Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ντισνευ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Στην ιστορία Το Άλλο Πρόσωπο του Μαύρου Πητ του 1998 (σε σενάριο Fabio Michelini και σχέδιο Roberto Vian), σε δύο φάσεις, ο Μίκυ σκέφτεται πέντε από τους παλιούς του εχθρούς, χωρίς να δίνονται περαιτέρω λεπτομέρειες: Στα δύο καρέ που παραθέτω παραπάνω, αναγνωρίζω τους τρεις από τους 5 χαρακτήρες. Από κάτω προς τα πάνω, έχουμε: 1. Ο σκοτεινός αυτός χαρακτήρας είναι του Floyd Gottfredson και ονομάζεται Don Jollio. Εμφανίστηκε μόνο στην ιστορία του 1934 The Bat Bandit of Inferno Gulch, η οποία δεν κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Σχεδιάστηκε και σε κάποια εξώφυλλα. Παρ'όλα αυτά, έχει ελληνικό όνομα: 2. Ο δεύτερος χαρακτήρας δεν μου είναι οικείος. Πολύ πιθανόν να πρόκειται για κάποιον αντίπαλο του Μίκυ σε ιστορία του Floyd Gottfredson, αλλά δεν έχω καμία πληροφορία. Τον έψαξα αρκετά, αλλά τίποτα... 3. Ο τρίτος είναι το γνωστό Μαύρο Φάντασμα και δεν χρειάζεται συστάσεις. 4. Ο τέταρτος χαρακτήρας είναι ο Δόκτωρ Βούλτερ, δημιούργημα του Floyd Gottfredson για την ιστορία του 1935 The Pirate Submarine. Έκανε αρκετές εμφανίσεις, ξεκινώντας από ένα χρόνο μετά την πρώτη του εμφάνιση το 1936, μέχρι και το φετινό 2017. 5. Ο πέμπτος και τελευταίος χαρακτήρας πάνω πάνω, μου είναι και αυτός άγνωστος. Μόλις τον είδα νόμισα ότι τον αναγνώρισα, αλλά τελικά δεν κατάφερα να τον ταυτοποιήσω. Για κάποιο λόγο μου θυμίζει ιστορία του Romano Scarpa, αλλά πιθανόν να είναι και αυτός από παλιά ιστορία του Floyd Gottfredson. Περιμένω τους fellow Ντισνεάκιδες να με διαφωτίσουν για τον 2ο και τον 5ο χαρακτήρα! @PhantomDuck @rorschach @ΚΟΜΙΞ @κάποιος άλλος ??????
  2. Blackbeard

    ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΤΟΡΙ

    Μεταφορά σε κόμικ της ταινίας της Pixar Ψάχνοντας την Ντόρι που προβλήθηκε φέτος στους κινηματογράφους. Το σενάριο ακολουθεί πιστά την ιστορία της ταινίας και τα χρώματα της έκδοσης πιστεύω πως είναι ένα πολύ δυνατό σημείο του κόμικ. Έντονα, φανταχτερά, και με μια υφή που σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στο βυθό. Πάρα πολύ ωραία έκδοση και ιδανική για τους φαν της Pixar, της Disney, ή και γενικά τέτοιου τύπου ιστοριών.
  3. Με αφορμή μια συνηθισμένη και αδιάφορη καταχώρηση μου στο COAzilla του inducks, ξεκίνησε χθες μια ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική συζήτηση σχετικά με τις ελληνικές μεταφράσεις των ονομάτων των χαρακτήρων του Ντίσνεϋ. Μεταφέρω πιο κάτω αυτούσια την καταχώρηση και τα επακόλουθα σχόλια, ώστε όποιος θέλει να μπορεί να συμμετέχει στη συζήτηση, διότι πιστεύω ότι το θέμα ενδιαφέρουν και άλλους εντός του φόρουμ. Εσκεμμένα τοποθετώ το Θέμα στην κατηγορία Άρθρα-Μελέτες και όχι στη Γενική Συζήτηση, αφού προσομοιάζει περισσότερο με έρευνα/μελέτη παρά με απλή συζήτηση. Message from: a_petoussis@hotmail.com (Δευτέρα, Απρ 4, 2016, 05:41:40 μμ) about /character.php?c=Maleficent Greek name: Η Κακιά Μάγισσα Nectaria (Δευτέρα, Απρ 4, 2016, 06:58:17 μμ) "Η Κακιά Μάγισσα"? Is that really one of Maleficent's greek names? That's the same greek name as Wicked Witch from Snow White. Can you tell me from which greek issue is this greek name from? I'm not sure if that's her current greek name. Nectaria (Δευτέρα, Απρ 4, 2016, 07:03:07 μμ) I checked your last report and noticed that this name is from the greek translated Kingdom Hearts manga. I'm still not sure if that is her actual greek name. Nectaria (Δευτέρα, Απρ 4, 2016, 08:10:45 μμ) Do you have other greek issues that contains Maleficent in it? If yes then please tell me if she have other greek names in some of the other greek issues. If I was an official greek translator, I will keep some of characters' greek names (like MM, MI, PL, GO, DD, DA, US, HDL, CD, BW, LW, most of the movie characters, etc.) but I will change some other characters' greek names because I wanted to use better names (like the ones that are more faithful to the original english names). BR is one of those characters that needs a better greek name. This poor bunny have so many official greek names that none of those names are faithful to his original english name ("Μπρερ Ράμπιτ" is just "Brer Rabbit" with greek letters): https://coa.inducks.o...r.php?c=BR . I mentioned two greek names for BR that I would like to use in my greek translation works in this report by Kriton: https://coa.inducks.o...lved=77109 . Nectaria (Δευτέρα, Απρ 4, 2016, 08:42:01 μμ) I wonder if you have an opinion about the official greek names? Are there some greek names that you dislike? I remember that I have seen some greek fans complaining about the change on BB's greek name (from "Λύκοι" to "Μουργόλυκοι"). a_petoussis@hotmail.com (Δευτέρα, Απρ 4, 2016, 11:05:17 μμ) Έχω 2 ακόμα ιστορίες με τη Maleficent αλλά θα πρέπει να βρω τα τεύχη και να τα κοιτάξω. Σχετικά με την ερώτηση σου για τη γνώμη που έχω για τα μεταφρασμένα ονόματα: κατά καιρούς συναντώ ονόματα τα οποία δεν μου αρέσουν ή βλέπω ότι ο μεταφραστής δεν κατέβαλε λίγη παραπάνω προσπάθεια ώστε να αποδώσει ένα πιο εύηχο ή πιο αστείο (εάν χρειάζεται) όνομα. Παραδείγματα είναι τα ακόλουθα: -το όνομα Τζούνιορ Ντακ δεν μου άρεσε ποτέ (αν και οι ιστορίες του μου αρέσουν πολύ!). Πιστεύω ότι με λίγη φαντασία θα μπορούσε να βρεθεί κάτι καλύτερο. Το 'Τζούνιορ' δεν είναι καν ελληνικό. -το όνομα Σκουπιντο (του εχθρού του Φάντομ Ντακ) το βρίσκω τελείως αδέξιο. Το πρωτότυπο όνομα του χαρακτήρα αυτού είναι 'Inquinator' που παραπέμπει σε άτομο το οποίο προκαλεί μόλυνση ή λερώνει το περιβάλλον. Αν δεν ήθελαν να σκεφτούν κάτι πιο έξυπνο, τουλάχιστον θα μπορούσαν να τον βαφτίσουν 'Σκουπίδα'... τι πάει να πει Σκουπίντο δηλαδή; Τόσο μεγάλη ήταν η ανάγκη για παραποίηση του ονόματος του Σκούμπι Ντου σε μια ιστορία Ντίσνεϋ; Από την άλλη, τότε που αλλάχτηκε το όνομα των Λύκων, δεν μου άρεσε, διότι είχα συνηθίσει το όνομα αυτό τόσο πολύ, που το νέο όνομα μου φαινόταν ψεύτικο ή προσποιητό. Σε αυτή την περίπτωση όμως, μια πιο ακριβής μετάφραση θα ήταν 'Τα Σκυλόπαιδα'! Αν θέλεις, θα μπορούσε να συνεχίσει η συζήτηση αυτή στο GC. Υπάρχουν κι άλλοι που πιστεύω ότι έχουν άποψη για το θέμα. Αν δεν σε πειράζει, θα μεταφέρω τα σχόλια αυτά εκεί, ώστε να ξεκινήσει ένα νέο θέμα εκεί. Nectaria (Τρίτη, Απρ 5, 2016, 08:10:35 πμ) Εντάξει, πήγαινε να τα βρεις τα άλλα δύο τεύχη και τσέκαρε τα να βρεις τα άλλα ελληνικά ονόματα της Maleficent. Ώστε, είναι κάποια ελληνικά ονόματα που δεν σου αρέσουν όπως "Τζούνιορ Ντακ" και "Σκουπίντο"; Το ξέρω πως το "Τζούνιορ" δεν είναι ελληνική λέξη αλλά συμφωνώ πως αυτοί θα πρέπει να σκεφτούν κάτι καλύτερο ελληνικό όνομα. Το όνομα "Σκουπίντο" πράγματι μου θυμίζει με το όνομα του Σκούμπι Ντου (Scooby-Doo). Φαίνεται πως ούτε εσύ σου άρεσε το "Μουργόλυκοι" όπως οι άλλοι έλληνες θαυμαστές που είχα δει. Μπράβο σου που είπες κάποια δικά σου ελληνικά ονόματα που θα σου άρεσαν να τα χρησιμοποιήσουν. Το "Σκουπίδα" είναι εντάξει για τον Inquinator αλλά το "Σκυλόπαιδα" μου αρέσει καλύτερα επειδή είναι πιο κλειστό στο αγγλικό όνομα "Beagle Boys". Πάντως έχεις καμία γνώμη για τα δικά μου ελληνικά ονόματα του Brer Rabbit; Το ένα ελληνικό όνομα είναι "Αδελφός Κούνελος" και το άλλο είναι "Αφός Κούνελος". Το "αφός" είναι η σύντομη λέξη για το "αδελφός" όπως το "brer" είναι η σύντομη λέξη για το "brother". Αν θέλεις να σχολιάσεις για τα δύο ονόματα τότε πες ποια από αυτά σου αρέσουν καλύτερα. Nectaria (Τρίτη, Απρ 5, 2016, 08:17:18 πμ) Αναρωτιέμαι εάν αυτά τα άλλα δύο τεύχη που έχεις με την Maleficent είναι κι αυτά Kingdom Hearts τεύχη ή μήπως το ένα από αυτά είναι κανένα Μίκυ Μάους, Μεγάλο Μίκυ ή Disney Cinema; a_petoussis@hotmail.com (Τρίτη, Απρ 5, 2016, 09:58:52 πμ) Τα άλλα δύο τεύχη με τη Maleficent είναι Μίκυ Μάους (#444 και #2085-το μεγάλο τεύχος). Σχετικά με τον Brer Rabbit, όταν ήμουν μικρός μου άρεσε το όνομα 'Κούνελος' (ή 'Σαμ Κούνελος') διότι το έβρισκα αστείο. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, θα προτιμούσα καλύτερα να τον ονόμαζαν 'Κουμπάρος Κούνελος' όπως συμβαίνει με τον Brer Fox (Κουμπάρος Αλούπης) και τον Αρκούδο. Αλλά οι ιστορίες του Σάμυ Στακ δεν μου άρεσαν ποτέ πολύ, έτσι δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα το θέμα. Το 'Αδελφός Κούνελος' ή 'Αφος Κούνελος' μου φαίνεται ότι θα ήταν δύσκολο να χρησιμοποιηθεί σε διάλογο. Δύσκολα προσφωνείς τον άλλο 'Αδερφέ'. Ενώ το 'Κουμπάρε Κούνελε' ακούγεται πιο οικείο, νομίζω.
  4. Εδω ψηφιζουμε τους αγαπημενους μας Disney(D1-D2) δημιουργους και τους αγαπημενους μας manga δημιουργους (M1-M2). Απο τους παραπανω ομιλους θα περασουν οι 2 πρωτοι απο καθε ομιλο δηλ απο τα Disney 2Χ2=4. Το ιδιο και για τους M1-M2. Ψηφιζετε οσους θελετε. Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ασκησετε το εκλογικο σας καθηκον ( ) και στα : Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α1-Α4 Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α5-Α6 Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα Ε1-Ε4 Alternative και Underground U1-U2
  5. Φόνοι, διαμελισμοί, μακάβρια μνήματα, βασανιστήρια κρύβονται πίσω από τα παραμύθια της Ντίσνεϋ. Οι αληθινές ιστορίες είναι ακατάλληλες για μικρά παιδιά... Όπως όλοι γνωρίζουμε κάθε παραμύθι που σέβεται τον εαυτό του καταλήγει με το «ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα»! Έλα που στις πραγματικές ιστορίες από τις οποίες εμπνεύστηκαν οι πιο διάσημοι παραμυθάδες τα παραμύθια τους δεν είχαν καθόλου όμορφο τέλος και στις περισσότερες των περιπτώσεων το… παραμύθι τελείωνε με πόνο, θάνατο και θλίψη; Διαβάστε εννιά παραμύθια που έγιναν και ταινία της Ντίσνεϊ, και το αρχικό τους στόρι δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να διαβαστεί σε μικρά παιδιά. 1. O Πινόκιο, οι φόνοι και οι ζωντανοί νεκροί... Ο Πινόκιο καταδικάζεται σε θάνατο επειδή είναι πολύ άτακτος. Το σκάει από τον Τσεπέτο και όσο ο ξυλουργός τον κυνηγά, συλλαμβάνεται από αστυνομικό και μπαίνει φυλακή για κακοποίηση μαριονέτας. Στη συνέχεια, ο Πινόκιο επιστρέφει στο σπίτι για να συναντήσει ένα γρύλο ηλικίας 100 ετών που τον προειδοποιεί πως αν συνεχίσει να είναι άτακτος θα μεταμορφωθεί σε γαϊδούρι. Τότε ο Πινόκιο παίρνει ένα μαχαίρι και τον σκοτώνει. Τελικά, ο Πινόκιο, με τις κακές του πράξεις, γίνεται όντως γαϊδούρι και περνά φριχτές στιγμές σε τσίρκο. Ένας μουσικός προσπαθεί να τον σκοτώσει για να του πάρει το δέρμα και να το κάνει τύμπανο, τον ρίχνει στον ωκεανό με μια πέτρα δεμένη στο λαιμό, όπου ένα ψάρι κατατρώει τις σάρκες του και αφήνει μόνο τον ξύλινο σκελετό του. Η συνέχεια είναι όπως και στο γνωστό παραμύθι που γνωρίζαμε, δηλαδή ο Πινόκιο καταλήγει στο στομάχι του κήτους, συναντά εκεί τον Τσεπέτο και μετά ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. 2. Ο διαμελισμός του πατέρα του Αλαντίν... Στην τρίτη σειρά ταινιών της Ντίσνεϊ παρουσιάζεται ο Κασίμ, ο πατέρας του Αλαντίν που είναι και αδερφός του Αλί Μπαμπά. Όταν Αλί Μπαμπά ανακαλύπτει το μαγικό σύνθημα για τη σπηλιά των 40 κλεφτών, το αποκαλύπτει στον Κασίμ που με απληστία τρέχει να ξαφρίσει τη σπηλιά, ξεχνά το σύνθημα κατά την έξοδο και οι κλέφτες τον βρίσκουν και τον σκοτώνουν διαμελίζοντας το σώμα του. Ο Αλί Μπαμπά βρίσκει το διαμελισμένο σώμα του αδερφού του και ζητά από μια δούλα να τον βοηθήσει ώστε να φανεί πως πέθανε από φυσικά αίτια. 3. Η Σταχτοπούτα δολοφόνος ... Άλλη μια ιστορία των αδερφών Γκριμ, η οποία όμως στην ορίτζιναλ εκδοχή είχε πολύ περισσότερη ίντριγκα και αίμα. Η πρώτη μητριά δολοφονείται μετά από παραπλανητικές συμβουλές της Διοικητή του βασιλείου, από την ίδια τη Σταχτοπούτα που της φυτεύει ένα ξύλινο μπαούλο στο λαιμό. Η Διοικητής εμφανίζεται στη συνέχεια, παντρεύεται τον πατέρα της Σταχτοπούτας και με τις επτά κόρες της, κακομεταχειρίζονται τη Σταχτοπούτα βάζοντάς την να τους κάνει όλες τις δουλειές. Η συνέχεια είναι όπως τη γνωρίζουμε… αλλά προηγουμένως η ηρωίδα έχει έναν τρομερό φόνο «κρίμα» στο λαιμό της (ή μάλλον στο λαιμό της άμοιρης πρώτης μητριάς). 4. Ο μακάβριος τάφος της Ωραίας Κοιμωμένης... Φαίνεται πως η όμορφη βασιλοπούλα που αποκοιμήθηκε, αφού τρυπήθηκε από τη βελόνα, όπως έλεγε η κατάρα, δεν ήταν ξαπλωμένη σε ένα πανέμορφο κρεβάτι, αλλά περικυκλωμένη από μια φονική περικοκλάδα με τεράστια αγκάθια. Δεκάδες βασιλόπουλα προσπαθούν να πλησιάσουν την κοιμωμένη στα 100 χρόνια του ύπνου της και βρίσκουν τραγικό θάνατο από τα σουβλερά αγκάθια. Ώσπου να βρεθεί το κατάλληλο παλικάρι που θα περάσει όλες τις δυσκολίες, η όμορφη νεαρή βρίσκεται εν μέσω πτωμάτων. 5. Η μικρή γοργόνα ήταν αερικό... Στην αρχική ιστορία πάνω στην οποία βασίστηκε και ο ίδιος ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, η γοργόνα ήταν πνεύμα του νερού που παντρεύεται έναν ιππότη και παίρνει ανθρώπινη ψυχή. Στο τέλος, η γοργόνα-πνεύμα αυτοκτονεί για να σώσει το σύζυγό της, παρά το γεγονός πως εκείνος την απατά με την ετεροθαλή αδερφή της. Όμως όταν πεθαίνει, επιστρέφει στην αρχική της υπόσταση ως πνεύμα. Όταν λοιπόν ο σύζυγός της παντρεύεται την αδερφή της, ο νόμος των πνευμάτων την υποχρεώνει να τον σκοτώσει και να ζήσουν μαζί στον κόσμο των πεθαμένων για πάντα. 6. Τα βασανιστήρια της Χιονάτης... Τότε ο αδερφός της βρήκε το κλειδί άνοιξε τα φέρετρα και ανακάλυψε πως η κόρη της αδερφής του ζούσε και μεγάλωνε μέσα στο φέρετρο. Ήταν ήδη μια κανονική γυναίκα. Η γυναίκα όμως του θείου της Χιονάτης ζηλεύει, πιστεύει πως ο άντρας της κρατούσε τη νεαρή κοπέλα κλειδωμένη για να κάνει σεξ μαζί της και έτσι τραβά το σώμα της έξω και σπάει τα μάγια. Η Χιονάτη ξυπνάει για να την κάνει δούλα της η βασίλισσα, που την δέρνει καθημερινά. Όταν η νεαρή κοπέλα προσπαθήσει να αυτοκτονήσει, ο θείος της θα καταλάβει τις δολοπλοκίες της γυναίκας του, θα τη διώξει από το παλάτι και θα την παντρέψει με έναν πλούσιο άντρα. 7. Ο Ηρακλής... Φυσικά ο μύθος του Ηρακλή λίγο έχει να κάνει με το παραμυθάκι της Ντίσνεϊ. Ο μυθικός ημίθεος θα φορέσει το χιτώνιο που είχε ποτίσει η Δηιάνειρα με το αίμα του νεκρού κένταυρου Νέσσου, πράγμα που θα του προκαλέσει αφόρητους πόνους, με αποτέλεσμα να αυτοπυρποληθεί και να καεί ζωντανός. Βέβαια, ο πατέρας του Δίας δεν τον άφησε να κατέβει στον Άδη, τον αποθέωσε και τον έκανε θεό της δύναμης και της ρώμης. 8. Όλοι είναι νεκροί στην Παναγία των Παρισίων... Ο γοητευτικός Φοίβος δεν είναι παρά ένας παθιασμένος μοιχός που επιθυμεί να κάνει σεξ με την Εσμεράλδα, χωρίς να έχει βλέψεις για κάτι παραπάνω αφού είναι παντρεμένος. Τελικά, ο κακός Φρόλο θα καταδώσει την Εσμεράλδα για το φόνο του Φοίβου που ο ίδιος διέπραξε και εκείνη θα καταλήξει νεκρή στα μπουντρούμια (παρά το γεγονός πως την έσωσε δις ο Κουασιμόδος). Ο Κουασιμόδος θα την αναζητήσει και όταν τη βρει νεκρή θα μείνει εκεί αγκαλιασμένος μαζί της και θα πεθάνει. 9. Ποκαχόντας... Η Ποκαχόντας δεν είχε, όπως και εκατομμύρια Ινδιάνων, την ευτυχή κατάληξη της ταινίας κινουμένων σχεδίων. Αρχικά ο Σμιθ δεν κρατήθηκε ποτέ όμηρος από τους γηγενείς Ινδιάνους στη φυλή των οποίων ανήκε και η Ινδιάνα Ποκαχόντας. Ο ίδιος δήλωνε αρχικά πως του φέρθηκαν πολύ ευγενικά. Φυσικά τα αγγλικά στρατεύματα δεν ενδιαφέρονταν για την ευγένεια… Έτσι όταν η Ποκαχόντας έγινε 17 ετών απήχθη από τους Εγγλέζους και υπέστη κακοποίηση και βιασμούς κατεξακολούθηση για χρόνια. Σε μια από τις εγκυμοσύνες της, τη βάφτισαν με το ζόρι Χριστιανή και την πάντρεψαν με έναν καλλιεργητή καπνού που την πήρε μαζί του στην Αγγλία. Εκεί την έντυσαν με ευρωπαϊκά ρούχα και κορσέδες και την παρουσίαζαν ως το «παράδειγμα του εκπολιτισμού της Βιρτζίνια». Μετά από δύο χρόνια στην Αγγλία ο άντρας της Ποκαχόντας αποφάσισε να επιστρέψει παίρνοντας και εκείνη μαζί του. Όλως τυχαίως η άτυχη Ινδιάνα πέθανε από τρομακτικούς σπασμούς πριν καν το πλοίο απομακρυνθεί από τον ποταμό Τάμεση. Λέγεται πως τα χρόνια της παραμονής της εκεί, η Ινδιάνα είχε συλλάβει το σχέδιο εξόντωσης της φυλής της από τους Άγγλους και τη δηλητηρίασαν προκειμένου να μην προφτάσει να το αναφέρει στους δικούς της.... Το διάβασα εδώ. Στο τέλος του άρθρου γράφει ότι είναι αναδημοσίευση από άλλη ιστοσελίδα, αλλά εκεί δεν κατάφερα να το βρω.
  6. Πρόσεξα ότι πρόσφατα υπήρξε μια συζήτηση στην Κουβεντούλα για τα Ντίσνεϋ που Κυκλοφορούν, σχετικά με το κατά πόσο η βαθμολογία και η κατάταξη των ιστοριών στο inducks ανταποκρίνεται στην πραγματική τους αξία. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο απασχόλησε και μένα από τον πρώτο καιρό που είχα ανακαλύψει το inducks (νομίζω γύρω στο 2008 ή 2007), τότε που οι ψήφοι για την κάθε ιστορία ήταν ελάχιστοι. Κατά τη διάρκεια των 7-8 ετών που μεσολάβησαν, οι ψήφοι για τις πιο γνωστές και συνεπώς πιο αξιόλογες ιστορίες πλήθαιναν και η κατάταξη καθίστατο πιο αξιόπιστη. Όμως, η αριθμητική βαθμολογία των ιστοριών δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτική. Για παράδειγμα: ο χαμηλότερος βαθμός που δίνεται σήμερα είναι 5,3/10, επομένως, θεωρητικά, αυτή θα έπρεπε να είναι και η χειρότερη ιστορία βάσει της γνώμης των αναγνωστών. Αλλά, ο βαθμός της είναι πάνω από τη βάση! (πράγμα που δεν συμβαίνει στο imdb, το οποίο αναφέρθηκε στην προαναφερθείσα συζήτηση, και στο οποίο βασίστηκε η μεθοδολογία με την οποία το inducks βαθμολογεί τις ιστορίες). Επομένως, να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχουν καθόλου ιστορίες Ντίσνεϋ που δεν αξίζουν ?? Χμμ, δεν το νομίζω... Παρόλα αυτά, κάποιες σπουδαίες -κατά τη γνώμη μου- ιστορίες της ιταλικής σχολής δεν λαμβάνουν την αναγνώριση που θεωρώ ότι τους αξίζει (μιλώντας πάντα λαμβάνοντας υπόψη μόνο την κατάταξη των ιστοριών στο inducks και αγνοώντας την επιμέρους αριθμητική βαθμολογία που θεωρώ ότι δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμη). Να αναφέρω ότι, πιο κάτω ασχολούμαι μόνο με ιστορίες ιταλικών δημιουργών, αφού κατά τη γνώμη μου το θέμα περί συζήτησης σχετικά με τις κλασσικές αμερικανικές ιστορίες είναι πλέον κορεσμένο (κάποιος που θα διαβάσει τα πιο κάτω μπορεί να πει ότι είμαι λίγο προκατειλημμένος υπέρ των αστυνομικών ιστοριών με τον Μίκυ, αλλά αυτό δεν ισχύει!). Τώρα, πάμε για τα ουσιαστικά σχόλια του άρθρου... να μιλήσουμε για παλιούς και για πρόσφατους σπουδαίους δημιουργούς: Sergio Asteriti Θεωρώ τον Sergio Asteriti ως τον πλέον αδικημένο Ιταλό σχεδιαστή. Ο σπουδαίος αυτός δημιουργός, σχεδιάζει ιστορίες, κυρίως με τον Μίκυ, από το 1963 μέχρι και σήμερα!!! (σε ηλικία 85 ετών!!!). Πάντα μου άρεσε το σχέδιο του και μπορούσα να το αναγνωρίζω από τον καιρό που ήμουν στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, τότε που δεν γνώριζα το όνομα κανενός δημιουργού (και, που έτσι κι αλλιώς, ούτε υπήρχε τρόπος να τους μάθω). Αν και είναι από τους λίγους που σχεδιάζουν τη φιγούρα του Μίκυ πιο μικρή σε σχέση με τον διαθέσιμο χώρο εντός ενός καρέ, θεωρώ το σχέδιο του ως κλασσικό έστω και αν κάποιος μπορεί να βρει μεγάλες αντιθέσεις αν το συγκρίνει με άλλους κλασσικούς σχεδιαστές π.χ. Massimo De Vita. Άλλο έντονο στοιχείο που προσδιορίζει το σχέδιο του Asteriti, είναι οι χαρακτηριστικοί ανθρωπόμορφοι χαρακτήρες που περιλαμβάνει στις ιστορίες του. Απλά, υπέροχες προσθήκες σε ήδη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ιστορίες! Ο Asteriti ασχολήθηκε εν μέρει και με τη συγγραφή σεναρίων. Από το 1986 μέχρι και το 1994 έγραψε τα σενάρια για 6 ιστορίες, αλλά καμία από αυτές δεν έχει εκδοθεί στην Ελλάδα ώστε να μπορούμε να τις σχολιάσουμε. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους ιταλούς δημιουργούς της εποχής του Asteriti, το inducks κατατάσσει μόνο δύο ιστορίες του στις πρώτες 1000 καλύτερες (εκ των οποίων η πρώτη είναι μια τεράστια ιστορία 217 σελίδων που δεν έχει εκδοθεί σε καμία άλλη χώρα εκτός από την Ιταλία), ενώ αρκετές δεκάδες από τις ιστορίες του κατατάσσονται μεταξύ των 1000ων και 5000ων καλύτερων. Παρόλα αυτά, εξακολουθώ να θεωρώ ότι αρκετές από αυτές θα μπορούσαν να βρίσκονται πολύ πιο ψηλά στην κατάταξη, αφού στις περισσότερες το σενάριο (πάντα προϊόν σπουδαίων σεναριογράφων της εποχής) είναι αντάξιο πολλών γνωστών κλασσικών ιστοριών και το σχέδιο του Asteriti δένει πολύ ωραία με την πλοκή εμπλουτίζοντας την όλη υπόθεση της ιστορίας. Ανάμεσα στις πολλές αξιέπαινες ιστορίες του Asteriti, ξεχωρίζω τις ακόλουθες τρεις, τις οποίες θεωρώ ως τις καλύτερες του αστυνομικές ιστορίες με τον Μίκυ: Μινιμίκ Γ.Κ.Ζ. (1970) Η Νύχτα της Μεγάλης Κλοπής! (1972) Η Συμμορία του Τούνελ! (1979) Δυστυχώς, οι τρεις αυτές ιστορίες δεν έχουν διακριθεί ιδιαίτερα (μιλώντας πάντα βάσει της κατάταξης τους στο inducks) όπως και πιστεύω ότι θα τους άξιζε. Το σενάριο στις πρώτες δύο φέρει την υπογραφή του μεγάλου Guido Martina, ενώ η τρίτη γράφτηκε από τον σχετικά πιο πρόσφατο, αλλά εξίσου σπουδαίο δημιουργό, Giorgio Pezzin. Τρία εξαιρετικά διαμάντια για όσους απολαμβάνουν τις ιστορίες μυστηρίου / αστυνομικές περιπέτειες με τον Μίκυ! Giuseppe Dalla Santa Ακόμα ένας αξιόλογος ιταλός σχεδιαστής με λιγοστές ιστορίες εντός των πρώτων 1000ων της κατάταξης του inducks, είναι ο Giuseppe Dalla Santa (μόνο 5 ιστορίες του περιλαμβάνονται στις πρώτες 1000, και η μοναδική που διαδραματίζεται στο σύμπαν του Μίκυ είναι σε συνεργασία με τον Κάστυ και άλλους). Αυτό που μου επίστησε την προσοχή στο σχέδιο του ώστε να το ξεχωρίσω από τους άλλους Ιταλούς συναδέλφους του, είναι ο χαρακτηριστικός σχεδιασμός του προσώπου του Μίκυ και των εκφράσεων του. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο αυτό το στοιχείο επηρέασε το σχέδιο του Κάστυ, ιδιαίτερα όσον αφορά τον σχεδιασμό των ματιών του Μίκυ. Επίσης, αυτή η ιστορία μου θυμίζει αρκετά το σχέδιο του Dalla Santa. Η πρώτη φορά που ασχολήθηκα συγκεκριμένα με ιστορία του Dalla Santa πρέπει να ήταν εντός της τελευταίας πενταετίας (όταν και, αναγκαστικά, συμπλήρωσε την καριέρα του). Θεωρώ ότι στάθηκε και λίγο άτυχος, διότι άρχισε λίγο αργά την καριέρα του στον χώρο του ιταλικού ντισνεϋκού κόμικς (το 1989 σε ηλικία 39 ετών) και δεν είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Guido Martina, ο οποίος είχε το χάρισμα να αναδεικνύει τους αξιέπαινους σχεδιαστές. Κάποιες από τις ιστορίες του Dalla Santa που ξεχώρισα (από διάφορους σεναριογράφους), οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν πολύ καλύτερη κατάταξη στο inducks, είναι οι ακόλουθες (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλες εξίσου καλές): Η Εκδίκηση του Λούθερ Μπλοτ (2000) Το Μονόγραμμα του Βλαδίμηρου Ζ (2007) Καταδίωξη στην Χιονισμένη Ακτή (2008) Μυστήριο στον Γαληνίτη (2002) Το Χάος των Εποχών (2004) Υπόθεση Εξωγήινου Πλαστικού (1999) Άλλοι Πρόσφατοι Ιταλοί Σχεδιαστές Για όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν περαιτέρω και με άλλες ιστορίες που θα μπορούσαν να διακριθούν (κατά τη γνώμη μου εννοείται) αλλά προς το παρόν αδικούνται από την κατάταξη του inducks, παραθέτω και τις πιο κάτω (όλες από Ιταλούς δημιουργούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να συγκριθούν ακόμα και με τους πρωτοκλασάτους κλασσικούς): Στιγμές Τρόμου (2008) Η Χαμένη Σταρ του Σινεμά (2008) Ληστές Υπεράνω Πάσης Υποψίας (2009) Κύμα Βανδαλισμών (2003) Η Μπλόφα του Φρέντυ Μπλοφ (2012) Καλά διαβάσματα!!!
  7. apetoussis82

    Ο ΜΙΚΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ (ΚΥΠΡΟΣ)

    Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ Ο ΜΙΚΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ Η σειρά Ο Μίκυ και τα Αθλήματα, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τον Νοέμβριο του 2003 μέχρι τον Ιανουάριο του 2004 ως ένθετο της ελληνικής εφημερίδας Η ΑΞΙΑ, επανεκδόθηκε στην Κύπρο και διανεμήθηκε ως ένθετο της κυπριακής εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ. Η αρίθμηση των 10 τευχών της κυπριακής έκδοσης είναι η ίδια με αυτήν της ελληνικής. Από τις πληροφορίες που δίνονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους, φαίνεται ότι η επανέκδοση της σειράς αυτής τυπώθηκε στην Κύπρο, πράγμα ιδιαίτερα σπάνιο για έκδοση Ντίσνεϋ (και για έκδοση σειράς κόμικς γενικά) αφού οι μόνες σειρές κόμικς που γνωρίζω ότι τυπώθηκαν στην Κύπρο είναι αυτή εδώ και η κυπριακή επανέκδοση της σχετικής σειράς Ο Γκούφυ Αθλητής. Στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους εμφανίζεται και η αρίθμηση (κατ’ ακρίβειαν μόνο εκεί αναγράφεται ο αριθμός τεύχους, ούτε καν στο εξώφυλλο), αλλά δυστυχώς δεν αναγράφεται ημερομηνία στα κυπριακά τεύχη. Όμως, αναγράφεται το εξής: ©Disney 2004 «Ελληνικά Γράμματα». Το ίδιο συμβαίνει και στην κυπριακή έκδοση της σειράς Ο Γκούφυ Αθλητής. Κάπου εδώ έχω συγχυστεί με τους εκδότες, διότι στο inducks παρουσιάζεται ως εκδότης των ελληνικών εκδόσεων για τις δύο αυτές σειρές ο Αντώνης Πίκουλας και όχι τα Ελληνικά Γράμματα. Δεν γνωρίζω εάν οι δύο αυτοί εκδότες σχετίζονται μεταξύ τους. Κάποιες από τις άλλες πληροφορίες που αναφέρονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους της κυπριακής έκδοσης περιλαμβάνουν τα εξής: Ιδιοκτησία: Εκδοτική Εταιρεία ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ ΛΤΔ (η οποία απ’ ότι αντιλαμβάνομαι είναι και ο Ιδιοκτήτης της διανεμήτριας εφημερίδας) Σε συνεργασία με την The Walt Disney Company Greece Παραγωγή: Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Α.Ε. Εκτύπωση: PRINTCO LTD (κυπριακή εταιρεία, η οποία στεγάζεται στη Λευκωσία) Η κυπριακή επανέκδοση είχε κάποιες μικροδιαφορές σε σύγκριση με την ελληνική έκδοση. Οι διαφορές αυτές περιλαμβάνουν τις πληροφορίες σχετικά με τον εκδότη κλπ, καθώς και τα λογότυπα της εφημερίδας και του χορηγού που παρουσιάζονται στο εξώφυλλο και στις εσωτερικές σελίδες του κάθε τεύχους. Δεν μπόρεσα να ελέγξω εάν υπάρχουν άλλες διαφορές ως προς το ντισνεϋκό ή το αθλητικογραφικό περιεχόμενο των περιοδικών, διότι δεν έχω την ελληνική έκδοση (όλες οι πληροφορίες που χρησιμοποίησα εδώ για την ελληνική έκδοση έχουν αντληθεί από την άλλη Παρουσίαση και από το inducks). Όμως, βάσει των καταχωρήσεων στο GreekComics και στο inducks, το ουσιαστικό περιεχόμενο των δύο εκδόσεων φαίνεται να είναι το ίδιο. Ωστόσο, πριν να προχωρήσω, πρέπει να αναφέρω ότι στην πρώτη καταχώρηση της ελληνικής έκδοσης, ο αγαπητός Τρύφωνας (@tryfev) μας πληροφορεί ότι η ιστορία του τεύχους #8 έχει τίτλο ‘Χωρίς Όρια’ (το ίδιο έχει καταχωρήσει και στο inducks), ενώ η εν λόγω ιστορία στο αντίστοιχο κυπριακό τεύχος που έχω στα χέρια μου φέρει τον τίτλο ‘Χωρίς Σύνορα’. Προς Τρύφωνα: Αν μπορείς, σε παρακαλώ, επιβεβαίωσε εάν ο τίτλος της ιστορίας στο ελληνικό τεύχος #8 είναι πράγματι ‘Χωρίς Όρια’ και ότι δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος. Σχετικά με τους χορηγούς των δύο εκδόσεων, μπορούν να ειπωθούν τα ακόλουθα: Στο κάτω μέρος κάθε εξωφύλλου της ελληνικής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας Η ΑΞΙΑ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΟΤΕ». Στα αντίστοιχα εξώφυλλα της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ Colfresh» στο πρώτο τεύχος, και η φράση «ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ Goldies» στα υπόλοιπα τεύχη. Ο χορηγός Colfresh του πρώτου τεύχους της σειράς αυτής ήταν ο ίδιος που χορήγησε και την κυπριακή έκδοση της σειράς Ο Γκούφυ Αθλητής. Εδώ να υποθέσουμε ότι κάπου δεν τα βρήκαν με τον πρώτο τους χορηγό που υποστήριξε τη διανομή 11 τευχών με την εν λόγω εφημερίδα και προχώρησαν σε νέο χορηγό?? Όμως, παρόλο που η Colfresh παύει να αποκαλείται χορηγός, διατηρεί μια ολοσέλιδη διαφήμιση σε κάθε τεύχος μέχρι το τέλος της σειράς. Παρ' όλα αυτά, να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι το κύριο συμπέρασμα που εξάγεται από τη σύγκριση των εξωφύλλων των δύο εκδόσεων είναι το ότι, η υποστήριξη των Colfresh και Goldies δεν ήταν τόσο ευγενική όσο εκείνη του ΟΤΕ!!! Στο κάτω μέρος κάθε δεξιάς εσωτερικής σελίδας του περιοδικού παρουσιάζεται το λογότυπο του χορηγού, ενώ στο κάτω μέρος κάθε αριστερής σελίδας παρουσιάζεται το λογότυπο της διανεμήτριας εφημερίδας. Επίσης, οι διαφημίσεις των δύο εκδόσεων διαφέρουν. Παρατηρώντας προσεκτικά τις σαρώσεις των εξωφύλλων της ελληνικής έκδοσης στην Παρουσίαση, διακρίνω στο πίσω τους μέρος διαφορετικές διαφημίσεις από αυτές στα αντίστοιχα τεύχη της κυπριακής έκδοσης. Παραδείγματα των εσωτερικών σελίδων για τα πρώτα δύο τεύχη της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζονται πιο κάτω: Τεύχος 1 Τεύχος 2 Και τέλος, ο σχετικός σύνδεσμος στο inducks!
  8. apetoussis82

    Ο ΓΚΟΥΦΥ ΑΘΛΗΤΗΣ (ΚΥΠΡΟΣ)

    Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ Ο ΓΚΟΥΦΥ ΑΘΛΗΤΗΣ Η σειρά Ο Γκούφυ Αθλητής, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα κατά τα έτη 2003-2004 (ημερομηνίες από inducks) ως ένθετο της ελληνικής εφημερίδας Η ΑΞΙΑ, επανεκδόθηκε στην Κύπρο και διανεμήθηκε ως ένθετο της κυπριακής εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ. Η αρίθμηση των 10 τευχών της κυπριακής έκδοσης είναι η ίδια με αυτήν της ελληνικής. Από τις πληροφορίες που δίνονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους, φαίνεται ότι η επανέκδοση της σειράς αυτής τυπώθηκε στην Κύπρο, πράγμα ιδιαίτερα σπάνιο για έκδοση Ντίσνεϋ (και για έκδοση σειράς κόμικς γενικά) αφού οι μόνες σειρές κόμικς που γνωρίζω ότι τυπώθηκαν στην Κύπρο είναι αυτή εδώ και η κυπριακή επανέκδοση της σχετικής σειράς Ο Μίκυ και τα Αθλήματα. Τα 9 εκ των 10 εξωφύλλων της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζονται πιο κάτω (δυστυχώς μου λείπει το τεύχος #1): Στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους εμφανίζεται και η αρίθμηση (κατ’ ακρίβειαν μόνο εκεί αναγράφεται ο αριθμός τεύχους, ούτε καν στο εξώφυλλο), αλλά δυστυχώς δεν αναγράφεται ημερομηνία στα κυπριακά τεύχη. Όμως, αναγράφεται το εξής: ©Disney 2004 «Ελληνικά Γράμματα». Το ίδιο συμβαίνει και στην κυπριακή έκδοση της σειράς Ο Μίκυ και τα Αθλήματα. Κάπου εδώ έχω συγχυστεί με τους εκδότες, διότι, ενώ ο @PhantomDuck αναφέρει στην πρώτη καταχώρηση της άλλης έκδοσης ότι η ελληνική έκδοση παρουσιάζει ως ‘Υπεύθυνη εκτύπωσης’ τα Ελληνικά Γράμματα, στο inducks παρουσιάζεται ως εκδότης των ελληνικών εκδόσεων για τις δύο αυτές σειρές ο Αντώνης Πίκουλας. Δεν γνωρίζω εάν οι δύο αυτοί εκδότες σχετίζονται μεταξύ τους. Κάποιες από τις άλλες πληροφορίες που αναφέρονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους της κυπριακής έκδοσης περιλαμβάνουν τα εξής: Ιδιοκτησία: Εκδοτική Εταιρεία ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ ΛΤΔ (η οποία απ’ ότι αντιλαμβάνομαι είναι και ο Ιδιοκτήτης της διανεμήτριας κυπριακής εφημερίδας) Σε συνεργασία με την The Walt Disney Company Greece Παραγωγή: Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Α.Ε. Εκτύπωση: PRINTCO LTD (η οποία είναι κυπριακή εταιρεία που στεγάζεται στη Λευκωσία) Όπως συμβαίνει και στην ελληνική έκδοση (το αναφέρει ο @PhantomDuck στην πρώτη καταχώρηση της άλλης Παρουσίασης), κάτω από τις πληροφορίες αυτές αναφέρονται οι δημιουργοί των ιστοριών Ντίσνεϋ που περιέχει το κάθε τεύχος. Η κυπριακή επανέκδοση είχε κάποιες μικροδιαφορές σε σύγκριση με την ελληνική έκδοση. Οι διαφορές αυτές περιλαμβάνουν τις πληροφορίες σχετικά με τον εκδότη κλπ, καθώς και τα λογότυπα της εφημερίδας και του χορηγού που παρουσιάζονται στο εξώφυλλο και στις εσωτερικές σελίδες του κάθε τεύχους. Επίσης, συγκρίνοντας τις δύο σελίδες από το τεύχος #10 που παραθέτει ο PhantomDuck, βλέπω ότι κάποια από τα κείμενα στα μπαλονάκια των διαλόγων έχουν ξαναγραφτεί για την κυπριακή έκδοση της σειράς. Επομένως, σίγουρα υπήρχε περαιτέρω επεξεργασία πριν την κυπριακή επανέκδοση. Για παράδειγμα: Ελληνική έκδοση: Κυπριακή έκδοση: Δεν μπόρεσα να ελέγξω εάν υπάρχουν άλλες διαφορές ως προς το ντισνεϋκό ή το αθλητικογραφικό περιεχόμενο των περιοδικών, διότι δεν έχω την ελληνική έκδοση (όλες οι πληροφορίες που χρησιμοποίησα εδώ για την ελληνική έκδοση έχουν αντληθεί από τις πιο πάνω καταχωρήσεις και από το inducks). Όμως, βάσει των καταχωρήσεων στο GreekComics και στο inducks, το ουσιαστικό περιεχόμενο των δύο εκδόσεων φαίνεται να είναι το ίδιο. Σχετικά με τους χορηγούς των δύο εκδόσεων, μπορούν να ειπωθούν τα ακόλουθα: Στο κάτω μέρος κάθε εξωφύλλου της ελληνικής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας Η ΑΞΙΑ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΟΤΕ». Στα αντίστοιχα εξώφυλλα της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ Colfresh». Απ’ ότι φαίνεται, η υποστήριξη των Colfresh δεν ήταν τόσο ευγενική όσο εκείνη του ΟΤΕ! Στο κάτω μέρος κάθε σελίδας του περιοδικού παρουσιάζεται το λογότυπο της διανεμήτριας εφημερίδας. Επίσης, υποψιάζομαι ότι οι διαφημίσεις των δύο εκδόσεων διαφέρουν, αφού η κυπριακή έκδοση περιέχει σε κάθε τεύχος μία ή δύο ολοσέλιδες διαφημίσεις του κυπριακού χορηγού. Παραδείγματα των εσωτερικών σελίδων για το τεύχος #2 της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζονται πιο κάτω: Και τέλος, ο σχετικός σύνδεσμος στο inducks!
  9. apetoussis82

    ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΛΕ

    Μια σειρά 2 βιβλίων με τίτλο "Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ" εκδόθηκε από τα Ελληνικά Γράμματα το 2006. Τα εξώφυλλα παρουσιάζουν την ίδια εικόνα και στα δύο τεύχη, όπου εμφανίζονται ο Μίκυ και ο Ντόναλντ να παίζουν ποδόσφαιρο. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο εξωφύλλων είναι ο χρωματισμός του τίτλου και η αρίθμηση '1ο και 2ο βιβλίο'. Το ίδιο ισχύει και για τα οπισθόφυλλα: Τα βιβλία αναφέρουν ότι είναι μετάφραση του τίτλου "Il manuale del calcio di Pele". Μετά από μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο βρήκα τις ακόλουθες πληροφορίες (που μπορεί να φανούν χρήσιμες σε κάποιους γνώστες της Ιταλικής): Il manuale del calcio di Pelé Maggioni, Federico The Walt Disney Company Italia, 2000 Tecniche e movimenti fondamentali, allenamento e relativi esercizi, basi tattiche, regole della partita, abbigliamento consono e altre informazioni utili per praticare il calcio Επομένως, αρκετά πιθανόν η αρχική έκδοση των βιβλίων αυτών να είναι Ιταλικής προέλευσης από το 2000. Ένας δεύτερος έλεγχος στο διαδίκτυο κατέδειξε ότι τα δύο αυτά βιβλία επανεκδόθηκαν στην Ελλάδα σε ένα ενιαίο βιβλίο από την ίδια Εκδοτική το 2009 (για την έκδοση του 2009, βλ. εδώ). Τα βιβλία αυτά αναφέρονται στους κανόνες, τεχνικές, κλπ, κλπ του ποδοσφαίρου και τα κείμενα συνοδεύονται από εικονογραφήσεις με ήρωες της Ντίσνεϋ, πάντα με θέμα το ποδόσφαιρο. Αρκετές από τις εικόνες, οι οποίες είναι καλοσχεδιασμένες και ενίοτε αρκετά διασκεδαστικές, είναι και σχετικές με τα παραπλήσια κείμενα. Παραδείγματα από τις σελίδες των δύο βιβλίων φαίνονται πιο κάτω: Κάθε μερικές σελίδες παρουσιάζονται και κάποιες ποδοσφαιρικές 'συμβουλές' του γνωστού σε όλους μας Edson Arantes do Nascimento (ή Πελέ) μαζί με φωτογραφίες από την καριέρα του μεγάλου ποδοσφαιριστή: Γενικά, τα βιβλία είναι γραμμένα στο ύφος των Βιβλίων των Μικρών Εξερευνητών / Junior Woodchucks Guidebook Series (εκ των οποίων τα νεότερα έχουν κυκλοφορήσει από την ίδια Εκδοτική). Το περιεχόμενο των βιβλίων αυτών φαίνεται από ελαφρώς ενδιαφέρον μέχρι λίγο ανιαρό για κάποιον όχι και τόσο καλό γνώστη του αθλήματος (όπως εμένα), ο οποίος γενικά το διαβάζει (αν το διαβάσει μέχρι το τέλος) κάπως αδιάφορα. Φαντάζομαι ότι κάποιος 8χρονος που του αρέσει το ποδόσφαιρο θα το βρει αρκετά πιο διασκεδαστικό. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΕΙΡΑΣ Σειρά: "Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ" (2 τεύχη) Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα Κατηγορία: Βιβλία / Αυτοτελείς εκδόσεις Τεύχος #1: Τίτλος: Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ, 1o Βιβλίο Ημερομηνία: 2006 Σελίδες: 64 ISBN 960-442-418-1 Barcode: 9789604424184 Τεύχος #2: Τίτλος: Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ, 2o Βιβλίο Ημερομηνία: 2006 Σελίδες: 64 ISBN 960-442-419-X Barcode: 9789604424191 Μια πλήρης περιγραφή των περιεχομένων παρουσιάζεται σε ιστοσελίδα του βιβλιοnet (αντιγράφεται αυτούσια πιο κάτω): Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο της μπάλας, με τις συμβουλές του Πελέ, του ανθρώπου που το 1999 οι αθλητικογράφοι χαρακτήρισαν "ποδοσφαιριστή του αιώνα", και πρωταγωνιστές τους αγαπημένους ήρωες της Disney, προσφέρει στους λιλιπούτειους λάτρεις του ποδοσφαίρου η έκδοση "Όλα για το ποδόσφαιρο από τον Πελέ". Η ντρίμπλα, το κοντρόλ, το τάκλινγκ, το κλέψιμο της μπάλας, η προσποίηση, όλα τα μυστικά της τεχνικής αλλά και η καλή αθλητική συμπεριφορά, τα συστήματα, το ομαδικό πνεύμα, οι κανόνες του παιχνιδιού και η καλή φυσική κατάσταση είναι μερικά μόνο από τα κεφάλαια που συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο. "Κανείς δεν γεννιέται ποδοσφαιριστής, πόσο μάλλον μεγάλος ποδοσφαιριστής. Επειδή η επιτυχία δεν είναι θέμα τύχης, υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να μάθει κάποιος για να τα καταφέρει. (...) Με αυτό το βιβλίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας όλα εκείνα που είχα την τύχη να μάθω στα γήπεδα όλου του κόσμου», αναφέρει μεταξύ άλλων στον πρόλογό του ο Βραζιλιάνος Edson Arrantes do Nascimento, ο γνωστός σε όλους Πελέ. Στα κεφάλαια υπάρχει πλήρης περιγραφή της κάθε τεχνικής και των ξεχωριστών κανόνων του ποδοσφαίρου, η οποία συμπληρώνεται από εικόνες - παραδείγματα, επιμέρους πληροφορίες για την ιστορία του αθλήματος και φυσικά τη συμβουλή του Πελέ. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει παράρτημα με γλωσσάριο ποδοσφαιρικών όρων.
  10. Γειά χαρά σε όλους! Αν και διαβάζω από παλιά κόμικς (συλλέγω 12 χρόνια αμερικάνικα) είπα να ξεκινήσω να μαζεύω και τα κόμιξ που για πρώτη φορά δίαβασα πριν 2-3 μήνες από τη βιβλιοθήκη Ρόσα και ενθουσιάστηκα. Διαβάζοντας από δω και απο κεί κατάλαβα ότι στις ιστορίες δεν υπάρχει το λεγόμενο continuity- συνοχή που τυπικά υπάρχει στα υπερηρωικά κομικς (αν εξαιρέσουμε βιους κ πολιτείες κλπ) και εδώ έρχεται και η πρώτη απορία μου: Επειδή μου αρέσει να διαβάζω τα κόμικς με τη συνοχή που έχουν έστω και χρονολογικά, με το περιοδικό κόμιξ, τα βρήκα λίγο σκούρα τα πράγματα γιατί από το inducks συνειδητοποίησα πως έμπαινε ότι άρεσε στους εκδότες και όχι με κάποια λογική συνέχεια. Έτσι λοιπόν ρωτάω: Υπάρχει κάποια λίστα που να ταξινομεί τις ιστορίες των τευχών ανά χρονολογία ή με οποιαδήποτε ταξινόμηση; Η΄να το πάρω απόφαση και να διαβάζω ότι βρίσκω μπροστά μου χωρίς να με ενοχλεί το ζιζάνιο; Επόμενη ερώτηση, μέχρι το 303 έχει κυκλοφορήσει κάθε ιστορία που έχει κάνει ο Μπάρκς και ο Ρόσα? Για τον Ρόσα το υποψιάζομαι μιας και η βιβλιοθήκη του δεν είναι τόσο μεγάλη όσο του Μπάρκς που κάπου είδα πως είναι 40+ τόμοι και όχι 16 που εκδόθηκαν. Αν πράγματι δεν έχουν εκδοθεί όλες υπάρχει αρχείο ή αναφορά ποιές είναι οι έξτρα ( οι εκτός δηλαδή της βιβλιοθήκης που είναι δημοσιευμένες στο κόμιξ) ; Μια γενικότερη ερώτηση: Πως οι ιστορίες ντίσνευ λειτουργούν; Εννοώ πως όλες οι εκδοτικές ανά τον κόσμο βρίσκονται υπό τη σκέπη της Ντίσνευ και ο κάθε εκδότης με τα δικαιώματα έχει τους δημιουργούς που βγάζουν ό,τι θέλουν; Ρωτάω γιατι υπάρχουν τόσοι καλλιτέχνες και τόσα περιοδικά και κανένα continuity που η όλη λογική με μπερδεύει. Τα μόνο που γνωρίζω είναι πως υπήρξε/υπάρχει( ; ) η μεγάλη ιταλική σχολή και η αμερικάνικη αλλά γενικά είχαν σύνδεση μεταξύ τους; (εννοώ επιχειρηματικά, δημιουργικά κλπ) Τώρα πως λειτουργούν οι καινούριες ιστορίες που εκδίδονται; και γενικώς απορίες με το πως λειτουργεί η όλη κατάσταση... Ελπίζω να μην κούρασα, πρώτο μου πόστ χαιρετώ άπαντες, καλά ευρήματα σε όλους και ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια απάντηση! Γιώργος
  11. - Ωραίο άρθρο φαίνεται τούτο 'δω. Τι ακριβώς είναι; Είναι ένα άρθρο το οποίο θα θέλαμε να περιλαμβανόταν στο βιβλίο "Οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι", όμως δεν ήταν εφικτό λόγω χώρου, διαμόρφωσης των κειμένων και πνευματικών δικαιωμάτων. Επομένως μπήκε στο INTERNET ώστε να μπορεί να το δει ελεύθερα όποιος ενδιαφέρεται! Οι παρακάτω πληροφορίες δεν περιλαμβάνουν πηγές, είτε επειδή είναι οφθαλμοφανείς, είτε επειδή προέρχονται από κατ' ιδίαν συζήτηση με τον ίδιο. - Άρα ό,τι θα διαβάσω εδώ, δεν περιλαμβάνεται στο βιβλίο; Φυσικά και περιλαμβάνεται! Όλες οι πληροφορίες που θα διαβάσεις υπάρχουν στο βιβλίο και με το παραπάνω. Αυτό που δεν μπορούσαμε να βάλουμε μέσα στο βιβλίο είναι οι συγκριτικές εικόνες όοοοολων των Disney ιστοριών. Τα υπόλοιπα περιλαμβάνονται κανονικά στο βιβλίο, απλά τα γράφουμε κι εδώ ώστε να προϊδεάσουμε κάποιον που δεν ξέρει τι είναι ο Περτουίλαμπι. - Περτ... Περτόλλια... Περτουιλαμπόλ... Πώς στο διάτανο το είπες το ρημάδι το όνομα; Pertwillaby. Προφέρεται Περτουίλαμπι. - Πιο δύσκολο όνομα δεν μπορούσε να επιλέξει; Ε, μάλλον όχι. Αλλά σίγουρα έβαλε τα δυνατά του - Πώς του ήρθε η ιδέα για ένα τέτοιο δυσανάγνωστο όνομα; Εδώ ανοίγει μία τεράστια συζήτηση, για την οποία θα πρέπει να κάνουμε μία χρονολογική ανασκόπηση, ώστε να καταλάβουμε το σκεπτικό του Don Rosa. Το 1836, ο Charles Dickens δημιούργησε το πρώτο του μυθιστόρημα "The Posthumous Papers of the Pickwick Club" ή αλλιώς "The Pickwick Papers". Το 1952, την περίοδο δηλαδή της μεγάλης επιρροής του Rosa, τα Pickwick Papers διασκευάστηκαν σε ταινία, γνωστοποιώντας ακόμα περισσότερο τον τίτλο. Το 1967, βλέπουμε ακόμα έναν τίτλο στο ίδιο στυλ, αυτή τη φορά από τον μεγάλο Wally Wood, με το όνομα "The Pipsqueak Papers". Τα Pipsqueak Papers δημοσιεύτηκαν στο φανζίν "Witzend", ένα περιοδικό που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Γουντ και περιείχε underground ιστορίες κυρίως από επαγγελματίες δημιουργούς, όπου η ψαλίδα της λογοκρισίας δεν μπορούσε να τους αγγίξει. Δεν ξέρουμε αν ο Γουντ μιμήθηκε εσκεμμένα τον τίτλο του Ντίκενς, όμως εικάζουμε πως η απάντηση είναι καταφατική, αφού δεν υπήρχε άλλος προηγούμενος τίτλος με το ίδιο στυλ. To 1971, o Don Rosa δημιούργησε τα "Pertwillaby Papers", έχοντας στο μυαλό του και τους δύο προηγούμενους τίτλους. Ο τίτλος του είδους του άρεσε επειδή προσδίδει ένα ιδιαίτερο κωμικό και ψευτο-σοφιστικέ ύφος. - Ωραία, έστω ότι ήθελε να βάλει "The P... Papers". Γιατί επέλεξε το Περτουίλαμπι; Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Είχε βρει τον γενικό τίτλο και ήταν σίγουρο πως το όνομα του πρωταγωνιστή θα έπρεπε να ξεκινάει από "Π". Εκτός αυτού, ήθελε το όνομα να ακούγεται αστείο. Ο ήχος "τουίλαμπι" του φαινόταν αρκετά αστείος και θα ήθελε να περιέχεται στο όνομα. Ε, δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές για ένα όνομα που θα πρέπει να ξεκινάει από "Π" και να περιέχει το "τουίλαμπι". Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ο Περτουίλαμπι. - Έχω ακούσει πως εκείνη την εποχή υπήρχαν στην επικαιρότητα τα Pentagon Papers. Θα μπορούσε ο τίτλος να ήταν μία αναφορά στην πολιτική επικαιρότητα; Ίσως κάποιοι να τα συνέδεαν εκείνη την εποχή, όμως ο Rosa αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν ο φόρος τιμής προς τους δύο αναφερθέντες μεγάλους δημιουργούς. - Στα ελληνικά γιατί αποδόθηκε "Οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι"; Δεν θα ήταν καλύτερα Τα Χαρτιά του Περτουίλαμπι; Οι Φάκελοι του Περτουίλαμπι; Η Εφημερίδα του Περτουίλαμπι; Η Φυλλάδα του Περτουίλαμπι; Τα Χρονικά του Περτουίλαμπι; Όλα αυτά είναι τίτλοι που πέρασαν από το μυαλό μας, όμως εν τέλει απορρίφθηκαν. Ας μην ξεχνάμε πως ο κάθε τίτλος δημιουργήθηκε σε διαφορετική εποχή και εκδόθηκε σε διαφορετικό μέσο, επομένως η μετάφραση θα εξαρτηθεί από όλες αυτές τις παραμέτρους. Το "papers" στην περίπτωση του Dickens θα μπορούσε να αναφέρεται στο βιβλίο, στην περίπτωση του Wood στις σελίδες του φανζίν, ενώ στον Rosa μπορεί να αναφέρεται στην εφημερίδα όπου δημοσιευόταν. Προτιμήσαμε να μεταφράσουμε τον τίτλο σύμφωνα με το μοναδικό χειροπιαστό στοιχείο που είχαμε στα χέρια μας και που ήταν κοινό σε όλους τους προηγούμενους τίτλους. Αναφερόμαστε φυσικά στο διπλό "Π". Επομένως τα Petwillaby Papers έγιναν οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι, ώστε να κρατήσουμε όσο το δυνατόν πιο πιστό ύφος στην αρχική ιδέα του δημιουργού. - Καλά όλα αυτά, όμως ο τίτλος του άρθρου λέει για Don Rosa και Disney. Τι σχέση έχει ο Περτουίλαμπι με την Disney; Πολύ στενή σχέση και πολύ απόμακρη ταυτόχρονα. Ο Rosa ανέκαθεν ήταν θαυμαστής των κλασικών Αμερικανών δημιουργών, με αποκορύφωμα τον Carl Barks. Οι περιπέτειες που έφτιαχνε με πρωταγωνιστή τον Περτουίλαμπι, ήταν πάντα στο μυαλό του ως παπιοπεριπέτειες. Έχε κατά νου πως μιλάμε για την δεκαετία του '70, δέκα με δεκαπέντε χρόνια πριν καν φανταστεί πως κάποια στιγμή θα έφτιαχνε περιπέτειες με τους αγαπημένους του χαρακτήρες της Disney, όπως τον Ντόναλντ, τον Σκρουτζ και τα ανιψάκια. Ως θαυμαστής κόμικς, έφτιαχνε ιστορίες που θα ήθελε να διαβάσει. Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε πολλές ιδέες από αυτές τις ιστορίες σε μετέπειτα Disney δημιουργίες του. Ιδέες από τις "Περιπέτειες του Περτουίλαμπι" που χρησιμοποίησε ο Don Rosa στις μετέπειτα Disney ιστορίες του Υπάρχουν συνολικά 5 ιστορίες με τον Περτουίλαμπι, τις οποίες ο Don Rosa αναφέρει ως "Χρονικά". Πάμε να δούμε αναλυτικά ποιες ιδέες χρησιμοποιήθηκαν και πού. Παρεμπιπτόντως, είναι περιττό να αναφέρουμε πως όποιος έχει σκοπό να διαβάσει το βιβλίο, ίσως να ήταν καλύτερα να μην διαβάσει το υπόλοιπο άρθρο, επειδή περιέχει spoilers. Αν δεν θέλετε να δείτε σημεία της πλοκής των ιστοριών, περιμένετε μέχρι να διαβάσετε το βιβλίο. Χρονικό 1: Άτιτλη ιστορία Είμαστε στο 1971, 4 χρόνια μετά την απομάκρυνση του Carl Barks από την ενεργό δράση και 16 χρόνια πριν ξεκινήσει ο Don Rosa να σχεδιάζει ιστορίες για την Disney. Στη συγκεκριμένη ιστορία, βλέπουμε για πρώτη φορά την ιδέα της αντιτριβής. Η πρώτη αναφορά έγινε με έναν λίθο αντιτριβής, ο οποίος στη συνέχεια εξελίχθηκε στις γνωστές ακτίνες αντιτριβής και αντιαδράνειας που είδαμε στην ιστορία "Το ρευστό" --> --> --> Επίσης, το θησαυροφυλάκιο εγγράφων της σχολής του Περτουίλαμπι, είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένο από το θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ. Παρατηρήστε πως ο Rosa στην ιστορία "Το ρευστό" διατήρησε την αναφορά στα χρηματοκιβώτια μάρκας "OSO", αποδίδοντας έτσι ακόμα έναν φόρο τιμής προς τον Carl Barks, μιας και αυτή ήταν η μάρκα που χρησιμοποιούσε και ο Παπιάνθρωπος στις ιστορίες του. Χρονικό 2: Χαμένοι (κάπου αλλού) Στις Άνδεις Πρωτότυπος τίτλος: Lost In (an alternate section of) The Andes Ας μεταφερθούμε 2 χρόνια αργότερα, στο 1973. Ο εκδότης που ήθελε πολιτικά στριπ στην εφημερίδα του κολεγίου πλέον άλλαξε, επομένως ο Don μπορεί να φτιάξει την ιστορία που ο ίδιος ήθελε εξ αρχής. Μία μεγάλη περιπέτεια στο στυλ του Carl Barks. Ο τίτλος είναι ξεκάθαρη αναφορά προς την ιστορία του Παπιάνθρωπου "Χαμένοι στις Άνδεις", η γνωστή ιστορία με την οποία ξεκίνησε το ντεμπούτο του το περιοδικό Κόμιξ. --> Στη συνέχεια, μπορούμε να διακρίνουμε δεκάδες αναφορές προς την μετέπειτα ιστορία του Don Rosa "Ο γιος του Ήλιου". --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> Αξίζει να αναφέρουμε πως η σκηνή της σπασμένης γέφυρας, ξαναχρησιμοποιήθηκε στην ιστορία "Ο τελευταίος άρχοντας του Ελντοράντο", ενώ ο ιθαγενής που είχε φύγει για τον πολιτισμό και επέστρεψε ως απατεώνας στην φυλή του, συναντάται στην ιστορία "Και οι επτά -μείον τέσσερις- καμπαλέρος ήταν υπέροχοι". --> --> --> --> Χρονικό 3: Υπό Το Μηδέν Πρωτότυπος τίτλος: Sub Zero Ας μεταφερθούμε 3 χρόνια αργότερα, στο 1976. Πλέον ο Rosa σταμάτησε να φτιάχνει στριπ για την εφημερίδα του κολεγίου του επειδή αποφοίτησε, όμως δεν εγκατέλειψε τον Περτουίλαμπι, ο οποίος άλλαξε "σπίτι". Από τις σελίδες της εφημερίδας, πλέον δημοσιεύεται σε φανζίν με μορφή κανονικού κόμικ. Η πρώτη ομοιότητα που παρατηρούμε, αναφέρεται στην ιστορία "Επεισόδιο στον Πύργο $ Μακ Ντακ" --> Από εκεί και πέρα, στις περισσότερες ομοιότητες κυριαρχεί η ιστορία "Τελευταίο έλκηθρο για το Ντώσον". Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε μία παρένθεση και να αναφέρουμε πως ο Don Rosa, εμπνεύστηκε για αυτήν του την δημιουργία από την ιστορία των Carl Falberg και Tony Strobl, ονόματι "Το μυστικό του παγόβουνου". Εκεί είδε για πρώτη φορά την ιδέα ενός αντικειμένου που βρίσκεται σε ένα κρυμμένο παγόβουνο, η οποία και του άρεσε αρκετά ώστε να την χρησιμοποιήσει στις δύο μετέπειτα ιστορίες του. Στην περίπτωση του Περτουίλαμπι βέβαια, δεν υπήρχαν τόσες ομοιότητες όσο στην μετέπειτα Disney ιστορία του. --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> Τέλος, μπορούμε να παρατηρήσουμε μία έμμεση αναφορά προς το έργο του Carl Barks. Στο παρακάτω καρέ, βλέπουμε πως η σημαία που βρίσκεται πιο κοντά στο ακριβές κέντρο του Βόρειου Πόλου, είναι η σημαία των Μικρών Εξερευνητών. Όλες οι σημαίες των υπόλοιπων εξερευνητών είναι τίγκα στα σκουπίδια, ενώ οι Μικρού Εξερευνητές ως ευσυνείδητα άτομα, όχι μόνο άφησαν τον χώρο τους τακτοποιημένο, αλλά τοποθέτησαν και ένα μικρό πλαστικό λουλούδι ως ένδειξη καλής θέλησης. Χρονικό 4: Δίνη Πρωτότυπος τίτλος: Vortex Το ημερολόγιο γράφει 1977. Βρισκόμαστε προ των πυλών για ακόμα μία δημιουργία του Don Rosa. Αυτή τη φορά θα επιστρέψει σε μία αγαπημένη του ιδέα, το ταξίδι στο κέντρο της Γης. Επηρεασμένος από το έργο του Ιούλιου Βερν, ο Rosa θα δοκιμάσει να φτιάξει μία αντίστοιχη περιπέτεια για δεύτερη φορά. «Για δεύτερη φορά;» θα αναρωτηθεί κάποιος. «Και πότε ήταν η πρώτη;» Το ταξίδι στο κέντρο της Γης, είναι μία ιδέα όπου ο Rosa επιστρέφει κάθε 18 χρόνια. Το 1959, όταν ήταν 8 χρονών, δημιούργησε μία ιστορία (ανέκδοτη προφανώς) αποκλειστικά για δική του χρήση, επηρεασμένος από το την τηλεοπτική απόδοση του συγγράμματος του Βερν. Το 1977 δημιούργησε την "Δίνη", την ιστορία του Περτουίλαμπι, ενώ το 1995 δημοσίευσε την ιστορία "Ο παγκόσμιος διαλύτης". Σε συνέντευξή του στο Κόμιξ #147, είχε δηλώσει χαριτολογώντας, πως αν η ιστορία συνεχίζει να επαναλαμβάνεται, θα διαβάζαμε την επόμενη εκδοχή της ιδέας το 2013. Δυστυχώς, μέχρι τότε ο Don είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση. --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> Χρονικό 5: Η Εποχή Των Ιπποτών Πρωτότυπος τίτλος: Knighttime Είμαστε στο 1979, την χρονολογία που ο Rosa ξεκίνησε να δημοσιεύει την τελευταία του ιστορία με τον Περτουίλαμπι. Η βασική της ιδέα επαναχρησιμοποιήθηκε στην ιστορία "Ντόναλντ για πάντα". Επιπροσθέτως, σε αυτήν την ιστορία βλέπουμε και την πρώτη εμφάνιση του μαύρου ιππότη διά χειρός Don Rosa. Από τότε είχε στο μυαλό του την ανίκητη πανοπλία την οποία και είδαμε στην Disney εκδοχή της, στην ιστορία "Ο Μαύρος Ιππότης". --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> -->
  12. Konata_Izumi

    WALT DISNEY'S COMICS & STORIES [ VARIOUS ]

    Το Walt Disney's Comics & Stories ειναι μακραν το πιο επιτυχημενο μηνιαιο κομικ ολων των εποχων. Αυτο ισχυει για δυο λογους. Εχει επιβιωσει και εκδιδεται ως σημερα, και στο απογειο του στις αρχες της δεκαετιας του 1950 εκατομμυρια αμερικανοι πιτσιρικαδες ετρεχαν καθε μηνα να το αγορασουν απο το μπακαλικο της γειτονιας τους. Ξεκινησε τη πορεια του το 1940 απο την Dell Publishing. Η Dell ειχε ξεκινησει ενα χρονο νωριτερα να εκδιδει το Four Color. Επειδη ειδαν οτι τα τευχη του Four Color με ιστοριες του Disney πουλουσαν πολυ παραπανω απο τα υπολοιπα, αποφασισαν να εκδωσουν ενα κομικ με αποκλειστικα ιστοριες του Disney. Ετσι το 1940 γεννηθηκε το Walt Disney's Comics & Stories. Στα πρωτα τευχη του περιοδικου, το υλικο προερχονταν απο τα κομικ-στριπς των κυριακατικων εφημεριδων. Ετσι τα πρωτα τευχη αποτελουνταν κυριως απο στριπακια του Al Taliaferro και του Floyd Gottfredson. Αργοτερα προστεθηκε και ο Walt Kelly. Το κομικ εγινε αμεσως επιτυχια και εγινε η ναυαρχιδα της Dell. Δυο χρονια αργοτερα διαπιστωθηκε η αναγκη να υπαρχει μια κεντρικη χιουμοριστικη ιστορια στην αρχη του καθε τευχους. Ετσι εγινε προταση στον Carl Barks να γραψει δοκιμαστικα μια δεκασελιδη χιουμοριστικη ιστορια με τα παπια. Μεχρι τοτε ο Barks απλα εγραφε σποραδικα μεγαλες περιπετειες για τα τευχη του Four Color με ηρωες τα παπια. Η ιστορια που εκδωθηκε στο τευχος #31 αρεσε και ο Barks εκτος απο τις μεγαλες περιπετειες του Four Color αρχισε να γραφει μονιμα πια την αρχικη ιστορια του WDCS. Αυτο συνεχιστηκε με ελαχιστες εξαιρεσεις μεχρι το 1966 οπου ο Barks αποσυρθηκε. Ετσι στο απογειο του περιοδικου απο το 1943 μεχρι το 1951 εβρισκες στα τευχη του WDCS ιστοριες των Barks, Taliaferro, Gottfredson. Αυτη η συγκεντρωση γιγαντων του Disney βοηθησε στο να γινει το WDCS το πιο αγαπημενο περιοδικο κομικ των αμερικανων πιτσιρικαδων εκεινης της εποχης. Μαλιστα το WDCS ηταν απο τα ελαχιστα κομικς που δεν επηρεαστηκαν καθολου απο το σαλο για την λογοκρισια στα κομικς που επιβληθηκε απο τα μεσα της δεκαετιας του 50. Ηταν ενα κομικ που ειχε ανεκαθεν την υποστηριξη των γονιων και των δασκαλων. Οπως ηταν φυσικο οταν αποσυρθηκε ο Barks το περιοδικο παρουσιασε σημαντικη καμψη. Ηταν ομως μεγαλο ονομα και παροτι αλλαξε αρκετες εκδοτικες εταιριες, δεν πεθανε ποτε. Η ιστορια του ειναι ως εξης: -Dell Comics (1940-1962) #1-264 -Gold Key Comics (1962-84) #265-510 (#474-510 under the "Whitman" name) -Gladstone Publishing (1986-1990) #511-547 -Disney Comics (1990-1993) #548-585 -Gladstone Publishing (1993-1998) #586-633 -Gemstone Publishing (June, 2003-Present) #634- Ειναι αρκετα ευκολο να βρεις τευχη του περιοδικου σημερα και σε καλες τιμες. Ειδικα τα τευχη απο την περιοδο 1958-1966 ειναι μια θαυμασια και αρκετα οικονομικη ευκαιρια να αποκτησετε ιστοριες του Carl Barks στην πρωτη τους εκδοση. Φυσικα τα τευχη απο το 1955 και πριν ειναι πολυ πιο δυσευρετα και ακριβα. Παραθετω μερικα απο τα πρωτα εξωφυλλα. Feel free to do the same και φυσικα να ποσταρετε τα τευχη απο την δικη σας συλλογη! :beer: :cheers3: Αφιερωμα στο GC για τον Carl Barks ΕΔΩ Αφιερωμα στο GC για τον Floyd Gottfredson ΕΔΩ
  13. tryfev

    FLOYD GOTTFERSON LIBRARY

    Εδώ και μερικούς μήνες η FANTAGRAPHICS BOOKS ξεκίνησε την έκδοση της Floyd Gottfredson Library, που θα περιλάβει το σύνολο του έργου του μεγάλου αμερικανού δημιουργού. ΄Ηδη κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος, με τίτλο "Race to Death Valley", που περιλαμβάνει την ομώνυμη πρώτη ιστορία του και αρκετές άλλες. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε το παρακάτω link του Inducks http://coa.inducks.org/issue.php?c=us%2FFGL+++1 Ξεφυλλίζω με συγκίνηση τον θαυμάσιο αυτόν σκληρόδετο τόμο των 300 περίπου σελίδων, με την άρτια εκτύπωση, το πλήθος των πληροφοριών και στοιχείων που περιέχουν τα διάφορα άρθρα τα οποία υπογράφονται από έγκριτους ειδικούς και τις υπέροχες ιστορίες του Οld Floyd. Στις 24 Νοεμβρίου θα κυκλοφορήσει ο δεύτερος σκληρόδετος τόμος με τίτλο "Trapped on Treasure Island", που θα αποτελείται από 300 σελίδες επίσης και για τον οποίο έκανα ήδη προπαραγγελία και τον περιμένω με ανυπομονησία. ΄Επειτα από κάποιο ψάξιμο βρήκα ότι τις πιο ευνοϊκές τιμές για τους τόμους της σειράς αυτής τις προσφέρει το http://www.bookdepository.com/ Ο κλάδος αυτός της bookdepository εδρεύει στα νησιά Guernsey στην Μάγχη, που ανήκουν μεν στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά έχουν κάποιο ειδικό καθεστώς (προφανώς και φορολογικό) με αποτέλεσμα να διαθέτει τους τόμους της σειράς αυτής κατά 13-16% φθηνότερα από το http://www.bookdepository.co.uk/ Δυστυχώς, εγώ το πήρα είδηση κατόπιν εορτής, αφού δηλαδή είχα κάνει την προπαραγγελία, αλλά θα το έχω υπόψη για τους επόμενους τόμους. Καλό είναι λοιπόν αν κάποιος φίλος θελήσει να παραγγείλει αυτούς τους τόμους να βεβαιωθεί ότι τους αγοράζει στην ευνοϊκότερη τιμή, ελέγχοντας τα δύο αυτά sites και ενδεχομένως και κάποια άλλα που εγώ δεν έχω υπόψη μου. Σημειωτέον ότι η ίδια η Fantagraphics διαθέτει και τους δύο αυτούς τόμους μέσα σε ειδική θήκη σε εξαιρετικά ευνοϊκή τιμή. Δυστυχώς όμως, η εταιρία, όπως αναφέρεται στο παρακάτω λινκ, δεν έχει δικαίωμα να στέλνει τα βιβλία της εκτός Η.Π.Α. και Καναδά. http://www.fantagraphics.com/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage&product_id=2058&category_id=674&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=62 Αφιερωμα στο GC για τον Floyd Gottfredson ΕΔΩ
  14. dionik

    ANIMAL QUACKERS [ CARL BARKS ]

    Τίτλος: Animal Quackers Εκδοτική: Gemstone Publishing - 1996 Δημιουργός : Carl Barks Σελίδες: 156 + 4 εξώφυλλα Χρώμα : ΕΓΧ Σχήμα: 23,5 x 29 Πολυτελής δερματόδετη έκδοση, η οποία περιέχει σχεδόν όλες τις ελαιογραφίες του Carl Barks που δεν έχουν σχέση με χαρακτήρες Disney. Ακόμα περιλαμβάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα βιογραφία του Barks καθώς και της τρίτης γυναίκας του, επίσης σχεδιάστρια, Garé. Οι ήρωες αυτών των ελαιογραφιών είναι κυρίως παπιόμορφοι χαρακτήρες που βασίζονται σε ιστορικά ή μυθικά πρόσωπα. Το Animal Quackers βγήκε σε 1.000 αριθμημένα αντίτυπα και κάθε ένα περιείχε ένα επίσης αριθμημένο και υπογεγραμμένο από τον Barks αντίγραφο της ελαιογραφίας "Gold Rush Gold Diggers". ΕΔΩ μπορείτε να δείτε όλες τις ελαιογραφίες που περιέχονται στο Animal Quackers. :beer: Σχετικα αναγνωσματα : WALT DISNEY'S COMICS & STORIES FLOYD GOTTFERSON LIBRARY
  15. dionik

    WALT DISNEY TREASURES [ VARIOUS ]

    ΤΙΤΛΟΣ: Walt Disney Treasures - Disney Comics (75 Years of Innovation) ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 2006 ΕΚΔΟΤΗΣ: Gemstone Publishing ΜΕΓΕΘΟΣ: 17 Χ 26 εκ. ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: USA ΣΕΛΙΔΕΣ: 160 ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ: Floyd Gottfredson, Carl Barks, Don Rosa, Romano Scarpa, Daan Jippes κ.α. Τιμή: 12,99$ ISBN: 978-1888472370 Ο πολύ καλός αυτός τόμος βγήκε από την Gemstone το 2006 για τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την πρώτη δημοσίευση κόμικ της Disney (που ήταν στις 13/01/1930 ένα στριπ του Μίκυ Μάους ). Περιλαμβάνει ένα πολύ καλό και κατατοπιστικό εισαγωγικό σημείωμα, το οποίο μέσα σε 2 σελίδες αναφέρει συνοπτικά την ιστορία των disney κόμικς, καθώς και χαρακτηριστικές ιστορίες με σχεδόν όλους τους κόμικ χαρακτήρες Disney που δημοσιεύθηκαν διεθνώς μεταξύ 1930 και 2004. Έχει τις ακόλουθες ιστορίες: Mickey Mouse - Mickey Mouse Music (Floyd Gottfredson - 1930) Mickey Mouse - Foray to Mount Fishflake (Ted Osborne & Floyd Gottfredson - 1935) Goofy - Scoutmaster Mickey (Wilfred Haughton - 1938) Donald Duck - Donald's Nephews (Ted Osborne & Al Taliaferro - 1937) The Gremlins – I Came, I Sawed (Walt Kelly – 1943) Bucky Bug – Balloonatic Bugs (Carl Buettner – 1945) Jose Carioca – Heddy Amour (Hubie Karp & Paul Murry – 1944) Brer Rabbit – The Money Mint (Bill Walsh & Paul Murry – 1946) Donald Duck – Race To The South Seas (Carl Barks – 1949) Li’l Bad Wolf – Chicken Dance (Gil Turner – 1952) Grandma Duck – Rocking Chair Plow (Frank McSavage – 1953) Pluto – Chipmunk Monkeyshines (Don Christensen & Paul Murry – 1957) Goofy and Ellsworth – A.K.A. Cormorant Number Twelve (Romano Scarpa - 1965) Fethry Duck – The Retriever (Dick Kinney & Al Hubbard – 1964) Super Goof – The Brain From N.E.P.H.E.W. (Vic Lockman & Tony Strobl - 1967) Donald Duck – Sauce For The Duck (Eirik Ildahl & Freddy Milton – 1980) Jose Carioca – End Of The Line (Renato Canini & Roberto O. Fukue – 1980) The Beagle Boys and Magica De Spell – A Witch In Crime (Marck Meul, Jim Kenner & Daniel Branca – 1984) Arizona Dipp – The Wet Bet (Bruno Sarda & Andrea Ferraris – 2000) DuckTales – Flights Of Fancy (Gary Leach & William Van Horn – 1989) Uncle Scrooge – His Fortune On The Rocks (Don Rosa – 1988) Donald Duck – The Leaning Tower Of Meatloaf (Janet Gilbert & Vicar – 1994) Uncle Scrooge – Much Ado About Telepathy (Evert Geradts & Mau Heymans – 1991) Mickey Mouse – With Friends Like These… (Byron Erickson & Cesar Ferioli – 2003) ------------------------------------------------------------------------------------------- ΤΙΤΛΟΣ: Walt Disney Treasures - Uncle Scrooge (A little something special) ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 02/2008 ΕΚΔΟΤΗΣ: Gemstone Publishing ΜΕΓΕΘΟΣ: 17 Χ 26 εκ. ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: USA ΣΕΛΙΔΕΣ: 160 ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ: Carl Barks, Don Rosa, Romano Scarpa, Marco Rota κ.α. Τιμή: 16,99 $ ISBN: 978-1-888472-88-2 Το Φεβρουάριο του 2008 η Gemstone εξέδωσε το δεύτερο τόμο της σειράς Walt Disney Treasures, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Uncle Scrooge και στα 60 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση (1947). Περιέχει τις ακόλουθες ιστορίες : The Seven Cities of Cibola - Carl Barks (1954) Getting That Healthy, Wealthy Feeling - Carl Fallberg, Tony Strobl (1964) Witness Persecution - Romano Scarpa (1966) The Money Ocean - Marco Rota (1974) Pipe Dreams - Brian Claxton, Vicar (1980) Windfall on Mt. G'zoontight - John Lusting, William Van Horn (1989) A Little Something Special - Don Rosa (1997) Whatever Happened To Scrooge McDuck? - Lars Jensen, Maximino Tortajada Aguilar (2006) :beer:
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.