Αναζήτηση στην Κοινότητα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΙΖ Εκδόσεις Μικρός Ήρως - Joris Chamblain, Aurelie Neyret - 84 σελ. - 21x28 εκ. – έγχρωμο - 13,00 € Η Cerise είναι ένα μικρό 11χρονο κορίτσι που ζει μόνο με τη μητέρα του. Ονειρεύεται να γίνει μυθιστοριογράφος. Το αγαπημένο της θέμα: τα άτομα και πιο συγκεκριμένα: οι ενήλικες. Της αρέσει να τους παρατηρεί και να ανακαλύπτει τα μυστικά τους. Η Cerise αντιλαμβάνεται τον κόσμο μέσα από την συμπεριφορά των ενηλίκων. Αντιλαμβάνεται ότι το λεξιλόγιο είναι το καλύτερο όπλο στη ζωή των ανθρώπων. Το να διαβάζεις σημαίνει να ανακαλύπτεις, να ταξιδεύεις, αλλά και να μαθαίνουμε τη σημασία των λέξεων και κυρίως πως να τις χρησιμοποιείς. Στον πρώτο αυτό τόμο η Cerise ηγείται της έρευνας μιας παρέας παιδιών που θέλουν να ανακαλύψουν την ταυτότητα ενός μυστηριώδους άνδρα που βλέπουν να βγαίνει από το δάσος κάθε Σαββατοκύριακο για να ζωγραφίσει έναν εγκαταλειμμένο ζωολογικό κήπο προσπαθώντας να του ξαναδώσει ζωή. Μέσα από υπέροχα σκίτσα και μια ιστορία που είναι ταυτόχρονα πυκνή, συγκινητική και μαγευτική. Αναδεικνύεται το υπέροχο αίσθημα του καθήκοντος όπως τουλάχιστον τον αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Μέσα από τρυφερούς διαλόγους και εικόνες η μικρή Cerise παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωής. Η ζωή άλλωστε είναι ένας δρόμος πάνω στον οποίο κρατιόμαστε από το χέρι… Κυκλοφορεί στις 15 Δεκεμβρίου σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και στο site μας!

Έχουν περάσει πέντε ολόκληρες δεκαετίες από την χρονιά που ο Ξανθός Γίγας και η θρυλική παρέα του πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και ήρθαν στα περίπτερα της χώρας μας. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, ένα τέτοιο γεγονός να μην τιμηθεί όπως του αρμόζει. Έτσι, οι εκδόσεις “Μικρός Ήρως”, κυκλοφόρησαν στα τέλη του Νοέμβρη ένα επετειακό τεύχος, που περιέχει μία αυτοτελή ιστορία του χαρακτήρα. Η πρώτη επαφή του τεύχους με το κοινό έγινε στις 30/11/19, στα πλαίσια του 5ου AthensCon. Η κεντρική ιστορία φέρει τον τίτλο “Ο Μπλεκ στο Λονδίνο” και είναι “γέννημα” του Marcel Navarro (το σενάριο) και του Jean-Yves Mitton (το σχέδιο). Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο Γαλλικό περιοδικό “Kiwi”, στα τεύχη #253-254, το μακρινό 1976. Η υπόθεση παρουσιάζει μεγάλη πρωτοτυπία, καθώς βλέπουμε τον πρωταγωνιστή και τους συντρόφους του να αφήνουν (μετά από σατανικές συμπτώσεις) την κατακτημένη Αμερική και να φτάνουν μέχρι και το παλάτι του Μπάκιγχαμ. Το σενάριο μπλέκει αριστοτεχνικά αρκετά ιστορικά μέρη, μάχες, αλλά και σημαντικά πρόσωπα της εποχής, με τον μύθο του Μπλεκ και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Ο αναγνώστης θα βρει όμορφες σκηνές δράσης κι ανατροπών, αλλά κι έναν Μπλεκ να σηκώνει βαγόνια, να γκρεμίζει ορυχεία και γενικά να προβαίνει σε ενέργειες που θα έκαναν ακόμα και τον Superman να αισθανθεί μειονεκτικά. Με χάλασε λίγο αυτό. Η πλοκή εκτός από το βασικό της μέρος, μας δίνει μερικές μικρές περιπέτειες των φίλων μας σε διάφορα σημεία της Αγγλίας. Το φινάλε νομίζω ότι πλατειάζει, σαν να μην ήθελαν οι δημιουργοί να ολοκληρώσουν την ιστορία. Προσωπικά θα ήθελα η πλοκή να σταματήσει μέχρι και πριν την επίσκεψη στην λίμνη Λοχ Νες. Εν κατακλείδι, δηλώνω γοητευμένος από την εν λόγω ιστορία. Ο Λεωκράτης διατείνεται ότι είναι η καλύτερη ιστορία του Μπλεκ, που έχουμε διαβάσει. Δεν είμαι επαΐων του σύμπαντος του Ξανθού Γίγαντα κι έτσι δεν δικαιούμαι να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω. Σίγουρα, όμως, είναι από τις πιο ωραίες ιστορίες που έχω διαβάσει. Εικαστικά δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε πολλά. Το σχέδιο είναι λεπτομερές, καθαρό κι αρκετά ειρωνικό, όσον αφορά την απόδοση των “κακών” χαρακτήρων. Στον χρωματισμό, υπάρχει μεγάλη ποικιλία, με το αποτέλεσμα να βγαίνει εξαιρετικό. Η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη. Η ράχη της έχει γερή κόλληση και παχύ εξώφυλλο, ενώ και το πολυτελές χαρτί στο εσωτερικό είναι ανθεκτικό και με καλή εκτύπωση των χρωμάτων. Ο έφιππος Μπλεκ που εμφανίζεται στο εξώφυλλο, καθώς και το λογότυπο του περιοδικού, είναι ανάγλυφα. Αυτό, βέβαια, που είναι εντυπωσιακό στην έκδοση είναι το έξτρα υλικό που περιέχεται. Στην αρχή φιγουράρουν τα βιογραφικά των δύο δημιουργών της ιστορίας, για να ακολουθήσει το editorial, επιμελημένο από τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά και τον κ. Νίκο Νικολαΐδη. Στην συνέχεια ο αναγνώστης θα βρει μία δισέλιδη ιστορία, που αναφέρει την εκκίνηση και την πορεία των περιοδικών του Μπλεκ στην Ελλάδα. Το σχέδιο είναι του Γαβριήλ Τομπαλίδη, ενώ τον χρωματισμό τον έχει επιμεληθεί η Τίνα Χελιώτη. Αυτό που με εξέπληξε είναι ότι το σενάριο το έχει γράψει ο ίδιος ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, γεγονός που δηλώνει ότι δεν είναι μόνο ένας απλός επαγγελματίας εκδότης, αλλά κι ένας γνήσιος φίλος των κόμικς. Τα εξτραδάκια, όμως, δεν τελειώνουν εδώ. Μετά την ιστορία αυτή και πριν την κεντρική, υπάρχει ένα δισέλιδο αφιέρωμα του Γαβριήλ Τομπαλίδη, που αναφέρεται στις υπαρκτές ιστορικές προσωπικότητες που συμμετέχουν στην ιστορία. Δεν μένει, λοιπόν, να πούμε κάτι άλλο εκτός από το να ευχηθούμε στον αγαπημένο μας ήρωα να τα εκατοστίσει και στην εκδοτική “Μικρός Ήρως” να συνεχίσει για πολλά χρόνια να μας ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο του Μπλεκ.

Τεξ Ουίλερ [Tex Willer] Ο σκληρός Ρέηντζερ ,βίαιος αλλά δίκαιος υπερασπιστής των αδικημένων ,ο περήφανος αρχηγός των Ινδιάνων Ναβαχο με το όνομα Αετός της Νύχτας ,ο Θρύλος του Ουέστ . Είναι επίσης και ο μακροβιότερος ήρωας κομικ στην Ιταλία καθώς πρωτοεμφανίστηκε στις 30/09/1948 και συνεχίζει ακόμα με νέες ιστορίες !! Δημιούργημα των Giovanni Luigi Bonelli (σενάριο) και Galep (Aurelio Galleppini) σκίτσο . Ο Bonelli είχε σαν πρότυπο για τον ήρωά του τη μορφή του Αμερικανού ηθοποιού Gary Cooper και το όνομα του το εμπνεύστηκε βλέποντας στο δρόμο μια επιγραφή καταστήματος με τίτλο «Τεξ Μοδα».Η ατμόσφαιρα των ιστοριών είναι στο κλίμα των Γουέστερν της εποχής κυρίως του John Ford με πρωταγωνιστή τον John Wayne . Aλλά και στη χώρα μας η εμφάνιση του Τεξ μας πάει 50 χρόνια πίσω στο μακρινό 1969 όταν η εκδοτική «ΝΕΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» κυκλοφορεί το περιοδικό ΡΟΚ (35 τευχη + 8 Νεο ΡΟΚ) με τις αυθεντικές ιστορίες του Bonelli και το σκίτσο του Galep .To όνομα του ήρωα αλλάζει από Τεξ σε Ροκ Ουίλερ ,πιθανολογώ οτι οι εκδότες το θεωρούσαν πιο εμπορικό . Η επόμενη εμφάνιση του ΤΕΧ είναι αρκετα χρόνια αργότερα από τις εκδόσεις Παπαχρυσανθου οι οποίες το 1984 κυκλοφορούν μια πρόχειρη βραχύβια έκδοση μόλις 8 τευχών με ανακατωμένες ιστορίες . Η μακροβιότερη ως τώρα και πληρέστερη από πλευράς ιστοριών έκδοση είναι αυτή του 1988 από τον «ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΠΟ» του Γ.Ανεμοδουρά ο οποίος μέσα απο τα 118 τεύχη της σειράς ΡΟΝΤΕΟ μας χαρισε μια γερή δόση περιπετειών του Τεξ . Μετα από μακρά παυση ο συνεχιστής του «ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ» Λεωκράτης Ανεμοδουρας φέρνει ξανά στο προσκήνιο τον ήρωα ,αρχικά μέσα από τις σελίδες των Μιστερ Νο...και οι άλλοι(2015) και Ζαγκορ (2016) της «Μικρός Ηρως». Και τώρα με την νέα έκδοση βιβλιοπωλείου περνά στην καλύτερη ίσως φάση , καθώς οι ιστορίες της νεας γενιάς δημιουργών και διαδόχων των Bonelli & Galep ,είναι εξ ίσου ενδιαφέρουσες και πιο φρέσκες σεναριακά και σχεδιαστικά . Στον 1ο τόμο λοιπόν έχουμε την ευκαιρία να διαβασουμε την ιστορία «Αντρες σε Φυγή» σε σενάριο Claudio Nizzi (Mister No,Tex,Nick Raider κ.α ) και σχέδιο Giovanni Ticci (Turok,Son of Stone ,King Kong,Star Trek ,Tex) ο οποίος θεωρείται ο καλύτερος επίγονος του Gallep με πανω απο 7000 σελίδες σχεδίων της σειράς !! Εχουμε να κάνουμε με μια μοντέρνα ιστορία Γουέστερν όπου ο Τεξ και οι σύντροφοί του καταδιώκουν ανελέητα μια συμμορία κακοποιών ,οι οποίοι βεβήλωσαν τον τάφο της γυναίκας του Ινδιάνας Λιλιθ ,με σκοπό να τον αποπροσανατολισουν και να κλέψουν το χρυσάφι των Ναβαχο .Η καταδίωξη εχει όλη την ένταση και τη σκηνοθεσία που χρειάζεται για να κρατήσει το ενδιαφερον της ιστορίας μέχρι το τέλος. Σχεδιαστικά κινείται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Στα της έκδοσης ισχύουν κι εδώ οτι και στους άλλους τρεις τόμους (Ζαγκορ ,Μιστερ Νο ,Ντυλαν Ντογκ) . (Ημι)σκληρο εξώφυλλο , καλής ποιότητας χαρτί το οποίο "ζωντανεύει" τα ωραία χρώματα της ιστορίας ,διαστάσεις 17χ 24 με μεγάλα καρέ 1 ή 2 ανα γραμμή που αναδεικνύουν το σκίτσο και κάνουν την ανάγνωση πολύ άνετη και ευχάριστη . Εχει 116 σελίδες με πρόλογο του Λευτέρη Ταρλαντέζου και σύντομα βιογραφικά των δημιουργών του. Στο οπισθόφυλλο μπορούμε να διαβάσουμε πληροφορίες για τον ήρωα και μια μικρή εισαγωγή στην ιστορία . Επίσης μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια που θα ξυπνήσει αναμνήσεις στους παλιούς φαν του ήρωα που ξεκίνησαν με την αναγνωση του ΡΟΚ . Η πρώτη εισαγωγική σελίδα της ιστορίας είναι στο ίδιο στυλ μ αυτή του ΡOK ,έτσι όπως έκανε και ο Βοnelli στις δικές του εκδόσεις : Kαλή ανάγνωση !!!!!! === Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους GreekComicFan & φλοκ.

Η «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» σχηματίστηκε το 1934, ήταν η πρώτη κομπανία με μπουζουκομπαγλαμάδες σπεσιαλίστες μουσικούς. Αποτελούνταν από τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Γιώργο Μπάτη, που υπήρξε ο «νονός» του ονόματος της ορχήστρας, και τους Μικρασιάτες Ανέστο Δελιά και Στράτο Παγιουμτζή. Ο Μάρκος ήταν τότε 29 χρονών, ο Δελιάς 22, ο Στράτος 28 με 30 και ο Μπάτης, από τους πρωτομάστορες του ρεμπέτικου, 45 με 50, του οποίου οι ηχογραφήσεις εντοπίζονται από τις αρχές του αιώνα. Μάρκος Βαμβακάρης Το graphic novel «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» (εκδ. Μικρός Ήρως) βασίστηκε στο βιβλίο του πεζογράφου-δημοσιογράφου Γιώργου Σκαμπαρδώνη «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας» και φιλοτεχνήθηκε από τον πολιτικό γελοιογράφο Δημήτρη Κερασίδη, δύο ανθρώπους από τη Θεσσαλονίκη, συνεπαρμένους από την ιστορία της κομπανίας του Μάρκου Βαμβακάρη, τις άγνωστες πτυχές της ζωής του, τον έρωτα του Μάρκου για τη Ζιγκοάλα, τα ναρκωτικά, την τιμή και όλα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν το ρεμπέτικο. Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον Κωνσταντίνο Σκλαβενίτη. Ο Δημήτρης Κερασίδης και ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης μιλάνε στην Athens Voice για τη δημιουργία του βιβλίου τους «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς», τον Μάρκο Βαμβακάρη, το ρεμπέτικο και τα κόμικς. Πώς συναντήθηκαν οι δρόμοι σας για το graphic novel «Τετράς, η Ξακουστή του Πειραιώς»; Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Είχα γράψει προ ετών το μυθιστόρημα «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας» με θέμα μια φάση της ζωής του Μάρκου Βαμβακάρη. Ο φίλος Δημήτρης Κερασίδης, με τον οποίο ήμασταν μαζί επί χρόνια στην ίδια εφημερίδα, το διάβασε και εμπνεύστηκε από εκεί το σενάριο και γενικά τη μετατροπή του σε κόμικς. Επικέντρωσε βέβαια σε εκείνα που τον ενδιέφεραν, δηλαδή κυρίως στην «Ξακουστή Τετράδα του Πειραιώς» με τρόπο δυναμικό, αποσπασματικό, έτσι ώστε να εξυπηρετείται η δική του οπτικοποιημένη αφήγηση. Από εκεί και πέρα, πάλεψε για πολύ καιρό με τα σκίτσα και τους διαλόγους ώστε να φτάσει στο ωραιότατο αποτέλεσμα που έχουμε με το κόμικς του. Δημήτρης Κερασίδης: Με τον Γιώργο εργαζόμασταν στην ίδια εφημερίδα, τη «Θεσσαλονίκη». Όταν αποφάσισα να μεταφέρω μέρη από το έργο του σε graphic novel, του τηλεφώνησα για να πάρω την άδειά του να χρησιμοποιήσω αυτούσιους τους διαλόγους της νουβέλας. «Δημήτρη, κάνε ότι νομίζεις», ήταν η απάντηση. Πώς δουλέψατε πάνω στη μεταφορά του βιβλίου «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας» σε κόμικ; Ποιες ήταν οι προκλήσεις; Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Σας είπα πως αυτό είναι εξ ολοκλήρου εργασία του Κερασίδη, βασισμένη στο βιβλίο μου. Ο Δημήτρης έφτιαξε μια δική του εκδοχή ώστε να εκφράσει εκείνα που αυτός ήθελε και με τον τρόπο που τον εξυπηρετούσε. Διότι άλλο η λογοτεχνία και άλλο το κόμικ. Κοινοί τόποι υπάρχουν, αλλά το κάθε είδος έχει τα δικά του μυστικά και τη δική του εκφορά. Και το πώς γίνεται κόμικ ένα μυθιστόρημα το ξέρει κυρίως ένας κομίστας. Δημήτρης Κερασίδης: Οι κινηματογραφικές σπουδές και η θητεία μου στις διαφημιστικές παραγωγές ήταν ο οδηγός για το screenplay της νουβέλας. Οι γωνίες λήψης, οι φωτισμοί, η όλη αντίληψη γενικά, είναι καθαρά κινηματογραφικά. Καμία πρόκληση για κάποιον με βιωματική περπατησιά στον ρεμπέτικο δρόμο. Το τρίχορδο μπουζούκι μου είναι δώρο του βιρτουόζου κιθαρίστα και φίλου Φώτη. Γιατί graphic novel; Το θεωρείτε ένα καινούργιο αφηγηματικό είδος; Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Καθόλου καινούργιο. Είναι παμπάλαιο. Απλώς κάθε κομίστας εκφράζεται με το δικό του στιλ, και αφηγηματικά και από άποψη σκίτσου. Φέρνει τη δική του αισθητική, τη δική του γραμμή και αίσθηση. Δεν υπάρχει καινούργιο είδος στην Τέχνη. Αλλά και όλα ξαναγίνονται καινούργια, κάθε φορά που ένας δημιουργός καταθέτει την προσωπική του, πρωτότυπη, ξεχωριστή αίσθηση για τα πράγματα, τη δική του ματιά και το δικό του τάλαντο. Δημήτρης Κερασίδης: Όταν διαβάζεις τις σελίδες του βιβλίου σχηματίζεις προσωπικές εικόνες. Όταν διαβάζεις τα καρέ του graphic novel βλέπεις αντικειμενικές εικόνες. Πόσο μάλλον όταν είναι εποχής. Στην Ελλάδα, καθώς αργήσαμε, ναι, είναι νέο αφηγηματικό είδος και προσμένω συνεχιστές. Γιώργος Σκαμπαρδώνης Τι είναι αυτό που κάνει την ιστορία του «Τετράς της Ξακουστής του Πειραιώς» ενδιαφέρουσα; Αντανακλά στο σήμερα; Δημήτρης Κερασίδης: Ο ίδιος ο Μάρκος ο Βαμβακάρης. Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Καμιά ιστορία δεν οφείλει να αντανακλά στο σήμερα. Και ποιο είναι το σήμερα; Ποιο απ’ όλα, πού και πώς; Κάθε αφήγηση αντανακλά στον εαυτό της και καταξιώνεται όχι τόσο από το θέμα, αλλά από τους όρους εκφοράς της, δηλαδή την αισθητική αξίωση που περιέχει. Και δεν είναι η ιστορία της «Τετράδος» ενδιαφέρουσα, αλλά το πώς τη γράφει, ή τη σκιτσάρει κάποιος. Έπειτα, το «σήμερα» είναι διαρκής ροή, διαφεύγουσα, και δεν συλλαμβάνεται. Γίνεται εύκολα αύριο και χτες. Δημήτρης Κερασίδης Τι κάνει το ρεμπέτικο τόσο ξεχωριστό και διαχρονικό; Δημήτρης Κερασίδης: Το ρεμπέτικο ήταν το λαϊκό μουσικό είδος που άκμασε το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Με επιρροές από το δημοτικό και το μικρασιατικό τραγούδι, αντικατοπτρίζει το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής όπου αναπτύχθηκε και ιδιαίτερα τη ζωή του περιθωρίου. Στην εξέλιξή του, η κοινωνική του βάση επεκτάθηκε στους πρόσφυγες, στην εργατική και τη μεσοαστική τάξη, ενώ στις μέρες μας αναγνωρίζεται ως δημοφιλής πολιτιστική κληρονομιά, λειτουργώντας ως ισχυρό σύμβολο ταυτότητας και ιδεολογίας για την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση. Εξάλλου, το ρεμπέτικο εγγράφηκε στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2016 και στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της Unesco το 2017. Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Η θεματική και μουσική τους αξία, ο ξεχωριστός τρόπος που παίζονται, τα όργανα που χρησιμοποιούνται, το ύφος τους αλλά και το ύφος ζωής εκείνων που τα δημιούργησαν σε μια ορισμένη εποχή και τρόπο ζωής. Δεν ξαναγίνονται. Αλλά θα ακούγονται πάντα γιατί προφανώς περιέχουν και εκπέμπουν στοιχεία βαθύτερα, που ξεπερνούν κάθε εποχή, και αρέσουν και συγκινούν πάντα. Κουβαλούν εντός τους φορτία διαχρονικά, συχνά ακατανόητα, που νομίζω θα πετυχαίνουν δια παντός αυτό το θαύμα της έκστασης που προκαλεί η σημαντική Τέχνη. Είχε και η Θεσσαλονίκη ζωντανή σκηνή και καλλιτέχνες του ρεμπέτικου την ίδια εποχή με την «Tετράς»; Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Η Θεσσαλονίκη είχε πολλούς τεκέδες και μπουζούκια και μπαρμπουτάδικα από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ακόμα και το 1960 υπήρχαν 600 λέσχες χαρτοπαιξίας. Υπήρχαν πολλοί καλοί παίχτες κι εκείνη την εποχή του ’30, αλλά όχι σημαντικοί δημιουργοί που να γραμμοφωνήσουν τραγούδια και να μείνουν. Δημήτρης Κερασίδης: Θα δανειστώ από το βιβλίο του αείμνηστου Ντίνου Χριστιανόπουλου «Το Ρεμπέτικο και η Θεσσαλονίκη» τι είπε ο Τσιτσάνης την περίοδο της Κατοχής, που βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη: «Η Κατοχή υπήρξε η εποχή που έδωσα ότι καλύτερο είχα στην ψυχή μου, που έδωσα ότι πιο αληθινό βγήκε μέσα από τις τραγικές εκείνες συνθήκες. Η Κατοχή, με δυο λόγια, είναι η καρδιά του λαϊκού τραγουδιού». Πώς βλέπετε τη σκηνή των κόμικς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια; Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Υπάρχει άνθιση και εξαιρετικοί κομίστες. Δεν είναι πολλοί, αλλά κι αυτοί που δρουν είναι αρκετοί. Ίσως τα τελευταία χρόνια λείπουν τα περιοδικά που υπήρξαν σε προηγούμενες δεκαετίες, που πάντα προωθούν και δίνουν βήμα σε νέα ταλέντα. Δημήτρης Κερασίδης: Πιστεύω, δυστυχώς, πως είναι στάσιμη. Περιοδικά όπως Βαβέλ, Μαμούθ, Παραπέντε κ.ά. ανέστειλαν την έκδοσή τους. Η προσπάθεια του Άγγελου Μαστοράκη με το 9 της Ελευθεροτυπίας ήταν μια αναλαμπή για την όποια εγχώρια παραγωγή. Τα τελευταία χρόνια όμως, βλέπω μια επαναδραστηριοποίηση εκδοτικών οίκων στον χώρο των κόμικς, αρκεί να προωθήσουν μαζί με την ξένη και την ελληνική παραγωγή. Σε αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη που καλούμαστε να ζήσουμε, τι μπορεί να μας κρατήσει όρθιους; Δημήτρης Κερασίδης: Η σοβαρότητα, σε μια εποχή που ανθεί η άνοδος της ασημαντότητας. Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Ας είμαστε υγιείς και θα κρατηθούμε όρθιοι μια χαρά. Ο καθένας έχει τους δικούς του τρόπους και τις δικές του μανίες και κρατιέται απ’ ότι τον συγκινεί και απ’ ότι μπορεί να βρει. Το θέμα είναι να κρατήσουμε όρθιους και τους άλλους. Η Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς Το graphic novel «H Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...

Το δεύτερο Ελληνικό GN που κυκλοφορεί η "Μικρός Ήρως " μετά τον "Τετρακοσάρη", έχει τίτλο " Ο ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ ". Αν στους μεγαλύτερους από σας ο τίτλος θυμίζει κάτι, έχετε απόλυτο δίκο καθώς πρόκειται για την μεταφορά σε κομικ, του ιστορικού παραλογοτεχνικού δημιουργήματος του 1951 "Υπεράνθρωπος", των Στέλιου Ανεμοδουρά (σενάριο) και Βύρωνα Απτόσογλου (σχέδιο) . Δημιουργός του ο Θάνος Κόλλιας (σενάριο & σχέδιο) ο οποίος προσπάθησε να φέρει τον ήρωα στη σημερινή εποχή, βασιζόμενος πάντα στην αυθεντική ιστορία. Ο Υπεράνθρωπος των Ανεμοδουρά-Απτόσογλου υπήρξε η αντιγραφή και ο "εξελληνισμός" του Αμερικάνικου Superman τη μακρινη δεκαετία του 50. Μια ιστορική έκδοση που έβγαλε 96 τεύχη μέχρι το 1953 και αργότερα επανεκδώθηκε. Επίσης δημοσιεύονταν σε συνέχειες στο περιοδικό "ΟΜΠΡΑΞ" τη δεκαετία του 70. Ο Κόλλιας με εξέπληξε ευχάριστα με τη δουλειά του όταν δημοσιεύθηκε στα τεύχη 2 & 3 του Μπλεκ . Εκεί είχαν μπεί οι πρώτες 24 σελίδες της νουβέλας με τίτλο "Η Γέφυρα". Πιστεύω οτι ο τίτλος είναι αρκετά συμβολικός για τη σύνδεση του παλιού με το συγχρονο. Το σχέδιό του αξιοπρεπέστατο και σεναριακά -παρ όλο που ο ήρωας είναι μιας άλλης εποχής και θεωρείται παρωχημένος - προσπάθησε να του δώσει μια φρεσκάδα και να τον φέρει πιο κοντά στο σήμερα . Το GN εχει 48 σελίδες και υπάρχει επίσης ένα πολύ καλό συνοδευτικό δισέλιδο άρθρο του γνωστού μελετητή κομικς και παραλογοτεχνικών αναγνωσματων κ.Γιώργου Βλάχου. Η ονομαστική τιμή του είναι 4.90€. Το διάβασα ευχάριστα και μπορώ να το χαρακτηρίσω ως μία τίμια προσπάθεια. Παραθέτω πέρα από τα εξώφυλλο, οπισθόφυλλό του και την πρώτη σελίδα για να πάρετε μια γεύση.

Το 1945, είπαμε στον κόσμο «Ποτέ ξανά». Το 1992, η υπόσχεση απέκτησε αιματηρές αποσχίσεις. Αυτή ήταν η χρονιά που ξέσπασε ο πόλεμος στο Σαράγεβο της Βοσνίας, το έτος που η γενοκτονία σαν όρος επανεμφανίστηκε στον πλανήτη. Ήταν η χρονιά που ο Ervin Rustemagic, ένας διεθνής επιχειρηματίας με ευρεία γκάμα πελατών, ανάμεσα στους οποίους και ο συγγραφέας Joe Kubert, και η οικογένειά του, παγιδεύτηκαν σε μια πόλη υπό πολιορκία. Το μόνο μέσο επικοινωνίας του Ervin με τον έξω κόσμο (και τον Joe Kubert) ήταν μέσω της συσκευής φαξ του. Καθώς ο Joe άρχισε να λαμβάνει αυτά τα μηνύματα από τον Ervin, έκανε ό,τι έπραττε εδώ και χρόνια. Αποτύπωσε την ιστορία στο χαρτί. Ο διάσημος δημιουργός κόμικς Joe Kubert γράφει και απεικονίζει κόμικς, από τη δεκαετία του 1940. Κάποιες από τις δουλειές του ήταν τα Batman, Superman, Tarzan, Enemy Ace και Sgt. Rock. Το Φαξ Από Το Σαράγεβο είναι μακράν ένα από τα υψηλότερα επιτεύγματα ενός από τους μεγαλύτερους δημιουργούς κόμικς. Οι Huntsville Times αναφέρουν: «Ο Kubert δημιουργεί ίσως το πιο εντυπωσιακό δημοσιογραφικό βιβλίο κόμικς που κυκλοφόρησε ποτέ». Η hardcover έκδοση του Φαξ Από Το Σαράγεβο έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου ενός «Harvey Award» για το καλύτερο Graphic Novel πρωτότυπου σεναρίου, ένα «Eisner Award» για το καλύτερο Graphic Novel Άλμπουμ, ένα «The Don Thompson Award» για το καλύτερο βιβλίο μη επιστημονικής φαντασίας, ένα βραβείο «Prix Alph-Art 98» για το καλύτερο ξενόγλωσσο βιβλίο που δημοσιεύτηκε στη Γαλλία. Kαθώς επίσης και ένα βραβείο «Le Prix» για το καλύτερο βιβλίο μη-φαντασίας, που δημοσιεύθηκε στη Γαλλία και ένα «Parent’s Choice Award». Τo Φαξ Από Το Σαράγεβο εντυπωσιάζει με το ρεαλισμό του. Για τον τρόπο με τον οποίο ο δημιουργός του μπορεί και αποτυπώνει μια εμπόλεμη κατάσταση, με το σκίτσο και τον λόγο του. Έχοντας χρησιμοποιήσει σε μερικά αποσπάσματα, όπως ομολογεί κι ο ίδιος ο δημιουργός, ελεύθερους διαλόγους και με στοιχεία κορύφωσης της δραματουργίας, ο Kubert καταφέρνει, μέσα από την αφήγηση του, να μας κάνει να περιπλανηθούμε στην εμπόλεμη ζώνη. Στις τελευταίες σελίδες αυτής της έκδοσης, μπορείτε να βρείτε και τις φωτογραφίες του Karim Zaimovic, ενός από τους χιλιάδες ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους σε αυτόν τον πόλεμο. Οι φωτογραφίες δεν αποτυπώνουν κομμάτια της ιστορίας του Kubert, ωστόσο βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην πόλη του Σαράγεβο και τη φρίκη του πολέμου. Από το site του εκδότη

Τον Μάιο του 1968 ή αλλιώς Γαλλικός Μάης έλαβε χώρα ένα γεγονός στο Παρίσι που επηρέασε διεθνώς τον πολιτικό και κοινωνικό κόσμο. Όλα αρχίσανε τον Μάρτιο στις 22 της ίδιας χρονιάς όταν ''γεννήθηκε'' το ΚΙΝΗΜΑ 22 ΜΑΡΤΗ, στις 3 Μαΐου έγινε κατάληψη της Σορβόννης, στις 13 γενική απεργία στις 27 υπογραφή των συμφωνιών της Γκρενέλ ενώ η κυβέρνηση έχει παραλύσει και στις 30 Μαΐου διάλυση της Εθνοσυνέλευσης. Ο Patrick Rotman, συγγραφέας και σκηνοθέτης είναι ένας από τους νεαρούς που έζησαν αυτά τα γεγονότα. Τα κατέγραψε αργότερα σε έργα του, εκείνος υπογράφει και το σενάριο του κόμικς. Ο Sebastien Vassant ανάλαβε σαν σχεδιαστής να δώσει εικόνα στα γραφόμενα. Εμείς οι νεότεροι μαθαίνουμε τι έγινε τότε. Η ιστορία του κόμιξ παρακολουθεί, μέσα από τη ματιά ενός φοιτητή που μπλέχτηκε τυχαία στα γρανάζια του κινήματος, τα γεγονότα που έγιναν από την αρχή μέχρι το τέλος μαζί του ο αναγνώστης συμμετέχει και αυτός σε όλες αυτές τις ημέρες από τα παρασκήνια, γνωρίζοντας μαζί με τον φοιτητή, ανθρώπους κλειδιά. Άλλη μια φορά ο Λ.Ανεμοδουράς κάνει την έκπληξη και εκδίδει κάτι έξω από αυτά που που μας έχει συνηθίσει. Στο πρώτο άλμπουμ έχουμε το χρονολόγιο των συμβάντων και πρόλογο του συγγραφέα, το έργο θα ολοκληρωθεί σε 4 άλμπουμ, και θα διανεμηθεί με την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ του Σαββάτου, αυτόνομο κοστολογείται 4,90 ενώ με την εφημερίδα 3,90 και έχεις και το ΚΑΡΕ-ΚΑΡΕ ΚΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ GREEK COMICS ΒΑΣΙΛΕΥΣ των ΚΟΜΙΚΣ

Οι ιστορίες του Μίστερ Νο ήταν πάντα αντισυμβατικές με πολλαπλά μηνύματα, κυρίως αντιπολεμικού περιεχομένου. Η τριλογία με τον υπότιτλο «Revolution» που μόλις ολοκληρώθηκε, μεταφέρει τον χαρακτήρα 25 χρόνια αργότερα από την «πρωτότυπη» αφήγηση και τον τοποθετεί στο Βιετνάμ, στην Καλιφόρνια, στον Αμαζόνιο. Έχει χαρακτηριστεί από πολλούς το κλασικό παράδειγμα αντιήρωα. Κι αυτό γιατί οι ιστορίες του δεν είχαν happy end, ενώ ο ίδιος δεν αποτελούσε πρότυπο ομορφιάς και ανδρείας, δεν έβγαινε αλώβητος από τις περιπέτειές του στα πέρατα της Γης, δεν έκρυβε ποτέ τις ανασφάλειές του και τις απογοητεύσεις του. Ο Μίστερ Νο δημιουργήθηκε από τον Sergio Bonelli, σεναριογράφο, εκδότη και ιδρυτή του ομώνυμου ιταλικού εκδοτικού οίκου το 1975 και πρώτη φορά σχεδιάστηκε από τον θρυλικό Gallieno Ferri. Το πραγματικό όνομα του εξ ανάγκης Αμερικανού τυχοδιώκτη ήταν Τζέρι Ντρέικ, αλλά όλοι τον γνώριζαν ως Μίστερ Νο εξαιτίας της άρνησής του να υποταχτεί, της απείθειάς του στις αρχές και τους κανόνες της εξουσίας, ιδιαίτερα της στρατιωτικής. Πήρε μέρος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος του αμερικανικού στρατού, αλλά αυτή η τραυματική εμπειρία τον στιγμάτισε για πάντα και κλόνισε ανεπανόρθωτα τον ψυχικό του κόσμο. Επέστρεψε στις ΗΠΑ μετά τη λήξη του πολέμου αλλά δεν κατάφερε να βρει τη γαλήνη που απεγνωσμένα αναζητούσε και έγινε αναχωρητής. Δοκίμασε την τύχη του στην Μανάους, στα βάθη του Αμαζονίου, όπου και έγινε πιλότος επιβατικού αεροπλάνου σε τοπικά ταξίδια. Όσο όμως κι αν προσπαθούσε να ξεχάσει τον πόλεμο και τη σκληρότητα των ανθρώπων, πάντα κάτι συνέβαινε και τον προσγείωνε στην πραγματικότητα. Επί σχεδόν 45 χρόνια οι ιστορίες του Μίστερ Νο με βάση αυτή τη συνταγή είχαν μεγάλη επιτυχία και διαβάζονταν από εκατομμύρια αναγνώστες, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Δύο τολμηροί δημιουργοί όμως τόλμησαν να πειραματιστούν και να προτείνουν μια εναλλακτική εκδοχή της ζωής του διαφορετικού ήρωα. Ο σεναριογράφος Michele Masiero και ο σχεδιαστής Matteo Cremona φιλοτέχνησαν τον πρώτο τόμο της τριλογίας «Mister No Revolution» (στον δεύτερο τόμο τα σχέδια υπογράφει ο Alessio Avallone, ενώ στον τρίτο οι δύο προηγούμενοι και ο Emiliano Mammucari) μεταθέτοντας στον χρόνο και τον χώρο τα βασικά συστατικά της ιστορίας: ο δικός τους Μίστερ Νο έχει γεννηθεί 25 χρόνια αργότερα από το «πρωτότυπό» του, αντί για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι στρατιώτης στο Βιετνάμ, μετά τον πόλεμο μεταβαίνει στην Καλιφόρνια εν μέσω του θερμού πολιτικού κλίματος της εποχής και από κει καταλήγει στον Αμαζόνιο. Στην εξαιρετική ελληνική έκδοση (εκδ. Μικρός Ήρως, μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης) που συνοδεύεται από επεξηγηματικά κείμενα γύρω από την ιστορία τού Μίστερ Νο και τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες εντός των οποίων εξελίσσονται οι περιπέτειές του, ο Michele Masiero επισημαίνει: «Στους Bonelli/Nolitta (σ.σ. το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Bonelli) δεν άρεσαν οι νικητές, εκείνοι οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες που ποτέ δεν άφηναν να τους αγγίξουν οι αμφιβολίες, εκείνοι που έδιναν απλές απαντήσεις σε περίπλοκες ερωτήσεις, εκείνοι με τα σαφή όρια (το άσπρο από τη μια πλευρά, το μαύρο από την άλλη), που δεν έβλεπαν τις αποχρώσεις του γκρι και πολύ περισσότερο τα χρώματα». »Ο Μίστερ Νο συγγενεύει με εκείνους τους συμπαθείς κατεργαράκους του γαλλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60, έχει τη μη συμβατική ομορφιά ενός Στιβ ΜακΚουίν αλλά και την πολύπλοκη ψυχολογία ενός Μπαρτ Λάνκαστερ ή ενός Τζακ Λέμον. Είναι ένας χαρακτήρας απαράμιλλα νεωτεριστής. Τα "χάρτινα αδερφάκια" που τον διαδέχτηκαν είχαν άλλα λιγότερη άλλα περισσότερη τύχη, αφού ο ίδιος υποχρεώθηκε να παραδοθεί και να διακόψει την πορεία του, παραμένοντας όμως μια δημιουργία δυνατή και συναρπαστική στο πανόραμα των κόμικς. Σε σημείο που να μπορεί να αποτελέσει πρότυπο: έναν χαρακτήρα που διατηρώντας άθικτα τα χαρακτηριστικά του, θα μπορούσε ταυτόχρονα να μεταφερθεί σε διαφορετικές συντεταγμένες στο χωροχρόνο». Ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά φέρει στο ακέραιο και ο «νέος» Μίστερ Νο. Σε μια συνθήκη όμως πιο κοντά στη σύγχρονη και σε ένα σενάριο που συνδέει ακόμα περισσότερο τη ζωή και τις δύσκολες αποφάσεις του πρωταγωνιστή με το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος που διαδραματίζεται στο Σαν Φρανσίσκο κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων της νεολαίας. «Ιδιαίτερα η Καλιφόρνια στα τέλη της δεκαετίας του ’60 φαντάζει σαν ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής ιδεών, το χωνευτήρι δεκάδων -εκατοντάδων- χιλιάδων επαναστάσεων που προσπάθησαν να αλλάξουν το πρόσωπο της αμερικανικής κοινωνίας και ίσως ολόκληρου του κόσμου. Να χτυπήσουν τον κοινωνικό κομφορμισμό και τον εκπαιδευτικό-οικογενειακό αυταρχισμό, να σμπαραλιάσουν την πανταχού παρούσα νεύρωση για στρατιωτικές επεμβάσεις (που έσυρε τη χώρα στον πόλεμο του Βιετνάμ), να αντισταθούν στον ρατσισμό και σε οικονομικές ή σεξουαλικές διακρίσεις, να ελευθερώσουν τη συνείδηση, τη σκέψη και το σώμα από τα δεσμά κάθε είδους καταπίεσης… Αυτές και άλλες ανησυχίες ωθούσαν τη νεολαία των Ηνωμένων Πολιτειών που εκφραζόταν πλέον μέσα από διάφορες μορφές πολιτικής οργάνωσης, διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και κινήματα» σημειώνει ο Gianmaria Contro προλογίζοντας τον δεύτερο τόμο στον οποίο ο Μίστερ Νο είναι πιο απογοητευμένος από ποτέ νιώθοντας αταίριαστος παντού και πάντα μόνος. Η μοναξιά, η θλίψη, η εξαπάτηση και η προδοσία θα τον οδηγήσουν στον Αμαζόνιο, σε μια εξίσου πολιτικά ταραγμένη περίοδο για τη Βραζιλία. Η φυγή αυτή «θυμίζει τέλεια την περίφημη ατάκα του Μάρλον Μπράντο στην ταινία του Ηλία Καζάν “Το Λιμάνι της Αγωνίας” (1954): “Και τι κερδίζω λοιπόν; Ένα εισιτήριο μετ’ επιστροφής για το Palookaville (μια φανταστική πόλη, κάτι σαν “Μέση του Πουθενά”), το ιδανικό μέρος για τους χαμένους, τους παραστρατημένους και τους παραιτημένους”. Ε και λοιπόν; Ανάμεσα στο πλήθος από ψωνισμένους και απαστράπτοντες Νικητές που κατακλύζουν τον χώρο της ψυχαγωγίας, δεν υπάρχει άραγε επειγόντως ανάγκη για έναν “Beautiful Loser” για να μας διηγηθεί -πάντα με την καλοπροαίρετη ειρωνεία του- την Περιπέτεια της πραγματικής ζωής; Αν λοιπόν τραβάμε για Palookaville, τότε μιλάμε για μια εκδοχή του ρομαντική, ευφυέστατα κυνική και ετερόκλητη όπως αυτή στην ομώνυμη ταινία του Alan Taylor, του 1995: ένα μέρος ξεχασμένο από Θεό και ανθρώπους, στο οποίο όμως αξίζει να περάσεις για λίγο τον καιρό σου… παρέα με καλούς φίλους» γράφει ο Contro στον πρόλογο του τρίτου και τελευταίου τόμου. Με τον οποίο ολοκληρώνεται η συναρπαστική ιστορία, σχεδόν 400 σελίδων, μιας εναλλακτικής διαδρομής του δημοφιλούς χαρακτήρα που πάντα κρατούσε αποστάσεις από τα συνήθη πρότυπα και τις επιταγές της επιτυχίας των συγχρόνων του. Ο Μίστερ Νο, είτε στο Βιετνάμ, είτε στην Ευρώπη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είτε στην Καλιφόρνια, είτε στη Νέα Υόρκη, είτε στις ζούγκλες του Αμαζονίου, θα είναι πάντα ο αρνητής της αποδοχής του υπάρχοντος, ο αμφισβητίας, ο μοναχικός, ο ασυμβίβαστος ακόμα κι αν ξέρει πως θα χάσει με οδυνηρό τρόπο. «Σοβαρά τώρα; Είσαι Θεός; Χάρηκα για τη γνωριμία κύριε Κουκουλκάν, θα προτιμούσα όμως να συνεχίσω να πετάω…» λέει στο όραμα που βλέπει μέσα στην παραζάλη από τα ψυχοτρόπα που έχει εισπνεύσει καταμεσής της ζούγκλας. Γιατί ο Μίστερ Νο μπορεί να απορρίπτει κάθε εξουσία, ακόμα και τη θεϊκή, προτιμώντας να απολαμβάνει την «πτήση» και τη σωτηρία της ψυχής του. Και το σχετικό link...

Για την επέτειο των 100 ετών απο την γέννηση του Στέλιου Ανεμοδουρά ,οι εκδόσεις ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ με εκδότη τον εγγονό του τον Λεοκράτη και με συγγραφέα τον Γιώργο Βλάχο ετοίμασαν πέντε νέες περιπέτειες του Παιδιού-Φαντάσματος Γιώργο Θαλάσση και της παρέας του. Ο Στέλιος Ανεμοδουράς κατέχει το ρεκόρ λαΐκού αναγνώσματος που έγραφε μόνος του για 798 τεύχη ανελλειπώς για δεκαπέντε περιπου χρόνια.Μετά απο αρκετά χρόνια μέσω του περιοδικού ΑΝΤΙ έγραψε και το 800 τελευταίο τέυχος (το 799 τεύχος το έγραψαν άλλοι συγγραφείς). Το 2015 ο Λεωκράτης ανάθεσε στον Γιώργο Βλάχο -δημοσιογράφο και συγγραφέα-φανατικό αναγνώστη του Μ.Ηρωα, που είχε δημιουργήσει το 2003 το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ, το 2005 την εφημερίδα ΤΑ ΜΙΚΡΟΗΡΩΙΚΑ, και το δίτομο ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ το 2006 , να συγγράψει την 801 ιστορία του Μ.Ηρωα για το βιβλίο ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ με τίτλο Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. Μετά απο δύο σχεδόν χρόνια άλλες πέντε νέες ιστορίες (806) ετοιμαστήκαν για τους λίγους αναγνώστες ,δυστηχώς είναι αληθεια,του Γ,Θαλάσση,σε μία καλαίσθητη έκδοση με καλό χαρτί με εισαγωγικά σημειώματα απο τον εκδότη,τον συγγραφέα και τον σχεδιαστη. οι 5 νέες ιστορίες τιτλοφορούνται: 1- Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ 2-ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΝΔΟΡΑ 3- ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΛΗΣ 4- Ο ΗΡΩΣ ΤΟΥ ΝΕΡΕΤΒΑ 5- ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΛΟΓΧΕΣ ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΥΧΗ:Αντε και στις 1000 ιστορίες. Υ.Γ. Λόγω ξεφόρτισης της μπαταρίας του λαπτοπ το οπισφόφυλλο μπήκε αργότερα.

Κυκλοφόρησε πριν λίγα λεπτά το trailer της 2ης ιστορίας του Ντύλαν Ντογκ που θα έχουμε τη χαρά να το αποκτήσουμε μαζί με τα άλλα graphic novels από τις 6 Φεβρουαρίου και μετά: Ντύλαν Ντογκ #2 - Το Μοναστήρι Του Κενού Φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα! Υ.Γ: Περάστηκε και στο site της εκδοτικής: No 2 - Το Μοναστήρι Του Κενού

Πολύ όμορφο άρθρο για τα περιοδικά του Στέλιου Ανεμοδουρά, με έμφαση στον Μικρό Ήρωα.

Με την κυκλοφορία του τέταρτου μέρους της ολοκληρώνεται σήμερα στην «Εφ. Συν.» η «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας» του Ούγκο Πρατ (1927 – 1995). Με αυτή την αφορμή το Καρέ Καρέ ξαναθυμάται τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ιταλού δημιουργού και τις περιπέτειες του πιο δημοφιλούς χαρακτήρα του. Η πρώτη του εμφάνιση στα κόμικς, το 1967, δεν προμήνυε τη συνέχεια. Ήταν σφιχτά δεμένος, σταυρωμένος σε μια σχεδία, κάτω από τον καυτό ήλιο, στη μέση του ωκεανού. Ο θάνατός του ήταν βέβαιος. Και θα ήταν αργός και βασανιστικός. Είχε πέσει θύμα της ανταρσίας των ναυτών του για να του αρπάξουν τα όπλα που έκρυβε στο αμπάρι. Επιπλέον, είχε τάξει γάμο στην αδερφή του λοστρόμου και δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Τον πέταξαν στη θάλασσα. Ο Κόρτο Μαλτέζε, όμως, κατάφερνε να επιβιώνει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάτι απροσδόκητο θα συνέβαινε πάντα για να σωθεί. Στη «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας», η έκπληξη εμφανίζεται με το πρόσωπο ενός τυχοδιώκτη, πρώην καλόγερου και άσπονδου φίλου του Κόρτο. Ο καπετάν Ρασπούτιν σώζει τον Κόρτο από τους καρχαρίες, τη δίψα και την αλμύρα και οι περιπέτειες του σκουλαρικοφόρου ναυτικού στον κόσμο των κόμικς ξεκινούν. «Μπράβο Ρασπούτιν, μια μέρα θα το θυμηθώ αυτό...», λέει ο ψύχραιμος και λακωνικός ναύτης που ήξερε πάντα να αναγνωρίζει το δίκαιο, να βοηθά τους φίλους του αλλά και τους αδύναμους αυτού του κόσμου όπου γης. Ήταν γεννημένος στη Μάλτα, γιος ενός Άγγλου αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού και μιας Ανδαλουσιανής Τσιγγάνας, και έγινε κοσμοπολίτης εκ των πραγμάτων, ωθημένος πάντα από ένα κίνητρο αναζήτησης της περιπέτειας. Ταξίδεψε σε κάθε γωνιά της Γης, σε τόπους φορτισμένους με μνήμες, σε περιπέτειες που λάμβαναν χώρα κατά το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα, σε όλα τα μέρη που γράφτηκε η Ιστορία και συνάντησε «πραγματικά» πρόσωπα από τον χώρο της λογοτεχνίας και της πολιτικής που συμμετείχαν ως ισότιμοι με αυτόν σε φανταστικές αφηγήσεις, με φόντο πραγματικά γεγονότα. Η εμμονή του Κόρτο στα ταξίδια οφειλόταν στη ζωή του δημιουργού του που ήταν κι αυτή γεμάτη ταξίδια. Αν και είχε γεννηθεί στο Ρίμινι της Ιταλίας με ρίζες βενετσιάνικες αγγλονορμανδικές, τουρκικές και σεφαραδίτικες, μεγάλωσε στην αποικιοκρατούμενη Αβησσυνία (σημερινή Αιθιοπία) κατά τα χρόνια της ιταλικής κατοχής. Στη συνέχεια ταξίδεψε, έζησε και δούλεψε επί σειρά ετών σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, κυρίως στην Αργεντινή και τη Βραζιλία, ενώ μετά την επιστροφή του στην Ιταλία συνέχισε να ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα σε μέρη μακρινά και «εξωτικά» που γίνονταν στη συνέχεια τα σκηνικά των ιστοριών του. Από το 1967 που ξεκίνησε τις περιπέτειες με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, τον τοποθέτησε σε κάθε πιθανό μέρος του πλανήτη αλλά πάντα με τα ίδια βασικά συστατικά του χαρακτήρα του: γενναίο αλλά και ικανό να ξεγλιστρά από τον κίνδυνο, δίκαιο και αποφασιστικό, αντιρατσιστή και βαθιά καλλιεργημένο, μοναχικό και λιγομίλητο, αυτάρκη και χωρίς καμιά περιουσία, φίλο με τους φίλους και εχθρό με τους εχθρούς. «Ο Κόρτο είναι ένας αντιαποικιοκράτης, ένας άνθρωπος που δεν έχει γεωγραφικούς δεσμούς και δεν γνωρίζει ρατσιστικές προκαταλήψεις. Έχει μαύρες αδελφές, ξαδέλφια Ινδιάνους. Η οικογένειά του Κόρτο δεν γνωρίζει προβλήματα. Έχει σχέσεις με όλες τις άλλες φυλές. Ο Κόρτο βρίσκει συγγενείς παντού όπου πηγαίνει» είχε πει ο Πρατ σε συνέντευξή του στον Κλοντ Μολιτερνί. Και επιπλέον ότι «... είναι ένας μοναχικός άνθρωπος. Ο Οκτάβιο Παζ, ένας Μεξικανός ποιητής, είχε πει ότι το να έχουμε κάποια πράγματα που μας ανήκουν είναι τελικά κάτι το αρνητικό που μας στερεί τη δυνατότητα της ελευθερίας. Αν ο Κόρτο είχε ένα πλοίο, θα βρισκόταν με πολύ ενοχλητικές γι’ αυτόν υποχρεώσεις, θα έπρεπε να βρίσκεται πάνω σ’ αυτό το πλοίο. Έτσι όπως είναι όμως χαίρεται μια ελευθερία κινήσεων που του επιτρέπει να βρίσκεται άλλοτε στο γιοτ ενός εκατομμυριούχου, άλλοτε σ’ ένα ιστιοφόρο και άλλοτε σ’ ένα εμπορικό πλοίο...». Τα βιβλία με τον Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Μαμούθ Κόμιξ», εκτός από την «Μπαλάντα» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ars Longa» και στη συνέχεια από τις εκδόσεις «Μικρός Ήρως», που εκδίδουν και τις νέες περιπέτειές του. Ο Κόρτο δεν έχει ούτε πατρίδα ούτε θρησκεία αλλά σέβεται κάθε θρησκεία και κάθε πολιτισμό. Είναι ένας ασταμάτητος ταξιδευτής χωρίς κάποιο σκοπό των ταξιδιών του, λειτουργεί ενστικτωδώς, η αδιάκοπη κίνηση είναι ο μόνος τρόπος του να επιβιώνει. Και ακόμα και όταν δεν κυνηγά την περιπέτεια αλλά επιδιώκει να ξαπλώσει στην παραλία το ηλιοβασίλεμα, να πιει το ποτό του σε ένα ήσυχο καφέ ή να απολαύσει το πούρο του διαβάζοντας το αγαπημένο του βιβλίο, την «Ουτοπία» του Τόμας Μορ, θα βρεθεί μια αφορμή για να τον κινητοποιήσει: μια άδικη συμπεριφορά με θύμα κάποιον ανήμπορο, μια ληστεία, ένας χαμένος θησαυρός, μια πολιτική αναταραχή, ένα έγκλημα πάθους ή, απλά, μια όμορφη γυναίκα που τον γλυκοκοιτά. Είναι σαρκαστικός προς τους ιμπεριαλιστές και τους πλούσιους και προστατευτικός προς τους καταπιεσμένους και τους αδύναμους. Στον κώδικα τιμής του η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια βρίσκονται στην πρώτη θέση και γι’ αυτό τις διαφυλάσσει με κάθε τρόπο. Αν, όμως, χρειαστεί να σκοτώσει θα το κάνει. Χωρίς να χαίρεται γι’ αυτό. Ο Ούγκο Πρατ συμπορεύτηκε με τον Κόρτο (το alter ego του;) σχεδόν είκοσι χρόνια. Ο Κόρτο «ταξίδεψε» μπρος και πίσω στον χρόνο από το 1900 μέχρι τον Ισπανικό Εμφύλιο, σε ζούγκλες, ερήμους και φουρτουνιασμένα πελάγη, σε παγωμένα βουνά και καυτά πολεμικά μέτωπα, σε εξεγέρσεις και επαναστάσεις, σε μέρη ποτισμένα με θρύλους, αίμα και Ιστορία. Με τέτοιες προσωπικές διαδρομές, οι Ούγκο Πρατ και Κόρτο Μαλτέζε, σχεδόν σαν ένα πρόσωπο, έχουν καταγραφεί στην ιστορία των φανταστικών αφηγήσεων ως άξιοι εκπρόσωποι της Περιπέτειας. Που καταφέρνει να μη γίνεται αυτοσκοπός και να μην είναι ανιαρά διδακτική όταν υμνεί τη διαφορετικότητα, την αλληλεγγύη και την ισότητα των ανθρώπων πέρα από χρώματα, φυλές και εθνικές προελεύσεις. Εκτός από τις ιστορίες που δημιουργούσε μόνος του, ο Ούγκο Πρατ συνεργάστηκε και με άλλους καλλιτέχνες είτε ως σεναριογράφος είτε ως σχεδιαστής. Η πιο γνωστή του συνεργασία ήταν, ίσως, αυτή με τον συμπατριώτη και φίλο του, Μίλο Μανάρα, στο «Ινδιάνικο Καλοκαίρι» (1983, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βαβέλ το 1990). Ο Πρατ υπέγραψε το σενάριο μιας σκληρής ιστορίας και ο Μανάρα φιλοτέχνησε τα σχέδια της περιπέτειας στην Άγρια Δύση πριν οι λευκοί επικρατήσουν ολοκληρωτικά και αφανίσουν τον πολιτισμό των γηγενών. Εμπνευσμένο από το «Άλικο Γράμμα» του Ναθάνιελ Χόθορν αλλά και από τον «Τελευταίο των Μοϊκανών» του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, το «Ινδιάνικο Καλοκαίρι» αποτελεί ένα παραμύθι ενάντια στη βία που προκαλεί η σύγκρουση των πολιτισμών, καθώς και ο θρησκευτικός φανατισμός και πουριτανισμός των εισβολέων αποικιοκρατών Χριστιανών. Η συνεργασία των δύο φίλων συνεχίστηκε το 1991 με το «El Gaucho», μια ακόμη ιστορική περιπέτεια, τοποθετημένη στα ανοικτά του Μπουένος Άιρες κατά τις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, όταν ένα πλωτό μπορντέλο με γυναίκες ετοιμάζεται να υποδεχτεί Άγγλους ναυτικούς. Η αγάπη και ο σεβασμός του Μανάρα προς τον Πρατ εκφράστηκε έντονα και στο βιβλίο του «H.P. και Τζιουζέπε Μπέργκμαν» (άρχισε να δημοσιεύεται το 1978, στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βαβέλ το 1986). Σ’ αυτό δεν υπήρξε κάποια καλλιτεχνική συμβολή του Πρατ, αλλά ο ίδιος έγινε από τον Μανάρα, χαρακτήρας της υπόθεσης (τα αρχικά H.P. αναφέρονται στο όνομά του, Hugo Pratt) και μάλιστα αυτός που φαίνεται να κινεί υπογείως τα νήματα μιας παραληρηματικής περιπέτειας εντός της οποίας βυθίζεται ο κεντρικός πρωταγωνιστής. Αρκετά νωρίτερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Ούγκο Πρατ είχε συνεργαστεί με έναν ακόμα σπουδαίο δημιουργό, τον Αργεντινό Έκτορ Έστερχελντ που μετέπειτα, το 1977, δολοφονήθηκε («εξαφανίστηκε» ήταν η κρατική εκδοχή) από τη χούντα της Αργεντινής ως κομμουνιστής. Σ’ αυτή τη συνεργασία όμως, ο Πρατ υπέγραψε τα σχέδια ενώ τα σενάρια ανήκαν στον Αργεντινό συγγραφέα που σχεδόν παράλληλα είχε ξεκινήσει να συγγράφει το εμβληματικό «Eternauta». Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά συγκλονιστικών αντιπολεμικών ιστοριών υπό τον γενικό τίτλο «Ερνι Πάικ» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ars Longa/Παρά Πέντε, 1995) και κεντρικό χαρακτήρα έναν πολεμικό ανταποκριτή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που ήταν βασισμένος στον πραγματικό Αμερικανό πολεμικό ανταποκριτή Έρνι Πάιλ, βραβευμένο με Πούλιτζερ το 1944. Στα ελληνικά, οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ εκτός από τη «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας» που κυκλοφόρησε πρώτα από τις εκδόσεις Ars Longa και πρόσφατα επανακυκλοφόρησε επιχρωματισμένη από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Οι νέες περιπέτειες που δημιουργούν οι Juan Díaz Canales και Rubén Pellejero κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...

Εφθασαν χθες στη Λέσχη οι νέες κυκλοφορίες graphic Novel της Μικρός Ηρως (Τεξ,Ζαγκορ,Μιστερ Νο ,Ντυλαν Ντογκ ) !!! Τα albums θα διατιθενται στο εξής και από το πωλητήριο της ΛΕ.ΦΙ.Κ στο πλαίσιο της συνεργασίας μας με τις εκδόσεις Μικρός Ηρως του κ.Λεωκράτη Ανεμοδουρά . Τα 4 πρώτα album σχεδόν εξαντλήθηκαν με την παραλαβή τους !!! Υπαρχουν ακόμα 2 τευχη Ζαγκορ και ένα Τεξ . Φυσικά θα παραγγελθούν νέα αντίτυπα για όσους επιθυμούν να το αγοράσουν από τη Λέσχη με έκπτωση 20 % επί της αρχικής τους τιμής! Το 20% θα είναι μόνο για τα εγγεγραμμένα μέλη της λέσχης πλέον. Για τους υπόλοιπους θα ισχύει το 10% που υπάρχει στο εμπόριο. Τέλος ευχαριστούμε τον κ.Ανεμοδουρά για τη δωρεά μιας πλήρους σειράς για τη βιβλιοθήκη της Λέσχης .

Graphic Design: Μαρίνα Πάνου Το απόλυτο έργο του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά επιστρέφει αυτή τη φορά σε μορφή κόμικς, το πρώτο σε αυτόνομη - graphic novel - μορφή! Η συγγραφική ομάδα από το βιβλίο Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ - Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ (2017) επιστρέφει, με τον Γιώργο Βλάχο να αναλαμβάνει το σενάριο και τον Κώστα Φραγκιαδάκη στο σχέδιο. Το νέο κόμικς του Μικρού Ήρωα έρχεται για να γιορτάσει τα 90 χρόνια της εκδοτικής πορείας του οίκου Ανεμοδουρά (και τα 5 για την εκδοτική του Μικρού Ήρωα). Είναι 24 σελίδες, σε σχήμα 17×24. Η βιβλιοδεσία είναι καρφίτσα, με το εξώφυλλο να είναι σκληρό (όσο μπορεί να είναι) και τα χαρτιά πολυτελείας! Η ιστορία έχει ως εξής: Μία νέα απειλή με γερμανικά βομβαρδιστικά που προσβάλουν συμμαχικούς στόλους, εμφανίζεται στα παράλια της Αφρικής και στη Μεσόγειο. Στη συνέχεια χάνονται κάπου πάνω στο Λασίθι, στην Ανατολική Κρήτη! Το Παιδί-Φάντασμα αναλαμβάνει την αποστολή να εντοπίσει και να καταστρέψει το μυστικό αεροδρόμιο... Το τεύχος, επίσης, περιλαμβάνει 2-σέλιδο αφιέρωμα-εισαγωγή του συγγραφέα Γιώργου Βλάχου, με τίτλο "Ο Μύθος Του Μικρού Ήρωα" (σελίδες 2 και 27). Προσωπική άποψη: είναι πάρα πολύ όμορφα σχεδιασμένο, αν και το σενάριο όπως και να το κάνουμε έχει παιδικές ασάφειες. Είναι μία πάρα πολύ καλή έκδοση που αξίζει στήριξη καθώς πλέον στις ημέρες γίνετε όλο και πιο δύσκολο να δούμε κόμικς ελληνικής παραγωγής στην χώρα μας. Τέλος, είναι μία έκδοση που αποτελεί must για όλους τους παλιούς αναγνώστες του Μικρού Ήρωα, καθώς σέβεται την παράδοση, δίνοντας μας νέα πράγματα. Κυκλοφορεί την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου, 2018 με την Εφημερίδα Των Συντακτών - Σαββατοκύριακο και σύντομα στα βιβλιοπωλεία! Το αφιέρωμα του Γιώργου Βλάχου "Ο Μύθος Του Μικρού Ήρωα" Το trailer της έκδοσης:

Ο ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ – Η ΓΕΦΥΡΑ Το ολοκληρωμένο graphic novel (συνολικά 48 σελίδες, με τις πρώτες 24 σελίδες να έχουν φιλοξενηθεί στα Μπλεκ #2-3) του Υπερανθρώπου με τίτλο Η Γέφυρα, σε σενάριο και σχέδιο Θάνου Κόλλια αλλά και ένα συνοδευτικό αφιέρωμα για τον χαρακτήρα από τον Γιώργο Βλάχο είναι γεγονός! Ποιος είναι όμως ο Υπεράνθρωπος, ο ήρωας που γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50; «Ο Υπεράνθρωπος» ξεκίνησε το εκδοτικό του ταξίδι ως μια ελεύθερη προσαρμογή σε ανάγνωσμα αμερικανικού κόμικς με ήρωα τον Superman! Πολύ σύντομα όμως εξελίχθηκε σε αυθεντικό, ελληνικής γραφής ανάγνωσμα με μόνα κοινά σημεία, εκτός από το όνομα, την ποικιλία των εχθρών. «Ο Υπεράνθρωπος», δημιούργημα του Στέλιου Ανεμοδουρά στο σενάριο και του Βύρωνα Απτόσογλου στην εικονογράφηση, κυκλοφορήσε συνολικά 96 τεύχη (1951-1953) συν τρεις εικονογραφημένες ιστορίες και αποτέλεσε το κορυφαίο υπερηρωικό λαϊκό ανάγνωσμα! Λίγα λόγια για την υπόθεση: Δυο νέοι στην Ελλάδα του σήμερα, ο Λευτέρης και ο Νικόλας, μετατοπίζονται στο χωροχρόνο χάρη στη Δικλίδα! Ο Νικόλας χάνεται μέσα από μια χωροχρονική πύλη προς άγνωστο προορισμό, ενώ ο Λευτέρης διασώζεται από τον Υπεράνθρωπο και μεταφέρεται πίσω στο 1967! Όμως, 9 χρόνια αργότερα, ένας παλιός «γνώριμος» κάνει την επανεμφάνισή του για να ανατρέψει τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων... Το κόμικς «Ο Υπεράνθρωπος – Η Γέφυρα» κυκλοφορεί σε επιλεγμένα σημεία και βιβλιοπωλεία την Πέμπτη 16 Μαΐου 2019.

«ΜΠΛΕΚ» ΤΕΥΧΟΣ 4 ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΜΙΚΣ Συνεχίζοντας τις εκπλήξεις και τις εντυπωσιακές προσθήκες, στο Μπλεκ #4 σας φέρνουμε έναν ήρωα από τα παλιά, τον λεγόμενο «Άσο Της Πίστας», ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Μισέλ Βαγιάν. Σε αυτό το τεύχος θα απολαύσετε το 'Α Μέρος μιας ιστορίας που ανήκει στη νέα σειρά του ήρωα και ξεκίνησε στη Γαλλία το 2012. Πιο αναλυτικά, το τέταρτο τεύχος περιλαμβάνει τους ήρωες Μπλεκ, Μισέλ Βαγιάν, Μάντυ Ρίλεϋ, Φάντομ, Δικαστής Ντρεντ, Ταρζάν, Στορμ και Το Παιδί Πάνθηρας, καθώς και 2 στριπάκια από Έλληνες δημιουργούς. Τα συγκεκριμένα κόμικς είναι των Jean-Yves Mitton, Marc Bourgne, Benjamin Beneteau, Colin Mcneil, Tony Akins, Ken Wolak, Ernesto Garcia Seijas, Don Lawrence, Joe Kubert, Mike Western, Γαβριήλ Τομπαλίδη και Βαγγέλη Σαΐτη. Πέρα από την πλούσια ανθολογία κόμικς, στο τεύχος θα βρείτε τις καθιερωμένες μας στήλες Κόμικς Νέα, Νούμερο 1 με αφιέρωμα στο περιοδικό «Βαβούρα», The Pop Corner, συνέντευξη του Έλληνα δημιουργού Γαβριήλ Τομπαλίδη, αλλά και ένα ξεχωριστό αφιέρωμα για το χαρακτήρα Μισέλ Βαγιάν. Το τέταρτο τεύχος του περιοδικού «Μπλεκ» κυκλοφορεί σε επιλεγμένα σημεία και βιβλιοπωλεία τη Δευτέρα 21 Μαΐου 2019.

Οι "ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ" αποτελούν τη συνέχεια των εκδόσεων Ανεμοδουρά που έχουν ως αφετηρία το 1949. Το 2014 συνεχίζουν δυναμικά την μακροχρόνια δραστηριότητα με νέες εικονογραφημένες εκδόσεις που φιλοξενούν αδημοσίευτες ιστορίες. Πρόκειται για τα: Μπλεκ, Ζαγκόρ, Μάρτιν Μίστερι, Μίστερ Νο, Ντύλαν Ντογκ, Τεξ και το Μικρό Ήρωα. Παράλληλα φερνουν στο κοινό και νέες εκδόσεις απο γαλλοβελγικές σειρές με αγαπημένους ήρωες όπως τα: Ερίκ Καστέλ, το 2017 και Κόρτο Μαλτέζε, στις αρχές του 2018, ενώ κινούνται και στο χώρο των βιβλίων με τις εκδόσεις “Ήρωες του Στέλιου Ανεμοδουρά” και “Ήρωες - Ανθολογία Ιστοριών”. Η έως τώρα πορεία της εκδοτικής είναι σταθερά ανοδική, ενώ μόλις πρόσφατα, παρουσίασε στο κοινό την νέα εποχή του κεντρικού της τίτλου, του Μπλεκ. Με ολοένα εξελισσόμενες κινήσεις, τείνει να παγιωθεί ως μια από τις καλυτερες εκδοτικες στον χώρο των κόμικς.

Ποιο απ΄τα νέα graphic novels των εκδόσεων Μικρός Ήρως σας άρεσε περισσότερο; Συγκρίνουμε τα πρώτα τεύχη μεταξύ τους. Προσωπικά, αν κι απ΄τη συγκεκριμένη τετράδα ξεχωρίζω σαν αγαπημένο μου ήρωα τον Ντύλαν Ντογκ, περισσότερο μ΄άρεσε η ιστορία στο Μίστερ Νο κι έπειτα στο Ζαγκόρ. Στην 3η θέση ο Τεξ και στο τέλος η ιστορία στο ΝΝ, που τη βρήκα πολύ μέτρια και κακή επιλογή για ξεκίνημα Αναλυτικά τις απόψεις μου για το κάθε τεύχος τις έχω πει εδώ για Ζ, εδώ για Τ, εδώ για ΝΝ κι εδώ για ΜΝ

Το αφιέρωμα της εκδοτικής "Μικρός Ήρως", σε συνεργασία με την αθλητική εφημερίδα "Φως το σπορ", στο κουαρτέτο των μεγάλων μορφών του ποδοσφαίρου ολοκληρώθηκε την πρώτη Ιουνίου με την βιογραφία του βετεράνου αθλητή Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο θρυλικός μπαλαδόρος, μετά τον Μέσι,τον Μπέκαμ και τον Ρονάλντο, μας φανερώνει άγνωστες και γνωστές πτυχές της πολυτάραχης ζωής του. Η έκδοση έχει σχετικά μικρό μέγεθος όπως και οι προηγούμενες εκδόσεις, έχει γυαλιστερό χαρτί και το δέσιμο γίνεται με συνδετήρες. Στο εσωτερικό ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να διαβάσει ένα δισέλιδο αφιέρωμα με τίτλο "Το χέρι (και το πόδι...) του Θεού!", γραμμένο από τον Κώστα Μαστοράκη. Επίσης υπάρχουν και δύο ολοσέλιδες αφίσες του ποδοσφαιριστή την ώρα της δράσης αλλά και διάφορες μικρότερες φωτογραφίες του. Γι'ακόμα μία φορά το σχέδιο δεν θα λέγαμε ότι είναι στα καλύτερά του. Και μία σελίδα από το εσωτερικό για να πάρετε μία γεύση.

Οι εκδόσεις "Μικρός Ήρως" συνεχίζουν την συνεργασία τους με την αθλητική εφημερίδα "Φως των σπορ" και μας προσφέρουν την δεύτερη βιογραφία ποδοσφαιριστή, που έχει αφήσει ανεξίτηλα το στίγμα του στο άθλημα. Στο δεύτερο τεύχος της σειράς την σκυτάλη παίρνει ο Ντέιβιντ Μπέκαμ. Η έκδοση κυμαίνεται ακριβώς στα ίδια επίπεδα με αυτήν του Μέσι. Ίδια ποιότητα εκτύπωσης και χαρτιού, ίδια βιβλιοδεσία και ίδιο μέγεθος. Στο οπισθόφυλλο αναγράφεται ονομαστική τιμή, που σημαίνει ότι το τεύχος θα το δούμε κάποια στιγμή στα περίπτερα ως αυτόνομο. Στην εσωτερική πλευρά του εξώφυλλου ο αναγνώστης θα βρει ένα άρθρο του Θανάση Τζιμούρτα, για τον ποδοσφαιριστή. Ένα ολοσέλιδο κείμενο που περιέχει την βιογραφία του, πριν ξεκινήσει η βιογραφία σε κόμικ. Και μία εσωτερική σελίδα.

Την Παρασκευή 25/05/18, οι εκδόσεις "Μικρός Ήρως" κυκλοφόρησαν σε συνεργασία με την αθλητική εφημερίδα "Φως των σπορ" το τρίτο άλμπουμ της σειράς με τις βιογραφίες των θρύλων του ποδοσφαίρου. Αυτή την φορά την τιμητική του έχει ένας εν ενεργεία ποδοσφαιριστής, από τους καλύτερους που έχουν περάσει στους αιώνες από το άθλημα και δεν είναι άλλος από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Οι άλλες τρεις βιογραφίες αφορούν τους Λιονέλ Μέσι, Ντέιβιντ Μπέκαμ, ενώ την Παρασκευή 01/06 θα κυκλοφορήσει κι αυτή του μεγάλου Μαραντόνα. Η έκδοση δεν διαφέρει από τις προηγούμενες. Έχει καλής ποιότητας γυαλιστερό χαρτί και μικρό μέγεθος. Το δέσιμό της έχει γίνει με συνδετήρες ενώ υπάρχει κι ένα δισέλιδο έξτρα αφιέρωμα στον ποδοσφαιριστή, που επιμελήθηκε ο Γιώργος Σγούτας. Στην τελευταία σελίδα πριν το οπισθόφυλλο το τεύχος μάς χαρίζει και μία αφίσα του Ρονάλντο να πανηγυρίζει μέσα στην βροχή,προφανώς κάποιο γκολ του. Προσωπική μου άποψη είναι ότι το σχέδιο σε αυτό το άλμπουμ είναι πολύ αδύναμο και σε μερικά σημεία κάτω του μετρίου. Και μία σελίδα από το εσωτερικό. Κουράγιο,ένα άλμπουμ ακόμα έμεινε.

Για άλλη μια φορά οι εκδόσεις Μικρός Ηρως κάνουν μια συνεργασία με εφημερίδα, αυτή την φορά με αθλητική, την ''ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ'' για να προσφέρουν για τρίτη συνεχόμενη φορά ποδοσφαιρικά κόμικς. Βιογραφίες διασήμων μετρ του αθλήματος που έγραψαν ιστορία. Στην συνέχεια και για τις τρείς Παρασκευές του Μαΐου θα κυκλοφορήσουν οι εξής βιογραφίες : Μπέκαμ, Ρονάλντο, Μαραντόνα . Η έκδοση είναι καλαίσθητη με χοντρό ιλουστρασιόν -γυαλιστερό- φύλλο, άξιο να σταθεί σε μια κομιξοθήκη. Προορίζεται και για φαν των αθλητών που δεν διαβάζουν κόμικς. Για πρώτη φορά στα περιοδικά του Λεωκράτη δεν έχουμε άρθρο του Λ.Ταρλανντέζου αλλά του Κώστα Μαστοράκη με αφιέρωμα για τον Μέσι. Ενώ είχα σκοπό να μην κάνω αυτή την παρουσίαση και να την αφήσω σε κάποιον ''ειδικό'' του αθλήματος, είδα ότι πέρασε μια ολάκερη μέρα και εσείς τίποτα. Και μία που μου έχει κολλήσει το μικρόβιο της παρουσιάσεως δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Σελίδα δείγμα : H εκδοση βασίζεται στην αμερικάνικη εκδοτική εταιρία: TIDALWAVE PRODUCTIONS ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ και ΚΑΛΑ ΓΚΟΛ