Το τελευταίο κόμικ του Νάσου Βασιλακάκη (Μαριάννα η Βρωμόστωμη) είναι ένα περίεργο, αλλά πολύ ωραίο κόμικ (για μένα) αλλά μάλλον για λίγους. Ακολουθούμε τον Νίπερ, σε 4 ξεχωριστές μεν αλλά συνεχόμενες ιστορίες ανάμεσα σε δελτία ειδήσεων και διαφημίσεις:
Οι ιστορίες είναι:
Νίπερ
Η Μάχη των Προαστίων
Αιώνιος Μετανάστης
Ο Σερ Μόργκαν
Ο Νίπερ, σύμφωνα με το οπισθόφυλλο "Δεν έχει λεφτά, ούτε σπίτι, ούτε πατρίδα, κάποτε είχε μιαν αγαπημένη, αλλά την κλείδωσαν μακριά και τώρα την αναζητάει... Παράτολμος, μοναχικός, αλαζόνας, ψεύτης, κλέφτης και καταζητούμενος, ο Νίπερ έχει μιαν ακόρεστη δίψα να πέσει σαν ορμητικός χείμαρρος πάνω στα κακά τούτου του κόσμου".
Οι ιστορίες σε καμία περίπτωση δεν είναι μια ρεαλιστική αποτύπωση της ζωής ενός περίεργου τύπου. Είναι μια ονειρική/εφιαλτική πραγματικότητα με λογική αλλά χωρίς λογική (όπως ακριβώς είναι και η εποχή μας) την οποία και σχολιάζει με έναν άμεσο αλλά όχι προσβλητικό τρόπο.
Το σχέδιο είναι καρτουνίστικο και ταιριαστό στο θέμα του κόμικ.
Περισσότερα και στο σχετικό άρθρο του Κουκουλά