Ένα βιβλίο για το οποίο είχα μεγάλες προσδοκίες από τον τίτλο, το περιεχόμενο όμως τις διέψευσε, χωρίς να φταίει ο συγγραφέας.
Στην πραγματικότητα φταίω εγώ γιατί περίμενα να διαβάσω μια μελέτη με στοιχεία για τα νεανικά περιοδικά ενώ το βιβλίο είναι ουσιαστικά συλλογή από άρθρα του Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλου με αναμνήσεις (υπήρξε ο ίδιος μανιώδης αναγνώστης αλλά και συνεργάτης στο Σπίτι του Παιδιού και λιγότερο στο Ελληνόπουλο) και απόψεις για τα εν λόγω περιοδικά.
Γενικά, ο συγγραφέας υποστηρίζει πολύ αυτού του είδους τα - λογοτεχνικά κυρίως- μεταπολεμικά έντυπα σε αντιδιαστολή προς τα εικονογραφημένα και τα παραλογοτεχνικά.
Από το σύνολο του βιβλίου μπορεί κάνεις να αλιεύσει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα εν λόγω περιοδικά (πχ διάβασα για τα περιοδικά Προσκοπικές Σελίδες, Κάτι και Σκαπάνη τα οποία αγνοούσα), ωστόσο, όπως ανέφερα παραπάνω, σε καμιά περίπτωση δεν μιλάμε για δοκίμιο/μελέτη/επιστημονική εργασία.
Ο Ν.Δ. Τριαντφυλλόπουλος είναι πολύ γνωστός φιλόλογος, φιλολογικός επιμελητής εκδόσεων και - λιγότερο - συγγραφέας με κύριο (όχι όμως μοναδικό) αντικείμενο τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.