Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'μπελάδες στις φυτείες'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Στην τελευταία του ιστορία ο Λούκι Λουκ επιχειρεί να αποκαταστήσει τη θέση των μαύρων χαρακτήρων στην ιστορία των γαλλοβελγικών κόμικς. Πριν από μερικά χρόνια ο Ζιλιέν Μπερζό, αφού είχε κλείσει έναν σύντομο επαγγελματικό κύκλο ως καθηγητής κινεζικής ιστορίας στο Παρίσι και είχε ξεκινήσει να δημοσιεύει ως σκιτσογράφος τις ιστορίες του στον γαλλικό Τύπο, έλαβε μία από τις πιο τιμητικές προτάσεις: να αναβιώσει το κλασικό κόμικ του Λούκι Λουκ. Το τρίτο του άλμπουμ, το οποίο υπογράφει ως Jul, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2019 στη Γαλλία με τίτλο «Un Cow-Boy dans le coton». Πρόσφατα μεταφράστηκε στα αγγλικά και στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 2020 με τίτλο «Μπελάδες στις φυτείες» από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ. Ο μοναχικός καουμπόι, χάρη στον νέο δημιουργό του, αποδίδει δικαιοσύνη στην κοινότητα των μαύρων αποκαθιστώντας τη θέση τους στην ιστορία των γαλλοβελγικών κόμικς. Ο Jul υπογράφει το «Μπελάδες στις φυτείες» παρουσιάζοντας στο εξώφυλλο – για πρώτη φορά ανάμεσα στα συνολικά 80 άλμπουμ Λούκι Λουκ – τον μαύρο συμπρωταγωνιστή του. Στη δική του ιστορία ο Λούκι Λουκ βρίσκεται απροσδόκητα ιδιοκτήτης μιας φυτείας βαμβακιού στη Λουιζιάνα. Οι προοδευτικές του απόψεις όμως τον φέρνουν αντιμέτωπο με τις συνήθειες των ντόπιων γαιοκτημόνων και της Κου Κλουξ Κλαν. Για να καταφέρει να ξεφύγει βρίσκει βοήθεια από τον μαύρο ομοσπονδιακό αστυνομικό, τον οποίο ο Jul τοποθετεί στην ιστορία ισότιμα με τον Λούκι Λουκ. Είναι υπαρκτό πρόσωπο, ο Μπας Ριβς, ο πρώτος μαύρος βοηθός σερίφη που υπηρέτησε τον νόμο στα δυτικά του ποταμού Μισισιπή. Σε όλες τις προηγούμενες ιστορίες του καουμπόι οι χαρακτήρες των μαύρων είχαν εμφανιστεί μόνο στο άλμπουμ «En Remontant le Mississippi» (στα ελληνικά «Η κούρσα του Μισισιπή»), το 1961. Οι δημιουργοί του Λούκι Λουκ, Μορίς και Γκοσινί, τους είχαν απεικονίσει ακολουθώντας ρατσιστικά στερεότυπα. Αντιδράσεις Το νέο άλμπουμ κυκλοφόρησε την εποχή που στη Γαλλία γινόταν έντονη συζήτηση για τη φυλή, την αστυνομική βία και την αποικιοκρατία, καθώς τμήματα του γαλλικού κατεστημένου επέκριναν το φυλετικό ζήτημα θεωρώντας ότι αποτελεί αμερικανική επίδραση. Και η προσπάθεια του Jul για μια αποαποικιοποίηση της ιστορίας του Λούκι Λουκ προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις. Μπας Ριβς Το δεξιάς ιδεολογίας περιοδικό «L' Incorrect» κατηγόρησε το νέο άλμπουμ ότι «εκπορνεύει τον μοναχικό καουμπόι με τις εμμονές του παρόντος» και μετατρέπει μία από τις σημαντικότερες φιγούρες των γαλλοβελγικών κόμικς και της παιδικής φαντασίας σε μια φιγούρα «τόσο φουσκωμένη με προοδευτικό δόγμα όσο μια σειρά του Netflix». Το έντυπο «Valeurs Actuelles», προσκείμενο στην πολιτική του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, παραπονέθηκε ότι οι λευκοί χαρακτήρες του βιβλίου ήταν «τραγελαφικά άσχημοι» και απεικονίζονταν να υποφέρουν από «χυδαία ηλιθιότητα και κακία». Ωστόσο το «Un Cow-Boy dans le coton» συγκέντρωσε ευνοϊκές κριτικές και ήταν το κόμικ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του περασμένου έτους – πουλώντας σχεδόν μισό εκατομμύριο αντίτυπα, επισημαίνουν οι «New York Times». Ενώ ορισμένοι εξέχοντες μαύροι Γάλλοι το επαίνεσαν ως σημαντική πολιτιστική στιγμή. Αμαρτίες του παρελθόντος Αξίζει να επισημάνουμε το εξής: στα κόμικς της γαλλοβελγικής σχολής δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μαύροι έχουν την ίδια σωματική διάπλαση (εύσωμοι και με σαρκώδη χείλια) και τις περισσότερες φορές είναι σκλάβοι και δεν ξέρουν ανάγνωση. Για παράδειγμα, στο άλμπουμ του Αστερίξ «Ο Πάπυρος του Καίσαρα» που κυκλοφόρησε το 2015, δεν άλλαξε κάτι. Οι λίγοι μαύροι χαρακτήρες είναι πανομοιότυποι με αυτούς που δημιουργήθηκαν πριν από 54 χρόνια από τους Ουντερζό και Γκοσινί. Μια παράδοση για κάποιους, ένα αδίκημα για τους άλλους, θα σκεφτεί ο σύγχρονος αναγνώστης κόμικς. Αυτοί οι βουβοί μαύροι χαρακτήρες σχεδιάζονται κατά την κλασική αποικιακή παράδοση, με τον τρόπο του Ερζέ στο άλμπουμ «Ο Τεντέν στο Κονγκό» του 1931. Το συγκεκριμένο άλμπουμ θεωρείται ότι εκπροσωπεί την πιο χαρακτηριστική ρατσιστική αναπαράσταση των μαύρων χαρακτήρων στα κλασικά κόμικς. Άποψη που ο Πιερ Κρα, γάλλος ειδικός της ιστορίας των κόμικς, εξηγεί στο «L' Express»: «Η παραδοσιακή απεικόνιση των μαύρων ως "άγρια" και "νωθρή" είχε ως στόχο να δικαιολογήσει την "πολιτισμένη αποστολή" του αποικισμού στην Αφρική». Για τον Κρα αυτή η αναπαράσταση, η οποία διαρκεί περισσότερο από 60 χρόνια μετά την ανεξαρτησία των πρώην γαλλικών αποικιών, αντικατοπτρίζει την ψυχή ενός έθνους που πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσει πλήρως το αποικιακό του παρελθόν. Και το σχετικό link...
  2. Η Ιστορία της Άγριας Δύσης ήταν πάντα γραμμένη από λευκούς και μιλούσε για τους λευκούς. Μια πρόσφατη έκδοση «διορθώνει» αυτή την ιστορική αδικία και παρουσιάζει σε κόμικς τις ζωές τριών σπουδαίων μαύρων ανθρώπων ανάμεσα σε καουμπόηδες, πιστολίδι και ρατσισμό. Η Ιστορία ως επιστημονικός κλάδος δεν ήταν ποτέ απαλλαγμένη προκαταλήψεων, ιδεολογιών, εθνικών συμφερόντων και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Με λίγα λόγια, δεν ήταν ποτέ ουδέτερη. Και δεν θα μπορούσε να είναι καθώς γράφεται, αναπαράγεται και διαδίδεται εντός συγκεκριμένων πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών. Η Ιστορία γράφεται ουσιαστικά από τους «νικητές». Υπό μία τέτοια οπτική είναι πλήρως ερμηνεύσιμο το γεγονός της υποβάθμισης του ρόλου μειονοτικών ομάδων πληθυσμού στην Ιστορία και της ελλιπούς καταγραφής της ιστορικής διαδρομής αυτών των ομάδων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της «αδικίας» είναι η Ιστορία των μαύρων ανθρώπων στις ΗΠΑ, που μόνο κατά τις τελευταίες δεκαετίες διορθώνεται και συμπληρώνεται ώστε να τους περιλάβει στο πλαίσιο όχι ενός κακώς εννοούμενου αναθεωρητισμού, αλλά μιας επιβεβλημένης αντικειμενικότητας και αναγκαίας σφαιρικότητας. Εικόνα του Kadir Nelson από τον πρόλογό του στο «Black Heroes of the Wild West» Στην τέχνη η αδικία αυτή γίνεται εξόφθαλμη μέσω των κινηματογραφικών γουέστερν και των αντίστοιχων κόμικς που ήταν εξαιρετικά δημοφιλή ιδιαίτερα μέχρι τη δεκαετία του 1960. Με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις, οι μαύροι χαρακτήρες εμφανίζονταν σπάνια και μόνο σε υποδεέστερους ρόλους. Ήταν πάντα υπηρέτες, γκουβερνάντες, υπάκουοι σκλάβοι σε φυτείες ή εξτρεμιστικά στοιχεία που ο σκληρός, λευκός πιστολάς ή ο καλόκαρδος γαιοκτήμονας τους έβαζε στη θέση τους. Τέτοιες προσλήψεις της Ιστορίας ευτυχώς φαίνονται πια παρωχημένες και οπισθοδρομικές. Αργά αλλά σταθερά, οι μαύροι απέκτησαν όλο και μεγαλύτερους ρόλους είτε σε μυθοπλασίες είτε σε βιογραφίες και ιστορικού περιεχομένου έργα. Μία από τις σπάνιες φωτογραφίες με αφροαμερικανούς cowboys που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του James Otis Smith Αυτή η τάση γίνεται ορατή και στα κόμικς με ιστορικά θέματα ή θέματα που χρησιμοποιούν ιστορικά πρόσωπα. Σε αντιδιαστολή με παλαιότερα κόμικς τα πράγματα είναι πια καλύτερα. Ειδικά στις βιογραφίες είναι πολύ καλύτερα. Για παράδειγμα, αν κάποιος συγκρίνει τον τόμο «The Big Book of the Weird Wild West» της Paradox, θυγατρικής της DC, του 1998 με σημερινές εκδόσεις, υπάρχει τεράστια διαφορά. Στο Big Book, σειρά που δημιουργούσαν κατά κανόνα δημιουργοί εναλλακτικών κόμικς με προοδευτικές ιδέες και σίγουρα όχι ρατσιστές ή πολιτικά χειραγωγούμενοι και καθοδηγούμενοι καλλιτέχνες, περιλαμβάνονται 64 μικρές και παράξενες ιστορίες που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα του Φαρ Ουέστ. Από αυτές εμφανίζονται μαύροι χαρακτήρες μόνο σε τρεις! Σε αντίθεση με μια τέτοια επιλεκτική χρήση των ιστορικών τεκμηρίων, μια νέα έκδοση με τίτλο «Black Heroes of the Wild West» (εκδόσεις Toon Graphics, 60 σελίδες) επικεντρώνεται στις βιογραφίες τριών μαύρων ανθρώπων που έγραψαν Ιστορία στην Άγρια Δύση έστω κι αν το χρώμα του δέρματός τους ήταν διαφορετικό από αυτό της πλειονότητας των κατοίκων. Δημιουργός είναι ο James Otis Smith, ένας μαύρος σχεδιαστής κόμικς που ζει στο Μπρούκλιν, στην πρώτη του απόπειρα να υπογράψει ο ίδιος τόσο το σενάριο όσο και τα σχέδια τριών βιογραφικού τύπου ιστοριών μετά από πολλά βιβλία μυθοπλασίας («Showtime at the Apollo», «Gang of Fools» κ.ά.) στα οποία είχε συμμετάσχει. Τον πρόλογο υπογράφει ο Kadir Nelson, ζωγράφος και εικονογράφος που έχει σχεδιάσει στα έργα του πολλές φορές μαύρους χαρακτήρες από την εποχή της Άγριας Δύσης. Μεταξύ άλλων, ο Nelson τονίζει τη μονομέρεια με την οποία οι λευκοί δημιουργοί του παρελθόντος αντιμετώπισαν τους μαύρους των ΗΠΑ παρουσιάζοντας συχνά ολόκληρες ιστορίες χωρίς να εμφανίζεται ούτε ένας Αφροαμερικανός, ακόμα και σε περιοχές της Δύσης όπου το 30% του πληθυσμού αποτελούσαν άνθρωποι με μαύρο χρώμα. Η πρώτη ιστορία αφορά τη ζωή της Mary Fields, της δεύτερης γυναίκας και πρώτης Αφροαμερικανίδας που οδήγησε ταχυδρομική άμαξα. Η Fields γεννήθηκε στο Τενεσί από οικογένεια σκλάβων και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Μοντάνα. Για μεγάλο διάστημα εργάστηκε σε ιεραποστολή που φρόντιζε τα παιδιά των γηγενών Αμερικανών, ενώ ήταν διάσημη για τον τρόπο που χειριζόταν τα όπλα και για τις ικανότητές της στη χαρτοπαιξία. Είχε καταφέρει να αποκτήσει την ελευθερία της αλλά πάντα της άρεσαν οι προκλήσεις. Εργάστηκε σε ποταμόπλοιο, έγινε ιδιοκτήτρια εστιατορίου, ανέλαβε τη λειτουργία καθαριστηρίου, αλλά η πιο μεγάλη πρόκληση ήταν όταν ανέλαβε την ταχυδρομική άμαξα και μετέφερε καθημερινά αντικείμενα σε δύσβατα, χιονισμένα, παγωμένα τοπία διανύοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα. Οι λευκοί την αποκαλούσαν «Μαύρη Μαίρη» λόγω του χρώματος των ρούχων της αλλά και του δέρματός της, ενώ οι γηγενείς της είχαν δώσει το παρατσούκλι «Λευκό Κοράκι» καθώς, όπως έλεγαν, «συμπεριφέρεται σαν λευκή αλλά έχει μαύρο δέρμα». Σήμερα θεωρείται εθνική ηρωίδα σε πολλές περιοχές της Μοντάνα και γιορτάζονται οι επέτειοι της γέννησης και του θανάτου της. Στη δεύτερη ιστορία ο James Otis Smith φιλοτεχνεί ένα στιγμιότυπο από την πλούσια ζωή του Bass Reeves, του μαύρου σερίφη του Αρκάνσας που αποτέλεσε και συμπρωταγωνιστή του Λούκι Λουκ στην πρόσφατη περιπέτεια με τίτλο «Μπελάδες στις Φυτείες» των Jul και Achde. Ο Reeves ήταν ο πρώτος μαύρος σερίφης και στην περίπου τριακονταετή καριέρα του στην επιβολή του νόμου με κάθε μέσο, υπολογίζεται ότι συνέλαβε περισσότερους από 3.000 παρανόμους ενώ κατόρθωσε να μη δεχτεί ποτέ σφαίρα στο κορμί του. Απόσπασμα από την ιστορία με τον Bob Lemmons Τέλος, στην τρίτη ιστορία πρωταγωνιστής είναι ο Bob Lemmons, ο ξακουστός mustanger του Τέξας που έμεινε στην Ιστορία για την επιδεξιότητα με την οποία παγίδευε τα άγρια άλογα της Δύσης. Ο Lemmons που γεννήθηκε ως σκλάβος, απέκτησε την ελευθερία του μετά τη λήξη του αμερικανικού εμφύλιου και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τα άλογα. Στις αχανείς και παρθένες εκτάσεις του Τέξας εντόπιζε αγέλες αλόγων και με τρομερή υπομονή κατόρθωνε να οδηγήσει τα ζώα σε ράντσα ώστε να εξημερωθούν και να αξιοποιηθούν από τους ανθρώπους σε διάφορες εργασίες, κυρίως ως μεταφορικά μέσα. Εκτός από τις σύντομες ιστορίες με τους θρυλικούς Αφροαμερικανούς της Άγριας Δύσης, το βιβλίο του James Otis Smith περιλαμβάνει ένα λεπτομερές παράρτημα για τους καουμπόι που σε αντίθεση με τα χολιγουντιανά στερεότυπα δεν ήταν πάντα λευκοί, αρρενωποί και γενναίοι αναβάτες αλόγων. Πολλοί ήταν γηγενείς Αμερικανοί, Μεξικανοί, Αφροαμερικανοί ή άνθρωποι μικτής προέλευσης, όλοι τους σκληρά εργαζόμενοι με πενιχρά εισοδήματα. Επιπλέον, περιγράφεται η ιστορία της σχέσης των γηγενών Αμερικανών με τους Αφροαμερικανούς που ήταν πάντα άριστη σε αντίθεση με τις σχέσεις αυτών των δύο πληθυσμών με τους ευρωπαϊκής καταγωγής Αμερικανούς, που φέρθηκαν πάντα με απληστία και βία εναντίον τους. Απόσπασμα από την ιστορία με τον Bass Reeves Τέλος, στο «Black Heroes of the Wild West» περιλαμβάνεται ένα σύντομο ιστορικό των εργασιών που συνήθως αναλάμβαναν οι μαύροι στο Φαρ Ουέστ, δίνονται παραδείγματα γυναικών που ξεχώρισαν με τους αγώνες τους καθώς και μια επιλεγμένη βιβλιογραφία. Συνθέτοντας έτσι μια όμορφη εισαγωγική έκδοση για την Ιστορία των μαύρων ανθρώπων της Δύσης που απέχει σημαντικά από την εικόνα που αποτυπώνεται στην επίσημη Ιστορία των «νικητών». ■ Στο «The Big Book of Weird Wild West» (εκδόσεις Paradox, 1998), περιλαμβάνονται 64 σύντομες ιστορίες ανθρώπων ή περιστατικών στο Φαρ Ουέστ και περιέργως οι Αφροαμερικανοί εκπροσωπούνται μόνο σε τρεις από αυτές! ■ Ένα ενδιαφέρον χρονικό της παρουσίας μαύρων χαρακτήρων στα κόμικς με δεκάδες παραδείγματα, ορισμένα εκ των οποίων από την εποχή της δουλείας, δίνει ο Fredrik Stromberg στο «Black Images in the Comics» (εκδόσεις Fantagraphics Books, 2003). ■ Ο Bass Reeves, ένας από τους τρεις θρυλικούς Αφροαμερικανούς του James Otis Smith συνεργάστηκε με τον Λούκι Λουκ στην πιο πρόσφατη ιστορία του «μοναχικού και μόνου καουμπόι» με τίτλο «Μπελάδες στις Φυτείες» (εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ, 2020). Σε μια πανέξυπνη μυθοπλασία που μιλά για τον ρατσισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον αγώνα για ισότητα, αξιοπρέπεια και χειραφέτηση των μαύρων. Και το σχετικό link...
  3. Στο τελευταίο Λούκυ Λουκ, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2020 στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ με τίτλο «Μπελάδες στις φυτείες», ο Λούκυ Λουκ, ο καουμπόι που «πυροβολεί πιο γρήγορα κι απ’ τη σκιά του», έρχεται αντιμέτωπος με έναν από τους πιο δύσκολους εχθρούς που έχει συναντήσει μέχρι σήμερα: τον φυλετικό ρατσισμό. Θέτοντας στο επίκεντρο ένα δυστυχώς διαχρονικά επίκαιρο κοινωνικοπολιτικό ζήτημα, το δημιουργικό δίδυμο των Achde’ (σχέδιο) και Jul (σενάριο) γράφει μία από τις καλύτερες μέχρι σήμερα ιστορίες με τον φτωχό και μόνο καουμπόι, με φόντο την ιδιαίτερη νότια πολιτεία της Λουιζιάνα, με τους βάλτους με πεινασμένους κροκόδειλους, τα μεγαλόπρεπα κυπαρίσσια με τους φαλακρούς αετούς και τα κοκκινόφτερα κοτσύφια, το άρωμα μανόλιας και το κατάλευκο βαμβάκι, το «άσπρο χρυσάφι». Κάνοντας ένα διάλειμμα από την κουραστική ζωή του καουμπόι, ο Λούκυ Λουκ βρίσκεται σε διακοπές στην ήσυχη Νιτσεβονάτντα, «το πιο ήσυχο μέρος σε όλο το Κάνσας». Από την αρχή της ιστορίας, ο έγχρωμος πληθυσμός της Αμερικής του 19ου αιώνα τοποθετείται στο προσκήνιο και ενσαρκώνεται σε μία από τις πιο λαμπρές εκφάνσεις του: οι δημιουργοί επιλέγουν τον Μπας Ριβς, τον πρώτο μαύρο βοηθό μάρσαλ που διορίστηκε δυτικά του Μισισιπή και δεινό σκοπευτή, του οποίου τα κατορθώματα αποτελούν διαχρονική πηγή έμπνευσης για τη μυθιστοριογραφία του Φαρ Ουέστ – πάνω του στηρίχτηκε άλλωστε εν πολλοίς και ο κινηματογραφικός Τζάνγκο του Ταραντίνο –, ως το υπαρκτό πρόσωπο που θα συμμετέχει εν είδει συμπρωταγωνιστή στην ιστορία τους. Η θρυλική μορφή του Μπας Ριβς χαίρει της εκτίμησης του εξίσου θρυλικού, πλην όμως φανταστικού πρωταγωνιστή μας, αφού εκμυστηρεύεται πως έχει μάθει πολλά χάρη σε εκείνον. Από την αρχή της ιστορίας, ο σερίφης Μπας έχει συλλάβει τους Ντάλτον στη θέση του Λούκυ Λουκ, αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο τη θέση των δύο ανδρών ως ίσων. Κάπου εκεί ο Λούκυ Λουκ πληροφορείται πως έχει κληρονομήσει την πλούσια κυρία Πινκγουότερ, την ιδιοκτήτρια της μεγαλύτερης φυτείας βαμβακιού στη Λουιζιάνα. Η πραγματικότητα έρχεται να αναιρέσει τη μόνιμη επωδό του «φτωχού και μόνου καουμπόι» με την οποία συνηθίζεται να κλείνει κάθε τεύχος της σειράς, όντας πλέον «ο πιο πλούσιος άνθρωπος της Λουιζιάνα»! Μεταφερόμαστε έτσι στον αμερικανικό Νότο σε μια εποχή λίγο μετά τον εμφύλιο και τη νομοθετική κατάργηση της δουλείας, ένα πρώτο βήμα προς την εξισορρόπηση των δικαιωμάτων μεταξύ μαύρων και λευκών. Όμως δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Οι μαύροι, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια μεταφέρονταν από την Αφρική ως σκλάβοι για να εργάζονται στα καπνά, το ζαχαροκάλαμο και το βαμβάκι, συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται από την αριστοκρατική ελίτ των λευκών γαιοκτημόνων ως «κατώτερη φυλή». Ένα τέτοιο καθεστώς δεν αλλάζει έτσι εύκολα. Σε όλες τις σκηνές χλιδής των μεγάλων σαλονιών υπάρχει ένας έγχρωμος υπάλληλος – εργάτης, σερβιτόρος, υπηρέτης, σομελιέ. Στην καθημερινότητα, οι μαύροι αλληλεπιδρούν φοβικά με τους λευκούς πολίτες, ακόμα και μετά την ψήφιση της 13ης Τροπολογίας. Έτσι, όταν ο Λούκυ Λουκ έρχεται σε επαφή με τους μαύρους εργάτες της νεοαποκτηθείσας βαμβακοφυτείας του, ταράζει τα νερά της λουιζιάνικης «κανονικότητας». Όταν ο καουμπόι προσφέρει μια απλόχερη χειραψία στον μαύρο επιστάτη που τον υποδέχεται, γινόμαστε μάρτυρες ενός πολιτισμικού σοκ που συνοψίζεται στη φράση του: «Πρώτη φορά μου σφίγγει το χέρι λευκός». Όταν μια μαύρη εργάτρια εξανίσταται εξ ονόματος όλων για την εξαθλίωση, όλοι περιμένουν ως λογική εξέλιξη ότι θα ξυλοφορτωθεί ή θα εκτελεστεί, έχοντας συμφιλιωθεί με την τραγική μοίρα που τους επιφυλάσσει ο «πολιτισμός» των λευκών. Ο σκοπός του Λούκυ Λουκ είναι να παραλάβει την κληρονομιά και να μοιράσει τη γη στους εργάτες της, κάτι που αντιμετωπίζεται με εύλογη επιφύλαξη από τους έγχρωμους εργάτες και αναστάτωση για το status quo από την «άρχουσα τάξη» της περιοχής. Χαρακτηριστικότερη αποτύπωσή της είναι ο φανατισμένος ρατσιστής Κούκου, ο οποίος συνηθίζει να χαράζει τα αρχικά του στο πετσί όλων των σκλάβων με πυρωμένο σίδερο. Όταν πλησιάζει όλοι τρέχουν πανικόβλητοι. Αποτελεί την πρώτη επαφή με την αφρόκρεμα της λουιζιάνικης ελίτ, των ξιπασμένων λευκών αστών οι οποίοι περιφρονούν τους μαύρους θεωρώντας τους υπανθρώπους, ενώ αναφέρονται σε ξυλοδαρμούς, λιντσαρίσματα και απαγχονισμούς σαν να είναι φυσιολογικά! Ο ήρωάς μας γίνεται μάρτυρας των βαθιά ρατσιστικών αντιλήψεων που φωλιάζουν στα προβληματικά, μισάνθρωπα μυαλά όσων επιλέγουν να υποβιβάζουν την ανθρώπινη αξία και υπόσταση μιας μερίδας του πληθυσμού με γνώμονα... το χρώμα του δέρματός τους! Δεν σιωπά, αλλά επιλέγει να αντιδράσει: «Εγώ, ξέρετε, ποτέ δεν ξεχώριζα χρώματα...». Μια φράση που για τους παρευρισκόμενους και τη ρατσιστική κανονικότητά τους δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι... υποφέρει από δυσχρωματοψία! Η άρνησή του να δεχτεί αυτόν τον παραλογισμό και η πρόθεσή του να αναδιανείμει την περιουσία του στους μαύρους εργάτες της φυτείας, δεν αργούν να τον θέσουν στο στόχαστρο της νεοσύστατης τότε Κου Κλουξ Κλαν. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λούκυ Λουκ τάσσεται υπέρ των αδύναμων. Από την εποχή του Μορίς και του Γκοσινί, στην «Κληρονομιά του Ραντανπλάν» παίρνει το μέρος των Κινέζων της Βιρτζίνια Σίτι, ενώ στην ιστορία «Σύρματα στα Λιβάδια» συνδράμει τους φτωχούς αγρότες έναντι των πλούσιων κτηνοτρόφων. Είναι ωστόσο η πρώτη φορά που οι δημιουργοί του επιλέγουν να θέσουν με τέτοια ένταση ένα κοινωνικοπολιτικό ζήτημα, όπως αυτό του ρατσισμού, στον πυρήνα της ιστορίας και να πάρουν τόσο ξεκάθαρη θέση. Η επιλογή τους αυτή όχι μόνο δεν λειτουργεί εις βάρος της ιστορίας αλλά εξηγείται απόλυτα αν λάβει κανείς υπόψη του πως, αιώνες μετά, δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει τόσα πολλά. Οι μαύροι εξακολουθούν να βιώνουν διακρίσεις και η ρατσιστική ρητορική συνεχίζει να βρίσκει όλο και περισσότερα ευήκοα ώτα, διοχετευόμενη από την κλιμακούμενη άνοδο της Ακροδεξιάς ή της εκμοντερνισμένης εκδοχής της alt-right. Ακόμα σε πολλές περιπτώσεις, όπως συνέβη πρόσφατα στην Αμερική, να αντικατοπτρίζεται στην αντιμετώπιση των έγχρωμων πολιτών όπως ο Τζορτζ Φλόιντ από τις αστυνομικές αρχές. Στον απόηχο του κινήματος «Black Lives Matter» και της έντονης ανησυχίας του δημοκρατικού κόσμου για την επιμονή αντίστοιχων φαινομένων, το νέο άλμπουμ του Λούκυ Λουκ, που βρίθει ιστορικών και λογοτεχνικών αναφορών όπως ο Τομ Σόγιερ και ο Χάκλμπερι Φιν, και αναχρονισμών όπως για παράδειγμα η αναφορά στον Μπαράκ Ομπάμα και την Όπρα, τοποθετείται με σαφήνεια στη σωστή μεριά της Ιστορίας και αποδεικνύει τον διδακτικό ρόλο που συνεχίζει – και οφείλει – να παίζει η 9η Τέχνη στις σύγχρονες κοινωνίες. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.