Αναζήτηση στην Κοινότητα

Από τις δημιουργίες από μεγάλα στούντιο όπως η Walt Disney και η Warner Bros, τα αγαπημένα μας καρτούν έχουν κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες γύρω από τη δημιουργία τους. Η ιστορία του σύγχρονου animation πηγαίνει αρκετά πίσω, συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1830 και το φαινακιστοσκόπιο, το οποίο δημιούργησε την ψευδαίσθηση της κίνησης με εικόνες σε έναν περιστρεφόμενο δίσκο από χαρτόνι. Προς το παρόν δεν υπάρχουν καν στατιστικά στοιχεία σχετικά με το πόσα κινούμενα σχέδια έχουν δημιουργηθεί, επειδή πρόκειται για μια μορφή τέχνης η οποία δύσκολα μπορεί να καταμετρηθεί. Από τα μεγάλα στούντιο όπως η Walt Disney και η Warner Bros μέχρι εν δυνάμει καλλιτέχνες στο σπίτι, τα κινούμενα σχέδια υπάρχουν παντού και ανεξάρτητα από τη δημοφιλία τους, υπάρχουν κάποια αξιοσημείωτα παρασκηνιακά γεγονότα για τη δημιουργία τους. Στη λίστα που ακολουθεί θα δούμε κάποια εξαιρετικά ενδιαφέροντα, ίσως και αμφιλεγόμενα σκηνικά για τα αγαπημένα μας καρτούν. Πηγή: Toptenz 10. Ο Popeye μιλούσε σαν να μουρμουράει επειδή σχεδιάστηκε πριν σταλεί για ηχογράφηση Αν παρακολουθήσετε μερικά παλιά κινούμενα σχέδια του Popeye από τη δεκαετία του ’30, θα παρατηρήσετε ότι ο διάλογος συχνά φαίνεται σαν να μην είναι μέρος του κινούμενου σχεδίου. Τα στόματα των χαρακτήρων δεν κινούνται σχεδόν καθόλου, και αυτό δεν ήταν τυχαίο. Ο Popeye σχεδιάστηκε πριν σταλεί για ηχογράφηση φωνών. Αυτό σήμαινε ότι οι ηθοποιοί έπρεπε να «χωρέσουν» τον διάλογο για να συμβαδίσει με την εικόνα που τους έδιναν, είτε αυτό λειτουργούσε είτε όχι. Έτσι ο Popeye και ο Bluto καταλήγουν να μουρμουρίζουν κάτω από την ανάσα τους όλη την ώρα απλώς και μόνο επειδή στο σχεδιασμό του καρτούν δεν υπήρχε η πρόθεση να μιλήσουν καθόλου. 9. Τα καρτούν του στούντιο Hanna-Barbera φορούσαν κολάρα για να είναι πιο εύκολα στον σχεδιασμό Το animation δεν είναι εύκολο πράγμα και στο παρελθόν ήταν πολύ πιο δύσκολο. Ένα καρτούν ζωγραφισμένο στο χέρι έπρεπε να συναρμολογηθεί από κυριολεκτικά χιλιάδες εικόνες, καθεμία ελαφρώς διαφορετική από την προηγούμενη στη σειρά. Φανταστείτε να σχεδιάζετε τον Μίκυ Μάους να ανεβαίνει μια σκάλα 1000 φορές, με τα πόδια του να κινούνται λίγο ψηλότερα σε κάθε εικόνα. Για να εξοικονομήσουν χρόνο και προσπάθεια οι σχεδιαστές έμαθαν να κόβουν τις γωνίες. Ένα από αυτά ήταν πολύ σαφές στα πρώτα κινούμενα σχέδια του Hanna-Barbera, στα οποία φαινόταν ότι κάθε χαρακτήρας είχε γιακά και γραβάτα. Όταν ο Fred Flinstone φορούσε γραβάτα, σήμαινε ότι το σώμα του μπορούσε να παραμείνει στατικό και μόνο το κεφάλι του έπρεπε να κινείται. Αυτό ήταν προϊόν των μειωμένων προϋπολογισμών που έπρεπε να αντιμετωπίσουν οι κατασκευαστές κινουμένων σχεδίων όταν δούλευαν στην τηλεόραση. Ένα καρτούν θα μπορούσε να κατασκευαστεί χρησιμοποιώντας μόλις 2.000 σχέδια αντί για τα συνηθισμένα 14.000 ως αποτέλεσμα. 8. Τα καρτούν με τέσσερα δάχτυλα εξοικονόμησαν εκατομμύρια δολάρια Συχνά στο Simpsons, ένας χαρακτήρας μιλάει στον Θεό και ίσως έχετε παρατηρήσει ότι ο Θεός έχει πέντε δάχτυλα, ενώ όλοι οι άλλοι χαρακτήρες έχουν τέσσερα. Και μπορεί επίσης να έχετε παρατηρήσει ότι για χρόνια, οι περισσότεροι χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων είχαν τέσσερα δάχτυλα αντί για πέντε. Αν και δεν είναι πρόβλημα σήμερα χάρη στους υπολογιστές, στις μέρες των κινούμενων σχεδίων με το χέρι το να φτιάξεις ένα πέμπτο δάχτυλο ήταν σκληρή δουλειά. Τα επιπλέον δάχτυλα έκαναν έναν χαρακτήρα σαν τον Μίκυ Μάους να φαίνεται περίεργος και τον έκαναν πιο δύσκολο στο σκίτσο. Επιπλέον, δεδομένου ότι πολλοί από τους πρώτους χαρακτήρες δεν ήταν στην πραγματικότητα άνθρωποι, δεν χρειαζόταν πραγματικά να έχουν πέντε δάχτυλα. Λέγεται ότι ο Walt Disney είχε εξοικονομήσει εκατομμύρια δολάρια χάρη στους χαρακτήρες με τέσσερα δάχτυλα. 7. Στους ThunderCats υπήρχε ψυχολόγος για να επιβλέπει τα σενάρια Αν σκεφτήκατε ποτέ ότι τα κινούμενα σχέδια της δεκαετίας του ’80 ήταν απλώς ανόητη ψυχαγωγία ή δικαιολογίες για να πουληθούν φιγούρες δράσης, ξανασκεφτείτε το. Αν μη τι άλλο, οι ThunderCats ήταν εκεί για να διδάξουν στα παιδιά την ηθική, και είχαν ακόμη και έναν ψυχολόγο για να διασφαλίσουν ότι αυτό συμβαίνει. Ο Δρ. Robert Kuisis προσλήφθηκε για να αναθεωρήσει όλα τα σενάρια και να προσφέρει ανακατεύθυνση με βάση τους τομείς που σχετίζονται με τη βία και την ηθική. Αυτό έγινε το 1985, μια εποχή που η βία και το απροκάλυπτο μάρκετινγκ στα παιδιά μέσω των κινουμένων σχεδίων ήταν μια σημαντική ανησυχία στα μέσα ενημέρωσης. Τα κινούμενα σχέδια τοποθετούνταν συχνά στο μικροσκόπιο ως πολύ βίαια ή στερούμενα αξίας για τα παιδιά που τα παρακολουθούσαν. 6. O Pepe Le Pew θεωρούνταν Ιταλός στη Γαλλία Το 2021 ο Pepe Le Pew αποβλήθηκε από το ρόστερ των Looney Tunes μετά από σχεδόν 70 χρόνια, καθώς το να κυνηγά αδυσώπητα μια γυναίκα που δεν θέλει να είναι κοντά του, και στη συνέχεια να την πιέζει όταν την πιάνει, δεν είναι ηθικό. Αλλά ακόμη και πριν από αυτό, μερικοί άνθρωποι αναρωτήθηκαν πώς ένα καρτούν που φαίνεται να κοροϊδεύει αλύπητα τους Γάλλους κράτησε τόσο πολύ. Τι νόμιζαν οι Γάλλοι; Αποδεικνύεται ότι λίγοι Γάλλοι γνώριζαν ότι υπήρχε πρόβλημα. Στη Γαλλία ο Pepe Le Pew δεν ήταν Γάλλος, ήταν Ιταλός. Ο ηθοποιός Francois Tavares έκανε τη γαλλική μεταγλώττιση του Pepe le Putois, που σημαίνει polecat, για το γαλλικό κοινό με μια παχιά, υπερβολική ιταλική προφορά, επιτρέποντας έτσι σε όλους να γελάσουν με τα στερεότυπα μιας διαφορετικής κουλτούρας και γλώσσας. 5. Ο ηθοποιός Casey Kasem εγκατέλειψε τον Scooby Doo σε ένδειξη διαμαρτυρίας για ένα διαφημιστικό σποτ του Burger King Η αρχική φωνή του Shaggy από τον Scooby Doo ήταν ο Casey Kasem. Άρχισε να παίζει τον Shaggy τη δεκαετία του 1960 και έκανε voice acting μέχρι τη δεκαετία του 2010 λίγο πριν τον θάνατό του, αλλά υπήρξε μια χρονική περίοδος κατά την οποία ο Kasem εγκατέλειψε τον Scooby Doo σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μεταξύ 1995 και 2002, ο Kasem αρνήθηκε να κάνει τη φωνή του Shaggy αφού οι χαρακτήρες επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν σε ένα διαφημιστικό για το Burger King. Ο Kasem, vegan και ένθερμος υποστηρικτής αυτού του τρόπου ζωής, φέρεται να στενοχωρήθηκε που το Hanna-Barbera, το στούντιο πίσω από το καρτούν, δεν ήταν διατεθειμένο να κάνει και τον Shaggy vegan. Ο Kasem όχι μόνο αρνήθηκε τη διαφήμιση, αλλά άφησε την εκπομπή εντελώς για 7 χρόνια. Μόνο όταν οι παραγωγοί υποχώρησαν και συμφώνησαν να κάνουν τον Shaggy χορτοφάγο επέστρεψε. 4. Σε κινούμενα σχέδια όπως ο GI Joe προστέθηκαν ατάκες για να κατευνάσουν τους κριτικούς και να εμφανιστούν εκπαιδευτικά Εάν ήσασταν παιδί της δεκαετίας του 1980, τότε πιθανότατα γνωρίζετε καλά τη φράση «η γνώση είναι η μισή μάχη». Έγινε διάσημη από τον GI Joe, καθώς έτσι τελείωνε κάθε επεισόδιο. Οι GI Joe, όπως οι Transformers και ο He-Man, ήταν ουσιαστικά μια διαφήμιση δράσης 30 λεπτών. Σχεδιάστηκε για να πουλάει παιχνίδια. Οι δημιουργοί του σόου γνώριζαν ότι αυτό θα μπορούσε να είναι πρόβλημα, οπότε για να αποσιωπήσουν τους επικριτές προσπαθούσαν να δώσουν και έναν «εκπαιδευτικό τόνο». Τα μηνύματα αυτά επιβλέπονταν από γιατρό, προερχόμενο από τη Σχολή Εκπαίδευσης και Ανθρώπινης Ανάπτυξης του Χάρβαρντ, και ελέγχονταν από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας των Παιδιών. 3. H Costco και ο Ρατατούης της Disney "έσπασαν" τους κανόνες περί διαφήμισης Οι ταινίες που περιέχουν διαφημίσεις δεν είναι κάτι καινούργιο. Έτσι, όταν η Disney ήθελε να προωθήσει την ταινία Ratatouille το 2007 δεν ήταν παράξενο το να προσπαθήσουν να συνεργαστούν με την Costco. Το πρόβλημα με τη συνεργασία σε αυτή την περίπτωση ήταν το τι αποφάσισαν να κάνουν οι δύο εταιρείες. Παρήγαγαν κρασί με το σήμα του Ratatouille. Η ταινία αφορούσε έναν αρουραίο σεφ, οπότε αν και η ιδέα δεν ήταν τόσο τρελή, το σχέδιο με τον αρουραίο παραβίασε τους κανόνες διαφήμισης του Wine Institute που υπήρχαν από το 1949. Το σχέδιο λοιπόν έπρεπε να ακυρωθεί, παρά το γεγονός ότι το οινοποιείο ήταν γαλλικό και δεν τηρούσε τους συγκεκριμένους κανόνες που ισχύουν μόνο στην Καλιφόρνια. 2. Το Clone High ακυρώθηκε λόγω διαδηλώσεων στην Ινδία Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Clone High έκανε το ντεμπούτο του πρώτα στον Καναδά και στη συνέχεια στο MTV. Το καρτούν για ενήλικες απεικόνιζε ένα γυμνάσιο στο οποίο οι μαθητές είναι όλοι κλώνοι σημαντικών ιστορικών προσωπικοτήτων. Ωστόσο, ακυρώθηκε λίγο μετά τις μαζικές και πολύ σοβαρές διαδηλώσεις στην Ινδία όπου 100 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων μέλη της ινδικής κυβέρνησης, έκαναν απεργίες πείνας. Ο Γκάντι ήταν ένας από τους χαρακτήρες στην εκπομπή, όμως αντί να είναι αντιπροσωπευτική απεικόνιση της πραγματικής του προσωπικότητας, οι δημιουργοί επέλεξαν να τον παρουσιάσουν ως κάποιον που είχε εμμονή με το μεθύσι και το σεξ. Αυτό φυσικά δεν πήγε καλά στον τόπο όπου τον τιμούν ως εθνικό ήρωα. Το MTV ζήτησε συγγνώμη αμέσως και ακύρωσε το πρόγραμμα. Διέγραψαν ακόμη και όλες τις αναφορές της εκπομπής από τον ιστότοπό τους, μόνο και μόνο για να είναι ασφαλείς. 1. Η εμφάνιση και η φωνή της Betty Boop κλάπηκαν από μία τραγουδίστρια που τα αντέγραψε από μία άλλη Η Betty Boop δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1930, σχεδιάστηκε ώστε να μοιάζει με flapper και μιλούσε με μια χαρακτηριστική, ψηλή φωνή. Θεωρείται γενικά ως ένα από τα πρώτα κινούμενα σύμβολα του σεξ και παραμένει μέχρι σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα αργότερα. Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν, είναι ότι οι παραγωγοί πίσω από την Boop μηνύθηκαν από την ηθοποιό Helen Kane επειδή της έκλεψαν τον ήχο και την εμφάνισή της. Η Kane τραγούδησε περίφημα ένα τραγούδι που ονομάζεται I Wanna Be Loved by You το 1928, το οποίο αργότερα έγινε πολύ πιο γνωστό από την Betty Boop. Ο δημιουργός της Boop, Max Fleischer, παραδέχτηκε μάλιστα ότι βάσισε το σχέδιό του εν μέρει στην Kane, ωστόσο δεν γνωρίζετε ακόμα για την Baby Esther. Η Esther Jones ήταν τραγουδίστρια πριν από την Helen Kane, η οποία ονομαζόταν Baby Esther. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η Kane είχε δει την Jones να παίζει στα τέλη της δεκαετίας του 1920, πριν από τη δική της άνοδο. Τραγoυδούσε στο Cotton Club στο Χάρλεμ και είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια περσόνα που συνδύαζε αυτούς τους παιδικούς ήχους «boop» και «doop» σε μια σαγηνευτική μουσική παράσταση. Το βίντεο με τις παλιές πράξεις της Baby Esther χρησιμοποιήθηκε για να αποδειχθεί ότι η Kane δεν ήταν η έμπνευση, όπως είχε ισχυριστεί, και ότι ουσιαστικά μήνυσε για ένα στυλ που η ίδια είχε κλέψει. Η Kane έχασε τη δίκη. Δυστυχώς η Baby Esther είχε εξαφανιστεί εκείνη τη στιγμή και θεωρήθηκε νεκρή, έτσι δεν κατάφερε ποτέ να γίνει το «πραγματικό» πρόσωπο της Betty Boop. Και το σχετικό link...

Προπαγάνδα ονομάζεται η παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς. Ετυμολογικά, ο όρος σημαίνει «διάδοση μίας φιλοσοφίας ή άποψης». Σκοπός της προπαγάνδας είναι να αλλάξει δραστικά τις απόψεις των άλλων αντί απλώς να μεταδώσει γεγονότα. Ένα μήνυμα δεν πρέπει να είναι απαραιτήτως ψευδές για να αποτελεί προπαγάνδα. Στην πραγματικότητα, τα μηνύματα της σύγχρονης προπαγάνδας δεν είναι κραυγαλέα ψευδή. Ωστόσο, ακόμη και αν το μήνυμα μεταδίδει μόνον «αληθείς» πληροφορίες, αυτές συνήθως περιέχουν προϊδεασμούς και δεν εκθέτουν το μήνυμα με πλήρη και ισορροπημένο τρόπο. Για τη διάδοση των προπαγανδιστικών μηνυμάτων χρησιμοποιούνται ειδησεογραφικά πρακτορεία, κυβερνητικές δηλώσεις και αναφορές, ιστορικές αναθεωρήσεις, βιβλία, φυλλάδια, κινηματογραφικές ταινίες, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση κ.ά. Στην περίπτωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης προπαγανδιστικά μηνύματα μπορούν να διαδοθούν μέσω ειδήσεων, ενημερωτικών αλλά και άλλων εκπομπών, διαφημιστικών μηνυμάτων, αλλά και μέσω των κινουμένων σχεδίων. Διαχρονικά μέσα από τα κινούμενα σχέδια η εκάστοτε καθεστηκυία τάξη προσπαθούσε να περάσει αντιλήψεις και ιδεώδη στα παιδιά. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, γνωστές εταιρίες παραγωγής κινουμένων σχεδίων δε δίστασαν να «επιστρατεύσουν» διάσημους, και όχι μόνο, παιδικούς ήρωες ενάντια στον Χίτλερ και τα ναζιστικά ιδεώδη. Στο αφιέρωμα που ακολουθεί γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστούν με συνοπτικό τρόπο κάποια διάσημα, αλλά και ορισμένα λιγότερο γνωστά, προπαγανδιστικά καρτούν των σπουδαιότερων στούντιο της εποχής. Το παρόν άρθρο είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στον φίλο pilali, που μου έδωσε την αρχική ιδέα! PARAMOUNT PICTURES Max Fleischer's Superman: Japoteurs (1942) Η ταινία προβλήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1942, στα πλαίσια της αντί-ιαπωνικής προπαγάνδας των αμερικανικών στούντιο, μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941. Ο τίτλος JAPOTEURS είναι συνδυασμός των λέξεων Jap (συντομογραφία της λέξεως japanese) και Saboteur. Παρακολουθούμε τον Σούπερμαν να αποτρέπει μια ομάδα Ιαπώνων κατασκόπων, οι οποίοι διαπράττουν αεροπειρατεία σε ένα κολοσσιαίο αμερικανικό βομβαρδιστικό προκειμένου να το μεταφέρουν στο Τόκιο για δική τους χρήση. Καθοριστικό ρόλο στην όλη υπόθεση παίζει φυσικά η Λόις Λέιν... https://www.youtube.com/watch?v=pXEuJS-dpTw Max Fleischer's Superman: Eleventh Hour (1942) Η ταινία προβλήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1942 και έχει ξανά αντί-ιαπωνικό περιεχόμενο. Ο Κλαρκ Κεντ και η Λόις Λέιν είναι αιχμάλωτοι πολέμου στην Ιαπωνία. Κάθε βράδυ, την ενδεκάτη ώρα, ο Κλαρκ, ως Σούπερμαν, δραπετεύει και σαμποτάρει τα ιαπωνικά πλοία. Τελικά οι Ιάπωνες απειλούν τον Σούπερμαν, ότι αν δε σταματήσει τα σαμποτάζ θα εκτελέσουν την Αμερικανίδα δημοσιογράφο... https://www.youtube.com/watch?v=3fGF0ZGlggw Max Fleischer's Popeye the Sailor: Spinach Fer Britain (1943) Η ταινία έχει αντί-ναζιστικό περιεχόμενο και πρωτοπροβλήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1943. Η ταινία ανοίγει με ένα γερμανικό υποβρύχιο να καταστρέφει μια βάρκα και συγχρόνως ένα άλλο γερμανικό υποβρύχιο (προφανώς δεν ήταν το καμάρι του γερμανικού στόλου). Την ίδια ώρα ο Ποπάι προσπαθεί να φτάσει στο Λονδίνο για να παραδώσει ένα φορτίο με σπανάκι. Φυσικά για να τα καταφέρει θα πρέπει πρώτα να γλιτώσει από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του γερμανικού υποβρυχίου... https://www.youtube.com/watch?v=weN9aHuXmII Max Fleischer's Superman: Jungle Drums (1943) Πρωτοπροβλήθηκε στις 26 Μαρτίου 1943. Βαθιά μέσα στη ζούγκλα μια ομάδα αυτοχθόνων πολεμιστών γιορτάζει. Ο αρχηγός τους, ενδεδυμένος με λευκό μανδύα και κουκούλα, είναι στη πραγματικότητα διοικητής των Ναζί και κάτω από το ιερό της φυλής διατηρεί κρυφά ένα φυλάκιο. Όταν το αεροπλάνο της Λόις καταρρίπτεται και η ίδια πιάνεται αιχμάλωτος, απομένει στον Σούπερμαν να πάρει τη κατάσταση στα χέρια του και να αποτρέψει μια επικειμένη επίθεση ενάντια στο συμμαχικό στόλο... Χαρακτηριστική είναι η σκηνή στο τέλος με τον Αδόλφο Χίτλερ φανερά απογοητευμένο υπό τον ήχο του αμερικανικού πατριωτικού τραγουδιού «Praise the Lord and Pass the Ammunition». https://www.youtube.com/watch?v=upUNi4dFPJw METRO-GOLDWYN-MAYER Blitz Wolf (1942) Πρωτοπροβλήθηκε στις 22 Αυγούστου 1942 και αποτελεί παρωδία του γνωστού παραμυθιού «Τα Τρία Μικρά Γουρουνάκια». Σε αυτήν την εκδοχή τα τρία γουρουνάκια ετοιμάζονται για πόλεμο ενάντια στον Αδόλφο Λύκο (οποιαδήποτε ομοιότητα στο όνομα με τον γνωστό δικτάτορα είναι συμπτωματική), ο οποίος απειλεί να εισβάλει στη χώρα τους την Χοιρομανία. Τα γουρουνάκια που έχτισαν το σπίτι τους από άχυρο και ξύλο ισχυρίζονται ότι πρέπει να αποφευχθεί ο πόλεμος με τον Λύκο γιατί έχουν υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης μαζί του (το πιο διάσημο σύμφωνο μη επίθεσης είναι το 1939 το Σύμφωνο Molotov-Ribbentrop μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της ναζιστικής Γερμανίας). Στο μεταξύ το γουρουνάκι που έχτισε το σπίτι του από πέτρα, ο λοχίας Πορκ, λαμβάνει τα μέτρα του και οχυρώνει το σπιτικό του (το όνομά του είναι φόρος τιμής στην αμερικανική ταινία του '41 «Ο Λοχίας Γιορκ», μια πολεμική ταινία βασισμένη στη ζωή του Λοχία Άλβιν Σ. Γιορκ, ενός από τους ήρωες του 'Α Παγκοσμίου Πολέμου). Τη συνέχεια νομίζω όλοι μπορούμε να την υποπτευθούμε... https://www.youtube.com/watch?v=6f8STwtqdeg The Yankee Doodle Mouse (1943) Έκανε πρεμιέρα στις 26 Ιουνίου 1943 και πρωταγωνιστεί το αγαπημένο μας δίδυμο, ο Τομ και ο Τζέρυ σε ένα ανελέητο κυνηγητό με απίστευτα γκανγκ και πλήθος αναφορών στα στρατιωτικά τζιπ και τα βομβαρδιστικά αεροπλάνα του Β' Π.Π. Το καρτούν, που βραβεύτηκε με Όσκαρ καλύτερου μικρού μήκους καρτούν, κλείνει με την αστερόεσσα σημαία να κυματίζει και τον Τζέρυ περήφανα να την χαιρετίζει στέλνοντας το εξής ανακοινωθέν: «ΣΤΕΙΛΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΓΑΤΕΣ! Υπογραφή, Υπολοχαγός Τζέρυ Πόντικας». http://www.dailymotion.com/video/x2ryn7_tom-and-jerry-yankee-doodle-mouse_shortfilms WARNER BROS. CARTOONS Any Bonds Today? (1942) Προβλήθηκε στις 2 Απριλίου 1942 και στην ουσία δεν πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο καρτούν με πλοκή, άλλα για μικρού μήκους τραγούδι (μόλις 1'38") που οπτικοποιήθηκε με τη συμμετοχή του Μπαγκς Μπάνι. Γράφτηκε από τον Ίρβινγκ Μπερλίν (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αμερικανού συνθέτη, ρωσοεβραϊκής καταγωγής, Ίσραελ Μπαλίν) και βασίστηκε στο προγενέστερο «Any Yams Today» που είχε ερμηνεύσει η αξέχαστη Τζίντζερ Ρότζερς στη ταινία «Στον Ίλιγγο του Χορού (Carefree, 1938)». Τόσο το τραγούδι, όσο και το ομώνυμο καρτούν χρησιμοποιήθηκαν για τη πώληση πολεμικών ομολόγων κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. https://www.youtube.com/watch?v=Nh_oc5hQt-A The Fifth-Column Mouse (1943) Κυκλοφόρησε στις 6 Μαρτίου 1943 στα πλαίσια της σειράς «Merrie Melodies». Η ιστορία ξεκινά με μια ομάδα ποντικιών να απολαμβάνει διάφορα θαλάσσια σπορ σε έναν... νεροχύτη. Σε κοντινή απόσταση παραμονεύει ένας γάτος που πείθει ένα μικρό ανυποψίαστο τρωκτικό να πει στα άλλα ποντίκια να γίνουν σκλάβοι της γάτας με αντάλλαγμα την ισόβια παροχή άφθονου τυριού. Το ποντίκι ανακαλύπτει σύντομα τις πραγματικές προθέσεις της γάτας και ξεσηκώνει τους φίλους του σε πόλεμο... Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ως ένα συνηθισμένο καρτούν, αλλά με μια δεύτερη ματιά εύκολα διαπιστώνουμε τα προπαγανδιστικά μηνύματα που επιδιώκει να μεταδώσει ο σκηνοθέτης. Η γάτα συμβολίζει τις δυνάμεις του Άξονα. Οι μορφασμοί του προσώπου της θυμίζουν τα ιαπωνικά στερεότυπα. Καθώς ψιθυρίζει το σχέδιο της στο αυτί του αφελούς ποντικιού, ακούγεται στο βάθος μια γνώριμη ιαπωνική μελωδία. Το ποντίκι αποχωρεί δίνοντας στη γάτα ένα ναζιστικό χαιρετισμό. Κοντά στο τέλος του καρτούν τα ποντίκια τραγουδούν το «We Did It Before And We Can Do It Again», ένα γνώριμο πατριωτικό άσμα που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στις αμερικανικές προπαγανδιστικές ταινίας του '40. https://www.youtube.com/watch?v=_P1-kdlpPgE Super-Rabbit (1943) Πρωτοπροβλήθηκε στις 3 Απριλίου 1943 και πρωταγωνιστεί ο γνωστός σκανδαλιάρης λαγός, παρωδώντας τα καρτούν της εποχής με τον Σούπερμαν. Ένας επιστήμονας παράγει μια νέα ποικιλία καρότου που χαρίζει υπεράνθρωπες δυνάμεις σε όποιον το φάει. Ο Μπαγκς μεταμορφώνεται στον Υπέρ-Λαγό και αποφασίζει να τα βάλει με τον Κονικλοκυνηγό Σμιθ, έναν Τεξανό που θέλει να σκοτώσει όλους τους λαγούς. Ύστερα από μια σειρά απίστευτων γκανγκ ο Μπαγκς χάνει τις δυνάμεις του και το «θαυματουργό» καρότο πέφτει στα χέρια του Σμιθ και του πιστού του αλόγου. Τότε ο Μπαγκς εισέρχεται σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο για να αλλάξει αμφίεση (σας θυμίζει κάτι) και εξέρχεται ντυμένος σαν αμερικάνος πεζοναύτης τραγουδώντας τον ύμνο του Σώματος των Αμερικανών Πεζοναυτών και αποχωρώντας από την σκηνή με κατεύθυνση το Βερολίνο, το Τόκυο και άλλα σημεία της Ανατολής... http://www.trilulilu.ro/video-animatie/bugs-bunny-super-rabbit Scrap Happy Daffy (1943) Έκανε πρεμιέρα στις 21 Αυγούστου 1943 και είναι το τελευταίο ασπρόμαυρο καρτούν με πρωταγωνιστή τον Ντάφυ Ντακ. Ο Ντάφυ είναι φύλακας σε μια μάντρα, και βοηθάει με τον δικό του τρόπο την Αμερική να νικήσει στον πόλεμο ενάντια στους Ναζί... κάτι που δεν περνάει απαρατήρητο από τον Χίτλερ, ο οποίος στέλνει μια αδηφάγα κατσίκα για να φάει τα πάντα στο πέρασμά της! Ο Ντάφυ προς στιγμήν τα βρίσκει μπαστούνια, αλλά στο τέλος εμπνεόμενος από τα πνεύματα των προγόνων του δηλώνει «Οι Αμερικάνοι δεν τα παρατάνε και είμαι ένας Αμερικάνος... πάπιος!». Φουσκωμένος από εθνική υπερηφάνεια μεταμορφώνεται σε σούπερ-πάπια και δίνει ένα καλό μάθημα στο αυθάδικο και πειναλέο ζώο... https://www.youtube.com/watch?v=VIlLEcjxv7w Daffy – The Commando (1943) Πρωτοπροβλήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1943 και πρωταγωνιστεί ξανά ο Ντάφυ Ντακ. Αυτή τη φορά είναι ένας σκληροτράχηλος κομάντο που... διεισδύει στις γραμμές του εχθρού και προκαλεί τον όλεθρο στον Γερμανό διοικητή Φον Γύπα που μάταια προσπαθεί να τον συλλάβει. Στο φινάλε της ταινίας ο Ντάφυ... πετάγεται ως το Βερολίνο για να δώσει μια γερή σφυριά στο κεφάλι του Φύρερ. https://www.youtube.com/watch?v=xFdG8lZ4PJw Private Snafu - Snafuperman (1944) Ο ανακατωσούρας δόκιμος Σνάφου είναι ο κεντρικός χαρακτήρας μιας ασπρόμαυρης αμερικανικής σειράς καρτούν παραγωγής 1943-1946. Η σειρά αποτελείται από 27 επεισόδια και χρησιμοποιήθηκε ως μέσο προπαγάνδας κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. Εμπνευστής και δημιουργός του χαρακτήρα είναι ο φημισμένος Ιταλός σκηνοθέτης Φρανκ Κάπρα. Ένα από τα δυσεύρετα πλέον επεισόδια της σειράς έχει τίτλο «Σναφούπερμαν» και κοσμεί το φόρουμ μας με την παρουσία του. Σε αυτό το επεισόδιο, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1944, η Τεχνική Νεράιδα Α' Τάξης εφοδιάζει τον Σνάφου με τις δυνάμεις του Σούπερμαν, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει για να νικήσει τους Ναζί. Αλλά τα πράγματα δε πάνε όπως θα έπρεπε... https://www.youtube.com/watch?v=GgbD8qktSG8 Russian Rhapsody (1944) Κυκλοφόρησε στις σκοτεινές αίθουσες στις 20 Μαΐου 1944 και ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν «Γκρέμλινς από το Κρεμλίνο», αλλά ο Λέον Σλέσινγκερ άλλαξε τον τίτλο σε «Ρωσική Ραψωδία» όταν η Walt Disney Company ξεκίνησε να προβάλλει τα δικά της καρτούν με πρωταγωνιστές μικρά Γκρέμλινς. Όταν τα γερμανικά βομβαρδιστικά αποτυγχάνουν να πλήξουν τη Μόσχα, ο Χίτλερ ανακοινώνει μέσω του ραδιοφώνου να πετάξει ο ίδιος προσωπικά ένα βομβαρδιστικό για να επιτεθεί στη Ρωσία. Όμως στο δρόμο προς τη Μόσχα σοβιετικά Γκρέμλινς ανεβαίνουν πάνω στο αεροπλάνο και αρχίζουν να το διαλύουν κομμάτι-κομμάτι... http://vimeo.com/52096337 Plane Daffy (1944) Κυκλοφόρησε στις 16 Σεπτεμβρίου 1944. Το ένα μετά το άλλο τα ταχυδρομικά περιστέρια των συμμάχων πέφτουν θύματα της βασίλισσας των κατασκόπων, της σαγηνευτικής και πανέμορφης Χάτα Μάρι. Τελικά τη δύσκολη αποστολή να μεταφέρει το μυστικό μήνυμα αναλαμβάνει ο Ντάφυ Ντακ. Μετά από μια ξέφρενη μάχη ο Ντάφυ καταπίνει το μήνυμα και η Χάτα Μάρι τον οδηγεί σε ένα μηχάνημα ακτινογραφίας, όπου μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των Χίτλερ, Γκαίμπελς και Γκαίρινγκ αποκαλύπτεται ότι το άκρως απόρρητο έγγραφο περιείχε το ακόλουθο βαθυστόχαστο μήνυμα: «Ο Χίτλερ είναι ένα κάθαρμα». http://www.supercartoons.net/cartoon/819/plane-daffy.html Herr Meets Hare (1945) Προβλήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1945. Είναι το πρώτο καρτούν που ακούγεται ο Μπαγκς Μπάνι να λέει: «Το ήξερα ότι έπρεπε να είχα στρίψει αριστερά στο Αλμπουκέρκι». Αυτή τη φορά ο Μπαγκς ζητά ταξιδιωτικές πληροφορίες για να φτάσει στο Λας Βέγκας από τον Χέρμαν Γκαίρινγκ (επικεφαλής της Λούφτβαφφε και ιδρυτής της Γκεστάπο) και όπως είναι φυσικό δε χάνει την ευκαιρία να του δυσκολέψει λίγο τη ζωή... https://www.youtube.com/watch?v=sOoX2w-yKU0 WALT DISNEY PRODUCTIONS The New Spirit (1942) Προβλήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1942 και αποτελεί το πρώτο προπαγανδιστικό φιλμ που δημιούργησε η Walt Disney τη περίοδο του Β' Π.Π. Το καρτούν ανοίγει με τον Ντόναλντ Ντακ να χορεύει ξέφρενα στο ρυθμό ενός πατριωτικού τραγουδιού. Λίγες στιγμές αργότερα ο εκφωνητής του ραδιοφώνου προσπαθεί να εμπνεύσει στον Ντόναλντ το πατριωτικό πνεύμα και σαν άλλος θείος Σαμ του λέει ότι η πατρίδα του τον χρειάζεται... χρειάζεται να πληρώσει άμεσα τους φόρους του! Το καρτούν κλείνει με τον εκφωνητή να επαναλαμβάνει τις τέσσερις ελευθερίες (ελευθερία του λόγου και της πίστης, ελευθερία από την ανέχεια και τον φόβο) και υπενθυμίζει στο κοινό ότι οι φόροι είναι απαραίτητοι για τη νίκη και τη διατήρηση της δημοκρατίας. https://www.youtube.com/watch?v=pNn7QramwyM Der Fuehrer's Face (1943) Κυκλοφόρησε την 1η Ιανουαρίου 1943 και είναι το μοναδικό καρτούν με πρωταγωνιστή τον Ντόναλντ Ντακ που κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους. Το καρτούν ανοίγει υπό τον ήχο της όπερας του Βάγκνερ «Die Meistersinger von Nürnberg». Ο Ντόναλντ αγουροξυπνημένος χαιρετάει ναζιστικά τα πορτρέτα των Χίτλερ, Χιροχίτο και Μουσολίνι και ξεκινάει για το γερμανικό εργοστάσιο όπου εργάζεται. Σε όλη τη διάρκεια του καρτούν υπερτονίζονται οι σκληρές φασιστικές συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζεται ο Ντόναλντ, αλλά στο ανατρεπτικό φινάλε... το πιο οξύθυμο παπί ξυπνάει στο σπίτι του, στην αγαπημένη του Λιμνούπολη, υπό τη σκιά του Αγάλματος της Ελευθερίας. Ήταν όλα απλώς ένα κακό όνειρο... https://www.youtube.com/watch?v=uMTLMPcyprg The Spirit of '43 (1943) Προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 7 Ιανουαρίου 1943 και αποτελεί συνέχεια του καρτούν «The New Spirit» του '42. Είναι αυτό το καρτούν στο οποίο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το «Πιο Πλούσιο Παπί Του Κόσμου». Ο θείος Σκρουτζ δημιουργήθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, από το πενάκι του Καρλ Μπαρκς, και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην ιστορία «Χριστούγεννα στο Βουνό της Αρκούδας» που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο του '47. Όμως λίγοι γνωρίζουν ότι ο θείος Καρλ δανείστηκε τη μορφή του από το Πνεύμα της Οικονομίας που πρωτοεμφανίστηκε στο καρτούν «Το Πνεύμα του '43». Το Πνεύμα της Οικονομίας ήταν στην ουσία μια σκωτσέζικη εκδοχή του Ντόναλντ (με φαβορίτες, κιλτ, μπαστούνι στο χέρι και γυαλιά στην άκρη του ράμφους) που καθ' όλη τη διάρκεια του φιλμ προσπαθούσε να πείσει τον Ντόναλντ και κατ' επέκταση τους Αμερικανούς πολίτες να πληρώνουν τους φόρους τους. https://www.youtube.com/watch?v=fHj0p7DCAfU Education for Death: The Making of the Nazi (1943) Προβλήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1943. Σε ένα 10λεπτο φιλμάκι κινουμένων σχεδίων με τίτλο «Εκπαίδευση Θανάτου: Πώς δημιουργείται ένας Ναζί», το οποίο είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Γκρέγκορ Ζίμερ, η Ντίσνεϋ καταγράφει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο τη δημιουργία ενός ναζί. Το φιλμ παρουσιάζει την ιστορία του μικρού Χανς, ενός αγοριού που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία και ανατρέφεται για να γίνει άξιος στρατιώτης της Άριας φυλής. Από τη γέννησή του, είναι ταγμένος στην υπηρεσία του Αδόλφου Χίτλερ. Καθώς ο Χανς μεγαλώνει, μαθαίνει μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της Ωραίας Κοιμωμένης, όπου απεικονίζεται ο Χίτλερ ως ιππότης με την αστραφτερή του πανοπλία και σώζει την Ωραία Κοιμωμένη, που εκπροσωπεί τη Γερμανία, από την κακιά μάγισσα, που εκπροσωπεί τη δημοκρατία. Αφού ο Χανς περνά από την απαραίτητη εκπαίδευση, σε μια τάξη από τους τοίχους της οποίας κρέμονται τα πορτρέτα του Χίτλερ, του Γκαίρινγκ και του Γκαίμπελς, λαμβάνει μέρος σε μια σταυροφορία για το κάψιμο όλων των βιβλίων που αντιτίθενται στον Χίτλερ, ενώ αντικαθίσταται η Αγία Γραφή με το «Ο Αγών μου», και ο σταυρός με ένα ναζιστικό ξίφος. Αφού περνά τα επόμενα χρόνια παρελαύνοντας και χαιρετώντας, γίνεται ένας ενήλικας καλός Ναζί και πάει στον πόλεμο για να καταλήξει τελικά σε μια σειρά πανομοιότυπων τάφων, που δεν έχουν τίποτα πάνω τους, εκτός από μια σβάστικα και ένα κράνος στερεωμένο στην κορυφή. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τη ταινία με ελληνικούς υπότιτλους… https://www.youtube.com/watch?v=tvtYRYJglJ0 Donald's Tire Trouble (1943) Πρωτοκυκλοφόρησε στις 29 Ιανουαρίου 1943. Το λάστιχο στο αυτοκίνητο του Ντόναλντ τρυπάει εξαιτίας ενός καρφιού και το δύστυχο παπί προσπαθεί να το μπαλώσει με κάθε τρόπο... Στην ουσία το παρόν καρτούν παρωδεί τις δυσκολίες των Αμερικανών πολιτών κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. εξαιτίας της διανομής αγαθών πρώτης ανάγκης και λοιπών προϊόντων μέσω δελτίων διανομής κατασκευασμένων από καουτσούκ https://www.youtube.com/watch?v=YbyFeXva0sE Commando Duck (1944) Προβλήθηκε στις 2 Ιουνίου 1944. Αυτή τη φορά ο Ντόναλντ είναι ένας μάχιμος κομάντο των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και διατάζεται να μεταβεί στην Ιαπωνία για να καταστρέψει μια στρατιωτική αεροπορική βάση. Φυσικά τίποτα δεν πηγαίνει σωστά και ενώ όλα φαίνεται να 'χουν χαθεί, τελικά οι γκάφες του θα του βγουν σε καλό... προς μεγάλη απογοήτευση των Ιαπώνων. https://www.youtube.com/watch?v=4XVRR1F1DPA ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΤΟΥΝ Ο Ντούτσε αφηγείται (1945) Πέντε χρόνια μετά την προβολή της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας με κινούμενα σχέδια που υλοποιήθηκε από τον οργανισμό Walt Disney «Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι» του 1937, ένας Έλληνας σκιτσογράφος ο Σταμάτης Πολενάκης σχεδιάζει την πρώτη ελληνική ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους με τίτλο «Ο Ντούτσε Αφηγείται» (3,5 min, ασπρόμαυρη). Ήταν χειμώνας του 1942 στη Σίφνο και μάλιστα στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Η ταινία κινηματογραφήθηκε μερικά χρόνια αργότερα, το 1945 με τη βοήθεια των Παπαδούκα και Μεραβίδη και ήταν μια αντιφασιστική σάτιρα με τον Ντούτσε (Μπενίτο Μουσολίνι) να προσπαθεί να καλύψει με ψέματα, την ήττα του από τους Έλληνες... https://www.youtube.com/watch?v=SBwAN4nYto4 SOYUZMULTFILM Vozvraschenie s Olimpa (1969) Στα τέλη του '60 και αρχές του '70 η Soyuzmultfilm (Союзмультфильм), το Σοβιετικό στούντιο animation, κυκλοφόρησε πέντε μικρού μήκους κινούμενα σχέδια βασισμένα στην Ελληνική μυθολογία, εντυπωσιακά κοντά στους αυθεντικούς μύθους. Ένα από αυτά ήταν το «Vozvraschenie s Olimpa (Επιστροφή από τον Όλυμπο)», που κυκλοφόρησε το 1969. Πρόκειται για μια ταινία βασισμένη στο πλήθος μύθων που υπάρχουν για τον ημίθεο Ηρακλή. Σε αυτήν την ταινία το μυθολογικό υλικό παρουσιάζεται με φλασ-μπακ, και συνδυάζεται ολοκληρωτικά με τη σύγχρονη κατανόησή του. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή με τη Λερναία Ύδρα να σέρνεται ανάμεσα από τους εναπομείναντες κίονες ενός αρχαίου ναού σχηματίζοντας με το σώμα της τη σβάστικα... μια σκηνή που λογοκρίθηκε στην Ελλάδα από την εταιρία που ανέλαβε να κυκλοφορήσει τη σειρά σε DVD. Στα βίντεο που ακολουθούν μπορείτε να δείτε το επεισόδιο μεταγλωττισμένο και χωρίς λογοκρισία από VHSRip... https://www.youtube.com/watch?v=qed3hAMeF-I https://www.youtube.com/watch?v=nDwiHOLTPio ------------------------------------------------------- Επιμέλεια Παρουσίασης: JAMESNG8