Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τίτλος:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΝΤΙΣΝΕΫ Εκδοτική:ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:13.11.70 Εξώφυλλα:1 + 1 Οπισθόφυλλα ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Βιβλιοδεσία:Κολλητη στερεωμενη με καρφιτσες Περιεχόμενο:Χιουμοριστικό Σελιδες:14 Μέγεθος:21 x 19 Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Ονομαστική τιμή:20 Δρχ. Δώδεκα postcards συν μια που έπαιζε το ρόλο τού εξωφύλλου με τον Μίκυ και τον Ντόναλντ σε πράσινο φόντο,δινόνταν για το έτος 1971 από τον Τερζοπουλο που είχε το περιοδικό Μίκυ Μάους (κ αλλά Ντίσνεϊκα έντυπα φυσικά). (Ολες οι περιεχομενες καρτ ποσταλ που περιειχε το ημερολόγιο σε παράταξη-Πηγη Vendora) Η διαφημιστική καταχώρηση πρωτο-μπήκε στο τεύχος Μικυ Μαους 229 (13.11.70), και από κει θα διανεμηθεί στο ποσό των 20 Δραχμών απο τα κεντρικά γραφεία του περιοδικού στην Ερμού και σε 3-4 καταστήματα (Δραγωνας,Ελευθερουδακης,Τσιτσοπουλοι,Πάλλης) και φυσικά σε όλη την Ελλάδα έναντι ταχυδρομικής επιταγής. (διαφημιστική καταχώρηση που εξαγγελει την κυκλοφορία του ημερολογίου ΜΜ 229 (13.11.70)) (Το εξώφυλλο του τευχους ΜΜ 0053 (30.06.67)-ανεστραμενο- ως κεντρικη ιδεα και το εξώφυλλο Γερμανικου ημερολογίου του 1966- (c)1965 εκδοτικός οίκος Orania οπου αφαιρέθηκε το ανιψάκι του Ντόναλντ και οι αποσκευές..) (Εξωφυλλο ΜΜ 0130 (20.12.68) σε σχέδιο του Paul Murry που χρησιμοποιήθηκε -όπως διαφενεται παραπάνω-ότι χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες τού ημερολογίου) Τα εξώφυλλα σε 2 περιπτώσεις τα είχαμε ξαναδεί.Τα εξώφυλλο ανεστραμενο είχε νωρίτερα κυκλοφορήσει πριν κάποια χρόνια Μίκυ Μάους 0053 (30.06.67) και το Χριστουγεννιάτικο θέμα που ειχε -λογικά- ο μήνας Δεκεμβρης το είχαμε νωρίτερα δει στο Mίκυ Μαους 130 (20.12.68)σε σχεδιο του Paul Murry.. Αγνοώ τους υπόλοιπους σχεδιαστες των υπόλοιπων μηνών,ωστόσο φρόντισα να πάρετε μια ιδέα από το υλικό του συγκεκριμένου όμορφου ημερολογίου σε καρτ ποστάλ καλυτερης αναλυσης...

Τίτλος:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΝΤΙΣΝΕΫ 1973 Εκδοτική:ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:Οκτωβρίος 1972 Εξώφυλλα:1 + 1 Οπισθόφυλλα ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Βιβλιοδεσία:Κολλητη στερεωμενη με καρφιτσες Περιεχόμενο:Χιουμοριστικό Μέγεθος:20,5 x 18,5 Σελίδες:16? Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Ενθετο με club/λεσχης φιλων του Μικυ Μαους Εφτα καρτ-ποσταλ που διαφημιζοντουσταν στα εντυπα του Τερζοπουλου με την επωνυμια "Ημερολογιο Ντίσνευ 1973". Προφανως το ημερολογιο πηγαινε στα σπιτια των αναγνωστων του club/λεσχης φιλων του Μικυ Μαους. (διαφημιστικη καταχωρηση εποχης) Ολη η θεματολογια κ των 7 καρτ ποσταλ ανηκαν στην ταινια "Μόγλης το βιβλιο της ζουγκλας" Το ημερολογιο γινοταν και καρτ-ποσταλ ή καδρακι ή ο,τι αλλη χρηση ηθελε ο κάτοχος του,αφου υπηρχε "πέρφορε" να διαχωριστει ο καθε μήνας απο το κυριο σωμα του ημερολογιου. Ιδιαιτερες ευχαριστιες στον @ GIORGOS1966 για την προσφορα του ακεραιου αυτου αντιτύπου..

Τίτλος:ΑΦΙΣΑ ΝΤΙΣΝΕΫ Εκδοτική:ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ Hμερ. έκδοσης:28.05.71 Σχεδιο: Tony Strobl Εξώφυλλα:1 ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Μέγεθος:50Χ70 cm Σελίδες:1 Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Προελέυση:Αμερικάνικη Τιμή:30 Δρχ. Ενα υπέροχο poster με τον Μίκυ Μαους και διαφορους αλλους ήρωες απο το σύμπαν του Disney.Πρωτοδιαφημίστηκε στο οπισθόφυλλο του τεύχους Μίκυ Μαους νο 0257 (28.05.1971) αρα βγαίνει το συμπέρασμα οτι ηταν κατι σαν δωρο στους μικρους αναγνωστες.Αναγραφονται για την ακριβεια και περισσοτερες λεπτομερειες.Οπως οι διαστάσεις της αφισας,το χρηματικό αντιτιμο που έπρεπε να καταβληθει και τα μέρη διάθεσης της αφισας. Ηταν τα κεντρικα γραφεία του Μικυ Μαους στην Ερμού καθως και στα καταστηματα Α.Ι.Μαγγιώρος,Α.Πάλλης και στο ξακουστο καταστημα Αφοι Τσιτσόπουλοι. Παράδοξως ήταν στην Ερμου όλα τα σημεια παραλλαβης κ ετσι αναγκαζοσουν να κατεβεις κεντρο.. Το poster με την καταλληλη επεξεργασια που του εκανα βρεθηκε στο διαδυκτυο.. Το τευχος 257 (28.05.71) που πρωτοδιαφημιστηκε η Αφισα Αρχικα μοιραζαν στα κεντρικα γραφεία του περιοδικου στην Ερμου και αργοτερα προστεθηκαν κ αλλα 3 καταστηματα (πάλι στην Ερμου..) οπου μπορουσες να προμηθευτεις την Αφισα To αρχικο poster Περιοδικο¨Christmas Parade" σε σχεδιο Tony Strobl.

Τίτλος:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΝΤΙΣΝΕΫ 1972 Σχέδιο:René Guillaume* (* επαναχρησιμοποιούμενο σχέδιο) Εκδοτική:ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:Οκτωβρίος 1971 Εξώφυλλα:1 + 1 Οπισθόφυλλα ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Βιβλιοδεσία:Καρφίτσα Περιεχόμενο:Χιουμοριστικό Μέγεθος:10×20 Σελίδες:16? Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Προέλευση:Γαλλικη Ονομαστική τιμή:20 Δρχ. Καταρχην να ευχαριστησω το μελος @ GIORGOS1966 που μου παραχωρησε σπανιο φωτογραφικο υλικο απο το αντιτυπο που ειχε στην κατοχη του! Προκειται για ενα σπανιο ημερολογιο του ετους 1972 που κυκλοφορησε απο τον Τερζοπουλο τον Οκτωμβρη του 1971. Για καθε μηνα ειχε και ενα αντιστοιχο σχεδιο που βασιζοταν απο τα εξωφυλλα του Γαλλικου περιοδικου "Le Journal Di Mickey" αρχης γενομενης απο το τευχος 921 εως το τευχος 964 (πιο αναλυτικα παρακατω) που σχεδιασε-μαλλον πιο καλα διασκευασε- ο René Guillaume που ειχε την επιμελεια του Γαλλικου αυτου τιτλου.Σχεδια σε πρωτη δημοσιευση απο τον Kay Wright, Carl Barks κ.α. Παρακατω παραθετω τις ημερομηνιες κυκλοφοριας κ τα τα νουμερα των τευχων του "Le Journal Di Mickey" σε διασκευασμενο σχεδιο του René Guillaume οπως αναφερθηκε παραπανω που "δανειστηκε"ο Τερζοπουλος για να συνθεσει το παραπανω ημερολογιο. -0921 (08.02.70) -Πανω σε σχεδιο του Carl Barks- -0927 (22.03.70) -0928 (29.03.70) -0933 (03.05.70) -0940 (21.06.70) -0947 (09.08.70) -0954 (27.09.70) -0958 (25.10.70) -0959 (01.11.70) -0961 (15.11.70) -Πανω σε σχεδιο του Kay Wright -0962 (22.1170) -0964 (06.12.70) https://inducks.org/issue.php?c=gr%2FHD+1972#a

Με την αυγή του 1993, το επιτυχημένο περιοδικό MEN εγκαινιάζει μία νέα περίοδο. Αυτή την φορά στο τιμόνι του έχει τον Πέτρο Κωστόπουλο, ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά την συνταγή για ένα "πιασάρικο" περιοδικό lifestyle! Ο τίτλος συνεχίζει να περιστρέφεται γύρω από τους άνδρες και τα ενδιαφέροντά τους, όπως η πολιτική, ο αθλητισμός, η αυτοκίνηση, το... σεξ και φυσικά η μόδα και η ομορφιά. Δεν παραλείπονται, τέλος και συνεντεύξεις διάσημων ανδρών, καθώς επίσης νέα και ειδήσεις. Η έκδοση κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με την προηγούμενη περίοδο, με μόνη ποιοτική εξαίρεση, την υφή του χαρτιού στο εσωτερικό, η οποία είναι καλύτερη. Επίσης, να πούμε ότι η κυκλοφορία γίνεται μηνιαία. Την παρουσίαση της Α' έκδοσης θα την βρείτε ΕΔΩ.

Ο εκδότης Άρης Τερζόπουλος, συνεχίζει στα βήματα της επιτυχίας του ΚΛΙΚ κι εκδίδει, σχεδόν, ταυτόχρονα το περιοδικό MEN. Πρόκειται για ένα τίτλο που κατακτά γρήγορα το ανδρικό αναγνωστικό κοινό, καθώς εκείνη την εποχή φιλοξενεί πρωτοποριακά άρθρα για τα απανταχού αρσενικά. Ό,τι θα μπορούσε να αναζητήσει κάποιος σύγχρονος νέος υπάρχει μέσα. Από προτάσεις για μουσική και εικαστικά, μέχρι σελίδες αυτοκινήτου, ταξίδια, ακόμα κι άρθρα για την ομορφιά και την ευεξία, παρελαύνουν στο κάθε τεύχος. Εννοείται και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η έκδοση έχει μεγάλο μέγεθος και γερή κόλληση, ενώ το χαρτί παρουσιάζει μία πολυτέλεια. Μάλιστα, ενώ ο τίτλος προοριζόταν να έχει εξαμηνιαία κυκλοφορία, εντούτοις (και λόγω της επιτυχίας) απέκτησε τριμηνιαίο χαρακτήρα. Δύο είναι τα παράπονά μου. Το ένα είναι το λεπτό εξώφυλλο και το άλλο οι υπερβολικές σελίδες με διαφημίσεις (για τον άνδρα) που υπάρχουν σε κάθε τεύχος. Πάντως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι μιλάμε για μία εξαιρετική εκδοτική προσπάθεια, αν αναλογιστούμε την εποχή που εκείνη κυκλοφόρησε. Η παρουσίαση της Β' Περιόδου ΕΔΩ. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον Theo A.

Η συλλογή μου δεν έχει πολλά τεύχη του Τερζόπουλου και αναρωτιόμουνα αν υπάρχουν στην Αθήνα μαγαζιά που πουλάνε ακόμη αυτά τα κόμικς. Ξέρω ήδη κάποια μαγαζιά στο ίντερνετ που έχουν τέτοια τεύχη (όπως το mycomics.gr και το liolios books), αλλά θα ενδιαφερόμουν περισσότερο σε κανονικά βιβλιοπωλεία/μαγαζιά αφού δε μπορώ να κάνω ηλεκτρονικές αγορές. Επίσης αναρωτιόμουν αν υπάρχει περίπτωση να τα βρω σε περίπτερα, επειδή στις περσινές διακοπές είχα βρει μερικά ΚΟΜΙΞ 1ης περιόδου σε ένα περίπτερο στη Σύρο, αλλά στην Αθήνα δεν έχω βρει τίποτα. Ευχαριστώ πολύ.

Μηνιαίο γυναικείο περιοδικό με μόδα, πατρόν, συμβουλές πλεξίματος και διακόσμησης. Μεσουρανούσε τον καιρό που τα σεμέν έμπαιναν παντού μέσα στο σπίτι. (Αν δεν ξέρετε τι είναι τα σεμέν ρωτήστε κάποιον μεγαλύτερο από 40 ετών ) Κυκλοφόρησε πάνω από μια δεκαετία, άγνωστο πότε σταμάτησε. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον nikos ka.

Τη δεκαετία του '70 οι μικροί φίλοι των περιοδικών Ντίσνεϋ, εκτός από τη χαρά του διαβάσματος, λάμβαναν κατά καιρούς μικρά ένθετα δωράκια μαζί με τα τεύχη που αγόραζαν. Ο Τερζόπουλος έκλεισε το προηγούμενο έτος της έκδοσης του Μίκυ Μάους με ένθετες χριστουγεννιάτικες κάρτες, ενώ ξεκίνησε το 1977 με ακόμα καλύτερο τρόπο, προσφέροντας στους αναγνώστες του ένα πρωτότυπο (για την εποχή και τα δεδομένα των εκδόσεων) δώρο. Το αναστημόμετρο! Για όσους αναρωτιούνται τι μπορεί να είναι αυτό (όπως κι εγώ, όταν άκουσα για πρώτη φορά για την ύπαρξη του), το αναστημόμετρο είναι μία κάθετη κλίμακα υπό μορφή μακρόστενης αφίσας, η οποία εφαρμόζεται σε ένα τοίχο (ή πόρτα κλπ) στη σωστή απόσταση από το πάτωμα (50 cm στην προκειμένη περίπτωση), ώστε τα μικρά (ή και μεγάλα) παιδάκια να μπορούν να μετράνε το ύψος τους, μέχρι 169 cm (θυμάμαι ότι είχε κάτι παρόμοιο ο παιδίατρος μου). Το συγκεκριμένο ένθετο αναστημόμετρο ήταν διακοσμημένο με μια σύνθετη παράσταση εύθυμου περιεχομένου με πρωταγωνιστές αρκετούς γνωστούς μας ήρωες του Ντίσνεϋ, από παπιά και ποντίκια, μέχρι κάτοικους του Δάσους. Η προσφορά ξεκινούσε από το τεύχος του Μίκυ Μάους αρ. 550 και συνεχιζόταν μέχρι και το τεύχος 558. Στα Μίκυ Μάους 550 μέχρι 553, δινόταν στο κάθε τεύχος από ένα κομμάτι του αναστημόμετρου (από ένα τέταρτο της όλης αφίσας του) ως ένθετο στο κέντρο του κάθε τεύχους, διπλωμένο στα τέσσερα, πιασμένο στους συνδετήρες του περιοδικού. Από την αφίσα, έλειπαν μέρη της εικόνας, τα οποία μπορούσαν να συμπληρωθούν κόβοντας και κολλώντας τα κατάλληλα εικονίδια που δίνονταν στα οπισθόφυλλα των Μίκυ Μάους 554 μέχρι 558. Φυσικά, για να συμπληρωθεί ολόκληρη η εικόνα του αναστημόμετρου, κάποιος θα έπρεπε να κόψει τα οπισθόφυλλα από τα αντίστοιχα τεύχη (και έτσι να καταστρέψει 5 τεύχη Μίκυ Μάους). Τη σημερινή εποχή όμως, μια έγχρωμη φωτοτυπία τους θα ήταν αρκετή! Τα (4 από τα 5) οπισθόφυλλα αυτά είναι τα εξής: (το άλλο που λείπει, έρχεται σύντομα) Την ολοκληρωμένη εικόνα του αναστημόμετρου πιο πάνω, την έφτιαξα, με τη βοήθεια του Photo shop, από σαρώσεις ενός αυθεντικού ενωμένου αναστημόμετρου, το οποίο ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση και δεν είχε κολλημένα τα κομμάτια που δίνονταν στα οπισθόφυλλα. Το μόνο ελαττωματάκι που είχε, ήταν ότι ο πρώην πρώην ιδιοκτήτης (ίσως μικρής ηλικίας??) έγραψε με μαρκαδόρο στο σημείο που υπάρχει χώρος για φωτογραφία. Έτσι, βασανίστηκα λίγο μέχρι να αφαιρέσω τα γραμμένα στο Photo shop χωρίς να φαίνεται πειραγμένη η εικόνα (εδώ που τα λέμε, μου πήρε μια τριετία -βλέπε εδώ- αλλά "κάλλιο αργά παρά ποτέ"!). Έτσι, ένωσα τις ξεχωριστές σαρώσεις στο Photo shop (αφού δεν υπήρχε πρόχειρος σαρωτής μήκους 1,30 μέτρα) και για πρώτη φορά στα χρονικά, το Google θα είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο Αναστημόμετρο του Μίκυ Μάους!!! (αν δεν με πιστεύετε, ψάξτε το! ) ======================================= Εάν υπάρχει κάποιος γνώστης του Photo shop ή άλλου κατάλληλου λογισμικού και θα ήθελε να ασχοληθεί, θα ήταν πολύ ευχάριστο αν μπορούσε να φτιάξει μια εικόνα, προσθέτοντας ψηφιακά τα κομμάτια από τα οπισθόφυλλα που λείπουν, στη μεγάλη εικόνα ======================================= Στα τεύχη στα οποία έτρεχε η προσφορά του αναστημόμετρου, υπήρχε ανακοίνωση στο εξώφυλλο: Στα τεύχη του Τερζόπουλου που προηγούνταν του Μίκυ Μάους 550, υπήρχε μια ολοσέλιδη διαφημιστική ανακοίνωση στο εσωτερικό του τεύχους, με πληροφορίες για την επερχόμενη προσφορά. Κάτι τέτοιο δηλαδή: Στο τεύχος 550 του Μίκυ Μάους, με το οποίο ξεκινούσε η προσφορά, υπήρχε παρόμοια ολοσέλιδη ανακοίνωση στην τελευταία σελίδα του τεύχους. Αυτό δηλαδή: Τυχεροί όσοι συλλέκτες το έχουν, κι άτυχοι όσοι συλλέκτες μόλις έμαθαν την ύπαρξη του και θα το ψάχνουν μάταια κι ανώφελα ως τα βαθιά γεράματα! (κι ακόμα πιο άτυχοι όσοι το βρουν και το αγοράσουν σε εξωφρενική τιμή ) ------------------------------------------------------------------------------------------------------ Υγ.: Οι εικόνες εξώφυλλων, οπισθόφυλλων και διαφημίσεων πάρθηκαν από το inducks. Εάν μου το επιτρέψει ο χρόνος, ίσως σκανάρω κάποια σε καλύτερη κατάσταση. Ευχαριστούμε τον @trelele για τη διάθεση του αναστημόμετρου και για το σκανάρισμα!

Ανταλλάσονται/πωλούνται τα τεύχη ΚΟΜΙΞ #13, 18 και 20 Εννοειται επειδη τα εχω διπλά κατα συνέπεια δεν ειναι στην καλύτερη κατάσταση- αλίμονο αν έδινα την καλύτερη εκδοχή των τευχών κι ας αφορά ενα σκισιματάκι 1cm. #20 σε σχεδον αριστη κατασταση/near mint (8-9) κατα την ταπεινη μου γνωμη. #18 εχει σκίσιμο στην γωνια που δεν επηρεαζει το δεσιμο αλλα ειναι ζημιά για εναν συλλεκτη οπως και να το κανουμε (6?). #13 σε μετρια κατασταση, φθορα απο χρόνο ωσπου να βρεθει στα χερια μου και μπει σε μπακμπορντ με ζελατινα+ενα μικρο σκισιμο στο πανω μερος του εξωφυλλου (6-7?). Εννοειται δεκτος καθε ελεγχος με σεβασμό, προτιμούνται ανταλλαγες με καποιο εκ των 3 τευχων που αναζητω απο εκει και περα στο παζαρι ειμεθα το παζαρευουμε μεχρι να'ναι win-win situation αγαπητες/οι.Κατα τ'αλλα ακολουθειται ο τιμοκαταλογος που εχει κατατεθεί ως "manual"/οδηγός στην ιστοσελιδα σχετικα με την τιμολογηση των τευχων παρα την αποκλιση του με την ωμη πραγματικοτητα.

Από τον εκδότη Άρη Τερζόπουλο ( ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του, στο τιμόνι των εκδόσεων Τερζόπουλου, βλέπε: ΓΥΝΑΙΚΑ, ΦΑΝΤΑΖΙΟ, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, ΚΛΙΚ , ΜΕΝ , DIVA, NPQ, ΓΕΩΡΑΜΑ κλπ ) ένα υπερπολυτελέστατο περιοδικό , τόμος 230 σελίδων, 21Χ29, έγχρωμο, illustration χαρτί, εξώφυλλο χαρτόνι κλπ). Η καλύτερη και πιο σοβαρή έκδοση του Τερζόπουλου. Αγνοώ τον αριθμό των τευχών που έβγαλε. Στο τρίτο τεύχος δεν βλέπω κάποια χρονολογική ένδειξη, στο 4ο γράφει 1999. Πανάκριβο για την εποχή του : 1500 ΔΡΧ. Πλήρης τίτλος ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ GOD AND RELIGION

Το ελληνικό περιοδικό που ήταν συλλεκτικό ήδη από το πρώτο τεύχος Σαφάρι στα παλαιά βιβλιοπωλεία και το άδοξο φινάλε Το θυμάμαι σαν χθες: τέλη Αυγούστου του 2013. Το νέο τεύχος του ΚΟΜΙΞ είχε μόλις κυκλοφορήσει και το αγόρασα από ένα περίπτερο στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μαρούσι. Ήταν το μοναδικό περιοδικό που αγόραζα ακόμα - ναι, κόντευα να κλείσω τα 30, κι όμως το διάβαζα φανατικά. Τίποτα δεν προμήνυε στο εξώφυλλό του το δυσάρεστο νέο που ανακοίνωναν διακριτικά σε μία μόλις σελίδα οι Χρήστος και Ντέιβιντ Τερζόπουλος: ότι αυτό ήταν το τελευταίο του τεύχος. Ήταν ένα άδοξο φινάλε για ένα περιοδικό που κυκλοφορούσε αδιάκοπα από τον Ιούνιο του 1988: 25 ολόκληρα χρόνια, 303 τεύχη. Και αμέτρητες στιγμές διασκέδασης. Σίγουρα δεν ήταν το πρώτο περιοδικό με κόμικς που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Δεν ήταν καν το πρώτο με ιστορίες του Ντίσνεϊ. Είχαν προηγηθεί περιοδικά όπως το θρυλικό εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους, τα μηνιαία Σούπερ Μίκυ και Μεγάλο Μίκυ, και τα Κλασικά του Ντίσνεϊ. Όλα αυτά τα περιοδικά ήταν των Εκδόσεων Τερζόπουλου. Και όλα είχαν το ίδιο κοινό: τα παιδιά διαφόρων ηλικιών. Συγκριτικά με αυτά τα περιοδικά, το ΚΟΜΙΞ μοιάζει με ένα ασυνήθιστο πείραμα των εκδόσεων Τερζόπουλου. Ένα περιοδικό με κόμικς, που όμως δεν απευθυνόταν μόνο σε παιδιά, αλλά και σε μεγάλους - ίσως περισσότερο στους μεγάλους, παρά στα παιδιά. Σε μία εποχή που οι παλιοί αποκαλούσαν τα κόμικς συλλήβδην «μικυμάου» και πίστευαν ότι είναι μόνο για μικρά παιδιά (πόσοι από μας δεν έχουμε ακούσει από γονείς και παππούδες αυτό το «πάλι μικυμάου διαβάζεις, πιάσε ένα κανονικό βιβλίο, ολόκληρος/η άντρας/γυναίκα»;), το ΚΟΜΙΞ τόλμησε να δει τα κόμικς από μία άλλη σκοπιά, τόλμησε να πάρει τα κόμικς στα σοβαρά και να απευθυνθεί σε ένα κοινό που ενδεχομένως να μην ήταν ακόμα ώριμο. Στα τεύχη του ΚΟΜΙΞ, ανάμεσα στις ιστορίες με πρωταγωνιστές τον Ντόναλντ Ντακ, τον Σκρουτζ Μακ Ντακ, τους Χιούι, Λιούι και Ντιούι, και σπανιότερα τον Μίκυ Μάους και τον Γκούφυ, έβρισκε κανείς ενδελεχείς αναλύσεις που θα ταίριαζαν περισσότερο σε μία λογοτεχνική επιθεώρηση παρά σε ένα περιοδικό με κόμικς. Καλογραμμένα, προσεγμένα, «μεγαλίστικα» κείμενα που σε ένα παιδί πιθανότατα δεν έλεγαν τίποτα, και αποτελούσαν απλά μία βαρετή σελίδα πριν περάσει στην επόμενη ιστορία, όμως ήταν πολύ ενδιαφέροντα για αυτούς που ήθελαν το κάτι παραπάνω, για αυτούς που ήθελαν να μάθουν τι κρύβεται πίσω από ένα κόμικ. Με το πέρασμα του χρόνου, το ΚΟΜΙΞ άρχισε να μεγαλώνει. Από τις 32 σελίδες πήγε στις 48, κατά καιρούς υπήρχαν διπλά τεύχη των 64 σελίδων, και τα τελευταία χρόνια ξεπερνούσε τις 100 σελίδες. Ανάλογα αυξήθηκαν και οι αναλύσεις, τα άρθρα, οι συνεντεύξεις με δημιουργούς, οι ειδικές εκδόσεις. Στο απόγειο της δόξας του, το ΚΟΜΙΞ ήταν ένα περιοδικό που δεν το ξεφύλλιζες απλά, αλλά το «ρούφαγες» ολόκληρο, έστω κι αν χρειάζονταν ώρες για να το τελειώσεις. «Συλλεκτικό Τεύχος» Ήδη από το πρώτο τεύχος του περιοδικού, στην κάτω δεξιά γωνία υπήρχε η χαρακτηριστική κόκκινη κορδέλα με τις λέξεις «Συλλεκτικό Τεύχος» γραμμένες με καλλιγραφικά. Τι σημαίνει όμως «Συλλεκτικό τεύχος»; Μπορεί ένα περιοδικό να γίνει συλλεκτικό αντικείμενο απλά επειδή έχει αυτήν την επιγραφή πάνω του; Ποιος είναι σε τελική ανάλυση αυτός που αποφασίζει αν ένα αντικείμενο είναι συλλεκτικό ή όχι; Πάντως, το ΚΟΜΙΞ τα κατάφερε: έγινε πράγματι συλλεκτικό αντικείμενο. Δεν ξέρω πόσοι το πίστεψαν από την αρχή και άρχισαν να το συλλέγουν, όμως ξέρω ότι πολλοί το ανακάλυψαν στην πορεία και έψαχναν μανιωδώς παλιά τεύχη για να συμπληρώσουν τη συλλογή τους. Το ξέρω, γιατί ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς. Σαφάρι στα παλαιοβιβλιοπωλεία Ανακάλυψα το ΚΟΜΙΞ το καλοκαίρι του 1995, σε ηλικία 11 ετών. Ήταν το τεύχος #85, «Ένας Θεόμουρλος Μίδας» που μόλις είχε κυκλοφορήσει, και το εξώφυλλό του μου τράβηξε την προσοχή. Από τότε έγινα φανατικός αναγνώστης του. Δεν έχασα τεύχος του ξανά. Έχω μέσα μου αμέτρητες μνήμες από ιστορίες που με ταξίδεψαν από την Τράλλα Λα στα βάθη του Θιβέτ μέχρι τη Χαμένη Ατλαντίδα και από τον Βόρειο Πόλο μέχρι τον πλανήτη Αφροδίτη. Η αγαπημένη μου ιστορία παραμένει οι «Φύλακες της Χαμένης Βιβλιοθήκης», χάρη στην οποία έγραψα στη Β’ Γυμνασίου την καλύτερή μου έκθεση: ο καθηγητής μας έβαλε θέμα «Μία μέρα στη βιβλιοθήκη», και ενώ όλοι οι άλλοι έγραψαν για τις βαρετές τους μέρες σε μία κλασική βιβλιοθήκη, εγώ έγραψα μία επική (όσο και εξωφρενική) περιπέτεια με φόντο τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Πήρα 18 και ο καθηγητής διάβασε την έκθεσή μου σε όλους ως παράδειγμα προς μίμηση. Όμως είχαν προηγηθεί 84 ολόκληρα τεύχη που είχαν περάσει και έπρεπε να γίνουν δικά μου. Πράγμα που, όπως διαπίστωσα, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Γιατί εν τω μεταξύ το ΚΟΜΙΞ είχε γίνει συλλεκτικό αντικείμενο, και το να βρεις ένα από τα πρώτα τεύχη ήταν τόσο πιθανό όσο το να βρεις το θησαυρό του πειρατή Μαυρογένη κρυμμένο στην ντουλάπα σου. Δηλαδή όχι και πολύ πιθανό. Και ακόμα κι αν τα βρεις, θα πρέπει να πληρώσεις εκατοντάδες ευρώ για να τα αποκτήσεις. Όμως τα υπόλοιπα τεύχη απλά θέλουν ψάξιμο πολύ ψάξιμο. Και κάπως έτσι άρχισε το… σαφάρι. Όπου κι αν πήγαινα έψαχνα να βρω για παλιά κόμιξ. Βρήκα κάποια σπάνια τεύχη καταχωνιασμένα πίσω από κάτι κιτρινισμένα σταυρόλεξα σε ένα περίπτερο στο Μαρούσι. Στα νησιά που πηγαίναμε διακοπές με την οικογένειά μου το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να εντοπίσω το Κέντρο Τύπου, όπου πάντα έβρισκα κάποιο παλιό τεύχος που είχε ξεμείνει. Αρκετά τεύχη τα βρήκα σε παλαιοβιβλιοπωλεία στο Μοναστηράκι, όπου πήγαινα σχεδόν κάθε Κυριακή. Δυο-τρία σπάνια τεύχη τα αντάλλαξα με έναν φίλο μου από το σχολείο για κάτι αυτοκόλλητα Panini - άλλη τρέλα κι αυτή. Και κάπως έτσι έφτασα να έχω μία αρκετά αξιοπρεπή συλλογή. Μια συλλογή όπου κάθε τεύχος μου θυμίζει το μέρος όπου το βρήκα και την περιπέτεια που πέρασα για να το βρω. Το παλιότερο τεύχος μου είναι το #12: Το Μυστήριο του Βάλτου. Με κάποιον τρόπο κατάφερα να το αγοράσω από το Μοναστηράκι σε εξευτελιστική τιμή από έναν μαγαζάτορα που μάλλον δεν ήξερε την αξία του. Το #26 το βρήκα στο Κέντρο Τύπου στα Καλάβρυτα. Το #27 με περίμενε σε ένα περίπτερο στην Κηφισιά. Το #32 το βρήκα στην Άνδρο. Το #34 στην Κεφαλονιά. Το #51 στη Θάσο. Μπορεί να μη θυμάμαι ποια χρονιά πήγα στη Θάσο ή πώς λεγόταν το μέρος όπου έμενα, αλλά θυμάμαι ότι σε ένα παρακμιακό μαγαζάκι βρήκα αυτό το τεύχος που δεν το είχα ξαναδεί μέχρι τότε. Επίλογος Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί έκλεισε το ΚΟΜΙΞ. Οι εκδότες στον επίλογό τους δεν έδωσαν κάποια εξήγηση. Έχει όμως ενδιαφέρον αυτό που παρατηρεί στο δικό του αποχαιρετιστήριο κειμενάκι ο Ντέιβιντ Τερζόπουλος, απευθυνόμενος στους αναγνώστες: «Πιστεύω πως τα περιοδικά μας δεν προσέφεραν μόνο ψυχαγωγία αλλά παράλληλα κατάφεραν να δώσουν σημαντικά μαθήματα και να καλλιεργήσουν μια ιδιαίτερη νοοτροπία ζωής. Δεν το θεωρώ τυχαίο το πόσοι πολλοί από εσάς γίνατε δημοσιογράφοι, δικηγόροι και ιατροί. Εξ άλλου αυτός ήταν πάντα ο σκοπός μας. Να διευρύνουμε τους πνευματικούς ορίζοντες των αναγνωστών μας. Το πετύχαμε». Πράγματι, το πέτυχαν. Και το λέω ως ένας από αυτούς τους αναγνώστες που κουβαλάνε (και πάντα θα κουβαλάνε) μέσα τους το ΚΟΜΙΞ. Πηγή

Το πρώτο περιοδικό για παιχνίδια υπολογιστών που έβγαλε ο Τερζόπουλος. Ξεκίνησε μάλλον το 2005 και σταμάτησε μετά από σχεδόν 20 τεύχη για να το διαδεχθεί το Games για Windows. Ίδια συνταγή και επιτελείο με το Games, απλά είχε μερικές παραπάνω σελίδες για τεχνολογία. Στην ουσία αυτό το κομμάτι του περιοδικού ήταν αφορμή για advertorial σε γκατζετάκια. Όχι τίποτα άλλο, να βγουν και τα έξοδα του περιοδικού. Στην αρχή πρέπει να ξεκίνησε ως μηνιαίο και να έγινε διμηνιαίο στην πορεία. Βάζω προς το παρόν ένα εξώφυλλο και όσα άλλα έχω στην πορεία όταν τα ανασύρω (εκτός και αν προλάβει να τα ανεβάσει άλλος ).

Το 2006 η Microsoft, με αφορμή την κυκλοφορία τον Windows (s)Vista, λανσάρισε την επωνυμία Games for Windows με την οποία εκτός από την ανανέωση στην προώθηση των βιντεοπαιχνιδιών για το λειτουργικό της σύστημα, έδωσε ένα στάνταρ τρόπο αξιολόγησης των τεχνικών χαρακτηριστικών των παιχνιδιών για την διευκόλυνση των developers αλλά και των gamers. Η νέα λειτουργία σήμανε και την μετονομασία του αμερικάνικου Computer Gaming World της Ziff Davis σε Games for Windows: The Official Magazine. Αυτή η παρουσίαση δεν έχει σχέση με εκείνο το περιοδικό, όπως ίσως πιστέψει κάποιος κοιτώντας τον τίτλο, μιας και ο Τερζόπουλος ακολούθησε δικιά του συνταγή, αντί να πάρει απλά τα δικαιώματα του ξένου. Έχοντας ήδη στην αγορά ένα περιοδικό για pc gaming, το Computer Games Plus One, το σταμάτησε, και μετά από λίγο καιρό, το καλοκαίρι του 2007, έβγαλε το διάδοχο του, το Games για Windows με την ονομασία Computer Gamesone να είναι διακριτική στο εξώφυλλο αλλά πρώτη στην ταυτότητα του περιοδικού. Προφανώς το πρώτο τεύχος ήταν πιλοτικό, μιας και το επόμενο βγήκε τον Ιανούαριο του 2008 και συνέχισε πλέον ως διμηνιαίο. Το περιοδικό ουσιαστικά είχε την ίδια συντακτική ομάδα με το Games και τον ίδιο αρχισυντάκτη, τον Ουμπέρτο Γκρελλόνι, γνωστός επίσης και από το Pixel. Δυστυχώς το περιοδικό δεν είχε κάποιο προσωπικό στίγμα στο ύφος της ύλης του, παρόλο που εικαστικά ήταν πιο «γεμάτο» από το παραδοσιακά «σπαρτιατικό» Games, μιας και οι υθίνοντες πίστεψαν πως η απλοποίηση των κειμένων θα έχει απήχηση στα άτομα που δεν έχουν χρόνο για διάβασμα, όπως φαίνεται και από το editorial του δεύτερου τεύχους. Έτσι όμως το έκαναν ανούσιο και χωρίς λόγο ύπαρξης. Ακόμα και ο προκάτοχος του ήταν καλύτερος συγκριτικά, παρόλο που δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Δεν πρέπει να κράτησε για πολύ καιρό πάντως.

Δεκατρια (13) χρονια, τοσο κρατησε η παρουσια του GAMES στην ελληνικη αγορα των gaming περιοδικων. Ομως ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη... 1996, η "φρενιτιδα" του Playstation εχει ξεκινησει για τα καλα στην χωρα μας, παντου πανζουρλισμος για την νεα κονσολα. Την ιδια χρονια, κανει το ντεμπουτο του ενα νεο περιοδικο στον χωρο της gaming ενημερωσης....το GAMES! Στοχος αυτου του νεου εντυπου ηταν, να προσεγγισει τους περιστασιακους gamers ή αν προτιματε, τους πιτσιρικαδες της εποχης, που απλα ηθελαν να εχουν μια απλη και ευκολη ενημερωση γυρω απο τα video games. Στην ουσια, θα μπορουσε να πει κανεις οτι το εντυπο του GAMES, ηταν η εξελιξη των ολιγοσελιδων αφιερωματων/παρουσιασεων που συναντουσε κανεις και μεσα στο περιοδικο Αλμανακο, μιας και τα δυο περιοδικα ηταν του Τερζοπουλου. Η υλη του ευκολοδιαβαστη, τα reviews του, απλα και κατανοητα, τις βαθμολογιες του θα μπορουσες να τις πεις και γαλαντομες, οι σελιδες του κυμαινοταν απο 92, 108, 100, 116 εως 132, αναλογα την ποσοτητα της υλης. Στο πινακακι βεβαια, επελεξα τον μεσο ορο, δηλαδη 100. Η τιμη του προ του ευρω ηταν 1.000 δρχ., μετα την ελευση του ευρω πηγε στα 3.50 € ενω απο το #128 νομιζω, πηγε στα 4.00 € . Το GAMES, με τα οποια θετικα και αρνητικα του, αποτελεσε ενα κεφαλαιο στην εντυπη gaming ενημερωση, η οποια ετεινε προς τον αφανισμο της με την προσελευση του διαδυκτιου. Κυκλοφορησαν 157 τευχη, με το τελευταιο (157) να μην εχει καν, μια μικρη αναφορα για το τι θα ακολουθουσε. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους GreekComicFan, Μενίγ Πουαγώ & Geobros.

Δεκεμβριος 1997 και ο Τερζοπουλος κυκλοφορει εναν οδηγο για τα κορυφαια παιχνιδια ξυλου της εποχης, τα οποια ειχαν παρουσιαστει μεσα απο τις σελιδες του περιοδικου GAMES απο τον Αυγουστο του 1996 εως τον Δεκεμβριο του 1997. Κολπα, combos, μυστικες και ειδικες κινησεις, ολα συμπεριλαμβανονται σε αυτον τον οδηγο. Μερικα απο τα ξυλικια (οπως μ' αρεσει να τα λεω ) ηταν: Mortal Kombat 4, Street Fighter 2 Collection, Tekken 3, Virtual Fighter 3, Soul Blade, Dead or Alive, X-Men vs Street Fighter, Battle Arena Toshiden 3, Bushido Blade, Marvel vs Street Fighter κλπ. Ενας αρκετα χρησιμος οδηγος, για ολους οσους ειναι λατρεις των παλιων καλων fighting games. Και για να ποζεριασω και λιγο....το αλμπουμακι μου, φερει υπογραφη του 267!!!

Κολλησατε σε πιστα; Δεν μπορειτε να βγαλετε το τελευταιο boss; Σας ξεφυγε καποιο κλειδι μπορειτε να ανοιξετε την πορτα για την επομενη πιστα; Χασατε την κρυμενη σκηνη στο DVD της αγαπημενης σας ταινιας; Κανενα προβλημα........η λυση ειναι Τερζο και Cheats!!!! Το Cheats ειναι ετησιος οδηγος με κολπα και τεχνικες, για ολα τα video games και για ολες τις κονσολες, που παρουσιαστηκαν μεσα απο τις σελιδες του περιοδικου GAMES. Editorial του Umberto Grelloni πρωτο και δευτερο τεχος αντιστοιχα.... Οι συντελεστες της εκδοσης.... Και επειδη η εκδοση ηταν Τερζο, οριστε και μερικα παπακια...

Έχω δύο απορίες σχετικά με αυτά τα τεύχη του Μίκυ Μάους και ίσως κάποιοι από τους παλαιότερους ΜικυΜαουσόφιλους να θυμούνται κάτι και να με διαφωτίσουν. Εδώ η ηλικία μετράει! Λοιπόν! Οι ακόλουθες διαφημίσεις δημοσιεύθηκαν, η αριστερή στο Μίκυ Μάους #499, και η δεξιά στο #701: Το τεύχος 702 δεν το έχω, επομένως το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κοιτάξω στο inducks μήπως υπάρχει κάτι σχετικό με τη διαφήμιση αυτή. Το μόνο που πρόσεξα, είναι ότι στην τελευταία καταχωρημένη σελίδα (οπισθόφυλλο??) του τεύχους #702 υπάρχει μια χριστουγεννιάτικη κάρτα. Αλλά αυτό είναι κάτι που είχε επαναληφθεί και σε προηγούμενες χρονιές, επομένως δεν θεωρώ ότι δικαιολογεί το μυστηριώδες ερωτηματικό. Γνωρίζει κάποιος κάτι περισσότερο? Στο τεύχος 500, το οποίο έχω, βρήκα την ακόλουθη σελίδα: η οποία όμως διαφέρει από την αντίστοιχη καταχωρημένη στο inducks (την οποία παρεμβάλλω πιο κάτω): Κρίνοντας από το σχίσιμο στη δική μου σελίδα και από την εικόνα του inducks, κάποιος αντιλαμβάνεται ότι υπήρχε εντός του τεύχους κάτι κολλημένο (αυτοκόλλητο, χαλκομανία, κάτι άλλο??), το οποίο ο αναγνώστης μπορούσε να αφαιρέσει ώστε να το χρησιμοποιήσει όπως νομίζει καλύτερα. Περισσότερες λεπτομέρειες? Υπάρχει και κάτι άλλο στο ΜΜ500?

Τον Δεκέμβριο του 1993 η εταιρία με επωνυμία "Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ" και διευθυντή τον Άρη Τερζόπουλο,κυκλοφορεί το περιοδικό EXPERIMENT...! Πρόκειται για ένα πολυτελές έντυπο,το οποίο εμφανίζει πάρα πολλές ομοιότητες με το κλασικό National Geographic...!Περιέχει ενδιαφέροντα άρθρα από διάφορα σημεία ενδιαφέροντος (κόσμος,επιστήμη,οικολογία,ιατρική,αρχαιολογία,ιστορία κ.α.) και απίστευτο φωτογραφικό υλικό το οποίο τα συνοδεύει...!Μέσα από αρκετά άρθρα παρακολουθούμε την επικαιρότητα της δεκαετίας του '90...!Στην αρχή κάθε τεύχους υπάρχει καθιερωμένο σημείωμα του εκδότη,ενώ από το δεύτερο τεύχος και μετά κάνουν την εμφάνισή τους και τα γράμματα αναγνωστών...! Το πρώτο έτος κυκλοφορίας του ήταν εποχιακό,μιας και κυκλοφορούσε στην αρχή κάθε εποχής (πχ "Άνοιξη 1994","Καλοκαίρι 1994" κτλ)...!Μετά τον δεύτερο χρόνο γίνεται διμηνιαίο...!Η αρίθμηση του θυμίζει περισσότερο την αρίθμηση τηλεοπτικών σειρών παρά περιοδικών...! Δεν έχουμε την κλασική αύξουσα αρίθμηση,αλλά κάθε χρόνο ξεκινάει πάλι από την αρχή ("Έτος 1-Νο 1,Έτος 2-Νο 1 κτλ)...! Από το δεύτερο έτος ο τίτλος του αλλάζει σε "EXPERIMENT ΓΑΙΟΡΑΜΑ"...!Οι σελίδες του ποικίλουν,λόγω των αναδιπλούμενων σελίδων-αφισών που περιέχει κάθε τεύχος...!Το πρώτο τεύχος έχει 240 σελίδες,ενώ το πρώτο τεύχος του δεύτερου έτους έχει 276...! Η ποιότητα της έκδοσης είναι εντυπωσιακή...!Το χαρτί είναι γυαλιστερό κι αρκετά παχύ,ενώ η κόλληση είναι ανθεκτική στον χρόνο...!Το αρνητικό είναι ότι έχουν αφιερωθεί πάρα πολλές σελίδες σε διαφημίσεις...!Επίσης στα τεύχη του πρώτου έτους δεν υπάρχει εμφανές ISSN,κάτι που διορθώνεται από τον δεύτερο χρόνο,όπου κι αναγράφεται φαρδιά πλατιά στο εξώφυλλο...! Η αρχική τιμή ήταν στις 1000 δρχ,μέχρι το τεύχος # 02-02 (Έτος-Νούμερο)...!Έπειτα διαμορφώθηκε στις 1300 δρχ μέχρι το # 03-01,για να συνεχίσει στις 1500 δρχ...! Ευχαριστούμε για τα επιπλέον εξώφυλλα τους DaDiRa & Dr Paingiver.

Σειρα παιδικων βιβλίων του 1970 για παιδια προσχολικής ηλικίας.Αποτελεσε προδρομο της "Γαλάζιας Σειρας" του 1972 του ιδιου εκδοτη (Τερζοπουλου) Παρουσιαση "Γαλάζιας Σειρας" Τα Μίνι Βιβλια κυκλοφορησαν σε μικρο (σχεδον τετραγωνο..) μεγεθος. με χαρτονενιο εξωφυλλο. Η τιμη τους ηταν στις 5 δρχ-2 δραχμες ακριβοτερα απο τα Μικυ Μαους της εποχης κ το μισο της αξιας των αντιστοιχων πολυτελων Μεγαλων Μικυ (10 δρχ) Πληροφοριες για τους τιτλους που κυκλοφορησαν αντλουμε απο τις σχετικες διαφημιστικες καταχωρησεις στα αντιστοιχα εντυπα του Τερζοπουλου της εποχης Συγκεκριμενα οι τιτλοι ειναι οι: -Μπάμπι -Σκάμπι -Ο Ντόναλντ και η κατσίκα -Ο γκρινιάρης -Ο Γκούφυ ντετέκτιβ -Τσίπ & Νταίηλ μπογιατζήδες -Πλούτο -Λυκόπουλο Mπάμπι Νο 1: Εσωτερικες σελιδες: Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον SpiroSym.

Συχνά μένουν στη βιβλιοθήκη μου μεγάλες αυτοτελείς ιστορίες κόμικς ή ιστορίες σε συνέχειες που δεν έχω τον χρόνο να τις διαβάσω και περιμένουν στο ράφι για μερικά χρόνια. Στη κατηγορία αυτή ήταν μέχρι χθες και οι 6 τόμοι των Ντίσνεϋ Μάνγκα που είχε εκδώσει ο Τερζόπουλος (οι πρώτοι 4 εντός της σειράς Κόσμος Disney και οι άλλοι 2 ως ξεχωριστή σειρά ονόματι Disney Manga). Εχτές, καθώς ήμουν με αναρρωτική άδεια λόγω ασθένειας, θυμήθηκα την ύπαρξη τους και έτσι κάθισα και διάβασα τους 4 πρώτους τόμους του Kingdom Hearts (που περιέχουν όλες τις ιστορίες της υποσειράς Kingdom Hearts), και αποφάσισα, κάτι που σπάνια επιχειρώ, να γράψω κριτική για την ιστορία αυτή –διότι πρόκειται για μια ενιαία ιστορία και όχι για 43 διαφορετικές ιστορίες όπως είναι καταχωρημένες στο inducks. Η ιστορία αποτελείται από 43 κεφάλαια (ή από 42, όπως το πάρει ο καθένας), αλλά ο διαχωρισμός της σε κεφάλαια ήταν τελείως άσκοπος. Δεν εξυπηρετούν σε τίποτα απολύτως και αυξάνουν χωρίς λόγο τον όγκο του κάθε τόμου, διότι το κάθε κεφάλαιο έχει μια εισαγωγική και μια καταληκτική σελίδα με (αρκετές φορές άσχετα) σχέδια ηρώων ή αντικειμένων. Π.χ. στην αρχική σελίδα του Κεφαλαίου 9 εμφανίζονται τα Σκυλάκια της Δαλματίας από το πουθενά και μετά χάνονται διαπαντός και δεν εμφανίζονται ποτέ στην ιστορία, ενώ στην αρχή του Κεφαλαίου 8 πετάγονται τα ανιψάκια του Ντόναλντ χωρίς κανέναν απολύτως λόγο (και φυσικά, μετά εξαφανίζονται μια και καλή). ===================================================== Αυτά αντί προλόγου. Πάμε για την κριτική τώρα ή για τον απερίφραστο σχολιασμό αν θέλετε. ===================================================== Δεν θα ήθελα να πω ότι είναι η πιο άθλια ιστορία Ντίσνεϋ που διάβασα ποτέ, αλλά ότι και να λεχθεί έτσι έχουν τα πράματα. Ή, ας πω καλύτερα ότι ήταν τουλάχιστον μια από τις 5 χειρότερες, ώστε να μη φανώ ως hater. Είναι σίγουρο όμως ότι είναι η ιστορία που με δυσαρέστησε περισσότερο, διότι το βάσανο αυτό που λέγεται Kingdom Hearts δεν είχε τελειωμό. Τέσσερις τόμοι σχεδόν 180 σελίδες ο καθένας, με επιπλέον άρθρα γενικά αδιάφορα για κάποιον που θα ήθελε να διαβάσει κάτι που να μοιάζει με ιστορία Ντίσνεϋ... και κράτησε ολόκληρο απόγευμα. Η υπόθεση; Χμμ... μα ποια υπόθεση; Ο δημιουργός πρέπει να έγραφε το σενάριο καθώς ήταν μαστουρωμένος (και δεν λειτούργησε και τόσο καλά όσο για τον Γούντυ Άλλεν και τον Σκορσέζε). Ήταν αυτό που λέμε "ότι να'ναι". Ένας τύπος που ακούει φωνές βρίσκει ένα κλειδί από το πουθενά, από φλώρος γίνεται μάχιμος εν μία νυκτί, ξεπετάγεται και η κακιά μάγισσα από την ωραία κοιμωμένη και καταστρατηγεί τους πάντες και τα πάντα, όλοι οι ήρωες από τις ταινίες της Ντίσνεϋ κάνουν τα δικά τους, ο Winnie the Pooh τρώει το μέλι του... μόνο ο Axel Rose με μάσκα Darth Maul να κάνει κωλοτούμπες έλειπε. Ας μου εξηγήσει κάποιος τι σχέση μπορεί να είχε ο Ντόναλντ και ο Γκούφη με όλα αυτά. Μπορούσε να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε υπαρκτός ή ανύπαρκτος χαρακτήρας από κόμικ, ταινία, βιβλίο ή κάποιο ιστορικό πρόσωπο κ.ο.κ. Ή να υπήρχαν σε κάθε κεφάλαιο τυχαία άτομα, απρόσωπα, ή απλώς να έπαιρναν τη θέση τους αντικείμενα που να μιλάνε και να κάνουν τους ήρωες. Μπορεί στο βιντεοπαιχνίδι ο συνδυασμός να δούλεψε και να υπάρχει κάποιο αξιόλογο αποτέλεσμα. Αυτό δεν το γνωρίζω. Στην ιστορία αυτή όμως, ο συνδυασμός χαρακτήρων Ντίσνεϋ και μάνγκα κατέληξε σε ένα ούτε κατ' ελάχιστον ελκυστικό αποτέλεσμα. Και υπήρχαν τόσα άσχετα πράγματα μέσα σ'αυτή την ιστορία… π.χ. λέει ότι ο Γκούφη είναι Στρατηγός της Βασιλικής Φρουράς... ούτε στρατό είδαμε, ούτε φρουρά. Λέει ότι ο Ντόναλντ είναι ο ικανότερος των μάγων... κάνει δυο-τρία μαγικά, αλλά τους κακούς δεν τους ρίχνει κανένα ξόρκι για να γλυτώσουν, ενώ στα μέσα της ιστορίας ξεχνάει εντελώς ότι είναι μάγος. Κινούνται από κόσμο σε κόσμο με ένα φανταστικό αεροπλοιοτραινοτσιχλο-κατι-άλλο-που-δεν-θυμάμαι-κίνητο, αλλά το φοβερό αυτό όχημα δεν φαίνεται πουθενά ολόκληρο από κοντά ώστε να μπορέσουμε να το θαυμάσουμε ή τουλάχιστον να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Φαντάζομαι ότι όλα αυτά τα άσχετα πάρθηκαν από το βιντεοπαιχνίδι, αλλά δεν είναι αυτός τρόπος για να δημιουργηθεί μια ιστορία για κόμικς. Πόσο μάλλον, μια ιστορία που την πλασάρουν ως επική (!) Επιπλέον, η μια από τις δύο μικρές ανατροπές που θα μπορούσε κάπως να κινήσει το ενδιαφέρον, είχε αποκαλυφθεί στη διαφήμιση της ιστορίας σε ένα άλλο περιοδικό (νομίζω στο Μίκυ Μάους ή/και στο Κόμιξ) καθώς επίσης και στο εισαγωγικό σημείωμα κάποιου από τους τόμους του ίδιου του Kingdom Hearts. Επομένως, πάει και η ανατροπή! την γνώριζα πριν καν να αρχίσω να διαβάζω την ιστορία. Τρομερό λάθος των συντακτών (όχι ότι θα μου άλλαζε οτιδήποτε στη γνώμη που σχημάτισα για την ιστορία). Ευτυχώς που τους τόμους αυτούς μου τους είχε χαρίσει ο Τερζόπουλος, διότι εάν πλήρωνα τόσα λεφτά για να τους αποκτήσω θα ήμουν πάραυτα απογοητευμένος με την κρίση μου - με το ότι θα επέλεγα δηλαδή να τους αγοράσω (εδώ στην Κύπρο πωλούσαν τον κάθε τόμο γύρω στα 6-7 ευρώ, αν δεν κάνω λάθος, μπορεί και 10 ευρώ). Γενικά, ήταν μία παντελώς αδιάφορη και συνάμα μπερδεμένη ιστορία. Η μόνη διαφορά με άλλες τελείως αδιάφορες-μπερδεμένες ιστορίες είναι ότι αυτή ήταν ατελείωτη. Το πιο ενδιαφέρον πράγμα που αποκόμισα από το όλο διάβασμα, ήταν το εξής: Θα με ρωτήσετε βέβαια, γιατί διάβασα την ιστορία μέχρι το τέλος. Η απάντηση είναι ότι περίμενα να δω εάν υπήρχε κάποιος σκοπός που να δικαιολογεί όλη αυτή την προσπάθεια. Δεν υπήρχε τίποτα. Τίποτα απολύτως! Σε μια στιγμή, καθώς γύριζα σελίδα, πρόσεξα ότι έπιασε το μάτι μου τη λέξη 'τέλος' και σταμάτησα να σκεφτώ τι γίνεται. Απλώς τελείωσε η ιστορία χωρίς να υπάρχει κάποιο τέλος! Ή κάποιο μήνυμα ή κάτι άλλο τελοσπάντων που να δεικνύει ότι επιτέλους τελειώνει η ιστορία! Τίποτα! Απλώς έγραφε ΤΕΛΟΣ. Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να δαπανηθεί τόση φαιά ουσία σε κάτι τόσο άχρηστο (ακόμα πιο άχρηστο και από αυτόν εδώ τον σχολιασμό που κάνω τώρα). Για σκοπούς σύγκρισης, να πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο το Raceworld (την 3η χειρότερα βαθμολογημένη ιστορία στο inducks), το οποίο Raceworld παρεμπιπτόντως δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα -διαβαζόταν σε λιγότερο από μία ώρα χωρίς βιασύνη και δεν χρειαζόταν ένα ολόκληρο χαμένο απόγευμα. Και λίγα λόγια για το σχέδιο και το στήσιμο των καρέ... Παρόλο που για μάνγκα το σχέδιο δεν ήταν κι άσχημο (ούτε άριστο όμως) και παρόλο που οι χαρακτήρες της Ντίσνεϋ ήταν σχετικά καλοσχεδιασμένοι, δεν μου άρεσε. Ούτε το σχέδιο μου άρεσε, ούτε το ότι ήταν μαυρόασπρο (κρίνοντας από κάποιες σαρώσεις στο inducks βλέπω ότι σε άλλες χώρες πρέπει να κυκλοφόρησε και έγχρωμο - ή τουλάχιστον εν μέρει έγχρωμο). Γούστα μου αυτά όμως. Πάμε και στο ενοχλητικό της υπόθεσης: Η συνοχή μεταξύ των καρέ σε μια σελίδα ήταν ελαφρώς ανύπαρκτη. Άσε που τα μπαλονάκια με τα λόγια υπήρχαν παντού, διάσπαρτα, ασχέτως με τη θέση του χαρακτήρα που μιλούσε. Θα μου πείτε όμως, ότι στα μάνγκα αυτό είναι γενικά αποδεκτό. Εμένα όμως με ενόχλησε σ'αυτή την ιστορία. Υπήρχαν συγκεκριμένοι διάλογοι που δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος μιλούσε και σε ποιον απευθυνόταν. Το ότι δεν μου άρεσε το σχέδιο και η διάταξη των καρέ δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρόκειται για μάνγκα. Όταν διάβασα τον πρώτο κύκλο του Son-Goku, το καταευχαριστήθηκα – το οποίο ήταν και μαυρόασπρο και διαβαζόταν και ανάποδα, σε αντίθεση με το Kingdom Hearts που ο δημιουργός του επέλεξε να ακολουθήσει τη δυτική τεχνική για τη ροή του διαβάσματος. Μπορεί όμως απλώς να μη μου άρεσε το συγκεκριμένο σχέδιο για τη συγκεκριμένη ιστορία. Τελοσπάντων… Έτσι κι αλλιώς, το σχέδιο χανόταν μέσα στο χάος των καρέ. Αλλά και σαν απομονωμένες, οι ξεχωριστές εικόνες πάλι δεν μου άρεσαν. Π.χ. αυτό εδώ δεν μου αρέσει να το βλέπω: Άλλο μειονέκτημα της όλης έκδοσης είναι το ότι δεν μεταφράστηκαν τα ηχητικά εφέ. Ένα και μοναδικό συν που μπορώ να βρω για την έκδοση αυτή (προσέξτε: την έκδοση, όχι την ιστορία), είναι η παρουσία της ιστορίας W MMMD 23-09 σε ένα συνοδευτικό άρθρο του 3ου τόμου. Τώρα, για να βρεις το λόγο για τον οποίο εμφανίζεται μια ιστορία του 1935 σε ένα τόμο μάνγκα του 2004, θέλει πολλή φαντασία (βασικά προσπαθεί να παρουσιάσει τις απαρχές και το ιστορικό των χαρακτήρων Ντίσνεϋ που εμφανίζονται στο Kingdom Hearts, αλλά δεν μπορώ να πω ότι η σχέση μεταξύ του συνοδευτικού άρθρου και της κύριας ιστορίας είναι εμφανής). Επομένως, το μοναδικό συν της έκδοσης δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία. Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. Θα το εκτιμούσα, εάν όσοι διάβασαν το Kingdom Hearts -οι όσοι θέλουν να το βρουν και να το διαβάσουν- έγραφαν τις δικές τους σκέψεις επί του θέματος. Ιδιαίτερα αυτοί που διαβάζουν μάνγκα. Απόψε ή αύριο ευελπιστώ ότι θα διαβάσω και τους άλλους δύο τόμους του Kingdom Hearts, Η Αλυσίδα των Αναμνήσεων (μη με ρωτήσει κανείς γιατί θα το κάνω αυτό) και θα επανέλθω.

Ηρθε η ώρα για την πρώτη μου παρουσίαση μιας και βρήκα στη συλλογή μου αυτό το τευχάκι . Το τευχάκι αυτό με τίτλο "ΟΙ 16 ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ Α' ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 1984-1985" είχε δωθεί σαν ένθετο μαζί με το Μίκυ Μάους νο. 949. της επόχης αυτής, εικάζω κάπου μεταξύ τεύχους 950-999. Εχει 16 έγχρωμες, εσωτερικές σελίδες όπου σε κάθε μία γίνεται η παρουσίαση μιας ομάδας της Α' Εθνικής Κατηγορίας Ποδοσφαίρου (στοιχεία ομάδας, ιστορικό, παίκτες, σκόρερ, μεταγραφές). Επάνω δεξιά υπάρχει πολύ μικρό υδατογράφημα με το κεφαλάκι του Μίκυ (σας θυμίζει κάτι σήμερα Δεν περιέχει σε καμία σελίδα κόμικ και δεν έχει σχέση με το Μίκυ Μάους, πλην του εξωφύλλου που γράφει Walt Disney, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, στην ίδια γραμματοσειρά με το περιοδικό με το Γκούφη να κυνηγάει τη μπάλα...

Είναι η πρώτη παρουσίαση που κάνω και έχω τρακ! Όταν το βρήκα δεν ήξερα τι είναι.Με λίγο ψάξιμο ανακάλυψα ότι στα τέλη του 50, αρχές 60 εκδόθηκε κ πουλιόταν στην Ντισνευλαντ το How To Draw series για τους Mickey / Donald / Goofy / Pluto.Έτσι δοκίμασε κ ο Τερζοπουλος αλλά με 12 δραχμές ήταν λίγο ακριβό για την εποχή κ υποθέτω ότι κυκλοφόρησε μόνο σε βιβλιοπωλεία. και τρεις σελίδες για να πάρετε μια γεύση.

Ανεβάζω σήμερα με βαριά καρδιά τα 6 από τα 8 εξώφυλλα της σειράς. Κι αυτό γιατί είναι σε άθλια κατάσταση. Άρα περιμένω όποιος τα έχει σε καλύτερη κατάσταση να τα ξανασκανάρει τώρα που υπάρχει η παρουσίαση. Μερικές εσωτερικές σελίδες. Λίγα πράγματα μπορώ να πω για αυτή τη σειρά. Κι αυτό γιατί δεν ξέρω τίποτα. Πρόκειται για εικονογραφημένα διηγήματα με τους ήρωες της Ντίσνεϊ, από τη δεκαετία του ’70. Στο φόρουμ έχουν αναφερθεί 1-2 φορές από τον cydisneyman Ή σε συνέντευξή του με τον ίδιο τον Τερζόπουλο Έχω την εντύπωση ότι δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους (δηλαδή ο εκδότης που τα κυκλοφόρησε). Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Σκρουτζ μακ Ντακ, Φλοκ & albert.

Επίσημη σάρωση από τη Νέα Ακτίνα (δείτε και την 76η καταχώρηση): FLOYD GOTTFREDSON mickey mouse race to death valley cover.rar Κρατάω στα χέρια μου την καινούργια έκδοση της Νέας Ακτίνας. Μιλάω φυσικά για τα άπαντα του Φλόυντ Γκότφρεντσον, το όνομα του οποίου πιστεύω ότι γνωρίζουν όλοι οι λάτρες των ντισνεικών ποντικιών. Για όσους δεν έτυχε να τον ακούσουν πάντως, θα κάνω μία σύγκριση με τον Καρλ Μπαρκς· όπως ο τελευταίος εξέλιξε το σύμπαν των παπιών στα χέρια του, έτσι κι ο Γκότφρεντσον έπλασε με τα πενάκια του τον Μίκυ και την παρέα του. Μια σύντομη αναδρομή: Οι ιστορίες του Γκότφρεντσον ήταν εξαιρετικές, ωστόσο παρέμειναν (και παραμένουν εν μέρει) άγνωστες στο ευρύ κοινό, με μερικές συλλεκτικές εκδόσεις, όπως το Mickey Mouse in Color () και κάποιες λιγοστές ανατυπώσεις σε περιοδικά. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, έχουμε γευτεί ένα ελάχιστο δείγμα από το έργο του μεγάλου σχεδιαστή. Το 2011, η Fantagraphics αποφάσισε να κυκλοφορήσει τα άπαντα του μεγάλου δημιουργού σε μία εξαιρετική έκδοση () η οποία κέρδισε ένα βραβείο Eisner (Best Archival Collection/Project - Comic Strips) ενώ ήταν υποψήφια για ένα βραβείο Harvey (Best Domestic Reprint Project). Τα εξώφυλλα της αμερικανικής έκδοσης Τέλος, το 2013 - μετά από αναμονή αρκετών μήνων - κυκλοφορεί και η ελληνική έκδοση, πιστή αναπαραγωγή της αμερικανικής. Λίγα λόγια για την έκδοση: Το σχήμα του τόμου είναι οριζόντιο για ανάγνωση των στριπ στην αυθεντική τους μορφή, σε διαστάσεις 26 x 22 (ίδιες με της αμερικάνικης έκδοσης, σύμφωνα με τη σελίδα της Fantagraphics). Φανταστείτε έναν τόμο της Βιβλιοθήκης του Μπαρκς, γερμένο οριζόντια και με ελάχιστα μεγαλύτερο πλάτος. Γυαλιστερό εξώφυλλο, καλή ποιότητα χαρτιού, εξαίρετη μετάφραση, προσωπικά δεν βρήκα κάποιο ψεγάδι στην έκδοση. Οι δύο πρώτες σελίδες από την "Απαγωγή της Μίννι", σαν δείγμα από την ελληνική έκδοση Όπως προείπα, η έκδοση είναι ολόιδια με αυτή της Fantagraphics, χωρίς καμία αλλαγή στα άρθρα, τη δομή ή τις σελίδες, επομένως να περιμένετε εκτενείς πληροφορίες και στοιχεία. Οι ιστορίες που περιέχονται στον πρώτο τόμο είναι οι ακόλουθες: 1. Ο Μίκυ Μάους στην Κοιλάδα του Θανάτου (Inducks) 2. Ο Μίστερ Σλικ και το Μυστήριο των Κλεμμένων Αυγών (Inducks) 3. Το Φλάουτο / Το Πικνίκ / Ταξί! 4. Μίκυ Μάους Εναντίον Κάτνιπ (Inducks) 5. Ο Μίκυ Μάους Πρωταθλητής Πυγμαχίας (Inducks) 6. Στα Σαλόνια της Υψηλής Κοινωνίας (Inducks) 7. Ο Μίκυ Μάους στο Τσίρκο (Inducks) 8. Πλούτο, το Κουτάβι (Inducks) 9. Ο Μίκυ Μάους και η Απαγωγή της Μίννι (Inducks) 10. Ο Μίκυ Μάους Πυροσβέστης (Inducks) 11. Η Πανσιόν της Κλάραμπελ (Inducks) 12 (Έξτρα). Ο Μίκυ Μάους Χαμένος στο Έρημο Νησί (Inducks) Όλες είναι ολοκαίνουργιες για την ελληνική αγορά, πλην του Ο Μίκυ Μάους Πυροσβέστης που τη δεκαετία του 90 κάποιοι τυχεροί συνδρομητές στο ΚΟΜΙΞ απέκτησαν. Θέμα για τον Φλόυντ Γκότφρεντσον The complete Floyd Gottfredson Mickey Mouse: Νέα για την έκδοση της Fantagraphics Η Μεγάλη Βιβλιοθήκη του Φλόυντ Γκόντφρεντσον, μέχρι το Πάσχα στην Ελλάδα; : Αναγγελία της ελληνικής έκδοσης Ιστοσελίδα του εκδότη