Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'βαμβούνης'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Επιτέλους! VAMPIRELLA εναντίον BUFFY the Vampire Slayer. Ή σχεδόν έτσι. Η πιο cult βαμπιρογκόμενα εναντίον της πιο αγαπημένης pop culture βαμπιροφόνισσας. Μάλλον. Αρχίστε να μετράτε τους τρόπους που το παραπάνω εξώφυλλο - για το σπέσιαλ τεύχος της (διάσημης για την αλλεργία της στο σκόρδο, το φως και τα ρούχα) εικονικής pop icon βρυκολάκισσας Vampirella εναντίον της Buffy FLUFFY the Vampire Slayer Killer! Η εταιρία Dynamite είναι περίφημη για την αγάπη της για παντός είδους license από τηλεόραση, κινηματογράφο ή (γκουχ γκουχ) ξεδιάντροπο soft-porn, ποτέ όμως δεν κατάφερε να πιάσει στα χέρια της τους αγαπημένους χαρακτήρες του σύμπαντος του Joss Whedon. Πέρα από κάποια έκρηξη καφρίλας του δημιουργού, σίγουρα επίσης ποτέ δεν θα μπορούσε να πάρει την άδεια για να δημοσιεύσει την αλλόκοτη αυτή συνάντηση της σέξυ βαμπίρισσας με την πολυλογού και εξυπνακίστικη (πάλαι ποτέ) έφηβη βαμπιροφόνισσα. Μα δεν είναι κρίμα; Ναι οκ, η μια είναι βαμπίρ και η άλλη σφάζει βαμπίρ. Duh. Ας τις βάλουμε να συναντηθούν και να ανταλλάξουν κλωτσιές και στεκιές #yawn. Επίσης η μια πρωταγωνιστούσε σε μια live action τηλεοπτική σειρά (πλέον σειρά comics) διάσημη για την πρωτοποριακή ανάδειξη της γυναικείας αυτοδυναμίας, ενώ η άλλη φοράεi εδώ και σαραντατόσα χρόνια ΑΝΑΠΟΔΑ (!) το ίδιο (πραγματικά) ξεδιάντροπο κόκκινο ολόσωμο μαγιό με λευκό γιακά. Οι αξίες και τα σκεπτικά στα οποία έχει η καθεμία βασίσει την επιτυχία της είναι ΤΟΣΟ αντιδιαμετρικά αντίθετα που η αλληλεπίδραση τους προμηνύεται τουλάχιστον ξεκαρδιστική, ειδικά με την περήφανη παράδοση της Buffy, Fluffy, whatever για pop culture αναφορές και ειρωνικά σχόλια. Τώρα που το καλοξανασκέφτομαι, είμαι σίγουρος πως ο Whedon (αν δεν είχε ήδη δεσμεύσει αλλού τα comics δικαιώματα της ηρωίδας του) θα τρελαινόταν να διαβάσει αυτή την συνάντηση. Ποιος geek εξ'άλλου δεν θυμάται το κλασσικό επεισόδιο με την Buffy εναντίον του Dracula; Στην ιστορία από τον Mark Rahner, η Vampirella πιάνει δουλειά σαν αναπληρώτρια καθηγήτρια (με κάποιο αναμενόμενα υποθέτουμε τολμηρό φετιχιστικό συνολάκι) στο σχολείο της Fluffy και προσπαθεί να εξιχνιάσει τις εξαφανίσεις των καψωμένων μαθητών της μικρής πόλης. Δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, αυτά γράφει το press release, με τίτλο το «(σχεδόν) crossover που (κάπως) απαιτούσατε». Και απλά συμφωνώ και μετράω τις μέρες. To comic της VAMPIRELLA VERSUS FLUFFY κυκλοφορεί από την Dynamite τον Οκτώβριο και μπορείτε να το παραγγείλετε από τα ελληνικά κομιξάδικα ή να το διαβάσετε online στο site του Comixology. Μα... FLUFFY?!? link
  2. Σπάσε τα Ολα! Μπέιν, ο άνθρωπος ( που τα έβαλε με τον Μπάτμαν! Ο Μανώλης Βαμβούνης φοράει τη μάσκα του και διανύει την κολασμένη πορεία της ζωής του πιο απόλυτου κομιξικού κακού, του Μπέιν, του ανθρώπου που έσπασε τον Μπάτμαν, της φιγούρας που καθόρισε το «The Dark Knight Rises» του Κρίστοφερ Νόλαν. Μάσκα μεξικάνου παλαιστή λουτσαντόρ, κολλητό μαύρο φορμάκι με τιράντες, εξωπραγματικά καρτουνίστικα μούσκουλα, σωληνώσεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού και πολλά πολλά (ΠΟΛΛΑ!) αναβολικά. Κι όμως, ο κομιξικός Μπέιν έχει πολλά περισσότερα κοινά με τον κινηματογραφικό κακό του Τομ Χάρντι απ’όσα φαντάζεστε. Δεν θεωρείται άδικα ο πιο αδυσώπητος κακός στην ιστορία του Μπάτμαν. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΣΠΑΣΕ ΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ Είναι αδύνατο να ανοίξεις κουβέντα για τα κόμικς του Μπάτμαν και τα ‘90s (δεν φαντάζεστε πόσο συχνά συμβαίνει στους κύκλους μας) και να μην έρθει γρήγορα η συζήτηση στον Μπέιν. Μέσα στον πρώτο χρόνο των ιστοριών του είχε καταφέρει αυτό που μέχρι τότε κανείς δεν είχε καν διανοηθεί, και για το οποίο είναι μέχρι και σήμερα περιβόητος: ως ο «άνθρωπος που έσπασε τη Νυχτερίδα». Μα αυτός ακριβώς εξάλλου ήταν ο σκοπός της δημιουργίας του. Ολοι οι πραγματικά εικονικοί κακοί του Μπάτμαν δουλεύουν τόσο καλά επειδή αντικατοπτρίζουν και προβάλουν κάποια ιδιαίτερη πτυχή της φύσης του ήρωα. Ο σχεδιασμός του Μπέιν ακολούθησε τα χνάρια της αντίστοιχης υπερδημοφιλούς ιστορίας των ‘90s, του «Θανάτου του Σούπερμαν». Ενας εμβληματικός νέος εχθρός ο οποίος μπορεί να σταθεί ισάξιος ή ισχυρότερος του ήρωα σε όλα τα επίπεδα και έχει την ικανότητα να τον οδηγήσει στο χαμηλότερο σημείο του. Αυτό που κάνει τον Μπέιν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, όπως τον Two-Face, τον Τζόκερ, τον Ρα’ς Αλ Γκουλ και τον Ρίντλερ, είναι πως δεν είναι απλά ένας έξυπνος αντίπαλος (ουσιαστικά ο εξυπνότερος από όλους, αφού μόνο αυτός κατάφερε ποτέ χωρίς καμιά βοήθεια να αποκωδικοποιήσει την μυστική ταυτότητα του Μπρους Γουέιν) ικανός να αντιταχθεί στο ισχυρό πνεύμα του Μπάτμαν, αλλά και κατά πολύ ισχυρότερός του σε φυσική δύναμη. Είναι μια καλοδουλεμένη, σχεδόν ξεδιάντροπη, σκοτεινότερη εκδοχή του (ήδη) Σκοτεινού Ιππότη. ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Με την εμφάνισή του στο φετινό κινηματογραφικό «Σκοτεινός Ιππότης η Επιστροφή» επισημοποιεί το στάτους του ως ένας από τους εικονικούς εχθρούς του Ανθρώπου Νυχτερίδα και στο ευρύτερο κοινό*. Ο σκηνοθέτης Κρίστοφερ Νόλαν βάσισε τη δική του εκδοχή του χαρακτήρα πολύ κοντά στα κόμικς, αντλώντας στοιχεία από όλες τις σημαντικές του εμφανίσεις. *(και παράλληλα σβήνει οποιαδήποτε ανάμνησή του σαν άμυαλος υπερ-μπούφος που φωνάζει εμμονικά το όνομά του με κάθε ένεση αναβολικών στην ατυχή παρθενική του κινηματογραφική εμφάνιση σαν τεταρτοκλασάτος μπράβος στο «Batman & Robin» του Τζόελ Σουμάχερ. Αρκετά ειρωνικά, και τότε είχε καταφέρει -άθελά του- να σπάσει τη Νυχτερίδα, ή καλύτερα, την καριέρα του Μπάτμαν στον κινηματογράφο). Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ BANE Η προέλευση του Μπέιν εξιστορείται αναλυτικά από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση, στο «Vengeance of Bane». Η αυτοτελής ιστορία του τόμου αποτελεί ουσιαστικά αυτούσια την ιστορία του αντίστοιχου κινηματογραφικού Μπέιν του Τομ Χάρντι. Οι δημιουργοί, κυρίως ο συγγραφέας Τσακ Ντίξον και ο σκιτσογράφος Γκρέιαμ Νόλαν (καμιά συγγένεια), είναι οι ίδιοι που θα εξιστορήσουν σχεδόν αποκλειστικά την εξελισσόμενη ιστορία του Μπέιν την ακόλουθη δεκαετία. Στο φανταστικό χουντικό κρατίδιο της Σάντα Πρίσκα ο μεσαιωνικός νόμος του νησιού επέβαλε στον Μπέιν να εκτίσει την ποινή του εξαφανισμένου αντάρτη πατέρα του. Γεννιέται και ενηλικιώνεται βαθιά μέσα στην απάνθρωπη φυλακή Pena Dura (μτφρ: Σκληρή Πέτρα). Στα οχτώ του χρόνια διαπράττει τον πρώτο του φόνο και κλείνεται για πάνω δέκα χρόνια στην απομόνωση. Οι έντρομοι μάρτυρες του έδωσαν το μόνο όνομα που γνώρισε ποτέ: «Bane» (μτφρ: συμφορά, πανωλεθρία). Οταν βγαίνει για πρώτη φορά στον γενικό πληθυσμό της φυλακής, θεωρείται ήδη θρύλος. Δουλεύει ασταμάτητα το σώμα και το πνεύμα του και ανεβαίνει την ιεραρχία για να φτάσει να γίνει ο ηγέτης των κρατουμένων, τραβώντας το ενδιαφέρον του διευθυντή της φυλακής. Ο Μπέιν επιλέγεται σαν πειραματόζωο για το νέο μυστηριώδες υπερ-στεροειδές με το κωδικό όνομα «Venom» (κυριολεκτικά «δηλητήριο», καμιά διακριτικότητα εδώ από τους δημιουργούς), αυξάνοντας υπεράνθρωπα την δύναμη του, αφήνοντάς τον όμως σοβαρά εξαρτημένο. Μετά την απόδρασή του, ο Μπέιν ταξιδεύει προς αναζήτηση του αινιγματικού Σκοτεινού Ιππότη που ελέγχει την πόλη με τη δύναμη του φόβου. Στο μυαλό του Μπέιν, ο Μπάτμαν είναι η ίδια προσωποποίηση του φόβου. Γιατί; Επειδή έτσι, σαν μια γιγάντια τερατόμορφη νυχτερίδα, του είχε παρουσιαστεί ο φόβος που θα τον κρατούσε μακριά από το πεπρωμένο του σαν κυρίαρχος του κόσμου. Ερχόμενος πρώτη φορά αντιμέτωπος με τον Μπάτμαν, ο Μπέιν εξοργίζεται από την ισχυρή πεποίθηση του Μπάτμαν ενάντια στη χρήση όπλων και τη χρήση φονικής βίας και βάζει μπρος το σχέδιό του για του «σπάσιμο» του ήρωα. KNIGHTFALL: Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΙΠΠΟΤΗ Η πρώτη μεγάλη κίνηση του σχεδίου του Μπέιν περιλαμβάνει την μαζική απόδραση όλων των ψυχασθενών κακοποιών από το άσυλο του Αρκαμ. Για μια σειρά από εφιαλτικούς μήνες ο ήδη αποδυναμωμένος Μπάτμαν πολεμάει χωρίς ξεκούραση και ελάχιστο ύπνο μια ασταμάτητη ροή από δευτεροκλασάτους ψυχοπαθείς μέχρι τα μεγαλύτερα ονόματα της γαλαρίας των εχθρών του. Ο Μπέιν χρησιμοποιεί την αφοσίωση και εμμονή του Μπάτμαν σαν όπλο εναντίον του. Το σχέδιο του Μπέιν είναι φαινομενικά απλό αλλά παρά ταύτα ιδιοφυές. Παραμένει στις σκιές, αποφεύγοντας τις περιττές αναμετρήσεις, και αφοσιώνει την ενέργειά του στο να καταλάβει τον Μπάτμαν και να ξεκλειδώσει τη μυστική του ταυτότητα. Αυτή η γνώση του επιτρέπει να σιγουρέψει τη νίκη του. Οταν ο Μπάτμαν επιστρέφει εξουθενωμένος σπίτι στην έπαυλη, μετά την έντονη ψυχολογικά τελευταία μάχη του με τον Τζόκερ, βρίσκεται παγιδευμένος ενάντια στον Μπέιν που είναι ήδη εκεί να καραδοκεί στο τέλος της διαδρομής. Τη στιγμή της κορύφωσης του θριάμβου του, ο Μπέιν σπάει τη σπονδυλική στήλη του Μπάτμαν πάνω στο γόνατο του, στο πιο εικονικό στιγμιότυπο των κόμικς της DC από εκείνη τη δεκαετία. Δεν είναι η φυσική υπεροχή του Μπέιν που σοκάρει σε αυτή τη σκηνή. Ο Μπέιν έχει καταφέρει να φτάσει τον κάποτε αδιατάραχτο εκδικητή σε τέτοια κατάσταση απελπισίας που να θεωρεί την ήττα του κάτι το αναπόφευκτο. Τον είχε σπάσει ψυχολογικά πολύ πριν τον αγγίξει φυσικά. Η καταστροφή της σπονδυλικής του στήλης είναι σε αυτό το σημείο απλά μια τυπική επιβεβαίωση της κυριαρχίας του Μπέιν πάνω στον Μπάτμαν. Ο ΝΕΟΣ, ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ, ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ Ο παράλυτος πλέον Μπρους Γουέιν παραδίδει τον μανδύα του Μπάτμαν στον τότε προστατευόμενό του βοηθό, Αζραελ. Ενας πράος και μπερδεμένος νεαρός, ο οποίος από βρέφος έχει δεχτεί πλύση εγκεφάλου από μια μυστική χριστιανική οργάνωση για να γίνει ο ανελέητος εκλεκτός πολεμιστής τους. Η αλήθεια βρίσκεται στα κόμικς. Ο νέος Μπάτμαν, όπως και ο Μπέιν, αποτελεί την απάντηση των συγγραφέων της DC στην εμμονή της εποχής για βιαιότερους υπερήρωες. Στην πορεία της ακόλουθης χρονιάς μεταμορφώνεται κομμάτι-κομμάτι σε μια σκληρή παρωδία του εαυτού του, αντικαθιστώντας κομμάτια της στολής του με εφετζίδικα κοφτερά νύχια, πανοπλία και λεπίδες. Η βεντέτα του Μπέιν εναντίον του Μπάτμαν και η αντικατάσταση του Αζραελ μπορούν να διαβαστούν εναλλακτικά σαν μια σύγκρουση ανάμεσα στη μοραλιστική παλιά γενιά υπερηρώων και το «ακραίο» νέο κύμα αντι-ηρώων με τα μεγάλα μούσκουλα, ακόμα μεγαλύτερα όπλα και υψηλό σκορ θνησιμότητας. Οταν ο νέος Μπάτμαν έρχεται αντιμέτωπος με τον Μπέιν, είναι η νυχτερίδα που νικάει σε επίπεδο εξυπνάδας και φυσικής υπεροχής. Αποτελειώνει τον Μπέιν κόβοντας τα καλώδια της παροχής του ναρκωτικού στο οποίο είναι εθισμένος. Ο Μπέιν όμως είναι ακόμα κι έτσι νικητής. Πρώτα έσπασε τον άνθρωπο πίσω από τη μάσκα και στη συνέχεια το σύμβολό του. Ο Μπάτμαν που νικάει τον Μπέιν έχει οδηγηθεί σε τέτοιες ακραίες συμπεριφορές που φτάνει να ισοπεδώνει τις διαφορές τους. Ο Μπρους Γουέιν επανέρχεται (φυσικά) μετά από κάποιους μήνες για να ανακτήσει τον τίτλο του από τον -σε εκείνο το σημείο πια ολοκληρωτικά παρανοϊκό και αιμοσταγή- Αζραελ. Η ιστορία της ανάρρωσής του από την παράλυσή του στα κόμικς κάνει την αντίστοιχη λύση της ταινίας να μοιάζει ιδιοφυής σε σύγκριση. Καταλαβαίνω γιατί ο Νόλαν προτίμησε ίσως να μην κλείσει την τριλογία του με τη φυσικοθεραπεύτρια αρραβωνιαστικιά του Μπρους Γουέιν, η οποία διορθώνει την σπονδυλική στήλη του με τις μαγικές τηλεπαθητικές δυνάμεις, καταλήγοντας όμως στο τέλος της ιστορίας παγιδευμένη με το μυαλό 5χρονου παιδιού μέσα σε ένα άσυλο. Χίλιες φορές το τράβηγμα με σκοινί και τα θεραπευτικά πους-απς. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΤΜΑΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ( Με το Knightfall και τη δημιουργία του Μπέιν, η DC θέλησε να πει τη «μεγαλύτερη ιστορία του Μπάτμαν όλων των εποχών». Σε γενικές γραμμές, το κατάφερε. Η δύναμή της δε βρίσκεται απλά στις τρανταχτές στιγμές της κλιμάκωσης κάθε κεφαλαίου (αν και αυτές παραμένουν εικονικές), στη δράση (αν και οι σκηνές των τελικών αναμετρήσεων επανεφευρίσκουν τις δυναμικές δυνατότητες του μέσου) ή στις καίριες εμφανίσεις από σύσσωμο το καστ όλων των μεγάλων εχθρών του Μπάτμαν (αν και σίγουρα δεν βλάπτει, ειδικά όταν ενσωματώνεται στην πλοκή και τη δομή με τέτοιο οργανικό τρόπο). Και άλλοι προσπάθησαν εξάλλου έκτοτε να αντιγράψουν πρόχειρα μια τέτοια συνταγή, και απέτυχαν. Ισως (μάλλον, σίγουρα) επειδή δεν είχαν έναν ανταγωνιστή με ικανό εκτόπισμα να σηκώσει το βάρος αυτού του εγχειρήματος, και αρκετό βάθος χαρακτήρα για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Κάθε επιμέρους κομμάτι της πλοκής ταιριάζει απόλυτα στο στήσιμο της τελικής παράστασης της πτώσης του Μπάτμαν και κάθε εχθρός που συναντά στο διάβα του έχει ένα συγκεκριμένο σημαντικό ρόλο να παίξει. Παρότι είναι σίγουρα αδιανόητο να αναμετρηθεί με τα κοινώς αποδεκτά (και δίκαια έτσι) αριστουργήματα του μύθου του Μπάτμαν (Year One, Dark Knight Returns) παραμένει σίγουρα η μεγαλύτερη σε μέγεθος οράματος και η πιο επιτυχημένη σε εκτέλεση αφήγηση. Η ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΕΪΝ Μετά το τέλος του Knightfall, ο Τσακ Ντίξον και οι υπόλοιποι συγγραφείς του Μπάτμαν βρέθηκαν μπροστά στο ερώτημα της τύχης του Μπέιν. Εδώ είχαν έναν εξαιρετικά δημοφιλή χαρακτήρα που όμως φτιάχτηκε για να υπηρετήσει μια συγκεκριμένη ιστορία. Δεν μπορούσαν να τον σκοτώσουν (είπαμε, δημοφιλής), να τον φυλακίσουν (αφού η κυριαρχία και το σπάσιμο των φυλακών είναι για αυτόν δεύτερη φύση) ή να τον καταντήσουν άμυαλο μπράβο-γλάστρα (κανείς ανάμεσα τους δεν ήταν ο Σουμάχερ). Στο σίκουελ «Vengeance of Bane II: Redemption», ο Μπέιν εκτίει την ποινή του στην φυλακή Μπλακγκέιτ, απεξαρτημένος πλέον από το Venom και έχοντας αποδεχτεί στωικά την ενοχή του. Ενα όραμα του εαυτού του σαν παιδί τον μεταπείθει για την αθωότητά του, κάνοντάς τον να αναγνωρίσει την επήρεια του ναρκωτικού πάνω του. Αντικατοπτρίζοντας ανάποδα σημείο προς σημείο τα γεγονότα του πρώτου τόμου, ο Μπέιν καταλήγει και πάλι στην απομόνωση, βρίσκει συμμάχους, χτίζει τους μύες του χάνοντας τα εξτρά κιλά της απεξάρτησης από τα αναβολικά, γίνεται ηγέτης των κρατουμένων, οργανώνει εξέγερση και επιστρέφει στην Γκόθαμ όπου ανακηρύσσει την αθωότητά του στον Μπάτμαν. Αυτή η ιστορία είναι η βάση για τη μετέπειτα εξέλιξή του σε έναν χαρακτήρα που μπορεί να βρίσκεται ανάλογα με τις περιστάσεις σε διαφορετικές πλευρές του νόμου, όμως παραμένει πιστός στον προσωπικό του κώδικα τιμής και ακεραιότητας - όσο και αν αυτός ο κώδικας βάζει στις περισσότερες περιπτώσεις πάνω από όλους και όλα τη δική του προσωπική ατζέντα. Ο ΜΠΕΪΝ ΚΑΙ Η ΤΑΛΙΑ Ο ορφανός μποντιμπιλντεράς πρώην κατάδικος και η μονάκριβη κόρη ενός αθάνατου τρομοκράτη. Αυτός οδηγείται από μια εμμονή να αποδειχθεί καλύτερος του Μπάτμαν. Αυτή βλέπει τον Μπάτμαν σαν τον απόλυτο γαμπρό και σε κάθε τους συνάντηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να... τεκνοποιήσει μαζί του. Τα ετερώνυμα ή έλκονται ή σφάζονται. O Μπέιν πραγματοποιεί την πρώτη μεγάλη επιστροφή του στην ιστορία «Batman: Legacy». Αποκαλύπτεται ως ο μυστηριώδης μασκοφόρος υπηρέτης και διάδοχος του αθάνατου Ρα’ς Αλ Γκουλ, του Δαίμονα, και σύντροφος της κόρης του, Τάλια Αλ Γκουλ. Δυστυχώς, θέτει ένα κακό προηγούμενο για την απεικόνιση του Μπέιν ως μπράβου για μεγαλοκακοποιούς - ακόμα και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση αποκαλύπτεται πως απλά χρησιμοποιεί τον Ρα’ς και την οργάνωσή του για τους δικούς του σκοπούς. Η κρυφή προέλευση της νέας αυτής συμμαχίας αποκαλύπτεται στην μίνι σειρά «Bane of the Demon». O Μπέιν με την Τάλια γνωρίζονται σαν αντίπαλοι, το μίσος τους όμως γρήγορα μεταμορφώνεται σε κτηνώδες πάθος, το ένα φέρνει το άλλο, και ο Μπέιν καταλήγει να συστήνεται σώγαμπρος στον πατέρα της. Ο Δαίμονας εντυπωσιάζεται από τη φήμη του - και τις ικανότητές του στο σκάκι ( - και επιλέγει τον Μπέιν για το νέο διάδοχό του. Ο Μπέιν πάλι εντυπωσιάζεται από τον τρόπο που ο αθάνατος Δαίμονας έχει νικήσει τη φυλακή του χρόνου και ίσως (ίσως, πάντα) και να το βλέπει σαν άλλη μια πρόκληση για να αποδείξει τον εαυτό του ανώτερο από τον αιώνιο αντίπαλό του. Οπως κάθε καλή ιστορία του Bane, καταλήγει, φυσικά, σε κάποιο σημείο με τον ίδιο φυλακισμένο σε αντίξοες συνθήκες να καταφέρνει να αποδρά και να αρπάζει την ηγεσία ολόκληρου του συγκροτήματος. Στο αυτοτελές τεύχος «Batman: Bane», που είχε (ειρωνικά ελπίζω) κυκλοφορήσει παράλληλα με την εμφάνιση του Μπέιν στην τελευταία ταινία του Σουμάχερ, μετά τον (φαινομενικό) θάνατο του Ρα’ς και της κόρης του, ο Μπέιν παίρνει τον έλεγχο της τρομοκρατικής οργάνωσης. Πρώτο του μέλημα είναι να σαλπάρει ανοιχτά του Γκόθαμ κουβαλώντας ένα πυρηνικό φορτίο και απειλώντας να ανατινάξει την πόλη. Κάπως γνώριμο, σωστά; ΜΥΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΕΞΙ Μετά από ένα σερί από μέτριες έως χαρακτηριστικά αψυχολόγητες εμφανίσεις σε διάφορους τίτλους, ο Bane βρίσκει για πρώτη φορά σταθερό «σπίτι» ως ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές της μηνιαίας σειράς «Secret Six» της Gail Simone, με πρωταγωνιστές μια ομάδα ανατσούμπαλων δευτεροκλασάτων επί πληρωμή δολοφόνων και φρικιών που συνθέτουν μια εξωφρενικά δυσλειτουργική οικογένεια. Ο Μπέιν εδώ εμφανίζεται πιο συγκροτημένος, σχεδόν σύννους για τα λάθη του παρελθόντος του και προσκολλημένος όσο ποτέ στη δική του διαστρεβλωμένη εκδοχή ενός κώδικα τιμής. Αντικαθιστά την αποτυχημένη σχέση του με μια κόρη διάσημου αθάνατου κακοποιού με την κόρη ενός άλλου: την Σκάνταλ Σάβατζ, κόρη του Βάνταλ Σάβατζ, αλλιώς γνωστού και ως Κέιν των Γραφών ή ο πρώτος άνθρωπος των σπηλαίων. Η σχέση αυτή τη φορά είναι πατέρα-κόρης και χαρίζει στιγμές και άβολου χιούμορ καταστάσεων (ποιος το περίμενε πως μια λεσβία θα είχε τέτοιο θέμα με ένα γεροδεμένο μπρατσαρά να της το παίζει μπαμπάς), εξετάζοντας παράλληλα τη συμπεριφορά ενός βίαιου ατόμου όπως ο Μπέιν σε μια σχέση αγάπης, όταν αρχίζει να νιώθει πως τον οδηγεί να χάσει την αιχμή του. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΜΠΕΪΝ; Δεν έχει φτιαχτεί ακόμα φυλακή που να μπορεί να κρατήσει τον Μπέιν και εμπόδιο το οποίο να μην μπορεί να σπάσει. Εκτός ίσως από το κακό γράψιμο. Ακόμα και στις περισσότερο γλυκανάλετες ή μονόνοτες εμφανίσεις του, ξεχωρίζουν τα σταθερά στοιχεία που έχουν φτάσει να τον ορίζουν. Η σχεδόν παιδική εμμονή του απέναντι στον Μπάτμαν που ισορροπεί ανάμεσα στο μίσος, τη ζήλεια και το σεβασμό. Η διαολεμένη τάση του να καταλήγει φυλακισμένος και η αντίστοιχα ακατανίκητη εμμονή του να δραπετεύει από κάθε φυλακή. Η ασφυκτική του πηγαία ανάγκη για ελευθερία. Η ορμή του να αναζητά (και να κερδίζει πάντα, έστω και για περιορισμένο διάστημα) την κυριαρχία και την αναγνώριση στο περιβάλλον του. Τα προφητικά (και συχνά φρικιαστικά συμβολικά) όνειρα του. Η ικανότητά του να αντιστέκεται και να ξεπερνά τον εθισμό και να ξαναχτίζει τον εαυτό του και τη δύναμή του. Η ψευδαίσθηση αθωότητάς του και η ανάγκη του να πιστεύει σε αυτήν. Η απέραντη εγωπάθειά του. Η εγγενής του απάθεια απέναντι στη βία. Η αδυναμία του για τις όμορφες και πληγωμένες κόρες αθανάτων. Η αγάπη του να ΣΠΑΕΙ πράγματα και να φωνάζει «ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΪΝ!» ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ (ΑΛΛΑ ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΗ) GEEK ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: (δείτε το σαν κυνήγι θησαυρού για το πόσες αναφορές μπορείτε να εντοπίσετε σαν easter eggs στην πλοκή και τη θεματική της φετινής ταινίας, και μοιραστείτε μαζί μας στα σχόλια) Ιαν 1993 Vengeance of Bane (1η εμφάνιση, ο Bane αποδρά από την Pena Dura και συναντά πρώτη φορά τον Μπάτμαν) Φεβ 1993 KnightFall Part One: Detective Comics #659-663, Batman #489-497 (το σχέδιο του Μπέιν) Ιουλ 1993 Batman #497 (το σπάσιμο της νυχτερίδας, ο Μπρους Γουέιν παράλυτος) Αυγ 1993 Catwoman #1-2 (Κατγούμαν εναντίον Μπέιν) Αυγ 1993 KnightFall Part Two: Detective Comics #664-666, Batman #498-500 (ο Αζραελ γίνεται ο νέος Μπάτμαν, σπάει τον Μπέιν) Οκτ 1993 Catwoman #3-4 (ο Μπέιν καθηλωμένος στη φυλακή Μπλάκγκεϊτ) Απρ 1994 KnightQuest The Search: Legends of the Dark Knight #59-61 (ο Μπρους Γουέιν θεραπεύεται) Ιουλ 1994 KnightsEnd: Detective Comics #676-677, Batman #509-510 (ο Αζραελ εκτός ελέγχου, ο αρχικός Μπάτμαν επιστρέφει) Νοε 1994 Prodigal: Detective Comics #679-681, Batman #512-514 (ο αρχικός Ρόμπιν αναλαμβάνει προσωρινά τον μανδύα του Μπάτμαν) 1995 Vengeance of Bane II The Redemption (καταλαμβάνει την φυλακή Μπλακγκεϊτ, απεξάρτηση από το Venom) 1996 Legacy: Detective Comics #700 (ο Μπέιν διάδοχος του Ρα’ς Αλ Γκουλ, σύντροφος της Τάλια. Νικείται από τον Μπάτμαν) Ιουλ 1997 Batman: Bane (αναλαμβάνει αρχηγός της Λεγεώνας των Δολοφόνων του Ρα’ς Αλ Γκουλ, απειλεί το Γκόθαμ με πυρηνική βόμβα) Δεκ 1997 Azrael #36-39 (Μπέιν εναντίον Σζραελ) Μαρ 1998 Bane of the Demon #1-4 (η πρώτη γνωριμία μεταξύ Τάλια και Μπέιν) Απρ 1998 Cataclysm: Azrael #40 (καθώς ο Μπέιν μεταφέρεται στη φυλακή το Γκόθαμ βυθίζεται από καταστροφικό σεισμό) 1999 No Man’s Land: Homecoming (επιστρέφει στην κατεστραμμένη Γκόθαμ σαν μπράβος του Λεξ Λούθορ, ανατινάσσει το Κτιριακό Αρχείο της Γκόθαμ. Οι κατοικοι της Γκόθαμ εγκλωβίζονται για ένα χρόνο και οι συμμορίες καταλαμβάνουν την πόλη.) Ιαν 2000 Detective Comics #740 (Μπέιν εναντίον Τζόκερ) 2001 Birds of Prey #26 (ξεκινά την αναζήτηση να καταστρέψει τα τρομοκρατικά κελιά του Ρα’ς αλ Γκουλ) 2002 Tabula Rasa: Gotham Knights #33-36 (πείθεται πως είναι ετεροθαλής αδελφός του Μπάτμαν. Οχι όμως.) 2004 Gotham Knights #47-49 (ο Μπάτμαν χρηματοδοτεί τον Μπέιν για να ανακαλύψει την ταυτότητα του πατέρα του) 2006 JSA Classified #17-18 (η προέλευση του Venom, καταστροφή της Pena Dura) 2007 Checkmate #12 (κηρύσσει χούντα στην πατρίδα του Σάντα Πρίσκα) 2008 Secret Six #1 (γνωριμία με την Σκάνταλ Σάβατζ) Μάιος 2009 Secret Six #7 (ξαναχρησιμοποιεί για πρώτη φορά Venom ) Ιούλιος 2009 Secret Six #9-10 (αναλαμβάνει για μια νύχτα το ρόλο του Μπάτμαν, νικάει πάλι την εξάρτηση στο Venom) 2010 Secret Six #25-28 (καταλαμβάνει τον εξωγήινο κόσμο του Σκάρταρις, καβάλα σε δεινόσαυρο #awesome) Μάη 2011 Secret Six #31-33 (ο Μπέιν στην κόλαση, ξαφνιασμένος) Αυγ 2011 Secret Six #34 (ο Μπέιν βγαίνει ραντεβού σε Λούνα Παρκ, άχουτο) Σεπ 2011 Secret Six #35-36 (τελική μάχη εναντίον όλων των υπερηρώων της DC) λινκ
  3. Avengers Week: Φόρος τιμής στα κλασσικά εξώφυλλα Θρυλικοί και σύγχρονοι καλλιτέχνες ξανασχεδιάζουν τα κλασσικά εξώφυλλα των Εκδικητών Μπορεί 50 χρόνια μετά να κοιτάμε πίσω στα comics των 60s και να παραξενευόμαστε με μερικές από τις ιδέες και τις πλοκές των ιστοριών, όμως κάποια άλλα στοιχεία εκείνης της εποχής παραμένουν ακόμα και σήμερα αξεπέραστα, όπως ο σχεδιασμός των κλασσικών χαρακτήρων, οι προσωπικότητες τους, το storytelling των σελίδων και, πολύ σημαντικό, η σύνθεση των εξωφυλλων. Η κλασσική σειρά comics των Avengers μας έχει χαρίσει αμέτρητες all-time classic στιγμές και έχει εισάγει στο λεξιλόγιο των υπερηρωικών comics πολλές από τις σήμερα καθιερωμένες συμβάσεις τους: οι σόλο ήρωες που ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε ένα κοινό εχθρό, η επιστροφή ενός θρυλικού ήρωα, η άφιξη μιας μυστηριώδους φιγούρας, η οντισιόν για καινούρια μέλη και οι αλλαγές του ρόστερ της ομάδας... Όλες αυτές οι μεγάλες στιγμές αποτυπώνονται και παραμένουν στην συλλογική συνείδηση των αναγνωστών μέσα από τα εικονικά κλασσικά εξώφυλλα των ιστοριών. Λίγες σειρές στα comics έχουν να επιδείξουν τόσα πολλά κλασσικά και άμεσα αναγνωρίσιμα εξώφυλλα όσο το Avengers. Πάντα βέβαια βοηθάει να έχεις έναν Jack Kirby ή ένα John Romita στο ιστορικό των δημιουργών σου. Μερικά από αυτά τα εξώφυλλα ακόμα και σήμερα αποτελούν πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τις κλασσικές συνθέσεις τους ή επιλέγουν να δώσουν φόρο τιμής στους κλασσικούς δημιουργούς επανασχεδιάζοντας τα με την δική τους αισθητική. Το blog "Covered" έχει σαν αποστολή του να συλλέγει τέτοιες ακριβώς δουλειές, και έδωσε και το έναυσμα για αυτό το άρθρο που επιχειρεί να συλλέξει τέτοια κλασσικά εξώφυλλα και τις σύγχρονες αναπαραγωγές τους. Πρώτο πρώτο, το εξώφυλλο που τα ξεκίνησε όλα, το AVENGERS #1 του 1963, από τους Jack Kirby and Dick Ayers. (μια αναπαραγωγή του βλέπετε και στην κεφαλίδα του άρθρου, επαναχρωματισμένο από τον Jean Francois Beaulieu, για τις ανάγκες της αναδημοσίευσης του τεύχους με μοντέρνας τεχνοτροπίας χρώματα στο φετινό THE COMING OF THE AVENGERS #1) Luigi Bicco για το Covered blog John Romita Jr, θρυλικός καλλιτέχνης της Marvel στα Uncanny X-Men και Amazing Spider-man, και ο δημιουργός του Kick-Ass, επανασχεδίασε το εξώφυλλο για την υπερμεγέθη hardcover συλλογή AVENGERS OMNIBUS Chris Giarrusso, ο δημιουργός των χαριτωμένων Mini-Marvels που δουλεύει συχνά σε αναπαραγωγές εξωφύλλων Kevin Nowlan, μεγάλος σκιτσογράφος και inker που έγινε θρύλος για τον τρόπο που κατάφερνε πάντα με τα μελάνια του να κάνει την τελική σελίδα να μοιάζει σαν να την είχε σχεδιάσει μόνος του από την αρχή (γνωστό και ως "Nowlanizing"). Εδώ βέβαια την σχεδίασε όλη μόνος του από την αρχή και μπορείτε να δείτε τα σχέδια με το μαρκαδοράκι και τα δοκιμαστικά σκίτσα του μέχρι τα πρώτα και τα τελικά μολύβια) Mark Engblom για το Covered blog Το αμέσως επόμενο κλασσικό εξώφυλλο, και ίσως το πιο διάσημο της σειράς, είναι το AVENGERS #4, με την πρώτη εμφάνιση του Captain America στην Αργυρή Εποχή των comics (αρχές των 60s). Οι Avengers ανακαλύπτουν το σώμα του θρυλικού ήρωα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου διατηρημένο μέσα σε πάγο στο βυθό της θάλασσας, και όταν τον επαναφέρουν του ζητούν να γίνει μέλος της ομάδας τους. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Το κλασσικό εξώφυλλο του 1964 από τον Jack Kirby και τον George Roussos. Michael Greczek, αναπαραγωγή των μολυβιών και των μελανιών του Kirby ο ζωγράφος Alex Ross, η πιο κλασσική και δημοφιλής αναπαραγωγή John Cassaday, από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους σχεδιαστές (Astonishing X-Men, Planetary) και καλλιτέχνες εξωφύλλων Chris Giarrusso (και χρωματισμένο σε χαμηλότερη ανάλυση) Thomas Boatwright για το Covered Blog Joe Jusko, δημοφιλής ζωγράφος στον χώρο των comics με ανατριχιαστική εμμονή στον (περίπου) ρεαλισμό John Byrne, ζωντανός θρύλος με κλασσικά runs στους X-Men, τους Fantastic Four, Superman, Alpha Flight, Hulk, She-Hulk, Avengers, Iron Man, Captain America, Namor... θα μιλάμε μέρες αν συνεχίσω. Πάνω τα original μολύβια, και στο λινκ το ίδιο μελάνωμένο και χρωματισμένο από τον Greg Cordier Arthur Adams, θρύλος των comics που ενέπνευσε με το ιδιαίτερο στυλ του μια ολόκληρη γενιά σχεδιαστών, με την σπάνια ιδιότητα η δουλειά του να παραμένει σήμερα εξίσου δημοφίλης όπως στις πρώτες δόξες του. Εδώ η ομάδα εμφανίζεται... γοριλλοποιημένη, ακολουθώντας τον άτυπο κανόνα των comics, κατά τον οποίο οποιοδήποτε εξώφυλλο με γορίλλες ή μαϊμούδες αυξάνει εως διπλασιάζει τις πωλήσεις του τεύχους! Το AVENGERS #57 είναι η πρώτη εμφάνιση του μυστηριώδους Vision, ενός ανδροϊδούς που γρήγορα έγινε ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας που δημιουργήθηκε ειδικά για την ομάδα των Avengers. Αρχικό εξώφυλλο από τον John Buscema με τα χαρακτηριστικά ominous κόκκινα hues. Bruce Timm, ο δημιουργός του Batman the Animated Series και μάγος των τηλεοπτικών animated σειρών Mike Lilly Fred Hembeck, θρυλικός καρικατουρίστας Τέταρτο κλασσικό εξώφυλλο είναι αυτό του πολύ μεταγενέστερου AVENGERS #221 του 1982 από τους Ed Hannigan and Joe Rubinstein. Εδώ ο αναγνώστης καλείται να μαντέψει ποιοι από τους εικονιζόμενους (ή μη, στην περίπτωση της Invisible Girl) θα είναι τα επόμενα μέλη της ομάδας, σε ένα από τα δημοφιλή membership drives της ομάδας. (Fun Fact: Μόνο ο Hawkeye με την She-Hulk επιλέγησαν τελικά να μπουν στην ομάδα . Αρκετά ειρωνικά όμως, οι τότε "joke" υποψήφιοι του εξώφυλλου, όπως Spider-Woman, Dr Strange, Daredevil, Power Man, Spider-man και Wolverine, αποτελούν πλέον σήμερα τον κορμό της ομάδας των Avengers) Όλα τα παρακάτω είναι δανεισμένα με εκτίμηση από το Covered Blog το οποίο έκανε συγκεκριμένη ανάθεση επανασχεδιασμού του εξώυλλου αυτού σε διάφορους καλλιτέχνες. Anthony Vukojevic Jon Adams Steve Weissman Andrew Waugh Ben Temples (με κάποια γνώριμα κινηματογραφικά πρόσωπα) To concept των "membership drive" εξωφύλλων βέβαια ξεκίνησε πολύ παλιότερα στο θρυλικό (έχω βαρεθεί να χρησιμοποιώ το επίθετο, αλλά ΝΑΙ, πως να το κάνουμε) AVENGERS #16 από τον Jack Kirby. Το βλέπουμε κάτω μαζί με την καρτουνοποίηση με πρωταγωνιστές τα Mini Marvels του Chris Giarrusso. Στο τεύχος αυτό πραγματοποιειται η πρώτη, και ακόμα ως σήμερα πιο σοκαριστική αλλαγή σύστασης της ομάδας. Φεύγουν ΟΛΑ τα αρχικά μέλη και αντικαθίστονται από τον "Captain America και το kooky quartet" του: τους πρώην κακοποιούς Scarlet Witch, Quicksilver (δίδυμα παιδιά του Magneto) και Hawkeye. Άλλα κλασσικά εξώφυλλα που έχουν αναπαραχθεί από σύγχρονους καλλιτέχνες AVENGERS #58, original εξώφυλλο από τον John Buscema Αναπαραγωγή από τον Joe Jusko για το COMIC BOOK PRICE GUIDE AVENGERS #215, αρχικό εξώφυλλο από τον Alan Weiss Tribute από τον Hob για το Covered Blog Τα ίδια όλα αυτά τα εξώφυλλα κάναν την εμφάνιση τους κατά καιρούς και όταν η Marvel οργάνωνε κάποιο ειδικό event, όπως τα Marvel Zombies (όπου οι ήρωες βρίσκονταν παγιδευμένοι σε ένα παράλληλο κόσμο όπου όλοι οι υπερήρωες έχουν μετατραπεί σε νεκροζώντανους) και το Secret Invasion (όπου οι εξωγήινοι Skrulls - αρχική έμπνευση για τους Chitauri της ταινίας - έχουν πάρει την θέση των ηρώων). Υπεύθυνοι για τα περισσότερα από τα εξώφυλλα αυτά είναι ο Arthur Suyda, o Marko Djurdjevic και ο Aleksi Briclot. Aleksi Briclot Marko Djurdjevic Marko djurdjevic Aleksi Briclot Marko Djurdjevic Arthur Suydam Arthur Suydam μαζί (μπόνους) μερικές Ζόμπι αναπαραγωγές διάσημων εξωφύλλων των μεγάλων Avengers που είδαμε τις προηγούμενες μέρες, από τον μάστερ του είδους Arthur Suydam: Tales of Suspense #39 Iron Man #128 Captain America Comics #1 The Incredible Hulk #1 λινκ
  4. Avengers Week: η παρανοϊκή περιπέτεια του Avengers #1 από το 1963! 50 σχεδόν ολόκληρα χρόνια μετά, ξαναεπισκεπτόμαστε την ιστορία που τα ξεκίνησε όλα -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 50 χρόνια πριν το τεράστιου προϋπολογισμού Χολυγουντιανό τους ντεμπούτο, οι Εκδικητές ενώνονταν για πρώτη φορά για να ντυθούν κλόουν, να κάνουν ωτο-στοπ σε αεροπλάνα και να υπτομήσουν τις γυναίκες στην πρώτη - και πιο αστεία λάθος - περιπέτεια τους. To ιστορικό πρώτο τεύχος των Avengers κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 1963 από το θρυλικό δίδυμο των Stan Lee και Jack Kirby. Οι δύο συνεργάτες ήταν τότε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την δημιουργία όλου σχεδόν του πάνθεον των μεγάλων ηρώων της Marvel Comics, από τον Thor, τον Hulk και τον Iron Man, μέχρι τους X-Men και τους Fantastic Four, συμπεριλαμβανομένων και όλων των χαρακτήρων που εμφανίζονταν σε αυτό το τεύχος. To Avengers #1 ήταν η πρώτη φορά που συνυπήρχαν στο ίδιο comic όλοι οι μεγάλοι σόλο χαρακτήρες της εταιρίας που είχαν εμφανιστεί από το 1961 αλλά δεν είχαν ακόμα δικούς τους επώνυμους τίτλους (σόρρυ Spider-Man): O εκατομμυριούχος πλεημπόυ και ιππότης με ιπτάμενη πανοπλία Iron Man πρωταγωνιστούσε στο Tales of Suspense, ο Νορβηγός Θεός του Κεραυνού Thor στο Journey Into Mystery, ο μικροσκοπικός επιστήμονας Ant-Man με την ιπτάμενη κοσμικιά φιλενάδα του Wasp στο Tales to Astonish, ενώ ο τίτλος του παρεξηγημένου πράσινου μεγαθηρίου Hulk είχε κοπεί νωρίτερα εκείνη την χρονιά και εμφανιζόταν μόνο ως κακός στους τίτλους των άλλων ηρώων, πριν αρχίσει τον επόμενο χρόνο να μοιράζεται και αυτός το μισό τεύχος του Tales to Astonish. (Ο Captain America έλειπε από την αρχική σύσταση της ομάδας αφού εκείνο τον καιρό “κοιμόταν” ακόμα παγωμένος στο βυθό της θάλασσας από πριν το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η μεγάλη το επιστροφή θα λάβει χώρα στις σελίδες αυτού του τίτλου μετά από τρια τεύχη, στο ιστορικό Avengers #4) Όλα ξεκινούν, όπως και στην ταινία των Avengers, με τον Loki, τον Νορβηγό Θεό της Πανουργίας και ετεροθαλή αδερφό του Thor. Παγιδευμένος στην Νήσο της Σιωπής (από μια προηγούμενη περιπέτεια του Thor), προσπαθεί πλέον να βρει τρόπο να παρασύρει τον αδερφό του να έρθει εκεί για να τον πολεμήσει και να ελευθερωθεί. Έτσι, εντοπίζει τον από τότε παρεξηγημένο Hulk (“Χαλκ θέλει μόνο να αφήσετε Χαλκ ήσυχο”) και τον ξεγελάει να προκαλέσει μια μεγάλη καταστροφή, ώστε να τον κράξουν τα ραδιόφωνα σαν ΑΠΕΙΛΗ και να έρθει ο Thor να τον σταματήσει. Χμμ. Για να είμαστε δίκαιοι, κανείς ποτέ δεν τον αποκάλεσε Θεό της Ιδιοφυίας. Παρά τις προσπάθειες του Loki για ανακατεύθυνση των ραδιοκυμάτων (όχι, σοβαρά), η είδηση της “απειλής” του Hulk φτάνει και στα αυτιά των υπόλοιπων μεγάλων (και μικρών) ηρώων της Marvel, οι οποίοι μαζεύονται για να συζητήσουν το σχέδιο δράσης τους. Όταν βέβαια ο Thor κατά τη διάρκεια της συνάντησης τους διακρίνει την φιγούρα του Hulk να περνάει απ’εξω από το παράθυρο, αποφασίζει να “μην ενοχλήσει τους άλλους” και να ξεπορτίσει κρυφά για να τον κυνηγήσει μόνος του. Όταν αντιλαμβάνεται πως δεν πρόκειται για το αληθινό πράσινο τέρας αλλά για μια οφθαλμαπάτη του Loki αποφασίζει να επισκεφτεί τον αδερφό του στην εξορία. Πίσω στην Γη οι υπόλοιποι ήρωες καταφέρνουν να εντοπίσουν τον υπνωτισμένο Hulk ο οποίος δουλεύει σε ένα ΤΣΙΡΚΟ μεταμφιεσμένος σαν ( και αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι όλης της ιστορίας, ίσως και ολόκληρης εκείνης της περιόδου): ΚΛΟΟΥΝ που κάνει ζόγκλινγκ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ, άλογα και φώκιες! Οι ήρωες ξυπνούν τον Hulk και τον κυνηγούν σε μια απολαυστική σεκάνς που πραγματικά έλειπε εγκληματικά από τις μετέπειτα ταινίες παρωδίας Airplane! όπου ο Iron Man πετάγεται μπροστά από ένα αεροπλάνο στη διάρκεια πτήσης για να ρωτήσει τους πιλότους αν είδαν προς τα που πήγε ο Hulk. Πίσω στην φυλακή του Loki, ο Thor καταφτάνει και νικάει εύκολα την ενέδρα του αδερφού του, όμως και πάλι αποφασίζει να τον πάρει πίσω μαζί του στη Γη (κουβαλώντας τον ξεκαρδιστικά κολλημένο πάνω στο μαγνητισμένο σφυρί του), όπου μόλις φτάνουν αυτός ελευθερώνεται και απειλεί και πάλι τους μαζεμένους υπερήρωες. ΟΥΤΕ τον Thor τον λένε Θεό της Κοινής Λογικής, εντάξει; Σ’αυτό το σημείο βέβαια είμαστε ήδη στο μέσο της 21ης σελίδας της 22σέλιδης ιστορίας, οπότε ο ξάφνου ραδιενεργός Loki κατατροπώνεται χωρίς πολλά πολλά από μια τελείως βολική καταπακτή που τον παγιδεύει μέσα σε ένα... κλίβανο με επίστρωση μολύβδου?! Οι ήρωες έχουν σώσει την μέρα - η οποία βέβαια δεν είχε ποτέ πραγματικά κινδυνεύσει, με τον Loki φυλακισμένο σε μια άλλη διάσταση από την αρχή της και τον Hulk να απολαμβάνει γαλήνια την ζωή στο τσίρκο ζογκλάροντας ελέφαντες (ποτέ δεν θα το χωνέψω). Στο τελευταίο panel της ιστορίας αποφασίζουν πως “διάολε, καλά περάσαμε, να το ξανακάνουμε” (ελεύθερη απόδοση) και σχηματίζουν την θρυλική ομάδα, διαλέγοντας το όνομα ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ εντελώς στην τύχη επειδή ακούγεται “φαντεζί και δραματικό” (ακριβής μετάφραση). Το πιο άβολο κομμάτι του πρώτου τεύχους είναι ξεκάθαρα οι όχι και τόσο καλά μασκαρεμένες νότες μισογυνισμού απέναντι στο μοναδικό θηλυκό μέλος της ομάδας, την Wasp, κατά κόσμον φασιονίστρια και κοσμικιά Janet Van Dyne. Ήταν άτυπος κανόνας από εκείνη την περίοδο για όλες τις υπερ-ομάδες να έχουν απαραίτητα και μια (και μόνο μια) υπερηρωίδα στο ρόστερ τους (κάτι που βλέπουμε διασκεδαστικά και σαν κλείσιμο του ματιού στην καινούρια ταινία), όμως καμιά άλλη δεν υπέφερε τόσο όσο η Wasp: Ενώ όλα τα μέλη της ομάδας έχουν τις μεγάλες και ηρωικές στιγμές τους μέσα στην ιστορία, ο ρόλος της Wasp σε αυτό το πρώτο τεύχος είναι να πεταρίζει άσκοπα τριγύρω στο κάθε πάνελ και να μιλάει ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ για το πόσο κούκλος είναι ο Thor και πως θα τον κάνει να την προσέξει σαν ένα “ανόητο καψουρεμένο γυναικάκι”, όπως της παρατηρεί ο σύντροφος της Ant-Man, όταν δεν την κατσαδιάζει που καθυστερεί να έρθει στην αποστολή επειδή ΠΟΥΔΡΑΡΕΙ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΤΗΣ! (τα δίδυμα κανονάκια σαν κάνες περίστροφου που χρησιμοποιούν για την εκτόξευση τους είναι απλά μια υπέροχη λεπτομέρια μέσα στο όλο κλίμα υπέροχης παραφροσύνης, ή το πως στην συνάντηση των ηρώων δεν επανέρχονται ποτέ στο φυσικό τους μέγεθος, αλλά στέκονται μπροστά στον φακό ενός προτζέκτορα!) Αυτή βέβαια η άκομψη κακομεταχείριση της Wasp από τον από τότε μουντρούχο και ψιλομαλακάκο Ant-Man/Hany Pym είναι ο σπόρος που θα δώσει σε μελλοντικά τεύχη μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες και πρωτοποριακές ιστορίες της σειράς και η ίδια η Wasp θα εξελιχθεί σε έναν από τους πιο αυτοδύναμους και αγαπημένους θηλυκούς χαρακτήρες της εταιρίας, και παράλληλα θα είναι μια από τις πρώτες υπερ-ηρωίδες που θα πάρει την αρχηγία μιας comics υπερ-ομάδας. Μέχρι τότε όμως θα συνεχίσει να πουδράρει την μύτη της και να ανέχεται κάθε υποτίμηση - βλέπετε όλοι Mad Men, μην σας τα εξηγώ άλλο. Αλλα ναι, μιλάμε για ένα απολύτως γελοίο comic, γεμάτο ευκολίες στην πλοκή, και επιφανειακούς χαρακτηρισμούς, ακόμα και για την εποχή του. Ε, και τι; Όπως και όλα τα comics της περιόδου, το κοινό στο οποίο απευθυνόταν ήταν παιδιά σχολικής ηλικίας, που απλώς περίμεναν να δουν τους αγαπημένους τους ήρωες μαζί και ΔΡΑΣΗ ΔΡΑΣΗ ΔΡΑΣΗ. Όχι απαραίτητα κτίρια να καταστρέφονται και τεράστια εφέ ενεργιακών ριπών, αλλά πρωτότυπες και ανορθόδοξες καταστάσεις και σενάρια ωμής και αχαλίνωτης φαντασίας. Ο Stan Lee με τον Jack Kirby θα μπορούσαν να είχαν ακολουθήσει απλώς το γνωστό μοτίβο των “σόλο ηρώων που έρχονται μαζί για να αντιμετωπίσουν μια κοινή απειλή” αλλά προτίμησαν να το γυρίσουν αναπάντεχα τούμπα, και να το διασκεδάσουν. Άφησαν τις εντάσεις μεταξύ των χαρακτήρων τους ελεύθερες, έστρεψαν κατά καιρούς τον έναν απέναντι στον άλλο, και δεν φοβήθηκαν να παίξουν ενάντια στις προσμονές των αναγνωστών. Και σήμερα, σχεδόν 50 ολόκληρα χρόνια μετά, η κληρονομιά που δημιούργησαν είναι πιο δημοφιλής από ποτέ. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το Avengers #1 δωρεάν σε ψηφιακή μορφή στο site της Marvel.com ή να το αγοράσετε μαζί με τις υπόλοιπες πρώτες περιπέτειες της ομάδας στην οικονομική ασπρόμαυρη συλλογή ESSENTIAL AVENGERS, τους έγχρωμους τόμους MARVEL MASTERWORKS ή στα λουσάτα υπερμεγέθη συλλεκτικά hardcovers AVENGERS OMNIBUS. link
  5. Avengers Week: οι 10 Χειρότερες Εμφανίσεις Έχει η μόδα γυρίσματα. Μετράμε αντίστροφα τα 10 απολύτως ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ κουστούμια που έχουν περάσει από την γκαρνταρόμπα των κινηματογραφικών Εκδικητών Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 10: ο HULK, Ιππότης της Αποκάλυψης! Μεταμορφωμένος από τον πανίσχυρο εχθρό των X-Men, Apocalypse, ο Hulk έγινε ο νέος "War", η προσωποποίηση του Πολέμου. Το οποίο πρακτικά σημαίνει... ασύμμετρες βάτες με καρφιά, (ΧΡΥΣΗ) αγκράφα με νεκροκεφαλή, κι άλλες νεκροκεφαλές στο καβάλο, σπαθί, μαστίγιο ενσωματωμένο στο γάντι με ακόμα κι άλλα καρφιά, μαύρο κράνος, ένα τελείως διακοσμητικό χρυσό περιβραχιόνιο... γενικά υπερπαραγωγή. Γιατί ο Hulk ήταν πάντα κατά βάθος ένα πολεμόχαρο κακό στερεοτυπο μαύρης τύπισσας από τα γκέτο. Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 9: η πρώτη εμφάνιση της BLACK WIDOW, Μαύρη Χήρα όνομα και πράγμα. ΟΛΟΣΩΜΟ διχτυωτό καλσόν (fishnet), μαύρη μάσκα Batman, κορμάκι, μπερτίτσα, σκουλαρίκια με μικρές αραχνούλες και το φυσικό της μελαχροινό μαλλί. Ευτυχώς σύντομα ανακάλυψε τις χαρές των κόκκινων βαφών του Κορρέ. (Ένοχη παραδοχή, αλλά στην πραγματικότητα το καραγουστάρω το συνολάκι, απλά ήθελα να το δείξω και αυτό εδώ. Don't Judge Me!) Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 8, τα ΜΕΣΑ ΤΩΝ 90s και η τραγελαφική πλέον τάση για αλυσίδες, υπερμεγέθεις βάτες (shoulder pads), τζάκετς, δερμάτινα λουριά (ΠΑΝΤΟΥ), μάσκες με εκτεθειμένο πρόσωπο ή μαλλιά και ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΤΣΕΠΕΣ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Thor πάνω. ΟΚ, χέσε τα λουριά και τις βάτες και την αλυσίδα στο σφυρί που δεν οδηγεί πουθενά, και τα γάντια χωρίς δάχτυλα, και τα καρφιά, και τα γιγάντιο σπασουάρ. Φοράει ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΗ, διάολε, σαν καμιά έφηβη! Mid-myth crisis. Η στολή αυτή εμφανίστηκε για μόλις ένα τεύχος στη σειρά αλλά είναι αυτή που φορούσε (δυστυχώς) και στην κλασσική πρώτη σειρά DC VERSUS MARVEL. Που πας σε ξένο σπίτι/σύμπαν με τέτοια χάλια; Αλλά ΟΚ, τι να πουν και ο Hawkeye με την Black Widow? Την ίδια περίοδο κυκλοφορούσαν με πανομοιότυπες ολόσωμες τρομακτικά κολλητές μονόχρωμες στολές με μίνιμαλ σχέδια (πόδια αράχνης στα παΐδια; νύχι γερακιού και ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΤΣΕΠΕΣ, γύρω από τα μπούτια, στους καρπούς, στην μέση, στους ώμους... Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 7, ο HAWKEYE δεν ήξερε τα χειρότερα που τον περίμεναν στην αμέσως επόμενη στολή του. Μετά από μια ηρωική θυσία τους, οι Avengers ξαναλανσάρονται (ως HEROES REBORN) από το #1 με νέα ιστορία και κοστούμια. Στην περίπτωση του Hawkeye βέβαια απλά ανακύκλωσαν την στολή του Wolverine σε καφέ, με φουλ μάσκα. Α, ναι, και με ΤΣΕΠΕΣ στο μπούτι. Είπαμε, μέσα 90s. Το ξεκαρδιστικό είναι πως, όταν μετά από 10 χρόνια άλλοι συγγραφείς επανεπισκέφτηκαν αυτό το σύμπαν ιστοριών, αποκάλυψαν (κόντρα σε κάθε λογική, αλλά που να τα εξηγώ τώρα εδώ) πως ο μυστηριώδης μασκοφόρος Hawkeye τότε ήταν ΟΝΤΩΣ ο Wolverine. Ου μπλέξεις. Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 6, η παλιά μας γνώριμη αγαπημένη, η ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΜΥΤΗ του IRON MAΝ, για το οποίο μιλήσαμε στο προσωπικό αφιέρωμα του. Για να φοβίζει τους εχθρούς του καλύτερα ή για να μην γεμίζει το κράνος με μύξες; Όλα ξεκίνησαν από μια παρεξηγημένη δήλωση του τότε εκδότη της Marvel Stan Lee που ρώτησε απλά “και που είναι η μύτη;”, εννοώντας πως η μάσκα του Iron Man ζωγραφιζόταν πλέον τόσο στενή που δεν θα μπορούσε να χωράει μέσα ένα κανονικό κεφάλι ανθρώπου. Μια παρανόηση που κράτησε ένα ολόκληρο χρόνο! Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 5, η "GODPACK" στολή του THOR, από μια ξεχασμένη ομάδα από υπερ-εξελιγμένους τεχνητούς Θεούς της οποίας ήταν αρχηγός στα 90s (πάλι). Μεταλλικά παντελόνια, κοφτερές επιγονατίδες, ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΒΑΤΕΣ (ναι ξέρω πως τις λένε επωμίδες, σους), ένα αψυχολόγητο τοπ από μια κάθετη λωρίδα ύφασμα σαν να του έχουν ζωγραφίσει τετραγωνάκια στο στέρνο, και το ασχημότερο κράνος της καριέρας του. Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 4, η στολή του NOMAD. Μετά την τραυματική ανακάλυψη του CAPTAIN AMERICA για τις εγκληματικές ενέργειες του Nixon και την αυτοκτονία του Προέδρου μπροστά στα μάτια του (ναι, στο comic της εποχής του Watergate όλα αυτά), ο Cap αποφασίζει να παραδόσει την πατριωτική του στολή και να γίνει ένας Νομάς. Κοιτάξτε, μιλάμε για τα μέσα των 70s. Ότι ήταν για τις μετέπειτα δεκαετίες οι βάτες και οι τσέπες, ήταν για αυτούς τα γυμνά αντρικά στήθη, οι πειρατικές μπότες και οι κάπες. Και αυτό το έκτρωμα τα έχει όλα. Σημασία στη λεπτομέρεια, η μάσκα που κόβεται απότομα στο κούτελο για να βγουν τα πλούσια ξανθά μαλλιά του και στον λαιμό για να ξεπροβάλλει το γυμνασμένο στήθος του. Από υπερ-πατριώτης, κατέληξε απ'το τραυματικό σοκ σε κάτι ανάμεσα σε χορευτή στρίππερ και πειρατή. Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 3, οι 90s ΠΑΝΟΠΛΙΕΣ! Ήταν να μη κάνει κάποιος την αρχή, ξαφνικά οι αρματωσιές ήταν πιο δημοφιλείς και από τα ελεεινά μπλουζάκια με τις στάμπες με τα μωρά. Και φορέθηκαν ΠΟΛΥ. Από τον Punisher, ως τον Hulk (δες πάνω πάνω) και τον Spider-Man. Πάλι πρωτοστάτης ο CAPTAIN AMERICA, με την πανοπλία που του δημιούργησε ο Tony Stark για να κινείται (και να πετάει!) τον καιρό που είχε μείνει τελείως παράλυτος εξαιτίας παρενέργειας του Ορού που του δίνει τις δυνάμεις του. Εντάξει, την βλέπετε. Καπετάν Σαρδέλας. Η αντίστοιχη πανοπλία του HAWKEYE την οποία φορούσε μετά τον πυροβολισμό του, στην σόλο σειρά του Avengers Spotlight, ήταν ελαφρώς μόνο λιγότερο κουλή. Ακόμα γελάω με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ φαρέτρα στην πλάτη του. Ιστορικά, ο μόνος Εκδικητής που μπόρεσε και δικαίωσε μια από αυτές τις αρματωσιές ήταν ο THOR, την περίοδο που κι αυτός χρειαζόταν την εξτρά υποστήριξη επειδή τα κόκκαλα του είχαν γίνει εύθραστα σαν γυαλί. Αλλά είδατε, όλοι, η βλάβη βλάβη, αλλά η αυτοθυσία και ο ηρωισμός πάνω απ'όλα. Κι ας μοιάζουν σαν dorks. Αυτό θα πει αληθινός αλτρουισμός. Στο ΝΟΥΜΕΡΟ 2, η επιστροφή της BLACK WIDOW με την τρίτη και χειρότερη (και πιο ΓΚΡΙ) στολή της. Γιατί τίποτα δεν φωνάζει ΜΑΥΡΗ ΧΗΡΑ, όπως ένα ολόσωμο κολλητό ΓΚΡΙ λεοτάρ. Ούτε στα χέρια των πιο έμπειρων σκιτσογράφων δεν μπορούσε να σωθεί αυτό το συνολάκι με το "ντίσκο" κολλάρο και το (σόρρυ, αλλά ας το πει επιτέλους κάποιος) λεσβιακό κούρεμα a la Sue Sylvester. Το μόνο που το έσωζε ήταν τα πιο εμφανή σύμβολα αράχνης στο στήθος και την πλάτη της... μέχρι τα μέσα των 90s: Πάρε ένα ήδη βαρετό κουστούμι και ρίξτου ένα στρατιωτικό μπουφάν από πάνω (και μερικές δεκάδες τσέπες στην μέση για να μην ξεχνιάμε και την δεκαετία). Αυτά τα χακί κακουργήματα ήταν για ένα καιρό το σήμα κατατεθέν για όλα τα μέλη της κύριας ομάδας των Εκδικητών. Ευτυχώς που o Cap, ο Thor και ο Iron Man δεν ήταν μέλη εκείνη την περίοδο. Τσούκου τσούκου φτάσαμε και στην κορυφή. ΕΤΟΙΜΟΙ; ΝΟΥΜΕΡΟ 1: τότε που ο HAWKEYE φορούσε ΦΟΥΣΤΑ: Θα το πω, δεν γίνεται. Gay. Ούτε το όνομα του θρυλικού Barry Windsor Smith δεν φτάνει για να δικαιολογήσει αυτό το έγκλημα. ΜΑ ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΚΟΡΔΕΛΑ ΒΥΣΣΙΝΙΑ" ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ; Δεν σχολιάζω άλλο. BONUS SECTION: οι πέντε στολές που δεν μπορούσαμε να μετρήσουμε. O CAPTAIN AMERICA ΤΡΑΒΕΣΤΙ. Παγιδευμένος στο αρχηγείο της Superia και της λεγεώνας της από γυναίκες υπερ-κακοποιούς, ο Cap προσπαθεί να αποδράσει φορώντας την στολή της Black Mamba. Αρκετά ειρωνικά, το σατανικό σχέδιο της Superia ήταν έτσι κι αλλιώς να μετατρέψει τον υπερ-πατριώτη σε... πατριώτισσα. O HULK ΚΛΟΟΥΝ. Ο Loki υπνωτίζει τον Hulk και τον παγιδεύει να δουλεύει σε τσίρκο σαν κλόουν, ζογκλάροντας φώκιες και ελέφαντες. Όλα αυτά στο κλασσικό Avengers #1. O IRON PATRIOT Κάτι που ξεκίνησε σαν φάρσα από το γραφείο της Marvel, μια photoshop-αρισμένη εικόνα του Iron Man ζωγραφισμένου με τα χρώματα της Αμερικάνικης σημαίας ως ο επόμενος διάδοχος του δολοφονημένου Captain America, κατέληξε να γίνει μια πραγματική στολή του επονομαζόμενου "Iron Patriot". Την πανοπλία αυτή φόραγε, καθόλου ειρωνικά, ο μακιαβελικός Norman Osborn (o Green Goblin των comics του Spider-man) τον καιρό που είχε πάρει τον έλεγχο όχι μόνο της ομάδας των Avengers, αλλά και της Αμερικάνικης κυβέρνησης. Και πάλι, δεν ήταν ο πιο γελοίος σε εμφάνιση υποψήφιος αντικαταστάτης του Cap: O JACK FLAG Ναι, 90s πάλι. Ο στρητ Captain America είχε μαλλί βαμμένο στα χρώματα της Αμερικάνικης σημαίας, "κουλ" μάσκα ριχτή στο πρόσωπο, και για όπλο του ένα... boom box (υπερμεγέθη αυτόνομα ραδιόφωνα που κουβαλιούνται στους ώμους), που έκανε κανονικά BOOM όταν βάραγε. O ΚΑΡΤΟΥΝ HAWKEYE. Καλά, ΟΛΟΙ οι Εκδικητές της ιστορικά πιο αποτυχημένης μεταφοράς καρτούν στην ιστορία της Marvel είχαν τα θέματα τους. O Hawkeye όμως είναι αυτός που έχει μείνει χαραγμένος στην συνείδηση των fans, κυρίως μέσα από τα χιουμοριστικά στριπάκια BULLPEN BITS τα οποία έτρεχαν κάθε βδομάδα μέσα σε όλους τους τίτλους της Marvel και τον κοροΐδευαν για αυτην ακριβώς την στολή. Πες τους τα βρε Storm μου, εμάς δεν μας ακούνε. Εσείς geeks μου, ποια κουστούμια ξεχωρίζετε ως τα χειρότερα; Who wore it worst? link
  6. Avengers εναντίον Ghost Rider. Και όμως συνέβη. Μπορεί στο κινηματογραφικό σύμπαν ο Nicolas Cage να έχει κρατήσει την βρωμιά του μακριά από το υπερεπιτυχημένο franchise των Avengers, στα comics όμως ο Ghost Rider έχει αντιμετωπίσει κανονικά τους Avengers σε μια μάχη που δεν είχε την έκβαση που περιμένατε Αυτοί: οι μεγαλύτεροι ήρωες του κόσμου της Marvel, και πλέον η μεγαλύτερη και πιο εμπορική υπερ-ηρωική ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου. Αυτός: ένας μοτοσικλετιστής κασκαντέρ που πούλησε την ψυχή του σατανά και καταράστηκε να μεταμορφώνεται σε δαιμονικό καβαλλάρη και να τον παίζει στο σινεμά ο Nicolas Cage σε κακές ταινίες και ακόμα πιο κάφρικα sequels, όπως το Ghost Rider Spirit of Vengeance που έκανε πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα στην χώρα μας. Η ταινία των Avengers κατάφερε να δέσει επιτυχημένα μεταξύ τους τα σύμπαντα του Νορβηγού Θεού, του στρατιώτη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του ζάμπλουτου εφευρέτη με την ιπτάμενη τεχνολογική πανοπλία. Πως θα μπορούσαν όμως να αντιμετωπίσουν όλοι αυτοί έναν λεδερά μηχανόβιο με φλεγόμενο κρανίο και συχνά πάρε δώσε με αγγέλους και τον ίδιο τον διάβολο; Στις ταινίες, ευτυχώς, δεν έχουν σμίξει ποτέ οι λεωφόροι των Avengers με τον Nicolas Cage. Στα comics όμως συγκρούστηκαν πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1981. Ναι, ο Ghost Rider αντιμετώπισε τους Avengers και οι ήρωες έφαγαν ομολογουμένως την σκόνη στάχτη του, όμως το συμπέρασμα που βγαίνει από το κλασσικό πλέον AVENGERS #214 των Jim Shooter και Bob Hall είναι άλλο και αδιαμφισβήτητο: Ο Ghost Rider είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ. Όλα ξεκινάνε όταν ο Johnny Blaze, ο ανθρώπος που προσπαθεί να κρατήσει υπό έλεγχο τον δαίμονα Ghost Rider βλέπει στον δρόμο τον δισεκατομμυριούχο Angel των X-Men (έτσι είναι στα comics, μια γειτονιά όλοι) να οδηγεί την ακριβή κούρσα του με την γκόμενα του, ενώ ο ίδιος είναι μαγκούφης και άφραγκος και μόλις έχει χάσει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Αποφασίζει έτσι πως αυτή είναι μια αδικία που πρέπει άμεσα να... εκδικηθεί. Προκαλεί το αμάξι να ντεραπάρει και μετά προσκαλεί τον ιπτάμενο Angel σε αγώνα, απειλώντας να βιάσει την κοπέλα του αν δεν τον αντιμετωπίσει. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ! Από το νοσοκομείο που κείτεται σακάτης σε κωματώδη κατάσταση μετά την μάχη ο Angel, η κοπέλα του τηλεφωνεί στους Εκδικητές για βοήθεια. Ο Captain America σηκώνει το τηλέφωνο (τι την έχουν την υπηρεσία στην έπαυλη των Stark;) και μαζεύει την ομάδα του: ο ίδιος, ο Thor, ο Iron Man, και η Tigra. Αχ, η Tigra. Η γυναίκα-τίγρης με υπερηρωική στολή που απαρτίζεται μόνο από ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι, γυαλιστερό δερμάτινο μαύρο μπικίνι, και ποταπούς (τότε τουλάχιστον) σκοπούς για να είναι Avenger: τον μισθό, την διασημότητα και την άπειρης χρέωσης πιστωτική κάρτα που τους παρείχε ο Tony Stark. Με το που καταφτάνουν στην πόλη με το ιδιωτικό τους τζετ, η Tigra ΤΡΕΧΕΙ για ψώνια ώστε να ταιριάζει με το επαρχιακό περιβάλλον - φυσικά διαλέγοντας ότι πιο kinky και προκλητικό υπήρχε στα καουμπόικα είδη! Οι υπόλοιποι Εκδικητές χαιρετούν τον δήμαρχο, υπογράφουν αυτόγραφα (ακόμα και ο Θεός Thor!) και ψάχνουν τον Ghost Rider. Μετά το ξέσπασμα του, ο Johnny Blaze κρύβεται και δουλεύει μεροκαματιάρης σε ένα βενζινάδικο για να μπορεί να πηγαίνει να επισκέπεται τον σακάτη Angel στο νοσοκομείο. Πόσο σοφό είναι τώρα να προσλάβεις τον τύπο που ΠΑΙΡΝΕΙ ΦΩΤΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ και καβαλάει ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ μηχανή σε ένα βενζινάδικο... δεν ξέρω. 80s ήταν τότε. Ο Blaze είναι αποφασισμένος να μην μπλεχτεί με τους Avengers, μέχρι που βλέπει ένα παιδάκι να παίζει τον Thor πάνω σε μια κεραία, έτοιμο να πέσει στο θάνατο του. Μεταμορφώνεται σε Ghost Rider ελπίζοντας να μπορεί να ελέγξει το Πνεύμα της Εκδίκησης και να σώσει τον μικρό... ...χωρίς να υπολογίζει πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ είναι ο δαίμονας καβαλλάρης. Βλέπει το πιτσιρίκι να τσακίζεται προς το κενό και το αγνοεί επιδεικτικά (ή μάλλον περιπαικτικά) για να πάει να κάνει κόντρες με τους Εκδικητές. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ! ΜΑΛΑΚΑΣ! Η ίδια η μάχη είναι απολαυστική, και κυρίως, απόλυτα μονόπλευρη και προκαθορισμένη. Οι “φλούφληδες” ήρωες δεν είχαν ελπίδα. Ο Captain America κυνηγάει τον Ghost Rider με την μοτοσικλέτα του κόντρα στο ρεύμα στην λεωφόρο, με τον δαίμονα να καβαλάει το προστατευτικό κιγκλίδωμα και να οδηγεί τον Cap σε συντριβή στο βάθος μιας χαράδρας. Εκεί τσουρουφλίζει ζωντανούς αυτόν και την συνεπιβάτισσα του Tigra, κάνοντας ακόμα και τον βετεράνο στρατιώτη να ουρλιάξει από πόνο. Τα ίδια και με τον Iron Man στην συνέχεια, καίγοντας τον μέσα από τις σχισμές στα μάτια και το στόμα του. Όταν εμφανίζεται στην σκηνή ο Thor, η μάχη έχει επιτέλους μια ελπίδα να γυρίσει προς το μέρος των Εκδικητών. Ο Θεός του Κεραυνού πετάει το πανίσχυρο σφυρί Mjolnir στον Ghost Rider και αυτός... κάνει την πιο γαμάτη κίνηση του τεύχους/μήνα/χρόνου/ στην Ιστορία: Καβαλάει την μηχανή του και γκαζώνει, με το σφυρί να τον κυνηγάει ξοπίσω του, και καταφέρνει να μεγαλώνει συνεχώς την απόσταση μεταξύ τους. Όταν ο Thor καλεί πίσω το σφυρί, ο Ghost Rider γραπώνεται πάνω του ώστε να τον επιστρέψει -πάντα πάνω στην φλεγόμενη μηχανή του- προς το κεφάλι του Thor! Στον δεύτερο γύρο της μάχης, ο Ghost Rider προ-φα-νώς στρέφεται συνέχεια πρώτα ενάντια στην μοναδική γυναίκα, και ταυτόχρονα το πιο αδύναμο μέλος, της ομάδας, και τον πιο εύκολο στόχο. Είπαμε. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ! Η μάχη τελειώνει μόνο όταν επιστρέφει ο μπανταρισμένος Angel (ο οποίος πότε ξύπνησε από το κώμα, πότε ανάρρωσε, πότε πήρε εξιτήριο) για να τον... γεμίσει τύψεις και να τον κάνει μεταμορφωθεί πάλι σε άκακο θνητό Johnny Blaze. Ο Johnny Blaze μπίγει απροκάλυπτα τα κλάμματα για τα χάλια του (που να'ξερε πως θα τον έπαιζε στον κινηματογράφο ο Nicolas Cage - που να'ξερε πως θα είχε καταντήσει ο Nicolas Cage όταν ήταν καιρός να τον παίξει), ενώ οι Avengers φεύγουν από την πόλη διακριτικά και, πιο πολύ, άβολα. Ο Johnny Blaze μπίγει απροκάλυπτα τα κλάμματα για τα χάλια του (που να'ξερε πως θα τον έπαιζε στον κινηματογράφο ο Nicolas Cage - που να'ξερε πως θα είχε καταντήσει ο Nicolas Cage όταν ήταν καιρός να τον παίξει), ενώ οι Avengers φεύγουν από την πόλη διακριτικά και, πιο πολύ, άβολα. Πέρα από το διασκεδαστικό του θέματος, το awesomeness της μάχης, και την πρωτοτυπία (τότε) να φέρουν σε επαφή δυο αταίριαστες ιδιοκτησίες, τους καθαρά υπερηρωικούς Avengers και τον πρωταγωνιστή ενός κατά κύριο comic τρόμου, η ιστορία αυτή θεωρείται ακόμα κλασσική κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε τους χαρακτήρες. Ο Ghost Rider ήταν εκείνη την περίοδο στο μεταίχμιο μεταξύ καλού και κακού, ένας από τους πρώτους αντι-ήρωες των comics. Σε αυτή την ιστορία ξεφεύγει ξεκάθαρα στην περιοχή του σατανικού κάφρου, ακόμα πιο αναίσχυντα από κάποιους άλλους παρεξηγημένους αντι-ήρωες όπως ο Hulk. O Hulk λειτουργούσε τότε με κάποιο κώδικα τιμής, δεν κυνηγούσε να πληγώσει τους ήρωες και, πιο σημαντικά, δεν απειλούσε να βιάσει τις κοπέλες τους ή να χτυπήσει επιλεκτικά μόνο τις γυναίκες της ομάδας επειδή είναι αδύναμες. Ο Ghost Rider όχι μόνο δεν έχει τέτοια θέματα, αλλά γελάει και σατανικά όταν σπάει τους κανόνες, χλευάζοντας τους ήρωες. Αντί για το σύνηθες σενάριο που έχει τους ήρωες δυο τίτλων να συναντιούνται, να πολεμούν από κάποια παρεξήγηση μεταξύ τους, και στο τέλος να συμφιλιώνονται ενάντια σε ένα κοινό εχθρό, εδώ είχαμε μόνο μια ανελέητη μάχη που τέλειωσε σε κλάμματα. Οι Avengers με τον Ghost Rider σπάνια/ποτέ δεν είχαν τους ίδιους εχθρούς, δεν κυκλοφορούσαν στους ίδιους κύκλους, πως να το πω, οπότε δεν υπήρχε τρόπος να κρίνει κανείς το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης μεταξύ τους. Ο Jim Shooter δεν δίστασε να θέσει την μεταφυσική/σατανιστική απειλή του Ghost Rider πολύ ψηλότερα από το επίπεδο των δυνατότερων μελών των Avengers (και επομένως της Marvel γενικότερα), ανεβάζοντας έτσι μόνιμα το γόητρο του ανορθόδοξου Ghost Rider. Μπορεί να ακούγεται σαν ιλαρή ιδέα η συνάντηση των δυο franchises, όμως αποδεικνύεται στο χαρτί πόσο δυναμικό για awesomeness έχει πραγματικά αυτή η αναμέτρηση. Δεν μπορεί να είμαι ο μόνος που θέλω να δω τον Ghost Rider καβάλα στην μηχανή του, κρατημένος το Mjolnir, να πετάει προς έναν έντρομο Thor του Chris Hemsworth. Ο Joss Whedon κάπου εκεί έξω τρίβει εκστασιασμένος τα χέρια του και κρατάει σημειώσεις. link
  7. Avengers Week: Ποιος είναι ο Captain America; Η ζωή, τα κατορθώματα, οι μεγάλες και οι αστείες στιγμές της καριέρας του Φρουρού της Ελευθερίας Ξεκινώντας από σήμερα, κάθε μέρα θα κοιτάζουμε τις καλές, τις κακές και τις ηλίθιες στιγμές των χαρακτήρων της ταινίας των Avengers, από τα comics της Marvel. CAPTAIN AMERICA Ποιος; Steve Rogers ΠΟΙΟΣ; Ένας καχεκτικός έφηβος με τόσο τεράστια κάψα και αίσθημα πατριωτικού καθήκοντος να υπηρετήσει στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο παρά την σωματική του αδυναμία, που προσφέρθηκε για μια πειραματική διεργασία με σκοπό την δημιουργία μιας αρμάδας υπερ-στρατιωτών. Φορώντας την στολή και την ασπίδα με την σημαία των Η.Π.Α. ως Captain America, και με την συμμαχία του βοηθού και φίλου του Bucky, έγινε ένας ζωντανός θρύλος. Κατά το κλείσιμο του πολέμου, πολεμώντας τον αρχι-εχθρό του, το αεροπλάνο που επιβαίνουν εκρήγνυται, προκαλώντας τον θάνατο του Bucky και ρίχνοντας τον Captain America στα παγωμένα νερά του ωκεανού, όπου και διατηρείται ζωντανός μέσα σε ένα κομμάτι πάγου μέχρι να διασωθεί από τους Avengers στα 60s. Πού και Πότε: Captain America Comics #1, Μάρτιος 1941 με το κλασσικό εξώφυλλο όπου ρίχνει γροθιά στον Hitler! Διάσημος για: τις ικανότητες του στο Φρίσμπι Likes: την πατρίδα του, τον στρατό, την αμερικάνικη σημαία, τα πειραματικά αναβολικά, τις pop culture αναφορές από τα 40s Dislikes: τους bullies, τους Ναζί, τον πόλεμο Πιο σοκαριστική στιγμή: Στα μέσα των 70s, στο CAPTAIN AMERICA #175 ο ήρωας καταδιώκει τον κουκουλοφόρο αρχηγό μιας εγκληματικής οργάνωσης με σκοπό την κατάρρευση του κράτους μέχρι τον Λευκό Οίκο. Εκεί αυτός βγάζει την μάσκα του αποκαλύπτοντας πως είναι ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. και αυτοκτονεί μπροστά στα έντρομα μάτια του Rogers. Οποιαδήποτε αναφορά στο σκάνδαλο του Watergate και τον Nixon... δεν είναι και τόσο τυχαία. Σοκαρισμένος ο Rogers παραιτείται από την πατριωτική του ηρωική ταυτότητα και μετονομάζεται σε Nomad, “ο άνθρωπος χωρίς χώρα”. Πιο γαμάτη στιγμή: στον τίτλο ULTIMATES, που πέτυχε να ανανεώσει τους χαρακτήρες της Marvel για μια μοντέρνα γενιά αναγνωστών, ο Captain America επιστρέφει σαφώς πιο... συντηρητικός (και στρατόκαβλος) απ'ότι τον είχαμε συνηθίσει. Κατά τη διάρκεια της επικής μάχης με τους Chitauri, πολεμώντας τον εξωγήινο ναζιστικό πράκτορα (μη ρωτάτε λέμε) Herr Kleiser, όταν αυτός του ζητά να παραδωθεί, ο Cap τον κόβει στην μέση με την ασπίδα του βροντοφωνάζοντας: "Να ΠΑΡΑΔΟΘΩ; Τι νομίζεις ότι σημαίνει αυτό το Α στο μέτωπο μου; ΓΑΛΛΙΑ;" Πιο κουλή στιγμή: τα θρυλικά βυζιά (manboobs ή capboobs) του Captain America όταν ανέλαβε τον σχεδιασμό του το αμφιλεγόμενο παιδί-φαινόμενο των 90s, Rob Liefeld, στην ατυχή σειρά Captain America vol.2. Στο παράλληλο σύμπαν-τσέπης των Heroes Reborn ο Rogers ζει ευτυχισμένος με την γυναίκα και το παιδί του χωρίς καμιά μνήμη της πραγματικής του ταυτότητας, μέχρι την μέρα που ανακαλύπτει πως όλη η οικογένεια του είναι... ρομπότ! Επίσης, ναι, είπαμε, ΒΥΖΙΑ! (σε ισοπαλία με την ΤΙ-ΣΚΕΦΤΟΝΤΟΥΣΑΝ σιδερένια πανοπλία του που σχεδίασε ο Tony Stark, όταν είχε χάσει την χρήση των ποδιών του από παρενέργεια του ορού που του δίνει τις δυνάμεις του) (ή την φορά που πολέμισε το μνημείο του Abraham Lincoln!) (ή την φορά που μετατράπηκε σε λυκάνθρωπο!) Soap Opera Facts: Στα μέσα των 00s ο σύμμαχος και καλύτερος του φίλος από τον πόλεμο, James “Bucky” Barnes, αποκαλύπτεται πως είναι ζωντανός και ενεργεί κάτω από πλύση εγκεφάλου ως Ρώσσος υπερ-κατάσκοπος και δολοφόνος! Όταν ο Rogers “δολοφονείται” το 2007, ο Bucky αναλαμβάνει το ρόλο και την ασπίδα του Captain America, τα οποίο κρατάει και αφού ο Rogers επιστρέψει στη ζωή (μη ρωτάτε) μερικά χρόνια μετά. Ο Rogers θα ξαναναλάβει τον ρόλο του Captain America πάνω στην ώρα για την κυκλοφορία της ταινίας του το 2011, μετά τον ηρωικό (σκηνοθετημένο) θάνατο του Bucky πολεμώντας ένα τεράστιο Ναζιστικό Νορβηγικό Θεό-Ερπετό στην Νέα Υόρκη. COMICS! (Που να πιάσουμε να λέμε και για την φορά που ο Red Skull επέστρεψε στη ζωη μεταφέροντας την νοημοσύνη του σε ένα κλωνοποιημένο σώμα του Steve Rogers - που άλλωστε θα έβρισκε πιο ιδανικό δείγμα Άρειας φυλής από τον ξανθό γαλανομάτη υπεράνθρωπο; ) Αντιγραφές: Ο άνθρωπος κάτω από την μάσκα του Captain America έχει αλλάξει αρκετές φορές στην μακρά ιστορία του. Κατά την διάρκεια των 50s, ενώ ο Rogers βρισκόταν παγιδευμένος στον πάγο στο βυθό του ωκεανού, την ταυτότητα του ανέλαβε ένας φανατικός ιστορικός ο οποίος υποβλήθηκε σε πλαστική χειρουργική για να αποκτήσει το πρόσωπο του Rogers, άλλαξε το όνομα του νόμιμα σε Steve Rogers και προσπάθησε αποτυχημένα να επαναλάβει τις συνθήκες του πειράματος που θα του έδιναν τις δυνάμεις του. Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών τρελάθηκε και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των 50s να κυνηγά δήθεν κρυφούς συμμάχους των Κομμουνιστών. Ή απλά έτσι προσπάθησαν οι μεταγενέστεροι συγγραφείς της Marvel να μπαλώσουν τα εθνικιστικά εξώφυλλα εκείνης της εποχής (βλ. "commie smasher" πάνω). Άλλοι διάσημοι αντικαταστάτες του υπήρξαν ο αναστημμένος του σύντροφος Bucky και ο τυφλά πιστός στρατιώτης "U.S. Agent", και ο "μαύρος Captain America" Isaiah Bradley, που λειτούργησε και αυτός μυστικά κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Fun Fact: μέσα σ'όλα τ'αλλα, ο Steve Rogers είναι και ταλαντούχος σκιτσογράφος. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των 70s έπιασε δουλειά σαν κομίστας στην φανταστική εταιρία Marvel Comics μέσα στο σύμπαν των comics της Marvel. Πιο meta, παίζεις στο Community. Σημαντικοί δημιουργοί: Joe Simon, Jack Kirby, Stan Lee, Mark Gruenwald, John Byrne, Mark Waid, Ron Garney, Mark Millar, Bryan Hitch, Ed Brubaker, Steve Epting. Προτεινόμενα Βιβλία: CAPTAIN AMERICA by ED BRUBAKER (η επιστροφή του Bucky) MARVEL PLATINUM: THE DEFINITIVE CAPTAIN AMERICA (η πρώτη του εμφάνιση, η επιστροφή στο Avengers #4, ο θάνατος του στο v.5 #25 και οι καλύτερες περιπέτειες ενδιάμεσα) ESSENTIAL CAPTAIN AMERICA (οι πρώτες του περιπέτειες σε οικονομική ασπρόμαυρη έκδοση) THE ULTIMATES σε 2 τόμους (η μοντέρνα αναβίωση που ενέπνευσε και την νέα ταινία, από τους Mark Millar και Bryan Hitch) CAPTAIN AMERICA: OPERATION REBIRTH (ο Red Skull, το Cosmic Cube, η επιστροφή του Hitler και η εξορία του Captain America ως προδότη από τον πρόεδρο Clinton, τα καλύτερα τεύχη του Mark Waid με τον Ron Garney) link
  8. Avengers Week: Ποιος είναι ο Iron Man; Ο ιδιοφυής εφευρέτης, ο δισεκατομμυριούχος, ο γυναικάς, ο αλκοολικός, ο ιπτάμενος ήρωας Ποιος; Anthony “Tony” Stark ΠΟΙΟΣ; Δισεκατομμυριούχος πλευμπόυ και ιδιοφυής οπλοβιομήχανος εφευρέτης τραυματίζεται και απαγάγεται από τρομοκράτες κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμτου Κόλπου του Αφγανιστάν. Αυτοί θέλουν να τον βάλουν να κατασκευάσει όπλα για αυτούς, αυτός, με τα θραύσματα να απειλούν όλο και πιο κοντά την καρδιά του, φτιάχνει στη ζούλα ένα μαγνητικό “μαραφέτι” στο στήθος του για να σώσει τη ζωή του και μια σιδερένια πανοπλία για να αποδράσει. 50 χρόνια, μερικά βαψιματάκια και κάμποσες απίστευτες τεχνολογικές εξελίξεις μετά, πολεμάει ακούραστος τους αντίπαλους βιομήχανους που προσπαθούν διαρκώς να του κλέψουν τις πατέντες του, τα αντιαμερικάνικα συμφέροντα και την ίδια του την αδύναμη, επιρρεπή προσωπικότητα. Πού και Πότε: Tales of Suspense #39, τον Μάρτιο του 1963 Διάσημος για: δισεκατομμυριούχος, πλεημπόυ, φιλάνθρωπος, εφευρέτης, που ΠΕΤΑΕΙ. Τι εννοείς; Likes: το πιοτό, τις γκόμενες, το γυαλιστικό αυτοκινήτων, τον ήχο της φωνής του Dislikes: το πιοτό (πλέον), όσους θέλουν να του υποκλέψουν την τεχνολογία του, τα τραγούδια “τραύμα είσαι ανοιχτό”, "θέλω να πιω όλο το Βόσπορο" Πιο σοκαριστική στιγμή: ο αντίπαλος εφευρέτης Justin Hammer παίρνει τον έλεγχο της πανοπλίας του Iron Man ΕΝΩ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑΕΙ και δολοφονεί εν ψυχρώ έναν βαρυσήμαντο πρέσβη (μιας χώρας που επινόησαν) έξω από τα σκαλιά των Ηνωμένων Εθνών, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Το σοκ στέλνει τον Stark εκτός ελέγχου καθώς βρίσκει παρηγοριά στο μπουκάλι του ουίσκι, και έτσι ξεκινάει την μακροχρόνια μάχη του ενάντια στον αλκοολισμό. Μετά το πρώτο σοκ, και αφού νικήσει τον Hammer, o Stark καταπολεμά το ποτό μετά από ένα “διασκεδαστικό” μονοσέλιδο μοντάζ. Σχεδόν ακους το soundtrack του Ρόκυ από πίσω. Όταν όμως μερικά χρόνια αργότερα, μετά από μια ερωτική απογοήτευση (σήριουσλυ), ξανακυλίσει, καταλήγει να χάνει τον έλεγχο της εταιρίας του από τον Obadiah Stane, και να ζει άστεγος στους δρόμους. Πιο γαμάτη στιγμή: Τότε που ταξίδεψε στο αρχαίο CAMELOT, γνώρισε τον Βασιλιά Αρθούρο και οδήγησε τους ιππότες του Camelot εναντίον του Dr Doom και της στρατιάς του από πάνοπλα ΖΟΜΠΙ. Στο sequel της ιστορίας, ακριβώς τεύχη αργότερα στο #250, o Doom με τον Iron Man μεταφέρονται 100 χρόνια στο ΜΕΛΛΟΝ για να βοηθήσουν την 7χρονη μετενσάρκωση του Αρθούρου σε μια περιπέτεια που καταλήγει με τον Stark να σηκώνει το θρυλικό Excalibur για να πολεμήσει τον μελλοντικό απόγονο του στα βάθη του διαστήματος. Ακόμα, στην κλασσική ιστορία των πρώτων Armor Wars, ένας υπερκατάσκοπος κλέβει τα σχέδια της τεχνολογίας του Iron Man και τα μοιράζει στους εχθρούς του. Ο Stark τότε ξεκινά μια αμφιλεγόμενη εκστρατεία να καταστρέψει κάθε ίχνος της τεχνολογίας του εκεί έξω, ακόμα και αν μιλάμε για πανοπλίες που χρησιμοποιούνται από κυβερνητικούς πράκτορες. Όταν οι δράσεις του οδηγούν στον θάνατο από ατύχημα ενός αντιπάλου του, ο Stark βρίσκεται κυνηγημένος και αναγκάζεται να σκηνοθετήσει τον θάνατο του. Πιο κουλή στιγμή: Οι προσθήκες και οι βελτιώσεις στην στολή του είχαν πάντα μια τάση να ξεφεύγουν προς ξεκαρδιστικές κατευθύνσεις. Όπως η φορά που είχε προσθέσει πατίνια στις μπότες της στολής, ή μεταλλική ΜΥΤΗ στην μάσκα του (για να φοβίζει τους εχθρούς του καλύτερα ή για να μην γεμίζει το κράνος με μύξες . Και όλα αυτά από μια παρεξηγημένη δήλωση του τότε εκδότη της Marvel Stan Lee που ρώτησε απλά “και που είναι η μύτη”, εννοώντας πως η μάσκα του Iron Man ζωγραφιζόταν πλέον τόσο στενή που δεν θα μπορούσε να χωράει μέσα ένα κανονικό κεφάλι ανθρώπου. Μια παρανόηση που κράτησε ένα ολόκληρο χρόνο! Soap Opera Facts: Δεν υπάρχει καν συναγωνισμός. Ο “Έφηβος Tony Stark”! Στο μπουρδελοχαμό του χαρακτηριστικά 90s event “The Crossing” ο μυστηριώδης προδότης της ομάδας και δολοφόνος της ΝΤΑΝΤΑΣ των Avengers (σοβαρά όμως) αποκαλύπτεται πως είναι ο ίδιος ο Stark κάτω από τον υπνωτικό έλεγχο ενός Κατακτητή από το μέλλον. Για να τον σταματήσουν, οι Avengers αναγκάζονται να ταξιδεύσουν στο παρελθόν και να προσηλυτίσουν τον ΕΦΗΒΟ Tony Stark (γιατί έτσι). Όταν ο ενήλικος Stark θυσιάσει τελικά ηρωικά τη ζωή του, ο έφηβος Tony ξεμένει πίσω και παίρνει την θέση του. Ευτυχώς μέσα σε 8 τεύχη (και πάλι ρεκόρ) ο μικρός θυσιάζεται και αυτός και όλοι οι geeks συμφωνούμε να μην ξαναμιλήσουμε ποτέ για αυτό. Ουπς. Αντιγραφές: Για δεκαετίες η δικαιολογία που έβρισκε ο Tony Stark για να προστατεύσει την μυστική του ταυτότητα ήταν πως πίσω από την μάσκα του Iron Man βρίσκονταν διαφορετικοί υπάλληλοι που δούλευαν ως σωματοφύλακες του, τους οποίους "δάνειζε" στην ομάδα των Avengers όταν δεν τον χρειαζόταν - χωρίς προφανώς να σκεφτεί πως για να λειτουργήσει το ψέμα θα έπρεπε συνεχώς να σκαρφίζεται τρόπους να εμφανιζονται μαζί στον ίδιο χώρο. Τον έλεγα και ιδιοφυία πιο πάνω... Τις περιόδους όπου ο Tony Stark βρισκόταν ανικανός να χρησιμοποιήσει την πανοπλία του, λόγω καρδιακής προσβολής, αναπηρίας στην σπονδυλική στήλη, κώματος/τεχνητού θανάτου ή απλά επειδή κοιμόταν σε κάποιο σοκάκι μέσα στον εμετό του (όλα αληθινές ιστορίες btw), φίλοι του ή υπάλληλοι αναλάμβαναν το ρόλο του Iron Man. Ανάμεσα τους ο σοφέρ Happy Hogan, η σωματοφύλακας Bethany Cabe, ο μποξέρ Eddie March, και πιο σημαντικά, ο στρατιωτικός James Rhodes, ο οποίος αργότερα απέκτησε την δικιά του πανοπλία ως War Machine. Αλλά αυτό το ξέρατε. Αυτό εδώ όμως: Πιο πρόσφατα η γραμματέας του Pepper Potts υπέφερε παρόμοιο τραυματισμό από θραύσματα στην καρδιά και αναγκάστηκε (πόσο βολικά, την ίδια χρονιά με την κυκλοφορία της ταινιάς) να υποστεί την ίδια διαδικασία με τον κινηματογραφικό Tony Stark και να χρησιμοποιήσει μια θηλυκή (ΑΣΧΗΜΗ!) εκδοχή της πανοπλίας του Iron Man, κομπλέ με μεταλλικά βυζάκια και κράνος ραπανάκι. Μεγαλύτεροι Εχθροί: μην γελάσετε, αλλά είναι κυρίως σατανικοί κομμουνιστές (μαγικοί Κινέζοι και Σοβιετικοί με πανοπλίες) ή κακόβουλοι Αμερικάνοι καπιταλιστές. Ο Κινέζος Mandarin (αχ, 60s) που φοράει δέκα δαχτυλίδια με διαφορετικές δυνάμεις. Ο εφευρέτης Justin Hammer. Ο αδίστακτος επιχειρηματίας Obadiah Stane. Ο Titanium Man και o Crimson Dynamo. Και η μπουκάλα με το ουίσκι. Οι πανοπλίες: Καλή η βιομηχανική κατασκοπία, η ίντριγκα και οι ιστορίες προσωπικής εσωτερικής πάλης, αλλά η πραγματική αγάπη κάθε αληθινού Iron Man fan είναι σίγουρα οι ολοένα αυξανόμενης πολυπλοκότητας και ειδίκευσης πανοπλίες του. Μερικές από τις προσωπικές αγαπημένες: H original γκρι MKI. Η πρώτη πανοπλία του Iron Man φτιαγμένη από ανταλλακτικά και τρανζίστορς. Βγαίνει και σε χρυσό. (δες πάνω πάνω το πρώτο εξώφυλλο) Η κοκκινόχρυση MKIII. Η πρώτη που έφερε το κλασσικό κοκκινόχρυσο χρωματικό συνδυασμό και η μακράν μακροβιότερη πανοπλία του (13 ολόκληρα γουρλίδικα χρόνια) Η στολή-χαρτοφύλακας. Γενικά στα 70s και 80s υπήρχε ένα θέμα με την μηχανική του πως μπορούσε ο Stark να μεταφέρει όπου πήγαινε την στολή του ή να κουνάει τα χέρια του φορώντας την, καθώς για πολλές δεκαετίες αυτή δεν είχε καθόλου αρθρώσεις. Για μια περίοδο συνήθιζε να μεταφέρει τα γάντια, τις μπότες και το κράνος του συμπιεσμένα μέσα σε ένα χαρτοφύλακα, όπως χαρακτηριστικά έδειξε σε μια υπέροχη geek αναφορά η δεύτερη κινηματογραφική ταινία. Φορώντας τα γάντια και τις μπότες, αυτές “ξετύλιγαν” κάλτσες και μανίκια από ευλύγιστο μεταλλικό ύφασμα που προστάτευαν τα άκρα του. Δείτε το στη δραση εδώ. Hulkbuster. Αυτό που λέει το όνομα. Μια πανοπλία με αρκετή δύναμη για να σταματήσει τον Hulk. Hydro-Armor. Ελπίζω με αντισκουριαστική επικάλυψη. Stealth. Ανάλαφρη πανοπλία με δυνατότητες καμουφλάζ και αποσπώμενες ΤΟΥΡΜΠΙΝΕΣ προώθησης, που φορούσε ο Stark στους πρώτους Armor Wars. Ο 10χρονος Μανώλης ξετρελαινόταν τότε με την πάρτη της. ΤΟΥΡΜΠΙΙΙΙΙΙΙΙΝΕΣ!!! Heroes Reborn. Δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα πρακτικά, αλλά διάολε μοιάζει κουλ. Και έχει και εξατμίσεις στην ωμοπλάτη! Από το ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο (αλλά για μένα υπέροχο) 12τευχο relaunch του χαρακτήρα στα μέσα των 90s. Ultimate Iron Man. Η πρώτη “ρεαλιστική” πανοπλία, που χρειαζόταν ένα ολόκληρο επιτελείο τεχνικών για να φορεθεί και να αποσυνδεθεί, και ενέπνευσε σε κάποιο βαθμό την τεχνολογία της ταινίας. Extremis. Το πιο πρόσφατο update. Μην περιμένετε να το εξηγήσω, ακόμα δεν το έχω καταλάβει ακριβώς. Μέσω μιας ένεσης τεχνοοργανικού ιού/nanotubes που αντικαθιτά το ανοσοποιητικό του σύστημα, ο Stark μετατρέπεται σε ένα είδος ζωντανού cyborg υβριδίου με την δύναμη να αλληλεπιδρά με μηχανές και να αυτοθεραπεύεται. Πλέον μπορεί να απορροφά και να αποθηκεύει τον μηχανισμό της πανοπλίας του μέσα στο κούφιο των οστών του (!), και να καλεί πάνω του τα ιπτάμενα κομμάτια της πανοπλίας του όταν τα χρειάζεται ή και να χειρίζεται τηλεπαθητικά ολόκληρες στρατιές τηλεχειριζόμενων πανοπλιών Iron Man. Στην τεχνολογία αυτή θα βασιστεί η επόμενη κινηματογραφική ταινία, οπότε κρατήστε σταυρωμένα τα δάχτυλα σας. Σημαντικοί Δημιουργοί: Stan Lee & Jack Kirby, Gene Colan, George Tuska, David Michelinie & Bob Layton, John Byrne, John Romita Jr, Kurt Busiek, Sean Chen, Scott Lobdell, Whilce Portacio, Warren Ellis, Adi Granov, Salvador Larroca, Mark Millar, Bryan Hitch Προτεινόμενη Βιβλιογραφία: DEMON IN A BOTTLE ARMOR WARS + PROLOGUE DOOMQUEST HEROES REBORN IRON MAN ARMOR WARS II EXTREMIS link
  9. Avengers Week: Ποιος είναι ο Thor? ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΓΗ νέος, ωραίος, ξανθός, γαλανομάτης, βίκινγκ ΘΕΟΣ με πλούσιο εσωτερικό κόσμο και βαρύ εργαλείο Ποιος; Thor Odinson. Οι Νορβηγοί και οι Κύπριοι μόνο τέτοιο χούι με το πατρώνυμο. ΠΟΙΟΣ; Ο Νορβηγός Θεός του Κεραυνού, γέννημα θρέμα της Asgard, του βασιλείου των Θεών, εξορίζεται από τον πατέρα του Odin στην Γη με την θνητή μορφή του γιατρού Donald Blake για να μάθει την ταπεινοφροσύνη (“και τον έρωτα”) . Πού και Πότε: Journey Into Mystery #83, Αύγουστος 1962 Διάσημος για: το βαρύ του εργαλείο, το πανίσχυρο σφυρί Mjolnir με την δύναμη να καλεί αστραπές, να σηκώνει τυφώνες, να τον τηλεμεταφέρει ανάμεσα στις διαστάσεις, να επιστρέφει αυτόματα στο χέρι του όπου και να βρίσκεται, και να ΣΠΑΕΙ ΚΕΦΑΛΙΑ - και το οποίο μπορεί να σηκώσει μόνο όποιος “είναι ικανός και αντάξιος” της δύναμης του Thor. Likes: το σφυρί του, τον καφέ φίλτρου, τα αρχαία άρθρα και αντωνυμίες, τις γήινες νοσοκόμες, το σαμπού εμ κοντίσιονερ 2 σε 1 κατά της πιτυρίδας Dislikes: τα περιττά ρούχα, την ψαλίδα, τον ετεροθαλή αδερφό του, το RAGNAROK ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ. Πιο σοκαριστική στιγμή: στις ιστορίες των Ultimates (οι οποίες εξερευνούν το σύμπαν της Marvel αν είχε δημιουργηθεί σήμερα), η άφιξη του "Θεού του Κεραυνού" στην Γη και μάλιστα με αφοπλιστικά πιο hippy διάθεση, έχει πιο καχύποπτη υποδοχή από τον Nick Fury και ο Thor καταλήγει έγκλειστος σε ψυχιατρείο, με τον αναγνώστη να αμφιβάλλει και αυτός μέχρι την τελευταία στιγμή για την σωότητα των φρενών του. (ULTIMATES 2 #5-8) Η σύγκρουση ανάμεσα στα στοιχεία μυθολογίας και επιστημονικής φαντασίας στον Thor ήταν ένα θέμα που απασχόλησε πολλούς συγγραφείς πιο πριν. Η πιο σκοτεινή προσέγγιση ήταν αυτή του υποχθόνιου Βρετανού Warren Ellis στην πολύ σύντομη αλλά ιστορική του διαμονή στον τίτλο για 4 τεύχη. Σε μια απρόσμενη σύγκρουση του Θεϊκού με το άθλιο και θνητό, ο Thor χάνει τις δυνάμεις του και πέφτει στην ανάγκη (και στο κρεββάτι - δεν τον χάλασε) της παλιάς του εχθρού Enchantress, όταν ένας κανίβαλος επιστήμονας στήνει μια μηχανή για να ξεγελάσει το Yggdrasyl, το Δέντρο του Κόσμου, πως έχει έρθει το RAGNAROK ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, και να ελευθερώσει τα νέα πλάσματα που θα αντικαταστήσουν το “αφανισμένο” ανθρώπινο είδος. Και το πετυχαίνει. (THOR #491-494, WORLD ENGINE) Πιο γαμάτη στιγμή: Ολόκληρο το 4χρονο run του Walt Simonson, του πιο σημαντικού καλλιτέχνη που δούλεψε στον Thor (μετά από τους δημιουργούς του) είναι μια αδυσώπητη ΕΠΙΚΟΥΡΑ ΓΑΜΑΤΟΣΥΝΗΣ. Στα πρώτα 12 τεύχη του κάνει ανελέητα teasers και στήνει την υπέρογκη δύναμη του γιγαντιαίου Δαίμονα της Φωτιάς Surtur, τσεκάρωντας τον ανά τακτά διαστήματα κατά την διαδικασία σφυρηλάτησης του σπαθιού του Twilight. Κάθε χτύπημα πάνω στο αμόνι αφήνει ένα χαρακτηριστικό ολέθριο ηχητικό εφέ DOOM το οποίο σταδιακά τεύχος με το τεύχος αυξάνει σε ισχυ και φτάνει στο σημείο να διαλύσει σε σμπαράλια ακόμα και την σύνθεση της σελίδας του comic που το περιέχει. (THOR #337-353) Ακόμα ΕΠΙΚΟΤΕΡΑ, ο Simonson κλείνει την διαδρομή του στον τίτλο με μια μάχη ανάμεσα στον Thor και το Jormungand, το μυθικό Midgard Serpent που σύμφωνα με τον θρύλο πρόκειται να σκοτώσει τον Thor και να σημάνει την αρχή του RAGNAROK ΤΟΥ ΛΥΚΟΦΩΤΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ. Η μάχη ξεκινά όταν το μεταμφιεσμένο ερπετό προκαλεί τον Thor να (μετά βίας) σηκώσει το μικρό του δαχτυλάκι του ποδιού από το έδαφος, και συνεχίζεται (με τον χρόνο σε όλη την πλάση να έχει παγώσει) με τους δυο τους να μάχονται σε ένα τεύχος αφηγημένο αποκλειστικά σε φουλ πόστερ (splash) σελίδες χωρίς καρέ. Δεν κάνουμε μισές δουλειές! Ο Thor στο τέλος νικάει το ερπετό με μια ριπή τέτοιας ανομολόγητης ισχύς που καταστρέφει και το ίδιο του το σώμα (ΕΠΙΚ!), και περιφέρεται στα επόμενα τεύχη σαν ένα φάντασμα μέσα στην πανοπλία του Destroyer. (THOR #379-380) Πιο κουλή στιγμή: να μωρέ, τότε που ο Loki καταράστηκε τον Thor να μεταμορφωθεί σε ΒΑΤΡΑΧΟ. Αυτός πέρασε 4 τεύχη να κάνει παρέα με άλλα βατράχια, να τρώει μυγάκια, να πολεμάει σατανικούς αρουραίους και να προσπαθεί να ξεφύγει από την σκούπα του μπάτλερ των Avengers (όλα αυτά διατηρώντας και τον χαρακτηριστικό στόμφο και την αρχαιίστικη διάλεκτο του), πριν καταφέρει να σηκώσει και πάλι το μαγικό σφυρί του και να επιστρέψει στην Asgard και να πάρει εκδίκηση... σαν ένας δίμετρος βάτραχος του κεραυνού! Ίσως η πιο διάσημη ιστορία για τους fans, που αναφέρονται σ’αυτήν ως “ThunderFrog” ή “Thor, Frog of Thunder”. (THOR #363-366) Μια άλλη (μη ηθελημένη) κουλαμάρα έχει να κάνει τον γενναίο Balder, του οποίου ο θάνατος σύμφωνα με τον μύθο θα φέρει το RAGNAROK ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ. Για να τον προστατέψει η μητέρα του, βάζει όλα τα ζωντανά αλλά και τα άψυχα πράγματα να ορκιστούν πως δεν θα πληγώσουν ποτέ τον γιο της. Όταν κάποιος φέρνει προειδοποίηση στην Asgard πως εμφανίζονται τα σήμαδια του RAGNAROK ΤΟΥ ΛΥΚΟΦΩΤΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, οι ανόητοι Ασγκαρντιανοί τον χλευάζουν και αποφασίζουν να παίξουν όλοι μαζί το παιχνίδι “πετάξτε αιχμηρά αντικείμενα πράγματα στον Balder”. Έτσι βρίσκει την ευκαιρία και ο Loki (πάντα όμως ο Loki) και πασάρει σε έναν τυφλό γέρο ένα βέλος από mistletoe (δηλαδή ΓΚΙ!) το οποίο και σκοτώνει ακαριαία τον Balder. Το Γκι, βλέπετε, είναι το μόνο υλικό στην πλάση που αρνήθηκε τότε να πάρει τον όρκο. Γιατί έτσι είναι τα Γκι, μόνο για το μπανιστηρι τις γιορτές νοιάζονται. (THOR #274) Soap Opera Facts: ο Loki δεν ήταν ποτέ ξένος στις μεταμφιέσεις και τις μεταμορφώσεις. Η πιο σαπουνοπερική ήταν αμέσως μετά το RAGNAROK ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, όταν οι Ασγκαρντιανοί σκοτώθηκαν και μετενσαρκώθηκαν σαν θνητοί στην Γη χωρίς τις αναμνήσεις τους. Σε αυτήν την ιστορία ο Loki επιστρέφει από το RAGNAROK ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ σαν ΓΥΝΑΙΚΑ, προσποιούμενος πως έχει αλλάξει και δεν κουβαλάει πλέον πάνω του κακία. Στην πραγματικότητα βέβαια, έχει μεταμορφωθεί σε μια νέα Αλέξις Κόλμπυ-Κάρρινγκτον Ντέξτερ, έχοντας κλέψει το σώμα της Sif, της αγαπημένης του Thor, η οποία βρίσκεται σε μια κλινική παγιδευμένη στο κωματώδες σώμα μιας 90χρονης. Το σχέδιο του/της Loki είναι να ξεγελάσει τον γενναίο πολεμιστή Balder με τις θηλυκές της/του χάρες και να τον πείσει πως είναι ο χαμένος μεγαλύτερος αδερφός του Thor και γιος του Odin, με σκοπό να διεκδικήσει για αυτόν/την τον θρόνο της Νέας Άσγκαρντ. Τόλμη και Θεογονία. (THOR v.3 BY J.M. STRACZYNSKI) Για την ισορροπία του θέματος, μετά τον τελευταίο θάνατο του στα comics, ο Loki επιστρέφει ως μπόμπιρας 10 χρονών, αυτή τη φορά όμως ειλικρινά καλός, αλλά όχι λιγότερο πονηρός. (JOURNEY INTO MYSTERY #622) Αντιγραφές: Το Mjolnir γράφει πάνω του “να το σηκώσει όποιος είναι άξιος και θα πάρει την δύναμη του Thor”, και στα 50 χρόνια της καριέρας του Thor έχουν βρεθεί λιγότερο από μια ντουζίνα άτομα ικανά να σηκώσουν το σφυρί του Θεού του Κεραυνού. Ανάμεσα τους: ο πατέρας του, Odin, ο παππούς του και ο προπάππους του, ο Captain America, η Storm των X-Men, αλλά και τρεις άλλοι οι οποίοι φάνηκαν αρκετά άξιοι ώστε να καταφέρουν ακόμα και να αντικαταστήσουν τον Thor στον τίτλο του και αργότερα να τιμηθούν από τον Odin με τα δικά τους μαγικά σφυριά. Ο κοκκινοτρίχης δημοσιογράφος Red Norvell, που βρίσκόταν στην Asgard για τα γυρίσματα ενός ντοκυμαντέρ (σοβαρά), οδηγούμενος από ζήλεια και κάψες για την όμορφη Sif, κλέβει την ζώνη της δύναμης του Thor και τα γάντια που φορούσε μικρός για να εκπαιδευτεί στο Mjolnir, και γίνεται Thor στη θέση του Thor, πάνω ακριβώς στην ώρα για να πεθάνει στο RAGNAROK ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ... Bad timing, brah. Ο εξωγήινος γενετικά τροποποιημένος αλογομούρης πολεμιστής Beta Ray Bill που παρά τον προφανή ορισμό της “μούρης που μόνο μια μάνα μπορεί να αγαπήσει” κέρδισε τον σεβασμό των Θεών και των αναγνωστών. Σκεφτείτε τον σαν τον αλογομούρη Τσακ Νόρις. Ο γήινος αρχιτέκτονας Eric Masterson, που για ένα καιρό είχε ενωθεί με τον Thor (μην πάει στο πονηρό ο νους σας) και αργότερα τον αντικατέστησε προσπαθώντας με την αρματωσιά, την γενιάδα και μια άβολα ψεύτικη προφορά να πείσει (άκαρπα) τους υπόλοιπους Avengers πως ήταν ο ίδιος Thor. (αργότερα ο Masterson απέκτησε δικό του τίτλο ως ο 90s ροκάς Thor ή "Thunderstrike", κομπλέ με αμάνικο τζάκετ, ρέημπαν, αλογοουρά και αλυσίδα στην άκρη του σφυριού του. Έτσι ήταν η υπερηρωική μόδα στα 90s, μην τα σκαλίζουμε) Α, ναι, και ο Dargo Ktor. Ο Thor του μέλλοντος, ή αλλιώς στερεότυπος 80s ΧεβυΜεταλλάς Thor. Σοβαρά τώρα, έχει MULLET και ΚΑΡΦΙΑ στις ΒΑΤΕΣ του. Σημαντικοί Δημιουργοί: Stan Lee, Jack Kirby, Walter Simonson, Sal Buscema, Roy Thomas, Ron Frenz, Tom DeFalco, Warren Ellis, J. M. Straczynski, Olivier Coipel, Roger Langridge, Chris Samnee Προτεινόμενη Βιβλιογραφία: THOR BY WALT SIMONSON OMNIBUS και TRADES THOR BY J.M. STRACZYNSKI THOR WORLD ENGINE THOR THE MIGHTY AVENGER ESSENTIAL THOR THE ULTIMATES vol 2 λινκ
  10. Avengers Week: Ημέρα Εκτίμησης Σούπερ-Τέχνης Η Marvel γιορτάζει την κυκλοφορία της ταινίας των Avengers με μια σειρά από εξώφυλλα σωστά έργα τέχνης (ή φτηνές αντιγραφές) (από τον Julian Todino Tedesco) Ας ακολουθήσουμε την γραμμή της σκέψης της Marvel πίσω από την πρωτοβουλία που ονόμασε "AVENGERS ART APPRECIATION". -Στο σύμπαν της Marvel, Οι Avengers είναι οι μεγαλύτεροι ήρωες της Γης. -Τους θαυμάζουν και αντλούν καθημερινή έμπνμευση από αυτούς δισεκαττομύρια άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη. -Ιστορικά, πως ξέρουμε πως τιμούν οι λαοί τους ήρωες και τους Θεούς τους; Πως εκφράζουν τον θαυμασμό τους; (το'χουμε; ) Τον τελευταίο μήνα η Marvel τρέχει "εναλλακτικά" εξώφυλλα βασισμένα σε διάσημα γλυπτά, έργα τέχνης ή καλλιτεχνικά κινήματα, με πρωταγωνιστές τους κινηματογραφικούς Avengers. Καλεί έτσι ουσιαστικά τους καλλιτέχνες της να απαντήσουν: Πως θα ήταν η ιστορία της Τέχνης ανα τους αιώνες αν οι καλλιτέχνες κάθε εποχής αντλούσαν έμπνευση από τους Ισχυρούς Εκδικητές; (Πόσες από τις αναφορές και τα καλλιτεχνικά κινήματα μπορείτε να αναγνωρίσετε; Κάντε παιχνίδι στα σχόλια και θα βάλω το λυσάρι σε 2 μέρες) από τον Christian Nauck από τον Mike Del Mundo από τον Gabriele Dell'Otto από την Stephanie Hans από τον Steffi Schutzee από τον Michael Kaluta από τον Charles Paul Wilson III από τον Greg Horn από τον Joe Quinones από τον Julian Totino από τον Greg Horn από τον John Tyler Christopher από τον Mike Del Mundo από τον Gurihiru από τον Alex Maleev από τον Khoi Pham από τον Richard Isanove από τον Gerald Parel από τον Mike Del Mundo λινκ
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.