Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Λένε πως ένα από τα δυσκολότερα λογοτεχνικά είδη είναι το νουάρ μυθιστόρημα. Τα κλισέ που συνειδητά χρησιμοποιούν οι συγγραφείς του, κλείνοντας το μάτι στον αναγνώστη και παραπέμποντάς τον σε μια παλαιότερη αφήγηση που με τη σειρά της παραπέμπει σε μια ακόμα παλαιότερη, είναι συναρπαστικά στον εντοπισμό τους. Ο Σπύρος Δερβενιώτης με το νουάρ «Yesternow» αποτίνει φόρο τιμής στα κινηματογραφικά eighties. Με μια ανατρεπτική ιστορία. Εδώ και μερικά χρόνια, μια αίσθηση νοσταλγίας για τη δεκαετία του 1980 πλανάται στην ατμόσφαιρα. Άλλοτε αυτή η νοσταλγία αποκρύπτει και αποσιωπά τα μελανά σημεία και εξωραΐζει το παρελθόν, όπως στην πρόσφατη έκθεση «GR80s» και άλλοτε υμνεί κάποιες πολιτιστικές συνιστώσες της δεκαετίας, όπως στην τηλεοπτική σειρά «Stranger Things» για τον κινηματογράφο. Το «Yesternow» (εκδόσεις Χαραμάδα, μετάφραση από τα αγγλικά στα οποία γράφτηκε το βιβλίο: Μαρία Χρίστου) του Σπύρου Δερβενιώτη αποφεύγει τον εξωραϊσμό, την εξιδανίκευση και την εξύμνηση, παραμένοντας προσηλωμένο στον στόχο του: την υπενθύμιση των εμβληματικών ταινιών των eighties υπό το φίλτρο των τριών δεκαετιών που πέρασαν από τότε, με έναν ευφυέστατο τρόπο που φέρνει στον νου την τεχνική του Γουές Κρέιβεν στην κινηματογραφική «Κραυγή», μια ταινία-επιτομή των ταινιών τρόμου που είχαν προηγηθεί. Στο «Yesternow», πρωταγωνιστεί μια ντετέκτιβ του LAPD που ενώνει τις δυνάμεις της με έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ ονόματι Ντικ Φιλίπο (αναφορά στον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Ντικ), για να λύσουν το μυστήριο μιας αλυσίδας φόνων με θύματα ηθοποιούς της δεκαετίας του ’80 που δολοφονήθηκαν μόλις ανακοινώθηκε η επιστροφή τους σε σίκουελ των ταινιών που τους έκαναν διάσημους. Όλοι οι φόνοι συνδέονται μεταξύ τους με το όνομα του παραγωγού ταινιών B. B. Eightiz (αναφορά στη δεκαετία του ’80 και στο συμπαθές ρομπότ BB8 από τον «Πόλεμο των Άστρων»). Και, φυσικά, συνδέονται με τον κινηματογράφο της δεκαετίας αυτής. Από την πρώτη σελίδα κιόλας, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με αυτό που θα ακολουθήσει με το tribute στον «ET» του Σπίλμπεργκ. Και αμέσως μετά συναντά τον Ντικ Φιλίπο με τη μορφή του Τζον Γκούντμαν από τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι», τον Χάρισον Φορντ σε μια υβριδική παρουσία που δανείζεται στοιχεία τόσο από το «Blade Runner» όσο και από τους «Κυνηγούς της Χαμένης Κιβωτού», μια ηλικιωμένη Ντάριλ Χάνα με μια φωτογραφία Γοργόνας να κοσμεί τον τοίχο της, γιγαντοαφίσες από υποθετικά σίκουελ όπως «Jane Bond», «Teethx», «Ectoplasm» κ.ά., έναν Σβαρτσενέγκερ όχι ως Exterminator αλλά ως Obliterator, λίγο Νταρθ Βέιντερ, «Τζουράσικ Παρκ» και «Τρον» και πάει λέγοντας. Μαζί με τη νοσταλγία για τις τεράστιες αυτές επιτυχίες ωστόσο, ο Δερβενιώτης στήνει και την παρωδία τους. Ή, μάλλον, σατιρίζει όλους όσοι είναι κολλημένοι με μια χαμένη για πάντα εποχή και πασχίζουν να αναβιώσουν το κλίμα της με κάθε μέσο καταφέρνοντας απλώς να γίνονται γραφικοί και αρνούμενοι την εξέλιξη, τον πειραματισμό, το διαφορετικό. Σε ένα σημείο του «Yesternow», ένας σκηνοθέτης που παραπέμπει εξόφθαλμα στον Τζορτζ Λούκας σε νεαρή ηλικία κάνει μια δοκιμαστική προβολή του «Galaxy Warriors» (αναφορά στο Star Wars). Τα σχόλια που λαμβάνει πάνε κάπως έτσι: «Εκείνη η ταινία νοσταλγία-Αμερικής-του-’50-που είχες κάνει καλά τα πήγε. Τέτοιες να κάνεις. Η νοσταλγία πουλάει». Και «πραγματικά πιστεύεις πως είναι η κατάλληλη συγκυρία για μανιχαϊσμούς τύπου καλοί-κακοί; Τόσο κόπο κάναμε να εδραιώσουμε τον αντι-ήρωα!». Ευτυχώς που ο Τζορτζ Λούκας δεν το έβαλε κάτω. Ευτυχώς που τα σίκουελ του «Yesternow» είναι μόνο φανταστικά. Κι ευτυχώς που η νοσταλγία και η παρωδία του παρελθόντος στα χέρια ενός επιδέξιου δημιουργού κόμικς μπορούν να συνυπάρχουν σε ίσες δόσεις, συνθέτοντας ένα απολαυστικό αποτέλεσμα. Και το σχετικό link...
  2. gomfaios

    Το Μοναστηρακι καποτε...

    Πολλες φορες φανταζομαι τον ευατο μου να μπορουσε να ταξιδευει στο χρονο πισω και να αγοραζει κομικς απο περιπτερα και παλαιοπωλια!Επειδη ομως αυτο δεν ειναι εφικτο και μιας και εγω αρχισα να επισκεπτομαι το Μοναστηρακι στα μεσα της δεκαετειας του 90 διεκρινα σε σχεση με σημερα πως υπηρχαν περισοτερα κομικς προς πωληση(ασχετα αν δεν ηξερα καποιες σειρες που σημερα με ενδιαφερουν και τοτε μου περναγαν απαρατηρητες η και αδιαφορες). Εδω λοιπον θα ηθελα να μαθω απο τους πιο ΄΄παλιους κυνηγους΄΄ του ειδους αν παλιοτερα βρισκαν πιο ευκολα σπανια κομικς,τευχη με μικρο τιραζ,αν υπηρχαν αλλα παλαιοπωλεια που θυμαστε,χαρακτηριστικοι η γραφικοι πωλητες που πλεον εχουν χαθει στη δινη του χρονου η αλλα γεγονοτα που σχετιζονται με το αγαπημενο αθλημα και θα θελατε να μοιραστουμε... Εγω παντως θυμαμαι να εχω βρει πριν απο χρονια 1 απο τα τευχη του Μπλεκ των Διακοπων και μεχρι να παω να παρω λεφτα και να γυρισω ειχε κανει φτερα!!! Απο τοτε εχω παντα το κατι της παραπανω μαζι μου οποτε παω σε τετοια μερη γιατι ποτε δεν ξερεις!!! Και για να φρεσκαρω λιγο τη μνημη των παλιων ανεβαζω 1 φωτογραφια που βρηκα απο το Μοναστηρακι απο τη δεκαετεια του 80 για να νοσταλγισουμε ολοι μαζι και να ονειρευτουμε πως ταξιδευουμε αλλη μια φορα πισω στο χρονο εχωντας στις τσεπες μας το χαρτζιλικι μας σε δραχμουλες και το εισιτηριο απο το ταξιδι που καναμε τοτε με τον ηλεκτρικο για να φτασουμε με χτυποκαρδι στα παλαιοπωλεια και να αγορασουμε τους χαρτινους ηρωες που στα παιδικα ματια μας φανταζαν ολοζωντανοι... Μπλεκ,Μαρκ,Ζαγκορ,Σεραφινο,Τιραμολα μεσα σε μια πλαστικη σακουλα κλεισμενα τοσα ονειρα και τοση ανειπωτη χαρα που αποκτηθηκαν...
  3. Νοσταλγοί, Συλλέκτες, Δημιουργοί Λαμπρινή Χ. Θωμά - 12/01/2008 Η διαδρομή είναι γνωστή στην πρώτη ελληνική "γενιά των κόμικς". Από τα περίπτερα - μερικές φορές κλεμμένα, το ομολογούμε!- τσιφ κάτω από το στρώμα. Μετά, αφού το διάβαζες, στο κουτί κάτω από το κρεβάτι. Αλλαγές με τους φίλους τα μεσημέρια της Παρασκευής - ένα "Τρουένο" για δυό "Μπλεκ", μία "Ντιάνα" για δύο "Μίκυ Μάους", ο καινούριος Άνθρωπος-Αράχνη για δύο παλιά Άιρον Μαν και έναν Υποβρύχιο Πρίγκηπα. Χειμώνες με ξεφύλλισμα μες στο σκοτάδι, κάτω από την κουβέρτα για κείνο το παρακάτω που δεν αντέχει να περιμένει - "Χρήστο, το παιδί κοιμάται;", "ναι, δεν έχει φως". Καλοκαίρια με ματωμένα γόνατα και τσαλακωμένες σελίδες. Αν η μαμά ήταν αυστηρή, το πρώτο εννιάρι ή δεκαεξάρι σήμαινε πως, με δάκρυα στα μάτια, τα έβλεπες να γίνονται παρανάλωμα του πυρός - δεν ξέρω αν τη συγχώρεσα ποτέ. Όμως και έτσι, κάποια γλίτωναν, κάποια γίνονταν η μαγιά μιας συλλογής που δεν στόχευε στο κέρδος αλλά στη μνήμη και τη νοσταλγία. Ύστερα η εφηβεία και το τέλος της, το πέρασμα από τη Βαβούρα στη Βαβέλ, ο Ούγκο Πρατ και ο γοητευτικότερος άνδρας του κόσμου - ο Κόρτο με το μαχαίρι της μοίρας στο ένα χέρι και τη μαχαιριά της στο άλλο-, ύστερα ο Χορός των Αθανάτων, ύστερα η Σαλαμπώ, εκείνη η Βαλεντίνα η τσαχπίνα και βάλε, ύστερα ο Ιωάννου και ο Αρκάς. Και, ύστερα χωριστήκαμε στα δυό για πάντα: αυτοί που είπαν "ήταν μια τρέλλα νεανική μα τώρα έχει περάσει", και αυτοί που ακόμη ακουμπάμε χαρτζιλίκι, χρόνο, χώρο, στα κόμικς - έστω και αν δυσκολευόμαστε να ξεφύγουμε από τους τίτλους που στοίχειωσαν την παιδική κι εφηβική μας ηλικία. Αυτοί, οι δεύτεροι, φτάσαμε πια, και στην Ελλάδα, να αναζητούμε να ντύσουμε τη νοσταλγία μας μες στο μετάξι. Δεν είναι μόνο η αγορά των συλλεκτικών τευχών που φαίνεται να βαδίζει από το καλό στο καλύτερο, δεν είναι καν το γεγονός ότι το greekcomics.gr, το φόρουμ των ωραίων τρελών των κόμικς, γιόρτασε τα πρώτα του γενέθλια με χιλιάδες μέλη. Είναι η δυνατότητα της ελληνικής αγοράς να στηρίξει μια πολυτελή, ακριβή, συλλεκτική έκδοση και μαζί η επιμονή των φίλων - γιατρών, δικηγόρων, λογιστών ή δημοσιογράφων- να δώσουν χώρο στη βιβλιοθήκη τους, στη "σοβαρή" βιβλιοθήκη τους, σε μια πολύτομη έκδοση κόμικς. Το greekcomics.gr αποφάσισε να περάσει στον εκδοτικό χώρο, με αφορμή τα πρώτα του γενέθλια και τις εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες σκανλέισονς (μετάφραση σκαναρισμένων σελίδων) που κατόρθωσαν οι εθελοντές του, ως επαγγελματίες ερασιτέχνες. Διάλεξε το Στορμ (Storm) του Ντον Λόρενς - θρυλικό μεταξύ των σημερινών 30άρηδων, οι μεγαλύτεροι το διαβάσαμε φοιτητές, καθώς πρωτοβγήκε το '85 στην Ελλάδα- και αποτόλμησε την πολυτέλεια που δεν ξέραμε ως τώρα: δερματόδετοι τόμοι, χαρτί βέλβετ ματ των 150 γραμμαρίων, ένας εκ των 22 τίτλων κάθε μήνα, αριθμημένα 500 αντίτυπα μόνο σε συνδρομητές. Όλα αυτά, ως προϊόν της άμεσης ιντερνετικής δημοκρατίας. Εκδότης, μεταφραστής, επιμελητής, γραφίστας, τυπογράφος, όλοι μέλη της ελληνικής ηλεκτρονικής κομικς κοινότητας, του greekcomics.gr. Η επιλογή του Στορμ, ως πρώτου εκ των ειδικών εκδόσεων που ετοιμάζει το φόρουμ, έγινε λόγω των πολλών αφιερωμάτων και παρουσιάσεων που τα μέλη του έκαναν πολύ πριν γεννηθεί η ιδέα για την έκδοση. Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς πως, το θέμα αφορά μια ομάδα "τρελλών" ή "γραφικών", "κολλημένων" με τα κομικς. Η απάντηση έρχεται από τα φαινόμενα που ακολούθησαν την έκδοση των πρώτων τόμων - η προσπάθεια ξεκίνησε τον Οκτώβριο. Η ανταπόκριση των εκτός φόρουμ λάτρεων του συγκεκριμένου κόμικς ήταν αναπάντεχη και σόκαρε ακόμη και τους -έτσι και αλλοιώς αισιόδοξους- δημιουργούς της έκδοσης. Τρεις μήνες πριν κυκλοφορήσει το Στορμ, είχαν αρχίσει να κλείνονται οι συνδρομές. Υπήρχαν άνθρωποι που μπήκαν στο φόρουμ λόγω της έκδοσης, επειδή άκουσαν ή διάβασαν γι' αυτήν - μεταξύ των οποίων και η γράφουσα. Υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν δύο αριθμημένες σειρές: "μία για να διαβάζω και μία για τη συλλογή" -ανέγγιχτη και αψεγάδιαστη στο νάιλον προστατευτικό της- λέει ο 36χρονος Νίκος. Το ένα κρατούμενο, λοιπόν, είναι η ενηλικίωση - ου μην και η ωριμότης- του ελληνικού κοινού των κόμικς. Το πέρασμα σε μια γενιά που δίνει με χαρά κόμικς στα παιδιά της και το βράδυ τους τα παίρνει για να τα διαβάσει και αυτή ή που μπορεί να συζητάει μαζί τους για τους ίδιους ήρωες (ας είναι καλά η Βαβέλ, η Μαμούθ και η Anubis). Το δεύτερο, το πέρασμα στη συλλογή και την αξιολόγηση/ τιμολόγηση των κόμικς που οδηγεί στην εκτίμηση πολυτελών εκδόσεων. Το τρίτο, και ίσως σημαντικότερο, όμως, είναι η αυτο-οργάνωση των Ελλήνων φίλων των κόμικς μέσω του διαδικτύου, η σύσταση μιας "μυστικής" αδελφότητας για ρέκτες, και η θαυμαστή τους δημιουργικότητα, από τα σκανλέισονς μέχρι τους 22 τόμους του Στορμ. Οι λόγοι να αισιοδοξούμε ποτέ δεν πλέουν στον αφρό των ημερών. Ούτε καν στον αφρό του διαδικτύου. Ίσως γι' αυτό και η αισιοδοξία μπορεί να έχει αντίκρυσμα. http://www.skai.gr/master_story.php?id=70848
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.