Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'εκδοσεις 2001'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Valtasar

    ΜΑΝΙΝΑ

    Στις 30 Ιουνίου 1972, ο εκδότης Νίκος Δεληγιώργης με την εκδοτική του ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001, κυκλοφορούν ένα εβδομαδιαίο κοριτσίστικο περιοδικό, ονόματι ΜΑΝΙΝΑ. Στην αρχή είχε μέγεθος 21Χ28 (τουλάχιστον τα 96 τεύχη) με 28 σελίδες και με την πάροδο του χρόνου έγινε σε μέγεθος 3/4(με 72 σελίδες). Τρίχρωμο, κυκλοφόρησε για πολλά χρόνια και στο τεύχος 892 περνάει στην Β' περίοδο (παρουσίαση ΕΔΩ) με διπλή αρίθμηση στην αρχή (τα πρώτα τεύχη είχαν μόνο την παλιά αρίθμηση εξωτερικά) και μετέπειτα μονή. Η αλλαγή της αρίθμησης ξεκίνησε όταν άλλαξε η εταιρεία από ΕΠΕ σε ΟΕ. Ήταν για τον θηλυκόκοσμο ότι ήταν το Μπλεκ και Αγόρι για τα αγόρια. Ενδεικτικά αναφέρω μερικές ιστορίες από τα πρώτα τεύχη : Η Τζάκυ και τα άγρια παιδιά, Η ζωντανή κούκλα της Λίνας, Η σκανδαλιάρα, Ενα κορίτσι χωρίς όνομα, The Cat Girl, Οχι δάκρυα για την Μόλλυ. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους asmin, crc, Akihabara, ΚΟΙΟΤΕ, Jim Slip, Kabuki, Dream Factory, tik, x_for_xepeta, Θρηνωδός, tonytony, albert, Lilian & Λύκος του Οντάριο .
  2. tik

    ΟΧΙ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΛΛΥ

    Το είχα εντοπίσει εδώ και καιρό, αλλά δεν ήθελα να το πάρω επειδή έχει σημαντική φθορά στο εξώφυλλο. Τελικά το αποφάσισα μιας και εκκρεμεί η παρουσίασή του. Γενικά Ένα χορταστικό άλμπουμ μεγάλου μεγέθους, το οποίο θα πρέπει να ήταν θησαυρός για τα κορίτσια της εποχής. Τρισέλιδα επεισόδια σε συνέχειες, τα οποία δημοσιεύθηκαν και στη Μανίνα. Για το περιεχόμενο, τον δημιουργό και την πρωτότυπη έκδοση. Η δραματική και συγκινητική ιστορία μιας φτωχής ορφανής (από πατέρα), η οποία προσπαθεί με εντιμότητα να βγάλει τον επιούσιο και να βοηθήσει οικονομικά την μητέρα και τα αδερφάκια της, αλλά μπλέκει συνέχεια σε δυσάρεστες καταστάσεις, όπου κατηγορείται άδικα επειδή είναι ένα αδύναμο πλάσμα. Είμαι τυχερός διότι ήδη έχει γίνει μια ωραιότατη παρουσίαση της ιστορίας από την asmin, η οποία έχει συγκεντρώσει ό,τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο για το συγκεκριμένο τίτλο. Μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Μα προσθέσω μόνο ότι η Μόλλυ τρώει αρκετές κλωτσιές. Για τη χρονολογία έκδοσης Η έκδοση τοποθετείται ανάμεσα στο 1971, οπότε κυκλοφόρησε το πρωτότυπο και το 1977, οπότε κυκλοφόρησε η λίστα που αναφέρεται εδώ. Αναγράφεται ότι είναι διμηνιαία, αλλά δεν ξέρω αν κυκλοφόρησε άλλο τεύχος. Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα Α) Κυκλοφόρησε πριν τη Μανίνα, άρα το 1971. Είναι η λιγότερη πιθανή εκδοχή. Β) Κυκλοφόρησε σαν συγκεντρωτική έκδοση, αφού πρώτα οι ιστορίες δημοσιεύθηκαν στη Μανίνα. Πιθανότερο αλλά όχι σίγουρο. Υποθέτω ότι στη δεύτερη περίπτωση θα υπάρχει κάποια διαφήμιση σε τεύχη της Μανίνας. Και εδώ θα μπορούσε να μας διαφωτίσει κάποιος/κάποια που συλλέγει τη συγκεκριμένη σειρά. Ελπίζω να μην κλάψατε πολύ. Όχι άλλα δάκρυα.
  3. crc

    ΑΓΟΡΙ

    Το ένα από τα δύο περιοδικά θρύλος για τους 30 something στην Ελλάδα. Εκδόθηκε για πρώτη φορά 01/08/1975 με το όνομα «Δυναμικό Αγόρι» και υλικό από τα πιο γνωστά Αγγλικά και Ισπανικά αντίστοιχα περιοδικά (Battle, Valiant,Tiger, Whoopee, Editorial Bruguera κλπ) (Παρουσίαση ΕΔΩ) Εκδότης ήταν ο Ν. Δεληγιώργης και ΣΙΑ ΕΠΕ εκδόσεις 2001. Συνέχισε και έκλεισε τον πρώτο κύκλο της έκδοσης στις 13/05/1977 με το τεύχος #95. Κυκλοφόρησε την επόμενη εβδομάδα με το τίτλο αλλαγμένο σε σκέτο «Αγόρι» και με αυτό πέρασε στην ιστορία συμπληρώνοντας τα 638 τεύχη. Από το τεύχος 639 αλλάζει η επωνυμία της εκδοτικής και ξανάρχισε την αρίθμηση από την αρχή αναφέροντας όμως και τον παλιό αριθμό(Γ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ - παρουσίαση ΕΔΩ). Το μέγεθος μεσαίο, οι ιστορίες ασπρόμαυρες στα πρώτα 400 περίπου τεύχη και στα επόμενα έγχρωμες οι κεντρικές σελίδες. Στο κέντρο φιλοξενούσε αφίσες από τραγουδιστές και συγκροτήματα και σίγουρα όλοι θα θυμούνται τις διαμάχες "φρικιών" και "φλώρων" που σημάδεψαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Τα εξώφυλλα είχαν συνήθως χαρτοκοπτικές και αφίσες παράγοντες που σίγουρα βοήθησαν στην καταστροφή των τευχών πολύ πριν μάθουμε την λέξη "συλλεκτικό" Οι ιστορίες που παρέλασαν από τις σελίδες του ήταν άπειρες και ο καθένας μας σίγουρα έχει να θυμηθεί κάποιες που είναι οι αγαπημένες. Η πιο δυναμική περίοδος του, κατά την δικιά μου εκτίμηση, ήταν τα τεύχη από 60-150 με πρωτόλεια δημιουργών από το Αγγλικό 2000AD που έκαναν μεγάλη καριέρα στη συνέχεια. Ο Δικαστής Ντρεντ, η Κόλαση, Ο Νταν Ντέαρ, Η Εισβολή (Invasion 1999),Η Κόλαση - Ήρωες του Χάρλεμ (Harlem Heroes / Inferno), Ο Βιονικός πράκτορας (M.A.C.H one) ήταν ιστορίες κλασσικές στο είδος τους. Σκαναρισμένες ιστορίες διαθέσιμες για ανάγνωση μπορείτε να βρείτε στην ενότητα των DOWNLOADS. Εδώ μπορείτε να δείτε λίστα με τις δημοσιευμενες ιστορίες της Β Περιόδου που έφτιαξε ο ramirez . Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους YOSHIMITSU, bonadrug, Valtasar, Dream Factory, frequently_attitudes, ramirez, ΚΟΙΟΤΕ, Jim Slip, archon, KILLMATH & Retroplaymo.
  4. Valtasar

    ΒΑΒΟΥΡΑ

    Την 1η Ιουνίου 1981, ο εκδότης Νίκος Δεληγιώργης με την εκδοτική του ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001 κυκλοφορεί ένα πολυθεματικό περιοδικό κόμικς, την ΒΑΒΟΥΡΑ. Μεσαίο μέγεθος (14,5Χ21,5), έγχρωμο εξώφυλλο με ασπρόμαυρο περιεχόμενο, χαμηλή ποιότητα χαρτιού και εκτύπωσης και δεκαπενθήμερης (μέχρι το 85ο τεύχος) και μετά εβδομαδιαίας κυκλοφορίας. Το περιεχόμενο ήταν χιουμοριστικά στριπάκια μιας ή δύο σελίδων, αγγλικής κυρίως προέλευσης. Η σειρά είχε μεγάλη επιτυχία στον μαθητόκοσμο με αποτέλεσμα να συμπληρώσει 328 διαπιστωμένα τεύχη πριν ξεκινήσει η δεύτερη περίοδος (Αφιέρωμα ΕΔΩ) που κυκλοφόρησε άλλα 406 τεύχη. Η δεύτερη περίοδος(όπως και στην Μανίνα) ξεκίνησε γιατί η εταιρεία άλλαξε τίτλο (και πιθανώς μετόχους) από ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001 σε ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕ. Στην περίοδο αυτή συνέβη το εξής παράδοξο.....το τεύχος 304 βγήκε 2 φορές, το ένα είχε εσωτερικά την σωστή αρίθμηση, ενώ το άλλο έγραφε εσωτερικά 305(3 Μαρτίου 1989) και κυκλοφόρησε την άλλη εβδομάδα. Το λάθος συνεχίστηκε για 5 τεύχη (έως το 309) και το εξώφυλλο συνέχιζε να γράφει ένα νούμερο περισσότερο από το μέσα. Στο τεύχος 310(14 Απρ.1989) διορθώσανε την εσωτερική αρίθμηση με αποτέλεσμα να χάσουν ένα τεύχος (έπρεπε να διορθωθεί η εξωτερική και όχι η εσωτερική αρίθμηση). Άρα τα τεύχη της πρώτης περιόδου είναι 328 και όχι 327 (αν έχει κυκλοφορήσει το τεύχος 327 που δεν έχει βρεθεί ακόμα). Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Melandros, Mandrake, trelele & Han Solo.
  5. Βαβούρα. Μια πολύ ιδιαίτερη λέξη. Ένας ιδιαίτερος συνδυασμός γραμμάτων. Δύο βήτα, ένα ρο, δύο άλφα και ένα ου. Αν την πεις πολλές φορές, θυμίζει κάποιον θόρυβο μηχανής αυτοκινήτου. Είναι ο ορισμός του ήχου της πόλης. Επικρατεί βαβούρα. Θυμίζει επίσης τον Τζόνι Βαβούρα, τον Έλληνα Φαμπιάν Μπαρτέζ, τον θρυλικό θείο της Βλαχάκη στο Κων/νου & Ελένης, τον μουσικό και ηθοποιό των 80s. Αλλά στους πιο παλιούς, στους 40άρηδες και 50άρηδες, η λέξη αυτή παραπέμπει αυτόματα στο περιοδικό Βαβούρα, ένα πολυσυνθετικό κόμικ που αποτέλεσε ένα από τα πρώτα κόμικς στην ελληνική αγορά και συντρόφευσε τους πιτσιρικάδες στα 80s. Ήταν ένα περιοδικό πολύ μπροστά από την εποχή του. Είχε το τρολ, είχε το σόκιν, ήταν ένας πολύ μακρινός προπομπός των σελίδων με memes στα social media, ήταν ότι είναι στο Twitter τα trends. Οι μικρές ιστορίες του Κουραφέλκυθρου και του Διονύση Ατζαράκη ίσως να έχουν πατήσει πάνω στη φιλοσοφία της Βαβούρας. Η Βαβούρα πρωτοεμφανίστηκε στα περίπτερα το 1981, με εκδότη τον Νικόλα Δεληγιώργη. Στο ξεκίνημά της κυκλοφορούσε δύο φορές το μήνα, την 1η και την 15η, πακέτο με τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Αρχές βαθέος ΠΑΣΟΚ τότε, γαρ. Στην πορεία έγινε εβδομαδιαίο και το κόστος του πήγε από τις 15 στις 100 και μετά στις 200 δραχμές, στην εποχή που ανέβηκε ο πληθωρισμός και άλλαξαν οι μισθοί. Πολυσυλλεκτικό, πολυσυνθετικό κόμικ. Αυτό ήταν η Βαβούρα. Ενσωμάτωνε στις σελίδες της βρετανικά (Whizzer & Chips, The Beano, Buster) και ισπανικά κόμικς (Zippy y Zappe) που τα αναδημοσίευε προσαρμοσμένα στα ελληνικά. Το τμήμα που προκαλούσε πάντοτε το περισσότερο ενδιαφέρον όμως ήταν ισπανικής καταγωγής, η Οδός Τρέλας 13 (το 13 Rue del Percebe είχε ξεκινήσει το 1961 στην Ισπανία από τον γραφίστα Francisco Ibanez), όπου μέσα σε μερικά τετράγωνα αρκούσε ένα συννεφάκι και μια ατάκα για να φτιαχτεί μια ιστορία. Μια πολυκατοικία 4 ορόφων, δύο διαμερίσματα σε κάθε όροφο και όσο μεγάλωνε η απήχηση της Οδού Τρέλας, τόσο αυξάνονταν και τα διαμερίσματα. Μια αποτύπωση της αστικοποίησης και της μετατροπής της Αθήνας σε ένα χάος πολυπληθυσμιακό. Πάντοτε υπήρχαν και οι φιγούρες εκτός πολυκατοικίας, πρόσωπα που ξεπετάγονταν από την ταράτσα, από έναν υπόνομο, περαστικοί στα πεζοδρόμια. Οι πιο χαρακτηριστικοί ήρωες της Βαβούρας ήταν ο Γουρουνομούρης, το Μαμόθρεφτο, ο Σουίνι, ο Ζοχάδας ο Επιστάτης, ο Βουλομάτης, η Κόρη του Δράκουλα, ο Βρωμιάρης, ο Χοντρούλης και ο Μούργος ο Καραβόγατος. Η Βαβούρα ξεπέρασε τα 500 τεύχη κυκλοφορίας πριν ολοκληρώσει την πορεία της στα σχοινιά των περιπτέρων ή πάνω στα ψυγεία με τα παγωτά όπου βρισκόταν για μια 10ετία σχεδόν. Το χιούμορ της ήταν χοντροκομμένο με τα σημερινά δεδομένα, αλλά πικάντικο και γοητευτικό στην τότε εποχή. Οι γονείς δεν επέτρεπαν εύκολα στα παιδιά να το αποκτήσουν, αλλά στο τέλος κατέληγαν να το παίρνουν για τον εαυτό τους. Σε αυτή την δεκαετία είχε και τεύχη που ένωναν δύο κόμικ κόσμους, όπως ένα τεύχος που είχε κυκλοφορήσει με τον Γκάρφιλντ ή ένα που είχε τον Darth Vader. Πολλές φορές λέμε για πράγματα πως είναι μπροστά από την εποχή τους και αυτό καταλήγει να είναι μια αοριστία. Με την Βαβούρα η αοριστία γίνεται οριστική. Ίσως ο σαρκασμός που διέκρινε τα κείμενα, να είναι αυτό που χρειαζόμαστε στο σήμερα για να ξεφύγουμε από τον παστρικό και υποχόνδριο τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα και τους εαυτούς μας. Η Βαβούρα ήταν, όπως έγραφε και σε θέση υπότιτλου, ένα Εβδομαδιαίο Περιοδικό της Πλάκας. Ή ένα «Περιοδικό Με Πολύ Πλάκα». Ή ένα «Περιοδικό για Έξυπνα Παιδιά». * Πηγή φωτογραφιών: Facebook Page/ VavouraMag Και το σχετικό link...
  6. Valtasar

    ΓΚΟΛ

    Στις 22 Σεπτεμβρίου 1971, η εκδοτική ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001 του Νίκου Δεληγιώργη, κυκλοφορούν την εβδομαδιαία σειρά ΓΚΟΛ. Ξεκίνησε με μεγάλο μέγεθος (21,5Χ28) και 20 σελίδες αλλά μετά τα 63 τεύχη έβγαινε σε μικρό μέγεθος (14Χ20,5) και 36 σελίδες(όπως το γνωρίσαμε στην 2η εμφάνισή του το 1987-αφιέρωμα ΕΔΩ). Το περιεχόμενο ήταν ασπρόμαυρο αν και κάποιες ιστορίες -ειδικά στα πρώτα τεύχη- ήταν τρίχρωμες. Kυκλοφόρησαν 174 τεύχη (173 διαπιστωμένα) Στην πλειονότητά του ποδοσφαιρικές ιστορίες αγγλικής προέλευσης αλλά και συνεντεύξεις, νέα από τον αθλητικό χώρο, συμβουλές και διαγωνισμούς -πάντα σε ποδοσφαιρικά θέματα. Στα τελευταία τεύχη φιλοξενούσε στις μεσαίες σελίδες ιστορίες με το Σταρ Τρεκ, μεταφράσεις από βιβλία (μεταφορές επισοδείων) του James Blish, ορισμένες εκ των οποίων έχουν εκδοθεί και αυτοτελώς από τις εκδόσεις "Φλίππερ" το 1973 (Ταξίδι στ'αστέρια) Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες ιστορίες : Ο κανονιέρης Γκρεγκ, Τζακ ο Τίγρης, Τζίμμυ ο κεραυνός, Ομάδα Ρομπότ, Το θαυματουργό Πριμ, οι 11 φυλακισμένοι, οι άστεγοι Ευρωπαίοι, Royal's Rangers, ο Βομβαρδιστής, Νίππερ, η λεγεώνα του Αλφ, Τζόννυ ο Ελληνας, Τζακ-Τζίμμυ, ο εξυπνάκιας, τα μαγικά παπούτσια, το παιδί λάστιχο, οι περιπέτειες του Χοντρομπαλά κ.α. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους crc, Dr. Paingiver, Dream Factory, filip58, sokratis, luckystrike, leonidio, KOIOTE, trelele, KILLMATH και τον germanicus19 για τις πληροφορίες.
  7. crc

    ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΑΓΟΡΙ

    Αφού πέρασε πάνω από μια δεκαετία Μικρών, διαφόρων ειδικοτήτων (Ήρωες, Σερίφηδες, Φαντομάδες κλπ κλπ). Ο εκδότης σκέφτηκε. Και ο εκδότης είδε φως Και αποφάσισε Ήρθε η ώρα ο μικρός να γίνει Αγόρι. Και όχι οτιδήποτε Αγόρι αλλά Δυναμικό Αγόρι. Το πρώτο τεύχος του βγήκε, σύμφωνα με τον Moribus, Παρασκευή, 1 Αυγούστου 1975 με κόστος 7 δρχ. Συνέχισε για άλλες 96 εβδομάδες αφαιρώντας σταδιακό τον προσδιορισμό «Δυναμικό» στα τελευταία τεύχη. Περισσότερες λεπτομέρειες, πληροφορίες κλπ. υπάρχουν στο θέμα του Αγοριού. Οι ιστορίες με τις οποίες έκανε πρεμιέρα ήταν: Ο Ελ Ζαμπάτο που ήταν και ο «επικεφαλής» της έκδοσης Οι Μικροί Τιμωροί Το Κανόνι Ο Στρατός της Τσέπης Η Τρομερή Απειλή Ο Γιος του Φαραώ Ραντεβού με τον Θάνατο (με το γνήσιο όνομα του Λοχία Ντόουσον πριν ανακαλύψει τις Ελληνικές ρίζες του) Στα νύχια των Γιαπωνέζων Το πλοίο Φάντασμα Κομμάντος Αυτοκτονίας Οι σχολικές μέρες ενός Άσσου με τον Ρόυ Και τα Χιουμοριστικά Καημένε Μπαμπά Ο υπερφυσικός Μπεμπές Ο Φίτσουλας Το πανδοχείο του Τρόμου Το κακό Μάτι Η ζωντανή Μπάλα Trivia: ήταν το πρώτο περιοδικό που χρησιμοποίησε το επίθετο Δυναμικό. Ο Νέος Δυναμικός Μπλεκ ακολούθησε. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους MORIBUS, Valtasar, trelele, ΚΟΙΟΤΕ & ramirez. Εδώ μπορείτε να δείτε λίστα με τις δημοσιευμενες ιστορίες της Α Περιόδου που έφτιαξε ο ramirez . Αγόρι (Β' Περίοδος) - Αγόρι (Γ' Περίοδος)
  8. Valtasar

    ΑΛΙΚΗ

    Την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 1972, οι εκδόσεις 2001 της Λίνας Δεληγιώργη (διευθυντής Κώστα Μπαζαίος) κυκλοφορούν άλλη μία σειρά για κορίτσια ονόματι ΑΛΙΚΗ. Παρόμοιο πολυθεματικό υλικό με το αδελφό τίτλο Μανίνα που είχε κυκλοφορήσει λίγους μήνες νωρίτερα(Ιούνιο), αργότερα απέκτησε και μεγάλη αδελφή την ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΙΚΗ (1973) Κυκλοφορούσε κάθε Τρίτη, μικρό μέγεθος(14Χ20,5), 32 εσωτερικές σελίδες, ανά 2 τριχρωμία(κόκκινο)/ασπρόμαυρο, δεν είχε την επιτυχία της Μανίνας οπότε σταμάτησε σχετικά γρήγορα (40 διαπιστωμένα) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Dream Factory, Albert & kabuki.
  9. Η ιστορία του σουρεαλιστικού περιοδικού που έκανε όλους τους πιτσιρικάδες να γελάνε πονηρά. Η πρώτη μου επαφή με την 'Βαβούρα' ήταν από τον συγχωρεμένο τον κυρ Τάκη που είχε το ψιλικατζίδικο απέναντι από το σπίτι, στα Κάτω Πατήσια. Κάθε Παρασκευή η μάνα μου με έστελνε να της πάρω το 7 Μέρες TV (στύβει την TV - υπάρχει ένα κενό στο μυαλό μου για το αν αυτή η διαφημιστική ατάκα είναι πραγματική ή την έχω βγάλει από το μυαλό μου). Τα περιοδικά ήταν απλωμένα πάνω στο ψυγείο των παγωτών. Μέχρι να έρθει από μέσα ο κυρ Τάκης, σε εκείνο το μικρό γραφειάκι που καθόταν στο βάθος του ημιυπογείου, έριχνα κλεφτές ματιές στα άλλα περιοδικά. Από Playboy και Penthouse, τα οποία ήταν επιμελώς κρυμμένα - αλλά το βλέμμα δεν γινόταν να μην πέσει πάνω τους - μέχρι ένα περιοδικό, σχετικά μικρό στο σχήμα, το οποίο για ένα παράξενο λόγο ήταν πάντα γυρισμένο από την ανάποδη. Από το οπισθόφυλλο. Σε αυτό απεικονίζονταν μία πολυκατοικία όπου σε κάθε διαμέρισμα εκτυλίσσονταν διάφορες ιστορίες, ενώ στα αριστερά ξεχώριζε η μεγάλη επιγραφή: 'Οδός τρέλας 13'. Για πολύ καιρό, μέχρι την πρώτη μέρα που το αγόρασα, πίστευα πως αυτή είναι η ονομασία του περιοδικού. Όταν έφτασε η μέρα για την αγορά του ο ψιλικατζής με αυστηρό ύφος με απέτρεψε: "Δεν είναι αυτά για την ηλικία σου". Εδώ ακριβώς έρχονται οι σωτήριες περιπτώσεις όταν έχεις μεγαλύτερα από εσένα αδέρφια. Ένα "δεν είναι για μένα" και καθάρισες. Βαβούρα. Από το όνομα και μόνο ξεχώριζε. Σαν τον Τζώνυ τον Βαβούρα που τον θυμάμαι πιτσιρικάς στο Μοναστηράκι, στο μαγαζί του πατέρα μου, να ανεβοκατεβαίνει την Πανδρόσου, να τον πειράζουν οι μαγαζάτορες, να είναι το παιδί για τα θελήματα. Με σήμα κατατεθέν το δερμάτινο καπέλο του. Πριν γίνει Τζώνυ Βαβούρας, όταν ήταν σκέτο 'ο Βαβούρας'. Η Βαβούρα, λοιπόν, δεν ήταν Μίκι Μάους. Ούτε Ποπάυ ούτε καν Σεραφίνο που το πλάσαραν ως κάτι διαφορετικό. Η Βαβούρα ήταν ότι πιο σουρεαλιστικό μπορούσες να διαβάσεις εκείνη την εποχή, τέλη δεκαετίας '80 αρχές '90. Είναι τα σημερινά memes, οι τρολιές στα σόσιαλ μίντια, το χιούμορ του Σεφερλή, ή για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος, αυτός ο Max, το σύντομο σκετσάκι με τον τύπο με το καπέλο του σαφάρι που έπαιζε πρώτα στο Mega και μετά στο Star, ανάμεσα στις διαφημίσεις. Ο υπότιτλος κάτω από την πολύχρωμη λέξη Βαβούρα, υποδήλωνε ακριβώς αυτό που ήταν. 'Εβδομαδιαίο περιοδικό της πλάκας'. Σουρεαλισμός στο μεγαλείο του, σύντομες ιστοριούλες, το τέλος των οποίων έκρυβε μία εξυπνάδα, ενίοτε χοντροκομμένη, αλλά για τους πιτσιρικάδες ξεκαρδιστική. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να είναι ελληνική πατέντα. Πολύ προχωρημένο για την εποχή του, ακόμα και για την Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ. Αν γκουγκλάρετε θα δείτε ότι ουσιαστικά ήταν ένα περιοδικό που δανειζόταν σκετσάκια από αγγλικά και ισπανικά κόμικς. Ας πούμε, το αγαπημένο μου, η 'οδός Τρέλας 13' ήταν το '13, Rue del Percebe' που κυκλοφορούσε στην Ισπανία και προσαρμοζόταν στα ελληνικά. Μικρή σημασία είχε για το μυαλό ενός πιτσιρικά, ακόμα και για εκείνο ενός μεγάλου θέλοντας να ανακαλύψει τον παλιό του 'έρωτα'. Κάποια στιγμή το περιοδικό φιλοξένησε και τον Γκάρφιλντ - με τον οποίο αν δεν κάνω λάθος αυτή ήταν η πρώτη γνωριμία με το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και μάλιστα γινόταν ιδιαίτερο 'χτύπημα' στο εξώφυλλο η παρουσία του, ενώ το 'μαμόθρεφτο' και το 'Αντιρίξ και Συμφωνίξ' ήταν αυτά με τη μεγαλύτερη απήχηση. Η 'Βαβούρα' δεν ήταν αυτό που λέμε 'hardcore', πιο πολύ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως 'προχωρημένο'. Μεμονωμένες και αυτοτελείς ιστορίες, μια κι έξω. Ειδικά στην περίπτωση του οπισθόφυλλου με την περίφημη 'Οδό Τρέλας' όπου σε κάθε 'κουτάκι', το διαμέρισμα δηλαδή, έφτανε μία ατάκα και το σκίτσο για να ολοκληρώσει την ιστορία. Κι αυτό επαναλαμβανόταν και στους τέσσερις ορόφους του. Όσο περνούσε ο καιρός και η Βαβούρα γνώριζε μεγάλη επιτυχία, η πολυκατοικία μεγάλωνε. Θύμιζε αυτές της πυκνοκατοικημένης Κυψέλης, περισσότερα διαμερίσματα, περισσότερες ιστορίες, μεγαλύτερη βαβούρα. Όπως το λέει το όνομά του. Αν κάτι μπορεί να ενοχλούσε τις μανάδες έτσι και έπεφτε το περιοδικό στα χέρια τους ήταν το 'μαμόθρεφτο' και ο 'πόλεμος στην τάξη'. Τι είναι αυτά που διαβάζεις, δεν είναι αυτά για σένα, δίνουν το κακό παράδειγμα, άνοιξε και κανά βιβλίο, ξέρετε τώρα, όλα όσα ακολουθούσαν της γκρίνιας μέχρι να βάλεις ζακέτα και να ξεχαστούν όλα. Αν η Βαβούρα υπήρχε στη σημερινή εποχή θα ήταν η χαρά της κοινοποίησης. Η έμπνευση του Twitter, η ατάκα στο Facebook, το ξεκαρδιστικό gif, το meme του χαβαλέ. Γιατί η Βαβούρα θα εξελισσόταν. Θα ακολουθούσε την εποχή, ήταν, έτσι κι αλλιώς, μπροστά από την εποχή της. Τότε που γελούσαμε με το Σουσάμι Άνοιξε, βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι και περιμέναμε τον Μάπετ Σόου και τον Μπένι Χιλ. Ναι! Η Βαβούρα ήταν ο Μπένι Χιλ των πιτσιρικάδων. Με το καλύτερο φινάλε, όπως το κλασικό κυνηγητό σε κάθε επεισόδιο της βρετανικής σειράς. Φωτογραφίες: FB Page Βαβούρα - εβδομαδιαίο περιοδικό της πλάκας Και το σχετικό link...
  10. Valtasar

    ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΙΝΑ

    Συγχρόνως με την μικρή ΜΑΝΙΝΑ, οι εκδόσεις 2001 του Νίκου Δεληγιώργη κυκλοφόρησαν και την ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΙΝΑ Μικρότερο μέγεθος από τα πρώτα της Μανίνας (15Χ21), τομάκι με 162 σελίδες, δεμένο με κόλα και όχι συνδετήρες, κυκλοφόρησε το 1976. Δεν γνωρίζω κάθε πότε έβγαινε, ούτε πόσα τομάκια βγήκαν (διαπιστωμένα 6). Είχε εξ' ολοκλήρου ασπρόμαυρο περιεχόμενο. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους asmin & trelele.
  11. Valtasar

    Ο ΚΑΝΟΝΙΕΡΗΣ ΓΚΡΕΓΚ

    Τον Μάρτιο του 1972, ο Νίκος Δεληγιώργης με την εκδοτική του ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001 (Γκόλ, Μανίνα), ξεκινάει την έκδοση ενός ποδοσφαιρικού κόμικ, ονόματι Ο Κανονιέρης Γκρεγκ. Μεγάλο μέγεθος (21Χ28), ασπρόμαυρο, 52 σελίδες, περιείχε ιστορίες του Κανονιέρη Γκρεγκ που είχαμε γνωρίσει μέσα από τις σελίδες του ΓΚΟΛ(αφιέρωμα ΕΔΩ) Το τεύχος γράφει #1 αλλά δεν γνωρίζω αν συνέχισε με δεύτερο τεύχος. Ήταν φαίνεται μια προσπάθεια του εκδότη να δημιουργήσει μία σειρά από την πιό δημοφιλή ιστορία του πολυθεματικού που ήδη έβγαζε. Παραθέτω την εσωτερική σελίδα που αναφέρει και τα στοιχεία του εκδότη. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον crc.
  12. Valtasar

    ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΙΚΗ

    Στις 18/9/1973 η Λίνα Δεληγιώργη με την εκδοτική της ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2001 (εκδότρια της ΜΑΝΙΝΑΣ επίσης) κυκλοφορεί άλλο ένα εβδομαδιαίο περιοδικό για κορίτσια ονόματι Μεγάλη Αλίκη Μεγάλο μέγεθος(21Χ28), 34 σελίδες, ασπρόμαυρο (+ κοκκινωπές αποχρώσεις σε μερικές σελίδες), ήταν μια πολυθεματική έκδοση με ιστορίες αγγλικής προέλευσης(Copyright I.P.C.London) εμπλουτισμένη με καλλιτεχνικά νέα, συμβουλές, διαγωνισμούς και αλληλογραφία. Άγνωστο πόσο κράτησε η κυκλοφορία της (34 διαπιστωμένα) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους vaios, kabuki και trelele.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.