Αναζήτηση στην Κοινότητα

Όταν έπιασα τη συγκεκριμένη αυτοέκδοση στα χέρια μου, ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα. Αρχικά είχα στα χέρια μου ένα ελληνικό μάνγκα, είδος που είχα ακούσει ότι υπάρχει καθώς φυσικά και αρκετοί Έλληνες δημιουργοί είναι επηρεασμένοι από τα μάνγκα, ήταν όμως η πρώτη φορά που έπιανα τέτοιο για να το διαβάσω και φυσικά είναι εντυπωσιακό το ότι μιλάμε για ένα κόμικ μικρό σε μέγεθος, αλλά με έναν τεράστιο αριθμό σελίδων που πλησιάζει τις 250. Κατά δεύτερον, έψαξα να βρω πληροφορίες στη σελίδα του Αδριανού Σταγγίδη (δημιουργού των κόμικ Ψαράκια και Νερόκοτα) στο Facebook και το Instagram καθώς και στη συγκεκριμένη συνέντευξη που επίσης παρέθετε ο @ Indian στην εξαιρετική του παρουσίαση: Ωστόσο οι πληροφορίες που μπορεί να βρει για το ΚΑΤΑΝ και οι φωτογραφίες είναι αρκετά περιορισμένες. Σύμφωνα λοιπόν με το εσώφυλλο, το KATAN κυκλοφόρησε το 2014 και το πρώτο πράγμα που μας πληροφορεί ο δημιουργός είναι ότι αυτό το μανγκάκι δεν διαβάζεται ανάποδα, αλλά σωστά δείχνοντας μας και τη συνήθη σειρά των καρέ. Με το μοναδικό του χιούμορ μας εξηγεί ότι η ιστορία είναι ό,τι καλύτερο θα ζήσουμε ποτέ, ίσως και όχι, ενώ παρουσίαση των χαρακτήρων υπάρχει στο τέλος του τόμου. Το KATAN εν ολίγοις είναι η ιστορία της κατάκτησης του Κάστρου του Μονόκερου το οποίο διοικεί ο Βασιλιάς. Ο Βασιλιάς δεν είναι ακριβώς κληρονόμος του θρόνου, αλλά τον κρατάει μέχρι να ενηλικιωθεί η μικρή του αδερφή, η Φεγγαροπριγκίπισσα. Το Κάστρο δεν έχει κατακτηθεί ποτέ, αλλά αυτό δε θα εμποδίσει τον Ήλιο, μια οπτικοποιημένη μορφή του γνωστού μας ήλιου ως πιο μικρός σε ηλίκία, να προσπαθήσει να δείξει ότι τελικά το Κάστρο είναι πορθητό. Το ΚΑΤΑΝ είναι ένα κλασικό μάνγκα στα ελληνικά και με ελληνικές φράσεις ή βρισίδια, πάρα πολλή δράση και παρά το μέγεθος του διαβάζεται εύκολα και γρήγορα. Χωρίζεται σε πρόλογο, εφτά κεφάλαια και επίλογο και αποτελεί μια μεγάλων διαστάσεων ιστορία που αργεί λίγο να πάρει μπρος, αλλά σε κερδίζει αργά και σταθερά χάρη στο ασπρόμαυρο σχέδιο και τις ιαπωνικές επιρροές, ειδικά σε εκφράσεις, πρόσωπα και σκηνές δράσης. Όπως πάντα παραθέτω τις σελίδες του δημιουργού και φαντάζομαι ότι μπορείτε να το βρείτε μέσω αυτού: https://www.facebook.com/SybiknomenoNero/ https://www.instagram.com/sybiknomenonero/ Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.

Ελληνικό μανγκάκι έχετε διαβάσει; Αν όχι, τότε ήρθε η ώρα, αφού η συγκεκριμένη αυτοέκδοση είναι το νέο κόμικ του Αδριανού Σταγγίδη, ενός δημιουργού που φτιάχνει πραγματικά πολύ πρωτότυπα κόμικς. Τι είναι λοιπόν η Νερόκοτα; Ο Αδριανός Σταγγίδης ως δημιουργός διαθέτει τη σελίδα Sybiknomeno Nero σε Facebook και Instagram όπου μπορείτε να τον βρείτε και στις οποίες ανέβαζε τα επεισόδια της Νερόκοτας. Φέτος πήρε τα επεισόδια και τις ιστοριούλες του και ουσιαστικά τα έβαλε σε μια αυτοέκδοση 100 σελίδων. Οι ιστορίες είναι οι εξής: Γλαροκεφτέδες Κομματόσκυλα Εύκολος Στόχος Επηρεαστής Η Κάθοδος των Κατσαρέων Ελεύθερη Απόδοση Βουκολικό Μεικ Ε Γουίς Αχ Κουνελάρα Το Κακό Δάχτυλο Έξτρα Μπατσοεπεισόδιο 1 Έξτρα Μπατσοεπεισόδιο 2 Πρωταγωνιστές σε όλες τις ιστορίες είναι η Μόνα και ο Τσούσκα και κάπου εδώ ο δημιουργός ξεκινάει και γράφει ιστορίες σχετικά με σύγχρονους κοινωνικούς και πολιτικούς προβληματισμούς σε μια εποχή που φαντάζει τελείως διαφορετική. Όπως βλέπουμε, η αισθητική και οι επιρροές του καλλιτέχνη είναι ξεκάθαρα από την Ιαπωνία, αφού όπως φαίνεται οι δύο πρωταγωνιστές κατοικούν σε ένα χωριό, ψαρεύουν, υπάρχει Σοφός του χωριού, υπάρχουν παλιές αγορές με λυχνάρια και τζίνι, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν ηλεκτρικές συσκευές, influencers, social media και άλλα. Το πάντρεμα αυτό επιτυγχάνεται χάρη στο επιτυχημένο χιούμορ του καλλιτέχνη που προσαρμόζει στο manga ασπρόμαυρο σχέδιο του, τα σχόλια που θέλει να κάνει σχετικά με την κοινωνία του σήμερα. Το χιούμορ είναι αρκετά βιτριολικό ανά σημεία και δε διστάζει να επιρρίψει ευθύνες ακόμα και στον ίδιο τον αναγνώστη, καθώς κριτικάρει συνηθισμένες συμπεριφορές και τις καυτηριάζει με έναν τρόπο όχι δεικτικό, σίγουρα όμως έξυπνο. Αγαπημένο μου επεισόδιο προσωπικά ήταν αυτό με τον influencer όπου ο σοφός του χωριού πείθει τους υπόλοιπους να μην του επιτεθούν κάνοντας τους αρκετά διδάγματα και τελικά ξεσπάει και τον χτυπάει ο ίδιος. Δεν είναι όλες οι ιστορίες σχετικές με το σήμερα, υπάρχουν και πιο απλές χιουμοριστικές ιστορίες όπως η προσπάθεια ενός φίλου της Μόνα και του Τσούσκα να εκδικηθεί τους γλάρους παγιδεύοντας τους σε ένα φάρο και προσπαθώντας να τους ανατινάξει όλους προκειμένου να τους εκδικηθεί επειδή έφαγαν τους γονείς του, τα παζάρια που κάνουν για να αγοράσουν ένα λυχνάρι ή την ιστορία με το κουνέλι που ολίγον τι σατιρίζει και το τηλεοπτικό παιχνίδι του Master Chef. Κάθε ιστοριούλα είναι διασκεδαστική και έχει να δώσει ανεξαρτήτως αν συμφωνείς με τον δημιουργό ή όχι. Εικαστικά είναι ένα ενδιαφέρον κόμικ, δε διαβάζω manga, αλλά το συγκεκριμένο ήταν ευχάριστο και παρά το αρκετά μικρό μέγεθος της αυτοέκδοσης, δεν είχα δυσκολία να διακρίνω λεπτομέρειες κτλ. Το κόμικ είναι όλο ασπρόμαυρο, αλλά η πρώτη σελίδα είναι συνήθως πιο λεπτομερής με περισσότερες σκιές και μελάνια και αυτό συμβαίνει γιατί τα επεισόδια ανέβαιναν και online και η πρώτη σελίδα ήταν έγχρωμη, για λόγους ομοιομορφίας φαντάζομαι εδώ δεν έμεινε αυτό, πάντως το χρωματιστό σχέδιο είναι επίσης όμορφο. Γενικά μια ενδιαφέρουσα αυτοέκδοση που πιστεύω αξίζει να ψάξετε. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.

Αυτοέκδοση του 2022, η οποία αποτελεί ην πρώτη προσπάθεια για κόμικ του συγγραφέα και καλλιτέχνη Παναγιώτη Μητρούση. Η όλη ιδέα σχετικά με το Περί Έρωτος προέρχεται από το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Όπως μας εξηγεί ο δημιουργός, στα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα και την Αθήνα, οι άντρες μαζεύονταν στα συμπόσια, στα οποία συζητούσαν για φιλοσοφικά και όχι μόνο θέματα. Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα υπάρχει ένας διάλογος μεταξύ του Σωκράτη, αρχαίου φιλοσόφου και της Διοτίμας, ιέρειας από τη Μαντίνεια. Ο Σωκράτης αναρωτιέται τι ακριβώς είναι ο Έρως και τον αναλύει διεξοδικά, αντιθέτως η Διοτίμα του δίνει απαντήσεις που δεν περίμενε να ακούσει. Ο Παναγιώτης Μητρούσης εμπνευσμένος από το συγκεκριμένο απόσπασμα αποφασίζει να φτιάξει ένα κόμικ που θα αποτελεί μια διαφορετική, εκσυγχρονισμένη εκδοχή του. Αρχικά λοιπόν μεταφέρει τον Σωκράτη σε ένα σύγχρονο μπαρ, στο οποίο πίνει το ποτό του έχοντας παρέα τον φίλο του Διοτίμα. Ο Σωκράτης λοιπόν εμπνευσμένος από την εμφάνιση της μπαργούμαν λέει στον Διοτίμα τι πιστεύει ο ίδιος πως είναι ο Έρωτας και το ορίζει ως κάτι ανάμεσα στο θνητό και το αθάνατο. Ο Διοτίμας αναπτύσσει τη δική του σκέψη, πληρώνει και φεύγει και ξαφνικά από το πουθενά έρχεται η ανατροπή που κάνει ο καλλιτέχνης με τον Σωκράτη να παίρνει τις τελικές απαντήσεις του. Εικαστικά ο Μητρούσης, όπως είπα και στην παρουσίαση του ΑΕΝΑΟΝ έχει ένα κυρίως στυλ που παραπέμπει σε ζωγράφο και κάθε καρέ του θυμίζει ελαιογραφία, αφού δεν έχει πολλή λεπτομέρεια ή αρκετές γραμμές, αλλά παίζει χρωματικά με διάφορους τρόπους για να φέρει το κόμικ εκεί που θέλει. Επίσης διαβάζεται οριζόντια, όπως βλέπεις άλμπουμ με φωτογραφίες και γυρίζεις τις σελίδες προς τα πάνω για να αλλάξεις δισέλιδο. Μεγάλο το μέγεθος του κόμικ για να αναδείξει το σχέδιο, λίγες σχετικά σελίδες. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.

Από το οπισθόφυλλο: Η Δάφνη και ο Μίλτος γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν, χώρισαν, έθαψαν τα συναισθήματα τους. Το “Amorabilia” είναι μία ιστορία για το πώς η επιστήμη της αρχαιολογίας – ναι, καλά διαβάσατε – τους βοήθησε να προχωρήσουν. Στον κόσμο της Δάφνης και του Μίλτου, οι αρχαιολόγοι έρχονται σπίτι σου, μελετούν τα υλικά κατάλοιπα και τα συναισθηματικά αποτυπώματα που έχεις αφήσει σε αυτά, τα ταξινομούν σε περιόδους, εν ολίγοις, βάζουν σε τάξη το παρελθόν σου. Θα πάρει τελικά η Δάφνη τις απαντήσεις που αναζητά για το χωρισμό της; Ή μήπως η αρχαιολογία θα της δώσει μια απροσδόκητη ερμηνεία, διαφορετική από αυτή που θα περίμενε; Η ιστορία: Μια από τις πιο ιδιαίτερες ιστορίες που έπιασα πρόσφατα, το Amorabilia είναι μια δουλειά νέων δημιουργών που μάλιστα βρισκόμαστε σε παρόμοια ηλικία και την εκτίμησα πάρα πολύ. Αρχικά τι σημαίνει Amorabilia; Ο ορισμός που δίνεται στην πρώτη σελίδα είναι ο εξής: Αναμνηστικά αντικείμενα ταυτισμένα με το συναίσθημα του έρωτα, που έχουν φυλαχθεί ή συλλεχθεί λόγω της σύνδεσής τους με αξιομνημόνευτους ανθρώπους ή γεγονότα. Κοινώς τα αντικείμενα που μας έμειναν από ανθρώπους που χώρισαν οι δρόμοι μας, αλλά έχουν ακόμα συναισθηματική αξία για εμάς. Η ιστορία μας ξεκινάει στο σπίτι της Δάφνης, η οποία έχει χωρίσει σχετικά πρόσφατα με τη σχέση της, τον Μίλτο. Τη στιγμή που πάει να ταΐσει τη γάτα της, χτυπούν την πόρτα η Δρ. Κυβέλη Δημητράκη και ο Δρ. Άγγελος Θεωδορόπουλος από το Τμήμα Συναισθημάτων της Εθνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Σε αυτό το σύμπαν λοιπόν οι χωρισμένοι δέχονται επισκέψεις από ειδικούς Δόκτορες που είναι υπεύθυνοι να βρουν όλα τα αντικείμενα που είχαν συναισθηματική αξία για αυτούς και την πρώην σχέση τους. Μέσα από όλο αυτό λοιπόν η ιστορία σπάει σε ολιγοσέλιδα κεφάλαια, όπου οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν κάποιο αντικείμενο και ανατρέχουν στο ποιο σημείο της σχέσης έπαιξε ρόλο, αλλά και πως δέθηκε η Δάφνη και ο Μίλτος μαζί του. Ουσιαστικά αυτό που βλέπουμε είναι μια αναδρομή από το χωρισμό στο πως χάλασε η σχέση, που πήγαν στραβά τα πράγματα, αλλά και πως όλη αυτή η σχέση ξεκίνησε και πως αγαπήθηκαν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Μια γνωριμία που δεν ξεκίνησε καλά, μια σχέση που επισημοποιήθηκε δύσκολα, μια εξιστόρηση ιστορίας αγάπης που έληξε άδοξα. Έκαναν το σωστό τελικά οι δύο νέοι; Οι αρχαιολόγοι μιλούν με τη Δάφνη και βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα και έτσι όταν οι δρόμοι των δύο παιδιών χωρίζουν και από θέμα απόστασης καθώς η Δάφνη μετακομίζει για σπουδές, εκείνη μαζί με το Μίλτο καταλήγουν στο γιατί τελείωσε και προετοιμάζονται για κάτι καινούριο. Το δέσιμο της ομάδας δημιουργών είναι προφανές αφού στο εσωτερικό της έκδοσης βλέπουμε ότι η Όλια Ντακογιάννη που είναι συντελεστής στο σενάριο και στο σχέδιο έχει διατηρήσει μια πολυετή φιλία με κάθε έναν εκ των συνδημιουργών της, δηλαδή τη Μυρτώ Κοκκαλιά στο σενάριο και τον Theodore Duck στον χρωματισμό. Όλο το concept βασίζεται σε προσωπικά τους βιώματα και έχει εμπλουτιστεί με όμορφα στοιχεία από τις επιρροές τους. Το σχέδιο είναι πάρα πολύ όμορφο, θα έλεγα μια μίξη ελληνικού στυλ με αρκετές δόσεις από ξένο underground ή εναλλακτικό κόμικ αμερικάνικο τύπου Sex Criminals που έχει βγει από την Image. Ο χρωματισμός επίσης είναι έντονος και πολύ σύγχρονος. Η έκδοση: Πιθανότατα από τις πιο ωραίες αυτοεκδόσεις που έχω πιάσει ποιοτικά. Ράχη με μαλακό εξώφυλλο, "αυτάκια" στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο (εκεί πληροφορούμαστε για τις σχέσεις των δημιουργών), αναγραφή των συντελεστών από την πρώτη σελίδα, ωραίο χαρτί, όμορφο εξώφυλλο, πολύ δυνατά χρώματα, ειλικρινά πάρα πολύ καλή και προσεγμένη δουλειά. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.

Από το οπισθόφυλλο: Τι κάνεις όταν ένας παλιός θρύλος έρχεται να σε στοιχειώσει... Όταν το κακό σε περιμένει... Σχετικά με την έκδοση: Όταν ανέλαβα από τη Λέσχη, την παρουσίαση κάποιων εκ των αυτοεκδόσεων του Comicdom, ξεφύλλισα διάφορες ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες μέχρι που το μάτι μου έπεσε σε αυτό το μικρό τευχάκι. Ο λόγος είναι ότι το όνομα Κάλλη Ντολτσέτη μου θύμισε ότι με τη δημιουργό έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν στο πλαίσιο προσκοπικών κατασκηνώσεων και είχαμε ανταλλάξει social. Γι' αυτό το λόγο και η πρώτη παρουσίαση ξεκινάει από αυτό εδώ το κόμικ. Το Θεμέλι λοιπόν είναι μια ενδιαφέρουσα ιστοριούλα που μαζί με τα εξώφυλλα-οπισθόφυλλα φτάνει τις 24 σελίδες. Μικρό μέγεθος και σχέδιο ασπρόμαυρο που ταιριάζει άψογα στο πνεύμα της ιστορίας. Η υπόθεση ξεκινάει με μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα διήγηση όπου μια παρέα παιδιών ακούει ένα εξ αυτών να τους λέει για μια παλιά παράδοση στα χωριά, στα οποία κάθε οικογένεια που μπαίνει σε νέο σπίτι πρέπει να κάνει μια θυσία αίματος, συνήθως κάποιου ζώου, καθώς έτσι ποτίζονται οι ρίζες και τα θεμέλια και το σπίτι καλοτυχίζει, διαφορετικά η κατάληξη θα είναι τραγική. Τα παιδιά απορρίπτουν την αφήγηση ως χαζομάρα και μετά το τέλος της, η πρωταγωνίστρια μας δίνει πίσω στον αφηγητή-φίλο της ένα παιχνίδι του, αλλά αργότερα εντοπίζει αυτό το παιχνίδι σε ένα μυστηριώδες σημείο στο σπίτι. Ο φίλος της τής εξηγεί ότι αυτό είναι το Θεμέλι και όσο βαθαίνουν οι ρίζες του σπιτιού τόσο αυτό θα της δίνει αντικείμενα που επιθυμεί, για να τη δελεάσει, ώστε να έχει την τραγική κατάληξη. Η ιστορία συνεχίζεται με την πρωταγωνίστρια να μεγαλώνει και να προσπαθεί να μη σκέφτεται αλλά πάντα να την ταλανίζει το μυστήριο με το Θεμέλι. Το σχέδιο είναι αρκετά ενδιαφέρον, τα πρόσωπα είναι αρκετά παιδικά και θυμίζουν εικογραφήσεις, αλλά ταυτόχρονα δε σε προετοιμάζουν γι' αυτό που έρχεται, αφού η ιστορία είναι αρκετά πιο σκληρή σε σχέση με αυτό που φαίνεται, κοινώς μια παρέα παιδιών που έρχεται αντιμέτωπη με έναν κλασικό μύθο. Το ασπρόμαυρο σχέδιο βοηθάει πολύ στην ατμόσφαιρα και την αγωνία που αναπτύσσεις διαβάζοντας το σχετικά με το πως θα αντιμετωπίσει το κορίτσι που πρωταγωνιστεί το Θεμέλι. Και πρέπει να πω ότι βάσει του πως σχεδιάζει η Κάλλη την ενήλικη εκδοχή της πρωταγωνίστριας, μοιάζει σαν μια ιστορία αυτοαναφορική που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Όπως και να 'χει ένα μικρό και πολύ ευχάριστο τευχάκι. Links για τη δημιουργό: Facebook: https://www.facebook.com/Kalli-Dolcetti-Art-126463722086126 Twitter: https://twitter.com/ADrawingGoblin Instagram: https://www.instagram.com/dolcetti.o.dispetti/ Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.

Το 3ο φανζινάκι από την Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη που βγήκε τον Σεπτέμβρη του 2021 στο Comicdom. Πάντα με ιππότες και μεσαίωνα Σεναριακά δεν είμαι σίγουρος τι συμβαίνει Έχουμε ένα μεσαιωνικό πανηγύρι, έχουμε κάποιες που ψάχνουν για ένα πάγκο με γλυκά, έχουμε γελωτοποιούς, σκιάχτρα και ιππότες. Έχουμε και φεγγάρια που μας κλείνουν το μάτι. Έχουμε φιλιά, έχουμε μετεφηβική χιουμοριστική αμηχανία πάνω από ένα φλιτζάνι τσάι, που θα μπορουσε να είχε υπάρξει, αλλά φευ το πήρε η Μπλανς Επίφανι όσο ήταν όμως ακόμα παιδούλα και πριν αρχίσει ω μον Ντιέ το κάπνισμα (αλλά σίγουρα ήδη κατουρούσε). Αυτή η πρόταση ελπίζω να μη βγάζει νόημα, αλλά να βγάζει μια ατμόσφαιρα κι ένα συναίσθημα, πράγμα που ίσως να την κάνει τελείως πιστή στο σενάριο (και όχι μόνο) του κόμικ που μάλλον στοχεύει σε κάτι τέτοιο ποιητικό και εγώ είμαι ένας βάρβαρος με τους αφρούς της μπύρας στο μουστάκι και στα μούσια μου, που δεν ισχύει γιατί δεν κάνει να πίνω αλκοόλ λόγω σακχάρου, αλλά αυτό δεν θα με εμποδίσει να σκουπίσω με την ανάστροφη τις τρίχες αφού πληκτρολογήσω την επερχόμενη τελεία. Επιστροφή επί τω έργω. Εικαστικά. Κάνει πολλά και διάφορα. Αλλού είναι μπαρόκ σαν τις σελίδες του Willingham στο Fables, αλλού είναι λιτή και αφαιρετική. Αλλού έχει ένα λεπτό πενάκι, αλλού έχει ένα πιο χοντρό μαρκαδοράκι. Έχει σίγουρα φόρους τιμής σε κάποια πράγματα, μόνο που δεν μου έρχεται το που. Να είναι το φεγγάρι φόρος τιμής στην ταινια του 1902 A Trip to the Moon του Meliers? (θυμίζω το βίντεο κλιπ του Tonight των Smashing Pumpkins). Να είναι σε φόρος τιμής σε κάτι άλλο που πήγασε εικονογραφικά από αυτό? Ο γελωτοποιός κάτι μου θυμίζει. Κάποιο logo? κάποιο πίνακα? Σχετίζεται ο ιππότης με τον άνθρωπο που γελά? Είναι ένας τζόκερ σε πανοπλία? Δεν ξέρω τι από όλα αυτά και τι από τα υπόλοιπα που και γιατί. Οπότε. Τι κατάλαβα? Τίποτα Νομίζω όμως πως είναι προφανές ότι διασκέδασα. Γιατί? Δεν ξέρω. Ατμόσφαιρα και συναίσθημα ίσως Ετσιμπήθη διότι είχα περάσει καλά με τους Πότες Ιππότες Τσίμπησα και τους Πότες της Λάσπης που είχαν βγει το 19 και δεν τους είχα πάρει χαμπάρι. Θα το διαβάσω μετά. Πιθανολογώ ότι έβγαλε άλλο ένα στο Comicdom που μόλις τέλεψε (2022) και ηλιθιωδώς δεν το πήρα? Μάλλον. Διότι είμαι ηλίθιος. (εγώ μπορώ να το ισχυρίζομαι, εσείς δεν μπορείτε. Όχι δημόσια ) Εσωτερική σελίδα: ένα από τα πολλά στυλ που χρησιμοποιεί. Όχι. Το χέρι δεν είναι δικό μου. Δεν έχω δαχτυλίδια. Απλώς (α) βαριέμαι να σκανάρω (και μετά να κάθομαι να επεξεργάζομαι στον GIMP) και (β) μου δινεται η ευκαιρία να λινκάρω στο instagram της διότι το τσίμπησα εδώ και (γ) μπορείτε να πάτε να δείτε ποιο είναι το γενικό στυλ της (δ) δεν έχει δ, απλώς ευχαριστώ για τα ψάρια. the world is a vampire

Η Ιστορία των συναρπαστικών γεγονότων της εποχής του Βασίλειου Β' , γνωστού και ως βουλγαροκτόνου, ζωντανεύει μέσα από τη νέα σειρά κόμικ της Χρυσαυγής Σακελλαροπούλου και του Θεοχάρη Σπύρου. Στο πρώτο τεύχος, μια στρατιά από πολεμοχαρείς Βίκινγκς, οι γνωστοί Βάραγγες ή Ρως, έχουν εισβάλλει και απειλούν την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Ένας από αυτούς τους Βάραγγες θα βρεθεί στο παλάτι της Κωνσταντινούπολης. Εκεί θα συνειδητοποιήσει ότι στο Βυζάντιο υπάρχουν αρκετοί βασιλείς για έναν μόνο θρόνο. Ο δρόμος για τον θρόνο της Βασιλείας των Ρωμαίων δεν είναι ποτέ στρωτός με ροδοπέταλα. Ίντριγκες, πάθη και πόλεμος συνθέτουν ένα οικείο "Βυζαντινό" σκηνικό που θα φέρει σε σύγκρουση τη γραφειοκρατεία της Κωνσταντινούπολης που στηρίζει τους νόμιμους διαδόχους, με τους στρατηγούς της Μικράς Ασίας που ελέγχουν τον Ρωμαϊκό στρατό. Ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος... Τρέιλερ για το κόμικ:

To τευχάκι αυτό περιέχει remake της πρώτης ιστορίας του Μέλανδρου Γκανά από τα 00's.. Μία αυτοέκδοση σε μικρό μέγεθος (11.5 x 16) σε 16 έγχρωμες σελίδες, από τις εκδόσεις του Κάμπου. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Η ιστορία της αυτοκράτειρας Θεοφανώς μητέρας του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου. Σε μέγεθος BD και χορταστική με τις 140 έγχρωμες σελίδες της. Στα Αγγλικά. Ευτυχώς που υπάρχει και το podcast Byzantium and Friends του εξαιρετικού καθηγητή Καλδέλλη. Τέλη Οκτώβρη, στο 35ο podcast, είχε μια συνομιλία με τους 2 δημιουργούς, Σπύρο Θεοχάρη και Χρύσα Σακελλαροπούλου, γύρω από το κόμικ. Όπως ήταν αναμενόμενο, επί τόπου έπεσε η παραγγελία στο Amazon και έφυγαν από την πιστωτική μου $26 συν τα ταχυδρομικά (από Αγγλία φυσικά η παραγγελία). Η Θεοφανώ είναι μια τρομερά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, που έζησε στην ενδοξότερη περίοδο της Μακεδονικής Δυναστείας. Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Τσιμισκής είναι κάποια από τα ονόματα που εμφανίζονται στο κόμικ. Είναι μια femme fatale που έχει συνδεθεί με φόνους, με πραξικοπήματα και με ανατροπές. Είναι μια γυναίκα που ξεκίνησε από τα χαμηλότερα στρώματα της Βυζαντινής κοινωνίας για να καταλήξει να φορέσει την πορφύρα. Εάν είχε γράψει για αυτή ένας Προκόπιος ή είχε ανεβάσει παράσταση στις προ-κρισης glory days μια Ντενίση, πιθανότατα να την ήξερε ο κόσμος όπως ξέρει την Θεοδώρα Τι έκανε από τα όσα της καταλογίζουν? Μάλλον απειροελάχιστα Είναι όμως τρομερά αγαπημένο μοτίβο της Ρωμαϊκής ιστοριογραφίας (διότι Ρωμαίοι ήταν οι άνθρωποι, που απλώς τύγχανε να μιλάν Ελληνικά) το να αποδίδουν τα χείριστα σε κάποιες από τις γυναίκες που είναι δίπλα στην εξουσία. Για παράδειγμα η Λίβια, η σύζυγος του Αύγουστου, για όσους θυμούνται τη βρεταννική σειρά I Claudius. Το κόμικ αυτό καθαυτό έχει τα καλά του, έχει τα κακά του. Σεναριακά είναι κατά 95% πιστό στην ιστορία όπως μας έχει μεταφερθεί. Έχει κάποιες μικροαλλαγές, καθαρά για δραματικούς λόγους, οι οποίες δε νομίζω πως ενοχλούν έναν history buff. Δεν με χάλασαν εμένα έστω. Εμφανίζονται άτομα που είναι διάσημα (σε έναν history buff... ) και βοηθάνε στην κατανόηση της ίδιας της ιστορίας. Πόσων ετών ήταν ο Βασίλειος Λεκαπηνός ή ο Βάρδας Σκληρός όταν συνέβησαν όσα συνέβησαν Το πρόβλημά είναι ότι καλύπτει 20 χρόνια ιστορίας. Τις προάλλες πέτυχα μια ατάκα του Ταραντίνο. Έλεγε ότι κάτι για όλη τη ζωή του Ελβις Πρίσλεϋ δεν θα ήταν ταινία. Ταινία θα ήταν κάτι για μια ημέρα από τη ζωή του. Η μέρα που πήγε στη Sun Records ή ακόμα καλύτερα η αμέσως προηγούμενη μέρα με την ταινία να τελειώνει όταν θα έμπαινε μέσα στη δισκογραφική για να υπογράψει. Κάπως έτσι και εδώ. Ο σεναριογράφος το γνωρίζει και προσπαθεί να το χειριστεί βάζοντας έναν τρίτο να αφηγείται την ιστορία της. Αυτός ο τρίτος όμως εμφανίζεται στην αρχή και στο τέλος. Στο ενδιάμεσο έχεις ξεχάσει πλήρως ότι υπάρχει. Εγώ έστω Οπότε ενώ δεν είναι τιγκαρισμένο με τα αφηγηματικά πλαίσια των Κλασικών Εικονογραφημένων, ως σύνολο θυμίζει πάρα πολύ το στυλ των Ελληνικών δημιουργιών της σειράς. Εικαστικά. Το εξώφυλλο είναι εξαιρετικό. Το ντεκουπάζ είναι κι αυτό πάρα πολύ καλό. Η μελέτη που έχει γίνει για το πως ήταν το παλάτι του Βουκολέωντα, τα ρούχα, τα μνημεία κ.ο.κ. είναι προφανέστατη. Τα πρόσωπα είναι πάρα πολύ καλοσχεδιασμένα, οι χαρακτήρες διακριτοί παρά το πλήθος τους. Τα σώματα όμως έχουν πρόβλημα. Ήταν έντονη μέσα μου η εντύπωση ότι αυτό ήταν το πρώτο κόμικ που φτιάχνει η δημιουργός, οπότε το χέρι είναι σφιχτό σε αυτό το σκέλος. (άνετα μπορεί να φταίει η προκατάληψή μου διότι δεν έχω ακούσει το όνομά της σε κόμικ. ως προς την εντύπωση αυτό όμως. διότι υπήρχε θέμα εκεί. και πραγματικά πιστεύω ότι 5-10 κόμικ μετά, θα δούμε πολύ καλύτερα πράγματα). Συνολικά. Κάποιος πυροβολημένος όπως εγώ με το Βυζάντιο θα περάσει μια χαρά. Για τους υπόλοιπους θα το πρότεινα με άνεση ως κόμικ για έφηβους. Κάτι σαν μια μοντέρνα εκδοχή των Κλασσικών Εικονογραφημένων. Πραγματικά μοντέρνα όμως Όχι απλά μια κυριλέ επανέκδοση υλικού των 50ς Δυστυχώς λόγω του δεσίματος (χοντρό με ράχη), δεν μπορώ να σκανάρω υλικό από μέσα. Υπάρχει όμως site καθώς και facebook για όποιον θέλει να δει πράγματα. Παραθέτω κάποιες από τις φωτογραφίες από εκεί. Και επειδή είναι ένα κόμικ που σέβεται τον εαυτό του, στο τέλος έχει 4 σελίδες με πολύ καλές ιστορικές σημειώσεις. Έξτρα πόντοι για απεικόνιση τειχογραφίας σε εκκλησία της Καπαδοκίας με το Νικηφόρο Φωκά της οποίας η ύπαρξη μου διέφευγε Ήξερα μόνο την απεικόνιση από το χειρόγραφο του Σκυλιτζή. Επί του παρόντος το κόμικ θα το βρείτε μόνο μέσω Amazon. Οι δημιουργοί πάντως καταβάλουν προσπάθειες να το βγάλουν και στα Ελληνικά. Όταν ξεμπερδέψουν με τα γραφειοκρατικά των ελληνικών ISBN.... φβ της δημιουργού ΥΓ Ακούστε το podcast με τη συζήτηση του Καλδέλλη και των δημιουργών... όχι μόνο Μίκυμάο. βαζιβαζούκοι. === edit και εδώ είναι το τόπικ για την Ελληνική έκδοση Οπότε αυτό εδώ κλειδώνει και η όποια συζήτηση θα γίνεται εκεί

"Χιουμοριστικές ιστορίες κόμικς με εξωγήινους, ρομπότ, ζωάκια, απόπατους, υπερήρωες, απλούς μεροκάματιάρηδες, ιστορίες από το στρατό, ιστορίες από την ιστορία, παραμυθένιες ιστορίες, ακόμη και drive-by με τσαρούχια! Ε, τι άλλο πιά;! Του Apoken (Απόστολος Κεντρόπουλος)"* Στην αυτοεκδοση αυτη περιελαμβανονται αρκετες παλιες και νεες χιουμοριστικες ιστορίες του δημιουργου με διαφορετικο στυλ σχεδιου και θεματολογια.. Ευχαριστούμε τον καλο φιλο @nikos99 για την παραχωρηση του υλικου.. *Ο Απόστολος Κεντρόπουλος aka Apo Ken γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει και εργάζεται στην Καρδίτσα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας της Θεσσαλονίκης, έχει παρακολουθήσει μαθήματα σε εργαστήρι σχεδίου και ζωγραφικής για δύο χρόνια και σεμινάρια για προγράμματα επεξεργασίας εικόνας. Από μικρή ηλικία έχει πάθος με τα κόμικς, το σκίτσο και τη ζωγραφική. Το 2006 κέρδισε τον Α' Έπαινο Νέων Ταλέντων στον 6ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Κόμικς του 《9》, της 《Ελευθεροτυπίας》και του 《ΑΚΤΟ》, είναι μέλος του Εικαστικού Ομίλου Καρδίτσας από το 2011, και το 2015 κέρδισε στον διαγωνισμό 《Doodle Your Journey》των 《Doodlers Anonymous》 και 《Tom Bihn》ανάμεσα σε συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε διάφορες εκθέσεις κόμικς και ζωγραφικής σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Καρδίτσα και Λάρισα. Πηγη: https://www.facebook.com/permalink.php?id=2042616379392225&story_fbid=2512372942416564

Ένα χιουμοριστικό τσοντάκι από τον άνθρωπο που μας έδωσε αυτό εδώ το σκιτσάκι. το σκιτσάκι δεν είναι μέσα από το κόμικ, αλλά όπως τσέκαρα το φβ για να βρω σκαν από αυτό το κόμικ, ξαναέπεσα σε αυτό, το ξαναλάτρεψα και θέλησα να το βάλω κάπου. Απαντώντας έτσι τρόπον τινά και στο ερώτημα που να το βάλω που τίθεται μέσα στο κόμικ διότι είναι τεράστια αλήθεια ότι χρειάζονται συγκεκριμένες χωροτεχνικές μελέτες για κάποια πράγματα μέσα σε ένα αμάξι. Ποσώς μέσα σε ένα Φιατάκι. Παρά τον τίτλο του, δεν είναι εγχειρίδιο Είναι ένας φόρος τιμής, ένα γράμμα αγάπης, στην εποχή που δεν είχαμε king size κρεβάτια στα δικά μας σπίτια, προκειμένου να διασκεδάσουμε αστεφάνωτοι Όσοι αγαπάτε Κιουτσιούκη, ξέρετε τι παίρνετε Αυτό εδώ ανήκει στα κομιξάκια του που ξεφεύγουν καμπόσο από το πικάντικο και πηγαίνουν σε πιο χύμα καταστάσεις. Η λέξη χύμα δεν είναι καθόλου τυχαία Οπότε άμα είστε φαν σαν εμένα να το πάρετε και να το βάλετε Είναι καλό πράγμα να το βάζετε Διαιωνίζει το είδος και ξελαμπικάρει τον εγκέφαλο εδιτ καταγγέλω πως το τσίμπησα με ζελατινούλα που είχε μέσα κι ένα αυτοκόλλητο. Και ενώ θεωρητικά πρέπει να βάλω το αυτοκόλλητο κάπου, δεν μου πάει η καρδιά

Ένα 32σέλιδο κομιξάκι που έφτιαξε ο από πάνω κατά τη διάρκεια της καραντίνας της Άνοιξης του 2020 200 τεμάχια εάν καταλαβαίνω καλά από μια εσωτερική αρίθμηση (είμαι ο περήφανος κάτοχος του 13 ). Η θεματολογία νομίζω πως είναι προφανής Όλα τα στριπάκια είναι βγαλμένα μέσα από τη ζωή. Όλα! Με τους ήρωες που γνωρίσαμε στις (Α)διάφορες ιστορίες του Αναγνώστη Παλάμπρα το οποίο θυμίζω πως έχει φτάσει τις 3 εκδόσεις (μπορεί να μιλάμε για μικρά τιράζ, αλλά κάθε είδος κόμικ βγαίνει σε τόσα κομμάτια όσα φαντάζεται κανείς ότι χρειάζονται, κρίνοντας από το τι κόμικ είναι, τι προώθηση έχει, τι κοινό, κ.ο.κ.) Μου άρεσε όπως μου αρέσουν όλα του Κεραμιτσόπουλου. Γι'αυτό και με το που έμαθα χθες πως έφτασαν κομμάτια στην Αθήνα, πήγα σήμερα μέχρι το comistrip (εκεί θα βρείτε πράμα αυτή τη στιγμή οι του κλεινού άστεος) για να τσιμπήσω για την πάρτυ μου Εκεί που έχω καταλήξει για τον συγκεκριμένο δημιουργό είναι ότι μου θυμίζει πάρα πολύ τη γλύκα που έχει το υλικό του Στάθη. Γλυκύτατη πένα τόσο στο σχέδιο όσο και στο σενάριο. Να παρακολουθείτε τη δουλειά του στο φβ, αξίζει τον κόπο

Πρόκειται για αυτοέκδοση περιοδικού κόμικ που ολοκληρώθηκε σε τρια 32 σελίδα τεύχη. Περίληψη: Έτος 3050 Μ. Χ. Η Γη κυριευμένη από μια φυλή εξωγήινων ενός μακρινού πλανήτη έχει πλέον φτάσει στο σημείο της εξαφάνισης. Οι άνθρωποι φτιάχνοντας μυστικά την Αντίσταση οργανώνονται σε μικρές ομάδες προσπαθώντας να πολεμήσουν τον εχθρό. Ο Τζον πρώην στρατηγός με την ομάδα του καταφέρνουν να φτιάξουν μια χρονομηχανή ώστε να τους επιτρέψει να κάνουν ταξίδια στο παρελθόν και να συναντήσουν διάφορους υπερανθρώπους. Αφού έχουν μαζέψει τους πιο φημισμένους ήρωες των παλαιών χρονών γυρίζουν στο παρόν και εκεί αρχίζει η περιπέτεια για την ανάκτηση του πλανήτη με διάφορες ανατροπές και αναπάντεχο τέλος.

Όλα τα στριπάκια του Δημήτρη Καμένου, από την Εφημερίδα των Συντακτών, από τον Νοέμβριο του 2016 μέχρι τον Απρίλιο του 2019 (120 σύνολο). Μακρόστενο, δεμένο με σπιράλ (!), έγχρωμο. Ο Μεφιστοφελής την πέφτει στον Δόκτωρ Φάουστ για να του πάρει τη ψυχή του με αντάλλαγμα την... υγεία του Μια πολύ χορταστική αυτοέκδοση, με το υπέροχο σχέδιο του Δημήτρη Καμένου και με πολύ δόση χιούμορ! Ειλικρινά, το απόλαυσα. Πάρτε και το πρώτο στριπάκι για να πάρετε μια γεύση Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Κάμερα εμοί! Ούτη εστί η αληθής ιστορία των τεκταινομένων εν Θερμοπύλοις προ ͵βυϟη ετών. Αφηγηθείσα και σχεδιαθείσα παρά του Ρουμπούλεως εις αψεγάδιαστον παγκοσμιοποιημένην νεοκαθαρευουσιανήν. Βεβασισμένη εν ιδέα Γαβριήλου Τομπαλίδος. Κάμερα εμοί! Ένδυσον μετά του νανογιλέκου υμών και ανάγνωσον πόνημα τούτο ίνα πέρδεσθαι εν μέσω ατέρμονου γέλωτος. Ότι γαρ καλογραμμένον εστί, καλοσχεδιασμένον εστί, καλοχρωματισμένον εστί. Θερμοπυλομάχοι επολέμησον, εσφάγιασον και εσφαγιάσθησον, και σφας την δόξαν αναπέμπομεν, τω Λεωνίδα και τω Λαβκράφτω και τω Μέλανα Ζωμώ, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν, ια ια Κθουλου φχθτάνγκ! Κάμερα υμίν! Άρον το πορτοφόλιον υμών, ξεπαράδιασον και αγόρασον! 5 ευρώπουλα μόνον! :ευοιευάνπέντε: υγ η παθητική φωνή της δοτικής εστί η παρτική. άσχετον, αλλά ουκ συνουσιάζεται?

20σελιδο φανζινάκι από το 2018. Δημιουργοί είναι η Eftychia Felicia Lena (φβ) και η Rosa Tsianta (φβ). Πρόκειται για ένα φλιπμπουκ με 2 ιστοριούλες. Διαβάζεις τη μια και μετά το γυρνάς ανάποδα και διαβάζεις την άλλη. Η Eftychia Felicia Lena έγραψε την 9σελιδη "Ένας χαμένος έρωτας" εποχής που παρουσιάζεται από την "ρομαντικό σουξου μουξου" μεριά Η Rosa Tsianta έγραψε την "Θα μου πεις μια ιστορία;" που παρουσιάζεται από την "φιλοσοφικό σουξου μουξου" μεριά

Φανζινάκι σε σχέδιο του Γιάννη Τασούλα (aka farmas giannis & 33) και σενάριο της Πέμης Γκανά. Περιέχει 2 ιστοριούλες. Την ομώνυμη 8σελιδη ιστορία κοινωνικού περιεχομένου και την 8σελιδη Καλοκαιρινά Όνειρα με μια πιο ψυχεδελική ιστορία με ελληνικά αρώματα. φβ του σχεδιαστή

Από το Νικόλαο Μπουκουβάλα που μας έδωσε φέτος τα Φιλντισένια Χρόνια, ένα ακόμα φανζινάκι, προγενέστερο, που ασχολείται με την κλασσική Βυζαντινή ιστορία του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της μοναχής Κασσιανής (τροπάριο της Κασσιανής fame ). Με το γλυκό σχέδιο και τρόπο αφήγησης του δημιουργού. Μοναδικό του ελάττωμα το ότι είναι κάπως κοφτό στην αφήγηση (λχ γιατί ήταν κακό πράγμα η αγορά του καραβιού από την αυτοκράτειρα? ) το κόμικ μπορείτε να το βρείτε στο deviantart του δημιουργού στα αγγλικά

Μια μικρή αυτοέκδοση που μας έρχεται από τη Θεσσαλονίκη του 2003 και τον Κωστή Τζωρτζακάκη. Μόλις 16 σελίδες περιέχει μια μικρή ιστορία με ¨'Ενα Παράξενο Γατί" Πάρτε και μια σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους.

Άνοιξη 2016 κυκλοφορεί από την ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ, αυτή η αυτοέκδοση του Κυριάκου Μαυρίδη. Καθαρά πολιτικό περιεχόμενο, περιγράφει την ιστορία της Κατερίνας, μιας φυλακισμένης. Διαβάστε το οπισθόφυλλο για μια ιδέα Ασπρόμαυρο και μεγάλο μέγεθος με καθαρό σχέδιο. Παραθέτω μια σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Μια μικρή αυτοέκδοση 16 σελίδων, από το 2014 με δημιουργό τον Νίκο Σκαμάγκα. Περιέχει μικρές ιστορίες φαντασίας. Σας βάζω μια σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Ασπρόμαυρη αυτοέκδοση σε Α4 μέγεθος, σε 12 σελίδες με χιουμοριστικό περιεχόμενο και απλό σχέδιο. Δε γνωρίζω πότε κυκλοφόρησε. Στο ίδιο μοτίβο και ύφος κυκλοφόρησε και το ΚΑΙ Η ΚΟΥΤΣΗ ΜΑΡΙΑ... (Παρουσίαση ΕΔΩ) Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Το λόβ DIARES είναι βασισμένο σε 6 στίχους τραγουδιών ή ποιημάτων.Ωραία ασπρόμαυρα σχέδια ή μάλλον μαυρόασπρα γιατί κυριαρχεί το μαύρο.Υποθέτω ότι η Athi το σχεδίασε σε μαυρο χαρτι.Το μόνο χρώμα που υπάρχει είναι λίγο κόκκινο σε ένα καρέ.Το ολιγοσέλιδο αυτό φανζιν δημιουργεί μια νουάρ ατμόσφαιρα δίχως να είναι αστυνομικό και αν σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται απαισιόδοξο κατα βάθος είναι αισιοδόξο.Γενικά πολύ καλή δουλεια χωρίς πολλά λόγια δίνει αυτό που πρέπει να του δώσει.Μία αυτοέκδοση που δε σου γεμίζει τό μάτι στην αρχή αλλα τελικά άξιζεί. Tα κομιξ είναι βασισμένα στoυς εξης στίχους : 1)Watch her disappear-Tom Waits,K.Brennan 2)When from the darkness of the delusions –Nicolay Nekrasov 3)35 c 4) Yoy only live once 5)Toothless Αντι επιλόγου –ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΒΕΡΒΕΡΟΥ του Γκαίτε. Υ.Γ.Στο πίνακα της παρουσίασης αναφέρω ότι το χρώμα είναι ασπρόμαυρο γιατί η γνώμη μου είναι ότι μια πιτσιλιά χρώματος δεν το κάνει έγχρωμο,και αν το δήλωνα έτσι είναι σαν να κοροίδευα τον αναγνώστη.

Ελληνικό MANGA που διαβάζεται από δεξιά προς τα αριστερά.σε 56 ασπρόμαυρες σελίδες,παραψυχολογικού περιεχομένου.Η ιστορια έχει πολλές ομοιοτητές με το: ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ. Ενας νεαρός βλέπει εφιαλτες με φοβερά εξωκοσμικά πλάσματα ,όχι μόνο όταν κοιμάται αλλά και όταν είναι ξύπνιος. Τα ιδια όμως εφιαλτικά όνειρα βλέπει και ή μητερά του,ή οποια δεν τα αντέχει και...ή συνέχεια επι του ...χάρτου. Καλή δουλειά απο τον Μάριο Δαλακούρα στο 1ο κεφάλαιο που έχει τίτλο THE BEGINNINIG αρκετες δελίδες,σενάριο που σε κάνει να περιμένεις τι θα γίνει παρακάτω ελπίζωντας σε γρήγορη έκδοση της συνέχειας,όσο για το σχέδιο αρκετα καλό αν και σε λίγα σημεία -ειδικά σε εκφράσεις προσώπου- ήθελε δουλειά. Το κόμικς είναι αγγλόφωνο.

Τέλος παιχνιδιού για 12 άτομα που ξυπνάνε σε ένα δωμάτιο δίχως έξοδο και έχοντας όλοι κάποιο σκοτεινό παρελθον.Το πρώτο κεφάλαιο με τίτλο BAD DAY εξιστορεί αυτά τα γεγονότα στο 20σέλιδο με το ατμοσφαιρικό βαθύ σκούρο κόκκινο χρώμα.Ωραίο το πρώτο κεφάλαιο σε βάζει στο τρυπάκι να δεις που θα το πάνε οι δημιουργόι. Το κακό για μένα είναι ότι για την συνεχεία δεν πρόκειται να την δούμε έντυπη Αλλα on line στο : http://endgame.smackjeeves.com. Υ.Γ. Στο τεύχος δεν αναγράφει ημερομηνία πιθανός να είναι και περσινό.