Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Τσακισμένη Αυγή'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Δημιουργεί εικόνες σε ό,τι δεν θα μπορούσε να παρουσιαστεί διαφορετικά. Σαρκαστικό, αστείο, αιχμηρό, νοσταλγικό και συγκινητικό, ένα κόμικς, είτε strip είτε βιβλίο, μονοπωλεί εκείνες τις ώρες μας στο μετρό, στην παραλία, στην ουρά της τράπεζας. Μια μικρή πολυτέλεια, η έξοδος κινδύνου από την πραγματικότητα. Και οι δημιουργοί του, μικροί θεοί στο σενάριο της ζωής μας. Με αφορμή τη συλλογική έκθεση κόμικς και εικονογράφησης «Εν Αιθρία», το «New Page» μπήκε στον πολύχρωμο κόσμο τριών ταλαντούχων δημιουργών κόμικς που ζουν και εργάζονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και συναντήθηκε με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της. Στην έκθεση, που επέστρεψε πριν από λίγες μέρες για την όγδοη διοργάνωσή της στην Γκαλερί Κέννεντυ της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης και θα διαρκέσει μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου, παρουσιάζονται αδημοσίευτα έργα 76 Ελλήνων δημιουργών, σε μια διοργάνωση της Comicdom Press και της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, σε συνεργασία με το Hellenic American Education Center (HAEC). ΤΟΜΕΚ ΓΙΟΒΑΝΗΣ Εικονογράφος – δημιουργός κόμικς www.tomek.gr «Για να μου έρθει η έμπνευση “αναγκάζομαι” να βάζω το μυαλό μου να σκέφτεται συνέχεια διάφορα παράξενα πράγματα και να παρατηρώ τον κόσμο και τις καταστάσεις γύρω μου. Μετά ξεσκαρτάρω τα καλύτερα για να δω αν μπορεί να βγει κάτι καλό από αυτά. Κάθε στάδιο της δημιουργίας έχει τις ιδιαιτερότητές του. Καθημερινά ο εγκέφαλός μου δέχεται έναν τεράστιο όγκο σκέψεων (πρώιμες ιδέες), τις οποίες πρέπει να διαχειρίζομαι και να βάζω στην άκρη τις πιο ενδιαφέρουσες. Το αρχικό στάδιο του στησίματος αυτών των ιδεών μπορώ να το κάνω οπουδήποτε, ακόμα και στην παραλία. Στο τελικό στάδιο της εκτέλεσης (μελάνια, χρώμα, lettering) θέλω το γραφείο μου και ηρεμία για να συγκεντρωθώ στις λεπτομέρειες. Άντε, ίσως λίγο Beatles, garage punk και κλασική μουσική. Σχεδιάζω πάντα στο χέρι. Λατρεύω τα απλά: χαρτί, μολύβι, μαρκαδόρους και γόμα. Μ’ αρέσουν τα χειροπιαστά πράγματα, με τα σωστά τους και τα λάθη τους. Τίποτα δεν συγκρίνεται μ’ ένα σχέδιο πάνω στο χαρτί. Μόνο το χρώμα -καμιά φορά και το lettering- το κάνω στον υπολογιστή, αλλά κι εκεί προσπαθώ να κρατήσω τα πράγματα σε απλά επίπεδα. Δεν υπάρχει ηλικία για τα κόμικς. Είναι σαν τα βιβλία: τα διαβάζεις από το νηπιαγωγείο μέχρι τα βαθιά γεράματα. Σχετικά με το φύλο, πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με παλιότερα. Υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες-δημιουργοί κόμικς και προσωπικά, όταν πιάνω ένα στα χέρια μου, δεν με απασχολεί αν είναι φτιαγμένο από άντρα ή γυναίκα, αρκεί να μ’ αρέσει και να έχει κάτι να μου πει. Τα τελευταία 15 χρόνια η κοινότητα κόμικς στην Ελλάδα έχει μεταμορφωθεί πλέον σε κανονική σκηνή κόμικς. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι και ταλαντούχοι δημιουργοί που παράγουν σε ετήσια βάση μεγάλο όγκο δουλειάς, από αυτοεκδόσεις και fanzines μέχρι σειρές κόμικς και graphic novels. Επόμενο είναι σε όλο αυτό τον χαμό κάποια να μ’ αρέσουν και κάποια όχι. Τα στοιχεία που κρατάω όμως είναι η μεγάλη δυναμική και το υψηλό επίπεδο της σκηνής στο σύνολό της. Και είμαι πολύ χαρούμενος που αποτελώ κομμάτι της. Δούλευα στο animation για 15 χρόνια πριν ασχοληθώ με την εικονογράφηση και τα κόμικς, και πρέπει να πω ότι είναι πολύ δύσκολο το εγχείρημα. Τα δύο πράγματα έχουν τελείως διαφορετική λογική και το αποτέλεσμα της μεταφοράς μπορεί να είναι καταστροφικό. Προς το παρόν, δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο με κανένα κόμικς που έχω κάνει. Ίσως αυτό που ετοιμάζω αυτή την εποχή. Δύο πολύ καλά παραδείγματα μεταφοράς κόμικς σε animation είναι το “Akira” και το “Persepolis”». Ο Τόμεκ Γιοβάνης φωτογραφήθηκε στο σπίτι-σχεδιαστήριό του, απολαμβάνοντας το αγαπημένο του «Κουλούρι» μεταφορικά και κυριολεκτικά… ΑΛΕΞΙΑ ΟΘΩΝΑΙΟΥ Εικονογράφος – δημιουργός κόμικς www.alexiaothonaiou.com «Αυτό που με κινεί είναι η ανάγκη μου να επικοινωνήσω και να συνδεθώ με τους άλλους ανθρώπους μέσω της δουλειάς μου. Έμπνευση μου δίνουν τα φαινόμενα της καθημερινότητας, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η τέχνη, η φιλοσοφία, ο τρόπος που δουλεύει η κοινωνία και γενικώς η ανθρώπινη κατάσταση. Ξεκινάω με το σενάριο, μετά κάνω storyboards και στο τέλος σχεδιάζω το κόμικς. Το χρονικό διάστημα που μου παίρνει για να σχεδιάσω μια σελίδα ποικίλλει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η σχεδιαστική περιπλοκότητα της σελίδας, το μέγεθος, αν το κόμικς είναι έγχρωμο ή ασπρόμαυρο κ.λ.π. Όταν το θέμα του έργου-comic strip δεν μου είναι αυτονόητο, ρωτάω τον εαυτό μου τι από αυτά που έχω μέσα στο κεφάλι μου σε εκείνη τη φάση είναι σημαντικό να επικοινωνήσω. Πάντα υπάρχουν σκέψεις και ιδέες μέσα μας και το να δώσουμε μορφή σ’ αυτές και να τις εκφράσουμε είναι κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας. Στις αφηγηματικές μορφές τέχνης οι ιδέες παίρνουν τη μορφή ιστορίας. Σπάνια ακούω μουσική όταν δουλεύω, γιατί δεν με αφήνει να συγκεντρωθώ και με υποβάλλει σε συγκεκριμένη διάθεση. Όσον αφορά στον χώρο, συνήθως δουλεύω στο εργαστήριό μου, αλλά οποιοσδήποτε φωτεινός, ήσυχος χώρος με ένα μεγάλο τραπέζι και μια καρέκλα μου κάνει. Το χέρι ή ο υπολογιστής είναι απλώς εργαλεία που εξυπηρετούν στην υλοποίηση μιας ιδέας και στη δημιουργία ενός έργου. Όπως όλα τα εργαλεία, το καθένα έχει διαφορετικές δυνατότητες, οπότε επιλέγω το πιο κατάλληλο κάθε φορά. Το τι θα σε δυσκολέψει επίσης μπορεί να διαφέρει: η ιστορία, οι χαρακτήρες, τα σχέδια, όλα αυτά μαζί; Είναι σαν να ρωτάς ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στην προετοιμασία ενός δείπνου. Να αποφασίσεις ποιο θα είναι το κεντρικό πιάτο, να βρεις τα χρήματα για τα υλικά, να τα αγοράσεις ή να το μαγειρέψεις; Τα κόμικς κάποτε διαβάζονταν και παράγονταν από άντρες. Αυτό το στερεότυπο έχει καταρρεύσει εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Παλιότερα επίσης τα περισσότερα ενήλικα κόμικς ήταν υπερηρωικά, με πρωταγωνιστές άντρες, οπότε αναπόφευκτα το κοινό ήταν τέτοιο. Αυτό δεν ισχύει πλέον, η θεματολογία ποικίλλει κατά πολύ – όσο και αυτή των κινηματογραφικών έργων: κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά, αστυνομικά, φαντασίας κ.ο.κ. Μόνο τα manga, των οποίων η παραγωγή ξεπερνάει τα ευρωπαϊκά και τα αμερικανικά κόμικς κάθε χρόνο, αγοράζονται κυρίως από γυναίκες. Θαυμάζω, πάντως, πολλούς Έλληνες δημιουργούς, με κάποιους από αυτούς έχω συνεργαστεί και με κάποιους όχι, καθότι οι δουλειές μας είναι ασύμβατες. Το πρώτο μου άλμπουμ, “Bleeding hearts” (σε συνεργασία με τον Σπύρο Δερβενιώτη), είναι μια ανθολογία ιστοριών τρόμου, αισθητικής '80s splatter. Όπως καταλαβαίνεις, δεν θα ήταν το πιο κατάλληλο έργο για να μεταφερθεί σε animation. Το graphic novel μου “Τσακισμένη αυγή” λόγω θεματολογίας και αισθητικής δεν θα έλεγα ότι προσφέρεται ιδιαίτερα για animation και ήδη μεταφέρεται στον κινηματογράφο, που του ταιριάζει περισσότερο, με χρηματοδότηση από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Ίσως το καταλληλότερο από τα άλμπουμ μου για να μεταφερθεί σε κινούμενο σχέδιο να ήταν η τριλογία “Dracula ΜGD (My Greek Drama)” (σε συνεργασία με τη Δήμητρα Αδαμοπούλου), μια χιουμοριστική σειρά που πρωτοεκδόθηκε στο socomic.gr, με πρωταγωνιστή τον Κόμη Δράκουλα, ο οποίος αναγκάζεται να ζήσει στην Ελλάδα της κρίσης». Η Αλεξία Οθωναίου στο κέντρο της Αθήνας, στου Ψυρρή, με φόντο το αστικό τοπίο. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΙΟΥΤΣΙΟΥΚΗΣ Εικονογράφος – δημιουργός κόμικς Infο | facebook: Stavros Kioutsioukis «Αφορμή για να δημιουργήσω είναι κάποιο μουσικό συγκρότημα ή και συναίσθημα. Δουλεύω κυρίως στο σπίτι. Γράφω και σχεδιάζω χωρίς σενάριο, έχοντας μια γενική ιδέα στο μυαλό μου και έναν σκελετό της ιστορίας. Μπορεί να μου πάρει μόνο τρεις μήνες ή και έναν ολόκληρο χρόνο για να ολοκληρώσω ένα κόμικς. Το πιο δύσκολο στις μεγάλες ιστορίες είναι η κλιμάκωση ώστε να έχουν ενδιαφέρον. Δεν μου αρέσει επίσης το αποτέλεσμα όταν κάτι γίνεται σε υπολογιστή, τον επιλέγω μόνο για να χρωματίσω. Όλη η δουλειά γίνεται στο χέρι. Έχει γίνει ανατροπή τα τελευταία χρόνια στον χώρο των κόμικς και παρατηρώ ότι η γυναικεία δημιουργία “ανεβαίνει” και έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την αντρική. Μου αρέσει η ευαισθησία των κοριτσιών. Όταν συνεργάζομαι με άλλον κόσμο για να συνδημιουργήσουμε κάτι, επιλέγω σε ποσοστό 99% γυναίκες. Θαυμάζω όμως και τον Γιώργο Τσούκη (Trashman), είναι ο μέντοράς μου (σ.σ.: γέλια). Αναφορικά με τη σκηνή στη Θεσσαλονίκη, όπου ζω και δουλεύω, είναι ενεργή, έχει δώσει δείγματα, αλλά αργεί να εμπορευματοποιηθεί τόσο γρήγορα όσο η Αθήνα. Εδώ δεν στοχεύουμε στις πωλήσεις, είμαστε λίγο πιο “ρομαντικοί”, κάτι που είναι και καλό και κακό». Ο Σταύρος Κιουτσιούκης επέλεξε να μας στείλει μια selfie με έμπνευση μια αυτοπροσωπογραφία του. ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΜΠΑΛΙΔΗΣ Ζωγράφος – δημιουργός κόμικς «Έχω νοσταλγική διάθεση για τους ήρωες των παιδικών μου χρόνων: τον Φάντομ, τον Σπάιντερμαν. Άλλωστε, δεν ζούμε ήδη όλοι μας μέσα σε κάποια κόμικς;» O υπεύθυνος για την καλλιτεχνική διεύθυνση της έκθεσης κόμικς και εικονογράφησης «Εν Αιθρία» δήλωσε στο «New Page»: «Έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια από την πρώτη “Εν Αιθρία”, που είχε φιλοξενηθεί στην Ένωση Πτυχιούχων της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Πλάκα το 2003. Για όσους μας ακολουθούν από τότε είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει τεράστια βελτίωση σε τεχνικά θέματα, όπως η παρουσίαση στον χώρο, για παράδειγμα. Σίγουρα έπειτα από κάθε έκθεση, πέρα από τη μεγαλύτερη πείρα, γινόμαστε, πιστεύω, και καλύτεροι στο να δημιουργούμε την κατάλληλη ισορροπία ώστε τα έργα που παρουσιάζονται να αντιπροσωπεύουν όσο το δυνατόν περισσότερα είδη και τεχνοτροπίες, ενώ παράλληλα είναι και αντιπροσωπευτικά της ελληνικής σκηνής. Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχουμε κόμικς φαντασίας, αυτοβιογραφικά, ερωτικά κ.λ.π. Υπάρχουν πλέον δεκάδες εκδόσεις τόσο από τους Έλληνες εκδότες όσο και από τις πάμπολλες αυτοεκδόσεις. Σ’ αυτό έχει βοηθήσει τα μέγιστα η τεχνολογική εξέλιξη, μια και πια ο καθένας μπορεί να τυπώσει ή να ανεβάσει τις δημιουργίες του στο διαδίκτυο. Στήριξη από το κοινό υπάρχει, αλλά για να πούμε ότι προχωράμε μπροστά θα πρέπει οι εκδόσεις να πολλαπλασιαστούν ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί σε βάθος χρόνου μια νέα γενιά σταθερότερων αναγνωστών με την ανάλογη κουλτούρα. Ο καθένας διαβάζει για διαφορετικούς λόγους. Βασικά, τα κόμικς είναι μια προσωρινή φυγή από την πραγματικότητα, αλλά δεν παύουν να αποτελούν και μια μορφή αυτόνομης τέχνης, συνεπώς έχουν κι έναν σημαντικό παιδαγωγικό χαρακτήρα, με την πλήρη έννοια του όρου. Εξαρτάται, βέβαια, σε μεγάλο βαθμό και από τον αναγνώστη, αν είναι πρόθυμος να ανακαλύψει τυχόν νοήματα και έννοιες ή απλώς θέλει να διαβάσει κάτι “για να περάσει η ώρα”». Ο Γαβριήλ Τομπαλίδης μας χάρισε μερικά καρέ του στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, την ώρα που έστηνε την έκθεση. Και το σχετικό link...
  2. Δύο ελληνικά κόμικς γίνονται ταινίες Η Αλκηστη Πουλοπούλου, η Δήμητρα Ματσούκα, ο Γιάννης Βασαρδάνης και η Nalyssa Green πρωταγωνιστούν στην κινηματογραφική μεταφορά δύο κόμικς. Δημιουργοί τους, η Αλέξια Οθωναίου και ο Παναγιώτης Πανταζής Δεν υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι να αρχίσει κάποιος μια συζήτηση για δύο ελληνικά κόμικς που μεταφέρονται ή μεταφέρθηκαν πρόσφατα στον κινηματογράφο, με αντιστοιχίες σε μεγάλες παραγωγές, του Χόλιγουντ κυρίως. Σύμφωνοι, ταινίες όπως οι «Σούπερμαν» του Ρίτσαρντ Ντόνερ, «Μπάτμαν» του Τιμ Μπάρτον ή «Σκοτεινός Ιππότης» του Κρίστοφερ Νόλαν, η «Αστερίξ και Οβελίξ: επιχείρηση Κλεοπάτρα» του Αλέν Σαμπά ή ένα σωρό ακόμα (άντε και εκείνοι οι «300» του Ζακ Σνάιντερ) είναι τόσο δημοφιλείς, που για πολλούς δίνουν τον τόνο. Η Ελλάδα, όμως, που παρακολούθησε την πρώτη σχετική προσπάθεια το 2012 με το «Getting my penis back» (σε σκηνοθεσία Κώστα Γούναρη από το ομότιτλο κόμικ του Γιώργου Γούση) και τη δεύτερη το 2013 με τα «Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος» (του Θάνου Κερμίτση, που βασίστηκε στη δουλειά του Γιάννη Ρουμπούλια), είναι άλλη περίπτωση. Χωρίς συσκέψεις μανατζαραίων ή γραφήματα με τάσεις της αγοράς. Με άλλα μεγέθη, πιο ανθρώπινα. Στο παράδειγμα ας πούμε του Παναγιώτη Πανταζή, γνωστού και ως Pan-Pan, που το 2009 κυκλοφόρησε το «Τώρα πια ξυπνάω με τον ήλιο» (Giganto Books), η ιδέα για μια μικρού μήκους ταινία ήταν επίσης του Κώστα Γούναρη. Προσέγγισε τον κομίστα ο οποίος του ζήτησε να γράψει ο ίδιος το σενάριο, επειδή η ιστορία ήταν προσωπική και ήθελε να την έχει από κοντά. Τελικά το έγραψαν παρέα χωρίς συγκλονιστικές αλλαγές: και στο πανί ο πρωταγωνιστής, έπειτα από έναν επώδυνο χωρισμό οχυρώνεται στο σπίτι του για να προστατεύσει τον εγωισμό του, που τελικά γιγαντώνεται μέχρι η φούσκα του να σπάσει με την ανθρώπινη επαφή. «Δεν φοβήθηκα ότι κάποιο σημείο της αφήγησης ή της γενικότερης αίσθησης είναι αδύνατο να μεταφερθεί, γιατί ο Κώστας γνωρίζει τη δουλειά μου και την ατμόσφαιρά της» λέει ο Παναγιώτης, ο οποίος είναι και μουσικός: το κόμικ του συνοδευόταν και από ένα δικό του, συμπληρωματικό της ανάγνωσης σάουντρακ, που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία, στους τίτλους αρχής. Τον χάρτινο ήρωα με το όνομα Jonsie, βέβαια, τον υποδύεται ο ηθοποιός Κώστας Βασαρδάνης. Η Αλέξια Οθωναίου έβγαλε την «Τσακισμένη αυγή» το 2012, από τη Jemma Press. Κάποια στιγμή ήρθε σε επαφή μαζί της ο σκηνοθέτης Βασίλης Χριστοφιλάκης και της είπε τη σκέψη του. Συζήτησαν τους όρους υλοποίησής της και αφού βρέθηκε κοινό έδαφος, αποφάσισαν να προχωρήσουν. Αυτό που την ενδιέφερε, ήταν οι χαρακτήρες και οι μεταξύ τους σχέσεις να παραμείνουν αυτούσιες. Εχουμε εξάλλου να κάνουμε με έναν bon viveur επιχειρηματία, ένα call girl, έναν βετεράνο εκτελεστή και μια νεαρή σερβιτόρα, των οποίων οι ζωές σε μια ανώνυμη μητρόπολη συνδέονται έπειτα από ένα ατύχημα. ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Η Αλέξια θέλησε να γράψει η ίδια το σενάριο, προσθαφαιρώντας μερικές σκηνές, ώστε να λειτουργεί εξίσου καλά. «Στον κινηματογράφο, βέβαια, το τελικό έργο είναι προϊόν σκληρής δουλειάς πολλών ανθρώπων» λέει και για αυτό, ξέροντας ότι κάποια κομμάτια της πλοκής δύσκολα θα «μεταφράζονταν», δούλεψε και εκείνη σκληρά για το επιθυμητό σεναριακό αποτέλεσμα. Το casting για τη διασκευή του δικού της κόμικ περιλαμβάνει τους Νίκο Ψαρρά, Nalyssa Green, Τάκη Μόσχο, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Αλκηστη Πουλοπούλου, Δήμητρα Ματσούκα και Μάνο Βακούση. Το «Τώρα πια ξυπνάω με τον ήλιο» προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας και στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ενώ στις 27 Οκτωβρίου θα προβληθεί στον κινηματογράφο Τριανόν. Η κινηματογραφική μεταφορά της «Τσακισμένης αυγής» θα είναι έτοιμη κάπου τον χειμώνα, με σκοπό να βγει την άνοιξη στις αίθουσες. Στις ίδιες, ενδεχομένως, που οι δύο δημιουργοί μπορεί να είδαν στο παρελθόν κάποιο από εκείνα τα χολιγουντιανά αντίστοιχα που λέγαμε. Εχουν, αλήθεια, κάποιο παράδειγμα μεταφοράς κόμικ που να έκανε καλά τη δουλειά του; Το «Ghost World» του Ντάνιελ Κλόους, λέει ο Παναγιώτης, σε σκηνοθεσία Τέρι Ζουίγκοφ, που «μπορεί να οδήγησε αλλού την ιστορία, αυτό όμως δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η ατμόσφαιρα». Για την Αλέξια, αξιόλογα παραδείγματα είναι το «Sin City» του Φρανκ Μίλερ και το «Persepolis» της Μαριάν Σατραπί, όχι μόνο γιατί έμειναν πιστά στο σενάριο, αλλά και γιατί διατήρησαν την ατμόσφαιρα και το βάθος των κόμικς. Και ποια ταινία δεν τα κατάφερε; Το «Watchmen» του Ζακ Σνάιντερ, βρίσκει σύμφωνους και τους δύο. «Στο κόμικ, κάθε καρέ έχει δυο - τρία επίπεδα ανάγνωσης που, όπως έλεγε και ο συγγραφέας του Αλαν Μουρ, απαιτούν χρόνο από τον αναγνώστη» λέει ο Παναγιώτης. «Η ταινία το αγνόησε, ίσως όμως και να μην μπορούσε να κάνει αλλιώς». Τόσο διαφορετικά είναι δύο μέσα που αφηγούνται ιστορίες με τη βοήθεια εικόνας και λόγου; «Το κοινό αυτό στοιχείο είναι το προφανές» λέει ο Παναγιώτης και εξηγεί ότι τα κόμικς αφήνουν περισσότερο «χώρο» στον αναγνώστη, αφού η μαγεία τους συνίσταται στο αν τα καρέ δίνονται τόσο καλά ώστε εκείνος - παρατηρώντας τα όση ώρα επιθυμεί - να φτάσει στο ενδιάμεσό τους. Η Αλέξια προσυπογράφει: «Στο κόμικ ο αναγνώστης συμπληρώνει με τη φαντασία του την απόσταση μεταξύ των καρέ» λέει και δύσκολα διαφωνεί κανείς. Ενα ερώτημα πάντως είναι αν όλα αυτά, εφαρμοσμένα στην ελληνική εκδοχή μιας κινηματογραφικής μεταφοράς, δίνουν στην Οθωναίου και στον Πανταζή την αίσθηση ακόμα μιας ώθησης προς τα εμπρός της εγχώριας ένατης τέχνης. Για την πρώτη, η δουλειά της οποίας συγκεντρώνεται στο www.alexiaothonaiou.com, «προσπάθειες όπως οι δικές μας ή όπως εκείνη του Γιάννη Ρουμπούλια είναι από τις πρώτες. Θα χρειαστεί επομένως να περάσουν λίγα χρόνια για να ψηλαφίσουμε την επιρροή τους». Για τον δεύτερο, για τον οποίο μπορεί κανείς να μάθει περισσότερα στο postnoise.com, «ό,τι στρέφει το φως στα κόμικς με καλό τρόπο, καλό είναι». ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ πηγή: ΤΑ ΝΕΑ [15/10/2014] + Η «Τσακισμένη Αυγή» από το χαρτί στο σινεμά.[Παπανικολάου Νατάσα, Εθνος, 9/8/2014]
  3. Ματσούκα.Ψαράς,Οθωναίου προσεχώς στην μεγάλη οθόνη.Μετά τον ΑΔΑΜΑΣΤΟ του Γ.Ρουμπούλια άλλη μια μεταφορά Ελληνικού κόμικς αυτή την φορά της Α.Οθωναίου.Συνεντευξη της δημιουργού στο Εθνος απο την Ν.Παπανικολάου.
  4. Απρόμαυρη φωτοτυπία της βιβλιοκριτικής. Παραθέτω και έγχρωμα σκαναρίσματα των φωτογραφιών.
  5. Το πρώτο μεγάλο σόλο άλμπουμ της Αλέξιας Οθωναίου κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις Jemma, και θα κάνει την πρεμιέρα του στο Comicdom Con 2012, φυσικά με signing της καλλιτέχνιδος. Λίγα λόγια για το άλμπουμ: Κάτω από τους θολούς και σκονισμένους ουρανούς του Λονδίνου ένα ατύχημα κάνει τις μοίρες τεσσάρων ανθρώπων να διασταυρωθούν. Με φόντο μια πόλη που δεν συγχωρεί, η αναζήτησή τους για καταφύγιο από τη μοναξιά και την αβεβαιότητα τους φέρνει κοντά με τρόπο που θα τους αλλάξει για πάντα – ή θα τους καταστρέψει. Κομμάτια από τις ζωές τους ενώνονται και σχηματίζουν την Τσακισμένη Αυγή, μια ιστορία για τον έρωτα, τον θάνατο, την ανθρώπινη φύση, τις δεύτερες ευκαιρίες και τα μυστικά που ψυθιρίζει ο ατμός των υπονόμων στα λασπωμένα πεζοδρόμια της πόλης. Κείμενα & Σχέδια: Αλέξια Οθωναίου 64 σελίδες Τετράχρωμο Τιμή 9,95 Ημερομηνία κυκλοφορίας στα βιβλιοπωλεία: 10/4/2012. Για περισσότερες πληροφορίες, εικόνες και γενικώς updates κάνετε like την σελίδα του άλμπουμ στο Facebook http://www.facebook.com/TsakismeniAvgi Αντιγράφω από το blog της Αλέξιας της λεπτομέρειες για τα signing hours: "Το τριήμερο που έρχεται 30-31 Μαρτίου & 1 Απριλίου, στα πλαίσια του ετήσιου φεστιβάλ κόμικς Comicdom Con Athens (στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, Μασσαλίας 22 στο Κέντρο) θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Jemma το κόμικ άλμπουμ μου Τσακισμένη Αυγή. Θα είμαι στο περίπτερο της Jemma και θα το υπογράφω και τις τρεις μέρες: Παρασκευή: 18:00-20:00 Σάββατο: 16:00-18:00 Κυριακή: 12:00-14:00"
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.