Αναζήτηση στην Κοινότητα

Μέχρι χτες το πρωί είχα την εντύπωση ότι είχαμε παρουσίαση για τον Paszkiewicz, ίσως γιατί τον αναφέρουμε αρκετά συχνά. Αλλά τελικά δεν... οπότε ήρθε η ώρα! Ο Douglas Paszkiewicz λοιπόν, που οι περισσότεροι τον είδαμε και συμπαθήσαμε στο comicdom '12, έχει μια τάση να μη δίνει βιογραφικό, πέρα από την ιδιότητά του ως δημιουργός κόμικς, οπότε χρειάστηκε να ανατρέξω σε συνεντεύξεις του και σε διάφορα σκόρπια πράγματα στο ίντερνετ για να βρω λίγες πληροφορίες παραπάνω. Γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου κάπου μες στη δεκαετία του 70, πιθανότατα πολωνική καταγωγής, πιθανότατα γεννημένος στην πόλη Milwaukee του Wisconsin... (όποιος βρει στοιχεία συμληρώνει, εννοείται!) Αν και του άρεσε να σκιτσάρει στην εφηβεία του, δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που ονειρεύονταν από μικροί να γίνουν δημιουργοί κόμικ. Το χιούμορ όμως (διάχυτο στα κόμικς του) ήταν το πεδίο που δραστηριοποιήθηκε από πολύ μικρή ηλικία, καθώς ξεκίνησε να κάνει stand up comedy στα 16 του χρόνια! Δυστυχώς δεν τα κατάφερε τόσο καλά όσο θα ήθελε (δυνατό κείμενο μεν, κακή σκηνική παρουσία δε) και τα παράτησε γύρω στα 20κάτι. Σκέφτηκε για λίγο να πιάσει μια "κανονική" δουλειά, αλλά η ανάγκη του για δημιουργική διέξοδο τον έστρεψε στα κόμικς στα 22-23 του χρόνια. Το πρωτο κόμικ στο οποίο συμμετείχε ηταν το crime κόμικ Harvest moon, μια αυτοέκδοση τριών ατόμων, που δεν πήγε καλά. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το δικό του προσωπικό κόμικ, το Arsenic Lullaby (γνωστό σε μας Δηλητηριώδες Νανούρισμα, εκδόσεις Jemma). Δεν ήταν εύκολη υπόθεση όμως... το να διαθέτει κανείς χιούμορ και να ψάχνει πεδίο να το διοχετεύσει είναι ένα θέμα, το να μπορεί να το αποδώσει σωστά σε κόμικ, είναι άλλο, εξίσου δύσκολο, ίσως και περισσότερο. Οπότε ψάχτηκε. και ψάχτηκε πολύ. Διάβασε Kirby, Cole κλπ για το πως λειτουργούν τα καρέ, τη σκηνοθεσία τους, τεχνικές σκίτσου κ.α. Πειραματίστηκε, ξόδεψε μπόλικο χρόνο και χαρτι σε δοκιμές... Τελικά έβγαλε όμως αποτέλεσμα. Κι αυτό που τον ενδιέφερε κυρίως ήταν να βγάλει πρωτότυπο αποτέλεσμα. Και αυτό ήταν... αιρετικό, κάφρικο, έξυπνο, σατιρικό, αθυρόστομο! Ένα κόμικ που να αποδομεί τα ταμπου παντός είδους... Ή σχεδόν...σε μια συνέντευξή του λέει ότι με τα μόνα θέματα που δε θα καταπιαστεί είναι η θρησκεία, η πολιτική και το σεξ. Γιατί, για τα πρώτα δύο, πολλοί είναι αυτοί που αγοράζουν ένα βιβλίο λόγω πεποιθήσεων, ανεξάρτητα να τους αρέσει το περιεχόμενο. Για το τρίτο, οι περισσότεροι αγοράζουν ένα κόμικ για να πάρουν μάτι. Αυτός λέει, θέλει να παίρνουν τα βιβλία του καθαρά γιατί γουστάρουν αυτό που είναι. Την χωρίς όρια σατιρα. Γενικά σπάνια παραδέχεται ότι γουστάρει κι άλλα κόμικς εκτός από τα δικά του, αλλά σε κάποια φάση αναφέρει ότι γούσταρε πολύ τον Plasticman του Jack Cole, το Reid Fleming: World’s Toughest Milkman του David Bosewell και το New Avengers του Lienel Yu. Σε γενικές γραμμές πάντως βαριέται τα υπερηρωικά και αντιπαθεί τον David Mack. Εκτός από το δηλητηριώδες νανούρισμα, συνεργάζεται με το Mad, έχει δουλέψει στην image comics και έχει δημοσιεύσει δουλειά του και στο too much coffe man magazine. Τον τελευταίο καιρό ασχολείται και με animation του Arsenic Lullaby κι έχει βγάλει ήδη ένα dvd. στην ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από το Γκραν Γκινιόλ της Jemma και κατόπιν από τους 2 τόμους Δηλητηριώδες νανούρισμα που εξέδωσε. Ήρθε ως καλεσμένος στο Comicdom 2012 και στιγμιοτυπα της επίσκεψής του εξιστορούνται στο τόπικ για την ελληνική έκδοση του κόμικ του. γενικά, εκτός από το έργο του (που το γουστάρω πολύ), έχει ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, μπλογκ και σελίδα fb και συμπαθεί πολύ το ελληνικό κοινό, του άρεσε το comicdom con όπως επίσης θεωρεί ελπιδοφόρους τους έλληνες δημιουργούς, ερασιτέχνες και μη. έχει προταθεί για harvey & eisner award 2009.