Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πρόκειται για μία δουλειά, επιμελημένη από την Δήμητρα Νικολαΐδη, η οποία μας έρχεται με την μορφή αυτοέκδοσης. Το χρονικό πλαίσιο του σεναρίου είναι ο Μεσαίωνας κι ο τόπος είναι ένα παραμυθένιο βασίλειο, στο οποίο όλοι είναι ευτυχισμένοι και δεν λείπει τίποτα από κανέναν. Αυτή την ησυχία κι ευημερία, θα ταράξει ένας αιμοβόρος δαίμονας, ο οποίος προκαλεί πολλές καταστροφές. Ένα πριγκιπόπουλο, λοιπόν, αποφασίζει να τον αντιμετωπίσει σε μία μάχη σώμα με σώμα, αλλά δυστυχώς ηττάται… Ο δαίμονας, τότε “γλυκαίνεται” στο βασιλικό αίμα και τους ανακοινώνει πως αν δεν τον ταΐζουν, κάθε τόσο, ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας, θα καταστρέψει ολόκληρο το βασίλειο! Η μακάβρια συμφωνία κλείνει, οι άρχοντες κλειδώνονται στο παλάτι για να μην βλέπουν το τέλος των απογόνων τους και οι υφάντρες πλέκουν το πέπλο για την θυσία. Μία από αυτές τις υφάντρες, η Μελυσίνη, θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο, αποζητώντας διακαώς να ξεφύγει από τα δεσμά της και να ελευθερωθεί από αυτή της την υποχρέωση. Ο δρόμος της, λοιπόν, θα την οδηγήσει στο παλιό παλάτι, εκεί όπου κείτεται το σκήνωμα του πρώτου πρίγκιπα που θυσιάστηκε… Ομολογώ ότι οι πρώτες σελίδες έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο να μου εξάψουν το ενδιαφέρον. Η Νικολαΐδη έχει καταθέσει μεγάλα ποσά φαντασίας κι έχει “χτίσει” μία όμορφη υπόθεση, που μπαίνει κατευθείαν στο ζητούμενο, χωρίς να χρονοτριβεί, αλλά ούτε και να βιάζεται. Εύσημα θα πρέπει να δώσουμε στον κεντρικό χαρακτήρα της ιστορίας, τον οποίο θα τον χαρακτηρίζαμε “σφιχτοδεμένο” και με δυναμική προσωπικότητα, ένα γεγονός σπάνιο για τον ρόλο της γυναίκας, χαμηλής τάξης, σε τέτοιους καιρούς… Δυστυχώς έχω παράπονα από την διαχείριση της πλοκής, από την μέση και μετά. Ένιωσα ότι δημιουργείται μία “κοιλιά” και σε αρκετά σημεία η σκηνοθεσία και οι εναλλαγές των σκηνών με μπέρδεψαν. Το παραμύθι μπλέκεται άτσαλα με το μεταφυσικό στοιχείο και βγάζουν ένα αποτέλεσμα, σίγουρα όχι κατάλληλο των προσδοκιών που είχα χτίσει διαβάζοντας την αρχή. Παραδέχομαι, πάντως, ότι η πλοκή περιέχει το απαραίτητο μυστήριο, που αφήνει θετικές υποσχέσεις για την συνέχεια. Βλέπετε, μιλάμε για το Α’ μέρος. Εν κατακλείδι, προτείνεται στους φανατικούς παρόμοιας θεματολογίας ιστοριών. Σχεδιαστικά μου άρεσε σε μεγάλο βαθμό. Τα καρέ αποτυπώνονται καθαρά, χωρίς όμως, να στερούνται του ρεαλιστικού στοιχείου, με περισσότερη μαεστρία να έχει κατατεθεί στην απόδοση των χαρακτήρων, οι οποίοι εμφανίζουν φυσικές κινήσεις και περιγράφουν άψογα μία ευρεία γκάμα συναισθημάτων. Ικανοποιημένος δηλώνω κι από τον χρωματισμό. Αν και θα τον ήθελα έναν τόνο πιο φωτεινό (όπου χρειάζεται), εντούτοις έχουμε μία παλέτα, που αποτελείται από “γλυκά” χρώματα που δένουν όμορφα με το σχέδιο. Η έκδοση είναι μικροκαμωμένη, αλλά έχει πολυτέλεια. Η κόλληση στην ράχη φαίνεται να είναι στιβαρή, ενώ το γυαλιστερό χαρτί αποτυπώνει τέλεια το σχέδιο. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει, εκτός από τους λογαριασμούς της δημιουργού στα social media. Ευχαριστούμε τον φίλο @ nikos99 για την παραχώρηση του κόμικ.

Η τρίτη δουλειά της Δήμητρας Νικολαΐδη μετά το Guess και το Στα βαθιά ρέματα, βρίσκει την δημιουργό να καταπιάνεται με μια κοινωνική ιστορία εσχατολογικής φαντασίας. Η γη έχει γίνει εχθρός του ανθρώπου, καταστρέφοντας ότι ζωντανό και στην μέση όλου του χαμού, βρίσκονται δύο κορίτσια που βιώνουν την δικιά τους περίεργη ενηλικίωση. Η αλήθεια είναι όμως πως δεν βρήκα την ανάπτυξη της ιστορίας στρωτή. Αν και κατάλαβα τελικά τι έγινε, οι χρονικές μετατοπίσεις ήταν απότομες και οι μηχανισμοί της πλοκής έδειχναν να βασίζονται καθαρά στις συναισθηματικές μεταπτώσεις των χαρακτήρων, καθιστώντας δύσκολη την παρακολούθηση της εξέλιξης της ιστορίας. Τουλάχιστον σχεδιαστικά η δημιουργός δείχνει να έχει κάνει άλλο ένα βήμα παραπέρα. Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν στο κοντινό μέλλον την δούμε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό, μιας και το στυλ της κάλλιστα θα ταίριαζε με κάποια indie κυκλοφορία από Boom & Image. Σελίδες δείγμα. Θα βρείτε το κόμικ και στην βιβλιοθήκη της ΛΕΦΙΚ.

Ονομαστική Τιμή: 5 ευρώ Ένα ακόμα φανζίν που είδαμε στο φετινό Comicdom. Όπως τα περισσότερα, έτσι κι αυτό αφηγείται μια ιστορία του φανταστικού, που λειτουργεί ως αφήγηση για την ενηλικίωση και τη συνειδητοποίηση (ή τουλάχιστον, αυτή είναι μία από τις πιθανές αναγνώσεις). Δεν είναι μια ιστορία που δεν έχουμε ξαξαναδιαβάσει σε διάφορες παραλλαγές, αλλά σίγουρα δίνεται με ευχάριστο τρόπο. Ωραία αφήγηση χωρίς πολλή φλυαρία και αχρείαστες επεξηγήσεις. αρκετή φαντασία, ολοκληρωμένη ιστορία, καλό σχέδιο σε στιλ μάνγκα, πολύ ωραίοι χρωματισμοί, μόνο καλά λόγια έχω να πω. Επιπλέον, η έκδοση είναι πολύ καλή, τα χρώματα πολύ ζωντανά και το φανζίν χορταστικό, αφού έχει 52 σελίδες. Παραθέτω μια σελίδα από το κόμικ και εύχομαι ολόψυχα να δούμε σύντομα κάτι ακόμα από τη δημιουργό.

Η δεύτερη προσπάθεια της Δήμητρα Νικολαΐδη, μετά το εξαιρετικό Guess! εμφανίστηκε στο Comicdom του 2018. Το συγκεκριμένο κόμικ κινείται σε διαφορετικό σεναριακό ύφος, αφού τα φαντασιακά στοιχεία υποχωρούν, χωρίς όμως να εκλείψουν και δίνουν τη θέση τους σε μια εκ πρώτης όψεως ρεαλιστική αφήγηση. Ηρωίδα της ιστορίας είναι η Αθηνά, χορεύτρια, η οποία δεν ικανοποιείται πλέον από την τέχνη της και επιστρέφει στο χωριό της γιαγιάς της προσπαθώντας να βρει τον εαυτό της σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Καταλαβαίνετε ότι δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει σε σεναριακό επίπεδο, αλλά το σχέδιο της Νικολαϊδη, καθώς και τα χρώματα είναι πραγματικά υπέροχα. Θεωρώ ότι αξίζει την προσοχή σας, αν και δεν με ενθουσίασε τόσο όσο η προηγούμενη δουλειά της - απουσίαζε εξάλλου και το στοιχείο της έκπληξης. Πιστεύω πάντως, ότι η προσπάθεια διαφοροποίησης από το ντεμπούτο της είναι αξιοσημείωτη και δείχνει ότι η καλλιτέχνις επιθυμεί να εξελιχθεί. Παραθέτω ένα δείγμα από το κόμικ Μια σύντομη αναφορά στο κόμικ, μπορείτε να βρείτε σε αυτό το άρθρο. Κατά τη γνώμη μου, η Νικολαΐδη είναι μια δημιουργός, την οποία αξίζει να παρακολουθούμε