Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Το νέο άλμπουμ του Αστερίξ, «Η Λευκή Ίριδα» των Fabcaro και Didier Conrad, κυκλοφορεί στα ελληνικά και αποτελεί μία από τις διασκεδαστικότερες περιπέτειες των Γαλατών των τελευταίων δεκαετιών. Είναι δύσκολο να συνεχίζεις τον δρόμο που ξεκίνησαν γίγαντες. Στα κόμικς αυτή είναι η περίπτωση του Αστερίξ του Γαλάτη, τέκνου του ιδιοφυούς σεναριογράφου René Goscinny (Λούκυ Λουκ, Μικρός Νικόλας, Ιζνογκούντ) και του σπουδαίου σχεδιαστή Albert Uderzo. Με τον πρόωρο θάνατο του Goscinny το 1977, τη συνέχιση της σειράς ανέλαβε μόνος ο Uderzo, ώσπου το 2012 παρέδωσε τη σκυτάλη στο νέο δίδυμο, τον Jean-Yves Ferri στα σενάρια και τον Didier Conrad στα σχέδια. Η σκιά του Goscinny όμως, πάντα θα στέκει πάνω από το γαλατικό χωριό και όσο κι αν ο Ferri συνδύασε τα σωστά συστατικά, ο μαγικός του ζωμός δεν είχε την ίδια νοστιμιά με του θείου René. Το 2022 ο Ferri ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη σειρά (χωρίς να αποκλείει ενδεχόμενη επιστροφή του). Νέος σεναριογράφος ανέλαβε ο Fabcaro (κατά κόσμον Fabrice Caro), δημιουργός κόμικς, συγγραφέας και μουσικός γνωστός για το παράλογο χιούμορ του. Έτσι, τον περασμένο Οκτώβριο κυκλοφόρησε σε σχέδιο Conrad το πρώτο τους άλμπουμ «Η Λευκή Ίριδα», απαντώντας στα ερωτήματα των αναγνωστών για την σωστή επιλογή του ως σεναριογράφου. Και οι απαντήσεις ήταν πολύ θετικές. Μπούφλες ή «λευκές ίριδες»; Στο νέο τεύχος, ο ρωμαϊκός στρατός πάσχει από λιποταξίες και ο Καίσαρας ψάχνει τρόπο να σταματήσει αυτή τη «μεγάλη παραίτηση». Την προσοχή του κερδίζει ο αρχίατρος Λαοπλάνους και η νέα του μέθοδος «Λευκή Ίριδα»: ενδυνάμωση των λεγεωνάριων με θετική σκέψη και υγιεινή διατροφή. Ο Καίσαρας τον στέλνει δοκιμαστικά στο οχυρό Μπαμπαόρουμ, έξω από το γαλατικό χωριό, με στόχο να κάνει τη φρουρά του ικανή να υποτάξει τους περίφημους ανυπότακτους. Και πράγματι, ο Λαοπλάνους όχι απλά εκπαιδεύει τους Ρωμαίους αλλά και οι τακτικές του επισκέψεις στο χωριό κάνουν τους Γαλάτες να αποστραφούν τη βία και τα αγριογούρουνα! Μόνο οι Αστερίξ, Οβελίξ, Μαζεστίξ και Πανοραμίξ μένουν να σταματήσουν τον Ρωμαίο, ο οποίος δεν διστάζει να καταφύγει στα πιο αθέμιτα μέσα. Στις ιστορίες του Αστερίξ συνηθίζεται, μέσω αναχρονισμών, να σατιρίζονται πτυχές του σήμερα. Έτσι γίνεται και στη «Λευκή Ίριδα» με τους γκουρού της αυτοβελτίωσης και της «τοξικής θετικότητας». Σχεδιαστικά, ο Λαοπλάνους είναι μια καρικατούρα του Μπερνάρ-Ανρί Λεβί (δημοφιλούς Γάλλου διανοούμενου) και μιλά με τσιτάτα που θα έκαναν τον Πάολο Κοέλιο περήφανο. «Λέει πολλά χωρίς να λέει τίποτα» σχολιάζει ο Αστερίξ. Από τη μέση της ιστορίας μάλιστα, η σάτιρα στρέφεται στους εναλλακτικούς φιλότεχνους κύκλους της Λουτέτιας (αρχαίου Παρισίου) με αξέχαστο αποκορύφωμα τη συνάντηση του Οβελίξ με τη nouvelle cuisine. Οι αναφορές του Fabcaro στη σύγχρονη Γαλλία είναι πολλές, όπως και τα γαλλικά λογοπαίγνια – τα οποία για άλλη μια φορά δεν μπορούν να μεταφερθούν στη διασκεδαστική τους ολότητα στα ελληνικά. Αυτό όμως ουδόλως εγκλωβίζει το σενάριο, που συνδυάζει κάθε στοιχείο της κλασικής συνταγής των «Αστερίξ» με αρκετές φρέσκες λεπτομέρειες. Σπουδαίο ρόλο στην ποιότητα της ιστορίας παίζουν φυσικά τα σκίτσα του Conrad. Ο σχεδιαστής έχει αποδείξει εδώ και χρόνια την αξία του, κρατώντας στοιχεία του σχεδίου του Uderzo από τη δεκαετία του 1960, χωρίς όμως να παγιδεύεται στη μίμηση και παραμένοντας αναγνωρίσιμος. Και το ερώτημα είναι ένα: Μπορούν οι Γαλάτες να αλλάξουν; Μπορούν οι ανυπότακτοι να αποβάλουν τη βία, την κρεατοφαγία, την επιθετικότητα που τόσο καθορίζουν την ταυτότητα και την ανεξαρτησία τους, να γίνουν φιλειρηνικοί, ψυχικά και σωματικά «υγιείς»; Κι αν μπορούν, πρέπει; Το κόμικ απαντά κατηγορηματικά «όχι» – δεν θα έχει πλάκα αν το κάνουν. Και στα «Αστερίξ» η πλάκα είναι πάντα η προτεραιότητα. «Ίσως να λειτουργήσει καλύτερα στις επόμενες γενιές, ποιος ξέρει;» συλλογίζεται ο Πανοραμίξ. Ίσως… Μια νέα (νέα) εποχή Τα «Αστερίξ» των Goscinny – Uderzo ήταν, είναι και θα είναι αξεπέραστα. Οποιαδήποτε σύγκριση των νέων ιστοριών με αυτά θα είναι άδικη – αλλά πάντα αναπόφευκτη. Ο Fabcaro στο ντεμπούτο του στην ιστορική σειρά έδειξε όρεξη, ταλέντο και χιούμορ, κάνοντας κοινό και κριτικούς να ενθουσιαστούν, με τον κριτικό Rich Johnston να χαρακτηρίσει την ιστορία ως την καλύτερη μετά τον θάνατο του Goscinny. Ακόμα κι αν οι νέες ιστορίες μοιάζουν πάντα «λιγότερες» μπροστά στις κλασικές, δεν σημαίνει πως δεν θα διαβάσουμε νέα διαμαντάκια, και η «Λευκή Ίριδα» των Fabcaro – Conrad είναι σίγουρα ένα από αυτά. ♦ Το κόμικ «Η Λευκή Ίριδα» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Μαμούθ Comix. Και το σχετικό link...
  2. Θοδωρής Καραπάνος

    Η τελική κρίση

    Νταν νταν νταν! Η ώρα της τελικής κρίσης έφθασε! Ποιον προτιμάτε, τον καθηγητή Μόρτιμερ ή τον λοχαγό Μπλεϊκ;
  3. Ακούσατε, ακούσατε, ετοίμασα μια δημοσκόπηση για να δούμε ποια είναι η πιο επιτυχημένη σειρά της ΜΑΜΟΥΘ. Θα ακολουθήσει αντίστοιχη με τα limited series της(από πέντε τεύχη και κάτω), καθώς και με τα GN της. Επίτηδες τα κατέταξα ανά δεκαετίες, ούτως ώστε να πάρω το καλύτερο κάθε δεκαετίας και να κάνω μια αντίστοιχη δημοσκόπηση, με σκοπό να αναδείξουμε τον κορυφαίο τίτλο της Μαμουθ. Το ξέρω, ότι το εξήγησα κάπως μπερδεμένα, αλλά θα δείτε και στην πράξη ότι θα έχει πολύ πλάκα! Τα άλμπουμ ταινιών του Αστερίξ, αναγκαστικά μένουν εκτός, καθώς, είναι πολύ ιδιαίτερη κατηγορία. Παρακαλώ, ο καθένας να ψηφίσει μέχρι τρεις σειρές! Επίσης, δεν έβαλα γενικά Κόκκινο κύκλο, αλλά μόνο τις δύο σειρές που ξεπέρασαν τα πέντε τεύχη. Παρόμοια τακτική ακολούθησα και στη Συλλογή Γουέστερν που Κάρτλαντ και Μακ Κοϋ, έμειναν αμφότεροι εκτός.
  4. Στη Μαμουθκόμιξ, στο Αθηναϊκό Σπίτι του Αστερίξ και του Λούκυ Λουκ Επισκεφθήκαμε τα γραφεία των ανυπόκτακτων εκδοτών που ενηλικίωσαν τους Έλληνες στα κόμιξ, συστήνοντάς σε διαδοχικές γενιές τους πιο αγαπημένους και διαχρονικούς ήρωες. Του Παναγιώτη Μένεγου. Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος / FOSPHOTOS Στην αρχή ήταν τα συνηθισμένα παιδικά βιβλία με εικόνες, η προνηπιακή μας επάφη με έναν κόσμο που μπορούσε να έχει περισσότερα και πιο ευφάνταστα χρώματα. Μετά τη συνειδητοποίηση της υπερδύναμης της ανάγνωσης παρέα με κάτι εικονογραφημένες αρχαίες ελληνικές μυθολογίες ερχόταν σιγά σιγά το μαγικό σύμπαν του Γουόλτ Ντίσνεϊ – Μίκυ, Γκούφη, Ντόναλντ – συλλογές-ανταλλαγές, αγωνία αν το επόμενο τεύχος από τα «Κλασικα» θα έχει ιστορία με τον Φάντομ Ντακ, κάπως αργότερα ξοδεμένο χαρτζιλίκι στο ιλουστρασιόν περιοδικό «Κόμιξ». Και στο μεταξύ Ποπάι, Μπλεκ (για τον αδάμαστο αντιαποικιοκράτη κυνηγό αλλά και τον «Τερματοφύλακα Γιατρό» Μπεν Λίπερ), Τιραμόλα, Τρουένο, Αγόρι. Όλα κωδικοποιημένα κάτω από την ομπρέλα «μικυμάου», παρήχηση που δήλωνε την εφήμερη αποστολή των παρααπάνω τίτλων. Και το προσγειωμένο κύρος τους. Πριν έρθει η μεταμοντέρνα επανεξέταση των πάντων, πείτε την και χιψτερική, καμία βιβλιοθήκη, κανένα τραπέζι σαλονιού δε γέμιζε με τεύχη που είχαν περιπέτειες του Σούπερ Γκούφη. Με τον Αστερίξ, τον Λουκυ Λουκ, και ίσως με τον Τεν Τεν, το πράγμα άλλαζε. Εκεί συνέβαινε η κόμικ ενηλικίωση. Εκεί τα «μικυμάου» αποκτούσαν πρεστίζ. Άσχετά, αν οι έλληνες εκδότες τους δεν τα έβλεπαν καθόλου, μα καθόλου, έτσι… Γιώργος Τσίτσοβιτς και Πάνος Κουτρουλάρης, Μαμουθκόμιξ α γραφεία της Μαμουθκόμιξ στην οδό Σόλωνος στο κέντρο της Αθήνας, πάνω από το βιβλιοπωλείο που κάποτε άνηκε στις εκδόσεις και τώρα λειτουργεί ανεξάρτητα, είναι λιτά. Δεν υπάρχει η κίνηση και ο πυρετός που μαρτυρούν ότι πρόκειται για έναν ενεργό οργανισμό με τόσο πλούσιο κατάλογο που έχει συστήσει μερικούς από τους σημαντικότερους ήρωες της ένατης τέχνης στο ελληνικό κοινό, ίσως φταίει και το προχωρημένο καλοκαίρι. Από την άλλη, τα εκατοντάδες βιβλία ή άλμπουμ στα ράφια, αλλού με εμφανη αρχειοθέτηση κι αλλού χωρίς, τα vintage εξώφυλλα και τα φιλμ εκτυπώσεων – κειμήλια μιας μακρινής αναλογικής εποχής – μιλάνε για το έργο 3.5 δεκαετιών. Στα μάτια μου μοιάζουν πολύτιμα, θα μπορούσα να τερματίσω το ίνσταγκραμ εδώ μέσα, για τον Γιώργο Τσίτσοβιτς δεν έχουν καμία προστιθέμενη αξία. Ο Γιώργος Τσίτσοβιτς και κάτι αρχαία φιλμ Στριπάκια κι αποτσίγαρα Τα πάντα πάνω του φωνάζουν old school. Το ντύσιμό του – λευκό πουκάμισο, σακάκι στο χρώμα του καπνισμένου πάγου αν υπήρχε τέτοιο, τζιν παντελόνι -, ο τρόπος που καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και, κυρίως, ο τρόπος που μιλάει. Με επιφύλαξη, αλλά κυρίως με μια απόσταση που γειώνει κι αποδομεί τα πράγματα, φέρνοντάς τα στην πραγματική τους διάσταση. «Δεν θεωρούσαμε το κόμικ κάτι που θα απευθυνόταν στους διανοούμενους της εποχής, κάτι που θα έπρεπε να είναι οπωσδήποτε γραμμένο σε μια γλώσσα “της αριστεράς” ελευθεριάζουσα. Σε μια εποχή που τα κόμιξ ταυτίζονταν με τα Μίκυ Μάους, δώσαμε βήμα στους άγουρους τότε έλληνες κομίστες. Αλλά κυρίως εντάσσοντας στην ύλη κάποια ιστορικά στοιχεία προσπαθήσαμε να εκπαιδεύσουμε σχετικά με το είδος, γιατί ο κόσμος τα θεωρούσε “καραγκιοζάκια”», περιγράφει με αυτόν τον τρόπο το περιοδικό «Μαμούθ»– προπομπό των εκδόσεων – που ίδρυσε το 1980 μαζί με τον συνέταιρό του όλα αυτά τα χρόνια, σκιτσογράφο και γελοιογράφο Πάνο Κουτρουλάρη. Εκείνος είχε τον έρωτα με το είδος, ο Τσίτσοβιτς αρχικά ήταν το τεχνικό μάτι της υπόθεσης, αυτός που ασχολήθηκε με το γραφιστικό κι εκτυπωτικό μέρος, αξιοποιώντας και την εμπειρία του στο παρθενικό ατελιέ του Αθηνοράματος. Το περιοδικό δεν μακροημέρευσε – η σχεδόν συνομήλικη «Βαβέλ» ή πιο μετά το «Παραπέντε», τα κατάφεραν καλύτερα. Κι έτσι, έχοντας μόλις απολυθεί από τον στρατό, με πολύ χρόνο, περίσσια όρεξη να τις συνδυάσουν και με άλλες δουλειές για τα προς το ζειν, παρέα φυσικά με τα νεανικά όνειρα, στράφηκαν στις εκδόσεις. «Πήγαμε σε πιο βατά πράγματα, ας πούμε κυκλοφορήσαμε την Ιστορία της Δύσης του Μπονέλλι, την Μπλανς Επιφανί κτλ. Πήγαμε προφανώς σε εκδόσεις μακριά από τη λογική του περιπτέρου μέχρι το 1984 που έφτασαν στα χέρια μας τα δικαιώματα του Λούκυ Λουκ. Μας πρότειναν από ένα πρακτορείο της εποχής στους Γάλλους, στη λογική “αυτοί είναι οι νέοι και δε μας χρωστάνε δεκάρα”. Δίσταζαν γιατί ήμασταν μια ψείρα, αλλά πείστηκαν». Μετά τον μοναχικό καουμπόη, ήρθαν οι περιπέτειες του Τεν Τεν και το 1989 η Μαμούθκομιξ ολοκλήρωσε τη χρυσή της τριάδα αποκτώντας τα δικαιώματα για τις περιπέτειες του Αστερίξ. Έβγαιναν και παλιότερα από διάφορους εκδότες χωρίς όμως να αποκτήσουν ιδιαίτερη αναγνώριση. Η πρώτη κίνηση με τον Αστερίξ ήταν να μειώσουν την τιμή (από 550 σε 350 δρχ.) και να επεκτείνουν το δίκτυό τους στα περίπτερα και τα πρακτορεία διανομής τύπου σε όλη την Ελλάδα. Στα βιβλιοπωλεία μπήκαν μετά το 2000, όπως και στα πλοία επιβεβεβαιωνοντας τον χαρακτήρα των άλμπουμ ως «καλοκαιρινό ανάγνωσμα». Στο μεταξύ, όμως, Αστερίξ και Λούκυ Λουκ είχαν γνωρίσει τεράστια επιτυχία για τα δεδομένα μιας μικρής αγοράς όπως η ελληνική. «Κάποια περίοδο, αναλογικά και με τον πληθυσμό, ήμασταν τέταρτοι στην Ευρώπη σε πωλήσεις μετά από Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, πολύ πάνω π.χ. από Αγγλία-Ιταλία. Βγάζαμε 6 Αστερίξ και 12 Λούκυ Λουκ τον χρόνο που μπορεί και να ξεπερνούσαν τα 400.000 αντίτυπα ετησίως. Συνολικά έχουν φύγει γύρω στα 7 εκατομμύρια Αστερίξ και πάνω από 6 εκατομμύρια Λούκυ Λουκ. Η χρυσή περίοδος θα έλεγα ήταν 1985-2002 – μετά η πτώση έχει να κάνει με τα οικονομικά των Ελλήνων, την καθολική διείσδυση της τηλεόρασης, κι αργότερα του ίντερνετ, με το γεγονός πώς πια έχουν πολλαπλασιαστεί οι διαθέσιμες επιλογές διασκέδασης». Μαμουθκόμιξ δεν είναι μόνο Αστερίξ Ως bestsellers αναδείχθηκαν το Ρόδο και Ξίφος και το Ο Ληστής με το ένα χέρι, αντίστοιχα. Γιατί όμως γκέλαραν (και) στο ελληνικό κοινό τόσο πολύ αυτοί οι δύο ήρωες; «Δεν κάναμε ποτέ καμία έρευνα για να το διασαφηνίσουμε. Νομίζω, ο Αστερίξ συγκινεί ως ο αδύναμος που κατατροπώνει τους ισχυρούς. Ο Λούκυ Λουκ γι’ αυτό που λέει το σλόγκαν “μοναχικός καουμπόι”. Ήταν πάρα πολύ αυστηρές οι προδιαγραφές απ’ έξω. Τσέκαραν τα πάντα και είχαν επισημάνσεις-διορθώσεις ακόμα και για εκδόσεις του Αστερίξ στα ποντιακά ή τα κρητικά που βγάλαμε αργότερα». Φυσικά, αυτά τα 35 χρόνια δεν μπορούσε παρά να γνωρίσει και τους μυθικούς δημιουργούς. Τον σχεδιαστή του Αστερίξ, Αλμπέρ Ουντερζό («πρέπει να είναι 90 τώρα, 2-3 φορές τον έχω δει σε φεστιβάλ και σε εκδηλώσεις του Αστερίξ – κύριος, αστός, λίγο στριφνός, πάντα με την καλή του κυρία, την κόρη του») που έγραφε και τα σενάρια μετά το θάνατο του έτερου εμπνευστή των ανυπόκτακτων Γαλατών, Ρενέ Γκοσινί, το 1977. Αλλά, και τον πατέρα του Λούκυ Λουκ, Μορρίς που έφυγε το 2001 («πιο ευπροσήγορος, ένας πραγματικός τζέντλεμαν που ήταν φιλικός και προσιτός με όλους»). Όπως και τον Ασντέ που ανέλαβε να συνεχίσει την βαριά κληρονομιά του τύπου που «πυροβολεί πιο γρήγορα από την σκιά του» (για τον οποίο έγραφε φυσικά και ο Γκοσινί σενάρια). Πώς άλλαξαν όμως οι ήρωες με το πέρασμα των χρόνων; «Σχεδιαστικά, σαφώς και υπάρχει αλλαγή. Δεν περιγράφεται εύκολα με λέξεις. Αν δει κανείς τον Αστερίξ στο Παλάτι, το νο. 1, και το συγκρίνει με το νούμερο 20, θα βρει τεράστιες διαφορές. Ο χαρακτήρας έγινε πιο στρογγυλός. Πιο κοντά στον Ντίσνεϋ, πιο καρτουνίστικη γραμμή. Χρωματικά, επίσης, κάθε 3-4 χρόνια κάνουν κάτι νέο. Για γίνει πιο μοντέρνο και για να πουλάνε το υλικό. Στους συλλέκτες και σε μας τους εκδότες για τις επενεκδόσεις. Είναι μια μπίζνα, έτσι; Μην το ξεχνάμε», λέει ο Γιώργος Τσίτσοβιτς επισημαίνοντας ότι τα δικαιώματα του Αστερίξ πωλήθηκαν στην εκδοτική-γίγαντα Hachette το 2009, και συνεχίζει: «Έχουν αλλάξει και οι τρόποι εκτύπωσης πια. Τα χρώματα μπορούν να έχουν πιο μεγάλο βάθος, να απλώνονται περισσότερο, να σβήνουν πιο σωστά. Η ψηφιακή επεξεργασία κάνει το κόμικ ζωγραφική. Όμως. το κόμικ είναι μια ολόκληρη ιστορία. Θέλει σενάριο, λόγια». »Ως χαρακτήρας ο Αστερίξ τελευταία, κατά την γνώμη μου, κατέβηκε 2-3 χρόνια σε ηλικία. Τα άλμπουμ είναι πιο βατά, πιο εύκολα. Όχι ότι δεν έχει και πάλι κρυφά ή επίκαιρα καλαμπούρια. Πάντα ήταν πολιτικός στο δεύτερο επίπεδό του. Πάντως, δε νομίζω ότι ήταν ποτέ στο μυαλό του Γκοσινί ή του Ουντερζό να μιλήσουν αλληγορικά για την Ευρώπη. Το καινούριο Αστερίξ που θα βγει ίσως έχει ανάλογο σχόλιο, αλλά άλλου τύπου. Το θέμα του είναι οι πολλές περιοχές της Ιταλίας. Αυτό είναι πολιτικό θέμα, αν θα δωθεί βαρύτητα στην διάσπαση των χωρών και στις περιφέρειες. Δεν βγαίνουν, έτσι κι αλλιώς, πια άλμπουμ σε ετήσια βάση Βγαίνει ένας Αστερίξ κάθε δυο με τρία χρόνια». Έχει πάρει φόρα, τον ρωτάω ποιο είναι το αγαπημένο του… «Υπάρχουν πολλές σχολές κι άνθρωποι που κάνουν καλά την δουλειά τους, εγώ πάντα αγαπούσα λίγο περισσότερο τα αμερικάνικα. Μ’ αρέσουν και πράγματα που δεν ήταν της πρώτης γραμμής. Ας πούμε, το αμερικάνικο παραμύθι της Marvel – τα βγάλαμε κι αυτά για 7-8 χρόνια (’87-’95). Δεν είχαν όμως ανάλογη επιτυχία με τα ευρωπαϊκά, ίσως γιατί ήταν πιο φθηνές εκδόσεις. Είχαμε ακολουθήσει την αμερικάνικη αντίληψη που θέλει τα κόμιξ αναλώσιμα, κάτι που παίρνεις, διαβάζεις και πετάς. Εγώ έτσι το αντιλμβάνομαι, εδώ έχουμε πιο συλλεκτική νοοτροπία. Να μην ξεχνάμε τον Τεν Τεν, ο οποίος μπορεί σε σχέση με τον Αστερίξ να έχει το ένα δέκατο των πωλήσεων, αλλά παρόλα αυτά είναι ακόμα κάτι που εγώ θεωρώ επιτυχημένο. Ή έστω όχι ζημιογόνο.. Ο Ιζνογκούντ και αυτός είχε μια κίνηση. Ίσως ήμασταν και η μόνη χώρα, εκτός από την Γαλλία, που μέχρι το 2000 είχαμε βγάλει όσα είχε κάνει,. Όλη τη σειρά. Τώρα την έχουμε σταματήσει. Πέθανε κι ο Ταμπαρί». Ο κοινός παρονομαστής στην κουβέντα είναι ότι το κοινό, όχι μόνο στην Ελλάδα, έχει συρρικνωθεί. Σε αντίθεση με τη Γαλλία που, όπως σημειώνει ο κύριος Τσίτσοβιτς, το κοινό αυξάνεται εδώ και μια πενταετία μετά από μια πτώση που ακολούθησε τη μόδα των manga. «Έχουν ανέβει οι ηλικίες των αναγνωστών, τώρα διαβάζουν κυρίως από 40ρηδες και πάνω. Τα παιδιά προτιμούν, ας πούμε, να περάσουν την ώρα τους με το κινητό στο youTube». Κάπου εκεί κάνει την εμφάνισή του συμφωνώντας ο Πάνος Κουτρουλάρης,μια sui generis προσωπικότητα την οποία αντιλαμβάνεσαι ως τέτοια από τα 5 πρώτα λεπτά της γνωριμίας. Για λίγο, τους ακούω να βάλλουν κατά της τεχνολογίας ως γκρινιάρηδες Στάτλερ & Γουόλντορφ σε ένα κόμικ Μάπετ Σόου. Με ένα γλυκό όμως, και ρομαντικό, τρόπο. Του παλιού τεχνίτη, του παραμυθά που αγωνιά αν θα έχει κι αύριο νόημα αυτό στο οποίο αφιέρωσε όλη του τη ζωή. Τα κόμιξ από λαϊκή διασκέδαση, σύμφωνα με την αμερικάνικη προσέγγιση, γίνονται συλλεκτικό αντικείμενο. Ο κύριος Πάνος φεύγει και ο Γιώργος Τσίτσοβιτς ανοίγει το κεφάλαιο της περίεργης φυλής των συλλεκτών. «Είναι ιδιαίτεροι αυτοί που ασχολούνται με τα κόμιξ στην Ελλάδα. Είναι λοξοί. Πια, οι νέοι μαζεύουν αποκλειστικά για τη βιβλιοθήκη. Περίπου με τον ίδιο τρόπο που αγοράζουν βινύλια και τα ψηφιοποιούν για να μη χαλάσει ο δίσκος. Το κοινό περιορίστηκε και οι τιμές μοιραία ανέβηκαν». Και μετά μπαίνει στη συζήτηση και το σινεμά που μετά το μιλένιουμ και την 11η Σεπτεμβρίου άρμεξε την αγορά των κόμικ, από τους υπερήρωες μέχρι τους ανεξάρτητους (κάτι που πια συμβαίνει και με την τηλεόραση). «Το σινεμά άλλαξε τα κόμιξ. Τα νεότερα παιδιά, φαντάζομαι θα, θεωρούν ότι ο Spider Man ή οι X-Men είναι κινηματογραφικοί ήρωες, αγνοώντας από πού ξεκίνησαν. Βέβαια, και η δική μου η γενιά αγνοούσε π.χ. ότι ο Ταρζάν ήταν πρώτα μυθιστόρημα και μετά κόμικ, και τον ταύτιζε με τις ταινίες με τον Τζόνι Βαϊσμίλερ. Πάντως, δε νομίζω ότι βοήθησαν οι ταινίες τα κόμιξ, το αντίθετο έγινε. Από την άλλη, μεγάλη επιτυχία για μας ήταν το 300 και το Sin City που ήταν κι εκτός γραμμής μας, ας πούμε. Είχαμε βγάλει πέντε χρόνια το 300 και δεν είχε πουλήσει τίποτα, βγήκε η ταινία κι έγινε χαμός. Έφευγαν σαν φρέσκα ψωμάκια βιβλία που έκαναν 20 ευρώ». Η Μαμούθκομιξ πλήρωσε κι αυτη την οικονομική κρίση. Άλλαξε το εκδοτικό τοπίο διανομής, έγινε σχεδόν μονοπώλιο το εμπόριο χάρτου κι έπαψε να ενδιαφέρεται ο περιπτεράς – κάποτε το μυστικό της επιτυχίας. Παράλληλα, κόπηκαν τα μπάτζετ από πηγές όπως π.χ. η γαλλική πρεσβεία, και παράλληλα με ευρηματικές προσπάθειες συνεργατών όπως ο Κωστής Κατσακιώρηςπου δούλεψε στην επικοινωνία κι έτρεξε το πρότζεκτ «Ο Αστερίξ στα Μουσεία», οι εφημερίδες ήταν μονόδρομος. Κοινή παραγωγή με την Καθημερινή, προσφορά με το Έθνος («τους κράτησε σε ένα επίπεδο, αλλά μη φανταστείς ότι του έδωσε όσο ο Αρκάς – εμείς αυτό που κερδίσαμε ήταν η εβδομαδιαία προβολή και η διαφήμιση στην τηλεόραση»). Τα κόμιξ πέρασαν κάποια στιγμή στην εποχή των πολυτελών graphic novels, με άλμπουμ που μπήκαν λίγο στο πεδίο των coffee table books. Δημιουργήθηκε λοιπόν κόμικ κουλτούρα στην Ελλάδα; Μην ξεχνάμε και την έκδοση επί χρόνια του 9 (μέχρι να προκύψει πρόσφατα ο Μπλε Κομήτης). «Ξαφνικά υπήρξε μια πληθώρα πηγαίνοντας και σε μια πιο καλλιτεχνική λογική. Πιο εκκεντρική λογική. Όταν μιλάμε π.χ. για το αμερικανικό ανεξάρτητο κόμικ, θα πρέπει να βάζουμε την έκφραση εντός εισαγωγικών. Γιατί δεν είναι κυριολεκτικά “ανεξάρτητο”. Δεν ξέρω αν έκανε πιο εκλεπτυσμένο το κοινό. Δηλαδή, θέλω να πω, έβγαινε το περιοδικό της Ελευθεροτυπίας που, νομίζω, έκανε το κοινό πιο μπρουτάλ, πιο εκκεντρικό θα ξαναπώ. Σε καμία περίπτωση, όμως, εγώ δε θα υποστηρίξω ότι ο Ουντερζό ή το στούντιο Ντίσνεϊ υπολείπονται σε καλλιτεχνική αξία π.χ. του Άλαν Μουρ. Ας με συγχωρήσουν όσοι διαφωνούν, η άποψη μου είναι αυτή. Δεν έχουν και την ίδια εμβέλεια. Ο Μίκυ Μάους θα υπάρχει πάντα. Δεν νομίζω ότι θα καεί. Ο Αστερίξ θα υπάρχει. Το Sin City;». Με τους Έλληνες πώς και δεν ασχοληθήκαν περισσότερο… «Ασχοληθήκαμε. Βγάλαμε τον Φανούρη Άτλα με τον Δερβενιώτη, τρία τεύχη. Είναι μικρό το κοινό, τι να κάνουμε; Μετά είχαμε βγάλει ένα αθλητικό, το λέγανε Καφέ Μπαρ. Έβγαλε δυο τεύχη και το σταμάτησε. Μετά βγάλαμε ένα άλλο με έλληνες φαντάρους, δυο τεύχη και το σταμάτησε. Βγάλαμε ένα άλλον με τον Αντώνη Φοράδη, δυο τεύχη. Αυτός λέει το συνεχίζει. Θα κάνει κάτι άλλο. Τώρα θα βγάλουμε ένα, πάλι με έναν καινούριο σχεδιαστή τον Νοέμβριο. Εδώ βιαζόμαστε πάρα πολύ. Βλέπω πολλούς νέους που ξεκινάνε και κάνουν 50, 60, 80 σελίδες. Είναι σαν θέλεις να γράψεις μυθιστόρημα Ντοστογιέφσκι εξ αρχής. Ε δεν γίνεται… Επίσης είμαστε λίγο επιπόλαιοι. Λείπει η εμβάθυνση. Είσαι καλός σχεδιαστής; Βάθυνε λίγο στο σχέδιό σου. Γράφεις καλά; Μάθε λίγο καλύτερη ορθογραφία και συντακτικό. Κι, επίσης, θέλουν χρήματα από την αρχή, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ένας τίτλος για να γίνει γνωστός χρειάζονται 5-10 χρόνια. Δεν μπορεί τον δεύτερο χρόνο να κερδίσει κανείς λεφτά. Η καλύτερη γενιά του ελληνικού κόμικ ήταν εκείνη του μακαρίτη του Γιάννη Καλαϊτζή. Πρέπει να πω και τον Αρκά, δεν μπορώ να μην τον αναφέρω…» ελειώνοντας την κουβέντα μας ξεναγεί στα ενδότερα, η αφήγηση έχει αρχίσει και γίνεται τεχνική, είναι σαν γίνεται μια διαδικασία μύησης σε τελετές παραγωγής που παρότι δεν απέχουν και τόσο πολύ μοιάζουν πια αρχαίες. Με όλη τη διεξοδική ανάλυση κοινού, σηνηθειών κι αγοράς αναρωτιέμαι στο φινάλε ποιο είναι το μέλλον… «Το πλάνο μας πια είναι οι ανατυπώσεις, βάσει της ζήτησης. Εξαντλείται κάτι και μετά από 6-8 μήνες το ξανατυπώνουμε. Τις πιο πολλές ανατυπώσεις έχουμε κάνει στα Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, Ρόδο και Ξίφος, Η Κατοικία των Θεών που έχει βγει και σε δυο μορφές. Πουλάνε 40.000 τον χρόνο. Δεν είναι τίποτα, σε σχέση με τις 300-400-500.000 του παρελθόντος. Με Λούκι Λουκ βγάλαμε φέτος τρία νέα τεύχη. Και είναι άλλα δυο που περιμένουν… Ίσως μπορεί να ξαναχτιστεί ένας τέτοιος ήρωας στις μέρες μας αλλά θέλει πάρα πολύ δύναμη πυρός που δεν ξέρω ποιός την διαθέτει πια. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που θα ρίξει τόσα λεφτά για κάτι καινούριο». Μετά τους ανυπότακτους Γαλάτες, λοιπόν, αναζητούνται και οι ανυπότακτοι εκδότες…. Πηγή
  5. comicos

    ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: ΚΕΛΤΙΚΑ

    Πρόκειται για την ασπρόμαυρη επανέκδοση του Κέλτικα, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και παλιότερα (1999), αλλά σε έγχρωμη μορφή τότε. Εκτός από τη βασική αυτή διαφορά, υπάρχουν και μερικές ακόμα : μικρότερο μέγεθος το καινούργιο, κάποιες μικροαλλαγές στο οπισθόφυλλο, ενώ εδώ έχει προστεθεί και ένα 3σέλιδο με εξτραδάκια, που περιέχει ένα ενδιαφέρον κείμενο του Π. Κουτρουλάρη και μερικές ιστορικές φωτογραφίες! Η κυκλοφορία του από την Μαμούθ, τοποθετείται κάπου μέσα στον Απρίλιο του 2014. Οι σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα) φτάνουν τις 144, οπότε μιλάμε για ένα χορταστικότατο άλμπουμ! Η τιμή του, επίσης, θεωρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική, για αυτό που παίρνεις. Οι έξι ιστορίες που εμφανίζονται κατά σειρά μέσα στο άλμπουμ, είναι οι παρακάτω : 1. Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 2. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ 3. ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΣΕ Ο' ΜΙΝΟΡΕ ΓΙΑ ΑΡΠΑ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ 4. ΟΝΕΙΡΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ 5. ΚΟΤ ΝΤΕ ΝΟΥΙ ΚΑΙ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΑΡΔΙΑΣ 6. ΜΠΟΥΡΛΕΣΚ ΜΕΤΑΞΥ ΖΥΝΤΚΟΤ ΚΑΙ ΜΠΡΕΫ-ΝΤΥΝ Όλες τους είχαν πρωτοκυκλοφορήσει το 1993 σε έγχρωμη μορφή, μοιρασμένες σε 3 τεύχη μεγάλου μεγέθους, που κατατάσσονται στην 2η περίοδο του Κόρτο. Πιο δυνατές από αυτές θεωρώ την 3η, για την φοβερή ανατροπή στο τέλος και την 5η, που αναφέρεται στον "Κόκκινο Βαρώνο". Παραπάνω ένα δείγμα από το εξτρα-αφιέρωμα που υπάρχει στην αρχή της έκδοσης και μια τυχαία σελίδα από το εσωτερικό, για να πάρετε μια μικρή γεύση της ασπρόμαυρης εκδοχής του άλμπουμ. Αφιέρωμα στον Hugo Pratt Ομαδοποίηση των άλμπουμ του Hugo Pratt Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον constantinople.
  6. Ένα ιστορικό κόμικ που απορούσα γιατί δεν έχει γίνει ακόμα παρουσίαση όταν το μεσημέρι πήγα να περάσω στη βάση τις αγορές από το Black Friday. Το θέμα του είναι η δολοφονία του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου, διάδοχου του θρόνου της Αυστροουγγαρίας, και της γυναίκας του Σοφίας, από τον Σερβοβόσνιο Πρίντσιπ. Η δολοφονία αυτή ήταν η αφορμή για τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Αν και βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα, είναι βασικά ένα έργο μυθοπλασίας γύρω από τη ζωή του Πρίντσιπ αλλά και του διαδόχου του θρόνου. Στα πλαίσια αυτά περιγράφονται όλα εκείνα τα γεγονότα που οδήγησαν στην δολοφονία του, δηλαδή η καταπίεση της αυτοκρατορίας και η ανάγκη της αυτονομίας/αυτοκυριαρχίας των Σλάβων/γιουγκοσλάβων. Περισσότερα όταν το διαβάσω. Το σχέδιο είναι αρκετά καλό, υπερβολικά ρεαλιστικό ίσως, αλλά έχει έξυπνα καρέ και καλή σκηνοθεσία. Η εκτύπωση και η ποιότητα γενικά, σε πολύ καλά επίπεδα όπως πάντα με βαρύ ιλουστρασιόν χαρτί
  7. totally_wired

    60 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ASTERIX

    2 Βιβλιαράκια με παιχνίδια για μικρά παιδιά με τον Asterix, για 6 και 8 ετών αντίστοιχα. Τα πήρα για τον ανιψιό μου και για να τα περάσουμε και εδώ να υπάρχουν. Αρκετά καλή προσπάθεια, κάθε σελίδα και παιχνίδι, και στο τέλος οι λύσεις. Γενικά έχει πολλά μικρά παιχνιδάκια όπως αυτά που υπάρχουν σε όλα τα παιδικά βιβλία, αλλά στην αρχή κάθε παιχνιδιού έχει και έναν μικρό πρόλογο/εισαγωγή σχετικά με τους ήρωες μας. Εντύπωση μου κάνει πως έχει και παιχνίδια για χαρντκορ αστεριξ φαν. Δηλαδή: Όμως έχει και απλά...
  8. ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ Πιο κάτω παρουσιάζεται ένας περιεκτικός κατάλογος με όλες τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ, οι οποίες δημοσιεύθηκαν κάπου στον κόσμο μέχρι σήμερα. Ο συνολικός αριθμός των ιστοριών ανέρχεται στις 230, εκ των οποίων μόνο οι 135 έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα. Στον κατάλογο δεν περιλαμβάνονται ιστορίες του Λούκυ Κιντ, του Ράντανπλαν και του Ρόκυ Λουκ. Για κάθε ιστορία δίνονται πληροφορίες για την ελληνική της έκδοση, δηλ. από τις εκδοτικές του Στρατίκη/Ψαρόπουλου και της Μαμούθκομιξ (με μία μόνο εξαίρεση δύο μόνο εξαιρέσεις!). Οι εκδόσεις του Στρατίκη/Ψαρόπουλου, περιλαμβανομένης και της σειράς 16/22, σταμάτησαν πριν την έκδοση της ιστορίας 'Σάρα Μπερνάρ'. Όπου οι πληροφορίες δεν είναι διασταυρωμένες, θα συναντήσετε μερικά ερωτηματικά. Όποιος είναι σε θέση να παρέχει σχετικές πληροφορίες, μπορεί να βοηθήσει ώστε να ενημερώσουμε πλήρως τον κατάλογο. (κάποιες μικρολεπτομέρειες που λείπουν σχετικά με τις εκδόσεις του Στρατίκη/Ψαρόπουλου θα τις συμπληρώσω όταν ξεθάψω τα σχετικά τεύχη από το αρχείο της συλλογής.) Ο κατάλογος παρουσιάζει και την αρίθμηση των σελίδων του Morris στις πρώτες του ιστορίες, η οποία συνεχίζεται μέχρι και την ιστορία 'Ο Δικαστής' (σύνολο 566 σελίδες + 20). Ακολούθως, η κάθε ιστορία έχει τη δική της αρίθμηση ξεκινώντας από το 1. Εξαίρεση της αρχικής αρίθμησης, αποτελεί η πρώτη ιστορία 'Αριζόνα 1880', της οποίας η αρίθμηση των σελίδων της (1-20) δεν συνεχίζεται στη δεύτερη ιστορία. Σαρώσεις για τις γερμανικές ιστορίες (αύξων αριθμοί 121 μέχρι 193 στον κατάλογο πιο κάτω) μπορείτε να βρείτε εδώ (ευχαριστούμε constantinople!). Συνοπτικός κατάλογος των αδημοσίευτων ιστοριών του Λούκυ Λουκ στην Ελλάδα παρουσιάζεται εδώ, όπου μπορείτε να βρείτε και τις σχετικές σαρώσεις. Ο κατάλογος παρουσιάζεται στις πιο κάτω καταχωρήσεις χωρισμένος σε χρονολογικές περιόδους (το σύστημα δεν δεχόταν ολόκληρο τον κατάλογο σε μία μόνο καταχώρηση, φαντάζομαι λόγω μεγέθους).
  9. Dr Paingiver

    ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ

    Στη έκδοση αυτή παρουσιάζονται 80 στριπάκια του Ted Benoit, που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά, μεταξύ των οποίων και στην Γαλλική και Αγγλική έκδοση του Heavy Metal. Μοναδικός ήρωας της σειράς, ο Ρέϋ Μπανάνα, μόνιμος κάτοικος του νησιού Πίτκαιρν*, ο οποίος ασχολείται με το να ......φιλοσοφεί την ζωή. Σε κάθε στριπάκι, που αποτελείται από τέσσερα καρέ καταπιάνεται με διαφορετικό θέμα. Προσωπική άποψη. Το Benoit τον γνώρισα σαν σχεδιαστή στα 2 τεύχη του Blake & Mortimer που έκανε με τον Van Hamme και με ενθουσίασε. Όμως εδώ απογοητεύτηκα τόσο πολύ, που ειλικρινά ένιωσα και λίγο χαζός. Πολλά από τα στριπάκια δεν κατάλαβα τον λόγο που γράφτηκαν και τα περισσότερα με άφησαν τραγικά διάφορο. Εκτός από 1-2 το πολύ 3, τα υπόλοιπα τα ξέχασα ήδη. Η πλειοψηφία τους δεν στάθηκε ικανή να με κάνει έστω να κουνήσω το βλέφαρό μου. Ίσως παίζει ρόλο που τα διάβασα μαζεμένα. Αν τα διάβαζα σε δόσεις ένα το μήνα σε κάποιο περιοδικό να τα εκτιμούσα διαφορετικά. Πάντως καλό είναι να το διαβάσετε και να πείτε κι εσείς τις απόψεις σας. Πολύ πιθανόν να είναι διαφορετικές από την δική μου. * να θυμίσω ότι το νησί Πίτκαιρν είναι το νησί που κατευθύνθηκε το πλοίο "Μπάουντυ" μετά την περίφημη ναυτική ανταρσία. Όλοι οι κάτοικοί του είναι απευθείας απόγονοι των στασιαστών ναυτικών.
  10. Καλησπέρα στην παρέα. Σκέφτομαι να αρχίσω την σειρά Μπλέικ και Μόρτιμερ και θα ήθελα την άποψη σας. Δεν έχω διαβάσει κανένα, ποιο θα προτείνατε για αρχή; (Για να καταλάβω αν μου αρέσει η σειρά) Από κάπως συγγενικό κόμικ μου αρέσει ο Τεντεν!
  11. Τιμή: 11,80 € Στο Δευτερη Γενια, ο συγγραφεας, γονος Εβραιων που εζησαν τον Β' Παγκοσμιο Πολεμο, περιγραφει στιγμες απο την οικογενειακη του ζωη. Βασικος αξονας του κομικ ειναι η σχεση μεταξυ αυτου και του πατερα του ο οποιος εχασε την οικογενεια του οταν ηταν παιδι και περασε χρονια στο στρατοπεδο συγκεντρωσης του Μπουχενβαλντ. Ετσι, ο Κισκα, ξεκιναει να αφηγειται τις δυσκολιες της παιδικης και εφηβικης του ηλικιας για να καταληξει στο ποσο πολυ το φαντασμα του στρατοπεδου διαμορφωσε καθοριστικα τον χαρακτηρα του πατερα του και στοιχειωνε την σχεση τους ακομα και πολλα χρονια μετα, στην ενηλικη ζωη του. Επισης μεσα απο το κομικ ο αναγνωστης μαθαινει διαφορα πραγματα για την ζωη των Εβραιων τα χρονια που ακολουθησαν τον πολεμο. Σε γενικες γραμμες ενα καλο κομικ, με μερικες συγκινητικές στιγμες που το καρτουνιστικο σκιτσο του το κανει να διαβαζεται πολυ ευκολα. Mπραβο και στην Μαμουθ που πειραματιζεται με εκδοσεις οπως αυτη και τα Μπανταρισμενα Ποδια.
  12. Κατά καιρούς έχω πετύχει μέσα σε διάφορα θέματα, τι κρίμα που σταμάτησε το x, το y, το z. Η Μαμούθ καλώς ή κακώς έχει ξεκινήσει και έχει σταματήσει πολλές σειρές κατά καιρούς. Και σύμφωνα με μια ανάλυση του germ δεν έχουμε λόγο να είμαστε θυμωμένοι απέναντι της. Οι σειρές σταμάτησαν είτε γιατί δεν τράβηξαν, είτε γιατί άργησαν, είτε γιατί τα έχασαν δικαιώματα. Έτσι λοιπόν πέρα από τα Τι θα επιθυμούσαμε να διαβάσουμε στα Ελληνικά & Τί θα θέλατε να δείτε στο μέλλον από τις Ελληνικές Εταιρείες ίσως να μπορούμε να γίνουμε συγκεκριμένοι και εάν μας ρωτούσε ο Κουτρουλάρης (λέμε τώρα) "Greekcomics τι θα ήθελες να βγάλουμε και να ολοκληρώσουμε;" Τι θα του λέγαμε; Μπορείτε μόνο μια ψήφο ανά ερώτημα και πρέπει να επιλέξετε μόνο μια έκδοση συνολικά Είναι 2 ερωτήματα και συνολικά 27 εκδόσεις.... στο πρώτο έχει 24 σχετικά ρεαλιστικές επιλογές και στο δεύτερο 3 μη ρεαλιστικές Εάν θέλετε κάποιο από τα 3 κάτω, στο πρώτο ερώτημα ψηφίζετε την πρώτη επιλογή και στο δεύτερο αυτό που θέλετε Εάν θέλετε κάποιο από τα 24 πάνω, στο δεύτερο ερώτημα ψηφίζετε την πρώτη επιλογή και στο πρώτο αυτό που θέλετε
  13. Σα νέος στο φόρουμ δεν μπορώ να προσανατολιστώ ακόμη....Υπάρχει νήμα Αστερίξ κάπου; και αν ναι σε ποια κατηγορία; και αν όχι σε ποια κατηγορία πρέπει να ανοιχθεί;
  14. Ογδόντα χρόνια Φλας Γκόρντον Όταν πριν από 80 χρόνια όταν ο γήινος Φλας Γκόρντον, συνοδευόμενος από την όμορφη Dale Arden και τον ιδιοφυή επιστήμονα Dr. Hans Zarkov, προσεδαφίστηκε στον πλανήτη Μόνγκο με τα τροπικά δάση και τους παγωμένους ωκεανούς, έναν πλανήτη αφιλόξενο, γεμάτο κινδύνους και εκπλήξεις, μοχθηρά πλάσματα και εξωπραγματικούς κατοίκους. Hταν το 1934 όταν ο κόμικ ήρωας του Αμερικανού Alex Raymond πρωταγωνίστησε στην πρώτη του διαγαλαξιακή περιπέτεια για να γίνει ένας από τους σημαντικότερους ήρωες της ένατης τέχνης και της pulp κουλτούρας γενικότερα. Το κλασικό κόμικ στριπ «Φλας Γκόρντον» έβαλε τα θεμέλια στην επιστημονική φαντασία και επηρέασε την εξέλιξή της. Η εποχή που γέννησε τον Φλας Γκόρντον, η δεκαετία του ’30, σημαδεύτηκε από μια στροφή στην επικρατέστερη θεματολογία του αμερικανικού κόμικ. Βρισκόμαστε εν μέσω μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ ανεβαίνουν στην εξουσία, ο φασισμός εξαπλώνεται στην Ευρώπη, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ αναγνωρίζονται ως δύναμη. Οι καιροί απαιτούν σοβαρότητα. Το κόμικ παύει να είναι κωμικό. Οι αναγνώστες των εφημερίδων δεν έχουν ανάγκη από αστειάκια και παιχνιδιάρικες καρικατούρες, τα χιουμοριστικά στριπάκια κάνουν στην άκρη και το κόμικ στρέφεται προς την περιπέτεια με ηθικολόγους χαρακτήρες που είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν για την επικράτηση της τάξης και της δικαιοσύνης. Tarzan και ανεξερεύνητες ζούγκλες, Dick Tracy και σκοτεινός υπόκοσμος, Buck Rogers και μακρινοί γαλαξίες, Prince Valliant και ιπποτικός μεσαίωνας, το κόμικ γεμίζει δράση και επική φαντασία και ζωντανεύει χαρακτήρες ξεκάθαρα καλούς ή απόλυτα κακούς. Τα πάντα είναι «άσπρα» ή «μαύρα» και τα πάνελ υποχρεωτικά γεμάτα από «Παφ!» και «Πάου!», τους ήχους της γροθιάς, και από τα «Ρα-τα-τα!» των πολυβόλων. Ακολουθώντας τις τάσεις της δεκαετίας του ’30 και βλέποντας τις προτιμήσεις του κοινού, το μεγαλύτερο πρακτορείο διανομής κόμικ στριπ της εποχής, το King Features Syndicate, παρουσιάζει το 1934 τρεις σειρές: «Flash Gordon», «Secret Agent X-9» και «Jungle Jim», όλες έργο του ίδιου καλλιτέχνη, του Alex Raymond. Ο Jungle Jim ήταν ο ανταγωνιστής του Ταρζάν, ο Secret Agent X-9, που ήταν βασισμένος σε κείμενο του Ντάσιελ Χάμετ (Γεράκι της Μάλτας), ήταν ανταγωνιστής του Dick Tracy και ο Φλας Γκόρντον ερχόταν να αναμετρηθεί με τον διαστημικό του ομόλογο, Buck Rogers. Ο Alexander Gillespie Raymond (1909 - 1956) και διάφοροι ακόμη ταλαντούχοι σχεδιαστές ζωντάνεψαν τον γαλαξία του Φλας Γκόρντον, δημιουργώντας έναν σαγηνευτικό κόσμο. Σκοτεινοί πλανήτες, σεληνιακά τοπία, ευφάνταστοι και μοιραίοι χαρακτήρες, ηρωικά κατορθώματα, γενναίοι διάλογοι και δράση, όλα υπέρ το δέον, θέτουν τα θεμέλια για την εξέλιξη της επιστημονικής φαντασίας, αλλά και του κόμικ γενικότερα. Ο ξανθός «Σωτήρας του Σύμπαντος» θεωρήθηκε η επιτομή του περιπετειώδους στριπ. Υιοθετώντας ένα ρεαλιστικό σχέδιο και συνδυάζοντας τον φουτουρισμό με τη μαγεία έγινε ένα κλασικό pulp. Ο Φλας Γκόρντον γνώρισε ευρεία κυκλοφορία, μεταφράστηκε, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με ταινίες που σήμερα είναι κωμικοτραγικά cult, και έγινε μία πρώιμη space opera. Ακολούθησαν κι άλλες τα χνάρια του, όπως το Star Treck και βέβαια το Star Wars (όπου είναι εμφανής η ομοιότητα της ηρωίδας Dale Arden από τις περιπέτειες του Φλας Γκόρντον με την πριγκίπισσα Λέια). Ο Φλας Γκόρντον ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της χρυσής εποχής των στριπ περιπετειών της δεκαετίας του ’30, μιας εποχής όπου το κόμικ προσπαθούσε να πάψει να θεωρείται αφελές, ανάλαφρο ανάγνωσμα και να φύγει από τα οπισθόφυλλα των εφημερίδων όπου ήταν εγκλωβισμένο, προκαλώντας λίγο περισσότερο τις αισθήσεις. Τότε ήταν που κυκλοφόρησαν τα πρώτα comic books, βιβλία αφιερωμένα στα κόμικ, ίσως με κάποιες επιπρόσθετες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας sci-fi, όπως το Detective Comics (1937), όπου εμφανίστηκε ο Μπάτμαν, και το Action Comics (1938), όπου εμφανίστηκε ο Σούπερμαν. Οι σούπερ ήρωες γεννιούνταν θέτοντας νέα δεδομένα. Και αργότερα ήρθε ο Will Eisner για να αλλάξει τελείως τα δεδομένα εισάγοντας το Γκράφικ Νόβελ και ορίζοντας το Sequential Art, τέχνη της διαδοχής. Hταν όμως Pulp ήρωες, σαν τον Φλας Γκόρντον, που έκαναν την αρχή, άλλωστε και ο Eisner από το Pulp ξεκίνησε όταν δημιούργησε τον Spirit, έναν νουάρ χαρακτήρα, έναν διαφορετικό Dick Tracy. ΠΗΓΗ
  15. Ο βετεράνος του Διαστήματος Το 1934, χρονιά που οι αστροφυσικοί εντόπισαν για πρώτη φορά αποτυπώματα στην επιφάνεια του Ήλιου, κάποιος άλλος γήινος έφθασε πολύ πιο μακριά. Ηταν ο Φλας Γκόρντον, ένας από τους πιο διάσημους ταξιδιώτες του Διαστήματος, που μαζί με τον Μπακ Ρότζερς καθιέρωσαν την επιστημονική φαντασία στις σελίδες των κόμικς. Ο ατρόμητος ήρωας ξεκίνησε τις διαγαλαξιακές διαδρομές του σε μια εποχή που η Αμερική στέναζε από το βάρος του οικονομικού κραχ και η ανάγκη για διαφυγή και ονειροπόληση ήταν επιτακτική. Πιάνοντας τον σφυγμό του κοινού, ο βιρτουόζος σχεδιαστής Αλεξ Ρέιμοντ με τον σεναριογράφο Ντον Μουρ πρόσφεραν το κατάλληλο όχημα για αυτή την «απόδραση». Και τι όχημα – πύραυλο κανονικό! Η καριέρα του Φλας Γκόρντον ξεκίνησε με μια πτώση, για να συνεχιστεί με μια εντυπωσιακή εκτόξευση. Οι απορίες λύνονται αν ανατρέξουμε στην ιστορία του πρώτου επεισοδίου της σειράς. Ταξιδεύοντας με αεροπλάνο ο πρωταθλητής του πόλο Φλας Γκόρντον υπήρξε παραλίγο θύμα αεροπορικού δυστυχήματος. Αγκαλιά με την ξανθιά Ντέιλ Αρντεν, με την οποία... μοιράστηκε το αλεξίπτωτο, προσγειώνεται στον κήπο του δόκτορα Ζάρκοβ τη στιγμή που ο τελευταίος ετοιμαζόταν να εκτοξευθεί με έναν πύραυλο στο Διάστημα. Η μονοθέσια πτήση έγινε τριθέσια και οι τρεις πρωταγωνιστές βγήκαν σεργιάνι στο αχανές Διάστημα. Αρχικά για να εξουδετερώσουν τον φοβερό Μινγκ, δυνάστη του πλανήτη Μόνγκο, και στη συνέχεια για να πολεμήσουν διάφορα εξωγήινα τέρατα και ένα σωρό φοβερούς αντιπάλους. Ο Αλεξ Ρέιμοντ σφράγισε το κόμικς με το φινετσάτο στιλ του, κάτι που συνέχισαν οι άξιοι διάδοχοί του: από τον Νταν Μπάρι, τη δεκαετία του ’50, και τον Αλ Γουίλιαμσον το ’60, μέχρι τους Σκοτ Μπίρι (σενάριο) και Ρον Αντριαν που ανέλαβαν, πρόπερσι, τις τύχες του ήρωα. Στα 80 χρόνια της μέχρι τώρα ζωής του, ο Φλας Γκόρντον… δραπέτευσε συχνά από τις σελίδες του κόμικ γνωρίζοντας ανάλογη επιτυχία στο ραδιόφωνο (με 3 σίριαλ), στον κινηματογράφο (4 σίριαλ και μία ταινία μεγάλου μήκους, το 1980), στην τηλεόραση (με πιο πρόσφατη μια τηλεοπτική σειρά του 2007), αλλά και ως σειρά κινουμένων σχεδίων. Τελευταία κατάκτηση του διάσημου ήρωα είναι το… μοδάτο 3D, με μια παραγωγή που ανακοινώθηκε το 2010 και ήδη βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας.
  16. tik

    ΔΙΕΘΝΗΣ

    Τις προάλλες καθάριζα μια βιβλιοθήκη και βρήκα αυτά τα δύο ιταλικά Λούκυ της γυναίκας μου. Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι είναι πανομοιότυπα με τα ελληνικά της Μαμούθ. Χρώματα, υφή εξωφύλλου, βάρος, όλα ίδια. Οπότε ανοίγω στην δεύτερη σελίδα και βλέπω ότι είναι τυπωμένα στην Ελλάδα. Παγκοσμιοποίηση.
  17. tik

    ΤΕΝΤΕΝ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΠΑΙΔΙΟΥ

    Τιμή καταλόγου: 12,50 Ένα ακόμη δοκίμιο που κυκλοφόρησε η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Aντίστοιχα βιβλία είχαν κυκλοφορήσει για τον Αστερίξ αλλά και γενικότερα για τα BD. Το εν λόγω βιβλιο είναι μια ανάλυση του χαρακτήρα του Τεντέν, αλλά και των υπολοίπων πρωταγωνιστών της σειράς, σε σχέση με την εποχή στην οποία δημιουργήθηκαν. Οι χαρακτήρες παρουσιάζονται σαν προσωπικότητες-αρχέγονα σύμβολα και εποιχειρείται μια σχηματοποίηση του συνολικού μύθου στον οποίο συμμετέχουν, αλλά και μια προσπάθεια ερμηνείας της επιτυχίας που σημείωσε η σειρά εξαιτίας αυτού ακριβώς του μύθου. Να σημειώσω ότι γίνεται εκτενης αναφορά και στην άλλη σειρά του Ερζέ στην οποία πρωταγωνιστούν παιδιά, δηλαδή στο Οι περιπέτειες των Jo και Zette που δεν έχει εκδοθεί στη Ελλάδα. Γενικά, είναι δοκίμιο. Οπότε όποιος δεν διαβάζει δοκίμια να μην επιχειρήσει να το πλησιάσει. Το βιβλίο είναι μια ωραία έκδοση μικρού σχήματος. Οι σελίδες είναι γυαλιστερές και τα καρέ που περιέχονται από τα άλμπουμ του Τεντεν είναι τυπωμένα έγχρωμα (σε αντίθεση με τα δύο αντίστοιχα βιβλία για τον Αστερίξ). Για τον συγγραφέα βλέπε Βικιπαιδεία. Ο ίδιος είχε ξανασχοληθεί με τον Τεντεν το 1984 με το βιβλιο Les Metamorphoses de Tintin. Επίσης μπορείτe να τον δείτε να μιλάει για το βιβλίο του και για τον Τεντέν εδώ.
  18. Θλιμμένος Μπούφος

    ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ

    1. Κάνυον Απάτσι 2. Το κοράκι 3. Νταίζυ Τάουν 4. Ο θησαυρός των Ντάλτον 5. Το ελιξήριο 6. Νιτρογλυκερίνη 7. Επικίνδυνη αποστολή 8. Η εξαγορά των Ντάλτον 9. Ο Δικαστής 10. Το τρυφερό πόδι 11. Μπίλυ ο Τρομερός 12. Ο Ελαφροχέρης 13. Ο Ληστής με το ένα χέρι 14. Τζέσσε Τζαίημς 15. Στη σκιά των Ντέρικ 16. Οι αντίπαλοι 17. Σύρματα στα λιβάδια 18. Μαύροι λόφοι 19. Τηγανίτες για τους Ντάλτον 20. Ο.Κ.Κοράλ 21. Νταίηλυ Σταρ 22. Ο μεγάλος δούκας 23. Η απόδραση των Ντάλτον 24. Η κληρονομιά του Ραν Ταν Πλαν 25. Ο θρύλος της Δύσης 26. Μαμά Ντάλτον 27. Η άμαξα 28. Οι Ντάλτον στην κρεμάλα 29. Το καραβάνι Οι γνωστές ιστορίες του Λούκυ στην άγρια δύση επανεκδίδονται σε μια σχετικά πολυτελή έκδοση με καλής ποιότητας χαρτί σε διαστάσεις ίδιες με τις προηγούμενες εκδόσεις. Κάθε Κυριακή με το Εθνος της Κυριακής,ένα τεύχος της σειράς της Μαμούθ με την έκδοση των 4€. Και η διαφήμιση του φύλου της Κυριακής 10/2 by Yoshi. Εγώ πάντως αν και έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες και έχω τις 3 από τις 6,θα συνεχίσω τη σειρά τόσο για να ενισχύσω λίίίγο την προσπάθεια αλλά και επειδή είναι μερικές από τις καλύτερες ιστορίες του καομπόη που δεν πρέπει να λείπουν Είναι μια καλή ευκαιρία να στηρίξουμε όλοι το Εθνος,γιατί έτσι ίσως αρχίσει μία νέα εποχή κόμικς στις εφημερίδες,μετά την τεράστια επιτυχία του Αρκά. Η προσφορά συμφέρει κατά τη γνώμη μου Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Φλοκ, imageiras, Comics Fan, comicsking, saveapenguin, KILLMATH, smoken, Fandom & Billy Uchiha.
  19. leonidio

    ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: ΤΑ ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

    Τιμή:9,50 Ευρώ Η μοναδική περιπέτεια του πολυμήχανου, ατάραχου ναυτικού/τυχοδιώκτη/εξερευνητή, που δεν είχε κυκλοφορήσει στα Ελληνικά, εκδίδεται πλέον και στη γλώσσα μας και τοποθετεί τις περιπέτειες του αγαπημένου Κόρτο Μαλτέζε σε μια μικρή και τιμητική λίστα των ελληνικών κόμιξ, ήτοι στη λίστα των ξένων εκδόσεων που έχουν κυκλοφορήσει ολοκληρωμένες στην Ελλάδα, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, έστω και με λάθος σειρά, έστω και σε πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στις εκδόσεις. Η ιστορία διαδραματίζεται το 1904-1905 κατά τη διάρκεια του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου στην Μαντζουρία. Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι ο άσπονδος φίλος του Κόρτο, ο διαβόητος Ρασπούτιν, καθώς και ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας Τζακ Λόντον, που τότε βρισκόταν στην Μαντζουρία ως δημοσιογράφος, που καλύπτει τις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο ίδιος ο Κόρτο εμφανίζεται ελάχιστα και πολύ αργά μέσα στην ιστορία και ουσιαστικά χρησιμεύει ως καταλύτης για την τελική της έκβαση. Γενικά για τη ιστορία, ακόμα και οι πιο φανατικοί του Κόρτο, θα συμφωνήσουμε ότι σίγουρα δεν είναι η καλύτερη ιστορία του Πρατ, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι αδιάφορη. Περισσότερα για τον χρονολογική σειρά του Κόρτο Μαλτέζε, και γενικά για τα άλμπουμ του Πρατ στα ελληνικά, μπορείτε να βρείτε εδώ. Εγώ δεν μπορώ να προσθέσω κάτι που να μην έχει ήδη γράψει ο germanicus19. Και πάμε στην έκδοση: δυστυχώς, Νίκο δεν θα αρρωστήσεις άσχημα (βλ. το δεύτερο λινκ), αλλά πιθανόν να συναχωθείς, γιατί η ελληνική έκδοση περιέχει τα εξής: εισαγωγή για τον Κόρτο Μαλτέζε, βιογραφία του Τζακ Λόντον, χρονικό του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου, καθώς και 13 στριπάκια τα οποία προφανώς θα συνέχιζαν την ιστορία, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν τελικά και τα οποία παρατίθενται αυτούσια με μετάφραση σε ξεχωριστή σελίδα. Δεν μιλάμε για καταιγισμό από έξτρα, αλλά είναι κάτι... Γενικά η έκδοση είναι στα γνωστά στάνταρ της Μαμούθ, δηλαδή απόλυτα ικανοποιητική. Σε αυτό το σημείο, να αναφέρω και κάτι για την τιμή. Δεν είμαι σίγουρος ότι η τιμή είναι όντως 9.50 Ευρώ, αφού δεν αναγράφεται πάνω στην έκδοση, πάντως εγώ τόσο το αγόρασα, χωρίς να ξέρω εάν είχε γίνει έκπτωση. Και κάτι τελευταίο: σέβομαι τη Μαμούθ, τη θεωρώ μια εταιρεία που παλεύει εδώ και 35 χρόνια να επιβιώσει στην περιορισμένη ελληνική αγορά των κόμικς, πραγματικά πιστεύω ότι έχει και άποψη και όραμα, άσχετα από το εάν αυτά δεν μετουσιώθηκαν όπως θα έπρεπε, κυρίως επειδή οι περισσότερες εκδόσεις της έμειναν ανολοκλήρωτες. Και εννοείται ότι κατανοώ και τα έξοδα της έκδοσης και τις λειτουργικές δαπάνες της επιχείρησης, αλλά και τη γενικότερη κακή οικονομική συγκυρία της εποχής μας. Τούτων αποσαφηνισθέντων, θεωρώ ότι ακόμα και τα 9,50 Ευρώ γαι έναν τόμο 52 σελίδων (δηλαδή στο μέγεθος του Αστερίξ), ακόμα και σε πολυτελέστερο χαρτί, είναι πολλά... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον constantinople.
  20. Dr Paingiver

    Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

    Μεταφορά τεσσάρων ιστοριών των περιπετειών του Asterix στα αρχαία Ελληνικά από την Μαμούθ Κόμικς. Παρόλο που το εγχείρημα βρήκε θετική ανταπόκριση, μετά από τέσσερα τεύχη σταμάτησε η έκδοση της σειράς. Ο Asterix στους Ολυμπιακούς αγώνες κυκλοφόρησε επετειακά κατά την διάρκεια τους και με εναλλακτικό εξώφυλλο.
  21. Dr Paingiver

    Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ

    Απόδοση των περιπετειών του Asterix στην Κρητική διάλεχτο επιχείρησε η Μαμούθ Κόμιξ με αυτή την έκδοση. Κυκλοφόρησαν τρία τεύχη και μετά σταμάτησε η έκδοσή της. Ευχαριστούμε γιά τα οπισθόφυλλα τον constantinople.
  22. Dr Paingiver

    Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ

    Ακόμα μία έκδοση του Asterix από την Μαμούθ Κόμιξ, αυτή τη φορά στην Κυπριακή. Η σειρά σταμάτησε μετά την έκδοση ενός μόνο τεύχους. Ευχαριστούμε για το οπισθόφυλλο τον constantinople.
  23. Dr Paingiver

    ΑΣΤΕΡΙΚΟΣ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ

    Μετά την τεράστια επιτυχία της έκδοσης του Asterix, η εκδότρια εταιρεία αποφασίζει να το κυκλοφορήσει και στην Ποντιακή διάλεκτο. Δεν γνωρίζω αν υπήρξε επιτυχής η έκδοση, πάντως μετά από τρία τεύχη σταμάτησε. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους GreekComicFan, constantinople & apetoussis. --- Το μέλος constantinople πρόσθεσε ΕΔΩ: Αυτά εδώ νομίζω πως δεν έχουν δει 2η έκδοση ακόμη. 1. ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟΝ Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2000 – ΔΡΧ 1500 Το οπισθόφυλλο και η εισαγωγή (από το φυλλάδιο με το λεξιλόγιο που περιέχει το τεύχος) 2. ΣΠΑΘΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΛΑ Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2003 – € 5,80 Το οπισθόφυλλο και η εισαγωγή από το φυλλάδιο 3. Ο ΑΣΤΕΡΙΚΟΝ ΣΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ Τ΄ ΑΓΩΝΑΣ Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2007 – € 5,80 Το οπισθόφυλλο και η εισαγωγή από το φυλλάδιο ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟΝ έχει και ένα πινακάκι με παροράματα στο φυλλάδιο του λεξιλογίου. Όταν βγει η 2η έκδοση (αν δεν έχει βγει ήδη) πρέπει να ελέγξουμε αν διορθώθηκαν! Το ΣΠΑΘΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΛΑ περιείχε και αυτό το διαφημιστικό φύλλο. Στο εσώφυλλο του Ολυμπιακού τεύχους γράφει: "ΕΚΔΟΣΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΝΤΙΤΥΠΩΝ: 6.000", αλλά μάλλον αναφέρεται στο όλο τιράζ της έκδοσης, μια και δεν το έχω δει πουθενά με άλλο εξώφυλλο. Το μέλος apetoussis82 πρόσθεσε ΕΔΩ: Υπάρχει και 2η Έκδοση για Το Ζιζάνιον. Το μέλος alexoni97 πρόσθεσε ΕΔΩ: Πράγματι υπάρχει μια δεύτερη έκδοση του 2004 όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα που είναι από τις πρώτες σελίδες του τεύχους Το Ζιζανιον: Το εξώφυλλο δεν διαφέρει αλλά το οπισθόφυλλο είναι πλέον όπως στα υπόλοιπα τεύχη της σειράς, με αναγραφόμενη τιμή 3,60:
  24. dionik

    ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΛΙΞ

    Πρόκειται για μια σειρά άλμπουμ, στα οποία παρουσιάζονται πολλές πληροφορίες εγκυκλοπαιδικού περιεχομένου για την αρχαιότητα (αρχιτεκτονική, ενδυμασίες, καθημερινότητα κλπ), καθώς και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται μέσα από τη σειρά ΑΛΙΞ. Σύμφωνα με το site της Μαμούθ, κυκλοφόρησαν 5 άλμπουμ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον GreekComicFan Στην Γαλλία έχουν κυκλοφορήσει 39 τόμοι: 1. L'Égypte (1) 09/1996 2. L'Égypte (2) 02/2000 6. La marine antique (2) 04/1999 7. Athènes 11/2001 9. Le costume antique (2) 08/2000 10. Le costume antique (3) 01/2002 11. Rome (1) 09/1996 12. Carthage 10/2000 13. Jérusalem 03/2002 14. Pompéi (1) 09/2002 15. Rome (2) 10/1999 16. Persépolis 04/2003 17. Pétra 11/2003 18. Les Étrusques (1) 03/2004 19. Les Mayas (1) 05/2004 21. Les Mayas (2) 03/2005 22. Les Aztèques 09/2005 23. Les Vikings 03/2006 24. Lutèce 05/2006 25. Les Incas 09/2006 26. Les Étrusques (2) 04/2007 27. La Chine 05/2008 28. Alexandre le conquérant (1) 01/2009 29. L'Égypte (3) 04/2009 30. L'Égypte - Karnak, Louxor et la vallée des Rois 04/2014 32. Lugdunum 08/2009 33. Orange - Vaison-la-Romaine 04/2010 34. Vienna 02/2011 35. Nîmes - Le pont du Gard 08/2012 36. Aquae-Sextiae (Aix-en-Provence) 04/2013 37. Babylone - Mésopotamie 08/2013 38. Massalia (Marseille) 11/2013 39. Alésia 05/2014 Ευχαριστούμε τον germanicus γιά το εξώφυλλο και τον DJO για τις πληροφορίες. bedetheque
  25. DJO

    300 (ΕΠΙΤΟΜΟ)

    Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει και τα 5 τεύχη της σειράς και κυκλοφόρησε με σκληρό εξώφυλλο και χοντρό χαρτί με 92 σελίδες συνολικά, σε διαστάσεις 31,5x24,5 (αναγραφόμενη τιμή 16,80€). Μία εξαιρετική έκδοση όπως όλοι σας συμφωνείτε άλλωστε, σε πολύ καλό χαρτί και εξαιρετικά χρώματα. Η επιτυχία της ταινίας και η ποιότητα σε συνδυασμό με την αρκετά προσιτή τιμή έσπρωξε πολλούς να τον προμηθευτούν για τους ίδιους ή και για τους φίλους τους ;-). Ήδη μέχρι τον Απρίλιο του 2007 "μετράει" τέσσερις εκδόσεις. Μία μόνο δικαιολογία μπορεί να σας στερήσει από τον να τον έχετε στην βιβλιοθήκη σας... λόγω σχήματος πάντα θα περισσεύει από τις βιβλιοθήκες βάθους 28~30 εκατοστών. Οι πληροφορίες και τα εξώφυλλα του τόμου είναι από τον Yoshimitsu Το τόπικ για την ταινία βρίσκεται εδώ. Ευχαριστούμε για το εναλλακτικό εξώφυλλο τους Dr Paingiver & Retroplaymo.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.