Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'μπλέκ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. albert

    ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΝΘΗΡΑΣ

    Ενθετο που κυκλοφορησε μαζι με το τελευταιο "ΜΠΛΕΚ-ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΜΙΚΣ" Νο 32 (12.2023) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/40410-μπλεκ/ Περιεχει συγκεντρωτικά τις ιστοριες που κυκλοφορησαν μεσα απο τις σελιδες του περιοδικου αλλα αυτη την φορα ασπρομαυρες και συνεχιζει εκει που εμεινε η ιστορια (στο τευχος Μπλεκ 32) και ολοκληρωνεται. Η ιστορία πρωτοδημοσιευθηκε στο Αγγλικο περιοδικο "ΒUSTER" σε τρισελιδα στριπάκια απο την 01/10/77 εως και την 11/02/78. Οπως μας εχει συνηθισει ο εκδοτης αφου εχει πάρει και ΙSBN θα κυκλοφορησει στην αναγραφομενη τιμη (4,5 ευρω) αυτονομο για οσους το χασαν ή δεν το προλαβαν
  2. albertus magnus

    ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ

    "Τερματοφύλακας Γιατρός". Ένας τίτλος που θα φέρει στους παλιότερους ευχάριστες αναμνήσεις αλλά αξίζει και της προσοχής των νεότερων λόγω των όμορφων μηνυμάτων που περνάει. Ο "Τερματοφύλακας Γιατρός" λοιπόν ή "This Goalie's Got Guts" όπως είναι ο πρωτότυπος αγγλικός τίτλος είναι βρετανικό κόμικ που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό Scoop από το 1978 εώς το 1981. Τον Αύγουστο του 1981 ξεκινάει και η εμφάνιση του στην Ελλάδα μέσα απο τις σελίδες του περιοδικού Μπλέκ Νέας Περιόδου (τεύχος 81). Δημοσιέυτηκε ολόκληρο μέχρι το τεύχος 261 και ήταν τέτοια η απήχηση στο κοινό όπου αναδημοσιεύτηκε άλλες δυο φορές. Μέτα απο μερικές δεκαετίες και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2022 οι εκδόσεις Μικρός Ήρως ξαναφέρνουν στην χώρα μας τον αγαπημένο αυτό ήρωα σε μια αυτόνομη χορταστική έκδοση μεγάλου μεγέθους που κυκλοφορεί με την εφημερίδα "Τα Νέα" στην έκδοση του Σαββατοκύριακου. Στα θετικά της έκδοσης αυτής είναι το μεγάλο μέγεθος φυσικά καθώς και η ψηφιακη επεξεργασία και καθαρισμός των αυθεντικών σελιδών καθώς λόγω παλαιότητας υπήρχαν πολλές φθορές. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πολυ καλό. Στο κόμικ αυτό πρωταγωνιστής είναι ο Μπέν Λήπερ (Ben Leiper) ο οποίος είναι φοιτητής ιατρικής καθώς και τερματοφύλακας στην φανταστική ομάδα της Μάνκαστορ Σίτυ που αγωνίζεται στην Δ΄ κατηγορία της Αγγλίας. Οι περιπέτειες του αφορούν τα κατορθώματα του μέσα στο γήπεδο όπου είναι ένας πραγματικά πολύ καλός παίκτης βοηθώντας την ομάδα του αλλά και τις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής του οπού πραγματικά κυριαρχεί η αγάπη και προσφορά στον συνάθρωπο. Ειναι υποδειγματικός γιατρός προσφέροντας τις υπηρεσίες σε όσους έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως κοινωνικού ή οικονομικού υποβάθρου, πολλές φορες περιθάλπτει συμπαίκτες, αντιπάλους ή και θεατές στην διάρκεια των ποδοσφαιρικών αγώνων. Πολλές φορές κάνει και 3η δουλειά (εκτός της ιατρικής και του ποδοσφαίρου) προκειμένου να βοηθήσει την μητέρα του οικονομικά. Λόγω του καλού του χαρακτήρα έχει καλούς φιλούς και υποστηρικτές αλλά φυσικά υπάρχουν και διάφοροι "κακοί" στις ιστορίες του οι οποίοι προσπαθούν να τον κάνουν να σταματήσει το ποδόσφαιρο ή ακόμα και να τον διώξουν από την ιατρική. Αλλά ευτυχώς ο ήρωας μας καταφέρνει να ανταπεξέλθει στις όποιες δυσκολίες και φυσικά να συνεχίσει να κάνει σπουδαίες εμφανίσεις στα γήπεδα. Εγω σαν νεότερος ομολογώ δεν είχα διαβάσει πότε τις ιστορίες του Μπεν Λήπερ αλλά χθές που πήρα το τεύχος κόλλησα. Πιστεύω είναι μια καλή δουλειά με ένα ήρωα που δένεσαι και φυσικά περνάει κάποια όμορφα μηνήματα για την καλοσύνη και προσφορά στο συνάθρωπο. Μακάρι να ήταν όλοι οι γιατροί σαν τον Μπέν.
  3. Indian

    ΜΠΛΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

    Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, στην συνέχεια της προσπάθειάς του να αναβιώσει το εκδοτικό μεγαλείο που κατέκτησε ο αείμνηστος παππούς του, προβαίνει στην έκδοση ενός ακόμα μεγάλου τίτλου από τα παλιά. Ο λόγος για το περιοδικό "Μπλεκ των διακοπών", το οποίο κυκλοφόρησε σαν ένθετο με την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", αρχής γενομένης στις 09/07/22. Το πρώτο τεύχος περιλαμβάνει την ιστορία "Τα γαλάζια βέλη", μία δημιουργία του Στέλιου Ανεμοδουρά (στο σενάριο) και του Βύρωνα Απτόσογλου (στο σχέδιο), η οποία αποτελεί ανατύπωση της ιστορίας που κυκλοφόρησε με τον "Μεγάλο Μπλεκ" #73, τον μακρινό Δεκέμβριο του 1976. Πρόκειται για μία αυτοτελή περιπέτεια, 45 σελίδων, με πρωταγωνιστή τον Ξανθό Γίγαντα και την παρέα του. Όσον αφορά την ποιότητα της έκδοσης, ομολογώ ότι περίμενα κάτι πιο λουσάτο. Το τεύχος έχει μικρό μέγεθος και είναι δεμένο με καρφίτσα, ενώ το εξώφυλλο είναι λεπτό και κατά συνέπεια επιρρεπές στα τσακίσματα και την υγρασία. Οι σελίδες στο εσωτερικό έχουν μία περίεργη υφή (δεν είναι ούτε ματ, αλλά ούτε και γυαλιστερές), αλλά δεν είναι κι άσχημες στην όψη. Σαν συνοδευτικό υλικό, διατίθενται δύο σελίδες με τρία άρθρα για τον πρωταγωνιστή, που φέρουν τους τίτλους: "Με την αθωότητα ενός μικρού παιδιού..." "Γιατί αγαπήσαμε τον Μπλεκ;" "Οι δημιουργοί του Μπλεκ" Τα επόμενα Σάββατα θα κυκλοφορήσουν (όπως είναι προγραμματισμένο) άλλα 3 τεύχη, τα οποία θα φιλοξενούν ιστορίες - δημιουργήματα του θρυλικού ελληνικού διδύμου. Αυτές είναι οι εξής: "Το κατόρθωμα δύο παιδιών!" (κυκλοφορεί στις 16/07) "Το άστρο των πατριωτών!" (κυκλοφορεί στις 23/07) "Άτιμη πλεκτάνη!" (κυκλοφορεί στις 30/07)
  4. Αποστάσεις από την φωτογραφία που έγινε viral και δείχνει γραφικό οπαδό του Τραμπ από την εισβολή του μέσα στο Καπιτώλιο να… μοιάζει με τον Μπλεκ, παίρνουν οι εκδόσεις του περιοδικού στην Ελλάδα. Ο συγκεκριμένος οπαδός του Τραμπ προκάλεσε πλήθος σχολίων ενώ αρκετοί παρομοίασαν την αμφίεσή του με τον ήρωα παιδικών χρόνων, εμπλέκοντας το κόμικ με τα γεγονότα στο Καπιτώλιο. Το περιοδικό Μπλεκ σε ανάρτησή του καταδικάζει τις συγκεκριμένες πράξεις και δηλώσεις, και διαχωρίζει «την αντίληψη που έχουμε για τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων από κάθε είδους πράξη βίας και ακροδεξιάς ρητορικής». Ειδικότερα τονίζει, «μετά τα τραγικά και δυσάρεστα γεγονότα στο Καπιτώλιο της Αμερικής τα οποία ακολούθησε πλήθος δημοσιευμάτων που ταύτιζαν τον επικεφαλής των γεγονότων με τον ήρωα μας, Μπλεκ, αισθανόμαστε την ανάγκη να πούμε δυο πράγματα: Καταδικάζοντας τις συγκεκριμένες πράξεις και δηλώσεις, θέλουμε να διαχωρίσουμε την αντίληψη που έχουμε για τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων από κάθε είδους πράξη βίας και ακροδεξιάς ρητορικής». Παράλληλα επισημαίνουν ότι «ο Μπλεκ ήταν και παραμένει για εμάς μια αγνή φιγούρα που συντρόφεψε πολλούς από εμάς στα παιδικά μας χρόνια και συνεχίζει να το κάνει μέχρι σήμερα. Πρεσβεύει αξίες και ιδανικά όπως ο αλτρουισμός, η αυτοθυσία, ο σεβασμός στον εχθρό, η ανιδιοτέλεια, που στα μάτια μας λειτουργούσαν και θα λειτουργούν μόνο θετικά. Παλεύει με μόνα ουσιαστικά όπλα τις γροθιές και το μυαλό του για να επιβληθεί σε ένα κόσμο ισχυρών και υπερασπίζοντας τους αδύναμους. Τους αδύναμους κοινωνικά και ταξικά. Αυτούς που βρίσκονται δηλαδή στην βάση της κοινωνικής πυραμίδας. Η ίδια άλλωστε η επιλογή του Μπλεκ από τον αείμνηστο Στέλιο Ανεμοδουρά ήρθε σαν μια λογική συνέχεια όταν ολοκλήρωσε τον συγγραφικό κύκλο του Μικρού Ήρωα, λαϊκό ανάγνωσμα με σαφή αντιναζιστικά χαρακτηριστικά, θέλοντας να δώσει έναν νέο ήρωα που θα εμπνεύσει με αξίες και ιδανικά τη νεολαία της εποχής». Τέλος αναφέρουν «αντιλαμβανόμαστε πως σε μια εποχή με οξυμένα κοινωνικά συμβάντα, υπάρχει μια γενικότερη ανάγκη ιστορικής σύνδεσης των γεγονότων, ωστόσο θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ως εκδόσεις πως η ρητορική και η πρακτική του μίσους, του τυφλού φανατισμού και του ρατσισμού μας βρίσκουν απέναντι τους». Και το σχετικό link...
  5. φλοκ

    Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΜΠΛΕΚ

    Αρχές Δεκέμβρη του πολύπαθου 2020 η εκδοτική "Μικρός Ήρως" προχωρά στην κυκλοφορία μιας "ειδικής" έκδοσης του βασικού της ήρωα Μπλεκ. Η έκδοση αυτή μέχρι την ώρα που γράφεται το κείμενο δεν έχει κυκλοφορήσει στο εμπόριο και μπορεί κάποιος να την προμηθευτεί μόνο από το e - shop της εταιρείας (www.mikrosiros.gr) με παραγγελίες άνω των 30 euro. To τεύχος δεν φέρει τιμή πάνω του ούτε ISBN .Δεν γνωρίζω αν θα κυκλοφορήσει αργότερα αυτόνομο. Πρόκειται για μια ιστορία των δημιουργών της ΣερβοΚροατικής σχολής σχεδιαστών - σεναριογράφων και συγκεκριμένα των Svetoraz Obradovic (σενάριο) και Sibin Slavkovic, Branko Plavsic (σχέδιο). Σαν βετεράνος αναγνώστης του Μπλεκ ,μεγαλωμένος με τα σχέδια των δημιουργών του ήρωα ,θρυλικών EsseGesse παραμένω "αλλεργικός" στους περισσότερους επίγονούς τους με μικρή εξαίρεση τον Ιταλό Carlo Cendroni τον μοναδικό και πιο άξιο κατά την ταπεινή μου άποψη συνεχιστή τους . Σε οτι αφορά δε τη συγκεκριμένη σχολή η πρώτη μου επαφή στο τεύχος 50 του ΝΕΟΥ ΜΠΛΕΚ υπήρξε μια " τραυματική" εμπειρία ,ικανή να με κάνει να τους αντιπαθήσω σφόδρα !!!! Όταν λοιπόν άνοιξα την πρώτη σελίδα του τεύχους και είδα ότι ήταν δική τους ιστορία έπαθα σοκ. Αυτό όμως δεν κράτησε παρά ελάχιστα . Από τις επόμενες κιόλας σελίδες το σχέδιο άρχισε να με κερδίζει ολοένα και περισσότερο ,ενώ και το σενάριο άρχισε να αφήνει υποσχέσεις . Η έκπληξή μου μεγάλωνε καθώς διάβαζα όλο και περισσότερες σελίδες της ιστορίας . Ένα αναπάντεχα καλό σκίτσο εμφανίζονταν σε κάθε καρέ και ταυτόχρονα το σενάριο έδενε όλο και πιο σφιχτά σε βαθμό που με έκανε να αναρωτιέμαι αν διαβάζω Μπλεκ ή κάποιο πιο ψαγμένο κομικ .... Μέχρι το τέλος της η ιστορία με κράτησε σε αγωνία . Πρόκειται για μια από τις καλύτερες που έχω διαβάσει εδώ και πολλά χρόνια !! Οφείλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στον υπεύθυνο επιλογής της. Και δυο λόγια για την ίδια την ιστορία η οποία έχει τίτλο : "Κλέφτες Γούνας" . Μια συμμορία η οποία έχει στενούς δεσμούς με τους Άγγλους , λυμαίνεται τους κυνηγούς κλέβοντας τις γούνες που εμπορεύονται ,εκβιάζοντας και δολοφονώντας τους. Κάπου εκεί εμφανίζεται ο Μπλεκ και οι φίλοι του οι οποίοι προσπαθούν να τους βοηθήσουν .Μετά από μάχες και πολλές ανατροπές η ιστορία φτάνει στο αναπάντεχο φινάλε της . Αν και πιθανολογώ ότι το σενάριο βασίστηκε σε μια πολύ παλιά ιστορία την "Εταιρεία Γουναρικών " που είχε δημοσιευθεί στη χώρα μας τη δεκαετία του 70 στα ΜΠΛΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ εδώ μιλάμε για κλάσεις ανώτερη δουλειά . Κοντολογίς ένα τεύχος διαμαντάκι και must have για τους φίλους του ήρωα . Οι διστάσεις του περιοδικού ειναι 20χ 14,5 και είναι ασπρόμαυρο ,δεμένο με συνδετήρες και εξώφυλλο από μαλακό χαρτόνι.Έχει 68 σελίδες (η ιστορία καταλαμβάνει 60 από αυτές). Στη μετάφραση ο φίλος Γ.Τομπαλιδης και στην επιμέλεια ο φίλτατος Λ Ανεμοδουράς Παραθέτω τα εξώφυλλο ,οπισθόφυλλο καθώς και μερικές σελίδες . Ευχαριστούμε τα μέλη @ pnikitaskomics , @ james768 , @ hudson και @ albert για την διάθεση των υπόλοιπων τευχών.
  6. Στο μέλλον όταν είσαι άνεργος κα οι μόνες δουλειές δεν και τόσο της προκοπής κάνεις θελήματα ,όχι τα συνηθισμένα αλλά...τα επικίνδυνα και παράνομα.Ενας τέτοιος τύπος είναι και ο 30χρόνος Τζέις ένα αμετανόητο καθαρματάκι ,εγωιστης που κοιτάει μόνο το δικό του συμφέρον και το πως θα περάσει καλά .Ωσπου μια μέρα φορτωνεται τον 13χρόνο ετεροθαλή αδερφό του.Θα γίνει επιτέλους υπεύθυνος ; ή οχι ; Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία που διαδραματίζεται σε 5 τεύχη που εδώ στην Ελλαδα εκδίδονται σε ένα τόμο (που είναι το συνηθές) Μία ιστορία που κατορθώνει να συνδιάσει την δράση με το χιούμορ αλλά και τον δεσμό δύο διαφορετικών αδερφων ,μια σχέση που πραγματεύεται την απώλεια και την οικογένειας . Το σενάριο του ΚΙRKBRIDE αλλά και το σχέδιο με το υπέροχο χρώμα του Νίκου Κούτση απογειώνει τό κόμικς.Το άλμπουμ συμπλήρωνεται με μικρές ιστορίες με την συμβολή των Λαγουβάρδο ,Κωνσταντόπουλο, Καμπούρη και Δημόπουλο,έξτρα σχέδια από τον Νίκο και με εισαγωγικό σημείωμα και βιογραφίες συντελεστών απο τον αγαπητό μου φίλο Γ.Τομπαλίδη . Η έκδοση στα γνωστά πρότυπα των εκδόσεων Μ.Η. .Επιτέλους και λίγο IMAGE που έχουμε πήξει σε D.C & MARVEL Λεοκράτη θέλουμε κ άλλα τέτοια . Η έκδοση επίσημα κυκλοφορεί την 1 Σεπτεμβρίου αλλά μπορεί να το παραγγείλετε από τώρα στο e-shop της εταιρίας .Στην ταυτότητα του κόμιξ-αλμπουμ γράφει για ημερομηνία κυκλοφορίας τον Απρίλιο του φετινου έτους προφανώς για το Comicdom-con και το Thecon που αναβλήθηκαν λόγω επιδημίας ,ετσι αναστέλλειγια τώρα μήπως και το Comicdom-con γινόταν τώρα . Καλή αναγνωση ΓΙΑ ΤΟ GREEKCOMICS ΒΑΣΙΛΕΥΣ των ΚΟΜΙΚΣ
  7. Είσαι teenager και googlάρεις τις εφηβκές ανησυχίες σου; Το ίδιο κάναμε κι εμείς! Ενημερωνόμασταν από εγκυκλοπαιδικές σειρές, μέσα από τα αγαπημένα μας tabl...εεεεε... περιοδικά! Ψάχνεσαι να βρεις τις κατάλληλες ασκήσεις, για τεράστια "ποντίκια"; Ο Νίκος Ατσαλής, ήταν εκεί για μας... Μπήκες στο αγαπημένο σου αθλητικό site σήμερα; Εμείς ενημερωνόμασταν αδιάκοπα! Δεν υπήρχε Wikipedia, όμως ξέραμε τα πάντα για τα αγαπημένα μας συγκροτήματα, μέσω των αφιερωμάτων... Μπήκατε σήμερα στο αγαπημένο σας gossip-site, για ¨πικάντικα νέα", από το χώρο της show-biz; Ω, ναι! Είχαμε και αυτό! Όλοι μπαίνουμε στο YouTube, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα... Ε λοιπόν, και τότε "μπαίναμε" στο δικό μας YT, και τραγουδούσαμε και τους στίχους! Μα καλά... Ποστάραμε τότε στα social media; Φυσικά! Αρκούσε ένα γράμμα στη "Λέσχη Φίλων", να πυροδοτήσει ατελείωτα σχόλια για τον "πόλεμο" χεβιμεταλάδων και "φλώρων" και όχι μόνο! Τύπωσες στο πολυμηχάνημα, την φωτογραφία του αγαπημένου σου ηθοποιού ή τραγουδιστή; Μάντεψε... Εμάς μας τις έδιναν έτοιμες! Για τα σιδερότυπα μιλήσαμε; Για τις εκπληκτικές εικονογραφημένες ιστορίες από την αφρόκρεμα των Ευρωπαϊκών, και όχι μόνο, studios; Τέλος, το δικό μας "tablet", ξεφόρτιζε μετά από μια εβδομάδα... Ανάλογα τη χρήση, κάποιοι το ξεφόρτιζαν νωρίτερα και απλά περίμεναν λιγάκι παραπάνω να "φορτίσει", δηλαδή μέχρι την κυκλοφορία του επόμενου τεύχους!
  8. Indian

    ΜΠΛΕΚ: Ο ΜΠΛΕΚ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ

    Έχουν περάσει πέντε ολόκληρες δεκαετίες από την χρονιά που ο Ξανθός Γίγας και η θρυλική παρέα του πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και ήρθαν στα περίπτερα της χώρας μας. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, ένα τέτοιο γεγονός να μην τιμηθεί όπως του αρμόζει. Έτσι, οι εκδόσεις “Μικρός Ήρως”, κυκλοφόρησαν στα τέλη του Νοέμβρη ένα επετειακό τεύχος, που περιέχει μία αυτοτελή ιστορία του χαρακτήρα. Η πρώτη επαφή του τεύχους με το κοινό έγινε στις 30/11/19, στα πλαίσια του 5ου AthensCon. Η κεντρική ιστορία φέρει τον τίτλο “Ο Μπλεκ στο Λονδίνο” και είναι “γέννημα” του Marcel Navarro (το σενάριο) και του Jean-Yves Mitton (το σχέδιο). Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο Γαλλικό περιοδικό “Kiwi”, στα τεύχη #253-254, το μακρινό 1976. Η υπόθεση παρουσιάζει μεγάλη πρωτοτυπία, καθώς βλέπουμε τον πρωταγωνιστή και τους συντρόφους του να αφήνουν (μετά από σατανικές συμπτώσεις) την κατακτημένη Αμερική και να φτάνουν μέχρι και το παλάτι του Μπάκιγχαμ. Το σενάριο μπλέκει αριστοτεχνικά αρκετά ιστορικά μέρη, μάχες, αλλά και σημαντικά πρόσωπα της εποχής, με τον μύθο του Μπλεκ και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Ο αναγνώστης θα βρει όμορφες σκηνές δράσης κι ανατροπών, αλλά κι έναν Μπλεκ να σηκώνει βαγόνια, να γκρεμίζει ορυχεία και γενικά να προβαίνει σε ενέργειες που θα έκαναν ακόμα και τον Superman να αισθανθεί μειονεκτικά. Με χάλασε λίγο αυτό. Η πλοκή εκτός από το βασικό της μέρος, μας δίνει μερικές μικρές περιπέτειες των φίλων μας σε διάφορα σημεία της Αγγλίας. Το φινάλε νομίζω ότι πλατειάζει, σαν να μην ήθελαν οι δημιουργοί να ολοκληρώσουν την ιστορία. Προσωπικά θα ήθελα η πλοκή να σταματήσει μέχρι και πριν την επίσκεψη στην λίμνη Λοχ Νες. Εν κατακλείδι, δηλώνω γοητευμένος από την εν λόγω ιστορία. Ο Λεωκράτης διατείνεται ότι είναι η καλύτερη ιστορία του Μπλεκ, που έχουμε διαβάσει. Δεν είμαι επαΐων του σύμπαντος του Ξανθού Γίγαντα κι έτσι δεν δικαιούμαι να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω. Σίγουρα, όμως, είναι από τις πιο ωραίες ιστορίες που έχω διαβάσει. Εικαστικά δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε πολλά. Το σχέδιο είναι λεπτομερές, καθαρό κι αρκετά ειρωνικό, όσον αφορά την απόδοση των “κακών” χαρακτήρων. Στον χρωματισμό, υπάρχει μεγάλη ποικιλία, με το αποτέλεσμα να βγαίνει εξαιρετικό. Η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη. Η ράχη της έχει γερή κόλληση και παχύ εξώφυλλο, ενώ και το πολυτελές χαρτί στο εσωτερικό είναι ανθεκτικό και με καλή εκτύπωση των χρωμάτων. Ο έφιππος Μπλεκ που εμφανίζεται στο εξώφυλλο, καθώς και το λογότυπο του περιοδικού, είναι ανάγλυφα. Αυτό, βέβαια, που είναι εντυπωσιακό στην έκδοση είναι το έξτρα υλικό που περιέχεται. Στην αρχή φιγουράρουν τα βιογραφικά των δύο δημιουργών της ιστορίας, για να ακολουθήσει το editorial, επιμελημένο από τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά και τον κ. Νίκο Νικολαΐδη. Στην συνέχεια ο αναγνώστης θα βρει μία δισέλιδη ιστορία, που αναφέρει την εκκίνηση και την πορεία των περιοδικών του Μπλεκ στην Ελλάδα. Το σχέδιο είναι του Γαβριήλ Τομπαλίδη, ενώ τον χρωματισμό τον έχει επιμεληθεί η Τίνα Χελιώτη. Αυτό που με εξέπληξε είναι ότι το σενάριο το έχει γράψει ο ίδιος ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, γεγονός που δηλώνει ότι δεν είναι μόνο ένας απλός επαγγελματίας εκδότης, αλλά κι ένας γνήσιος φίλος των κόμικς. Τα εξτραδάκια, όμως, δεν τελειώνουν εδώ. Μετά την ιστορία αυτή και πριν την κεντρική, υπάρχει ένα δισέλιδο αφιέρωμα του Γαβριήλ Τομπαλίδη, που αναφέρεται στις υπαρκτές ιστορικές προσωπικότητες που συμμετέχουν στην ιστορία. Δεν μένει, λοιπόν, να πούμε κάτι άλλο εκτός από το να ευχηθούμε στον αγαπημένο μας ήρωα να τα εκατοστίσει και στην εκδοτική “Μικρός Ήρως” να συνεχίσει για πολλά χρόνια να μας ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο του Μπλεκ.
  9. Το Μπλεκ επέστρεψε με το 2ο τεύχος του και αυτό τον μήνα, αυτή τη φορά συνεχίζοντας στον δρόμο που χτίσθηκε από το πρώτο τεύχος, και τώρα εξερευνώντας νέους τρόπους ψυχαγωγίας του κοινού, και ενδυνάμωσης της ύλης. Το περιοδικό με το νέο του τεύχος μας δίνει ξανά τα καλά του πρώτου τεύχους, εν δίδοντας σε αυτό ακόμα περισσότερο. Όπως εμείς πλέον εμπιστευόμαστε τον εκδότη Λεωκράτη Ανεμοδουρά στις κινήσεις του, έτσι και εκείνος εμπιστεύεται εμάς, όπως μας δείχνει στο Editorial του τεύχους. Στις εκπλήξεις του #2 διακρίνουμε την νέα ένταξη, ή μάλλον επανένταξη, του Υπεράνθρωπου, ενός αφηγήματος της δεκαετίας του ’50, που ο Θάνος Κόλλιας – γνωστός για την δουλειά του στο Ύψιλον – αναλαμβάνει τα χρέη σεναριογράφου και σκιτσογράφου, σε ένα πολλά υποσχόμενο ριμέικ. Το τεύχος επαναφέρει τίτλους φαβορί του πρώτου τεύχους, ανάμεσά τους ο Μάντυ Ρίλεϋ, ο Δικαστής Ντρεντ, ο Ταρζάν και φυσικά τον Στορμ. Ο Φάντομ, ο Λ-Ο και το Παιδί Πάνθηρας συνεχίζουν τις ιστορίες του από το πρώτο τεύχος, και ο Μπλεκ – ο πρωταγωνιστής ουσιαστικά – μας δίνει μία νέα ιστορία, ερχόμενη να κλείσει τα στόματα παραπονεμένων αναγνωστών. Στις 164 σελίδες που τον περιλαμβάνουν, μπορούν να βρεθούν και άρθρα – γραμμένα από γνώστες του αντικειμένου, τον Λευτέρη Ταρλαντέζο [που στην στήλη Κόμικς Νέα αναφέρει και το περιοδικό μας Comic Cultura] , τον Μάνο Νομικού και τον Νίκο Δημ. Νικολαΐδη -, τόσο για τα κόμικς όσο και για την ποπ κουλτούρα, με νέα, αφιερώματα και μία συνέντευξη του Θάνου Κόλλια, όπως επίσης το χιουμοριστικό μονοσέλιδο «Μα Τα Χίλια…» του Βαγγέλη Σαΐτη. Το εξώφυλλο αποτίνει τιμή στον Φάντομ – σε σκίτσο των Bret Blevins & Terry Austin -, ήρωα που φιλοξενείται στο παρόν τεύχος. Ας περάσουμε όμως στο κάθε κόμικς ξεχωριστά… ΜΠΛΕΚ – Οι Κλέφτες Του Βορρά [EsseGesse - "I Ladri Del Nord", Collana Freccia #1-21, 1958 / Μεγάλος Μπλεκ #77, 02/1975] – σελίδες 6-43 Το πρώτο, και πολυσέλιδο, κόμικς του τεύχους δεν είναι άλλο από αυτό του Μπλεκ. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, δημοσιεύεται ξανά ιστορία εκ χειρός EsseGesse, ακόμα και αν αποτελεί αναδημοσίευση – με τον πρώτο τίτλο που του δόθηκε να ήταν «Η Εκδίκηση Του Αδελφού». Η πλοκή έχει ως εξής: ένας πρώην δοιηκητής των Αγγλων και ένας χωρικός ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εκδικηθούν τον Μπλεκ. Προσωπικά μου άρεσε αρκετά η ιστορία, αν και την καταλαμβάνει μία παιδική αφέλεια καθ’ όλη τη διάρκεια. Διαβάζοντας την νιώθεις αυτόματα την νοσταλγία, και την ηλικία του έντυπου, πράγμα που σε απομακρύνει από την ανάγνωση του. Το σκίτσο είναι αρκετά καλό, και ο χρωματισμός που έγινε αρκετά καλά μελετημένος, μετατρέποντάς σε μία ιστορία που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις του ήρωα, και σε μεγάλης ηλικίας κοινό. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως δεν κάνει μία πολύ ψυχαγωγική ανάγνωση! ΜΑΝΤΥ ΡΙΛΕΫ – Το Πρώτο Δάκρυ [Ray Collins / Ernesto Garcia Seijas - "La Primera Lagrima", Scorpio #113, 1985] – σελίδες 46-55 Το αγόρι που αποτέλεσε την απόλυτη έκπληξη του πρώτου τεύχους, επέστρεψε, με αυτή τη φορά μία δεκασέλιδη περιπέτειά του. «Το Πρώτο Δάκρυ» ακουμπά – όπως κατά κύριο λόγο οι ιστορίες του Ρίλεϋ – λεπτά θέματα, με αυτή τη φορά, την ορφάνια, την έννοια της μητριάς, την οικογένεια και τέλος, την ενηλικίωση. Η λέξη «συγγνώμη» παίζει σημαντικό ρόλο στη ροή της ιστορίας, αυτή τη φορά δίνοντας τη δυνατότητα και σε αναγνώστες άγνωστοι με τον ήρωα, να συμπαθήσουν και πάνω από όλα, να κατανοήσουν. Ο Collins με τους εξαιρετικούς διαλόγους του, που μπορεί μέχρι και να σε στοιχειώσουν, σε ταξιδεύει στον κόσμο του Ρίλεϋ λες και είναι κάτι φυσικό. Το σχέδιο του Garcia Seijas πανέμορφο από κάθε άποψη, τονίζοντας τα χαρακτηριστικά των προσώπων του κάθε ήρωα, βοηθώντας μας να συνδεθούμε με τον καθένα συναισθηματικά. Να προσθέσω, πως ο συμβολισμός του φιδιού τελικά έχει μεγαλύτερο νόημα από ότι είδαμε στο πρώτο τεύχος, καθώς ουσιαστικά δείχνει τα κακά αισθήματα, και το κόψιμο του κεφαλιού σηματοδοτεί την ελευθέρωση από τα δεσμά των κακών αυτών συναισθημάτων… Λ-Ο: ΠΗΓΑΣΟΣ 4-Ω [Σπύρος Ορνεράκη - Το Ρόδι, 1981] – σελίδες 56-59 Η συνέχεια του Λ-Ο ακουμπά αυτή τη φορά ένα ακόμα μεγάλο ιστορικό γεγονός, που μας γυρνά στις ρίζες της Ελληνικής ιστορίας, και αυτό να είναι ο θάνατος του Αθανάσιου Διάκου. Στις 4 σελίδες που αποτελείται, σας υπόσχομαι δεν θα έχετε ούτε ένα ερέθισμα. Μία πραγματικά αδιάφορη ιστορία, χωρίς πραγματικό λόγο ύπαρξης. Η πραγματική απογοήτευση είναι το γεγονός πως ο Λ-Ο παίρνει 3η θέση στην ιστορία, αντί για πρώτη όπως στο #1, όπου σε εκείνο βοήθησε την πλοκή, ενώ σε αυτό απλά τα κοιτάει να γίνονται. Στα καλά του όμως συγκαταλέγουμε το σκίτσο, που ο Ορνεράκης απλά διαπρέπει. ΦΑΝΤΟΜ – Οι Πέντε Ημέρες Του Δράκου (Μέρος Β’) [Tony Bedard / Allan Goldman - "The Five Days Of The Dragon", The Phantom Annual#1, 01/2007] – σελίδες 60-69 Μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις του τεύχους είναι ο Φάντομ, και η υπέροχη ιστορία του. Το β’ μέρος στο «Οι Πέντε Ημέρες Του Δράκου» εξερευνά το έπος του ενδέκατου Φάντομ, αυτή τη φορά στο χρονικό πλαίσιο του Πολέμου Της Ανεξαρτησίας, το 1782, με τον νέο αυτό Φάντομ να προσπαθήσει να αποκτήσει το δεύτερο κομμάτι του Δράκου. Η συγκεκριμένη ιστορία πιστεύω θα σοκάρει με το περιεχόμενό της, και πόσο ιστορικά ακριβής είναι. Μας δείχνει τις κακουχίες της περιόδου, με μία πιο σκληρή ματιά, μία πιο ρεαλιστική σκοπιά, αποτυπωμένα στα πρόσωπα των χαρακτήρων – αλλά και στα σώματα με παράδειγμα τον Ινδό -, αλλά ακόμα περισσότερο στην ενδυμασία του Φάντομ, που – αν και over the top – δουλεύει με το περιεχόμενο και είναι κατανοήτη. Ο Goldman, ένας από τους καλύτερους Βρετανούς καλλιτέχνες του σήμερα, μετατρέπει αυτή την ιστορία σε αληθινό διαμάντι. Το χρώμα είναι απίστευτο. Το σενάριο και οι διάλογοι του Bedard αρκετά καλοί για το υλικό που έχει στα χέρια του. Το τέλος είναι αρκετά συγκινητικό, διδάσκοντάς μας πράγματα. ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΝΤΡΕΝΤ – Όλα Βρίσκονται Στον Κήπο [John Wagner / Arthur Ranson - "Everyhing On The Garden", 2000AD #1465, 11/2005] – σελίδες 70-75 Μία «φτωχή» ιστορία θα την έλεγα, στα ίδια επίπεδα με αυτή του πρώτου τεύχους, βέβαια αυτή τη φορά με κάποιο μάθημα στο τέλος, και πολλούς κρυφά νοήματα. Τα «κρυφά» αυτά μηνύματα δεν είναι άλλα από τον κήπο, το πράσινο, που πεθαίνει, και που οι γέροι προσπαθούν να επαναφέρουν στη μνήμη τους, με τα λουλούδια να συμβολίζουν την εξέλιξη και τα έντομα την κατάρριψη, εννοώντας πως κατάρριψη θα είναι ένα μέλλον δίχως το πράσινο. Το βασικό της πρόβλημα όμως είναι η συντομία της, και οι 6 σελίδες που δεν την αφήνουν να αναπτυχθεί όπως θα έπρεπε, με ειδικά τις τελευταίες σελίδες να μπορούσαν άνετα να είναι 4 με 6. Το τέλος μας δίνει ένα μήνυμα, ίσως προφητικό, αλλά ποιοι είμαστε εμείς να το κρίνουμε… Ο ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ – Η Γέφυρα (Μέρος Α’) [Θάνος Κόλλιας - βασισμένο στον χαρακτήρα των Στέλιος Ανεμοδουράς και Βύρωνας Απτόσογλου] – σελίδες 79-90 Μετά από ένα κατατοπιστικό 2-σέλιδο αφιέρωμα και μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του δημιουργού, το πρώτο μέρος του νέου έπους του Θάνου Κόλλια, το υπ’ αριθμόν νο.97 στην ιστορία του Υπεράνθρωπου. Το νέο Ελληνικό κόμικς αποτελεί και την απόλυτη ευχάριστη έκπληξη του τεύχους. Το πρώτο μέρος από πολλά εύχομαι, επιστρέφει τον Κόλλια στο χώρο μετά από πολύ καιρό, ειδικευμένος στον υπερηρωικό τομέα, δημιουργώντας τι θα μπορούσε να ήταν και το καλύτερο μέχρι στιγμής έργο του. Αν και είναι πάρα πολύ α’ μέρος μίας ιστορίας, με τον Υπεράνθρωπο να εμφανίζεται μονάχα στην τελευταία σελίδα, σε μία άβολη για εκείνον στιγμή, η εξέλιξη της είναι πραγματικά απίθανη. Οι διάλογοι με εντυπωσίασαν, με την χρήση ελεύθερης γλώσσας κατά κύριο μέρος, αλλά και popculture αναφορές αναμεταξύ. Το σενάριο κινείται γρήγορα, με πολλά jumps-and-cuts, κρατώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο από την αρχή ως το τέλος, με πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να μας έρχονται στη συνέχεια… Το σκίτσο είναι τόσο υπέροχο, απλά προσκυνάω. Οι γραμμές ξεκάθαρες, χαρακτηριστικά προσώπου, λεπτομέρειες, και σε πολλά panels έπαιζε με την συνείδησή μας. Το χρώμα δουλεύει εξαιρετικά με το σχέδιο, με έναν από τους καλύτερους συνδυασμούς σε κόμικ. Δεν μπορούμε να σχολιάσουμε κάτι περαιτέρω σε σχέση με την πλοκή από την άποψη πως, ακόμα δεν έχουμε δει κάτι που να φέρει στον μυαλό μας τον Υπεράνθρωπο. Πάντως κάτι που μας υπόσχεται είναι ένα θεότρελο ταξίδι… Ανυπομονώ για την συνέχεια όσο τίποτε άλλο! TARZAN – Παγωμένη Ζούγκλα [Joe Kubert - "Ice Jungle", Tarzan #227, 01/1974] – σελίδες 91-108 Η νέα περιπέτεια του Tarzan του Joe Kubertείναι μία ακόμα όμορφη προσθήκη του τεύχους. Το σενάριο αν και εργό σε φάσεις, εξυπηρετεί απίστευτα το περιεχόμενο, και ιδιαίτερα το σκίτσο που για άλλη μία φορά αποτελεί έργο τέχνης. Μπορείς να χαζεύεις με τις ώρες το σκίτσο του κόμικς. Η πλοκή έχει ως εξής: Η ιστορία ακουμπά ξανά ρατσιστικά θέματα, αλλά και θέματα κακομεταχείρισης ζώων, και τέλος το θέμα της ενηλικίωσης. Η ιστορία σε σχέση με την προηγούμενη περιπέτεια έχει κορύφωση και καταλήγει σε ένα όμορφο συμπέρασμα. Το να διαβάζεις Tarzan του Kubert είναι απλά θεϊκό δώρο… ΣΤΟΡΜ – Τα Κυνηγόσκυλα Του Μάρντουκ [Martin Lodewijk / Don Lawrence - "De Honden Van De Mardouk", Storm #14, 1986] – σελίδες 109-155 Φυσικά και δεν θα μπορούσε να λείψει από το περιοδικό το εξαιρετικό κόμικς επιστημονικής φαντασίας, Στορμ, του αγαπημένου Don Lawrence, μετά από την θετική ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού, μετατρέποντάς τον αναπόσπαστο κομμάτι του τίτλου πλέον. Στο 14ο κατά σειρά άλμπουμ – που δημοσιεύεται στο τεύχος ξανά με το εξώφυλλό του – που αποτελεί ταυτόχρονα το 5ο και τελευταίο κεφάλαιο στα «Χρονικά Της Πανταρβέ» - τελευταίο μόνο εικονικά, υπάρχουν άλλες 8 ιστορίες – και είναι για ακόμη μία φορά ένα αληθινό αριστούργημα. Σε αυτή την ιστορία βέβαια, έχει περισσότερη πλοκή από αυτή στο #1, όπου εκεί η ιστορία ήταν περισσότερο straight-forward παρά αυτή στο #2. Στην ιστορία επεκτείνεται σε μεγάλα επίπεδα ο μύθος του ήρωα, γνωρίζοντάς μας αρκετούς νέους χαρακτήρες, που θα μας απασχολήσουν και στη συνέχεια. Για άλλη μία φορά το σκίτσο του Lawrence σε συνδυασμό με τα χρώματα, μετατρέπει κάθε panel σε καλλιτεχνικό πίνακα. Αναμένουμε τη συνέχεια… ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΝΘΗΡΑΣ [Tom Tully / Mike Western & Brad Bradburry - "The Leopard From Lime Street", Buster, 1976 / Μπλεκ Νέας Περιόδου, 1983] – σελίδες 157-162 Το #2 κλείνει για άλλη μία φορά το Βρετανικό υπερηρωικό κόμικς «Το Παιδί Πάνθηρας» του Tom Tully, συνεχίζοντας εκεί που σταμάτησε το #1. Αυτό το μέρος είχε πολλή δράση, και η πλοκή κινούταν με γρήγορο και εύθυμο τρόπο. Το σχέδιο και το σκίτσο αρκετά καλά. Περιμένουμε για την συνέχεια… Σε γενικές γραμμές, ένα τεύχος σαφώς βελτιωμένο σε σχέση με το πρώτο, με 9 υπέροχα κόμικς, σε καλύτερη διανομή σελίδων, και ένα άκρως «χορταστικό» τεύχος. Άμα είχατε κάποιους ενδοιασμούς με την αγορά του πρώτου τεύχους, σας διαβεβαιώνω πως με το δεύτερο δεν θα απογοητευτείτε! Πολλά συγχαρητήρια ξανά στην εκδοτική για την απίθανη έκδοση και περιμένουμε και συνέχεια… Πηγή
  10. Με πολλές φιλοδοξίες και υποσχέσεις για το μέλλον, το νέο διμηνιαίο περιοδικό «Μπλεκ» θυμίζει στους παλαιότερους και συστήνει στους νεότερους αναγνώστες μια πλειάδα εμβληματικών ηρωικών χαρακτήρων των κόμικς. Τη δεκαετία του 1970, χωρίς κινητά, βιντεοπαιχνίδια, DVD και με την τηλεόραση σε πρωτόγονο επίπεδο, τα παιδικά περιοδικά κόμικς στην Ελλάδα, ιδιαίτερα αυτά που απευθύνονταν στα αγόρια, γνώρισαν μέρες δόξας. Ήρωες κάθε είδους, αινιγματικοί τυχοδιώκτες, γενναίοι πολεμιστές, ατρόμητοι ταξιδιώτες στον χρόνο και τον χώρο συντρόφευσαν τους πιτσιρικάδες στην πορεία τους προς την εφηβεία και την ενηλικίωση. Περιοδικά όπως το «Αγόρι», το «Μπλεκ», το «Τρουένο» και το «Ζαγκόρ», άλλα εβδομαδιαία και άλλα μηνιαία, έφτασαν να πουλάνε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα και να διαβάζονται από το σύνολο σχεδόν του αγορίστικου πληθυσμού. Τη δεκαετία του 1980 όμως, τα παιδιά σιγά σιγά μεγάλωσαν, οι διέξοδοι για ψυχαγωγία και διασκέδαση πολλαπλασιάστηκαν και ο περιοδικός Τύπος για παιδιά άρχισε να φθίνει. Τα περισσότερα περιοδικά είδαν τις πωλήσεις τους να κατρακυλάνε και εν τέλει έκλεισαν. Οι ήρωες όμως δεν ξεχάστηκαν από όσους τους γνώρισαν τότε. Το περιοδικό «Μπλεκ» των εκδόσεων Μικρός Ήρως του Λεωκράτη Ανεμοδουρά, με αρχισυντάκτη τον Λευτέρη Ταρλαντέζο, φιλοδοξεί να εγκαθιδρύσει μια νέα σχέση των αναγνωστών, μεγαλύτερων και μικρότερων σε ηλικία, με τους ήρωες αυτούς, παρουσιάζοντας παλαιότερες και νεότερες ιστορίες. Απόσπασμα από τη σειρά «Στορμ» των Don Lawrence και Martin Lodewijk Αν και διμηνιαίο, το «Μπλεκ» είναι ιδιαίτερα χορταστικό (164 έγχρωμες σελίδες) και όπως διευκρινίζει το editorial του πρώτου τεύχους, θα είναι προσαρμοσμένο στις σύγχρονες απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού: «Ο "Μπλεκ" θα είναι πια ένα πολυθεματικό περιοδικό, με αρκετές (πάνω από δέκα) ιστορίες κόμικς, κατά βάση αυτοτελείς, με ήρωες που έχετε διαβάσει στο παρελθόν αλλά και νέους από τον χώρο της 9ης Τέχνης, αφιερώματα, μια Pop αλλά και μια ρετρό γωνιά, συνεντεύξεις από σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες και κόμικς αυτών, γελοιογραφίες και πολλές εκπλήξεις. Το σημαντικότερο είναι όμως ότι θα αποπνέει μια καινούργια, ανανεωμένη και πιο μοντέρνα αισθητική, σε μεγαλύτερο σχήμα και πολυτελές χαρτί… και όπως αναφέρει και το νέο μας μότο, θα περιλαμβάνει τα καλύτερα κόμικς από τους κορυφαίους δημιουργούς της 9ης Τέχνης. Η ιστορία συνεχίζεται…». Στο πρώτο τεύχος περιλαμβάνονται ιστορίες με τον Μπλεκ, τον Κόρτο Μαλτέζε, τον Φάντομ, τον Δικαστή Ντρεντ, τον Ταρζάν, τον Στορμ, τον Γιορ, το Παιδί Πάνθηρα κ.ά., ενώ στα θετικά της έκδοσης είναι ότι σε κάθε ιστορία αναφέρονται τα ονόματα των δημιουργών της (σεναριογράφου και σχεδιαστή), η ημερομηνία πρώτης δημοσίευσής της και το έντυπο στο οποίο δημοσιεύτηκε. Οι Σπύρος Ορνεράκης, Ελένη Αργύρη, Νίκος Κούτσης και Βαγγέλης Σαΐτης εκπροσωπούν την Ελλάδα σε μια πλούσια έκδοση που συνοδεύεται από νέα και ειδήσεις γύρω από τα κόμικς, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αφιέρωμα στον συνδημιουργό του Αστερίξ, Rene Goscinny, συνέντευξη της Patrizia Zanotti, διαχειρίστριας των δικαιωμάτων του Hugo Pratt, συνέντευξη του εικονογράφου και δημιουργού κόμικς Νίκου Κούτση κ.ά. Η συνταγή του «Μπλεκ», δηλαδή μιας ανθολογίας κόμικς διαφορετικών δημιουργών με διαφορετικά στιλ που πωλείται φτηνά και όχι μόνο σε εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία, ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στις ευρωπαϊκές χώρες κατά το παρελθόν. Σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες, αυτή η συνταγή έπαψε να εφαρμόζεται καθώς επικράτησαν τα άλμπουμ των μεμονωμένων δημιουργών, με εκτενέστερες ιστορίες και πολύ ακριβότερη τιμή. Το «Μπλεκ», επιλέγοντας ιστορίες με πρωταγωνιστές, δημοφιλείς χαρακτήρες από τα παλιά που παραμένουν όμως ζωντανοί στις μνήμες, επιχειρεί να αντιστρέψει την κατάσταση. Στοχεύοντας σε ένα κοινό που διάβαζε κάποτε μανιωδώς κόμικς και ελπίζοντας ότι θα προσεγγίσει και νέους αναγνώστες, παρά τη δυσμενή κατάσταση στον χώρο του ψυχαγωγικού περιοδικού Τύπου, έχει πολλές πιθανότητες να τα καταφέρει. Από το «Καρέ Καρέ» ευχόμαστε κάθε επιτυχία! Και το σχετικό link...
  11. Κάποιοι θα πλήρωναν πολλά λεφτά για να πάρουν κάποια ιστορικά τεύχη... Η ανάγνωση των κόμιξ είναι μια διαδικασία που έχει τους δικούς της, πολύ φανατικούς πιστούς. Είναι μια διαδικασία τόσο διαχρονική που καταλήγει να είναι μόνιμο κομμάτι της φυσιογνωμίας σου: μπορεί να μεγαλώνεις και όσο μεγαλώνεις να αλλάζεις αλλά ποτέ δεν ξεμπλέκεις από αυτή. Απλά όσο αλλάζεις εμπλουτίζονται και τα αναγνώσματά σου. Η κυρίαρχη οπτική που θέλει την ανάγνωση κόμιξ να είναι μια παιδική ασχολία απέχει αιώνες από την πραγματικότητα. Διότι όσο και αν μεγαλώσεις ποτέ δεν σταματάς να τα διαβάζεις. Για την ακρίβεια, ποτέ δεν ξεπερνάς κανένα κόμιξ που έχεις διαβάσει και σου έχει αρέσει όσα χρόνια και αν περάσουν. Με καμία άλλη μορφή τέχνης δεν συμβαίνει αυτό: το να μπορείς δηλαδή να απολαύσεις στα 30φεύγα σου με τον ίδιο ενθουσιασμό μια κόμιξ ιστορία που είχες πρωτοθαυμάσει όταν ήσουν παιδί. Γι΄αυτό και όσο μεγαλώνεις η καρδιά σου γεμίζει με ισόποσες δόσεις από κόμιξ. Στην πραγματικότητα, όσο μεγαλώνεις απλά διευρύνεται ο χώρος των αγαπημένων δημιουργιών που χωράνε μέσα σου. Αν αναλογιστεί ο μέσος αναγνώστης κόμιξ το πόσο ετερόκλιτα κόμιξ περιοδικά έχει αγαπήσει μεγαλώνοντας δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από την πολυμορφία. Για του λόγου το αληθές - και με μια μικρή δόση νοσταλγίας - θυμόμαστε 5 κόμιξ που μας μεγάλωσαν και δεν υπάρχουν πια και εντυπωσιαζόμαστε από την διαρκή και συνεχόμενη μεταπήδηση από το πιο παιδικό στο πιο ενήλικο είδος. Και όμως, αυτά τα κόμιξ μεγάλωσαν τους ίδιους ανθρώπους και αγαπήθηκαν από τους ίδιους ανθρώπους. Βαβέλ Έβγαινε στα περίπτερα από το 1981 μέχρι και το 2008 και μεγάλωσε γενιές και γενιές κομιξόφιλων. Κυκλοφορούσε κάθε μήνα και στο εσωτερικό των σελίδων του στοιβάζονταν πολλοί ξένοι και Έλληνες καλλιτέχνες. Όσοι ήταν τυχεροί και είχαν κάποιον μεγαλύτερο στο σόι τους (κάνα ξάδελφο, κάναν αδερφό κ.τ.λ.) που το αγόραζε είχαν πρόσβαση σε αυτό από μικρή ηλικία. Οι υπόλοιποι το αγάπησαν στα τελευταία του χρόνια. Σε ορισμένες γωνιές της Αθήνας πάντως ακόμα παίζει να βρεις παλιά τεύχη της «Βαβέλ». Μίκυ Μυστήριο Δεν είναι τυχαίο που για πάρα πολλούς από εμάς η φιγούρα του Μίκυ είναι συνδεδεμένη με την εικόνα ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ που κινείται σε ένα νουάρ περιβάλλον. Το εμβληματικό «Μίκυ Μυστήριο» είναι η αιτία για αυτό, το κόμικ που πήρε έναν από τους πιο αγαπητούς και ανάλαφρους χαρακτήρες, τον έκανε πρωταγωνιστή υποθέσεων μυστηρίου και τον ωρίμασε. Αν βρεις πουθενά κανένα ξεχασμένο τεύχος του «Μίκυ Μυστήριο» άρπαξέ το όπως είναι, μιλάμε για μεγάλη σειρά. Αλμανάκο Πρωτοποριακό περιοδικό στα 90s που αν και ξεκίνησε σαν τυπική παιδική κυκλοφορία με ιστορίες από το σύμπαν της Disney, σύντομα έγινε το απόλυτο «αγορίστικο» εφηβικό περιοδικό καθώς εκτός από κόμιξ ιστορίες φιλοξενούσε στο εσωτερικό του και αφιερώματα για ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, αθλητικά και γενικά πολλά άρθρα που το έκαναν να ξεφεύγει από το μέσο, τυπικό περιοδικό για παιδιά. Ή καλύτερα να επαναπροσδιορίζει τον χαρακτηρισμό. Το «Αλμανάκο» υπήρξε ιστορία ολόκληρη, αμιγώς συνδεδεμένη με τις παιδικές αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς. Την έχουμε ξαναπεί εδώ… Μπλεκ Από τα πιο παλιά ελληνικά κόμιξ περιοδικά. Ξεκίνησε ως ένα μονοθεματικό περιοδικό που αφηγούνταν τις περιπέτειες του ομώνυμου γουέστερν χαρακτήρα - ενός κυνηγού, βετεράνου της μάχης για την αμερικανική ανεξαρτησία από τους Βρετανούς αποικιοκράτες, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα - αλλά από ένα σημείο και μετά, εμπλούτισε καθοριστικά την ύλη του εξελισσόμενο σε ευρύτερο «εφηβικό» ανάγνωσμα. Για πολλούς η κόντρα Αλμανάκο-Μπλεκ ήταν μεγάλο θέμα διχασμού. 9 Το αντίπαλον δέος της «Βαβέλ», παρά το γεγονός ότι συνυπήρξε μαζί της για μόλις οκτώ από τα 27 χρόνια κυκλοφορίας της τελευταίας, το «9» (που συνέχισε να βγαίνει και δυο χρόνια μετά το κλείσιμο της «Βαβέλ») υπήρξε αντικειμενικά ένα από τα πιο σημαντικά περιοδικά του χώρου. Ένθετο στην «Ελευθεροτυπία» για δέκα χρόνια, αποτέλεσε μια βαθιά πνοή για τις ενήλικες κυκλοφορίες κόμιξ. Άπειρες ελληνικές δημιουργίες φιλοξενήθηκαν στις σελίδες του με πιο χαρακτηριστική την ιστορική πλέον «Μάνα Ρέιβερ». Και το σχετικό link...
  12. SOS: Ζητούνται τεύχη Μπλεκ τρίτης περιόδου,πλήρη με ένθετα, μεταξύ τευχών 413-446 !! Όποιος έχει ή μπορεί να βοηθήσει ,παρακαλώ ας επικοινωνήσει μαζί μου !!! Στο παρόν , συγκεντρώνω όλες μου τις αναζητήσεις. Παρακαλώ τα μέλη να ρίξουν μια ματιά μήπως μπορούν να συμβάλλουν στη συρρίκνωση της λίστας :). Τα παρακάτω τεύχη τα αγοράζω ή τα ανταλλάζω με άλλα που έχω!! Κόμικς ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ 1) ΥΠΕΡΗΡΩΪΚΑ : ΧΟΥΛΚ 13 ΟΔΥΣΣΕΙΑ 2001: 3(ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ), 4 ΒΑΡΒΑΡΟΙ: 6. ΜΑΡΒΕΛ STAR COMICS: 16,20,22,23,24,25,26,31,51,45. JLA (Modern Times) # 10 . ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ (Πέργαμος): 42 (αντικατ). 2) ΑΓΟΡΙ σειρά Γ (1989-1992) 120-150-170 Δραχμών (Πλήρη): 40(678),46(684),50,52(690),54(692),56(694),58(696),60(698),64(702),66(704),84(722),85(723),91(729),100, 103,123(761),127(765). 3) Μπλέκ Γ περιόδου: 413 έως και 446 πλήρη με ένθετα. Μπλέκ Γ περιόδου ΤΟΜΟΣ: 229,230 (πλήρεις). 4) ΤΡΟΥΕΝΟ σειρά Β (1989) 80-100-150 δραχμών : 9(215),11,13(219),16(222),19(225), 27,28,29,45,48,54,57, 64,65,71,72,73,74,75,76,77,78,79, 80,81,82. 5)ΑΣΤΡΑΠΗ (1985): Όπου ** τα ψάχνω μόνο με την αφίσα τους. 6,9*,10*,14*, 18*,20*,23*,27,29,30*. 6) ΚΡΑΚ COMICS : 4,7,8. 7) ΠΑΡΑ ΠΈΝΤΕ : 56,57,59. 8) KONAN ΜΟDERN TIMES: 6,9,10,11,12,13 ή οι σχετικοί τόμοι! 9) ΚΟΝΑΝ Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ Modern times: 2,3 ή ο τόμος Επίσης, αν και δεν αποτελούν κόμικς , αναζητώ παλαιά sticker albums στην ελληνική γλώσσα , σε καλή / πολύ καλή κατάσταση, με αυτοκόλλητα, και συγκεκριμένα τα εξής : - BOOMER TEAM (άλμπουμ με χαρτάκια ή μόνο χαρτάκια). - ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ (άλμπουμ με χαρτάκια ή μόνο χαρτάκια). - ΚΑΝΤΥ ΚΑΝΤΥ # 2 (Panini) Για τα παραπάνω άλμπουμς εκτός από αγορά, τα ανταλλάζω επίσης με "καλά" κομμάτια κόμικς που διαθέτω, όπως πχ. Μάρβελ Καμπανά δεκαετίας 70. Ευχαριστώ!!!
  13. Retroplaymo

    Η ΤΡΙΦΑΣΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ [The Badd Lads]

    Η ΤΡΙΦΑΣΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ Η σειρά "The Badd Lads" δημοσιευόταν για μια 20ετια στο βρετανικό περιοδικό "The Beezer" και δημιουργός της ήταν ο Malcom Judge. Μέλη της, τρεις απατεώνες, ο Fingers, ο Knuck και ο Boss, που συνέχεια έμπλεκαν σε τρέλες καταστάσεις, αφού ότι κόλπο και να σχεδίαζαν, κατέληγαν πάλι στην φυλακή. Ο Fingers ήταν ψηλός με μεγάλη μύτη και λεπτό μουστάκι, ο Knuck ήταν ο εύσωμος της παρέας και ο Boss ήταν κοντός και το "μυαλό" της συμμορίας. =========================ΜΠΛΕΚ========================= Στην Ελλάδα τους γνωρίσαμε μέσα από τις σελίδες του Μπλεκ Γ' Περιόδου, με τον τίτλο "Η Τριφασική Συμμορία". Παρακάτω μια ιστορία από το τεύχος 351. πολύ τον @Ion για τις πληροφορίες!
  14. Άρθρο του Στέλιου Κυριάκογλου για τα comics, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 13 του περιοδικού MAXIM, τον Ιούνιο του 2006. Και σε μεγαλύτερη ανάλυση. Comics from here to eternity.zip
  15. Καλησπερα σε ολους τους φιλους της σελιδας μετα απο καιρο επανερχομαι με μια νεα λιστα αναζητησης Μπλεκ Α περιοδου Τα τευχακια που αναζητω ειναι τα εξης: ΜΠΛΕΚ Α ΠΕΡΙΟΔΟΥ: 1,3,4, 18, 21,22,23, 35,37, 257,278, 334, ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΠΛΕΚ: 1, MIΚΡΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ: 112,158,166,173,174,210,218, Mε ενδιαφερουν σε αρτια κατασταση αλλα οχι παραλογα πραγματα! Περιμενω την οποια πολυτιμη βοηθεια σας!
  16. Στην Πέμπτη Δημοτικού ήμασταν πλέον μεγάλοι άντρες. Τα Μίκυ Μάους, Ποπάυ, Σεραφίνο και τα τοιαύτα δεν μας αφορούσαν και τότε. Τα εβδομαδιαία αγορίστικα περιοδικά ήταν για μας παράδεισος! Τα ξεκοκαλίζαμε κυριολεκτικά, τα ανταλλάσσαμε μεταξύ μας, φανταζόμασταν ότι ήμασταν οι ήρωες στις εικονογραφημένες ιστορίες τους, παίζαμε με τα χαρτονάκια-αγωνιστικά αυτοκίνητα, μαζεύαμε τις αφίσες με τους ποδοσφαιριστές και τα αυτοκόλλητα με τις ομάδες. Εσύ, τί διάβαζες στα 10; Εγώ… τα εξής: Νο 1: ΜΠΛΕΚ Ο ΜΠΛΕΚ ήταν το αγαπημένο μου περιοδικό. Ο ξανθός μπρατσωμένος ΜΠΛΕΚ με το εμβληματικό καπέλο-ασβό δεν ήταν ο πιο αγαπημένος μου ήρωας, αλλά ο κόσμος του ΜΠΛΕΚ ήταν ο ονειρεμένος μου κόσμος. Ποδόσφαιρο, αφίσες, σιδερότυπα, η απόλυτη ευτυχία. Η αγαπημένη μου ιστορία ήταν βέβαια ο «Τερματοφύλακας Γιατρός» και, βεβαίως, ο «Πανίσχυρος Μόργκαν». Μακράν το καλύτερο αγορίστικο περιοδικό όλων των εποχών. Νο 2: SUPER ΜΠΟΫ Το Σούπερ Μπόι ήταν το πρώτο περιοδικό που είχε ιλουστρασιόν σελίδες και αρκετές έγχρωμες. Ήταν πολύ πιο καλοσχεδιασμένο από το ΜΠΛΕΚ αλλά ποτέ καμιά ιστορία του δεν με συγκίνησε όσο εκείνες του αγαπημένου περιοδικού. Νο 3: ΒΑΒΟΥΡΑ Η Βαβούρα ήταν ένας αχταρμάς από αστεία κόμικς, σκόρπια όπως λάχει. Κακοτυπωμένη, ανορθόγραφη, ό,τι νάναι! Για μας τα μικρά και αθώα παιδάκια ήταν μια πηγή για να χαζογελάμε τρώγοντας δρακουλίνια και φουντούνια. Λατρεμένη! Νο 4: ΑΓΟΡΙ Ο μεγάλος ανταγωνιστής του ΜΠΛΕΚ, δεν κατορθωσε ποτέ να το ξεπεράσει. Αγαπημένη μου ιστορία από εκεί ήταν ο «Δικαστής Ντρεντ». Κάποια στιγμή προσπάθησε να γίνει περισσότερο «μεγαλίστικο» και εφηβικό, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Νο 5: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Τη μία εβδομάδα ιστορίες με τον κάπταιν ΜΑΡΚ, την άλλη με τον Όμπραξ. Προτιμούσα τα τεύχη με τον Μαρκ, δεν θυμάμαι ποτέ γιατί. Νο 6: ΤΡΟΥΕΝΟ Νομίζω κυκλοφορούσε αραιότερα από τα εβδομαδιαία Μπλεκ και Αγόρι, είχε μόνο εικονογραφημένες ιστορίες, το έπαιρνα μόνο αν δεν τύχαινε να βρω κανένα από τα προηγούμενα. Τα πιο πολλά από αυτά τα περιοδικά έκλεισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αρχές του 1990. Ο Μπλεκ κυκλοφόρησε ξανά πρόσφατα, δεν ξέρω όμως αν το κοινό του είναι νέα παιδιά ή μεσήλικες σαν κι εμένα. Στα 1990s τα αγορίστικα περιοδικά έγιναν έγχρωμα, ιλουστρασιόν, με πολλές προσφορές, σιγά σιγά όμως έσβησαν. Η ιδιωτική τηλεόραση με τα πολλά παιδικά προγράμματα περιόρισε πολύ την κυκλοφορία τους, και τελικώς τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το διαδίκτυο τα έσβησαν από το χάρτη. Αυτό που δεν σβήνει με τίποτα όμως είναι οι παιδικές μας αναμνήσεις, η χαρά του να σου φέρνει ο πατέρας από την πόλη το αγαπημένο σου περιοδικό, το μοναδικό σου παράθυρο στον κόσμο. (Το συγκεκριμενο αρθρο ειναι γραμμενο απο εναν εξαιρετικο καθηγητη μου στο γυμνασιο και λυκειο. Αυτη η σελιδα ειναι το blog του.. ριξτε του μια ματια ) πηγη
  17. Ο Χρήστος Κιούσης άνοιξε και πάλι το... θησαυροφυλάκιο των κόμικ και σας μεταφέρει στο Gazzetta Weekend Journal τις περιπέτειες του Γάλλου οδηγού αγώνων ταχύτητας, Μισέλ Βαγιάν! Πατήστε γκάζι μαζί του! Πριν από μερικά ΣΚ σας είχα περιγράψει την καψούρα μου για τον Ερίκ Καστέλ και τις περιπέτειές του στην πολυτελή έκδοση, που κράτησε μόνο μια ντουζίνα τεύχη. Δίδυμο αδερφάκι του, σαν περιοδικό αντίστοιχης πολυτέλειας, υπήρξε αυτό που περιέγραφε τις περιπέτειες του Γάλλου οδηγού αγώνων ταχύτητας, Μισέλ Βαγιάν. Όπως έχω ξαναγράψει μεγάλωσα σε ένα ένα μικρό σπίτι και μοιραζόμουν ένα ακόμα μικρότερο παιδικό δωμάτιο με τον αδερφό μου. Εξαιτίας της μούρλας του αδερφού μου με τα αυτοκίνητα, τους μηχανοκίνητους αγώνες και όλα τα περιοδικά αυτοκινήτου (4 Τροχοί = Ευαγγέλιο) τα κυβικά μέτρα του μικρού δωματίου στη Δάφνη λιγόστευαν επικίνδυνα μήνα με τον μήνα λόγω της “συλλογής” όλων των τευχών. Τι είχα να συνεισφέρω εγώ σε όλο αυτό; Όλα μα όλα τα πολεμικά περιοδικά της εποχής, “Μάχη”, “Κράνος”, “Δράσις”, “Πόλεμος” (ναι είμαι τρελός), τεύχη του “Μπλεκ” και του “Αγόρι”, κάθε Πέμπτη την “Περιπέτεια” με ήρωες, μια τον Κάπτεν Μαρκ και τους Λύκους του Οντάριο και μια τον Όμπραξ. Ο αδερφός μου φυσικά παγερά αδιάφορος προς όλα αυτά. Το δικό μου όνειρο ήταν να μεγαλώσω, να δουλέψω, να βγάζω λεφτά και να τα ξοδεύω όλα σε πακοτίνια, πιτσίνια και περιοδικά (ήμουν τότε υπερβολικά λεπτός!). Κάποια στιγμή όταν έκανα σκασιά με τον “Ερίκ Καστέλ” ο bro ψιλοτσίμπησε. Όταν δε, μπούκαρα με τον “Μισέλ Βαγιάν”, ψάρωσε κανονικότατα. Ο Μισέλ ο Βαγιάν λοιπόν της ευρύτερης καλής οικογενείας των Βαγιάν, ήταν ένα παλικάρι πλούσιο, πολύ clean cut στα όρια του φλώρου, ευγενικός, τέρμα sportsman με πέραση στα κορίτσια, κάτι σαν τον Φέντερερ σε ραλίστα, πριν όμως ο Ρότζερ καταλήξει με τη σαύρα τη Μίρκα και δυο ζεύγη δίδυμα. Εννοείται ότι ήταν πανέξυπνος κι άμα λάχει έλυνε και μια μυστήρια ανά τεύχος αλλά anyway ντετέκτιβ τότε είχαμε, ραλίστες μας λείπανε! Σε όλη την παιδική μου ηλικία θεωρούσα, ότι τα γαλλικά αυτοκίνητα είναι τα καλύτερα με προτίμηση στα Peugeot, τα Elf τα καλύτερα λιπαντικά, τη γαλλική σημαία την ομορφότερη κι όλα αυτά, γιατί έτσι έμαθα μέσα από το αγαπημένο μου κόμικ. Όσες φορές καθόμουν να ζωγραφίσω ξεπατικωτούρα αγωνιστικά αυτοκίνητα τρεις μπογιές χρειαζόμουν: μαύρη για τα περιγράμματα, μπλε και κόκκινη (εντάξει δεν ήμουν τόσο γιούχου ώστε να ζωγραφίζω και με άσπρη). Αν το κόμικ αυτό δεν ήταν επιχορηγούμενο από τη γαλλική πρεσβεία, ο Έλληνας εκδότης του πρέπει να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Μέσα από τις σελίδες του έμαθα αυτό που λέμε μηχανοκίνητους αγώνες ταχύτητας, πέρα από την F1 και τα ράλλυ με τα θηριώδη αυτοκίνητα Group A. Συγκεκριμένα εντρύφησα στις 24 Ώρες του Λε Μαν και με συνάρπαζε το πως ο σχεδιαστής του κόμικ απέδιδε τόσο υπέροχα τα νυκτερινά φώτα στο εκπληκτικά όμορφο μονοθέσιο του Μισέλ Βαγιάν, με το χαρακτηριστικό V μπροστά. Ο δημιουργός του ο Jean Graton ήταν ένας τυπικός εκπρόσωπος της γαλλο-βελγικής σχολής κόμικ, μακράν της αγαπημένης μου, ενώ ο ήρωας “γεννήθηκε” πολύ πριν τη δεκαετία του 80 που με συγκίνησε. Συγκεκριμένα πρωτοεμφανίστηκε το 1957 και “έτρεξε” μέσα στις σελίδες του θρυλικού Τεν Τεν το 1959. Στην Ελλάδα εκδόθηκε κατά τη δεκαετία του 60 από τον εκδότη Χάρη Πάτση, τον οποίο γνώριζα μόνο από την κατακόκκινη εγκυκλοπαίδεια “από το Α ως το Ω”, που με συντρόφευε στα μαθητικά μου χρόνια. Ευτυχώς για μας τους νεότερους (λέμε τώρα), ο Μισέλ Βαγιάν μπήκε στις σελίδες του Μπλεκ κι έτσι τον γνωρίσαμε, μέχρι με δάκρυα στα μάτια να πιάσουμε στα χέρια μας την πολυτελή αυθύπαρκτη έκδοσή του. To 2003 κυκλοφόρησε και η ταινία Michel Vaillant που μας γέμισε με μεγάλες προσδοκίες για την αναγέννηση του παιδικού μας ήρωα, αλλά αποδείχτηκε τεράστια μούφα με δύο εξαιρέσεις. Την πάντα όμορφη και με χαρακτηριστική άνεση ερμηνείας σε δυο γλώσσες (αγγλικά-γαλλικά) Diane Kruger, δείτε την στο The Bridge και την ατμοσφαιρική μουσική των μαγικών Αrchive που υπογράφουν το OST της ταινίας. Μου-σι-κά-ρα! Αν είστε λίγο κούκου σαν εμένα, θα το δείτε το φέσι για να νιώσετε ολοκληρωμένοι Βαγιανικοί. Προτιμότερο όμως να αγοράσετε το cd των Archive και να ξεψαχνίσετε όλα τα τα τεύχη του μαγικού αυτού κόμικ, όπου μπορέσετε να το βρείτε. Αυτό μάλιστα, θα ήταν ένα υπέροχο weekend. Και το σχετικό link...
  18. φλοκ

    SARTORIS PIETRO [ (1926 - 1989) ]

    O Pietro Sartoris γεννήθηκε στο Τορίνο στις 15 Αυγούστου του 1926. Οπως και ο φίλος του και συνεργάτης στους EsseGesse ,Dario Guzzon τέλειωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία και έκανε master για να γίνει δάσκαλος . Πολύ γρήγορα όμως τον κέρδισε η Ενατη Τέχνη και άρχισε να σκιτσάρει . Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στην εκδοτική Taurinia ,φτιάχνοντας επεισόδια για μικρά περιπετειώδη κόμικς .Eμεινε στην Taurinia μέχρι το κλείσιμο της εταιρείας λόγω χρεών. Είχε πάθος με τα ακρωνύμια και ήταν αυτός που έδωσε το όνομα ΕsseGesse στη θρυλική τριάδα . Το ίδιο έκανε και στη συνεργασία του με τον Guzzon (Sargu) όταν δούλεψαν το Darman . Εκείνη την περίοδο ο Sartoris έκανε σκίτσα για το Darman μια σειρά σε κείμενα του Leonello Martini .Αυτό κράτησε από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβρη του 1949. Παρ όλο που πολιτικά είχαν διαφορετικές πεποιθήσεις έγιναν πολύ στενοί φίλοι . Οταν σχηματίστηκαν οι EsseGesse ο Sartoris έκανε και σκίτσα και σενάριο . Σταδιακά έγινε ο βασικός σεναριογράφος της ομάδας στις σειρές ΜΠΛΕΚ,Λοχαγός Μαρκ και Alan Mistero. Σελίδες με σκίτσα του Sartoris για τον Μαρκ Στον Καπτεν Μικι δούλεψε πολύ στο σκιτσάρισμα των background των σελίδων . Επίσης έκανε κάμποσα εξώφυλλα για όλες τις σειρές . Εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον Sartoris για το Comandante Mark (Λοχαγός Μαρκ) Σκίτσο του Sartoris για μια από τις πρώτες δουλειές των EsseGesse to "Il Piccolo Trapper" Ο Pietro Sartoris "έφυγε" πρώτος από τους 3 φίλους , στις 27 Ιουλίου 1989 στο Piossasco του Τορίνο. ΠΗΓΕΣ http://www.comicartfans.com/searchresult.asp?txtsearch=Pietro%20SARTORIS www.greekcomics.gr http://www.ubcfumetti.com/data/essegesse.htm http://lucaboschi.nova100.ilsole24ore.com/2011/07/01/capitan-miki-il-piccolo-eroe-di-marco-pugacioff/ http://www.2dgalleries.com/art/capitan-miki-cover-60319# Eυχαριστώ τους Γαντζο και KILLMATH για την άψογη συνεργασία .
  19. KILLMATH

    SINCHETTO GIOVANNI [ (1922 - 1991) ]

    GIOVANNI SINCHETTO (1922-1991) O Giovanni Sinchetto ήταν ένας Ιταλός κομίστας γεννημένος στο Τορίνο στις 7 Απριλίου 1922. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου πολέμησε ως αξιωματικός στην Ιταλική πολεμική αεροπορία. Μετά τη λήξη του πολέμου και για μικρό χρονικό διάστημα δούλεψε ως υπάλληλος της STIPEL (η ιταλική τότε TELECOM) με μικρό μισθό, φτιάχνοντας διαφημιστικά σχέδια της εταιρίας. Έκανε ντεμπούτο στον κόσμο των κόμικς το 1947 με την σειρά «FULMINE MASSHERATO», γραμμένο από τον ANDREA LAVEZZOLO και συνέχισε με το «CARNERA» που δημοσιεύτηκε από την TORELLI. Εκεί, γνωρίστηκε με τους DARIO GUZZON και PIETRO SARTORIS, τους ανθρώπους με τους οποίους δημιούργησε την καλλιτεχνική ομάδα με το ακρωνύμιο EsseGesse. Μαζί τους, δημοσίευσε το 1950 το «KINOWA» και το 1951 δημιούργησαν τον πρώτο χαρακτήρα τους, τον «ΚΑΠΤΑΙΝ ΜΙΚΥ». Ακολούθησαν με μεγάλη επιτυχία ο ΜΠΛΕΚ (1953) , ο ΟΜΠΡΑΞ (1965) που απογειώθηκαν με τη δημιουργία του ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ (1966). Οι Guzzon και Sartoris πάντα αναγνώριζαν και παραδέχονταν την ανωτερότητα του Sinchetto στο σκίτσο, και ίσως είναι ακριβώς αυτός ο λόγος που πολλά σχέδια του επιλέχτηκαν να κοσμήσουν τα εξώφυλλα των τευχών. Σύμφωνα με τις λίγες μαρτυρίες από εκείνους που τον ήξεραν, ο Sinchetto ήταν ένας τυπικός Ιταλός της περιφέρειας, ένας άνθρωπος γεμάτος ειρωνεία. Αγαπούσε την πίπα του και έμοιαζε με φιγούρα τζέντλεμαν, βγαλμένος από το παρελθόν. Σύμφωνα με μαρτυρία του Sergio Bonelli , ο Sinchetto σπάνια έδινε συνεντεύξεις ή εμφανιζόταν δημόσια. Μετά τη συνταξιοδότησή του, σχεδόν προς το τέλος της δεκαετίας του ‘80, ο Sinchetto αφιέρωσε το τελευταίο μέρος της καριέρας του στον επανασχεδιασμό εξωφύλλων κάποιων από τους πιο διάσημους χαρακτήρες τους. Στις 19 Ιανουάριου του 1991, ο Giovvani Sinchetto πέθανε στο νοσοκομείο εξαιτίας μιας ασθένειας που, κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής του, δεν του επέτρεψε να συνεχίσει να σχεδιάζει. Ο μεγάλος αυτός σχεδιαστής, λίγο πριν πεθάνει, δώρισε μερικά σχέδια του στο ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου που νοσηλευόταν. Παρουσίαση για τον Dario Guzzon εδω Παρουσίαση για τον Pietro Sartoris εδω Έρευνα για τους ΕsseGesse εδω ΠΗΓΕΣ Ο Μπλεκ και οι….αλλοι ΗΡΩΕΣ του Στέλιου Ανεμοδούρα http://www.baciespari.it/comune/?ID=523 http://www.baciespari.it/comune/?ID=528 http://www.guidafumettoitaliano.com/guida/persone/persona/146 https://en.wikipedia.org/wiki/EsseGesse Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΓΑΝΤΖΟ που είχε την ιδέα για αυτές τις παρουσιάσεις, και στο ΦΛΟΚ για την πολύτιμη βοήθεια του.
  20. ΕΙΣΑΓΩΓΗ H ιστορία της Ιταλικής καλλιτεχνικής ομάδας των EsseGesse πρίν και πάνω απ όλα είναι μια ιστορία φιλίας και δημιουργικής συνεργασίας . Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ,πέρα από την όποια (μεγάλη) επιτυχία μπορεί να είχαν .Ή για να το θέσουμε διαφορετικά , η επιτυχία τους κατα ένα μεγάλο ποσοστό (περα απο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους) βασίστηκε στην χημεία που εξ αρχής υπήρξε μεταξύ τους και η οποία οδήγησε στην μεγάλη φιλία και την αμοιβαία εκτίμηση. Η πορεία τους στην Ιταλική σκηνή κομικς ήταν οπωσδήποτε ξεχωριστή και απόλυτα επιτυχημένη και τους κατέταξε ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς του είδους στη γείτονα χώρα . Μελετώντας την κάποιος, μπορεί να δεί πως διαμορφώνοταν το τοπίο στο χώρo της Ένατης Τέχνης αμέσως μετά το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο στην Ευρώπη ,πως οι καλλιτέχνες αναζητούσαν επαγγελματικές ευκαιρίες σε μια αγορά κομικς που αρχισε να ανθεί , με τα δεκάδες έντυπα και studios παραγωγής των εκδοτικών που διαρκως εμφανίζονταν ,αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν. Σίγουρα αποτελούν ύψιστη αναγνώριση και τίτλο τιμής τα λόγια που είπε κάποτε γι αυτούς ένας άλλος θρύλος της Ιταλικής σκηνης και των εκδόσεων ,ο Sergio Bonelli : Pietro Sartoris,Dario Guzzon and Giovanni Sinchetto ,τρείς άνθρωποι που η μοίρα φαίνεται οτι θέλησε να ενώσει για να δώσουν ζωή σε μια αυθεντική «Φάμπρικα Ονείρων». Η αγάπη και το μεράκι τους για την Τέχνη τους και ο ρομαντικός τρόπος που την αντιμετώπιζαν, τους συνόδευσε ως το τέλος και μπορούμε με σιγουριά να πούμε οτι με το χαμό και του τελευταίου απ αυτούς (Guzzon),έκλεισε μια όμορφη εποχή στην Ιταλική σκηνή κομικς. Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Ξετυλίγοντας το φιλμ της πορείας τους ,αρχικά θα δούμε πως συναντήθηκαν τα βήματα των Tορινέζων Dario Guzzon,Pietro Sartoris και Giovanni Sinchetto. Βρισκόμαστε στο Τορίνο της Ιταλίας το 1950 ,όταν μέ την μεσολάβηση κάποιου γιατρού (ξαδέρφου του Sinchetto) ,λαμβάνει χώρα η συνάντηση των τριών.Eχει ήδη προηγηθεί χρονικά η γνωριμία των Sartoris και Guzzon το 1948 όντας συμφοιτητές στην ίδια σχολή . Το όνομα της ομάδας (είναι το ακρωνύμιο από τα αρχικά των ονομάτων τους ) το εμπνεύστηκε ο Satoris που είχε πάθος με τα ακρωνύμια . Απο κείνη τη στιγμή τα πράγματα πήραν το δρόμο τους,ενας δρόμος πάνω από 40 χρόνια... μακρύς γεμάτος επιτυχίες ,απογοητεύσεις ,αλλαγές .Ο επίλογος αυτής της πορείας είναι ο θρύλος των ΕsseGesse.. Η πρώτη δουλειά τους δημοσιεύεται στις σελίδες του «Journal of Small» του Τορίνο με τον χαρακτήρα OLENWALD THE NIBELUG ,αποτίοντας μ΄αυτό τον τρόπο , φόρο τιμης στον «Πρίγκιπα Valiant” του Hal Foster . Στη συνέχεια, τον Μάη της ίδιας χρονιάς (1950) ,δημοσιεύουν στην εκδοτική ΜEDIOLANUM ,τις 2 πρώτες σειρές του χαρακτήρα γουέστερν ΚINOWA έχοντας στο σενάριο τον Αndrea Lavezzolo. Υστερα από λίγους μήνες μεταπηδούν στην εκδοτική Dardo , ιδιοκτησίας Gino Casarotti , όπου θα μεγαλουργήσουν αλλά και θα απογοητευτούν όπως θα δουμε στη συνέχεια. Αρχικά συνεχίζουν για λίγο ακόμα την ιστορία του Sam Βoyle (KINOWA) . Ενας ανδρας δέχεται επίθεση σε ένα καραβάνι, χάνει την οικογένειά του ,του παίρνουν το σκαλπ και τον αφήνουν μισοπεθαμένο .Οταν αναρρώνει από τα τραυματα του φτιάχνει μια μάσκα από δέρμα με τη μορφή διαβόλου και μεταμορφώνεται στο πνεύμα του KINOWA ζητώντας εκδίκηση από τους επιδρομείς.Το σενάριο του Lavezzolo απέχει αρκετά από τα στανταρτς και το ύφος τους κι έτσι σύντομα εγκαταλείπουν τη σειρά (μετα το 10ο επεισόδιο του τρίτου κύκλου). Το κομικ αυτό γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία στην Τουρκία όπου γυρίστηκαν και 3 ταινίες για τον συγκεκριμένο ηρωα.
  21. Retroplaymo

    Επιτραπέζιο Hollywood [ΜΠΛΕΚ]

    Στο Μπλεκ της Γ' περιοδου, το τευχος 657, εδινε δωρο το επιτραπεζιο Hollywood.... Σκοπος του παιχνιδιου Να φτασεις πρωτος στο Hollywood και να δοκιμασεις την τυχη σου.... .....αποφευγοντας τους διασημους αστερες του, που θελουν να σου κανουν την ζωη δυσκολη!!!
  22. Από το Μπλεκ και το Αγόρι, τον Μίκι Μάους και τον Ποπάυ μέχρι την... Βαβούρα, το G-Weekend «κατεβάζει» από το πατάρι των αναμνήσεων τα περιοδικά με τα οποία μεγάλωσες. «ΚΑΤΕΡΙΝΑ» Ήταν η επανάσταση για τα κορίτσια των περασμένων δεκαετιών! Το πρώτο εβδομαδιαίο περιοδικό το οποίο απευθύνονταν κυρίως σε έφηβες κοπέλες! Η τιμή του πρώτου τεύχους στις 23 Ιουνίου 1973 ήταν οι 5 δραχμές και έφτασε να πωλείται στα μέσα της δεκαετίας του ’90 με 400 δραχμές. Ένα περιοδικό το οποίο απευθύνονταν σε κορίτσια ηλικίας 14 έως 16 ετών και το οποίο πήρε το όνομά του από την Κατερίνα Ρώσσιου-Ανεμοδουρά, σύζυγος του γιου του Στέλιου Ανεμοδουρά, Γιώργου Ανεμοδουρά! Χρονιά με τη χρονιά η ύλη του περιοδικού άλλαζε, αν και υπήρχαν στάνταρ στήλες με την καθιερωμένη -της εποχής- αλληλογραφία, εικονογραφημένες και μη ιστορίες, αλλά και θέματα ποικίλης ύλης και τα οποία αφορούσαν αποκλειστικά τις… κοριτσίστικες ανησυχίες. Φυσικά είναι από τα λίγα περιοδικά που «έζησαν» με την πάροδο του χρόνου, ενώ τα παλιά τεύχη είναι από τα πιο διαχρονικά που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. «ΜΑΝΙΝΑ» Η Μανίνα έκανε θραύση στη δεκαετία του '80 αποτελώντας το αντίπαλο δέος της Κατερίνας. Η ιστορία της «Έμμα» καθήλωνε τις κορασίδες και αποτελούσε τον βασικό λόγο αγοράς του περιοδικού. Ακόμα και τα αγόρια της οικογένειας έριχναν κλεφτές ματιές στις αφίσες της Μανίνας. Κυκλοφόρησε το 1972 και η έκδοση ανεστάλη το 1992. Απευθυνόταν κυρίως σε κορίτσια ηλικίας 8-15 ετών και αρχικά περιελάμβανε πολλές εικονογραφημένες ιστορίες από ξένους εκδοτικούς οίκους. Με την πάροδο του χρόνου προστέθηκαν στην ύλη του διάφορα ένθετα αφιερώματα αλλά και πολλές προσφορές. Οι ιστορίες άγγιζαν σύγχρονα θέματα της καθημερινότητας που είχαν κοινωνικές προεκτάσεις και απέφευγαν τις ακρότητες. Στο γεγονός αυτό οφείλονταν η επιτυχία που γνώρισε το περιοδικό, επιτυγχάνοντας στην κορύφωσή του τον αριθμό των 140.000 αντιτύπων κάθε εβδομάδα. «ΜΠΛΕΚ» Το… Ευαγγέλιο των αγοριών τη δεκαετία’80! Κάθε Τετάρτη γινόταν χαμός στα ψιλικατζίδικα αφού όλοι (ελάχιστες οι εξαιρέσεις) έδιναν το χαρτζιλίκι τους για να απολαύσουν το ανανεωμένο και ποικίλης ύλης, Μπλεκ! Να διαβάσουν για το παιδί-πάνθηρα. Τις ιστορίες του τερματοφύλακα-γιατρού, Μπεν Λήπερ. Τα γκολ του Τζίμι Γκραντ. Κούτσα-κούτσα προς τη δόξα. Τον γάτο. Τον Ρόι των Ρόβερς. Τον Μπλεκ, τον Ρόντι και τον καθηγητή Mυστήριο. Και ένα σωρό ακόμα ιστορίες που μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Και φυσικά το περιοδικό ήταν εμπλουτισμένο με πλούσια και πρωτότυπα δώρα για την εποχή. Σιδερότυπα, αφίσες, χαλκομανίες, αυτοκόλλητα, χαρτοκοπτικές, αφιερώματα, άλμπουμ με χαρτάκια τα οποία κολλούσαν με.. UHU. Το περιοδικό ήρθε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ωστόσο το μεγάλο «μπαμ» έγινε στα… χρυσά 80’s όπου γνώρισε και τη μεγαλύτερη άνθιση με την ανανεωμένη μορφή του. «ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΤΕΡΙΝΑ» Στα τέλη της δεκαετίας του '70 έκανε την εμφάνιση της η «Σούπερ Κατερίνα» αποτελώντας προέκταση της «Κατερίνας». Σε αντίθεση με την τελευταία, η «Σούπερ Κατερίνα» κυκλοφορούσε κάθε μήνα, ενώ διαβάζονταν και από μεγαλύτερες ηλικίες. Η «Σούπερ Κατερίνα» ήταν σε μεγαλύτερες διαστάσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα περιοδικά τσέπης και φιλοξενούσε θέματα ομορφιάς, μόδας, υγείας, αλλά και ρεπορτάζ για τους σταρ της εποχής. Στο πρώτο εξώφυλλο της «Σούπερ Κατερίνας» εμφανίστηκε ο Τζον Τραβόλτα κάνοντας το περιοδικό να πουλήσει στην Αθήνα περίπου 70.000 αντίτυπα και άλλα τόσα στην επαρχία. Αναφέρεται ότι από εκεί εμφανίστηκε μετά και η ατάκα των παιδιών «Είναι σούπερ!». Οι σελίδες αρχικά ήταν ασπρόμαυρες, εκτός από τα κεντρικά σαλόνια που τα κοσμούσαν αφίσες, ενώ κάποια κεντρικά θέματα κάποιες φορές ήταν έγχρωμα. Το 1980 η «Σούπερ Κατερίνα» βγάζει για πρώτη φορά σιδερότυπα τα οποία σημειώνουν μεγάλη επιτυχία. Το 1989 η «Σούπερ Κατερίνα» γίνεται έγχρωμη (από 50 έγχρωμες σελίδες γίνονται 180, το σύνολο του περιοδικού). Τον πρώτο καιρό το εφηβικό περιοδικό, αν και κυρίως για κορίτσια, απευθυνόταν και στα δύο φύλα, αλλά στην πορεία, το 1995, η Κατερίνα Ανεμοδουρά αποφάσισε να το στρέψει αποκλειστικά στο κοριτσίστικο εφηβικό κοινό. Συχνά το περιοδικό συνοδεύονταν από δώρα, όπως βραχιόλια, κολιέ και τσιμπιδάκια για τα μαλλιά. «ΒΑΒΟΥΡΑ» Μία λέξη μπορούσε να χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο περιοδικό! Γέλιο! Γέλιο και μόνο γέλιο. Πρωτοήρθε στην Ελλάδα το 1981 και από τη στιγμή που έγινε εβδομαδιαίο και μετά, κυκλοφορούσε κάθε Παρασκευή. Όπως βλέπετε και στον υπότιτλο του πρωτοσέλιδου ήταν το «εβδομαδιαίο περιοδικό της πλάκας» και σχεδόν όλοι ξεκινούσαν την ανάγνωσή του από το τέλος. Η «Οδός Τρέλας 13» ήταν… όλα τα λεφτά και φιλοξενούνταν πάντα στο οπισθόφυλλο του περιοδικού, ενώ οι εσωτερικές σελίδες ήταν ασπρόμαυρες με… ξεκαρδιστικές ιστορίες. Για την ακρίβεια μεταφράσεις από τα Αγγλικά περιοδικά Beano, Buster, ενώ δεν έλειπαν και αναδημοσιεύσεις από Ισπανικά κόμικς, όπως οι Zippy y Zappe. Η Βαβούρα «άγγιξε» τα 400 τεύχη και ανάμεσα στις ιστορίες που ξεχώριζαν ήταν και η Τρίξι που εξαφανίζεται, ο βουλομάτης, ο φίτσουλας, ο Πόνγκο, ο Βρωμιάρης, ο άτυχος, Σουήνι, o υπερφυσικός μπεμπές, οι πλούσιοι, τα αεριωθούμενα παπούτσια, ο χερούκλας και πολλές ακόμα… «ΑΓΟΡΙ» Το περιοδικό «Αγόρι» έχει περάσει πλέον στη σφαίρα του «θρύλου». Κατά γενική ομολογία μαζί με τον «Μπλεκ» αποτελούν τα πιο δημοφιλή περιοδικά της εποχής. Δεν νοείται να γαλουχήθηκες στα 80's και να μην ξεφύλλισες το «Αγόρι». Εκεί θα είδες τις πρώτες αφίσες των Iron Maiden, τα άρθρα του Γιάννη Κουτουβού, συναρπαστικά ποδοσφαιρικά κόμικς, ποδοσφαιρικές αφίσες και χαλκομανίες. Εκεί διαβάσαμε και μία από τις πιο πιασάρικες ποδοσφαιρικές ιστορίες. Εκείνη του «Γκρεγκ του Κανονιέρη», ο οποίος από εξαιρετικά αδύναμος ποδοσφαιριστής γινόταν σταρ παγκόσμιας κλάσης όταν έτρωγε τα μαγικά χόρτα. Πρωτοεκδόθηκε ως «Δυναμικό Αγόρι» στις 26 Ιουλίου 1975 μέχρι τον Μάιο του 1977 και εν συνεχεία έως τις αρχές της δεκαετίας του '90 με τον τίτλο «Αγόρι». Στο περιοδικό παρουσιάστηκαν σειρές κόμικς όπως τα «Ελ Ζαμπάτο», «Δικαστής Ντρεντ» και ο «Ρόι της Ρόβερς» που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Στο «Αγόρι» επίσης διάβαζες τα: «Τζόνυ Ρεντ», «Φρικιά», «Ο Πολεμιστής του Κομπιούτερ», «Σλέιν», «Τζακ ο Τίγρης», «Τζίμυ ο Κεραυνός», «Το 13ο Πάτωμα», «Νταν Ντέαρ (Νταν ο Τολμηρός), «Η Προσωπίδα του Κακού», «Ιβανόης», «Πέτρος ο Νεκροθάφτης». «ΣΕΡΑΦΙΝΟ» Ένα… ανθρωπόμορφο καγκουρό (αν και για κάποιους ήταν… ανθρωπόμορφος σκύλος) έμελλε να κερδίσει τις καρδιές των παιδιών (κυρίως) την δεκαετία του ’70. Ο Σεραφίνο ήταν δημιούργημα του Ιταλού σχεδιαστή Egidio Gherlizza (πιο γνωστός ως Τσιαμπίνο) και αποτελούσε έναν φτωχό, άστεγο και… πεινασμένο ήρωα, πλην όμως κι έναν καλόκαρδο (με την καλή έννοια) αλήτη. Αν και υπήρχαν ιστορίες που έβγαζαν γέλιο, η γενική αίσθηση που άφηνε το εν λόγω περιοδικό ήταν μελαγχολική και στενάχωρη. Πάντα μοιραζόταν το φαγητό που έβρισκε με τους… υπόλοιπους φτωχούς φίλους του, ενώ ήταν χαρακτηριστική η αδυναμία του στα… κοτόπουλα. Οι περισσότερες σελίδες ήταν ασπρόμαυρες, ενώ οι περισσότερες ιστορίες είχαν ως meeting point τα χαρτόκουτα κάτω από τη γέφυρα όπου ήταν το «σπίτι» του Σεραφίνο. Το περιοδικό ήταν εβδομαδιαίο και κυκλοφορούσε κάθε Τετάρτη, ενώ στην Ελλάδα έμεινε μέχρι το 1992. Ουσιαστικά μέχρι τη στιγμή που… αποσύρθηκε ο δημιουργός του από την ενεργό δράση, έγραφε πολύ λιγότερες ιστορίες και τρία χρόνια αργότερα έφυγε από τη ζωή. «ΓΚΟΛ» H Ελληνικές Εκδόσεις ΕΠΕ κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του '80 το περιοδικό «Γκολ» με αμιγώς ποδοσφαιρικές ιστορίες. Οι ποδοσφαιρόφιλοι της εποχής το στήριξαν απολαμβάνοντας τις πρωτότυπες ιστορίες του. Το πρώτο τεύχος το οποίο συνέπεσε παραμονές Eυρωμπάσκετ '87 φιλοξενούσε συνέντευξη του «Ευρωκόουτς», Κώστα Πολίτη που δήλωνε πως στόχος της Εθνικής είναι η 5η θέση! Το «Γκολ» μας λείπει, καθώς εκεί διαβάσαμε για σειρές κόμικς όπως ήταν «Ο Γρουσούζης», η «Ιστορία του Ίαν Ρας», για τον «Θρύλο-Βραζιλιάνο κυνηγό Αγκοστίνο Ντα Σίλβα», το φτωχόπαιδο «Τουίστι», τον «Κιντ Κοξ», «οι 11 Φυλακισμένοι», «Ταξιαρχία του Σαίνη», «Νίπερ» και «η βολίδα του Ρόι». Δεν ξεχνάμε επίσης την συνέντευξη του Νίκου Αναστόπουλου που τότε αγωνιζόνταν στην Αβελίνο». «ΠΟΠΑΫ» Από τους πιο παλιούς ήρωες των παιδικών -και όχι μόνο- χρόνων. Ο Ποπάυ πήρε το όνομά του επειδή το ένα του μάτι ήταν κλειστό (Pop-eye) και συντρόφευε την πιτσιρικαρία στην Ελλάδα από τη δεκαετία του '70 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 απαριθμώντας 1.114 τεύχη! Ο γνωστός και μη εξαιρετέος ναύτης ήταν φυσικά ο ήρωας του εν λόγω κόμικ, έχοντας ως σήμα... κατατεθέν τη δύναμη που έπαιρνε από το σπανάκι. Στο πλευρό του είχε την αγαπημένη του Όλιβ, την οποία... ορέγονταν και ο μεγάλος του αντίπαλος, Μπρούτο. Έχοντας στο πλευρό του τη μητέρα του, την γριά μάγισσα! Από το κόμικ του Ποπάυ γνωρίσαμε και τον αχόρταγο Πόλντο που καταβρόχθιζε το ένα χάμπουργκερ μετά το άλλο (πάντα από... κέρασμα!) δίνοντας και το στίγμα για την... λαίλαπα των φαστ φουντ που θα ακολουθούσε. Φυσικά, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον καλοκάγαθο γίγαντα Γκρισίνο, στον Ρεβυθούλη, στη φυλή των σατανικών νάνων ονόματι 'Μινγκς', στον τηλεπαθητικό του σκύλο, τον Τζιπ, όπως επίσης και στους... γονείς του Ποπάυ. Σχεδιαστής του ήταν ο Αμερικανός Έλζι Κράισλερ Σίγκαρ και έκανε... ντεμπούτο το 1929 μέσα από τις σελίδες των εφημερίδων. «ΤΙΡΑΜΟΛΑ» Ο Τιραμόλα ήταν ένας χαρακτήρας κόμικ, ο οποίος είχε σώμα φτιαγμένο από καουτσούκ με αποτέλεσμα να εκτείνει τα μέλη του κατά το δοκούν! Εξ ου και η φράση σε όποιον εντυπωσίαζε με τις δεξιότητες του: «Ο Τιραμόλα είσαι;». Έτσι μάλιστα αποκαλούσαν τον Νίκο Βαμβακούλα! Επρόκειτο για ένα απλό σχέδιο, με μαύρες γραμμές για σώμα, οβάλ πρόσωπο, έναν κύλινδρο για μύτη και ημίψηλο καπέλο. Τα κόμικς του Τιραμόλα κυκλοφόρησαν στην Ιταλία για αρκετά χρόνια και υπήρχαν στην αγορά μέχρι τη δεκαετία του '80. Στη δεκαετία του '90 το κόμικ έγινε ξανά της μόδας και κυκλοφόρησε από άλλες εκδόσεις, με νέες ιστορίες και μοντέρνο σχέδιο, χωρίς όμως επιτυχία. Στην Ελλάδα το περιοδικό πρωτοκυκλοφόρησε το 1970, από τον εκδοτικό οίκο Καμπανά. Στο περιοδικό εμφανίζονταν εκτός από τον Τιραμόλα και άλλοι ήρωες, όπως οι Πέπο και Κάρλο, ο λύκος Πουγκατσώφ, ο ινδιάνος Καριμπού και ο υπερήρωας Μίστερ Ματζέστικ. «ΤΡΟΥΕΝΟ» Μαζί με το Μπλεκ και το Αγόρι συμπλήρωνε την τριάδα των αγορίστικων περιοδικών που είχαν εφάμιλλη ύλη. Βέβαια υστερούσε σε σχέση με τα άλλα δύο (Μπλεκ, Αγόρι, Τρουένο η δική μου σειρά) ωστόσο περιείχε αυτοτελείς ιστορίες και δώρο μία αφίσα. Ο Τρουένο ήταν ο βασικός ήρωας του περιοδικού, ένας ιππότης στον ευρωπαϊκό μεσαίωνα έχοντας στο πλάι του την Σίγκριντ, τον Κρίσπιν και τον Γολιάθ. Συνήθως ήταν εκείνος που κοσμούσε το εξώφυλλο, αν και μερικές φορές έμπαιναν «σφήνα» ποδοσφαιριστές, καλλιτέχνες ή κάποια άλλη ιστορία. Από τις καλές ιστορίες ήταν ο Δικαστής Ντρεντ, ο Στρατιώτης Φάντασμα, ο Φτερωτός Τζάκσον, ο Υπερφυσικός Μπεμπές, ο Μεγάλος Ντετέκτιβ, ενώ πρωτοεμφανίστηκε στο Τρουένο και ο ποδοσφαιριστής Μπίλι Ντέην (πριν... μετακομίσει στο Γκολ) και τα μαγικά παπούτσια του Μπίλι. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1977 και σταμάτησε στις αρχές της δεκαετίας του '90. «ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ & ΟΜΠΡΑΞ» Το δημοφιλές περιοδικό Περιπέτεια φιλοξενούσε ιστορίες του Λοχαγού Μαρκ αλλά και του Όμπραξ σε διαστάσεις τσέπης. Οι περιπέτειες του Μαρκ εκδόθηκαν με ιδιαίτερη επιτυχία σε τρεις τουλάχιστον ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ιταλία φυσικά ("Il Commandante Mark") και στη Γαλλία ("Captain Swing") ως αυτόνομη έκδοση και στην Ελλάδα, αρχικά από τις εκδόσεις Φλεβοτόμου (Κάπτεν Σουίνγκ) και στη συνέχεια από τις εκδόσεις του Στ. Ανεμοδουρά στα έντυπα "Όμπραξ" (1971) και "Περιπέτεια" (1983). Ο Μαρκ είναι ένας μελαχρινός και μυώδης αξιωματικός του στρατού των Αμερικανικών αποίκων που μάχονται για την ελευθερία. Το άντρο του βρίσκεται στη Λίμνη Οντάριο και είναι ένα φρούριο χτισμένο πάνω σε μικρή νησίδα, στο κέντρο της λίμνης. Στον αγώνα του, πλαισιώνεται από δυο βασικούς συμπρωταγωνιστές, τον ινδιάνο Θλιμμένο Μπούφο και τον γενειοφόρο Μίστερ Μπλουφ, που τον συνδράμουν στις διάφορες περιπέτειες του. Το στρατόπεδο των "Λύκων" προστατεύεται από το μικρό στόλο που έχει επικεφαλής τον πρώην πειρατή «Καπετάν-Γάντζο», ενώ η μνηστή του Λοχαγού Μαρκ ονομάζεται «Μπέτυ» και ζει στο φρούριο, μαγειρεύοντας νόστιμα πιάτα για τον αγαπημένο της και τους υπόλοιπους μαχητές. Ουσιαστικά ο Μαρκ είναι ορφανός, καθώς ο πατέρας του, προσπαθώντας να τον σώσει από ένα ναυάγιο όταν ήταν μωρό, πνίγηκε και ο Μαρκ μεγάλωσε στα χέρια πατριού, που του δίδαξε γραφή, ανάγνωση και τον εκπαίδευσε στη χρήση όπλων, με συνέπεια να εξελιχθεί σε δεινό ξιφομάχο. Μετά το θάνατο και του πατριού του, ο Μαρκ εντάχθηκε στον αμερικανικό στρατό και έγινε ένας από τους ηγέτες των επαναστατών. O «Όμπραξ» ήταν εβδομαδιαίο περιοδικό κόμικς που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα στα μέσα του 1971 και η έκδοσή του διακόπηκε 4,5 χρόνια αργότερα. Το 1983 μάλιστα επανέλαβε ουσιαστικά την έκδοση του περιοδικού με νέο εβδομαδιαίο τίτλο (σαν «Περιπέτεια» πλέον), του οποία η έκδοση συνεχίστηκε (τόσο με επταήμερη συχνότητα, όσο και υπό μορφή μηνιαίων τόμων) έως και τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στις ΗΠΑ, κοντά στα Μεξικανικά σύνορα, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Αναφέρεται σε ένα δυναμικό κοκκινομάλη πιστολέρο, ο οποίος βρίσκεται σε συνεχείς μυστικές αποστολές εναντίον κάθε είδους εγκληματιών. Χρησιμοποιεί εκπληκτικές μεταμφιέσεις, οι οποίες ξεγελούν εχθρούς και φίλους. Στο πλευρό του έχει δύο πιστούς συντρόφους, έναν αριστοκράτη χαρτοπαίκτη που ονομάζεται «Βαρώνος» και τον αιωνίως πεινασμένο και άξεστο «Φαγάνα». «ΜΙΚΙ ΜΑΟΥΣ» Δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος σε όλον τον κόσμο που να μην έχει ξεφυλλίσει ένα «Μίκι Μάους» ή να μην ξέρει τι εστί... Μίκι Μάους. Ο πιο διάσημος χαρακτήρας που έκανε την εμφάνισή του τον Νοέμβριο του 1928 χάρη στη πένα του Ουόλτ Ντίσνεϊ. Το κόμικ ήρθε στην Ελλάδα την 1η Ιουλίου 1966 από τις εκδόσεις Τερζόπουλου και έμελλε να γνωρίσει τεράστια επιτυχία. Η πρώτη του τιμή ήταν στις 3 δραχμές και περιείχε 52 σελίδες. Τον Μίκι συντρόφευε μια ολόκληρη παρέα χαρακτήρων, όπως η Μίνι, ο Γκούφη, ο Πλούτο, ο Ντόναλντ, οι Χιούη-Λιούι-Ντιούι, η Κλάρα, ο Γκαστόνε, ο Θείος Σκρουτζ, ο Κύρος Γρανάζης, η Μάτζικα Ντε Σπελ, ο Μαύρος Πητ, ο Φέθρυ, οι Μουργόλυκοι, ο Ρόμπαξ και πολλοί ακόμα. Στην Ελλάδα η συμπλήρωση των 2.000 γιορτάστηκε με διάφορες εκδηλώσεις, ενώ στα 40 χρόνια (30 Ιουνίου 2006), εκδόθηκε ένα ακόμη συλλεκτικό τεύχος, 548 σελίδων. Τον Σεπτέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος, ενώ τον Ιούνιο του 2014 έγινε η επανακυκλοφορία με την τιμή του σήμερα να βρίσκεται στο 1,90€. «ΠΙΝΟΚΙΟ» Το εβδομαδιαίο εικονογραφημένο περιοδικό «Πινόκιο» περιελάμβανε ιστορίες του γνωστού ήρωα που η μύτη του μεγαλώνει όταν λέει ψέματα. Το περιοδικό γνώρισε 4 εκδοτικές περιόδους ξεκινώντας από το 1975, ενώ οι 2 τελευταίες (91' και 04') είναι τετράχρωμες. Μια εναλλακτική εκδοτική προσπάθεια που είχε πολλούς υποστηρικτές. «ΣΟΥΠΕΡ ΜΙΚΙ» Το «Σούπερ Μίκι» σε αντίθεση με το «Μίκι Μάους» κυκλοφορούσε σε μεγάλο μέγεθος με τις ιστορίες του να αφορούν τον Μίκι Μάους, τον Ντόναλντ Ντακ, τον Σκρουτζ και τους Μουργολύκους. Στο «Σούπερ Μίκι» μπορούσες να βρεις σπαζοκεφαλιές, παιχνίδια γνώσεων, quiz, Sudoku, διαγωνισμούς και κρυπτόλεξα. «ΣΟΥΠΕΡ ΜΠΟΫ» Από τα λιγότερο γνωστά περιοδικά της δεκαετίας του '80. Για την ακρίβεια κυκλοφόρησαν 88 τεύχη από το 1983 μέχρι και το 1985. Συνήθως στο εξώφυλλο υπήρχαν ιστορίες με αυτοκίνητα, ενώ μεγάλο μερίδιο έκλεβαν οι Ντιουκς και το Star Wars. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπήρχε ιστορία «η επιστροφή του Τζεντάι» (ναι, 'των Τζεντάι' είναι το σωστό, αλλά μέσα στις σελίδες έτσι το έγραφαν) ενώ από τις must ιστορίες ήταν «οι Κάσερς», τα... πρωτοεμφανιζόμενα στην Ελλάδα «Στρουμφάκια», όπως και «οι Οδοστρωτήρες». Οι αφίσες φιλοξενούσαν περισσότερο μηχανοκίνητα, ενώ είχε επανακυκλοφορήσει ως δώρο μαζί με το Μπλεκ στα τέλη της δεκαετίας του '80. Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε τη κυκλοφορία και πολλών ακόμα περιοδικών, όπως τα Κλασικά, το Κόμιξ, τον Μικρό Σερίφη, το Αλμανάκο, τον Σούπερμαν, τον Σπάιντερμαν, τον Μπόζο, την Πάτι, τον Φελίξ, το σατιρικό MAD, το Πεπίτο, το Βαβέλ, τους Τομ και Τζέρι, την Μικρή Λουλού, τον Ζαγκόρ, τον Κόναν και πολλά ακόμα... ΥΓ: Για να σας προλάβουμε: Επίτηδες δεν έχουμε συμπεριλάβει τον Ερικ Καστέλ, τον Λούκι Λουκ, τον Αστερίξ, το Storm που ήταν κλασσικότατα κόμικς της εποχής. Απλά η επιλογή έγινε για τα εικονογραφημένα τσέπης (όπως τα αποκαλούσαν) ενώ οι εκδόσεις των συγκεκριμένων ήταν αρκετά μεγάλες! Περιμένουμε τις δικές σας προτιμήσεις για τα περιοδικά που σημάδεψαν τα δικά σας παιδικά χρόνια. Και το σχετικό link... Σημείωση δική μου. Το άρθρο έχει κάποια λαθάκια, όπως ότι το Σούπερ Μίκυ περιείχε Sudoku (!), ότι οι ιστορίες Κασέρς και Οδοστρωτήρες στο Σούπερ Μπόϋ είναι διαφορετικές (η ίδια ιστορία ήταν), Ο Ρόι των Ρόβερς στο Μπλεκ κλπ...
  23. Ένα χρόνο μετά την έκδοση του επιτυχημένου βιβλίου, “ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ”που ξύπνησε όμορφες μνήμες στους αναγνώστες περασμένων δεκαετιών, οι Εκδόσεις Μικρός Ηρως ετοίμασαν την έκδοση ενός δεύτερου βιβλίου που αποτελεί την συνέχεια με αυτοτελείς ιστορίες .Με 15 από τους πιο εμβληματικότερους ήρωες αυτής της μακράς εκδοτικής περιόδου (1951-2016) εμφανίζονται μέσα από σπάνιες ή αδημοσίευτες ιστορίες! Η ύλη του βιβλίου χωρίζεται σε δυο περιόδους: στην πρώτη (1951-1968) παρουσιάζονται τα καταληκτικά τεύχη των αφηγημάτων «Υπεράνθρωπος», «Τάργκα», «Μικρός Ήρως», «Ταγκόρ», «Μικρός Ιππότης», «Μικρός Μπουρλοτιέρης» και «Γκρέκο» κατά χρονολογική σειρά έκδοσης τους. Στη δεύτερη (1969-2016) παρουσιάζονται σπάνιες ή αδημοσίευτες περιπέτειες των «Μπλεκ», «Μαρκ», «Ζαγκόρ», «Μίστερ Νο», «Κάπταιν Μίκι», «Τεξ», «Δίκαιος» και «Κοκομπίλ» Η επιλογή των ιστοριών οφείλεται στους συγγραφείς Γιώργο Βλάχο (α’ περίοδος) και Νίκο Νικολαΐδη (β’ περίοδος), οι οποίοι επιμελήθηκαν και τα σύντομα εισαγωγικά σημειώματα του κάθε αναγνώσματος της περιόδου τους. Ο Κώστας Φραγκιαδάκης εικονογράφησε με νέα σκίτσα τις ιστορίες της επτάδας των αναγνωσμάτων της α’ περιόδου, εκτός από τα εξώφυλλα, καθώς κρατήθηκαν τα πρωτότυπα της πρώτης έκδοσης αποτίοντας, με αυτό τον τρόπο, φόρο τιμής στον εικονογράφο Βύρωνα Απτόσογλου. Ένα βιβλίο που αξίζει να έχει κανείς. Υ.Γ.1 Το παρών βιβλίο το "ανέβασα " εδώ γιατί τα κόμικς είναι κάτι πιο λίγο από 200 σελίδες και το κείμενο περίπου πιο λίγο από 170 . Υ.Γ.2 Το παράπονο του Φλοκ στο πρώτο βιβλίο εισακούστηκε και στο παρών ο εκδότης ευχαριστεί τη Λέσχη για τη βοήθειά της.
  24. Το άρθρο δεν γράφει κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει, αλλά η μεγάλη είδηση βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο. Υπάρχει και διαγωνισμός στο τέλος του άρθρου (το κέρασμα που αναφέρεται στην τρίτη παράγραφο), τον οποίο μπορείτε να δείτε στη σελίδα της πηγής. Μα την αρκούδα… ο Μπλεκ έγινε 62 ετών! O ξανθομάλλης μαχητής Μπλεκ έσβησε... 62 κεράκια και το G-Weekend Journal σας θυμίζει την ιστορία του θρυλικού περιοδικού! Την περασμένη Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου, ο Μπλεκ έκλεισε τα 62! Ήταν ακριβώς πριν από τόσα χρόνια που στην γειτονική Ιταλία, η συλλογική ομάδα των δημιουργών EsseGesse {G. Sinchetto, D. Guzzon και P. Sartoris) εμπνεύστηκε τον “Ξανθό Γίγα”, έναν Αμερικανό αγωνιστή, που με μόνα ουσιαστικά όπλα τις γροθιές και το μυαλό του, πολεμά για την ελευθερία ενάντια στον αγγλικό ζυγό. Με την ευκαιρία των... γενεθλίων ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, η συνέχεια της οικογένειας που έφερε το θρυλικό περιοδικό στην Ελλάδα γράφει στο Gazzetta Weekend Journal για το πως ο «Μπλεκ» πέρασε τα... σύνορα και για περισσότερες από 3 δεκαετίες κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό της χώρας μας! Μάλιστα επειδή όπως είπαμε ο Μπλεκ έχει γενέθλια στο... φινάλε κερνάει και τους αναγνώστες του Gazzetta... Όχι γλυκά. Φτάσετε ως το τέλος του κειμένου και θα μάθετε... «Ο Μπλεκ αποτέλεσε πρότυπο, το σύμβολο της συνεχούς μάχης για τη μη υποταγή. Οι δομημένες ιστορίες του δίδαξαν ήθος, αυταπάρνηση, αυτοθυσία, σεβασμό στον εχθρό και ανιδιοτέλεια. Πλαισιωμένος από τον ευφυή (και πεινάλα…) Καθηγητή Μυστήριο και τον σκανταλιάρη Ρόντυ, ο Μπλεκ συντρόφεψε τρεις γενιές αναγνωστών, από τα τέλη της δεκαετίας του 50’ μέχρι και σήμερα, σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Κάτι που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι η μορφή του Μπλεκ έχει τα χαρακτηριστικά του ηθοποιού Errol Flynn (1909-1959). Στην πραγματικότητα, η βασική σύλληψη του ήρωα έγινε ένα χρόνο νωρίτερα από την αρχική του έκδοση, το 1953, όταν οι EsseGesse δημιούργησαν το Il Piccolo Trapper, με βασικό χαρακτήρα τον νεαρό κυνηγό Ρόντυ ο οποίος βρίσκεται υπό τη σκέπη του μεσήλικα Blek Macigno. Το κόμικ συνάντησε επιτυχία και η ομάδα προχώρησε στη δημιουργία ενός νέου κόμικς το 1954, όπου ο Ρόντυ θα παρέμενε και θα πλαισίωνε πια το νέο τους ήρωα. Και έτσι γεννήθηκε ο Μπλεκ. Το κόμικ συνάντησε εξαιρετική επιτυχία τις δεκαετίες του 50’ και 60’ στην Ιταλία (πωλήσεις 400.000 φύλλα/τεύχος) και στη Γαλλία (ιστορίες του Μπλεκ φιλοξενήθηκαν στο περιοδικό KIWI, με πωλήσεις περίπου 300.000 φύλλα/τεύχος). Ο Μπλεκ στην Ελλάδα Η πρώτη εμφάνιση του Μπλεκ στην Ελλάδα έγινε την Τετάρτη 25 Ιουνίου 1969, όταν ο συγγραφέας και εκδότης Στέλιος Ανεμοδουράς, έχοντας σταματήσει την κυκλοφορία του Μικρού Ήρωα, ψάχνει ένα νέο χαρακτήρα που δεν θα εμποδιζόταν από τη λογοκρισία του τότε καθεστώτος. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ήταν το 1969 και κυβερνούσε την Ελλάδα η χούντα των συνταγματαρχών, που τώρα έχουν μόνιμη κατοικία τις φυλακές Κορυδαλλού! Η λογοκρισία της χούντας έκοβε, σε περιοδικά και εφημερίδες, κάθε κείμενο που μιλούσε για Ελευθερία! Γι’ αυτό και είχε απαγορεύσει την κυκλοφορία του περιοδικού «Μικρός Ήρως», που μιλούσε για τους αγώνες τριών παιδιών στην κατοχή κατά των κατακτητών! Είχαν όμως οι δικτάτορες και το ευαίσθητο σημείο τους! Αυτό ήταν η... Αμερική! Κάθε τι που προερχόταν από την Αμερική ήταν γι’ αυτούς σεβαστό και αποδεκτό! Ακόμα και... φάπες τους έριχναν οι Αμερικάνοι και εκείνοι έλεγαν «ευχαριστώ!». Σκέφτηκα λοιπόν: αν βρω ένα ανάγνωσμα, όπου να αγωνίζονται για την Ελευθερία οι Αμερικάνοι, η λογοκρισία της χούντας δε θα μου το απαγορεύσει! Πήγα τότε στο εξωτερικό, έψαξα και βρήκα τις ιστορίες του Μπλεκ, που είναι ιστορίες από τον αγώνα των Αμερικάνων για την απελευθέρωση τους από το ζυγό των Άγγλων. Και, για τη χούντα ο Μπλεκ, σαν Αμερικάνος, επιτρεπόταν να λέει πράγματα που απαγορεύονταν στα χείλη ενός Έλληνα! Αυτοί είναι οι παραλογισμοί των δικτατόρων, παιδιά! Έτσι γεννήθηκε στην Ελλάδα ο «Μπλεκ», και χάρη στις ωραίες εικόνες του και τα υπέροχα κείμενα του, έκανε το περιοδικό σας το πρώτο σε κυκλοφορία σε όλη την ιστορία των ελληνικών νεανικών περιοδικών!». (Στέλιος Ανεμοδουράς [1917-2000]. Περιοδικό «Μπλεκ» #235 [20 Ιουνίου 1984]). Πολύ σύντομα ο Μπλεκ σημείωσε εξαιρετικά υψηλές πωλήσεις (το περιοδικό έφτανε και ξεπερνούσε πολλές φορές τα 100.000 φύλλα την εβδομάδα!!!) και έγινε το Νο 1 ελληνικό εφηβικό περιοδικό εκείνης της περιόδου. Η διαδρομή του Ένα βασικό στοιχείο που δικαιολογεί και τη μακροβιότητα του αγαπημένου περιοδικού ήταν η προσαρμογή του στα δεδομένα κάθε εποχής. Αν θελήσουμε να αποτυπώσουμε τον αριθμό όλων των τευχών (και βιβλίων) που κυκλοφόρησαν με τον Μπλεκ (μαζί με το #35 του Νέου Μπλεκ που κυκλοφορεί στις 14/10 αλλά και τις 21 ιστορίες του Μπλεκ που φιλοξενήθηκαν στο περιοδικό ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ από τον Ιανουάριο του 1987) τότε θα φτάσουμε στο νούμερο των 1.587 τευχών. Πραγματικά εντυπωσιακό νούμερο που ελάχιστα έντυπα έχουν πετύχει, ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο! Πώς ξεκίνησε όμως και πώς εξελίχθηκε το περιοδικό ανά τις δεκαετίες, για να φτάσει στη σημερινή του μορφή, όπου κυκλοφορεί ως Νέος Μπλεκ; Το #1 του Μπλεκ, όπως ανεφέραμε, κυκλοφόρησε στην Ελλάδα στις 25 Ιουνίου του 1969. Η έκδοση αυτή, σε μικρό σχήμα, έφτασε τα 341 τεύχη για να δώσει τη θέση της στο Μπλεκ μεγαλύτερου σχήματος για ακόμα 87 τεύχη. Το περιοδικό σε αυτή του μορφή περιλαμβάνει και άλλους ήρωες όπως Ρίνγκο, Τομ, Ροκ ο Αόρατος κλπ. Παράλληλα, τον Ιούλιο του 1970 και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, κυκλοφορούν αντίστοιχα ο Μπλεκ των Διακοπών (2 τεύχη) και ο Μεγάλος Μπλεκ (75 τεύχη). Τον Σεπτέμβριο του 1977 ο Μπλεκ γίνεται Νέος Δυναμικός, με σημαντικές αλλαγές στην ύλη, περικοπές σε βασικές ιστορίες (π.χ. Μπλεκ και Ρίνγκο) και πολλές μικρές ιστορίες, ενώ τα εξώφυλλα γίνονται πιο σύνθετα και απεικονίζουν, πολύ συχνά, αθλητές και τηλεοπτικούς αστέρες. Ο Νέος Δυναμικός Μπλεκ θα φτάσει τα 120 τεύχη (είχε νέα αρίθμηση) για να τον διαδεχτεί η Νέα Περίοδος του Μπλεκ, στα τέλη του 1979 (756 τεύχη), που αποτελεί τη μακροβιότερη στην μακρόχρονη πορεία του. Μετά από σχεδόν 11 χρόνια κυκλοφορίας, ο Μπλεκ γίνεται πια ένα πολυπεριοδικό, πιο «παχύς», με προσφορές, ένθετα, δώρα, αφίσες και με αρκετή θεματολογία γύρω από τα ενδιαφέροντα των εφήβων της εποχής (αθλητισμός, κινηματογράφος, τεχνολογία). Το τέλος αυτής της περιόδου συνδέεται με την απαρχή του τέλους των εβδομαδιαίων εφηβικών περιοδικών. Τον Ιούνιο του 1994, ο Μπλεκ της Νέας Περιόδου θα σταματήσει, για να δώσει τη σκυτάλη σε διάφορες μορφές μηνιαίων Μπλεκ [(Μπλεκ Δ’ Περιόδου (9 τεύχη), Έξτρα Μπλεκ (8 τεύχη)], με επικρατέστερη τον Συλλεκτικό Μπλεκ, που έφτασε τα 125 τεύχη και σταμάτησε τον Μάρτιο του 2010. Αξίζει να αναφέρουμε και την έκδοση του βιβλίου «Μπλεκ και οι... άλλοι», μια εξαιρετική μελέτη των Γ. Πολ. Παπαδάκη- Νικ. Δημ. Νικολαΐδη, για τον Μπλεκ αλλά και άλλους ήρωες εκείνης της περιόδου. Με μια παύση 4 ετών περίπου, ο «Ξανθός Γίγας» ξαναμπήκε στις ζωές μας με τη σημερινή του μορφή (ως Νέος Μπλεκ), και φιλοξενεί νέες, αδημοσίευτες ιστορίες του Μπλεκ, αλλά και άλλων ηρώων, όπως Ζαγκόρ, Λοχαγός Μαρκ, Τερματοφύλακας Γιατρός, Τομ, Ρόυ Ρέης, Νάθαν Νέβερ και Μάρτιν Μίστερι. Τέλος δεν πρέπει να παραλείψουμε τις συνεργασίες με εφημερίδες που φιλοξένησαν ως ένθετο, ειδικές εκδόσεις του Μπλεκ. Αναφερόμαστε στην Εφημερίδα των Συντακτών που το Νοέμβριο του 2015 φιλοξένησε το τεύχος «Σίμπυλ και Βανέσσα» και τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής που φιλοξένησε 6 υπέροχες ειδικές εκδόσεις του Μπλεκ το καλοκαίρι του 2016». Η ιστορία συνεχίζεται! Για τις εκδόσεις Ανεμοδουρά (C&C Publications) ο μύθος των θρυλικών ηρώων του παρελθόντος δεν σταμάτησε ποτέ... Αν και οι εποχές δεν ευνοούν, αν και το χαρτί αργοπεθαίνει για να δώσει τη θέση του στη νέα ψηφιακή εποχή, οι εικονογραφημένες εκδόσεις συνεχίζουν να επαναφέρουν όμορφες μνήμες σε ένα κοινό που γαλουχήθηκε, διάβασε, συγκινήθηκε και έζησε με όλους αυτούς τους ήρωες για πάνω από 6 δεκαετίες. Εκτός από το Νέο Μπλεκ, άλλα 2 ιστορικά έντυπα κυκλοφορούν στα περίπτερα στις αρχές κάθε μήνα. Πρόκειται για το Μικρό Ήρωα, το θρυλικό ανάγνωσμα (1953-1968) που γαλούχησε 3 γενιές αναγνωστών, και το Mister No και οι... άλλοι, που περιλαμβάνει τους ήρωες Μίστερ Νο, Τεξ, Μαρκ και Ντύλαν Ντογκ. Περισσότερες πληροφορίες για τις νέες εκδόσεις, παλαιότερα τεύχη και προσφορές μπορείτε να βρείτε και στο site www.ccpublic.gr. Δυο νέες εκδόσεις από τις εκδόσεις C&C Publications ετοιμάζονται και στις αρχές Δεκεμβρίου θα βρίσκονται στα περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία. Η πρώτη είναι το πολυαναμενόμενο Ζαγκόρ, σε μια νέα έκδοση 164 σελ. Το αγαπημένο «Πνεύμα με το τσεκούρι», που κυκλοφόρησε την περίοδο 1970-1975 ως εβδομαδιαίο περιοδικό, επιστρέφει σε διμηνιαία βάση, μαζί με άλλους αγαπημένους ήρωες που σηματοδότησαν τις περασμένες δεκαετίες: Κοκομπίλ, Δίκαιος, Κάπταιν Μίκι, Τζόννυ Λόγκαν, Ρίνγκο - και όλοι σε αδημοσίευτες ιστορίες! Η δεύτερη έκδοση είναι το νέο βιβλίο, που ουσιαστικά αποτελεί «συνέχεια» του βιβλίου «ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ». Πρόκειται για μια ανθολογία ιστοριών 15 εμβληματικών ηρώων των εκδόσεων Ανεμοδουρά, με τίτλο «ΗΡΩΕΣ-ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ», το οποίο χωρίζεται σε 2 βασικές περιόδους: την Α’, που περιλαμβάνει τα καταληκτικά τεύχη των αφηγημάτων «Υπεράνθρωπος», «Τάργκα», «Μικρός Ήρως», «Ταγκόρ», «Μικρός Ιππότης», «Μικρός Μπουρλοτιέρης» και «Γκρέκο» κατά χρονολογική σειρά έκδοσης τους. Και τη Β’, όπου παρουσιάζονται σπάνιες ή αδημοσίευτες περιπέτειες των «Μπλεκ», «Μαρκ», «Ζαγκόρ», «Μίστερ Νο», «Κάπταιν Μίκι», «Τεξ», «Δίκαιος» και «Κοκομπίλ». Πηγή
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.