Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ιζνογκούντ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Laz33

    Tα καλύτερα άλμπουμ Ιζνογκούντ

    Μια δημοσκόπηση για το ποια θεωρείτε τα καλύτερα αλμπουμάκια του Ιζνογκούντ. Τα έχω χωρίσει σε 2 κατηγορίες. Τα τεύχη 1-13 είναι σε σενάριο Goscinny και αποτελούνται από 4-5, κατά μέσο όρο, μικρές ιστορίες των 8-10, πάλι κατά μέσο όρο, σελίδων η καθεμία. Τα τεύχη 14-20 και 25-27 είναι σε σενάριο Tabary(εκτός απ΄το Νο20 Οι Επιστροφές του Ιζνoγκούντ που έχει και κάποιες ιστορίες του Goscinny) και αποτελούνται από μία ιστορία(εξαίρεση το τεύχος Νο19 Η Παγίδα της Σειρήνας και το τεύχος Νο20 Οι Επιστροφές του Ιζνογκούντ που έχουν περισσότερες ιστορίες). Τα τεύχη 21-24 είναι μονοσέλιδες απλές ιστορίες που απαντούν σε υποθετικά ερωτήματα του Ιζνογκούντ και δημοσιεύονταν σε εφημερίδες της εποχής. Σίγουρα η επιλογή του καλύτερου τεύχους δεν είναι εύκολη, ειδικά στα τεύχη του Goscinny που αποτελούνται από πολλές ιστορίες και καλείσαι να θυμηθείς ποιες είναι και πόσες/ποιες σ΄αρέσουν
  2. ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΙΦΗ ΧΑΡΟΥΝ ΕΛ ΠΑΤΣΑΧ Ή ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΕΖΙΡΗ ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Μία ήσυχη ημέρα του 1961 δύο άτομα συζητούσαν κάπου στη Γαλλία για το κόμικ που θα έφτιαχναν για το νέο περιοδικό RECORD που θα κυκλοφορούσε τον Ιανουάριο του 1962. Τα δύο αυτά άτομα ήταν ο σεναριογράφος René Goscinny και ο συγγραφέας Jean Tabary… και τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία των κόμικ… Κάποια πράγματα που πρέπει να πούμε πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι στο χρόνο: 1. Οι ιστορίες του Ιζνογκούντ αρχικά κυκλοφορούσαν μεμονωμένες στο πολυθεματικό γαλλικό περιοδικό RECORD και σύντομα άρχισαν να επανεκδίδονται από το επίσης πολυθεματικό PILOTE, στο οποίο αργότερα εκδιδόταν συγχρόνως, ενώ προς το τέλος πήρε και τα σκήπτρα από το RECORD. Στο ενδιάμεσο, όταν μαζευόταν αρκετές ιστορίες έβγαιναν σε άλμπουμ αλλά όχι με τη σειρά που εκδόθηκαν στα πολυθεματικά περιοδικά, εξ’ου και το πώς προέκυψε το πρόβλημα που πάμε να λύσουμε με αυτό το άρθρο. 2. Τρείς εκδότες έβγαλαν άλμπουμ με περιπέτειες του Ιζνογκούντ στην Ελλάδα, με απόσταση 10 περίπου έτη ο ένας από τον άλλον: Πρώτος ο Σπανός το 1968, δεύτερος ο Ψαρόπουλος το 1979 και τρίτη η Μαμούθ το 1990, η οποία έχει και τα δικαιώματα μέχρι σήμερα και παραμένει η ελπίδα μας για να δούμε κάποια στιγμή στα Ελληνικά και τα ανέκδοτα άλμπουμ των διαδόχων του Tabary. i) Ο Σπανός κυκλοφόρησε μόνο το πρώτο άλμπουμ του τίτλου σε αυτόνομη έκδοση, αλλά δημοσίευσε περιπέτειες και από τα επόμενα γαλλικά άλμπουμ μέσα στο εβδομαδιαίο πολυθεματικό περιοδικό Αστερίξ που έκδιδε εκείνη την εποχή, παίρνοντας τα κατευθείαν από το RECORD. ii) Ο Ψαρόπουλος κυκλοφόρησε τα 16 πρώτα άλμπουμ του ήρωα, πηδώντας για κάποιο λόγο το Νο.13 (Θέλω να γίνω Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη). Ίσως να ήταν προληπτικός! iii) Η Μαμούθ έβγαλε όλα τα άλμπουμ του ήρωα μέχρι το Νο.27 (ρεκόρ στην Ευρώπη εκτός Γαλλίας) και περιμένουμε να εκδώσει και τα επόμενα (το 28ο άλμπουμ βγήκε στη Γαλλία το 2008, οπότε περιμένουμε πολύυυυυ καιρό) 3. Οι Γάλλοι ονόμασαν τον Χαλίφη «Haroun el Poussah» από το παιχνίδι poussah που είναι ένα ξύλινο ανθρωπάκι με στρογγυλό το κάτω μέρος και όταν το σπρώχνεις επιστρέφει στη θέση του μετά από πολλές ταλαντώσεις (οι άγγλοι το λένε tumbler) και γενικά η εμφάνιση του παραπέμπει σε «ευτραφείς» ανθρώπους. Αντίθετα οι άγγλοι ήταν πιο «πολιτικά ορθοί» και του έδωσαν το όνομα Haroun El Plassid από τη λέξη placid που σημαίνει «γαλήνιος». Εμείς ξεκινήσαμε με τον Σπανό που κράτησε αμετάφραστο το Χαρούν ελ Πουσσάχ των Γάλλων. Το ίδιο έκανε κι ο Ψαρόπουλος, αφαιρώντας όμως ένα σίγμα (Χαρούν ελ Πουσάχ). Η Μαμούθ προσπάθησε να εξελληνίσει τον τίτλο, ονομάζοντάς τον Χαρούν ελ Πατσάχ, προφανώς από τον… πατσά που παραπέμπει στη λαιμαργία του Χαλίφη. 4. Οι Γάλλοι επίσης ονόμασαν «Dilat Laraht» τον πιστό υπηρέτη του Ιζνογκούντ, από τη γαλλική φράση «se dilater la rate» που σημαίνει κατά γράμμα «διαστέλλω τη σπλήνα μου» και πρόκειται για γαλλική έκφραση που σημαίνει «σκάω από τα γέλια». Οι άγγλοι τον ονόμασαν παρομοίως Wa'at Alahf, από το what a laugh. Εδώ ο Σπανός πάλι το πήρε κατά γράμμα αποκαλώντας τον «Ντιλάτ Λαράχτ», ο Ψαρόπουλος (που φαίνεται πως είχε ακούσει κάποιον να μιλάει γαλλικά) το κράτησε ίδιο αλλά με τη σωστή προφορά («Ντιλά Λαρά»), ενώ η Μαμούθ τον είπε Μπλιάχ Χαχάτ, φαντάζομαι εκ του σατανικού… μπουα-χα-χα κι έτσι μπορούν να βγάλουν νόημα τα γαλλικά λογοπαίγνια για το όνομά του! 5. Ο Jean Tabary, σχεδιαστής της σειράς (και σεναριογράφος μετά το θάνατο του Goscinny) γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου του 1930 και πέθανε στις 18 Αυγούστου 2011, σε ηλικία 81 ετών. Ο γιος του, Nicolas Tabary, γεννημένος στις 22 Ιουλίου 1966 συνεχίζει (;) το έργο του πατέρα του. Πατέρας και γιος 6. Ο René Goscinny, σεναριογράφος της σειράς μέχρι το θάνατό του, γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1926 και πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1977 από έμφραγμα την ώρα που έκανε τεστ κοπώσεως. Τα τελευταία του λόγια ήταν η περιγραφή στον γιατρό του εμφράγματος που πάθαινε εκείνη τη στιγμή («νιώθω το χέρι μου να μουδιάζει, νιώθω πόνο στο στήθος» κλπ). Ήταν μόλις 51 ετών και με τον θάνατό του, εκτός του Ιζνογκούντ ορφάνεψαν και οι Αστερίξ, Λούκυ Λουκ και ένα σωρό άλλοι χαρακτήρες... Δεν επιτρέπεται να διαβάζεις BD και να μην αναγνωρίζεις αμέσως αυτή τη φυσιογνωμία. Ο Goscinny αρχικά όρισε ήρωα των περιπετειών τον Χαλίφη (τον Ιζνογκούντ με τέτοιο παλιοχαρακτήρα πως να τον πει ήρωα), συνεπώς τα πρώτα άλμπουμ τιτλοφορούνταν «Οι Περιπέτειες το Χαλίφη Χαρούν ελ Πουσάχ». Η δημοτικότητα όμως του Ιζνογκούντ υπερίσχυσε της… ηρωικής ορθότητας και σύντομα είχαμε αλλαγή των τίτλων των άλμπουμ σε «Οι Περιπέτειες του Μεγάλου Βεζίρη Ιζνογκούντ» (από το άλμπουμ Νο.9 και έπειτα). Παρ’όλα αυτά, ο Goscinny σε όλα τα σενάρια που έγραψε (μέχρι και της τελευταίας περιπέτειας που πρόλαβε να γράψει, «Τα αυγά της Ουρ», η οποία δημοσιεύθηκε στο άλμπουμ Νο. 13), εξακολουθούσε να βάζει τον τίτλο «Οι Περιπέτειες του Χαλίφη Χαρούν ελ Πουσάχ». Το τελευταίο σενάριο «Τα αυγά της Ουρ», δαχτυλογραφημένο από τον Goscinny 7. «Οι Επιστροφές του Ιζνογκούντ» είναι δισέλιδες ιστορίες που εξηγούν πως ο Ιζνογκούντ επέστρεψε από κάποια φαινομενικά οριστικά τέλη των περιπετειών του, π.χ. στο τέλος μιας περιπέτειας μεταμορφώθηκε σε καρφί. Πως επιστρέφεις από αυτό; Ε, με τις επιστροφές θα το δούμε! Παρόλο που όλες μαζί κυκλοφόρησαν σε άλμπουμ πολύ αργότερα (το 1994) είχαν αρχίσει να δημοσιεύονται στο RECORD ήδη από το 1965 αλλά για κάποιο λόγο σταμάτησαν το 1967, μετά από 12 δισέλιδα. Το 1994 ο Tabary χρειάστηκε να σχεδιάσει 10 νέες δισέλιδες επιστροφές για να συμπληρώσει τις 44 σελίδες που χρειαζόταν για το άλμπουμ. Επίσης ξαναζωγράφισε και τις 7 από τις 12 παλαιές, αλλά σχεδόν αυτούσιες. Τη μία που έχει (κάπως) σημαντικές αλλαγές θα τη δούμε και στις δυο μορφές της. 8. «Οι Εφιάλτες του Ιζνογκούντ» είναι μπερδεμένη υπόθεση. Ξεκίνησαν να δημοσιεύονται σε κάθε φύλλο της Κυριακάτικης Εφημερίδας (ακριβώς αυτός είναι ο τίτλος της εφημερίδας: Le Journal du Dimanche) στις 27/10/1974 και συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Goscinny με σεναριογράφο τον Alain Buhler, δημοσιογράφο της εφημερίδας, ο οποίος μέχρι τότε είχε συμβουλευτικό ρόλο για τον σχολιασμό των γεγονότων (κάποιες… κακές γλώσσες βέβαια έλεγαν ότι από την αρχή τα έγραφε ο Buhler και το όνομα του Goscinny το έβαλαν μόνο για διαφήμιση. Προσωπικά πιστεύω ότι τους πρότεινε τα θέματα και έδινε τις κατευθύνσεις αλλά τα τελικά κείμενα ήταν του Goscinny). Τελικά το comic strip των «εφιαλτών» τελείωσε στο φύλλο της 14/06/1979 και αμέσως μετά, τον Οκτώβριο του 1979, δημοσιεύθηκαν οι πρώτοι 118 «εφιάλτες» (αυτοί που είχαν σεναριογράφο τον Goscinny) στο άλμπουμ με τίτλο «Les Cauchemars d'Iznogoud/Οι Εφιάλτες του Ιζνογκούντ», ασπρόμαυροι όπως ήταν και στην εφημερίδα. Τον Μάρτιο του 1984 δημοσιεύθηκαν και οι μεταγενέστεροι 62 «εφιάλτες» του Buhler, στο άλμπουμ «Les Cauchemars d'Iznogoud (bis)», επίσης ασπρόμαυροι. Ο Ψαρόπουλος που έβγαλε το 2ο άλμπουμ με το ίδιο εξώφυλλο και τίτλο (αλλά διαφορετικά περιεχόμενα), το ονόμασε «Οι Εφιάλτες του Ιζνογκούντ (Μπιζ)», δηλαδή άφησε το bis αμετάφραστο. Θα μπορούσε να το ονομάσει «ξανά» ή «πάλι», μιας και αυτό σημαίνει το "μπιζ", το οποίο οι Γάλλοι π.χ. φωνάζουν στο τέλος μιας συναυλίας καλώντας τους τραγουδιστές να πουν άλλο ένα τραγούδι (Οι άγγλοι το λένε encore). Εν πάση περιπτώσει, το 1994 οι νέες εκδόσεις Tabary αποφάσισαν να χρωματίσουν τους «εφιάλτες» και να τους μοιράσουν σε 4 άλμπουμ με κανονικό αριθμό σελίδων (44/45) και αυτά είδαμε από τη Μαμούθ. Αντίθετα ο Ψαρόπουλος εξέδωσε μικρά τμήματα των παλαιών άλμπουμ με τους «εφιάλτες» σε τυχαία σειρά, αλλά χρωματισμένους (και το χρώμα δεν γνωρίζω αν το έβαλε ο Ψαρόπουλος ή υπήρξε κάποια ειδική χρωματισμένη διανομή για το εξωτερικό από τους Γάλλους). Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση για τους εφιάλτες, να πω ότι δεν θα ασχοληθώ μαζί τους σε αυτό το άρθρο, αλλά αν υπάρχει… ζήτηση, προτίθεμαι αργότερα να φτιάξω ένα νέα άρθρο αποκλειστικά γι’αυτούς, ώστε να καλύψουμε με λεπτομέρεια τα πολιτικά περιστατικά στα οποία αναφέρεται ο καθένας (είναι 180, ζωή να΄χουν!), τη λογοκρισία που δέχθηκαν όταν μεταφέρθηκαν από την εφημερίδα στα άλμπουμ (αφαίρεση πολιτικών ονομάτων: π.χ. τον εφιάλτη «Αν ήμουν ο Σαντάμ Χουσεΐν» δεν θα τον βρείτε με το ίδιο όνομα) αλλά και το πώς ακριβώς εκδόθηκαν, κάτι που δεν φαίνεται να το γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι οι Γάλλοι, αν κρίνω από τα άρθρα τους στη Βικιπαίδεια και σε άλλους ιστοχώρους όπου γράφουν π.χ. πως ο τόμος 4 βγήκε πριν τους 2 & 3 και άλλες παρανοήσεις. Ε, πρέπει να τους βοηθήσουμε, έτσι δεν είναι; 9. Επανερχόμενοι σε αυτά με τα οποία θα ασχοληθούμε εδώ, το ερώτημα που σίγουρα σας απασχολεί είναι: τι χρειάζεται να κάνετε για να απολαύσετε αυτό εδώ το άρθρο; Μα φυσικά να διαβάσετε ξανά τα Ιζνογκούντ σας με τη σωστή σειρά! Και εντάξει, τις 2 πρώτες περιπέτειες που γράφτηκαν και δεν έχουν δημοσιευθεί από τη Μαμούθ στην πρωτότυπη τους μορφή θα σας τις προσφέρω εδώ, αλλά για τις υπόλοιπες φροντίστε να έχετε ανά χείρας όλα τα άλμπουμ των περιπετειών του Ιζνογκούντ, από την Μαμούθ ή τον Ψαρόπουλο μια και θα καλύψουμε όλους τους έλληνες εκδότες (δεν χρειάζονται μόνο τα άλμπουμ 21 ως 24 της Μαμούθ με τους Εφιάλτες του Ιζνογκούντ, όπως είπαμε παραπάνω). Και μην ακούσω για σκαν: Η αίσθηση του να κρατάς ένα τεύχος της Μαμούθ στα χέρια σου δεν αντικαθίσταται με τίποτα! Είμαστε πολύ τυχεροί εδώ στην Ελλάδα που είχαμε μια εκδοτική της οποίας οι εκδότες έδειξαν τέτοια προτίμηση στον Ιζνογκούντ που όταν το 2005 κυκλοφόρησε το 27ο άλμπουμ "Το Λάθος του Προγόνου", ήμασταν οι μόνοι στην Ευρώπη που μαζί με τους Γάλλους είχαμε όλες τις περιπέτειες του Ιζνογκούντ στη γλώσσα μας! Το πιο σημαντικό βέβαια είναι να έχετε τα πρώτα άλμπουμ με τις πολλές ιστορίες (1-13 της Μαμούθ ή 1-12 του Ψαρόπουλου) συν το άλμπουμ Νο.20 της Μαμούθ με τις επιστροφές του Ιζνογκούντ, μια και θα τις βάλουμε κι αυτές στη σειρά (είναι ευκαιρία να διαβάσετε την κάθε επιστροφή ακριβώς μετά από την ιστορία την οποία συνεχίζει). Μετά το άλμπουμ Νο.13 είναι εύκολο να βάλει κανείς τις ιστορίες στη σωστή σειρά οπότε δεν με χρειάζεστε εμένα! Τα λέμε λοιπόν όταν είναι έτοιμο το πρώτο μέρος του άρθρου!
  3. Το 1987 στη Θεσσαλονίκη αγόρασα μέσω αγγελίας έναν μεταχειρισμένο αναδιπλούμενο καναπέ που γινόταν κρεβάτι. Για να φτάσει ο καναπές από την Τριανδρία στο κέντρο χρειαζόταν μεταφορικό μέσο. Πήγα στην πιάτσα των τρίκυκλων στον Βαρδάρη και ρώτησα έναν συμπαθέστατο ηλικιωμένο οδηγό πόσο κοστίζει η συγκεκριμένη μεταφορά. Αυτός, αφού έπεσε σε περισυλλογή για αταίριαστα μεγάλο για την περίσταση χρονικό διάστημα, μου απάντησε: «Ένα χιλιάρικο». Ευκολόπιστος δεκαοχτάρης όπως ήμουν του είπα χωρίς δεύτερη σκέψη: «Εντάξει». Ο ηλικιωμένος συννέφιασε και με εκνευρισμό με ρώτησε: «Τι, δεν θα κάνουμε παζάρι;». «Α, συγγνώμη», απολογήθηκα. «Ας κάνουμε». Χαμογελαστός τότε αποκρίθηκε: «Ωραία! Ένα πεντακοσάρικο!». Όταν δεν γνωρίζεις τους κώδικες της γλώσσας, τις συμβάσεις του λόγου, τα μυστικά της επικοινωνίας, η συνεννόηση μπορεί να γίνει ιδιαίτερα προβληματική και να καταλήξει σε παρεξηγήσεις. Αν υπάρχει αμοιβαία καλή προαίρεση, όπως στη δική μου περίπτωση, θα βρεθεί, πιθανώς, μια λύση. Αν όχι, κερδισμένος θα βγει ο πιο πονηρός. Και, το χειρότερο, το θύμα θα είναι χαρούμενο. Κάτι τέτοιο θα συμβεί με τις επιτροπές και τις έρευνες και τα πορίσματα και όλα τα μεγαλεπήβολα που «σχεδιάζει» η κυβέρνηση για να μην επαναληφθεί η τραγωδία των Τεμπών. Η συλλογική οργή εκφράζεται με την απαίτηση «Θέλουμε ασφάλεια». Η κυβέρνηση απαντά «ωραία, ξέρετε όμως τι θα πει ασφάλεια;». Κι όλοι μαζί απαντούμε «Όχι», γιατί μέσα στην εσκεμμένη άγνοιά μας έχουμε εθιστεί στην ανάθεση και την απόσειση των ευθυνών. «Πάρτε λοιπόν μια ωραία ασφάλεια» μας ανταπαντά, δίνοντάς μας μια κουράδα. Έτσι ακριβώς κι ο αγαθός και αφελέστατος Χαλίφης στο «Ένα καρότο για τον Ιζνογκούντ» αναζητούσε κάποτε στα πέρατα του κόσμου ένα καρότο για να το δώσει στον σατανικό, ύπουλο και μηχανορράφο Βεζίρη του. Τον είχανε πείσει πως τα καρότα είναι θαυματουργά και όποιος τα τρώει γίνεται καλός και αξιαγάπητος χαρακτήρας. Έλα όμως που δεν είχε δει ποτέ του καρότο... - Ω αξιαγάπητε πλανόδιε μανάβη, μήπως έχεις καρότα; ρωτά έναν καμηλιέρη στη μέση της ερήμου. - Χμμμ, έχεις δει ποτέ σου καρότο; - Όχι. - Τότε λοιπόν, έχω. Χίλια πιάστρα κοστίζει αυτή η αρμαθιά τα καρότα. - Και παραπάνω αν θέλεις. - Θέλω δυο χιλιάδες. - Ορίστε! Και ο ευτυχισμένος Χαλίφης φεύγει με ένα τεράστιο τσαμπί μπανάνες... Και το σχετικό link...
  4. whatever

    My fanarts

    Γεια σας και χαρά σας! Αυτές τις μέρες η νοσταλγία με ειχε χτυπήσει κατακεφαλα και μου 'ρθε η τάση να ξαναδιαβασω όλες τα κόμικ με Αστερίξ, Ντίσνεϊ και Λούκι Λουκ που είχα στα ράφια μου. Και κατέληξα τελικά να ζωγραφίσω όλους αυτούς τους παιδικούς μου ήρωες που μου κρατούσαν συντροφιά όταν ήμουν μικρή. Από αριστερά προς τα δεξιά: Αστερίξ, Λούκυ Λουκ, Ιντεφιξ, Ιζνογκούντ και Μπας Ριβς. Δεν ξέρω αν η ανάλυση είναι καλή. Κι επίσης, τώρα που το σκέφτομαι, ο Ιζνογκούντ δεν είναι ήρωας, περισσότερο κακός, αλλά λάτρευα το καρτούν του (κόμιξ του, δυστυχώς, δεν διάβασα ποτέ, οπότε έτσι τον γνώρισα) και η περίφημη φράση του "Θέλω να γίνω χαλίφης στην θέση του χαλίφη" έχει χαραχτεί για πάντα στο μυαλό μου. Ο Ιντεφιξ, ο γλυκούλης μου, δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω απ'έξω. Και ναι ξέρω, ο Μπας Ριβς είναι από πρόσφατο ΛΛ, αλλά μ'αρεσε πολύ το character design, και ήταν ωραίο να βλέπουμε ένα μαύρο καουμπόι για αλλαγή (ιδίως επειδή χαρακτήρες σαν αυτόν δεν είναι συχνά το επίκεντρο σε αυτό το κόμικ). Ελπίζω να σας άρεσαν! Μπαϊ!
  5. Ναι οκ, είναι μία επανέκδοση μπορεί να πει κάποιος οπότε σιγά το πράγμα. Όντως, όμως δεν πρέπει να αμελούμε ότι αυτή η επανέκδοση σηματοδοτεί την επανέναρξη των περιπετειών του Ιζνογκούντ, καθώς όπως γνωρίζουμε αυτό θα είναι μόνο η αρχή. Οι υπεύθυνοι της Μαμούθ σκοπεύουν να εκδώσουν όλα τα εξαντλημένα(2, 15- 20) ξανά ενώ θέλουν το Πάσχα να εκδώσουν και το 28ο άλμπουμ της σειράς το οποίο παρέμενε για χρόνια ανέκδοτο στην χώρα μας. Επίσης η δημοσκόπηση αυτή γίνεται βάσει της αντίστοιχης του @ Laz33 .
  6. Θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως ο πρύτανης των εκδόσεων κόμιξ στην Ελλάδα. Είναι ο Γιώργος Τσίτσοβιτς, εκδότης της Μαμούθ Κόμιξ και μιλάει στο topontiki.gr για τα ζητήματα, τις προοπτικές και τα δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο συγκεκριμένος κλάδος στην Ελλάδα. Κύριε Τσίτσοβιτς, θέλω να ρωτήσω εάν ο κλάδος των κόμιξ στην Ελλάδα έχει μέλλον; Πιστεύω ότι έχει μέλλον. Υπάρχει μια σχετική κίνηση και ένα σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον.Το μεγάλο πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στα σημεία πώλησης. Τα μνημόνια και όσα αυτά επέφεραν δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στα περίπτερα και τα βιβλιοπωλεία με αποτέλεσμα να στερούμαστε σημαντικών σημείων πώλησης. Τα νέα παιδιά, η νέα γενιά αγαπάει τα περιοδικά κόμιξ; Περισσότερο τα αγαπάνε οι μεγαλύτερες ηλικίες και ιδιαίτερα οι σαραντάρηδες και οι πενηντάρηδες. Αυτοί που μεγάλωσαν δηλαδή με κόμιξ. Αυτοί ως γονείς παίρνουν τα παιδιά τους από το χέρι και προσπαθούν να τους μάθουν την γοητεία του να ξεφυλλίζεις ένα φρεσκοτυπωμένο περιοδικό γεμάτο με τις περιπέτειες των αγαπημένων σου ηρώων. Δεν γίνονται και εκθέσεις πια λόγω της πανδημίας, ωστόσο σε παλαιότερες εκθέσεις ήταν συνηθισμένο να βλέπεις τους γονείς να κρατάνε τα παιδιά από το χέρι και να χαζεύουν μαζί ένα τεύχος Αστερίξ ή Ιζνογκούντ για παράδειγμα. Κυρίως πουλάνε οι γνωστοί κλασσικοί ήρωες όπως ο Αστερίξ ή ο Λούκυ Λουκ ή υπάρχει ενδιαφέρον για άλλους λιγότερο γνωστούς; Oι πιο γνωστοί ήρωες έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Ωστόσο το αναγνωστικό κοινό είναι ανοιχτό και σε νέες προτάσεις. Είναι πρόθυμο να γνωρίσει και νέους ήρωες και να μοιραστεί μαζί τους εμπειρίες και ιστορίες. Υπάρχει επίσης και υλικό παλαιών ηρώων που δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα. Εμείς ήμασταν έτοιμοι πριν την πανδημία να κυκλοφορήσουμε αδημοσίευτες στην Ελλάδα ιστορίες του Ιζνογκούντ. Ωστόσο μας πρόλαβε ο κορωνοϊός και το αφήσαμε για αργότερα. Εσάς προσωπικά ο αγαπημένος ήρωας ποιος είναι; Εγώ έχω αδυναμία στον Λούκυ Λουκ. Είναι ο ήρωας που αγαπάω περισσότερο. Τα σενάρια του έχουν ιστορικό υπόβαθρο, παράγουν χιούμορ. Υπάρχουν σταθεροί χαρακτήρες που εμφανίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και οι υποθέσεις είναι πάντα ενδιαφέρουσες. Βέβαια είναι παράξενο που τα λέω αυτά αυτή την εποχή, που τα έργα γουέστερν έχουν σχεδόν πεθάνει, που δεν έχουν την απήχηση που είχαν. Με αφορμή τον Αστερίξ που έχει αλλάξει πια πνευματικούς γονείς – γράφεται και σχεδιάζεται από άλλους και όχι από τους Ουντερζό και Γκοσκινί – θέλω να κάνω την εξής ερώτηση: Πιστεύετε ότι ο δημιουργός παρασέρνει τον ήρωα και τον πλάθει στα πρότυπά του ή ο ήρωας καθορίζει και τον δημιουργό; Πιστεύω ότι ο δημιουργός μπορεί να βάλει τις δικές του προσωπικές του πινελιές, ωστόσο δεν μπορεί να ξεφύγει από το βασικό πλαίσιο που κινείται ο ήρωας. Στον Αστερίξ βλέπουμε ότι έχουν προστεθεί ορισμένα μοντέρνα χαρακτηριστικά, υπάρχουν πολιτικά υπονοούμενα, υπάρχουν παρεμβάσεις που κάνουν το κόμιξ πιο political correct στην εποχή μας. Δεν ξέρω εάν αυτά θα έχουν και τι απήχηση. Ωστόσο το αντιστασιακό χωριό με τους χαρακτήρες και το ταμπεραμέντο των ηρώων δεν νομίζω ότι μπορεί να αλλάξει. Άλλο παράδειγμα είναι ο Λούκυ Λουκ. Στις τελευταίες περιπέτειες σταμάτησε να καπνίζει. Περνάει ένα πολύ ωραίο μήνυμα. Αυτή η αλλαγή δεν επηρεάζει σε τίποτα την ποιότητα των ιστοριών ή τον χαρακτήρα του ήρωα. Μην ξεχνάμε ότι οι χάρτινοι ήρωες είναι «ζωντανοί». Εξελίσσονται, προσαρμόζονται. Υπάρχει, τέλος, ένας ήρωας που έχετε ζηλέψει; Που θα θέλατε να έχετε τα δικαιώματα και να εκδίδετε τις περιπέτειες του; Ναι, ο Σνούπυ, ο Τσάρλι Μπράουν και όλη αυτή την παλιοπαρέα. Ο Αστερίξ ξανάρχεται Η ναυαρχίδα των εκδόσεων της Μαμούθ Κόμιξ είναι ως γνωστόν ο Αστερίξ και οι υπολοιποι Γαλάτες ήρωες. Το 38ο κόμικ της διάσημης γαλλικής σειράς έχει τίτλο «Η κόρη του Βερσινζετορίξ» και έχει κυκλοφορήσει. Ο πατέρας της Αδρεναλίνης, Βερσινζετορίξ, ένας αρχηγός των Γαλατών και πλέον αιχμάλωτος του Καίσαρα δίνει εντολή σε δύο στρατιώτες του να την προφυλάξουν από τους Ρωμαίους. Την ίδια ώρα, την έφηβη με την κοτσίδα και τον οξύθυμο και επαναστατικό χαρακτήρα παρακολουθεί ένας προδότης ο οποίος θέλει να βάλει στο χέρι το πολύτιμο περιδέραιο που φορά στο λαιμό και να την παραδώσει στον Ιούλιο Καίσαρα. Η Αδρεναλίνη καταλήγει στο ελεύθερο χωριό του Αστερίξ, ο οποίος μαζί με τον Οβελίξ αναλαμβάνει να την προστατεύσει από τους Ρωμαίους. Έρχεται και άλλη περιπέτεια Όπως αποκάλυψε ο Γάλλος σκιτσογράφος Ζαν-Ιβ Φερί που μαζί με τον εικονογράφο Ντιντιέ Κονράντ συνεχίζουν να δίνουν ζωή τα τελευταία χρόνια στο γαλατικό χωριό, στις 21 Οκτωβρίου 2021 θα κυκλοφορήσει το νέο τεύχος με τις περιπέτειες του Αστερίξ και της παρέας του. Το 39ο βιβλίο θα σηματοδοτήσει την πέμπτη ιστορία που υπογράφει το καλλιτεχνικό δίδυμο από το 2013, οπότε ανέλαβαν τις τύχες του διάσημου κόμικ. «Μπορώ να πω ότι αυτό είναι ένα άλμπουμ-ταξίδι αφού η τελευταία περιπέτεια έλαβε χώρα στο χωριό και στα πέριξ του. Οι Αστερίξ και Οβελίξ θα φύγουν για έναν προορισμό όπου δεν έχουν ξαναταξιδέψει. Είναι κάτι, ξέρετε, που γίνεται όλο και πιο δύσκολο, επειδή οι δυο τους έχουν ήδη επισκεφτεί πολλές χώρες, από την Ιταλία και την Ελλάδα, έως την Ινδία και την Αμερική. Μπορούμε να πούμε ότι αυτή η χώρα δεν υπάρχει σήμερα ως έχει. Αυτό το ταξίδι θα είναι μια ευκαιρία για να αλλάξει ελαφρώς η αφήγηση. Κάθε άλμπουμ είναι ένα μικρό βήμα για να φέρει κάτι νέο», ανέφερε ο Φερί μιλώντας στην εβδομαδιαία γαλλική εφημερίδα «Le Journal du Dimanche». Και το σχετικό link...
  7. constantinople

    Ο ΜΕΓΑΣ ΒΕΖΥΡΗΣ ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ

    Τον Δεκέμβριο του 1968 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σπανού το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ περιπετειών με ήρωα τον Ιζνογκούντ που εκδόθηκε στην Ελλάδα. Πρόκειται για το Ο Μέγας Βεζύρης Ιζνογκούντ σε μια αξιοπρεπέστατη έκδοση με μαλακό εξώφυλλο, 52 ή 60 σελίδες (περισσότερα γι'αυτό παρακάτω), διαστάσεις 21 Χ 29 και τιμή 20 δραχμές (όταν η αντίστοιχη εβδομαδιαία έκδοση του Σπανού ετιμάτο 5 δρχ). Οι κυρίως σελίδες του τεύχους προερχόταν από συρραφή των τμημάτων της ιστορίας που είχαν δημοσιευθεί στα εβδομαδιαία τεύχη. Διαφημίσεις αναγγελίας της έκδοσης από τα οπισθόφυλλα των τευχών Νο.7 (19-12-1968) & Νο.9 (02-01-1969) του εβδομαδιαίου Αστερίξ (παρότι συγχρόνως ανακοινώθηκε και το Ο Αστερίξ Ολυμπιονίκης, η σκληρόδετη αυτή έκδοση θα καθυστερήσει 4 μήνες ακόμη μέχρι να βγει στα περίπτερα) (scan credit: pambosgm & eponymus/arxeiokomikgr) H είδηση της εξάντλησης της πρώτης έκδοσης από το οπισθόφυλλο του τεύχους Νο.16 (27-02-1969) του εβδομαδιαίου Αστερίξ (scan credit: pambosgm/arxeiokomikgr) H είδηση της δεύτερης έκδοσης από το οπισθόφυλλο του τεύχους Νο.29 (22-05-1969) του εβδομαδιαίου Αστερίξ (scan credit: pambosgm/arxeiokomikgr) Το τεύχος δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις μετέπειτα εκδόσεις του Ψαρόπουλου και της Μαμούθ και βγήκε σε τουλάχιστον 2 εκδόσεις με μαλακό εξώφυλλο, ενώ αναγγέλθηκε και έκδοση με σκληρό εξώφυλλο η οποία παραμένει ανεπιβεβαίωτο αν τελικά κυκλοφόρησε. Περιείχε τις ακόλουθες ιστορίες, τις ίδιες που υπήρχαν στα αντίστοιχα τεύχη που εκδώσαν αργότερα και οι Ψαρόπουλος/Μαμούθ: 1) Το Ξωτικό της Παντούφλας 2) Επίσημη Επίσκεψη 3) Οι Μογγόλοι Έρχονται 4) Ο Σωσίας 5) Στο Νησί των Γιγάντων 6) Ο Άνθρωπος "Για Όλες τις Δουλειές" Κάθε ιστορία αποτελείται από 8 σελίδες και αρχικά είχε δημοσιευθεί στις σελίδες 27 ως 34 του εβδομαδιαίου Αστερίξ, γι'αυτό και μπορεί να δει κανείς στην κορυφή της κάθε σελίδας τους αριθμούς σελίδων 27 ως 34 να επαναλαμβάνονται διαδοχικά 6 φορές! Η έκτη ιστορία δεν υπάρχει σε ορισμένα τεύχη. Είναι αδιευκρίνιστο αν ήταν τυχαίο το αν έμπαινε ή όχι στα τεύχη των 2 εκδόσεων ή αν δεν υπήρχε στην πρώτη έκδοση και προστέθηκε στη δεύτερη. Πάντως το οπισθόφυλλο του τεύχους μιλάει για 5 ιστορίες, παρόλο που μερικές φορές υπήρχε και η έκτη ιστορία. (1ο τεύχος Β Περιόδου - scan credit: Dr Paingiver/Greekcomics) Επίσης αργότερα (1970) ξεστόκαραν το συγκεκριμένο τεύχος βάζοντάς του το εξώφυλλο του 1ου τεύχους της Β περιόδου (Νο.80 με την παλαιά αρίθμηση) με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τουλάχιστον 2 παραλλαγές του 1ου τεύχους της Β΄ περιόδου που έφεραν το ίδιο εξώφυλλο αλλά διαφορετικά περιεχόμενα. Δυστυχώς η αξιόλογη αυτή προσπάθεια δεν είχε την ανάλογη συνέχεια, εφόσον οι εκδόσεις Σπανού δεν προχώρησαν σε άλλη έκδοση τεύχους Ιζνογκούντ με την ίδια ποιότητα, παρά μόνο σε εκδόσεις συρραφών των ιστοριών του Ιζνογκούντ με άσχετα εξώφυλλα κατά τη σειρά που είχαν δημοσιευθεί στο εβδομαδιαίο περιοδικό Αστερίξ.
  8. Mετά το TενΤεν vs Μπλέικ και Μόρτιμερ που αποδείχθηκε ντέρμπυ, είπα να βάλω και τη μητέρα των μαχών. Τα αγαπημένα μας Αστερίξ δίπλα στα αγαπημένα μας Λούκυ Λουκ. Σαν 3η επιλογή πρόσθεσα και το λιγότερο δημοφιλές κόμικ του Goscinny, τον Ιζνογκούντ. Προσωπικά προτιμώ τα Λούκυ Λουκ. Μ΄αυτά μεγάλωσα, κάποια τα έχω διαβάσει πάνω από 10 φορές (όχι ότι δεν διάβαζα και Αστερίξ μικρός, όμως όχι τόσο φανατικά). Ατάκες από ΛΛ έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη μου τόσα χρόνια. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα "νοσταλγίας". Μ΄αρέσει περισσότερο η western θεματολογία και γενικότερα η εποχή στην οποία διαδραματίζονται οι ιστορίες. Συν ότι είναι τόσο πολλά, που έχω πολλές επιλογές στο ποιο να πιάσω να διαβάσω όταν δεν έχω τι να κάνω. Ενώ τα Αστερίξ είναι ούτε τα μισά. Αν και παραδέχομαι ότι τα περισσότερα είναι ποιοτικά. Δεν υπάρχει πολύ σαβούρα. Σίγουρα όχι τόση όσο στα ΛΛ. Ο Ιζνογκούντ είναι κι αυτός μια τίμια επιλογή για όποιον θέλει να διαβάσει κάτι χιουμοριστικό, αλλά προσωπικά τον έχω ένα κλικ κάτω από τ΄άλλα
  9. Laz33

    Προσφορές laz33

    Ολίγα για πώληση κι από μένα. Σε παρένθεση η κατάσταση κάθε τεύχους. Τα περισσότερα είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει φωτογραφία. Mε μπλε είναι τα κρατημένα, με κόκκινο όσα πωλήθηκαν. ΓΑΛΛΟΒΕΛΓΙΚΑ (ΜΑΜΟΥΘ) ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ "Η ΚΡΥΦΗ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ" (8) - 5€ ΚΟΤΤΟΝ ΚΙΝΤ #6 "ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΤΣΑΚΑΛΙ" (9) - 2.50€ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ "Η ΑΜΑΞΑ" σκληρόδετη έκδοση (8) - 5€ ΩΡΙΩΝ #1 "Η ΙΕΡΗ ΛΙΜΝΗ" (9) - 3€ ΩΡΙΩΝ #2 "H ΣΤΥΞ" (9) - 3€ ΩΡΙΩΝ #3 "Ο ΦΑΡΑΩ" (9) - 3€ ΥΠΕΡΗΡΩΙΚΑ THE INVINCIBLE IRON MAN: ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΕΦΙΑΛΤΕΣ (9) - 6€ ΚΙΝGDOM COME: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΙΤΑΝΩΝ (9) - 6€ SUPERMAN GODFALL: Η ΠΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ (7) - 4€ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL #2: IRON MAN EXTREMIS (8-9) - 5€ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL #6: X-MEN ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ (8-9) - 6€ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL #8: THE INCREDIBLE HULK ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ (8-9) - 6€ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL #13: WOLVERINE (8-9) - 6€ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL #17: ΤΗΕ ΙΝCREDIBLE HULK ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΧΑΛΚ, ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ (8-9) - 6€ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL #21: ΤΗΕ ΙΝCREDIBLE HULK ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΧΑΛΚ, ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ (8-9) - 6€ Ξενόγλωσσα: BLAKE & MORTIMER #2 "The Mystery of the Great Pyramid, Part 1" εκδόσεις Cinebook (9) - 6€ BLUEBERRY #1 "Chihuahua Pearl" εκδόσεις Epic Graphic Novel (9) - 20€ BLUEBERRY #2 "Ballad for a Coffin" εκδόσεις Epic Graphic Novel (9) - 15€ BLUEBERRY #3 "Angel Face" εκδόσεις Epic Graphic Novel (9) - 15€ BLUEBERRY #4 "The Ghost Tribe" εκδόσεις Epic Graphic Novel (9) - 20€ * Mόνο για Θεσσαλονικείς ή όσους μπορούν να τα παραλάβουν από Θεσ/νίκη. Ελάχιστο κόστος αγοράς είναι τα 10€ και η συναλλαγή γίνεται χέρι με χέρι, κάπου προς τα Ανατολικά κατά προτίμηση ή έστω κέντρο. ** Κρατήσεις ισχύουν για 10 μέρες το πολύ. Αν παρέλθει αυτό το διάστημα, το προϊόν αποδεσμεύεται. 25/8/2021
  10. Μια σειρά από αρθρα της Λίλιαν Κουίδου (ιδιοκτήτριας της ΣΠΗΛΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ) στο ένθετο περιοδικό ΕΠΙΛΟΓΕΣ της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Δεν έχω ημερομηνίες έτσι είπα να τα μαζέψω σε ένα θέμα. Κάποια είναι απλά κείμενα, κάποια έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Η σειρά τους είναι τυχαία. Ζητώ συγνώμη για μερικά που είναι σκισμένα, έτσι έφτασαν στα χέρια μου. Αν κάποιο άρθρο υπάρχει σε άλλο θέμα πείτε να το σβήσω. Γεια σου Βαγγελιώ!
  11. Αφιέρωμα στον René Goscinny+τα 5 καλύτερα τεύχη του Στις 5 Νοεμβρίου του 1977, πεθαίνει σε ηλικία 51 ετών, ο γνωστός συγγραφέας και σεναριογράφος Ρενέ Γκοσινί. Έχει γράψει σειρές παιδικών βιβλίων και έχει δημιουργήσει το διάσημο μικρό Νικόλα. Κυρίως έχει αναδειχθεί από το έργο του ως σεναριογράφος σε περιοδικά κόμικ. Είναι ο δημιουργός του Αστερίξ και του Ιζνογκούντ (με τους Αλμπερ Ουντερζό και τον Ζαν Ταμπαρί ως σχεδιαστές αντίστοιχα) ενώ έγραψε ιστορίες για τον Λούκυ Λουκ από το 1955 μέχρι το 1977, συνεργαζόμενος με τον Μορίς δημιουργό του δημοφιλή ήρωα. Επιπλέον έχει δημιουργήσει και άλλους, λιγότερο γνωστούς ήρωες κόμικ όπως ο ινδιάνος Ούμπα-Πα και ο Ιωάννης Πιστόλε. Στην Ελλάδα έγινε γνωστός μέσα από διάφορες εκδόσεις που είχαν τα δικαιώματα διαφορετικών χαρακτήρων αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Μαμουθκόμιξ ξεκίνησε να συγκεντρώνει όλους τους τίτλους, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί ως ο κατεξοχήν εκδοτικός οίκος για κόμικ. Λοιπόν, αρκετά με τα βιογραφικά. Γιατί συζητάμε για τον Γκοσινί; Γιατί αξίζει να τον θυμόμαστε; Πρώτα και κύρια επειδή, για πάρα πολλούς, ήταν η πρώτη μας επαφή με την τέχνη των κόμικ. Οι ήρωες, τα μέρη και οι ιστορίες του σημάδεψαν την παιδική ηλικία πολλών και αποτέλεσαν την πρώτη εξοικείωση με αυτό το μέσο έκφρασης. Πολύ περισσότερο όμως, μέσα από τις ιστορίες του Γκοσινί καταλάβαμε κάποιοι ότι η σχέση μας με τα κόμικ δεν έχει ηλικιακό όριο και θα μας ακολουθεί συνέχεια, θα ξαναδιαβάζουμε για πάντα την ίδια ιστορία σε παραλλαγές και πάντα θα ανακαλύπτουμε κάτι νέο. Έτσι, το χαλιφάτο της μαγικής Βαγδάτης, το Τέξας και η Άγρια Δύση και το γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στον κατακτητή έγιναν κάτι παραπάνω από σκηνικά για ιστορίες. Επιπλέον, έξω από τις εκτιμήσεις των αναγνωστών, το έργο του Γκοσινί είχε μια αδιαμφισβήτητη συμβολή στην ανάπτυξη των κόμικ και ειδικά αυτού που θα λέγαμε «ευρωπαϊκή σχολή». Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που διαπερνούν όλο το έργο του Γκοσινί, όπως είναι η επιλογή σκηνικών παρμένων από το άμεσο ή μακρινό παρελθόν, η έμφαση στο χιουμοριστικό χαρακτήρα του κόμικ έναντι της δράσης, η (άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο) συγκαλυμμένη κριτική σε σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα μέσα από ιστορικές αναλογίες, ακόμα και η δημιουργία, κατά περιπτώσεις, αντι ηρώων όπως ο Ιζνογκούντ, σε μία περίοδο που κάτι τέτοιο δεν ήταν καθόλου συνηθισμένο. Ταυτόχρονα, όλα τα σενάρια του διατρέχονται από έντονο κοσμοπολιτισμό καθώς οι ήρωες ανοίγονται διαρκώς σε νέες χώρες με σεβασμό στους ιδιαίτερους πολιτισμούς και κουλτούρες και χωρίς διάθεση υποτίμησης, η οποία πάντα ενυπήρχε στον Ερζέ και τον ήρωα του Τεν Τεν που σφράγισε το ευρωπαϊκό κόμικ τα προηγούμενα χρόνια. Συνολικά, ο Γκοσινί δημιούργησε σε μία περίοδο που ανθούσε ξανά, μετά τη δεκαετία του ’30 το υπερ-ηρωικό κόμικ στην Αμερική και κατάφερε να διαμορφώσει ένα ξεχωριστό, ιδιαίτερο στυλ που καθόρισε την εξέλιξη αυτής της μορφής τέχνης στην Ευρώπη. Το στυλ αυτό διατήρησαν όσοι συνέχισαν να γράφουν ιστορίες μετά το θάνατο του για τους ήρωες που αυτός δημιούργησε αλλά και νέοι σχεδιαστές και σεναριογράφου που εισήγαγαν νέες ήρωες (για όσους μεγάλωσαν με Μαμουθκομιξ, η σύντομη σειρά Κόττον Κιντ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διατήρησης των χαρακτηριστικών του Γκοσινί από νέους δημιουργούς). Στη συνέχεια παραθέτουμε τα πέντε κορυφαία τεύχη από Ιζνογκούντ, Αστερίξ και Λούκυ Λουκ σε σενάριο Γκοσινί. Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να τα διαλέξουμε και σίγουρα έχουν αδικηθεί πολλά. Είναι όμως ενδεικτικά του είδους των σεναρίων που έγραψε ο μεγάλος παραμυθάς και του ιδιαίτερου χιούμορ του. Ιζνογκούντ – Η μέρα των τρελών Χρειάζεται να σημειωθεί ότι ολόκληρη η σειρά ιστοριών του Ιζνογκούντ «αδικείται» καθώς ένα μεγάλο κομμάτι του χιούμορ της βασίζεται σε λογοπαίγνια και σε παραφθορές της γαλλικής γλώσσας που είναι δύσκολο έως αδύνατο να μεταφραστούν στα ελληνικά. Όποιος αναγνώστης κατέχει ιδιαίτερα καλά τα γαλλικά αξίζει να διαβάσει τις ιστορίες στο πρωτότυπο. Στις ιστορίες που έγραψε για τον γνωστό αντιπαθητικό βεζίρη που θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, ο Γκοσινί κυρίως επέλεξε σύντομες ιστορίες έτσι ώστε σε κάθε τεύχος των πενήντα σελίδων, να χωράνε τέσσερις με πέντε ιστορίες. Το συγκεκριμένο τεύχος είναι ενδεικτικό του σουρεαλιστικού χιούμορ που ακολουθεί η σειρά αλλά και των παράλογων προσπαθειών του Ιζνογκούντ που είναι απόλυτα λογικό να αποτυγχάνουν. Στη σχετικά μεγαλύτερη κεντρική ιστορία, μαθαίνουμε ένα ακόμα εξωφρενικό έθιμο της Βαγδάτης, τη μέρα των τρελών όπου όλα λειτουργούν ανάποδα, οι κοινωνικοί ρόλοι αντιστρέφονται και οι αφέντες πρέπει να υπηρετούν τους σκλάβους. Καθώς ο Ιζνογκούντ προσπαθεί να κινήσει θεούς και δαίμονες για να ανατρέψει τον χαλίφη τη μέρα που έχει τη μικρότερη εξουσία από όλους θα έρθει αντιμέτωπος με τα πιο σουρεαλιστικά σκηνικά. Μαχαιροβγάλτες που φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους, μαγικά τζίνι που διατάζουν όποιον τρίψει το λυχνάρι τους και ένας στρατός που διοικείται από τους απλούς φαντάρους, οι οποίοι γράφουν μανιωδώς τα απομνημονεύματα τους για τη μέρα που υπήρξαν στρατηγοί. Το χάος κυριαρχεί καθώς ο Ιζνογκουντ αποφασίζει να κατεβεί την κοινωνική κλίμακα για να ενισχύσει την εξουσία του αλλά η στιγμή που θα γίνει ο πιο εξαθλιωμένος δούλος του χαλιφάτου (άρα και ο ανώτερος άρχοντας τη μέρα των τρελών) το έθιμο φτάνει στο τέλος του και ο Ιζνογκούντ πουλιέται δούλος. Είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα του κλίματος των ιστοριών του κακού βεζίρη όπου η απελπισία τον κυριεύει στο τέλος, όπως και τον αναγνώστη, καθώς ότι και να κάνει δεν βρίσκεται ποτέ μισό βήμα πιο κοντά στο να βλάψει τον καλό και αφελή χαλίφη Χαρούν ελ Πατσάχ. Λούκι Λουκ – Στη σκιά των ντέρικ Ο Λούκυ Λουκ βρίσκεται μακριά από το αγαπημένο του Τέξας και έρχεται αντιμέτωπος με την ουσία που θα παίξει τεράστιο ρόλο στην αμερικάνικη ιστορία, το πετρέλαιο. Διορίζεται έκτακτα σερίφης στην Τιτουσβιλ όπου ο πυρετός του μαύρου χρυσού έχει κυριέψει τους κατοίκους, έχει δημιουργήσει μια ταραχώδη κατάσταση και έχει δημιουργήσει ένα αποκρουστικό τοπίο όπου κυριαρχούν τα ξύλινα ντερικ, . Σε αυτές τις συνθήκες θα γνωρίσει τον συνταγματάρχη Ντρέικ (πραγματικό ιστορικό πρόσωπο, είναι ο πρώτος που κατόρθωσε να αντλήσει πετρέλαιο) και θα έρθει αντιμέτωπος με τον Μπάρυ Μπλαντ που αρνείται να σκάψει για να βρει πετρέλαιο αλλά εκφοβίζει τους άλλους κατοίκους για να παραδώσουν τις πετρελαιοπηγές του. Στην πορεία θα σώσει την πόλη από την πυρκαγιά που θα βάλουν οι μπράβοι του Μπλαντ, όμως δεν μπορεί να σώσει τους κατοίκους από τον εαυτό τους και τη μανία να βρουν πετρέλαιο. Κοιτάζοντας λίγο μελαγχολικά την Τιτουσβιλ καθώς φεύγει, επιστρέφει τρέχοντας στο καταπράσινο, για την ώρα Τέξας. Αστερίξ : Η κατοικία των Θεών Το πιο εντυπωσιακό επίτευγμα του Γκοσινί είναι η αξιοποίηση των ηρώων και των ιστοριών του για να ασκήσει κριτική σε σύγχρονα φαινόμενα. Η αξιοποίηση διαφόρων αναχρονισμών είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος για αυτό και το ανυπόταχτο γαλατικό χωρίο που τα βάζει με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία αποτελεί το πιο πρόσφορο έδαφος. Έτσι, οι δύο ιστορίες Αστερίξ που ξεχωρίσαμε για αυτό το top-5 είναι ένας συνδυασμός των κλασικών γκαγκ βίας και γαλατικής μπούφλας με τις πιο σύνθετες απόπειρες των Ρωμαίων απέναντι στο γαλατικό χωριό. Στην ιστορία «η κατοικία των θεών» (που βγήκε σε ταινία πέρυσι) ο Καίσαρας αποφασίζει να χτίσει πολυκατοικίες στο δάσος γύρω από το γαλατικό χωριό και να το μετατρέψει σε προάστιο της Ρώμης, ελπίζοντας ότι θα ενσωματώσει τους Γαλάτες στο ρωμαϊκό τρόπο ζωής. Όταν ξεκινούν οι εργασίες, οι Γαλάτες αντιδρούν στην καταστροφή του δάσους και τα βάζουν με τους σκλάβους που κόβουν τα δέντρα. Χωρίς να αντιλαμβάνονται το συνολικό σχέδιο, αποφασίζουν εν τέλει να βοηθήσουν τους σκλάβους (αφού δεν φταίνε σε τίποτα, όπως παρατηρεί ο Πανοραμίξ) να ολοκληρώσουν τα κτήρια και να κατακτήσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, οργανώνοντας με τη βοήθεια του μαγικού ζωμού την πρώτη επιτυχημένη εργατική εξέγερση στην ιστορία. Μετά την ολοκλήρωση του συγκροτήματος, η έλευση των πρώτων κατοίκων απειλεί να μετατρέψει τους ανυπόταχτους Γαλάτες σε γραφικό αξιοθέατο για τους ενοίκους, οι οποίοι επισκέπτονται τακτικά το χωριό. Η λύση θα έρθει από το βάρδο του χωριού, τον Κακοφωνίξ που θα εκδιώξει τους κατοίκους με τη μελωδική φωνή του, ανοίγοντας το δρόμο για την ισοπέδωση των πολυκατοικιών. Σε μια στιγμή έμπνευσης, ο Γκοσινί μετατρέπει τον πειθαρχημένο ρωμαϊκό στρατό σε ενοίκους και γράφει μερικούς από τους καλύτερους διαλόγους του για μια άτυπη συνέλευση ιδιοκτητών ενώ ο απελπισμένος εκατόνταρχους βλέπει τους λεγεωνάριους του να συζητάνε για τις ώρες κοινής ησυχίας και τη φροντίδα του γκαζόν. Από ότι φαίνεται, μόνο μερικές γνήσιες γαλατικές μπούφλες μπορούν να σπάσουν την αποχαύνωση των προαστίων… Λούκυ Λουκ – Η εξαγορά των Ντάλτον Δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα μια ιστορία με τους πιο γνωστούς «κακούς» που δημιούργησε ο Γκοσινί. Ο Τζόε, ο Τζακ, ο Γουίλιαμ και ο Άβερελ έγραψαν ιστορία περισσότερο ως μια ομάδα γκαφατζήδων παρά ως πραγματικών, επικίνδυνων εχθρών του Λούκι Λουκ παρά τις διακηρυγμένες προθέσεις τους να τον «καθαρίσουν». Αν και κάθε μέλος της ομάδας είναι αρκετά μονοδιάστατο (ο Τζόε είναι οξύθυμος, ο Άβερελ τρώει πολύ και είναι αφελής και οι δύο μεσαίοι απλά θέλουν να υπάρχει ηρεμία στην οικογένεια) όλοι μαζί είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες κακοποιών σε κόμικ. Η ιστορία αυτή ξεφεύγει από την πεπατημένη. Ένας γερουσιαστής συντάσσει ένα σχέδιο νόμου σύμφωνα με το οποίο κάποιοι παράνομοι θα αποφυλακίζονται υπό επιτήρηση και αν περάσουν ένα μήνα χωρίς να διαπράξουν κάποιο έγκλημα, θα κερδίσουν την ελευθερία τους. Προτού ψηφιστεί ο νόμος, καλείται να τον εξετάσει ο Λούκι Λουκ αποφυλακίζοντας πειραματικά τους πιο κακούς και αμετανόητους κακοποιούς της Δύσης, τους Ντάλτον. Οι ίδιοι αποδέχονται να συμμετάσχουν στο πείραμα και σχεδιάζουν να πειθαρχήσουν για ένα μήνα και να ζήσουν ως νομοταγείς πολίτες για να κερδίσουν την ελευθερία τους, χωρίς όμως να υπολογίζουν τις δυσκολίες της νέας τους ζωής. Πρέπει να υπομείνουν από το χλευασμό των κατοίκων που ξεπερνούν το φόβο τους για τους Ντάλτον μέχρι τον εξευτελισμό να πρέπει να δουλέψουν κανονικά. Θα φτάσουν στο σημείο να ανοίξουν τράπεζα, αφού με «τράπεζες ασχολούμαστε» όπως θα παραδεχθεί ο Τζοε. Φτάνουν μέχρι το σημείο να ανοίγουν το χρηματοκιβώτιο με το κλειδί και εγκαταλείπουν τον παραδοσιακό δυναμίτη προς μεγάλη απογοήτευση του Άβερελ. Το πείραμα θα αποτύχει παταγωδώς ενώ οι Ντάλτον θα εκτεθούν λόγω της βιασύνης τους να επιστρέψουν στην παρανομία. Ο Γκοσινί διατηρεί εδώ το βασικό μοτίβο : όλα αλλάζουν και διορθώνονται εκτός από τον γνήσιο, αποφασισμένο «κακό». Μέσα σε αυτό το κλισέ όμως θα δώσει μια εξαιρετική ιστορία, αποδεικνύοντας τη μεγάλη του δημιουργικότητα, εντός και εκτός πλαισίων. Αστερίξ : Οβελίξ και Σία Πρόκειται για την τελευταία ιστορία του Αστερίξ που έγραψε ο Γκοσινί πριν το θάνατο του και μάλλον είναι η καλύτερη. Το σενάριο είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο. Ο Κάιους Τεχνοκράτιους, ειδικός σύμβουλος του Καίσαρα, αποφασίζει ότι δεν έχει κανένα νόημα η προσπάθεια στρατιωτικής κατίσχυσης επί του ανυπόταχτου χωριού. Αντ’ αυτού προτείνει τη σταδιακή διαφθορά τους μέσω της εισαγωγής του χρήματος στις ζωές των Γαλατών για να διασπάσουν τη συνοχή τους. Οι Ρωμαίοι αρχίζουν να αγοράζουν μανιωδώς μενίρ , το οποίο γίνεται το πρώτο αγαθό του χωριού που αποκτά εμπορευματική διάσταση, αν και κανείς δεν γνωρίζει σε τι χρησιμεύει όπως θα παραδεχθεί στην πορεία ο δρυΐδης Πανοραμίξ. Έτσι, ο Οβελίξ, από κατασκευαστής μενίρ που τα ανταλλάσει με αγριογούρουνα, γίνεται ο πρώτος καπιταλιστής του χωριού, προσλαμβάνει εργάτες και κάνει μαθήματα προσαρμογής στην αστική ζωή, τα οποία παραδίδει ο Τεχνοκράτιους. Η συνέχεια είναι καταιγιστική και ευφυέστατη με τους Γαλάτες να αλλάζουν τελείως τον τρόπο ζωής τους στην προσπάθεια να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση των Ρωμαίων για μενίρ. Τη λύση θα δώσει ο σοφός Πανοραμίξ με μία έκλαμψη μαρξιστικής διάνοιας : δίνει μαγικό ζωμό σε όλο το χωριό για να ενισχύσει την παραγωγή μενίρ και να προκαλέσει κρίση υπερσσυσώρευσης στη ρωμαϊκά αγορά. Την κρίση δεν κατορθώνει να αποτρέψει ούτε η πρώιμη εφεύρεση της διαφήμισης από τους Ρωμαίους ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται αγορές μενίρ ανταγωνιστικές με το γαλατικό. Η τελική λύση όμως θα έρθει από την επαναστατική βία των εξαγριωμένων Γαλατών που στείλουν τον Τεχνοκράτιους από εκεί που ήρθε. Πηγή Αφιέρωμα στον Gosciny
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.