Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Μαμούθκομιξ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Valtasar

    MEGALEX

    Τον Οκτώβριο του 2000 και ακριβώς 2 χρόνια μετά (Οκτώβριο 2002), η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί 2 τεύχη της σειράς MEGALEX του υπέροχου διδύμου Beltran-Jodorowsky. Οι τίτλοι των τευχών είναι: Έγχρωμο, μεγάλο μέγεθος, άκρατη φαντασία σε μια σειρά που καθηλώνει. Κρίμα που δεν την συνέχισαν... Bedetheque --- Το μέλος bonadrug πρόσθεσε ΕΔΩ: Βρήκα σε μια δημοσίευση στη Στρατιωτική Επιθεώρηση του Ιουλίου - Αυγούστου 2008 με τίτλο "Βιο-επιστήμες, τεχνολογία-κοινωνία: προκλήσεις και προοπτικές" μια εκτεταμένη αναφορά στο Megalex, και σκέφτηκα να την παραθέσω. Συγγραφέας ο (τότε) ΔΕΑ Κ. Μορφάκης. Από εδώ ολόκληρο. ............. Η βιολογική πα­ρα­βί­α­ση της φύσης έφε­ρε στην ε­πιφάνεια φόβους που εί­χαν α­να­δειχθεί μέσω της λογοτε­χνικής πα­ρα­γω­γής τε­ράτων τύπου Frankenstein (Mary Shelley) κα­τά τον 19ο αιώνα, την κινη­μα­τογραφική φα­ντα­σί­α με την πα­ρουσί­α­ση με­ταλλαγμένων τε­ράτων π.χ. Godzilla στις δε­κα­ε­τί­ες 1960-1970 αλλά και πιο πρόσφα­τα με τα μυστικά βιολογικά πειράμα­τα σε μικροοργα­νισμούς, ζώα και ανθρώπους όπως πα­ρουσιάστη­καν σε σειρές τύπου X-Files (δεκ. 1990). Ε­πί­σης η δη­μιουργική φα­ντα­σί­α του Alexandro Jodorowsky και το πε­νάκι του Fred Beltran δη­μιούργη­σαν το Megalex μια πόλη που κα­λύπτει ένα ολόκλη­ρο πλα­νήτη, όπου η φύση έχει ε­ξα­φα­νιστεί α­πό την υψη­λή τε­χνολογί­α και στην οποί­α ε­πικρα­τεί μια «τε­χνολογική δικτα­τορί­α». Ε­δώ ο ολοκλη­ρω­τικός έλεγχος της βιο-ισχύος (biopower) ε­πιβάλλε­ται μέσω της κρα­τικής πα­ρα­γω­γής πα­νομοιότυπων στρα­τιω­τών - κλώνων για την ε­πιβολή της δη­μόσιας τάξης: «Σας γεννήσα­με σε δοκιμα­στικό σω­λήνα για να εκπλη­ρώσε­τε την α­πλούστε­ρη α­ποστολή. Επιθε­ώρη­ση του οικιστικού μπλοκ και ε­πα­γρύπνη­ση του νόμου […] Και για την αποφυγή κάθε μόλυνσης α­πό α­ντιρρη­σί­ες το διάστη­μα της ζω­ής που σας δόθη­κε α­πό την κυβέρνη­ση δεν ξε­περνά τις 400 μέρες » (Alexandro Jodorowsky - Fred Beltran, Megalex, #1 L’ Anomalie, Les Humanoides Associes S.A. - Geneva, ελλη­νική έκδοση Μα­μουθκομιξ 2000, σελ.40). Ενδεικτική εί­ναι ε­πί­σης η συνθε­τικά πα­ρα­γόμε­νη τροφή των πολιτών που ε­πί­σης δια­νέμε­ται α­πό το κράτος, το «μάννα », μια άμορφη μάζα που με­τα­τρέπε­ται σε φα­γη­τό α­νάλογα με τις ε­πιθυμί­ες του κα­τα­να­λω­τή......... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον Retroplaymo.
  2. ftsgr

    ΘΟΡ

    Τον Ιούνιο του 1987 η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί διμηνιαίο περιοδικό με τον πανίσχυρο Θορ! Βγήκαν συνολικά 6 τεύχη.Έγχρωμο, μεσαίο μέγεθος, 42 σελίδες. Οι πρωτότυπες ιστορίες που περιείχε ήταν η εξής: ΘΟΡ #1: The Mighty Thor v1 172 - The Defenders v1 52 ΘΟΡ #2: The Mighty Thor v1 173 - Captain Marvel v1 22 ΘΟΡ #3: The Mighty Thor v1 174 - Power Man and Iron First v1 50 ΘΟΡ #4: The Mighty Thor v1 182 - The Defenders v1 53 ΘΟΡ #5: The Mighty Thor v1 183 - Power Man and Iron First v1 51 ΘΟΡ #6: The Mighty Thor v1 184 - The Defenders v1 54 Αργότερα βγήκαν σε τομάκια των 3 τευχών, μέσα από τη σειρά τόμων ΣΟΥΠΕΡΗΡΩΕΣ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα και τις πληροφορίες τον kolotoubas.
  3. totally_wired

    60 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ASTERIX

    2 Βιβλιαράκια με παιχνίδια για μικρά παιδιά με τον Asterix, για 6 και 8 ετών αντίστοιχα. Τα πήρα για τον ανιψιό μου και για να τα περάσουμε και εδώ να υπάρχουν. Αρκετά καλή προσπάθεια, κάθε σελίδα και παιχνίδι, και στο τέλος οι λύσεις. Γενικά έχει πολλά μικρά παιχνιδάκια όπως αυτά που υπάρχουν σε όλα τα παιδικά βιβλία, αλλά στην αρχή κάθε παιχνιδιού έχει και έναν μικρό πρόλογο/εισαγωγή σχετικά με τους ήρωες μας. Εντύπωση μου κάνει πως έχει και παιχνίδια για χαρντκορ αστεριξ φαν. Δηλαδή: Όμως έχει και απλά...
  4. Κόρτο Μαλτέζε - Βουντού για τον κύριο Πρόεδρο Hugo Pratt Από τους πιό κλασσικούς τίτλους με τον Κόρτο Μαλτέζε του Hugo Pratt, πρωτοκυκλοφόρησε το 1970. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε σε τόμο το 1992 από την Μαμούθ Comix, σε μετάφραση Ρωζίτας Σώκου. Ο τόμος περιλαμβάνει τις εξής ιστορίες: 1- Η Κόνγκα της Μπανάνας 2- Βουντού για τον Κύριο Πρόεδρο 3- Η Λιμνοθάλασσα των Όμορφων Ονείρων 4- Παραμύθια και Παπούδες Όλες οι ιστορίες είναι ασπρόμαυρες με τον Κόρτο Μαλτέζε ελέω Hugo Pratt σε μεγάλα ''κέφια''. Από τους τόμους που δεν πρέπει να λείπουν από κανένα, όπως και όλα του Hugo Pratt άλλωστε. Και η επανέκδοση του 2005. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους constantinople & tik.
  5. ftsgr

    CAFE BAR

    Από Ιανουάριο του 2004 έως και τον Ιανουάριο του 2006 η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί 3 τεύχη με τα στριπ του Χρήστου Ζωίδη. Έγχρωμο, 52 σελίδες (με τα εξώφυλλα) στο κλασικό μέγεθος τις ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ (21 χ 27 εκ). ISBN 960-321-397-7. Τιμή 5,80€. Μέρος των στριπ που περιλαμβάνονται στα άλμπουμ, έχουν πρωτοδημοσιευτεί στην αθλητική εφημερίδα GoalNews. --- Το μέλος GreekComicFan πρόσθεσε ΕΔΩ: Όπως αναγράφεται μέσα στην έκδοση (και προστέθηκε και στην παρουσίαση), αρκετά από τα στρίπς που υπάρχουν σε αυτήν την σειρά έχουν πρωτοδημοσιευτεί στην εφημερίδα GoalNews. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με μια συλλογή από στριπς των 3-4 καρέ. Κάθε σελίδα έχει από 4 λουρίδες στρίπς, εκτός από κάποιες σελίδες όπου έχουν μόνο 3 μεγενθυμένα καρέ σε διαγώνια παράταξη, προφανώς για να συμπληρωθούν οι 52 σελίδες που έχει τυπικά ένα άλμπουμ της μαμούθ.
  6. Β' Έκδοση: Μάρτιος 2004 Μία ακόμα ουτοπική αναζήτηση των γνωστών ιδανικών στα οποία στηρίζονται οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε, με κορυφαίο ιδανικό την ελευθερία και την αναζήτησή της, μέσω όμως της διατήρησης της τιμής και της προσωπικότητας. Η ιστορία χωρίζεται σε τρία μέρη: 1- Το Μυστικό του Τρίσταν Μπάνταμ 2- Ραντεβού στην Μπαχία 3- Σάμπα υπό σταθερόν Πυρ. Μέσα από μια συνεχή περιπλάνηση, τα βήματα του Κόρτο θα τον φέρουν στο μακρινό Σερτάο, όπου θα παλέψει στο πλευρό των επαναστατών Καγκασέιρος για την ανεξαρτησία και ελευθερία τους από τους καταπιεστές τους. Ξεχωρίζει στην ιστορία η συγκλονιστική μορφή της Χρυσόστομης, ένας πολύ δυνατός συμβολικός χαρακτήρας στις περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε. Και στο τέλος όπως στις περισσότερες ιστορίες του επέρχεται με συγκλονιστικό τρόπο η κάθαρση. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους theguest, tik & constantinople. έξτρα της Γαλλικής έκδοσης στο gallery
  7. comicos

    ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: ΚΕΛΤΙΚΑ

    Πρόκειται για την ασπρόμαυρη επανέκδοση του Κέλτικα, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και παλιότερα (1999), αλλά σε έγχρωμη μορφή τότε. Εκτός από τη βασική αυτή διαφορά, υπάρχουν και μερικές ακόμα : μικρότερο μέγεθος το καινούργιο, κάποιες μικροαλλαγές στο οπισθόφυλλο, ενώ εδώ έχει προστεθεί και ένα 3σέλιδο με εξτραδάκια, που περιέχει ένα ενδιαφέρον κείμενο του Π. Κουτρουλάρη και μερικές ιστορικές φωτογραφίες! Η κυκλοφορία του από την Μαμούθ, τοποθετείται κάπου μέσα στον Απρίλιο του 2014. Οι σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα) φτάνουν τις 144, οπότε μιλάμε για ένα χορταστικότατο άλμπουμ! Η τιμή του, επίσης, θεωρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική, για αυτό που παίρνεις. Οι έξι ιστορίες που εμφανίζονται κατά σειρά μέσα στο άλμπουμ, είναι οι παρακάτω : 1. Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 2. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ 3. ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΣΕ Ο' ΜΙΝΟΡΕ ΓΙΑ ΑΡΠΑ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ 4. ΟΝΕΙΡΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ 5. ΚΟΤ ΝΤΕ ΝΟΥΙ ΚΑΙ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΑΡΔΙΑΣ 6. ΜΠΟΥΡΛΕΣΚ ΜΕΤΑΞΥ ΖΥΝΤΚΟΤ ΚΑΙ ΜΠΡΕΫ-ΝΤΥΝ Όλες τους είχαν πρωτοκυκλοφορήσει το 1993 σε έγχρωμη μορφή, μοιρασμένες σε 3 τεύχη μεγάλου μεγέθους, που κατατάσσονται στην 2η περίοδο του Κόρτο. Πιο δυνατές από αυτές θεωρώ την 3η, για την φοβερή ανατροπή στο τέλος και την 5η, που αναφέρεται στον "Κόκκινο Βαρώνο". Παραπάνω ένα δείγμα από το εξτρα-αφιέρωμα που υπάρχει στην αρχή της έκδοσης και μια τυχαία σελίδα από το εσωτερικό, για να πάρετε μια μικρή γεύση της ασπρόμαυρης εκδοχής του άλμπουμ. Αφιέρωμα στον Hugo Pratt Ομαδοποίηση των άλμπουμ του Hugo Pratt Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον constantinople.
  8. Πρωτότυπος τίτλος της βασικής ιστορίας αυτής της συλλογής είναι Un'aquila nella giungla (1970). Από τη Μαμούθ κυκλοφόρησε το 1990 με τίτλο Ο ΑΕΤΟΣ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ. Στις διάφορες επανεκδόσεις του άλλαξε τίτλο δυο φορές. Πρώτα έγινε Ο ΑΕΤΟΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ και μετά ΕΝΑΣ ΑΕΤΟΣ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ που είναι και η πιστή μετάφραση του πρωτότυπου. Μετάφραση...Ροζίτα Σώκου και λέτερινγκ Μάχη Δαλεζίου. 100 σελίδες ασπρόμαυρες. Τιμή δεν αναγράφεται αλλά και η καινούργια έκδοση παίζει γύρω στα 12€. Οι ιστορίες που περιέχονται και η υπόθεση τους (Μαμούθ) α) Ο αετός της Βραζιλίας (20 σ.) Γιατί άραγε συναντιούνται στην Μπαχία της Βραζιλίας ο Κόρτο, η Χρυσόστομη και ένας Γερμανός βαρώνος; Και που οδηγεί ένα γερμανικό σήμα αν όχι στο θησαυρό των Ισπανών που χάθηκε σε 'κείνα τα νησιά το 1580 ; Η κατασκοπεία και το κυνήγι των πρακτόρων στη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου βρίσκεται και σε χώρες πολύ μακριά από τη γηραιά ήπειρο... β) Και ας μιλήσουμε για τυχοδιώκτες ευγενείς (20σ.) Τέσσερα τραπουλόχαρτα είναι αρκετά για να κρύψουν το μήνυμα για έναν κρυμμένο θησαυρό. Έστω και τρία αν ταιριιάξουν μαζί μπορούν να οδηγήσουν τον Κόρτο, τη Αμφιλεγόμενη και τον Ρασπόυτιν στα ίχνη του "Βασιλική τύχη", ενός καραβιού που βυθίστηκε μαζί με κάποιον θησαυρό. τι γίνεται όμως αν τον θησαυρό "φυλάει" ένας μισότρελος γέρος ; Θα βοηθούσε αν το τέταρτο τραπουλόχαρτο είχε βρεθεί λίγο πιό νωρίς; γ) Η αιτία ήταν ένας γλάρος (20σ.) Ενα παραλήρημα, μια παραλία και ένας γλάρος μπορούν να ταιριάξουν μαζί για να σώσουν την ζωή και την τιμή μιας κυνηγημένης οικογένειας; Μπορείς να γλυτώσεις άραγε από τις άδικες κατηγορίες αν φύγεις μακριά; Πάντως το να είσαι γενναιόδωρος είναι κάτι που δεν το ξεχνάς ακόμα και σε παραλήρημα... δ) Τα κεφάλια των μανιταριών (20σ.) Αν έχεις χάσει τη μνήμη σου τα μαγικά μανιτάρια των Χιβάρο μπορούν να στην επαναφέρουν. όμως μπορεί και να σε μπερδέψουν σε ένα όνειρο όπου νομίζεις ότι έχεις βρει το μυθικό Ελντοράντο. Τώρα, το αν θα εξακολουθήσεις να το πιστεύεις και αφού ξυπνήσεις, είναι εντελώς δικό σου θέμα... ---------------------------- Κι ένα σημείωμα για τον Pratt από Βήμα Ούγκο Πρατ Δημιουργός κόμικς (1927-1995) Στα νεανικά του χρόνια ο (γεννημένος το 1927) Ούγκο Πρατ αρκούνταν στο να γνωρίζει διάφορες γωνιές του κόσμου ακολουθώντας τους γονείς του στις περιπλανήσεις τους, πρώτα στη Βενετία, ύστερα στην Αιθιοπία, κατόπιν ξανά στην Ιταλία. Αργότερα, μετακόμισε στην Αργεντινή όπου σχεδίασε ορισμένα από τα πιο δημοφιλή κόμικς του: τον «Λοχαγό Κερκ», τον «Ερνι Πάικ», την «Αννα της Ζούγκλας». Στην Ευρώπη επέστρεψε το 1964. Το 1967 έκανε και την πρώτη ιστορία του πιο δημοφιλούς ήρωά του, του Κόρτο Μαλτέζε, ένα κόμικ που πάντρευε την εξωτική περιπέτεια με τη λογοτεχνική κομψότητα ­ στα πρότυπα των ιστοριών του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον που ο ίδιος δεν έκρυβε ότι λάτρευε. Ο κεντρικός ήρωας είναι ναυτικός. Σήματα κατατεθέντα της μορφής του, η φαβορίτα και το σκουλαρίκι στο αριστερό αφτί. Στα κόμικς η μορφή του πρωτοτυπώθηκε το 1967 στην ιστορία «Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας». Οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε είναι συνήθως ασπρόμαυρες με πολλούς εσωτερικούς μονολόγους και υψηλής λογοτεχνικής ποιότητας κείμενα. Εχουν πολλή μαγεία, πολύ μυστικισμό και πολλούς οιωνούς ­ καλούς αλλά, κυρίως, κακούς. Ο ήρωας, ωστόσο, καταφέρνει και περνά πάνω από τα μυστήρια και τους οιωνούς. Σε κάποιο επεισόδιο, μια μάγισσα είδε την παλάμη του και προέβλεψε ότι η γραμμή της ζωής είναι κοντή, ότι θα πεθάνει γρήγορα. Ο Κόρτο Μαλτέζε δεν απάντησε τίποτε, πήρε ένα μαχαίρι και χάραξε το χέρι του προεκτείνοντας από μόνος του τη γραμμή που διέκοπτε η φύση. Σύντομα, «Κόρτο Μαλτέζε» έφθασε να σημαίνει την αφηγηματική πρωτοπορία στα κόμικς. Για περίπου 25 χρόνια ο Πρατ συνέχιζε να σχεδιάζει (όχι με εντατικούς ρυθμούς) ιστορίες με τον τυχοδιώκτη ναύτη του, ενώ η φιλική σχέση που είχε τα τελευταία χρόνια με τον συνάδελφό του Μίλο Μανάρα απέφερε το κοινό άλμπουμ, «Ενα ινδιάνικο καλοκαίρι», με σχέδια του Μανάρα και σενάριο του Πρατ. Πέθανε στις 25 Αυγούστου 1995, στη Λωζάννη, από καρκίνο, όμως οι περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να συναρπάζουν τους ρέκτες των εικονογραφημένων αφηγήσεων. Χάρη στις περιπέτειες αυτές, ο Πρατ σήμερα μπορεί να θεωρείται ο πρώτος κλασικός των κόμικς ­ μιας τέχνης που μόνο ελάχιστοι καχύποπτοι εξακολουθούν να θεωρούν επιφανειακή και εφήμερη. Το ΒΗΜΑ, 21/04/2002 Συνέντευξη του Hugo Pratt σχετική με τον ''Αετό της Βραζιλίας'', εδώ. Έξτρα από τη γαλλική έκδοση στο gallery Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον constantinople.
  9. Το Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης Hugo Pratt Παρουσίαση του τόμου από τον Hugo Pratt ''Το 1825, κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου, ο Άγγλος τυχοδιώκτης Τρελόνι, έμαθε πως ένας αμύθητος θησαυρός ήταν κρυμμένος στα βουνά του Καφιριστάν, μιάς περιοχής στα Ρωσοαφγανικά σύνορα που βρίσκοταν σε αναβρασμό. Πολλοί τυχοδιώκτες, με πρόσχημα ότι ήθελαν να βοηθήσουν την Ελλάδα στον απελευθερωτικό αγώνα της, έφθασαν στο Μεσσολόγγι, πήραν μέρος στις μάχες κι έπειτα διείσδυσαν στα τουρκικά, περσικά και ρωσικά εδάφη για να φθάσουν μέχρι το Καφιριστάν και να αρπάξουν το θησαυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πολλοί δολοφονήθηκαν από τους ληστές Αφριντί, ενώ οι πιό άτυχοι εξοντώθηκαν απ΄τα βασανιστήρια και τις κακουχίες σε μιά τρομερή φυλακή που λεγόταν ''Το χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης''. Σ΄αυτό το επεισόδειο ο Κόρτο Μαλτέζε μαζί με κάποιους φίλους, διασχίζουν τη δυτική Ασία σε μιά ταραγμένη περίοδο της ιστορίας, κατά την οποία είχε εμπλακεί σε διαμάχες και πολέμους, ολόκληρος ο κόσμος. Η Τουρκία έβγαινε σε κακή κατάσταση από τον πόλεμο στα Βαλκάνια, η Αγγλία έχανε την επιρροή της στο Αφγανιστάν, η Ρωσία απειλούσε την Ινδία και η Περσία είχε να αντιμετωπίσει στασιαστικά κινήματα και εσωτερικές επαναστάσεις. Το 1911, ξέπασε η Ιταλοτουρκική διένεξη για την Τρίπολη, κι άρχισε η κατοχή της Ρόδου και άλλων ελληνικών νησιών από τους Ιταλούς. Ακολούθησαν οι σφαγές των Αρμενίων, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, μέχρι που φθάσαμε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εν μέσω επαναστάσεων και πραξικοπημάτων, ο περίφημος θησαυρός, ολοένα και πιό απρόσιτος, συνέχιζε να αποτελεί το αντικείμενο επίμονης έρευνας.'' Η ιστορία ''Το Χρυσό Σπίτι της Σαμαρκάνδης'' πρωτοεκδόθηκε από την Μαμούθ Κόμιξ σε τρείς ανεξάρτητους τόμους. Συνέπεσε δε η κυκλοφορία του στην Ελλάδα με τον θάνατο του Hugo Pratt, στις 20 Αυγούστου του 1995. Η επίτομος έκδοση της ιστορίας συμπεριελάμβανε και το παρακάτω τετρασέλιδο ένθετο αφιερωμένο στην μνήμη του. το έξτρα υλικό της γαλλικής έκδοσης Επανακυκλοφόρησε α/μ το 2013
  10. Στη Μαμουθκόμιξ, στο Αθηναϊκό Σπίτι του Αστερίξ και του Λούκυ Λουκ Επισκεφθήκαμε τα γραφεία των ανυπόκτακτων εκδοτών που ενηλικίωσαν τους Έλληνες στα κόμιξ, συστήνοντάς σε διαδοχικές γενιές τους πιο αγαπημένους και διαχρονικούς ήρωες. Του Παναγιώτη Μένεγου. Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος / FOSPHOTOS Στην αρχή ήταν τα συνηθισμένα παιδικά βιβλία με εικόνες, η προνηπιακή μας επάφη με έναν κόσμο που μπορούσε να έχει περισσότερα και πιο ευφάνταστα χρώματα. Μετά τη συνειδητοποίηση της υπερδύναμης της ανάγνωσης παρέα με κάτι εικονογραφημένες αρχαίες ελληνικές μυθολογίες ερχόταν σιγά σιγά το μαγικό σύμπαν του Γουόλτ Ντίσνεϊ – Μίκυ, Γκούφη, Ντόναλντ – συλλογές-ανταλλαγές, αγωνία αν το επόμενο τεύχος από τα «Κλασικα» θα έχει ιστορία με τον Φάντομ Ντακ, κάπως αργότερα ξοδεμένο χαρτζιλίκι στο ιλουστρασιόν περιοδικό «Κόμιξ». Και στο μεταξύ Ποπάι, Μπλεκ (για τον αδάμαστο αντιαποικιοκράτη κυνηγό αλλά και τον «Τερματοφύλακα Γιατρό» Μπεν Λίπερ), Τιραμόλα, Τρουένο, Αγόρι. Όλα κωδικοποιημένα κάτω από την ομπρέλα «μικυμάου», παρήχηση που δήλωνε την εφήμερη αποστολή των παρααπάνω τίτλων. Και το προσγειωμένο κύρος τους. Πριν έρθει η μεταμοντέρνα επανεξέταση των πάντων, πείτε την και χιψτερική, καμία βιβλιοθήκη, κανένα τραπέζι σαλονιού δε γέμιζε με τεύχη που είχαν περιπέτειες του Σούπερ Γκούφη. Με τον Αστερίξ, τον Λουκυ Λουκ, και ίσως με τον Τεν Τεν, το πράγμα άλλαζε. Εκεί συνέβαινε η κόμικ ενηλικίωση. Εκεί τα «μικυμάου» αποκτούσαν πρεστίζ. Άσχετά, αν οι έλληνες εκδότες τους δεν τα έβλεπαν καθόλου, μα καθόλου, έτσι… Γιώργος Τσίτσοβιτς και Πάνος Κουτρουλάρης, Μαμουθκόμιξ α γραφεία της Μαμουθκόμιξ στην οδό Σόλωνος στο κέντρο της Αθήνας, πάνω από το βιβλιοπωλείο που κάποτε άνηκε στις εκδόσεις και τώρα λειτουργεί ανεξάρτητα, είναι λιτά. Δεν υπάρχει η κίνηση και ο πυρετός που μαρτυρούν ότι πρόκειται για έναν ενεργό οργανισμό με τόσο πλούσιο κατάλογο που έχει συστήσει μερικούς από τους σημαντικότερους ήρωες της ένατης τέχνης στο ελληνικό κοινό, ίσως φταίει και το προχωρημένο καλοκαίρι. Από την άλλη, τα εκατοντάδες βιβλία ή άλμπουμ στα ράφια, αλλού με εμφανη αρχειοθέτηση κι αλλού χωρίς, τα vintage εξώφυλλα και τα φιλμ εκτυπώσεων – κειμήλια μιας μακρινής αναλογικής εποχής – μιλάνε για το έργο 3.5 δεκαετιών. Στα μάτια μου μοιάζουν πολύτιμα, θα μπορούσα να τερματίσω το ίνσταγκραμ εδώ μέσα, για τον Γιώργο Τσίτσοβιτς δεν έχουν καμία προστιθέμενη αξία. Ο Γιώργος Τσίτσοβιτς και κάτι αρχαία φιλμ Στριπάκια κι αποτσίγαρα Τα πάντα πάνω του φωνάζουν old school. Το ντύσιμό του – λευκό πουκάμισο, σακάκι στο χρώμα του καπνισμένου πάγου αν υπήρχε τέτοιο, τζιν παντελόνι -, ο τρόπος που καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και, κυρίως, ο τρόπος που μιλάει. Με επιφύλαξη, αλλά κυρίως με μια απόσταση που γειώνει κι αποδομεί τα πράγματα, φέρνοντάς τα στην πραγματική τους διάσταση. «Δεν θεωρούσαμε το κόμικ κάτι που θα απευθυνόταν στους διανοούμενους της εποχής, κάτι που θα έπρεπε να είναι οπωσδήποτε γραμμένο σε μια γλώσσα “της αριστεράς” ελευθεριάζουσα. Σε μια εποχή που τα κόμιξ ταυτίζονταν με τα Μίκυ Μάους, δώσαμε βήμα στους άγουρους τότε έλληνες κομίστες. Αλλά κυρίως εντάσσοντας στην ύλη κάποια ιστορικά στοιχεία προσπαθήσαμε να εκπαιδεύσουμε σχετικά με το είδος, γιατί ο κόσμος τα θεωρούσε “καραγκιοζάκια”», περιγράφει με αυτόν τον τρόπο το περιοδικό «Μαμούθ»– προπομπό των εκδόσεων – που ίδρυσε το 1980 μαζί με τον συνέταιρό του όλα αυτά τα χρόνια, σκιτσογράφο και γελοιογράφο Πάνο Κουτρουλάρη. Εκείνος είχε τον έρωτα με το είδος, ο Τσίτσοβιτς αρχικά ήταν το τεχνικό μάτι της υπόθεσης, αυτός που ασχολήθηκε με το γραφιστικό κι εκτυπωτικό μέρος, αξιοποιώντας και την εμπειρία του στο παρθενικό ατελιέ του Αθηνοράματος. Το περιοδικό δεν μακροημέρευσε – η σχεδόν συνομήλικη «Βαβέλ» ή πιο μετά το «Παραπέντε», τα κατάφεραν καλύτερα. Κι έτσι, έχοντας μόλις απολυθεί από τον στρατό, με πολύ χρόνο, περίσσια όρεξη να τις συνδυάσουν και με άλλες δουλειές για τα προς το ζειν, παρέα φυσικά με τα νεανικά όνειρα, στράφηκαν στις εκδόσεις. «Πήγαμε σε πιο βατά πράγματα, ας πούμε κυκλοφορήσαμε την Ιστορία της Δύσης του Μπονέλλι, την Μπλανς Επιφανί κτλ. Πήγαμε προφανώς σε εκδόσεις μακριά από τη λογική του περιπτέρου μέχρι το 1984 που έφτασαν στα χέρια μας τα δικαιώματα του Λούκυ Λουκ. Μας πρότειναν από ένα πρακτορείο της εποχής στους Γάλλους, στη λογική “αυτοί είναι οι νέοι και δε μας χρωστάνε δεκάρα”. Δίσταζαν γιατί ήμασταν μια ψείρα, αλλά πείστηκαν». Μετά τον μοναχικό καουμπόη, ήρθαν οι περιπέτειες του Τεν Τεν και το 1989 η Μαμούθκομιξ ολοκλήρωσε τη χρυσή της τριάδα αποκτώντας τα δικαιώματα για τις περιπέτειες του Αστερίξ. Έβγαιναν και παλιότερα από διάφορους εκδότες χωρίς όμως να αποκτήσουν ιδιαίτερη αναγνώριση. Η πρώτη κίνηση με τον Αστερίξ ήταν να μειώσουν την τιμή (από 550 σε 350 δρχ.) και να επεκτείνουν το δίκτυό τους στα περίπτερα και τα πρακτορεία διανομής τύπου σε όλη την Ελλάδα. Στα βιβλιοπωλεία μπήκαν μετά το 2000, όπως και στα πλοία επιβεβεβαιωνοντας τον χαρακτήρα των άλμπουμ ως «καλοκαιρινό ανάγνωσμα». Στο μεταξύ, όμως, Αστερίξ και Λούκυ Λουκ είχαν γνωρίσει τεράστια επιτυχία για τα δεδομένα μιας μικρής αγοράς όπως η ελληνική. «Κάποια περίοδο, αναλογικά και με τον πληθυσμό, ήμασταν τέταρτοι στην Ευρώπη σε πωλήσεις μετά από Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, πολύ πάνω π.χ. από Αγγλία-Ιταλία. Βγάζαμε 6 Αστερίξ και 12 Λούκυ Λουκ τον χρόνο που μπορεί και να ξεπερνούσαν τα 400.000 αντίτυπα ετησίως. Συνολικά έχουν φύγει γύρω στα 7 εκατομμύρια Αστερίξ και πάνω από 6 εκατομμύρια Λούκυ Λουκ. Η χρυσή περίοδος θα έλεγα ήταν 1985-2002 – μετά η πτώση έχει να κάνει με τα οικονομικά των Ελλήνων, την καθολική διείσδυση της τηλεόρασης, κι αργότερα του ίντερνετ, με το γεγονός πώς πια έχουν πολλαπλασιαστεί οι διαθέσιμες επιλογές διασκέδασης». Μαμουθκόμιξ δεν είναι μόνο Αστερίξ Ως bestsellers αναδείχθηκαν το Ρόδο και Ξίφος και το Ο Ληστής με το ένα χέρι, αντίστοιχα. Γιατί όμως γκέλαραν (και) στο ελληνικό κοινό τόσο πολύ αυτοί οι δύο ήρωες; «Δεν κάναμε ποτέ καμία έρευνα για να το διασαφηνίσουμε. Νομίζω, ο Αστερίξ συγκινεί ως ο αδύναμος που κατατροπώνει τους ισχυρούς. Ο Λούκυ Λουκ γι’ αυτό που λέει το σλόγκαν “μοναχικός καουμπόι”. Ήταν πάρα πολύ αυστηρές οι προδιαγραφές απ’ έξω. Τσέκαραν τα πάντα και είχαν επισημάνσεις-διορθώσεις ακόμα και για εκδόσεις του Αστερίξ στα ποντιακά ή τα κρητικά που βγάλαμε αργότερα». Φυσικά, αυτά τα 35 χρόνια δεν μπορούσε παρά να γνωρίσει και τους μυθικούς δημιουργούς. Τον σχεδιαστή του Αστερίξ, Αλμπέρ Ουντερζό («πρέπει να είναι 90 τώρα, 2-3 φορές τον έχω δει σε φεστιβάλ και σε εκδηλώσεις του Αστερίξ – κύριος, αστός, λίγο στριφνός, πάντα με την καλή του κυρία, την κόρη του») που έγραφε και τα σενάρια μετά το θάνατο του έτερου εμπνευστή των ανυπόκτακτων Γαλατών, Ρενέ Γκοσινί, το 1977. Αλλά, και τον πατέρα του Λούκυ Λουκ, Μορρίς που έφυγε το 2001 («πιο ευπροσήγορος, ένας πραγματικός τζέντλεμαν που ήταν φιλικός και προσιτός με όλους»). Όπως και τον Ασντέ που ανέλαβε να συνεχίσει την βαριά κληρονομιά του τύπου που «πυροβολεί πιο γρήγορα από την σκιά του» (για τον οποίο έγραφε φυσικά και ο Γκοσινί σενάρια). Πώς άλλαξαν όμως οι ήρωες με το πέρασμα των χρόνων; «Σχεδιαστικά, σαφώς και υπάρχει αλλαγή. Δεν περιγράφεται εύκολα με λέξεις. Αν δει κανείς τον Αστερίξ στο Παλάτι, το νο. 1, και το συγκρίνει με το νούμερο 20, θα βρει τεράστιες διαφορές. Ο χαρακτήρας έγινε πιο στρογγυλός. Πιο κοντά στον Ντίσνεϋ, πιο καρτουνίστικη γραμμή. Χρωματικά, επίσης, κάθε 3-4 χρόνια κάνουν κάτι νέο. Για γίνει πιο μοντέρνο και για να πουλάνε το υλικό. Στους συλλέκτες και σε μας τους εκδότες για τις επενεκδόσεις. Είναι μια μπίζνα, έτσι; Μην το ξεχνάμε», λέει ο Γιώργος Τσίτσοβιτς επισημαίνοντας ότι τα δικαιώματα του Αστερίξ πωλήθηκαν στην εκδοτική-γίγαντα Hachette το 2009, και συνεχίζει: «Έχουν αλλάξει και οι τρόποι εκτύπωσης πια. Τα χρώματα μπορούν να έχουν πιο μεγάλο βάθος, να απλώνονται περισσότερο, να σβήνουν πιο σωστά. Η ψηφιακή επεξεργασία κάνει το κόμικ ζωγραφική. Όμως. το κόμικ είναι μια ολόκληρη ιστορία. Θέλει σενάριο, λόγια». »Ως χαρακτήρας ο Αστερίξ τελευταία, κατά την γνώμη μου, κατέβηκε 2-3 χρόνια σε ηλικία. Τα άλμπουμ είναι πιο βατά, πιο εύκολα. Όχι ότι δεν έχει και πάλι κρυφά ή επίκαιρα καλαμπούρια. Πάντα ήταν πολιτικός στο δεύτερο επίπεδό του. Πάντως, δε νομίζω ότι ήταν ποτέ στο μυαλό του Γκοσινί ή του Ουντερζό να μιλήσουν αλληγορικά για την Ευρώπη. Το καινούριο Αστερίξ που θα βγει ίσως έχει ανάλογο σχόλιο, αλλά άλλου τύπου. Το θέμα του είναι οι πολλές περιοχές της Ιταλίας. Αυτό είναι πολιτικό θέμα, αν θα δωθεί βαρύτητα στην διάσπαση των χωρών και στις περιφέρειες. Δεν βγαίνουν, έτσι κι αλλιώς, πια άλμπουμ σε ετήσια βάση Βγαίνει ένας Αστερίξ κάθε δυο με τρία χρόνια». Έχει πάρει φόρα, τον ρωτάω ποιο είναι το αγαπημένο του… «Υπάρχουν πολλές σχολές κι άνθρωποι που κάνουν καλά την δουλειά τους, εγώ πάντα αγαπούσα λίγο περισσότερο τα αμερικάνικα. Μ’ αρέσουν και πράγματα που δεν ήταν της πρώτης γραμμής. Ας πούμε, το αμερικάνικο παραμύθι της Marvel – τα βγάλαμε κι αυτά για 7-8 χρόνια (’87-’95). Δεν είχαν όμως ανάλογη επιτυχία με τα ευρωπαϊκά, ίσως γιατί ήταν πιο φθηνές εκδόσεις. Είχαμε ακολουθήσει την αμερικάνικη αντίληψη που θέλει τα κόμιξ αναλώσιμα, κάτι που παίρνεις, διαβάζεις και πετάς. Εγώ έτσι το αντιλμβάνομαι, εδώ έχουμε πιο συλλεκτική νοοτροπία. Να μην ξεχνάμε τον Τεν Τεν, ο οποίος μπορεί σε σχέση με τον Αστερίξ να έχει το ένα δέκατο των πωλήσεων, αλλά παρόλα αυτά είναι ακόμα κάτι που εγώ θεωρώ επιτυχημένο. Ή έστω όχι ζημιογόνο.. Ο Ιζνογκούντ και αυτός είχε μια κίνηση. Ίσως ήμασταν και η μόνη χώρα, εκτός από την Γαλλία, που μέχρι το 2000 είχαμε βγάλει όσα είχε κάνει,. Όλη τη σειρά. Τώρα την έχουμε σταματήσει. Πέθανε κι ο Ταμπαρί». Ο κοινός παρονομαστής στην κουβέντα είναι ότι το κοινό, όχι μόνο στην Ελλάδα, έχει συρρικνωθεί. Σε αντίθεση με τη Γαλλία που, όπως σημειώνει ο κύριος Τσίτσοβιτς, το κοινό αυξάνεται εδώ και μια πενταετία μετά από μια πτώση που ακολούθησε τη μόδα των manga. «Έχουν ανέβει οι ηλικίες των αναγνωστών, τώρα διαβάζουν κυρίως από 40ρηδες και πάνω. Τα παιδιά προτιμούν, ας πούμε, να περάσουν την ώρα τους με το κινητό στο youTube». Κάπου εκεί κάνει την εμφάνισή του συμφωνώντας ο Πάνος Κουτρουλάρης,μια sui generis προσωπικότητα την οποία αντιλαμβάνεσαι ως τέτοια από τα 5 πρώτα λεπτά της γνωριμίας. Για λίγο, τους ακούω να βάλλουν κατά της τεχνολογίας ως γκρινιάρηδες Στάτλερ & Γουόλντορφ σε ένα κόμικ Μάπετ Σόου. Με ένα γλυκό όμως, και ρομαντικό, τρόπο. Του παλιού τεχνίτη, του παραμυθά που αγωνιά αν θα έχει κι αύριο νόημα αυτό στο οποίο αφιέρωσε όλη του τη ζωή. Τα κόμιξ από λαϊκή διασκέδαση, σύμφωνα με την αμερικάνικη προσέγγιση, γίνονται συλλεκτικό αντικείμενο. Ο κύριος Πάνος φεύγει και ο Γιώργος Τσίτσοβιτς ανοίγει το κεφάλαιο της περίεργης φυλής των συλλεκτών. «Είναι ιδιαίτεροι αυτοί που ασχολούνται με τα κόμιξ στην Ελλάδα. Είναι λοξοί. Πια, οι νέοι μαζεύουν αποκλειστικά για τη βιβλιοθήκη. Περίπου με τον ίδιο τρόπο που αγοράζουν βινύλια και τα ψηφιοποιούν για να μη χαλάσει ο δίσκος. Το κοινό περιορίστηκε και οι τιμές μοιραία ανέβηκαν». Και μετά μπαίνει στη συζήτηση και το σινεμά που μετά το μιλένιουμ και την 11η Σεπτεμβρίου άρμεξε την αγορά των κόμικ, από τους υπερήρωες μέχρι τους ανεξάρτητους (κάτι που πια συμβαίνει και με την τηλεόραση). «Το σινεμά άλλαξε τα κόμιξ. Τα νεότερα παιδιά, φαντάζομαι θα, θεωρούν ότι ο Spider Man ή οι X-Men είναι κινηματογραφικοί ήρωες, αγνοώντας από πού ξεκίνησαν. Βέβαια, και η δική μου η γενιά αγνοούσε π.χ. ότι ο Ταρζάν ήταν πρώτα μυθιστόρημα και μετά κόμικ, και τον ταύτιζε με τις ταινίες με τον Τζόνι Βαϊσμίλερ. Πάντως, δε νομίζω ότι βοήθησαν οι ταινίες τα κόμιξ, το αντίθετο έγινε. Από την άλλη, μεγάλη επιτυχία για μας ήταν το 300 και το Sin City που ήταν κι εκτός γραμμής μας, ας πούμε. Είχαμε βγάλει πέντε χρόνια το 300 και δεν είχε πουλήσει τίποτα, βγήκε η ταινία κι έγινε χαμός. Έφευγαν σαν φρέσκα ψωμάκια βιβλία που έκαναν 20 ευρώ». Η Μαμούθκομιξ πλήρωσε κι αυτη την οικονομική κρίση. Άλλαξε το εκδοτικό τοπίο διανομής, έγινε σχεδόν μονοπώλιο το εμπόριο χάρτου κι έπαψε να ενδιαφέρεται ο περιπτεράς – κάποτε το μυστικό της επιτυχίας. Παράλληλα, κόπηκαν τα μπάτζετ από πηγές όπως π.χ. η γαλλική πρεσβεία, και παράλληλα με ευρηματικές προσπάθειες συνεργατών όπως ο Κωστής Κατσακιώρηςπου δούλεψε στην επικοινωνία κι έτρεξε το πρότζεκτ «Ο Αστερίξ στα Μουσεία», οι εφημερίδες ήταν μονόδρομος. Κοινή παραγωγή με την Καθημερινή, προσφορά με το Έθνος («τους κράτησε σε ένα επίπεδο, αλλά μη φανταστείς ότι του έδωσε όσο ο Αρκάς – εμείς αυτό που κερδίσαμε ήταν η εβδομαδιαία προβολή και η διαφήμιση στην τηλεόραση»). Τα κόμιξ πέρασαν κάποια στιγμή στην εποχή των πολυτελών graphic novels, με άλμπουμ που μπήκαν λίγο στο πεδίο των coffee table books. Δημιουργήθηκε λοιπόν κόμικ κουλτούρα στην Ελλάδα; Μην ξεχνάμε και την έκδοση επί χρόνια του 9 (μέχρι να προκύψει πρόσφατα ο Μπλε Κομήτης). «Ξαφνικά υπήρξε μια πληθώρα πηγαίνοντας και σε μια πιο καλλιτεχνική λογική. Πιο εκκεντρική λογική. Όταν μιλάμε π.χ. για το αμερικανικό ανεξάρτητο κόμικ, θα πρέπει να βάζουμε την έκφραση εντός εισαγωγικών. Γιατί δεν είναι κυριολεκτικά “ανεξάρτητο”. Δεν ξέρω αν έκανε πιο εκλεπτυσμένο το κοινό. Δηλαδή, θέλω να πω, έβγαινε το περιοδικό της Ελευθεροτυπίας που, νομίζω, έκανε το κοινό πιο μπρουτάλ, πιο εκκεντρικό θα ξαναπώ. Σε καμία περίπτωση, όμως, εγώ δε θα υποστηρίξω ότι ο Ουντερζό ή το στούντιο Ντίσνεϊ υπολείπονται σε καλλιτεχνική αξία π.χ. του Άλαν Μουρ. Ας με συγχωρήσουν όσοι διαφωνούν, η άποψη μου είναι αυτή. Δεν έχουν και την ίδια εμβέλεια. Ο Μίκυ Μάους θα υπάρχει πάντα. Δεν νομίζω ότι θα καεί. Ο Αστερίξ θα υπάρχει. Το Sin City;». Με τους Έλληνες πώς και δεν ασχοληθήκαν περισσότερο… «Ασχοληθήκαμε. Βγάλαμε τον Φανούρη Άτλα με τον Δερβενιώτη, τρία τεύχη. Είναι μικρό το κοινό, τι να κάνουμε; Μετά είχαμε βγάλει ένα αθλητικό, το λέγανε Καφέ Μπαρ. Έβγαλε δυο τεύχη και το σταμάτησε. Μετά βγάλαμε ένα άλλο με έλληνες φαντάρους, δυο τεύχη και το σταμάτησε. Βγάλαμε ένα άλλον με τον Αντώνη Φοράδη, δυο τεύχη. Αυτός λέει το συνεχίζει. Θα κάνει κάτι άλλο. Τώρα θα βγάλουμε ένα, πάλι με έναν καινούριο σχεδιαστή τον Νοέμβριο. Εδώ βιαζόμαστε πάρα πολύ. Βλέπω πολλούς νέους που ξεκινάνε και κάνουν 50, 60, 80 σελίδες. Είναι σαν θέλεις να γράψεις μυθιστόρημα Ντοστογιέφσκι εξ αρχής. Ε δεν γίνεται… Επίσης είμαστε λίγο επιπόλαιοι. Λείπει η εμβάθυνση. Είσαι καλός σχεδιαστής; Βάθυνε λίγο στο σχέδιό σου. Γράφεις καλά; Μάθε λίγο καλύτερη ορθογραφία και συντακτικό. Κι, επίσης, θέλουν χρήματα από την αρχή, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ένας τίτλος για να γίνει γνωστός χρειάζονται 5-10 χρόνια. Δεν μπορεί τον δεύτερο χρόνο να κερδίσει κανείς λεφτά. Η καλύτερη γενιά του ελληνικού κόμικ ήταν εκείνη του μακαρίτη του Γιάννη Καλαϊτζή. Πρέπει να πω και τον Αρκά, δεν μπορώ να μην τον αναφέρω…» ελειώνοντας την κουβέντα μας ξεναγεί στα ενδότερα, η αφήγηση έχει αρχίσει και γίνεται τεχνική, είναι σαν γίνεται μια διαδικασία μύησης σε τελετές παραγωγής που παρότι δεν απέχουν και τόσο πολύ μοιάζουν πια αρχαίες. Με όλη τη διεξοδική ανάλυση κοινού, σηνηθειών κι αγοράς αναρωτιέμαι στο φινάλε ποιο είναι το μέλλον… «Το πλάνο μας πια είναι οι ανατυπώσεις, βάσει της ζήτησης. Εξαντλείται κάτι και μετά από 6-8 μήνες το ξανατυπώνουμε. Τις πιο πολλές ανατυπώσεις έχουμε κάνει στα Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, Ρόδο και Ξίφος, Η Κατοικία των Θεών που έχει βγει και σε δυο μορφές. Πουλάνε 40.000 τον χρόνο. Δεν είναι τίποτα, σε σχέση με τις 300-400-500.000 του παρελθόντος. Με Λούκι Λουκ βγάλαμε φέτος τρία νέα τεύχη. Και είναι άλλα δυο που περιμένουν… Ίσως μπορεί να ξαναχτιστεί ένας τέτοιος ήρωας στις μέρες μας αλλά θέλει πάρα πολύ δύναμη πυρός που δεν ξέρω ποιός την διαθέτει πια. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που θα ρίξει τόσα λεφτά για κάτι καινούριο». Μετά τους ανυπότακτους Γαλάτες, λοιπόν, αναζητούνται και οι ανυπότακτοι εκδότες…. Πηγή
  11. Ένα ιστορικό κόμικ που απορούσα γιατί δεν έχει γίνει ακόμα παρουσίαση όταν το μεσημέρι πήγα να περάσω στη βάση τις αγορές από το Black Friday. Το θέμα του είναι η δολοφονία του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου, διάδοχου του θρόνου της Αυστροουγγαρίας, και της γυναίκας του Σοφίας, από τον Σερβοβόσνιο Πρίντσιπ. Η δολοφονία αυτή ήταν η αφορμή για τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Αν και βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα, είναι βασικά ένα έργο μυθοπλασίας γύρω από τη ζωή του Πρίντσιπ αλλά και του διαδόχου του θρόνου. Στα πλαίσια αυτά περιγράφονται όλα εκείνα τα γεγονότα που οδήγησαν στην δολοφονία του, δηλαδή η καταπίεση της αυτοκρατορίας και η ανάγκη της αυτονομίας/αυτοκυριαρχίας των Σλάβων/γιουγκοσλάβων. Περισσότερα όταν το διαβάσω. Το σχέδιο είναι αρκετά καλό, υπερβολικά ρεαλιστικό ίσως, αλλά έχει έξυπνα καρέ και καλή σκηνοθεσία. Η εκτύπωση και η ποιότητα γενικά, σε πολύ καλά επίπεδα όπως πάντα με βαρύ ιλουστρασιόν χαρτί
  12. ramirez

    ΣΟΜΟΖΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ

    Νικαράγουα 1979. Μια ομάδα των Σαντινίστας αγωνίζεται μέσα στη ζούγκλα. Ηγέτης της είναι ένας απλός ορεσείβιος αγρότης, ο Αλφόνσο Νοριέγκα, ο επονομαζόμενος "Κομαντάντε Αλφόνσο". Στόχος τους είναι ένας επαρχιακός δρόμος, όπου θέλουν να παρασύρουν σε ενέδρα ένα κονβόι από κυβερνητικά οχήματα. Ο Φρανκ Κάππα έχει ενωθεί με τους αντάρτες γιατί θέλει να κάνει ένα ρεπορτάζ για τον αγώνα τους. Κατά τη διάρκεια της πορείας τους γίνονται μάρτυρες - χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα - μιας εξόντωσης αμάχων που προσπαθούσαν να γλιτώσουν από την κόλαση του εμφυλίου πολέμου. Ένα υπέροχο κόμικς που εξέδωσε η Μαμούθ το 1988, και που δυστυχώς δεν κράτησε στο στοκ της και δεν επανεκτύπωσε ποτέ. Για μένα είναι από τα βιβλία που θα έδινα σε κάποιον που θα με ρώταγε τι να διαβάσει, ώστε να πάψει να θεωρεί πως τα κόμικς είναι μόνο για μικρά παιδιά. Δεν γνωρίζω τίποτα για τον συγγραφέα- σκιτσογράφο Μάνφρεντ Ζόμμερ, αλλά αυτή η δουλειά του και μόνο φτάνει και περισσεύει για να τον έχω σε πολύ υψηλή υπόληψη. Χρησιμοποιεί έξυπνα τον χαρακτήρα του Φρανκ Κάππα για να μας "αναγκάσει" ταυτιζόμενοι μαζί του να συμπάσχουμε και να αγωνιούμε τόσο για την τύχη του, όσο και για το μέλλον των "συντρόφων" του και του αγώνα τους ενάντια στο δικτάτορα Σομόζα. Αν δεν κάνω λάθος ο Κάππα (που είναι υπαρκτό πρόσωπο) είχε πεθάνει αρκετά χρόνια νωρίτερα καλύπτοντας κάποια άλλη διαμάχη. Δεν γνωρίζω αν η χρήση του ονόματός του δημιούργησε κάποιου είδους νομικό πρόβλημα στον Ζόμμερ ή αν κάποια απ' τα γεγονότα του βιβλίου βασίζονται σε απομνημονεύματα ή φωτογραφίες του Κάππα. Τόσο πάντως η κεντρική ιστορία που είναι 49 σελίδες, όσο και οι 2 ολιγοσέλιδες που συμπληρώνουν το βιβλίο, είναι αντιπολεμικά έργα τέχνης.
  13. ftsgr

    Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΑΧΝΗ

    Από τον Μάρτιο του 1993 έως και τον Μάρτιο του 1994 η ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί δεκαπενθήμερα 24 τεύχη με τις περιπέτειες του Spider-Man. Έγχρωμο, μεσαίο μέγεθος, 50 σελίδες. Έχει δύο ιστορίες. Μία με τον Spider-Man και μια δεύτερη που εναλλάσσεται σε διάφορες άλλες σειρές της MARVEL. Αργότερα βγήκαν σε τομάκια των 3 τευχών, μέσα από τη σειρά τόμων ΣΟΥΠΕΡΗΡΩΕΣ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον kolotoubas. Ομαδοποίηση Spider-Man
  14. rotagiatipino

    ASTERIX ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

    Ένα αρκετά κατατοπιστικό βιβλίο, must-have για τον φανατικό αναγνώστη του κόμικ του Αστερίξ. Οι συγγραφείς κυριολεκτικά κάνουν φύλλο και φτερό το αγαπημένο μας κόμικ μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν ότι δεν πρόκειται απλά για ένα κόμικ που προκαλεί γέλιο αλλά για μια τοιχογραφία της εποχής της ρωμαϊκής κυριαρχίας επί των Γαλατών και της τότε Ευρώπης γενικότερα. Με παραπομπές από ιστορικούς της εποχής (τα απομνημονεύματα του ίδιου του Καίσαρα, τα έργα του Βεγέτιου, του Στράβωνα και πολλών άλλων) και φωτογραφίες που τεκμηριώνουν τις περιγραφές τους, συγκρίνουμε άθελά μας την πραγματικότητα της εποχής με την ατμόσφαιρα που αναδύεται στο κόμικ. Πραγματικά, οι συγγραφείς έχουν στήσει μια σε απίστευτο βαθμό πιστή πραγματικότητα εκείνου του καιρού χωρίς να αγνοούν και την παραμικρή λεπτομέρεια γύρω από την κοινωνική ζωή, τους πολέμους, τα ήθη και έθιμα όχι μονο των Γαλατών και των Ρωμαίων αλλά και των επιμέρους περιοχών και λαών (Ισπανών, Αιγυπτίων κλπ.). Το ταξίδι ξεκινάει από το ίδιο χωριό και τους κατοίκους του, την καθημερινότητα, τα σημαίνοντα πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας, το φαγητό και το ποτό τους, τις δοξασίες και τις εθιμοτυπίες, τη γλώσσα τους. Συνεχίζει με την αντίστοιχη ζωή των Ρωμαίων στρατιωτών, τον Ιούλιο Καίσαρα και τον τρόπο που ζούσαν και πολεμούσαν (ή πολεμούσαν ζώντας, όπως θέλετε). Και στο τέλος παρατίθεται ένα μίνι λεξικό για οποιαδήποτε λεπτομέρεια μας ξέφυγε κατά τη διάρκεια της μελέτης του έργου του Αστερίξ. Πολύ καλό, ψαγμένο και απολαυστικό βιβλίο, με πυκνή εικονογράφηση τόσο που μακάρι να είχα τα κόμικς στα χέρια μου να περάσω ώρες διαπιστώνοντας το αυτονόητο: τον μεγάλο βαθμό αληθοφάνειας των περιπετειών του Αστερίξ και τη σκληρή δουλειά που έκαναν οι δημιουργοί του για να μείνουν ευχαριστημένοι και οι πιο απαιτητικοί αναγνώστες τους. Δεύτερο βιβλίο των ιδίων συγγραφέων, το Αστερίξ και Αθήνα: http://www.greekcomi...showtopic=11745
  15. tik

    ΤΕΝΤΕΝ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΠΑΙΔΙΟΥ

    Τιμή καταλόγου: 12,50 Ένα ακόμη δοκίμιο που κυκλοφόρησε η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Aντίστοιχα βιβλία είχαν κυκλοφορήσει για τον Αστερίξ αλλά και γενικότερα για τα BD. Το εν λόγω βιβλιο είναι μια ανάλυση του χαρακτήρα του Τεντέν, αλλά και των υπολοίπων πρωταγωνιστών της σειράς, σε σχέση με την εποχή στην οποία δημιουργήθηκαν. Οι χαρακτήρες παρουσιάζονται σαν προσωπικότητες-αρχέγονα σύμβολα και εποιχειρείται μια σχηματοποίηση του συνολικού μύθου στον οποίο συμμετέχουν, αλλά και μια προσπάθεια ερμηνείας της επιτυχίας που σημείωσε η σειρά εξαιτίας αυτού ακριβώς του μύθου. Να σημειώσω ότι γίνεται εκτενης αναφορά και στην άλλη σειρά του Ερζέ στην οποία πρωταγωνιστούν παιδιά, δηλαδή στο Οι περιπέτειες των Jo και Zette που δεν έχει εκδοθεί στη Ελλάδα. Γενικά, είναι δοκίμιο. Οπότε όποιος δεν διαβάζει δοκίμια να μην επιχειρήσει να το πλησιάσει. Το βιβλίο είναι μια ωραία έκδοση μικρού σχήματος. Οι σελίδες είναι γυαλιστερές και τα καρέ που περιέχονται από τα άλμπουμ του Τεντεν είναι τυπωμένα έγχρωμα (σε αντίθεση με τα δύο αντίστοιχα βιβλία για τον Αστερίξ). Για τον συγγραφέα βλέπε Βικιπαιδεία. Ο ίδιος είχε ξανασχοληθεί με τον Τεντεν το 1984 με το βιβλιο Les Metamorphoses de Tintin. Επίσης μπορείτe να τον δείτε να μιλάει για το βιβλίο του και για τον Τεντέν εδώ.
  16. Κατά καιρούς έχω πετύχει μέσα σε διάφορα θέματα, τι κρίμα που σταμάτησε το x, το y, το z. Η Μαμούθ καλώς ή κακώς έχει ξεκινήσει και έχει σταματήσει πολλές σειρές κατά καιρούς. Και σύμφωνα με μια ανάλυση του germ δεν έχουμε λόγο να είμαστε θυμωμένοι απέναντι της. Οι σειρές σταμάτησαν είτε γιατί δεν τράβηξαν, είτε γιατί άργησαν, είτε γιατί τα έχασαν δικαιώματα. Έτσι λοιπόν πέρα από τα Τι θα επιθυμούσαμε να διαβάσουμε στα Ελληνικά & Τί θα θέλατε να δείτε στο μέλλον από τις Ελληνικές Εταιρείες ίσως να μπορούμε να γίνουμε συγκεκριμένοι και εάν μας ρωτούσε ο Κουτρουλάρης (λέμε τώρα) "Greekcomics τι θα ήθελες να βγάλουμε και να ολοκληρώσουμε;" Τι θα του λέγαμε; Μπορείτε μόνο μια ψήφο ανά ερώτημα και πρέπει να επιλέξετε μόνο μια έκδοση συνολικά Είναι 2 ερωτήματα και συνολικά 27 εκδόσεις.... στο πρώτο έχει 24 σχετικά ρεαλιστικές επιλογές και στο δεύτερο 3 μη ρεαλιστικές Εάν θέλετε κάποιο από τα 3 κάτω, στο πρώτο ερώτημα ψηφίζετε την πρώτη επιλογή και στο δεύτερο αυτό που θέλετε Εάν θέλετε κάποιο από τα 24 πάνω, στο δεύτερο ερώτημα ψηφίζετε την πρώτη επιλογή και στο πρώτο αυτό που θέλετε
  17. Dr Paingiver

    ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ

    Στη έκδοση αυτή παρουσιάζονται 80 στριπάκια του Ted Benoit, που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά, μεταξύ των οποίων και στην Γαλλική και Αγγλική έκδοση του Heavy Metal. Μοναδικός ήρωας της σειράς, ο Ρέϋ Μπανάνα, μόνιμος κάτοικος του νησιού Πίτκαιρν*, ο οποίος ασχολείται με το να ......φιλοσοφεί την ζωή. Σε κάθε στριπάκι, που αποτελείται από τέσσερα καρέ καταπιάνεται με διαφορετικό θέμα. Προσωπική άποψη. Το Benoit τον γνώρισα σαν σχεδιαστή στα 2 τεύχη του Blake & Mortimer που έκανε με τον Van Hamme και με ενθουσίασε. Όμως εδώ απογοητεύτηκα τόσο πολύ, που ειλικρινά ένιωσα και λίγο χαζός. Πολλά από τα στριπάκια δεν κατάλαβα τον λόγο που γράφτηκαν και τα περισσότερα με άφησαν τραγικά διάφορο. Εκτός από 1-2 το πολύ 3, τα υπόλοιπα τα ξέχασα ήδη. Η πλειοψηφία τους δεν στάθηκε ικανή να με κάνει έστω να κουνήσω το βλέφαρό μου. Ίσως παίζει ρόλο που τα διάβασα μαζεμένα. Αν τα διάβαζα σε δόσεις ένα το μήνα σε κάποιο περιοδικό να τα εκτιμούσα διαφορετικά. Πάντως καλό είναι να το διαβάσετε και να πείτε κι εσείς τις απόψεις σας. Πολύ πιθανόν να είναι διαφορετικές από την δική μου. * να θυμίσω ότι το νησί Πίτκαιρν είναι το νησί που κατευθύνθηκε το πλοίο "Μπάουντυ" μετά την περίφημη ναυτική ανταρσία. Όλοι οι κάτοικοί του είναι απευθείας απόγονοι των στασιαστών ναυτικών.
  18. Μετα απο τα ‘’12 ΜΗΝΕΣ ΘΗΤΕΙΑ’’ και το ‘’CAFE-BAR’’ η΄΄ΜΑΜΟΥΘ CΟΜΙΧ΄΄ κυκλοφορησε απο τις εκδοσεις της στις 14-9 ακομα ενα ελληνικο κομικς,διαφορετικου χαρακτηρα αυτη τη φορα .Το θεμα του πιο σοβαρο , πραγματευεται το μειζον θεμα οικολογικου προβληματισμου ,τα μεταλαγμενα προιοντα. Εξισου και ο υποτιτλος ‘’ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΝΗΣΙ’’ ΙΣΤΟΡΙΑ Ενα ζευγαρι επιστημονων ο Ανεμος και η Ονηρα ψαχνουν τα ιχνη του καθηγητη Βαλτερ που απηχθει απο πολυεθνικη εταιρια σε καποιο ελληνικο νησι .Οκαθηγητης δουλευει πανω σε σχεδιο για την αυξομειωση της υλης κατι που ενδιαφερει ιδιαιτερα τους διωκτες του.Το ζευγαρι οταν φτανει στο νησι ανακαλυπτει οτι η βλαστηση του ειναι περιεργη ενω αλλοκοτα πλασματα με ιδιομορφες συνηθειες περιστοιχιζουν το νησι.Φυσικα υπαρχει και η βαση οπου γινονται τα πειραματα κανοντας πιο δυσκολη την κατασταση για τους δυο ηρωες ,ο απο μηχανης μηχανης θεος με την μορφη μιας δυσκολης αποφασης θα δωσει την οριστικη λυση. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ Οταν ο ανθρωπος εσπασε το μυστικο του D.N.A.και αρχισε να ανακατευει αυτα που δεν επρεπε να πειραξει ποτε δεν σκεφτηκε οτι αυτο μπορει να αποβει μοιραιο για το ανθρωπινο γενος.Οι επιδρασεις των μεταλλαγμενων μπορει να ειναι απο αλλεργικες εως τοξικες .Ακομα και αν αποφυγουμε να τα βαλουμε στην διατροφη μας μπορει να γινει αθελητη προσληψη .τρωγοντας καποιο ζωο που τραφηκε απο τετοιες τροφες.Το θεμα ειναι πολυ ευρυ και μεγαλης σημασιας για να το προσπερασουμε . Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ Ο Αντωνης Φοραδης αποφασισε να ασχοληθει με την δημιουργια κομικς απο μικρος που φανταζοταν ιστοριες και προσππαθουσε να της σχεδιασει.Οταν πια μεγαλος πηγε σε σχολη σκηνοθεσιας για να δωσει κινηση στις ιστοριες του αλλα δεν αντεξε τις δημοσιες σχεσεις που χρειαζονται για να καταφερεις να τραβηξεις ενα πλανο κατεληξε να γυρισει στην πρωτη του αγαπη τα κομικς.Τον’’ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΑΝΕΜΟ’’ τον βλεπει σαν ντοκυμαντερ που μελεταει την ζωη ενος περιεργου ζωου με αυτοκαταστροφικες τασεις και ακορεστη διψα για δυναμη με καθε κοστος. Η αρχικη ιδεα ειναι σαν το τρειλερ μιας ταινιας ,εαν του αρεσει σιγα’σιγα φτιαχνει την ιστορια Αισθανεται οτι οταν δουλευει δεν ειναι μονος του και οτι εχει μαζι του σχεδιαστες και σκηνοθετες που τον εμπνευουν.Πιστευει οτι ο καθε ειδους καλιτεχνης πρεπει να εκφραζεται ελευθερα αλλα και να παρεμβαινει αισθητικα στα δρωμενα του πολιτισμου και ας μπλεκει σε περιπετειες που μπορει να δημιουργησει αυτη και με αυτο τον τροπο να εξελιζεται σαν προσωπικοτητα προσφεροντας στους αλλους γυρω του. Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ Απο την γρηγορη ματια που του εριξα το σχεδιο δε μου φανηκε και πολυ καλο σα να του ελειπε η ΄΄κινηση΄΄ δηλαδη καπως στατικο ,ηθελε ακομα δουλεια.Οσο για το στορυ θαμαι καπως επιφυλακτικος¨οταν το διαβασω με την καταληλη προσοχη θα επανελθω. Υ:Γ: Ο Αντωνης Φοραδης θα ειναι για τρια Σαββατα σε τρια διαφορετικα σημεια για να γνωριστει με το κοινο.Πληροφοριες στην ενοτητα ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ.. Φιλικα ο αγαπημενος σας ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΟΜΙΞΑΚΙΑΣ --- Το μέλος Dr Paingiver πρόσθεσε ΕΔΩ:
  19. ramirez

    ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ

    Στο εξώφυλλο αναγράφεται πως πρόκειται για μια μικρή ιστορία στα χρόνια της χούντας, αλλά η αλήθεια είναι πως πρόκειται για αναπόληση, μια που ο "πραγματικός χρόνος" στο βιβλίο είναι σε μεταγενέστερη περίοδο. Αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την ποιότητα του συγκεκριμένου κόμικ, που κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ καλό. Δεν έχω δει την ταινία "Lilly 's story" στην οποία βασίζεται (με πολύ χαλαρή σχέση όπως αναφέρεται σε εσωτερικό σημείωμα), αλλά οι Γάλλοι δημιουργοί που φιλοτέχνησαν αυτό το κόμικ πάνω στο σενάριο του γνωστού κινηματογραφιστή Ροβήρου Μανθούλη έκαναν εξαιρετική δουλειά. Πρόκειται για μια ιστορία ποτισμένη με τη θλίψη, τις ενοχές και τα χαμένα όνειρα ανθρώπων που βασανίστηκαν σωματικά αλλά και πνευματικά από τη χούντα των συνταγματαρχών. Κρίμα μόνο που αυτό το έξοχο κόμικ δε θα βρει την αναγνώριση που του αξίζει λόγω της μηδενικής προβολής και προώθησης από τη Μαμούθ (ως συνήθως). --- Το μέλος Σνούπης πρόσθεσε ΕΔΩ: Η εισαγωγική ομιλία του Ροβήρου Μανθούλη : Ο Μανθούλης για το κόμικ "Το τραγούδι της Λένας" και το ποστ από το επίσημο site του καλλιτέχνη http://manthoulis.wordpress.com/2009/04/
  20. Valtasar

    ΣΙΜΜΙΟΤΤΟ

    Το 1982 η ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί το άλμπουμ ΣΙΜΜΙΟΤΤΟ σε σενάριο Silverio Pisu και σχέδιο του Milo Manara. Μεγάλο μέγεθος(21Χ28), ασπρόμαυρο, 86 σελίδες, αποτελεί(για μένα) μία από τις πιό εμπνευσμένες δουλειές του Manara. Η υπόθεση είναι βασισμένη σε ένα κινέζικο μύθο. Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα για να χαζέψετε το σχέδιο.
  21. Kabuki

    ΤΕΣΣΕΡΑ;

    ΤΕΣΣΕΡΑ; - Τελευταία Πράξη paperback *το εξώφυλλο είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα 3, ιλλουστρασιόν Τιμή εκδότη: 12,50 Τέταρτο και τελευταίο μέρος της τετραλογίας του τέρατος, στο ίδιο ύφος, σχέδιο και σενάριο που είναι τόσο χαρακτηριστικά, ένα είδος σφραγίδας του Μπιλάλ. Δεν είναι τόσο πυκνογραμμένο όσο τα υπόλοιπα, είναι πιο αφαιρετικό, αλλά έχει πιο έντονο εσωτερικό ρυθμό. Πολλά απαντιούνται και πολλά μένουν ανοιχτά στο Τέσσερα, που καθόλου τυχαία συμπληρώνεται από ένα ερωτηματικό.. Πολύ καλή περιγραφή, που μπορεί να εισάγει όποιον ενδιαφέρεται στην τετραλογία του τέρατος, υπάρχει στο οπισθόφυλλο. Τα υπόλοιπα βιβλία της τετραλογίας του Ενκί Μπιλάλ (για τον οποίο θα βρείτε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα εδώ ) είναι τα: Ο Ύπνος του Τέρατος , 32 Δεκέμβρη και Ραντεβού στο Παρίσι Ενδιαφέρον άρθρο για το Τέσσερα; του Μπιλάλ θα βρείτε επίσης εδώ Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ
  22. Dr Paingiver

    ΑΣΤΕΡΙΚΟΣ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ

    Μετά την τεράστια επιτυχία της έκδοσης του Asterix, η εκδότρια εταιρεία αποφασίζει να το κυκλοφορήσει και στην Ποντιακή διάλεκτο. Δεν γνωρίζω αν υπήρξε επιτυχής η έκδοση, πάντως μετά από τρία τεύχη σταμάτησε. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους GreekComicFan, constantinople & apetoussis. --- Το μέλος constantinople πρόσθεσε ΕΔΩ: Αυτά εδώ νομίζω πως δεν έχουν δει 2η έκδοση ακόμη. 1. ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟΝ Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2000 – ΔΡΧ 1500 Το οπισθόφυλλο και η εισαγωγή (από το φυλλάδιο με το λεξιλόγιο που περιέχει το τεύχος) 2. ΣΠΑΘΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΛΑ Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2003 – € 5,80 Το οπισθόφυλλο και η εισαγωγή από το φυλλάδιο 3. Ο ΑΣΤΕΡΙΚΟΝ ΣΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ Τ΄ ΑΓΩΝΑΣ Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2007 – € 5,80 Το οπισθόφυλλο και η εισαγωγή από το φυλλάδιο ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟΝ έχει και ένα πινακάκι με παροράματα στο φυλλάδιο του λεξιλογίου. Όταν βγει η 2η έκδοση (αν δεν έχει βγει ήδη) πρέπει να ελέγξουμε αν διορθώθηκαν! Το ΣΠΑΘΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΛΑ περιείχε και αυτό το διαφημιστικό φύλλο. Στο εσώφυλλο του Ολυμπιακού τεύχους γράφει: "ΕΚΔΟΣΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΝΤΙΤΥΠΩΝ: 6.000", αλλά μάλλον αναφέρεται στο όλο τιράζ της έκδοσης, μια και δεν το έχω δει πουθενά με άλλο εξώφυλλο. Το μέλος apetoussis82 πρόσθεσε ΕΔΩ: Υπάρχει και 2η Έκδοση για Το Ζιζάνιον. Το μέλος alexoni97 πρόσθεσε ΕΔΩ: Πράγματι υπάρχει μια δεύτερη έκδοση του 2004 όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα που είναι από τις πρώτες σελίδες του τεύχους Το Ζιζανιον: Το εξώφυλλο δεν διαφέρει αλλά το οπισθόφυλλο είναι πλέον όπως στα υπόλοιπα τεύχη της σειράς, με αναγραφόμενη τιμή 3,60:
  23. Dr Paingiver

    Ο ΥΠΝΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ

    Από το έτος κυκλοφορίας και μόνο δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, ( φυσιολογικό άλλωστε ), τον κεντρικό κορμό αυτής της ιστορίας του Bilal. Πρόσφατα ακόμα τα γεγονότα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ασκούν φανερά βαθειά επιρροή στο έργο του. Η αναζήτηση χαμένων μέσα σε πόλεμο φίλων αλλά και η αναζήτηση χαμένων αξιών, και η εμφανής προσπάθεια του Bilal να δώσει ένα τόνο ελπίδας και πίστης στην φιλία και στα χαμένα ιδανικά διατρέχουν την ιστορία από την αρχή μέχρι το τέλος. Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ
  24. Valtasar

    ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

    Το 1988 η ΜΑΜΟΥΘCOMIX ξεκινάει μια μίνι σειρά ονόματι ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ που θα την ολοκληρώσει μετά από 2 χρόνια. Το '88 κυκλοφόρησε 2 αλμπουμάκια και το '90 άλλα δύο. Για τη συγκεντρωτική λίστα κυκλοφορίας πηγαίνετε εδώ. Το 1ο της σειράς ήταν αφιερωμένο στον ΡΙΠ ΚΙΡΜΠΥ των John Prentice & Fred Dickenson (c 1974.1975 King Features Syndicate, Inc) Μικρό-φαρδύ μέγεθος(14Χ21), 128 ασπρόμαυρες σελίδες, περιείχε 3 ιστορίες 1./ Σκοτώστε τον πρίγκιπα 2./ Η δύναμη του κακού & 3./ Ο ληστής με τις μπιγκόνιες
  25. Ion

    ΤΑΤΖΟ

    Άλλη μια σειρά της ΜΑΜΟΥΘ, η οποία έμεινε στο 1 και μοναδικό τεύχος, χωρίς να μας δώσει συνέχειες. Κυκλοφόρησε το 1994, με τίτλο "Τα Μυστήρια της Νίκης" ("Les Mysteres De La Victoire"). Kειμενογράφος και σχεδιαστής είναι ο Tchibemba. Aπ' το site της ΜΑΜΟΥΘ: "Ο Τάτζο ένας νεαρός πυγμάχος ετοιμάζεται για τους αγώνες πυγμαχίας και πολλοί είναι αυτοί που περιμένουν απο τη νίκη του την αναγνώριση και τη δόξα. Ο Τάτζο όμως νιώθει ότι η παραδοσιακή γυμναστική δεν του αρκεί για να τα βγάλει πέρα και απευθύνεται στους μάγους για να βρεί βοήθεια. Αφού περάσει την αναγκαία μύηση έρχεται η μέρα της μάχης, όπου η αρχή του αγώνα τον βρίσκει να χάνει με φανερή διαφορά. Την κρίσιμη στιγμή έρχονται στο νού του τα λόγια των πνευμάτων και σε μια αλλαγή τακτικής καταφέρνει να αλλάξει το αποτέλεσμα προς όφελος του." Μέγεθος 21χ27.5, 48 έγχρωμες σελίδες.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.