Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'αδελφοί στρατίκη'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. 9 Ιουνίου 2019. Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότης Παναγιώτης (Πότης) Στρατίκης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 93 χρόνων, αφήνοντας πίσω του εκδοτικό και συγγραφικό έργο τεράστιο σε όγκο μα κυρίως διαχρονικό σε αξία. Γνωστός με την ιδιότητα του συγγραφέα ως ο δημιουργός του θρυλικού περιοδικού «Μικρός Σερίφης», μα και των ηρώων του εν λόγω αναγνώσματος, άφησε (κυριολεκτικά) ανεξίτηλο το στίγμα του στον χώρο της παιδικής/λαϊκής λογοτεχνίας. Ο Πότης Στρατίκης γεννήθηκε το 1926 και μεγάλωσε στο Κοπανάκι Μεσσηνίας ως παιδί φτωχής οικογένειας. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει (άριστο) μαθητή γυμνασίου να προσχωρεί στην ΕΠΟΝ, λαμβάνοντας έτσι ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Όταν ο πόλεμος τελείωσε και οι εμφύλιες διαμάχες εντάθηκαν, ο νεαρός Στρατίκης έφυγε από τη γενέτειρά του και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπως χιλιάδες άλλοι αριστεροί της εποχής. Άρχισε να μαθαίνει ξένες γλώσσες ως αυτοδίδακτος, ενώ παράλληλα θήτευε στα περιοδικά «Χτυποκάρδι» και «Τραστ του Γέλιου» ως μεταφραστής. Ακολούθησε η θρυλική «Μάσκα» του Απόστολου Μαγγανάρη στην οποία εργάστηκε ως διορθωτής κειμένων (κάτι το οποίο έπραξε και στον «Μικρό Ήρωα» για σύντομο χρονικό διάστημα), ενώ στη συνέχεια ανέλαβε μεταφράσεις μα και τη συγγραφή πρωτότυπων περιπετειών των ηρώων του περιοδικού. Η καριέρα του συνεχίστηκε επιτυχώς στα κορυφαία περιοδικά της εποχής, στα οποία ήταν περιζήτητος. Στα «Ρομάντσο», «Γυναίκα», «Πρώτο», «Θεατής», «Φαντασία», «Πάνθεον», «Βεντέτα», «Ελληνίδα» εργάστηκε ως συντάκτης, μεταφραστής, μα και μόνιμος συνεργάτης. Το 1962, σε συνεργασία με τον εξαίρετο εικονογράφο Θέμο Ανδρεόπουλο, δημιουργούν το εμβληματικό περιοδικό «Μικρός Σερίφης». Οι περιπέτειες του θρυλικού 18άχρονου Ελληνοαμερικανού σερίφη Τζιμ Άνταμς και των αχώριστων φίλων του (Ντιάνα, Πεπίτο, Τσιπιρίπο) θα γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα η μόνιμη παρέα εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών/οικογενειών. Οι όμορφες, προσιτές γουέστερν περιπέτειες (τις οποίες ο Πότης Στρατίκης υπογράφει ως Κώστας Φωτεινός) και η μεγάλη εμπορική επιτυχία θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός νέου τίτλου, του ακόμη πιο επιτυχημένου «Μικρού Καου-μπόυ». Περιοδικά που άφησαν εποχή και ακόμη αποτελούν διακαή πόθο φανατικών συλλεκτών. Ταυτόχρονα ως ικανότατος εκδότης καταφέρνει να πάρει τα δικαιώματα ενός υπέροχου κόμικ για την Ελλάδα. Το όνομα αυτού «Λούκυ Λουκ»! Λίγα χρόνια αργότερα δημιούργησε τον εκδοτικό οίκο Αδελφοί Στρατίκη (με τους αδερφούς του Χρήστο και Πέτρο). Ο οίκος αυτός εξέδωσε πανέμορφες εκδόσεις κλασικών παραμυθιών, ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας – με αριστουργηματικές εικονογραφήσεις –, τα κείμενα των οποίων υπέγραφε ο Πότης Στρατίκης. Αυτά τα μοναδικά βιβλία μεγάλωσαν και συνεχίζουν να μεγαλώνουν γενιές παιδιών, πραγματοποιώντας διαρκείς ανατυπώσεις και αναδεικνύοντας περίτρανα τη διαχρονικότητά τους. Τιμήθηκε πολλάκις για την προσφορά του στον περιοδικό Τύπο, ενώ μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε κοντά στην αγαπημένη του εκδοτική δραστηριότητα – όσο τουλάχιστον του επέτρεπαν οι λιγοστές του δυνάμεις. Ως επίλογο θα ήθελα να γράψω ένα τεράστιο, προσωπικό ευχαριστώ στον Πότη Στρατίκη. Διότι μεγάλωσα με τα ιστορικά βιβλία του και λάτρεψα τον «Μικρό Σερίφη». Διότι είχα τη χαρά και την τιμή να τον γνωρίσω και πριν από λίγα χρόνια να εκδώσω τεύχη με τη θρυλική τετράδα που εκείνος δημιούργησε. Αντίο, Πότη μας. Και το σχετικό link...
  2. Πέθανε σε ηλικία 93 ετών ο Παναγιώτης (Πότης) Στρατίκης, Έλληνας αντιστασιακός, εκδότης, συγγραφέας και δημοσιογράφος, δημιουργός του αγαπημένου περιοδικό «Μικρός Σερίφης» που υπέγραφε ως Κώστας Φωτεινός. Ο Πότης Στρατίκης γεννήθηκε το 1926 και μεγάλωσε στο Κοπανάκι Μεσσηνίας. Παρόλο που η οικογένειά του ήταν φτωχή, ο ίδιος ήταν άριστος μαθητής. Ενώ φοιτούσε στο Γυμνάσιο Κυπαρισσίας, ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο νέος, χωρίς να διστάσει προσχώρησε στην ΕΠΟΝ, λαμβάνοντας έτσι ενεργό ρόλο στην Εθνική Αντίσταση. Όταν ο πόλεμος τελείωσε και άρχισαν οι εμφύλιες διαμάχες, ο Πότης Στρατίκης έφυγε, από την γενέτειρα του και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπως χιλιάδες άλλοι αριστεροί αναζητώντας ασφάλεια στο ανώνυμο πλήθος της πρωτεύουσας. Το 1946, πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις της Παντείου Σχολής, αλλά διέκοψε τα μαθήματα λίγους μήνες μετά επειδή δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις των σπουδών. Ανήσυχο πνεύμα, ξεκίνησε να μαθαίνει μόνος του ξένες γλώσσες. Παράλληλα, άρχισε να χτυπά την πόρτα στα περιοδικά της εποχής. Με την επιμονή του, κατάφερε να γνωριστεί με σημαντικούς ανθρώπους του Τύπου, όπως ο Στέλιος Ανεμοδουράς, ο Θέμος Ανδρεόπουλος, ο Απόστολος Μαγγανάρης, ο Νίκος Θεοφανίδης, ο Γιάννης Μαρής, ο Ηλίας Μπακόπουλος κ.α. και ξεκίνησε να εργάζεται στον εκδοτικό χώρο, τον οποίο λάτρευε από παιδί. Η αρχή έγινε με τις μεταφράσεις που έκανε για τα περιοδικά Χτυποκάρδι και Τραστ του γέλιου, ενώ δούλεψε και στην παραγωγή του Μικρού Ήρωα. Ακολούθησε η Μάσκα, του Απόστολου Μαγγανάρη στην οποία εργάστηκε αρχικά σαν διορθωτής κειμένων, όμως αργότερα μετέφραζε αστυνομικά και γουέστερν διηγήματα. Η οξυδέρκειά του τον οδήγησε στο να γράφει και ο ίδιος κείμενα με πρωταγωνιστές τους γνωστούς ήρωες του περιοδικού, όπως ο Ζορρό και το Τσακάλι. Ακολούθησαν οι συνεργασίες του με διάφορα μεγάλα περιοδικά της εποχής όπως τα Ρομάντσο, Πρώτο, Θεατής, Γυναίκα, Φαντασία, Ελληνίδα, Πάνθεον, Βεντέτα, πότε σαν συντάκτης, πότε σαν μεταφραστής και πότε σαν μόνιμος συνεργάτης στα κείμενα. Παράλληλα ασχολήθηκε πολύ και με τη μετάφραση λογοτεχνικών κειμένων. Το 1962 αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να προχωρήσει ο ίδιος στην έκδοση ενός παιδικού περιοδικού. Είχε έτοιμη την ιδέα, απλώς έπρεπε να βρει και τον κατάλληλο συνεργάτη. Όταν συζήτησε το θέμα με τον φίλο του και σχεδιαστή, Θέμο Ανδρεόπουλο, εκείνος του ζήτησε να κάνουν μαζί αυτό το εγχείρημα. Έτσι την Τρίτη 13 Νοεμβρίου του 1962 σε όλα τα περίπτερα της Αθήνας εμφανίστηκε το νέο περιοδικό: ο Μικρός Σερίφης. Η επιτυχία του περιοδικού αυτού, του οποίου τα κείμενα υπέγραφε σαν «Κώστας Φωτεινός», ήταν μεγάλη και αυτό ανάγκασε τους δύο συνεταίρους να προχωρήσουν στην έκδοση και ενός δεύτερου περιοδικού με τους ίδιους ήρωες. Έτσι γεννήθηκε ο Μικρός Καουμπόυ. Ταυτόχρονα κατάφερε να αποκτήσει τα δικαιώματα για την ελληνική έκδοση ενός επιτυχημένου ξένου κόμικ: του Λούκυ Λουκ. Λίγα χρόνια αργότερα θα ιδρύσει τον Εκδοτικό Οίκο Αδελφοί Στρατίκη, σε συνεργασία με τα αδέλφια του Πέτρο και Χρήστο. Από τότε μέχρι σήμερα, ο Πότης Στρατίκης δεν έπαψε ποτέ να ασχολείται με τα εκδοτικά πράγματα. Έχει γράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία με θέμα την Αρχαία ελληνική ιστορία, ενώ καλείται συχνά σε συζητήσεις φιλολογικού περιεχομένου. Τον Ιούνιο του 2006 τιμήθηκε από την Ένωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου για την προσφορά του, ενώ ένα χρόνο αργότερα (Ιούνιος 2007), το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση τον τίμησε για την επιτυχημένη διαδρομή του στον Περιοδικό Τύπο, αλλά και για το συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο. Και το σχετικό link...
  3. Μια φορά κι έναν καιρό, ένας αντιστασιακός εκδότης μας έμαθε ελληνική ιστορία. Ήμουνα μικρός, στο χωριό, καλοκαίρι. Μετά το φαγητό τα μεσημέρια, ξαπλώναμε με την αδερφή μου σ' ένα δωμάτιο, κι ο πατέρας μου μας έλεγε ιστορίες για να κοιμηθούμε - τελικά κοιμόταν πάντα εκείνος πρώτος! Ήταν πολύ ωραίες ιστορίες, καουμπόικες, και νόμιζα ότι τις έβγαζε απ' το κεφάλι του. Νόμιζα. Ήτανε λέει ένας μικρός σερίφης, ο Τζιμ Άνταμς (που ο πατέρας μου φρόντιζε πάντα να μας λέει πως το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης Αδαμόπουλος). Μαζί του, και μια καουμπόισσα, η Ντιάνα. Παρέα κι ένας Μεξικάνος, ο Πεπίτο Γκονζάλες με το ξεροκέφαλο γαϊδούρι του, τον Πελεγκρίνο. Και τέλος, ένα Ινδιανάκι, ο Τσιπιρίπο με το τόξο και το πόνυ του. Μια αχτύπητη τετράδα, που στο μυαλό μου πήγαινε κόντρα στα ίσια τον Λούκυ Λουκ για την προστασία του Ουέστ. Μια αχτύπητη τετράδα που φυσικά δεν γεννήθηκε στο κεφάλι του πατέρα μου, αλλά του 'κανε παρέα βγαλμένη μέσ' απ' το μυαλό... του Πότη Στρατίκη, του αντιστασιακού εκδότη που μας έμαθε ιστορία! Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, το παραμύθι ήταν αληθινό και πήγαινε ως εξής: Ήταν ένα πιτσιρίκι που μπήκε στην Ε.Π.Ο.Ν. και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν ένας αριστερός που, μετά τον πόλεμο, κατέβηκε απ' το χωριό του στην Αθήνα για να γλυτώσει την τρέλα του εμφυλίου. Ήταν ένας νεαρός που μπήκε στην Πάντειο μα δεν κατάφερε να σπουδάσει γιατί δεν είχε χρήματα. Ήταν ένας διανοούμενος που κάλυψε την "πανεπιστημιακή του ανεπάρκεια" διαβάζοντας, μελετώντας και μαθαίνοντας μόνος του ξένες γλώσσες. Κι έτσι γεννήθηκε ένας μεταφραστής, συγγραφέας και εκδότης που σημάδεψε γενιές (τη δική μου σίγουρα!) και δέχτηκε το χειροκρότημα από σύσσωμη την ελληνική φιλολογία. Σήμερα ωστόσο, συμπάθα με, δεν θα ψάξω, δεν θα βρω και δεν θα γράψω τη γνώμη της φιλολογίας, της δημοσιογραφίας ή των εκδόσεων, για τον κύριο Πότη. Σήμερα το ευχαριστώ που θα του πω είναι δικό μου, γιατί ο Στρατίκης δεν ήταν ένα μακρινό όνομα, μια υπογραφή σε βάθρο που της οφείλεις το σεβασμό σου. Ο Στρατίκης είναι η υπογραφή σ' ένα σωρό βιβλία της παιδικής μου βιβλιοθήκης και της χρωστάω αυτά που ξέρω, αυτά που πιστεύω, αλλά κυρίως της χρωστάω την αγάπη μου. Οπότε... κυρ Πότη, σ' ευχαριστώ για τον Ηρόδοτο, για το Σεβάχ και τον Κολοκοτρώνη! Τ' ομολογώ. Η αφεντιά μου δεν έμαθε την Ελληνική Μυθολογία απ' τις εκδόσεις Στρατίκη - γι' αυτό φρόντισαν οι Στεφανίδηδες και θα τους εκφράσω ένα εγκάρδιο και μεγάλο ευχαριστώ, άλλη φορά. Απ' τις εκδόσεις Στρατίκη ωστόσο, έμαθα τους Περσικούς Πολέμους και την ιστορία της Μακεδονίας. Έμαθα τα μεγάλα παραμύθια του κόσμου, απ' τα πιο παιδικά (τα Τρία Γουρουνάκια) μέχρι τα πιο ενήλικα (τη Βασίλισσα του Χιονιού και το Σεβάχ). Έμαθα το '21, τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη και τον Κατσαντώνη. Και πάνω απ' όλα, έμαθα τότε, κάτι που χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να το καταλάβω, κι ήταν το πιο σημαντικό απ' όλα. Εκείνα λοιπόν, τα χρόνια της παιδικής αθωότητας, ο Πότης Στρατίκης έριξε μέσ' απ' τα βιβλία του στο μυαλό μου μια πληροφορία, που φύτρωσε, άνθισε κι έγινε συνειδητοποίηση και μεγάλο ξαλάφρωμα. Μου 'μαθε πως η ιστορία, οι ήρωες κι οι μύθοι, δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Μου 'μαθε ότι μπορείς να είσαι στην αντίσταση, κι ωστόσο ν' αγαπάς τον Προμηθέα και τον Αθανάσιο Διάκο. Ότι μπορείς (στην ευχή, ας μιλήσουμε καθαρά!) να γουστάρεις τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, τον Περικλή και το Μακρυγιάννη, κι ωστόσο όχι μωρέ, να μην είσαι φασίστας! Κι αν αξίζει χειροκρότημα πραγματικό ο Στρατίκης, πάνω και πρώτ' απ' όλα, γι' αυτό τ' αξίζει. Άλλο που κάποιοι από μας, θα του χρωστάμε και τα μεσημέρια στο χωριό μας. Άλλο που κάποιοι από μας, θα του χρωστάμε και το υλικό της φαντασίας των γονιών μας. Άλλο που κάποιοι από μας, εξαιτίας του Στρατίκη, του Ανεμοδούρα και κάνα δυο ακόμα τύπων, μπορούμε περήφανα να λέμε πως: "Στο Λούκι Λουκ του Γκοσινί και στου Σταν Λι το Σπάιντερμαν, έχουμε ν' απαντήσουμε με Τζίμη Αδαμόπουλο και με. Έχουμε ν' απαντήσουμε μικρούς, δικούς μας σερίφηδες και ήρωες". Κι ας αργήσαμε να μάθουμε ότι αυτοί οι ήρωες δεν είχαν για "μπαμπά" τους το μπαμπά μας. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.