Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πρόκειται για μία δουλειά της Αικατερίνης Σαραντινού, ή Erinto, όπως είναι το nickname της, προγενέστερη του “Απόπλου”. Στο παρόν κόμικ η δημιουργός θα αντλήσει την έμπνευσή της από μία ιστορία που διαδραματίζεται στον ευρύτερο κόσμο της σειράς επιτραπέζιων παιχνιδιών ρόλων του Μάριου Σαβοριανάκη, με τίτλο “World of Darkness”. Η Ολίβια, ο πατέρας της ο Βίκτωρ κι ο Χένρι, τρεις επιστήμονες παίρνουν μαζί το πρωινό τους και συζητούν για εφευρέσεις. Κάποια στιγμή η Ολίβια συνειδητοποιεί ότι η βάφλα που τρώει έχει μία περίεργη μεταλλική γεύση. Μέχρι να καταλάβει τι συμβαίνει, πέφτει σε ημιλιπόθυμη κατάσταση στο πάτωμα, βγάζοντας αίμα από την μύτη και το στόμα. Ο πατέρας της τρέχει να βρει μία ένεση, παραγωγής του ιδρύματος Dawson Industries, που περιέχει ένα μυστηριώδες μοβ υγρό και μόλις την βρίσκει, της την κάνει στο μπράτσο. Η “κάμερα” θα αλλάξει τοποθεσία και θα εστιάσουμε στο έτος 2120, όπου η Γη πλέον έχει εκκενωθεί και την όλη λειτουργία παραγωγής ενέργειας και θρέψης του πληθυσμού την επιμελείται το Ίδρυμα Dawson, το οποίο διαφημίζει περήφανα τα επιτεύγματά του. Την ίδια ώρα, οι πρωταγωνιστές ψάχνουν συντονισμένα, αλλά κι απεγνωσμένα, να βρουν κάποιους σπόρους που θα τους επιτρέψουν να τραφούν σωστά και να δημιουργήσουν πάλι το εύφορο κλίμα του πλανήτη τους. Εκτίμησή μου είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μία ιστορία που προσωπικά με μπέρδεψε στην αρχή, ενώ στην πορεία κατάλαβα που το πηγαίνει πάνω - κάτω. Η βασική ιδέα αναφέρεται στα διάφορα δυστοπικά σενάρια, που μπορεί να επαληθευτούν αν ο κόσμος δεν προσέξει και δεν έχει την απαραίτητη οικολογική συνείδηση. Νομίζω ότι είναι περιττό, λοιπόν, να πούμε ότι προσφέρεται για άπλετο προβληματισμό. Μου άρεσε, επίσης και η έντονη ειρωνική διάθεση που υπάρχει όταν η πλοκή εστιάζει στα επιτεύγματα του ιδρύματος, σε σχέση με την συνολική κατάσταση του κλίματος. Πολύ εύστοχη κίνηση, κατά την γνώμη μου. Από εκεί και πέρα βλέπουμε μία σκηνοθεσία που αλλάζει απότομα τις σκηνές της πλοκής και δεν δίνει τον χρόνο στον αναγνώστη να καταλάβει τα πώς και τα γιατί. Αν αναλογιστούμε και το βιαστικό στυλ που έχει υιοθετηθεί, το τελικό αποτέλεσμα νομίζω ότι θέλει να πει πολλά, αλλά καταλήγει να τα λέει μαζεμένα και να μπερδεύει κάπως τα αμύητα μάτια. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα κόμικ που θα πρέπει να διαβαστεί περισσότερο από μία φορά και θα ήταν προτιμητέο να υπάρχει και το απαραίτητο υπόβαθρο γνώσης του επιτραπέζιου παιχνιδιού, επάνω στο οποίο στηρίχθηκε. Προσωπικά μου άρεσε, αν και θα ήθελα να υπάρχει περισσότερη φροντίδα κι έκταση. Προτείνεται στους ανοιχτόμυαλους, τα ανήσυχα πνεύματα και φυσικά στους λάτρεις του “World of Darkness”. Ο εικαστικός τομέας είναι από τα δυνατότερα χαρτιά του κόμικ κι αποδεικνύει ότι η Enrito διαθέτει ταλέντο τόσο στην συγγραφή, όσο και στο σχέδιο. Κάθε καρέ είναι προσεγμένο, ενώ έχει υιοθετηθεί η καθαρή γραμμή στην πλειοψηφία του κόμικ, χωρίς φυσικά να παραλείπονται και οι απαραίτητες λεπτομέρειες, όπου κι όταν εκείνες χρειάζονται. Μοναδικό μου παράπονο είναι η έλλειψη πλαστικότητας στην κίνηση των χαρακτήρων. Ο χρωματισμός διαθέτει ποικιλία, ενώ κυριαρχούν έντονοι και χαρούμενοι τόνοι, γεγονός που ίσως να θέλει να δείξει την αισιόδοξη αντίθεσή του, σε σχέση με την απαισιόδοξη άποψη που περνάει το σενάριο. Η έκδοση, μπορεί να είναι υποδεέστερη του “Απόπλου”, αλλά δεν θα την χαρακτηρίζαμε άσχημη, για φανζίν. Είναι μικρή στο μέγεθος, ενώ το δέσιμο έχει πραγματοποιηθεί με καρφίτσα. Το χαρτί στο εσωτερικό έχει ωραία υφή και η εκτύπωση είναι καθαρή. Το εξώφυλλο είναι αρκετά παχύ και υπόσχεται να μην τσαλακωθεί, αν φυσικά του φερθούμε με αγάπη. Στο εσωτερικό μέρος του εξώφυλλου, η Enrito θα μας εκμυστηρευτεί ότι το παρόν κόμικ δημιουργήθηκε σαν εργασία στο ΣΤ’ Εξάμηνο της Σχολής της. Στην απέναντι σελίδα (και λίγο πριν αρχίσει η ιστορία να ξετυλίγεται) θα έχουμε την δυνατότητα να διαβάσουμε ένα συντομότατο κι άκρως λιτό βιογραφικό της. Μετά το τέλος της ιστορίας, θα δοθούν ευχαριστίες στον εμπνευστή του “World of Darkness” και θα δοθούν στον αναγνώστη μερικές εικονογραφήσεις και σκίτσα. Μην φανταστείτε, όμως, πολλά. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.