Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ντόναλντ ο απατεώνας'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Η εταιρεία του Γουόλτ Ντίσνεϊ, που φέτος γιορτάζει τα 100 της χρόνια, αποφάσισε να «επαναφέρει στη ζωή» τον δημιουργό της με ένα εντυπωσιακό ολόγραμμα. Στην πραγματικότητα επέστρεψε τους εργαζομένους της στο 1923. Αρκετές γενιές (συμπεριλαμβανομένης της δικής μου) μεγάλωσαν ακούγοντας έναν αστικό μύθο για τον Γουόλτ Ντίσνεϊ. Το σώμα του, λένε, έχει καταψυχθεί με ειδικές τεχνικές κρυογονικής ώστε όταν η επιστήμη το επιτρέψει να τον επαναφέρουν στη ζωή. Στις πιο εξελιγμένες θεωρίες συνωμοσίας μαθαίνουμε ότι η Disney δημιούργησε την ταινία «Frozen» («Ψυχρά και Ανάποδα») ώστε να μην εμφανίζονται πλέον στις πρώτες θέσεις των μηχανών αναζήτησης ιστοσελίδες που αποκαλύπτουν την «αλήθεια» για το σώμα του δημιουργού της – το οποίο φυσικά όλοι γνωρίζουν ότι είναι καλά κρυμμένο κάτω από ένα roller coaster στην Disney World της Καλιφόρνιας. Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ βέβαια «νεκραναστήθηκε» πράγματι αυτό το Σάββατο, αλλά όχι με τον τρόπο που περίμεναν οι ψεκασμένοι οπαδοί του. Για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την ίδρυσή της, η Walt Disney χρησιμοποίησε εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης για να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό ολόγραμμα. Σαν την ηρωίδα της ταινίας «Goodbye Lenin» λοιπόν ο Γουόλτ Ντίσνεϊ επανέρχεται στη «ζωή», σχεδόν έξι δεκαετίες μετά τον θάνατό του, για να συναντήσει έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο για τον ίδιο, την εταιρεία του και όλη την ανθρωπότητα. Ή μήπως όχι; Στα χρόνια της ακμής του ο πατέρας τού Ντόναλντ Ντακ και του Μίκι Μάους αποτελούσε μία από τις πιο αντιδραστικές φιγούρες της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος. Ρουφιάνος με όλη τη σημασία της λέξης, κατέδωσε αρκετούς υπαλλήλους και στενούς συνεργάτες του ως κομμουνιστές στην επιτροπή αντιαμερικανικών υποθέσεων του γερουσιαστή Μακάρθι προκειμένου να σπάσει τις απεργίες και τα συνδικάτα στην εταιρεία του. Οι επικριτές του δεν του έχουν συγχωρέσει επίσης ότι φιλοξένησε και ξενάγησε στα στούντιο της Disney τη σκηνοθέτρια του Χίτλερ, Λένι Ρίφενσταλ, δικαιολογούμενος με το αστείο επιχείρημα ότι δεν είχε καταλάβει ποια είναι. Όσο για τους ήρωές του, όπως εξηγούσαν ήδη από τη δεκαετία του '70 οι κοινωνιολόγοι Ματλάρ Αρμάν και Ντορφμάν Αριέλ στο περίφημο βιβλίο τους «Ντόναλντ ο Απατεώνας» (εκδόσεις Ύψιλον), «αποτελούν ακόμη ένα πρόσωπο του ιμπεριαλισμού και γενικότερα της κυρίαρχης ιδεολογίας στον πολιτιστικό τομέα». Αυτός ο αντιδραστικός επιχειρηματίας λοιπόν θα ζούσε σήμερα ένα αντεστραμμένο «Goodbye Lenin» αν μάθαινε ότι το ολόγραμμά του γεννήθηκε σε μια εποχή που η αμερικανική Ακροδεξιά αντιμετωπίζει την εταιρεία του σχεδόν σαν γιάφκα κομμουνιστών. Ο ακροδεξιός σχολιαστής και πρώην συνεργάτης του Ρόναλντ Ρίγκαν, Μάρκ Λεβίν, υποστήριξε ότι η Disney «κάνει μαρξιστική κατήχηση» στα παιδιά, ενώ το δίκτυο Fox News παρουσίαζε ανώνυμες καταγγελίες εργαζομένων οι οποίοι, όπως έλεγε, αισθάνονται να βρίσκονται υπό διωγμό για τις συντηρητικές ιδέες τους. Το αποκορύφωμα της αντιπαράθεσης ήρθε τους τελευταίους μήνες όταν o κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον Ντεσάντις, κήρυξε τον πόλεμο στην Disney με αφορμή την κριτική που άσκησε η τελευταία στον περίφημο νόμο Don’t Say Gay – ένα πακέτο ομοφοβικών ρυθμίσεων που μεταξύ άλλων απαγορεύει τα μαθήματα σεξουαλικού προσανατολισμού στα σχολεία. Ο Ντεσάντις τελικά κέρδισε τη μάχη, αφού πρώτα απείλησε να διακόψει τις φοροελαφρύνσεις που απολαμβάνει η εταιρεία στην Πολιτεία του και στη συνέχεια απέκτησε τον απόλυτο πολιτικό έλεγχο της ειδικής οικονομικής ζώνης στην οποία δραστηριοποιείται η εταιρεία. Παρόμοιες πολιτικές αντιπαραθέσεις είχε προκαλέσει και η πρωτοβουλία της Disney να οικοδομήσει κατοικίες χαμηλού ενοικίου για τους εργαζομένους της στο Ορλάντο της Φλόριντα, δηλαδή στην πλησιέστερη πόλη στο θεματικό πάρκο της Disney World. Η τραμπική Δεξιά έκανε και πάλι λόγο για «σοσιαλιστικές επιλογές», υπενθυμίζοντας μάλιστα με νόημα ότι η Walt Disney αύξησε πρόσφατα το κατώτατο ωρομίσθιο από τα 10 στα 15 δολάρια. Μήπως τελικά ακόμη και η μετενσάρκωση του Γουόλτ Ντίσνεϊ σε ολόγραμμα θα αρχίσει να δυσφορεί με την «αριστερή» πολιτική της εταιρείας που ο ίδιος ίδρυσε πριν από έναν αιώνα, τον Οκτώβριο του 1923; Δυστυχώς όχι. Όλες οι φαινομενικά προοδευτικές επιλογές της Disney κινούνται στον αστερισμό της κερδοφορίας και όχι της προστασίας των εργαζομένων ή των πελατών. H αύξηση του ημερομισθίου από τα 10 στα 15 δολάρια ήταν αποτέλεσμα σκληρών εργατικών διεκδικήσεων, ενώ οι «εργατικές κατοικίες» ήταν ο μοναδικός τρόπος για την Disney World να διατηρήσει τους εργαζομένους της σε μια περιοχή όπου το ενοίκιο για ένα δυάρι έχει εκτοξευτεί σχεδόν στα 2.000 δολάρια. Σύμφωνα με οργανώσεις που μάχονται για βιώσιμα ενοίκια, οι υπάλληλοι που ντύνονται κάθε ημέρα Μίκι Μάους και Ντόναλντ Ντακ θα έπρεπε να βγάζουν τουλάχιστον 30 δολάρια την ώρα για να μπορούν να αντεπεξέλθουν στα ενοίκια της περιοχής. Και ύστερα έρχονταν οι απολύσεις. Στο αποκορύφωμα της πανδημίας, όταν η τιμή της μετοχής της Disney έφτασε στο υψηλότερο σημείο της ιστορίας της στα 204 δολάρια, η εταιρεία απέλυσε 32.000 εργαζομένους. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και πριν από μερικές μέρες, όταν ακόμη ένα ράλι στην τιμή της μετοχής συνοδεύτηκε από την απόλυση άλλων 7.000 εργαζομένων. Όσο για την αναμφισβήτητα αξιέπαινη προσπάθεια να υπερασπιστεί τα δικαιώματα ομάδων με διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα, μοιάζει βγαλμένη από το φιλελεύθερο πολιτικό εγχειρίδιο της Χίλαρι Κλίντον: προασπιζόμαστε τα κοινωνικά δικαιώματα μειονοτήτων, αδιαφορώντας αν οι συνθήκες εργασίας και οι γιγαντιαίες οικονομικές ανισότητες εξανδραποδίζουν τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που υποτίθεται ότι προστατεύουμε. O Γουόλτ Ντίσνεϊ, είτε σαν ολόγραμμα, είτε στον τάφο του στο Λος Άντζελες (ή ακόμη και αν περιμένει την ανάσταση σε έναν καταψύκτη κάτω από κάποιο ρόλερ κόστερ), μπορεί να κοιμάται ήσυχος ότι η εταιρεία του «εκσυγχρονίστηκε», αλλά δεν άλλαξε. Και το σχετικό link...
  2. «Αθώα προπαγάνδα» Συντάκτης: Νόρα Ράλλη Γεννήθηκε μία ημέρα και πενήντα τρία χρόνια νωρίτερα από εμένα. Το θυμάμαι, γιατί πάντα η αδερφή μου, πιστή θαυμάστρια του Τεν Τεν, μου το έλεγε: «Εχετε σχεδόν την ίδια μέρα γενέθλια. Γιατί δεν τον διαβάζεις;». Γι' αυτό είναι οι μικρές αδερφές, για να σου δημιουργούν ενοχικά σύνδρομα. Λες και δεν μας φτάναν οι γονείς και οι δάσκαλοι. Ωστόσο, δεν κατόρθωσα ποτέ μου να τον δω με καλό μάτι. Κάτι με χάλαγε. Εχει, όμως, ο καιρός γυρίσματα. Κι εκεί, γύρω στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης, ανακάλυψα τον τρόπο να κάνω κι εγώ, με τη σειρά μου, εντελώς χαιρέκακα, να αισθανθεί άσχημα η μικρή μου αδερφή που διάβαζε τον Βέλγο ήρωα (κόμικς) μετά μανίας. Γι' αυτό είναι τα μεγαλύτερα αδέρφια, για να σου δημιουργούν ενοχικά σύνδρομα. Λες και δε μας φτάναν οι γονείς και οι δάσκαλοι. Γιατί μπορεί ο Τεν Τεν να έχει γίνει ένα από τα βελγικά σύμβολα (μέχρι και σε ασημένιο νόμισμα των 10 ευρώ φιγουράρει η φάτσα του δημιουργού του, Ερζέ), ωστόσο άλλες οι πραγματικές βουλές του δημιουργού του και άλλες οι προθέσεις του ήρωα. Το κόμικς ήταν, ειδικά στις αρχές του, ακραιφνώς ρατσιστικό έως ακροδεξιό και φυσικά τίγκα στο αποικιοκρατικό πνεύμα και τον αντικομμουνισμό. Και νά σου ο Τεν Τεν στη Σοβιετική Ρωσία, τέλη της δεκαετίας του 1920, να συναντά διεφθαρμένους και αιμοσταγείς κρατικούς λειτουργούς, να βιώνει την αφόρητη καταπίεση του πληθυσμού και την επικράτηση της «ενιαίας κομματικής γραμμής». Και νά σου, ο ψηλοτσουλουφάτος ήρωας, ως νεαρός ρεπόρτερ στο Κονγκό, αρχές της δεκαετίας του 1930, να αναπαράγει μια εικόνα στην οποία αφήνει υπονοούμενο πως θεωρεί τους Αφρικανούς ανίκανους να διαχειριστούν τις τύχες τους, χωρίς δυτική, και στη συγκεκριμένη περίπτωση βελγική, κηδεμονία. Και νά σου τον και σήμερα, να κλαίει για τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων στην πρωτεύουσα του Βελγίου. Το 1971, επί Αλιέντε, εκδόθηκε στη Χιλή το βιβλίο «Ντόναλντ ο απατεώνας ή η διήγηση του ιμπεριαλισμού στα παιδιά». Συγγραφείς ήταν ο Βέλγος Αρμάν Ματλάρ και ο Αργεντίνος Αριελ Ντόρφμαν. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 1979, από τις εκδόσεις Υψιλον. Στη Χιλή, ωστόσο, οι δικτάτορες, ήδη από την επομένη του πραξικοπήματος το 1973, του εξασφάλισαν έναν υγρό θάνατο: τα εναπομείναντα 5.000 αντίτυπα ρίχτηκαν στη θάλασσα, στα ανοιχτά του Βαλπαραΐζο, μαζί με τους πολιτικούς αντιπάλους του νέου καθεστώτος. Στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε σε ελάχιστα αντίτυπα έπειτα από δικαστική διαμάχη, ενώ η αγγλική έκδοση που τυπώθηκε στο Λονδίνο κατασχέθηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Γιατί; Γιατί οι συγγραφείς αποδείκνυαν πώς τα συγκεκριμένα κόμικς περνάνε αβίαστα στα παιδιά τη διήγηση και τις νόρμες του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Οχι. Δεν με συγκίνησε ποτέ ο Τεν Τεν, ούτε ο Σκρουτζ. Προτιμούσα το γεροντοπαλίκαρο Αστερίξ με τον φίλο του με το χαμηλό στήθος και φυσικά την απόλυτη ηρωίδα των παιδικών, εφηβικών και ενήλικων χρόνων μου, την απίστευτη Μαφάλντα. Ούτε περίμενα τον Τεν Τεν να κλάψει, για να «γίνω κι εγώ Βέλγος». Τι να κάνουμε, όσα ενοχικά ή προβοκατόρικα ξεφουρνίζουν δεξιά και ακροδεξιά, ηλίθιοι ή απλώς σε διατεταγμένη υπηρεσία πολιτικοί, κομίστες ή δημοσιογράφοι, δεν θα μπορέσω ούτε Σαρλί να γίνω, ούτε Βέλγιο, ούτε Συρία, ούτε κι εγώ ξέρω τι άλλο. Δεν θα γίνω, γιατί δεν είμαι. Κρατάω μικρό καλάθι μπροστά σε τέτοιες δηλώσεις υποστήριξης και τεράστιο κοφίνι (γεμάτο αυγά), για όσους υποστηρίζουν πως πλέον πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον φόβο! Και ξαναγυρίζω στα παιδικά μου αναγνώσματα, να βρω παρηγοριά μαζί και θάρρος... Πάει η Μαφάλντα ένα ποτήρι νερό στον μπαμπά της, που διαβάζει στωικά εφημερίδα: «Λοιπόν, μπαμπά, σ' ακούω: Γιατί οι άνθρωποι αντί ν' αλλάζουν τις παλιές σάπιες δομές, επιμένουν να τους βάζουν υποστηρίγματα;». Πηγή Προφανώς, το άρθρο διαβάζεται σε αντίστιξη με αυτή την είδηση. Ένα άρθρο σχετικά με τον Τεν Τεν και το ρατσισμό. Και άλλο ένα.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.