Search the Community

Το 9ο Chaniartoon ξεκινά σήμερα με 11 μεγάλες εκθέσεις και δεκάδες εκδηλώσεις για τα κόμικς και το animation. Η φετινή διοργάνωση είναι αφιερωμένη στην Κρίση και το Καρέ Καρέ θα βρίσκεται στα Χανιά για την έκθεση και έκδοση «Η Μέρα της Κρίσης» με έργα που δημοσιεύτηκαν στις σελίδες μας την περίοδο 2014-2015. Χρόνια τώρα το Φεστιβάλ Chaniartoon στα Χανιά, κάθε Σεπτέμβριο, προσκαλεί επιλεγμένους καλλιτέχνες από το εξωτερικό και συγκεντρώνει την αφρόκρεμα των Ελλήνων δημιουργών κόμικς. Ο Μάριος Ιωαννίδης και η Κατερίνα Νανούρη με τη βοήθεια μιας πολυπληθούς ομάδας συνεργατών έχουν καταφέρει να υλοποιήσουν το μεγάλο όραμα που είχαν πριν από 10 χρόνια για ένα ποιοτικό και πλούσιο περιφερειακό φεστιβάλ που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτά του κέντρου, προσελκύοντας κάθε χρόνο όλο και περισσότερους επισκέπτες και δημιουργούς. Φέτος, το Chaniartoon (20-28 Σεπτεμβρίου) είναι αφιερωμένο στην Κρίση και θα είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά παρουσιάζοντας 11 εκθέσεις κόμικς, γελοιογραφίας και εικονογράφησης, αλλά και πολλές συζητήσεις, workshops, προβολές, ομιλίες, συναυλίες και διαγωνισμούς. «Η Μέρα της Κρίσης»: Αριστερά: Ο τόμος «Η Μέρα της Κρίσης: 55 δημιουργοί για την οικονομική και υπαρξιακή κρίση που διαρκώς επιδεινώνεται» που θα παρουσιαστεί πρώτη φορά στο φεστιβάλ. Δεξιά: Θανάσης Πέτρου: «Η Μέρα της Κρίσης», απόσπασμα από την ιστορία του Θανάση Πέτρου. Το Καρέ Καρέ, που συνεργάζεται σταθερά με το Chaniartoon, με περηφάνια θα παρουσιάσει την έκθεση «Η Μέρα της Κρίσης» με το σύνολο των μονοσέλιδων ιστοριών 55 δημιουργών κόμικς που δημοσιεύτηκαν πρώτη φορά στην «Εφ.Συν.» τη διετία 2014-2015, αντανακλώντας τις όψεις της πολύπλευρης κρίσης εκείνων των ημερών. Θα παρουσιαστεί επίσης και ο ομώνυμος τόμος των εκδόσεων Chaniartoon Press, που συγκεντρώνει όλες αυτές τις ιστορίες, ενώ οι επιμελητές του Καρέ Καρέ και αρκετοί από τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες στον τόμο αυτό θα συνομιλήσουν με το κοινό την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου στις 20.00. «Μες στην Ελλάδα των Τεμπών»: «Μες στην Ελλάδα των Τεμπών», σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη. Λίγο πιο δίπλα από τα κόμικς της διαρκούς κρίσης που ζούμε, θα παρουσιαστεί η έκθεση με τίτλο «Μες στην Ελλάδα των Τεμπών», με τα έργα 20 σκιτσογράφων για το έγκλημα χωρίς τιμωρία που κόστισε τη ζωή σε τόσους ανθρώπους πριν από δυόμισι χρόνια. Το υλικό της έκθεσης κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες από τις Εκδόσεις ΚΨΜ και τα έσοδα από τις πωλήσεις θα δοθούν στον Σύλλογο Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών. «Η προφητεία του Αρμαντίλλο»: «Η προφητεία του Αρμαντίλλο» Από τα μεγαλύτερα ονόματα των σύγχρονων ιταλικών και εν γένει ευρωπαϊκών κόμικς είναι αυτό του Zerocalcare, που τα τελευταία χρόνια σημειώνει μεγάλη επιτυχία και με τις σειρές του που προβάλλονται στο Netflix. Στο Chaniartoon θα παρουσιαστεί μια έκθεση αφιερωμένη στην αυτοβιογραφική και γεμάτη γλυκόπικρο χιούμορ ιστορία του με τίτλο «Η προφητεία του Αρμαντίλλο», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις DocMZ και Chaniartoon Press. «Η γαλέρα της ζωής μου»: «Η γαλέρα της ζωής μου» Η προσωπική ιστορία του Θανάση Βέγγου και η πλούσια καριέρα του στον κινηματογράφο πήραν τη μορφή κόμικς από τον Σπύρο Δερβενιώτη και τον Θανάση Πέτρου και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως. Αυτή η πλούσια κόμικς-βιογραφία του εμβληματικού ηθοποιού και πάνω απ’ όλα «καλού μας ανθρώπου» Θανάση Βέγγου είναι το θέμα της μεγάλης έκθεσης με τίτλο «ΘΒ, Η γαλέρα της ζωής μου». «Ας περιμένουν οι γυναίκες»: «Ας περιμένουν οι γυναίκες» Ο Σταύρος Τσιώλης (1937-2019) θεωρείται, όχι άδικα, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες κινηματογραφιστές και η πιο δημοφιλής, στα όρια του καλτ, ταινία του είναι αναμφίβολα το «Ας περιμένουν οι γυναίκες», με τον Γιάννη Ζουγανέλη, τον Σάκη Μπουλά και τον Αργύρη Μπακιρτζή να περιπλανώνται στη Βόρεια Ελλάδα. Η θρυλική ταινία μεταφέρεται στο χαρτί σε σκίτσα του Σταύρου Κιουτσιούκη και χρώμα του Κλήμη Κεραμιτσόπουλου από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως και η ομώνυμη έκθεση παρουσιάζει αυτή την ενδιαφέρουσα προσαρμογή από τον κινηματογράφο στα κόμικς. «18 χρόνια Hard Rock»: «18 χρόνια Hard Rock» Το «Hard Rock» του Τάσου Μαραγκού, αυτή η υπέροχη και εν μέρει αυτοβιογραφική ιστορία ενηλικίωσης ενός νέου από τη Σύρο, από τις πρώτες σεξουαλικές εμπειρίες του συνοδεία heavy metal μέχρι τα μεγάλα φεστιβάλ κόμικς της Αθήνας, συμπλήρωσε 18 χρόνια έντυπης ζωής από τις Εκδόσεις Jemma Press. Η έκθεση «18 χρόνια Hard Rock» είναι αφιερωμένη στις περιπέτειες του Μάρκου, στην «απόδρασή» του από το νησί και στον αγώνα του να γνωρίσει τον κόσμο και να καταφέρει να χωρέσει σ’ αυτόν. «20 χρόνια Δρακοφοίνικας»: «20 χρόνια Δρακοφοίνικας» Η αυτοκρατορία του «Δρακοφοίνικα», του επικού έργου ζωής του Γιάννη Ρουμπούλια, συμπληρώνει φέτος 20 χρόνια από την κυκλοφορία της πρώτης φανταστικής περιπέτειας αυτού του υπέροχου σύμπαντος. Γιορτάζοντας αυτήν την επέτειο, η έκθεση «20 χρόνια Δρακοφοίνικας» είναι αφιερωμένη σε μια μοναδική διαδρομή γεμάτη φαντασία, μάχες, τιμή και μαγική αφήγηση. Η επιστροφή της «Βαβούρας»: Η επιστροφή της «Βαβούρας» Θρυλικό περιοδικό για τα παιδιά και τους εφήβους της δεκαετίας του 1980, η «Βαβούρα», με το ανατρεπτικό της χιούμορ και τις σουρεαλιστικές ιστορίες της, γαλούχησε μια ολόκληρη γενιά αναγνωστών σε μια διαφορετική έννοια του αστείου. Μετά από χρόνια, η «Βαβούρα» ξανασυστήνεται στους αναγνώστες και επανακυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως με νέα εμφάνιση αλλά με τις ίδιες απολαυστικές ιστορίες της. Στην έκθεση στα Χανιά οι παλιοί θα έχουν την ευκαιρία να θυμηθούν και οι νεότεροι να μάθουν και να αγαπήσουν την τρέλα της «Βαβούρας». «Όλυμπος Α.Ε.»: Όλυμπος Α.Ε. Με αφορμή την κυκλοφορία των βιβλίων «Όλυμπος Α.Ε.» και «Όλυμπος Α.Ε. – Χοντρό Κυνήγι» από την DocMZ Publishing, η έκθεση σας ταξιδεύει στον Όλυμπο και παρουσιάζει εκ νέου το δωδεκάθεο, μέσα από τη χιουμοριστική ματιά των Vincenzo Cerami και Silvia Ziche. «Zawa»: Zawa Από τους πιο επιτυχημένους Ελληνες δημιουργούς κόμικς με σημαντική καριέρα στους μεγαλύτερους αμερικανικούς εκδοτικούς οίκους, ο Μιχάλης Διαλυνάς φιλοτέχνησε πρόσφατα το «Zawa» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Jemma Press. Η έκθεση «Zawa» παρουσιάζει αυτό το μείγμα δυστοπίας, οικολογίας, περιπέτειας και φαντασίας με την κινηματογραφική σκηνοθεσία και τα εντυπωσιακά σχέδια του Μιχάλη Διαλυνά. Αφιέρωμα στον Νίκο Γαλυφιανάκη: Από το αφιέρωμα στον Νίκο Γαλυφιανάκη. Σε μια μεγάλη έκθεση για τον βραβευμένο δημιουργό Νίκο Γαλυφιανάκη, με θητεία σε μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες και περιοδικά, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει έργα του από την Washington Post, που μεταφράζονται πρώτη φορά στα ελληνικά, αλλά και μια σειρά από εικονογραφήσεις, character designs κ.ά. Εκτός από τις εκθέσεις, στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιούνται από σήμερα προβολές βραβευμένων ταινιών animation από τα σημαντικότερα φεστιβάλ του κόσμου, ενώ από τη Δευτέρα 22/9 ξεκινούν ομιλίες και παρουσιάσεις από τις οποίες ξεχωρίζουν οι εξής: «Η τέχνη πίσω από τα κάγκελα» για το έργο και την εμπειρία των εκπαιδευτών στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών Χανίων (Τρίτη 23/9, 19.00), «Η τέχνη των κόμικς στην υπηρεσία της μικρής και μεγάλης Ιστορίας» για την πενταλογία του Θανάση Πέτρου με θέμα την ελληνική ιστορία (Πέμπτη 25/9, 20.00), η παρουσίαση της διεθνούς προσκεκλημένης Silvia Ziche με τη μακρά θητεία στα χιουμοριστικά κόμικς της ιταλικής Disney (Παρασκευή 26/9, 19.00), «Τάσος Ζαφειριάδης – Εξομολογήσεις ενός Έλληνα δημιουργού κόμικς» για το έργο του πολυδιάστατου Θεσσαλονικιού δημιουργού (Σάββατο 27/9, 18.00) κ.ά. Τον κύκλο των ομιλιών κλείνει η «Μέρα της Κρίσης» με αφορμή την ομώνυμη έκθεση και έκδοση (Κυριακή 28/9, 20.00). Η αφίσα του φεστιβάλ, από την Έφη Θεοδωροπούλου. Τέλος, από την Κυριακή 21/9 ξεκινούν τα καλλιτεχνικά εργαστήρια (απαιτείται εγγραφή, η συμμετοχή είναι δωρεάν με την εθελοντική προσφορά γραφικής ύλης η οποία θα δοθεί για τη στήριξη του Συλλόγου «Ορίζοντας»), ενώ το τελευταίο τριήμερο θα λάβουν χώρα ποικίλες δράσεις, ομαδικά παιχνίδια, διαγωνισμοί και συναυλίες (Babis Batmanidis Co(m)pany, Social Waste, Σπύρος Γραμμένος) και θα βρίσκεται σε εξέλιξη το Artist Alley με τη συμμετοχή 80 καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα, ενώ παράλληλα θα λειτουργούν εξειδικευμένα καταστήματα με κόμικς. ℹ️ 9o Φεστιβάλ Chaniartoon Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» και πλατεία Κατεχάκη, Παλιό Λιμάνι Χανίων, 20-28 Σεπτεμβρίου. Το artist alley θα πραγματοποιηθεί το τελευταίο τριήμερο, Παρασκευή 26-Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, 11.00-23.00. Είσοδος ελεύθερη. Και το σχετικό link...

Το κόμικ “Infierno” επαναπροσδιορίζει τις δυναμικές των κόμικς, συνδυάζοντας τη σιωπή με το χιούμορ και την υπερφυσική δράση. Οι δύο υπερταλαντούχοι δημιουργοί του Tito Faraci και Silvia Ziche μιλούν στο NEWS 24/7 για τη δημιουργία του, την “Κόλαση” και τη δύναμη της εικόνας. Οι ιστορίες έχουν τη δύναμη να μας ταξιδεύουν. Μπορούν να μας οδηγήσουν σε μαγικούς κόσμους, να μας κάνουν να γελάσουμε, να μας συγκινήσουν, ή ακόμα και να μας δώσουν το έναυσμα να σκεφτούμε διαφορετικά. Το “¡Infierno!” είναι ακριβώς αυτό: ένα βουβό κόμικ που μέσα από τη σιωπή του, αναζωπυρώνει τη φαντασία του αναγνώστη και τον παρασύρει σε έναν κόσμο όπου το χιούμορ και η περιπέτεια ενώνονται με την υπερφυσική διάσταση της Κόλασης. Δημιουργοί του είναι ο σεναριογράφος Tito Faraci και η σκιτσογράφος Silvia Ziche, δύο διάσημοι Ιταλοί καλλιτέχνες με βαθιά αγάπη για την ένατη τέχνη. Η συνεργασία τους στο παρελθόν έχει προσφέρει ώριμους κι επιτυχημένους καρπούς και τώρα έρχεται να μας δώσει μια ιστορία γεμάτη ευρηματικότητα, ανατροπές και, πάνω απ’ όλα, μια εναλλακτική τολμηρή οπτική να βλέπουμε τη ζωή και τον θάνατο. Το “Infierno” δεν είναι απλώς ένα κόμικ χωρίς λόγια. Είναι μια βουβή ιστορία που φωνάζει δυνατά, αποδεικνύοντας πως οι εικόνες μπορούν να μιλήσουν πιο δυνατά από τις λέξεις. Σε έναν κόσμο όπου το άγχος και η υπερπληροφόρηση κυριαρχούν, η σιωπή του γίνεται μια πολύτιμη ανάσα. Και όπως κάθε έργο τέχνης, το “Infierno” προσφέρει κάτι περισσότερο από διασκέδαση: είναι μια πρόσκληση να αγκαλιάσουμε το χιούμορ ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές. Το “¡Infierno!” είναι ένα κόμικ γεμάτο αντιθέσεις. Από τη μία μας παρουσιάζει την Κόλαση, έναν κόσμο γεμάτο φωτιές και δαίμονες, και από την άλλη, μας καλεί να γελάσουμε με τις περιπέτειες δύο ατζαμήδων διαβολόμπατσων που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε αυτό το χαοτικό περιβάλλον. Μια χιουμοριστική περιπέτεια γεμάτη εγκλήματα, τοποθετημένη σε ένα υπερφυσικό περιβάλλον που θυμίζει κάτι από γιγαντιαία φυλακή. Η πρωτοτυπία του “¡Infierno!” έγκειται στην έλλειψη διαλόγων. Ο εκδότης Daniele Brolli προκάλεσε τους δημιουργούς να φτιάξουν ένα κόμικ όπου οι χαρακτήρες και οι εικόνες θα μεταφέρουν όλη την αφήγηση χωρίς “μπαλονάκια”. Το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό: Η Silvia Ziche με το χαρακτηριστικό της κι έντονα γραμμικό σχέδιο, αποδίδει μοναδικά τους χαρακτήρες δίνοντάς τους μια ζωντάνια που κάνει κάθε τους κίνηση να μιλά από μόνη της. Ο Tito Faraci από την άλλη, φρόντισε η πλοκή να ρέει φυσικά, αναδεικνύοντας το χιούμορ και τις δυναμικές των χαρακτήρων χωρίς την ανάγκη λόγου. Το στόρι Στο “¡Infierno!” πρωταγωνιστούν οι δύο διαβολόμπατσοι με το τερατάκι τους στο λουράκι, σε μία ιστορία που ξεκινάει από τα Τάρταρα και συνεχίζει άλλοτε πιο ψηλά και άλλοτε πιο χαμηλά. Στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν νεκρό μαφιόζο, ο οποίος καταφέρνει να κάνει άνω-κάτω την Κόλαση και τον Παράδεισο, μέχρι να επέλθει μία θεία παρέμβαση σαν από μηχανής Θεός. Στη δεύτερη, έχοντας τιμωρηθεί σε καταναγκαστική εργασία στο Καθαρτήριο, καταφέρνουν να μπλεχτούν σε έναν χοντρό μπελά και για να βγουν θα πρέπει να εμπλακούν σε ένα επικίνδυνο ανθρωποκυνηγητό μίας γυναίκας. Ανακαλύπτοντας μυστικά που τσουρουφλίζουν περισσότερο και από τις Πύλες της Κολάσεως. Όταν έμαθα ότι οι δύο Ιταλοί δημιουργοί θα δώσουν το παρών στο φετινό AthensCon, άδραξα την ευκαιρία και ζήτησα να τους μιλήσω για τη νέα τους αυτή δημιουργία, την “Κόλαση” και τη δύναμη της εικόνας. Θεωρώ αυτό που έχει ενδιαφέρον να μαθαίνει κανείς για τους μεγάλους δημιουργούς είναι πότε πρωτοάναψε η “σπίθα” για να ενασχοληθούν επαγγελματικά με την τέχνη τους. Η ιστορία του Tito Faraci όπως μου τη διηγήθηκε έχει ως εξής: «Η σχέση μου με τα κόμικς ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία. Θυμάμαι ότι στο σπίτι μας υπήρχαν διάφορα κόμικς, και κυρίως το “Topolino”. Καθοριστικό. Θεμελιώδες. Το πρώτο κόμικς που αγόρασα μόνος μου στο περίπτερο επειδή με σαγήνεψε το εξώφυλλο, ήταν ένα τεύχος του “Daredevil” (στην Ιταλία εκείνη την εποχή ονομαζόταν σκέτο Devil), το οποίο με επηρέασε πάρα πολύ. Μετά ξεκίνησα να καταβροχθίζω τα Marvel κόμικς της χρυσής εποχής του Σταν Λι – Υπήρξε τεράστια πηγή έμπνευσης για εμένα ο Λι, προτού ακόμα φανταστώ τι δουλειά θα έκανα μεγαλώνοντας. Όταν ήμουν πολύ νέος λίγο μετά τα 20, δεν υπήρχε η αντίληψη ότι για να ασχοληθείς με τα κόμικς μπορούσες «απλά» να γράφεις το σενάριο, δίχως να χρειάζεται να τα σχεδιάζεις ο ίδιος. Ήμουν κακός στο σχέδιο, γι’ αυτό το παράτησα. Ακολούθησα έναν άλλο δρόμο, σε καμία περίπτωση άσχημο, αυτόν της δημοσιογραφίας με αντικείμενο τη μουσική. Επάγγελμα που έκανα για σχεδόν δέκα χρόνια. Για καλή μου τύχη, μετά κατέληξα να δουλεύω σε ένα δημοσιογραφικό πρακτορείο που είχε άριστες σχέσεις με την Disney… Και μια μέρα ο ιδιοκτήτης, γνωρίζοντας ότι θα με βόλευε να βγάζω μερικά περισσότερα χρήματα, μου πρότεινε να δοκιμάσω να προτείνω μια ιστορία για το “Topolino”. Ήταν η σπίθα από την οποία ξεκίνησαν όλα. Η πρότασή μου εγκρίθηκε και σε εκείνο το σημείο έπρεπε να μάθω εν τάχει να γράφω σενάρια. Μελετώντας σενάρια άλλων και βάζοντας την επινοητικότητά μου σε δράση. Ήμουν πολύ τυχερός». Τον ρωτώ για το “Infierno”, ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για τους δύο διαβολόμπατσους και ποιο το μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει: «Πάντα μου άρεσαν τα ζευγάρια ηρώων που είναι φίλοι αλλά και λίγο εχθροί, και αντίστροφα. Ισχύει ακόμα και για τον Μίκυ Μάους και τον Μαύρο Πητ, με τον δικό τους τρόπο. Η ιδέα να τοποθετηθεί η δράση στην Κόλαση ήρθε στη Σίλβια, ελαφρώς εμπνευσμένη από το “Spawn” το οποίο εκείνη την εποχή, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ήταν στα φόρτε του. Εγώ σκέφτηκα ότι η Κόλαση είναι σαν μία κολοσσιαία φυλακή, με διαβόλους σαν δεσμοφύλακες και αστυνομικούς. Η βασική ιδέα ήταν αυτή. Μία χιουμοριστική ιστορία εγκλήματος σε περιβάλλον φυλακής, αλλά και με υπερφυσικά στοιχεία. Ένα μεγάλο crossover με λίγα λόγια. Δεν εφηύρα την ιστορία για να στείλω κάποιο μήνυμα. Δεν το κάνω ποτέ. Οι ιστορίες μου γεννιούνται από την επιθυμία μου να διηγηθώ. Αν μετά, όπως συνήθως συμβαίνει, προκύπτει αυθόρμητα μία θεώρηση για τον κόσμο, ένα μήνυμα, είμαι χαρούμενος. Σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένα μήνυμα στο Infierno: Η ζωή πρέπει να λαμβάνεται με χιούμορ για να βγάζει νόημα. Και όχι μόνο η ζωή…» Η Silvia Ziche και ο Tito Faraci Η Silvia Ziche δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: Αποτελεί μία από τους πιο σημαντικές εκπροσώπους της ιταλικής σχολής κόμικς με ήρωες του Ντίσνεϊ. Και η γνωριμία της με την ένατη τέχνη έγινε ακριβώς εκεί: «Δεν θυμάμαι ακριβώς ποιο ήταν το πρώτο κόμικ που έπιασα στα χέρια μου, αλλά ήταν μία από εκείνες τις φανταστικές και πολύ δυναμικές ιστορίες με τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ που σχεδίαζε ο Τζόρτζιο Καβατσάνο τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του εβδομήντα τον περασμένο αιώνα. Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Αυτοί οι χαρακτήρες ήταν διασκεδαστικοί, νευρωτικοί. Με γοήτευσε η μαγεία του σχεδίου που τους έκανε ζωντανούς. Βούτηξα κυριολεκτικά μέσα σε αυτές τις εικόνες, και νομίζω ότι δεν έχω βγει ακόμη. Δεν ήταν συνειδητή η απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά με τα κόμικς. Απλά ήταν πάντοτε ο στόχος μου, από πολύ μικρή. Ποτέ δεν έλαβα υπόψη μου την ιδέα ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου. Η πρώτη μου επιρροή ήταν, όπως είπα, ο Καβατσάνο. Μετά, αργότερα, ο Αλμπέρ Ουντερζό, η Κλαιρ Μπρετεσέρ, ο Σουλτς, ο Κίνο, ο Σίλβερ, ο Μπιλ Γουότερσον… Αλλά φυσικά υπάρχουν πολλοί άλλοι». Τη ρωτώ για τη συνεργασία της με τον Faraci και πώς προσεγγίζει τους χαρακτήρες που της αναθέτουν: «Κάθε φορά που εγώ και ο Τίτο έχουμε δουλέψει μαζί πάντα μιλάμε πολύ και συζητάμε τα πάντα. Συνήθως η τελική δουλειά είναι καρπός επιλογών αμφότερων. Συνήθως ο χαρακτήρας που περιγράφεται από τον σεναριογράφο μου δίνει ήδη μία κατεύθυνση. Τα κόμικς – σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά πόσο μάλλον στην περίπτωση του Infierno! – είναι λίγο σαν βουβές ταινίες. Ο ήρωας πρέπει να αναπαριστάνει τον χαρακτήρα του, να τον ερμηνεύει, με τρόπο που να είναι κατανοητός. Συνήθως αφήνω να με οδηγεί το κείμενο, το οποίο ήδη από την πρώτη ανάγνωση δίνει έναν προσανατολισμό στην φαντασία μου». Όσο για το εάν θα σχεδίαζε ποτέ υπερήρωες, η απάντησή της με αιφνιδίασε: «Το αγαπημένο μου είναι να σχεδιάζω κωμικούς χαρακτήρες και δευτερευόντως να σχεδιάζω την κωμική πλευρά των σοβαρών ηρώων. Επομένως ναι, θα σχεδίαζα υπερήρωες, δίχως κανέναν ενδοιασμό, αλλά θα τους σχεδίαζα με τον δικό μου τρόπο. Δυστυχώς (για αυτούς) όταν σχεδιάζω πρέπει να διασκεδάζω, αλλιώς βαριέμαι». Γρήγορος γύρος ερωτήσεων Η κουβέντα μου με τους δύο κορυφαίους δημιουργούς που επεκτάθηκε εκτός των ορίων της… κόλασης. Faracci και Ziche μού μίλησαν για τον ρόλο της ένατης τέχνης σήμερα, τη δημοφιλία των κόμικ που παρουσιάζουν ανθρώπινες ιστορίες, καθώς και την επικερδή σήμερα μεταφορά πολλών τίτλων στη μικρή και μεγάλη οθόνη… Ποιος θεωρείτε είναι ο ρόλος των κόμικ σήμερα; Έχει αλλάξει το αναγνωστικό κοινό και τι πιστεύετε αποζητά; T.F.: «Ένα πράγμα σίγουρα έχει αλλάξει, αν το αναλογιστούμε με σημείο εκκίνησης το Infierno. Στην εποχή της πρώτης κυκλοφορίας, πολύς κόσμος με ρωτούσε “Μα αν δεν υπάρχουν διάλογοι, εσύ τι ακριβώς έγραψες;”. Σήμερα αυτήν την ερώτηση δε θα μου την έκαναν πια (πιστεύω, ελπίζω). Ο κόσμος έχει μεγαλύτερη επίγνωση του πώς φτιάχνονται τα κόμικς και του ρόλου εκείνου που γράφει τα σενάρια. Οι αναγνώστες είναι πιο προσεκτικοί και έμπειροι. Το κοινό είναι πιο ειδικευμένο». S.Z.: «Πιστεύω ότι ο ρόλος των κόμικς είναι να διηγείται ιστορίες, να παρέχει μία εναλλακτική οπτική γωνία. Οι αναγνώστες αλλάζουν συνεχώς, αν μη τι άλλο επειδή μεγαλώνουν, εξελίσσονται. Ψάχνουν κυρίως ιστορίες για να αποσπαστούν από την καθημερινότητα, να διασκεδάσουν. Αλλά αν η διασκεδαστική ιστορία τους κάνει και να σκεφτούν, να καταλήξουν σε συμπεράσματα που δεν περίμεναν, πιστεύω ότι το ευχαριστιούνται. Το να τίθενται ερωτήματα στους αναγνώστες τους οδηγεί στην αναζήτηση απαντήσεων, και στο τέλος σε μια ικανοποίηση για τον κόπο που έκαναν για να δώσουν λογικές απαντήσεις». Γιατί επιλέξατε το βουβό κόμικ – Ποια τα πλεονεκτήματα αυτής της αφήγησης και ποιες οι δυσκολίες; S.Z.: «Ήταν ρητό αίτημα του εκδότη που μας ανέθεσε το συγκεκριμένο κόμικς, του Ντανιέλε Μπρόλι. Ανταποκριθήκαμε μετά χαράς. Δεν μπορώ να απαντήσω για τον Τίτο, αλλά σε εμένα η ιδέα να υπερβάλλω με την ερμηνεία των χαρακτήρων για να την κάνω κατανοητή ακόμα και χωρίς κείμενα ήταν μία απολαυστικότατη πρόκληση. Δεν συνάντησα δυσκολίες». T.F.: «Η επιλογή ήταν του Ντανιέλε Μπρόλι, του πρώτου εκδότη. Είχε στήσει μία σειρά ιστοριών κόμικς δίχως λέξεις. Έτσι, όταν στράφηκε σε εμένα και την Σίλβια η πρόκληση ήταν ήδη αυτή. Το μειονέκτημα του να γράφεις σενάριο για μία “βουβή” ιστορία είναι η προφανής δυσκολία της, αλλά μαθαίνεις τόσο πολλά πράγματα που μετά χρησιμεύουν και στις “κανονικές” ιστορίες. Μερικές φορές στηριζόμαστε στους διαλόγους εν είδει τεμπελιάς, όταν το να τους μειώσεις – ή να τους εξαλείψεις – προσφέρει μία μεγαλύτερη αμεσότητα στην αφήγηση». Σήμερα, όλο και περισσότερα κόμικς μεταφράζονται σε ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές. Είστε υπέρ αυτής της τάσης; Τις παρακολουθείτε: T.F.: «Ήταν ήδη στην ατμόσφαιρα την δεκαετία του ’90. Μάλιστα ο Ντανιέλε Μπρόλι έλεγε από τότε ότι τα κόμικς θα γίνονταν μία μεγάλη «διάταξη ιδεών» για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Κι έτσι έγινε. Μπορείς να εκτιμήσεις την οπτική αποτελεσματικότητα μία ιστορίας η οποία μπορεί να είναι μάλιστα και πολύ θεαματική, δίχως να επενδύσεις ένα σωρό λεφτά σε ειδικά εφέ, σκηνογραφίες, καστ… Εν ολίγοις, αντί για “τάση” θα το χαρακτήριζα “ευκολία”. Ήταν φυσικό και λογικό να συμβεί. Και είναι φυσικό και λογικό, για όποιον κάνει τη δουλειά μας, να παρατηρεί αυτό το φαινόμενο με συμπάθεια και αισιοδοξία». S.Z.: «Δεν τις βλέπω, όχι. Παραμένω σφόδρα πεπεισμένη πως η ανάγνωση δίνει την δυνατότητα να αλληλεπιδράσεις περισσότερο με την ιστορία. Η ανάγνωση απαιτεί φαντασία, κάτι που οι τηλεοπτικές σειρές δεν απαιτούν και δεν διεγείρουν με κανέναν τρόπο». Ένας ήρωας κόμικ που θα θέλατε πολύ να γράψετε / σχεδιάσετε και δεν έχει ακόμα συμβεί; S.Z.: «Όλους όσους δεν έχω σχεδιάσει ακόμη». T.F.: «Δύσκολο να απαντήσω. Έχω βιώσει αρκετές ικανοποιήσεις, με αυτήν την έννοια. Ίσως… χμ, ο Σούπερμαν. Μία πρόκληση δύσκολη και, ίσως ακριβώς για αυτό, συναρπαστική». Ποιο είναι το επόμενο πρότζεκτ σας; S.Z.: «Αυτήν την περίοδο εργάζομαι σε μία μεγάλη ιστορία για το “Topolino” σε κείμενα ενός άλλου σεναριογράφου, του Σέρτζιο Μπαντίνο. Και μετά έχω τουλάχιστον έξι ή επτά πρότζεκτ σε αναμονή. Πρέπει μόνο να βρω τον τρόπο για να αφοσιωθώ σε όλα». T.F.: «Πολλά πρότζεκτ στα σκαριά, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να μιλήσω για αυτά. Υποχρεώσεις εχεμύθειας. Δουλεύω και λίγο εκτός του κόσμου των κόμικς αυτήν την περίοδο: μία σειρά “true crime” για την τηλεόραση και ένα docufilm. Μια ωραία εμπειρία, αλλά για πάντα θα προτιμώ να γράφω κόμικς: είναι ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου, της προσωπικότητάς μου». Δύο λόγια για τους δημιουργούς TITO FARACI Ένας από τους πιο διακεκριμένους Ιταλούς σεναριογράφους κόμικς, έχοντας γράψει ιστορίες που έχουν κυκλοφορήσει σε πολλές χώρες στον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Έχει δουλέψει σε ιστορικούς τίτλους και χαρακτήρες όπως ο Μίκυ Μάους, ο Φάντομ Ντακ, ο Ντύλαν Ντογκ, ο Τεξ, ο Ντιαμπολίκ και ο Σπάιντερ-Μαν. Έχει λάβει πολυάριθμες διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Gran Guinigi στο μεγάλο φεστιβάλ Lucca Comics & Games ως Καλύτερος Σεναριογράφος. Μεταξύ άλλων, έχει δημιουργήσει τον χαρακτήρα Μπραντ Μπάρον για τις Εκδόσεις Sergio Bonelli. Εκτός από κόμικς, το καλλιτεχνικό εύρος του Φαράτσι επεκτείνεται και στη λογοτεχνία και τη μουσική, ενώ τα τελευταία χρόνια επιμελείται τις εκδόσεις κόμικς της ιταλικής Feltrinelli Comics. Στην Ελλάδα, εκτός από τις ξεχωριστές ιστορίες με τους ήρωες του Ντίσνεϋ όπως ο Β’ Κύκλος της σειράς Μίκυ Μυστήριο (Εκδόσεις Νέα Ακτίνα), υπογράφει το σενάριο σε πρόσφατες ιστορίες του Ντιαμπολίκ (Εκδόσεις Jemma Press), αλλά και σε υπερηρωικές ιστορίες του Σπάιντερ-Μαν (Το Μυστικό Του Κρυστάλλου), του Ντερντέβιλ και του Κάπταιν Αμέρικα (Διπλός Θάνατος) ή κλασικές περιπέτειες του Ζαγκόρ (Εκδόσεις Μικρός Ήρως). SILVIA ZICHE Μία ιστορική πλέον υπογραφή της ιταλικής σχολής κόμικς με ήρωες του Ντίσνεϊ. Στη διάρκεια της καριέρας της έχει καταγράψει σημαντικό αριθμό συνεργασιών: Έχοντας περάσει από το θρυλικό περιοδικό κόμικς Linus το 1987, συνεργάστηκε με τα ιταλικά περιοδικά Cuore, Smemoranda, Topolino, Comix, Musica (ένθετο της ιταλικής εφημερίδας Repubblica) και από το 2006 συνεργάζεται με το περιοδικό Donna Moderna. Μεγάλη παρουσία έχει και στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αφού έχουν κυκλοφορήσει αμέτρητες εκδόσεις με σχέδιό της καθιστώντας τη μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους των ιταλικών κόμικς, με την προσωπική της ηρωίδα Lucrezia να καταγράφει μία πετυχημένη εκδοτική πορεία τα τελευταία είκοσι χρόνια. Στην Ελλάδα, πέρα από τις ξεκαρδιστικές ιστορίες της με τους χαρακτήρες του Ντίσνεϊ όπως η σειρά Μεγάλα Σήριαλ των Εκδόσεων Νέα Ακτίνα (Παπιομυστήριο, Φθόνος & Απληστία, Ο Μεγάλος Σπλας, Η Ληστεία του Αιώνα), έχουμε δει τη συμμετοχή της στην ανθολογία Diabolik: με το Βλέμμα των Άλλων από τις Εκδόσεις Jemma Press. H DocMZ Publishing Η DocMZ Publishing αποτελεί τον εκδοτικό βραχίονα της DocMZ Entertainment, μίας εταιρείας ψυχαγωγίας με επίκεντρο τα κόμικς και την ποπ κουλτούρα. Μία έμπνευση του Γιάννη Ιατρού, ιδρύθηκε το 2024 στον Βόλο και φιλοδοξεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην περαιτέρω διάδοση των κόμικς στην Ελλάδα, προτείνοντας τόσο κλασικούς όσο και σύγχρονους τίτλους με την υπογραφή των σημαντικότερων ονομάτων του διεθνούς στερεώματος της 9ης Τέχνης. Αποσκοπώντας σε έναν ενδιαφέροντα και δημιουργικό καλλιτεχνικό διάλογο, η DocMZ Publishing επιχειρεί να συστήσει – ή να… ξανασυστήσει – μερικούς από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες του Μέσου, μέσω του έργου τους αλλά και πέρα από αυτό. Περισσότερες πληροφορίες στο site της DocMZ Publishing. Info: ¡Infierno! Σενάριο: Tito Faraci Σχέδιο: Silvia Ziche Σελίδες: 112 Μέγεθος: 17 x 24 Χρώμα: Ασπρόμαυρο (έγχρωμη εισαγωγή) Μαλακό εξώφυλλο ISBN: 978-618-87492-0-7 Και το σχετικό link...

To Infierno, ένα εμβληματικό έργο χωρίς λόγια των Τίτο Φαράτσι και Σίλβια Τζίκε, κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις νέες και φιλόδοξες εκδόσεις DocMZ του «δικού μας» Γιάννη Ιατρού. «Βουβά κόμικς και εικονοβιβλία (συμπεριλαμβανομένων και των graphic novels) διέπονται από κειμενικότητα, παρουσιάζουν δηλαδή όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τα καθιστούν “κείμενα” δομημένα με εικόνες που συμπαρατίθενται σε αλληλουχία […] Η απουσία λέξεων σε κάθε βουβή αφήγηση αντικαθίσταται από εκφράσεις και κινήσεις του προσώπου και του σώματος των χαρακτήρων, λειτουργώντας ως ένα είδος λεξιλογίου» γράφει η Μαριάννα Μίσιου στην εξαιρετική της μελέτη με τίτλο «Βουβά Κόμικς και Εικονοβιβλία» (εκδ. Καλειδοσκόπιο, 2020). Αυτή η απουσία λέξεων δεν κοστίζει τίποτα όταν αντισταθμίζεται από πλούσια σχέδια τα οποία είναι ικανά να συνθέσουν ολοκληρωμένες αφηγήσεις. Τέτοια είναι τα σχέδια στο Infierno του Τίτο Φαράτσι (σενάριο) και της Σίλβια Τζίκε (σχέδια), ένα διονυσιακό «πανηγύρι» ξέφρενων καταδιώξεων μεταξύ Κόλασης και Παραδείσου, κατά την «ανάγνωση» του οποίου αργείς να αντιληφθείς ότι δεν υπάρχουν λέξεις. «Ίσως ακριβώς η απουσία κειμένου να δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να εμπλακεί περισσότερο, παρατηρώντας κάθε λεπτομέρεια σε ένα βιβλίο κόμικς που χρειάζεται πολλές αναγνώσεις για να αποκαλυφθεί πλήρως στον κάτοχό του» τονίζει ο Γιάννης Ιατρού στον πρόλογό του, επισημαίνοντας την ουσιαστική ιδιαιτερότητα αυτών των βιβλίων. Το πρώτο μέρος του έργου κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1999 στο πλαίσιο της σειράς No Words του Ντανιέλε Μπρόλι, με καινοτόμο χαρακτηριστικό την αφήγηση χωρίς λόγια. Όλα τα έργα της πρωτότυπης σειράς σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και τη μεγαλύτερη απ’ όλα το Infierno, γεγονός που οδήγησε τους δημιουργούς της το 2014 να επιστρέψουν στους χαρακτήρες της για το δεύτερο μέρος. Βασικοί πρωταγωνιστές είναι δυο ατζαμήδες αστυνομικοί διάβολοι με το κατοικίδιο τερατάκι τους δεμένο σε λουράκι που διαβαίνουν τις Πύλες της Κολάσεως για να επισκεφθούν τον Παράδεισο σε ειδική αποστολή ή για να αναμιχθούν με τον πραγματικό κόσμο και να τον κάνουν άνω-κάτω. Οι Φαράτσι και Τζίκε φαίνεται να το διασκεδάζουν σε κάθε καρέ, σε κάθε σελίδα, με τους δυο απορημένους και εκφραστικότατους διαβόλους να πέφτουν σε απανωτές γκάφες, να αποτυγχάνουν αλλά να επιμένουν, να προσπαθούν να εφαρμόσουν τις εντολές του Σατανά-αφεντικού τους αλλά να παρασύρονται από τα πάθη τους και να αφήνονται στις εφήμερες απολαύσεις της ζωής ή να μπλέκουν σε πολιτικά παιχνίδια, σε σεξουαλικά σκάνδαλα και σε ουρές δημόσιων υπηρεσιών. Εκτός από τον ξέφρενο ρυθμό όμως που απαιτεί απολαυστικά μπρος-πίσω στην ανάγνωση, ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να διακρίνει και τις πολλές αναφορές των δημιουργών σε άλλες εικόνες αλλά και σε γνωστά έργα τέχνης όπως το American Gothic του Grant Wood ή το Νησί των Νεκρών του Άρνολντ Μπέκλιν που παρεμβάλλονται παραλλαγμένα σε ένα έξυπνο παιχνίδι ανακάλυψης. Οι δυο τους άλλωστε έχουν συνεργαστεί πολλές φορές, κυρίως για την Disney, αλλά και σε άλλες ιστορίες όπως οι περιπέτειες του Diabolik και η πιο πρόσφατη σειρά Quei Due. Το άψογα επιμελημένο και πολύ όμορφο Infierno με πλούσια ιστορικά στοιχεία, βιογραφίες των δημιουργών κ.ά. είναι το πρώτο βιβλίο των νέων εκδόσεων DocMZ που ίδρυσε ο συνεργάτης μας Γιάννης Ιατρού, ο οποίος υπόσχεται πολλές ακόμα σπουδαίες εκδόσεις το προσεχές διάστημα. Κρίνοντας από την πρώτη του επιλογή και από τη βαθιά του αγάπη για την ένατη τέχνη είμαστε βέβαιοι ότι θα το πετύχει! Στο Athens Con, οι Τίτο Φαράτσι και Σίλβια Τζίκε θα παρουσιάσουν το έργο τους την ερχόμενη Παρασκευή στις 19.30 και θα πραγματοποιήσουν το καλλιτεχνικό εργαστήρι «Πώς να σχεδιάσεις κόμικς χωρίς λόγια» την Κυριακή στις 13.30. Την Τρίτη 10/12 στις 19.00 θα βρίσκονται στο βιβλιοπωλείο-καφέ Κομπραί στα Εξάρχεια για μια χαλαρή συζήτηση με τους φίλους των κόμικς τους. Η γάτα-τιμωρός επιστρέφει Η σειρά του Τάσου Μαραγκού με πρωταγωνίστρια τη γάτα του συνεχίζεται! Η θρυλική Κούρο, μετά τα βραβεία Καλύτερης Αυτοέκδοσης που κατέκτησε τα δυο τελευταία χρόνια στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς, μεταμορφώνεται σε νίντζα-τιμωρό και κατευθύνεται στην Παλαιστίνη για να βάλει μερικά πράγματα στη θέση τους, φυσικά από την σωστή πλευρά της Ιστορίας. Οι νέες περιπέτειες της Κούρο θα κάνουν ντεμπούτο αυτές τις ημέρες στο Comic N’ Play στη Θεσσαλονίκη και από τις 6 Δεκεμβρίου στο περίπτερο του δημιουργού στο Athens Con 2024. Και το σχετικό link...