Ενημέρωση: για όλο τον Αύγουστο, η Λέσχη Φίλων Κόμικς θα λειτουργεί τα ΣαββατοΚύριακα, ΜΟΝΟ Σάββατο πρωί. Καλό καλοκαίρι!
×
Search the Community
Showing results for tags 'κατερίνα μεραμβελιωτάκη'.
Found 4 results
-
Η Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη, γνωστή από τα κόμικς της “Φθινόπωρο”, “Οι πότες της λάσπης” και “Για πότες ιππότες”, φέρνει στους φίλους κι αναγνώστες της ακόμα μία δημιουργία της, με τίτλο “Ο άσχημος ιππότης”. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η Κατερίνα μένει πιστή στο δόγμα της που είναι η μεσαιωνική εποχή και ο Ιπποτισμός! Το κόμικ, που εμφανίζεται υπό την μορφή αυτοέκδοσης, τοποθετείται χρονικά στον Μεσαίωνα, όπου βρίσκουμε έναν ιππότη, ο οποίος έχει κάποια δυσμορφία στο πρόσωπο και την καλύπτει με μία μάσκα σαν το πρόσωπο του Joker! Αυτός ο ιππότης, κάποια στιγμή θα βρεθεί να κάνει σκοπιά με έναν συνάδελφό του στην είσοδο του δάσους, ένα χειμωνιάτικο σούρουπο, όταν θα ακούσουν μερικούς περίεργους ήχους ανάμεσα στα δέντρα. Ξεκινώντας, λοιπόν, την έρευνα θα εντοπίσουν και πατημασιές επάνω στο χιόνι, που δηλώνουν ότι κάτι περίεργο παραμονεύει στις σκιές… Το σκηνικό θα αλλάξει και θα μας μεταφέρει σε ένα καπηλειό, όπου ο ιππότης που είχε σκοπιά με τον “άσχημο” κάθεται με τους συναδέλφους του και περιγράφει το περιστατικό, δίνοντας στον εαυτό του όλα τα εύσημα για την κατάληξη της περιπέτειας. Αυτή του η έπαρση, εξοργίζει τον “άσχημο” ιππότη, που κάθεται σε ένα διπλανό τραπέζι γιατί εκείνος γνωρίζει ότι τα γεγονότα διαδραματίστηκαν αλλιώς… Πρόκειται για μία όμορφη ιστορία, που με κράτησε, αν και είχε κάποιες συγγραφικές ατέλειες. Η παρουσία του άσχημου πρωταγωνιστή και η απομόνωσή του από το υπόλοιπο σύνολο της δύναμης των ιπποτών, ίσως να είναι μία αντίδραση της δημιουργού προς κάθε τι ρατσιστικό. Η πλοκή ξεκινάει δυναμικά, με μία σκηνή μυστηρίου κι αγωνίας, αλλά στην συνέχεια αποφασίζει να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Μία κεντρική σκηνή γίνεται το μήλο της Έριδος κι “αναπαράγεται” αρκετές φορές, υπό διαφορετική οπτική κάθε φορά. Ενώ περίμενα να με κουράσει αυτή η τακτική, παρόλα αυτά την απόλαυσα. Το φινάλε είναι ανατρεπτικό και δίνει στοιχεία για τους δύο ιππότες, που με εξέπληξαν! Εν κατακλείδι η πλάστιγγα γέρνει προς την θετική πλευρά, όσον αφορά το σενάριο, από το οποίο όμως θα ήθελα περισσότερη έκταση και ίσως μερικές παραπάνω επεξηγηματικές λεζάντες. Το σχέδιο είναι ασπρόμαυρο, πολύ ταιριαστό στο χαρτί και με εξαιρετικό μελάνωμα. Τόσο τα τοπία, όσο και οι πανοπλίες των ιπποτών είναι δοσμένα στην εντέλεια και με πολλές λεπτομέρειες. Η μοναδική παραφωνία (για εμένα) είναι η ροζ απόχρωση του χαρτιού, που χαλούσαν λίγο την όμορφη αποτύπωση του σκίτσου. Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτή η τεχνική ήταν λίγο αχρείαστη στην προκειμένη περίπτωση. Εκδοτικά, το κόμικ φιλοξενείται σε ένα μικρό φορμάτ και είναι δεμένο με καρφίτσα. Οι σελίδες στο εσωτερικό έχουν ματ χαρτί, στην απόχρωση του ροζ, όπως έγραψα και πιο πάνω, ενώ το πάχος του εξώφυλλου είναι ικανοποιητικό κι αποτελεί το μοναδικό έγχρωμο μέρος του τεύχους. Συνοδευτικό υλικό και ημερομηνία κυκλοφορίας?... σας ακούω να ρωτάτε. Ούτε κατά διάνοια! Αυθαίρετα, λοιπόν, το καταχωρώ στην ενότητα ">2020" κι όταν βρεθεί κάποια πληροφορία, κάνουμε τις διορθώσεις. Ευχαριστούμε τον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους! -
Στο Comicdom Con 2019, η Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη μας παρουσίασε το δεύτερο κόμικ της, Οι Πότες της Λάσπης. Οι σιδηρόφραχτοι ιππότες από το Για Πότες Ιππότες, μια πρωτάρα οδηγός λεωφορείου, τέρατα που προσπαθούν να γλυτώσουν εισιτήριο, εκδικητικά κοράκια και πολλά άλλα αλλόκοτα πλάσματα αποτελούν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, η οποία λαμβάνει χώρα σ' ένα μαγικό δάσος. Ορίστε και η πρώτη σελίδα: Όπως και στο προηγούμενο κόμικ της, αυτό που πραγματικά μετράει είναι το σενάριο. Εμπνευσμένη από την ιαπωνική μυθολογία και ποπ κουλτούρα, η Μεραμβελιωτάκη χτίζει ένα πολύ ελκυστικό σύμπαν, χωρίς να προσφέρει πολλές λεπτομέρειες στον αναγνώστη. Το χιούμορ κινείται στα ίδια μονοπάτια, κάτι που γούσταρα πολύ. Δυστυχώς, όμως, στο κομμάτι της ροής έχουν γίνει βήματα προς τα πίσω. Κι επιπλέον, η πληθώρα ορθογραφικών λαθών χτυπάει πολύ άσχημα. Μια μικρή απογοήτευση την ένιωσα, γιατί το Για Πότες Ιππότες μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις. Ακόμη κι έτσι, θα έχω το νου μου για τις επόμενες δουλειές της δημιουργού.- 2 replies
-
- 17
-
-
-
- αυτοέκδοση
- 2019
- (and 1 more)
-
Το 3ο φανζινάκι από την Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη που βγήκε τον Σεπτέμβρη του 2021 στο Comicdom. Πάντα με ιππότες και μεσαίωνα Σεναριακά δεν είμαι σίγουρος τι συμβαίνει Έχουμε ένα μεσαιωνικό πανηγύρι, έχουμε κάποιες που ψάχνουν για ένα πάγκο με γλυκά, έχουμε γελωτοποιούς, σκιάχτρα και ιππότες. Έχουμε και φεγγάρια που μας κλείνουν το μάτι. Έχουμε φιλιά, έχουμε μετεφηβική χιουμοριστική αμηχανία πάνω από ένα φλιτζάνι τσάι, που θα μπορουσε να είχε υπάρξει, αλλά φευ το πήρε η Μπλανς Επίφανι όσο ήταν όμως ακόμα παιδούλα και πριν αρχίσει ω μον Ντιέ το κάπνισμα (αλλά σίγουρα ήδη κατουρούσε). Αυτή η πρόταση ελπίζω να μη βγάζει νόημα, αλλά να βγάζει μια ατμόσφαιρα κι ένα συναίσθημα, πράγμα που ίσως να την κάνει τελείως πιστή στο σενάριο (και όχι μόνο) του κόμικ που μάλλον στοχεύει σε κάτι τέτοιο ποιητικό και εγώ είμαι ένας βάρβαρος με τους αφρούς της μπύρας στο μουστάκι και στα μούσια μου, που δεν ισχύει γιατί δεν κάνει να πίνω αλκοόλ λόγω σακχάρου, αλλά αυτό δεν θα με εμποδίσει να σκουπίσω με την ανάστροφη τις τρίχες αφού πληκτρολογήσω την επερχόμενη τελεία. Επιστροφή επί τω έργω. Εικαστικά. Κάνει πολλά και διάφορα. Αλλού είναι μπαρόκ σαν τις σελίδες του Willingham στο Fables, αλλού είναι λιτή και αφαιρετική. Αλλού έχει ένα λεπτό πενάκι, αλλού έχει ένα πιο χοντρό μαρκαδοράκι. Έχει σίγουρα φόρους τιμής σε κάποια πράγματα, μόνο που δεν μου έρχεται το που. Να είναι το φεγγάρι φόρος τιμής στην ταινια του 1902 A Trip to the Moon του Meliers? (θυμίζω το βίντεο κλιπ του Tonight των Smashing Pumpkins). Να είναι σε φόρος τιμής σε κάτι άλλο που πήγασε εικονογραφικά από αυτό? Ο γελωτοποιός κάτι μου θυμίζει. Κάποιο logo? κάποιο πίνακα? Σχετίζεται ο ιππότης με τον άνθρωπο που γελά? Είναι ένας τζόκερ σε πανοπλία? Δεν ξέρω τι από όλα αυτά και τι από τα υπόλοιπα που και γιατί. Οπότε. Τι κατάλαβα? Τίποτα Νομίζω όμως πως είναι προφανές ότι διασκέδασα. Γιατί? Δεν ξέρω. Ατμόσφαιρα και συναίσθημα ίσως Ετσιμπήθη διότι είχα περάσει καλά με τους Πότες Ιππότες Τσίμπησα και τους Πότες της Λάσπης που είχαν βγει το 19 και δεν τους είχα πάρει χαμπάρι. Θα το διαβάσω μετά. Πιθανολογώ ότι έβγαλε άλλο ένα στο Comicdom που μόλις τέλεψε (2022) και ηλιθιωδώς δεν το πήρα? Μάλλον. Διότι είμαι ηλίθιος. (εγώ μπορώ να το ισχυρίζομαι, εσείς δεν μπορείτε. Όχι δημόσια ) Εσωτερική σελίδα: ένα από τα πολλά στυλ που χρησιμοποιεί. Όχι. Το χέρι δεν είναι δικό μου. Δεν έχω δαχτυλίδια. Απλώς (α) βαριέμαι να σκανάρω (και μετά να κάθομαι να επεξεργάζομαι στον GIMP) και (β) μου δινεται η ευκαιρία να λινκάρω στο instagram της διότι το τσίμπησα εδώ και (γ) μπορείτε να πάτε να δείτε ποιο είναι το γενικό στυλ της (δ) δεν έχει δ, απλώς ευχαριστώ για τα ψάρια. the world is a vampire-
- 9
-
-
-
-
- κατερίνα μεραμβελιωτάκη
- αυτοεκδoση
- (and 1 more)
-
Μια παρέα ιπποτών έχει κάνει στέκι μια μπυραρία σε ένα αδιευκρίνιστο μέρος. Με αφορμή την προσθήκη ενός νέου ιππότη στην παρέα τους ο οποίος δεν τα πάει και τόσο καλά, ξεκινάνε τις εξιστορήσεις των δικών τους περιπετειών, ως μέρος της μύησης στον κόσμο τους. Οι περιπέτειες που εξιστορούνται είναι προοδευτικά όλο και πιο ασυνήθιστες και αρκετά εκτός της συμβατικής σκέψης και αντίληψης για το τι σημαίνει το να είσαι ιππότης. Ένα αρκετά ενδιαφέρον κόμικ από την Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη η οποία κάνει τα πρώτα της βήματα στον χώρο. Και παρόλο που έχει αρκετά από τα θεματάκια που έχουν συνήθως οι αρχάριοι, το αποτέλεσμα παραμένει αρκετά ελκυστικό, με μια δόση μυστηρίου (που τροφοδοτείται και από το ότι οι ιππότες είναι πάντα σε πλήρη περιβολή και δεν βλέπουμε τα πρόσωπα τους) καθώς και με μια συνολική feelgood διάθεση. Το σχέδιο της δημιουργού είναι αρκετά ρευστό, συνεισφέροντας στην συνολική αίσθηση. Η πρώτη σελίδα του τεύχους.- 7 replies
-
- 17
-
-
-
- κατερίνα μεραμβελιωτάκη
- 2018
- (and 1 more)
