Αναζήτηση στην Κοινότητα

"Τα σκίτσα αποτελούν συχνά το χρονικό της εποχής που περιγράφουν. Με έναν τρόπο που δεν περιορίζεται μόνον στη ιστορικότητα, αλλά που επίσης αποδίδει το «ηχόχρωμα» των καιρών, την ψυχή και την αύρα των ανθρώπινων. Τα σκίτσα δεν είναι «προφητικά» - απλώς οι καιροί ανακυκλώνονται. Και η επανάληψη αυτής της φάρσας είναι μάλλον εκείνη που προσδιορίζει το αέναο της τραγωδίας. Για αυτό και τα όρια του τραγικού με το κωμικό είναι ενίοτε ένας κλαυσίγελως-δρόμος. Για αυτό και η σάτιρα είναι πάντα μια υπόμνηση της κάθαρσης. Ως αναγκαιότητας. Όπως ακριβώς και η ελευθερία, η οποία, κατά Μαρξ, είναι η «εξυπηρέτηση της αναγκαιότητας»... " Το "Ένα βήμα μπρος δύο κωλοτούμπες πίσω..." περιέχει σκίτσα του Στάθη που δημοσιεύτηκαν στη Real Νews και στο enikos.gr κατά την περίοδο διακυβέρνησης Τσίπρα και Σαμαρά. Λιανική τιμή : 10,00 €

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Jean Vautrin (1998) ένα πραγματικό θηρίο. Στην Γαλλία κυκλοφόρησε σε 4 τόμους (1. Les canons du 18 mars (2001), 2. L'espoir assassiné (2002), 3. Les heures sanglantes (2003), 4. Le testament des ruines (2004)), εδώ όμως η εκδοτική επέλεξε να το βγάλει μπαμ και κάτω. Διασκευασμένο και σκιτσαρισμένο από τον Ταρντί, γνωστό μας από τον Νέστωρ Μπούρμα: Ομίχλη στη γέφυρα του Τόλμπιακ και το Μελαγχολικό Κομμάτι της Δυτικής Ακτής. Το μυθιστόρημα (και κατ'επέκταση το κόμικ) διαδραματίζεται (και κατ'επέκταση αφηγείται και την ιστορία) στο Παρίσι κατά την Παρισινή Κομμούνα της άνοιξης του 1871. Ήταν η πρώτη φορά που η εργατική τάξη κατέλαβε την εξουσία στη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης και αποτέλεσε (και αποτελεί) κομβικό σημείο τόσο στην ιστορία της αριστεράς όσο και του αναρχικού χώρου. Μετά την υπερβιαία καταστολή της, επήλθε το 1872 και η διάσπαση των Μπακουνινιστών (ήτοι αναρχικοί) από τους Μαρξιστές. Ως κόμικ, δεν το έχω τελειώσει για να το κρίνω συνολικά. Το σκίτσο είναι το γνώριμο σκίτσο του Ταρντί το οποίο πραγματικά ζωντανεύει την περίοδο. Το σενάριο είναι ζόρικο και απαιτεί τη συνεχόμενη προσοχή σου. Μεγάλο πλήθος χαρακτήρων και επειδή πηγάζει μέσα από την γαλλική ιστορία μερικές φορές με κάνει να θέλω να ανοίξω μια wikipedia για να κατανοήσω ποιος είναι ποιος. Οι ρίζες του σε ένα λογοτεχνικό έργο νομίζω ότι είναι εμφανείς. Οι πουριτανοί ίσως να στραβοκοιτάξουν πολλές φράσεις... Η παρακάτω ατάκα είναι καλτ, αλλά δεν είναι για όλους Αυτό όμως είναι μια μικρή παρανυχίδα Ή μάλλον είναι μέρος της ζωντανής ανάπλασης του όλου περιβάλλοντος. Σημειώνω το ότι ενώ έχει κυκλοφορήσει τόσο καιρό, η παρουσίαση του γίνεται μόλις τώρα Προφανώς είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες και για κόμικ των 38 ευρώ. Ασχέτως που βγαίνει 1,1 ευρώ το κάθε δεκασέλιδο (και μου ακούγεται για οκ αναλογία). Τιμή: 37,80€

Νέο κόμικ από τις Εκδόσεις ΚΨΜ Αντιγράφω από το σάιτ τους:

Τιμή: 15,00 Τι να πρωτογράψω για αυτό το αριστούργημα, χωρίς να γίνω γραφικός; Ότι δεν είναι μια ιστορία γυναικείου ομοφυλοφιλικού έρωτα, αλλά μια ιστορία αγάπης, που αφορά όλους μας; Ότι είναι μια απόλυτα τραγική ιστορία, αντάξια μεγάλων ερωτικών τραγωδιών; Ότι θα σας αφήσει με ένα απόλυτο συναίσθημα χαρμολύπης, γιατί αφενός είναι μια πολύ θλιβερή ιστορία, αφετέρου ένα υπέροχο και γεμάτο ελπίδα έργο; Ότι θα θυμίσει σε ορισμένους από εσάς τα βασανιστικά σκιρτήματα της εφηβείας; Ότι δένει τέλεια και διακριτικότατα το ατομικό/προσωπικό με το κοινωνικό/πολιτικό; Ότι είναι γραμμένο με έναν ευφυή τρόπο, όπου όσα λέγονται είναι απέριττα και όσα δεν λέγονται είναι εξίσου εκφραστικά; Ότι είναι σχεδιασμένο με έναν καθόλου ηδονοβλεπτικό και σκανδαλοθήρικο, αλλά τρυφερότατο τρόπο; Ότι το σκίτσο είναι τόσο εκφραστικό που πραγματικά είναι σαν να βλέπεις τους χαρακτήρες να ζωντανεύουν μπροστά σου; Ότι έχει πάρει ένα σωρό βραβεία (δείτε το οπισθόφυλλο); Ότι είναι μια εξαιρετική έκδοση από πάσα άποψη (σελιδοποίηση, επιμέλεια, μετάφραση); Ότι τι;;;;; Ότι, εάν δεν διαβαστεί ούτε αυτό το κόμικ, μάλλον θα πρέπει να κλείσουμε το φόρουμ, επειδή προφανώς οι φίλοι των κόμικς δεν είναι αρκετοί στη χώρα μας και δεν μπορούν να πείσουν και τους υπόλοιπους ότι όντως τα κόμικς είναι μορφή τέχνης; Bedetheque

Τέρμινους: Comic-ιστορίες ανθρώπων του Εμφυλίου που πάλεψαν για τα όνειρά τους Είναι αλήθεια ότι ανυπομονούσαμε για το Τέρμινους. Το προηγούμενο graphic novel του Λευτέρη Παπαθανάση (γνωστού και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Boban), η Πάπισσα Ιωάννα μας άρεσε πολύ και περιμέναμε το επόμενο, το κόμικ για τον εμφύλιο. Για άλλη μια φορά το ζητούμενο δεν είναι η ιστορία που θα μας πει ο δημιουργός. Αυτή μας είναι γνωστή. Ανυπομονούσαμε να δούμε τον δικό του τρόπο να την αφηγηθεί και μάλιστα μέσα από την τέχνη του. Αυτό που γνωρίζαμε από την αρχή είναι ότι ο Παπαθανάσης επιλέγει συνειδητά να μπει στη μάχη της μνήμης του Εμφυλίου και να μιλήσει από τη μεριά των αγωνιστών του ΕΑΜ και του ΔΣΕ για ένα θέμα που, ακριβώς λόγω των δυσκολιών που κρύβει κάθε προσπάθεια προσέγγισής του, έλειπε από την ένατη τέχνη. Όταν πήραμε στα χέρια μας το Τέρμινους, που εκδίδεται κι αυτό απ’ τις εκδόσεις ΚΨΜ, το μάτι μας έπεσε πρώτα στην αντάρτισσα του εξωφύλλου και ύστερα στον υπότιτλο: «Εικονογραφημένο αφήγημα για τους ανθρώπους του Εμφυλίου». Για τους ανθρώπους του Εμφυλίου; Όχι για τον εμφύλιο; Προχωρήσαμε στον πρόλογο όπου η απάντηση είναι σαφής: «Το εικονογραφημένο αυτό αφήγημα είναι ιστορίες ανθρώπων του Εμφυλίου και σε καμία περίπτωση η ιστορία του Εμφυλίου.» Προχωρήσαμε στο εικονογραφημένο αφήγημα, που πραγματικά ρουφάει τον αναγνώστη του και καταλάβαμε τι σημαίνουν όλα αυτά. Όπως μας έχει εξηγηθεί στον πρόλογο ο δημιουργός μας αφηγείται τις ιστορίες ανθρώπων που έχει ακούσει από συγγενείς και συγχωριανούς του ως παιδί των Τζουμέρκων. Τα μεγάλα γεγονότα υπάρχουν στην αφήγηση του αλλά αυτό που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο είναι οι άνθρωποι, οι μικρές και μεγάλες ιστορίες τους και τα συναισθήματά τους που πολλές φορές πλημμυρίζουν το καρέ. Αυτό δεν σημαίνει πως το Τέρμινους κρύβει τα μεγάλα ζητήματα. Τα αγγίζει όλα. Φέρνει μπροστά μας σκηνές σκληρές από τις πιο ντροπιαστικές στιγμές της ανθρωπότητας αλλά και τα δύσκολα ερωτήματα της Αριστεράς για τα σχέδια και τις αποφάσεις της και παίρνει θέση σε όλα αλλά πάντα μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων του. Δε θα αναφερθούμε στις ιστορίες που παρουσιάζει αλλά θα σας πούμε ότι θα βρείτε μέσα τους όλη τη συγκίνηση, την αμηχανία, το θυμό για την αδικία και την αισιοδοξία για το μέλλον που κρύβουν πάντα αυτές οι αφηγήσεις. Θα σας πούμε επίσης πως μπορεί να συναντήσετε και μικρές εκπλήξεις καθώς ο δημιουργός δίνει χώρο σε «λεπτομέρεις», εντυπωσιακές ιστορίες ανθρώπων που μάλλον θα χετε ξανακούσει αλλά συχνά τις ξεχνάμε μένοντας προσηλωμένοι-ες στους πρωταγωνιστές. Σημειώνουμε πως το Τέρμινους δεν τελειώνει στο 1949, όπως και η ιστορία δεν χωρίζεται σε κομμάτια με γραμμές. Παρουσιάζεται η δύσκολη περίοδος αμέσως μετά τον εμφύλιο και όχι μόνο αυτή. Σε όλη την αφήγηση παρεμβάλλονται κάδρα σημερινών νέων ανθρώπων που τελικά συνδέοντα άμεσα με το παρελθόν για να φτάσουν στο μέλλον. Ο δημιουργός διαπερνά όλα τα χρόνια που πέρασαν από τότε ως τώρα αναζητώντας τη σύνδεση του αντάρτη με το παρόν. Ο αντάρτης περνάει κι από δεύτερο δικαστήριο, σύγχρονο γιατί είναι ακόμα ζωντανός και παρά τις δυσκολίες, η κατάληξη της πορείας αυτής είναι ελπιδοφόρα φέρνοντάς μας κι εμάς μπροστά στις δικές μας ευθύνες. «Θα σας λιώσω, πουτανάκια του Τίτο!» (σκίτσο απ’ τα προσχέδια του comic) Στην παρουσίαση μιας περιόδου που είναι τόσο δύσκολο να την αγγίξει κανείς ο Λ. Παπαθανάσης δεν πέφτει στην παγίδα να δώσει τον πρώτο λόγο στο κείμενο. Φτιάχνει ένα graphic novel αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που του δίνει η εικόνα και ψάχνει τρόπους να μεταδώσει συναισθήματα χωρίς τα λόγια των ανθρώπων. Με μεγάλα ολοσέλιδα σκίτσα ή με μικρά συνεχόμενα κοντινά κάδρα αποδίδει την ένταση της στιγμής. Μπορεί να φύγει από τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του για να εστιάσει στις λεπτομέρειες που θα επιλέξει, ή να αλλοιώσει την ρεαλιστική απεικόνιση μιας σκηνής κι όλα αυτά για να τονίσει τα συναισθήματα. Δεν φοβάται τα βουβά κάδρα ή ακόμα και το μαύρο. Στο τέλος υπάρχουν σημειώσεις που βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει τις ιστορικές αναφορές που γίνονται κατά την αφήγηση της ιστορίας. Ως δημιουργός που παίρνει θέση στα ζητήματα που τίθενται σίγουρα θα προκαλέσει και διαφωνίες. Το ότι είναι με τους ανθρώπους που στρατεύτηκαν με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ, το ΔΣΕ μας το έχει δηλώσει ήδη από τον πρόλογο, αλλά θα υπάρξουν διαφωνίες και στην αντιμετώπιση της πορείας αυτής της πλευράς. Σίγουρα όμως το κυρίαρχο είναι ο θαυμασμός (χωρίς αυτό να σημαίνει άνευ όρων δικαίωση) αυτών των ανθρώπων. Το Τέρμινους είναι ένα άριστο παράδειγμα τέχνης συνειδητά στρατευμένης στις χειραφετητικές ιδέες της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό και είναι ένα graphic novel με ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία και σίγουρα πρέπει να διαβαστεί. Πηγή

Πειρασμοί! Πρόκειται για τη νέα δουλειά του γνωστού δημιουργού Soloup που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Πρόκειται για δουλειά του που δημοσιεύτηκε και συνεχίζει να δημοσιεύεται στο περιοδικό Γαλέρα από το τεύχος # 0 (Ιούνιος 2005), συγκεντρωμένο σε ένα προσεγμένο τομάκι. Πρωταγωνιστής των ιστοριών-στριπ είναι ο Αντώνης, ο οποίος θέλοντας να αποφύγει τους πειρασμούς της καθημερινότητας πηγαίνει να ζήσει στην έρημο. Εκεί θα γνωρίσει μια θηλυκιά κόμπρα, την Κλεοπάτρα, και έναν σκορπιό, οι οποίοι θα τον υποβάλλουν σε πολλές δοκιμασίες και θα του αποδείξουν ότι οι πειρασμοί βρίσκονται παντού, ακόμα και στη μέση του πουθενά. Ο τόμος αυτός τιτλοφορείται "ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΓΩ;" και είναι ο πρώτος της σειράς "Πειρασμοί", καθώς όπως ανακοινώνεται μέσα θα ακολουθήσει και δεύτερο τομάκι με τίτλο "ΜΟΥΝΟΘΥΕΛΛΕΣ". Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκδοση αυτή μπορείτε να βρείτε στο σχετικό Δελτίο Τύπου. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ftsgr.

Τα ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΙΤΣΑ δεν είναι τίποτα άλλο απο ένα αλμπουμάκι που μαζεύει τα 77 πρώτα κόμικ-στριπ που δημοσιεύτηκαν στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ στο εβδομαδιαίο τετρασέλιδο ΚΑΡΕ-ΚΑΡΕ απο το πρώτο κιόλας φύλλο. Δεν εχω κριτική να κάνω όλοι ξέρουμε το τρελλό χιούμορ του Τάσου Μαραγκού,που εμένα μου αρέσει.Οπως έχει να κάνει σε τέτοιου είδους εκδόσεις που βασίζονται σε στριπ,αλλού γελάς,αλλού χαμογελάς,αλλού αδιαφορείς. Μερικές σελιδες ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Εξαιρετική σάτυρα της βίας για την βία. Ντρέπομαι που το λέω για τέτοιο θέμα, αλλά είχα καιρό να γελάσω τόσο. Ο Ταμπάσκος με τον JimSam σατυρίζουν την ανεξέλεγκτη βία μέσα από μονοσέλιδες ιστορίες. Η αλήθεια είναι πως από ένα σημείο και μετά η προσπάθεια κάνει κοιλιά, αλλά και το μέχρι τότε είναι αρκετό. Μπράβο τους και μακάρι να βγάλουν και άλλο βίαιο έργο σαν κι αυτό. Ονομαστική τιμή : 12€ Αφιέρωμα στον Jim Sam

Είναι μία..... www. ντουζίνα γελοιογραφίες κάθε μία σε ξεχωριστό χαρτόνι με θέμα την μετάλλαξη στα τρόφιμα και την καταστροφή του πλανήτη μας. gr Έτος έκδοσης 2008 Το κλασικά ωραίο και γνώριμο σχέδιο του Καλαϊτζή σε 12 σχέδια μέσα σε μια θήκη ..... Διαβάστε και μια μικρή περίληψη της ζωής του στην πίσω μεριά του ''κουτιού'' γραμμένη απο τον ίδιο... Και μία εσωτερική σελίδα.... Αφιέρωμα στον Γιάννη Καλαϊτζή

Ένα «μαύρο» Comic Album, 7 σκοτεινές ιστορίες... Συστατικά: Μία πένα, τόνους μάυρο -και μια ιδέα κόκκινο- μελάνι, τέσσερις -νεκροί- ποιητές & ένας κυνικός, με ερεβώδες χιούμορ δημιουργός. Εκτέλεση: Αφού σιγοβράσει όσο χρειαστεί, τυπώνεται και διανέμεται. Σερβίρεται καυτό (σε αντίθεση με την εκδίκηση), με άφθονο αλκοόλ. 7 Σκοτεινές ιστορίες για τον έρωτα, τη βία, τη ζωή και το θάνατο. (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά) Στην ιστορία "Πάλι Μαζί" το σενάριο συνυπογράφει ο Δημήτρης Σαββαϊδης, η ιστορία "Κεριά" βασίστηκε στο ομώνυμο ποίημα του Κ. Καβάφη ενώ η ιστορία "Mal du Depart" γράφτηκε με λέξεις δανεισμένες απο το ομώνυμο ποίημα του Ν. Καββαδία, την "Αισιοδοξία" του Καρυωτάκη (ε; ) και το "Spanish Caravan" των Doors. Ο Μανώλης Φραγγίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1980. Το 1988 τον βρίσκει φοιτητή της Ιατρικής στη Σιένα της Ιταλίας, το 2007 αριστούχο απόφοιτο του Τμήματος Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και το 2008 μεταπτυχιακό φοιτητή της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Έχει διοργανώσει και συμμετάσχει σε εκθέσεις εικαστικών, comics, συναυλίες, performances, θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Δεν έχω διαβάσει άλλο κόμικ απο τον συγκεκριμένο δημιουργό (μου θυμίζει κάτι μια συμμετοχή σε διαγωνισμό του 9, αλλά δεν είμαι και σίγουρος) και ομολογώ πως η πρώτη εντύπωση είναι θετική. Η επιρροή του Frank Miller (λέγε με Sin City) είναι κάτι παραπάνω απο προφανής. Έντονα ασπρόμαυρα με μιά ιδέα κόκκινο όπου χρειάζεται. Δεν ακολουθεί την γνωστή συνταγή των καρέ και της λογικής αλληλουχίας των σεκάνς, αλλά παραθέτει βινιέτες ανθρώπων (στιγμές της ζωής τους) πάνω σε μαύρες σελίδες. Το φόντο απουσιάζει σχεδόν σε όλες τις σελίδες και ο Φραγγίδης μας "περιγράφει" μόνο τα απολύτως αναγκαία. Θα περιμένω πάντως να δώ και κάτι πιο "δικό του" μιας και είναι καλός σε αυτό που κάνει. Να πούμε ακόμα πως πιό πολλές πληροφορίες για το Comix Noir, αλλά και ταινία μικρού μήκους βασισμένη στο Mal du Depart μπορεί να βρεί κανείς στην (πολύ καλή) ιστοσελίδα www.maldudepart.com Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον germanicus.

Μετά την πρόσφατη μετακίνηση του βιβλιοπωλείου των εκδόσεων σε νέο χώρο στην οδό Κιάφας, 3, πάλι στο κέντρο της Αθήνας φυσικά, οι εκδόσεις ΚΨΜ διοργανώνουν τριήμερο bazaar όπου όλοι οι τίτλοι comic και graphic novel θα είναι διαθέσιμοι στη μισή τιμή ενώ θα μοιραστούν δώρα και θα υπάρχουν και άλλες πιο μεγάλες προσφορές (50%-70%). edit για να το δούνε κάποιοι που δεν το είδαν : Πέμπτη 4/5 και Παρασκευή 5/5 από τις 9.00 το πρωί μέχρι τις 8.00 το βράδυ και το Σάββατο 6/5 από τις 9.00 το πρωί μέχρι τις 4.00 το απόγευμα. Αντιγράφω από το event στο fb:

Ελληνικός Τίτλος: ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΡΒΙΑ Πρωτότυπος Τίτλος: REGARDS FROM SERBIA Δημιουργός: ΑΛΕΞΑΝΤΑΡ ΖΟΓΚΡΑΦ Α εκδοση: Top Shelf productions, 2007 Τιμή: 15 ευρώ Πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό κόμικ, που αναφέρεται στην περίοδο του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου και στο τι επακολούθησε. Δυνατό, με σκίτσο και κείμενο που σε αγγίζουν. Περιγράφει κυρίως την παράνοια του πολέμου μεταφερμένη στη σέρβικη κοινωνία, την μετάλλαξη των ανθρώπων και της ζωής τους από τη μια μέρα στην άλλη... Ένα μακάβριο κόμικ ημερολόγιο με σουρρεαλιστικές δόσεις και πικρό χιούμορ. Στην έκδοση περιέχονται επίσης mail που έστελνε ο Ζογκραφ στην Ευρώπη και στην Αμερική κατα τη διάρκεια του εμφυλίου. Η έκδοση προλογίζεται από το Βαγγέλη Χερουβείμ και η επιμέλεια της έκδοσης είναι από το Γιάννη Κουκουλά. Επιπλέον στοιχεία για τον Ζογκραφ μπορείτε να βρείτε στη σελίδα του όπως επίσης εδώ και μια συνέντευξή του εδώ Mαζί με το Χαιρετίσματα από τη Σερβία, έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα 19 βιβλία του κι έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Τα πιο γνωστά είναι το Psychonaut και το Dream Watcer.

Το νέο άλμπουμ του Στάθη επικεντρώνεται στην ακροδεξιά, την οποία ο σκιτσογράφος θεωρεί μέγιστη απειλή κατά της δημοκρατίας αλλά και της κοινής λογικής, όπως άλλωστε μας διδάσκει το πρόσφατο παρελθόν. Η ιστορία ως γνωστόν επαναλαμβάνεται, αλλά ως φάρσα ή ως τραγωδία όπως έλεγε ο Μαρξ. Το τι μπορεί να συμβεί αν τα γεγονότα του παρελθόντος ήταν ήδη τραγωδία εξ αρχάς, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Τα Αντιφασιστικά περιέχουν σκίτσα του Στάθη που δημοσιεύτηκαν στη Real news, στα Επίκαιρα, στο Παρόν και στο enikos.gr κατά την περίοδο 2011-2016. Ορισμένα εξ αυτών είναι παλαιότερα, αλλά ο φασισμός προϋπήρξε της Χρυσής Αυγής, όπως θα υπάρξει και μετά από αυτήν.

Τιμή: 5 Ευρώ Ο κατάλογος της εκδήλωσης "Με Πενάκι και Σκαπάνη" είναι πολύ καλαίσθητος και ιδιαιτέρως χορταστικός. Επίσης είναι αφιερωμένος, όπως και το φεστιβάλ στη μνήμη του Μάριου Μεγαπάνου (marios1957). Εδώ μπορείτε να δείτε και τα περιεχόμενα του καταλόγου. Τα σκίτσα στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι του Malk. Δεν είδα πουθενα να αναγράφεται το ISBN της έκδοσης. Στοιχεία 2ου καταλόγου Τίτλος:ΜΕ ΠΕΝΑΚΙ ΚΑΙ ΣΚΑΠΑΝΗ-ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ 2015 Σενάριο/Kείμενα:Διάφοροι Σχέδιο:Διάφοροι Εκδοτική:ΡΕΝΙΕΡΗ/COMICON SHOP Hμερ. έκδοσης:Ιούλιος 2015 Εξώφυλλα: Τεύχη: Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Άλμπουμ με μαλακό εξώφυλλο Περιεχόμενο:Πολυθεματικό Μέγεθος:15.0 x 21.0 (Μεσαίο) Σελίδες:116 Χρώμα:Ασπρόμαυρο (ΑΜ) Προέλευση:Ελληνικη Τιμή: 5 Ευρώ ISBN:918-618-81657-8-6 Στοιχεία του 3ου καταλόγου : Τίτλος: ΜΕ ΠΕΝΑΚΙ ΚΑΙ ΣΚΑΠΑΝΗ-ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ 2016 Σενάριο/Kείμενα: Διάφοροι Σχέδιο: Διάφοροι Εκδοτική: ΡΕΝΙΕΡΗ/COMICON SHOP Hμερ. έκδοσης: Ιούλιος 2016 Τεύχη: 1 Κατηγορία: Αυτοτελές Είδος εντύπου: Άλμπουμ με μαλακό εξώφυλλο Περιεχόμενο: Πολυθεματικό Μέγεθος: 14.5 x 21.0 (Μεσαίο) Σελίδες: 68 Χρώμα: Ασπρόμαυρο (ΑΜ) Προέλευση: Ελληνικη Τιμή: 3 € ISBN: 978-618-5199-11-1 Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο και τις πληροφορίες τους comicsking & Indian.

Στο «Καρέ-Καρέ» διαβάζετε κάθε εβδομάδα τα «Αδέσποτα Σκίτσα» του Τάσου Μαραγκού. Μπορεί όμως να έχετε χάσει κάποια. Ή να θέλετε να τα θυμηθείτε. Ή απλώς να τα διατηρείτε συγκεντρωμένα. Ή να τα κάνετε δωράκι. Για όλα υπάρχει λύση. Ο Τάσος Μαραγκός και οι εκδόσεις ΚΨΜ φρόντισαν και κυκλοφόρησαν τα «Αδέσποτα Σκίτσα – Βιβλίο Πρώτο», κάτι σα να λέμε «Season 1», σε ένα άλμπουμ που περιλαμβάνει τα 77 πρώτα επεισόδια. Ολα τα «αγαπημένα» πρόσωπα του Μαραγκού, πρωταγωνιστές σε ένα νεοελληνικό καρναβάλι που βγάζει άφθονο γέλιο και προκαλεί μπόλικη οργή, είναι παρόντα: παπάδες σε κηρύγματα μίσους, λοβοτομημένοι νεοναζιστές, διεφθαρμένοι υπουργοί, αναίσθητοι χίπστερ, ψηφοφόροι-θύματα, ο Ανδρέας Παπανδρέου-βαμπίρ, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης-δράκουλας, ματατζήδες επί το έργο, καναπεδάτοι κυρ Παντελήδες, ο Jesus Christ-underground και η νυν πρωθυπουργάρα σε ρόλο ταχυδακτυλουργού που μεταμορφώνει τα «Οχι» σε «Ναι». Ενας υπέροχος θίασος σε έναν υπέροχο κόσμο… Πηγή

Ο «αυτοσερβιριζόμενος», μια από τις ελάχιστες… «χωρίς λόγια» γελοιογραφίες του Γιάννη Καλαϊτζή, ζωντανεύει μέσα απο ένα Flipbook χάρις στον Soloup.... Τιμή Εκδότη: € 5 Αφιέρωμα στον Γιάννη Καλαϊτζή --- Το μέλος soloup πρόσθεσε ΕΔΩ: Φυσικά και νίκησε ο Καλαιτζής. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Το φλιπάκι (το πρώτο ελληνικό απ' όσο γνωρίζουμε) είναι πράγματι λιγάκι ακριβό για μια τόσο βιαστική ματιά. Όμως όσοι ξέρουν να εκτιμούν κάποιες λεπτομέρειες, πάντα κάτι θα έχουν να δουν. Ειδικά όταν το ξαναπιάνουν μετά από χρόνια. Απ' οσο θυμάμαι, το μεγάλο του κόστος οφείλεται στην βιβλιοδέτηση ή οποία, λόγω ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη μηχανή εδώ, έγινε ...χειροποίητη. Ήταν ιδέα του Καλαιτζή να το κάνουμε. Μου τηλεφώνησε μια μέρα και μου είπε, "θέλω να κάνουμε μαζί κάτι σαν κόμικς. Τι μαζί, δηλαδή; Εσύ θα το κάνεις" Βγαίναμε και καμιά φορά και συζητάγαμε την κίνηση. Και μου έχωσε το ευχάριστο βασανιστήριο να κάνω τα προσχέδια για 70 (περίπου) σκίτσα, 70 μελάνια, 70 σκαναρίσματα και 70 χρωματίσματα το ίδιο ακριβώς σχέδιο με ελάχιστες διαφορές αλλά απόλυτη ακρίβεια. Θυμήθηκα έτσι και κάτι πολύμηνα σεμινάρια που έκανα κάποτε για το κινούμενο σχέδιο. Το μέλος germanicus πρόσθεσε ΕΔΩ: Ένα κειμενάκι του Soloup στο φβ γύρω από αυτό εδώ. Το οποίο όμως μιλάει κυρίως για τον άνθρωπο Καλαϊτζή. === FLIP BOOK Μιας και το βρήκε αυτό o @Υannis Κoukoulas, να σας πω μια ιστορία που δεν ξέρετε. Την ιστορία για το πως γεννήθηκε αυτό το flip book : Κάπου το 2005 βρέθηκα άνεργος για πολύ καιρό και αυτό - όπως γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν βρεθεί σ’ ετούτη τη θέση- με στενοχωρούσε αφάνταστα. Αυτοεκτίμηση στο μηδέν. Έτοιμος να τα παρατήσω. Ράκος! Έψαχνα να κάνω οτιδήποτε, άσχετο από σκίτσα. Ο Γιάννης Καλαϊτζής μ’ έβλεπε. Συνήθως δεν λέει αλλά σκέφτεται και συναισθάνεται πολλά. Έκανε λοιπόν την εξής…ματσαράγκα. Με πήρε τηλέφωνο και μου λέει: «Αντώνη θέλω να κάνουμε μαζί κάτι. Δηλαδή τι θα κάνουμε; Εσύ θα το κάνεις. Χαχαχα!». Βρεθήκαμε, με κέρασε, και μου εξήγησε την ιδέα του flip book. Μου έδωσε μια γελοιογραφία του, τον «Αυατοσερβιριζόμενο», και μου ζήτησε να του δώσω κίνηση όπως στα κινούμενα σχέδια. Να το κάνουμε δηλαδή ένα…flip book. Ακουγόταν κάπως σαν τιμωρία, αλλά όταν σου προτείνει κάτι τέτοιο ο Καλαϊτζής, δεν λες όχι. Το flip έχει 74 σκίτσα με μια απειροελάχιστη μινιμαλιστική διαφορά του επόμενου από το προηγούμενο. Έπρεπε λοιπόν να κάνω σε φωτεινή τράπεζα 74 προσχέδια, 74 μολύβια, 74 μελάνια, 74 σκαναρίσματα και 74 χρωματίσματα! Και κάθε τόσο να βρισκόμαστε και να του δείχνω την εξέλιξη. Αφορμή φυσικά για να πιούμε και το κατιτίς μας. Κάποτε τελείωσε και το βιβλιαράκι κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΚαΨιΜι». Το πρώτο Ελληνικό flip book! Που το πιάνεις και το τελειώνεις σε μερικά δευτερόλεπτα, πάλι και πάλι. Ο τίτλος «Soloup εναντίον Καλαϊτζή» ήταν δική του ιδέα, παρά τις ενστάσεις μου. Από που κι ως που «εναντίον»; Εγώ σχεδίαζα τα σκίτσα αλλά ο Καλαϊτζής είχε σχεδιάσει εξαρχής την πλεκτάνη. Χωρίς να το καταλάβω με έβαλε για μήνες ανεργίας ν’ απασχολώ τα χέρια και τις σκέψεις μου. Μέχρι να περάσω τον κάβο. Μια ποινή που στο τέλος ο Καλαϊτζής την εξαγόρασε. Για χάρη μου. Τι να πεις. Γιάννης. ===

Μεσαιωνικόν Εικονογραφημένον Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Σχεδόν 150 χρόνια μετά τη συγγραφή της «Πάπισσας Ιωάννας», το εμβληματικό λογοτεχνικό έργο του Εμμανουήλ Ροΐδη μεταφέρεται πρώτη φορά σε κόμικς (εκδ. ΚΨΜ) από έναν Ελληνα δημιουργό. Ο Λευτέρης Παπαθανάσης, με άφθονο χιούμορ και ευφυείς αναχρονισμούς παρουσιάζει την (φανταστική περιπέτεια μιας όμορφης και πιστής κοπέλας από την ανέχεια και τη μοναστική ζωή στο ύπατο θρησκευτικό αξίωμα. Και εντέλει στο απόλυτο σκάνδαλο. Ο Εμμανουήλ Ροΐδης υπήρξε ένας από τους πιο πνευματώδεις και πολιτικά αιχμηρούς Ελληνες συγγραφείς του δέκατου ένατου αιώνα. Η ταραγμένη πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα του νεοσυσταθέντος και ασταθούς ελληνικού κράτους πρόσφερε άλλωστε άφθονες πρώτες ύλες για σάτιρα σε όσους μπορούσαν να παραμένουν ανοιχτόμυαλοι και δηκτικοί. Ο Συριανός συγγραφέας, έχοντας ζήσει από μικρή ηλικία λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων και προβλημάτων υγείας, στη Γένοβα, στο Ιάσιο, στο Βερολίνο και στην Αίγυπτο απέκτησε μια πλούσια παιδεία και μια καυστική γραφή που συχνά τον έφερε στο στόχαστρο συντηρητικών πολιτικών, λογοτεχνικών και θρησκευτικών κύκλων. Εγραψε την «Πάπισσα Ιωάννα» το 1866, σε ηλικία μόλις 30 ετών και προκάλεσε πάραυτα την οργή της εκκλησίας που τον αφόρισε. Το έργο βασίζεται σε έναν μεσαιωνικό θρύλο για μια γυναίκα που κατόρθωσε, μεταμφιεσμένη σε άντρα, να ανελιχθεί στα ανώτατα εκκλησιαστικά αξιώματα και τελικά να αναρριχηθεί στον παπικό θρόνο. Ο Λευτέρης Παπαθανάσης εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν στη μεταφορά της Πάπισσας Ιωάννας σε κόμικς Ο Ροΐδης, συνεπαρμένος από τη δύναμη αυτής της γυναίκας αλλά και αγανακτισμένος από τη θρησκευτική υποκρισία, μελέτησε σε βάθος τον θρύλο και τις διάφορες εκδοχές του, επισκέφτηκε βιβλιοθήκες και μοναστήρια και κατέληξε σε ένα αποτέλεσμα που στρέφεται με σφοδρότητα ενάντια στον κλήρο. Φυσικά όχι μόνο στον καθολικό ούτε μόνο στον μεσαιωνικό κλήρο αλλά στον απανταχού κλήρο και διαχρονικά. Γι’ αυτό ενόχλησε ιδιαίτερα την Ορθόδοξη Εκκλησία («αντιχριστιανικόν και κακόηθες» έργο χαρακτήρισε την Πάπισσα Ιωάννα) και απασχόλησε ακόμα και την ελληνική Δικαιοσύνη. Οχι άδικα, καθώς τόσο η Εκκλησία όσο και η Δικαιοσύνη ανέκαθεν ένιωθαν εαυτούς ικανούς να κρίνουν και να επικρίνουν την τέχνη με κριτήρια δογματικά, κοντόφθαλμα και εθνικοπατριωτικά. Οι επιθέσεις δεν πτόησαν τον Ροΐδη που δεν σταμάτησε ποτέ να τα βάζει με τις νεοελληνικές μικρότητες της εποχής του, να επιτίθεται στο συντηρητισμό, πολιτικό, κοινωνικό και λογοτεχνικό, να γράφει τολμηρά και αντιρομαντικά υπονομεύοντας τις καθιερωμένες λογοτεχνικές συμβάσεις με όπλα του την παρωδία, τη σάτιρα, την αυτοαναφορικότητα, τη διακειμενικότητα και το κωμικό στοιχείο. Αυτό το κωμικό στοιχείο αξιοποιεί στο έπακρο και ο σχεδιαστής της «Πάπισσας Ιωάννας», Λευτέρης Παπαθανάσης. Ενώ ο Ροΐδης χρησιμοποίησε για την «Πάπισσα Ιωάννα» τον επεξηγηματικό τίτλο «Μεσαιωνική Μελέτη», με μια δόση υπερβολής ίσως αλλά πεπεισμένος για το ότι η πρωταγωνίστριά του υπήρξε πραγματικό ιστορικό πρόσωπο όπως πιθανώς απέδειξαν και οι ενδελεχείς έρευνές του, ο Παπαθανάσης συνοδεύει τον δικό του τίτλο από την επισήμανση «Μεσαιωνικόν Εικονογραφημένον». Ακολουθεί πιστά τη χρονική εξέλιξη του πρωτοτύπου, δηλαδή εκτελεί μια γραμμική διαδρομή από τη γέννηση της Ιωάννας μέχρι τον τραγικό της θάνατο, ωστόσο, λόγω και της φύσης της τέχνης των κόμικς, εισάγει στην πλοκή πολλά διαλογικά μέρη που απουσιάζουν από το κείμενο του Ροΐδη. Αυτό προσδίδει στο κόμικς μια ιδιαίτερη ζωντάνια και επιτρέπει στον δημιουργό του να συνοψίσει, βοηθούντων των σχεδίων, σε μικρότερο χώρο και σε μικρότερη έκταση τις εκτενέστερες περιγραφές του Ροΐδη. Η Ιωάννα, φυσικά ως Ιωάννης, πήρε το χρίσμα αλλά αυτή ήταν η αρχή του τέλους μιας «βλάσφημης» πορείας Απολαυστικές είναι επίσης οι επεμβάσεις και οι προσθήκες του στην αφήγηση που «επικαιροποιούν» το έργο, αξιοποιώντας επιτυχημένους χιουμοριστικούς αναχρονισμούς ή εισάγοντας εικόνες από άλλα γνωστά κόμικς ή, ακόμα, και ενθέτοντας σύγχρονα πολιτικά συνθήματα. Για παράδειγμα, κατά την άφιξη της Ιωάννας στη μεσαιωνική Αθήνα, το ακρωνύμιο ACAB (All Cops Are Bastards) κοσμεί μια μαρμάρινη πλάκα, ενώ ταυτόχρονα κάποιος της φωνάζει «Rooms? Taverna?». Ενα κιβώτιο με εισαγόμενα προϊόντα φέρει την ένδειξη «Taiwan» και ο σοφός επίσκοπος των Αθηνών αποκαλεί τους Δυτικούς «Φραγκοχλεχλέδες». Σε μια έντονη ερωτική σκηνή ανάμεσα στην Ιωάννα και στον Φλώρο, ο Παπαθανάσης σχολιάζει ότι «ακολούθησαν πράξεις που ούτε ο Ροΐδης δεν τόλμησε να περιγράψει…», οδηγώντας το αυτοαναφορικό ύφος του συγγραφέα σε ένα δεύτερο επίπεδο μεταμυθοπλασίας, ενώ στην τελευταία του σελίδα χρησιμοποιεί έναν ακόμη αναχρονισμό, παρουσιάζοντας δυο σύγχρονους νέους σε μια καφετέρια να συζητούν για την «Πάπισσα Ιωάννα». Η συνύπαρξη, επίσης, της ιδιάζουσας γλώσσας του Ροΐδη («Η νυξ εξήπλουτο ασέληνος και ζοφερά επί του δάσους») με τη νεοελληνική («Μάνα μου, τι μουρμούριζες ρε γκομενάκι στον ύπνο σου») στην ίδια σελίδα, ακόμα και στο ίδιο καρέ, δημιουργεί αστεία αποτελέσματα που συχνά απομακρύνουν τον αναγνώστη από την αφήγηση για ένα χιουμοριστικό διάλειμμα που ανακουφίζει μέχρι την επιστροφή στην πορεία της Ιωάννας. Οι παραλληλισμοί, τέλος, με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα είναι εύστοχοι («Θα μου εγκρίνει ένα μικρό δανειάκι για το γιο μου», «Μόλις ετοίμασα τη λίστα διορισμών του μήνα», «Χήρεψε μια θέση κουβικουλάριου»), όταν η Πάπισσα Ιωάννα αναγκάζεται να ανεχτεί τον εσμό των αυλοκολάκων της και τελικά να ενδώσει κι αυτή στα ρουσφέτια και τον αυταρχισμό της εξουσίας. Οπως κι αν τη δει κανείς, η «Πάπισσα Ιωάννη» του Λευτέρη Παπαθανάση είναι μια εξαιρετική αφορμή (επανα)προσέγγισης του έργου του Ροΐδη. Σε όσους είναι οικείο δίνεται η ευκαιρία να το δουν σε μια εικονογραφημένη εκδοχή, τροποποιημένη καταλλήλως ώστε να αποτελεί ένα νέο έργο με τη δική του αυταξία. Και σε όσους δεν είναι οικείο λειτουργεί ως προτροπή. Προς τον Ροΐδη και προς τα κόμικς. Μετά τον αφορισμό του από την Ιερά Σύνοδο το 1866, ο Εμμανουήλ Ροΐδης απάντησε αρχικά στις κατηγορίες εναντίον του με χιουμοριστικό ύφος μέσω των «Επιστολών ενός Αγρινιώτου» που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Αυγή». Το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε σε αυτές τις επιστολές ήταν Διονύσιος Σουρλής. Στους προσεκτικούς φίλους και μελετητές της ελληνικής γελοιογραφίας δεν πρέπει να έχει περάσει απαρατήρητο ότι ο «δικός μας» Γιάννης Καλαϊτζής, εκ των κορυφαίων σύγχρονων γελοιογράφων, σε ορισμένα τεύχη του περιοδικού «Γαλέρα» «υιοθέτησε» αυτό ακριβώς το ψευδώνυμο για να υπογράφει τα έργα του. Οι λόγοι προφανείς. Από το 1875 έως το 1885, ο Εμμανουήλ Ροΐδης και ο γελοιογράφος Θέμος Αννινος υπήρξαν οι βασικοί δημιουργοί ενός από τα πρώτα σατιρικά περιοδικά-εφημερίδες, του θρυλικού «Ασμοδαίου». Με όνομα βιβλικού δαίμονα αλλά με κοσμιότητα, πολύ προσεγμένη γλώσσα και εξαιρετικά ποιοτικά σκίτσα, ο «Ασμοδαίος» σατίριζε και καυτηρίαζε την πολιτική, θρησκευτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Παρουσίαση της έκδοσης Πηγή

Αντιγράφω από την σελίδα του εκδότη. Μεσαιωνικό Εικονογραφημένο Λευτέρης Παπαθανάσης Ένα ατμοσφαιρικό comic album Η εικονογραφημένη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας, βασισμένη στο γνωστό έργο του μεγάλου Εμμουνουήλ Ροίδη. Ο δημιουργός Λευτέρης Παπαθανάσης σε άλλη μια καταπληκτική δουλειά, αποδίδει την ιστορία ως "μεσαιωνικό εικονογραφημένον". Απολαύστε το! ISBN: 978-618-5156-08-4 Ημερομηνία έκδοσης: Ιούνιος 2015 Σελίδες: 80 Στοιχεία έκδοσης: χαρτόδετο 21*29 cm Λιανική Τιμή: €8,97

1989: Ο Soloup κυκλοφορεί ένα αλμπουμάκι με τίτλο Ο Ανθρωπόλυκος το οποίο ναι μεν βασίζεται σε διήγημα του Μπόρις Βιάν, αλλά για την δημιουργία του επηρεάστηκε πολύ από τα γεγονότα της εποχής (σκανδαλολογία, πολιτική αστάθεια κ.λ.π. κ.λ.π.). Για την χρηματοδότηση της - κατ'ουσίαν - αυτοέκδοσης ο δημιουργός είχε περάσει το καλοκαίρι του μαζεύοντας σταφύλι στην Κρήτη. 2009: Η έκδοση πλέον έχει αποκτήσει cult υπόσταση, έχει ένα ετερόκλητο κοινό (άνθρωποι που λαμβάνουν μόνο το χιούμορ του και άνθρωποι που βλέπουν πολιτικές προεκτάσεις στα τεκταινόμενα) και είναι πλέον ιδιαίτερα σπάνιο. Άλλωστε, μόνο 1500 (κατά εκτίμηση) αντίτυπα κυκλοφόρησαν, αντίτυπα που έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ. Το γεγονός αυτό, τα 20 χρόνια που του δίνουν ένα επετειακό χαρακτήρα, η αίσθηση από τον δημιουργό πως το κλίμα της εποχής της πρώτης έκδοσης επαναλαμβάνεται στις μέρες μας, αλλά και το θέμα του τρίτου Συνεδρίου Κόμικς στη Μυτιλήνη στην οποία ο Soloup παραβρέθηκε, συντέλεσε στην επανέκδοση του Ανθρωπόλυκου σε μια συλλεκτική έκδοση 500 τεμαχίων, αριθμημένη με σκληρό εξώφυλλο και καλό χοντρό χαρτί, εντέχνως γκριζαρισμένο για να δείχνει παλαιότητα. Αυτή η έκδοση περιλαμβάνει δε και ένα επίμετρο από την Εύη Σαμπανίκου και τον Αβραάμ Καόυα, η οποία δίνει το στίγμα της εποχής που δημιουργήθηκε ο Ανθρωπόλυκος. Βέβαια, ακολούθησε και παρουσίαση της έκδοσης στην Λέσχη Φίλων Κόμικς η οποία έδωσε στους παρευρισκόμενους περισότερη ποσότητα αναμνήσεων από την δεκαετία του '80. Να σημειώσω πως είναι η πρώτη έκδοση που συναντάω που στα στοιχεία της έκδοσης περιλαμβάνει και αριθμό σελίδων (ΜΕ τα εξώφυλλα) σχήμα (0,5 πάνω κάτω δεν χάλασε και ο κόσμος ) και ISBN, κάνοντας την ζωή μου ευκολότερη! --- Το μέλος x for xepeta πρόσθεσε ΕΔΩ: Και επειδή χρειάζεται μια παρουσίαση και σκαναρισμένες εσωτερικές σελίδες, ορίστε:

Pizza Butterfly του Γιώργου Γούση 9 τ.387 (9/1/2008) Η ιστορία περιλαμβάνεται στην συλλογή Αθώες Εποχές από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Αφιέρωμα στον Γιώργο Γούση

«Το μπλε είναι το πιο ζεστό χρώμα» ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΔΕΚΕΒΡΗ 2013 Οι Εκδόσεις ΚΨΜ και το Βιβλιοπωλείο ΒΙΒΛΙΟΣΤΑΤΗΣ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βραβευμένου βιβλίου-κόμικ της Julie Maroh στο οποίο βασίστηκε η ταινία «Η ζωή της Αντέλ» του Abdellatif Kechiche στο EL VIAJE music bar (Κολοκοτρώνη 45, Βύρωνας) Για το κόμικ θα μιλήσουν: η μεταφράστρια του έργου Κατερίνα Γεωργοπούλου o δημιουργός κόμικς Γιώργος Γούσης ο εικονογράφος-δημιουργός κόμικς Γιάννης Ρουμπούλιας Θα προβληθεί επίσης η μικρού μήκους ταινία του Κώστα Γούναρη «Getting my Penis Back», βασισμένη στην ιστορία-κόμικ του Γιώργου Γούση. Ώρα έναρξης: 8.00μμ το δελτίο τύπου σε pdf με βιογραφικά των ομιλητών για όποιον ενδιαφέρεται: deltio typou 8 Dec.pdf https://www.facebook.com/events/550432791702655/?source=1

Αντιγράφω από το θέμα των Ελληνικών Νέων: Εκτός από την κύρια ιστορία κόμικ, η οποία είναι χωρισμένη σε 2 κεφάλαια, υπάρχει και μια δεκασέλιδη με τίτλο "Κάποια χρόνια μετά", καθώς και παράρτημα με φωτογραφίες της Tina Modotti, προσχέδια του κόμικ και πρόλογοι της ισπανικής έκδοσης από τον Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ΙΙ. Κυκλοφορεί σε δύο εκδόσεις: σκληρόδετη €23,43 και χαρτόδετη €19,17.

Κυκλοφορεί 25 Οκτωβρίου Πηγή: ΚΨΜ > Topic για την ταινία

Τιμή καταλόγου: 10 ευρώ Το 2012 ο DJO δημοσίευσε μια συνέντευξη του δημιουργού αυτού του βιβλίου, σχετική με αυτού του βιβλίου. Από τότε δεν ξανακούστηκε τίποτα για αυτό. Ίσως να μην το διάβασε κανείς (εκτός από τον Melandros). Ήρθε λοπόν η ώρα να το ανασύρουμε από τη λήθη και να του κάνουμε μια παρουσιασούλα. Καταρχήν δεν πρόκειται για κόμικς. Θεωρείται μάλλον εικονογραφημένο. Εναλλάξ ολοσέλιδο σχέδιο και αντίστοιχο μικρό κείμενο. Κάθε σχέδιο δεν είναι αυτόνομο αλλά αποτελεί μέρος της συνολικής ιστορίας του Μπερεδοκλέφτη. Τώρα θα μου πεις γιατί το ανεβάζεις στο γκρικόμικς αφού δεν είναι κόμικς. Καλά δεν το ανεβάζω. Τέλος.

Το feathers φαίνεται ότι πούλησε τρελά και χτύπησε δεύτερη έκδοση, αυτή τη φορά από το (τον; την; τα; ) ΚΨΜ. Νομίζω ότι οι δύο εκδόσεις ίσως έχουν μικροδιαφορές. Κατά τα άλλα ένα πράγμα έχω να πω. Αφιέρωμα στον Έκτορα Αποστολόπουλο --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: σσ.Διαχωριστηκε σε ξεχωρη παρουσιαση λογω αλλαγης εκδοτικης (δεν ειναι απλα 2η εκδοση) και φτιαχτηκε και το πινακακι, στο οποιο προστεθηκε ο μηνας κυκλοφοριας με βαση τον καταλογο του ΚΨΜ. Παρουσίαση της πρώτης έκδοσης, από Giganto, ΕΔΩ.