Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ΠΑΤΑΚΗΣ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. μέχρι
    Το Λεξικοπωλείο και οι Εκδόσεις Πατάκη σας προσκαλούν την Τετάρτη 29 Μαΐου 2019 στις 19:30 στην παρουσίαση του graphic novel των Θανάση Πέτρου και Δημήτρη Βανέλλη «Γιαννούλης Χαλεπάς. Ο μύθος της νεοελληνικής γλυπτικής». Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Λήδα Καζαντζάκη, ιστορικός τέχνης Γιώργος Μπότσος, δημιουργός κόμικς, εικαστικός και οι δημιουργοί του βιβλίου Θανάσης Πέτρου & Δημήτρης Βανέλλης «Λένε ότι η ιδιοφυΐα βρίσκεται πολύ κοντά στην παράνοια. Πράγματι, αρκετοί μεγάλοι καλλιτέχνες κατέληξαν σε ιδρύματα με αμφίβολη θεραπευτική αξία. Στη ζωή του Γιαννούλη Χαλεπά όμως, του σημαντικότερου ίσως Νεοέλληνα γλύπτη, δεν υπάρχουν μόνο μια ελπιδοφόρα άνοιξη και μια κατάβαση στην κόλαση. Υπάρχει και μια αναπάντεχη ανάσταση, μια απρόσμενη επανεμφάνιση της ιδιοφυΐας, η οποία μάλιστα μας έδωσε έργα πολύ πιο προσωπικά από τα παλιά. Η βασανισμένη του ζωή, ακόμα και μετά την αναζωπύρωση της δημιουργικότητας, είναι που μας συγκίνησε τόσο πολύ, γι’ αυτό και προσπαθήσαμε να τη μεταφέρουμε σε εικόνες. Μερικοί πιστεύουν ότι ο Χαλεπάς είναι κάτι σαν άγιος. Ποιος ξέρει; Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία του δεν μοιάζει με καμιά άλλη».
  2. GreekComicFan

    ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ: ΕΝΑ ΚΟΜΙΚ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

    Το 2017 ήταν η χρονιά της Άννας Φρανκ όσο αφορά τον Πατάκη, μιας και έβγαλε δύο διασκευές σε κόμικς της βιογραφίας της. Αυτή είναι η πρώτη, που προηγείται και χρονολογικά στο εξωτερικό, μιας και βγήκε το 2010. Ίδιος αριθμός σελίδων με την δεύτερη που βγήκε αργότερα, αλλά με μαλακό εξώφυλλο. Το ποια είναι καλύτερη, θα μας το πει ο @nikos99 που παραχώρησε το αντίτυπο του για το σκαν, όταν τις διαβάσει.
  3. GreekComicFan

    ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ

    Τιμή καταλόγου: 9,90€ 472 π.Χ και οι Αθηναίοι παρακολουθούν μια παράσταση του Αισχύλου για τον αποκαλούμενο ως μεγάλο πόλεμο, τον πόλεμο ενάντια στους Πέρσες, την οποία χορηγεί ο Περικλής στην πρώτη του δημόσια ενέργεια. Το ανέβασμα ενός έργου βασισμένο σε πρόσφατα πραγματικά γεγονότα παραξενεύει τους πολίτες αλλά στο τέλος το επευφημούν, δίνοντας αφορμή να θυμηθούν την δική τους συμβολή στον πόλεμο, αναλύοντας γεγονότα που αναγκαστικά η παράσταση δεν μπορούσε να καλύψει, δίνοντας έτσι τα γεγονότα υπό την ματιά των απλών ανθρώπων. Συνέχεια τις σειράς που καλύπτει τα γεγονότα των Περσικών Πολέμων από την Κατερίνα Σέρβη και τον Θανάση Πέτρου. Το ίδιο αξιόλογη με το Στη μάχη του Μαραθώνα και το Στη μάχη των Θερμοπυλών. Ίδιο μεγάλο μέγεθος επίσης ενώ ακόμα για μια φορά έχει παράρτημα με επεξηγήσεις. Αυτό που δεν είχε αναφερθεί είναι πως τα συγκεκριμένα άλμπουμ εντάσσονται σε μια υπερσειρά με τίτλο Ιστορικά Εικονογραφημένα του Πατάκη. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ήδη άλλα άλμπουμ υπό αυτή την ομπρέλα ή αν υπάρχει πλάνο και για άλλα άλμπουμ σε αυτή την σειρά. Το άλμπουμ υπάρχει και στην βιβλιοθήκη της ΛΕΦΙΚ.
  4. Πρόσφυγες – Το επώδυνο οδοιπορικό απ’ την πλευρά των ξεριζωμένων Το προσφυγικό ζήτημα έχει γεννήσει τα τελευταία χρόνια διαφόρων ειδών συζητήσεις. Ακούμε για το προσφυγικό “πρόβλημα” ως “δημοσιονομικό ζήτημα”, ως “εθνικό κίνδυνο”, ως “απειλή” και πολλά άλλα και ακόμη χειρότερα. Από τη μία πλευρά της κοινωνικής διαμάχης για το προσφυγικό ζήτημα βρίσκονται οι ρατσιστές, οι οποίοι ζητούν περεταίρω ενίσχυση της Ευρώπης – φρούριο, αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες ως “κίνδυνο για την ασφάλεια” και θέλουν να τους στείλουν “πίσω στις χώρες τους” (χωρίς να τους νοιάζει αν εκεί καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με τον πόλεμο, τη φτώχεια και το θάνατο). Αυτές τις ακραίες φωνές επιδιώκουν να ικανοποιήσουν οι κυβερνήσειςτων κρατών – μελών της ΕΕ και γι’ αυτό θωρακίζουν τα σύνορα, δημιουργούν πολυδαίδαλες διαδικασίες που καθιστούν σχεδόν αδύνατο την απονομή ασύλου ακόμα και σε πρόσφυγες πολέμου, ενώ στοιβάζουν χιλιάδες εξασθενημένους ανθρώπους σε hotspots και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πρόκειται μάλιστα για τις ίδιες κυβερνήσεις των χωρών που έχουν δημιουργήσει τους πολέμους και την οικονομική καταστροφή των χωρών, απ’ τις οποίες ξεκινάνε τα προσφυγικά κύματα. Βέβαια, απ’ την άλλη πλευρά υπάρχει και ο κόσμος της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης σε όλη την Ευρώπη. Ο κόσμος που είχε άμεσα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά αντανακλαστικά και έσπευσε να προσφέρει φαγητό, ρούχα, φάρμακα, ακόμα και στέγη στους κατατρεγμένους που έφταναν κατά χιλιάδες στη χώρα του. Εκείνοι που δεν άφησαν να πάρει κεφάλι στην κοινή γνώμη η μισανθρωπική ρητορεία των φασιστών και υποδέχθηκαν καλόκαρδα τους πρόσφυγες με ταξικό ένστικτο. Όμως, απ’ τις διαμάχες της κοινής γνώμης για το προσφυγικό ζήτημα, συνήθως απουσιάζουν τα ίδια τα υποκείμενα, δηλαδή οι πρόσφυγες, των οποίων σπάνια ακούγεται η γνώμη τους για το μέλλον τους. Άνθρωποι, οι οποίοι έχουν ξεριζωθεί απ’ τα σπίτια τους, έχουν χάσει φίλους και οικογένειες, έχουν ξεγελάσει τον ίδιο το θάνατο στο ταξίδι τους για την Ευρώπη, προκειμένου εδώ να βρουν μια καλύτερη ζωή, τελικά αντιμετωπίζονται ως αριθμοί κι όχι ως άνθρωποι με δικιά τους γνώμη και βούληση. Όμως, σε αντίθεση με τη δυτικοκεντρική ματιά με την οποία έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε την πραγματικότητα, το comic “Πρόσφυγες”, το οποίο μεταφράστηκε στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις Πατάκη, έχει γραφτεί για να μας μιλήσει με τη φωνή των ίδιων των υποκειμένων των προσφυγικών ροών. Οι Όουεν Κόλφερ και Άντριου Ντόνκιν διηγούνται στους “Πρόσφυγες” την ιστορία δύο αδερφών, του Ίμπο και του Κουάμι, οι οποίοι ξεκινούν απ’ τα βάθη της Αφρικής για το δύσκολο οδοιπορικό της προσφυγιάς προς την Ευρώπη. Για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον με αυτό θα χρειαστεί να υπερπηδήσουν πολλά εμπόδια, όπως είναι το να περάσουν παράνομα τα σύνορα γειτονικών τους χωρών, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί απ’ την αστυνομία, να δουλέψουν χωρίς χαρτιά, να διασχίσουν την έρημο Σαχάρα, αλλά και τα απειλητικά κύματα της Μεσογείου. Πρόκειται για μια πολύ συγκινητική ιστορία, η οποία εστιάζει στο οδοιπορικό των προσφύγων και στα τεράστια εμπόδια που πρέπει να περάσουν για να φτάσουν τελικά στην Ευρώπη, στην οποία πίστευαν ότι θα ζήσουν καλύτερα, αλλά τελικά τους αντιμετωπίζουν ως κίνδυνο και τους στοιβάζουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις σελίδες του comic θα έρθουμε αντιμέτωποι με τη φτώχεια που επικρατεί στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία είναι αποτέλεσμα της εκμετάλλευσής τους απ’ τη Δύση. Οι πρωταγωνιστές κατάγονται από ένα χωριό της Γκάνας, στο οποίο δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα για να ζήσουν και το ταξίδι τους στην Ευρώπη μοιάζει να είναι η μόνη τους ελπίδα. Το χωριό είναι ερημικό. Παρατηρώντας το βλέπουμε μόνο καλύβες (αντί για σπίτια) και μερικές πρόχειρες κατασκευές, στις οποίες ζουν οι κάτοικοι ή πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά τους. Απ’ αυτή την άσχημη πραγματικότητα θέλουν να ξεφύγουν οι Ίμπο και Κουάμι, οι οποίοι θέλουν να ξαναβρούν στην Ευρώπη την αδερφή τους, τη Σίσι, απ’ την οποία από τότε που έφυγε για το δικό της ταξίδι δεν έχουν λάβει νέα. Η εξαιρετική εικονογράφηση του Τζοβάννι Ριγκάνο μας ξεναγεί σε διαφορετικούς τόπους της Αφρικής, σε δρόμους, θάλασσες, αλλά και στα καταφύγια των φτωχών, μας γνωρίζει τον πολιτισμό μικρών χωριών, αλλά και μεγάλων πόλεων (όπως είναι η Τρίπολη), μας συστήνει με τους κατοίκους αυτών των περιοχών, με τους πρόσφυγες (και τα προσωπικά τους δράματα), αλλά και με τα κυκλώματα των λαθρέμπορων που πλουτίζουν εις βάρος ανθρώπινων ζωών. Ο Ριγκάνο σχεδιάζει στη φόρμα του ευρωπαϊκού comic και αποδεικνύει το ταλέντο του σε όλη τη ροή της ιστορίας, όπου καταφέρνει να εναλλάσσει παράλληλα με τον αφηγηματικό χρόνο και τα συναισθήματα του αναγνώστη. Έτσι απ’ τα πολύχρωμα καρέ των πιο ανέμελων χρόνων του Ίμπο, μέχρι την νεκρική ατμόσφαιρα που επικρατεί στα ανοιχτά της Μεσογείου, υπάρχουν κι άλλα ενδιάμεσα στάδια, στα οποία άλλοτε κυριαρχεί το δράμα, ενώ άλλοτε δημιουργούνται ακόμα και κάποιες κωμικές στιγμές. Συνολικά το comic “Πρόσφυγες” αποτελεί μια επίκαιρη comic ιστορία, στην οποία γνωρίζουμε το δράμα των προσφυγικών πληθυσμών με την αφήγηση σε α’ πρόσωπο. Το comic σίγουρα θα καταφέρει να προβληματίσει ακόμα και τους όχι ήδη κατασταλαγμένους για το προσφυγικό ζήτημα αναγνώστες, αφού μπορεί μεν η ιστορία των Ίμπο και Κουάμι να είναι φανταστική, όμως τα γεγονότα τα οποία εκτυλίσσονται στο comic είναι εμπνευσμένα από μαρτυρίες προσφύγων που επέζησαν απ’ το οδοιπορικό προς την Ευρώπη, οι οποίες είναι προϊόν έρευνας των συγγραφέων αλλά και ανθρώπων και οργανώσεων που δραστηριοποιούνται ενεργά στο προσφυγικό ζήτημα. Οι “Πρόσφυγες” είναι ένα comic κοινωνικού και πολιτικού προβληματισμού για όλες τις ηλικίες, αλλά και η δραματική ιστορία δύο αδερφών που αποφασίζουν να βάλουν πλώρη για ένα καλύτερο μέλλον. Πηγή
  5. GreekComicFan

    ΦΡΟΫΝΤ

    Τιμή καταλόγου: 13,30€ Άλλη μια βιογραφία σε κόμικς βρήκε τον δρόμο της στην Ελληνική αγορά λοιπόν, αυτή την φορά με θέμα τον «πατέρα της ψυχανάλυσης», τον Σίγκμουντ Φρόυντ. Γραμμένο από μια συνάδελφο ψυχαναλύτρια, την Corrine Maier, το συγκεκριμένο άλμπουμ προσπαθεί να δόσει μια ιδέα για το έργο, τις ιδέες, τα σημεία σταθμούς στο έργο του καθώς και τον ίδιο τον Φρούντ, μέσα από τις σελίδες του με την βοήθεια του "παιχνιδιάρικου" σχέδιου της Anne Simon, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει. Αχανές, δαιδαλώδες, χωρίς δομή και με ελάχιστα σημεία συνοχής και ενασχόλησης με κάτι συγκεκριμένο, ούτε για αστείο σειριακό, δεν μπορώ να πω πως αυτό το άλμπουμ με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τον Φρόυντ. Φροντισμένη έκδοση από τον Πατάκη, κατά τα άλλα. Το άλμπουμ βρίσκεται και στην βιβλιοθήκη στην ΛΕΦΙΚ.
  6. Η νίκη του ανθρώπου ενάντια στον ναζισμό Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Η Αννα Φρανκ πέθανε σε κάποιο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η ιστορία της, όμως, θα παραμείνει για πάντα ζωντανή μέσω του σπαρακτικού ημερολογίου της. Η εκδοχή του σε κόμικς από τους Αρι Φόλμαν και Νταβίντ Πολόνσκι είναι ακόμα μια επιτυχημένη καλλιτεχνική πράξη υπενθύμισης της ναζιστικής βαρβαρότητας σε καιρούς που οι νοσταλγοί του Χίτλερ σηκώνουν και πάλι απειλητικά το κεφάλι σε όλη την Ευρώπη Πριν από περίπου έναν χρόνο, από αυτές εδώ τις σελίδες παρουσιάζαμε το «Αννα Φρανκ, Ενα Κόμικ – Βιογραφία» των Σιντ Γιάκομπσον και Ερνι Κολόν (εκδόσεις Πατάκη), μια εξαιρετική και ευσύνοπτη απόδοση των γραπτών της μικρής Εβραίας που, όπως γράφαμε τότε, «κατορθώνει να οπτικοποιήσει με ιδανικό τρόπο τα απομνημονεύματα και τις σκέψεις του μικρού κοριτσιού». Με απώτερο σκοπό, φυσικά, να διατηρήσει ζωντανό το έργο και να υπενθυμίσει τι συνέβαινε στην Ευρώπη πριν από λιγότερο από έναν αιώνα. Στον ίδιο στόχο είναι ταγμένο και το νέο «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ – Graphic Diary» (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο) που αξιοποιώντας τη γλώσσα των κόμικς αναπλάθει τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της νεαρής κοπέλας, αναπαριστώντας με συναρπαστικό τρόπο την τραγική περιπέτειά της. Ο Ισραηλινός σεναριογράφος του, Αρι Φόλμαν, γνωστός από τη σκηνοθεσία και το σενάριο της σπαρακτικής αντιπολεμικής ταινίας animation « Βαλς με τον Μπασίρ» ([imdb=tt1185616]), και ο Ουκρανός σχεδιαστής Νταβίντ Πολόνσκι που είχε σχεδιάσει το «Βαλς», συνεργάζονται για ακόμη μια φορά με θαυμαστά αποτελέσματα καθώς το «Ημερολόγιό» τους (με την υποστήριξη του Ιδρύματος Αννα Φρανκ) είναι γεμάτο από πρωτότυπες ιδέες, καινοτομίες στην παρουσίαση και τολμηρές, καλλιτεχνική αδεία, «αυθαιρεσίες» που αναδεικνύουν το νόημά του και το περιεχόμενό του ακόμη περισσότερο. Μέχρι σήμερα, άλλωστε, το Ημερολόγιο έχει μεταφερθεί τόσες πολλές φορές στον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το θέατρο, έχει προσαρμοστεί σε κόμικς, σε παιδικά αναγνώσματα κ.λπ. που ακόμη μια «πιστή» απόδοσή του θα αποτελούσε μια αναίτια επανάληψη. Γι’ αυτό οι Φόλμαν και Πολόνσκι καταθέτουν σε πολλές από τις σκηνές τους την προσωπική τους ματιά και δεν αποπειρώνται να εικονοποιήσουν την κατάσταση όπως θα το έκανε αν είχε τα μέσα και τις δυνατότητες η Αννα. Οπως γράφουν στο επιλογικό τους σημείωμα: «Σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα εικονοποιούσε η Αννα το ημερολόγιό της αν ήταν εικονογράφος αντί για συγγραφέας. Θα ήταν άλλωστε αδύνατο. Αντίθετα, προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε τη δυνατή αίσθηση του χιούμορ, τον σαρκασμό της […] και την εμμονική ενασχόλησή της με το φαγητό, στην οποία αναφέρεται συστηματικά στο ημερολόγιο, ώστε να δείξει πόσο δύσκολο ήταν να αποδεχτεί τη διαρκή πείνα που την ταλαιπωρούσε την περίοδο που κρυβόταν. Οσον αφορά τις περιόδους κατάθλιψης και απελπισίας της Αννας, επιλέξαμε να τις μετατρέψουμε, τις περισσότερες φορές, σε φανταστικές σκηνές (όπως π.χ. όταν οι Εβραίοι ξαναχτίζουν τις πυραμίδες κάτω από το μαστίγιο των ναζί) ή να τις αποδώσουμε μέσα από όνειρα». Αν και αυτές οι σκηνές είναι που κυριαρχούν στο βιβλίο των Φόλμαν και Πολόνσκι και του δίνουν το στίγμα του ιδιαίτερου και του ξεχωριστού σε σύγκριση με κάθε προηγούμενη εικονοποιημένη μεταφορά του, σε ορισμένα σημεία του έργου η γραφή της Αννας Φρανκ εκ των πραγμάτων δεσπόζει και επιβάλλεται επί των εικόνων. «Καθώς το ημερολόγιο προχωράει, το συγγραφικό ταλέντο της Αννας ανθίζει και γύρω στο 1944, όταν ερωτεύεται παράφορα τον Πέτερ, τα κείμενά της από συναισθηματικά γίνονται πολύ πιο βαθιά και ώριμα. Θεωρήσαμε ότι θα ήταν ανεπίτρεπτο να τα παραλείψουμε για χάρη της εικονογράφησης, κι έτσι αποφασίσαμε να παραθέσουμε αυτούσιες σελίδες του κειμένου» ξεκαθαρίζει ο Φόλμαν. Ετσι, λοιπόν, δίπλα σε έναν καβγά της Αννας με τη μητέρα της που περιγράφεται από το ακριβές κείμενό της, η Αννα παρουσιάζεται να ουρλιάζει δανειζόμενη τη μορφή και τη στάση της αποστεωμένης φιγούρας από την «Κραυγή» του Μουνκ ή να ποζάρει με αυταρέσκεια σαν μια ηδυπαθής φιγούρα του Κλιμτ. Λίγο αργότερα, η Αννα φαντάζεται τον εαυτό της σαν σταρ του Χόλιγουντ και εικονογραφείται σαν Μπέτι Ντέιβις, Τζόαν Φοντέιν, Κάρολ Λόμπαρντ, Κάθριν Χέπμπορν, Ινγκριντ Μπέργκμαν ή Μάρλεν Ντίτριχ, ενώ ακριβώς στην επόμενη σελίδα όλοι οι συγκάτοικοί της στην κρυψώνα αποδίδονται γελοιοποιημένοι σαν μεταλλικά κουρδιστά παιχνίδια της εποχής. Και εξίσου δυνατές, διανθισμένες πάντα με ένα υπόγειο χιούμορ όπως αυτό που υπάρχει, παρά τις αφόρητες συνθήκες, στις τελευταίες εξομολογήσεις της Αννας, είναι οι σκηνές της συνειδητοποίησης του έρωτά της προς τον Πέτερ αλλά και της «ενηλικίωσής» της που σημαδεύει το σώμα της και τις απόψεις της για την ανθρωπότητα, την κατάσταση του γυναικείου φύλου, τη χειραφέτησή της, έστω και ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους χωρίς καμιά δυνατότητα διαφυγής, το πάθος της για τη δημοσιογραφία που δεν πρόλαβε να ασκήσει ποτέ. «Πολλές φορές έπιασα πάτο, αλλά ποτέ δεν απελπίστηκα. Βλέπω τη ζωή μας στην Κρυψώνα σαν μια ενδιαφέρουσα ρομαντική περιπέτεια γεμάτη κινδύνους. Στο ημερολόγιό μου αντιμετωπίζω κάθε στέρηση με χιούμορ. Αποφάσισα να ζήσω τη ζωή μου διαφορετικά από τα άλλα κορίτσια και να μη γίνω μια τυπική νοικοκυρά. Οσα βιώνω εδώ αποτελούν μια καλή αρχή για να ζήσω μια ενδιαφέρουσα ζωή, και είναι ο λόγος –ο μοναδικός λόγος- που πάντα βλέπω, ακόμα και τις πιο επικίνδυνες στιγμές, την αστεία πλευρά της υπόθεσης» γράφει η Αννα στο ημερολόγιό της και αντιγράφουν οι Φόλμαν και Πολόνσκι σχεδιάζοντάς την ως επιτυχημένη επαγγελματία μπροστά σε μια γραφομηχανή, όπως ίσως θα συνέβαινε αν στις 4 Αυγούστου του 1944 δεν συλλαμβανόταν μαζί με όλους τους εκουσίως έγκλειστους από τα Ες Ες. Μεταφέρθηκε σε φυλακή του Αμστερνταμ και έπειτα σε ένα στρατόπεδο μεταγωγής των Εβραίων από όπου οδηγήθηκε στο Αουσβιτς και τελικά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν - Μπέλσεν όπου και πέθανε κατά τη διάρκεια της επιδημίας τύφου, πιθανώς στα τέλη Φεβρουαρίου του 1945, ενάμιση μήνα πριν από την απελευθέρωση από τα βρετανικά στρατεύματα. Η συγκλονιστική περιπέτεια της Αννας Φρανκ, που μπήκε στην κρυψώνα ως δεκατριάχρονο κοριτσάκι και βγήκε δυο χρόνια αργότερα ως συγγραφέας και ώριμη γυναίκα για να δολοφονηθεί λίγο μετά, αποτελεί ένα μοναδικό ντοκουμέντο για τη ναζιστική κτηνωδία και την αντίσταση του ανθρώπου απέναντι στον εκφασισμό. Το χιούμορ, τα συναισθήματα, οι εξομολογήσεις και τα όνειρα της Αννας Φρανκ, που καταγράφηκαν στο ημερολόγιο, μεταφέρονται με έναν υπέροχο και ευφυώς αποδοσμένο τρόπο από τους Φόλμαν και Πολόνσκι σε ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται σε κάθε σχολείο ως αντίδοτο στον νεοναζισμό και τις απειλητικές παραφυάδες του. Πηγή
  7. Αντιγράφω από εδώ. Βρισκόµαστε στο 1918 και η Ευρώπη βγαίνει µε δυσκολία από τον εφιάλτη του Α΄ Παγκοσµίου πολέµου: µία σύγκρουση που σφραγίστηκε από τις µάχες των χαρακωµάτων, όπου πάνω από εννέα εκατοµµύρια στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους και είκοσι εκατοµµύρια περίπου τραυµατίστηκαν. Ο Γερµανοεβραίος Όττο Φρανκ είναι ανάµεσα στους λίγους τυχερούς που επιστρέφουν σώοι και αβλαβείς στην πατρίδα τους. Μία Γερµανία βαριά τραυµατισµένη από τη φρίκη που έχει µόλις βιώσει, αφόρητα πιεσµένη από το βάρος των πολεµικών αποζηµιώσεων που πρέπει να πληρώσει. H ζωή όµως είναι φτιαγµένη για να συνεχίζεται κι ενώ η παγκόσµια πολιτική τάξη µπαίνει σε νέες βάσεις, όπως ορίστηκαν από τον πόλεµο, εκατοµµύρια άνθρωποι αρχίζουν πάλι να ζουν, προσπαθώντας, µέρα µε τη µέρα, να σβήσουν τις αναµνήσεις της βίας: το ίδιο κάνει και ο υπολοχαγός Φρανκ και η σύζυγός του Έντιθ, οι οποίοι το 1925 είναι ένα νεαρό ερωτευµένο ζευγάρι, που βλέπει την ευτυχία του να κορυφώνεται µε τη γέννηση δύο υπέροχων κοριτσιών. Μέσα στην ασφάλεια της οικογένειας Φρανκ, η γλυκιά, ήσυχη Μαργκό και η µικρότερη και πιο ζωηρή Άννα περνούν γαλήνια παιδικά χρόνια, παρόλο που τα τερτίπια της παγκόσµιας ιστορίας και οι συνέπειες της εθνικής πολιτικής δυσχεραίνουν κάθε µέρα όλο και περισσότερο τη ζωή όλων. Η Άννα είναι µια ανέµελη παιδούλα τριών χρόνων όταν το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόµµα κερδίζει για τα καλά έδαφος στο γερµανικό κοινοβούλιο και τεσσάρων χρόνων µόλις όταν ο Αδόλφος Χίτλερ χρίζεται καγκελάριος. Ακόµη δεν µπορεί να διαβλέψει τον νέο εφιάλτη που θα ζήσει η ίδια και εκατοµµύρια άλλοι Εβραίοι: τον εφιάλτη µιας χαµένης ζωής, µιας αξιοπρέπειας που κοµµατιάζεται και ποδοπατείται, τον ατέλειωτο τρόµο εξαιτίας της ανθρώπινης αγριότητας, που η Άννα, έφηβη ήδη κι αναγκασµένη να κρύβεται από τους ναζιστές σε ένα µυστικό καταφύγιο, περιγράφει, µέρα µε τη µέρα, στο περίφηµο ηµερολόγιο που θα την κάνει αργότερα διάσηµη, όσο και ο Shoah, ένα εξαιρετικά δυνατό πρόσωπο-σύµβολο. Το βιβλίο κλείνει µε τη µαρτυρία του µοναδικού επιζώντα, του πατέρα της Άννας, αναφορικά µε την ανακάλυψη και δηµοσίευση του ηµερολογίου. «Το πιο συγκινητικό µε την Άννα Φρανκ, αυτό που την έκανε τόσο δυνατό σύµβολο, δεν είναι τόσο ο αναγκαστικός εγκλεισµός της στη σοφίτα του Prisengracht ad Amsterdam ή το τραγικό της τέλος, δεν είναι ούτε η ζωντάνια της. Είναι το γεγονός ότι υπήρξε µια “φυσιολογική” έφηβη. Εβραία, καταδιωγµένη, θύµα, πάνω απ’ όλα όµως ένα κορίτσι της ηλικίας της. Όχι µία σούπερ ηρωίδα. Μια συνηθισµένη έφηβη. Κι από την άποψη αυτή, της καθηµερινής ηρωίδας, η Άννα της ιστορίας µας ξεπερνά όλες τις άλλες, ακόµα και την Άννα του ηµερολογίου». Siegmund Ginzberg, Repubblica ------ Στο φόρουμ είχαμε ενημερωθεί και για την ξένη έκδοση από το 2010. 6,5 χρόνια μετά κάποιος αποφάσισε να το βγάλει και στα καθ ημάς.
  8. GreekComicFan

    ΜΑΡΞ

    Τιμή καταλόγου: 14,40€ Άλλη μια βιογραφία σε σκίτσα λοιπόν, που βγήκε ταυτόχρονα με την έκδοση για τον Φρόυντ από τον Πατάκη, με το ίδιους δημιουργούς. Αυτή την φορά όμως διαβάζεται. Απέχει μεν από το ιδεατό, μιας και πηγαίνει συχνά πολύ απότομα από το ένα σημείο στο άλλο, ενώ κάποιες φορές προσπερνά στοιχεία χωρίς να μας έχει δείξει το ενδιάμεσο στάδιο που οδήγησε από το Α σημείο στο Γ, αλλά τηρείται χρονολογική σειρά των γεγονότων, η αφήγηση πρώτου προσώπου δουλεύει καλύτερα, και γίνεται επίσης και μια προσπάθεια επεξήγησης μέρος της ιδεολογίας του Μαρξ. Θα έλεγα πως αυτή η έκδοση λειτουργεί ως ένα χρονολόγιο, ένα επιγραμματικό βοήθημα για τους αναγνώστες και οπαδούς του Μαρξ, ώστε να μην χρειάζονται να ανατρέχουν στα πλήρη έργα κάθε λίγο και λιγάκι. Ίδια καλή ποιότητας έκδοσης και για αυτό τον τόμο. Σκληρόδετος και με σπάγκο στο δέσιμο, λίγο πιο ακριβός λόγω των 8 παραπάνω σελίδων όμως. Αν τα στοιχεία της έκδοσης είναι αληθή πάντως, ο Πατάκης είχε πάρει τα δικαιώματα για τους δύο τόμους από το 2013, αλλά τα έβγαλε σε πρώτη έκδοση, το 2017. Το άλμπουμ βρίσκεται και στην βιβλιοθήκη στην ΛΕΦΙΚ.
  9. Kabuki

    ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ: GRAPHIC DIARY

    Τιμή καταλόγου: 18,80€ Το ημερολόγιο της 'Αννας Φρανκ, παγκοσμίως γνωστό και αγαπημένο, παρουσιάζεται τώρα σε μια εντελώς νέα μορφή: ως Graphic Diary. Με μοναδικό τρόπο συνδέει το πρωτότυπο κείμενο με ζωντανούς διαλόγους και διηγήσεις, που βασίζονται στο ημερολόγιο, μέσα από την εντυπωσιακή και γεμάτη συναίσθημα δουλειά και εικονογράφηση των 'Αρι Φόλμαν και Νταβίντ Πολόνσκυ. Και οι δύο είναι γνωστοί για το κινηματογραφικό τους αριστούργημα Waltz with Bashir, το οποίο μεταξύ άλλων προτάθηκε για Όσκαρ. Με όση ζωντάνια γράφει η 'Αννα Φρανκ για τη ζωή της στην Kρυψώνα, τον φόβο της μην ανακαλυφθεί, αλλά και για τα εφηβικά της συναισθήματα, τόσο άμεση, σχεδόν κινηματογραφική, είναι η εικονογράφηση. ----------------------------------------------------------------------- Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ είναι από τις γνωστότερα βιβλία για τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα. Ήταν επίσης κι ένα από τα αγαπημένα μου εφηβικά βιβλία. Οι περιγραφές της 13άχρονης Άννας για το πως αντιλαμβανόταν τον πόλεμο και τον εγκλεισμό ήταν πολύ δυνατές. Ακόμα δυνατότερες όμως ήταν σε συνδυασμό με τις αφηγήσεις της για την καθημερινότητα της στην κρυψώνα και την συγκατοίκηση με τους υπόλοιπους, τις σχέσεις με την οικογένεια της, το πρώτο της φλέρτ. Η εφηβεία ενός κοριτσιού, καταδικασμένο να μείνει κρυμμένο από την φυσιολογική ζωή και εν τελει να πεθάνει από τύφο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης λίγα χρόνια μετά, πριν προλάβει να μεγαλώσει. Το κόμικ (σε συνεργασία με το ίδρυμα Άννα Φρανκ) ζωντανεύει με εξαιρετικό τρόπο το ημερολόγιο της Άννας, με διαλόγους εμπνευσμένους από τα γραπτά της και όμορφο σχέδιο και σκηνοθεσία. Από τις πολύ πετυχημένες μεταφορές βιβλίων σε κόμικ, με σεβασμό στο πρωτότυπο. Η έκδοση είναι πολύ καλή και θεωρώ το κόμικ πετυχημένη επιλογή, που ελπίζω να έχει ανταπόκριση από το εφηβικό κοινό. Θέλουμε κι άλλα τέτοια κόμικς οι φωτος αλιεύθηκαν από το ιντερνετ, για να πάρετε μια ιδέα για το σκίτσο, χωρίς να ταλαιπωρήσω το αντίτυπο που χάρισε στη ΛΕΦΙΚ ο Dredd
  10. leonidio

    ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

    Ονομαστική Τιμή: 9,90 ευρώ Ευχάριστη έκπληξη για μένα το συγκεκριμένο κόμικ και σαφώς καλύτερο από ό,τι περίμενα. Η σύγκρουση Ελλήνων (Αθηναίων κατά βάση) και Περσών στο Μαραθώνα περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο, χωρίς μανιχαϊσμό, χωρίς κορώνες, αλλά απλά και κατανοητά και μέσα από τα μάτια τριών νεαρών Αθηναίων. Αρκετά ενδιαφέρον ως αφήγηση, κινηματογραφική ροή και διαβάζεται με μεγάλη ευχαρίστηση. Ο Πέτρου τα καταφέρνει για μια ακόμα φορά πολύ καλά στο σχέδιο και συλλαμβάνει με επιτυχία όλες τις σημαντικές στιγμές, τόσο τις ιστορικές, όσο και τις προσωπικές. Στο τέλος του έργου, έχουμε και δύο παραρτήματα, ένα σχετικά με τις αλήθειες και τους μύθους γύρω από τη Μάχη του Μαραθώνα, αλλά και την Περσική Αυτοκρατορία και ένα με γλωσσάρι αρχαίων ελληνικών ονομάτων και φράσεων. Είναι σαφές, ότι το κόμικ έχει σαφώς εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αλλά διαβάζεται άνετα και από μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό. Για περαιτέρω απόψεις, σας παραπέμπω στα σχόλια των germanicus και ConB εδώ, με τα οποία συμφωνώ απόλυτα. ΥΓ 1 Όπως αναφέρει και ο ConB, το άλμπουμ είναι σε μεγαλύτερο μέγεθος για να χωρέσει σε σκάνερ Α4. Έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά αν κάποιος έχει πρόσβαση σε μεγαλύτερο σκάνερ, ας προσπαθήσει κι εκείνος. ΥΓ 2 Η τιμή είναι πολύ λογική, αλλά μπορείτε, αν ψάξετε καλά, να το βρείτε ακόμα φτηνότερα, και μάλιστα με σημαντικότατη έκπτωση.
  11. GreekComicFan

    PLUS ONE

    Μια από τις εκδοτικές που δοκίμασε την τύχη της και στις εκδόσεις τσέπης περιπτέρου, ήταν και οι εκδόσεις Πατάκη με την σειρά Plus One. Ξεκίνησε στις αρχές του 1995 (πιθανότατα τον Απρίλιο ή τον Μάιο) και έβγαλε περίπου 37 τόμους με ακανόνιστη κυκλοφορία, μέχρι και τα τέλη του 1997. Στην σειρά συναντάμε γνωστά ονόματα όπως του John Grisham, Allan Folsom, Dick Francis, Frederick Forsyth, Clive Cussler, Robert Traver, P.D. James, κ.α. και κάποια από τα βιβλία έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ο Πατάκης φρόντιζε να βάζει και βιβλία που είχαν ήδη κυκλοφορήσει και σε έκδοση βιβλιοπωλείου, ενώ κάποια πρέπει να βγήκαν και σε αυτή την μορφή μετά από το πέρασμα τους από την σειρά Plus One. Μια λίστα με τους γνωστούς τίτλους της σειράς. Plus One Κατάλογος.rar Ευχαριστούμε για τα πρόσθετα εξώφυλλα τους comicos & Dr Paingiver.
  12. Θρηνωδός

    ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

    Φρέσκια κυκλοφορία των εκδόσεων Πατάκη, το "Πρόσφυγες" έρχεται από την ομάδα πίσω από τα πασίγνωστα μυθιστορήματα παιδικής λογοτεχνίας "Αρτέμης Φάουλ". Ο Eoin Colfer συνεργάζεται με τον Andrew Donkin στο σενάριο και με το σκίτσο του Giovanni Rigano μας προσφέρει μια - όχι και τόσο - παιδική ιστορία με κοινωνικό περιεχόμενο όπου διαπραγματεύεται την πορεία ενός μικρού πρόσφυγα, του Ίμπο, και το ταξίδι του για επιβίωση στην Βόρεια Αφρική. Η έκδοση του Πατάκη είναι σκληρόδετη με βαρύ χαρτί. Πέρα από δύο εισαγωγικά σημειώματα από τους Έλι Βιζέλ (Βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης και επιζών του ολοκαυτώματος) και Μυρσίνη Ζορμπά (Μέλος του δικτύου για τα δικαιώματα του παιδιού) καθώς και ένα μονοσέλιδο επίλογο των δημιουργών, περιέχεται μια πεντασέλιδη παρόμοια θεματολογικά ιστορία με τίτλο "Η ιστορία της Έλεν", πέντε σελίδες προσχέδια και σύντομα βιογραφικά της δημιουργικής ομάδας. Ο εκδότης δίνει στο σάιτ ονομαστική τιμή στα 11,10 αλλά βρίσκεται με 6,60 στην πρωτοπορία. Άρθρο της Guardian για το κόμικ Προσωπική ιστοσελίδα του Eoin Colfer
  13. Πεθαίνοντας στη Μεσόγειο Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Το ταξίδι ενός ανήλικου πρόσφυγα από τα βάθη της Αφρικής μέχρι τις ακτές της Νότιας Ευρώπης είναι δύσκολο. Και συχνά διακόπτεται απότομα κατά μήκος της διαδρομής. Ενα τέτοιο φανταστικό ταξίδι, που θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα αληθινό, καταγράφουν με σπαρακτικό τρόπο οι «Πρόσφυγες» των Οουεν Κόλφερ, Αντριου Ντόνκιν και Τζοβάνι Ριγκάνο. Η δραματική κατάσταση που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια με τους ατέρμονους πολέμους και τις απανωτές ανθρωπιστικές κρίσεις σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας έχει αυξήσει ραγδαία τα μεταναστευτικά και προσφυγικά κύματα προς την Ευρώπη. Εκατομμύρια άνθρωποι τολμούν το μεγάλο ταξίδι με κίνδυνο της ζωής τους. Με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν, πληρώνουν τους διακινητές και ξεκινούν μια διαδρομή χιλιάδων χιλιομέτρων. Μέσα σε εξευτελισμούς, εκβιασμούς, πολέμους, ερήμους και φουρτουνιασμένες θάλασσες. Για να φτάσουν σε μια νέα φυλακή. Αν φτάσουν. «Πρόσφυγες, ξεριζωμένοι από πολέμους, δικτατορίες, φτώχεια, λιμούς. Η προσφυγιά δεν είναι επιλογή, είναι ακραία ανάγκη που προκύπτει από απελπισία. Είναι μια ανθρώπινη συνθήκη που πλήττει κατά καιρούς ηπείρους, χώρες, περιοχές. Είναι η κοινή μοίρα μικρότερων ή μεγαλύτερων ομάδων πληθυσμού. Αλλά κάθε πρόσφυγας -άντρας, γυναίκα, έφηβος ή παιδί- βιώνει ως άνθρωπος ξεχωριστά τον αποχωρισμό από τη γη του και τους δικούς του ανθρώπους, τις κακουχίες του ταξιδιού, την απώλεια αγαπημένων προσώπων, την απόρριψη και τον αποκλεισμό. Εμείς στην Ευρώπη έχουμε την επιλογή να είμαστε φιλόξενοι οικοδεσπότες ή σκληροί και αδιάφοροι εγωιστές. Ας μη διαλέξουμε την εύκολη λύση, δεν είναι η καλύτερη για μας και για κείνους. Γνωρίζοντας από κοντά έναν πρόσφυγα, ανακαλύπτεις περισσότερο τον εαυτό σου, μιλώντας μαζί του μαθαίνεις πολλά που δεν ήξερες, κι αν γίνετε φίλοι, διαπιστώνεις πόσα έχετε να μοιραστείτε» αναφέρει η Μυρσίνη Ζορμπά, μέλος του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στο εισαγωγικό σημείωμα των «Προσφύγων» των Οουεν Κόλφερ και Αντριου Ντόνκιν (σενάριο) και Τζοβάνι Ριγκάνο (σχέδια), που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη (μετάφραση: Σπύρος Γιαννακόπουλος). Για τους πρόσφυγες, το επικίνδυνο ταξίδι τους προς την Ευρώπη, τις συνθήκες διαβίωσής τους στις χώρες προέλευσής τους και τις αντιξοότητες στις χώρες προορισμού τους έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια πολλά κόμικς. Οι Δήμητρα Αδαμοπούλου, Θανάσης Πέτρου και Γιώργος Τραγάκης περιέγραψαν τέτοια ταξίδια στο αφοπλιστικά πειστικό «Το πιο κρύο καλοκαίρι» (εκδόσεις Ιδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ), η Kate Evans αφηγήθηκε την εμπειρία της από τη «Ζούγκλα» του Καλέ στη Γαλλία στο «Threads – From the Refugee Crisis» (εκδόσεις Verso), πολλοί Ελληνες δημιουργοί υπό την επιμέλεια του Soloup μίλησαν για τους πρόσφυγες χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τους «Γλάρους» του Ηλία Βενέζη (εκδόσεις ΕΤΑΛ), ενώ αμέτρητα ακόμη κόμικς της πρόσφατης παραγωγής τοποθετούν την προσφυγική κρίση στο επίκεντρο των ιστοριών τους. «Αλλοι επιζούν. Αλλοι όχι» Το ξεχωριστό στους «Πρόσφυγες» των Κόλφερ, Ντόνκιν και Ριγκάνο είναι η μεγάλη έκταση της αφήγησης και η μυθιστορηματικού τύπου περιγραφή του ταξιδιού του μικρού Ιμπο από την Αφρική προς την Ιταλία. Επιπλέον, το έργο των Βρετανών σεναριογράφων και του Ιταλού σχεδιαστή αποτελεί μια μυθοπλασία, βασισμένη ωστόσο σε πραγματικά στοιχεία μετά από ενδελεχή και μακρόχρονη τεκμηρίωση και έρευνα που δεν αγνοεί το παρελθόν και τις αιτίες που αναγκάζουν ανθρώπους να ξεριζωθούν και να ρισκάρουν τη ζωή τους. Η αφήγηση πραγματοποιείται σε δύο χρόνους, με τα κεφάλαια που αφορούν την εφιαλτική διαδρομή στο «σήμερα» και τις αιτίες που την καθιστούν μονόδρομο στο «τότε» να τοποθετούνται εναλλάξ, δίνοντας στον αναγνώστη, ακόμα και στον πιο κακοπροαίρετο ρατσιστή, την ευκαιρία να ανακαλύψει μόνος του τις πραγματικές ρίζες του προβλήματος, πέρα από ευχολόγια και αφορισμούς. «Οι μετανάστες προέρχονται από διαφορετικές χώρες και ταξιδεύουν για διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι είναι πρόσφυγες που τρέπονται σε φυγή από ρημαγμένες από τον πόλεμο χώρες όπως η Συρία. Αλλοι, όπως ο Ιμπο, ακολουθούν μέλη της οικογένειάς τους στην αναζήτηση μιας νέας ζωής με καλύτερες ευκαιρίες στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι από αυτούς που προσπαθούν να διασχίσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα έχουν ήδη υποστεί ένα μακρύ κι επικίνδυνο ταξίδι. »Το να διασχίσουν την έρημο Σαχάρα είναι το ίδιο επικίνδυνο με το να διασχίσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα. Χαλασμένα φορτηγά και ψεύτικες υποσχέσεις έχουν ως αποτέλεσμα πολλοί μετανάστες να χάνουν τη ζωή τους στην άμμο της ερήμου. Πολλοί ακόμη μετανάστες θα χάνονταν στη Μεσόγειο χωρίς τις καθημερινές επιχειρήσεις διάσωσης που οργανώνουν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις. Δεν είναι ένα ταξίδι που πραγματοποιείται αψήφιστα. Οποιος κάνει την επιλογή να ξεκινήσει αυτό το ταξίδι έχει τους δικούς του προσωπικούς λόγους. Και όλοι τους είναι άνθρωποι» επισημαίνουν οι δημιουργοί των «Προσφύγων» στο επιλογικό τους σημείωμα. Που συνοδεύεται επικουρικά από μια μικρού μήκους αυτοβιογραφική κατάθεση με την «Ιστορία της Ελεν», μιας νεαρής κοπέλας από την Ερυθραία, όπως την αφηγήθηκε στην ακτιβιστική και δραστήρια οργάνωση «Women for Refugee Women». Τόσο η βασική ιστορία του τόμου, με τις απανωτές δυσκολίες των ανήλικων φίλων και τα συνεχή φλας-μπακ, όσο και η συμπληρωματική ιστορία με τον μονόλογο της Ελεν εστιάζουν στο ανθρώπινο στοιχείο, στο παρελθόν, στις ανθρώπινες σχέσεις, στα όνειρα αυτών των ανθρώπων, στις οικογένειές τους, με τρόπο που -είτε είναι φανταστικές ιστορίες είτε πραγματικές- να προσωποποιούν τις περιπτώσεις και να μην αναφέρονται σε «μάζες» ή «ρεύματα» ή «ανώνυμα θύματα». Δίνουν στα πρόσωπα τη σάρκινη υπόστασή τους που τα καθιστά εντελώς ξεχωριστά και μοναδικά και τα διαφοροποιεί από ακόμη έναν «όμοιο μεταξύ ομοίων», αριθμό ενός στατιστικού δείγματος με αβέβαιο παρελθόν, που θα καταφέρει να εισχωρήσει στην Ευρώπη ή θα αφήσει την τελευταία του πνοή στη θάλασσα. Ως προς τούτο, η δεξιοτεχνία στην αφήγηση και στο ντεκουπάζ σε συνδυασμό με την προϊούσα δραματικότητα κατά την πορεία προς την κορύφωση και το ανάμικτο των συναισθημάτων τέλος συνθέτουν ένα έργο που θα ήταν εξαιρετικό ακόμη κι αν αποτελούσε μια απόλυτα φανταστική ιστορία. Η τραγικότητά του πολλαπλασιάζεται από το γεγονός ότι, δυστυχώς, δεν είναι φανταστική. Και αποτελεί ένα ιδανικό εγχειρίδιο με πλούσια εκπαιδευτική διάσταση, που θα μπορούσε να διδάξει σε κάθε αθώο παιδί αλλά και σε κάθε δύσπιστο ενήλικο τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τις «ανιαρές» και επαναλαμβανόμενες ειδήσεις για τα βυθισμένα πλοιάρια, τα ξεβρασμένα πτώματα και τις ξεριζωμένες οικογένειες. Πηγή Άλλο ένα άρθρο για το κόμικ
  14. ramirez

    ΤΑ ΚΟΜΙΚΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΝΕΪΤ: ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ!

    Να λοιπόν μια σειρά βιβλίων που μας είχε διαφύγει. Ο "Μεγάλος Νέϊτ" είναι μια σειρά στριπς που δημιούργησε ο Lincoln Peirce και δημοσιεύεται στο internet αλλά και σε πολλές εφημερίδες από το 1991. Μετά την επιτυχία βιβλίων όπως το Ημερολόγιο ενός σπασίκλα και το Ημερολόγιο μιας ξενέρωτης, ξεκίνησαν να εκδίδονται παρόμοια αλμπουμάκια με τα στριπς της σειράς και κείμενο ενδιάμεσα, όπως και στις σειρές που προανέφερα. Προφανώς είχαν και την ανάλογη επιτυχία αφού μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί καμιά εικοσαριά βιβλία με τους χαρακτήρες του Peirce (συμπεριλαμβάνω και βιβλία με παζλ, παιχνίδια, ζωγραφική κλπ). Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί επτά βιβλία από τις εκδόσεις Πατάκη ενώ το όγδοο είναι αυτό που παρουσιάζεται και είναι το πρώτο της σειράς που περιέχει μόνο κόμικ στριπς. Τα αμερικάνικα άλμπουμ-συλλογές του Peirce από ένα σημείο και μετά περιέχουν μόνο στριπάκια και καθόλου κείμενο, και το συγκεκριμένο κόμικ είναι ανθολογία δύο βιβλίων του, των "From the top" και "Out loud". Διασκεδαστικότατο κόμικ με τις περιπέτειες του Νέϊτ στο σχολείο, τη γειτονιά και την οικογένειά του. Μια πολύ καλή επιλογή για εσάς αλλά και για δώρο.
  15. vaios

    ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

    Πρόκειται για τη μεταφορά σε κόμιξ του ομότιτλου έργου του Αλέξανδρου Δουμά. Εντάσσεται στη σειρά Κόμικς από κλασικά κείμενα των εκδόσεων Πατάκη. Έχουν προαναγγελθεί άλλα δύο άλμπουμ: Όλιβερ Τουίστ και Το νησί των θησαυρών. Ο σκιτσογράφος είναι απίθανος! Το σχέδιο χορεύει, οι καρικατούρες των προσώπων αν και γωνιώδεις φαίνονται ευέλικτες, έτοιμες να βγουν από τα καρέ. Οι γυναίκες του!!! Και υποτίθεται ότι πρόκειται για παιδικό βιβλίο. Θαυμάσιο! Να το επιλέξετε για τις γιορτές! Άλλες κόμιξ εκδοχές της ίδιας ιστορίας: http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=11928 http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&cov_id=204 VAIOS
  16. O Jacques Ferrandez μετατρέπει τον Ξένο του Καμύ σε Κόμικ Το Μάρτιο του 2016 έφτασε και στην Ελλάδα ο Ξένος του Jacques Ferrandez από τις εκδόσεις Πατάκη. Σ αυτό το κόμικ ο Ferrandez μας συστήνει τον Ξένο του Αλμπερ Καμύ με έναν νέο τρόπο. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα εργαλεία που του δίνει ένα κόμικ για να δημιουργήσει έναν καινούριο Ξένο αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μένει αρκετά πιστός στο αρχικό κείμενο. Ο δημιουργός έχει δώσει μεγάλη προσοχή στις εικόνες του αποφεύγοντας τη χρήση κειμένου ως εξωτερικής αφήγησης. Πάνω από τις εικόνες σε μορφή λεζάντας μπαίνουν μόνο οι μονόλογοι του Μερσώ. «Έπρεπε οι εμβληματικές φράσεις του Ξένου να υπάρχουν στη δική μου διασκευή, αλλά δεν ήθελα μια αφήγηση που θα έχει το κείμενο του Καμύ σαν μια περιγραφή εκτός εικόνας. (…) Ο Ξένος είναι ένα έργο πλημμυρισμένο ήλιο και στο οποίο τα Στοιχεία (σ. ήλιος, θάλασσα) είναι πολύ σημαντικά.» Το σημαντικό ρόλο των εικόνων στο έργο αυτό τον εντοπίζουμε σε τρία στοιχεία τους που το ένα συμπληρώνει το άλλο. Πρώτα απ’ όλα ο Ferrandez δεν μας παρουσιάζει μόνο τους ήρωες και την ιστορία τους. Δίνει έμφαση στο περιβάλλον, στο χώρο μέσα στον οποίο αναπτύσσεται η ιστορία και αυτό το κάνει μέσα από τις εικόνες. Ζωγραφίζει το Αλγέρι με πολλή αγάπη σε μεγάλες υδατογραφίες. Με αυτόν τον τρόπο τοποθετεί τα καρέ της ιστορίαςμέσα στο γενικό τους πλάνο αναπαριστώντας τα τοπία που έχει περιγράψει ο Καμύ και δίνοντας τους την ανάλογη σημασία, τον ανάλογο χώρο, την ανάλογη θέση στην ιστορία που φτιάχνει. Δεύτερη σημαντική λειτουργία των εικόνων είναι το ότι αποδίδουν τις σιωπές των ανθρώπων, πουυπάρχουν στο κείμενο του Καμύ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή στο μπαλκόνι του Μερσώ αλλά και η σκηνή της δολοφονίας. Το τρίτο σημαντικό στοιχείο των εικόνων είναι η ουσιαστική συνεισφορά τους στη δόμηση του χαρακτήρα του Μερσώ, όπως τον γνωρίζουμε μέσα από αυτό το κόμικ, και της σχέσης του με το περιβάλλον. Τα πρόσωπα που ζωγραφίζει ο Ferrandez γύρω από τον Μερσώ είναι πολύ εκφραστικά γεμίζοντας με συναίσθημα τα κάδρα και υπογραμμίζοντας την απόσταση τους από τον Μερσώ. Στις εικόνες εντοπίζονται και οι πρωτοβουλίες που πήρε ο Ferrandez. «Αυτοί που θέλουν τον Μερσώ νεκρό αναπαρίστανται από φιγούρες που με κάποιον τρόπο έχουν δυσφημίσει τον Καμύ». Για παράδειγμα ο επιθετικός δημοσιογράφος είναι ο Σαρτρ. «Μου άρεσε επίσης το να δίνω χαρακτηριστικά κοντινών προσώπων του ΚΑμύ σε άλλους ανθρώπους. Έφτιαξα για τον Σελέστ, το αφεντικό του εστιατορίου όπου σύχναζε ο Μερσώ το κεφάλι του William Faulkner, τον οποίο ο Καμύ θαύμαζε πολύ.» Θα λέγαμε πως αυτά τα χαρακτηριστικά των εικόνων του Ferrandez είναι το στοιχείο που διευκολύνει τη μεταφορά ενός τέτοιου έργου σε μια φόρμα που πάντα θέλει να δίνει τον πρώτο λόγο στην εικόνα. Ο Ξένος του Καμύ είναι ένα δύσκολο και πολυσυζητημένο κείμενο έτσι κι αλλιώς. Το στοίχημα του Ferrandez ήταν μεγάλο και μάλλον τα κατάφερε λόγω αυτού του σεβασμού που έδειξε στην εικόνα. Παρέμεινε πιστός στον Καμύ αλλά δεν έβαλε την εικόνα να τον υπηρετήσει. Παρουσίασε ένα έργο με φιλοσοφική διάσταση τολμώντας να δώσει στην εικόνα πρωταγωνιστικό ρόλο. Της επέτρεψε να καταλάβει όσο χώρο χρειαζόταν για να εκφράσει τα ερωτήματα που είχε θέσει ο Καμύ. Και πραγματικά κατάφερε να κρατήσει από τον ήρωά του, την απόσταση που εκείνος κρατά από το περιβάλλον του και από τον αναγνώστη. Δεν παίρνει θέση, δεν απαντάει, δεν προτείνει στον αναγνώστη κάτι παραπάνω. Παρουσιάζει τον Μερσώ που είναι τόσο ξένος όσο τον έπλασε ο Καμύ και τον βάζει να σταθεί ξανά απέναντι μας. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Jacques Ferrandez καταπιάστηκε με ένα έργο του Καμύ. Σίγουρα ένα από τα στοιχεία που τους συνδέουν είναι το Αλγέρι. Γεννήθηκε στη γειτονιά όπου μεγάλωσε ο ΚΑμύ, αν και δεν έζησε εκεί. «Η συμπαράσταση του (Καμύ) στην Αλγερία, ο σπαραγμός του τη στιγμή του πολέμου, όλα αυτά με αγγίζουν ιδιαίτερα», λέει ο Ferrandez. Η πρώτη διασκευή ήρθε το 2009 με τον «Επισκέπτη», ένα έργο που ο Ferrandez το θεωρεί κεντρικό στοιχείο στο έργο του Καμύ, όσον αφορά το θέμα της Αλγερίας και στη συνέχεια οι εκδόσεις Gallimard του πρότειναν να συνεχίσει με άλλο ένα. Σκεφτόταν τον Ξένο ή τον Πρώτο άνθρωπο. Πηγή Παρουσίαση της έκδοσης
  17. leonidio

    ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ

    Ονομαστική τιμή: 9.90 Σχεδόν ένα χρόνο μετά το "Στη Μάχη του Μαραθώνα", το δίδυμο Σέρβου και Πέτρου μας προσφέρει το δεύτερο μέρος των κόμικ που ασχολούνται με τους Περσικούς Πολέμους. Και σε αυτό το κόμικ, έχει ακολουθηθεί η ίδια, πετυχημένη κατ'εμέ, συνταγή με το προηγούμενο: δίδεται φωνή σε ήρωες της καθημερινότητας, το ύφος είναι γλαφυρό, χωρίς κορώνες, οι Πέρσες παρουσιάζονται χωρίς μανιχαϊσμό, το σχέδιο είναι επιτυχημένο, η έκδοση πολύ ωραία. Περιλαμβάνονται τα ίδια παραρτήματα με το προηγούμενο έργο: αλήθειες και πλάνες σχετικά με τη Μάχη των Θερμοπυλών, καθώς και ένα γλωσσάρι. Ιδανικό για δώρο σε μικρά, αλλά και μεγαλύτερα παιδιά. Τολμώ να ευελπιστώ ότι σε έναν περίπου χρόνο θα δούμε και το "Στη ναυμαχία της Σαλαμίνας".
  18. Μόλις βγήκαν από τον φούρνο 2 νέα κόμικ σε σχέδιο του Θανάση Πέτρου. Αναμένονται Δελτία Τύπου, αλλά θέλει ο Πέτρου να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει, οπότε ανέβασε 2 φώτο στο φβ (α, β) Στη Μάχη των Θερμοπυλών από την εκδοτική Πατάκη. Σε συνεργασία με την Κατερίνα Σέρβη με την οποία πέρυσι έβγαλαν το Στη Μάχη του Μαραθώνα. Η θεματολογία φαντάζομαι ότι είναι προφανής Αμανίτα Μουσκάρια από την εκδοτική Γνώση (aka Πρωτοπορία) σε σενάριο του Παύλου Μεθενίτη το οποίο αποτελεί και διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Μεθενίτη (εκδόσεις Καστανιώτη). Η θεματολογία στο 2ο σύμφωνα με την περίληψη που υπάρχει στο σάητ του Καστανιώτη για το βιβλίο. "Αμανίτα Μουσκάρια είναι το παραισθησιογόνο μανιτάρι που ξεκλειδώνει τις πύλες της ψυχής, επιτρέποντας στους αγγέλους και τους δαίμονες –που κρύβονται εκεί– να βγουν στο φως του συνειδητού. Ο ιερός μύκητας που μασούσαν οι αρχαίοι σαμάνοι για να μπουν στον κόσμο των πνευμάτων. Η αιτία που ξεκλήρισε μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών στη Μακεδονία το 1943. Αμανίτα Μουσκάρια, όμως, είναι και η ιστορία του Ηλία, ενός σαραντάρη δημοσιογράφου που βγάζει το ψωμί του οργώνοντας την Ελλάδα με τη μοτοσικλέτα του. Ενός ανθρώπου που γράφει σε ταξιδιωτικό περιοδικό, αλλά που περισσότερο θα ήθελε να ήταν συγγραφέας... Ένα μυθιστόρημα δρόμου για το χρέος και τα ανθρώπινα πάθη· για το καθήκον και την απόλαυση· για τις ευφορικές ουσίες, τις εθιστικές, και τα χημικά κλειδιά του υποσυνείδητου. Ένα βιβλίο για τους αντιήρωες της ζωής, που μαθαίνουν πάντοτε με σκληρό τρόπο πως λαχτάρα σημαίνει επιθυμία, αλλά και τρόμος." 124 σελίδες το κόμικ και είναι το μεγαλύτερο που έχει κάνει μέχρι στιγμής ο Θανάσης Καλοτάξιδα!
  19. Ο Μάκης το Σάββατο πήγε στο βιβλιοπωλείο του Πατάκη, και ενώ κοίταζε διάφορα βιβλία, κάποια στιγμή η υπάλληλος του είπε «δες αυτό το βιβλίο. Ήρθε σήμερα, πριν από λίγη ώρα». Σε graphic novel ο ‘Ξένος’ του Αλμπέρ Καμύ… Μία από τις μεγαλύτερες χαρές είναι να πηγαίνεις σε ένα βιβλιοπωλείο και να σου λένε «Δες αυτό το βιβλίο. Ήρθε σήμερα, πριν από λίγη ώρα». Όταν δε, σου δείχνουν τον Ξένο του Καμύ σε graphic novel του Jacques Ferrandez, τότε η χαρά γίνεται ίδιου επιπέδου με αυτή των μικρών παιδιών όταν μπαίνουν στο Jumbo ή στον ‘Μουστάκα’… Άσε τη φοβερή μυρωδιά πού έχει κάθε καινούργιο βιβλίο… Σαν τα καινούργια χάρτινα επιτραπέζια όταν μας τα έφερναν δώρο όταν ήμασταν μικροί. Οι δυο πρώτες πρακτικές παρατηρήσεις είναι ότι καταρχάς μιλάμε για 134 σελίδες στην ουσία ισόποσο με το βιβλίο που είναι γύρω στις 140 σελίδες (ανάλογα με την έκδοση). Κατά δεύτερον, είναι εξαιρετικά τα σκίτσα. Πέρα από την εμφανή υψηλή τεχνική τους, μεταφέρουν με σπουδαίο τρόπο ακόμα και τις σιωπές που υπάρχουν στο αριστούργημα του Καμύ. Επίσης, έχει ακριβώς αυτό που πρέπει να έχει η έκδοση σε graphic novel ενός παγκόσμιου αριστουργήματος έτσι ώστε: - Αν έχεις διαβάσει το βιβλίο, βλέπεις μπροστά σου μια εξαιρετικά εικονογραφημένη, και ουσιαστική μεταφορά του σε graphic novel. - Αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο, στο τέλος της ανάγνωσης το κατέχεις ουσιαστικά σχεδόν όσο να το χες διαβάσει. Φυσικά κράτησε τις πολύ μεγάλες στιγμές του κειμένου, όπως αυτή που ο παπάς ρωτάει τον Πατρίς Μερσώ πώς βλέπει εκείνη την άλλη ζωή, και ο Μερσώ απαντάει «σα μια ζωή όπου θα μπορούσα να θυμάμαι αυτήν εδώ». Και εκείνη που ο ανακριτής ρωταει τον Μερσώ «Σας περιγράφουν σαν κλειστό χαρακτήρα και λιγομίλητο άτομο. Τι έχετε να πείτε γι αυτό;» και αυτός απανταει «Δεν έχω σχεδόν ποτέ να πω κάτι το σημαντικό γι αυτό και σιωπώ». Ο Καμύ ξεκίνησε να γράφει τον ‘Ξένο’ το 1937 στο Αλγέρι, και τον τελείωσε το 1940 στο Παρίσι, στη διάρκεια των βομβαρδισμών της πόλης από τους Γερμανούς. Σ.Σ.1: Θα είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον μια συζήτηση ανάμεσα σε έναν που έχει διαβάσει μόνο το βιβλίο και έχει κάνει τις εικόνες με τη φαντασία του, και σε κάποιον που θα έχει διαβάσει μόνο το graphic novel και θα έχει δει με αυτό τον τρόπο τις εικόνες μπροστά του. Σ.Σ. 2: Οι Cure έχουν εμπνευσθεί το “Killing an Arab” από τον Ξένο. Και το σχετικό link...
  20. Ένα κόμικ που λίγο έλειψε να παραπέσει της αντίληψης των άγρυπνων μελών του φόρουμ. Και σίγουρα δεν θα το άξιζε, μια που πρόκειται για μια ποιοτική δουλειά "για όλη την οικογένεια" που λέμε. To concept έχει μια πολύ αμυδρή συγγένεια με το γνωστό καρτούν "Dexter 's Laboratory", μια που και εδώ υπάρχουν μικρές μεγαλοφυΐες και οι τρελές εφευρέσεις τους. Οι ομοιότητες βέβαια σταματούν εκεί, μια που οι μικροί εφευρέτες στο κόμικ είναι τρεις και ο villain της ιστορίας δεν είναι η Dee Dee (αδερφή του Dexter στο καρτούν και αιώνια νέμεσίς του) αλλά ένας ληστής ευρεσιτεχνιών. Όμορφο καρτουνίστικο σκίτσο από τον Drew Weing (σύζυγο της συγγραφέως του βιβλίου Eleanor Davis), με μοντέρνο layout, αν και σε κάποιες σελίδες πιο "παραγεμισμένο" σε λεπτομέρειες απ' ότι ίσως έπρεπε. Λιανική τιμή: 11,50 €
  21. vaios

    ΛΟΥ!

    Ένα υπέροχο, μαγευτικό κόμιξ! Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ΄ αυτό το αριστούργημα ; Τα υπέροχα χρώματα, το λεπτοσχεδιασμένο σκίτσο, το προσεγμένο σενάριο, την υποδειγματική εκδοτική παρουσίαση και εκτύπωση ; Τρυφερές σκηνές από τη ζωή μάνας και κόρης (ο πατέρας απουσιάζει), που θα συγκινήσουν τον καθένα. Και το συναισθηματικό ναυάγιο του τέλους ό,τι πιο ευρηματικό και όσο πιο τέλεια μπορούσε να αποδοθεί από ένα σκιτσογράφο που φαίνεται να γνωρίζει τη γυναικεία ψυχολογία. Τη Λου την πρωτοείδαν οι αναγνώστες του γαλλικού περιοδικού Tcho! Στη Γαλλία έχουν εκδοθεί πέντε τεύχη με ιστορίες της ηρωίδας. Ο Πατάκης έχει ήδη αναγγείλει την έκδοση του δεύτερου τόμου με τον τίτλο Βάλτος. Το κόμιξ απέσπασε το Βραβείο Νεότητας στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ το έτος 2005 με την αξία του! Ένα ευχαριστώ στον κ. Ζυλιέν Νιλ και τους συντελεστές της έκδοσης· καιρό είχα να κρατήσω κάτι παρόμοιο στα χέρια μου! Vaios Τιμή καταλόγου: 11,50 € Bedetheque
  22. vaios

    Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

    Το κόμικ είναι μια εικονογραφημένη εκδοχή της πασίγνωστης ιστορίας «Ο μικρός πρίγκιπας» του Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ, του λογοτέχνη πιλότου, που άφησε πίσω του ένα θρύλο, όταν το αεροπλάνο του χάθηκε από τα ραντάρ των συμμάχων στα 1944 μέσα στη δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο μικρός πρίγκιπας είναι ένα παιδί που ζει σ΄ έναν πολύ μικρόν πλανήτη, τόσο μικρό, που μπορεί να δει όσα ηλιοβασιλέματα θέλει περπατώντας πάνω στην επιφάνειά του, προσέχοντας όμως να μην πατήσει τα τρία ηφαίστεια. Κάποτε ο μικρός πρίγκιπας επιθυμώντας να γνωρίσει κι άλλους κόσμους αφήνει τον πλανήτη και το αγαπημένο του λουλούδι και πετώντας στο διάστημα φτάνει στη Γη. Για κακή του τύχη προσγειώνεται σε μια αφιλόξενη έρημο, όπου τα μόνα που συναντά είναι δύο ζώα· ένα φίδι και μία αλεπού και κάποια λουλούδια. Εκεί βρίσκει τον πιλότο (και συγγραφέα) της ιστορίας, που έχει πέσει με το αεροπλάνο του να προσπαθεί να επιδιορθώσει τη βλάβη. Μια ιστορία τρυφερή και διδακτική, που αποδίδεται υπέροχα μέσα από λιτά σκίτσα και ζεστούς διαλόγους. Ο «άτεχνος» τρόπος γραφής των διαλόγων εξοικειώνει τον μικρό αναγνώστη με το κείμενο, ενώ τα έξη τετράγωνα πλαίσια ανά σελίδα προφανώς επιλέχτηκαν για την πιο άνετη παρακολούθηση της ιστορίας από τα παιδιά μικρής ηλικίας. vaios/13-1-2010
  23. vaios

    ΣΚΡΟΥΤΖ: ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

    Τιμή: 11,70 € Πρόκειται για τη μεταφορά σε κόμιξ του μυθιστορήματος του Καρόλου Ντίκενς Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα, της γνωστής ιστορίας του τσιγκούνη και σκληρόκαρδου Εμπενίζερ Σκρουτζ. Φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση του Άγγλου συγγραφέα (1812-2012). Ένα ομορφοσχεδιασμένο άλμπουμ ιδανικό για διάβασμα αυτές τις μέρες. Αχ, αυτές οι σκηνές με το χιόνι να πέφτει απαλά τι θύμησες ανασύρουν από την παιδική μου ηλικία! Το βιβλίο εντάσσεται σε μια νέα σειρά των εκδόσεων ΠΑΤΑΚΗ με τον τίτλο Κόμικς από κλασικά έργα. Vaios Bedetheque
  24. ramirez

    ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ

    Η εποχή της κυβέρνησης Σημίτη τελειώνει και αναλαμβάνει η ΝΔ και ο Κώστας Καραμανλής "σεμνά και ταπεινά". Πήγαμε για καλύτερα και πέσαμε στα χειρότερα. Ενδιάμεσα λαμβάνουν χώρα οι Ολυμπιακοί Αγώνες που δίνουν χαριστική βολή στη χώρα, οικονομικά και ηθικά (βλέπε και "ατύχημα" με μοτοσυκλέτα των Κεντέρη-Θάνου). Ο Στάθης τα σχολιάζει όλα με τον γνωστό του αιχμηρό τρόπο. Οι γελοιογραφίες του βιβλίου δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες "Ελευθεροτυπία", "Παρασκευή και 13", "Επιχειρώ" και τα περιοδικά "4 τροχοί" και "Ενέδρα" από τον Οκτώβριο του 2003 έως και τον Οκτώβριο του 2004. Αφιέρωμα στον Στάθη
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.