Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Μικυ Μαους'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Διαθέσιμος προς χρήση και πώληση από κάθε ενδιαφερόμενο θα είναι από την 1η Ιανουαρίου 2024 ο πρώτος Μίκυ Μάους της Ντίσνεϊ, καθώς τα πνευματικά δικαιώματα που τον προστάτευαν επί 95 χρόνια παύουν να ισχύουν. Η εξέλιξη δεν αφορά την παγκοσμίως διαδεδομένη εκδοχή του διάσημου ποντικού, αλλά εκείνη που πρωτοεμφανίστηκε στην ασπρόμαυρη ταινία κινουμένων σχεδίων «Steamboat Willie» που σκηνοθέτησαν το 1928 ο Γουόλτ Ντίσνεϊ και ο Ουμπ Άϊβερκς. Στιγμιότυπο από τη «Steamboat Willie» που σκηνοθέτησαν το 1928 ο Γουόλτ Ντίσνεϊ και ο Ουμπ Άϊβερκς. Η απώλεια της αποκλειστικότητας του αρχικού Μίκυ δεν αναμένεται να κλονίσει συθέμελα την Ντίσνεϊ. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Guardian, είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η εταιρεία έκανε εδώ και δεκαετίες νομικούς ελιγμούς, με στόχο να διατηρήσει τα πνευματικά δικαιώματα της αρχικής μορφής του διασημότερου ήρωά της. Ενδεικτικά, το 1998 η Ντίσνεϊ άσκησε τέτοιες πιέσεις στο νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ προκειμένου να επεκταθεί χρονικά η ισχύς των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, που ο σχετικός νόμος έμεινε γνωστός ως «Mickey Mouse Protection Act». Το 1989 η εταιρεία είχε απειλήσει τρεις παιδικούς σταθμούς στη Φλόριντα ότι θα κινηθεί νομικά αν δεν αφαιρούσαν αυτοσχέδια πορτρέτα των ηρώων της από τους τοίχους τους. Ενώ επίσης η Ντίσνεϊ συμπλήρωσε το 2023 εκατό χρόνια ζωής, η επέτειος τη βρήκε να αντιμετωπίζει προβλήματα όπως απώλειες εσόδων από την πλατφόρμα Disney+, φιλμ με χαμηλές εισπράξεις, εντάσεις με πολιτικούς που δεν καλοβλέπουν το συμπεριληπτικό χαρακτήρα των ταινιών της κ.ά. Όσον αφορά τις νέες πιθανές χρήσεις του παλιού Μίκυ, το στούντιο Fumi κυκλοφόρησε ήδη το τρέιλερ ενός βίντεο γκέιμ με τίτλο «Mouse», όπου μια παρόμοια φιγούρα παρουσιάζεται ως αιμοδιψής γκάνγκστερ. Η ίδια η Ντίσνεϊ ανακοίνωσε ότι «οι πιο σύγχρονες εκδοχές του Μίκυ θα παραμείνουν ανεπηρέαστες από τη λήξη των πνευματικών δικαιωμάτων του «Steamboat Willie» και ο Μίκυ θα συνεχίσει να έχει ηγετικό ρόλο ως παγκόσμιος πρεσβευτής της Walt Disney Company στις αφηγήσεις μας, τα θεματικά πάρκα και τα προϊόντα μας». Και το σχετικό link...
  2. albert

    ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ: ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1979

    Τίτλος:ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1979 Εκδοτική:ΤΑΚΗΣ Ε. ΒΟΣΚΑΚΗΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:1979 Εξώφυλλα:1 ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Μέγεθος:; Σελίδες:; Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Ακομα ενα ημερολογιο ετους -συγκεκριμενα του 1979- με τους ηρωες του Ντισνευ. Και λεω ακομα μιας και ο εκδοτης Βοσκακης ειχε εντρυφυσει στο Ντισνεικα ημερολογια. (1974,1975,1982,1983.. που εχουν ηδη βρεθει κ παρουσιαστει) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/48180-μικυ-μαουσ-ημερολογιον-1974/ https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/25159-μικυ-μαουσ-ημερολογιον-1975/#comment-232999 https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/47493-μικυ-μαουσ-calendar-ημερολογιον-1983/#comment-664451 Η πηγη της εικονας που επεξεργαστικα λιγο προερχεται φυσικα απο τα κοινωνικα δικτυα Καθε περαιτερω πληροφορια,σκανναρισμα ή πληροφοριες δεκτες..
  3. albert

    ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ: ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1974

    Τίτλος:ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1974 Εκδοτική:ΤΑΚΗΣ Ε. ΒΟΣΚΑΚΗΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:1974 Εξώφυλλα:1 Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Μέγεθος:; Σελίδες 12:; Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Ακομα ενα ημερολογιο ετους -συγκεκριμενα του 1974- με τους ηρωες του Ντισνευ. Και λεω ακομα μιας και ο εκδοτης Βοσκακης ειχε εντρυφυσει στο Ντισνεικα ημερολογια. (1975,1979,1982,1983.. που εχουν ηδη βρεθει κ παρουσιαστει) Αλλα ημερολογια του ιδιου εκδοτη https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/25159-μικυ-μαουσ-ημερολογιον-1975/#comment-232999 https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/48181-μικυ-μαουσ-ημερολογιον-1979/ https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/47493-μικυ-μαουσ-calendar-ημερολογιον-1983/#comment-664451 Η πηγη της εικονας που επεξεργαστικα λιγο προερχεται φυσικα απο τα κοινωνικα δικτυα Καθε περαιτερω πληροφορια,σκανναρισμα ή πληροφοριες δεκτες.. Οι σελιδες του ημερολογιου δεν ειναι δεμενες προκειμένου να γινουν καρτες.Επισης υπάρχουν και οι ηρωες με διακεκομμένες γραμμες για να στεκονται στην πισω πλευρα σαν χειροτεχνια και ζωγραφικη Καθε περαιτερω πληροφορια,σκανναρισμα ή πληροφοριες δεκτες..
  4. ramirez

    EDITOR'S CHOICE: ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ – ONCE UPON A MOUSE... IN THE FUTURE

    Κυκλοφόρησε λοιπόν το πρώτο τεύχος της νέα τετράτευχης σειρά Μίκυ Μάους με αφορμή τα 100 χρόνια από τη δημιουργία της Ντίσνευ. Μεγαλύτερο μέγεθος από τα εβδομαδιαία Μίκυ, σχεδόν ίδιο με άλλα τεύχη της σειράς Editor's Choice όπως π.χ. τα Χρονικά των τεράτων, αλλά με πιο σκληρό εξώφυλλο και λιγότερες σελίδες, που και αυτές είναι πιο λεπτές από το σύνηθες των Editor's Choice. Ίσως στις λιγότερες και πιο λεπτές σελίδες να οφείλεται και το δυνατό δέσιμο που σε κάνει να φοβάσαι να ανοίξεις μέχρι τέρμα το περιοδικό μην τυχόν και του κάνεις ζημιά στη ράχη. Ιδιαίτερη και η τεχνοτροπία στο σκίτσο, ενδεχομένως να μην κάνει "κλικ" σε κάποιους. Θέλω να δω το στυλ που θα έχουν και τα υπόλοιπα τεύχη της σειράς για να βγάλω τελικό συμπέρασμα...
  5. albert

    ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ CALENDAR ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1983

    Τίτλος:ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ CALENDAR ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1983 Εκδοτική:ΤΑΚΗΣ Ε. ΒΟΣΚΑΚΗΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:1983 Εξώφυλλα:1 ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Μέγεθος:; Σελίδες:; Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Ακομα ενα ημερολογιο ετους -συγκεκριμενα του 1983- με τους ηρωες του Ντισνευ. Και λεω ακομα μιας και ο εκδοτης Βοσκακης ειχε τουλαχιστον πριν απο καμια δεκαετια εντρυφυσει στο Ντισνεικα ημερολογια. https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/25159-μικυ-μαουσ-ημερολογιον-1975/#comment-232999 Εδω απεικονιζονται σε ενα φυλλο δυο μηνες και μια εποχιακη Ντισνεικη παρασταση. Το παρων το αντλησα απο το διαδυκτιο και θεωρησα σωστο να υπαρχει καπου. Ειναι το δευτερο εξακριβωμενο Ντισνεικο ημερολογιο μετα απο αυτο του 1982 και μετα απο αυτο του 1975 και μαλλον του 1976 οπως αναφερεται συγκεκριμενα στις σχετικες εκδοσεις του εκδοτικου οικου. (Εξωφυλλο του ημερολογιου 1982-πηγη διαδυκτιο- )
  6. Ο Μίκυ Μάους, το διασημότερο ποντίκι του κόσμου γίνεται 93 ετών! Αχαιοί μιλούν στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του αμερικανικού πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Ο Μίκυ Μάους γίνεται 93 ετών σήμερα Παρασκευή 13/01/2023 και δεν έχει γκρίζα μαλλιά στο κεφάλι του. Σίγουρα, είναι λίγο πιο σκανδαλιάρης και φοράει τα ίδια ρούχα εδώ και δεκαετίες, αλλά η γενική του εικόνα είναι σχεδόν ίδια! Η ιστορία του Μίκυ ωστόσο ξεκινά με ένα κουνέλι το 1927, όταν ο Walt Disney δημιούργησε έναν χαρακτήρα που ονομάζεται «Oswald the Lucky Rabbit». Με το στρογγυλό, λευκό πρόσωπό του, τη μεγάλη μύτη του με κουμπιά και τα μαύρα μακριά αυτιά του, ο χαμογελαστός Oswald έγινε αμέσως επιτυχία και η Universal «παρήγγειλε» μια σειρά από σορτς. Όταν τα στελέχη της Disney συναντήθηκαν μίκρυναν λίγο τα αφτιά, προσέθεσαν επιπλέον επένδυση γύρω από τη μέση και μετέτρεψαν το κουνέλι σε ποντίκι. Ονομάστηκε Mortimer. Το παρατσούκλι δεν κράτησε. Υπάρχουν πολλές ιστορίες που προσπαθούν να εξηγήσουν πώς και γιατί – η πιο δημοφιλής είναι ότι η γυναίκα του Disney μισούσε το όνομα και πρότεινε την αντικατάστασή του – σύντομα ήταν έτοιμος για το ντεμπούτο του ως Μίκυ. Ο Μίκυ γεννήθηκε στην Αμερική την εποχή της κατάθλιψης, έγινε – και διαμορφώθηκε για να γίνει – ένας ήρωας για τον απλό άνθρωπο, ένας αισιόδοξος ποντικός που αντιμετώπιζε χαρούμενα τις δυσκολίες που έρχονταν στον δρόμο του και ως χαρούμενο καρτούν κατακτούσε τις αντιξοότητες. Ένα ποντίκι, ντυμένο σαν τον αεροπόρο Τσαρλς Λίντμπεργκ, κατασκευάζει ένα αεροπλάνο και ονειρεύεται να γίνει σπουδαίος πιλότος. Παίρνει μαζί του την κοπέλα του στην πρώτη του πτήση. Αλλά μετά έρχεται εμπόδιο μετά από εμπόδιο – η κοπέλα του παρασύρεται και απομακρύνεται, πλησιάζει μια καταιγίδα και το ποντίκι καταλήγει σε ένα έρημο νησί, όπου οι ντόπιοι αποφασίζουν να τον μαγειρέψουν. Ο Μίκυ τούς πολεμά όλους μόνος του. Αυτό ήταν το πρώτο κόμικ του Μίκυ Μάους, που τυπώθηκε στο «The New York Daily Mirror» πριν από 93 χρόνια, στις 13 Ιανουαρίου 1930. Παρόλο που το «Steamboat Willie», η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων με το ποντίκι, έκανε το ντεμπούτο στη Walt Disney το 1928, το κόμικ στριπ ήταν αυτό που προκάλεσε διεθνή φήμη για τον Μίκυ Μάους – κυρίως λόγω της πολύ περιορισμένης εμβέλειας των ταινιών τότε. Το κουβάρι του απόλυτου μύθου των κινουμένων σχεδίων ξετυλίγεται σήμερα στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» από τρεις αχαιούς συμπολίτες που έχουν να πουν ο καθένας τη δική του ιστορία για το απόλυτο σύμβολο της αμερικανικής αισιοδοξίας, επινοητικότητας και ενεργητικότητας: Κώστας Γιαννακόπουλος, διευθυντής mycomics.gr - συλλέκτης: «Ο Μίκυ είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού» Ο Μίκυ Μάους είναι ο πιο διάσημος χαρακτήρας κόμικς. Και δεν το λέει αυτό όποιος-όποιος, αλλά η ίδια η Google, καθώς μέσα σε ένα χρόνο έγιναν πάνω από 34 εκατομμύρια αναζητήσεις για αυτόν. Χιλιάδες καλλιτέχνες έχουν δημιουργήσει ιστορίες με τον Μίκυ. Αυτές οι ιστορίες έχουν εκδοθεί σε πάνω από 120 χώρες στον κόσμο. Στην Ελλάδα μόνο, συνολικά, υπάρχουν καταγεγραμμένες πάνω από 260 εκδόσεις με ιστορίες χαρακτήρων της Ντίσνεϋ προεξάρχοντος του Μίκυ. Είναι απλά αδύνατο κάποιος αναγνώστης τους να μην βρει μια έστω ιστορία που μεγαλώνοντας θα έχει να την θυμάται ως την «αγαπημένη» του ιστορία. Στην πραγματικότητα όμως ο Μίκυ Μάους δεν είναι ένας ήρωας. Ο Μίκυ είναι δεκάδες διαφορετικοί χαρακτήρες που απλά μοιάζουν στην εμφάνιση του Μίκυ. Το κατόρθωμα της Ντίσνεϋ είναι ότι μπόρεσε να μετατρέψει το μικρό σκανδαλιάρικο ποντίκι των πρώτων σχηματικών ταινιών κινουμένων σχεδίων σε ένα χαρακτήρα ήρωα για όλες τις εποχές και όλους τους αναγνώστες. Πιστεύω πως όλοι όσοι είστε τώρα μαζί μας σε αυτή σελίδα έχετε διαβάσει ιστορίες με τον Λούκυ Λουκ, Τον Αστερίξ, τον Τεν Τεν, τον Ποπάυ, τον Σπάιντερ Μαν. Όλοι αυτοί οι πετυχημένοι ήρωες πρακτικά κάνουν μόνο μια δουλειά. Την κάνουν σίγουρα καλά για αυτό και είναι διάσημοι στο αντικείμενό τους (!) αλλά είναι και στην ουσία μονοδιάστατοι. Έχουν έναν τυποποιημένο χαρακτήρα και χαρακτηριστικά και πάνω σε αυτά χτίζονται οι ιστορίες τους. Αντίθετα, ο Μίκυ στην καριέρα του έχει κάνει σχεδόν τα πάντα – έχει παρουσιαστεί με διαφορετικούς χαρακτήρες, ιδιότητες και ασχολίες. Αυτό βέβαια, εξαιτίας των χιλιάδων δημιουργών και εκδόσεων που όπως είπαμε έχουν δημιουργήσει και δημοσιεύσει ιστορίες με τον Μίκυ. Ο Μίκυ, ανάλογα την ιστορία, μπορεί να παρουσιαστεί σαν ξεροκέφαλος, τεμπελάκος, γενναίος, επιπόλαιος, ο πιστός φίλος του Γκούφη, αιώνιος αρραβωνιαστικός της Μίνι Μάους (συνεπωνυμία απλή), ο πιστός θείος στα ανίψια του και το αγαπημένο αφεντικό του σκύλου του Πλούτο. Στην Ελλάδα, η πιο γνωστή ίσως περσόνα του Μίκυ είναι αυτή του κυνηγού της περιπέτειας. Οι ελληνικές εκδόσεις, καθοδηγούμενες από αλάνθαστο ένστικτο ή… τύχη επέλεξαν και πρόσφεραν στους αναγνώστες μερικές από τις πιο καλογραμμένες και σχεδιασμένες ιστορίες κόμικς με τον Μίκυ. Σε αυτές, ο ήρωάς μας είναι ντετέκτιβ που λύνει τα πιο σκοτεινά μυστήρια και καταδιώκει άπιστους εγκληματίες. Περιστασιακά γίνεται εξερευνητής αρχαιολόγος (τρέμε Ιντιάνα Τζόουνς) μέχρι και σερίφης στην άγρια Δύση. Δεν υπάρχει περίπτωση το παιδί αναγνώστης να μην βρει μια πλευρά με την οποία θα ταυτιστεί. Αρκεί το παιδί να βρει χρόνο, κίνητρο και όρεξη να ασχοληθεί με την ανάγνωση των κόμικς. Κάτι που δυστυχώς πλέον σπάνια συμβαίνει με τα παιδιά. Η κατάληξη είναι σήμερα στην εποχή του Internet και του tiktok οι αναγνώστες να είναι κυρίως μεσήλικες που προσπαθούν να επαναφέρουν κομμάτια του παρελθόντος τους και αγαπημένες αναμνήσεις. Η ανάγνωση των κόμικς έχει μετασχηματιστεί σε συλλογή κόμικς. Ακόμα και έτσι όμως ο Μίκυ είναι και εδώ ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, καθώς τα τεύχη του Μίκυ Μάους είναι τα πιο συλλεκτικά και ακριβά ανάμεσα στις ελληνικές εκδόσεις. Αυτή είναι μια ωραία ιστορία που θα αναλύσουμε ίσως σε ένα προσεχές αφιέρωμα. Δήμητρα Φραγκούλη, συγγραφέας: «Ο νους μου τρέχει σ’ εκείνο το μικρό κορίτσι με τον αγαπημένο φίλο τον Μίκυ» Μεσημέρι Αυγούστου 1989. Στο ενοικιαζόμενο επικρατεί ησυχία. Ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι ο ελαφρύς κυματισμός της θάλασσας καθώς σκάει στο ακρογιάλι. Ένα απαλό αεράκι μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο και κουνώντας την κουρτίνα, προσπαθεί να σπάσει για λίγο τη ζέστη που επικρατεί. Η μαμά και ο μπαμπάς έχουν ξαπλώσει, αλλά εγώ όχι, δε θέλω να κοιμηθώ. Τα μαλλιά μου είναι ακόμα βρεγμένα από το λούσιμο – η μαμά μάς λούζει πάντα μετά τη θάλασσα. Βάζω ένα μαξιλάρι στην πλάτη του κρεβατιού και μισοξαπλώνω. Πάνω στο ξύλινο, χαμηλό κομοδίνο είναι ακουμπισμένα τα δύο τελευταία τεύχη του Μίκυ Μάους. Ένα από χθες και ένα από την περασμένη Παρασκευή που δεν είχα προλάβει να πάρω. Τα έφερε ο μπαμπάς το πρωί από την Πάτρα. Πιάνω στα χέρια το πρώτο τεύχος, αυτό της περασμένης εβδομάδας. Η ανυπομονησία δεν περιγράφεται. Απ’ έξω με κοιτάζει ο Μίκυ με ένα τεράστιο χαμόγελο, μέσα στο μπλε αμάξι του, υποσχόμενος μεγάλες περιπέτειες. Ανοίγω την πρώτη σελίδα, την έγχρωμη. Με τις γνώσεις της απόφοιτου της Α’ δημοτικού, χώνομαι συλλαβιστά μέσα στην ιστορία. Ο Μίκυ είναι ντετέκτιβ! Προσπαθεί να λύσει το μυστήριο μιας πολύ περίεργης ληστείας. Τα μάτια μου πετάνε στα συννεφάκια με τα γράμματα, και από εικόνα σε εικόνα, γίνομαι μέλος της ομάδας. Γυρίζω σελίδα, είναι το ασπρόμαυρο μέρος της ιστορίας. Έτσι είναι όλες οι ιστορίες, μια χρωματιστές, μια ασπρόμαυρες. Τις βαρετές Κυριακές του χειμώνα, όταν τελειώνω το διάβασμα, βάζω χρώμα με τις ξυλομπογιές μου και σε αυτές τις σελίδες. Τώρα όμως δε με νοιάζει. Να και ο Γκούφη, που τον βοηθάει στη λύση του μυστηρίου. Η μια ιστορία διαδέχεται την άλλη καθώς τα μάτια μου γίνονται βαριά και το κεφάλι γέρνει στο μαξιλάρι. Ο ύπνος έρχεται κι εγώ παίρνω μαζί μου τον αγαπημένο ήρωα με την παρέα του, στον κόσμο των ονείρων. Μετά τις διακοπές, τα τεύχη του Μίκυ Μάους τοποθετούνται με ευλάβεια στο μεγάλο κουτί πίσω από το κρεβάτι, μαζί με πολλά άλλα. Από πάνω τους ένα λούτρινο ζευγάρι, ο Μίκυ και η Μίνι, στέκονται φύλακες των αξέχαστων εικονογραφημένων ιστοριών. Με τα χρόνια, και προσπαθώντας να το παίξω μεγάλη, αδιαφόρησα για το ποντίκι με τα λευκά γάντια και δυστυχώς η συλλογή του Μίκυ Μάους χάθηκε. Πολλά δόθηκαν, άλλα πετάχτηκαν, ελάχιστα έμειναν. Ύστερα ήρθε η σκληρή εκλογίκευση της ενηλικίωσης. Τα ποντίκια δε μιλούν, δε φορούν γάντια και κόκκινο σορτσάκι, είναι μόνο μικρά, βρομερά τρωκτικά. Καμιά φορά όμως, ο νους μου τρέχει σ’ εκείνο το μικρό κορίτσι με τη μεγάλη φαντασία και τον αγαπημένο φίλο. Και παραμένει εκεί, καθώς τοποθετώ τον λούτρινο φίλο μου με το κορίτσι του, δίπλα από μερικά – κλασικά πλέον – Μίκυ Μάους, στο δωμάτιο των παιδιών μου. Κώστας Νταλιάνης, σκηνοθέτης - συλλέκτης: «Ο Μίκυ Μάους αντιπροσωπεύει όλα όσα ήθελε να εκφράσει ο Γουόλτ Ντίσνεϋ» «Ο Μίκυ Μάους είναι, για μένα, ένα σύμβολο ανεξαρτησίας. Ήταν ένας τρόπος για την εξάλειψη όλων των δυστυχιών», απάντησε ο Γουώλτ Ντίσνεϋ, όταν ρωτήθηκε τι σήμαινε ο Μίκυ για αυτόν.Το ποντίκι του Ντίσνεϋ έγινε το κυρίαρχο σύμβολο της εταιρείας «Γουώλτ Ντίσνεϋ», αποτελώντας την μασκότ της. Το χαρούμενο πρόσωπό του παραμένει μια από τις πιο αναγνωρίσιμες εικόνες στον κόσμο, ξεπερνώντας ακόμη και τον Άγιο Βασίλη. Ο Ντίσνεϋ τον δημιούργησε το 1928. Το ενδιαφέρον παρασκήνιο έγκειται στο ότι πριν δημιουργήσει τον Μίκυ Μάους, ο Ντίσνεϋ σχεδίασε τον Όσβαλντ, το τυχερό κουνέλι. Αλλά κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας με τον επιχειρηματικό του συνεργάτη στην εταιρία «Γιουνιβέρσαλ», ο Ντίσνεϋ έχασε τα πνευματικά δικαιώματα του Όσβαλντ. Το 1932 ο Ντίσνεϋ έλαβε ένα ειδικό βραβείο από την Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών για τη δημιουργία του Μίκυ Μάους. Ο Μίκυ έχει λάβει δέκα υποψηφιότητες για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μικρού μήκους και αποτέλεσε τον πρώτο χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων που κέρδισε ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ. Τα αφτιά του εξακολουθούν να είναι μια από τις πιο διάσημες πολιτιστικές εικόνες του 20ού και 21ου αιώνα. Επίσης, κατέχει την πρωτοπορία στο να είναι ο πρώτος χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων που μίλησε ποτέ στην οθόνη. Η περίφημη ντροπαλή, φαλτσέτο φωνή του αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά του. Μάλιστα, ο ίδιος ο Ντίσνεϋ δάνεισε τη φωνή του στον Μίκυ, πράγμα για το οποίο ο δημιουργός του ένιωθε ξεχωριστή περηφάνια. Ο Μίκυ Μάους αντιπροσωπεύει όλα όσα ήθελε να εκφράσει ο Γουώλτ Ντίσνεϋ – ευτυχία, διασκέδαση, όνειρα και την ικανότητα να φέρει κοντά τις οικογένειες. Ο Μίκυ έχει τη δύναμη να προκαλεί θετικά συναισθήματα και να δημιουργεί αξέχαστες εμπειρίες, διαμορφώνοντας έτσι ένα ισχυρό και διαχρονικό παγκόσμιο σύμβολο. Η στενή σχέση του Μίκυ με τα παιδιά επέβαλλε να παραμείνει πάντα σεβαστός και ηθικός. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Μίκυ Μάους μετατράπηκε από καρτούν σε αναντικατάστατο κομμάτι της παιδικής ηλικίας όλων. Και το σχετικό link...
  7. Στο Μίκυ Μάους 377, στη σελίδα 59, βλέπουμε την ιστορία Τα μπισκότα του ορεσίβιου. Μια ιταλική ιστορία που πρωτοεκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2015 στο Τοπολίνο 3086, δηλαδή πριν περίπου 6μισι χρόνια (όταν ήδη υπήρχε το Μίκυ Μάους της Καθημερινής). Είναι μια από τις ιστορίες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε κάθε βδομάδα στο Μίκυ Μάους. Γιατί, τότε, να ασχοληθούμε μαζί της? Στην πρώτη σελίδα της ιστορίας, στην εν λόγω ελληνική έκδοση, αναγράφεται η φράση "Η ιστορία δημιουργήθηκε το 2015 και παρουσιάζεται όπως ακριβώς πρωτοδημοσιεύθηκε." Τι μπορεί να σημαίνει αυτό? Πρόκειται για ιστορία του 2015, όχι του 1915. Περίεργο είναι και το σημείο της σελίδας όπου το έγραψαν (σχεδόν δεν φαίνεται). Κάτι τέτοιες εκδοτικές δηλώσεις είχαμε δει σε επανεκδόσεις αρκετά παλαιότερων ιστοριών, π.χ. στα Άπαντα του Σκάρπα, όπου υπάρχουν κάτι ιστορίες σε σενάριο του Μαρτίνα που καταλύουν κάθε είδους πολιτική ορθότητα, με βιαιοπραγίες, κάπνισμα, θανάτους και άλλα τέτοια. Σε τέτοιες περιπτώσεις καταλαβαίνω τη σημασία μιας προειδοποίησης στην αρχή της ιστορίας (όσο και να το θεωρώ αχρείαστο). Στην ιστορία του 2015 με τον Τζιμ τον Τρομερό, όμως, τι μπορεί να σημαίνει? Απαγορεύτηκε, πλέον, στις ιταλικές ιστορίες, να πυροβολεί ο Τζιμ ανεξέλεγκτα? Ή μήπως θα του απαγορευτεί να είναι πλέον αγροίκος και μισάνθρωπος? Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Έχει κανείς σας κάποια σχετική πληροφορία ή κάτι άλλο να προσθέσει στο θέμα αυτό??
  8. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί έναν κόσμο χωρίς Αστερίξ; Χωρίς Τζέιμς Μποντ; Έναν κόσμο όπου τα παιδιά δεν είχαν νέες περιπέτειες του Θείου Σκρουτζ ή του Ντόναλντ Ντακ να διαβάσουν; Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί μια γενιά που δεν γνώριζε τον Ηρακλή Πουαρό; Οι παραπάνω ήρωες – και αρκετοί άλλοι – αποτελούν σημεία κατατεθέντα του 20ου και του 21ου αιώνα. Ταυτόχρονα αποτελούν πολύ δυνατά brand name. Αποφέρουν εκατομμύρια δολάρια, τροφοδοτούν τεράστιο αριθμό επιχειρήσεων. Σε ένα τόσο καπιταλιστικό κόσμο σαν τον δικό μας αυτό θα μπορούσε να είναι αρκετό για την αιωνιότητα τους. Ωστόσο υπάρχει και μία συναισθηματική πτυχή. Σε έναν κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα, που οι εξελίξεις, τεχνολογικές, οικονομικές, κοινωνικές, είναι τόσο ραγδαίες που δεν μπορεί πάντα να τις παρακολουθεί κανείς, ο άνθρωπος – από τη φύση του – χρειάζεται κάποιες σταθερές. Ναι, θα δει άπειρες ταινίες, θα γνωρίζει πολυάριθμους χαρακτήρες αλλά όταν θα έρθει η ώρα για την καινούργια ταινία του Τζέιμς Μποντ, θα τον χαλαρώσει το οικείο, το γνωστό, αυτό με το οποίο μεγάλωσε. Μπορεί η φιγούρα του ήρωα να έχει προσαρμοστεί στην εποχή μας αλλά η ουσία δεν παύει να είναι ίδια. Έτσι οι ήρωες αυτοί μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και παραμένουν αθάνατοι. Ποιοι είναι όμως αυτοί που φροντίζουν για την αιωνιότητά τους; Ηρακλής Πουαρώ: Φέτος το τέταρτο βιβλίο Ο δαιμόνιος ντετέκτιβ, ο σαρκαστικός Βέλγος (που όλοι περνούν για Γάλλο), ο εκκεντρικός παρατηρητής με τα γκρίζα κύτταρα φαιάς ουσίας, καλείται να διαλευκάνει μια νέα υπόθεση δολοφονίας το 2021. Η συγγραφέας Sophie Hannah, 45 χρόνια μετά το τελευταίο βιβλίο της Agatha Christie, αναβίωσε τον μυθικό χαρακτήρα και το πνεύμα της εποχής του και το επιτυγχάνει με μια ιστορία που μοιάζει να γράφτηκε από την ίδια την «μητέρα» του διάσημου ντετέκτιβ Αγκάθα Κρίστι! Η Sophie Hannah είναι και η ίδια από τις πιο διάσημες συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων κι έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα ανά τον κόσμο. Κινείται στο χώρο του ψυχολογικού θρίλερ και τα βιβλία της έχουν κυκλοφορήσει σε πάνω από 27 χώρες, ενώ κάποια αποτέλεσαν σενάρια για την τηλεόραση. Έχει αποσπάσει υποψηφιότητες και βραβεία λογοτεχνίας και το ξεχωριστό χάρισμά της στην κατασκευή συναρπαστικών υποθέσεων και μοναδικών χαρακτήρων έκανε τους κληρονόμους των πνευματικών δικαιωμάτων της Αγκάθα Κρίστι, έπειτα από δεκαετίες πιέσεων από δεκάδες συγγραφείς αστυνομικών, να εμπιστευτούν στη Hannah το διασημότερο δημιούργημα της μεγάλης κυρίας του crime fiction – τα βιβλία της οποίας εξακολουθούν να είναι τα πλέον ευπώλητα σε όλο τον κόσμο. Απ’ την έκδοση του πρώτου της βιβλίου το 1920, η Κρίστι έγραψε 33 μυθιστορήματα, δύο θεατρικά και πάνω από 50 διηγήματα με πρωταγωνιστή τον Ηρακλή Πουαρό. Η ίδια η συγγραφέας εξιστόρησε: « Το πιο σημαντικό για εκείνους – τους κληρονόμους της βρετανίδας συγγραφέως- ήταν (και παραμένει) να μην ξεχάσουν οι νεότερες γενιές των αναγνωστών το έργο της Αγκάθα Κρίστι, να έλθουν σε μια ελκυστική επαφή μαζί της. Κάποια μέρα λοιπόν, ο Πίτερ Στράους, ο ατζέντης μου, συζητούσε μάλλον κάτι άσχετο με τους υπεύθυνους στον μεγάλο εκδοτικό οίκο HarperCollins που εκδίδει, ως γνωστόν, τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι. Τότε του κατέβηκε η ιδέα: Είστε οι εκδότες της Αγκάθα Κρίστι, έτσι δεν είναι; Γιατί δεν ζητάτε από την πελάτισσά μου Σόφι Χάνα να σας γράψει ένα βιβλίο, κάτι σαν συνέχεια των ιστοριών της; Είναι μεγάλη θαυμάστρια της Αγκάθα!». Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα». 007: Ζει μονάχα… πολλές φορές Ο Τζέιμς Μποντ ή Πράκτωρ 007 δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι φανταστικός χαρακτήρας που δημιουργήθηκε το 1953 από τον Άγγλο συγγραφέα Ίαν Φλέμινγκ. Είναι πρωταγωνιστής δώδεκα μυθιστορημάτων και δύο συλλογών διηγημάτων. Το ονοματεπώνυμό του ανασύρει εικόνες πλούτου, εξωτικές τοποθεσίες, σεξ, περιπέτεια και κατασκοπεία. Τα βιβλία του Ίαν Φλέμινγκ, με φανατικούς αναγνώστες στα τέλη της δεκαετίας του 1950, μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη δημιουργώντας τη δημοφιλέστερη, πιο μακροχρόνια και επιτυχημένη κινηματογραφική σειρά, που απέφερε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Όσο λοιπόν η τελευταία ταινία «No Time To Die» με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Κρεγκ και 25η από τον κόσμο του Τζέιμς Μποντ αναμένεται στις αίθουσες στις 8 Οκτωβρίου 2021, κορωνοϊού επιτρέποντος, το ερώτημα που κυριαρχεί είναι ποιος θα είναι ο επόμενος Τζεημς Μποντ. https://www.youtube.com/watch?v=VNYhgQGS2jU Οι παραγωγοί των ταινιών έβαλαν τέλος στις εικασίες ξεκαθαρίζοντας πως ο επόμενος Μποντ δεν θα είναι γυναίκα, ενώ παραδέχτηκαν ότι μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικός από ότι έχουμε συνηθίσει. Μάλιστα η παραγωγός Barbara Broccoli δήλωσε πως «Μπορεί να είναι οποιουδήποτε χρώματος, αλλά θα είναι άντρας». Ο Γαλάτης που κατέκτησε τον κόσμο Το φαινόμενο «Αστερίξ» αποτελεί σταθμό στην τέχνη των κόμικς, όχι μόνο για τα εκπληκτικά σκίτσα του Albert Uderzo αλλά και για το πλούσιο σενάριο, που οφείλεται στον Rene Goscinny. Ο τελευταίος ήταν και ο εμπνευστής της περίφημης σειράς το 1959. Μετά τον θάνατο του Goscinny, ο Uderzo συνέχισε την έκδοση της σειράς μόνος και παρά τις έντονες διαμαρτυρίες της κόρης του, παρέδωσε τη σκυτάλη στο νέο καλλιτεχνικό δίδυμο JeanYves Ferri και Didier Conrad. Ο ίδιος ο Uderzo αποκάλυψε ότι αισθανόταν το χρέος να μεταβιβάσει στις επόμενες γενιές τον χαρακτήρα του Αστερίξ: «Όταν πήρα αυτήν την απόφαση έπρεπε να στρωθούμε αμέσως στη δουλειά», τόνισε αναφερόμενος στους νέους «κηδεμόνες» του Γαλάτη ήρωα. Ο Conrad, ο νέος σκιτσογράφος, παραδέχεται ότι δεν ήταν εύκολη η προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα: «Πολλές φορές έχανα κάθε ελπίδα και ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω», ανέφερε ο Γάλλος περιγράφοντας την εμπειρία του από τη συνεργασία με τον προκάτοχο του Uderzo. «Πιστεύω ότι ο δημιουργός μπορεί να βάλει τις δικές του προσωπικές του πινελιές ωστόσο δεν μπορεί να ξεφύγει από το βασικό πλαίσιο που κινείται ο ήρωας. Στον Αστερίξ βλέπουμε ότι έχουν προστεθεί ορισμένα μοντέρνα χαρακτηριστικά, υπάρχουν πολιτικά υπονοούμενα, υπάρχουν παρεμβάσεις που κάνουν το κόμιξ πιο political correct στην εποχή μας» είχε αναφέρει στο topontiki.gr ο έλληνας εκδότης του Αστερίξ Γιώργος Τσίτσοβιτς. Στις 21 Οκτωβρίου 2021 θα κυκλοφορήσει το νέο τεύχος με τις περιπέτειες του Αστερίξ και της παρέας του. Το 39ο βιβλίο θα σηματοδοτήσει την πέμπτη ιστορία που υπογράφει το καλλιτεχνικό δίδυμο από το 2013, οπότε ανέλαβαν τις τύχες του διάσημου κόμικ. https://www.youtube.com/watch?v=wipG9U2zaOs Ο θαυμαστός κόσμος της Ντίσνευ Τα σχέδια του Ντον Ρόσα και του Καρλ Μπαρκς συντρόφευσαν αμέτρητους πιτσιρικάδες από το 1966, οπότε κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του Μίκυ Μάους στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Τερζόπουλου. Το 1990 ο νεαρός τότε Πάολο Μοτούρα γνώρισε στα στούντιο της Ντίσνεϊ στο Μιλάνο έναν από τους μεγάλους κομίστες της εταιρείας, τον Τζιοβάνι Μπατίστα Κάρπι, που ήταν στην ίδια γενιά με τους Ρομάνο Σκάρπα και Τζόρτζο Καβατσάνο. Τότε έκανε πραγματικότητα το παιδικό του όνειρο και ξεκίνησε να σκιτσάρει τους αγαπημένους του ήρωες. «Ο μεγάλος “δάσκαλος” των κόμικς, ο Μπατίστα Κάρπι, μου έδωσε να εικονογραφήσω το πρώτο μου σενάριο», τονίζει και περιγράφει αυτό που κάνει ως «κάτι περισσότερο από δουλειά και κάτι λιγότερο από τρόπο ζωής». Όσο περνούσαν τα χρόνια, η ποιότητα του χαρτιού στο Μίκυ Μάους άλλαζε προς το καλύτερο και μαζί του άλλαζε και ο σχεδιασμός των ηρώων του. Από τα τετραγωνισμένα καρέ των πρώτων δεκαετιών και την απλή εικονογράφηση των χαρακτήρων με μια βασική χρωματική παλέτα περάσαμε μετά το 2000 σε πιο εξεζητημένα σχέδια, με περισσότερες λεπτομέρειες, φωτοσκιάσεις, ενώ άλλαξε και το «στήσιμο» του περιεχομένου με ιστορίες μυστηρίου σε συνέχειες και κινηματογραφική σκηνοθεσία. «Το ιταλικό στυλ είναι πιο στυλιζαρισμένο. Η πρόκληση για τους σχεδιαστές είναι να προσελκύσουμε και να γοητεύσουμε νέους αναγνώστες με νέες θεματικές και στυλ, χωρίς να απομακρυνόμαστε από το κλασικό πνεύμα του κόσμου που έπλασε ο Ντίσνευ», τονίζει ο Ιταλός σχεδιαστής. Όπως και να έχει οι περιπέτειες με τους ήρωες του Ντίσνευ είναι αμέτρητες. Στην Ελλάδα τα περιοδικά κυκλοφορούν πλέον με εκδότη τον Θέμη Αλαφούζο – της Καθημερινής, της Vogue κ.λ.π – και παραμένουν στην κορυφή της κυκλοφορίας. Ένας μικρός και μόνος κάου-μπόι Ο Λούκυ Λουκ, συνεχίζει και αυτός χωρίς τον Μορίς, τον «πατέρα» του. Ο Βέλγος δημιουργός έφυγε από τη ζωή το 2001, αλλά το χιουμοριστικό έπος της Άγριας Δύσης με αυτούς τους γκροτέσκους χαρακτήρες, εδώ και μια δεκαετία βρίσκει συνέχεια στα σχέδια του Achde. Και πρόσφατα είδαμε στα ελληνικά νέα τεύχη του «Λούκυ Λουκ» σε σενάρια των Daniel Pennac & Tonino Benacquista όπου ο φτωχός και μόνος καουμπόι έρχεται αντιμέτωπος με τη μητροπολιτική αστυνομία, και για άλλη μια φορά οι Ντάλτονς κλέβουν την παράσταση. Και το σχετικό link...
  9. MIKY MAOYΣ #359 Οι σκιές του Μέλανα Δρυμού ΙΣΤΟΡΙΕΣ: ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΤΟ ΕΚΚΟΛΑΠΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΤΑΡΤΑΠΕΡ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΑ ΔΡΥΜΟΥ ‘Α μέρος ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΑ ΔΡΥΜΟΥ ‘Β μέρος ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΕΞΥΠΝΑ ΡΟΥΧΑ ΝΤΑΙΖΥ ΝΤΑΚ ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΤΥΦΩΝΩΝ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ: Σε αυτό το τεύχος βλέπουμε και από τις 2 υποσειρές (Spookyzone-YOUNG DONALD DUCK) ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο!!! Κυκλοφορεί αυτή την Μ.Πέμπτη 29/4 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ? ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: https://e-ducks.webnode.gr/ ? YOUTUBE: https://bit.ly/3rAISTj
  10. Τη δεκαετία του '70 οι μικροί φίλοι των περιοδικών Ντίσνεϋ, εκτός από τη χαρά του διαβάσματος, λάμβαναν κατά καιρούς μικρά ένθετα δωράκια μαζί με τα τεύχη που αγόραζαν. Ο Τερζόπουλος έκλεισε το προηγούμενο έτος της έκδοσης του Μίκυ Μάους με ένθετες χριστουγεννιάτικες κάρτες, ενώ ξεκίνησε το 1977 με ακόμα καλύτερο τρόπο, προσφέροντας στους αναγνώστες του ένα πρωτότυπο (για την εποχή και τα δεδομένα των εκδόσεων) δώρο. Το αναστημόμετρο! Για όσους αναρωτιούνται τι μπορεί να είναι αυτό (όπως κι εγώ, όταν άκουσα για πρώτη φορά για την ύπαρξη του), το αναστημόμετρο είναι μία κάθετη κλίμακα υπό μορφή μακρόστενης αφίσας, η οποία εφαρμόζεται σε ένα τοίχο (ή πόρτα κλπ) στη σωστή απόσταση από το πάτωμα (50 cm στην προκειμένη περίπτωση), ώστε τα μικρά (ή και μεγάλα) παιδάκια να μπορούν να μετράνε το ύψος τους, μέχρι 169 cm (θυμάμαι ότι είχε κάτι παρόμοιο ο παιδίατρος μου). Το συγκεκριμένο ένθετο αναστημόμετρο ήταν διακοσμημένο με μια σύνθετη παράσταση εύθυμου περιεχομένου με πρωταγωνιστές αρκετούς γνωστούς μας ήρωες του Ντίσνεϋ, από παπιά και ποντίκια, μέχρι κάτοικους του Δάσους. Η προσφορά ξεκινούσε από το τεύχος του Μίκυ Μάους αρ. 550 και συνεχιζόταν μέχρι και το τεύχος 558. Στα Μίκυ Μάους 550 μέχρι 553, δινόταν στο κάθε τεύχος από ένα κομμάτι του αναστημόμετρου (από ένα τέταρτο της όλης αφίσας του) ως ένθετο στο κέντρο του κάθε τεύχους, διπλωμένο στα τέσσερα, πιασμένο στους συνδετήρες του περιοδικού. Από την αφίσα, έλειπαν μέρη της εικόνας, τα οποία μπορούσαν να συμπληρωθούν κόβοντας και κολλώντας τα κατάλληλα εικονίδια που δίνονταν στα οπισθόφυλλα των Μίκυ Μάους 554 μέχρι 558. Φυσικά, για να συμπληρωθεί ολόκληρη η εικόνα του αναστημόμετρου, κάποιος θα έπρεπε να κόψει τα οπισθόφυλλα από τα αντίστοιχα τεύχη (και έτσι να καταστρέψει 5 τεύχη Μίκυ Μάους). Τη σημερινή εποχή όμως, μια έγχρωμη φωτοτυπία τους θα ήταν αρκετή! Τα (4 από τα 5) οπισθόφυλλα αυτά είναι τα εξής: (το άλλο που λείπει, έρχεται σύντομα) Την ολοκληρωμένη εικόνα του αναστημόμετρου πιο πάνω, την έφτιαξα, με τη βοήθεια του Photo shop, από σαρώσεις ενός αυθεντικού ενωμένου αναστημόμετρου, το οποίο ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση και δεν είχε κολλημένα τα κομμάτια που δίνονταν στα οπισθόφυλλα. Το μόνο ελαττωματάκι που είχε, ήταν ότι ο πρώην πρώην ιδιοκτήτης (ίσως μικρής ηλικίας??) έγραψε με μαρκαδόρο στο σημείο που υπάρχει χώρος για φωτογραφία. Έτσι, βασανίστηκα λίγο μέχρι να αφαιρέσω τα γραμμένα στο Photo shop χωρίς να φαίνεται πειραγμένη η εικόνα (εδώ που τα λέμε, μου πήρε μια τριετία -βλέπε εδώ- αλλά "κάλλιο αργά παρά ποτέ"!). Έτσι, ένωσα τις ξεχωριστές σαρώσεις στο Photo shop (αφού δεν υπήρχε πρόχειρος σαρωτής μήκους 1,30 μέτρα) και για πρώτη φορά στα χρονικά, το Google θα είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο Αναστημόμετρο του Μίκυ Μάους!!! (αν δεν με πιστεύετε, ψάξτε το! ) ======================================= Εάν υπάρχει κάποιος γνώστης του Photo shop ή άλλου κατάλληλου λογισμικού και θα ήθελε να ασχοληθεί, θα ήταν πολύ ευχάριστο αν μπορούσε να φτιάξει μια εικόνα, προσθέτοντας ψηφιακά τα κομμάτια από τα οπισθόφυλλα που λείπουν, στη μεγάλη εικόνα ======================================= Στα τεύχη στα οποία έτρεχε η προσφορά του αναστημόμετρου, υπήρχε ανακοίνωση στο εξώφυλλο: Στα τεύχη του Τερζόπουλου που προηγούνταν του Μίκυ Μάους 550, υπήρχε μια ολοσέλιδη διαφημιστική ανακοίνωση στο εσωτερικό του τεύχους, με πληροφορίες για την επερχόμενη προσφορά. Κάτι τέτοιο δηλαδή: Στο τεύχος 550 του Μίκυ Μάους, με το οποίο ξεκινούσε η προσφορά, υπήρχε παρόμοια ολοσέλιδη ανακοίνωση στην τελευταία σελίδα του τεύχους. Αυτό δηλαδή: Τυχεροί όσοι συλλέκτες το έχουν, κι άτυχοι όσοι συλλέκτες μόλις έμαθαν την ύπαρξη του και θα το ψάχνουν μάταια κι ανώφελα ως τα βαθιά γεράματα! (κι ακόμα πιο άτυχοι όσοι το βρουν και το αγοράσουν σε εξωφρενική τιμή ) ------------------------------------------------------------------------------------------------------ Υγ.: Οι εικόνες εξώφυλλων, οπισθόφυλλων και διαφημίσεων πάρθηκαν από το inducks. Εάν μου το επιτρέψει ο χρόνος, ίσως σκανάρω κάποια σε καλύτερη κατάσταση. Ευχαριστούμε τον @trelele για τη διάθεση του αναστημόμετρου και για το σκανάρισμα!
  11. Φέτος, ολόκληρος ο κόσμος γιόρτασε διαφορετικά την αλλαγή του χρόνου. Μπορεί αυτές οι μέρες αλληλεγγύης και αγάπης να μας βρήκαν όλους κλεισμένους στο σπίτι, αλλά η ανθρωπότητα δεν παραιτήθηκε! Τα Χριστούγεννα μπήκαν στις καρδιές μας φέρνοντας την αισιοδοξία και την ελπίδα ότι σύντομα θα έρθουν καλύτερες μέρες… Και η μέρα της Πρωτοχρονιάς πέρασε ήρεμα, με λίγα άτομα στο τραπέζι, μια καλή ταινία και το αγαπημένο μας κατοικίδιο στην αγκαλιά μας. Προς μεγάλη μας αγαλλίαση, σχεδόν όλα τα ιδιωτικά κανάλια είχαν εντάξει στο πρόγραμμά τους κλασικές ταινίες της Ντίσνεϊ! Έτσι, με φόντο το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα φωτάκια του, η Ντίσνεϊ μας έβαλε σ’ έναν κόσμο γεμάτο υπέροχα σχέδια, χαρακτήρες, τραγούδια που τα γνωρίζουν μικροί και μεγάλοι, χρωματιστά τοπία, σε κόσμους γεμάτους μαγεία και… happy end! Η Ντίσνεϊ που ιδρύθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1923 από τους αδερφούς Walt και Roy Disney, υπό την επωνυμία Disney Brothers, άλλαξε αρκετές φορές όνομα και το 1986 κατέληξε στο γνωστό μας πλέον The Walt Disney Company, με έδρα την Αμερική. Μέχρι το 1928, η Ντίσνεϊ και ο ιδιοφυής Γουώλτ ανακάλυπταν την ταυτότητά τους και τον χαρακτήρα των ταινιών τους, ενώ έγιναν πειραματισμοί και με τον βουβό κινηματογράφο. Η εκτόξευση στην κορυφή έγινε με το γνωστό και αγαπημένο σε όλους μας ποντίκι, τον Μίκυ Μάους, που «γεννήθηκε» το 1928. Έκτοτε, ο Γουώλτ Ντίσνεϊ έδωσε ζωή στις πανέμορφες πριγκίπισσες των παραμυθιών, έδωσε φωνή στα ζώα, χάρισε μιαν ανεπανάληπτη καλλιτεχνική ποιότητα στην παγκόσμια κινηματογραφία. Έπειτα από τα τραγικά επεισόδια στην Αμερική με τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και τη θύελλα αντιδράσεων που προκλήθηκε κατά της ρατσιστικής βίας, αρκετές εταιρείες αναγκάστηκαν να επανεξετάσουν κάποιες αναφορές στις ιστορικές τους ταινίες για υποτιθέμενες ρατσιστικές αιχμές. Τρανταχτό παράδειγμα, το «Όσα παίρνει ο άνεμος», ταινία την οποία κατέβασε από την πλατφόρμα της η HBO για μικρό χρονικό διάστημα εξαιτίας «ρατσιστικών» – όπως κρίθηκαν – αναφορών. Ανάμεσα σ’ αυτές τις εταιρείες ήταν και η Ντίσνεϊ, η οποία από τον Οκτώβριο προσέθεσε επεξηγηματικό μήνυμα πριν από την έναρξη ορισμένων ταινιών της. Υπεύθυνοι της εταιρίας διευκρινίζουν πως δεν έχει αλλαχθεί κάτι στις ταινίες, όμως μπορεί να εμπεριέχονται ξεπερασμένες πολιτικές αναφορές. Έτσι, με μια επισήμανση, ο τηλεθεατής ενημερώνεται για τυχόν αρνητικές απεικονίσεις άλλων πολιτισμών ή αναφορές σε «μη πολιτικώς ορθά» στερεότυπα. Τέτοιες επισημάνσεις έγιναν στις ταινίες Ντάμπο (1941), Πήτερ Παν (1953), Η Λαίδη κι ο Αλήτης (1955), Το βιβλίο της Ζούγκλας (1967) και Αριστόγατες (1970). Πολλές ταινίες της Ντίσνεϊ είναι πάνω από 70 ετών και όπως γνωρίζουμε, τα παραμύθια αποτελούν συμπύκνωμα αντιπροσωπευτικών πολιτισμικών και ιστορικών στοιχείων της εποχής στην οποία δημιουργήθηκαν. Με σημαία την πολιτική ορθότητα όμως, ένα κύμα λογοκρισίας σαρώνει όπως φαίνεται κι αυτά τα αριστουργήματα. Η τέχνη, ακόμα κι εκείνη του παρελθόντος, δεν έχει το δικαίωμα να είναι ελεύθερη, πρέπει να είναι πολιτικά ορθή! Τα κινούμενα σχέδια της Ντίσνεϊ ήταν και θα είναι πάντα κλασικά αριστουργήματα. Τα μηνύματα τα οποία διαπερνούν κάθε μια από τις ιστορικές της ταινίες, είναι πολύ πιο ισχυρά από μιαν αναφορά που μπορεί να μην εκλαμβάνεται ως πολιτικώς ορθή. Όλοι οι ήρωές της μπορεί να είναι καλοί, αλλά κάνουν λάθη, οι κακοί μερικές φορές αλλάζουν αν τους δοθεί η ευκαιρία, μια πανέμορφη γυναίκα μπορεί να ερωτευτεί ένα τέρας, η καλοσύνη ανταμείβεται, η κακομεταχείριση όλων των πλασμάτων καταγγέλλεται, οι ήρωες απελπίζονται αλλά δείχνουν υπομονή, κουράγιο και γενναιότητα και οι πιο απλοί και ταπεινοί χαρακτήρες αποθεώνονται στο τέλος! Ο Γουώλτ Ντίσνεϊ είναι ο πρώτος δημιουργός που έδωσε φωνή και ανθρώπινα χαρακτηριστικά στα ζώα, ευαισθητοποιώντας γενιές παιδιών και ενηλίκων εναντίον της κακοποίησης των ζώων και δίνοντας τεράστια ώθηση παγκοσμίως στην ζωοφιλία. Εδώ και αρκετόν καιρό η Ντίσνεϊ έχει εντάξει ομοφυλοφιλικούς χαρακτήρες στις ταινίες της. Ο Λι Σανγκ από τη Μουλάν λόγου χάρη, μπορεί να χαρακτηριστεί ως bisexual, υπάρχει κάποιο φλερτ ανάμεσα στον Λε Φου και τον Γκαστόν στο έργο «Η Πεντάμορφη και το Τέρας», στην ταινία Finding Dory κάνει μια γρήγορη εμφάνιση ένα ομόφυλο ζευγάρι, ενώ τώρα στην ταινία Onward εισάγεται ο πρώτος καθαρά γκέι χαρακτήρας. Εν ολίγοις, η ιστορία είναι αυτή που έχτισε τον κόσμο του σήμερα και η τέχνη που είναι μία αναπαράσταση, ένας καθρέφτης των ιστορικών εξελίξεων δεν μπορεί να υπόκειται σε λογοκρισία. Οι σπασμωδικές καταδίκες έργων τέχνης ή ταινιών στον αντίκτυπο φρικτών εγκλημάτων, δεν αφορούν το πραγματικό πρόβλημα.. Αντίθετα, ελλοχεύει ο κίνδυνος, το «φάρμακο» του πολιτικώς ορθού να γίνει μια καινούργια και πολύ ισχυρή μορφή καταπίεσης της ελεύθερης έκφρασης. Και το σχετικό link...
  12. Πρωταγωνιστές η γιαγιά Λόλα και η εγγονή της Διάρκειας τριών λεπτών είναι η φετινή συγκινητική διαφήμιση της Disney για τα Χριστούγεννα στην οποία πρωταγωνιστεί μια γιαγιά και η εγγονή της. Η φετινή διαφήμιση σηματοδοτεί, μάλιστα, τη συμπλήρωση 40 ετών της συνεργασίας της Disney με την οργάνωση Make-A-Wish. Πρωταγωνιστές της διαφήμισης η γιαγιά Λόλα, η εγγονή της και ο διαχρονικός «σταρ» της Disney, Μίκυ Μάους με την ιστορία να ξεκινά από το 1940 και τη μικρή τότε Λολα να παίρνει για πρώτη φορά ως δώρο τον αγαπημένο ποντικό των παιδιών. Απολαύστε τη διαφήμιση: ΠΗΓΗ
  13. Ψάχνουμε την προέλευση ενός ακόμα χαρακτήρα, από το παρελθόν του Μίκυ αυτή τη φορά. Λίζα Τζόουνς, φίλη της Μίννι, δούλευε κάποτε στο θέατρο. Τις πληροφορίες μας τις δίνει ο Μίκυ στην ιστορία Κινηματογραφική Πλεκτάνη, σε σενάριο Marco Bosco και σχέδιο Silvio Camboni. Η ιστορία αυτή περιλαμβάνεται στην υποσειρά Topolino in giallo και είναι η δεύτερη χρονικά ιστορία της υποσειράς αυτής. Κοιτάζοντας την πρώτη ιστορία (Μυστήριο στο Μαύρο Ακρωτήρι), δεν βρίσκουμε κάποια χρήσιμη πληροφορία. Τα σχετικά καρέ, από τις σελίδες 8-9 του Νέου Μίκυ Μάους 272: Να δούμε αν θα βρεθεί κάτι αυτή τη φορά......
  14. Τίτλος:CINEMA D'AMATEURS-ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ 8m/m Hμερ. έκδοσης:1963 Εξώφυλλα:1 Κατηγορία:Κατάλογος Είδος εντύπου:Βιβλίο Βιβλιοδεσία:Καρφίτσα Μέγεθος:20.5 x 14.2 Σελίδες:14 Χρώμα:Ποικιλο Προέλευση:Ελλάδα Κατάλογος του 1963 ταινιων 8m/m (ταινιων μικρης διαρκειας,ποικιλων θεματολογιων..). της εταιριας Εμμ.Βερυκοκάκης "Cinema D'Amateurs. Μεσα απο τις θεματολογικες λιστες παρατηρουμε και ταινιες με τον Μικυ Μαους,τον Σαρλώ τον Τεξ Ουιλιαμς καθως και διαφορα ακομα θεματα.. Ενδιαφερον εστιαζεται στην φιγουρα του Μικυ στο εξωφυλλο (τουλαχιστον εμενα αυτο τραβηξε την προσοχη αρχικα) Εκτος απο τις λιστες ταινιων προς ενοικιαση που προσφερονταν (σαν βιντεοκλαμπ της εποχης) διαφημιζονταν και μηχανες προβολης καθως και παρεχομενες υπηρεσιες συντηρησης η συμβουλες -tip-για την ευρρυθμη λειτουργια των μηχανων προβολης.
  15. Βρηκα ψαχνοντας σημερα αναμεσα σε ενα τευχος κλασικων ντισνευ μια σελιδα (κεντρικό διφυλλο) ενος τευχους Μικυ Μαους.. Μηπως μπορειτε να με βοηθησετε σε ποιο/ποια τευχη εχει δημοσιευθει η ιστορία αυτη;;
  16. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία,μάλλον για δύο λόγους: εκτός του ότι οι ιστορίες του με ικανοποιούν σχεδόν πάντα,η συνήθεια του να παίρνω κάθε Παρασκευή το Μίκυ Μάους είναι για μένα απολαυστική(μη με ρωτάτε γιατί,δεν ξέρω ) Εσείς?
  17. Πωλούσαν ναρκωτικά με φίρμα τον... Μίκυ Μάους Τρίτη, 02 Απριλίου 2019 19:26 Ναρκωτικά με το λογότυπο του... Μίκι Μάους στη συσκευασία τους κατείχαν και διακινούσαν στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας οι δύο αλλοδαποί κι ο Έλληνας που συνελήφθησαν το βράδυ της Δευτέρας στα Πατήσια, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής. Εντοπίστηκαν έπειτα από αξιοποίηση πληροφοριών σχετικά με τη δράση ομάδας ατόμων που διακινεί ηρωίνη και κοκαΐνη, και μάλιστα με το λογότυπο του Μίκι Μάους, που δείχνει την προέλευση των ναρκωτικών από εργαστήριο στη Λατινική Αμερικής. Σε έρευνες στα σπίτια τους στα Πατήσια βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 4.791,5 γραμμάρια ηρωίνης, 1.010 γραμμάρια κοκαΐνης, δύο ζυγαριές ακριβείας, 3.400 ευρώ, Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο κι επτά κινητά τηλέφωνα. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών. === Πηγή Γλαυκα εις Αθήνας! που και να χαμπαριασουν την υπαρξη καποιων που παθαινουν αμοκ εάν κάτι λέγεται Κομιξ και εχει σταφ που εχουν ξαναπαρει ή εαν λεγεται Κοσμος Ντίσνεϋ και εχει μεσα σταφ που δεν ειναι κομικ... αχαχουχα! καλά. υπάρχουν κι αλλες φυλες εθισμενων απο αυτους που τους πιανει μονο εαν το ειχαν διαβασει πριν απο 40 χρονια μεχρι αυτους που τους πιανει μονο εαν δεν ειναι πανω απο 5 ετών υλικό
  18. Στο Νέο Μίκυ Μάους 237, διαβάσαμε την ιστορία "Αυτοί που έσωσαν τα Χριστούγεννα". Στην πρότελευταια σελίδα της ιστορίας (σελίδα 69 του τεύχους), βλέπουμε πολλούς ήρωες, και από τη Λιμνούπολη και από το Μίκυ Σίτυ, να εμφανίζονται ξαφνικά και να κάνουν έκπληξη στον Μίκυ και στον Ντόναλντ. Ανάμεσα τους βρίσκεται και ένας χαρακτήρας που, αρχικά, μας φαίνεται άγνωστος, αλλά με μια δεύτερη ματιά μπορούμε να αντιληφθούμε ότι (το κεφάλι του τουλάχιστον) είναι ένας συνδυασμός του Σκρουτζ και του Μίκυ. Φαβορίτες/καπέλο/γυαλιά μαζί με αυτιά/μύτη ποντικιού: Μετά από αυτό το καρέ, ο άγνωστος χαρακτήρας εξαφανίζεται... Το inducks δεν αναφέρει κάτι σχετικό. Έχει κανείς πληροφορίες?? Κάποια ιδέα?? Σχόλια?? Υγ.: τα ρούχα του αγνώστου κάτι μου θυμίζουν πάλι -ο γιακάς συγκεκριμένα- αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι...
  19. Όταν έχεις καλό εκπαιδευτή, αυτά παθαίνεις από το Μίκυ Μάους #1071, Μόμπυ Ντακ δια χειρός Tony Strobl.
  20. Εσένα ποια είναι η πρώτη σου ανάμνηση από τη Disney; Με αφορμή τα 90 χρόνια του Mickey Mouse, το πλήρωμα του PopCode σκαλίζει τις πρώτες του αναμνήσεις από ένα στούντιο που σημάδεψε τη ζωή μας όσο κανένα άλλο. Τον ξέρεις αυτόν τον τύπο. Βρίσκεται γύρω σου. Τρώει δίπλα σου στο γραφείο. Μπορεί και να έχεις κάτσει μαζί του για καφέ. Είναι τόσο σπάνιος που δεν έχεις καν στο μυαλό σου ότι υπάρχει, μέχρι να σου αποκαλυφθεί από μόνος του. Συνήθως σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είναι Αυτός Που Δεν Βλέπει Disney. Όχι τώρα. Και ως παιδί. Οι τρύπες της ποπ κουλτούρας που έχουμε όλοι μας στη δική του περίπτωση είναι μαύρες και συμπαντικές. Πώς τον αντιμετωπίζεις αυτόν τον άνθρωπο, πώς τον χειρίζεσαι; Και κυρίως, τι άλλο μπορεί να σου κρύβει; Μην φοβάσαι, αναγνώστη. Το PopCode είναι safe space. Εδώ είσαι ανάμεσα σε φίλους. Με αφορμή τα 90 χρόνια που κλείνει φέτος ο Mickey Mouse, ταξιδέψαμε μέχρι τα γραφεία της Disney και γυρίσαμε για να φτιάξουμε τη δική μας Mickeypedia. Στο σημερινό της κεφάλαιο, το πλήρωμά μας σκαλίζει τις πρώτες του αναμνήσεις από ένα στούντιο που σημάδεψε τη ζωή μας όσο κανένα άλλο. Τα υψωμένα αυτιά του Πλούτο για τον Γρηγόρη Μπάτη https://youtu.be/5iy_W7F6how?t=2 Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, αλλά ένα απ' αυτά που μου 'χουν μείνει στο μυαλό είναι η απορία και το πόσο μου "κλώτσαγε" να βλέπω ζώα να συμπεριφέρονται και κυρίως να μιλούν σαν άνθρωποι στα καρτούν. Την πρώτη κρυάδα την πήρα με τον Mickey Mouse που σχεδόν έναν αιώνα έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Απεριόριστο respect σ' αυτόν τον ποντικό που έχτισε μια ολόκληρη δυναστεία, απεριόριστη αγάπη για όλα τα ωραία μηνύματα που μας έχει περάσει, αλλά η δική μου πρώτη Disney ανάμνηση μπορεί να έχει μέσα Mickey αλλά επικεντρώνεται στον Πλούτο. Αυτό το πάντα χαμογελαστό σκυλί, που δεν έκανε τίποτα άλλο από το να είναι απλά ένα σκυλί. Με την αθωότητα στα μάτια, με την λαχτάρα στο βλέμμα κάθε που έβλεπε φαγητό, με τον αυθορμητισμό στη συμπεριφορά και με την ατέλειωτη αγάπη και χαρά, για τα απλά όμορφα πράγματα της ζωής. Ο Πλούτο είναι ο μόνος από την super εξάδα της Disney (Mickey, Minnie, Donald, Daisy, Goofy) που δεν είχε ανθρώπινη μορφή ή συμπεριφορά, γιατί δεν είχε κάτι να ζηλέψει από τους ανθρώπους. Αντίθετα, εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλά να ζηλέψουμε από τον απλότητα και την αληθινή αγάπη του Πλούτο και γενικά των ζώων. Αυτό φρονώ πως ήταν και το πιο σπουδαίο μήνυμα που πέρασε ο Walt Disney και το οποίο χρειάστηκε να περάσουν τρεις δεκαετίες για να καταλάβω. O Ντόναλντ μου έκλεψε την καρδιά για τον Πάνο Κοκκίνη (απόσπασμα από εδώ) Μόνο αγάπη για το αγέρωχο παπί που μπήκε στη ζωή μου (κάτι που προφανώς δεν θυμάμαι) ήδη από το μαιευτήριο καθώς ήταν μια από τις πρώτες κούκλες που έφεραν στους γονείς μου ως δώρο. Και, όπως ίσως κατάλαβες, κατέληξε να γίνει η αγαπημένη μου. Ένας ήρωας με τον οποίον έπαθα τέτοια ταύτιση (και όχι μόνο επειδή και οι δυο μας έχουμε την ίδια καταπληκτική άρθρωση) ώστε πήγα ντυμένος ως Ντόναλντ σε πάνω από ένα πάρτι κατά τη διάρκεια του δημοτικού. Επίσης τις δικές του ιστορίες ήταν που καταβρόχθιζα με μανία ευλαβικά κάθε εβδομάδα, με τα χρήματα που μου έδινε η θεία μου (μιλάμε για υπερβολικό ποσό, επειδή ήθελε να την πει στην μάνα μου) για να πάω στο γειτονικό ψιλικατζίδικο. Τσαντίλας και ευαίσθητος. Ερωτοχτυπημένος και μαχητής. Απλά υπέροχος. Και διαχρονικός. Η επιστροφή του άσωτου Lion King για τον Νίκο Σταματίνη Ο Simba ήταν ο πρωταγωνιστής της πρώτης ταινίας που είδα ποτέ μου και της ταινίας που μάλλον συνεχίζω να έχω δει περισσότερες φορές από κάθε άλλη. Καθισμένος στο πάτωμα σε αυτή την κλασική στάση στην οποία βολεύεται μόνο ο Βούδας και οι άνθρωποι με μονοψήφιο αριθμό ηλικίας, όταν βλέπουν κάτι που τους ενθουσιάζει. Εδώ που τα λέμε, όταν απέναντι έχεις έναν τόσο καλογραμμένο villain, όπως είναι ο Scar, τότε κάτι έχεις κάνει και συ με τη ζωή σου. Ο Simba είναι σαν το στερεότυπο της χαμένης γενιάς που τελικά έκανε κάτι. Γόνος πλούσιας οικογένειας με τραυματικές εμπειρίες που, αφού έζησε παρατεταμένη φοιτητική ζωή με κάμπιες, χορούς και πανηγύρια πλάι στους αληταράδες Timon και Pumbaa, διαφοροποιήθηκε και πήρε τη ζωή του στα χέρια του. Η σκηνή με τον θάνατο του Μufasa έχει διαμορφώσει μια ολόκληρη γενιά λίγο λιγότερο από όσο διαμόρφωσε τον Simba. Το Lion King, ακόμα και σήμερα, είναι μια σπουδαία ταινία. Κι όμως, το 'Beauty and the Beast' για τον Κωνσταντίνο Αμπατζή Λατρεύω τον Ντόναλντ, διάβαζα από μικρός Μίκυ Μάους, Κόμιξ, Αλμανάκο κι όποιο περιοδικό ακόμη είχε τις περιπέτειες των ηρώων της Disney, όμως η πρώτη μου 'κανονική΄ ανάμνηση από το σύμπαν της, είναι το animated 'Beauty and the Beast' που κυκλοφόρησε το 1991, όταν δηλαδή ήμουν μόλις πέντε ετών. Θυμάμαι ότι είχα πάει να το δω στο σινεμά με την μητέρα μου και τον αδερφό μου και πως η υπόθεση του τέρατος που το ερωτεύτηκε η πριγκίπισσα μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, αφού με έμαθε σε μια τρυφερή ηλικία ότι όλα είναι πιθανά. Στο τέλος έγινε πάλι πρίγκιπιας βέβαια, οπότε κάπου εκεί χάθηκε το ηθικό δίδαγμα αλλά τότε παραήμουν μικρός για να τα συνειδητοποιήσω όλα αυτά και έτσι απλά περιορίστηκα να ζωγραφίζω το τέρας σε κάτι χαρτιά που θυμάμαι ότι μας είχαν δώσει στο σινεμά. Ήταν ένα ωραίο απόγευμα, ένα ωραίο ορεκτικό από τις τεράστιες ποσότητες Disney που θα κατανάλωνα καθώς μεγάλωνα, μέχρι ακόμη και σήμερα που ευτυχώς για όλους, έχω σταματήσει να ζωγραφίζω. Ο Mickey και το μυστήριο για τη Λία Παπαϊωάννου Παιδικό δωμάτιο που σέβεται τον εαυτό του χωρίς έστω ένα λούτρινο Mickey, Minnie, Donald, Daisy κλπ, δεν υπάρχει. Έτσι και το δικό μου. Αλλά αυτό δεν είναι η πρώτη πραγματική ανάμνησή μου από τον κόσμο της Disney. Η πρώτη φορά που η Disney αιχμαλώτισε την παιδική μου καρδιά ήταν όταν έπεσε στα χέρια μου το πρώτο μου «Μίκυ Μυστήριο». Ο Mickey Mouse ντυμένος σε στυλ ντετέκτιβ σε film noir αντιμέτωπος με ευφάνταστους ληστές, γυναίκες αράχνες που τον γοήτευαν, επικίνδυνες συμμορίες. Ήταν μέσα δεκαετίας του 1990, και θυμάμαι να καταβροχθίζω κάθε τεύχος μέσα σε λίγα λεπτά και μόλις τέλειωνε αναγκαζόμουν να πάρω και Μίκυ Μάους και Ντόναλντ και όλα τα υπόλοιπα υποκατάστατα -τα οποία ναι, ομολογώ, αγοράζω καμιά φορά ακόμα και σήμερα. Κατάφερα να μαζέψω όλα τα «Μίκυ Μυστήριο» εκείνων των πρώτων κύκλων, κατάφερα να δανείσω -και να χάσω- τα περισσότερα. Αλλά ο τυπάκος με την καπαρντίνα και το κοφτερό μυαλό που λύνει κάθε μυστήριο υπάρχει ακόμα μέσα στο μυαλό και την καρδιά μου. Ο απαραίτητος Σκρουτζ Μακ Ντακ για τον Δημήτρη Μπούτσικο Δεν θέλω να κάνω τον Κινέζο (και να ήθελα εδώ που τα λέμε, δεν μπορώ). Ξέρω πόσο αιρετική δείχνει η συμπάθειά μου προς τον Σκρουτζ Μακ Ντακ αφού για μία μεγάλη μερίδα φίλων των κόμιξ, είναι ο πιο μισητός, ο πιο αντιπαθητικός και ο πιο μίζερος χαρακτήρας που σκέφτηκαν στη Ντίσνεϋ. Υπάρχει όμως και μία δεύτερη ανάγνωση, η δικιά μου που σε μεγάλο βαθμό προέκυψε κατά τη διάρκεια της πρώτης μου κατασκηνωτικής εμπειρίας (θα μιλήσουμε αναλυτικότερα σε άλλο κείμενο για αυτό το παιδικό δράμα). Τον όγδοο Ιούλιο της ζωής μου, τον πέρασα σε μία αδιάφορη κατασκήνωση διαβάζοντας κόμιξ. Ολόκληρα μεσημέρια και ολόκληρα βράδια. Με πορτοκαλάδα ή λεμονάδα. Με κρουασάν κεράσι ή τοστ χωρίς τυρί. Τότε, γεννήθηκε και η πιο παράξενη παιδική μου θεωρία. Πίστευα, πιστεύω και θα πιστεύω ότι όλοι οι ήρωες της Λιμνούπολης 'χτίστηκαν' στα πρότυπα του διπόλου 'καλός ή κακός'. Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, το πλουσιότερο παπί του κόσμου, δεν ασπάζεται αυτή τη διάκριση. Είναι ξεχωριστός. Ναι, αυτό είναι. Χωρίς το θησαυροφυλάκιο, τους θανάσιμους εχθρούς και την εικονογραφημένη του αφέλεια, ο Τζον Ρόμπαξ θα έπληττε αφόρητα, ο Χιούι, ο Λιούι και ο Ντιούι θα πήγαιναν καθημερινά στο σχολείο και ο Μουργόλυκοι θα βοηθούσαν τις παπιογιαγιάδες να περάσουν με ασφάλεια το δρόμο (πρωτοφανές φιάσκο). Πάνω από όλα, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ είναι απαραίτητος. Για την ίδια τη πλοκή των κόμιξ, για τον συμπαγή τους σκελετό αλλά και για εμένα. Κατά βάθος, ίσως να είναι απαραίτητος και για όλους μας. Οι ιερές Παρασκευές του Μίκυ Μάους για τον Μάνο Μίχαλο Είναι στιγμές που αναρωτιέμαι αν και πως θα πείσω τα παιδιά μου να διαβάσουν οτιδήποτε έχει σχέση με τη Disney και συγκεκριμένα Μίκυ Μάους, ΚΟΜΙΞ και όλο το χρωματιστό κόσμο που αγόραζα ευλαβικά κάθε Παρασκευή και χανόμουν μέσα του το σαββατοκύριακο. Μέσα από τις σελίδες του Μίκυ Μάους γνώρισα μια διαφορετική πραγματικότητα, η οποία για ορισμένους είναι παραπλανητική επειδή δεν υπάρχουν παπιά και ποντίκια που μιλάνε, ούτε εκατομμυριούχος που κολυμπάει σε κέρματα χωρίς να πονάει. Όμως, οι ιστορίες από τη Λιμνούπολη και το Μίκυ Σίτυ είναι μια μεταφορά των ανθρωπίνων σχέσεων, μια σκιτσαρισμένη ερμηνεία της οικογένειας, της φιλίας, της αντιπαλότητας, του έρωτα, της σκληρής ή καθόλου δουλειάς, της ορφάνιας και πολλών άλλων χαρακτηριστικών μιας κοινωνίας. Δεν θυμάμαι πόσα τεύχη είχα, ήταν πολλά και στεναχωριέμαι που σε μια μετακόμιση από τις πολλές που έκανε η οικογένεια, το έπαιξα "μεγάλος" και είπα δεν θα τα κρατήσω. Είναι από τις πιο λάθος αποφάσεις της παιδικής μου ηλικίας. Από την άλλη, όμως, ίσως και να ήταν για καλό. Από του χρόνου που ο μεγάλος γιος θα διαβάζει, θα αρχίσω πάλι τη συλλογή. Θέλω να δω αν στα χρόνια που μεσολάβησαν η Νταίζη σταμάτησε να το παίζει διπλό ταμπλό. Το 'Bambi' δεν είχε μπέσα για την Ιωσηφίνα Γριβέα Φήμες λένε ότι είχα δει ταινία και νωρίτερα από το 'Bambi' στο θερινό της Σαρωνίδας, κάπου στις αρχές των '90s. Να 'ναι καλά η μεγαλύτερη αδελφή μου που με μύησε στην ποπ κουλτούρα. Της χρεώνω κατά 50% την εμμονή και αργότερα επαγγελματική μου ενασχόληση μαζί της. Σίγουρα λοιπόν είχε αναλάβει να με μυήσει και νωρίτερα. Η πρώτη μου όμως κινηματογραφική ανάμνηση που ταυτόχρονα ήταν και Disney, είναι να πλαντάζω για τη μητέρα του Bambi σαν να τη σκότωσαν στην αυλή μου. Ο θάνατός της ήταν το πρώτο από τα πολλά Disney χαστούκια που θα βίωνα (ΓΙΑΤΙ ΡΕ MUFASA;!;!). Ήταν τόσο έντονη η συγκεκριμένη εμπειρία που μου εντυπώθηκε στο μυαλό ως έναρξη της ταινίας, ενώ στην πραγματικότητα είχαν μετρήσει αρκετά λεπτά μέχρι τον μοιραίο πυροβολισμό. Μέχρι να την ξαναδώ όμως χρόνια αργότερα, ό,τι είχε προηγηθεί είχε σβηστεί από τη μνήμη μου. Αργότερα θα μάθαινα ότι στην ορίτζιναλ σκηνή, η Disney σχεδίαζε να βάλει τον Bambi να δει τη μητέρα του μέσα στη λίμνη του αίματός της. Τα σχέδια αυτά τελικά ακυρώθηκαν ως πολύ σκληρά. Ευτυχώς γιατί θα χτυπιόμουν ακόμη απαρηγόρητη πάνω στα χαλίκια. Τότε η αδερφή μου είχε βρει μια δραστική λύση. Λίγες μέρες αργότερα, με πήγε στα '101 Σκυλιά της Δαλματίας'. Η ψηφοφορία για το όνομα των Μουργόλυκων για τον Γιάννη Σαχανίδη Κάπου στις αρχές του 1992 ξεκίνησε για μένα η φάση που θα ονομάσω φάση Τακτικού Αναγνώστη Περιοδικών της Disney. Και μπορεί να αγάπησα το Κόμιξ και το Αλμανάκο στη συνέχεια περισσότερο από τα υπόλοιπα, αλλά έχω περάσει και από Κλασικά και από Ντόναλντ και από Χαρούμενες Ιστορίες και από Μίκυ Μυστήριο και από Μίκυ Μάους, από όλα. Σε αυτό το τελευταίο έκανε την εμφάνισή του εκείνη τη χρονιά ένα μεγάλο δημοψήφισμα για το πώς θα ονομαστεί στα ελληνικά η μέχρι τότε Συμμορία των Λύκων. Έκοβες το ψηφοδέλτιο, επέλεγες μεταξύ "Συμμορία των Λύκων" και "Συμμορία των Μούργων" και το έστελνες στα γραφεία του περιοδικού, περιμένοντας ανυπόμονα το αποτέλεσμα. Εμείς θέλαμε να τους πούνε Μούργους, το Λύκοι μας φαινόταν πολύ απλό. Βέβαια την επόμενη χρονιά ο Βασίλης Λεβέντης θα ανέβαζε επίπεδο τη λέξη "μούργα", αλλά εμείς μικροί ήμασταν, τι ξέραμε από αυτά. (τα αποκόμματα είναι από εδώ) Μερικούς μήνες αργότερα το δημοψήφισμα επαναλαμβάνεται, αφού το περιοδικό λέει πως οι ψήφοι ήταν μοιρασμένες, μεγάλη κόντρα, Λύκοι-Μούργοι 1-1. Η παράταση ξαναδίνει μοιρασμένο αποτέλεσμα και, σε μια από τις συγκλονιστικότερες αποφάσεις του ελληνικού εκδοτικού κόσμου, το Μίκυ Μάους προχωρά σε συμβιβαστική λύση: Μουργόλυκοι. Ολόκληρη η σχέση μου με τη Disney ξεκίνησε από μια συναρπαστική ψηφοφορία. Τα Κόμιξ από την βιβλιοθήκη της Disney για τον Θωμά Ζάμπρα Ο πατέρας μου αγόραζε τα πάντα. Από το ΚΟΜΙΞ μέχρι το Μίκυ Μυστήριο και τα Αλμανάκο μέχρι το Ντόναλντ. Είχαμε εκατοντάδες τεύχη στιβαγμένα παντού και δεν θυμάμαι την ακριβή ηλικία που ξεκίνησα να τα διαβάζω, αλλά ήταν η αρχή σημαντικού κεφαλαίου. Το διάβασμα τους και η συλλογή τους έγινε εμμονή. Ολόκληρη η ενασχόληση μου με αυτά έγινε τελετουργική. Από την αγορά των τευχών κάθε βδομάδα μέχρι το διάβασμα τους σε ειδική καρέκλα στο σπίτι. Είναι μια φοβερή παιδική ανάμνηση και συνήθεια που συνεχίστηκε μέχρι σχεδόν σήμερα. Και από αυτή την ενασχόληση μου έμεινε ένας από τους αγαπημένους μου δημιουργούς σε οποιαδήποτε κατηγορία. Ο Ντον Ρόσα. Το Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ είναι ακόμα ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχω διαβάσει. Τα Μίκι Μάους απογεύματα Παρασκευής για τον Ευθύμιο Σαββάκη (φωτογραφία από εδώ) Αν για κάθε παιδί του Δημοτικού η Παρασκευή ήταν η ομορφότερη μέρα της εβδομάδας για 4 χιλιάδες λόγους, εγώ είχα 4001: κυκλοφορούσε και στην Πτολεμαΐδα το καινούριο τεύχος του Μίκι Μάους. Η ιεροτελεστία είχε ως εξής. Σχολούσα τύπου 13:30 κι αντί να πάω σπίτι να διαβάσω πήγαινα στο μαγαζί που είχαν εκείνη την εποχή οι γονείς μου και απολάμβανα το υπέροχο συναίσθημα του ότι ερχόταν ΣΚ έχοντας μία τεράστια ανυπομονησία: Να εμφανιστεί ο κύριος Πέτρος. Ο συμπαθητικός γκριζομάλλης παππούλης ήταν ο περιπτεράς απέναντι ακριβώς από το μαγαζί μας και έπιανε βάρδια από τις 17:00 μέχρι τα ξημερώματα. Η άφιξή του προκαλούσε τέτοιο χαμόγελο στο κολλημένο στο τζάμι πρόσωπό μου που αμέσως ανακοίνωνα (φωναχτά) στους γονείς μου ότι ο κύριος Πέτρος έμπαινε στο περίπτερο. Άρα θα άνοιγε τις κούτες που περίμεναν, άρα θα έβγαζε και το καινούριο τεύχος του Μίκι Μάους, άρα εντός 10λεπτου θα το είχα στα χέρια μου. Κι έτσι γινόταν. Για πολλά χρόνια. Έπαιρνα το περιοδικό μέχρι το Λύκειο. Κάθε Παρασκευή. Με άλλο περιπτερά, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια. Αλλά με την ίδια χαρά στο πρόσωπό μου. Είναι απίστευτο το σε πόσες προσωπικές μας ιστορίες έχει πρωταγωνιστήσει αυτό το θρυλικό ποντίκι. Χωρίς να μπορεί καν να το υποψιαστεί. Ο Aladdin για τον Κώστα Μανιάτη https://youtu.be/1bslM1ll6zw?t=12 Όταν βγήκε ο Aladdin και άρχισε να αλωνίζει στα σινεμά, ήμουν 9 χρονών, ψιλομεγάλος δηλαδή, και άρα δεν έχω δικαιολογία γι' αυτό που θα πω στη συνέχεια. Μέχρι τότε, παρότι διάβαζα κόμιξ σαν μανιακός κι έβλεπα κινούμενα σχέδια τα πρωινά σαν να μην υπήρχε αύριο, δεν είχα ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου ακόμα ποιος είναι ποιος. Είτε μου έλεγες 'Ποπάι', είτε 'Μίκυ Μάους', είτε τα σιδερότυπα του Hulk Hogan που έβρισκες στο Μπλέηκ, θα σου έλεγα ότι τα φτιάχνει ένας άνθρωπος. Ποιος; Δεν ξέρω, κάποιος που ζωγραφίζει, κάποιος που πάει το πρωί στο γραφείο του, λέει “τι να φτιάξω σήμερα” και σχεδιάζει μία πάπια που μιλάει. Όταν τελείωσε όμως αυτή η ταινία που με είχε πάει ο πατέρας μου να δω σε ένα θερινό σινεμά των Καμμένων Βούρλων, είπα “όπα. Τι γίνεται εδώ; Στου 'Κουτιού τα παραμύθια' δεν έχει τέτοια”. Και όταν λέω “τέτοια”, εννοώ αυτόν τον πρωτοποριακό τρόπο στο να ζωντανεύουν οι εικόνες, σε αυτήν πλαστικότητα στις κινήσεις των χαρακτήρων που εισήγαγε και δεν είχαμε ξαναδεί μέχρι τότε. Εκείνο το βράδυ πρόσεξα ότι το 'Aladdin' είχε γίνει από κάποιους που λέγονταν 'Disney' και από τότε και μετά, όπου έβλεπα το 'Disney' κολλημένο δίπλα σε κάποιον τίτλο, έτρεχα να το δω. Στο μυαλό μου έγινε κάτι σαν “σαν μόνοι της και όλοι τους”. Και κάπως έτσι το βλέπω και σήμερα. Ο Μίκυ που δεν φοβόταν τίποτα για τον Αντώνη Τζαβάρα Ήμουν πέντε ετών όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο Μίκυ Μάους. Ήμουν στο χωριό και ήμουν στο σπίτι ενός μεγαλύτερου ξαδέρφου. Και ήμουν σίγουρα πέντε ετών, γιατί πήγαινα στην Α' Δημοτικού και είχα μόλις αρχίσει να διαβάζω τις πρώτες μου λέξεις. Το Μίκυ Μάους ήταν μια άλλη ανάγνωση. Ένας δεύτερος τρόπος να διαβάζω πριν καλά – καλά μάθω τον πρώτο. Το μάτι και η πλοκή περνούσαν από το ένα καρέ στο διπλανό, μετά στο κάτω, μετά πάλι δίπλα. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την αναρχική κι ενστικτώδη ανάγνωση των κόμικς, την οποία δεν εγκατέλειψα ποτέ. Σε εκείνη την παρθενική ιστορία (μου πήρε μήνες να τη διαβάσω κανονικά), ο Μίκυ με βοηθό τον Γκούφυ προσπαθούσαν να ανακαλύψουν μια ανάποδη πυραμίδα που έκρυβε αμύθητους θησαυρούς. Και τη βρήκαν, εννοείται. Η βάση της ήταν λίγα μέτρα κάτω απ' το έδαφος και η κορυφή της έφτανε βαθιά μέσα στη Γη. Τα καρέ της κατάβασης των ηρώων είχαν μια ασφυκτική κλειστοφοβική αίσθηση, αλλά ο Μίκυ ήταν ατρόμητος. Συνέχιζε την εξερεύνησή του περιφρονώντας τις αρχαίες κατάρες των φαραώ και αψηφώντας όλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε μια ανάποδη πυραμίδα. Στην πορεία της ζωής μου αγάπησα περισσότερο τον Ντόναλντ και τις ανασφάλειές του, αλλά μπορώ μετά βεβαιότητας να δηλώσω ότι ο πρώτος αληθινός ήρωας που γνώρισα ήταν ένα φανταστικό ποντίκι που δεν είπε ποτέ 'όχι' σε μια καλή περιπέτεια. Η κούπα με τον Μίκυ και τον Πλούτο για τη Ναστάζια Καπέλλα Πιθανότατα η πιο παλιά μου ανάμνηση να είναι από αυτή την κούπα. Μου την είχε κάνει δώρο η νονά μου και πίνω ακόμα καθημερινά από αυτή (παλαιότερα το hemo, πλέον τον καφέ). Μια ακόμα ανάμνηση που χάνεται στην άβυσσο του παρελθόντος είναι το πότε ξεκίνησα να βλέπω Disney Club. Υποθέτω από τότε που ξεκίνησε, που ήμουν 2. Αυτό, που θυμάμαι ακριβώς πότε έγινε, ήταν η πρώτη φορά που διάβασα και έμαθα τι ήταν τα "κόμικς". Είχα τελειώσει την πρώτη δημοτικού το 1997 και πήγα κατασκήνωση στο 'Μαγεμένο Δάσος' με μια φίλη μου τη Μαίρη, που έχω να δω σχεδόν από τότε. Ήταν το μεσημεριανό σιωπητήριο και η Μαίρη διάβαζε τα 'Κλασικά'. Εγώ δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου κόμικς και τι ρώτησα τι είναι. Θυμάμαι ακόμα ότι μου είπε ότι είναι "βιβλίο". Θυμάμαι ακόμα με πόση περιέργεια αντιμετώπισα το γεγονός ότι ήταν βιβλίο, αφού δεν έμοιαζε με κανένα βιβλίο που είχα δει. Της ζήτησα να διαβάσω και μου έδωσε μια ιστορία με την Έιπριλ, τη Μέι και την Τζουν. Ήταν κάπου στη μέση του "βιβλίου" και ήταν πολύ λίγες σελίδες. Τη ρώτησα πού συνεχίζεται και μου είπε ότι δεν συνεχίζεται, αυτό είναι και ότι έχει και άλλες τέτοιες ιστορίες. Το διάβασα ολόκληρο εκείνο το μεσημέρι και ζήτησα από τους γονείς μου να μου φέρουν και άλλα τέτοια στο επόμενο σιωπητήριο. Από τότε ξεκίνησε η σχέση μου με τα κόμικς και ήμουν και εγώ το παιδί της Παρασκευής για το 'Μίκυ Μάους' και του μήνα για το 'Κομιξ', το 'Μεγάλο Μίκυ', το 'Ντόναλντ', τη 'Μίννι', το 'Αλμανάκο' και τα 'Κλασικά' (το οποίο αν και με μύησε, έμελλε να γίνει το λιγότερο αγαπημένο μου από τα κόμικ της Disney). Μάλλον η στιγμή της γέννησης για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο Με παιδεύει κάποιες μέρες τώρα αυτό το ερώτημα. Θα μπορούσε το θέμα του άρθρου να είναι "ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη" ή "τι ήταν το πρώτο πράγμα που είδες όταν γεννήθηκες" και μπορεί να ήταν οριακά πιο εύκολο να το απαντήσω. (Η πρώτη μου σκέψη λογικά θα ήταν "ΠΕΙΝΑΩ", το πρώτο που είδα θα ήταν κάποιος χαζοχαρούμενος γονιός, ορίστε, πιο εύκολο όντως.) Κάθε φορά που σκέφτομαι πως κάτι θα ήταν η πρώτη μου Disney ανάμνηση, σκέφτομαι μετά κάτι άλλο που πάει ακόμα πιο πίσω. Φίλες, φίλοι, δεν έχω ιδέα. Και φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο θα είναι το να σορτάρεις τις ντισνεϊκές σου αναμνήσεις ως παιδί του 2000, με τον κολοσό να προσθέτει διαρκώς μέγεθος στο ήδη δυσθεώρητο μπόι του. Το έχω ξαναγράψει εδώ σε κάποιο άρθρο, αλλά υπάρχει λόγος που στο μέλλον του 'Cloud Atlas' τις ταινίες τις λένε 'τα ντίσνεϊ'. Αλλά αρκετά με το μέλλον, ας ασχοληθούμε με το παρελθόν. Να μια παντελώς ελλιπής, τυχαία λίστα πιθανών πρώτων ντισνεϊκών αναμνήσεων: * Η παντελώς φθαρμένη βιντεοκασέτα του 'Beauty & the Beast', της αγαπημένης μου animation ταινίας μεγαλώνοντας. * Τα κουπόνια των αβάν πρεμιέρ για τις ταινίες Disney που μαζεύαμε από τα διάφορα περιοδικά της Ακτίνας για να βλέπουμε τις νέες ταινίες πρώτοι-πρώτοι. * Το εξώφυλλο ΚΟΜΙΞ για 'Τα Πολλά Πρόσωπα της Μάτζικα Ντε Σπελ', μιας εφιαλτικής τότε, για μένα, ιστορίας (ακόμα θυμάμαι τους ιθαγενείς χωρίς τα πρόσωπα). Αυτό ξέρω ότι δεν είναι η πρώτη μου ανάμνηση γιατί θυμάμαι πολύ καθαρά το αμέσως προηγούμενο τεύχος, 'Το Μυστικό του Παλιού Πύργου', το οποίο το είχα διαβάσει τόσες φορές που είχα χάσει το εξώφυλλο. Για δεκαετίες είχα αυτό το τεύχος στη συλλογή μου χωρίς εξώφυλλο. Όταν το αγόρασα σε καλή κατάσταση πριν λίγα χρόνια μαζί με κάποια άλλα τεύχη που μου λείπαν, το κοίταζα για ώρα σαν χαζός. Είχα διαβάσει το τεύχος δεκάδες φορές, πρώτη φορά θυμόμουν να βλέπω το εξώφυλλο. (Προφανώς το είχα ξαναδεί αλλά το είχα στο μεταξύ ξεχάσει.) * Το Disney Club. * Α Λ Μ Α Ν Α Κ Ο * Υπήρχε περιοδικό Τσιπ & Ντέιλ και φυσικά έχω ακόμα ένα κάρο τεύχη. Ειλικρινά αν μου έλεγες όταν ήμουν μικρός πως τα περιοδικά Disney στην Ελλάδα τα έβγαζαν οι ίδιοι οι γονείς θα το είχα θεωρήσει απολύτως λογικό. * Οι Σφηγκάνθρωποι του Ρομάνο Σκάρπα στο Μίκυ Μάους. Ήταν ιστορία δημοσιευμένη σε μορφή στριπ, σε συνέχειες για αρκετά τεύχη. Φυσικά είχα κάνει τα τεύχη μου φύλλο και φτερό, κόβοντας τις σελίδες της ιστορίας και ενώνοντάς τες μεταξύ τους με σελοτέιπ για να τις διαβάζω ξεχωριστά. Το αποτέλεσμα προφανώς ήταν όλες οι σελίδες του κάθε τεύχος να σκορπίζονται παντού στο πάτωμα. Ήμουν πανέξυπνο παιδί. Τελοσπάντων. Από τότε άλλαξαν πολλά. Τα ΚΟΜΙΞ μου πλέον δεν είναι φθαρμένα (γιατί τις ιστορίες του Don Rosa τις έχω αγορασμένες σε 4-5 διαφορετικές εκδόσεις) και το "Beauty & the Beast' δεν είναι ακόμα η αγαπημένη μου animation ταινία (είναι το 'Lilo & Stitch'). Χμ, τώρα που το σκέφτομαι. Πηγή
  21. Dimitris L.

    Αναζητήσεις Μίκυ Μάους - Dimitris L.

    Καλησπέρα σας, Θα χρειαστώ την βοήθεια σας σε κάποια τεύχη Μίκυ Μάους. Θα τα ξεχωρίσω σύμφωνα με τα νούμερα τους από τα νεότερα (μεγαλύτερο νούμερο) στο παλαιότερο ( μικρότερο νούμερο) Τεύχη 2400+ 2445,2444,2443,2440,2439,2438,2436,2432,2420,2419,2418,2417,2416,2402,2401 Τεύχη 2300-2399 2398,2396,2395,2394,2387,2383,2381,2379,2378,2377,2376,2375,2369,2368,2366,2365,2361,2360,2352,2351,2345,2344,2343,2334,2313,2312,2305,2300 Τεύχη 2200-2299 2292,2270,2269,2262,2254,2236,2234,2226 Τεύχη 2100-2199 2194,2193,2180,2178,2175,2166,2165,2163,2162,2161,2159,2158,2157,2156,2155,2154,2153,2152,2151,2150,2147,2145,2144,2141,2132,2131,2129,2127,2121,2119,2117,2115,2114,2111,2110,2109,2106,2104,2103,2101,2102 Τεύχη 2000-2099 2097,2092,2047,2046,2035,2008,2007,2006,2005 Τεύχη 1900-1999 1996,1994,1993,1992,1986,1985
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.