Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Θοδωρής Καραπάνος

    Georgie the giant

    Στο τεύχος #51 του αμερικάνικου περιοδικού Ποπαϋ (Ιανουάριος- Φεβρουάριος 1960), σ' ένα μαλακόδετο, με άριστο για την εποχή χρωματισμό, 36 σελίδων τεύχος της σειράς "Popeye" της Dell, το οποίο κοστολογούνταν 0,10 σεντς η πρώτη ιστορία(η οποία είχε σχεδιαστεί από τον bud sagendorf(όπως κι όλες οι υπόλοιπες του τεύχους)),είχε τίτλο "The giant" και είχε πρωταγωνιστές τον Ποπαϋ, τον βασιλιά Μπλόζο κι έναν νέο χαρακτήρα, τον Georgie the giant*. Αρχικά, ο αναγνώστης, έβλεπε έναν χαρακτήρα κακό, ο οποίος ποδοπατούσε την χώρα του βασιλιά Μπλόζο- την Σπανακοβία. Αργότερα, όμως φαίνεται ότι δεν είναι κακός. Είναι απλά τεράστιος με αποτέλεσμα να δημιουργεί αρκετά προβλήματα. Η ιστορία έχει αίσιο τέλος για όλους τους ήρωες. Στην δεύτερη ιστορία του τεύχους, πρωταγωνιστούσαν οι:Όλιβ, Μπρούτο, Πόλντο και εννοείται ο Ποπαϋ. Η τρίτη ιστορία, ως συνήθως, σαν πρωταγωνιστές είχε τον Σαπό και τον δόκτωρ Ουότεσναζλ. Το τεύχος #52 του αμερικάνικου περιοδικού Ποπαϋ (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1960), φιλοξενούσε τρεις ιστορίες δια χειρός bud sagendorf. Η πρώτη ήταν μία ιστορία με την Όλιβ, τον Ποπαϋ και την sea-hag. Η τρίτη ήταν μία με τον Σαπό και τον παλαβό νοικάρη του δόκτωρ Ουότεσναζλ. Η δεύτερη; Η δεύτερη, με τίτλο "Week-end guest" ήταν μία ιστορία με πρωταγωνιστή τον Ποπαϋ, τον Ρεβυθούλη κι έναν ακόμη χαρακτήρα όπου έκανε τα πρώτα του βήματα ακόμα ονόματι Georgie the giant . Σ' αυτήν την ιστορία, παρουσιάζεται ως ένας χαριτωμένος και καλοκάγαθος γίγαντας, ο οποίος όμως δημιουργεί συνέχεια προβλήματα στον Ποπαϋ, εξ' αιτίας του μεγέθους του. Αυτή λοιπόν, ήταν η δεύτερη εμφάνιση του συμπαθητικού γίγαντα. Μετά, αφού άρεσε στον κόσμο ο sagendorf τον χρησιμοποίησε ξανά και ξανά σε πολλές ιστορίες. Στους Ιταλούς, άρεσε τόσο που αποφάσισαν να τον χρησιμοποιήσουν κι αυτοί στις ιστορίες τους με λίγο αλλαγμένη την εμφάνισή του και διαφορετικό όνομα. Το όνομα που τού έδωσαν ήταν Γκρισσίνο. Μάλιστα, ήταν τόσο δημοφιλής που απέκτησε τον δικό του τίτλο στις 6/6/1974, από τον εκδοτικό οίκο Metro Graphic Editions. Ήταν όλο έγχρωμο και η τιμή του έφτανε τις 200 λιρέτες. Αυτό που δεν γνωρίζω, είναι το αν έχουν δημοσιευτεί ιστορίες του Georgie the giant στην Ελλάδα. Το σίγουρο, είναι πως ο Γκρισσίνο σίγουρα γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και πάμπολλες ιστορίες του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς(ίσως ασχοληθώ με αυτό το θέμα στο μέλλον). *Η ιστορία "The giant" δημοσιεύτηκε ξανά στις 19 Οκτωβρίου του 2016 στο τεύχος #51 της σειράς "Popeye Classics" της IDW σ' ένα μαλακόδετο τεύχος με ωραίους χρωματισμούς και 36 σελίδες στην τιμή των 4,99 δολαρίων και τον Φεβρουάριο του 2018 στο τεύχος #11 της σειράς της IDW "Popeye Classics (hardcover)" σ' έναν τόμο με σκληρό εξώφυλλο, υπέροχο χρωματισμό και 164 σελίδες, στην τιμή των 29,99 δολαρίων. Ο βασιλιάς Μπλόζο δια χειρός E. C. Segar. Ο βασιλιάς Μπλόζο δια χειρός Βud Sagendorf Ο βασιλιάς Μπλόζο δια χειρός Bruce Ozella Georgie the giant Γκρισσίνο Σύνδεσμοι: http://www.guidafumettoitaliano.com/guida/testate/testata/3402 , https://popeye.fandom.com/wiki/Georgie_the_Giant, https://comicstrades.wordpress.com/category/ποπάυ/,
  2. Ο αληθινός "Ποπάυ" ήταν ένας καβγατζής συμπολίτης του δημιουργού του χάρτινου ήρωα – Η ιστορία πίσω από το... σπανάκι και τα απαγορευμένα επεισόδια της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδιών. Εκθέματα από αφιερωματική έκθεση στον Ποπάυ από το Μουσείο Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου στη Νέα Υόρκη Υπήρξε από τους πρώτους αντισυμβατικούς υπερήρωες στην ιστορία των κόμικς που κατάφερε να προκαλέσει ντελίριο ενθουσιασμού στους τότε πιτσιρικάδες. Ο Ποπάυ, ένας καλόκαρδος σκληροτράχηλος ναύτης που του άρεσε να καπνίζει πίπα και να τρώει σπανάκι (το οποίο τού χάριζε υπερφυσικές δυνάμεις), αγκαλιάστηκε θερμά από τους αναγνώστες από το πρώτο κιόλας καρέ παρά το γεγονός ότι δεν είχε τη συνηθισμένη όψη του υπερήρωα: Είναι μονόφθαλμος, χωρίς δόντια και κοντός με κακόηχη φωνή και υπερτροφικά του χέρια (που κάτω από τους αγκώνες τα κοσμούσαν δυο τατουάζ με άγκυρες), αμόρφωτος και παραπονιάρης. Και όμως αυτή είναι η πιο σημαντική του νίκη παρά οι μονομαχίες με τον Βρούτο, δεδομένου ότι από το 1929 οπότε πρωτοεκδόθηκαν οι περιπέτειές του, μέχρι σήμερα προβάλλει ένα νέο πρότυπο ήρωα και τον ενστερνισμό της διαφορετικότητας. Ας πιάσουμε όμως την ιστορία του από την αρχή: Ο Ποπάυ «γεννήθηκε» από το πενάκι του Αμερικανού Έλζι Κράισλερ Σίγκαρ. Από το 1919 σχεδίαζε καθημερινά σκιτσάκια τα οποία δημοσιεύονταν αποκλειστικά σε εφημερίδες. Κάθε μέρα εμφανιζόταν μια σειρά με 4-5 εικόνες και η ιστορία πάντα συνεχιζόταν την επόμενη μέρα. Ο Ποπάυ έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Ιανουαρίου του 1929 σε μία σειρά κόμικς της νεοϋορκέζικης εφημερίδας Evening Journal. Η σειρά αυτή μετρούσε ήδη δέκα χρόνια ζωής με πρωταγωνιστές την – μετέπειτα αρραβωνιαστικιά του – Όλιβ Όιλ, τον αδελφό της Κάστορ και τον αγαπημένο της Χαμ Γκρέιβι. Ο Ποπάυ εμφανίστηκε σ' έναν δευτερεύοντα ρόλο και αμέσως κέρδισε την αγάπη των αναγνωστών. Σταδιακά ο Σίγκαλ άρχισε να του δίνει όλο και μεγαλύτερους ρόλους μέχρι που έγινε ο κεντρικός ήρωας, κέρδισε την Όλιβ, και τελικά η σειρά πήρε το όνομά του. Μετά το θάνατο του δημιουργού του το 1938, διάφοροι άλλοι καλλιτέχνες ανέλαβαν το σχεδιασμό του, προσθέτοντας τη δική τους πινελιά. Ο σκιτσογράφος Hy Eisman δουλεύει πάνω στα σχέδια της σειράς κινουμένων σχεδίων του Ποπάυ Στον κινηματογράφο ο Ποπάυ πρωτοεμφανίστηκε το 1933, στην ταινία κινουμένων σχεδίων «Οι περιπέτειες του Ποπάυ του ναυτικού». Η καριέρα του στη μεγάλη οθόνη έμελλε να είναι ακόμη πιο ένδοξη απ' ότι στις εφημερίδες. Μάλιστα το 1938 ανακηρύχθηκε ως ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας ακόμη και τον Μίκι Μάους. Ο Β' Παγκόσμιος και τα "απαγορευμένα" επεισόδια Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Ποπάυ γνώρισε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία, καθώς τα καρτούν του εμψύχωναν και ανέβαζαν το ηθικό των Αμερικανών στρατιωτών. Αρκετά από αυτά περιείχαν προσβλητικά και ρατσιστικά σχόλια για τους Ιάπωνες, οι οποίοι στα καρτούν αποκαλούνταν "Jap-pansies" και απεικονίζονταν με τεράστια δόντια και πολύ χοντρά γυαλιά. Ένα από τα πιο γνωστά «απαγορευμένα» επεισόδια της εποχής εκείνης ήταν αυτό με τίτλο «Seein’ Red, White ‘n Blue». Είναι το μοναδικό επεισόδιο στο οποίο ο Ποπάυ και ο Βρούτος ενώνουν τις δυνάμεις τους και μοιράζονται μία κονσέρβα σπανάκι για να δείρουν ένα… συμφωνημένο εχθρό, δηλαδή τους Ιάπωνες στρατιώτες. Επίσης, σήμερα κάποιοι τηλεοπτικοί σταθμοί λογοκρίνουν τα μέρη εκείνων των επεισοδίων όπου οι Αφρο-αμερικάνοι παρουσιάζονται με εμφανώς ρατσιστικό τρόπο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου άλλαξε επίσης και η γκαρνταρόμπα του Ποπάυ. Ο Ποπάυ άρχισε να εμφανίζεται με μια άσπρη στολή ναύτη, αντί για το κλασικό καπέλο καπετάνιου και μαύρο πουκάμισο με τα σηκωμένα μανίκια. Η ναυτική στολή συνόδευσε τον Ποπάυ καθ' όλη τη διάρκεια της σειράς από εκεί και πέρα, μέχρι και μετά το τέλος του πολέμου. Ο Ποπάυ στην Ελλάδα Τον Ποπάυ πρωτοέφερε στην Ελλάδα το 1956 ο εκδότης του περιοδικού κόμικς «Γέλιο και Χαρά». Γύρω στα μέσα του 1973 ο Ιωάννης Δραγούνης (Πηδάλιο Πρεσς) πήρε την άδεια και δημοσίευσε εκ νέου τις περιπέτειές του σ’ ένα περιοδικό, το οποίο λατρεύτηκε αμέσως από τα παιδιά και έγινε το αντίπαλο δέος του Μίκυ. Ήταν τόσο δημοφιλές που μέχρι και οι πωλήσεις του σπανακιού, του λαχανικού που τροφοδοτούσε τη δύναμή του αυξήθηκαν. Τα περισσότερα από τα εξώφυλλά του στην Ελλάδα, όπως κι αυτό το επετειακό για την 28η Οκτωβρίου, τα φιλοτέχνησε ο σκιτσογράφος και καλλιτέχνης, Άκης Αβαγιανός. 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις 1. Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΠΑΫ Ο Ποπάυ όσο περιέργο και αν φαίνεται βασίζεται σε έναν πραγματικό άνθρωπο εν ονόματι Φρανκ Φίγκελ. Το ίδιο βέβαια και η Όλιβ Όιλ, που βασίστηκε στη γειτόνισσα του Σίγκαρ Ντόρα Πάσκελ, και ο Πόλντο που βασίστηκε στον Γουίλιαμ Σούκερ. Ο πολωνικής καταγωγής Φίγκελ γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1868 στο Τσέστερ του Ιλινόις, μια πόλη 5.000 κατοίκων. Έμενε σε ένα σπιτάκι με τη μάνα του κοντά στο δημοτικό κοιμητήριο και ήταν ο νταής της πόλης, ένας σκληροτράχηλος τύπος που δεν χαριζόταν σε κανέναν. Μια γειτόνισσα τον περιγράφει ως εξής: «Ψηλό, δυνατό, πάντα έτοιμο για καβγά και πάντα νικητή». Τα καμώματά του ήταν θρυλικά στο Τσέστερ και όλοι διηγούνταν την ιστορία όπου του την είχαν πέσει πέντε αλήτες να τον δείρουν, πήραν όμως ένα καλό μάθημα που θα το θυμόταν για όλη τους τη ζωή! Ο Φρανκ ή «Rocky» όπως τον ήξεραν όλοι, εργαζόταν σε ένα μπαρ της πόλης. Όταν σχόλαγε και έχοντας καταναλώσει μερικά ποτηράκια έβγαζε μια καρέκλα δίπλα στην εξώπορτα του μαγαζιού, και με την πίπα πάντοτε κρεμασμένη στο στόμα έπαιρνε έναν υπνάκο. Γινόταν όπως ήταν φυσικό αντικείμενο πειράγματος από τα παιδιά της γειτονιάς, τα οποία κοντοζύγωναν, ούρλιαζαν στο αυτί του και μετά τρέπονταν σε φυγή. Ο Φρανκ ξυπνούσε αλαφιασμένος και πάντα με τις γροθιές του υψωμένες, πανέτοιμος για άλλον έναν καβγά. Μόνο που δεν υπήρχε αντίπαλος, καθώς τα πιτσιρίκια είχαν ήδη φτάσει στην άλλη γωνιά. Κυκλοφορούσαν μάλιστα και πολλές λαϊκές διηγήσεις για την υπεράνθρωπη δύναμή του, την οποία δοκίμαζε βέβαια σε όσους τολμούσαν να τον αντιμετωπίσουν. Στο φύλλο της τοπικής εφημερίδας («Chester Herald Tribune») με ημερομηνία 28 Μαρτίου 1947 υπάρχει δημοσιευμένος ένας επικήδειος για τον Φίγκελ, από τον οποίο μαθαίνουμε ότι πέθανε ήρεμα στο σπίτι του στις 24 του μήνα στα 79 του χρόνια. Γλυπτό του Ποπάυ στο καζίνο "Encore Boston Harbor" στο Έβερετ της Μασαχουσέτης 2. ΓΙΑΤΙ ΣΠΑΝΑΚΙ; Στις ιστορίες των κόμικς ο Ποπάυ δεν είχε το σπανάκι να τον δυναμώνει, ούτε είχε την υπεράνθρωπη δύναμη με την οποία τον έχουμε συνηθίσει όλοι. Όταν βρισκόταν σε δύσκολες καταστάσεις έτριβε συνεχώς το κεφάλι μιας κότας και έτσι έπαιρνε την τύχη της και γινόταν λίγο πιο δυνατός. Το σπανάκι εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1932. Ο δημιουργός διάλεξε το σπανάκι εξ αιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς του σε σίδηρο. Η λατρεία του Ποπάυ για το σπανάκι συνέβαλε στην αύξηση της κατανάλωσης του λαχανικού κατά 33%. Δύο αγάλματα του Ποπάυ έχουν στηθεί σε δύο πόλεις, στο Ιλινόις απ’ όπου κατάγεται ο Σιγκάρ και στο Αρκάνσας, το οποίο αυτοαποκαλείται ως «Παγκόσμια Πρωτεύουσα Σπανακιού». Η μάρκα «Popeye Spinach» εξακολουθεί να είναι η δεύτερη με μεγαλύτερες πωλήσεις στη χώρα. 3. ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ Το 1937, στην πόλη Crystal City στο Τέξας, έγιναν τα αποκαλυπτήρια ενός αγάλματος του Ποπάι, το πρώτο άγαλμα προς τιμήν ενός χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων στην ιστορία. Γιγαντιαίο γκραφίτι του Ποπάυ διαφημίζει... σπανάκι στην πόλη Σαλίνας της Καλιφόρνια 4. ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΠΟΠΑΫ Τον Δεκέμβρη του 1980 γίνεται η πρεμιέρα της ταινίας Popeye. Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία, πάντα βασισμένη στη σειρά του Elzie Segar, με πρωταγωνιστή τον Ρόμπιν Ουίλιαμς (Ποπάυ) και τη Shelley Duvall (Όλιβ). Η ταινία γυρίστηκε στη Μάλτα και για τις ανάγκες του φίλμ χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένα παραθαλάσσιο χωριό. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1979 με συνεργείο 165 ανθρώπων. Χρειάστηκαν εκατοντάδες κορμοί και σανίδες που εισήχθησαν από την Ολλανδία, ενώ τα ξύλινα βότσαλα που χρησιμοποιήθηκαν για τις σκεπές εισήχθησαν από τον Καναδά. Επιπλέον 8 τόνοι καρφιών και 2 χιλιάδες γαλόνια μπογιάς χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του ξύλινου χωριού. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι η ταινία είχε ανάμεικτες κριτικές, το Popeye Village παραμένει ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο. Είναι ανοιχτό για το κοινό επτά ημέρες την εβδομάδα. Υπάρχουν παραστάσεις, μουσεία θεματικά, σπίτια παιχνιδιού όπου τα παιδιά μπορούν να αναρριχηθούν και να εξερευνήσουν το χωριό. Ernie Schuchert, left, nephew to J. William Schuchert, the inspiration for Wimpy, a character from the Popeye comic strip, and Laurie Randall, right, co-owner of Spinach Can Collectibles and the Popeye Museum, pose inside the museum in downtown Chester, Ill., Wednesday, Jan. 14, 2004. Saturday, Jan. 17, is the 75th anniversary of Popeye the Sailor Man's comic-strip debut. 5. ΟΙ ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΠΑΫ * Το ουσιαστικό "wimp" (δειλός, άτολμος, λαπάς) προέρχεται από το επίθετο του J. Wellington Wimpy (στα ελληνικά "Πόλντο"), του απαθούς, υπέρβαρου φίλου του Ποπάυ που λατρεύει τα χάμπουργκερ. "Wimpy ’s" ονομάζεται και μία εξαιρετικά δημοφιλής αλυσίδα φαστφουντάδικων στην Αγγλία. * Το ουσιαστικό "jeep" προέρχεται από το όνομα του κατοικίδιου (κάτι σαν σκύλος) του Ποπάυ, τον Eugene the Jeep, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε το 1936. Τέσσερα χρόνια αργότερα εμφανίστηκε το πρώτο στρατιωτικό τζιπ. Οι Αμερικάνοι αρχικά το έλεγαν "GP" (προφέρεται "τζι-πι") από τα αρχικά των λέξεων "General Purpose" (= Γενικής Χρήσης), αλλά γρήγορα καθιερώθηκε ως "jeep", ίσως εξαιτίας του σκύλου (;) του Ποπάυ. Οι Αμερικάνοι στρατιώτες κατά τον Β΄ ΠΠ ήταν εξοικειωμένοι με τη σειρά λόγω των συχνών προβολών του κόμικς στα στρατόπεδα προς εξύψωση του ηθικού τους. * Το ουσιαστικό της αργκώ "goon" (= εγκληματίας, τραμπούκος) προϋπήρχε του Ποπάυ, αλλά εξαιτίας της "Οικογένειας Γκουν" (κάτι περίεργα στην όψη πλάσματα) στο κόμικς απόκτησε και την έννοια του "παράξενου" ή/και του "χαζούλη". * Το ουσιαστικό "dufus" (εναλλακτική ορθογραφία: "doofus") προέρχεται από το όνομα του ανιψιού του Ποπάυ, τον Dufus (στα ελληνικά: "Ρεβυθούλης"), ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε κατά τη δεκαετία του ’60, και στην καθομιλούμενη σημαίνει "ανόητος, βλάκας, ηλίθιος". Και το σχετικό link...
  3. tonytony

    ΤΗΛΕΘΕΑΤΗΣ

    Στις 15 Απριλίου 1989 μαζί σχεδόν με την έλευση της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα , έρχεται και το τηλεοπτικό περιοδικό ΤΗΛΕΘΕΑΤΗΣ. Πλούσιο στην ύλη του , με γυαλιστερό χαρτί και πολλά ποικίλα θέματα πέρα της τηλεόρασης. Το περιοδικό βγαίνει από την εκδοτική Δραγούνης (έβγαζε και τον Ποπάυ νομίζω) , αρχές του 1999 όμως ο τίτλος εξαγοράζεται από τις Αττικές Εκδόσεις , διατηρεί την αρχική του αρίθμηση και κυκλοφορεί μέχρι σήμερα (χτες κυκλοφόρησε το τεύχος 1512). Ο Τηλεθεατής έφερε στα σπίτια του Έλληνα πάλι τον Ελληνικό Κινηματογράφο αφού κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία σε dvd το μεγαλύτερο μέρος των ταινιών της Φίνος Φιλμ αλλά και της Καραγιάννης - Καρατζόπουλος. Αν και η τηλεόραση στις μέρες μας δεν είναι πια η ίδια , προσωπικά το συγκεκριμένο περιοδικό μου είναι μια συνήθεια που δεν την έκοψα ποτέ. Από τα παλιά τεύχη λίγα κράτησα δυστυχώς , τα περισσότερα τα έφαγε η ανακύκλωση , δεν είχαμε και scanner τότε δυστυχώς... Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον Retroplaymo.
  4. comicos

    ΜΙΝΙ ΚΟΥΙΖ

    Κάπου μεταξύ 1984~1985, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ το τεύχος 313 του εβδομαδιαίου περιοδικού ΚΟΥΙΖ (σχετικό με σταυρόλεξα). Μέσα του περιείχε ένα δωρεάν αποσπώμενο ένθετο περιοδικό για παιδιά, με την ονομασία ΜΙΝΙ ΚΟΥΙΖ. Μικρού μεγέθους και μακρόστενο (18.5 x 15.0), χάρτινο εξώφυλλο, 16 σελίδες, ανά δύο έγχρωμες-ασπρόμαυρες. Βγήκαν διαπιστωμένα δύο περίοδοι τουλάχιστον. Υπολογίζω καμιά ντουζίνα τεύχη η καθεμιά, μιας και από πληροφορίες που βρήκα σε ένα από τα τεύχη μου, αναφέρεται ότι κυκλοφορούσε τη θερινή περίοδο που έκλειναν τα σχολεία. Περιείχε σταυρόλεξα, παιχνίδια, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, ανέκδοτα, αινίγματα, ζωγραφική, γελοιογραφίες και σε κάθε κεντρικό δισέλιδο αυτοτελείς ιστορίες κόμικς με τον Ντέννις τον τρομερό. Στα παιχνίδια εμφανίζονται αρκετοί ήρωες από περιοδικά του Δραγούνη, όπως Ποπάϋ, Ταρζάν και Φελίξ ο γάτος. Παρακάτω μερικές σελίδες από την ύλη του τεύχους 1 της Β' Περιόδου, για να πάρετε μια ιδέα : Η συγκεκριμένη εκδοτική προσπάθεια, αν και αρκετά συμπαθητική, δεν μπόρεσε ωστόσο να συναγωνιστεί το "αντίπαλο δέος" ΜΙΚΡΟ ΤΕΣΤ των εκδόσεων ΤΑΤΑΡΗ (κι αυτό για παιδιά), το οποίο αντίστοιχα προέκυψε σαν ιδέα από το περιοδικό για μεγάλους ΤΟ ΤΕΣΤ και κράτησε για πολύ περισσότερα χρόνια. Επισυνάπτω και τα εξώφυλλα από τα τεύχη 2 και 3 της Α' Περιόδου, από τα 1,6,8 της Β' Περιόδου και το οπισθόφυλλο του τεύχους 2 της Α' Περιόδου :
  5. Παλιός αναγνώστης ΤΑΝΚΣ - ΚΡΑΝΟΣ, θυμάμαι οτι αγόραζα τα τεύχη για το οπισθόφυλλό τους περισσότερο, παρά για τις ιστορίες. Το οπισθόφυλλο προσέφερε μια συλλογή ΑΣΣΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ, του Πρώτου και Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αναφέρομαι σε τεύχη που αγόραζα την περίοδο 1975-76 και ήδη τα αγόραζα σαν παλιά, είτε δεύτερο χέρι είτε stock. Η συλλογή ήταν αρκετά εκτεταμένη, με την ιστορία κάθε πιλότου να ολοκληρώνεται ακόμα και σε τρία τευχη. Το κάθε 'κομματι' ήταν έγχρωμη ζωγραφιά - οχι φωτογραφίες της εποχής- και κατελάμβανε το πάνω μισό του οπισθοφύλλου. Στήν κάτω γωνία του οπισθοφύλλου - δεν θυμάμαι δεξιά ή αριστερά- προσφερόταν, το σχέδιο των σημάτων μίας αεροπορίας, το σήμα των πτερύγων και το εθνόσημο (ή σήμα) του κάθετου σταθερού. Αυτά έπρεπε να κοπούν και να κολληθούν, σε ΑΛΜΠΟΥΜ που διαφημιζόταν στις εσωτερικές σελίδες του περιοδικού ή την έσω πλευρά του οπισθοφύλλου. Είχα μαζέψει ένα μέρος από τις είκονες, οι οποίες ευελπιστώ οτι σώζονται στο πατρικό μου και υπόσχομαι να τις αναρτήσω, αν τις βρώ. Δεν είδα ποτέ το άλμπουμ - δεν ξέρω καν, αν κυκλοφόρησε ποτέ. Όσοι θυμούνται τη σειρά και μπορούν, ας βοηθήσουν να την ξαναθυμηθούμε αναρτώντας τα οπισθόφυλλα που διαθέτουν. Θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν κάποιος γνώριζε κάτι και για το άλμπουμ, που το έψαχνα από τότε μετά μανίας-ακόμα και αν μπορούσε να μου το δείξει.
  6. Murphy Pendleton

    ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ MURPHY PENDLETON

    Ψάχνω το διαβόητο 5-issue mini-series Thundercats The Return που εκδόθηκε το 2003 από τη Wildstorm. Είτε σε single issues είτε σε trade.
  7. Σύντομο αφιέρωμα στον Δραγούνη, που έφυγε πλήρης ημερών, στα 97 του.
  8. Βασιλεύς των κόμικς

    ΑΚΙΜ ΣΟΥΠΕΡ

    Ο Σούπερ Ακίμ δεν ήταν τόμοι του μικρού Ακίμ αλλά ξεχωριστά τεύχη με διαφορετικές ιστορίες όπως ο Μεγάλος Ποπαΰ,Ο Μεγάλος ΚΙΒΙ κ.λ.π. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους crc, trelele & KILLMATH.
  9. Valtasar

    ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙ

    Ένας τίτλος του Δραγούνη που δεν συνάδει με τους υπόλοιπους τίτλους που έγινε γνωστός Έτος 1965, σε συνέχεια και στα χνάρια του ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ, κυκλοφόρησε το ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙ με θέματα πικάντικα, φωτο-άλμπουμ από γνωστές ηθοποιούς(με σκανδαλιστικές φωτογραφίες για τότε), γελοιογραφίες, ανέκδοτα, ερωτοσκόπιο κ.λ.π. Με 84 ασπρόμαυρες σελίδες, στις 5 δρχ, δεν έφτασε πολλά τεύχη (52 διαπιστωμένα) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Kabuki & Han Solo.
  10. Dr Paingiver

    ΣΕΙΡΑ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ

    Γύρω στο 1970 οι εκδόσεις Πηδάλιο Πρεςς στα πλαίσια μάλλον του ξεστοκαρίσματος του Τεξ Τον, κυκλοφόρησε αυτή τη σειρά, που στην ουσία είναι διάφορα τεύχη του Τεξ Τον, χωρίς εξώφυλλα και δεμένα σε τόμο. Η σειρά κυκλοφόρησε συνολικά 8 τόμους, τους: 1- Ελ Πάσο 2- Ροντέο 3- Κάνον 4- Απάτσι 5- Λαρέντο 6- Τέξας 7- Λάσσο 8- Γκρίνκο Ταυτόχρονα περίπου κυκλοφόρησε και η αδελφή σειρά ¨Σειρά Ουέστερν", την παρουσίαση της οποίας θα βρείτε εδώ. Τιμή 10 δραχμές. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους sokratis, trelele, Melandros & KILLMATH.
  11. Dr Paingiver

    ΣΕΙΡΑ ΟΥΕΣΤΕΡΝ

    ΣΕΙΡΑ ΟΥΕΣΤΕΡΝ Γύρω στο 1970 οι εκδόσεις Δραγούνης στα πλαίσια μάλλον του ξεστοκαρίσματος του Κιτ Κάρσον, κυκλοφόρησε αυτή τη σειρά, που στην ουσία είναι διάφορα τεύχη του Κιτ Κάρσον, χωρίς εξώφυλλα και δεμένα σε τόμο. Το συγκεκριμένο τεύχος περιλαμβάνει 3 τεύχη τα, 12, 13 και 17. Η σειρά κυκλοφόρησε συνολικά 8 τόμους, τους: 1- Ρίνγκο 2- Νεβάδα 3- Κάρσον 4- Ράτζο 5- Ρέιντζερ 6- Φαρ Ουέστ 7- Σερίφης 8- Σαλούν Τιμή: 10 δραχμές Ταυτόχρονα περίπου κυκλοφόρησε και η αδελφή σειρά ¨Σειρά Κάου Μπόυ", την παρουσίαση της οποίας θα βρείτε εδώ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Dream Factory, trelele & KILLMATH.
  12. vaios

    ΜΠΑΓΚΣ ΜΠΑΝΝΥ ΣΟΥΠΕΡ

    Το 1985* ο Ι. ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ εκδίδει ένα μηνιαίο κόμικ περιοδικό με τον τίτλο ΜΠΑΓΚΣ ΜΠΑΝΝΥ ΣΟΥΠΕΡ με περιπέτειες της γνωστής χάρτινης φιγούρας του λαγού, αλλά και λοιπών ηρώων της Warner Bros, όπως του Ντάφφυ Ντακ, του Πόρκυ, των Τουϊτυ και Συλβέστρου, κ.ά. Στη σειρά εξεδόθηκαν περίπου 24 τεύχη. Χρονικά η έκδοση τοποθετείται μετά την έκδοση του 1976 και πριν από τις εκδόσεις των ετών 1993 και 1996 των EDIMAS και MODERN TIMES. -------------------------------- Πηγή: ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΣΣΗΣ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΙΚΣ/ΙΧΩΡ & Α.Λ.Λ.Ε.Α.Σ./1998/σελ.161. * Το πρώτο τεύχος βγήκε μάλλον Φεβρουάριο, αφού το ν.4 εκδόθηκε το Μάιο. vaios/ 29-4-2009 Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους jval, sokratis & Σκρουτζ μακ Ντακ.
  13. Valtasar

    ΤΑΡΖΑΝ: ΤΕΥΧΟΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

    Προσπαθώντας να πιάσει μεγαλύτερο μέρος της αγοραστικής πίτας, ο Δραγούνης αποφασίζει, μετά την κυκλοφορία του εβδομαδιαίου Ταρζάν (12/1969) και του μηνιαίου Μεγάλου Ταρζάν (7/1970) να κυκλοφορήσει έναν τριμηνιαίο Ταρζάν των Διακοπών. Δεν πέτυχε όμως και διαπιστωμένα κυκλοφόρησαν 4 τομάκια (ιδιαίτερα σπάνια στην εποχή μας). Ταρζάν των Διακοπών(Τριμηνιαίος) 1η κυκλοφορία : Δεκέμβριος 1970 Μέγεθος: 12Χ17,4 Σελίδες: 130 (2 τρίχρωμες, 2 ασπρόμαυρες) Διαπιστωμένα: 4 Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον trelele.
  14. Dr Paingiver

    ΤΑΡΖΑΝ

    Edgar Rice Burroughs' Tarzan Εκδόσεις Δραγούνης Δεκαπενθήμερο περιοδικό που γνώρισε μεγάλη απήχηση. Παρουσίασε στην Ελλάδα τον Ταρζάν του Edgar Rice Burroughs, όπως σχεδιάστηκε από τον Joe Kubert και τον Russ Manning. Η κυκλοφορία του περιοδικού ξεκίνησε την 25 Ιουλίου 1975, ένα μήνα μόλις νωρίτερα από την κυκλοφορία πάλι από τον Δραγούνη της μηνιαίας έκδοσης Ταρζάν Σούπερ. Να θυμίσω ότι ο Δραγούνης είχε εκδόσει και πάλι περιπέτειες του Ταρζάν, το 1969 (εβδομαδιαία έκδοση), το 1970 (τριμηνιαία έκδοση) και επίσης το 1970 τον Μεγάλο Ταρζάν Σπέσιαλ (μηνιαία έκδοση). Η παρούσα έκδοση αποτελείτο από 66 σελίδες σε διαστάσεις 14 Χ 21,50. Η σειρά συνεχίστηκε μέχρι την δεκαετία του '80, πλησιάζοντας τα 150 τεύχη (διαπιστωμένα 141). Παρουσίαση της μηνιαίας έκδοσης του Δραγούνη, Ταρζάν Σούπερ από τον Lord Makro. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: Lord Marko, crc, Melandros, gkosk, ramirez, James768, Valtasar, kocomico, spidy, trelele, leonidio & KILLMATH.
  15. gkosk

    ΑΚΙΜ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

    …»Αύγουστος ήτανε, δεν ήτανε θαρρώ….», που λέει και το τραγούδι! Κι` όμως ήταν Αύγουστος και μάλιστα του 1971, όταν ο κ. Δραγούνης αποφάσισε να στηρίξει την εβδομαδιαία έκδοση του υιού του Ταρζάν, του Ακίμ δηλαδή. Ήταν εκείνο το χρονικό διάστημα που ο εκδοτικός του οίκος μάλλον πειραματίζονταν ψάχνοντας τίτλους και τρόπους για να καθιερωθεί στην αγορά, απέναντι στα ανταγωνιστικά έντυπα του κ. Ανεμοδουρά. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Η ιστορία έδειξε ότι η πλάστιγγα τελικά έγειρε προς το μέρος της παρέας που αγαπούσαν όλα τα παιδιά!(Μπλέκ, Ζαγκόρ, Όμπραξ) Το Ακίμ Διακοπών, εμφανίζεται λοιπόν το 1971, πολύ φιλόδοξο και με ένα αν μη τι άλλο περίεργο σχόλιο στην πρώτη του σελίδα. Κάτι σαν κίνητρο για τους αναγνώστες, οι οποίοι ανακάλυπταν μέσω της συγκεκριμένης έκδοσης, πως εκτός από τις 132 σελίδες, ήταν εξίσου σημαντικό ένα περιοδικό να έχει συνολικά 1000 σχέδια!!! Κι ` όλα αυτά με μόνο 10 δραχμές! Ε, μιλάμε για σκάνδαλο!!! Στα ενδότερα της βραχύβιας αυτής έκδοσης(μόλις 1 τεύχος αρκετά σπάνιο!!!), συναντάμε εκτός του Ακίμ, το γνωστό μας Κίβι και έναν παντελώς άγνωστο σε εμένα ονόματι Μπόμπ Στάνλευ!
  16. gkosk

    ΚΙΤ ΚΑΡΣΟΝ

    Ο δεύτερος κάουμποι του κ. Δραγούνη, ο Κίτ Κάρσον, εμφανίστηκε στα περίπτερα της χώρας μας στις 5-4-1969. Ο εκδοτικός οίκος Πηδάλιο Πρές κυκλοφόρησε τουλάχιστον 41 τεύχη του. Δεν τα πήγε τόσο καλά όσο περίμενε ο εκδότης, ούτε μπόρεσε να φθάσει τα 50 τεύχη του «συγγενή» του, Τέξ Τον. Κυκλοφορούσε κάθε Σάββατο, κόστιζε 3 δραχμές, σε σχήμα 14 Χ 20,5, οι ιστορίες του ήταν αυτοτελείς και ασπρόμαυρες (!) και χωρούσαν σε 68 σελίδες. Για όποιον ενδιαφέρονταν, υπήρχε η δυνατότητα συνδρομής με κόστος 150 δραχμές (εντός συνόρων), 33 Γαλλικά φράγκα, 6 δολάρια Αμερικής ή 28 Γερμανικά μάρκα!!! Ο δημιουργός του Κίτ Κάρσον, είναι ο Ιταλός Rino Albertarelli, ενώ τα δικαιώματα εμφανίζεται να έχουν έρθει από τον Γαλλικό εκδοτικό οίκο Imperia. Στην Γαλλία ο Kit Karson ξεκίνησε το 1956 και η έκδοση του άντεξε για 30 ολόκληρα χρόνια !!! Κάτι ανάλογο είχαμε και στην Ολλανδική έκδοση, ενώ στην Γερμανία έχει συνολικά γνωρίσει 4 επανεκδόσεις!!! Αν πάμε πίσω στον χρόνο, θα δούμε πώς το 1948 στην Αμερική, εμφανίζεται ένα περιοδικό με το ίδιο όνομα. Μήπως θα πρέπει ο ντετέκτιβ του GC ο Germanicus, να ετοιμάσει βαλίτσες για μια νέα αποστολή??!!! Κυκλοφορούσε κάθε Σάββατο. ------------------------------------------------- Το μέλος KILLMATH λέει εδώ. Έτσι ανέβηκαν τα διαπιστωμένα τεύχη της σειράς. Μέσα στο τεύχος ανακοινώνεται η αλλαγή περιοδικότητας από εβδομαδιαία σε δεκαπενθήμερη καθώς και η μείωση της τιμής από 3,50δρχ σε 3δρχ που θα ίσχυε από το τεύχος 45 . Το ίδιο θα ίσχυε και για το Τεξ-Τον 61, ωστόσο δεν ξέρω αν όντως κάποιο από αυτά τα δυο κυκλοφόρησε. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα και τις πληροφορίες τους Dream Factory, Valtasar, crc, sokratis, filip58, Σκρουτζ μακ Ντακ, KILLMATH & φλοκ.
  17. Valtasar

    ΤΕΞ-ΤΟΝ

    Προπομπός του Κιτ Κάρσον του Δραγούνη, που κυκλοφόρησε λίγο μετά, ο ΤΕΞ-ΤΟΝ κυκλοφόρησε την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 1968. Εβδομαδιαίο(κάθε Πέμπτη) περιοδικό μεσαίου μεγέθους(14Χ20,5), με 66 ασπρόμαυρες σελίδες και ουέστερν περιεχόμενο με τον ομώνυμο πρωταγωνιστή. Περιείχε 2 αυτοτελείς ιστορίες του γελαδάρη καου-μπόυ που πολεμούσε πάντα για το δίκιο. Ο Δραγούνης επανακυκλοφόρησε τις ιστορίες αυτές σε μετέπειτα διάστημα σε τομάκια(χωρίς εξώφυλλα) στην σειρά ΟΥΕΣΤΕΡΝ αλλά οι λεπτομέρειες πάνε σε άλλη παρουσίαση Παραθέτω τα στοιχεία της έκδοσης και μία εσωτερική σελίδα Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα και τις πληροφορίες τους Melandros, Dream Factory, crc, vaios, sokratis & filip58.
  18. gkosk

    ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ

    Στις 29 Αυγούστου 1970 ο εκδοτικός οίκος του κ. Δραγούνη κυκλοφορεί το εβδομαδιαίο εικονογραφημένο Ρομπέν. Μικρό σχήμα (17X12.5) και κόστος 2 δραχμές. Χρώμα σελίδων κόκκινο και μαύρο!! Άλλα χρόνια τότε!! Ο γνωστός ήρωας - υπερασπιστής των φτωχών και αδικημένων Βρετανών, με έδρα το δάσος Σέρκγουντ, επισκέπτεται και την χώρα μας. Τα δικαιώματα του ήρθαν στην Πηδάλιο Πρές μέσω της Γαλλικής Mon Journal. Δυστυχώς δεν έκανε σπουδαία καριέρα στην χώρα μας, αφού χάθηκε δια παντώς μετά από 40 τεύχη (τελευταία κυκλοφορία 29/5/71). Με τις υγειές μας!!! Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Valtasar, Melandros, sokratis & KILLMATH.
  19. gkosk

    Ο ΙΠΠΟΤΗΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΝΤΡΕΚ

    Την Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου του 1971, ο κ. Δραγούνης «ρίχνει» ακόμη ένα νέο εικονογραφημένο περιοδικό στην αγορά. Ήταν ο μήνας με τις πολλές νέες κυκλοφορίες του εκδοτικού οίκου «Πηδάλιο Πρές», αφού, όπως έχετε διαβάσει ξανά, εκτός του Ντρέκ, είδαμε σχεδόν ταυτόχρονα στα περίπτερα και τα Μπίγκο, Μάρκο Πόλο και Τάνκς. Το Ντρέκ, δυστυχώς είχε την τύχη των Κίβι, Μπίγκο, Ρομπέν και Μάρκο Πόλο, αφού μετά από λίγα τεύχη, στην αρχή ενσωματώθηκε σε άλλα πιο επιτυχημένα περιοδικά του οίκου(π.χ. Ταρζάν) και έπειτα εξαφανίστηκε!! Γενικά από τον κύκλο αυτό των εικονογραφημένων του κ. Δραγούνη, μόνον το Ρακάρ τα πήγε λίγα τεύχη καλύτερα! Τι ήταν το Ντρέκ; Ένας φίλος, μου είχε πει κάποτε: ….»Γιώργο, απλά δεν διαβάζονταν, ούτε αυτό, ούτε το Μπίγκο!!!.......» Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν ανήκε στην κατηγορία εκείνη των περιοδικών, που μπορούσαν να τα «βάλουν» με τα αντίστοιχα του κ. Ανεμοδουρά. Ένας πειρατής- Ρομπέν των Δασών, με αρκετό χιούμορ και κεφάτους συντρόφους, με τον απαραίτητο παπαγάλο στον ώμο, ο οποίος δυστυχώς για τους φίλους του άντεξε για μόλις 4 αυτόνομα τεύχη!!! It`s a hard life!! Καλό περιοδικό πάντως, με σενάρια ικανοποιητικά και ιδιαιτερότητες στο σκίτσο, θα μπορούσε να είχε καλύτερο τέλος, αλλά......Δραγούνης είπαμε!!!!!! 2 εξώφυλλα από τον Valtasar.
  20. theguest

    ΕΤΗΣΙΟ ΚΟΜΙΚΣ 1972

    ΤΙΤΛΟΣ: ΕΤΗΣΙΟ ΚΟΜΙΚΣ 1972 ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: δέν ἀναγράφεται, ἐκτιμῶ ὅτι κυκλοφόρησε μεταξύ Χριστουγέννων 1971 καί πρωτοχρονιᾶς 1972 ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΗΔΑΛΙΟ ΠΡΕΣΣ / Δραγούνης ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ἕνα καί μοναδικό ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΩΝ: 1 ΜΕΓΕΘΟΣ: 12 Χ 17 ἑκ. ΤΟΜΟΣ ΧΡΩΜΑ: ἀσπρόμαυρο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: εὐρωπαϊκό κόμικ, κυρίως ἰταλογαλλικό ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: πολυθεματικό, ἱστορίες τῶν: ΜΠΙΓΚΟ Κάπταιν ΒΙΡ-ΝΤΕ-ΜΠΟΡ ΜΑΚ ΚΙΒΙ ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ, τό ὑπέροχο ρομπότ ΚΑΡΡΕΤ ΜΠΙΓΚ κ ΜΠΑΓΚ ΠΑΤΑΜΠΑΓΚ 11 σελίδες ποικίλης ὕλης ΣΕΛΙΔΕΣ: 196 (στό ἐξώφυλλο λέει 200) ΤΙΜΗ: 15 ΔΡΑΧ. στήν λογική τῶν τευχῶν διακοπῶν τίτλων τοῦ Δραγούνη, ἀλλά 70 σελίδες μεγαλύτερο (ΤΕΥΧΟΣ ΓΙΓΑΣ), βγῆκε γύρω στήν πρωτοχρονιά τοῦ 1972 ἀπό ὅσο γνωρίζω δέν τό ξαναεπιχείρησε ἴσως ἡ πρώτη φορά ποῦ ἀναγράφεται στό ἐξώφυλλο φαρδιά πλατιά, καί πιό πολύ ὡς τίτλος, ἡ λέξη ΚΟΜΙΚΣ στήν Ἑλλάδα (ὁ χαρακτηρισμός εἰκονογραφημένο περιοδικό κράτησε γιά ἀρκετά χρόνια ἀκόμα) τό ἐξώφυλλό του εἶναι ἀπό χοντρό χαρτόνι, κάτι ποῦ ἴσως δικαιολογεῖ τήν παντελή ἔλλειψη στοιχείων (συνήθιζαν νά τά ἀναγράφουν στήν δεύτερη σελίδα) 4 σέλιδες γιά νά ἔχεται μία γεύση ἡ παρουσίαση ἀφιερώνεται στούς παιδικούς φίλους τζικοσκ καί Βαλτάσαρ Επιπλέον σελίδες δείγμα από τον crc.
  21. gkosk

    ΜΠΙΓΚΟ

    Ακόμη μια ιδιάζουσα περίπτωση κόμικς, από τον μετρ των σύντομων εκδόσεων στην χώρα μας, τον οίκο του κ. Δραγούνη «Πηδάλιο Πρές»! Εμφανίστηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1971. Κάτι συνηθισμένο, αφού σχεδόν όλα τα εβδομαδιαία εικονογραφημένα περιοδικά της περιόδου 1970-1975, έκαναν το ντεπούτο τους εκεί γύρω στα Χριστούγεννα! Ήταν η εβδομάδα που επέλεξε ο κ. Δραγούνης για κάνει την δική του αντεπίθεση στα περιοδικά κόμικς με 5 νέα από αυτά να κυκλοφορούν σε διάστημα μίας εβδομάδας!! Στις 17 Ταρζάν και Τάνκς, στις 18 Μπίγκο, στις 22 Μάρκο Πόλο, στις 23 Ντρέκ και λίγες μέρες έπειτα το Ετήσιο Κόμικς του 1972, που έμελε να κυκλοφορήσει για μία και μοναδική φορά!! Όλα αυτά τα περιοδικά, μαζί με το Ρομπέν, το Κίβι, και το Ακίμ, έχουν γίνει πια αντικείμενα του πόθου πολλών συλλεκτών στην χώρα μας. Το Μπίγκο κυκλοφόρησε για 4 μόνον Σάββατα, συνεχίζοντας στις σελίδες των υπολοίπων κόμικς του κ. Δραγούνη για λίγα τεύχη, μέχρι να εξαφανιστεί οριστικά. Οι ήρωες του περιοδικού θύμιζαν μια εκδοχή «Ξέγνοιαστου Καβαλάρη» της δεκαετίας του`70, μάλλον σε Ευρωπαϊκό στυλ. Πιο κουλτουριάρικο, με λιγότερη βία. Κάτι μεταξύ «παιδιών των λουλουδιών» και «Ρομπέν των Δασών»! Ο οίκος που επένδυσε στην εν Ελλάδι έκδοση του, το διαφήμισε σαν την «σύγχρονη γενιά», ενώ στον υπότιτλο συμπλήρωνε «μια θύελλα δράσεως». Τίποτα από τα δύο αυτά δεν ήταν όμως αρκετό για κερδίσει αναγνώστες. Ούτε η συμμετοχή του «Ροκ του αόρατου» ή του διηγήματος σε συνέχειες «Συνομωσία στο Φαρ Ουέστ», κατάφεραν να αποτελέσουν ένα ελκυστικό πακέτο.
  22. theguest

    ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΑΡΖΑΝ

    ΤΙΤΛΟΣ: ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΑΡΖΑΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: ΙΟΥΛΙΟΣ 1970 – ΙΟΥΝΙΟΣ 1975 ΕΚΔΟΤΗΣ: ΠΗΔΑΛΙΟ ΠΡΕΣΣ - ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: μηνιαῖο εἰκονογραφημένο περιοδικό ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΩΝ: 55 ΜΕΓΕΘΟΣ: 17,3 Χ 24 ἑκ. ΧΡΩΜΑ: ἔγχρωμο / ἀσπρόμαυρο ἀνά δισέλιδο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: τό γαλλικό ζεμπλα (δές καί παρουσίαση "μικροῦ" ταρζάν εδω) ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: "ζουγκλοπεριπέτειες" αὐτοτελεῖς περιπέτειες τοῦ Ταρζάν (Ζεμπλα) στά πρώτα του τεύχη εἶχε καί ἱστορίες τοῦ ΚΙΒΙ δισέλιδες ἀφίσες στήν μέση του καθώς καί σελίδες ποικίλης ὕλης ΣΕΛΙΔΕΣ: 68 ΣΧΕΔΙΟ & ΚΕΙΜΕΝΟ: Δέν ἀναγράφονται ΤΙΜΗ: 10 ΔΡΧ. καί στά τελευταῖα του τεύχη 12 ΔΡΧ. ἑπτά μῆνες μετά τήν ἔκδοση τοῦ «μικροῦ» Ταρζάν ὁ Δραγούνης κυκλοφορεῖ τόν Μεγάλο Ταρζάν (μέ τόν χαρακτηρισμό στό ἐξώφυλλο ΣΠΕΣΙΑΛ ΜΗΝΙΑΙΟ σέ ὅλα του τά τεύχη) ἡ σειρά κράτησε γιά πέντε χρόνια καί τό 1975, ὅταν ἡ ΠΗΔΑΛΙΟ ΠΡΕΣΣ ἀντικαταστήθηκε ἀπό τήν Ι.Γ. ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ καί ΥΙΟΙ, οὐσιαστικά συνεχίστηκε μέ τόν μηνιαῖο Ταρζάν τοῦ ΕΝΤΓΚΑΡ ΡΑΪΣ ΜΠΑΡΡΟΟΥΣ ἐδῶ οἱ ἱστορίες εἶναι στερεοτυπικές ἀφελεῖς ζουγκλοπεριπέτειες τῆς ἐποχῆς τους, μέ καλούς καί κακούς, μέ ἀρκετή δράση, μέ στάσιμους χαρακτῆρες, μέ παιδικότητα καί χιοῦμορ, μέ μοιραῖες (εἰκονικά) γυναῖκες, πού ποτέ δέν δίνουν τό φιλί στά χείλη ………. ὅμως ὁ Ταρζάν και τά ζῶα μιλᾶνε, κανονικά μέ λέξεις καί ὑπάρχει καί ἕνας ψευτομαντρέϊκ ἀτσαλάκωτος χαμένος στήν ζούγκλα καί ἕνα μαυράκι μέ ἕνα ξυπνητήρι κρεμασμένο στό λαιμό του, δύο δεκαετίες πρίν τόν Flavor Flav ἀπό τούς PUBLIC ENEMY καί φυσικά μία μεγάλη αἴσθηση συντροφικότητας καί αὐτοθυσίας. αὐτός εἶναι ὁ Ταρζάν τῶν παιδικῶν μου χρόνων, κάθε ἐπαφή μου μαζί του μέ γεμίζει ἀθωότητα, ζωντάνια, ἔμπνευση, ἐλπίδα, μοῦ δίνει μία διάθεση γιά ὑπέρβαση, μοῦ δίνει μία ἐρωτική διάθεση. Μία ἀσπρόμαυρη σελίδα του καί μία ἀπό τίς ἀφίσες του Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Valtasar, gkosk, trelele, crc & KILLMATH. ἡ παρουσίαση ἀφιερώνεται στόν λάτρη τῶν ἑλληνικῶν κόμικς (ὁ ὁποῖος καί θά συμπτύξει τόν μεγάλο ταρζάν μέ τά κλασσικά ταρζάν GCF) Bedetheque
  23. Valtasar

    ΚΙΒΙ

    Τον Δεκέμβριο του 1970, ο εκδότης Ι.Δραγούνης με την εταιρεία του ΠΗΔΑΛΙΟ ΠΡΕΣΣ, κυκλοφορεί τον τίτλο ΚΙΒΙ. Με 2 έγχρωμες/2 ασπρόμαυρες, μέγεθος 17Χ24 και 68 σελίδες, ο τίτλος δεν ευδοκίμησε στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να σταματήσει μετά από 3 διαπιστωμένα τεύχη. Πρωταγωνιστής ήταν ο ΚΙΒΙ, το γνωστό πουλί της Νέας Ζηλανδίας, που έμπλεκε σε περιπέτειες με χιουμοριστικό περιεχόμενο. Το σχέδιο απλό, θυμίζει σε πολλά σημεία σχέδιο του Σεραφίνο, και το σενάριο είναι χωρίς σαφή προσανατολισμό καθώς μια τον παρουσίαζε στην Άγρια Δύση σαν καουμπόϋ, μια σαν αστυνόμο στην Νέα Υόρκη, μια σαν ναυαγό στην Κίνα τον Μεσαίωνα.... Τα τεύχη περιείχαν εκτός από μικρές ιστορίες του Κίβι και σελίδες με μικρά διηγήματα, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, σταυρόλεξα και τεστ. Δύσκολα να βρεθούνε στην εποχή μας καθώς η μικρή διάδοσή τους τα κάνει δυσεύρετα. Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα για να δείτε το σχέδιο. Ένα ολιγοσέλιδο απόσπασμα μέσα από το κόμικ θα βρείτε εδώ.
  24. gkosk

    ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ

    Ένα ακόμη περιοδικό του κ. Δραγούνη που ήρθε από την Γαλλία. Είναι το «Μάρκο Πόλο» των εκδόσεων Mon Journal. Στην Ελλάδα είχε την «γνωστή» τύχη του εκδοτικού οίκου του κ. Δραγούνη. Δηλαδή «άντεξε» λίγες εβδομάδες και συγκεκριμένα 4, πριν ενωθεί με το «Μπίγκο» και το «Ντρέκ», για να μας «κουνήσει» μαντήλι ένα μήνα έπειτα, αφήνοντας πίσω του απογοητευμένους αναγνώστες και 4 αν δεν κάνω λάθος, δυσεύρετα τεύχη!!!! Το σχήμα του ήταν μικρό και το κόστος 3 δραχμές. Το 1976, συναντάμε το Μάρκο Πόλο, στην ύλη του Τζάγκουαρ. Σκαναρισμένα και διαθέσιμα για ανάγνωση και τα τρία τεύχη, ΕΔΩ. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον Valtasar.
  25. Ion

    ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΠΑΫ

    Εκτός απ’ τον εβδομαδιαίο Ποπάϋ, υπήρχε και ο Μεγάλος Ποπάϋ, ο οποίος ήταν μηνιαίος. Και το μικρό και το μεγάλο Ποπάϋ ήταν ακριβώς στο ίδιο ύφος. Κυκλοφόρησε το 1975 απ’ τον Δραγούνη, και σύμφωνα με τον Κάσση έχει υπερβεί τα 230 τεύχη (263 διαπιστωμένα). Μέγεθος 21,5 x 29, 68 σελίδες (μισές έγχρωμες, μισές ασπρόμαυρες). 18,7 x 26,5 εκ. για μια περίοδο. Από το #245 το περιοδικό αλλάζει τίτλο σε Νέος Μεγάλος Ποπάϋ το οποίο είναι όλο έγχρωμο σε πιο μικρό μέγεθος 16,3 x 23 εκατοστά. Παράλληλα, κυκλοφόρησαν και τα "Μεγάλα Κλασικά Ποπάϋ", το οποίο ήταν ένα τομάκι με τρία τεύχη του "Μεγάλου Ποπάϋ". Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα και τις πληροφορίες τους kolotoubas, Dr. Paingiver, Valtasar, jval, dionik, Ion13, Melandros, zoo, Dream Factory, vaios, sokratis, Σκύλος, archon, leonidio, tik, dinos182, Paliakoudis, DINOVOLIO, KILLMATH, Σκρουτζ μακ Ντακ, aridriv, Darth21, Επιθεωρητής Le Pit, Andysaurus, VAGELIS, albert & James768.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.