Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'βύρων απτόσογλου'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. KILLMATH

    Ο ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ

    Το 1952, και αφού η επιτυχία του «ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ» ήταν τεράστια, είχαν κυκλοφορήσει παράλληλα και 2 τεύχη σε μικρό τιραζ με εικονογραφημένες περιπέτειες των ηρώων της σειράς με τίτλο «Ο ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ». Το σενάριο ήταν του Στέλιου Ανεμοδούρα, ενώ η εξαιρετική εικονογράφηση ήταν του Βύρωνα Απτόσογλου . Τα δυο αυτά τεύχη ίσως να είναι και τα πρώτα ελληνικά εικονογραφημένα με θέμα την επιστημονική φαντασία. Το πρώτο τεύχος περιείχε την εικονογραφημένη περιπέτεια του Υπερανθρωπου «ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ» και την ιστορία σε κείμενο με τίτλο «Ο ΚΟΝΤΟΣΤΟΥΠΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ». Το δεύτερο τεύχος ήταν εξ ‘ολοκλήρου εικονογραφημένο και περιείχε την ιστορία «Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ». Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι τα τεύχη αυτά συμπλήρωναν και τον 3ο τόμο της σειράς «ΤΑΡΓΚΑ» του ιδίου εκδότη. Ακολουθούν μερικές εσωτερικές του σελίδες του τευχους 2 ως δείγμα της εικονογράφησης Σκαναρισμένο και διαθέσιμο για ανάγνωση ΕΔΩ. Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από τα βιβλία: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΟΜΙΚΣ – Κ.ΚΑΣΣΗΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ- ΒΙΒΛΙΟ - Δ.ΧΑΝΟΥ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ – Γ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ/Γ.ΒΛΑΧΟΣ/Ν.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
  2. Με αφορμή την έκθεση για τη συμπλήρωση 70 ετών από την πρώτη περιπέτεια του Στέλιου Ανεμοδουρά, το «Κ» σκαλίζει την ιστορία των θρυλικών εκδόσεων. Τέτοιες μέρες του 1953 εμφανίζεται στα πρακτορεία Τύπου και στα περίπτερα της χώρας το πρώτο τεύχος με μια ιστορία με τίτλο Ελεύθερος σκλάβος. Είναι η αρχή μιας πορείας 15 ετών που χάρισε στον Μικρό Ήρωα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά των Ελλήνων αναγνωστών. Σήμερα, μετά 70 χρόνια, οι τωρινές εκδόσεις Μικρός Ήρως τιμούν την κληρονομιά του Στέλιου Ανεμοδουρά με μια έκθεση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με τη συμμετοχή 45 νέων και διακεκριμένων καλλιτεχνών που δημιούργησαν επί τούτω ένα μονοσέλιδο έργο εμπνευσμένο από τις περιπέτειες του Μικρού Ήρωα. Στο πλαίσιο της έκθεσης θα κυκλοφορήσει επίσης ένα λεύκωμα με πληροφορίες, δηλώσεις επώνυμων αναγνωστών και αδημοσίευτο υλικό. Από το 1953 λοιπόν μέχρι το 1968, με εβδομαδιαίες πωλήσεις στα 15.000 φύλλα (χώρια η παραναγνωσιμότητα), 798 τεύχη που «στρογγυλοποιήθηκαν» με δύο ανέκδοτα έργα το 1995, 25.536 σελίδες με τις περιπέτειες του «Παιδιού-Φάντασμα» Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του Σπίθα ενάντια στους Γερμανούς. Φρέσκος διάλογος που «κουμπώνει» σε κάθε ήρωα, λιτή και κατανοητή γλώσσα μακριά από «ξύλινους» πατριωτισμούς αρκούσαν για να συνεπάρουν αναγνώστες από διαφορετικές γενιές, ενώ οι εικονογραφήσεις του Βύρωνα Απτόσογλου ενίσχυσαν τη βαρύτητα των ιστοριών και οι χαρακτήρες του μεταφέρθηκαν στο θέατρο και ενέπνευσαν τραγουδοποιούς. Η Στέλλα Στεργίου φαντάστηκε τους τρεις ήρωες χαλαρούς. Σε αντίθεση με τις διαδοχικές εικόνες και τα κειμενικά συννεφάκια των κόμικς, στον Μικρό Ήρωα συναντούσε κανείς πυκνό κείμενο που συνδυαζόταν με τις εικονογραφήσεις. «Φαντάζομαι πως στο βάθος της καρδιάς του ο κυρ Στέλιος θα ήθελε πολύ να ήταν κόμικ ο Μικρός Ήρως, για να μιμηθεί τους Αμερικανούς, αλλά δεν νομίζω ότι γινόταν. Είχε πολλή δράση και χρειαζόταν ήδη μεγάλη μαστοριά για να κυκλοφορήσει σε στιλ “κλασικών εικονογραφημένων”», μας λέει ο γνωστός εικονογράφος Αλέκος Παπαδάτος που συμμετέχει στην έκθεση. «Στα μάτια των παιδιών ο Μικρός Ήρως ήταν κάτι πάρα πολύ σύγχρονο, κάτι πάρα πολύ φρέσκο. Ήταν ένα περιοδικό που κόμιζε μια καινούργια αισθητική νοοτροπία, η οποία όφειλε πολλά στο αμερικανικό παλπ από συγγραφική και εικονογραφική πλευρά», αναφέρει ο Νίκος Φιλιππαίος, ακαδημαϊκός και ερευνητής πάνω στα λαϊκά αναγνώσματα, σε συνέντευξη που έδωσε στον Νικόλα Ζηργάνο για τους σκοπούς της έκθεσης. «Απευθυνόταν καθαρά σε παιδιά και εφήβους, ενώ η θεματολογία του ήταν κατά κάποιον τρόπο ψευδοϊστορική, παρουσιάζοντας μια ομάδα τριών παιδιών η οποία πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών». Έργο του Κώστα Παντούλα, εμπνευσμένο από τα εξώφυλλα του Βύρωνα Απτόσογλου. Γιώργος, Σπίθας, Κατερίνα Στο εξώφυλλο εκείνου του πρώτου τεύχους βλέπουμε τον Γιώργο Θαλάσση να ακινητοποιεί με μια ιαπωνική λαβή έναν Γερμανό στρατιώτη που ετοιμάζεται να μαστιγώσει μια νεαρή γυναίκα και το παιδί της. «Είναι νύχτα. Μια ξάστερη, γλυκειά ανοιξιάτικη νύχτα. […] Μα οι κάτοικοι της Αθήνας δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους. Ξέρουν ότι μέσα στη γλυκειά νύχτα παραμονεύει ο θάνατος. Δεν είναι ελεύθεροι! Είναι σκλάβοι που στενάζουν κάτω από την μπόττα του σκληρού Γερμανού και το μαστίγιο του νικημένου Ιταλού». Οι Γερμανοί κυνηγούν και πυροβολούν έναν Έλληνα πράκτορα και ένα νεαρό παιδί «δώδεκα ή δεκατριών χρονών, με μαύρα μαλλιά, γεροδεμένο σώμα και πονηρό προσωπάκι», που γνωρίζει ξένες γλώσσες και πολεμικές λαβές και καλείται να φέρει εις πέρας την τελευταία του επιθυμία: να αποκτήσει έναν κατάλογο με ονόματα Ελλήνων αντιστασιακών που βρίσκεται στα χέρια ενός ταγματάρχη των Ες-Ες. Έτσι συστήνει τον Γιώργο Θαλάσση ο Στέλιος Ανεμοδουράς ή μάλλον ο «Θάνος Αστρίτης», όπως υπογράφει στο τέλος κάθε ιστορίας. «Κατά έναν τρόπο, ο Γιώργος Θαλάσσης συνδυάζει την ιδανικότερη εικόνα ενός Ελληνόπουλου της Κατοχής που είναι ατρόμητο, δίνει τη ζωή του για την πατρίδα», αναφέρει ο Στέλιος Ανεμοδουράς το 1984 σε αδημοσίευτη συνέντευξη που συμπεριλαμβάνεται στο επετειακό λεύκωμα που επιμελήθηκε ο Γ. Βλάχος. «Τα αισθήματά του είναι ευγενέστατα, ακόμη και τον χειρότερο εχθρό του, τον πιο κακούργο, όταν τον έχει στα χέρια του, δεν τον αγγίζει, δεν τον χτυπά και βέβαια, δεν τον σκοτώνει ποτέ. […] Γενικά, ήταν ένας ήρως που ήταν πάνω σε ένα πολύ υψηλό βάθρο για τα παιδιά εκείνης και της σημερινής εποχής». Στο ίδιο τεύχος γνωρίζουμε και τον Σπίθα, «ένα αιώνια πεινασμένο παιδί» με στρογγυλή μύτη και πλατύ χαμόγελο, ένα αγαθό άτομο και πιστό σύντροφο του Γιώργου Θαλάσση. «Εκείνος στον οποίο βασίστηκε η επιτυχία» του Μικρού Ήρωα, όπως αναφέρει ο δημιουργός του. Για τις εικονογραφήσεις του Μικρού Ήρωα ο Στέλιος Ανεμοδουράς έδινε σκίτσα από αμερικανικά κόμικς στον νεαρό εικονογράφο Βύρωνα Απτόσογλου, για να εμπνευστεί. Στα επόμενα τεύχη συστήνεται η Κατερίνα, το «Κορίτσι-Φάντασμα», που «είχε όλη εκείνη τη δύναμη που έχει μια γυναίκα όταν αγαπά και την πατρίδα της και τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεται». Η υπερβολική συμπάθεια που διακατείχε τη σχέση της με τον Γιώργο Θαλάσση άφηνε πάντοτε υπόνοιες για κάτι ερωτικό. Η Στέλλα Στεργίου, μία από τους εικονογράφους που συμμετέχουν στην έκθεση, εμπνεύστηκε για το έργο της από τα αισθηματικά υπονοούμενα και παρουσίασε τους δύο ήρωες να χαλαρώνουν από μια περιπέτεια και να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο, με την Κατερίνα να δείχνει την αγάπη της αγνά και με βλέμμα ντροπαλό. «Πάντοτε απορούσα αν είναι ή αν δεν είναι ζευγάρι. Καιγόμουν να μάθω», μας λέει. Και δεν είναι η μόνη, καθώς εκείνα τα χρόνια έφταναν στα γραφεία των εκδόσεων γράμματα αναγνωστών που επιθυμούσαν διακαώς να μάθουν για το μέλλον των ηρώων και για το αν παντρεύτηκαν. Πάντως, οι τρεις τους απάρτιζαν μια ακατανίκητη ομάδα που κατατρόπωνε και εξουδετέρωνε αντιπάλους, όπως η Φροϊλάιν Χ, ο Σεϊτάν Αλαμάν, ο Κόρακας, ο Γιαχαμούτο Κοτούλα, ο Τζαναβάρ και άλλοι πολλοί ακόμη. Η Στέλλα γνώρισε τον Μικρό Ήρωα στην εφηβεία της μέσα από σκόρπια τεύχη που ανακάλυψε τυχαία στο πατρικό της. «Ήταν η πρώτη επαφή με κάτι που έμοιαζε ενήλικο», μας λέει. Ο κύριος Στέλιος ο προϊστάμενος Πριν από τον Μικρό Ήρωα, ο Ανεμοδουράς ασχολιόταν με το πρότζεκτ του Υπερανθρώπου, αμερικανικής έμπνευσης, και στο επόμενο βήμα του ήθελε ένα αμιγώς ελληνικό ανάγνωσμα. Όταν μοιράστηκε την ιδέα του άκουσε διάφορες αντιρρήσεις. «Ο συνεταίρος μου τότε αντέδρασε, διότι πίστευε ότι ήταν πολλοί οι γερμανόφιλοι στην Ελλάδα […] και ότι θα μας έδερναν κιόλας γιατί θα γράφαμε εναντίον τους», αναφέρει το ’84. Ωστόσο δεν τον άκουσε. Έσκαψε στις αναμνήσεις του, θυμήθηκε καλαμπούρια και συνεργασίες με κομάντος που προκαλούσαν σαμποτάζ στα γερμανικά μεταγωγικά πλοία στις Κυκλάδες, περιστατικά με συλλαλητήρια Βουλγάρων στη Θεσσαλονίκη που έφτασαν στα αυτιά του και έχτισε αυτές τις ιστορίες με συχνές αλλαγές συναισθημάτων και υπερβολή. «Χωρίς υπερβολή δεν γίνεται τίποτα», συνήθιζε να λέει. Τα τραύματα της Κατοχής και του Εμφυλίου ήταν νωπά στην Ελλάδα του ’50. Στο διχαστικό κλίμα της εποχής, οι ιστορίες του Μικρού Ήρωα εξέπεμπαν ανθρωπιά, θάρρος, αλληλεγγύη για τον καταπιεσμένο και μίσος απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή αυταρχικότητας. «Υπήρχαν οι μνήμες από τη δεκαετία του ’40, οπότε κατά κάποιον τρόπο, ο Μικρός Ήρως θύμιζε στα παιδιά αυτά την παιδική τους ηλικία, αλλά προσπαθούσε λιγάκι να ηρεμήσει τα μετεμφυλιακά πνεύματα, που ήταν πάρα πολύ οξυμένα πολιτικά και κοινωνικά, και να συμφιλιώσει τα παιδιά και τους εφήβους με την τραυματική μνήμη του ’40», συνεχίζει ο κ. Φιλιππαίος. Σκίτσο του Στέλιου Ανεμοδουρά (1917-2000), που υπήρξε η ψυχή και το μυαλό πίσω από τον Μικρό Ήρωα. «Από τον Μικρό Ήρωα πληροφορηθήκαμε ότι μπορεί να υπάρχει ένας κρυμμένος ασύρματος (“εδώ Κάιρο, εδώ Κάιρο”) που συντονίζει τους μαχητές της Δημοκρατίας εναντίον των εισβολέων», λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος στον Νικόλα Ζηργάνο. Ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός είχε γνωρίσει τον Ανεμοδουρά ως προϊστάμενό του την περίοδο που έκανε ελεύθερο ρεπορτάζ στον Ελεύθερο Τύπο το 1963. «Αισθάνθηκα μεγάλη συγκίνηση. Εγώ, ο νεαρός συντάκτης, κι ο προϊστάμενός μου να έχουμε περάσει μέσα από ηρωικές καταστάσεις, να έχουμε διασχίσει φλόγες, να έχουμε διαφύγει πυροβολισμών και, αντί να καθόμαστε τώρα σε ένα τραπέζι και να συζητάμε […] πώς θα ειδοποιήσουμε τους Συμμάχους για την επικείμενη προδοσία π.χ. […] με έστελνε ο κύριος Στέλιος, παραδείγματος χάριν, να φέρω στοιχεία που να δείχνουν ότι παρανόμως η πεθερά του τάδε ενωμοτάρχου κατέχει άδεια περιπτέρου ενώ δεν τη δικαιούται, ή να πάω στο Αστεροσκοπείο Αθηνών να μου εξηγήσουν τι είναι αυτές οι Αλκυονίδες μέρες. Αυτό με έκανε να σεβαστώ ιδιαίτερα αυτόν τον άνθρωπο […]. Ενώ άναψε φλόγες μέσα στις ψυχές των εφήβων για τόσο πολλά χρόνια, ήταν ένας απλός, σεμνός δημοσιογράφος». Πέρα από το έμφυτο ταλέντο της διήγησης των ιστοριών, τους καλοδουλεμένους διαλόγους και τη δημοσιογραφική του ακεραιότητα, το στοιχείο για το οποίο ξεχώριζε ο Ανεμοδουράς ήταν η επαφή του με τα παιδιά. Το πώς έπιανε το πνεύμα και την σπιρτάδα τους και τη μετέφερε στο χαρτί. Διάβαζε στον γιο του τις ιστορίες που έγραφε και, άμα παρατηρούσε πως δεν ανταποκρινόταν στα αστεία του κειμένου, την έγραφε ξανά. «Είχα μια εμπιστοσύνη ότι αυτό το οποίο θα διαβάσει ένα παιδί και θα του αρέσει, θα αρέσει σε όλα τα παιδιά». Ακόμα και στα παιδιά πέρα από τη γενιά στην οποία αρχικά απευθυνόταν. Στιγμιότυπο από τις διακοπές του Στέλιου Ανεμοδουρά και της συζύγου του, Κατερίνας, στη Ρώμη. «Όπου κι αν είσαι, θα ’χεις γεράσει» Τη δεκαετία του ’80, ο πατέρας του Φοίβου Δεληβοριά μιλούσε για τον Μικρό Ήρωα σαν να ήταν το «ιερό δισκοπότηρο», θυμάται ο ίδιος στη συνέντευξη που έδωσε για την επέτειο. «Το ’87 λοιπόν, προς μεγάλη χαρά του πατέρα μου, βγαίνουν πάλι σε ανατυπώσεις τα τευχίδια του Μικρού Ήρωα σε τόμους σε εξαιρετικές εκδόσεις, και εγώ λαχταράω να τα πάρω και γίνομαι φανατικότερος του πατέρα μου. Ο πατέρας μου διάβασε δυο τρία για να θυμηθεί πώς ήταν, μπήκα κι εγώ όμως πολύ στο παιχνίδι και θυμάμαι ότι ένα ολόκληρο καλοκαίρι, στη Νέα Μάκρη όπου παραθερίζαμε, αδημονούσα και εγώ και οι φίλοι μου, παρότι ήμασταν άλλης κουλτούρας και άλλης γενιάς, για να βγει ο επόμενος τόμος», θυμάται ο Δεληβοριάς, που θεωρεί ότι οι περιπέτειες εκείνες τον διαμόρφωσαν κατά την εφηβεία του. Εικονογράφηση του Θανάση Καραμπάλιου, που συμμετέχει στην έκθεση για τον Μικρό Ήρωα. Εκτός από τις ιστορίες του Ανεμοδουρά, μεγάλο ρόλο έπαιξε και ο Μικρός Ήρωας του Λουκιανού Κηλαηδόνη, ένα τραγούδι του 1976 που γράφτηκε για τις ανάγκες της παράστασης του Ελεύθερου Θεάτρου Το τραμ το τελευταίο, με θέμα την παιδική ηλικία των πρωταγωνιστών. «Το αγαπούσε πάρα πολύ αυτό το τραγούδι ο Λουκιανός», λέει για τους σκοπούς της έκθεσης η κόρη του, Μαρία Κηλαηδόνη. «Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι το έλεγε πάντα ως ανκόρ […], το τελευταίο τραγούδι που έλεγε πριν τελειώσει η βραδιά στις μεγάλες συναυλίες του, κι ο κόσμος σηκωνόταν και ερχόταν μπροστά και γινόταν κάτι πολύ μεγάλο, ένας ωραίος χαμός». Οι στίχοι του Κηλαηδόνη είχαν αγγίξει πολλούς αναγνώστες του Μικρού Ήρωα, έφερναν στον νου κάτι νοσταλγικό, καθώς είχαν περάσει οκτώ χρόνια από την τελευταία έκδοση. «Έχει μια απλότητα ο στίχος του, που με δυο τρεις λέξεις νομίζεις ότι έγραψε το πιο εύκολο τραγούδι του κόσμου. Δεν είναι έτσι όμως. Η εικονοποιία του είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη και πάρα πολύ απλή, αλλά έχει πάρα πολύ αίσθημα από πίσω και γι’ αυτό πάρα πολλά στάδια ανάγνωσης. Νομίζω ότι αυτό έχει και η λαϊκή παιδική λογοτεχνία του Ανεμοδουρά», επισημαίνει ο Δεληβοριάς. Ο Αλέκος Παπαδάτος εμπνεύστηκε το σχέδιό του από τον κωμικό χαρακτήρα του Σπίθα. Τις επανεκδόσεις ακολούθησαν οι θεατρικές μεταφορές, με την πιο πρόσφατη στο ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη τη σεζόν 2012-13, με 17.515 θεατές να έχουν παρακολουθήσει τις 90 παραστάσεις. Ο Αλέκος Παπαδάτος δεν ξεχνάει την απόπειρα μεταφοράς των περιπετειών της θρυλικής τριάδας σε animation μεγάλου μήκους. «Τη δεύτερη φορά που ζητήσαμε χρηματοδότηση, μας πρότειναν από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου να κάνουμε τον Γ. Θαλάσση οικολόγο-ακτιβιστή που πολεμάει τους κακούς καπιταλιστές. Ευτυχώς που δεν έγινε ποτέ αυτή η ταινία». Μάλλον για κάποιον λόγο γίνονται όλα. Ο Μικρός Ήρως μπορεί να μην έγινε ταινία μεγάλου μήκους ή κινούμενο σχέδιο, αλλά οι εκδόσεις που φέρουν το όνομά του και η προσπάθεια του Λεωκράτη Ανεμοδουρά, οι συλλεκτικοί τόμοι, η έκθεση για τα 70 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία και οι ενέργειες γύρω από αυτήν διαψεύδουν τον Κηλαηδόνη. «Όπου κι αν είσαι, θα ’χεις γεράσει / μικρέ μου ήρωα, Γιώργο Θαλάσση». Ο Μικρός Ήρως δεν γερνάει ούτε στα εβδομήντα του ούτε και στα εκατό του χρόνια. INFO Η έκθεση για τα 70 χρόνια του Μικρού Ήρωα θα φιλοξενηθεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από τις 21 μέχρι τις 28/02, καθημερινά, 6-10 μ.μ., Πειραιώς 206, Ταύρος, mcf.gr Και το σχετικό link...
  3. thaddeus tripp

    ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ

    Τον Δεκέμβριο του 1953 ο Κ.Φιλιππίδης κυκλοφόρησε μια εβδομαδιαία σειρά περιπετειών με τίτλο «ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ». Η εικονογράφησή του στο εξώφυλλο και στις εσωτερικές σελίδες είχε γίνει από τον Βύρωνα Απτόσογλου (Βyron) Κεντρικός χαρακτήρας, ο γνωστός από το περιοδικό «ΜΑΣΚΑ», ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ σε αυτοτελείς ιστορίες γεμάτες δράση και περιπέτεια στις οποίες θριαμβεύει η φιλοπατρία, η εξυπνάδα , η παλικάρια και η αυτοθυσία. Οι ιστορίες διαδραματίζονται στην κατεχομένη Ελλάδα και στηρίζονται σε αληθινά , πραγματικά και αδιάσειστα γεγονότα που συνέβησαν κατά την διάρκεια της κατοχής!! Σύμφωνα με τον Χανό, η σειρά κυκλοφορούσε σε εβδομαδιαία βάση κάθε Τρίτη, και δημοσιεύθηκαν δώδεκα (12) τεύχη, τα οποία είναι ιδιαίτερα σπάνια στις μέρες μας. Η σειρά ωστόσο, συνεχίστηκε να δημοσιεύεται, μετονομαζόμενη σε «ΖΟΡΡΟ: Ο ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ» για τουλάχιστον 5 τεύχη ακόμα, το κάθε ένα από τα οποία περιείχε μια περιπέτεια του ΖΟΡΡΟ και μια του ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΥ. Όπως και σε όλες τις ανάλογες εκδόσεις της εποχής, στο οπισθόφυλλο δημοσιευόταν μία σειρά κόμικς. ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟΣ ΜΠΟΝΑΜΑΣ ΟΙ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΦΩΤΙΑ ΑΠ΄ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΤΩΝ ΒΕΔΟΥΪΝΩΝ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΣΑΤΑΝΑΣ ΝΥΧΤΑ ΤΡΟΜΟΥ ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΣΕΛΑΣ ΤΟ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΝΙΚΗ ΑΠ’ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Στο τεύχος 12 προαναγγέλεται η μετονομασία του περιοδικού σε Ζορό και η ταυτόχρονη δημοσίευση ιστοιών του Πιτσιρίκου με τον Ζορό Παραθέτω και μια διαφημιστική επιστολή που κυκλοφόρησε ο Ηλ.Μπακόπουλος για να αναγγείλει την έκδοση του περιοδικού. Τα εξώφυλλα είναι από τόμο ιδιωτικής βιβλιοδεσίας και ως εκ τούτου η ποιότητα των σκαναρισμάτων κακή. Όμως, τα ανεβάζω έως ότου να βρεθούν σε καλύτερη ποιότητα λόγω της σπανιότητας του περιοδικού.
  4. albert

    Ο ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ

    Ο Βύρων Απτόσογλου (γνωστός και ως "Byron", Κωνσταντινούπολη, Τουρκία, 1923 - 26 Σεπτεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας σχεδιαστής και εικονογράφος του οποίου δουλειές περιέχονται σε κάθε είδους έντυπο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα. Απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, εργάσθηκε ως ζωγράφος και γλύπτης αλλά έγινε πασίγνωστος ως καλλιτέχνης εικονογραφημένων εκδόσεων και θεωρείται από τους πρωτεργάτες του ελληνικού κόμικς. Ξεκίνησε να εργάζεται ως εικονογράφος με την έναρξη της δεκαετίας του '50 και συνεργάσθηκε στενά με τον εκδότη Στέλιο Ανεμοδουρά δημιουργώντας τον "Υπεράνθρωπο", ένα χαρακτήρα βασισμένο στα Αμερικανικά πρότυπα των υπερηρώων. Τρία χρόνια μετά (1953) η εντατική συνεργασία τους προσέφερε το εβδομαδιαίο περιοδικό ανάγνωσμα "Μικρός Ήρως" του οποίου η έκδοση διήρκεσε έως και το 1968, ενώ την επόμενη τριετία η ιστορία μεταφέρθηκε σε 15μερο έντυπο πλήρους εικονογράφησης (κόμικς), στο οποίο ο Απτόσογλου ήταν πάλι ο κύριος σχεδιαστής. Τη δεκαετία του 80 (1984) ο Απτόσογλου ίδρυσε τις εκδόσεις "Βύρων" μέσω των οποίων κυκλοφόρησε τον Εικονογραφημένο Καραγκιόζη με δικά του σχέδια και σενάριο. Εντοπίζουμε-μεσω διαδυκτιακής αναζητησης- πιστωμενα στην σειρα: Εικογραφημενος Καραγκίοζης μόλις τεσσερα τεύχη (Ο Καραγκίόζης Κατάσκοπος,Ο Καραγκιόζης προξενητής,Ο Καραγκιόζης μάγερας,και προαναγγέλεται στο οπισθόφυλλο του 2ου τευχους "Ο Καραγκιόζης στο πλανήτη Άρη") Φυσικά δεν ειναι η πρωτη φορα που ο Β.Απτοσόγλου εικονογραφεί Καραγκιόζη,μιας και μολις στο τελη της δεκαετιας του 60' (1968),μεσα απο τις σελιδες του 15νθημερου περιοδικού "Πεπιτο" των εκδόσεων Ανεμοδουρά αφιερωνει την υλοποιηση μιας ιδεας του ιδιου του Στ.Ανεμοδουρα που συμμετεχει στο σεναριο των ιστοριων και ο Byron εικονογραφει με το χαρισματικό του ύφος.Χωρις να εχω υπόψιν μου ολες τις ιστοριες που κυκλοφορησαν με τα Πεπιτο του 1968 με την αντοιστοιχα Εικονογραφημενα Καραγκιόζης του 1984 δεν θα μου κανει εντυπωση αν εχουμε επανεκτυπωση των ιστοριων ή ακομα και δημοσίευση ανεκδοτου υλικού.. Περισσοτερα στοιχεία για το Πεπίτο Σύντομη περίληψη της υπόθεσης "Ο εικονογραφημένος Καραγκιόζης-Ο προξενητής Νο 2" "Ένα βράδυ ερχεται στην καλύβα του Καραγκιόζη ο Χατζηαβάτης και του προτείνει να ανοίξουν ένα γραφείο συνοικεσίων..ο Καραγκιόζης δέχεται..το ανοίγουν και πρώτος έρχεται ο σιόρ Διονύσης,ακολουθούν ο Μορφονιός,ο Κρητικός,ο Εβραίος, ο Σταύρακας,ένας μεσόκοπος κοιλαράς,μετά έρχεται ένας γεροτσέλιγκάς που θέλει γαμπρό για την κόρη του,τον Μπάρμπα-Γίωργο..που έρχεται και.." Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τευχους
  5. Ξεχάστε τον «Τερματοφύλακα Γιατρό», τον «Ρόι της Ρόβερς» και τον «Ερίκ Καστέλ». To G-Weekend Journal παρουσιάζει την ιστορία του «Γκρέκο», που μεγαλούργησε στη Βραζιλία πριν από 58 χρόνια! Όσοι έζησαν τα παιδικά χρόνια τους στη δεκαετία του '80 και γαλουχήθηκαν με το ποδόσφαιρο, αναμφισβήτητα πέρασαν μια φάση της ζωής τους με τα αγαπημένα τους κόμικς. Ακόμη και σήμερα νοσταλγούν την εποχή που ξεκοκάλιζαν κάθε ιστορία του Τερματοφύλακα-Γιατρού Μπεν Λήπερ, του Ερίκ Καστέλ, αλλά και του Ρόι της Ρόβερς! Οι καλοσχεδιασμένες εικονογραφημένες ιστορίες με τις υπερφυσικές ικανότητες των ηρώων τους, αλλά και το απαραίτητο σασπένς μετέτρεπαν τις ξεθωριασμένες σελίδες σε ένα ποδοσφαιρικό φιλμ που μπορούσε να ιντριγκάρει την φαντασία του αναγνώστη. Ελάχιστοι ωστόσο γνωρίζουν πως υπήρχε εικονογραφημένη ποδοσφαιρική ζωή στα τέλη της δεκαετίας του '50 με μπροστάρη έναν ξεχασμένο σήμερα ήρωα. Τον «Ήρωα των Γηπέδων», ονόματι «Γκρέκο» δηλαδή «Έλληνας». Πρόκειται για εβδομαδιαίο περιοδικό ποδοσφαιρικών περιπετειών που γράφτηκε από τον Γιώργο Μαρμαρίδη, εικονογραφήθηκε από τον Byron (Βύρων Απτόσογλου) και κυκλοφόρησε σε 72 τεύχη από τον εκδοτικό οίκο «Γενικαί Εκδοτικαί Επιχειρήσεις ΟΕ», από τις 7 Μαΐου του 1959 έως τις 2 Σεπτεμβρίου του 1960. Η δράση εκτυλίσσεται στη Βραζιλία την εποχή που η «σελεσάο» είχε κατακτήσει το 1o Μουντιάλ της ιστορίας της, με τον άστρο του σπουδαίου Πελέ να έχει ήδη αρχίσει να ανατέλλει σε ηλικία μόλις 18 ετών. Κεντρικός ήρωας του κόμικ είναι ένα 17χρονο ελληνόπουλο, ο Κώστας Γεωργίου. Ο πιτσιρικάς έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία, ενώ στα 12 του έχασε και τη μητέρα του. Την κηδεμονία του ανέλαβε ένας θείος του, τον οποίο όμως δεν είδε ποτέ με καλό μάτι ο μικρός Κώστας. Έτσι μια μέρα αποφάσισε να τρυπώσει σε ένα καράβι και ως μούτσος να ταξιδέψει μέχρι το Σάο Πάουλο της Βραζιλίας. Εκεί έκανε διάφορες δουλειές προκειμένου να επιβιώσει, αλλά και να ολοκληρώσει το σχολείο. Το μεγάλο πάθος του όμως ήταν το ποδόσφαιρο! Το ταλέντο του τον βοήθησε να φτάσει στο επίπεδο να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα «Παουλίστα» με την φανέλα της Τόρεντ. Ο νεαρός Έλληνας, χάρη στα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, αναδεικνύεται σαν ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο με την προσωνυμία «Γκρέκο» δηλαδή Έλληνας. Στον «Γκρέκο, τον Ήρωα των Γηπέδων» παρελαύνουν και άλλοι χαρακτήρες. Πρόκειται για τους Σιού (πλήρες όνομα: Ίντσου Να Τιάρα Λαμάτα, που σημαίνει στη γλώσσα του: Ο Γενναίος Αετός με την Τρυφερή Καρδιά), την αγαπημένη του την Άμπυ, που στο τέλος θα γίνει γυναίκα του, τον αδελφό της και συμπαίκτη του στην ομάδα τον Τζέντο, τον Νίνο Ζανίνο, γκαφατζή αστυνομικό υπεύθυνο ασφάλειας της ομάδας, που έχει ως βοηθό ένα πανέξυπνο αστυνομικό μπουλντόγκ, τον "Ναύτη", τον συμπατριώτη του και συμπαίκτη του Νίκο Λυκούρη, που έχει την την προσωνυμία "Βελούδινος" για το εξαιρετικά ισχυρό του σουτ και τον Σιρόκο Μενεστρέλλο, μασέρ της ομάδας, του οποίου οι ταχυδακτυλουργικές ικανότητες και η παροιμιώδης αφηρημάδα του προσθέτουν μιαν ακόμα νότα ευθυμίας κοντά σε αυτή του γκαφατζή αστυνομικού. Ο Γκρέκο μπορεί να θεωρείται ποδοσφαιρικό κόμικ, ωστόσο ο εμπνευστής του, Γιώργος Μαρμαρίδης σε αρκετές περιπτώσεις έδωσε διαστάσεις αστυνομικής δράσης στο ποδοσφαιρικό στοιχείο. Εκτός από τις ελκυστικές ποδοσφαιρικές ιστορίες του «Γκρέκο» υπήρχαν και άλλοι λόγο που κατέστησαν απαραίτητη την αγορά του περιοδικού. Σε κάθε τεύχος συμπεριλαμβάνονταν βιογραφικά δύο γνωστών Ελλήνων παικτών, αλλά και αθλητών στίβου που συνοδεύονταν τα πορτρέτα τους σε χαρτάκια, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις στο οπισθόφυλλο παρουσιάζονταν φωτογραφίες από ελληνικές ομάδες ( Α’, Β’ Εθνικής) αλλά και του εξωτερικού! Είναι χαρακτηριστικό πως οι εθνικές κατηγορίες θεσπίστηκαν την ίδια χρονιά (1959/60). Και το σχετικό link...
  6. tsarouxas

    ΠΟΚΟΠΙΚΟ

    Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1951, ο Νίκος Ρούτσος, παράλληλα με το ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ της Β΄ περιόδου, που ήδη βρισκόταν σε κυκλοφορία από τα μέσα Οκτωβρίου του ίδιου έτους, εκδίδει ένα νέο περιοδικό. Κεντρικός ήρωας, μια γνωστή στους αναγνώστες της εποχής φιγούρα, ο φίλος του Γκαούρ και κυνηγός αγρίων κονίκλων ΠΟΚΟΠΙΚΟ. Κυκλοφορούσε σε εβδομαδιαία βάση, με 20 σελίδες και μικρό σχήμα. Το εξώφυλλο ήταν μαλακό, δίχρωμο και με χαρτί ίδιας ποιότητας με αυτό των εσωτερικών σελίδων. Στο κεντρικό δισέλιδο φιλοξενούσε μια πολύσπαστη φιγούρα ενός από τους ήρωες του ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ (Γκαούρ, Ταρζάν, Ποκοπίκο, Χουχού κλπ) Ενδεικτικά η πρώτη σελίδα και το κεντρικό δισέλιδο του 8ου τεύχους Επίσης μία σελίδα από το ίδιο τεύχος που περιλαμβάνει όλα τα τεύχη της σειράς Ήταν μια εκδοτική προσπάθεια του Ρούτσου που δεν ευδοκίμησε, αφού ο τίτλος είναι σχεδόν άγνωστος και η έκδοση σταμάτησε στο 8ο τεύχος Ολόκληρο το 8ο τεύχος υπάρχει σκαναρισμένο ΕΔΩ
  7. Τον Μάρτιο του 1954, ο Κ.Φιλιππίδης συνέχισε την εβδομαδιαία σειρά περιπετειών «ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ», μετονομαζόμενη σε «ΖΟΡΡΟ – Ο Υπερασπιστής του Νόμου και του Δικαίου». Η νέα αυτή σειρά κυκλοφόρησε σε 5 τεύχη τα οποία είναι σπάνια και δυσεύρετα στις μέρες μας. Το κάθε ένα από αυτά, περιείχε μια περιπέτεια του «ΖΟΡΡΟ» που έγραφε κάποιος με το ψευδώνυμο Λάμπης Σεληναίος, και μια του «ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΥ». Η εικονογράφησή του στο εξώφυλλο και στις εσωτερικές σελίδες συνεχίστηκε και εδώ από τον Βύρωνα Απτόσογλου (Βyron). Επίσης, εξακολούθησε να δημοσιεύεται στο οπισθόφυλλο μία σειρά κόμικς. Σε κάποια χρονική στιγμή, αναγγέλθηκε ότι η σειρά θα συνεχιζόταν να εκδίδεται μετονομαζόμενη σε «ΝΕΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ», με περισσότερες σελίδες και ήρωες τους: Ζορρο , Μις Γκοστ , Ντετέκτιβ Χ , Λωποδύτης – Φάντασμα , Ταρζάν , Νυχτερίδα ,Τομ Μιξ , Αγίους ,Τάρας Μπούλμπα και άλλους. Τελικά, η σειρά αυτή δεν κυκλοφόρησε ποτέ. ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Ο ΖΟΡΡΟ ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΙ - Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ ΑΠΑΝΤΑ Ο ΖΟΡΡΟ ΚΑΙ Η ΛΕΓΕΩΝ ΤΟΥ - Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ ΔΕΝ ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ Ο ΖΟΡΡΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΝΟΜΩΝ - Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ ΑΓΡΥΠΝΑ Ο ΖΟΡΡΟ ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ - Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΤΣΑΛΙ Ο ΝΤΟΝ ΝΤΕΛ ΟΡΟ ΞΑΝΑΖΕΙ - Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ ΧΤΥΠΑ
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.