Search the Community

Τον Οκτώβριο του 1946 εµφανίζεται στην Γαλλία και συγκεκριµένα στο γαλλοβελγικό περιοδικό κόµικς “Spirou” ένας φτωχός και µόνος καουµπόι, µακριά από το σπίτι του. Πρόκειται φυσικά για τον Λούκυ Λουκ και ο δηµιουργός του είναι ο Maurice De Bevere, γνωστός µε το ψευδώνυµο Morris. Το εξώφυλλο της πρώτης ιστορίας. Η χαρακτηριστική εικόνα που πυροβολεί πιο γρήγορα από τη σκιά του. Ένα καρέ που δεν θα ξαναδούμε από το 1983 και μετά που έκοψε το κάπνισμα. Ο δημιουργός του Λούκυ Λουκ, Morris. Τηγανίτες για τους Ντάλτον, από την εποχή συνεργασίας Morris-Goscinny. Ο Morris, γεννηµένος το 1923, πέρασε τα µαθητικά του χρόνια ζωγραφίζοντας σκιτσάκια στο περιθώριο του τετραδίου των µαθηµατικών, µε τους καθηγητές να λένε πως δεν θα καταφέρει τίποτα στη ζωή του. Από τις µαθητικές όµως στολές ο Morris εµπνεύστηκε τα ρούχα που φοράνε οι νεκροθάφτες στον κόσµο του Λούκυ Λουκ. Οι περιπέτειες του Λούκυ Λουκ, πραγµατοποιούνται στην Άγρια ∆ύση, και ουσιαστικά αποτελούν µια παρωδία των ταινιών γουέστερν. Κεντρικός ήρωας ο Λούκυ Λουκ, ο οποίος πυροβολεί πιο γρήγορα και από τον ίσκιο του. Μαζί του πάντα το πιστό και πανέξυπνο άλογο, ο Jolly Roger (µεταφρασµένο λάθος στα ελληνικά σε θηλυκό ως “η Ντόλυ”). Σε αρκετές ιστορίες τον συντροφεύει και ο Ραντανπλάν, που χαρακτηρίζεται ως το πιο χαζό σκυλί του κόσµου (µε το όνοµά του να είναι εµπνευσµένο από τον Rin Tin Tin, το γνωστό σκυλί που έπαιξε σε πολλές ταινίες µεταξύ του 1920-1930). Σε κάθε περιπέτεια έρχεται αντιµέτωπος µε κακοποιούς της Άγριας ∆ύσης, µε πιο συνηθισµένους του αδερφούς Ντάλτον, τον Τζο, τον Γουίλιαµ, τον Τζακ και τον πεινασµένο Άβερελ. Ο Morris κυκλοφόρησε µέχρι το 1958, δέκα ιστορίες του Λούκυ Λουκ. Εκεί άρχισε τη συνεργασία του µε τον ταλαντούχο Goscinny. Μαζι θα κυκλοφορήσουν 45 ιστορίες του Λούκυ Λουκ ενώ η συνεργασία τους θα σταµατήσει ξαφνικά το 1977 µε τον θάνατο του Goscinny. Στην συνέχει ο Morris συνεργάστηκε µε διάφορος σεναριογράφους, µε τους οποίους κυκλοφόρησε άλλα 23 τεύχη. Μετά τον θάνατο του Morris το 2002, θα ανατεθεί από τον εκδοτικό στον Achdé, να συνεχίσει το έργο του Morris. Αυτός έχει συνεργαστεί µε µια σειρά από δηµιουργούς, κυκλοφορώντας 22 τεύχη, µε το τελευταίο να κυκλοφορεί στην Γαλλία το 2023. ΗΡΩΕΣ… ΒΓΑΛΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Πολλά από τα πρόσωπα των ιστοριών είναι εµπνευσµένα από αληθινά πρόσωπα της εποχής. Τέτοιοι είναι οι Billy the king, Calamity Jane, Roy Bean και πολλοί ακόµα. Παράλληλα, µέσα από στις σελίδες των ιστοριών γίνεται αναφορά σε πολλά ιστορικά γεγονότα, όπως στο θρυλικό Pony Express, στο χτίσιµο του αγάλµατος της Ελευθερίας κ.λπ. Σε µερικά τεύχη, µάλιστα, υπάρχει στο τέλος αναφορά στα αληθινά γεγονότα. Ο Morris προσπαθούσε κάθε ιστορία να την τοποθετήσει όσο το δυνατόν πιο κοντά σε πραγµατικά γεγονότα, ενώ ταυτόχρονα να µην τα αφήσει να επηρεάσουν το ύφος και το χιούµορ αυτής. ΠΩΣ Ο ΛΟΥΚΥ ΕΚΟΨΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Ο Morris δέχτηκε µεγάλη κριτική σχετικά µε την συνήθεια του Λούκυ Λουκ να καπνίζει. Αν και στην αρχή απαντούσε πως είναι απλά µέρος του χαρακτήρα του, όπως έχει και ο Ποπάυ την πίπα, τελικά το 1983 αντικαθιστά το τσιγάρο µε ένα κοµµάτι στάχυ. Μια ενέργεια που έγινε κυρίως για να µπορέσει το κόµικς να φτάσει στην αµερικανική αγορά. Για αυτήν του την κίνηση θα βραβευθεί πέντε χρόνια µετά και από τον Παγκόσµιο Οργανισµό Υγείας. Μάλιστα σε ταινία animation που κυκλοφόρησε το 2007, φαίνεται να έχει στο χέρι του ένα αυτοκόλλητο νικοτίνης, ενώ αναφέρει κιόλας πως πριν από αυτό «µασούσα ένα κοµµάτι στάχυ για λίγο…». ΤΟ “ΠΕΡΑΣΜΑ” ΣΤΗΝ… ΟΘΟΝΗ Φυσικά ένας τόσο γνωστός και πετυχηµένος ήρωας δεν θα µπορούσε να µείνει στις σελίδες των κόµικς. Έτσι το 1971 και το 1978 θα κυκλοφορήσουν δύο ταινίες µεγάλου µήκος animation, µε την σκηνοθεσία του ίδιου του Goscinny. Μια ακόµα ταινία animation σε πιο σύγχρονο ύφος θα κυκλοφορήσει το 2007. Παράλληλα έχουν κυκλοφορήσει πολλά µικρού µήκους επεισόδια, που στηρίζονται στις πρωτότυπες ιστορίες του κόµικς. Ο Λούκυ Λουκ θα εµφανιστεί και σε πολλά βιντεοπαιχνίδια, από το Amstrad και το Atar, µέχρι το Wii. Στο φετινό φεστιβάλ της Angouleme θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά και ο Λούκυ Λουκ σε εικονική πραγµατικότητα, µε τους θεατές να µπορούν πια να µπουν στον φανταστικό κόσµο του Morris. Πηγή: https://www.haniotika-nea.gr/enas-ftochos-kai-monos-kaoympoi/

Ήταν Βέλγος δημιουργός κόμικς και δημιουργός του Λούκυ Λουκ. Γεννήθηκε στο Κορτράικ του Βελγίου και ξεκίνησε να σχεδιάζει στο στούντιο Compagnie Belge d’Actualités (CBA), ένα μικρό στούντιο, όπου γνώρισε τον Πεγιό και τον Αντρέ Φρανκίν. Μετά τον πόλεμο η εταιρία έκλεισε και ο Morris δούλεψε για την εφημερίδα Het Laatste Nieuws και το εβδομαδιαίο περιοδικό Le Moustique που εκδίδονταν από τον Ντιπουί, για το οποίο σχεδίασε πάνω από 250 εξώφυλλα και αμέτρητα σκίτσα, κυρίως καρικατούρες κινηματογραφικών αστέρων. Λούκυ Λουκ Δημιούργησε τον Λούκυ Λουκ το 1946 για το περιοδικό Σπιρού, περιοδικό κόμικς εκδιδόμενο από τον Ντιπουί. Ο Λούκυ Λουκ είναι ένας μοναχικός καουμπόι που ταξιδεύει στην Άγρια Δύση, βοηθώντας αυτούς που είναι σε ανάγκη, βοηθούμενος από το πιστό του άλογο, την Ντόλυ. Η πρώτη περιπέτεια, «Αριζόνα 1880», εκδόθηκε στο L’Almanach Spirou 1947 στις 7 Δεκεμβρίου 1946. Ο Morris έγινε ένας από τους κεντρικούς καλλιτέχνες του περιοδικού και ένας από τη “Συμμορία των 4” με τους Jijé, Αντρέ Φρανκίν και Βιλ. Δεν εργαζόταν στο σπίτι του Ζιζέ αντίθετα με τους άλλους 2, αλλά όλοι γίναν καλοί φίλοι, διεγείροντας καλλιτεχνικά ο ένας τον άλλο. Όλοι μαζί εδραίωσαν τη σχολή Marcinelle, το τυπικό στυλ των κόμικ του Spirou, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την καθαρή γραμμή που χρησιμοποιούνταν από τους καλλιτέχνες που σχετίζονταν με τον Hergé. Τα χρόνια στις ΗΠΑ Το 1948 oι Morris, Ζιζέ και Φρανκίν ταξίδεψαν στις ΗΠΑ. Ήθελαν να γνωρίσουν την χώρα, να δουν τι απέμεινε από την Άγρια Δύση και να συναντήσουν καλλιτέχνες από τις ΗΠΑ. Ο Morris έμεινε περισσότερο από τους τρεις και επέστρεψε μετά από έξι χρόνια. Στο ενδιάμεσο είχε δουλέψει για το περιοδικό MAD και είχε συναντήσει τον Ρενέ Γκοσινί, γάλλο καλλιτέχνη κόμικ και συγγραφέα με τον οποίο θα συνδημιουργήσει τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ από το 1955 ως το 1977. Τα χρόνια στις ΗΠΑ ήταν σημαντικά για τον Morris, όχι μόνο για την γνωριμία με το Γκοσινί, αλλά και για την συγκέντρωση στοιχείων και πληροφοριών για το μετέπειτα έργο του, αλλά και για την εξοικείωσή του με τις Χολιγουντιανές ταινίες της εποχής. Ο Morris εισήγαγε στα επόμενα χρόνια πολλές κινηματογραφικές τεχνικές στις ιστορίες του. Το στυλ του Ουώλτ Ντίσνεϋ τον επηρέασε επίσης, επιρροή που φαίνεται στις πρώτες ιστορίες του Λούκυ Λουκ όπου χρησιμοποιούσε πολλές καμπύλες γραμμές. Πολλοί ήρωες του είναι βασισμένοι σε διάσημους Αμερικάνους ηθοποιούς όπως οι Τζακ Πάλανς, Γκάρι Κούπερ, Β.Σ. Φιλντς και Ουίλιαμ Χαρτ ενώ δεν λείπουν και οι Ευρωπαίοι όπως ο Λουί ντε Φινές. Εκδόσεις Οι πρώτες 31 περιπέτειες εκδόθηκαν από τον οίκο Ντιπουί, αλλά στα τέλη του 60 ο Morris αποχώρησε από τον Dupuis και το Spirou για τον Νταργκό και το Πιλότ το περιοδικό που δημιουργήθηκε από το φίλο του Γκοσινί. Πηγή: https://popaganda.gr/newstrack/tin-1i-dekemvriou-tou-1923-genniete-o-morris/

Η δημοπρασία που διοργανώνεται από τον οίκο Christie's στο Παρίσι στις 15 Νοεμβρίου, αναδεικνύει τη συμβολή των δημιουργών του του μοναχικού καουμπόη «που πυροβολεί πιο γρήγορα από τη σκιά του» Ένα νέο που ενθουσίασε τους συλλέκτες και όλους όσοι μεγάλωσαν με τις περιπέτειες του Λούκυ Λουκ, η επερχόμενη δημοπρασία 50 αυθεντικών σελίδων του εμβληματικού κόμικ ήρωα είναι και μια γιορτή της διαρκούς κληρονομιάς και της ιδιοφυΐας του δημιουργού του εμβληματικού χαρακτήρα, του Βέλγου σκιτσογράφου Morris. Η δημοπρασία που διοργανώνεται από τον οίκο Christie’s στο Παρίσι στις 15 Νοεμβρίου, αναδεικνύει τη συμβολή του Morris – Maurice De Bevere – στον κόσμο των κόμικ και την επίδραση του Λούκυ Λουκ, αυτού του μοναχικού καουμπόη «που πυροβολεί πιο γρήγορα από τη σκιά του» στην ποπ κουλτούρα. Οι σελίδες κόμικ παρουσιάστηκαν πριν από τη δημοπρασία του Christie’s στις Βρυξέλλες, τη Γενεύη και το Παρίσι και πρόσφεραν στους συλλέκτες τη δυνατότητα να ανακαλύψουν ξανά την καριέρα ενός πρωτοπόρου των κόμικ, ενός από τους γίγαντες της ένατης τέχνης, όρος που επινοήθηκε από τον ίδιο τον Morris. Ο Morris, ο οποίος γεννήθηκε στο Kortrijk το 1923, εμπνεύστηκε τόσο από τα κινούμενα σχέδια της Walt Disney όσο και από ευρωπαϊκές πηγές, σχεδιάζοντας τα κόμικς του σε κινηματογραφικό ύφος. Το κόμικ εξελίχθηκε σε πολιτιστικό φαινόμενο, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, και ακολούθησαν διασκευές κινουμένων σχεδίων, βιντεοπαιχνίδια και ταινίες ζωντανής δράσης. Κάθε σελίδα εκτιμάται ότι θα πωληθεί 20.000 έως 70.000 ευρώ. Η δημοπρασία αναμένεται ότι θα αποφέρει κέρδη 2,7-3,4 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον οίκο. Mπαμ, μπαμ, ιστορία! Το Λούκυ Λουκ είναι βελγικό κόμικ που δημιουργήθηκε από τον Μορίς. Αποτυπώνει χιουμοριστικά τις περιπέτειες του ομώνυμου «φτωχού και μόνου καουμπόι» στην Άγρια Δύση των ΗΠΑ, ο οποίος συνήθως καλείται με κάποιο τρόπο να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη και να βάλει τέλος στις αδικίες που συναντά. Τα σπουδαιότερα τεύχη του διαχρονικά, θεωρούνται αυτά που εκδόθηκαν την εποχή που σεναριογράφος ήταν ο Ρενέ Γκοσινί. Οι περισσότερες ιστορίες του Λούκυ Λουκ τοποθετούνται σε κάποια ασαφή χρονική περίοδο, που όμως συνήθως είναι λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου, (δηλ. περίπου 1880). Το χαρακτηριστικό μαύρο γιλέκο, κίτρινο πουκάμισο και κόκκινο μαντήλι, που φορούσε ο ήρωας σε κάθε περιπέτεια είναι μία σαφής αναφορά στα χρώματα της σημαίας του Βελγίου. Μαζί με τα κόμικς Αστερίξ και Τεντέν, το Λούκυ Λουκ είναι ένα έξυπνο και καλοσυνάτο και από τα πιο εμπορικά και διάσημα κόμικ στην Ευρώπη. Ξεκινώντας σαν μια παρωδία της Άγριας Δύσης με τα σκίτσα να αποτελούν καρικατούρες, το κόμικ πρωτοεμφανίστηκε το 1946 από τον Morris και η πρώτη ιστορία έκανε την εμφάνισή της στο περιοδικό Σπιρού και Φαντάζιο στις 7 Δεκεμβρίου του 1946. Μετά από αρκετά τεύχη, τα οποία ο Morris δούλεψε μόνος του, το 1955 ξεκινά τη συνεργασία του με τον Γκοσινί, οδηγώντας την έκδοση στην χρυσή της εποχή. Μετά το θάνατο του Γκοσινί, το 1977, πολλοί σεναριογράφοι συνεργάστηκαν με τον Morris, όπως οι Βικ (Vicq), Μπομπ ντε Χρόοτ (Bob de Groot), Ζαν Λετουρζί (Jean Léturgie) και ο Λο Χάρτοχ φαν Μπάντα (Lo Hartog Van Banda). Το 1987 ο Morris ξεκινά την έκδοση του Ραντανπλάν, μία σειρά βασισμένη στους χαρακτήρες του Λούκυ Λουκ, όπου σαν κύριος πρωταγωνιστής είναι ο ανόητος σκύλος της φυλακής (Ραντανπλάν). Μετά το θάνατο του Morris, το 2001, ο Γάλλος σχεδιαστής Ασντέ (Achdé) συνέχισε τη σχεδίαση των νέων ιστοριών σε συνεργασία με τον σεναριογράφο Λοράν Γκερά (Laurent Gerra). Στην μεγάλη του πορεία στο χώρο των κόμικ, ο Morris δεν παρέλειψε να χρησιμοποιήσει τα πρόσωπα διάφορων συναδέλφων του για την δημιουργία χαρακτήρων. Έτσι λοιπόν, μέσα από τις σελίδες του Λούκυ Λουκ βλέπουμε να περνάνε οι Paul Dupuis, εκδότης του περιοδικού Σπιρού και Φαντάζιο, ο Victor Hubinon, σχεδιαστής, αλλά και ο ίδιος ο Rene Goscinny. Ο χώρος του κινηματογράφου δεν αποτέλεσε εξαίρεση για τον Morris, με ηθοποιούς και σκηνοθέτες όπως οι: Jean Gabin, Alfred Hitchcock, Lee Van Cleef, Michel Simon, Wallace Beery, Louis De Funes, Jack Palance κ.α., να αποτελούν παραλλαγμένους χαρακτήρες των ιστοριών του. Απαγορεύεται το κάπνισμα Ο Λούκυ Λουκ μέχρι και το 1983 εμφανιζόταν με ένα τσιγάρο στο στόμα. Ο δημιουργός του αναγκάστηκε να το αντικαταστήσει στο σχέδιο με ένα κομματάκι άχυρο, εξαιτίας της κριτικής που δεχόταν από τις αντικαπνιστικές οργανώσεις και για εμπορικούς λόγους, προκειμένου το κόμικ να έχει επιτυχία και στην αμερικάνικη αγορά. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως «το τσιγάρο είναι μέρος του χαρακτήρα του ήρωα, όπως η πίπα του Ποπάυ». Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τον βράβευσε το 1988 για την εξαφάνιση του τσιγάρου από το κόμικς. Πηγή: https://www.in.gr/2024/11/10/life/louky-louk-50-aythentikes-selides-tou-monaxikou-kaoumpoy-sto-sfyri-os-thisayros/

Ο Μορίς υπέγραψε συνολικά 72 άλμπουμ του «Λούκι Λουκ», αρχικά μόνος του και στη συνέχεια σε συνεργασία με τον θρυλικό Γάλλο συγγραφέα και σεναριογράφο κόμικ Ρενέ Γκοσινί. Ο κατάλογος της έκθεσης του Οίκου Δημοπρασιών Christie's Σαράντα αυθεντικές σελίδες του κόμικς με τον θρυλικό καουμπόι Λούκι Λουκ, σχεδιασμένες από τον Βέλγο Μορίς, θα τεθούν προς πώληση για πρώτη φορά, σε δημοπρασία που οργανώνει στις 15 Νοεμβρίου στο Παρίσι ο οίκος Christie’s. Η δημοπρασία αναμένεται ότι θα αποφέρει κέρδη 2,7-3,4 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον οίκο. Τα σκίτσα θα εκτεθούν προηγουμένως στα γραφεία του Christie’s στις Βρυξέλλες, το Παρίσι και τη Γενεύη. Σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών, αυτή είναι μια «παγκόσμια πρώτη» για το έργο του Μορίς, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Μορίς ντε Μπεβέρ (1923-2001), ο οποίος περιέγραψε τις περιπέτειες του «Φτωχού, μόνου καουμπόι» μεταξύ 1947-2001. O Μορίς ή κατά κόσμον Μορίς ντε Μπεβέρ Ο Μορίς υπέγραψε συνολικά 72 άλμπουμ του «Λούκι Λουκ», αρχικά μόνος του και στη συνέχεια σε συνεργασία με τον θρυλικό Γάλλο συγγραφέα και σεναριογράφο κόμικ Ρενέ Γκοσινί, με τον οποίο γνωρίστηκαν στη Νέα Υόρκη. Η συνεργασία τους κράτησε μέχρι τον πρόωρο θάνατο του τελευταίου το 1977. Οι 40 πρωτότυπες σελίδες προέρχονται από ισάριθμα άλμπουμ. Ο «Λούκι Λουκ» μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες και πούλησε περισσότερα από 300 εκατομμύρια τεύχη σε όλον τον κόσμο. Μετά τον θάνατο του Μορίς το 2001, άλλοι σχεδιαστές κόμικ ανέλαβαν να συνεχίσουν το έργο του. Ο «Λούκι Λουκ» γνώρισε επίσης μεγάλη επιτυχία στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Και το σχετικό link...

Ο Ασντέ, ο Γάλλος σχεδιαστής του αγαπημένου καουμπόη, μιλάει στην «Κ». Όταν στο τέλος της συνέντευξής μας ο Ασντέ, ο σχεδιαστής και συν-σεναριογράφος του Λούκυ Λουκ εδώ και είκοσι χρόνια, πρότεινε ευγενικά να μου αφιερώσει ένα μικρό σκίτσο με τον φτωχό και μόνο καουμπόη, η αντίδρασή μου δεν ήταν ακριβώς ενήλικη: αφού ψέλλισα ένα τρεμάμενο «ευχαριστώ» και περίμενα να ολοκληρωθεί το σχέδιο, το παρέλαβα δήθεν ψύχραιμα, ευχαρίστησα τον δημιουργό του και έπειτα απομακρύνθηκα κοιτώντας το άναυδος. Ήταν λες και εκείνος ο αγαπημένος ήρωας, χάρτινος, αλλά τόσο αγαπημένος, βρισκόταν εκεί και χαμογελούσε γενναιόδωρα μόνο σε εμένα, όπως ένας παλιός, λίγο πιο έμπειρος φίλος. Την ίδια αποκλειστικότητα βίωναν πιθανότατα πολλοί ακόμη. Εκείνη η συνέντευξη, στο πλαίσιο του πρόσφατου 7ου The Comic Con στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε με τον Ασντέ να δηλώνει πόσο εντυπωσιάζεται κάθε φορά από τη δημοφιλία του ήρωα που σχεδιάζει. «Όλοι τον γνωρίζουν», έλεγε με θαυμασμό, «είτε βρίσκομαι στις σκανδιναβικές χώρες είτε στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα ή στην Κίνα. Για μένα, είναι πάντα μαγικό». Οι απαρχές αυτής της μαγείας εντοπίζονται ίσως δεκαετίες πριν, όταν ο 61χρονος σήμερα Γάλλος κομίστας συνεργάστηκε με τον «πατέρα» του Λούκυ Λουκ, τον σπουδαίο Μορίς, σε μια σειρά ιστοριών του Ραντανπλάν (ως γνωστόν, «το πιο χαζό σκυλί στο σύμπαν»). Όταν ο Μορίς πέθανε το 2001, η χήρα του, κατά παραγγελία του Βέλγου δημιουργού, ζήτησε από τον Ασντέ να συνεχίσει το έργο του. «Βίωσα ταυτόχρονα μεγάλη τιμή και τον απόλυτο εφιάλτη!» θυμάται γελώντας τρανταχτά ο Γάλλος. Καθόλου παράξενο: ένα εμβληματικό κόμικς θα συνεχιζόταν από το πενάκι του. Να όμως που ο Ασντέ (του οποίου το παρατσούκλι προέκυψε από τη γαλλική προφορά των αρχικών του ονόματός του, Hervé Darmenton) έφτασε να έχει συνυπογράψει, μαζί με σεναριογράφους όπως ο Λορέντ Γκερά και εσχάτως ο Ζιλ, περί τα δέκα επιτυχημένα τεύχη, χώρια το spin off «Λούκυ Κιντ» (στα ελληνικά από τη Μαμούθ Κόμιξ). Πλέον νιώθει να ανήκει στο σύμπαν του Λούκυ Λουκ. «Και μετά από εμένα», προσθέτει σοβαρά αυτή τη φορά, «θα συνεχίσει κάποιος άλλος. Ο Λούκυ Λουκ είναι αθάνατος». Ο Λούκυ Λουκ είναι βέβαια και γενναίος, ατάραχος, δίκαιος και επινοητικός, ανίκητος στο σημάδι και αξιοποιεί τις ικανότητές του για να κυνηγήσει τους Ντάλτον, για να αναλάβει μαζί με την Ντόλυ κάποια αποστολή στις εσχατιές των Ηνωμένων Πολιτειών κ.ά. Οι ιστορίες του αποτίουν φόρο τιμής και ταυτόχρονα παρωδούν τα γουέστερν και αν τα βασικά συστατικά τους παραμένουν σταθερά, δεν ισχύει το ίδιο για τα δευτερεύοντα. «Στην αρχή υπήρχαν οι καλοί και οι κακοί», εξηγεί ο Γάλλος κομίστας. «Πλέον κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό. Θέλησα λοιπόν να παρουσιάσω βήμα βήμα ένα χαρακτήρα πιο σύνθετο. Με όρους γουέστερν, ο Λούκυ Λουκ δεν ήταν Τζον Γουέιν αλλά Τζέιμς Στιούαρτ, και τώρα είναι σαν τη σειρά “Deadwood”. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι καινούργια. Ή μάλλον, ενώ και στον 19ο αιώνα υπήρχαν θέματα δικαιοσύνης, ρατσισμού, ανισοτήτων, οικονομικά και άλλα, τώρα τα προσεγγίζουμε για να φωτίσουμε τη δική μας εποχή». Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον «Άνθρωπο από την Ουάσιγκτον» του 2008. Ο Λούκυ Λουκ συνοδεύει τον υποψήφιο πρόεδρο Ράδερφορντ Χέιζ στην προεκλογική του εκστρατεία και στο ταξίδι τους συναντούν μαύρους μουσικούς που κινδυνεύουν με λιντσάρισμα από μια οργάνωση με άσπρες κουκούλες, Kινέζους εργάτες που διεκδικούν σεβασμό στις… διατροφικές τους συνήθειες και έναν διεφθαρμένο πολιτικό αντίπαλο, φτυστό ο Τζορτζ Μπους. «Καμιά φορά, αυτή η λοξή οδός είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσεις ένα ευθύ μήνυμα», λέει ο Ασντέ κάνοντας μια πλάγια κίνηση με το χέρι του, για να εικονοποιήσει αυτή την παλιά παράδοση των cameo, που τόσο διασκεδαστικά αξιοποιούσε ο Μορίς και ο σημαντικότερος σεναριογράφος του, ο τρομερός Ρενέ Γκοσινί. «Κάποιοι αναγνώστες το βρίσκουν πολύ αστείο», συνεχίζει ο Ασντέ ξεκαρδισμένος, «αλλά εμείς το κάναμε και γιατί δεν γουστάραμε καθόλου τον Μπους!». Ο κομίστας Ερβέ Νταρμεντόν, γνωστός ως Ασντέ. Μια άλλη παράδοση είναι οι πινακίδες στις εισόδους πόλεων, χωριών ή αγροκτημάτων, που συμπυκνώνουν τη φιλοσοφία των κατοίκων και των ιδιοκτητών τους. «Ξένε, εμείς δεν είμαστε τόσο γρήγοροι, όμως οι σφαίρες μας είναι», διάβαζε όποιος έφτανε στο Ποκοπόκο Πουέμπλο «Οι Ντάλτον στους Ινδιάνους». «Θα φυτέψω δέντρα σε αυτή τη γη και μολύβι σε όποιον την πατήσει», έγραφε ο Πίστολ Πιτ έξω από το χωράφι του «Προς την Οκλαχόμα». Στον «Άνθρωπο από την Ουάσιγκτον», η πινακίδα στην είσοδο του Τέξας γράφει: «Έχουμε πετρέλαιο, αγελάδες, τράπεζες και καθόλου χιούμορ». Ο Ασντέ γελάει με τα παραδείγματα και εξηγεί: «Ναι, είναι μια παράδοση. Οι αναγνώστες χρειάζονται κάποιες σταθερές αναφορές – είναι πολύ σημαντικό. Τρεις γενιές διαβάζουν Λούκυ Λουκ και έρχεται η τέταρτη. Παππούδες και πατεράδες μεταφέρουν τις ιστορίες του στα παιδιά τους. Παράλληλα βέβαια, τους εξηγούν και γιατί ο Λούκυ Λουκ σταμάτησε να καπνίζει ή γιατί δεν χρησιμοποιεί το όπλο του για ψύλλου πήδημα». Ενώ πάντως ο καουμπόης έκοψε το τσιγάρο στη δεκαετία του ’80 για να αρέσει στο αμερικανικό κοινό, ο Ασντέ σήμερα θεωρεί ότι η «woke culture» είναι απλώς κάτι «ηλίθιο». Κάποτε του είπαν ότι δεν μπορεί να σχεδιάζει μαύρους, γιατί δεν είναι και ο ίδιος μαύρος. «Αν συνεχίσουμε έτσι», σχολιάζει, «τότε καθένας θα περιορίζεται στην ταυτότητά του και κανείς δεν θα μιλάει σε κανέναν». Το τελευταίο τεύχος του Λούκυ Λουκ «L’ Arche de Rantanplan» (Η κιβωτός του Ραντανπλάν) καταπιάνεται με τα δικαιώματα των ζώων. Ο Γάλλος κομίστας δεν αφηγείται όλη την ιστορία. Σημειώνει όμως ότι υπάρχει ένας βίγκαν ντεσπεράντο με το όνομα «Κινόα Μπομπ», ότι στο φινάλε «όλα είναι τέλεια όπως πάντα», ενώ υπογραμμίζει και τη διαχρονική ανεξιθρησκία του Λούκυ Λουκ. «Με τον σεβασμό του, μπορεί να βγάλει το καλύτερο στοιχείο από τον καθένα», λέει ο Ασντέ λίγο πριν προτείνει να μου αφιερώσει εκείνο το σκίτσο. «Σε όλους μπορεί να βρει κάτι καλό. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να το κάνει ακόμη και για τον Τζο Ντάλτον». Και το σχετικό link...