Αναζήτηση στην Κοινότητα

Είναι Απρίλιος του 2022 όταν η Jemma αποφασίζει να μπει στα… χωράφια των manga κόμικς, κυκλοφορώντας τις περίφημες “Ψηφίδες Τρόμου”. Το συγκεκριμένο κόμικ εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 2014 κι αποτελεί ένα πόνημα του δημιουργού Junji Ito, ο οποίος επιστρέφει στον χώρο των manga τρόμου έπειτα από μία μεγάλη αγρανάπαυση που διήρκησε οκτώ χρόνια. Η πρώτη και σημαντικότερη πληροφορία που θα πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης είναι ότι οι “Ψηφίδες Τρόμου” δεν αποτελούν μία αυτόνομη κι ενιαία δουλειά, αλλά είναι μία ανθολογία από οκτώ μικρές ιστορίες, οι τίτλοι των οποίων είναι οι εξής: ● “Κρεβάτι” ● “Το πνεύμα του ξύλου” ● “Τόμιο - Το κόκκινο ζιβάγκο” ● “Ήπιος αποχαιρετισμός” ● “Η ανατομίτσα” ● “Μαυροπούλι” ● “Μαγκάμι Νανακούσε” ● “Η γυναίκα που ψιθύριζε” Τα σενάρια σε όλες τις ιστορίες, διαθέτουν μεγάλα ποσά φαντασίας, επιβεβαιώνουν το είδος που έχει υιοθετηθεί (αυτό του τρόμου) και μου έφεραν στο μυαλό κάποιες Ιαπωνικές ταινίες και σειρές που έχει τύχει να δω. Η πλοκές ξεκινούν απλοϊκά, ξετυλίγουν ήπια το κουβάρι της αφήγησης, δημιουργούν μυστήριο και μία κάποια αγωνία, ενώ όταν φτάνουμε στην ολοκλήρωση αναδύεται και το horror στοιχείο, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις κάνει τον αναγνώστη να γουρλώνει τα μάτια του! Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε στην άψογη σκηνοθετική τεχνική που χρησιμοποιεί ο δημιουργός. Αν θα έπρεπε να έχω κάποιο παράπονο από την αφήγηση, αυτό θα εστιαζόταν περισσότερο στο φινάλε των ιστοριών, το οποίο, θέλοντας να δείξει όσο πιο τρομακτικό γίνεται, σε μερικές περιπτώσεις (ευτυχώς όχι σε όλες) έχανε την ουσία κι απλά παρέθετε σκηνές με υποχθόνια και μεταφυσικά τέρατα, που δεν έχουν άμεση σχέση με το story που αποτυπώνεται. Εννοείται ότι αυτό το ψεγάδι είναι απειροελάχιστο μπροστά στην γενική ικανοποίηση που παρέχουν οι ιστορίες. Μιας και μιλάμε για ανθολογία, εννοείται ότι δεν μπορούμε να έχουμε μία πλήρη ισότητα ανάμεσα στην ποιότητα των ιστοριών. Έτσι, λοιπόν, κάποιες μου άρεσαν περισσότερο και κάποιες λιγότερο. Αυτές που προσωπικά ξεχώρισα ήταν οι εξής: ● “Τόμιο - Το κόκκινο ζιβάγκο” (η οποία έφερε κι έντονα στοιχεία splatter) ● “Ήπιος αποχαιρετισμός” (η οποία ταυτόχρονα κατάφερε να με συγκινήσει, λόγω και της πρόσφατης άσχημης ψυχολογίας μου) ● “Η ανατομίτσα” (ένα τόσο αρρωστημένο σενάριο, που εντυπωσιάζει!) ● “Μαυροπούλι” (επίσης ένα σενάριο με έντονο το σημάδι του ψυχολογικού τρόμου) ● “Η γυναίκα που ψιθύριζε” (το συγκεκριμένο σενάριο άνετα θα ήθελα να το δω σε ταινία ή να το διαβάσω σε βιβλίο) Εν κατακλείδι και για να μην σας κουράζω, η γνώμη μου για την συγκεκριμένη ανθολογία είναι θετικά προσκείμενη και νομίζω ότι θα αρέσει στους λάτρεις των ιστοριών τρόμου και γνήσιων θρίλερ (ψυχολογικών και μη). Οι υπόλοιποι διαβάστε με δική σας ευθύνη. Εμένα, πάντως, με χαροποίησε το γεγονός ότι έπιασα ξανά manga στα χέρια μου, έπειτα από το εξαιρετικό “Death Note” κι αν και δεν δηλώνω λάτρης και γνώστης του είδους, παρόλα αυτά κατάφερε να με κρατήσει. Κι αφού το μόνο που έχω διαβάσει από manga είναι το “Death Note”, αναπόφευκτα κάνω την σύγκριση στο σχέδιο με αυτό. Σίγουρα δεν μιλάμε για το ίδιο σχεδιαστικό επίπεδο (το “Death Note” είναι καλύτερο), αλλά κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία εξαιρετική δουλειά στον εικαστικό τομέα. Το λιτό, αλλά ταυτόχρονα λεπτομερές σχέδιο, οι όμορφες σκιάσεις και οι αποχρώσεις του γκρι, δένουν άψογα μεταξύ τους και χαρίζουν στον αναγνώστη ένα όμορφο τελικό αποτέλεσμα. Κι αν αναλογιστούμε ότι ο εικαστικός τομέας θα πρέπει να ενισχύει το στοιχείο του τρόμου που “γεννά” του σενάριο, ένα τέτοιο έργο είναι αρκετά δύσκολο. Πιστεύω, πάντως, ότι τα κατάφερε. Η έκδοση έχει υιοθετήσει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν ένα manga, τόσο στο μέγεθος, αλλά κυρίως τον κλασικό και “περίεργο” τρόπο στην διάταξη των σελίδων και της ανάγνωσης. Το εξώφυλλο, το οποίο απαρτίζεται από τους χαρακτήρες των ιστοριών και μοιάζει πολύ με την θρυλική “Κραυγή”, είναι αρκετά παχύ και διαθέτει “αυτάκια”. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ, ικανοποιητικό σε πάχος, αλλά και σε εκτύπωση. Έχουν χρησιμοποιηθεί δύο ειδών γραμματοσειρές (η Shihan και η Static), ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η έκδοση έχει κρατήσει τις Ιαπωνικές λέξεις στους διάφορους ήχους και στα ονόματα των πινακίδων στα κτίρια και τους δρόμους για να μην χαλάσει το εικαστικό αποτέλεσμα, φροντίζοντας παράλληλα να παραθέτει την μετάφραση στο κάτω μέρος του καρέ. Από συνοδευτικό υλικό έχουμε ένα επίμετρο, από την επιμελήτρια Μυρτώ Τσελέντη, καθώς κι έναν επίλογο από τον ίδιο τον δημιουργό. Το κόμικ θα κλείσει με την καθιερωμένη σελίδα, που μας καλεί να μάθουμε πώς διαβάζεται σωστά ένα manga, χωρίς να τσαντιστούμε και να το πετάξουμε! Αφιέρωμα στην εκδοτική

Ένα μαγαζί που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις της ιαπωνικής κουλτούρας κόμικς. Άνοιξε τις πόρτες του, στις 30/09/2022, με ένα μικρό πάρτυ που διοργάνωσε για τα εγκαίνια( με διαφόρων ειδών σνακ, ποτά( τόσο αναψυκτικά, όσο κι αλκοολούχα) και πολλούς φίλους των κόμικς της Άπω Ανατολής και μη). Στο κατάστημα, θα βρείτε, πάρα πολλά manga για όλα τα γούστα, άπειρα funko pops, φιγούρες και λοιπά collectibles. Το μαγαζί το διαχειρίζονται- απ' όσο ξέρω- τρεις συνεργάτες, οι οποίοι είχαν και την ιδέα. Είχε αναφερθεί ότι τον Οκτώβριο θα άνοιγε και το e-shop, αλλά μάλλον, καθυστέρησε λίγο παραπάνω, καθώς όπως φαίνεται, είναι ακόμη υπό κατασκευή. Προς το παρόν, το κατάστημα διατηρεί επαφή με τους πελάτες μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης( από το tiktok, αλλά διατηρεί και- ανενεργό- λογαριασμό στο instagram). Αξίζει να περάσετε, αν ο δρόμος σας περνάει από τα Εξάρχεια, ενώ αν είστε μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας και δεν έχετε περάσει ακόμη, θα σας κυνηγάει ο Δικαστής Ντρεντ σε ιαπωνική version( να είμαστε εντός του κλίματος). Manga District Σουλτάνη 19, Εξάρχεια Αθήνα 106 82 21 1001 0567 tiktok instagram ΚΑΛΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

Μετά από περίπου 6 μήνες, 4 βιβλία, 46 σελίδες και 18400 λέξεις, τελείωσε το αφιέρωμα που ετοίμαζα για τον κόσμο των manga! Δημιούργησα αυτό τον οδηγό γιατί τα τελευταία χρόνια που έχω επαφή με τα ιαπωνικά κόμικς περισσότερο και με τα οπτικό-ακουστικά παράγωγα τους λιγότερο, έχω συνειδητοποιήσει πως το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό αντιμετωπίζει το θέμα με αρκετά επιφυλακτική ματιά. Αν εξαιρέσουμε τα πολλά άτομα που έχω γνωρίσει και δεν τους αγγίζει η σχεδιαστική τεχνοτροπία και το φορμά ανάγνωσης, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν τολμούν να αναμειχθούν λόγω των χαωδών διαστάσεων του κόσμου αυτού και της τελείως διαφορετικής πορείας που ακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με το ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό χώρο. Επιπλέον, αυτή η μελέτη θα καθοδηγήσει κάθε φίλο του GC που είναι νέος στην Ιαπωνική σχολή, με τον γράφοντα να ξεκίνησε από αυτή ακριβώς τη θέση της απόλυτης άγνοιας. Δυστυχώς δεν έχω μπορέσει να επισκεφθώ ακόμα τη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, ούτε ορίζω τον εαυτό μου ως γνώστη ή ειδικό, αλλά θα εκθέσω την δική μου οπτική γωνία ως θαυμαστή, αναγνώστη και ερευνητή του ειδικού αυτού τομέα αλλά και της γενικότερης μυστηριακής κουλτούρας. Θα γίνει η προσπάθεια σιγά σιγά να προσεγγισθεί το manga και ας αξιολογήσει ο καθένας με τις κατάλληλες πλέον γνώσεις και πληροφορίες αν αξίζει να διαθέσει το χρόνο του εκεί. Ακολουθώντας το πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε το θέμα "ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ", το αφιέρωμα είναι χωρισμένο σε ενότητες και υπάρχει το αντίστοιχο νήμα για διορθώσεις, παρατηρήσεις και σχόλια ΕΔΩ. Καλή ανάγνωση! ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 1ο - 1200 μ.χ. ΕΩΣ 1945 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 2ο - 1945 μ.χ. ΕΩΣ 1980 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 3ο - 1980 μ.χ. ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ MANGA ΚΑΙ ΑΝΙΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ MANGAKA ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ MANGA ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΩΝ MANGA ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ/F.A.Q. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 1ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 2ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 3ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ MANGA ΣΤΟ GC ΠΗΓΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Είναι το μοναδικό έργο του Takizawa μεταφρασμένο στα Αγγλικά (υπάρχουν άλλοι 4 τίτλοι, στα Γαλλικά). Ουσιαστικά πρόκειται για τρεις ιστορίες, έκδοσης DARK HORSE MANGA. Αν και τοποθετημένες σε πολεμικό περιβάλλον, δεν είναι τυπικά-στενά πολεμικές ιστορίες αλλά ακουμπάνε σε περισσότερα είδη, με έντονο το ψυχολογικό υπόβαθρο της σκοτεινής επίδρασης του πολέμου στο ανθρώπινο μυαλό. Η πρώτη ιστορία "Who Fighter", είναι ένα παιχνίδι-αναφορά στα Foo Fighters, το παρατσούκλι που δόθηκε από τους πιλότους του Β΄ΠΠ, σε τύπου UFO (ή μήπως πραγματικά UFO??), φωτεινές σφαίρες που θεάθηκαν σε διάφορα μέτωπα. Ένας Ιάπωνας άσσος-πιλότος "καταρρίπτει" μια τέτοια σφαίρα και από εκείνη τη στιγμή, παράδοξα φαινόμενα "στοιχειώνουν" και προκαλούν την πνευματική του διαύγεια. Στη δεύτερη ιστορία "Heart of Darkness", η νουβέλλα του Joseph Conrad, που ενέπνευσε το φιλμ "Αποκάλυψη Τώρα", μεταφερεται σε ..... ρυζόχαρτο: Ο Ιάπωνας Συνταγματάρχης Kurutsu, "ξεφεύγει" και με το Σύνταγμά του ιδρύει το δικό του ιδιότυπο βασίλειο στα βάθη της ζούγκλας της Βιρμανίας. Ο νεαρός Λοχαγός που εντέλεται να τον εκτελέσει, ανακαλύπτει αλήθειες διαφορετικές από τις επίσημες θέσεις. Τέλος η τρίτη (σύντομη) ιστορία "TANKS", είναι ένα διαχρονικό flash της "ψυχής" του αρματιστή από την εμφάνιση των αρμάτων στο πεδίο της μάχης (Α΄ΠΠ), μέχρι το .... μέλλον. Απόδοση από την περίληψη του οπισθοφύλλου. Γαλουχημένος με τα "δυτικά" πολεμικά (βλ. Δράσις, Μάχη κτλ.), βρήκα ενδιαφέρουσα την Ιαπωνική άποψη, την οποία και προτείνω σαν εναλλακτική ματιά στο χώρο των πολεμικών [mal type=manga id=1646]

Δεν έχει να κάνει ακριβώς με κόμικς, αλλά είναι Ιαπωνικό και πολύτιμο για όλους εμάς που εκτιμάμε την σκιτσογραφία/εικονογράφηση. Ένα από τα πιο εύθραυστα βιβλία του κόσμου άνοιξε και βρίσκεται στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του Cambridge Ένα βιβλίο του 17ου αιώνα, που περιλαμβάνει «ίσως το πιο όμορφο σύνολο των εκτυπώσεων που έγινε ποτέ» είναι πλέον ελεύθερα διαθέσιμο από την ψηφιακή βιβλιοθήκη του Cambridge. Εκτιμάται ότι είναι αξίας εκατομμυρίων και είναι το «Εγχειρίδιο ζωγραφικής και καλλιγραφίας» που φτιάχτηκε το 1633 από το Ten Bamboo Studio στο Nanjing. Ο Charles Aylmer, του τμήματος Κινεζικής του Πανεπιστημίου δήλωσε ότι αυτό είναι το πρώτο και καλύτερο παράδειγμα εκτύπωσης πολλαπλών χρωμάτων οπουδήποτε στον κόσμο. Περιλαμβάνει 138 πίνακες και σκίτσα με τα συναφή κείμενα από πενήντα διαφορετικούς καλλιτέχνες και καλλιγράφους. Αν και ανατυπώθηκε πολλές φορές, οι πλήρεις σειρές των πρώιμων εκδόσεων με το αρχικό τους δέσιμο είναι εξαιρετικά σπάνιες. Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο τόσο εύθραυστο και ευαίσθητο που αν δεν ήταν ψηφιοποιημένο δε θα μπορούσε κανείς να το δει ή να το μελετήσει. Είναι το πρώτο κινέζικο βιβλίο που τυπώθηκε με την τεχνική της πολύχρωμης ξυλογραφίας γνωστής ως Douban. Η τεχνική εφευρέθηκε και τελειοποιήθηκε από τον Hu Zhengyan 胡正 言 (1584 με 1674). Περιέχει οκτώ κατηγορίες: τα πουλιά, τα δαμάσκηνα, ορχιδέες, μπαμπού, τα φρούτα, πέτρες, σχέδια με μελάνι και μεικτά σχέδια. Κάθε κατηγορία χωρίζεται σε δύο δέσμες. Τα φύλλα εκτυπώνονται σε μία μόνο πλευρά, διπλώνονται στη μέση και είναι κολλημένα μεταξύ τους κατά μήκος του εξωτερικού δεσίματος. Με την εξαίρεση μιας κατηγορίας, κάθε εικόνα ακολουθείται από ένα συνοδευτικό κείμενο, στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα ποίημα. Αυτό είναι το καλύτερο και το μόνο σωζόμενο πλήρες αντίγραφο στο αρχικό του δέσιμο. Πηγή

MANGA - Τα κόμικς της Ιαπωνίας Η ανάπτυξη των Manga στη σημερινή τους μορφή, ήρθε μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου με την ανάμιξη της παραδοσιακής ζωγραφικής που ονομάζεται Ukiyoe (浮世絵 - ακριβής μετάφραση: “ζωγραφιές από τον κόσμο που επιπλέει”) και του δυτικού τρόπου ζωγραφικής κόμικς των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο λόγος γι’ αυτήν την ανάμιξη, προσδίδεται στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Ιαπωνίας με την εισαγωγή δυτικών καλλιτεχνών, προκειμένου να διδαχθούν έννοιες, όπως η μορφή και το χρώμα, μέθοδοι στις οποίες οι Ιάπωνες δεν έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα. Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, ο όρος Manga για τους Ιάπωνες δεν αναφέρεται μόνο στα κόμικς που προέρχονται από την Ιαπωνία αλλά σε οτιδήποτε έχει σχέση με το κόμικς. Ο ορισμός της λέξης άλλαξε στην διάρκεια του 20ού αιώνα για να περιγράψει τα παιδικά κινούμενα σχέδια, όταν η δυτική λέξη κόμικ προστέθηκε στην Ιαπωνική γλώσσα. Ο σχεδιασμός των Manga είναι πολύ ιδιαίτερος. Αντίθετα με τα δυτικά κόμικς, τα καρέ που χρησιμοποιούνται είναι πολύ πιο ελεύθερα και συχνά μπορούν να παραβιάζονται από τους χαρακτήρες της ιστορίας. Οι ίδιοι οι χαρακτήρες, δείχνουν τον συναισθηματισμό τους με διάφορα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου ή του σώματος τους. Φωτογραφία 2 : Απόδοση συναισθηματισμών Ένα παράδειγμα απόδοσης συναισθημάτων στο σχεδιασμό των manga, μπορείτε να δείτε μέσα από το video . Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αποτελεί το μέγεθος του κεφαλιού στους χαρακτήρες. Είναι σύνηθες να σχεδιάζουν το κεφάλι σε ίση αναλογία με το υπόλοιπο σώμα και να στρογγυλοποιούν τα μάτια τόσο πολύ ώστε να καλύπτει μεγάλο μέρος του πρόσωπου(βλ. video ). To χαρακτηριστικό των ματιών έχει γίνει μόνιμη ιδιότητα των Manga από την δεκαετία του ’60 όταν ο Osamu Tezuka άρχισε να σχεδιάζει με τον τρόπο αυτό, επηρεασμένος από τα σχέδια της Disney. Ο Osamu θεωρείται από πολλούς ως ο πατέρας της σύγχρονης τεχνικής των Manga με την πιο διάσημη δημιουργία του, το Astro Boy. Βέβαια αυτό δεν αποκλείει δημιουργούς Manga να παραμένουν πιστοί στις πιο παραδοσιακές μορφές των Ukiyoe, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Akira, το οποίο είναι και το πιο δημοφιλές Manga στη δύση, μιας και ήταν από τα πρώτα που προβλήθηκαν στις χώρες της Δύσης. Τα Manga γνωρίζουν μεγάλη άνθιση στην Ιαπωνία με εκατοντάδες καινούριες κυκλοφορίες κάθε εβδομάδα. Πολλά περιοδικά ειδικεύονται στην ανάδειξη και ταξινόμησή τους, με εβδομαδιαίες κυκλοφορίες στις οποίες εμφανίζονται μέρη μιας συνεχόμενης ιστορίας. Αυτά τα περιοδικά τυπώνονται σε χαμηλής ποιότητας χαρτί εφημερίδας και μπορεί να φτάσουν από 200 σελίδες ανά τεύχος μέχρι και 850! Κατά κύριο λόγο δεν χρησιμοποιούνται χρώματα στα σχέδια. Αν κάποιες από τις ιστορίες θεωρηθούν επιτυχημένες, μπορεί να συνεχιστούν για χρόνια. Πολλοί δημιουργοί δημοσιεύουν μικρές αυτοτελείς ιστορίες με σκοπό να συνεχιστούν, αν λάβουν καλές κριτικές. Ένα από τα πιο γνωστά περιοδικά που ειδικεύεται σε αυτήν την κατηγορία θεωρείται τοShonen Jump (http://shonenjump.viz.com/). Σειρές που συνεχίζονται για πολύ καιρό δημοσιεύονται μαζί σε τόμους κανονικού βιβλίου με κανονικής ποιότητας χαρτί ονομαζόμεναTankoubon (単行本- ακριβής μετάφραση: ανεξάρτητα εμφανιζόμενο βιβλίο). Τα βιβλία αυτά έχουν συλλεκτική αξία με αρκετές πολυτελείς εκδόσεις που δημιουργούνται για τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες. Επίσης, υπάρχουν και επανεκδόσεις παλιών ιστοριών σε ακόμα χαμηλότερης ποιότητας χαρτί από αυτό των περιοδικών και πωλούνται σε πολύ φτηνή τιμή. Ο πιο εύκολος τρόπος εύρεσής τους, είναι σε μικρά μαγαζιά, τα οποία κάνουν και ανταλλαγές αλλά και αγοροπωλησίες Tankoubon. Ένας άλλος τρόπος απόλαυσης Manga, είναι τα Manga kissaten (マンガ喫茶店- ακριβής μετάφραση: Manga καφενεία). Διαθέτουν μεγάλη συλλογή βιβλίων τα οποία μπορούν να διαβαστούν με ένα καφέ ή ακόμα και φαγητό. Αυτή η λύση προτιμάται από άτομα τα οποία δεν έχουν μεγάλη οικονομική δυνατότητα να παρακολουθούν τις αγαπημένες τους ιστορίες επί εβδομαδιαίας βάσης. Τα Manga, παραδοσιακά γράφονται και διαβάζονται από τα δεξιά προς τα αριστερά. Με την εισαγωγή τους στις δυτικές χώρες, υπήρξε μια σύγχυση με τον τρόπο διαβάσματος και γι' αυτό το λόγο πολλές δυτικές κυκλοφορίες έχουν μια εικόνα στην πρώτη τους σελίδα (τελευταία για τους Ιάπωνες) που αναγράφουν οδηγίες για τον τρόπο γραφής τους. Προσπάθειες έγιναν ώστε Manga που εκδίδονταν στις δυτικές χώρες να είναι γραμμένα με τον τρόπο διαβάσματος των δυτικών, αλλά αυτός ο τρόπος δεν απέδωσε, περισσότερο από την επιθυμία των αναγνωστών να απολαμβάνουν τον παραδοσιακό τρόπο των Γιαπωνέζων. Ο τρόπος παραγωγής Manga έχει αναπτυχθεί ραγδαία στη δύση με πολλούς δημιουργούς Manga να μην είναι Ιαπωνικής καταγωγής. Το πρώτο έργο είναι του Ben Dunn (ιδρυτή της Atlantic Express) που εξέδωσε το Mangazine (ΕΧΕΙ ΥΛΙΚΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ) και το Ninja High School. Η ιστοσελίδα www.megatokyo.com που παραθέτει αποσπάσματα του Megatokyo είναι ένα καλό παράδειγμα των δυτικών Manga. Μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες δυτικών Manga θεωρείται η Tokyopop, η οποία όμως απασχολεί και Ιάπωνες αλλά και Κορεάτες συγγραφείς. Από τους πιο γνωστούς τίτλους είναι το Warcraft και το Princess Ai. Τα Manga παίζουν πολύ σημαντικό μέρος της Ιαπωνικής κουλτούρας. Θεωρημένα ως υψηλή μορφή τέχνης αλλά και ως ανάπτυξη λαϊκής λογοτεχνίας, είναι σεβαστά από την κοινωνία της Ιαπωνίας. Για αυτόν το λόγο η απόλαυση τους δεν θεωρείται ταμπού από οποιαδήποτε ομάδα της Ιαπωνίας. Είναι ένα αρκετά σύνηθες γεγονός να διαβάζονται από επιχειρηματίες, κομψά ντυμένους με κοστούμια, ενώ ταξιδεύουν από ή προς την δουλειά τους με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Όπως είναι λογικό όμως, και τα Manga εμπίπτουν σε λογοκρισία, όπως και οι περισσότερες μορφές τέχνης (περισσότερο για απρεπές υλικό), με την εξαίρεση ότι δεν υπάρχει νόμος περιόρισής τους. Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει η ελευθερία στους δημιουργούς να φτιάξουν Manga που να απευθύνονται σε άτομα όλων των ηλικιών αλλά και να αντιπροσωπεύουν πολλά και διαφορετικά θέματα, είτε είναι κοινωνικά και πολιτικά, είτε συναισθηματικά και οικογενειακά. Μετά την έκρηξη των Manga στον παγκόσμιο χώρο, εκτός από πολλούς ακόλουθους είχε και πολλούς μιμητές που προσπάθησαν να δώσουν μια “manga” διάσταση στο έργο τους. Αυτό προκαλεί δυτικότροπους καλλιτέχνες να επηρεάζουν και να κάνουν τον κόσμο των Manga ολοένα και πιο προσιτό. Επιρροές μπορούν να αποδοθούν ακόμα και σε καλλιτέχνες όπως ο Scott McCloud και ο πιο γνωστός Frank Miller. Βέβαια δεν είναι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες που ακολουθούν αυτά τα ρεύματα. Το “La nouvelle Manga” κίνημα στη Γαλλία, δημιουργημένο από τον Frederic Boilet, είχε σκοπό να συνδέσει τα Manga με την Γαλλική κουλτούρα των κόμικς ή BD για τους Γάλλους. Manga στην Ελλάδα Στην Ελλάδα η διάδοση των Manga αυξάνεται συνεχώς, με όλο και περισσότερους αναγνώστες. Καταστήματα τα οποία είχαν στο παρελθόν κατ'εξοχήν αμερικάνικου τύπου κόμικς, έχουν αρχίσει και αναπτύσσουν συλλογές Manga που διαθέτουν προς πώληση. Ένα καλό παράδειγμα είναι το βιβλιοπωλείο Solaris στα Εξάρχεια, το οποίο διαθέτει μινιατούρες αλλά και μπλουζάκια με τους αγαπημένους χαρακτήρες των πιο δημοφιλών Manga (www.solaris.gr), καθώς επίσης και το “Otaku No Sekai” στους Αμπελόκηπους (tsukasagr@yahoo.gr/). Όμως η πραγματική έκρηξη στην Ελλάδα έγινε μέσω του διαδικτύου. Συνηθέστερη είναι η ανακάλυψη καινούριων κυκλοφοριών Manga μέσω ξένων Websites όπως το βρετανικόwww.Manga.co.uk, αλλά και του ευρέως χρησιμοποιημένου Youtube, στο οποίο παραθέτονται επεισόδια Anime συνηθέστερα στα Ιαπωνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Πάραυτα, συνεχόμενες προσπάθειες γίνονται από διάφορα μέλη, συμπεριλαμβανoμένου και sitewww.oikonomakou.gr, για την ευκολότερη προώθηση αυτού του υλικού σε ενδιαφερόμενους Έλληνες. Χαρακτηριστικότερο και καλύτερο παράδειγμα είναι το site www.animeplanet.gr. Προσφέρει πληροφορίες σχετικά με τις τελευταίες Manga δημιουργίες στα ελληνικά αλλά και σχετικές εικόνες, video, Ιαπωνική μουσική ακόμα και ένα μικρό λεξιλόγιο με εκφράσεις που συναντούνται σε Anime. Πολλές ομάδες που ασχολούνται με την προώθηση της Ιαπωνικής κουλτούρας κατά καιρούς θα δημοσιεύουν ανακοινώσεις σχετικά με events που διοργανώνονται στη Αθήνα, με ένα από τα πιο γνωστά να είναι τα Cosplay parties στα οποία οι ενδιαφερόμενοι πηγαίνουν μασκαρεμένοι ως οι αγαπημένοι τους Anime χαρακτήρες. Άλλο ένα παρόμοιο Ελληνικό site είναι το www.anime.gr. Τα Manga, στα όποια παρουσιάζεται το μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον, ανακατασκευάζονται σε Anime. Η λέξη Anime είναι συντομογραφία της αγγλικής λέξης ‘Animation’. Συχνά τα Anime τροποποιούν μερικά στοιχεία του κόμικ ώστε το αποτέλεσμα να είναι πιο ελκυστικό σε μεγαλύτερο αριθμό κοινού, ή για να επιτύχουν κάποιους περιορισμούς, όπως γραφικές σκηνές μάχης ή γύμνια. Εντούτοις, τα Anime είναι ο κατ'εξοχήν λόγος για τον οποίο η κουλτούρα των Manga κατέκτησε την Δύση. Από τα πρώτα και πιο σημαντικά έργα τα οποία προβλήθηκαν στις δυτικές κινηματογραφικές αίθουσες ήταν το “Akira” του Katsuhiro Otomo γυρισμένο το 1988. Η ταινία ήταν βασισμένη στο ομότιτλο Manga του Katsuhiro Otomo, είχε γραφτεί το 1980, συνεχιζόταν για 2.182 σελίδες και ήταν η αιτία δημιουργίας των μεγαλύτερων δυτικών Manga εταιρειών με πιο υπερήφανη την Manga Entertainment. Μετά το “Akira” συνεχίστηκε η εισροή των διαφόρων Anime ταινιών αλλά και των σειρών που προβάλλονταν στην Ιαπωνία. Η δεύτερη μεγάλη έκρηξη όμως ήρθε με την ταινία “Ghost In The Shell”, όπου την ακολούθησαν ένα σίκουελ και δύο σειρές επονομαζόμενες “The Stand Alone Complex”. Άλλος ένας, επίσης σπουδαίος, καλλιτέχνης και δημιουργός της πασίγνωστης πια Ghibli Studios, είναι ο Hideo Miyazaki, ο οποίος εντυπωσίασε τον κόσμο και έφερε πάλι στο προσκήνιο το Anime το 2001 με την ταινία “Spirited Away” (Στην Χώρα Των Θαυμάτων) και μετά με το “Howl’s Moving Castel” (Το Κινούμενο Κάστρο Του Χάουλ). Αν επιθυμεί κάποιος να μυηθεί στην τέχνη και την ομορφιά των Manga, οι ταινίες του Miyazaki είναι ο πρώτος σταθμός. Αντίστοιχα περιοδικά με πληροφορίες για τα Manga κυκλοφορούν και για τα Anime. Συνηθίζουν να παραθέτουν μερικές σκηνές από τις καινούριες κυκλοφορίες, την σχετική ιστορία που διαδραματίζεται (σαν την υπόθεση μιας ταινίας) και τους χαρακτήρες που θα εμφανίζονται με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά τους. Ένα πολύ δημοφιλές περιοδικό αυτού του τύπου θεωρείται το “Newtype”. Σχετικές πληροφορίες με δραστηριότητες που έχουν σχέση με την Ιαπωνική κουλτούρα στην Ελλάδα ανακοινώνονται και στο site της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Ελλάδα www.gr.emb-japan.go.jp, αλλά και στο site www.greece-japan.com/gr.htm, μια ιστοσελίδα που αναρτήθηκε ως μέρος του Ελληνο-Ιαπωνικού κέντρουwww.greecejapan.org, το οποίο έχει μια εξαιρετική συλλογή βιβλίων για την Ιαπωνία και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Επίσης υπάρχει στο Κολωνάκι ένα μαγαζί με ιαπωνικές ζωγραφιές και μικροαντικείμενα: Art Maiko (Αναγνωστοπούλου 43, 10673 Κολωνάκι τηλ.2103618861) Λίγη Γραμματική Στα Ιαπωνικά τα ουσιαστικά δεν διαφέρουν ανάλογα με τον αριθμό και το γένος, έτσι η λέξη Manga αναφέρεται και στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό. Mangaka (漫画家- ακριβής μετάφραση: Manga δημιουργός) είναι η ιαπωνική λέξη που χρησιμοποιείται για τον δημιουργό του Manga. Μάθε περισσότερα για τα manga-Links www.animeplanet.gr www.anubismanga.gr www.solaris.gr