Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Χρήστος Σταμπουλής'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Valtasar

    METAL RING OF PAIN

    Η τελευταία κυκλοφορία του Χρήστου Σταμπουλή για το 2019 ενόψει Athenscon. Μεγάλο μέγεθος με 52 ασπρόμαυρες σελίδες. Και τι δεν έχει μέσα αυτό το τεύχος...Metal, Κόναν, παρθένες, δαίμονες, τον Μεφιστοφελή αυτοπροσώπως και sex... Το γνωστό δυνατό σχέδιο του Σταμπουλή σε ένα εντελώς "καμμένο" τεύχος
  2. Valtasar

    LINEA EROTICA

    Ο Χρήστος Σταμπουλής συνεχίζει τον ερωτικό βομβαρδισμό. Αυτό είναι το φετινό του sketchbook και περιέχει 20 σχέδια αρκετά hardcore. Όπως πάντα υπέροχο σχέδιο με μόνο παράπονο και απορία : γιατί δε σβήνει τα μολύβια του πριν το δώσει στον τυπογράφο; Μεσαίο μέγεθος (14,5 Χ 20,5) και κόστος 5 €. Δείγμα σελίδα δεν έχει για ευνόητους λόγους
  3. germanicus

    ARTBOOK Vol:1

    36 σελίδες Σταμπουλομανία. Για όσους έχουμε καλό γούστο και μας αρέσει η δουλειά του Εδεσσαίου δημιουργού. Ετσιμπήθη στο 3ο Αθενςκον και απολαύσθηκε προ ολίγου. Μικρή ένσταση στο ότι όπως στο Bitch που κυκλοφόρησε (σχεδόν?) ταυτόχρονα έτσι και εδώ φαίνονται σε κάποια σχέδια τα μολύβια. Από εκεί και πέρα, το γνωστό σχέδιο του Σταμπουλή Υλικο από την εποχή της Charlotte μέχρι σήμερα Χαίρομαι που τον έχω μάθει μέσα από αυτό το φόρουμ, χαίρομαι που πιθανότατα να έχω τα πάντα Δισέλιδο από μέσα. Για περισσότερα γούστα απ'όσα φαντάζεστε NSFW
  4. germanicus

    BITCH

    Τσοντάκι από τον τιτανομεγιστοανυπερβλητοτεράστιο Χρήστο Σταμπουλή Το τσίμπησα στο 3ο Αθενσκον. Απανωτές ολιγοσέλιδες περιπέτειες διαφόρων γυναικείων λογοτεχνικών/κομικιστικών/κινηματογραφικών χαρακτήρων, όπου όλες τους, ως εκ θαύματος, καταλήγουν είτε σε ενεργητικό είτε σε παθητικό σεξ. Παραθέτω μέρος της κόντρας μεταξύ Pussy Woman και Pussy Ivi (sic) για να πάρετε γεύση και μάτι. Μάλλον βιάστηκε να το κυκλοφορήσει διότι δεν φρόντισε να καθαρίσουν καλά τα μολύβια από κάτω (ειδικά στα κείμενα). Από εκεί και πέρα κλασσική Σταμπουλοκαμενιά ή είσαι fan ή δεν είσαι fun υγ το οπισθόφυλλο είναι λευκό. το χρώμα της άμωμης παρθενιάς
  5. ramirez

    INJUSTINE - ΙΝΖΥΣΤΙΝ, Ή ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

    Αυστηρά ακατάλληλο για ανηλίκους !! Εντελώς αθόρυβα κυκλοφόρησε το νέο κόμικ του Σταμπουλή από τις προσωπικές του εκδόσεις. Λογικά θα το ετοίμαζε για το comic-con της Θεσσαλονίκης αλλά για να μην το παρουσίασε κανείς, δεν θα πρέπει να είχε τυπωθεί μέχρι εκείνο το τριήμερο. Τι πραγματεύεται λοιπόν το νέο του βιβλίο; Βασικά τσόντα είναι, με κουλτουρέ υπόβαθρο. Η Ζυστίν, η ατυχήσασα κορασίδα από το γνωστό βιβλίο του μαρκήσιου Ντε Σαντ, τηλεμεταφέρεται λόγω σφάλματος υπολογιστή σε διαστημόπλοιο του μέλλοντος. Εκεί λαμβάνει χώρα μεταξύ εκείνης και του πληρώματος μια διένεξη περί ηθικής, με τους ανθρώπους του μέλλοντος πλήρως απελευθερωμένους από όποια σεξουαλική προκατάληψη και τη Ζυστίν να υπερασπίζεται την ηθική ενός παλαιότερου αιώνα, παρ' όλη την ηθική και σεξουαλική κακοποίηση που έχει υποστεί από αυτούς ακριβώς τους πρωτεργάτες της ηθικής στον κόσμο της. Ίσως να ακούγεται σαν δοκίμιο και εν μέρει είναι, ωστόσο η όποια σοβαρότητά του τορπιλίζεται από το γεγονός πως όλοι/όλες κυκλοφορούν ολόγυμνοι/ες έχοντας προσόντα πορνοστάρ (sic), και εννοείται πως καταλήγουν να κάνουν σεξ μεταξύ τους. Θα προτιμούσα μια πιο straight forward τσόντα όπως το F-Word trooper παρά το συγκεκριμένο, που δείχνει να τρολλάρει με την όποια επίφαση σοβαρότητας του θέματος. Και ακόμη καλύτερα θα προτιμούσα μια επιστροφή σε πιο εμπνευσμένες δουλειές, όπως οι Επισκέπτες της νύχτας και οι Άρχοντες της πορφυρής κοιλάδας...
  6. x for xepeta

    CARIBUENOS

    Όταν ο άνθρωπος έχει κέφια, μεράκι και ταλέντο... Οι χαβαλεδιάρικες περιπέτειες του πειρατή Μουτρογένη, από ένα γονιό (νομίζω). Ασπρόμαυρο που όπως μου είπε ο δημιουργός είναι για παιδιά για να το διαβάσουν και να το βάψουν, να το χαρούν. Στην επιμέλεια ο Χρήστος Σταμπουλής, υποθέτω της Πορφυρής Κοιλάδας. Ένα μέηλ για να μάθετε περισσότερα: colto.comics@gmail.com ------------ Τον Μάιο του 2017, στο TheComic Con 2017, βγήκε και η ανανεωμένη (καλύτερη έκδοση, περισσότερες σελίδες) νέα έκδοση του Caribuenos. Ευχαριστούμε για τα επιπλέον εξώφυλλα τον Yoshimitsu.
  7. GeoTrou

    ΑΙΜΑ ΔΑΚΡΥΑ Κ' ΙΔΡΩΤΑΣ

    Εκεί που κάνεις τη δουλίτσα σου (=κόβεις μπριζόλες και τυλίγεις κιμάδες) σκάνε ζόμπια στο μαγαζί σου. Με όπλα τον μπαλτά και την εκπαίδευσή σου στα ένδοξα ΛΟΚ, τη γλυτώνεις. Υποχωρώντας, βρίσκεσαι στο διπλανό dojo, όπου συναντάς τον νεαρό εκπαιδευτής και δύο καυτές μαθήτριες. Το μέλλον της χώρας βρίσκεται στα χέρια σας (sic). Α, και στα κομένα χέρια ενός τραγόπαπα. Αυτό είναι εν ολίγοις το concept του Αίμα, Δάκρυα κ’ Ιδρώτας των Γιάννη Τεξή, Γιάννη Πατελιά και Χρήστου Σταμπουλή, που εκδόθηκε το 2010 από την In-k Situ Comix. Όπως και σε άλλα έργα του, μέσα από την (εμφανή) καφρίλα, ο Σταμπουλής δε χάνει την ευκαιρία να θίξει, έστω και επιδερμικά, ορισμένα κοινωνικά θέματα. Πρέπει να σημειωθεί ότι το κόμικ αυτό είχε προηγουμένως κυκλοφορήσει ως φανζίν, αλλά έχει προστεθεί και ένα τρισέλιδο επιμύθιο. Την πρώτη φορά που το διάβασα, το βρήκα μέτριο. Ένα χαβαλετζίδικο ανάγνωσμα-πασατέμπο στην καλύτερη. Πλέον, η άποψή μου έχει βελτιωθεί αρκετά, αλλά παραμένει ένα κόμικ που διαβάζεις για να περάσεις την ώρα σου. Το σχέδιο είναι μάλλον αρκετά κλικ κάτω από το τυπικό του Σταμπουλή. Βέβαια, θα το πρότεινα όχι μόνο σε φαν του δημιουργού, αλλά και σε όσους θέλουν να τον μάθουν. Αφιέρωμα στον Γιάννη Τεξή - Αφιέρωμα στον Χρήστο Σταμπουλή
  8. GeoTrou

    ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

    Η Ανατολή πάντα γοήτευε τους Δυτικούς, ίσως περισσότερο απ’ όσο ομολογούν. Αυτή τη γοητεία, που συχνά συνδυάζεται με τη χαμένη σοφία, απεικονίζει ο Χρήστος Σταμπουλής στο Επισκέπτες της Νύχτας. Πρόκειται για μια ανθολογία πέντε μικρών ιστοριών, που εκδόθηκε το 2010 από την In-k Situ Comix. Ιστορίες με χαμογελαστά τζίνι, κρυφούς εραστές και μοναχικούς πολεμιστές. Άλλες με χιούμορ, άλλες ποιητικές, άλλες φιλοσοφικές. Όλες τους παραμύθια, αλλά για μεγάλους. Το σχέδιο συνοδεύει τις αλλαγές στο ύφος, διατηρεί ωστόσο τη χαρακτηριστική γραμμή του δημιουργού. Αν και μικρού μεγέθους, μπορεί να διαβαστεί ξανά και ξανά. Προσωπικά, το εντάσσω στα καλύτερα κόμικς που μας έχει δώσει ο δημιουργός. Αφιέρωμα στον Χρήστο Σταμπουλή
  9. Indian

    ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΦΟΙΝΙΚΑ: ΝΗΦΑΛΙΟΣ ΝΑΝΟΣ

    Η JEMMA κυκλοφόρησε,στα πλαίσια του 2ου Athenscon,ένα καλαίσθητο κόμικ με θέμα τα κλασικά πλέον "Χρονικά του Δρακοφοίνικα",του Γιάννη Ρουμπούλια...! Μέσα από τις σελίδες αυτού του τεύχους απολαμβάνουμε την Dream Team του χώρου,σε πλήρη δράση,καθώς παρελαύνουν πολλοί αξιόλογοι δημιουργοί,τόσο στο σενάριο,όσο και στο σχέδιο...!Στις τελευταίες σελίδες υπάρχουν τα σύντομα βιογραφικά των δημιουργών και κατά πόσο αυτοί συνέβαλαν...! Το αρνητικό είναι ότι το σχέδιο εναλλάσσεται μετά από κάποιον αριθμό σελίδων,μιας κι αναλαμβάνει διαφορετικός σχεδιαστής...!Αυτό δεν γίνεται πχ στην αρχή κάποιου κεφαλαίου αλλά ξαφνικά...!Όλες οι σελίδες είναι όμορφα σχεδιασμένες,αλλά αυτή η μεγάλη ποικιλία νομίζω ότι μπερδεύει και δεν δίνει τόσο καλό αισθητικό αποτέλεσμα...! Η έκδοση της JEMMA,γι'άλλη μία φορά είναι εξαιρετική...!
  10. germanicus

    CANON THE CIVILIAN

    Μάθε ω πρίγκηπα ότι ανάμεσα στα χρόνια που οι ωκεανοί κατάπιαν τον Ψαρόπουλο και τα γυαλιστερά του κόμικ και σε εκείνα της ανόδου των Disney της Καθημερινής, υπήρξε μια εποχή πέρα από κάθε φαντασία, όταν τα περιπετειώδη κόμικ απλώθηκαν στη γη σαν γαλάζιοι μανδύες κάτω απ'τα άστρα. Ο Κουλός Παπάς, η Αισθησιακή Καρλότα, ο Ατμοπανκ Μπαλζάκ, η Μαύρη Φουστανέλα με την άσπρη προβατίνα του και την Αθανασία που δεν υπάρχει. Αλλά το πιο περίφημο κόμικ στον κόσμο ήταν το 9, βασιλιάς των ονειρεμένων ένθετων. Τότε, χάρη στον Χρήστο Σταμπουλή, ήρθε ο Κάνον ο Πολίτης, μαυρομάλλης, με μαλαπέρδα σκοτεινή κι ένα σπαθί στο χέρι, κλέφτης, επιδρομέας, φονιάς, κάποτε αφάνταστα μελαγχολικός, άλλοτε αφάνταστα εύθυμος, για να συντρίψει τα διαμαντοστόλιστα κόμικ του 9 κάτω απ'τα σανδάλια του. 12 ιστορίες φτιάχτηκαν. Κάποιες είχαν δημοσιευθεί, κάποιες όχι. Τώρα όμως πρίγκηπα θα τις διαβάσεις όλες και θα αναπολήσεις το Conan the Barbarian της Κόμπρα Πρεςς που τόσο το θυμίζει. Κι αν κάποιες άνισες τις βρεις, τούτο δε σε πειράζει. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες ότι είμαι ένα φαν μπόυ.
  11. GeoTrou

    F-WORD TROOPER

    F-Word Trooper, το νέο πόνημα του Χρήστου Σταμπουλή και το πρώτου του εις την αγγλικήν. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη αν είναι αυτοέκδοση ή κανονική κυκλοφορία, αφού υπάρχει μεν ISBN, απουσιάζει δε το σήμα της IN-K SITU COMIX, από την οποία έχουν βγει άλλα κόμικς του ίδιου δημιουργού. Πρωτοκυκλοφόρησε στο AthensCon 2015. Βρισκόμαστε στο μέλλον, πάνω σ' έναν πλανήτη με οργιώδη βλάστηση. Μια ομάδα μισθοφόρων από τη Γη, με αρχηγό μια σκληροτράχηλη λοχία, έχει αναλάβει να εξοντώσει τους ντόπιους για λογαριασμό μιας πολυεθνικής. Η ένταση είναι μεγάλη στο στρατόπεδο, αλλά αυτή καταφέρνει να επιβάλλεται και να διατηρεί την τάξη. Τι γίνεται, όμως, όταν την απαγάγει ο εχθρός; Εύκολη απάντηση: το έλα να δεις. Επειδή τα σκαναρίσματα του εσωτερικού μου έβγαιναν χάλια, αναρτώ promo βιντεάκι. Η έκδοση είναι καλή και περιέχει έναν πρόλογο του Σταμπουλή στο εσωτερικό του εξώφυλλου. Σχεδιαστικά, είναι ότι καλύτερο έχουμε δει από τον μεσιέ, τουλάχιστον imho. Εκεί που χάνει, είναι στο σενάριο. Κακό δεν είναι, αλλά περίμενα κάτι πολύ καλύτερο. Έχει δράση, έχει γυμνό, έχει και το κλασικό κοινωνικό σχόλιο, αλλά κάτι λείπει. Ίσως να ήθελε μερικές σελίδες παραπάνω ή την μητρική μας γλώσσα. Ως εκ τούτου, θα το πρότεινα κυρίως στις σταμπουλίτσες και όχι τόσο σε αναγνώστες που θέλουν να γνωρίσουν τον εν λόγω κομίστα. Βαθμολογία: 6,6/10
  12. Μια βουκολική manga τριλογία Η τριλογία Μαύρη Φουστανέλα του Χρήστου Σταμπουλή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ink Situ Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Ενας βοσκός, γνωστός ως Μαύρη Φουστανέλα, που θυμίζει τον Τσακ Νόρις βγαλμένο από ταινία του Ταραντίνο, αναζητεί τη Μαυροβουλίτσα, την τσούπρα του την πολυαγαπημένη. Και στον δρόμο ξαναζεί και «διορθώνει» όλη την ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Δεν θα του σταθεί εμπόδιο ούτε ο Θεός ούτε ο Χάρος. Μόνο ο Φρόιντ θα τον βάλει σε σκέψεις… «Eλεος Μαύρη Φουστανέλα! Λυπήσου μας! Είμαστε απλά πιόνια! Τρεις κι εξήντα παίρνουμε…» Ο Τζέκος αλαλάζοντας «Χόι, Χόι, Χόι» ξεχύνεται στην ελληνική ύπαιθρο αποφασισμένος να βρει την ερωμένη του, την όμορφη άσπρη προβατίνα του. Στην περιπλάνησή του θα διασταυρωθεί με πρόσωπα και καταστάσεις από τη νεότερη αλλά και από την αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία. Αξεστος και μπρουτάλ, πλην όμως τίμιος και ηθικός, με έναν δικό του κώδικα τιμής, δεν μασάει τα λόγια του έστω και αν η προφορά του είναι δυσνόητη και «δυσανάγνωστη». Σε καίρια σημεία της πλοκής, ένας «χορός» αποτελούμενος από τρεις μαυροφορεμένες γιαγιάδες επεμβαίνει στην πλοκή και ανακουφίζει το κουρασμένο παλικάρι. «Τρέμε άγνωστε! Είμαστε μάγισσες! Θα σου μικρύνουμε το πουλί!», τον απειλούν. Κι αυτός εξαγοράζει τις συμβουλές τους με ένα χοιρομέρι. Και παίρνει δώρο και ένα τσιγαριλίκι. Με αληθόχορτο! Τσαρούχια, φλογέρα, φλογοβόλο Κανείς δεν πτοεί τη Μαύρη Φουστανέλα…ούτε και ο ίδιος ο Ιησούς σε ρόλο λαϊκού τραγουδιστή Το ταξίδι προς την προβατίνα και την αυτογνωσία ξεκινά από την Επανάσταση του 1821 και η Μαύρη Φουστανέλα συναντά τον Μαυροκορδάτο, τον Κολοκοτρώνη, τον Ιμπραήμ, τον Αλή Πασά, τον Κοραή, τον Κωλέττη, την αδερφή του Μεγαλέξαντρου αλλά και τους γέρους του Μάπετ Σόου. Στο δεύτερο μέρος («Ο Αμνός του Θεού») ταξιδεύει μέχρι το Θιβέτ και συζητά με μοναχούς Σαολίν αλλά και τον Yoda από το Star Wars, κάνει ένα πέρασμα από την κόλαση, συνομιλεί με τον Θεό και τον Προμηθέα, εξοργίζεται με την υποκρισία του λαϊκού τραγουδιστή Ιησού και κατατροπώνει θεούς, αδιακρίτως, μπάτσους και παπάδες. Τέλος, στο τρίτο μέρος («Στον Κάτω Κόσμο») δέχεται την πρόσκληση του Χάροντα και συζητά μαζί του για τον Αχιλλέα και την Ωραία Ελένη, ενώ τα λέει με τον Δία, τον Σίσυφο, τον Ορφέα, τον Διγενή Ακρίτα, τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ (!) και τον Ζίγκμουντ Φρόιντ. Και στο εκρηκτικό φινάλε, σε μια επικών διαστάσεων μάχη, ξαναβρίσκει τη Μαυροβουλίτσα! Η απομυθοποίηση προσώπων και καταστάσεων βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής και ιστορικής κριτικής του Σταμπουλή… (πάνω) … και μαζί η απομυθοποίηση των διαχρονικών «σωτήρων» της Ελλάδας (κάτω) Η Μαύρη Φουστανέλα του Χρήστου Σταμπουλή (Charlotte, Οι Αρχοντες της Πορφυρής Κοιλάδας, Balzac? κ.ά.) που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ink Situ συλλέγει τα τρία μέρη του έργου σε έναν ενιαίο τόμο. Και ιδωμένα όλα μαζί δημιουργούν μια απολαυστική και πολυεπίπεδη παρωδία, ένα βουκολικό manga σκηνοθετημένο στην ελληνική χωρική, χρονική και ιστορική επικράτεια που παρουσιάζεται απογυμνωμένη από τους μύθους της και τους θεούς της, έρμαιο ρασοφόρων και καιροσκόπων, τυχοδιωκτών και συμφεροντολόγων, προδοτών και ευκολόπιστων. Φτάνοντας στην αρχαία Αθήνα με τη βάρκα του Χάροντα, ο Τζέκος αντικρίζει διαφημίσεις για wi-fi, τον Παρθενώνα με σταυρό και την επιγραφή «Babis Vovos» και διαγράμματα για το success story. Οι κάτοικοι γεμίζουν στα νερά του Αχέροντα τον Πίθο των Δαναΐδων για να «πληρώσουν το χρέος» και «να πάρουμε τη δόση». Και η Μαύρη Φουστανέλα ξεσπά κατατροπώνοντας μια δράκα νεοναζιστών, μονολογώντας: «Τι στο… Αυτοί οι Σπαρτιάτες σας κάπως ληγμένοι είναι». Τα αμέτρητα, μα τόσο «λίγα» ιστορικά και μυθολογικά πρόσωπα που κλείνουν τον δρόμο του Τζέκου προς την προσωπική λύτρωση, το σαρκαστικό και σκληρά ειρωνικό χιούμορ, το ανυπότακτο του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή απέναντι σε εξουσίες, θεούς και δαίμονες, οι συναρπαστικά «χορογραφημένες» παρωδίες μαχών με όπλα, μαχαίρια και σπαθιά και τα εκτενή σχόλια-σημειώσεις του Χρήστου Σταμπουλή στο τέλος του βιβλίου καθιστούν τη Μαύρη Φουστανέλα μια μοναδική καταγραφή των προβλημάτων από τη διαχρονική ελληνική (πολιτική; ) παθογένεια. Που «προτείνει» λύσεις. Αλλά είναι λύσεις (παρωδίες; )που κοστίζουν και επιτυγχάνονται με αίμα. Πηγή Παρουσίαση της έκδοσης Αφιέρωμα στο δημιουργό
  13. totally_wired

    ΜΑΥΡΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ: Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ

    Στο Comicdom-Con του 2015 κυκλοφόρησε η τριλογία της Μαύρης Φουστανέλας, σε σκληρόδετη έκδοση, συμπεριλαμβάνοντας τα 2 πρώτα φανζιν “Η Μαύρη Φουστανέλα” και “Ο Αμνός του Θεού” ενώ για πρώτη φορά εκδίδεται το τρίτο μέρος “Στον Κάτω Κόσμο”. Συμπεριλαμβάνει ακόμα ένα λυσάρι με διάφορες πληροφορίες και την αρχική μαύρη φουστανέλα του Τσακιρέλλη από το 2004. Δεν πρόκειται για αυτοέκδοση καθώς έχει ISBN. Ως έκδοση συνολικά είναι καλή καθώς το δέσιμο είναι εξαιρετικό όμως στο εσωτερικό υπάρχουν κάποιες μικρές παραφωνίες τις οποίες τις βάζω σε spoiler καθώς έχουν δευτεροτριτεύουσα σημασία. Νομίζω πως πρόκειται για μια από τις must σειρές της ελληνικής σκηνής. Τα 17 ευρώ είναι απολύτως τίμια (ούτε πολλά - ούτε λίγα). Η διάθεση γίνεται από εδώ ενώ υπάρχουν αντίτυπα και στη λέσχη προς πώληση. Δεν ξέρω εάν έχει βγει ή εάν θα βγει σε βιβλιοπωλεία και κομιξάδικα.
  14. germanicus

    I YORGIS DRAGONSLAYER

    Στο Comicdom 2015 με 10 ευρουλίνια έκανε δικό του όποιος ήθελε το τελευταίο πόνημα των Τσακιρέλλη (Μπάτμαν αυτή η αδερφή και διάφορα συλλογικά) - Σταμπουλή. Σε φορμά BD τόσο σε μέγεθος όσο και σε σελίδες, με ανίερο χιούμορ που έμενε όμως αρκετά πιστό στο πνεύμα της βιογραφίας του Αη Γιώργη, με αίμα, σπέρμα και δάκρυ (και τα 3 ζωγραφισμένα πάνω στο χαρτί). Χαρτί πλαστικοποιημένο. Must have κατ'εμέ αν και κατανοώ ότι το κόστος του μπορεί να κάνει κάποιους να μαζευτούν. Το φχαριστήθηκα όπως φχαριστιέμαι όλα τα του Σταμπουλή. Μια κλάση κάτω από την Μαύρη Φουστανέλλα 1 (που έχω καραλατρέψει), εκτιμώ διότι έχει λιγότερα λόγια (και περισσότερη δράση ). Η προσωπική μου αντιμετώπιση (μιας και το περίμενα διακαώς) ήταν: Εσωτερική σελίδα μου είναι κομματάκι δύσκολο να βάλω γιατί δεν θέλω να το τσακίσω. Για μια γεύση, προμο βίντεο και εικόνα από το fb της Gaasp με τις σελίδες όπως βγήκαν από το τυπογραφείο.
  15. Μίνι συνέντευξη του Σταμπουλή στο 9 της Ελευθεροτυπίας. ( τη θυμάστε την εφημερίδα? ) Τεύχος 470. Διαβάζοντας όλες τις συνεντεύξεις του θαυμάζω την ειλικρίνειά του για την ελληνική σκηνή. Συμφωνώ σχεδόν 100%. Διαβάζοντας τη γνώμη του για τους αναγνώστες του τολμώ να πω ότι τρόμαξα. Σαν δημιουργός είναι από αυτούς που ξεχωρίζουν και το αξίζουν, αν και βασικούς κανόνες τους βιάζει. Σαν σεναριογράφος δεν το έχει. Για τα μάτια μου είναι οδυνηρό το διάβασμά τους.
  16. Αντιγράφω και τη συνέντευξή του από το lollidope: Χρήστος Σταμπουλής Διοργανώσεις εκθέσεων και συμμετοχή σ' αυτές, μερικά από τα καλύτερα fanzines και ανθολογίες των περασμένων ετών και τώρα το πρώτο σου προσωπικό album από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση. Πες μας δυο λόγια για όλα αυτά. Χρήστος Σταμπουλής: Είναι αρκετά μεγάλη αυτή η ιστορία και θα πω δυο λόγια μόνο, όπως είπες, να μη βαρεθούμε. Ξεπήδησα ως δημιουργός κόμικς μέσα από τον θεσμό της έκθεση κόμικς της Φοιτητικής Εβδομάδας στην Θεσσαλονίκη. Ο θεσμός της έκθεσης ξεκίνησε από τα παιδιά της Ένατης Διάστασης πριν 7-8 χρόνια και εγώ ήμουν εκεί από την αρχή για να μαλώνω μαζί τους. Για να τιμήσω αυτή τη σχέση φαγωμάρας εξάλλου, αλλά και για διάφορους άλλους λόγους, ξανασυνεργάζομαι με την Ένατη Διάσταση στην έκδοση της Charlotte. Όταν τα παιδιά έφυγαν, ανέλαβα εγώ την ετήσια έκθεση της Φοιτητικής Εβδομάδας για δύο χρόνια και περιέσωσα την ίδια όσο και την τιμή της, τουλάχιστο για όσο ήμουν εγώ ο υπεύθυνος, γιατί κάποια στιγμή, κατόπιν, η αφέλεια ξαναχτύπησε... Κορυφαία στιγμή ήταν η διοργάνωση της Ελληνοϊταλικής Gioco di china που φέραμε για λίγο άρωμα Ιταλίας, μαζί και κάτι απίθανους Σιτσιλιάνους... Κάθε έκθεση της φοιτητικής συνοδεύεται και από το λεύκωμά της, οπού βεβαίως δίνω αδιαλείπτως το παρόν. Από σπόντα έχω συμμετάσχει και σε αρκετές ακόμα εκθέσεις όπως στην μπιενάλε νέων καλλιτεχνών στη Νάπολη πριν δύο χρόνια και άλλες που δεν μπαίνω στον κόπο να θυμηθώ. Όσο για fanzines, η πιο φωτεινή στιγμή είναι σίγουρα το The Comix Undo ή σκέτο Undo για τους μύστες. Υπάρχει μια μυθολογία σχετικά με το Undo. Εγώ θα ήθελα απλά να σημειώσω ότι τσακώθηκα και εκεί. Το Charlotte: Ζεστοί Χαρούμενοι Πίδακες, τώρα, είναι μια άλλη ιστορία. Βαφτισμένη στην ετήσια φοιτητική έκθεση και αυτή, όπου έσκασε μύτη με το intro του σημερινού άλμπουμ, είναι η πρώτη μεγάλη ιστορία μου (71 σελίδες!) και είναι και η πιο ανορθόδοξη επίσης. Μόνο αφού την τελείωσα μου αποκαλύφτηκε το βαθύτερο νόημα της ιστορίας, γιατί ναι, υπάρχει κάτι τέτοιο, για όσους μπορούν να δουν πέρα από το ανέμελα ευχάριστο και διασκεδαστικό της ανάγνωσης του άλμπουμ. Η δομή της αφήγησης έχει πολλές πρωτοτυπίες, έτσι ώστε να συνδέονται αβίαστα τα φαινομενικά ανεξάρτητα μέρη της. Περιπέτεια η δημιουργία της μέχρι το τέλος, η Charlotte έγινε σαν από μόνη της, όπως γράφω λίγο πολύ στο εισαγωγικό σημείωμα στο άλμπουμ, αυτό με τα φρικτά ορθογραφικά. Η Charlotte είναι ένα αρκετά γαμάτο άλμπουμ, εγώ τουλάχιστον γουστάρω. Είμαι πολύ περίεργος να ακούσω κριτικές. Επειδή τα έργα μου τα μελετώ πολύ εκ των υστέρων και τα αναλύω, θέλω να δω κανέναν κριτικό να δοκιμάζει (ή να προκαλεί, ίσως) την τύχη του, Θα δούμε. Η Charlotte, ήδη γνωστή σε όποιον έχει παρακολουθήσει το έργο σου, πρωταγωνιστεί σ' ένα κόμικ δράσης, δοσμένο με έναν ανάλαφρο αλλά ολοκληρωμένο και ώριμο τρόπο. Πόσο εύκολα νομίζεις ότι θα την αποδεχτεί ο κόσμος, δεδομένου ότι το είδος του action comic δεν ανθεί ιδιαίτερα στην Ελλάδα; ΧΣ: Κατ' αρχήν δεν θα έλεγα ότι είναι ακριβώς action comic όπως λες. Εντάξει, είναι λίγο σπλατεράκι, αλλά δεν πιστεύω πως είναι το μοναδικό του highlight ώστε να χαρακτηρίζει στο σύνολό του το κόμικ. Δεν μου αρέσουν γενικά οι κατηγοριοποιήσεις και θα αρκούσε πιστεύω να πω πως το Charlotte: Ζεστοί Χαρούμενοι Πίδακες δεν έγινε με βάση κάποιο πρότυπο ή υπόδειγμα. Πολλοί θα το εκτιμήσουν για την δράση του, όμως εκτιμώ πως δύσκολα θα την δουν αποκομμένη από το σύνολο. Όσο για το καθαρό action κομμάτι του, αυτό απομακρύνεται αισθητά από την παθολογία όχι μόνο του action comic αλλά των κόμικς γενικότερα που θέλει κινηματογραφικές έννοιες όπως την έλλειψη (κυρίως) και την αφαίρεση να καταδιώκονται αγρίως ή να κακοποιούνται σε σημείο που να χάνεται η έννοια τους. Συνήθως ο πειρασμός ενός δημιουργού να φτιάξει ένα σκηνικό με πολύ δράση ή βία ή σεξ ή λίγο βυζάκι, όπου θα δώσει "ρεσιτάλ με το μοναδικό σχεδιαστικό του ταλέντο" είναι και ο μοιραίος παράγοντας για το τελικό αποτέλεσμα. Πρέπει να ενορχηστρώσεις πολύ καλά το υλικό σου αν θες να δημιουργήσεις τέτοιες ευκαιρίες μέσα στο κόμικ. Κάθε ψωνάρα πρέπει να γνωρίζει τα όριά της στο μέσο που λέγεται κόμικ - και αυτό ισχύει επίσης και γι' αυτούς που επειδή ανακάλυψαν την αφαίρεση νομίζουν πως είναι πανάκεια ή στοιχείο αναγνωρισιμότητας ή πως πείθουν έτσι κανένα για την σχεδιαστική τους ωριμότητα. Το ότι η ανάγνωση της Charlotte είναι ανάλαφρη, παρά τα σφαγίδια, είναι και ένα από τα ατού της κατά τη γνώμη μου. Τώρα, λέξεις όπως "ολοκληρωμένο" και "ώριμο" που χρησιμοποίησες για να χαρακτηρίσεις το άλμπουμ είναι λίγο παρακινδυνευμένες πιστεύω, καθώς αυτό δεν έχει ενιαίο ύφος μια και έγινε σε μεγάλο εύρος χρόνου και οι πειραματισμοί ήταν σε ευρεία κλιμάκωση ακολουθώντας τις αφηγηματικές μεταπτώσεις. Κάποιοι θα θεωρούσαν πως οι αλλαγές ύφους είναι αταίριαστες, κάποιοι ίσως να τις θέλανε πολύ πιο αποφασιστικές. Εντούτοις, το γεγονός ότι δεν διαταράσσεται η αφηγηματική ροή καθώς ποτέ δεν λείπουν τα συνεκτικά στοιχεία, και κυρίως η ίδια η ηρωίδα είναι που λειτουργεί και ως κορμός και ως συνδετικός ιστός ταυτόχρονα, δίνει ένα δεμένο αποτέλεσμα. Μάλλον "ισορροπημένο" θα ήταν και η πιο κατάλληλη λέξη που θα διάλεγα για να χαρακτηρίσω το κόμικ. Γεμάτο υπερβολές και εξάρσεις, ωστόσο αρμονικά αναμειγμένες με χαλαρωτικά intermetzi και σε σωστές αναλογίες ώστε να μην προκαλείται δυσφορία. Αν γίνει αποδεκτό από το κοινό όπως λες δεν θα είναι ως action κόμικ, αλλά ως κάτι το διαφορετικό. Απλά αφήνεις την ηρωίδα να σε πιάσει από το χέρι και φεύγεις μαζί της. Ετοιμάζεις πολλές περιπέτειες για τη Charlotte; ΧΣ: Βασικά, αν έχει κάτι περισσότερο να πει η Charlotte από αυτά που λέει στο άλμπουμ, θα βρει βήμα για να το πει σε άλλο. Προς το παρόν πιστεύω πως ο χαρακτήρας δεν είναι για τέτοιου είδους κατανάλωση. Εξάλλου, τόσα χρόνια κάνω κόμικ και ποτέ δεν προσπάθησα να βρω ΕΝΑΝ εκπρόσωπο-ντελάλη να καπελώσει όλο το καλπάζον φαντασιακό μου σύμπαν με την ελπίδα να με κάνει για αντάλλαγμα διάσημο με την αναγνωρισιμότητα της μορφής του. Πέραν αυτού, έχω στο συρτάρι μερικά σενάρια για μεγάλες ιστορίες, ολοκληρωμένα σενάρια ,όχι σενάρια αμοιβάδες όπως το άλμπουμ της Charlotte, καθώς και καμιά σαρανταριά και βάλε σενάρια για ήρωες όπως ο G (ο Γιωργάρας), ο ήρωας του "Bazooka babe" και του "Όσο κρατά μια τσιρίδα" που δημοσιεύτηκε κάποτε στο 9 και στο λεύκωμα της διημερίδας κόμικς της Μυτιλήνης, τρία χρόνια πριν. Με όλα αυτά στο συρτάρι και την αγωνία να βρίσκω τρόπο να ξεγελώ την κούραση του 8ωρου για να κάνω κόμικ ή για να ζω την ζωή, προφανώς η Charlotte θα πρέπει να ενσκήψει με μια πολύ καλή ιδέα αν θέλει να ξαναεμφανιστεί στο κοινό της. Παρόλα αυτά αν κάποιος δημιουργός θέλει να αξιοποιήσει την Charlotte γιατί την πήγε πολύ σαν χαρακτήρα και έχει κάποια ιδέα για κόμικ, δεν θα είχα αντίρρηση να το κάνει αρκεί να με συμβουλευτεί πρώτα και πάρει την άδειά μου. Το άλμπουμ μου εξάλλου, στολίζει με το φοβερό "όριτζιν" της Charlotte ο ΤΑΖ, η Τάσους Ζαφειριάδης δηλαδή. Ένα χαρακτηριστικό σου είναι οι αισθησιακοί θηλυκοί χαρακτήρες σου. Θες να μας μιλήσεις γι' αυτό; ΧΣ: Αισθησιακοί; Νομίζω πως παγιδεύεσαι στα κλισέ. Εγώ θα τους χαρακτήριζα αισθαντικούς και ερωτικούς ή ερωτεύσιμους θηλυκούς χαρακτήρες. Το "αισθησιακός" παραπέμπει σε τσόντα και όπως ξέρεις ακόμα δεν έκανα τσόντα, αν και θέλω να κάνω. Έχω και σενάριο να φανταστείς... Άλλο αισθησιακοί χαρακτήρες και άλλο καλλίγραμμα κορμιά. Ο αισθησιασμός στα κόμιξ μου είναι υπόγειος και συνίσταται κυρίως στην φυσικότητα μαζί με την εξωτερική ομορφιά που έχουν οι θηλυκοί χαρακτήρες. Μισώ την επιτήδευση στις πόζες ή τις γκριμάτσες που στόχο έχουν να προκαλέσουν ερωτική συμπάθεια και ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται χωρίς ουσιαστικό σεναριακό λόγο. Συχνά βλέπω γυναίκες να αποτυπώνονται με βλέμμα και στάση ηδυπαθή ή πόζερη σε κάθε γαμημένο καρέ, λες και είναι ηρωίδες του Manara έξω από τα νερά τους. Οι ηρωίδες αυτές μοιάζουν να ποζάρουν στα αχόρταγα μάτια του αναγνώστη όπως οι γκόμενες των ριάλιτι. Αν θες να κάνεις ηδυπαθείς γυναίκες, να τις βάζεις σε ιστορίες έρωτα ή σε τσόντες όπως κάνουνε οι σοβαροί δημιουργοί. Έχουμε μπλέξει τον αισθησιασμό με την προσωπική γοητεία. Τι υστερία! Ο αισθησιασμός δέον να αποτυπώνεται στις μορφές στις ιδιαίτερες τους στιγμές ή στο φλερτ, όχι να είναι κολλημένος πάνω τους σαν τατουάζ! Η Charlotte είναι ωραία, καλλίγραμμη, ερωτεύσιμη όσο και φυσική, καθημερινή. "Η γειτόνισσά μου είναι ίδια" με κορόιδεψε μια συνάδελφος κομίστρια... Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια άνθηση στα ελληνικά κόμικς, σε ότι αφορά τόσο την ποιότητα των ίδιων των έργων, όσο και την ποιότητα των εκδόσεων που τα φιλοξενούν, επίσημων και μη. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό και που θα οδηγήσει; ΧΣ: Εγώ είμαι λίγο επιφυλακτικός με τα συμπεράσματά αυτά. Το ότι βγαίνουν πολλά δεν σημαίνει πως ο κόσμος τα διαβάζει ή ότι τα διαβάζει για τον σωστό λόγο. Θέλω να πω πως γίνεται μια προσπάθεια τελευταία να προβληθεί το κόμικ ως μόδα. Κάπου διάβασα την θεϊκή ατάκα "ντου γιου σπικ κόμικς;" που για μένα λίγο πολύ ισοδυναμεί με το "είσαι μαζί μας, ή είσαι ένας απολίτιστος αχρείος;". Αν ένα κόμικ δεν έχει να πει τίποτα, δεν το σώζει το γεγονός ότι πρόκειται για κόμικ, σωστά; Αλλά μερικοί νομίζουν πως η ένατη τέχνη είναι και η κερκόπορτα για την κατάκτηση της δόξας του κόσμου της τέχνης που θα τους ανοίξει τις αγκάλες του μόλις τους δει - τα άξια τέκνα του. Είναι λίγο ανέκδοτο, γιατί που και που ακούγεται το "ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα"... καταλαβαίνεις. Προφανώς το πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα και δεν εννοώ την εκτύπωση... Και ξέρεις τι γίνεται εδώ στο Ελλάντα, αυτήν την μικρή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: ό,τι δηλώσεις είσαι. Πολύ περισσότερο σε ένα κομμάτι του κόσμου της τέχνης που δεν έχει θεωρητικοποιηθεί επαρκώς, που ήρθε αργοπορημένο, αφού πέρασαν οι εποχές των μεγάλων καλλιτεχνικών δημιουργιών στους χώρους πχ της ζωγραφικής, της λογοτεχνίας, της μουσικής και η εξέλιξη του οποίου ήταν μάλλον μοναχική, μακριά από όλα εκείνα τα φώτα... Πολύ φοβάμαι λοιπόν πως όλη αυτή η κινητικότητα στο κόμικ είναι δίκοπο μαχαίρι: Από τη μία κάνει το μέσο ευρέως γνωστό, από την άλλη διώχνει με την πολλή σαβούρα που βγαίνει το σοβαρό αναγνωστικό κοινό και προσπαθεί να δημιουργήσει groupies. Αν δεν βγαίνουν σωστοί δημιουργοί και δεν επιστρέψουν αυτοί που ήλθαν είδαν και απήλθαν να βάλουν χέρι, τότε με τους διάφορους αυτόκλητους φωστήρες, δεν υπάρχει χαΐρι. Αναγνωρίζω βέβαια ότι υπάρχει και πρόοδος. Υπάρχουν καλοί. Οι ίδιοι ξέρουν ποιοι είναι. Ας έρθουν ακόμη πιο κοντά στην επιφάνεια και πιστεύω πως τότε θα υπάρχει ένας πραγματικός λόγος, αν όχι για παιάνες, ωστόσο για ελπίδα. Υπάρχει κάτι άλλο στα άμεσα σχέδια σου που θες ν' αναφέρεις πριν κλείσουμε; ΧΣ: Ναι. Θα επιστρέψω. Α, και δεν το έγραψα εγώ το δελτίο τύπου...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.