Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τελικά, όντως το "Η ζωή μετά" πρέπει να είναι η πιο επιτυχημένη σειρά του Αρκά: όχι μόνο είναι αυτή που κράτησε περισσότερο και έβγαλε τα περισσότερα άλμπουμ, αλλά είναι και η πρώτη που παράγει ένα έξτρα άλμπουμ με αδημοσίευτο ως τώρα υλικό. Ομολογώ δε, ότι διαβάζοντάς το αναρωτήθηκα γιατί κάποια επεισόδια δεν δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό της Ελευθεροτυπίας όσο κρατούσε η σειρά. Από την άλλη, βέβαια, για κάποια δεν μου έκανε εντύπωση που έμειναν εκτός... Δεν έχει νόημα να γράψω κάτι παραπάνω, ξέρετε τι θα διαβάσετε, οπότε σε συνδυασμό με τη χαμηλή τιμή (με την έκπτωση), νομίζω ότι είναι καλή αγορά. Ευελπιστούμε και σε άλλα αδημοσίευτα.

Την Κυριακή με το Έθνος της Κυριακής θα κυκλοφορήσει το Ημερολόγιο του Άρκά για το έτος 2015. Aνακοινώθηκε επίσημα και στην σελίδα του στο Φατσοβιβλίο. Να και το σχετικό βίντεο Ενδικτεικές εικόνες από την επίσημη σελίδα του στο Φατσοβιβλίο. Έκανα μία σχετική έρευνα αλλά δε βρήκα να έχει ανέβει σχετικό θέμα... Ελπίζω να το έβαλα στην σωστή ενότητα. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ GC

Κόμικς για τα δικαιώματα των ζώων Σήμερα γιορτάζεται η Παγκόσμια Μέρα των Ζώων. Οχι μόνο των ζώων συντροφιάς αλλά όλων των ζώων. Στα κόμικς, τα ζώα κρατούν πρωταγωνιστικούς ρόλους εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Ορισμένοι δημιουργοί, για να ανταποδώσουν αυτή την αφοσίωση, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, υπερασπίζονται μαχητικά τα δικαιώματα των δίποδων και. Αντίσταση στη βαρβαρότητα! Στο «Pride of Baghdad» τα φυλακισμένα ζώα ενός ζωολογικού κήπου στο Ιράκ «ελευθερώνονται» ( ; ) μετά τους βομβαρδισμούς Ντόναλντ Ντακ, Σκρουτζ, Μίκυ Μάους, Γκούφι, Σνούπι, Μπαγκς Μπάνι, Ρότζερ Ράμπιτ… Αμέτρητα ζώα έχουν κρατήσει μέχρι σήμερα πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κόσμο των κόμικς. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, όμως, είναι ζώα με ανθρώπινες συμπεριφορές, ζώα που μιλάνε, που περπατούν με τα δυο τους πόδια, που σκέφτονται δυνατά, που πράττουν σαν άνθρωποι, που εκδικούνται, που βιαιοπραγούν, που έχουν αδυναμίες και συμφέροντα, που μεταγράφουν τον κόσμο των ανθρώπων σε πιο φιλικό προς τον αναγνώστη περιτύλιγμα για να περιγράψουν την ανθρώπινη κατάσταση με αλληγορίες, μεταφορές, μετωνυμίες και παρομοιώσεις. Υπάρχουν όμως και τα «άλλα» ζώα, τα πραγματικά. Που υποφέρουν, φυλακίζονται, δολοφονούνται, πωλούνται, εκτίθενται, γίνονται πειραματόζωα. Γι’ αυτά τα ζώα που δεν ζουν ανάμεσά μας αλλά σε συνθήκες σκλαβιάς και αιχμαλωσίας, που τα φοράμε σαν αξεσουάρ, που καταλήγουν τεμαχισμένα στο τραπέζι μας και πολτοποιημένα στα καλλυντικά μας, ποιος θα μιλήσει; Πολλοί καλλιτέχνες των κόμικς ανέλαβαν να υπερασπιστούν αυτά τα ζώα, τα αληθινά, τα σάρκινα. Φανατικός υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων, ενεργός ακτιβιστής και ευαίσθητος καλλιτέχνης, ο Patrick McDonnell εδώ και χρόνια δημιουργεί τη χιουμοριστική σειρά Mutts, με πρωταγωνιστές τον σκύλο Earl και τη γάτα Mooch, δυο συμπαθέστατα οικόσιτα ζώα που βιώνουν μοναδικά την υπέροχη φιλία τους και τη συμβίωση με τους ανθρώπους που τα φροντίζουν. Στα στριπ του, ωστόσο, ο McDonnell συχνά παρεμβάλλει και μια παρένθετη σειρά με τίτλο Shelter Stories (Ιστορίες από το Καταφύγιο), όπου πρωταγωνιστές είναι ζώα υπό αιχμαλωσία και υπό αναμονή για υιοθεσία. Στις ιστορίες αυτές παρουσιάζει τη θλιβερή ζωή των άστεγων τετράποδων που περιμένουν το «θαύμα» για να μην οδηγηθούν στην ευθανασία ή περάσουν όλη τη ζωή τους πίσω από τα κάγκελα. Σε άλλα από τα κόμικς του, ο McDonnell καυτηριάζει επίσης την τακτική ιδιοκτητών ζώων να τα έχουν μονίμως φυλακισμένα ή δεμένα με κοντά λουριά, εκτεθειμένα και νηστικά σε καύσωνα, κρύο και βροχή, ασχολείται με τα ζώα υπό εξαφάνιση, με τα βασανιστήρια ζώων, με τα άγρια ζώα που κινδυνεύουν, με όλα τα ζώα που υποφέρουν από την ανθρώπινη ξιπασιά. Ακόμα πιο ριζοσπαστική στην κριτική της απέναντι στη συμπεριφορά του ανθρώπου προς τα ζώα είναι η Sue Coe, μια από τις συνεργάτιδες της δραστήριας καλλιτεχνικής ομάδας του περιοδικού World War 3. Η Βρετανίδα δημιουργός κόμικς, ζωγράφος και εικονογράφος έχει αφιερώσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της στον αγώνα υπέρ των ζώων, με τις δημόσιες δηλώσεις της, τις εκθέσεις που πραγματοποιεί και τα έργα της. Στα άλμπουμ της (Dead Μeat, Sheep of Fools, Pit’s Letter, Cruel κ.ά.) οι περιγραφές δίνονται με ποιητικό τρόπο συνδυασμένο με ωμότητα και σκληρότητα και οι εικόνες της αφηγούνται με εξπρεσιονιστικές πινελιές την ανθρώπινη αγριότητα και την κυνική βαρβαρότητα απέναντι στα ζώα. Οι σκηνές από σφαγεία, από βιομηχανίες τροφίμων, από εκτροφεία ζώων είναι αδύνατο να αφήσουν ασυγκίνητο τον θεατή τους, ωθώντας την Ingrid Newkirk, πρόεδρο της PETA (People for the Ethical Treatment of Animals), να δηλώσει για το έργο της Sue Coe: «Εκρηξη στο μυαλό. Τολμηρό, αληθινό, υπνωτιστικό, βασανιστικό. Η πιο ενδελεχής εξέταση της τέχνης πάνω στο τι κάνει το ανθρώπινο είδος στα υπόλοιπα ζώα. Διαβάστε το και θρηνήστε αλλά, πιο σημαντικό, διαβάστε το και κάντε κάτι για να βάλετε ένα τέλος σ’ αυτό το όνειδος». Τα «βραχύβια» Πειραματόζωα του Αρκά ήταν η πιο σκληρή σάτιρα του κορυφαίου καλλιτέχνη με αντικείμενο τα ιατρικά εγκλήματα ενάντια στα ζώα Ακόμα και σε πιο δημοφιλή κόμικς έχουν θιχτεί, και μάλιστα επί μακρόν, θέματα που σχετίζονται με τα δικαιώματα και την ανελευθερία των ζώων. Οι Brian Vaughan – Niko Henrichon, στο σπαρακτικό Pride of Baghdad, ορμώμενοι από ένα πραγματικό περιστατικό (την «απόδραση» τεσσάρων λιονταριών από έναν ζωολογικό κήπο της Βαγδάτης κατά τη διάρκεια των αμερικανικών βομβαρδισμών το 2003), αφηγούνται την περιπέτεια ζώων που μένουν «ελεύθερα» όταν γκρεμίζεται η φυλακή τους. Στο Swamp Thing, που δημιουργήθηκε από τους Len Wein – Bernie Wrightson και απογειώθηκε από τους Alan Moore, Grant Morrison και Mark Millar μεταγενέστερα, το πλάσμα του βάλτου υπήρξε πάντα ένας σύμμαχος των ζώων και προστάτης της φύσης γενικότερα. O Morrison, σε συνεργασία με τον Frank Quitely, βρήκε την αφορμή να μιλήσει για τη βαρβαρότητα εναντίον των ιατρικών πειραμάτων σε ζώα με το συγκλονιστικό We 3, με πρωταγωνιστές έναν σκύλο, μια γάτα και ένα κουνέλι, πειραματόζωα του αμερικανικού στρατού που μετατρέπονται σε φονικές μηχανές. Ενθερμος υποστηρικτής των ζώων, αγωνιστής για τα δικαιώματά τους και υπέρμαχος της χορτοφαγίας ήταν και ένας από τους πιο πρωτότυπους χαρακτήρες των κόμικς, ο Animal Man, ιδιαίτερα κατά την περίοδο που τον ανέλαβε ο Grant Morrison. Ο Animal Man, κατ' επέκταση και ο Morrison, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ακόμα και ομάδες οικοτρομοκρατών ενάντια στην καταπίεση και την κακομεταχείριση των ζώων! Το έργο μιας ομάδας ακτιβιστών αφηγείται και η μίνι σειρά Liberator των Matt Miner – Javier Aranda. Οι πρωταγωνιστές φορούν το βράδυ τις μάσκες τους και απελευθερώνουν κακοποιημένα ζώα, εισβάλλουν σε σφαγεία και σε ιατρικά εργαστήρια και γλιτώνουν τα ζώα από τα βασανιστήρια, τιμωρώντας αυστηρά τους δράστες των εγκλημάτων. Την ίδια τιμωρία θα έπρεπε να έχουν και οι απρόσωποι και ανώνυμοι υπεύθυνοι του εργαστηρίου στο οποίο ζουν τα Πειραματόζωα του Αρκά. Ο κορυφαίος Ελληνας δημιουργός παρουσιάζει το πιο μακάβριο έργο της καριέρας του, ποτισμένο από πικρό, μαύρο χιούμορ με πρωταγωνιστές ποντίκια, πιθήκους και άλλα αθώα αλλά ξεκοιλιασμένα, τεμαχισμένα, τυφλά, ταριχευμένα, κατακρεουργημένα, ναρκωμένα ζώα, που περιμένουν την επόμενη πειραματική ένεση, το επόμενο δοκιμαστικό φάρμακο, την επόμενη μεταμόσχευση. Αν και πρόκειται για μια από τις πλέον σημαντικές δουλειές του Αρκά, υπήρξε βραχύβια, πιθανώς και λόγω των αντιδράσεων των αναγνωστών που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τόση σκληρότητα και να έρθουν αντιμέτωποι με τις τύψεις τους. Μεγάλη επιτυχία σημείωσε και το εικαστικά πρωτοποριακό και πολυβραβευμένο Duncan the Wonder Dog του Adam Hines, στο οποίο τα ζώα, νοήμονα και σκεπτόμενα, συμμαχούν και αντιδρούν απέναντι σε όσα έχουν υποστεί από τους ανθρώπους. Στις κότες και στην αποτρόπαιη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντί τους (αλλά και στη δικαιολογημένη και βίαιη αντίδραση των πτηνών) εστιάζει το Elmer του Φιλιππινέζου Gerry Alanguilan, στο οποίο οι κότες έχουν αποκτήσει ανθρώπινη ευφυΐα και γλώσσα, αναλογίζονται με πόνο τη ζωή των προγόνων τους και διεκδικούν ίσα δικαιώματα ως μια νέα «ανθρώπινη» φυλή. Η λίστα με τα κόμικς που μάχονται για τα δικαιώματα των ζώων δεν σταματά εδώ καθώς όλο και περισσότεροι δημιουργοί τα τελευταία χρόνια, θορυβημένοι από την ανθρώπινη κτηνωδία, καταγγέλλουν με την τέχνη τους την ντροπιαστική κατάσταση της (σύντομης και οδυνηρής) ζωής των ζώων. Με την ανάγνωση αυτών των κόμικς και μόνο δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Απαιτείται δράση. EDIT: Κανονικά ο Γ.Κ. γράφει το καρε-καρε, αλλά το όνομα του δεν αναγράφεται στην ηλεκτρονική έκδοση. Μπορεί κάποιος με την έντυπη να το επιβεβαιώσει;

Το αιώνιο ερώτημα: η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα; Αυτή πιστεύω ότι είναι η πρώτη έκδοση του συγκεκριμένου άλμπουμ. Ακολούθησε (πάντα κατά τη γνώμη μου) η έκδοση της Ars Longa. Σε αυτή την παρουσίαση αναγράφεται ως χρονολογία έκδοσης το 1983, το οποίο δεν το πιστεύω. Αργότερα ανέλαβαν τα Γράμματα. Άλλες πληροφορίες για το περιεχόμενο δεν γράφω αφού υπάρχουν ήδη δυο παρουσιάσεις. Απλώς θα προσθέσω ότι για ΄μένα αυτή είναι η καλύτερη σειρά του Αρκά. Άλλωστε την είχα συμπεριλάβει και εδώ.

Χρόνια μετά την παραγγελιά του φίλου Ορέστη η εκδοτική που πλέον έχει την τύχη να κατέχει τα δικαιώματα των έργων του μοναδικού Αρκά "γράμματα", αποφασίζει να υλοποιήσει αυτό το αίτημα χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Βεβαίως, προφανώς επειδή o ίδιος ο Αρκάς έχει κάτι άλλο πιο σοβαρό να ασχοληθεί από παλιές αγάπες (ή παλιά αμαρτήματα ποιος ξέρει), ή απλά επειδή βαριέται, το δύσκολο έργο του να μετατρέψεις την αισθητική του κόμικ εν έτη 1990 σε κάτι έγχρωμο χωρίς να χάσει την ουσία του - καθώς προσωπικά υποθέτω ότι αυτή η σκατί απόχρωση κάποιον ανώτερο σκοπό εξυπηρετούσε αρχικώς (ίσως το πόσο όμορφη και ενδιαφέρουσα είναι η δουλειά του Παντελή) - την ευαίσθητη αυτή δουλειά τελικά την ανέλαβε ο Γιώργος Πίνας. Τέλος πάντων, η δουλειά που έχει γίνει είναι μάλλον εξαιρετική και ιδιαιτέρως ταιριαστή και λειτουργική. Το σκατί μπορεί να έχει μειωθεί, αλλά τουλάχιστον όπου κάνει την εμφάνιση του πλέον ξεχωρίζει (ευτυχώς που δεν μυρίζει). Επιπλέον, πολύ καλή δουλειά έχει γίνει στο υπόβαθρο και πλέον εκεί που στην έκδοση του '90 υπήρχε κενό, πλέον στα περισσότερα καρέ υπάρχει κάγκελο, δεντράκια, ουρανός (με αποχρώσεις ανάλογα την ώρα) κλπ όμορφα πλην όμως γενικά επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Πάντως γέμισε και πήρε χρώμα το αλμπουμάκι και ναι τώρα που το σκέφτομαι, εφόσον αυτός ήταν ο σκοπός, τότε η αποστολή επιτεύχθηκε όπως είπα ήδη με τον καλύτερο τρόπο. Δεν θα κάτσω να σας πω πάλι ποιος είναι ο Παντελής... μπορείτε να διαβάσετε αν θέλετε την αντίστοιχη πρώτη παράγραφο στο αφιέρωμα της παλιάς έκδοσης ΕΔΩ, αλλά ούτε και θα ασχοληθώ με την εκδοτική ιστορία του εν λόγω έργου αφού πάλι θα το βρείτε στην δεύτερη παράγραφο του αρχικού αφιερώματος της παλιάς έκδοσης ΕΚΕΙ. Άντε για να μην γκρινιάζετε, θα σας πω τα τί και πως της παρούσας έκδοσης. Μετά από 12 χρόνια λοιπόν από την τελευταία έκδοση του Λιβάνη, επανεκδίδεται το 2012 από την εκδοτική γράμματα και σε διαστάσεις 24x16,5 εκατοστά και 84 σελίδων το επιχρωματισμένο αλμπουμάκι του "Παντελή" με το "Λιοντάρι" του. Αυτάααα... Αν σας άρεσε ασπρομαυροκαφετί, τότε πιστεύω ότι σαν έγχρωμο (και δεν είμαι ρατσιστής) θα σας ενθουσιάσει. Αν δεν σας άρεσε το τότε ασπρομαυροκαφετί δημιούργημα του Αρκά, τότε ίσως το νέο έγχρωμο αλμπουμάκι (και επαναλαμβάνω δεν είμαι ρατσιστής με τα Α/Μ κόμικ) να σας αλλάξει γνώμη. Αν δεν σας αρέσει και τώρα, σκασίλα μας... εμείς τον Αρκά τον λατρεύουμε και μόνοι μας και άμα λάχει ότι του λείπει για να χτίσει ή να αγοράσει ή οτιδήποτε άλλο γουστάρει η τσέπη του, θα το χρηματοδοτήσουμε άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη (ναι - ναι θύματα, πρόβατα, φανμπόι, πελάτες, κλπ όμορφα). Πάντως η σχέση του Παντελή με το Λιοντάρι δεν πρέπει να βελτιώθηκαν και πολύ όλα αυτά τα χρόνια, μάλλον το αντίθετο καθώς δεν έχουν καθόλου καλή διάθεση και πλέον έχουν γυρισμένη την πλάτη ο ένας στον άλλο στο εξώφυλλο (αν δεν καταλάβατε καλά, εμμέσως σας λέω ότι έχει νέο διαφορετικό εξώφυλλο από το παλιό). Αυτά... αγοράστε το γιατί δεν πρόκειται να το βάλει το Έθνος που ελπίζατε μερικοί - μερικοί (ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε mr-d). Τιμή εκδότη: 8,50€ Αφιέρωμα στον Αρκά

Ήταν η εποχή που πλησίαζε το τέλος του κόσμου. Οι Μάγιας το είχαν λέει προβλέψει για τις 12 όχι τις 21 του Δεκεμβρίου του 2012. Και εκεί που όλος ο πλανήτης αγωνιούσε για τον τρόπο που θα ερχόταν αυτό το τέλος, άλλοι περιμένοντας στις ταράτσες τους εξωγήινους, άλλοι σε βάρκες αναμένοντας τον κατακλυσμό, άλλοι στα βουνά ψάχνοντας για τον μετεωρίτη που θα έβαζε το τέλος, μερικοί σαν και εμένα ξάπλα στο κρεβάτι απλά περιμένοντας το πότε ο πόνος από την κατάκλιση θα με οδηγήσει στην απόφαση του να σηκωθώ επιτέλους από αυτό, το τέλος τελικά δεν ήρθε. Ω, μέγα απογοήτευση για όσους το περίμεναν για πολλοστή φορά και πρέπει να κάνουν πλέον νέες προβλέψεις. Τότε μόλις μία ημέρα μετά αυτήν της μη καταστροφής, η εφημερίδα Έθνος που έβαζε την συλλογή από διάφορα άλμπουμ του Αρκά (βλ. ΕΔΩ), μας έδωσε ελπίδες με ένα νέο ημερολόγιο που ήρθε να αντικαταστήσει αυτό των Μάγιας, τουλάχιστον για ένα χρόνο (φαντάσου να ήταν για 26.000 χρόνια δηλαδή). Μετά το πέρας αυτού δεν υπάρχουν πληροφορίες τί μέλλει γενέσθαι. Η ανακοίνωση σχετικά απλή... μία τεράστια διαφήμιση που προειδοποιούσε για το μέγα γεγονός της επόμενης εβδομάδας. Δεν με πιστεύετε; Ορίστε βρε, εδώ την έχω: Παρόλα αυτά και παρότι το είπα και λάλησα και πολλάκις ενημέρωσα το κοινό του γκρικ κόμιξ (όχι αυτού του χάλια ποιοτικά και καλά συλλεκτικού του άλλου που γράφεται με κόμικς τελικά), μερικοί είχαν το θράσος να το ξεχάσουν και άκουσον άκουσον να μην το πάρουν τελικά. Τώρα με τί ημερολόγιο θα αντικρίσετε το νέο έτος μου λέτε; Εμ, να που το μετανιώνετε έτσι; Τέλος πάντων, η καλύτερη τιμωρία είναι να σας χτυπάνε εκεί που πονάτε και ποιος είναι ο καλύτερος σε αυτό; ΕΓΩ και πως θα γίνει αυτό; Μα φυσικά τρίβοντας σας στην μούρη το υπέρτατο απόκτημα του νέου έτους (που αποκτήθηκε βέβαια στο τέλος του προηγούμενου αλλά είναι μια μικρή λεπτομέρεια αυτό). Λοιπόν το ημερολόγιο είναι... ταντάμ... ΑΥΤΟ: Ένα εξαιρετικής ποιότητας και μοναδικής αισθητικής, συλλεκτικό (το έγραφε η διαφήμιση βρε) έγχρωμο, σκληρόδετο άλμπουμ - ημερολόγιο με τις αγαπημένες μας φιγούρες του Αρκά. Είναι λέει 216 σελίδες (σιγά μην τις μετρούσα, είμαι τρελός αλλά όχι τόσο) και 345 γραμμαρίων (ναι το ζύγισα, είμαι τόσο τρελός) και έχει πολλές και χρήσιμες για όλους πληροφορίες όπως: - Προσωπικά στοιχεία (στην περίπτωση που ξεχάσετε ποιος είστε) - Αλφαβητικό Ημερολόγιο (εορτών βάση ονομάτων σε αλφαβητική σειρά λέει) - Μηνιαίο Ημερολόγιο (για να βλέπετε ποιος γιορτάζει κάθε μέρα, ώστε να αποφεύγετε την επαφή μαζί του) - Δισέλιδο πλάνο για το έτος 2013 (για να δείτε με μια ματιά τα τριήμερα και τις αργίες που φέτος είναι βολικές) - Δισέλιδο πλάνο για το έτος 2014 (για να δούμε πως θα μας κάτσουν οι αργίες το επόμενο έτος) - Το ημερολόγιο σε σχεδόν τεσσάρων με πέντε ημερών (αν είναι ΣΚ) ανά δισέλιδο. Σε κάθε σελίδα χοντρικά έχει μία παράσταση από τους ήρωες του Αρκά, είτε έγχρωμες σε πρώτο φόντο - είτε σε γκρι αποχρώσεις και αχνές στο υπόβαθρο για να μπορείτε να γράφετε επάνω τους (ΙΕΡΟΣΥΛΟΙ που πήρατε το ημερολόγιο αυτό για να το βεβηλώσετε με την χρήση του ως τέτοιο). Κάποια στιγμή μας τελειώνουν και οι μήνες οπότε έχει επιπλέον: - Τηλεφωνικό κατάλογο (4 γράμματα ανά σελίδα) οπότε μετά από 6 σελιδούλες μένουν και - Τρεις σελίδες για Σημειώσεις. Αυτά και πολλά σας είναι. Α, ναι κάποια άσχετα στοιχεία όπως ημερομηνία κυκλοφορίας που όπως είπα για όσους δεν παρακολουθούσαν ήταν 30 Δεκεμβρίου 2012. Εκδότης προφανώς το ΕΘΝΟΣ, τιμή 4€ για το ίδιο η εφημερίδα που το συνόδευε ήταν λέει τσάμπα και παρότι δεν την ήθελα, επέμεναν να την πάρω. Είπαμε ότι είναι έγχρωμο και σκληρόδετο, έχει 216 σελίδες πάνω κάτω (βάλε συνήθως κάτι και για το εξώφυλλο δηλαδή) και ότι είναι διαστάσεων 14,5 x 21,0 x 1,5 (ράχη) εκατοστά και βάρους 345 γραμμαρίων. Έχει και το νούμερο του διαβόλου λέει, μισό να το βρω ISBN: 978-618-5029-02-9 που είμαι σίγουρος με κάποιον περίεργο αλγόριθμο και διαβάζοντας τον ανάποδα θα βγάζει το 666. Συμπλήρωση: Από τα μέσα Ιανουαρίου του σωτήριου έτους 2013, εθεάθει το ημερολόγιο να κόβει τσάρκες μόνο του στα περίπτερα της χώρας. Μόνο που πλέον οι υπηρεσίες του προσφέρονται με κάποιο τίμημα και αυτό είναι τα 345 γραμμάρια 5,90 € (τιμή κιλού 17,10€), να το αφήσω;

Ένα στριπ από τον ΚΟΚΚΟΡΑ του Αρκά.

Το 2000, στα πλαίσια του 5ου Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ πραγματοποιήται και μια αναδρομική έκθεση για τα 20 χρόνια της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Αρκά. Ταυτόχρονα κυκλοφορεί, εκτός απο τον κλασσικό κατάλογο και άλλος ένας ειδικά για την έκθεση αυτή. Έχει διαστάσεις 21,5χ21,5 και 96 σελίδες. Περιλαμβάνει κόμικς απο όλες τις μέχρι τότε δημιουργίες του, πληροφορίες για τις εκδόσεις του καθώς και κείμενα απο διάφορους για το έργο του Αρκά.