κόλληση, ενώ το πάχος του εξώφυλλου είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το χαρτί στο εσωτερικό εξίσου καλό σε πάχος, αλλά οι σελίδες είναι ματ. Σαν συνοδευτικό υλικό μπορούμε να θεωρήσουμε μία σελίδα που περιέχει ένα σύντομο βιογραφικό της δημιουργού, τους λογαριασμούς της στα social medias (σε διάφορες μεριές ), καθώς κι ευχαριστίες της. Ας παραθέσουμε και το portfolio της δημιουργού. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.