Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ο Hatlo επί σειρά ετών μέσα από τα κόμικς έπαιρνε την εκδίκησή του από όσους δυσκόλευαν τη ζωή του και τη ζωή όλων μας. Λένε πως η πιο μεγάλη αρετή είναι η ικανότητα της αυτοκριτικής και η πιο οδυνηρή και λυτρωτική συνάμα εκδοχή της, ο αυτοσαρκασμός. Στη σειρά «The Hatlo Inferno», που δημοσιευόταν από το 1953 ώς το 1958, ο Jimmy Hatlo (1897-1963) άσκησε σκληρή και χιουμοριστική κριτική σε όλους και όλες μα κράτησε τη σκληρότερη για τον εαυτό του. Με πρώτη ύλη την «Κόλαση» από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη και προσαρμόζοντάς την καταλλήλως, ο Hatlo επί σειρά ετών έπαιρνε την εκδίκησή του από όσους δυσκόλευαν τη ζωή του και τη ζωή όλων μας. Δεν χρησιμοποιούσε καμία μορφή βίας, ούτε σωματικής ούτε λεκτικής, ήταν ένας αξιοσέβαστος, μειλίχιος και αγαπητός σε όλους σκιτσογράφος. Έδειχνε απλώς με τα κόμικς του τα φρικτά βασανιστήρια στα οποία (πρέπει να) υποβάλλονται στην Κόλαση όλοι όσοι μας «πρήζουν το συκώτι» αλλά οι κοινωνικές συμβάσεις και οι νόμοι μάς επιβάλουν να τους ανεχτούμε. Στα κόμικς του Hatlo διάβολοι θα γυρίζουν αιώνια στη σούβλα όσους διαμαρτύρονται στον σερβιτόρο ότι το κρέας τους δεν είναι καλά ψημένο. Όσοι δεν έχουν παιδιά αλλά έχουν πάντα να σου δώσουν μια συμβουλή για τα παιδιά σου θα μπουν σε ένα αμάξι με είκοσι διαβολάκια και θα γυρνούν στα στενά της Κόλασης χωρίς δυνατότητα διαφυγής. Όσοι πατάνε την κόρνα σε νανοδευτερόλεπτα από το άναμμα του πράσινου φαναριού θα είναι δεμένοι κάτω από τεράστιους προβολείς και πελώριες κόρνες θα βαράνε δίπλα στα αυτιά τους. Χωρίς καμιά προφύλαξη θα αφεθούν δίπλα σε ένα ηφαίστειο που εκρήγνυται όσοι έχουν ομπρέλα αλλά επιλέγουν να περπατούν κάτω από τα υπόστεγα σπρώχνοντας στη βροχή αυτούς που δεν έχουν. Οι νοσοκόμες που σε ξυπνούν στις 5 τα ξημερώματα, σε τσιμπάνε και σε σκουντάνε πέρα-δώθε θα τρυπιούνται με τεράστιες ενέσεις από το πρωί ως το βράδυ. Και τέλος, ο ίδιος ο Jimmy Hatlo θα είναι δεμένος και υποχρεωμένος να διαβάζει ως την αιωνιότητα τα κόμικς που ο ίδιος δημιούργησε. Και το σχετικό link...