Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ΕΘΝΟΣ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Κάπου το 2003 η γνωστή σε όλους μας εκδοτική ΟΞΥ κυκλοφορεί, σε συνεργασία με την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, μία σειρά από ταξιδιωτικούς οδηγούς που φέρουν την υπογραφή της LONELY PLANET PUBLICATIONS. Πρόκειται για καλαίσθητα μικρά βιβλιαράκια που σκοπό έχουν να μας ξεναγήσουν και να μας δώσουν τις απαραίτητες πληροφορίες για διάφορα μέρη του πλανήτη μας και μάλιστα σε μία εποχή που η άντληση πληροφοριών από το διαδίκτυο, αποτελούσε πολύ δύσκολη υπόθεση. Μέσα από τις σελίδες του ο υποψήφιος τουρίστας μαθαίνει για την κουλτούρα της κάθε περιοχής, τα αξιοθέατά της, την ιστορία και τα έθιμά της, καθώς και τα κυριότερα μέρη για διασκέδαση και ξεκούραση. Παρατίθενται, επίσης κι όλα τα απαραίτητα τηλέφωνα και χάρτες για να γίνει ευκολότερη η πρόσβαση. Η έκδοση χωράει άνετα στην τσέπη ενός παντελονιού ή στις μπροστινές θήκες ενός σακιδίου, καθώς είναι λίγο μεγαλύτερη σε διαστάσεις από ένα σύγχρονο smartphone. Τόσο το εξώφυλλο, όσο και οι εσωτερικές του σελίδες διακρίνονται από καλή ποιότητα. Το μοναδικό ψεγάδι που εντόπισα έγκειται στο γεγονός ότι λόγω του ότι τα έντυπα είναι στενά, αυτό καθιστά το ξεφύλλισμα κάπως άβολο, καθώς το κάθε τεύχος δεν μπορεί να ανοίξει απρόσκοπτα. Κατά τα άλλα μιλάμε για μία αξιέπαινη προσπάθεια.
  2. Indian

    ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

    Το "Εξερευνήστε την Ελλάδα" είναι ακόμα ένας τουριστικός οδηγός που σκοπό έχει να μας ξεναγήσει στις ομορφιές της πατρίδας μας. Αυτή την φορά ο εκδοτικός νους πίσω από αυτή την προσπάθεια, είναι η εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ". Η σειρά είναι χωρισμένη σε θεματικές ενότητες, ανάλογα με την περιοχή που περιγράφεται και η δομή της δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από την αντίστοιχη σειρά που κυκλοφόρησε με την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ". Έτσι, περιέχονται πολλές και διάφορες πληροφορίες για τον εκάστοτε προορισμό, πλαισιωμένες με μία πληθώρα όμορφων φωτογραφιών. Η έκδοση είναι λίγο μεγαλύτερη από το να την χαρακτηρίσουμε "τσέπης", αλλά για την ιδιότητά της, πιστεύω ότι δεν απαιτείται μεγαλύτερο φορμάτ. Απεναντίας, μάλλον. Το χαρτί και η κόλληση πιστεύω ότι δεν θα απογοητεύσουν κανέναν, καθώς η κατασκευή όλου του εντύπου είναι πέρα για πέρα ικανοποιητική. Να πούμε ότι αρχικά κυκλοφόρησε με την εφημερίδα, ενώ στην συνέχεια βγήκε στα περίπτερα της χώρας, ως αυτόνομη έκδοση.
  3. Μία από τις πιο δημοφιλείς και επιτυχημένες σειρές κόμιξ όλων των εποχών, το βραβευμένο αριστούργημα «The Sandman» του Neil Gaiman, το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Anubis, έθεσε τον πήχη για ιστορίες λυρικής φαντασίας που στοχεύουν ένα πιο ώριμο κοινό στη σύγχρονη βιομηχανία των κόμιξ. Εικονογραφημένη από τους πιο χαρισματικούς καλλιτέχνες, η σειρά είναι ένα πλούσιο μείγμα μοντέρνας και αρχαίας μυθολογίας, όπου συνυπάρχουν αρμονικά η σύγχρονη λογοτεχνία, το ιστορικό δράμα και οι θρύλοι. Πρωτοεκδόθηκε από την DC Comics το 1989 και θεωρείται ευρέως ως ένα από τα πιο έξυπνα, προκλητικά και ευφάνταστα κόμιξ που έχουν δημιουργηθεί ποτέ. Ακολουθεί τον Μορφέα, τον άρχοντα των ονείρων, καθώς προσπαθεί ν' ανοικοδομήσει το βασίλειό του μετά την φυλάκισή του από τους ανθρώπους για σχεδόν 100 χρόνια. Ταξιδεύει στην Κόλαση για να συναντήσει τον Εωσφόρο- εντοπίζει έναν απατεώνα εφιάλτη που ονομάζεται Κορινθιακός, ο οποίος έχει δόντια για μάτια- κάνει μια συμφωνία με τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ- και ξεκινά μια μακρά, προσωπική αναζήτηση για να αναιρέσει τις αμαρτίες της οικογένειάς του, των Ατέλειωτων, αιώνιων προσωποποιήσεων πτυχών, όπως ο Θάνατος, η Επιθυμία και η Απελπισία. Δες μέσα σε 1' πόσα μπορείς να εξοικονομήσεις στην ασφάλεια του αυτοκινήτου σου!σύγκριση ανάμεσα σε 27 ασφαλιστικές εταιρίες Σε μεγάλο βαθμό χωρισμένα μεταξύ του κόσμου της εγρήγορσης και του βασιλείου των Ονείρων, τα κόμιξ αφηγούνται με μια αμείλικτη αίσθηση ωριμότητας, βάθους και φιλοδοξίας. Πρόκειται για θεματικά πολύπλοκα έργα - ιστορίες για τη βαθιά φύση των ιστοριών - σχεδιασμένα, χρωματισμένα και με αποχρώσεις από διάφορους καλλιτέχνες, αλλά ενωμένα από μια αισθητική που είναι γοτθική, σουρεαλιστική και μελαγχολική. Με την κυκλοφορία της, η σειρά σημείωσε επιτυχία σε κοινό και κριτικούς και χαιρετίστηκε ως ο ηγέτης ενός νέου κύματος κόμιξ: αυτών που, αντί να είναι για παιδιά, είχαν ένα πιο σοβαρό, λογοτεχνικό βάρος. Είναι επίσης ένα έργο για το οποίο ο ίδιος ο Gaiman είναι έντονα περήφανος. «Αισθάνομαι ότι το "Sandman" είναι η κληρονομιά μου» έχει πει σε συνέντευξή του. Ωστόσο, όπως θ' ανακάλυπτε ο ίδιος αργότερα, το Χόλιγουντ σίγουρα δεν το θεωρούσε έτσι. Αντιθέτως, καθ' όλη τη δεκαετία του '90 και σε μεγάλο μέρος των αρχών του 21ου αιώνα, ο Sandman θεωρήθηκε λιγότερο ως ένα πολύτιμο και μοναδικό παιδί και περισσότερο ως ένα ακόμη εγχείρημα με θέμα τους υπερήρωες που θα δημιουργούσε σταθερά κέρδη. Οι αποτυχημένες προσαρμογές Ο ίδιος, για πολλά χρόνια, αντιστεκόταν στις προσπάθειες να διασκευαστεί κάποια από τις 3.000 σελίδες της ιστορίας, αλλά αποφάσισε ότι αυτή τη φορά θα πρωτοστατούσε ο ίδιος. Η σειρά του Netflix έκανε πρεμιέρα στις 5 Αυγούστου, με τον πρώτο κύκλο ν' αποτελείται από δέκα επεισόδια. Στη δημιουργική ομάδα συναντάμε τους David S. Goyer, Allan Heinberg και βέβαια τον Neil Gaiman, ενώ στο εντυπωσιακό καστ έχουμε μεταξύ άλλων τους Tom Sturridge, Jenna Coleman, Gwendoline Christie, David Thewlis, Stephen Fry και Boyd Holbrook. «Αν κάποιος είχε ποτέ προσπαθήσει να κάνει ταινία το "Game of Thrones", ούτε αυτό θα είχε πετύχει. Χρειάζεσαι χώρο για μια μεγάλη ιστορία. Χρειάζεσαι χρόνο για να ενδιαφερθείς για τους χαρακτήρες. Στην πρώτη σεζόν του "Sandman", είχαμε 340 ρόλους σε αυτά τα πρώτα 10 επεισόδια. Είναι πάρα πολλοί άνθρωποι» έχει δηλώσει. Όλα ξεκίνησαν το 1991, όταν έστειλαν τον Neil να συναντήσει ένα από τα στελέχη της Warner Bros και του είπε: «υπάρχει συζήτηση για μια ταινία Sandman». Εκείνος απάντησε: «Σας παρακαλώ μην το κάνετε. Κάνω το κόμικ και θα ήταν απλώς ένας αντιπερισπασμός». Και μου λέει: «Κανείς δεν έχει έρθει ποτέ στο γραφείο μου και να μου ζητήσει να μην κάνω ταινία». Κι εγώ είπα: «Εγώ το κάνω». Τότε είπε: «Εντάξει, δεν θα κάνουμε ταινία». Αυτό κράτησε περίπου μέχρι το 1996 - την ίδια χρονιά που τελείωσε η αρχική σειρά του Gaiman με το «Sandman». Οι σεναριογράφοι Ted Elliott και Terry Rossio, οι οποίοι θα δημιουργούσαν στη συνέχεια το «Shrek» και το franchise των «Πειρατών της Καραϊβικής», προσλήφθηκαν για να γράψουν ένα από τα πρώτα προσχέδια. Το ζευγάρι ήταν μεγάλοι θαυμαστές των κόμιξ και το σενάριο που παρέδωσαν είχε ως στόχο να συλλάβει την ουσία του αρχικού υλικού, συμπεριλαμβανομένης μιας βινιέτας που διαδραματίζεται γύρω από τα όνειρα των γατών. Όταν το δίδυμο, όμως, παρέδωσε το σενάριό του, τους είπαν ότι η Warner Bros το μίσησε τόσο πολύ που θεωρήθηκε «μη παραδοτέο», πράγμα που σημαίνει ότι θα τους αρνούνταν την αμοιβή τους. Από εκεί και πέρα, λέει ο Gaiman, τα σενάρια που του έστελναν γίνονταν όλο και χειρότερα, με την αρχική ιστορία να κατακρεουργείται πέρα από κάθε αναγνώριση. Το 2013, έγινε άλλη μία προσπάθεια, ωστόσο, ούτε αυτή ευδοκίμησε, καθώς το «The Sandman» μαζί με άλλες ιδιοκτησίες της DC Comics, μεταφέρθηκε στη θυγατρική της Warner Bros, τη New Line Cinema. Γιατί μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη Το γεγονός ότι ο «Sandman» μπορεί τώρα να γίνει ως μια σε μεγάλο βαθμό πιστή τηλεοπτική σειρά λέει πολλά για το πόσο έχει αλλάξει το μέσο. «Η αλήθεια του να κάνεις τηλεόραση είναι ότι ποτέ δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα και ποτέ δεν υπάρχει αρκετός χρόνος, αλλά τώρα είναι κάτι που μπορείς να το αντιμετωπίσεις» εξηγεί ο Gaiman. Επίσης, υπάρχει πλέον μια ευρύτερη πολιτιστική αγκαλιά της επιστημονικής φαντασίας και της φαντασίας. Αυτή είναι, άλλωστε, η εποχή της Marvel και του «Game of Thrones», του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» και του «Dune», των τηλεοπτικών προσαρμογών βιβλίων του Gaiman, όπως το «Good Omens» και το «American Gods». Πρόκειται για μια αλλαγή που συνέπεσε με την αυξανόμενη επιρροή του ίδιου του συγγραφέα. Η συμβολή του Gaiman στη σειρά κυμαίνεται από την υπογραφή του concept art μέχρι την επιλογή του Βρετανού ηθοποιού Tom Sturridge ως Morpheus: ένας χαρακτήρας που μπορεί να μετακινείται μεταξύ διαφορετικών μορφών και εθνοτήτων (και το κάνει στη σειρά), αλλά που είναι κυρίως αναγνωρίσιμος ως ένας άνδρας ψηλός, λεπτός και χλωμός σαν κόκαλο. Η πρώτη σεζόν διασκευάζει τους δύο πρώτους τόμους - που αριθμούν 16 τεύχη - των κόμιξ, «Πρελούδια και Νυχτωδίες» και «Το Κουκλόσπιτο». Ακολουθούν τον Μορφέα που προσπαθεί να εντοπίσει πανίσχυρα αντικείμενα που του έχουν κλαπεί όσο ήταν σε αιχμαλωσία. Στο παρασκήνιο, εν τω μεταξύ, ο εφιάλτης Corinthian του Boyd Holbrook, ο οποίος, παράλληλα με το να γίνει η ατραξιόν - σταρ σ' ένα συνέδριο κατά συρροή δολοφόνων, έχει ανακαλύψει ένα κορίτσι που μπορεί να κρατάει το κλειδί για την καταστροφή του Dream. «Το Κουκλόσπιτο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis Για τον ίδιο τον Gaiman, η επανεξέταση του «The Sandman» μετά από τόσα χρόνια ήταν μια παράξενη, συναρπαστική εμπειρία. Όταν πρωτοδημιούργησε το κόμιξ στα τέλη της δεκαετίας του '80, προσπάθησε ν' αφηγηθεί μια ιστορία που εξέταζε τι κάνει ο 20ός αιώνας με τη μυθολογία, σε αυτήν και για αυτήν. Έχοντας αυτό κατά νου, είχε επίσης ως στόχο να κάνει τα κόμιξ όσο το δυνατόν πιο περιεκτικά, με τις ιστορίες να εξερευνούν διαφορετικούς πολιτισμούς και μυθολογίες, καθώς και να είναι μπροστά από την εποχή τους όσον αφορά τους γκέι και τους τρανσέξουαλ χαρακτήρες. Η ιστορία του Neil Gaiman τιμήθηκε συνολικά με 26 βραβεία Eisner και ήταν υποψήφια για τα βραβεία Hugo και Bram Stoker. Ερωτηματικό αν θα υπάρξει 2η σεζόν στο Netflix Η τηλεοπτική μεταφορά του «The Sandman» συνεχίζει να βρίσκεται στην παγκόσμια λίστα Top10 του Netflix για σχεδόν τρεις εβδομάδες από την κυκλοφορία της. Έχουν προβληθεί πάνω από 127,5 εκατομμύρια ώρες- ωστόσο, ο Neil Gaiman δεν είναι σίγουρος ότι θα υπάρξει δεύτερη σεζόν από το Netflix, νιώθοντας ότι «μπορεί να μην είναι αρκετό». Με την τάση του Netflix ν' ακυρώνει σειρές και τη Warner Bros. Discovery -οι παραγωγοί της σειράς- ν' αποσύρουν πρόσφατα έργα, οι θαυμαστές είναι μάλλον επιφυλακτικοί για το μέλλον του «The Sandman». Τα πιο πρόσφατα σχόλια του Gaiman έδειξαν ότι ίσως υπάρχει ακόμα ελπίδα. Με ανάρτηση που έκανε στο Twitter, δήλωσε ότι η σειρά θα μπορούσε ενδεχομένως να μεταβεί σε άλλη πλατφόρμα, ακόμη και αν το Netflix «τραβήξει την πρίζα». Η σειρά κόμικς «Sandman» του Neil Gaiman αποτελεί σταθερή αξία για πάνω από δύο δεκαετίες. Τα μοναδικά γραφικά και τα σκοτεινά θέματα της σειράς κόμιξ έχουν αποκτήσει φανατικούς οπαδούς και φαινόταν σχεδόν αδύνατο να μεταφερθεί η σειρά στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, δεδομένης της εκπληκτικής οπτικής του πρωτότυπου έργου μαζί με την έντονη αφηγηματική δομή. Όμως η νέα σειρά του Netflix κατέστειλε όλες τις αμφιβολίες σχετικά με τη δυνατότητα προσαρμογής της σειράς. Το «The Sandman» βρίσκεται στο Top 10 της λίστας σε περισσότερες από 93 χώρες και ηγείται της λίστας στο νούμερο 1 σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, η Ινδία, το Πακιστάν, η Ιταλία, ο Καναδάς, η Βραζιλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ουκρανία και πολλές άλλες. Ποιος είναι ο Neil Gaiman Ο Neil Gaiman βρίσκεται στη λίστα των New York Times ως συγγραφέας best seller μυθιστορημάτων, διηγημάτων, σεναρίων και graphic novels για όλες τις ηλικίες. Κάποια από τα πλέον διάσημα έργα του είναι το «American Gods», το οποίο απέσπασε τα βραβεία Hugo, Nebula, Bram Stoker και Locus, το «The Graveyard Book», που είναι το πρώτο βιβλίο που κέρδισε τόσο το Newbery όσο και το Carnegie Medal, και το «The Ocean at the End of the Lane», που κέρδισε τον τίτλο του Book of the Year για το 2013 στα National Book Awards του Ηνωμένου Βασιλείου. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του, το «Norse Mythology», είναι μια διασκευή των μύθων του σκανδιναβικού Πάνθεου και των γιγάντων όπως αφηγούνται στις έμμετρες Eddas, ενώ, το 2019, το μυθιστόρημα που συνέγραψε μαζί με τον Sir Terry Pratchett με τίτλο «Good Omens» μεταφέρθηκε σε μια μίνι σειρά έξι επεισοδίων για το BBC και τα Amazon Studios με μεγάλη επιτυχία. Επιπρόσθετα, ο Gaiman είναι καθηγητής Καλών Τεχνών στο Bard College. Έχει τέσσερα παιδιά και είναι παντρεμένος με τη συγγραφέα και καλλιτέχνιδα Amanda Palmer. Πηγή
  4. albert

    ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ

    Από τον Τ. Πικούνη Είναι πολύ ευχάριστο για όλους εμάς τους φίλους του κρασιού, να βλέπουμε ένα μεγάλο οργανισμό όπως το Έθνος να αφιερώνει σε αυτό, στην αρχή του νέου χρόνου, μία σειρά βιβλίων αφιερωμένων στο κρασί. Είναι μια σημαντική έκδοση για το κρασί που ξεκινά το "Έθνος της Κυριακής" που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 6/1 με τον πρώτο απο τους 3 τόμους της "ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ", με τη σφραγίδα της LAROUSSE. Είναι μια εγκυκλοπαίδεια που απευθύνεται σε όλους όσους θέλουν να μάθουν σχετικά με το κρασί, ακόμα και σε αυτούς που δεν γνωρίζουν τίποτα σχετικά με αυτό. Καλύπτει όλα τα θέματα που πρέπει να γνωρίζει ένας οινόφιλος, με κατανοητή γλώσσα και αρκετά παραδείγματα. Ο πρώτος τόμος μας εντυπωσίασε, τόσο με την εκτεταμένη κάλυψη όλων εκείνων των απαραίτητων πληροφοριών που πρέπει να γνωρίζει αυτός που ξεκινά το "μακρύ ταξίδι" στο κρασί, όσο και με την ποιότητα των πληροφοριών αυτών. Το κεφάλαιο "Οι Αμπελώνες του Κόσμου" ξεκινά με την Ελλάδα, στην οποία αφιερώνονται 13 σελίδες και καλύπτει την ιστορία του Ελληνικού κρασιού, τις ελληνικές ποικιλίες, τις Αμπελουργικές περιοχές, και τους Έλληνες οινοπαραγωγούς κατά περιοχή. (..) Γεύσεις, αρώματα, παραδόσεις και μεράκι από το πιεστήριο στο κελάρι αλλά και πώς να αναγνωρίσετε, να επιλέξετε και να σερβίρετε το κρασί. Ο πρώτος τόμος από την “ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ”, με τη σφραγίδα της LAROUSSE, είναι στο “Έθνος της Κυριακής” που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 6/1. Μαζί θα βρείτε και τη θήκη για ολόκληρη τη συλλογή. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έμαθαν να εκμεταλλεύονται τον καρπό του αμπελιού για να τον μετατρέπουν σε κρασί, εκδήλωσαν γι' αυτό το ποτό ιδιαίτερη προτίμηση και περιέργεια, που δεν φθάρηκαν με το πέρασμα των αιώνων. Από γενιά σε γενιά επιμένουν στην εξιχνίαση των μυστηρίων του και τη βελτίωση της ποιότητάς του. Από αυτή την άποψη, ο 20ός αιώνας έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στην ιστορία του κρασιού χάρη στην εμφάνιση και ανάπτυξη της οινολογίας. Η επιστήμη αυτή, η οποία είναι ταυτόχρονα και μία τεχνική, γεννήθηκε τη δεκαετία του '50 από μία παρόρμηση των χημικών Imile Peynaud και Jean Ribereau-Gayon στην περιοχή του Μπορντώ και των καθηγητών Jaumes και Flandry στο Μονπελιέ, οι οποίοι ήταν παθιασμένοι με το κρασί. Όντας εργαλείο θαυμάσιο για τον αμπελουργό, η οινολογία τους βοήθησε να κατανοήσουν καλύτερα τη φύση του κρασιού, να ελέγξουν τα διαφορετικά επίπεδα της επεξεργασίας του και της δημιουργίας του. Σε αντίθεση με το φόβο που είχε προκαλέσει, δεν έφερε ως αποτέλεσμα την τυποποίηση των κρασιών αλλά περισσότερη άνεση στον αμπελουργό αφήνοντάς του μεγαλύτερα περιθώρια ελευθερίας, για να προσδιορίσει ο ίδιος τα είδη των κρασιών του. Τα νέα για τους οινόφιλους της τρίτης χιλιετίας είναι χαρμόσυνα: αν πίνουν λιγότερο, θα πίνουν στο εξής καλύτερα επωφελούμενοι από την ποιότητα παρά από την ποσότητα. Για αυτούς το κρασί δεν είναι πλέον "το πιο υγιεινό ποτό", το οποίο εκθειάζει το Ινστιτούτο Παστέρ, αλλά "το ποτό που προσφέρει απόλαυση". Όντας ανοιχτόμυαλοι και γεμάτοι περιέργεια, μαθαίνουν να γεύονται, δεν διστάζουν να θέτουν ερωτήματα και τους αρέσει να μοιράζονται τα συναισθήματά τους με τους φίλους τους. Είτε πρόκειται για οινόφιλους οι οποίοι τώρα μυούνται στην τέχνη του είτε για περισσότερο μυημένους, αυτό το βιβλίο αποτελεί έναν οδηγό σε αυτή τη σπαρακτική περιπέτεια της ανακάλυψης του κρασιού.
  5. Indian

    ΕΘΝΟΣ: ΨΑΡΕΜΑ & ΦΟΥΣΚΩΤΟ

    Όσοι ασχολούνται με την αλιεία είναι δύσκολο να μην ξέρουν το περιοδικό "Ψάρεμα & Φουσκωτό". Το αδελφάκι του περιοδικού "Έθνος Κυνήγι" είναι μία παραγωγή του "Έθνους" και διανέμονταν δωρεάν, μαζί με την εφημερίδα, άγνωστο με ποια περιοδικότητα. Η ύλη του αφορούσε κυρίως θέματα συμβουλών για ένα σωστό ψάρεμα, τόσο στην τεχνική, όσο και στην παρουσίαση διαφόρων εργαλείων και gadgets, τα οποία κάνουν το αγαπημένο χόμπι πολλών ανθρώπων ακόμα πιο ευχάριστο. Επίσης, γίνονται αναφορές στην ιστιοπλοΐα ανοιχτής θάλασσας (με αφιερώματα, συνεντεύξεις και ειδήσεις), αλλά διοργανώνονται και διαγωνισμοί με έπαθλα (τι άλλο?) είδη και ρούχα αλιείας. Το περιοδικό έχει καλή ποιότητα κατασκευής, ενώ το δυνατό του σημείο είναι το πλούσιο και ρεαλιστικό φωτογραφικό του υλικό. Μαζί με κάθε τεύχος, ο αναγνώστης έβρισκε κι από ένα (ή και δύο καμία φορά) DVD με τεχνικές αποδοτικότερου ψαρέματος κι ασφαλούς κατάδυσης. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν συνολικά ή αν το περιοδικό εξακολουθεί να υφίσταται. Βλέπετε, το ψάρεμα δεν άπτεται των ενδιαφερόντων μου για να γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες.
  6. Indian

    ΕΘΝΟΣ TRAVEL BOOK: ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΑΔΑ

    Πρόκειται για μία πολυτελέστατη έκδοση, επιμελημένη από την σειρά "Έθνος Travel Book", η οποία ξεναγεί τον αναγνώστη στα περισσότερα Ελληνορθόδοξα μοναστήρια, που υπάρχουν στην πατρίδα μας. Εκτός από τα εκτενή άρθρα, ο αναγνώστης θα απολαύσει καλοτραβηγμένες φωτογραφίες τόσο από το εξωτερικό, όσο κι από το εσωτερικό των μονών (ιερά σκεύη, αντικείμενα, κειμήλια, εικόνες, αγιογραφίες κ.ά.). Οι υπεύθυνοι έχουν φροντίσει να χωρίσουν τα μοναστήρια, ανάλογα με την γεωγραφική τους τοποθεσία. Έτσι, γίνεται πιο εύκολο στον αναγνώστη, να αποκτήσει μία περισσότερο συγκροτημένη άποψη για τις μονές που υπάρχουν ανά περιοχή. Η τοποθεσίες, στις οποίες αναφέρεται το βιβλίο, είναι οι εξής: Κρήτη Αιγαίο Πελοπόννησος Στερεά Ελλάδα Επτάνησα Ήπειρος Θεσσαλία Μακεδονία-Θράκη Πριν ξεκινήσει την μοναδική απαρίθμηση των μονών, το βιβλίο κάνει μία μικρή εισαγωγή για τα μοναστήρια γενικά, τα οποία και θεωρεί μνημεία πίστης και πολιτισμού. Δυστυχώς δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες για το πότε ακριβώς κυκλοφόρησε το εν λόγω έντυπο, ούτε πόσο κόστιζε. Δεν αναγράφεται τίποτε τέτοιο επάνω του. Εικάζω ότι θα είχε μπει, κάποια στιγμή, ως ένθετο με την εφημερίδα "Έθνος", αλλά το γράφω με επιφύλαξη. Όποιος γνωρίζει κάτι επιπλέον, ας μας διαφωτίσει. Η έκδοση όπως είπα και πιο πάνω, είναι εξαιρετικά καλαίσθητη. Έχει μεγάλο μέγεθος, καλής ποιότητας χαρτί, ενώ το σκληρόδετο στυλ της προσδίδει πολυτέλεια. Ένα πραγματικό στολίδι για τις βιβλιοθήκες των απανταχού πιστών, αλλά και φυσιολατρών. EDIT --> Εθεάθη κι άλλος τόμος της σειράς, με τίτλο "ΠΑΡΑΛΙΕΣ", που είναι στα ίδια επίπεδα με τον προηγούμενο. Επομένως, ο τίτλος στην παρουσίαση γίνεται "ΕΘΝΟΣ TRAVEL BOOK: ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΑΔΑ".
  7. Indian

    Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ

    Το 2018 η εφημερίδα "Έθνος" κυκλοφόρησε μερικούς τόμους, υπό τον τίτλο "Η μεγάλη ιστορία του 20ού αιώνα", από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα και Πεδίο. Πρόκειται για ένα συλλογικό έργο, επιμελημένο από μία ομάδα έγκριτων επιστημόνων και ιστορικών, που σκοπό έχει να περιγράψει τα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο τον 20ο αιώνα. Τα άρθρα είναι χωρισμένα σε ενότητες, ενώ η επιστημονική τους τεκμηρίωση είναι αδιαμφισβήτητη. Επίσης, παρατίθεται κι ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αλλά και πίνακες. Την επιστημονική επιμέλεια την έχει ο καθηγητής κ. Γιώργος Αναστασιάδης, ενώ ο καθηγητής κ. Ευάγγελος Πρόντζας είναι ο επιστημονικός σύμβουλος. Από τα εξώφυλλα που διαθέτουμε, συμπεραίνουμε ότι έχουν κυκλοφορήσει (τουλάχιστον) τρία βιβλία. Όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο, είναι ευπρόσδεκτος να μας δώσει πληροφορίες. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι πρόκειται για μία έκδοση που θα πρέπει να κοσμεί την βιβλιοθήκη όλων εκείνων που ενδιαφέρονται για την ιστορία γενικότερα. Οι τρεις τόμοι έχουν τους εξής τίτλους: Ο νέος αιώνας Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος Μεσοπόλεμος - Δημοκρατίες και ολοκληρωτισμοί
  8. albert

    HOW IT WORKS

    Το 1ο τεύχος κυκλοφορησε την Κυριακή 26 Απριλίου 2020. H εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ και η Brainfood Εκδοτική (ΟΞΥ) παρουσιάσαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διάσημο αγγλικό περιοδικό HOW IT WORKS. Ένα περιοδικό επιστήμης και τεχνολογίας γεμάτο με συναρπαστικές πληροφορίες για τον κόσμο μας και το σύμπαν. Η μηνιαία έκδοση του τιτλου ξεκινήσει τον Απρίλιο του 2020 και κυκλοφορουσε μαζί με την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, κάθε 4η εβδομάδα του μήνα και στη συνέχεια αυτόνομα σε όλα τα σημεία διανομής στην Ελλάδα.(Απο το τεύχος 5 -Οκτώμβριος 2020- που η εφημεριδα ΕΘΝΟΣ ανεστηλε την κυκλοφορια της συνεχίζει να κυκλοφορεί αυτόνομα.Μείωση σελιδων και αυξηση τιμης Απο 90 σε 82 σελιδες και απο 4,99 σε 5,99 ευρω.) Το εισαγωγικό σημείωμα κάθε τεύχους, υπογράφει o επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, κος Διονύσης Σιμόπουλος. Το How it Works κάνει τα πιο περίπλοκα θέματα βατά για τους αναγνώστες όλων των ηλικιών, εξηγώντας τον κόσμο γύρω μας με σαφή, έξυπνο και έγκυρο τρόπο. Γι’ αυτό και αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα περιοδικά παγκοσμίως. Κείμενα από ειδικούς κάθε τομέα, εξειδικευμένες πληροφορίες και εικόνες που κόβουν την ανάσα, βοηθούν το κοινό του να κατανοήσει και να διερευνήσει τα θαύματα του σύγχρονου κόσμου. Κάθε τεύχος περιελαμβάνει: -Συναρπαστικά άρθρα για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων -Καταπληκτική εικονογράφηση και εντυπωσιακό στήσιμο σελίδων που ζωντανεύουν με μοναδικό τρόπο την επιστήμη και την τεχνολογία -Αποκλειστικοί διαγωνισμοί και συνεντεύξεις, καθώς και πειράματα που μπορείτε να κάνετε βήμα-βήμα στο σπίτι.
  9. Δεν εχω ξαναποσταρει σε αυτο το σημειο, προσπαθησα στον τιτλο ,σορυ που δεν το σκαναρα. Ειχα κρατησει κατι αποκομματα σχετικα με κομικς απο τα παλια!
  10. Indian

    WOLVERINE: ΕΞΕΛΙΞΗ

    Το επόμενο graphic novel που κυκλοφορεί σε συνέχειες, έπειτα από την συνεργασία της εκδοτικής ΟΞΥ με την εφημερίδα ΈΘΝΟΣ, έχει για πρωταγωνιστή έναν από τους πιο διαδεδομένους χαρακτήρες της Marvel, τον θρυλικό Wolverine. Ο τίτλος της ιστορίας είναι "Evolution". "Εξέλιξη ", κατά την Ελληνική απόδοση. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε στις 22 Δεκεμβρίου του 2019 και θα ακολουθήσουν ακόμα δύο τεύχη, τις αμέσως επόμενες εβδομάδες. Η ιστορία στο σύνολό της (όπως αναφέρει το οπισθόφυλλο) προέρχεται από τα τεύχη #50-55 της σειράς WOLVERINE, η οποία πρωτοκυκλοφόρησε στην Αμερική το 2007. Δεν την έχω διαβάσει ακόμα, καθώς συνηθίζω να έχω πρώτα και τα τρία τεύχη που ολοκληρώνουν κάθε ιστορία, στα χέρια μου, αλλά το σχέδιο το βρήκα πολύ ατμοσφαιρικό και παραστατικό, ειδικά στις σκηνές των μαχών. Επίσης έχουν χρησιμοποιηθεί αρκετοί σκούροι τόνοι χρωμάτων. Η έκδοση είναι αυτή που μας έχει μάθει η ΟΞΥ στις εκδόσεις περιπτέρου, Πανέμορφη εκτύπωση, καλό χαρτί στο εσωτερικό, αλλά υπερευαίσθητο κι εύθραυστο εξώφυλλο. Εξτραδάκια δεν υπάρχουν, με εξαίρεση τα σχέδια που διακοσμούν τον διαχωρισμό των κεφαλαίων - τευχών, καθώς και μερικών σελίδων με διαφημίσεις των κόμικς της εκδοτικής στο τέλος του τεύχους. Μελάνια: Simone Bianchi, Andrea Silvestri Ας παραθέσουμε και μία σελίδα από το εσωτερικό για να πάρετε μία ιδέα.
  11. Το προηγούμενο ρεκόρ του πιο ακριβού βιβλίου Marvel Comics κατέχει μία έκδοση του 1962 με την πρώτη εμφάνιση του Spider-Man. Ένα σπάνιο αντίτυπο του πρώτου βιβλίου κόμικ της Marvel πωλήθηκε σε τιμή ρεκόρ, έναντι 1,26 εκατομμυρίων δολαρίων σε δημοπρασία. Σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών με έδρα το Ντάλας, Heritage Auctions, το σχεδόν άθικτο Marvel Comics Νο 1 από το 1939 αγοράστηκε την περασμένη Πέμπτη από συλλέκτη που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος. Στο τεύχος εμφανίζονται για πρώτη φορά χαρακτήρες, όπως οι Human Torch (Ανθρώπινος Πυρσός), Ka-Zar, Angel και Sub-Mariner. Ο Εντ Τζέιστερ, αντιπρόεδρος του Heritage Auctions, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «The Independent» το χαρακτήρισε «ιστορικό αντίτυπο ιστορικού κόμικ». Το κόμικ αγοράστηκε για πρώτη φορά από πρακτορείο εφημερίδων και περιοδικών από έναν μεταφορέα ταχυδρομείου στο Γιούνιονταουν στην Πενσυλβάνια, ο οποίος συνήθιζε να αγοράσει τα πρώτα τεύχη κόμικς και περιοδικών. Από τότε, σύμφωνα με τον Εντ Τζέιστερ, το βιβλίο άλλαξε τουλάχιστον πέντε ιδιοκτήτες. Το προηγούμενο ρεκόρ του πιο ακριβού βιβλίου Marvel Comics κατέχει μία έκδοση του 1962 με την πρώτη εμφάνιση του Spider-Man, που πωλήθηκε 1,1 εκατομμύρια δολάρια το 2011, ενώ το 2014, ένα κόμικ Superman (της DC Comics) αγοράστηκε έναντι 3,4 εκατομμυρίων δολαρίων στο eBay. ΠΗΓΗ
  12. Ο Αμερικανός καλλιτέχνης περιγράφει γιατί επέλεξε να κάνει ένα graphic novel για την Ελληνική Ιστορία, γιατί κεντρικός του ήρωας είναι ο Μάρκος Μπότσαρης και αποκαλύπτει ότι ήδη έχουν γίνει οι πρώτες επαφές ώστε το βιβλίο του να μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Ως παιδί μεγάλωσα έχοντας μια μυθική εικόνα της Ελλάδας στο μυαλό μου: αυτή του τόπου όπου δημιουργήθηκαν οι μύθοι της μυθολογίας, γεννήθηκε η δημοκρατία. Μια κλισέ, σχεδόν καρτουνίστικη εκδοχή της ιστορίας της…Αυτή η απροσδιόριστη εικόνα της Ελλάδας μαζί με κάποιες δικές μου εμμονές από την μυθολογία όπως ήταν η «Τιτανομαχία», σε συνδυασμό αργότερα με τα ταξίδια μου που με έφεραν σε επαφή με άλλες κουλτούρες και ανθρώπους, με έκαναν να αποφασίσω ότι ήθελα να μάθω πιο πολλά για την Ελλάδα…». Σε μια γωνιά του πολύβουου και πολύχρωμου AthensCon (το συνέδριο των κόμικς και της ποπ κουλτούρας που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις αρχές Δεκεμβρίου στο Tae Kwon Do), o Κρις Τζέιμς (Chris Jaymes) μας διηγείται γιατί δημιούργησε ένα graphic novel για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ένα βιβλίο τόσο εντυπωσιακό στην όψη και τόσο ζωντανό στην εικονογραφία του - δια χειρός του Αργεντινού κομίστα Ale Aragon - που μένεις με το στόμα ανοιχτό στη θέα της κομιξικής φιγούρας του Μάρκου Μπότσαρη. Ο Τζέιμς είναι ένας πολυσχιδής Αμερικανός καλλιτέχνης (σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας και μουσικός), ο οποίος αφιέρωσε μία ολόκληρη δεκαετία της ζωής του για να δημιουργήσει το «Sons Of Chaos» («Γιοι Του Χάους») και τώρα γυρίζει όλο τον κόσμο προωθώντας το. Στις σελίδες του επικού κόμικ, η καρδιά της Ελληνικής Επανάστασης χτυπάει δυνατά μέσα από μια φανταστική, δραματική περιπέτεια που ξεδιπλώνεται σε 192 σελίδες. Πεπειραμένος επαγγελματίας της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος με συμμετοχές σε σειρές όπως τα «Lost», «Chicago Hope», «Party Of Five» και «The Profiles» και σκηνοθετικές δουλειές από το δικό του «In Memory Of My Father» μέχρι τις υψηλού προφίλ σειρές δικτύων όπως του Fox και του Netflix, ο ίδιος αποφάσισε να έρθει στο AthensCon για να παρουσιάσει το φιλόδοξο βιβλίο που συνέθεσε με συστηματική μελέτη. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν αμέσως θετική - τα αντίτυπα που έφερε μαζί του ξεπούλησαν από την πρώτη μέρα -, ενώ στο Public η αμερικανική έκδοση του «Sons Of Chaos» βρίσκεται στη λίστα των μπεστ σέλερ (το μεγαλόσχημο βιβλίο με το σκληρό εξώφυλλο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IDW & Penguin Random House). Με κεντρικό ήρωα τον Μάρκο Μπότσαρη και την πολυκύμαντη σχέση του με τον Αλή Πασά, το (φανταστικό) στόρι εξελίσσεται αγγίζοντας μεγάλες στιγμές και τόπους ιερούς, όπως το μαρτυρικό Σούλι, το Μεσολόγγι, το Χάνι της Γραβιάς. Οι σελίδες ακολουθούν το νεαρό Μάρκο, γιο του Σουλιώτη αρχηγού Κίτσου Μπότσαρη, στην πορεία από την αιχμαλωσία στην απελευθέρωση και σε αληθινά ή πλασματικά γεγονότα που καθόρισαν την ηρωική προσωπικότητά του. Καταγράφουν την τόλμη και την παλληκαριά που τον έχρισαν ηγέτη της επανάστασης η οποία διέρρηξε τα θεμέλια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία του Δυτικού κόσμου όπως τον ξέρουμε σήμερα. Στην ουσία, στο πρόσωπο του Μπότσαρη συνοψίζονται όλες οι θρυλικές μορφές της επανάστασης του 1821. Όμως γιατί ο Μάρκος Μπότσαρης ως ήρωας κόμικ και γιατί όχι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης; Και τι συνδέει στ’ αλήθεια τον Κρις Τζέιμς με το 1821 όπως και την εποχή μας με ένα τόσο μικρό κομμάτι ιστορίας – άγνωστο στο σημερινό παγκόσμιο πλαίσιο; «Η προσωπικότητα του Μάρκου Μπότσαρη, που ήταν λιγότερο διακεκριμένος από ότι ήταν ο Κολοκοτρώνης, μου έδινε περισσότερη ελευθερία στην ανάπτυξη της ιστορίας που ήθελα να πω» εξηγεί ο Κρις Τζέιμς. «Όταν ο Μάρκος ξεκίνησε τη διαδρομή του ήταν η εποχή που άρχισε η αντιπαράθεση του Αλή Πασά με τους Σουλιώτες. Στην προσπάθειά μου να βρω έναν ελκυστικό τρόπο να παρουσιάσω το θέμα της Ελληνικής Επανάστασης σε ένα κοινό που δεν τη γνωρίζει, κόλλησα με τον τρόπο άσκησης εξουσίας του Αλή Πασά: δεν τον ένοιαζε η επιτυχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επιβλήθηκε ως Πασάς παρά τις επιθυμίες του Σουλτάνου και είχε στόχευση στην πραγματικότητα να εκδικηθεί τον θάνατο της μητέρας του. Αν ο Αλή Πασάς υπάκουγε στις διαταγές του Σουλτάνου, η Ελλάδα μπορεί να είχε μια διαφορετική εμπειρία κατά την προσπάθειά της να εξεγερθεί. Στον Αλή Πασά βρήκα έναν πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρα για να αναδείξω, στα μάτια κάποιου που δεν γνώριζε τίποτα, την ελληνική επανάσταση, ενώ ο Μάρκος Μπότσαρης, η οικογένεια του και το Σούλι είχαν τη δυναμική για τη σύγκρουση που χρειαζόμουν», καταλήγει. Η βάση, λοιπόν, ήταν η ιστορία του Μάρκου και θα έπρεπε να ειπωθεί μέσω συμβολισμών. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, πολύ πριν τη δημιουργία του graphic novel, ο Κρις Τζέιμς είχε έτοιμο ένα σενάριο για την επανάσταση του ’21, που λόγω όγκου έπρεπε να περάσει στο χαρτί με τρόπο ελκυστικό. Παρακινημένος, μάλιστα, από έναν Ελληνοαμερικανό φίλο του. «Η Ελληνική Επανάσταση μπορεί να συνιστά ένα μικρό και σχετικά άγνωστο κομμάτι της ευρωπαϊκής ιστορίας, όμως αυτό ακριβώς ήταν που με έκανε να ασχοληθώ μαζί της. Όλοι γνωρίζουμε τον Ναπολέοντα – πιθανόν γιατί εμπορευματοποιήθηκε η ιστορία του μέσω μεγάλων θεαμάτων όπως οι Άθλιοι ή γιατί ο κόσμος έχει εμμονή με όλους τους ισχυρούς δικτατορικούς ηγέτες που ανάγονται σε ήρωες -, ωστόσο υπάρχουν μικρά αλλά σημαντικά κομμάτια της ιστορίας που ξεφεύγουν της γνώσης μας» σχολιάζει ο Τζέιμς. Όταν έμαθε για την Ελληνική Επανάσταση, συνειδητοποίησε ότι οι επιπτώσεις της ήταν καθοριστικές. «Η Ελληνική επανάσταση επέφερε μια χρονική αλληλουχία γεγονότων που οδήγησαν στην πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στην ανεξαρτησία της Ελλάδας αλλά και καθόρισε τις παγκόσμιες δυνάμεις που ορίζουν τον σημερινό κόσμο. Προσδιόρισε, επίσης, τη σχέση της Ελλάδας με τον δυτικό κόσμο, ο οποίος ενώθηκε σε έναν κοινό πολιτισμό μέχρι σήμερα και σε μια κοινή αντίληψη των πολέμων ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή». Η έρευνα που έκανε ο Κρις Τζέιμς απαίτησε βάθος χρόνου. Έψαξε να βρει όσο το δυνατόν περισσότερα βιβλία για την Ελληνική Επανάσταση, γραμμένα στην αγγλική γλώσσα. Διαβάζοντας αντικρουόμενες απόψεις ως προς τα γεγονότα, έφτιαξε ένα βιβλίο με αναλυτικό timeline της επανάστασης καθώς και ξεχωριστά βιβλία των 600 σελίδων για κάθε ιστορική μορφή της. Γύρισε, επίσης, την Ελλάδα από τα Ιωάννινα και το Σούλι ως τη Μάνη και τα νησιά προκειμένου να αποκομίσει την αίσθηση των τόπων. Όταν το graphic novel άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, ο στόχος ήταν η ψυχαγωγία του κοινού και όχι το μάθημα ιστορίας. «Δεν προσπάθησα να γράψω ένα ιστορικό βιβλίο ούτε να διδάξω Ιστορία, αλλά να ευαισθητοποιήσω την κοινή γνώμη σε κάτι εκπληκτικά ενδιαφέρον που πολλοί δεν γνωρίζουν ότι άλλαξε την τροχιά της ιστορίας μας. Πόσοι γνώριζαν ποιος ήταν ο Γουίλιαμ Γουάλας πριν γίνει το «Braveheart» (που κι εκείνο δεν διηγήθηκε την ιστορία του πιστά στα ιστορικά γεγονότα) ή ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες πριν από το «300»; Το εξώφυλλο του «Sons Of Chaos» κλείνει το μάτι ακριβώς σε αυτή την ψυχαγωγική παράμετρο του χολιγουντιανού entertainment όπως την προσδιόρισε η επιτυχία της επικο-ιστορικής περιπέτειας «300» στην οποία ο μύθος μπλέκεται με την Ιστορία: σε μια επιτυχημένη σύζευξη του μάρκετινγκ με την αλήθεια της εποχής, ο απειλητικός έφιππος πολεμιστής δεν είναι άλλος από τον γιο του Αλή Πασά που σαρκάζει τους Έλληνες. «Δεν μπορείς να μην συγκρίνεις το «Sons Of Chaos» με το «300» γιατί και τα δύο graphic novel έχουν παρόμοια μεγάλα βιβλία και μιλούν για μια κρίσιμη περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Η Επανάσταση του ‘21 αφορά αυτούς που γεννήθηκαν σε μια κατάσταση σκλαβιάς και πρέπει να την αποτινάξουν ενώ το «300» εξυμνεί την επική φύση της δράσης και αυτοθυσίας», σχολιάζει ο Κρις Τζέιμς. Όπως το «300» έγινε ταινία έτσι και το κόμικ του Αμερικανού δημιουργού μπορεί μια μέρα να γίνει ταινία (οι πρώτες κρούσεις έχουν γίνει). Επίσης, το τάιμινγκ της κυκλοφορίας του graphic novel συμπίπτει εκπληκτικά με τον εορτασμό των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Και σίγουρα δεν είναι μόνο αυτή η παράμετρος που το καθιστά επίκαιρο. «Έχουμε γεννηθεί από το Χάος, όπως ξέρουμε από την ελληνική μυθολογία. Οι Έλληνες πήραν αυτό το Χάος και το μορφοποίησαν δημιουργώντας τις ιδεολογίες με τις οποίες ζούμε κατά έναν λειτουργικό τρόπο. Οι κίνδυνοι σήμερα ελλοχεύουν στις επίπλαστες ιδεολογίες και στην τροφοδότηση των πολωτικών ιδεών με αποδιοργανωτικές φωνές, όπως αυτή του προέδρου Τραμπ. Αν αυτές οι ιδέες γίνουν πιο σημαντικές από την ύπαρξη μας, κινδυνεύουμε να βρεθούμε μπροστά σε ένα μη ευχάριστο μέλλον», λέει με πάθος ο Τζέιμς. Και συνεχίζει: «Η ελληνική ιστορία δείχνει ότι οι Έλληνες μπορεί να ενώνονται όταν οι συνθήκες το επιτάσσουν, και αυτή την ώρα υπάρχει η ανάγκη για ένα φωτεινό παράδειγμα. Αν δεν βρούμε μια θαυματοποιό εξισορρόπηση στο τωρινό επίπεδο χάους, κινδυνεύουμε να πάμε πίσω στο παρελθόν. Χρειαζόμαστε άλλο ένα θαύμα να αναζωπυρώσει τη σπίθα της επίγνωσης ότι πρέπει να μείνουμε ενωμένοι και όχι ο ένας κόντρα στον άλλον». ΠΗΓΗ
  13. Valtasar

    ΕΙΚΟΝΕΣ

    Η τρίτη περίοδος του τίτλου ξεκινάει την Κυριακή 3 Μαρτίου 2002, αυτή τη φορά σαν ένθετο μέσα στο Κυριακάτικο Έθνος. Ποικίλης ύλης περιεχόμενο με μια κεντρική συνέντευξη/άρθρο και εικόνες με νέα από όλο τον κόσμο. Α' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (1955) ΕΔΩ Β' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (1984) ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον nikos ka.
  14. Έξι Έλληνες σκιτσογράφοι αποχαιρετούν το δάσκαλό τους Η πολιτική γελοιογραφία, για να είναι πραγματικά αιχμηρή και εύστοχη, απαιτεί πολλά χαρίσματα. Χιούμορ, ταλέντο, οξύνοια, αντικειμενικότητα, γνώση των ορίων, ήθος. Ο Γιάννης Ιωάννου, συνδύαζε όλα τα παραπάνω και πολλά χαρίσματα ακόμη, γεγονός που τον έκανε τον κατά γενική ομολογία κορυφαίο Έλληνα πολιτικό γελοιογράφο της μεταπολίτευσης. Μέσα από το 'Αντί', τον θρυλικό 'Τρίτο Δρόμο' και πληθώρα μέσων, από εφημερίδες μέχρι και το δικό του μπλογκ, η σατιρική ματιά του Γιάννη Ιωάννου υπήρξε πάντοτε εύστοχη και επίκαιρη. Μα κυρίως, ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος, ενέπνευσε πολλούς ακόμη σκιτσογράφους να ακολουθήσουν το δρόμο του και να μάθουν δίπλα του. Σήμερα, μέσα από το Oneman, ήρθε η ώρα κάποιοι από τους μαθητές αυτούς να αποχαιρετήσουν με τα δικά τους λόγια -ή και σκίτσα- τον Δάσκαλο, ο οποίος στις 9 του περασμένου Μαΐου έφυγε από κοντά μας σε ηλικία 75 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα έργο διαχρονικό και παιδευτικό, το οποίο θα αποτελεί για πάντα σημείο αναφοράς. 'Η αρχεία Ελλάδα', το τελευταίο σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου στο μπλογκ του, το οποίο δημοσιεύθηκε και στην Εφημερίδα των Συντακτών Σπύρος Δερβενιώτης Προσπαθώ να θυμηθώ την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τη σάτιρα του Γιάννη Ιωάννου, και το μυαλό μου είναι κενό. Θυμάμαι πολύ καθαρά (παρ’ ότι παιδί) την πρώτη εντύπωση που μου έκανε η λιτή απέριττη γραμμή και η ιδιόλεκτος του ΚΥΡ. Θυμάμαι πολύ καθαρά (καθ’ ότι έφηβος) την πρώτη φορά που είδα σε δράση τον οδοστρωτήρα που ήταν ο Αρκάς, στον ‘Κόκκορα’. Αλλά δε θυμάμαι την πρώτη φορά που εκτέθηκα στη νευρώδη και διαβρωτική ματιά του Γιάννη, που επηρέασε τη δική μου προσέγγιση όσο όλοι οι υπόλοιποι Δάσκαλοι συνδυαστικά, και ίσως και λίγο παραπάνω. Προσπαθώντας να σκεφτώ γιατί συμβαίνει αυτό, κατέληξα σ’ ένα συμπέρασμα που θέλω να πιστεύω ότι βγάζει νόημα: Ο εγκέφαλός μου κατέγραψε το Γιάννη σα να ήταν Πάντα εκεί. Σαν η οξυδερκής ματιά του, η βίαιη εισβολή του στα άδυτα των μυαλών των Στιβαρών Ηγετών μας στην ησυχία του σπιτιού τους, αυτό το εμμονικά τεκμηριωμένο ξεγύμνωμα των πιο ιδιοτελών κινήτρων κάθε εξουσίας, αυτός ο διαρκής υποτιτλισμός της ζωής που ζήσαμε, να ήταν πάντα εκεί. Σαν, παρ΄ όλο που το έργο του συνιστούσε μια τομή στην ελληνική γελοιογραφία, ταυτόχρονα να έγινε το σημείο μηδέν, ένα event horizon που καμπύλωσε το σατιρικό χωροχρόνο, ενώνοντας το Πριν (την εποχή μιας γλυκιάς. ασφαλούς γελοιογραφίας) με το Μετά (τη Γιακωβίνικη αναίδεια που μας μεταλαμπάδευσαν από το Γαλλικό Μάη οι καλύτεροι εκπρόσωποι της Μεταπολιτευτικής γελοιογραφίας) σε ένα σώμα: την Ευγενή Αναίδεια που τόσους σύγχρονους και κατοπινούς συναδέλφους του καθόρισε. Είναι ένα συμπέρασμα που γλυκαίνει κάπως τη βαθιά θλίψη για την απώλεια ενός βαθιά ευγενικού ανθρώπου που ευτύχησα να γνωρίσω από κοντά. Γιατί σημαίνει ότι, όπως πάντα ήταν, έτσι πάντα και θα είναι εδώ. Μιχάλης Κουντούρης Ήταν λίγο μετά την Άλλη Επταετία όταν συστηθήκαμε με τον Κοσμά τον Ευρωπαίο και το Μεγάλο Αφεντικό. Τους ακολουθήσαμε με την Πρώτη στον Τρίτο Δρόμο, ένα δρόμο που μας οδήγησε στο πιο σημαντικό σταυροδρόμι της ελληνικής πολιτικής γελοιογραφίας μετά τη μεταπολίτευση. Πολιτικού σκίτσου και κόμικς γωνία. Εκεί γνωρίσαμε, θαυμάσαμε, εμπνευστήκαμε, επηρεαστήκαμε και αγαπήσαμε τον Γιάννη Ιωάννου. Εκεί, σ ’εκείνη τη γωνία, θέλω να αφήσω αυτό το σκίτσο στη μνήμη του. Να το αφήσω με μια βαθιά υπόκλιση, Όσο βαθύς είναι ο σεβασμός που αισθάνομαι, Όσο βαθιά είναι η θλίψη για το χαμό του. Μια υπόκλιση τόσο βαθιά που δεν θα αφήσει να φανεί το δάκρυ για το δάσκαλο που έφυγε, για το συνάδελφο που χάσαμε για το φίλο που θα μας λείψει. Ο τρίτος δρόμος ορφάνεψε… Πέτρος Ζερβός Τον Γιάννη Ιωάννου τον πρωτοείδα στα γραφεία του Σχολιαστή, μέσα δεκαετίας ’80. Ήταν ήδη γνωστός γελοιογράφος, εγώ στα πρώτα μου βήματα. Όμως δεν ανταλλάξαμε ποτέ κουβέντα! Εγώ πολύ ντροπαλός, αυτός από τη φύση του απόμακρος δούλευε απομονωμένος στο βάθος, σε κάποιο τραπέζι… Τον ξανασυνάντησα το 2006, στα πλαίσια των εκδηλώσεων Πάτρα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, όπου φιλοξενηθήκαμε Έλληνες και Ευρωπαίοι γελοιογράφοι για να φτιάξουμε επί τόπου έργα με θέμα το Καρναβάλι. Γνώρισα έναν διαφορετικό άνθρωπο! Ήταν κοινωνικός, φιλικός, εξωστρεφής και ένα βράδυ σε τραπέζι, όσοι ξέραμε τον κλειστό του χαρακτήρα, με έκπληξη τον είδαμε να χορεύει! Μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τον άνθρωπο Ιωάννου, όταν στήναμε τη Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων στη σημερινή της μορφή. Εξαιρετικά ευφυής, με χιούμορ, ολιγόλογος, κάθε του κουβέντα μεστή και καθαρή. Κρεμόμασταν από το στόμα του γιατί πάντα είχε κάτι ουσιαστικό να πει και πάντα έδινε διέξοδο σε πολλές δυσκολίες που προέκυπταν. Ήταν ακέραιος άνθρωπος, με ήθος και πεντακάθαρο βλέμμα. Θυμάμαι, σε κάποιο βραδινό τραπέζι, με έκπληξη να απαξιώνει μπροστά σε άλλους συναδέλφους σκίτσα μου που με τα δικά του κριτήρια έβρισκε «χυδαία»! Αυτό δεν επηρέασε την εκτίμησή μου γι’ αυτόν, αντίθετα μ’ έκανε να σκεφτώ πάνω στη δουλειά μου και να μην κάνω το λάθος να μπερδεύω το χιούμορ με την εμπάθεια!... Ο Γιάννης Ιωάννου ήταν ανοιχτός σε νέους γελοιογράφους που εντάσσονταν στη Λέσχη αλλά και απρόθυμος να δεχτεί όσους δεν θεωρούσε άξιους! Δεν θα μιλήσω για το έργο του. Κατ’ εμέ είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας γελοιογράφος μεταπολεμικά! Η δουλειά του είναι μια τοιχογραφία των τελευταίων δεκαετιών της χώρας. Ένας ιστορικός δεν θα κατανοήσει π.χ. την δεκαετία του ’80, που ήταν καθοριστική ακόμα και για το σήμερα, αν δεν μελετήσει τα αντίστοιχα βιβλία του Ιωάννου! Τα τελευταία χρόνια μια μικρή παρέα γελοιογράφων συναντιόμασταν και εκτός Λέσχης, συχνά με τον Γιάννη. Πάντα ένιωθα δέος και σεβασμό δίπλα του! Ο Γιάννης εξακολουθούσε να είναι για μένα απόμακρος, όχι πια από παραξενιά του χαρακτήρα του αλλά γιατί καταλάβαινα την βαθιά αξία του ως δημιουργού και ως ανθρώπου... Παναγιώτης Μητσομπόνος Αντί κειμένου, ο Παναγιώτης Μητσομπόνος προτίμησε να αποχαιρετίσει τον Γιάννη Ιωάννου με μια διαφορετική μεταξύ τους 'συνομιλία', η οποία δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στην Εφημερίδα των Συντακτών το 2017 Πάνος Ζάχαρης Όταν καλείσαι να μιλήσεις για έναν Μεγάλο που έφυγε, φλερτάρεις μοιραία με την αυτοαναφορικότητα. Τον ήξερες; Σε ήξερε; Τι του είχες πει και τι σου απάντησε… Πόσο μάλλον όταν αυτός που έφυγε καθόρισε όχι απλώς τον τρόπο με τον οποίο δουλεύεις αλλά και την ίδια την επιλογή της δουλειάς σου, την επιλογή του –τρίτου;- δρόμου που επέλεξες να τραβήξεις στη ζωή σου. Το αποτύπωμα του Γιάννη Ιωάννου στην Ελληνική Γελοιογραφία, είναι γιγαντιαίο και βαθύ. Τόσο μεγάλο που όσο κι αν το θες είναι δύσκολο να βαδίσεις παράλληλα με αυτό γιατί νιώθεις πως καταλαμβάνει όλο το μονοπάτι που ο ίδιος άνοιξε λίγο πριν το ’80. Έτσι, προχωράς προσεκτικά, βρίσκοντας τα δικά σου μονοπατάκια, τις γελοιογραφικές παρακάμψεις που όμως συχνά, ενίοτε ασυναίσθητα καταλήγουν ξανά στα χνάρια του. Το παρήγορο είναι ότι σε αυτόν τον δρόμο έχεις καλή παρέα. Συναντάς πολλούς, όλους σχεδόν τους φίλους και τους συναδέλφους σου. Άλλους τους βλέπεις μπροστά να προπορεύονται σημαντικά, άλλους στο πλάι, άλλους να ξεκινούν τώρα να τον βαδίζουν. Χάσαμε τον Γιάννη Ιωάννου, αλλά δεν πρόκειται να χαθούμε στον δρόμο του που κάναμε δικό μας. Το σκίτσο της κεντρικής φωτογραφίας μάς το παραχώρησε ευγενικά ο κύριος Πάνος Μαραγκός, ο οποίος προτίμησε να αποχαιρετήσει τον φίλο του με ένα σχέδιο, το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Εφημερίδα 'Έθνος'. Και το σχετικό link...
  15. Τον Μάρτιο του 1968 ο ROY THOMAS στο σενάριο και ο GENE COLAN στο σχέδιο δημιουργούν μία υπερηρωίδα, μια θηλυκή CAPTAIN MARVEL την MS MARVEL. Σε μια έκρηξη το D.N.A. της πιλότου CAROL DANVERS αναμιγνύεται με το D.N.A. μιας εξωγηίνου ΚΡΙ , μια υπερηρωίδα γεννιέται με δυνάμεις που ξεπερνούν σε αυτές των άλλων ηρωίδων του σύμπαντος της Μάρβελ. Η σούπερ γυναίκα στον αντίποδα της WONDER WOMAN της αντίπαλης εταιρίας βρέθηκε. Με τα χρόνια η Μις ''φιλοξενήθηκε'' σε άλλες τρεις γήινες. Με την πρεμιέρα της κινηματογραφικής ταινίας η Carrol έκανε την επανεμφάνισή της, σαν CAPTAIN MARVEL -αν δεν κάνω λάθος-για να τιμήσει τον νεκρό πολεμιστή. (να και κάποιος που δεν αναστήθηκε....ακόμα) Τους χαρακτήρες τους είχαμε γνωρίσει από τις εκδόσεις των Καμπανά, Ανεμοδουρά, Κουτρουλάρη. Τώρα για την νέα γενιά την ''γνωριμία" την έχουν αναλάβει οι εκδόσεις Ανούμπις & ΟΞΥ. Οι εκδόσεις Οξύ Α.Ε. / Brainfood Εκδοτική ΜΕΠΕ με συνεργασία της εφημερίδος ΕΘΝΟΣ ΤΗς ΚΥΡΙΑΚΗΣ θα προσφέρουν κάθε μήνα από δύο τόμους με χαρακτήρες που παράλληλα θα έχουν και τις κινηματογραφικές τους πρεμιέρες. Σειρά έχουν οι: Εκδικητές, Χ-μεν Σπάιντερ Μαν, Θωρ και Ντεντ πουλ. =To τεύχος -τόμος περιέχει τα πρωτότυπα: CAPTAIN MARVEL (2014)1,2,3.   Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο του δεύτερου τεύχους τον GreekComicFan.
  16. Kατεβαίνεις το ημιυπόγειο στο Κουκάκι, και ένας κόσμος σού φανερώνεται. Οι χαρακτήρες του γελοιογράφου και εικαστικού Γιάννη Λογοθέτη - και του εγγονού του Χριστόφορου - είναι γνώριμοι, είναι σχεδόν ταυτοτικό το ύφος του, γνωστό από τα έντυπα δεκαετιών, την τηλεόραση, τον δρόμο που χάραξε ο αιρετικός και πάντα γελαστός καλλιτέχνης που περνάει τη μισή ημέρα του εδώ στο ημιυπόγειο που περιγράφουμε και που περικλείεται ο δικός του κόσμος. Ο γνωστός και ως ΛοΓό βέβαια, έχει και μια άλλη πλευρά, εξίσου σημαντική, είναι στιχουργός τα τελευταία 40 και παραπάνω χρόνια περίπου 400 δισκογραφημένων τραγουδιών, ορισμένων τεράστιων επιτυχιών όπως το «Έτσι είναι ζωή» ή το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε» με τη Μοσχολιού και βέβαια ένας εκ των εισηγητών του λεγόμενου χιουμοριστικού τραγουδιού, με σουξέ όπως «Το σκυλάκι το κανίς» ή τον γνωστό κύκλο τραγουδιών «Γελοιογραφίες» με τον Θέμη Ανδρεάδη. Ο ΛοΓό, από το εργαστήριό του, θυμάται μια εποχή, μας διαβάζει το κείμενο που είχε γράψει για τον δίσκο του «Τραγούδια με νόημα» ο μέγας Μποστ, αναλύει τις δικές του θέσεις για το ελληνικό τραγούδι και τη γελοιογραφία και περιγράφει τη διαδρομή του στην τέχνη και τη δημοσιογραφία (για πολλά χρόνια ο ΛοΓό εργάστηκε στα «ΝΕΑ» και τον «Ταχυδρόμο» του ΔΟΛ). Καθόμαστε και απαγγέλλει τραγούδι του για το πάλαι ποτέ καφέ μπαρ Φελλός στο Κουκάκι, στέκι πολλών. Σας θυμάμαι από τον Φελλό στην οδό Δράκου. Μαζευόμασταν εκεί πολλοί: Κατσιμίχας, Γιώργος Σαρρής, Θαλασσινός, Θανάσης Συλιβός. Αναρωτιέμαι παρατηρώντας πως έχετε κάνει τραγούδι ένα στέκι σας, λογική σας στα τραγούδια είναι η ζωή σας; Θα σου πω. Από πολύ μικρός έκανα σκίτσα και έγραφα τραγούδια. Τα βιβλία μου στην τσάντα μου μέσα στα περιθώρια είχαν σκίτσα. Είχα και ραδιόφωνο και ήμουν κολλημένος. Άρα πάντα θυμάστε να ζωγραφίζετε και να ακούτε τραγούδια. Να ακούω ελληνικά και ξένα για την ακρίβεια. Μου άρεσαν ορισμένοι που ακούω και σήμερα: Ντιν Μάρτιν, Πέρι Κόμο, Νατ Κινγκ Κόουλ, Ρενάτο Καροζόνε. Στα «Τραγούδια με νόημα» σε ένα τραγούδι του Ρενάτο έχω βάλει ελληνικά λόγια και το λέει ο Γκιωνάκης. Πώς προκύψαν τα σκίτσα; Έμενα σε μια αυλή με 5-6 οικογένειες. Περιοχή; Ταμπούρια στον Πειραιά. Κάθε εβδομάδα κάθε οικογένεια έπαιρνε το περιοδικό «Ρομάντσο» και γύρναγε σε όλους! Εγώ κόλλησα στα σκίτσα. Ποιοι ήταν τότε; Αρχέλαος, Χριστοδούλου, Πολενάκης, Παυλίδης. Κάποια στιγμή ρώτησα ένα παιδί στη γειτονιά μου που έκανε σκίτσα, τον Σταματάκη, πώς γίνονται αυτά. «Με σινική μελάνη. Να τα κάνεις μοντέρνα» μου είπε. Κατάλαβα πως έπρεπε να κάνω τα παπούτσια με κρεπ, κάτι τέτοιο. Μέχρι που πήρα μέρος σε μια έκθεση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, και ήλθε ο Γ. Π. Σαββίδης με τη γυναίκα του και την Ειρήνη Παπά και μόλις έφτασε στα δικά μου του άρεσαν πολύ, περίπου αρχές του '60. Έτσι μπήκατε στον «Ταχυδρόμο»; Ο Γ. Π. Σαββίδης ήταν τότε διευθυντής. Ναι! Όλοι θέλανε να βάλουν κάτι στον «Ταχυδρόμο», τότε. Μου άρεσε τόσο πολύ το περιβάλλον της Χρήστου Λαδά που πήγαινα χωρίς να κάνω τίποτε. Ποιους θυμάστε; Σκαλιώρας, Ζενάκος, Κώστας Μητρόπουλος, η Βαφία, μια γλύπτρια. Ένα πολύ ωραίο περιβάλλον. Και; Μου δώσανε ένα μυθιστόρημα να το εικονογραφήσω, έβλεπα τον Αργυράκη να εικονογραφεί, τον Μυταρά. Από ένστικτο τα έκανα όλα αυτά, σε συνέχειες, το διάβαζα κι έβρισκα εικόνες, σκέφτηκα οι εικόνες να είναι κομμένες από μαύρο χαρτί και κολλημένες σε φόντο λευκό και μου έβγαιναν τόσο ωραία. Στον «Ταχυδρόμο» έμεινα κάνα δυο χρόνια και μετά έφυγα έξω γιατί έγινε η χούντα. Λέτε συχνά πως στενοχωρηθήκατε πολύ με τη χούντα. Πολύ. Από πιτσιρίκος φοβόμουν αυτούς που φόραγαν στολές, γι' αυτό ο Ανδρέας Παπανδρέου το '81 μού έκανε ένα δώρο μεγάλο που δεν φοβόμουν πλέον τους αστυνομικούς. Μόλις έγινε χούντα τι κάνατε; Ήμουν παντρεμένος κατ' αρχάς. Υπήρχε μια δημοσιογράφος, η Γιολάντα Τερέντσιο, η οποία είχε φίλο έναν γελοιογράφο στο Λονδίνο που λεγόταν Λέσλι Ίλιγουορθ και δούλευε στην «Daily Mail». Ήταν διάσημος, είχε και εκπομπή με έναν άλλο διάσημο γελοιογράφο, τον Βίκι, το παίζανε «αριστερός - δεξιός». Με έστειλε σε αυτόν να με βοηθήσει. Πού μένατε; Πήγα και τον βρήκα, χάρηκε πολύ. Μας πήγαινε σε μπαρ και έλεγε «οι Έλληνές μου». Αυτός είχε μια σοφίτα στη Φλιτ Στριτ. Μας την έδωσε. Μετά πήγαμε Παρίσι και τελικά γυρίσαμε Αθήνα. Μετά; Κάνω διάφορες δουλειές. Η γυναίκα μου είναι γραφίστρια και εργαζόταν στον Χάρη Πάτση, μέχρι που έκανα τα πρώτα μου τραγούδια και πήρα και λεφτά. Πώς γνωρίσατε τον Δήμο Μούτση; Είχα πάει σε ένα μαγαζί στην Πλάκα, στην Παλιά Αθήνα, να βρω κάποιον και γνωριστήκαμε. Εν τω μεταξύ είχε κάνει ο Μποστ κάτι τραγούδια. Μου λέει ο Μούτσης να κάνουμε κάτι τέτοιο, ήταν τότε με την κόρη του Βουσβούνη που είχε πάρει τον Γαλαξία της Βλάχου. Πήγαινα εκεί σπίτι τους και φτιάχναμε τραγούδια. Καθόταν αυτός στο πιάνο και στο τέλος βγήκε το «Χαράματα με το πρώτο λεωφορείο» που είπε ο Μητσιάς. Αντί για τραγούδι σατιρικό, βγήκε δραματικό! Μπαίνω στο τραγούδι, μετά στην Κολούμπια γνωρίζομαι με τον Λουκιανό και κάνουμε σε μικρό δισκάκι το «Αχ Μαρία» και το «Κοίταξε να δεις». Και πουλάει 60.000 αντίτυπα! Μετά; Μετά ο Τ. Β. Λαμπρόπουλος με γνωρίζει με τον Χατζηνάσιο και κάνουμε το «Έχει ο Θεός», μεγάλο δίσκο. «Πάρε τον ηλεκτρικό», «Αν μ' αγαπάς φίλα σταυρό». Ενώ εκεί κάναμε μεγάλη επιτυχία, εγώ είχα στον νου μου πάντα το χιουμοριστικό τραγούδι. Το γελοιογραφικό όπως το λέω. Και πάω μια βραδιά σε μια μπουάτ στην Πλάκα και βλέπω έναν πιτσιρικά που τραγουδούσε: τον Θέμη Ανδρεάδη. Έκανε και κάτι πλάκες. Λέω ωραίος αυτός. Ξεκινήσαμε να κάνουμε τραγούδια, έβαλε κάτι μουσικούλες ο Θέμης, βγήκαν τα τραγούδια, ο δίσκος είναι οι «Γελοιογραφίες». Χαμός. Αφού όμως έπεσε η χούντα, ήταν κομμένος ο δίσκος και ο Θέμης επί χούντας. Μετά μου λέγανε οι κοπέλες στην Κολούμπια πως εκεί πέρα είχε τόσο πολλή δουλειά, που ξενυχτούσαν για να φακελώνουν δίσκους, εποχή που είχε ουρές για Μίκη. Αυτός ο δίσκος χάλαγε τον κόσμο. Είχαμε κάνει και μερικοί γελοιογράφοι μια έκθεση στου Μπαχαριάν. Χαμός, ουρές, ο κόσμος είχε ανάγκη τότε. Στα έντυπα πώς μπαίνετε; Είχαμε πάει διακοπές, κάπου στην Εύβοια, δεν είχα δουλειά τότε. Πήγαινα και έπαιρνα από την ΑΕΠΙ κάτι προκαταβολές, στη Σπυρίδωνος Τρικούπη για τα τραγούδια μου, ένα μικρό μαγαζί. Με ψάχνει τότε ο Ροδόλφος Μορώνης και άλλοι. Τον είχε βάλει ο Φιλιππόπουλος και με γυρίζουν πίσω για να πάω στην «Ελευθεροτυπία», τέτοια ευκαιρία δεν χάνεται, σκέφτηκα! Πόσο μείνατε; Οκτώ χρόνια δούλεψα, μετά έφυγε από κει ο Φιλιππόπουλος και με πήρε στο «Έθνος». Στις «Εικόνες» είχα δικό μου δισέλιδο. Μετά πήγα, στα κυριακάτικα «ΝΕΑ», με διευθυντή τον Λυκούργο Κομίνη. Μετά στα καθημερινά «ΝΕΑ», μετά ξανά στο «Έθνος», με φωνάξανε στα «ΝΕΑ» γιατί μια γελοιογραφία μου την είχε πάρει η «Monde» και είχε κάνει ένα σχόλιο, τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Μετά πήγα στη «Νίκη», μέσω Δημήτρη Μαρούδα. Και με μισθό μεγαλύτερο από το «Έθνος». Τι άλλο θυμάστε από τις εφημερίδες; Στην «Ελευθεροτυπία» δεν μου είπε ποτέ κανείς τίποτε. Μια φορά σε μια σύσκεψή της, ένας αρχισυντάκτης, πετάγεται και λέει: «Νομίζεις πως σε πληρώνουμε γι' αυτή την κουτσουλιά που κάνεις; Σε πληρώνουμε για την υπογραφή σου». Και τσαντίζομαι και κάνω ένα τετράγωνο την άλλη μέρα με μια υπογραφή μου μέσα. Τίποτε άλλο. Και μπήκε. Δουλεύατε με χαρακτήρες στη γελοιογραφία τότε ή γενικά με επικαιρότητα; Είχα χαρακτήρες. Μερικά χρόνια είχα τα Φτωχαδάκια. Μερικά από αυτά γίνανε τραγούδια, το «Πεινιάου», με τον Μαργαρίτη. Ένα τύπος με μπαλώματα, όπως είναι τώρα οι φτωχοί, πάντα πεινάω έλεγε. Και μια γάτα δίπλα σκελετωμένη έλεγε κι αυτή: Πεινιάου. Το λέμε παρέα με τον Μαργαρίτη. Έκανα και εικονογραφήσεις. Αλλά δεν ήθελα να βάλω πρόσωπα, π.χ. τον Μητσοτάκη ή τον Ανδρέα. Το έκανα λίγο, αλλά μου φαινόταν φτηνό. Οι μεγάλοι τότε; Ο Μητρόπουλος, ο Κυρ, ο Μποστ μοναδικός. Τον αγαπούσατε. Ήμασταν φίλοι, έμενε εδώ, στη γωνία (σ.σ.: Ακρόπολη), όταν παντρεύτηκα νοικιάσαμε ένα σπίτι πολύ κοντά στον Μποστ. Είχα βγει στο τραγούδι, είχα κάνει καλές αρπαχτές σε περιοδεία. Ήμουν και στη Νεράιδα, ένα καλοκαίρι. Εγώ τα έλεγα κι έκλεινα το πρώτο μέρος. Μετά έβγαινε ο Κόκοτας, ο Διονυσίου. Φτιάξατε ένα ρεύμα δικό σας. Δεν επαναλήφθηκε. Βαρέθηκα το ξενύχτι. Έγινε ρεύμα, όλες οι εταιρείες πήγαν να μιμηθούν, ο μόνος που έκανε κάτι ήταν ο Μηλιώκας. Αυτά που έκανα εγώ τα δούλευα τριάντα χρόνια με γελοιογραφίες. Μια λεζάντα σε γελοιογραφία μπορείς να την αλλάξεις δέκα φορές για να πετύχει, για να έχει ενδιαφέρον ως λεζάντα. Το ίδιο πράγμα είναι το τραγούδι. Δηλαδή; Δεν είναι παιχνίδι των λέξεων. Όπως είχε πει ο Σακελλάριος το ποίημα πρέπει να είναι ακαταλαβίστικο, αλλιώς είναι τσιφτετέλι. Το τραγούδι έχει μια αρχιτεκτονική, μια ιστορία απλή, να έχει ένα θέμα που να είναι ευρηματικό, να έχει ρεφρέν ή μια φράση, αυτό είναι το τραγούδι, αλλιώς είναι ιστορία, όπως έκανε ο Σαββόπουλος, με τον Κοεμτζή. Το τραγούδι είναι Σακελλάριος. Επηρεαστήκατε από κάποιον; Αγαπούσα, δεν τους ήξερα, εμένα μου άρεσε το ελληνικό τραγούδι, αυτά που άκουγα ήταν δεκαετίας '50 - '60. Τσιτσάνης, Μητσάκης κ.τ.λ. Στιχουργούς; Δεν τους ήξερα άλλα μετά που έμαθα ξεχώρισα ορισμένους. Όπως ο Χρήστος Κολοκοτρώνης, η Παπαγιαννοπούλου, ο Τσάντας, ο Βίρβος που ήταν φίλος μου. Δεν μου αρέσουν αυτοί που φτιάχνουν πολλά πράγματα μέσα σε ένα. Γράφουν πολύ ωραία, βέβαια, ορισμένοι. Πολύ ωραίος ήταν ο Ρασούλης. Τον γνώρισα όταν δούλευα στην «Αυγή» κι αυτός στη «Δημοκρατική Αλλαγή». Σήμερα υπάρχει χιουμοριστικό τραγούδι; Π.χ. ο Παντελής Αμπαζής μού έρχεται στο μυαλό. Ναι, υπάρχει. Όχι ακριβώς τέτοιο, υπάρχει ο Φοίβος Δεληβοριάς. Ένα άλλο παιδί είναι ο Βαγγέλης Χατζηγιάννης. Τώρα σκέφτηκαν να βγάλουν ξανά ορισμένα δικά μου που δεν πολυακούστηκαν. Οι λόγοι υπάρχουν για να γραφτεί; Πάντα υπάρχουν λόγοι. Να υπάρχουν τραγούδια που να σε ανεβάζουν. Αλλά τα ραδιόφωνα παίζουν δυστυχία. Ο Κηλαηδόνης μού άρεσε πολύ, και είχε κάποια σχέση με αυτά που λέμε. Σαν θέματα. Πόσα έχετε γράφει; Που έχουν κυκλοφορήσει; Τετρακόσια. Σας έχει τραγουδήσει η Μοσχολιού, ο Μητσιάς, αυτά μείνανε. Μα έχουν μείνει και τα άλλα. Κάτι παιδιά από την Κρήτη έχουν διασκευάσει την «Πεθερά». Και αρέσει σε πολύ κόσμο. Θυμάστε πως γράψατε ένα τραγούδι σας; Μοιάζετε συχνά να περνάτε εκεί καθημερινά γεγονότα σας. Τη «Λούλα». Ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα στην Πλατεία Δεξαμενής. Δούλευα στην «Ελευθεροτυπία» και ανέβαινα από Κολοκοτρώνη προς Κολωνάκι όπου έμενα τότε. Και αυτή έπινε με κάτι φίλους της μπίρες. Ήξερε πως γράφω: «Καλέ κύριε Γιάννη, για μένα δεν θα γράψεις;». Πήγα ένα βράδυ στο σπίτι, κάθισα σε μια πολυθρόνα. Απέναντι είχε ένα μπουκάλι με λίγο ουίσκι, θυμήθηκα αυτή την κοπέλα. Τούλα τη λέγανε μα δεν μου άρεσε το όνομα. Γράφω. Θυμήθηκα στη γειτονιά μου μια κοπέλα που τη λέγανε Λούλα, και ήταν ωραίο. Το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα»; Ήταν αφίσα που διαφήμιζε τσιγάρα του Παπαστράτου με καραβάκια! Πάντα παρατηρούσατε γύρω σας; Έτσι κι αλλιώς! Καθόμουν και έβλεπα ανθρώπους κι έλεγα από μέσα μου: αυτόν πρέπει να τον λένε έτσι και να κάνει αυτή τη δουλειά. Η καθημερινότητά σας; Έρχομαι εδώ, στο εργαστήριο. Κάτι δουλεύω. Μετά αφού έχω βαρεθεί ανεβαίνω στον πεζόδρομο της Ακρόπολης, πάω προς Αποστόλου Παύλου, μετά Μοναστηράκι, σε φίλους που έχουν σχέση με μουσική, πάω στην κεντρική αγορά, περπατώ, δεν έχω αμάξι. Παίρνω κάναν γαύρο και γυρνάω σπίτι. Από την Πλάκα. Βγάζετε κάτι τώρα; Τώρα βγαίνει ένα βιβλίο με τα τραγουδάκια μου όλα. Και αυτά που δεν έχουν κυκλοφορήσει. Μυστικό της έμπνευσης; Πήγαινα προς την εφημερίδα και δεν είχα τίποτε να σχεδιάσω. Κι έβλεπα κάτι και εμπνεόμουν. Στίχους πώς γράφατε; Βρίσκω τις δύο πρώτες αράδες που μου αρέσουν και έχω βρει και τη μουσική. Σε αυτές τις διαδρομές που κάνω δουλεύω αυτό το τραγούδι. Όλα έχουν μια αρχή. Το «Έτσι είναι η ζωή»; Δραματικό πάντως τραγούδι... Ναι είναι. Υπάρχει μέσα μια φράση που την έλεγε η μάνα μου. Κάντε ένα σχόλιο για την πολιτική σήμερα... Πιστεύω ότι ο χειρότερος γελοιογράφος είναι πιο έξυπνος από τον καλύτερο πολιτικό για αυτό ψηφίζω γελοιογράφους. Και το σχετικό link...
  17. ramirez

    NBA 2018-19 ΕΘΝΟΣΠΟΡ

    Ένθετη έκδοση της εφημερίδας Έθνος της Κυριακής με αφιέρωμα στη σεζόν του ΝΒΑ 2018-2019 που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες. Εκτός από τις παρουσιάσεις των ομάδων, υπάρχουν πολλά αφιερώματα σε παίκτες και ομάδες του παρελθόντος καθώς και συνεντεύξεις με παίκτες που παίζουν τώρα ή έπαιξαν στο παρελθόν εκεί. Μια πλούσια και πραγματικά ενδιαφέρουσα έκδοση για τους μπασκετόφιλους...
  18. ramirez

    TV ΕΘΝΟΣ

    Η πρώτη έκδοση του ένθετου περιοδικού της εφημερίδας Έθνος (που έκλεισε στα μέσα του 2017) πρέπει να έβγαλε περίπου 1250-1260 τεύχη. Το συγκεκριμένο είναι το νο 1077 οπότε πιθανότατα ξεκίνησε το 1993, κάνοντας έναν χοντρικό υπολογισμό. Από το Νοέμβριο του 2017 ξεκίνησε η νέα περίοδος υπό καινούρια ιδιοκτησία...
  19. Όλα όσα έγιναν στο δέκατο έκτο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Οι περιπέτειες του Ερίκ Καστέλ συνεχίζονται με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" το οποίο δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να συγκεντρώσει για πρώτη φορά και τα 15+1 τεύχη της συλλογής του θρυλικού κόμικ, μαζί με το συλλεκτικός τεύχος 0, καθώς κάποια εξ' αυτών δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα! Το προηγούμενο τεύχος ήταν αρκετά ιδιαίτερο, μιας και είδαμε για ακόμη μια φορά τον Ερίκ να αλλάζει φανέλα. Ξαναγύρισε στην πατρίδα του, τη Γαλλία, όχι όμως για χάρη της Παρί, αλλά της Λιλ, αφήνοντας εκ νέου την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα. Φυσικά ο πρωταγωνιστής της ιστορίας δεν ήταν άλλος από τον 'Μαλτέζο' ένα ταχύτατο περιστέρι, το οποίο ταξίδεψε από τη Βαρκελώνη στη Λιλ μεταφέροντας τα νέα της μεταγραφής του Ερίκ. Αυτή τη βδομάδα το τεύχος ήταν διαφορετικό από αυτά που είχαμε συνηθίσει. Κι αυτό γιατί δεν ήταν ένα ενιαίο, αλλά περιελάμβανε τρεις ξεχωριστές αυτοτελείς ιστορίες. Ας τα πάρουμε όμως χρονικά. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΠΟΤΕ O ΕΡΙΚ Για δύο ταλέντα φημίζεται ο Ερίκ Καστέλ. Για την ικανότητά του στο ποδόσφαιρο, αλλά και την εξαιρετική του μνήμη. Κι αυτό το καταλαβαίνουμε από τις πρώτες σελίδες του τεύχους, στις οποίες ο αγαπημένος μας ήρωας αρχίζει την εξιστόρησή του για τα κατορθώματα της Εθνικής Βελγίου. Ο Ερίκ, ο Παμπλίτο κι ένας δημοσιογράφος κάθονται στο σαλόνι και αρχίζουν να μιλούν για τους 'κόκκινους διαβόλους' και την πορεία τους προς το Μουντιάλ του 1982. Οι παίκτες του Βελγίου μπήκαν στον όμιλο των προκριματικών ως δευτεραθλητές Ευρώπης και φυσικά ήταν το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Ωστόσο, ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Ο Καστέλ αν και Γάλλος παρακολουθούσε στενά όλους τους αγώνες της βελγικής ομάδας και ανέλυε αγώνα προς αγώνα στους φίλους του με ακριβείς λεπτομέρειες. Το μάτι μας δεν μπορούσε να μην πέσει και στην ιστορία του Ερίκ για τα παιχνίδια του Βελγίου με την Κύπρο, όπου ναι μεν οι Βέλγοι κατάφεραν να πάρουν νίκες, αλλά δυσκολεύτηκαν αρκετά. Το σημαντικό δε ήταν το γεγονός ότι σε ένα κόμικ, όπως αυτό του Καστέλ, είδαμε να γράφονται κυπριακά και ελληνικά ονόματα. Ο Ερίκ δεν κάνει ούτε ένα λάθος σχετικά με τους αγώνες του Βελγίου (και τον παραδεχόμαστε γι' αυτό) και η συνέχεια βρίσκει τους τρεις χαρακτήρες να περπατούν στο δρόμο. Κι εκεί ο Παμπλίτο τους αποκαλύπτει πως θέλει να τους δείξει κάτι. Και τι είναι αυτό; Ίσως το όνειρο κάθε παιδιού, μόνο που αυτός το έκανε πραγματικότητα. Έφτιαξε τη μακέτα του αγαπημένου του 'Καμπ Νου' και την είχε στο δωμάτιό του. Εντάξει, τι άλλο να θέλει ένας φαν της Μπάρτσα; ΟΙ ΠΑΜΠΛΙΤΟΣ ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ Το σύντομο αυτό σπάνιο κόμικ βρίσκεται μέσα στις σελίδες του 16ου τεύχους και έχει ως βασικούς του πρωταγωνιστές, τους μικρούς φίλους του Ερίκ. Η ιστορία ξετυλίγεται στο "Καμπ Νου" κατά τη διάρκεια του φιλικού της Μπαρτσελόνα κόντρα στην Μπορούσια Ντόρτμουντ. Τίποτε, όμως, δεν πηγαίνει καλά για τους Καταλανούς, οι οποίοι δέχονται απανωτά τέρματα και πηγαίνουν στα αποδυτήρια με 3-1 σκορ εις βάρος τους. Εκείνη τη στιγμή, οι Παμπλίτος φώναξαν δυνατά από την κερκίδα προς τον προπονητή της Μπάρτσα να αντικαταστήσει τον τερματοφύλακα, με τον Ερίκ Καστέλ. Όσο περίεργο κι αν ακουγόταν, οι μικροί κάτι ήξεραν. Ο κόουτς τους άκουσε, έβαλε τον Ερίκ τέρμα κι αυτός έγινε ο λυτρωτής της Μπαρτσελόνα. Όχι μόνο την έσωσε με τις καίριες επεμβάσεις του, δίνοντας ώθηση στους συμπαίκτες του, αλλά στην τελευταία φάση του αγώνα και με το σκορ στο 3-3, ο Ερίκ βγήκε μπροστά και μετά από κόρνερ έστειλε με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα. Τιτάνας Ερίκ! Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ Στις τελευταίες σελίδες του δέκατου έκτους τεύχους υπάρχει ένα ακόμη σπάνιο κόμικ. Αυτό έχει πρωταγωνιστή τον Ερίκ, όμως, δεν αφορά κάποια περιπέτειά του εντός γηπέδου, αλλά μια περιπέτεια που εκτυλίσσεται σε τηλεοπτικό πλατό! Όχι, δεν αποφάσισε να αλλάξει καριέρα ο σταρ της Μπαρτσελόνα, αλλά δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από μια δημοσιογράφο στο Αμβούργο, την Κατρίν, η οποία δεν του εξήγησε και πολλά. Έτσι, ο Καστέλ ταξίδεψε ινκόγκνιτο στη γερμανική πόλη για να μάθει περί τίνος πρόκειται, δεν ξέφυγε όμως από τους αδίστακτους παπαράτσι. Κάποιος δαιμόνιος ρεπόρτερ τον κατάλαβε και οι φήμες για πιθανή μεταγραφή του στο Αμβούργο κυκλοφόρησαν (για κακή του τύχη) σε όλη την Ευρώπη. Τι ήταν, όμως, αυτό που ήθελε η δημοσιογράφος από τον Ερίκ; Να πάρει μέρος στην εκπομπή της μεταμφιεσμένος και το κοινό να μπει σε μια διαδικασία να τον αναγνωρίσει. Η εκπομπή έγινε και τον Καστέλ τελικά τον κατάλαβε ένας πιτσιρικάς, ίδιος με τον Παμπλίτο. Πώς τον κατάλαβε; Είχε διαβάσει το 'Ερίκ και οι Παμπλίτος', όπως μας είπε. Τελικά, όλα είναι ένας κύκλος. Και το σχετικό link...
  20. Όλα όσα έγιναν στο δέκατο πέμπτο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Οι περιπέτειες του Ερίκ Καστέλ συνεχίζονται με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" το οποίο δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να συγκεντρώσει για πρώτη φορά και τα 15+1 τεύχη της συλλογής του θρυλικού κόμικ, μαζί με το συλλεκτικός τεύχος 0, καθώς κάποια εξ' αυτών δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα! Στο προηγούμενο τεύχος γνωρίσαμε για πρώτη φορά το αντίπαλο δέος του Ερίκ Καστέλ, τον Μπομπ Μαρτέν, το αστέρι της Λιλ που είναι έτοιμο να ξεπεράσει τον αγαπημένο μας χαρακτήρα. Σίγουρα θα έχει δύσκολο έργο, είναι ωστόσο στον σωστό δρόμο. Και ήδη έχει κερδίσει έναν μεγάλο φαν, τον Παμπλίτο, ο οποίος δεν σταματάει να μιλάει για εκείνον. Παράλληλα, ο Καστέλ πέρασε μια δύσκολη περιπέτεια μέσα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λιλ, όπου παραλίγο να συλληφθεί από τους αστυνομικούς. Τέλος καλό όλα καλά για τον Καστέλ, όχι όμως και για την Μπάρτσα, η οποία αποκλείστηκε από τη γαλλική ομάδα. Και ήταν μόνο η αρχή, αφού η Λιλ έχει σκοπό να της κλέψει και το μεγάλο της αστέρι, τον Ερίκ! ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΕΔΩ Στο τεύχος αυτής της εβδομάδας και πάλι η Λιλ πρωταγωνιστεί στις πρώτες σελίδες. Όχι, δεν παίζει με την Μπαρτσελόνα κάποιο ματς, γι' αυτό και καταλαβαίνουμε αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Όταν ξεκινάς να διαβάζεις και βλέπεις παντού για τους Γάλλους και την οικογένεια του Μαρτέν, είναι λογικό να κάνεις συνειρμούς. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Μάλλον μια μεταγραφή ψήνεται. Γνωρίζουμε, λοιπόν, τον Ντέντε, τον μικρό αδερφό του Μαρτέν και ξεναγούμαστε στους Περιστερώνες της οικογένειας στο Λιλ. Στη Βόρεια Γαλλία είναι παράδοση οι αγώνες περιστεριών και ένα από τα ταχύτερα περιστέρια, ο Τζεντίλ, ο οποίος ανήκει σε έναν φίλο του παππού του Μαρτέν, ήδη προετοιμάζεται για ένα ακόμη βραβείο. Ωστόσο, μια αναποδιά και ένα γεράκι στέκονται ικανά να τον τραυματίσουν και να τον βγάλουν εκτός διαγωνισμού. Πλήγμα. ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ Οκ, αυτή τη φορά το αγωνιστικό κομμάτι μπαίνει λίγο στην άκρη και ασχολούμαστε αρκετά με τα περιστέρια. Υπομονή, το τέλος ήταν άλλωστε πολύ δυνατό. Πού είχαμε μείνει όμως; Α, ναι. Μεταξύ Βαρκελώνης και Γαλλίας. Όσο στην πόλη της Λιλ προετοιμάζονται για τον αγώνα των περιστεριών, στο προπονητικό κέντρο της Μπαρτσελόνα έχει έρθει ένας καινούργιος παίκτης, ένας νεαρός, ο οποίος φημολογείται πως ήρθε για να πάρει τη θέση του Καστέλ. Λίγο πολύ, λοιπόν, όλοι προετοιμάζονται για την αποχώρηση του Γάλλου. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Καστέλ θα αφήσει και πάλι την Μπαρτσελόνα για μεταγραφή στη Γαλλία. Αυτή τη φορά, όμως, υπάρχει κάποιος που θέλει πολύ να γίνει το deal με τη Λιλ. Κι αυτός είναι ο Παμπλίτο. Ναι, ναι, ο Παμπλίτο που όταν ήταν να πάει ο Καστέλ στην Παρί είχε γυρίσει τον κόσμο ανάποδα για να μην το επιτρέψει, τώρα είναι ο πρώτος που θέλει να τον στείλει στη γαλλική πόλη. Δεν καταλαβαίνετε το γιατί; Μα φυσικά για να τον πάρει μαζί του και να γνωρίσει από κοντά το είδωλό του, το οποίο είναι πλέον ο Μπομπ Μαρτέν. Πώς αλλάζουν τα πράγματα στο μυαλό ενός παιδιού έτσι; ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΛΙΛ Αφού τελειώνει τις υποχρεώσεις του στο ισπανικό πρωτάθλημα νικηφόρα, ο Καστέλ παίρνει τον Παμπλίτο μαζί του και ταξιδεύουν κι εκείνοι στη Γαλλία και τη Λιλ. Παράλληλα, ο Ντεντέ Μαρτέν βρίσκει τυχαία τον Τζεντίλ και ο ιδιοκτήτης του αποφασίζει να του τον χαρίσει. Τρελή χαρά ο μικρός και λογικό. Κρατήστε το, θα μας χρειαστεί στη συνέχεια. Προς τι ο λόγος ταξιδιού του Καστέλ; Έχει συνάντηση με τους ανθρώπους της Λιλ για πιθανή μεταγραφή του. Δεν λέγαμε κάτι άλλο καλύτερα; Φυσικά, ο Παμπλίτο ταξίδεψε μαζί του προκειμένου να γνωρίσει από κοντά τον Μπομπ Μαρτέν. Επί της ευκαιρίας, όμως, γνωρίζεται και με τον μικρό αδερφό του, ο οποίος παίζει στις ακαδημίες της Λιλ, αλλά δεν έχει πάρει ούτε στο ελάχιστο το ταλέντο του Μπομπ. Ο Ντεντέ από την άλλη κάνει φανταστική δουλειά με τα περιστέρια. Αυτό αγαπά, αυτό θέλει να κάνει. Ο ΚΑΣΤΕΛ ΑΛΛΑΖΕΙ ΞΑΝΑ ΟΜΑΔΑ Με αφορμή των αγώνα περιστεριών που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη Βαρκελώνη, ο Ντέντε αποφασίζει να ακολουθήσει τον Καστέλ και τον Παμπλίτο στο ταξίδι της επιστροφής τους. Παίρνει, βέβαια, μαζί του και τον Τζεντίλ, το περιστέρι που λέγαμε στην αρχή. Μπορεί να μην έχει δικαίωμα συμμετοχής στον αγώνα, αλλά θα του φανεί χρήσιμος στη συνέχεια. Πίσω στη Βαρκελώνη, ο Ερίκ μπορεί να μην έχει πει σε κανέναν τίποτε για τη συνάντηση που είχε στη Λιλ, ωστόσο δύο δημοσιογράφοι φαίνεται πως ξέρουν κάτι παραπάνω. Η είδηση φτάνει στα αυτιά των Ντέντε και Παμπλίτο και ξέρετε τι συμβαίνει όταν μια είδηση την μαθαίνουν δύο παιδιά. Θα την μάθουν όλοι! Ο Ντέντε στέλνει μήνυμα με το περιστέρι του πίσω στη Λιλ και τον αδερφό του, προκειμένου να τον ενημερώσει για την άφιξη του Καστέλ. Το ένα φέρνει το άλλο και τελικά όντως το θέμα γίνεται πρωτοσέλιδο παντού. Καστέλ είναι αυτός. Μόνο που η διοίκηση της Μπαρτσελόνα, οι συμπαίκτες του, ο κόσμος της ομάδας, δεν το παίρνουν και πολύ καλά το γεγονός πως ο Γάλλος συμφώνησε πίσω από την πλάτη τους για μεταγραφή. Δυστυχώς, καμιά φορά τα πράγματα παίρνουν παράξενη τροπή και κάπως έτσι ο Καστέλ φεύγει με έναν τρόπο που δεν περίμενε από την Μπάρτσα, που τόσο αγάπησε. Η επόμενη σεζόν τον βρίσκει στη Λιλ, τη φανέλα της οποίας φοράει για πρώτη φορά στην καριέρα του. Ο Ερίκ επιστρέφει στην πατρίδα του και ενθουσιάζει με το 'καλημέρα' το κοινό της ομάδας. Κάνει τρομερό δίδυμο με τον Μπομπ Μαρτέν και ήδη οι φίλαθλοι είναι διχασμένοι σχετικά με το ποιον θα υποστηρίζουν περισσότερο. Το ίδιο και ο Παμπλίτο με τον αδερφό του Μπομπ! Έχουμε να δούμε πολλά στη συνέχεια... Μην χάσετε το δέκατο έκτο τεύχος του Ερίκ Καστέλ, με τίτλο "Εμπρός, κόκκινοι διάβολοι", στο Έθνος της Κυριακής που κυκλοφορεί την Κυριακή 1 Απριλίου. Και το σχετικό link...
  21. Όλα όσα έγιναν στο δέκατο τέταρτο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Οι περιπέτειες του Ερίκ Καστέλ συνεχίζονται με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" το οποίο δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να συγκεντρώσει για πρώτη φορά και τα 15+1 τεύχη της συλλογής του θρυλικού κόμικ, μαζί με το συλλεκτικός τεύχος 0, καθώς κάποια εξ' αυτών δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα! Στο προηγούμενο τεύχος, το ταξίδι της Μπαρτσελόνα στην Τυνησία και συνάμα του Ερίκ Καστέλ, αλλά και του Παμπλίτο μονοπώλησε το ενδιαφέρον. Γινόταν όμως να λείψουν και οι αναποδιές; Φαίνεται ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τους ήρωες της ιστορίας, αφού για τον Παμπλίτο ήταν η τρίτη φορά που επιβιώνει από κάποιο σοβαρό ατύχημα. Όπως πάντα, ωστόσο, όλοι είναι καλά στην υγεία τους και το ποδόσφαιρο, όπως και η ζωή, συνεχίζεται. ΜΑΡΤΕΝ VS ΚΑΣΤΕΛ Αυτή τη φορά, η Μπαρτσελόνα έχει δύσκολο έργο στο ευρωπαϊκό κύπελλο. Αγωνίζεται στα ημιτελικά κόντρα στη Λιλ, την ομάδα που έχει στο ρόστερ της τον Μπομπ Μαρτέν, τον ίσως καλύτερο ποδοσφαιριστή του κόσμου. Και γράφουμε ''ίσως'' γιατί απέναντι υπάρχει ο Ερίκ Καστέλ, ο οποίος βέβαια τώρα τελευταία μας κάνει λίγα νερά. Τα παιχνίδια κόντρα στη Λιλ κρύβουν, λοιπόν, και μια δεύτερη κόντρα εκτός από αυτή των δύο ομάδων. Μια κόντρα μεταξύ του Μαρτέν και του Καστέλ. Στο πρώτο ματς Μπάρτσα και Λιλ αναδεικνύονται ισόπαλες με σκορ 2-2 και με τους δυο σταρς των ομάδων να πετυχαίνουν και τα γκολ της αναμέτρησης. Η επιρροή του Μαρτέν είναι τέτοια μάλιστα που "χτυπάει" ακόμη και τον Παμπλίτο, ο οποίος αρχίζει να πιστεύει ότι το αστέρι της Λιλ είναι καλύτερο από τον Ερίκ. Φυσικά κάτι τέτοιο, εξοργίζει τους φίλους του και φανατικούς υποστηρικτές του Γάλλου. ΣΤΙΣ ΑΤΥΧΙΕΣ ΠΡΩΤΟΣ Οι μέρες περνούν και η ώρα του επαναληπτικού στη Γαλλία φτάνει. Πριν το παιχνίδι, όμως, ο Ερίκ αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας μια αποστολή που του αναθέτει ο πατέρας του, ο οποίος όπως καλά θυμόμαστε, είναι αρχαιολόγος. Ο άσος της Μπαρτσελόνα θα πρέπει να περάσει από το Μουσείο Καλών Τεχνών για να παραλάβει κάποια σημαντικά έγγραφα, μόνο που δεν είχε υπολογίσει σωστά το χρόνο. Η κίνηση είναι τεράστια στους δρόμους της γαλλικής πόλης, αλλά η καλοσύνη του Καστέλ τον νικάει και παίρνει μαζί του στο αμάξι μια κυρία που έκανε οτοστόπ. Τι το 'θελε; Μα πραγματικά όμως! Έχει ομίχλη, έχει κίνηση, βιάζεται να προλάβει και το ματς που είναι το απόγευμα και εκείνος βοηθάει κόσμο. Βρε Έρικ, βρε Έρικ! Η Κίρκη μπαίνει στο αμάξι του και φέρνει τα πάνω κάτω. Τον μπερδεύει, τον πάει από λάθος δρόμους και τελικά μένει χάνει πολύ περισσότερο χρόνο από αυτόν που υπολόγιζε. Λες και την είχαν βάλει οι άνθρωποι της Λιλ για να τον καθυστερήσει. ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ (ΠΕΡΙΠΟΥ) ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Με αυτά και με αυτά, ο Γάλλος φτάνει στο Μουσείο Καλών Τεχνών, όπου συναντά τον συντηρητή έργων τέχνης και φίλο του πατέρα του, κ. Ντεκλούρ, για να πάρει τα έγγραφα που του υποσχέθηκε. Έλα όμως που καθυστερούν αισθητά, οι πόρτες του μουσείου κλείνουν, φεύγουν όλοι και μένουν μέσα! Και το καλύτερο; Ξεκινάει το ματς της Μπαρτσελόνα και όλοι ψάχνουν τον Καστέλ. Αν είναι δυνατόν. Η αστυνομία ξεκινάει το ψάξιμο έπειτα από εντολή των ανθρώπων της Μπάρτσα, ενώ την ίδια ώρα η Λιλ βάζει δύσκολα στους Καταλανούς και δείχνει ικανή να τους αποκλείσει από τη συνέχεια του ευρωπαϊκού. Ο Καστέλ κάνει τα πάντα για να δραπετεύσει από το Μουσείο, ώσπου με τα πολλά καταφέρνει να βρει τρόπο διαφυγής. Και να σου μπροστά τα όργανα της αστυνομίας. Σαν σκηνή από κάποιο σκετς των Α.Μ.Α.Ν. αρχίζουν να τον ρωτούν ποιος είναι -αν και τον γνωρίζουν- κι εκείνος προσπαθεί ματαίως να τους πείσει ότι είναι το αστέρι της Μπαρτσελόνα, ο διάσημος Ερίκ Καστέλ. Μέχρι ο κόουτς των Καταλανών επιστρατεύεται στο ημίχρονο του αγώνα με τη Λιλ για να δώσει τέλος στις αμφιβολίες -και καλά- των αστυνομικών και να πάρει μαζί του τον Καστέλ για το δεύτερο μέρος της ρεβάνς για το ευρωπαϊκό κύπελλο. Τι κι αν πέρασε τέτοιο σοκ, ο Ερίκ δεν καταλαβαίνει, μπαίνει με τσαμπουκά, σκοράρει και στέλνει το παιχνίδι στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Βέβαια, αυτή τη φορά δεν στέκεται τυχερή η Μπαρτσελόνα που βλέπει τη Λιλ να την νικάει με 5-4 και να προκρίνεται αυτή στον μεγάλο τελικό. Έτσι είναι η ζωή, δεν γίνεται πάντα να κερδίζουν οι "μπλαουγκράνα". Η γαλλική ομάδα πανηγυρίζει έξαλλα την πρόκριση, ενώ τα σενάρια για μεταγραφή του Καστέλ και δίδυμο με τον Μαρτέν, δίνουν και παίρνουν. Δύσκολα, όμως, ο Ερίκ θα άφηνε ξανά την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα... Μην χάσετε το δέκατο πέμπτο τεύχος του Ερίκ Καστέλ, με τίτλο "Το μήνυμα του Μαλτέζου", στο Έθνος της Κυριακής που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 24 Μαρτίου. Και το σχετικό link...
  22. Όλα όσα έγιναν στο δέκατο τρίτο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Οι περιπέτειες του Ερίκ Καστέλ συνεχίζονται με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" το οποίο δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να συγκεντρώσει για πρώτη φορά και τα 15+1 τεύχη της συλλογής του θρυλικού κόμικ, μαζί με το συλλεκτικός τεύχος 0, καθώς κάποια εξ' αυτών δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα! Στο προηγούμενο τεύχος, οι ήρωές μας είχαν μια τυχαία συνάντηση με ένα σπάνιο πτηνό, έναν κορμοράνο, τον οποίο μάλιστα έσωσαν από βέβαιο θάνατο. Καστέλ, Νέρβι και Παμπλίτο δέθηκαν μαζί του, όμως, στο τέλος έπρεπε να τον αφήσουν να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει, στον ουρανό. Παράλληλα, η Μπαρτσελόνα έφτασε για άλλη μια φορά στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Κύπελλο κόντρα στη γαλλική Μπορντό, σε έναν τελικό που δύσκολα θα τον ξεχάσουν όσοι τον παρακολούθησαν, καθώς κρίθηκε στα πέναλτι. ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΤΥΝΗΣΙΑ Αυτή τη φορά, ο προορισμός του Ερίκ Καστέλ και της παρέας του είναι η Τυνησία, όπου θα διεξαχθούν οι Μεσογειακοί Αγώνες με συμμετοχή της Μπαρτσελόνα. Πριν το ταξίδι, ωστόσο, μια αδιαθεσία του κυρίου Βαδέλα, πατέρα του Παμπλίτο, ήταν αρκετή για να ταράξει κάπως τους ήρωες μας. Σαν να μην έφτανε αυτό, στο τελευταίο παιχνίδι πρωτού μπουν στο αεροπλάνο, κόντρα στην Εσπανιόλ για το πρωτάθλημα, ο Ενρίκο Νέρβι τραυματίζεται με αποτέλεσμα να μείνει εκτός αποστολής για το ματς στην Τυνησία. Ο Καστέλ, όμως, παίρνει εκδίκηση για τον φίλο του, ισοφαρίζει σε 2-2 και του αφιερώνει το τέρμα. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΝΕΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ Μετά από ταξίδι μιάμισης ώρας με το αεροπλάνο, η αποστολή των "μπλαουγκράνα", μαζί φυσικά με τον Παμπλίτο προσγειώνεται στην Τυνησία, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τη Βαρκελώνη. Και πώς να είχε άλλωστε. Πάντως, για ένα παιδί που δεν έχει ταξιδέψει και πολύ είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για εξερεύνηση. Δεν θα λέγαμε το ίδιο για τον Έρικ, ο οποίος ενθουσιάζεται, σαφώς, λιγότερο από τον Παμπλίτο. Οι ημέρες στην Τυνησία περνούν ξέγνοιαστα, με χαλάρωση στο ξενοδοχείο και βόλτες στην πόλη, ώσπου η ημέρα του ποδοσφαιρικού αγώνα φτάνει. Μπαρτσελόνα εναντίον Τυνησίας, σε ένα ματς που οι ντόπιοι περίμεναν λες και ήταν ο τελικός του Μουντιάλ. Εντάξει, δεν τους δίνεται και κάθε μέρα η δυνατότητα να δουν από κοντά τόσα αστέρια μαζεμένα. Δεν τους αδικούμε. Το παιχνίδι λήγει ισόπαλο με 1-1, με τον Καστέλ (ποιον άλλον!) να σκοράρει το μοναδικό τέρμα των Καταλανών. Βέβαια, οι γηπεδούχοι πέτυχαν γκολ στο 90', το οποίο ακυρώθηκε, δημιουργώντας αντιδράσεις. Το κλίμα, ωστόσο, δεν χαλάει και στη συνέχεια η αποστολή της ομάδας βγαίνει για να απολαύσει τοπικές γεύσεις σε ένα εστιατόριο της περιοχής. Εκεί συναντά τον κύριο Σίλβα, έναν έμπορο χαλιών από την Τυνησία, πάμπλουτο, αλλά και φανατικό οπαδό της Μπαρτσελόνα. Ο Σίλβα, λοιπόν, έχει κανονίσει ένα ταξίδι στα μέλη της ομάδας, προκειμένου να ξεναγηθούν σε διάφορα μέρη της χώρας. Ωραίος τύπος. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΡΑΒΑ Μιας και δεν υπάρχουν άλλες αγωνιστικές υποχρεώσεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αρνηθούν τη συγκεκριμένη προσφορά. Ίσα ίσα που θα έχουν την ευκαιρία να δουν και να θαυμάσουν τοπία που δεν έχουν ξαναδεί. Όπως καταλαβαίνετε, ο Παμπλίτο είναι αυτός που το ζει ένα τσακ περισσότερο. Ένα τηλεφώνημα από το σπίτι, όμως, έρχεται για να ταρακουνήσει λίγο τους ήρωες μας. Κι αυτό γιατί έχει να κάνει με τον πατέρα του Παμπλίτο, ο οποίος μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο με ένα πρόβλημα στην καρδιά του. Ο μικρός, όσο κι αν θέλει να δει την Τυνησία, δεν μπορεί να μην βρίσκεται δίπλα στον πατέρα του. Ευτυχώς, που ο κύριος Σίλβα είναι εκεί και προσφέρεται να τον πετάξει με το ιδιωτικό του αεροπλάνο. Πού να ήξερε όμως... ΕΠΤΑΨΥΧΟΣ ΠΑΜΠΛΙΤΟ Το αεροπλάνο του Σίλβα απογειώνεται, αλλά γρήγορα μια καταιγίδα έρχεται για να κάνει δύσκολα τα πράγματα στον ουρανό. Τόσο δύσκολα, που ο έλεγχος του αεροπλάνου χάνεται, μαζί και η επαφή με τον Πύργο Ελέγχου. Δυστυχώς, μετά από πολλές προσπάθειες δεν υπάρχει σωτηρία. Πέφτει, χτυπάει στα βράχια και -ένας Θεός ξέρει πώς- ο Παμπλίτο πετάγεται έξω σχεδόν χωρίς γρατζουνιά! Μετά από δύο τροχαία ατυχήματα και μια συντριβή αεροπλάνου, ο Παμπλίτο κερδίζει επάξια τον τίτλο του Survivor. Ο μικρός δεν παθαίνει τίποτα. Ίσως θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί και σε κάποια ταινία δράσης, ένας κανονικός Μαγκάιβερ. Από την άλλη, ο κύριος Σίλβα δεν είναι το ίδιο τυχερός και "φεύγει" από τη ζωή. Αν και ο Παμπλίτο σώθηκε, βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Χωρίς νερό, χωρίς φαγητό, βλέποντας μπροστά του μονάχα έρημο. Ελπίζει πλέον μόνο σε θαύμα... ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ Είπαμε ο μικρός έχει φτιαχτεί για να πρωταγωνιστεί σε ταινίες δράσης. Γινόταν να μείνει έτσι λοιπόν; Ένας καλός Σαμαρείτης τον μαζεύει από την έρημο, την ώρα που τα ελικόπτερα διάσωσης, αλλά και ο Ερίκ Καστέλ, ξεκινούν το ταξίδι ανεύρεσής του. Τα νέα φτάνουν γρήγορα και στη Βαρκελώνη, όπου όλοι είναι ανήσυχοι. Ωστόσο, οι φίλοι του Παμπλίτο έχουν πάλι τη λύση. Επισκέπτονται μια γριά χαρτορίχτρα, η οποία -όλως περιέργως- δίνει ένα σημαντικό στοιχείο που βοηθάει στην έρευνα. Όση ώρα ψάχνουν τον Παμπλίτο, ο ίδιος αφού ξεπερνάει το αρχικό σοκ, δείχνει να εγκλιματίζεται και να απολαμβάνει το περιβάλλον. Σε αυτό φυσικά βοηθάει και μια μπάλα ποδοσφαίρου, με τον νεαρό να ξεσηκώνεται και να μαθαίνει και στους ντόπιους τα μυστικά της. Γίνεται και φίλος με έναν πιτσιρικά, ο οποίος θαυμάζει το πλούσιο ταλέντο του. ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ Μετά από ώρες αναζήτησης, επιτέλους ο Καστέλ καταφέρνει να τον βρει και να τον φέρει πίσω στη Βαρκελώνη. Και πάνω στην ώρα δηλαδή, γιατί πλησίαζε και το κρίσιμο ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Άντερλεχτ κι αν ο Ερίκ δεν έβρισκε τον Παμπλίτο, αποκλείεται να είχε το κουράγιο να αγωνιστεί. Με τον Παμπλίτο, αλλά και τον κύριο Βαδέλα να είναι σώοι και ασφαλείς, ο Καστέλ όχι μόνο αγωνίζεται κόντρα στους Βέλγους, αλλά πετυχαίνει και το νικητήριο γκολ για το τελικό 1-0. Παρά τις διαμαρτυρίες για μια φάση του διαιτητή στο φινάλε (σαν πολλές δεν μαζεύτηκαν σε ένα επεισόδιο;), η Μπαρτσελόνα παίρνει το ματς. Πώς το πανηγύρισε η οικογένεια του Παμπλίτο; Ταξιδεύοντας εκ νέου στην Τυνησία! Επιστροφή στον... τόπο του εγκλήματος, με άλλα λόγια. Μην χάσετε το δέκατο τέταρτο τεύχος του Ερίκ Καστέλ, με τίτλο "Συναγερμός στο Μουσείο", στο Έθνος της Κυριακής που κυκλοφορεί την Κυριακή 18 Μαρτίου. Και το σχετικό link...
  23. Retroplaymo

    Εκδόσεις Οξύ από το Έθνος

    Κατά πως φαίνεται, η συνεργασία της Οξύ με το Έθνος της Κυριακής, καλά κρατεί. Έτσι στο Έθνος αυτής της Κυριακής, έχουμε ακόμα μια προσφορά βιβλίων, που αν κρίνω από το 1 στην αρίθμηση της ράχης, μάλλον πρόκειται για κάποια νέα σειρά της Οξύ, που θα δίνεται μαζί με την εφημερίδα. Μένει μόνο να δούμε αν τεκμηριωθούν τα λεγόμενα, υπομονή μέχρι την επομένη Κυριακή.
  24. Όλα όσα έγιναν στο δωδέκατο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Οι περιπέτειες του Ερίκ Καστέλ συνεχίζονται με το "ΕΘΝΟΣ της Κυριακής" το οποίο δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να συγκεντρώσει για πρώτη φορά και τα 15+1 τεύχη της συλλογής του θρυλικού κόμικ, μαζί με το συλλεκτικός τεύχος 0, καθώς κάποια εξ' αυτών δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα! Στο προηγούμενο τεύχος, γνωρίσαμε καλύτερα τον Αργεντινό ποδοσφαιριστή της Μπαρτσελόνα, Ενρίκο Νέρβι, ο οποίος αρχικά κρατούσε μια επιθετική στάση απέναντι στον Καστέλ, αλλά στη συνέχεια άλλαξε. Φυσικά σε αυτό έπαιξε ρόλο και η τραυματική εμπειρία που έζησε μαζί με τον Γάλλο, καθώς έπεσαν θύματα ληστών, οι οποίοι τους κράτησαν ομήρους σε ένα κάστρο έξω από τη Βαρκελώνη. Τελικά οι παίκτες της Μπάρτσα κατάφεραν όχι μόνο να σωθούν από την περιπέτεια αυτή, αλλά θέλησαν να κάνουν και δικό τους το μέρος που τους κρατούσαν οι ληστές! Τόσο μπροστά. Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟΡΑΝΟ Με τη σχέση του Καστέλ και του Νέρβι να έχει πλέον φτιάξει, τους βλέπουμε να κανονίζουν ακόμη και μίνι εκδρομές μαζί. Σε μια τέτοια, με προορισμό το κάστρο που έχουν σκοπό να αγοράσουν, έχουν μια απρόσμενη συνάντηση. Την ώρα που σταματούν για λίγο με το αυτοκίνητο, συναντούν ένα υπέροχο και συνάμα σπάνιο πουλί, το οποίο είναι τραυματισμένο. Είναι ένας κορμοράνος, ο οποίος βρίσκεται σε τέτοιο σημείο που δεν μπορούν καν να τον πλησιάσουν. Οι επιλογές που έχουν είναι δύο. Είτε προσπαθούν να φτάσουν κοντά με κίνδυνο της ζωής τους να πέσουν σε γκρεμό, είτε επιστρέφουν πίσω να βρουν τον Καστέλ και την Ντιάν. Ευτυχώς, επιλέγουν το δεύτερο. ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ Στη Βαρκελώνη, την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου, ο Καστέλ γιορτάζει διπλά. Κι αυτό γιατί είναι η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου του για το ποδόσφαιρο, που επιμελήθηκε μαζί με την Ντιάν, και το οποίο φαίνεται να προκαλεί ένα μικρό χαμό. Βέβαια, από την στιγμή που είναι εν ενεργεία ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα είναι δυνατόν να μην έτρεχε ο κόσμος για αυτόγραφα; Μάλλον δεν τα είχε υπολογίσει σωστά ο ίδιος, γι' αυτό τον βλέπουμε να δυσανασχετεί λίγο στο τέλος μετά από εκατοντάδες υπογραφές. Κι αφού φεύγει κι αυτή η εκκρεμότητα του Ερίκ, πλέον παίρνει σειρά η αγορά του Κάστρου Καζερόν, το οποίο ανήκε σε μια ηλικιωμένη από το Βέλγιο που πέθανε και παραμένει εδώ και καιρό ακατοίκητο. Για τον Καστέλ και τον Νέρβι, όμως έχει συναισθηματική αξία. Δεν θέλουν όμως να μείνουν σε αυτό, αλλά να το μετατρέψουν σε κέντρο θαλασσοθεραπείας για άτομα με ειδικές ανάγκες. Τρομερό. Η ΦΟΡΤΣΑΤΗ ΜΠΑΡΤΣΑ ΚΑΙ Ο 'ΕΜΠΕΙΡΟΣ' ΠΑΜΠΛΙΤΟ Ξεχάσαμε τα αγωνιστικά έτσι; Η Μπαρτσελόνα είναι στον τελικό του ευρωπαϊκού κόντρα στην Μπορντό και το πρώτο παιχνίδι στο "Καμπ Νου" είναι πραγματικό ροντέο. Το ένα γκολ διαδέχεται το άλλο και τελικά οι Καταλανοί καταφέρνουν να πάρουν τη νίκη στο φινάλε με 4-3. Μένει ο επαναληπτικός στη Γαλλία, αλλά ο κόουτς της Μπάρτσα μόνο ευχαριστημένος δεν είναι από το αποτέλεσμα. Και με τα δίκια του. Το μόνο που σκέφτονται Καστέλ και Νέρβι είναι το νέο πρότζεκτ που έχουν στα σκαριά, αλλά ο Αργεντινός έχει το μυαλό του και σε εκείνον τον τραυματισμένο κορμοράνο που είχαν συναντήσει. Αφού έχει γίνει εμμονή του Ενρίκο η διάσωσή του, ο Ερίκ με τον Παμπλίτο, δέχονται να τον βοηθήσουν να τον σώσει και τα καταφέρνουν. Είναι και φιλόζωοι μεταξύ άλλων οι φίλοι μας. Γίνεται όμως να λείψουν οι περιπέτειες από κάποιο τεύχος του Καστέλ; Φυσικά και όχι. Έτσι, λοιπόν, καθώς γύριζαν με δύο αυτοκίνητα από το Καζερόν, η βροχή είχε δυναμώσει με αποτέλεσμα ο Νέρβι να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και να πέσει μαζί με τον Παμπλίτο σε ένα ρέμα. Ο μικρός, όντας πλέον έμπειρος σε τρακαρίσματα (βλ. Τη νύχτα στο Τιμπιντάμπο) βγαίνει από το αναποδογυρισμένο όχημα σαν να μη συνέβη τίποτε. Πάλι καλά, το ίδιο κάνει και ο Νέρβι. Survivors κανονικοί οι δυο τους. ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Με αυτά και με αυτά, η μέρα του επαναληπτικού τελικού της Μπαρτσελόνα με την Μπορντό στη Γαλλία φτάνει. Και μόνο εύκολος δεν είναι. Τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα ζόρικα για τους Καταλανούς όταν βλέπουν τον Νέρβι να αποβάλλεται με κόκκινη κάρτα και τους Γάλλους να κάνουν το σκορ 3-1. Χάρη στην ικανότητα του Καστέλ οι "μπλαουγκράνα" αντιδρούν και το σφύριγμα της λήξης της κανονικής διάρκειας τους βρίσκει να χάνουν με 4-3. Σκορ με το οποίο οδηγούνται στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Εντάξει, δεν περιμέναμε να μην το πάρει η Μπαρτσελόνα, αλλά όσο να 'ναι μια σχετική αγωνία την είχαμε μέχρι να δούμε την εικόνα με το τρόπαιο. Πίσω στη Βαρκελώνη, κι αφού πλέον οι πανηγυρισμοί για την κατάκτηση του τίτλου κόπασαν, οι φίλοι μας επισκέφτηκαν το Σιτς, το οποίο είναι δίπλα από το κάστρο που αγόρασαν Ερίκ και Νέρβι. Εκεί είχε κάνει το σπίτι του ο κορμοράνος, αλλά η ώρα για να πετάξει και πάλι και να χαθεί στον ουρανό έφτασε. Μπορεί να στεναχωριούνται που τον αφήνουν, όμως οφείλουν να τον αφήσουν να πάει εκεί που ανήκει. Στον ουρανό. Όταν κι αν ξανασυναντηθούν στο μέλλον, όλα θα είναι διαφορετικά... Μην χάσετε το δέκατο-τρίτο τεύχος του Ερίκ Καστέλ, με τίτλο "Ο Ερίκ στην Τυνησία", στο Έθνος της Κυριακής που κυκλοφορεί την Κυριακή 11 Μαρτίου. Και το σχετικό link...
  25. Θα ήθελα την πολύτιμη βοήθεια των μελών! Βλέπω ότι η εφημερίδα Έθνος δίνει σήμερα και βιβλίο του Edgar Allan Poe. Είναι εύκολο να μας πει κάποιος που πήρε την εφημερίδα, ποιες ιστορίες περιέχονται? (Και αν αξίζει σαν έκδοση ή είναι φτηνοδουλειά)
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.