Αναζήτηση στην Κοινότητα

Στο σημερινό φύλλο 10/06 η εφημερίδα φιλοξενεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του γιού του Ουγκο Πραττ ,Τζόνας Πράττ ,στον συντακτη της Γιώργο Σαρρή. Μόνιμος κάτοικος Ελλάδας για 4 δεκαετίες (!) ,στην Ερμιόνη Αργολίδας ,ο Τζονας Πραττ μιλά για τον πατέρα του και τις μνήμες του από εκείνον.

Ενα αρθρο του Αλέξανδρου Λοθάνο, με αφορμη την κυκλοφορία των περιπετειών του Κόρτο Μαλτέζε, από την επομενη Κυριακή 15/4 μαζί με το Έθνος.

Ο τυχοδιώκτης ναυτικός Κόρτο Μαλτέζε υπήρξε εμβληματική μορφή των κόμικς. Αφοσιωμένος σε μια αέναη αναζήτηση εμπειριών στα πέρατα του κόσμου και με υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης προς τους όπου γης καταπιεσμένους, επιστρέφει για μια νέα περιπέτεια που σέβεται και τιμά τον εμπνευστή του και μεγάλο παραμυθά, Ούγκο Πρατ. Όταν έχεις να αναμετρηθείς καλλιτεχνικά με κάτι τόσο σπουδαίο και μεγάλο όσο το σαγηνευτικό και μαγικά περιπετειώδες σύμπαν των ιστοριών του Ούγκο Πρατ, με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, είναι ύψιστο λάθος να αισθανθείς ανταγωνιστικά. Αντιθέτως, οφείλεις να αντιμετωπίσεις τον δάσκαλο με τον προσήκοντα σεβασμό και τον χαρακτήρα με συνέπεια και ευθύνη. Αλλά και να βάλεις τη δική σου σφραγίδα. Οι Ισπανοί δημιουργοί Juan Diaz Canales (σενάριο) και Ruben Pellejero (σχέδια) τα καταφέρνουν περίφημα σε όλα. Το 2015, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Ιταλού καλλιτέχνη (1927-1995), που ήταν ήδη πάρα πολλά για να απέχει ένας τόσο σημαντικός ήρωας όσο ο Κόρτο Μαλτέζε από τον κόσμο των κόμικς, τόλμησαν να στήσουν μια δική τους ιστορία με τίτλο «Sous Le Soleil De Minuit» (Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου) και κεντρικό χαρακτήρα τον λιγομίλητο και δωρικό, τολμηρό ναυτικό. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και οι κριτικές αποθεωτικές. Δύο χρόνια μετά, οι Canales και Pellejero το ξανατολμούν με μια ακόμα πιο σύνθετη και πολυεπίπεδη ιστορία με τον λακωνικό τίτλο «Εκουατόρια» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετάφραση: Ντίνα Φατούρου). Το αποτέλεσμα είναι και πάλι εντυπωσιακό. Η ιστορία ξεκινά από την πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία με μια καμηλοπάρδαλη να τρέχει στους δρόμους και τους καραμπινιέρους να την καταδιώκουν με τα όπλα τους. Και συνεχίζεται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ο Κόρτο επισκέπτεται την ελληνική κοινότητα για να συναντήσει τον φίλο του, Κώστα Καβάφη, την ώρα που αυτός απαγγέλλει το ποίημά του «Η Πόλις». Ο Έλληνας ποιητής ενημερώνει τον ναυτικό για την εκρηκτική πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο και προσφέρεται να τον βοηθήσει στην αναζήτηση του μαγικού καθρέφτη. Ένας ακόμη Έλληνας, ο Μανώλης, υπό το βλέμμα τριών μαυροφορεμένων κι αμίλητων γυναικών σε έναν σκοτεινό χώρο διακοσμημένο με όπλα («Ο πατέρας μου! Ένας μεγάλος άντρας και σπουδαίος Έλληνας πατριώτης! Αυτά τα όπλα τα χρησιμοποίησε για να εξοντώσει εκατοντάδες Τούρκους εχθρούς») θα τον βοηθήσει ύστερα από μια τραυματική γνωριμία. Σε ένα κλίμα έντασης και πολιτικής βίας, ο Κόρτο θα σώσει τον Ουίνστον Τσόρτσιλ από μια απόπειρα δολοφονίας («Ειλικρινά θα απορήσω αν αυτός ο άνθρωπος κάνει μεγάλη καριέρα στην πολιτική», λέει η νεαρή δημοσιογράφος έπειτα από μια συνέντευξη του Βρετανού πολιτικού) και γι’ αυτό θα επικηρυχθεί από τους φανατικούς. Η «απόδραση» θα τον οδηγήσει σε έναν ταραγμένο κόσμο γεμάτο λαθρέμπορους, στρατιωτικούς, επαναστάτες και καλλιτέχνες από την Ερυθρά Θάλασσα στη Ζανζιβάρη, στη Μομπάσα, στη Μάλτα, στις Πηγές του Νείλου, στα βάθη της Αφρικής, στην «Καρδιά του Σκότους», όπως θα έλεγε κι ο Τζόζεφ Κόνραντ, «φίλος» του Κόρτο από παλιά. Η κατάληξη αυτού του ταξιδιού, ενός ακόμη στην πλούσια «θητεία» αυτού του ακαταπόνητου τυχοδιώκτη, δεν θα είναι η Ιθάκη, την οποία αρνείται πεισματικά έστω και να προσεγγίσει, επιλέγοντας το αέναο ταξίδι χωρίς προορισμό. «Λακωνικός, φίλος με τους φίλους και εχθρός με τους εχθρούς, περιπλανιέται σε όλες τις ακτές και τα πελάγη αυτού του κόσμου αναζητώντας χαμένους θησαυρούς και μαγικά κλειδιά που λύνουν μυστήρια. Αν και προσπαθεί να είναι μάρτυρας στα γεγονότα, παίρνει πάντοτε το μέρος των καταπιεσμένων και των αδυνάτων, παραμένει πάντοτε πιστός στη φιλία και τον πολιτισμό κάθε λαού. Κινείται τα χρόνια 1900-1937. Αν και γεννήθηκε στη Μάλτα, μεγάλωσε με τη μητέρα του στην Κόρδοβα. Μια χειρομάντισσα φίλη της μητέρας του, του αποκάλυψε πως το χέρι του δεν έχει γραμμή της ζωής. Λίγο μετά, ο Κόρτο πήρε ένα ξυράφι και τράβηξε μια ευθεία γραμμή στο αριστερό του χέρι», σημειώνει ο Λευτέρης Ταρλαντέζος προλογίζοντας την ιδιαίτερα προσεγμένη ελληνική έκδοση και δίνοντας χρήσιμα βιογραφικά και περιγραφικά στοιχεία για το παρελθόν του ναυτικού αλλά και τη ζωή του δημιουργού του. Σύμφωνα με τον Πρατ «ο Κόρτο Μαλτέζε είναι μια απάντηση στον αγγλο-αμερικανικό ιμπεριαλισμό που κυριαρχεί στον κινηματογράφο, στα κόμικς, στη λογοτεχνία. Ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα κοντινότερο σε μας, περισσότερο μεσογειακό, έναν χαρακτήρα ελεύθερο. Έπρεπε να εκφράσω μέσα από τις περιπέτειές του τον πόθο για ελευθερία σ’ αυτές τις μεγάλες χώρες της Νοτίου Αμερικής που ταξίδεψα. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι το άθροισμα των εμπειριών μου όταν εγκατέλειψα την Ιταλία, το 1949, και διάλεξα την Αργεντινή σαν τη χώρα της ωρίμανσής μου, μετά από μια βενετσιάνικη παιδική ηλικία και μια αφρικανική νεότητα. Είναι αυτό που μου επέτρεψε να γίνω ένας πολίτης του κόσμου, γνωρίζοντας ανθρώπους που είχαν έρθει από τις τέσσερις γωνίες αυτού του κόσμου». Όλο αυτό το πλούσιο και πολυπολιτισμικό υπόβαθρο του Πρατ που αντανακλάται απόλυτα στις περιπέτειές του προσπαθούν και επιτυγχάνουν να αξιοποιήσουν οι Canales (σεναριογράφος μεταξύ άλλων του ιδιαίτερα επιτυχημένου νεονουάρ «Blacksad») και Pellejero (συνεργάτης πολλών σημαντικών ευρωπαϊκών περιοδικών και μεγάλων σεναριογράφων), έμπειροι και πολυβραβευμένοι αμφότεροι. Καταφέρνοντας παράλληλα να αναβιώσουν ένα saga που διακόπηκε απότομα με τον θάνατο του Pratt και απ’ ό,τι φαίνεται μπορεί να έχει ακόμη πολλές συνέχειες. Γιατί, όπως λέει και ο Κόρτο Μαλτέζε στην Εκουατόρια, ξεκινώντας την αναζήτηση των οστών του Εμίν Πασά: «Δεν μπορώ να βρω δύναμη να αρνηθώ την αποστολή». Την όποια αποστολή, συμπληρώνουμε εμείς, αρκεί να έχει μέσα της την περιπέτεια και το ταξίδι. Και το σχετικό link...

Ξεκινώντας από το 1983 και φτάνοντας μέχρι το 1998, 2 εκδοτικές εταιρείες, η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ(16 άλμπουμ) και η ARS LONGA/ΒΑΒΕΛ/ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ(4 άλμπουμ), κυκλοφορούν συνολικά 21 άλμπουμ του HUGO PRATT, 5 ανεξάρτητα (ΕΡΝΙ ΠΑΪΚ: Ιστορίες πολέμου, Η περιπέτεια στις Νότιες θάλασσες, Ινδιάνικο καλοκαίρι, Σκορπιοί της Ερήμου, Μόργκαν) και 15 στην σειρά του ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ. Ασπρόμαυρο σχέδιο, πολυτελή μεγάλα άλμπουμ, με περιεχόμενο γεμάτο δράση και μυστήριο και το ανεπανάληπτο σχέδιο του HUGO PRATT. Ευχαριστώ πολύ τον φίλο germanicus που με βοήθησε να ολοκληρώσω την παρουσίαση Αν γνωρίζετε κάποιο που μου διαφεύγει, ενημερώστε με να το βάλω στην παρουσίαση. Μέρος Γ.jpg] Το εξώφυλλο για τον ολοκληρωμένο τόμο του Το χρυσό σπίτι της Σμαρακάνδης είναι από τον andstef. ΕΡΝΙ ΠΑΪΚ: Ιστορίες πολέμου

Το Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης Hugo Pratt Παρουσίαση του τόμου από τον Hugo Pratt ''Το 1825, κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου, ο Άγγλος τυχοδιώκτης Τρελόνι, έμαθε πως ένας αμύθητος θησαυρός ήταν κρυμμένος στα βουνά του Καφιριστάν, μιάς περιοχής στα Ρωσοαφγανικά σύνορα που βρίσκοταν σε αναβρασμό. Πολλοί τυχοδιώκτες, με πρόσχημα ότι ήθελαν να βοηθήσουν την Ελλάδα στον απελευθερωτικό αγώνα της, έφθασαν στο Μεσσολόγγι, πήραν μέρος στις μάχες κι έπειτα διείσδυσαν στα τουρκικά, περσικά και ρωσικά εδάφη για να φθάσουν μέχρι το Καφιριστάν και να αρπάξουν το θησαυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πολλοί δολοφονήθηκαν από τους ληστές Αφριντί, ενώ οι πιό άτυχοι εξοντώθηκαν απ΄τα βασανιστήρια και τις κακουχίες σε μιά τρομερή φυλακή που λεγόταν ''Το χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης''. Σ΄αυτό το επεισόδειο ο Κόρτο Μαλτέζε μαζί με κάποιους φίλους, διασχίζουν τη δυτική Ασία σε μιά ταραγμένη περίοδο της ιστορίας, κατά την οποία είχε εμπλακεί σε διαμάχες και πολέμους, ολόκληρος ο κόσμος. Η Τουρκία έβγαινε σε κακή κατάσταση από τον πόλεμο στα Βαλκάνια, η Αγγλία έχανε την επιρροή της στο Αφγανιστάν, η Ρωσία απειλούσε την Ινδία και η Περσία είχε να αντιμετωπίσει στασιαστικά κινήματα και εσωτερικές επαναστάσεις. Το 1911, ξέπασε η Ιταλοτουρκική διένεξη για την Τρίπολη, κι άρχισε η κατοχή της Ρόδου και άλλων ελληνικών νησιών από τους Ιταλούς. Ακολούθησαν οι σφαγές των Αρμενίων, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, μέχρι που φθάσαμε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εν μέσω επαναστάσεων και πραξικοπημάτων, ο περίφημος θησαυρός, ολοένα και πιό απρόσιτος, συνέχιζε να αποτελεί το αντικείμενο επίμονης έρευνας.'' Η ιστορία ''Το Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης'' πρωτοεκδόθηκε από την Μαμούθ Κόμιξ σε τρείς ανεξάρτητους τόμους. Συνέπεσε δε η κυκλοφορία του στην Ελλάδα με τον θάνατο του Hugo Pratt, στις 20 Αυγούστου του 1995. Η επίτομος έκδοση της ιστορίας συμπεριελάμβανε και το παρακάτω τετρασέλιδο ένθετο αφιερωμένο στην μνήμη του. το έξτρα υλικό της γαλλικής έκδοσης Επανακυκλοφόρησε α/μ το 2013

Κάθαρμα, Το μπουντρούμι της Σαμαρκάνδης είναι στενάχωρο, και περιμένω να φανείς. Έστω σαν σκιά ή ως όνειρο – πάντα απέδιδες και στα δυο τη σημασία που τους πρέπει. Σ’ έπιανε βλέπεις και το kif το μαροκάνικο. Κάθαρμα, με ξέχασες. Έχω αρχίσει να φρικάρω απ’ την ανία. Μόλις σκότωσα τον Πέρση συγκρατούμενό μου. Θυμάσαι, Κόρτο; Τότε που περνούσαμε φίνα. Τhe Days of Wine and Roses, θαρρώ πως το λέτε στα αγγλικά, τη γλώσσα του πατέρα σου – αν κι ένα βράδυ που το ρούμι μας είχε γλυκάνει γουλιά τη γουλιά κι η γλώσσα σου λύθηκε και το φεγγάρι μάς φάνταζε διπλό, μου εξομολογήθηκες ότι χρωστάς την ανατροφή σου στη Σεφαραδίτισα που σε μεγάλωσε. Ποτέ μου δεν τα ‘μαθα καλά τα αγγλικά, Κόρτο. Μητρική μου είναι η γλώσσα του Πούσκιν και του Μπακούνιν. Θυμάσαι, Κόρτο; Τότε που σαλπάραμε αμέριμνοι στους πιο ανομολόγητους πειρασμούς της περιπέτειας μαζί με εχθρούς και φίλους. Τον Καλόγερο, το Κρανίο, τη Βενετσιάνα. Για μας γράφτηκε η Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας. Απαγκιστρώναμε απ’ το ανώνυμο νησί, κρυμμένο καλά στην πιο απρόσιτη ατόλη απ’ όλες τις ατόλες της Πολυνησίας. Σαν μας έπιανε η παλίρροια, συνήθιζες να βγάζεις την μπατατούγκα, ποτέ όμως το αργεντίνικο γιλέκο, και άπλωνες την αράδα σου στην αιώρα, μ’ ένα βιβλίο στο χέρι. Διάβαζες – πάντα διάβαζες, Κόρτο. Για το Μομπρασέμ και την αταξική Πολιτεία του Σάντοκαν. Για τους Ιταλούς αναρχικούς και τους Βραζιλιάνους μπαντεϊράντες. Μου αφηγούσουν ιστορίες για τον Κάπτεν Μίσιον. Θυμάσαι, κάθαρμα; Φτάνουνε σπάνια νέα στο μπουντρούμι, εδώ στην παλιά πόλη του Ομάρ Καγιάμ και του Χασάν του Ασσασσίνου∙ με πιάσανε όταν με παράτησες, καθώς ψάχναμε για τον χαμένο χρυσό του Ισκαντέρ. Από τα λίγα που ακούω, έμαθα ότι ξαναβγαίνεις στη γύρα. Χωρίς εμένα. Чертовски! Αναρωτιέμαι αν ζει ακόμα ο καθηγητής Στάινερ. Ψιθυρίζεται ότι ούτε αυτός θα είναι μαζί σου. Λένε ότι αναζητάς ένα μυθικό βασίλειο μεταξύ Αφρικής και Ινδίας. Ότι έγινες φίλος με τον ποιητή Κ. Μαντεύω: την Εκουατόρια– που ποτέ δεν έχασες. Έχεις για πυξίδα, λένε, έναν μαγικό καθρέφτη που οι αντανακλάσεις του στον χωροχρόνο πηγαίνουν πίσω στην Πρώτη Σταυροφορία. Μαντεύω ξανά: άκουσες γι’ αυτόν στο βενετσιάνικο γκέτο και αναζήτησες την περγαμηνή με τον χάρτη για την Εκουατόρια. Ή ίσως να γύρεψες πληροφορίες απ’ τον σοφό Μορντεκάι. Σου κάνει ακόμα τα γλυκά μάτια η κόρη του; Θυμάσαι, κάθαρμα; Τις άγρυπνες νύχτες στη Misericordia; Τις ατελείωτες συζητήσεις μας, με τον Αγγελομάτη και τον Hugo, στην Trattoria da Scarso; Κρυβόμασταν, τότε, μετά την τελευταία σου δουλειά στον Άγγελο στο παράθυρο της Ανατολής. Σαν στάλαξε η μποτίλια με το Valpolicella, ο Hugo μας ζωγράφισε σε χαρτοπετσέτα. Ευγενείς τυχοδιώκτες, μας ονόμασε. за ваше здоровье! Θα’ θελα να ήμουν μαζί σου, Κόρτο, να καταστρώναμε παρέα το ταξίδι στην Εκουατόρια. Όταν ξεμπερδέψεις, έλα να με ελευθερώσεις από τη Σαμαρκάνδη, αλλιώς θα στοιχειώσω τα όνειρά σου. Θυμήσου Κόρτο: ίσως δεν είμαι ο καλύτερός σου φίλος, είμαι όμως ο μοναδικός σου φίλος. Негодяй! Ρασπούτιν Για την αντιγραφή, Θανάσης Μήνας Ο συγγραφέας της παραπάνω επιστολής, ο εικονιζόμενος Ρασπούτιν, έχει τον δεύτερο ρόλο σε αρκετές μυθιστορίες του Hugo Pratt. Είναι ο άσπονδος φίλος του Κόρτο Μαλτέζε. Ίσως αποτελεί το alter ego του, ή, αλλιώς, με λακανικούς όρους, τον Μεγάλο Άλλο της ψυχοσύνθεσης του Κόρτο. Δεν ξέρουμε πολλά για το βίο του. Γεννήθηκε πιθανότατα στην προεπαναστατική Ρωσία. Αναφέρεται ως νεαρός ναρόντνικος που φυλακίστηκε στο Φρούριο του Πέτρου και Παύλου. Κατάφερε να αποδράσει, και έγινε τυχοδιώκτης. Περιπλανήθηκε από τη Σιβηρία ως τον Ειρηνικό, όπου φέρεται να συνάντησε τον Κόρτο Μαλτέζε. Συνεργάστηκε αλλά και συγκρούστηκε μαζί του, κυρίως στην Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας. Τα ίχνη του χάνονται μετά τη φυλάκισή του στο Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης, στη διάρκεια του Ά Παγκοσμίου πολέμου. Η όποια ομοιότητα με τον ιστορικό Ρασπούτιν είναι πλασματική. *Η νέα – ύστερα από πολλά χρόνια- περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε με τον τίτλο Εκουατόρια, των J. D. Canales (σενάριο) και R. Pellejero (σχέδιο & χρώμα), κυκλοφορεί στις αρχές του Δεκέμβρη από τις εκδόσεις του Μικρού Ήρωα. Πηγή

Όταν είναι παθιασμένοι μαζί σου ο Γούντι Άλεν, ο Τιμ Μπάρτον, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ουμπέρτο Έκο, τότε μάλλον έχεις αφήσει το διαχρονικό αποτύπωμά σου στον πολιτισμό. Μάλιστα, ο τελευταίος φέρεται να έχει δηλώσει ότι «όταν θέλω να χαλαρώσω, διαβάζω δοκίμια του Ενγκελς, όταν όμως θέλω να διαβάσω κάτι σοβαρό, διαβάζω Κόρτο Μαλτέζε». Ο λόγος για τον Ούγκο Πρατ (Hugo Eugenio Pratt), τον δημιουργό του Κόρτο Μαλτέζε, του πιο διάσημου και ρομαντικού ναυτικού στην ιστορία των κόμικ, που έφυγε από τη ζωή πριν από 22 χρόνια στις 20 Αυγούστου 1995. Ο 20ος αιώνας υπήρξε ο αιώνας των πιο αιματηρών πολέμων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μια εποχή που στο πρώτο μισό της -και ιδιαίτερα μετά το 1914- χάραξε με πιο βαθιές γραμμές τα σύνορα μεταξύ των κρατών και υποδαύλισε εθνικισμούς και ανταγωνισμούς που αφάνισαν πληθυσμούς και άφησαν βαριά τραύματα στις κοινωνίες. Σε αυτή την περίοδο, οι πραγματικοί κοσμοπολίτες περνούσαν τα χερσαία και υδάτινα σύνορα είτε αναγκασμένοι σε διωγμό είτε αναζητώντας την περιπέτεια. Πόσο μάλλον αυτοί που μετέφεραν στα γονίδιά τους τον κοσμοπολιτισμό. Ο Ιταλός Ούγκο Πρατ με αγγλική, εβραϊκή-σεφαρδίτικη και τουρκική καταγωγή, γεννημένος στο Ρίμινι της Ιταλίας και ζώντας μέρος των παιδικών του χρόνων στη Βενετία και στην Αιθιοπία, είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές προσωπικότητες της τέχνης, γιατί τα κόμικ είναι υψηλή τέχνη, που προϋποθέτουν ταυτόχρονα σχέδιο και λόγο, του 20ου αιώνα που ενσαρκώνει την έννοια του κοσμοπολίτη. Και αυτή του την ιδιότητα ο Πρατ την πέρασε με τον πιο αριστουργηματικό τρόπο στον Κόρτο Μαλτέζε. Ο Κόρτο Μαλτέζε, αυτός ο μοναχικός τυχοδιώκτης ναυτικός, που μπορεί να συγκριθεί με τον Τεν Τεν, τον Λούκι Λουκ και τον Αστερίξ, έκανε την εμφάνισή του το 1967, με το πιο δημοφιλές έργο του Πρατ, την «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας». Για να θυμηθούμε τον Αντρέ Μπρετόν όταν μιλούσε για βιβλία, είναι ένα κόμικ που σε ταξιδεύει διαβάζοντας και όχι ένα κόμικ για να το διαβάζεις απλώς ταξιδεύοντας. Σε ταξιδεύει στην «αλμυρή» θάλασσα των λέξεων, της αριστουργηματικής λογοτεχνικής αφήγησης, της ιστορίας, των ηδονών και του μυστικισμού, που εκτυλίσσεται την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στα νησιά του Ειρηνικού, εμπνεόμενος από τις ιστορίες του αγαπημένου του δημιουργού Λούις Στίβενσον. Ο δημιουργός περνά στον χαρακτήρα του ναυτικού, με το σκουλαρίκι στο αριστερό αυτί και τη χαρακτηριστική φαβορίτα, στοιχεία που παραπέμπουν λίγο έως πολύ στη ζωή του και τη δική του ιδιοσυγκρασία. Ο Μαλτέζε είναι γιος Άγγλου ναυτικού από την Κορνουάλη και του «Κοριτσιού του Γιβραλτάρ», μιας Ανδαλουσιανής τσιγγάνας πόρνης. Ο Μαλτέζε είναι πια πειρατής, αλλά είναι έντιμος και ακέραιος. Ο Μαλτέζε έχει τη φήμη του μεγάλου εραστή, που οι ερωμένες διαδέχονται η μία την άλλη (αυτό συνέβαινε στην πραγματική ζωή του Πρατ), αλλά τον συναντάμε στη ρομαντική του διάσταση μέσα από τους πλατωνικούς έρωτές του. Όπως ο ίδιος είχε αναφέρει σε συνέντευξή του: «Με τον Κόρτο Μαλτέζε κοιταζόμαστε στα μάτια. Από εκεί ξεκινούν όλα. Μόλις σχεδιάσω το πρόσωπό του και του δώσω ζωή με κοιτάει κατευθείαν στα μάτια και ρωτάει: ‘‘Και τώρα; Τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα;’’». Οι περιπλανήσεις, οι παραμονές και η ανάγκη του Πρατ να συνομιλήσει με την ιστορία και τις προσωπικότητές της σε διάφορες εποχές είναι πασίδηλες στον Κόρτο Μαλτέζε. Ο τυχοδιωκτισμός-κοσμοπολιτισμός του ήρωά του έχει, επίσης, ένα βαθιά πολιτικό ή -καλύτερα- διεθνικό υπόβαθρο. Ο Μαλτέζε είναι φίλος με αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της ιστορίας, όπως ο Ρασπούτιν, ενώ συνομιλεί με τον Τζακ Λόντον, τον Αρθούρο Ρεμπό, τον Έρνεστ Χεμινγουέι και τον Έρμαν Έσσε. Από το Ρίμινι μέσω Βενετίας, Αντίς Αμπέμπα, Μπουένος Άϊρες, Παρισιού, Λονδίνου και Ελβετίας, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ούγκο Πρατ, θα διαμορφώσει μια περισσότερο ολιστική αντίληψη τόσο για τη ζωή όσο και για τα τεκταινόμενα στον πλανήτη. Απολαμβάνει και απορρίπτει ταυτόχρονα εφήμερες καταστάσεις, όπως κάνει ο ήρωάς του. Στην «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας», που κυκλοφορεί το 1967, ο Πρατ μέσω του Μαλτέζε και της συναρπαστικής ιστορίας του εκφράζει το πνεύμα της αμφισβήτησης που διαπνέει τις δυτικές κοινωνίες και θα εκφραστεί έναν χρόνο αργότερα με τον Μάη του 1968 στη Γαλλία. Αυτό είναι και το μυστικό της μεγάλης επιτυχίας του. Η απήχηση που είχε η ιστορία του Κόρτο Μαλτέζε σε όσους αμφισβητούσαν το κατεστημένο. Έτσι, αυτόματα ο Μαλτέζε, εκτός από τις υπόλοιπες «ταυτότητες» που του προσδίδει ο Πρατ, γίνεται φίλος με τους παντός είδους κατατρεγμένους πέρα και πάνω από έθνη, θρησκείες και φυλές. Ο πολυβραβευμένος Πρατ, μέσω του ιδιόμορφου και πολλές φορές αρμονικά αντιφατικού ήρωά του, θέλει να περάσει το μήνυμα ότι οι άνθρωποι πρέπει να παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να ξεπερνούν τα όρια που τους επιβάλλουν οι άλλοι και αυτές οι απροσδιόριστες έννοιες που λέγονται μοίρα και πεπρωμένο. Όπως ο Κόρτο Μαλτέζε, που, όταν συνειδητοποίησε ότι είχε μικρή «γραμμή ζωής» στην παλάμη του, χάραξε με το ξυράφι μια δική του, όσο την ήθελε ο ίδιος… Και το σχετικό link...

Το νέο όπως κυκλοφόρησε στο ίντερνετ μέσω της κοινότητας Eurocomics USA Invasion: AMAZING NEWS!!! IDW Publishing will start publishing Corto Maltese in December!!! "This book, the first of twelve volumes, launches the definitive English-language edition of Hugo Pratt's masterpiece, presented in the original oversized B&W format" And if you look at the cover, there's a conspicuous, never before seen logo stamped with the word "EUROCOMICS" prominently displayed, and then there's also a mention to a mysterious entity under that name: "EuroComics is working closely with Patrizia Zanotti, Pratt's long-time collaborator" Ergo, this could also mean the beginning of a full-blown label devoted to European classics from IDW, one of the 5 premier American comic publishers. Να θυμίσω πως η IDW είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια και το Torpedo των Bernet και Abuli. Άντε να δούμε

οτι λεει ο τιτλος, τον Οκτωβριο του 2015, απο τον συγγραφέα του Blacksad, Juan Diaz Canales και τον Ruben Pellejero απο εδω