Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Βυζάντιο'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Indian

    ΘΥΕΛΛΑ: ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ

    Η θρυλική Καπετάνισσα Θύελλα και το ατρόμητο και χριστεπώνυμο πλήρωμά της επιστρέφουν για την συνέχεια των περιπετειών τους στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία του 10.020 μ.Χ.. Μετά από το τέλος ενός καταστροφικού εμφυλίου, ανάμεσα στους Εικονομάχους και τους Εικονολάτρες, που άφησε ανοιχτές πληγές σε όλη την αυτοκρατορία, η επικρατούσα ισχυρή δύναμη που επιβιώνει είναι εκείνη των βρυκολάκων, οι οποίοι πλέον καταδυναστεύουν τους πολίτες για λογαριασμό της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Κάτι τέτοιο φαίνεται ότι δεν μπορεί να το ανεχτεί η Θύελλα κι έτσι μαζί με το τσούρμο της επιστρέφει στην Γη με σκοπό να πολεμήσει την μοχθηρή Αυτοκράτειρα και να δώσει ένα τέλος στην τυραννία της. Προσωπικά δεν έτυχε να διαβάσω το πρώτο κόμικ της σειράς, ούτε και το prequel της, αλλά το συγκεκριμένο κόμικ είναι έτσι δομημένο που μπορεί ακόμα κι ένας “αδιάβαστος” αναγνώστης να μπει γρήγορα στο νόημα και το κλίμα. Ο Νίκος Καμπασελέ έχει δημιουργήσει ένα σύμπαν που στην αρχή ομολογώ ότι με ξένισε και με παραξένευσε. Προχωρώντας την ανάγνωση, όμως, διαπίστωσα ότι υπάρχει σωστή δομή, κλιμακούμενη υπόθεση κι αρκετές σκόρπιες σκηνές δράση και μαχών (εννοείται πριν την τελική) που με κράτησαν στις σελίδες. Το σενάριο δανείζεται στοιχεία από την Ορθοδοξία, αλλά κι από το Βυζάντιο και την Επανάσταση του 1821 (για να μην αναφέρω και τους βρυκόλακες!) κι όλα αυτά τα περιβάλλει με πολλή φαντασία, επιστημονική και μη. Μία πραγματικά αξιέπαινη πρακτική, την οποία δεν θυμάμαι να έχω δει σε κάποια άλλη δουλειά! Κι όλα αυτά χωρίς να πλατειάζει, ούτε να αναδεικνύει περισσότερο μία συγκεκριμένη πλευρά. Έχουν μπει οι σωστές δόσεις καθόλη την διάρκεια. Όσον αφορά το φινάλε, αυτό βγάζει δυναμισμό, έχει ένα πανέξυπνο plot twist και δεν διστάζει να “τσαλακώσει” την κεντρική πρωταγωνίστρια και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό! Και μιας και μιλήσαμε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, να πούμε ότι πολλοί από τους χαρακτήρες του cast διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο στην πλοκή. Αυτός ο πλουραλισμός δεν νομίζω ότι “μπουκώνει” το σενάριο. Απεναντίας, το ενισχύει και δεν το κάνει μονότονο. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία αξιόλογη προσπάθεια η οποία με έψησε να διαβάσω και τα προηγούμενα μέρη της. Προτείνεται στους λάτρεις της Επιστημονικής Φαντασίας, αλλά και σε εκείνους που αρέσκονται σε ιστορικές και θρησκευτικές υφές στα κόμικς που διαβάζουν. Αναφέρομαι σε υφές γιατί εννοείται ότι δεν στηρίζεται σε 100% εμπεριστατωμένα γεγονότα. Βέβαια, κοντά είναι το… 10.020 μ.Χ., εδώ θα είμαστε για να συζητήσουμε αν τελικά ο Καμπασελέ είναι ένας απλός δημιουργός κόμικς ή ένας προφήτης! Κι από τον εικαστικό τομέα μπορώ να πω ότι έμεινα ικανοποιημένος. Έχουμε ένα σχέδιο που βγάζει δυναμισμό κι έχει σαν δυνατό του σημείο τα τεράστια ποσά φαντασίας που έχουν κατατεθεί για την απόδοση των χαρακτήρων και (ιδιαιτέρως) των οχημάτων. Υπήρχαν, βέβαια, μερικές φορές που είχα την αίσθηση ότι το σχέδιο ήταν στατικό, αλλά υπήρχαν κι άλλες (στις σκηνές δράσης) που με αποζημίωνε με την έντονη κίνηση. :gun: Πολύ ικανοποιημένος έμεινα κι από τον χρωματισμό. Έχουν χρησιμοποιηθεί πολλά χρώματα για την κάθε περίσταση και μάλιστα με τέτοιον τρόπο ώστε όχι μόνο να μην κουράζουν το μάτι, αλλά να δημιουργούν μία ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα. Για να πω την αλήθεια, πάντως, σαν λάτρης του ασπρόμαυρου, νομίζω ότι εδώ θα πήγαινε. Η έκδοση είναι πολύ τίμια και στιβαρή. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι καλής ποιότητας και με καλή εκτύπωση των χρωμάτων και του σχεδίου. Από το χαρτί στο εξώφυλλο, ομολογώ ότι έχω παράπονο. Είναι αρκετά λεπτό για την περίπτωσή του και η παραμικρή υγρασία το “κατσαρώνει”. Το δέσιμο στην ράχη, από την άλλη, είναι τέλειο. Σαν συνοδευτικό υλικό μπορούμε να εντάξουμε τέσσερις σελίδες με προσχέδια χαρακτήρων της σειράς, καθώς επίσης και της τεθωρακισμένης λειψανοθήκης, που όταν την είδα για πρώτη φορά, γούρλωσα τα μάτια από έκπληξη! Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους. Συνέντευξη του δημιουργού με αφορμή την δημιουργία της πρώτης “Θύελλας” Συνέντευξη του δημιουργού στα πλαίσια του Chaniartoon 2023 (βίντεο YouTube)
  2. Indian

    ΚΑΤΑΦΡΑΚΤΟΣ

    Βρισκόμαστε στο έτος 1176 μ.Χ., στο Βυζάντιο. Ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός εκστρατεύει εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων, αλλά εκείνοι στήνουν ενέδρα, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει σφαγή στην περιοχή του Μυριοκέφαλου, στις 17 Σεπτεμβρίου. Εκεί, ο Κατάφρακτος ιππότης, Νικηφόρος Ακροπολίτης, πέφτει νεκρός. Μετά από λίγες ημέρες ένας συστρατιώτης του επισκέπτεται την γυναίκα του και της ανακοινώνει, γεμάτος λύπη, αλλά κι έναν αδιόρατο φόβο, τα άσχημα νέα. Πριν προλάβει εκείνη να θρηνήσει, ο ιππότης την παρακαλεί να τον βοηθήσει ώστε ο κύρης της να τον αφήσει ήσυχο, καθώς ο ίσκιος του τον ακολουθεί συνέχεια! Κάπως έτσι ξεκινάει ακόμα ένα ταξίδι μας στο παρελθόν του Βυζαντίου, δια χειρός Νίκου Παπαμιχαήλ, ο οποίος έχει επιμεληθεί το σενάριο και το σχέδιο της ιστορίας και την Byzantine Tales, η οποία μας έχει συνηθίσει στα ποιοτικά αναγνώσματα που έχουν σαν εφαλτήριο την συγκεκριμένη ιστορική εποχή. Το σενάριο, το οποίο δεν είναι αυτοτελές (το πρώτο μέρος φέρει τον τίτλο “Γυρισμός”), αλλά μας υπόσχεται μία ενδιαφέρουσα συνέχεια, βρίθει στοιχείων και λεπτομερειών ιστορικού χαρακτήρα (για την έκτασή του), ενώ παράλληλα διατηρεί μία ατμόσφαιρα άκρως μεταφυσική. Ένας εξαιρετικός συνδυασμός, αν θέλετε την γνώμη μου! Ο Παπαμιχαήλ στήνει μία πλοκή που βάζει τον αναγνώστη στον Μεσαίωνα και παράλληλα δημιουργεί εξαιρετικές σκηνές τρόμου. Σε αυτό στέκεται αρωγός η γραμματοσειρά, αλλά και οι έντονοι διάλογοι. Σχεδόν η πλειοψηφία των χαρακτήρων που παρατίθενται είναι άκρως ενδιαφέρουσες προσωπικότητες και οι επιλογές που αποφασίζουν να ακολουθήσουν είναι δύσκολες (για να μην πω σκληρές και δυσβάσταχτες), δίνοντας, με αυτόν τον τρόπο, μία άγρια ομορφιά στην ιστορία. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία ιστορία που καλύπτει πολλά από τα γούστα του αναγνωστικού κοινού, αλλά πρωτίστως θα πρέπει να διαβαστεί από τους λάτρεις της συγκεκριμένης εποχής (το ακούς @ germanicus ?) και του horror στοιχείου. Νομίζω ότι δεν θα απογοητευτούν. Όσο ευχαριστημένος έμεινα από τον συγγραφικό, άλλο τόσο ευχαριστημένος έμεινα κι από τον εικαστικό τομέα. Έχουμε ένα σχέδιο που σέβεται και υπηρετεί και τους δύο ρόλους του σεναρίου, με αποτέλεσμα να ενισχύει τον ιστορικό, αλλά και τον μεταφυσικό χαρακτήρα της ιστορίας. Σε κάθε καρέ βρίσκουμε πολλές λεπτομέρειες, οι οποίες, αν και το φορμάτ του κόμικ είναι μικρό, δεν φλυαρούν και δεν παραφορτώνουν τα καρέ. Επίσης, ο χρωματισμός εμπνέεται από τους τόνους του μαύρου κι έχει σκούρα παλέτα. Η έκδοση (όπως έγραψα και πιο πάνω) έχει μικρό φορμάτ, αλλά η ιστορία “αναπνέει” άνετα μέσα της. Τόσο τα εξώφυλλα, όσο και οι εσωτερικές σελίδες είναι ποιοτικά πολυτελείς, ενώ είναι δεμένες μεταξύ του με θερμοκόλληση. Σαν συνοδευτικό υλικό εντάσσουμε λίγα λόγια για τους Κατάφρακτους, τα οποία παρατίθενται στην εσωτερική πλευρά του εξώφυλλου, καθώς και μία σελίδα που αναφέρει το ιστορικό γεγονός της μάχης που προηγήθηκε της ιστορίας. Επίσης, κάπου στα μισά του εντύπου ο αναγνώστης βρίσκει ένα απόσπασμα από την προσευχή του εξορκισμού από τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο κι ένα έγχρωμο σκίτσο του Μιχάλη Κεχαγιά. Τέλος, στην εσωτερική όψη του οπισθόφυλλου, βρίσκουμε ένα εξαιρετικά σύντομο βιογραφικό του δημιουργού. Να πούμε, επίσης, ότι την επιμέλεια την έχει κάνει η Χρυσαυγή Σακελλαροπούλου. Η επίσημη ιστοσελίδα της εκδοτικής
  3. germanicus

    THEOPHANO

    Η ιστορία της αυτοκράτειρας Θεοφανώς μητέρας του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου. Σε μέγεθος BD και χορταστική με τις 140 έγχρωμες σελίδες της. Στα Αγγλικά. Ευτυχώς που υπάρχει και το podcast Byzantium and Friends του εξαιρετικού καθηγητή Καλδέλλη. Τέλη Οκτώβρη, στο 35ο podcast, είχε μια συνομιλία με τους 2 δημιουργούς, Σπύρο Θεοχάρη και Χρύσα Σακελλαροπούλου, γύρω από το κόμικ. Όπως ήταν αναμενόμενο, επί τόπου έπεσε η παραγγελία στο Amazon και έφυγαν από την πιστωτική μου $26 συν τα ταχυδρομικά (από Αγγλία φυσικά η παραγγελία). Η Θεοφανώ είναι μια τρομερά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, που έζησε στην ενδοξότερη περίοδο της Μακεδονικής Δυναστείας. Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Τσιμισκής είναι κάποια από τα ονόματα που εμφανίζονται στο κόμικ. Είναι μια femme fatale που έχει συνδεθεί με φόνους, με πραξικοπήματα και με ανατροπές. Είναι μια γυναίκα που ξεκίνησε από τα χαμηλότερα στρώματα της Βυζαντινής κοινωνίας για να καταλήξει να φορέσει την πορφύρα. Εάν είχε γράψει για αυτή ένας Προκόπιος ή είχε ανεβάσει παράσταση στις προ-κρισης glory days μια Ντενίση, πιθανότατα να την ήξερε ο κόσμος όπως ξέρει την Θεοδώρα Τι έκανε από τα όσα της καταλογίζουν? Μάλλον απειροελάχιστα Είναι όμως τρομερά αγαπημένο μοτίβο της Ρωμαϊκής ιστοριογραφίας (διότι Ρωμαίοι ήταν οι άνθρωποι, που απλώς τύγχανε να μιλάν Ελληνικά) το να αποδίδουν τα χείριστα σε κάποιες από τις γυναίκες που είναι δίπλα στην εξουσία. Για παράδειγμα η Λίβια, η σύζυγος του Αύγουστου, για όσους θυμούνται τη βρεταννική σειρά I Claudius. Το κόμικ αυτό καθαυτό έχει τα καλά του, έχει τα κακά του. Σεναριακά είναι κατά 95% πιστό στην ιστορία όπως μας έχει μεταφερθεί. Έχει κάποιες μικροαλλαγές, καθαρά για δραματικούς λόγους, οι οποίες δε νομίζω πως ενοχλούν έναν history buff. Δεν με χάλασαν εμένα έστω. Εμφανίζονται άτομα που είναι διάσημα (σε έναν history buff... ) και βοηθάνε στην κατανόηση της ίδιας της ιστορίας. Πόσων ετών ήταν ο Βασίλειος Λεκαπηνός ή ο Βάρδας Σκληρός όταν συνέβησαν όσα συνέβησαν Το πρόβλημά είναι ότι καλύπτει 20 χρόνια ιστορίας. Τις προάλλες πέτυχα μια ατάκα του Ταραντίνο. Έλεγε ότι κάτι για όλη τη ζωή του Ελβις Πρίσλεϋ δεν θα ήταν ταινία. Ταινία θα ήταν κάτι για μια ημέρα από τη ζωή του. Η μέρα που πήγε στη Sun Records ή ακόμα καλύτερα η αμέσως προηγούμενη μέρα με την ταινία να τελειώνει όταν θα έμπαινε μέσα στη δισκογραφική για να υπογράψει. Κάπως έτσι και εδώ. Ο σεναριογράφος το γνωρίζει και προσπαθεί να το χειριστεί βάζοντας έναν τρίτο να αφηγείται την ιστορία της. Αυτός ο τρίτος όμως εμφανίζεται στην αρχή και στο τέλος. Στο ενδιάμεσο έχεις ξεχάσει πλήρως ότι υπάρχει. Εγώ έστω Οπότε ενώ δεν είναι τιγκαρισμένο με τα αφηγηματικά πλαίσια των Κλασικών Εικονογραφημένων, ως σύνολο θυμίζει πάρα πολύ το στυλ των Ελληνικών δημιουργιών της σειράς. Εικαστικά. Το εξώφυλλο είναι εξαιρετικό. Το ντεκουπάζ είναι κι αυτό πάρα πολύ καλό. Η μελέτη που έχει γίνει για το πως ήταν το παλάτι του Βουκολέωντα, τα ρούχα, τα μνημεία κ.ο.κ. είναι προφανέστατη. Τα πρόσωπα είναι πάρα πολύ καλοσχεδιασμένα, οι χαρακτήρες διακριτοί παρά το πλήθος τους. Τα σώματα όμως έχουν πρόβλημα. Ήταν έντονη μέσα μου η εντύπωση ότι αυτό ήταν το πρώτο κόμικ που φτιάχνει η δημιουργός, οπότε το χέρι είναι σφιχτό σε αυτό το σκέλος. (άνετα μπορεί να φταίει η προκατάληψή μου διότι δεν έχω ακούσει το όνομά της σε κόμικ. ως προς την εντύπωση αυτό όμως. διότι υπήρχε θέμα εκεί. και πραγματικά πιστεύω ότι 5-10 κόμικ μετά, θα δούμε πολύ καλύτερα πράγματα). Συνολικά. Κάποιος πυροβολημένος όπως εγώ με το Βυζάντιο θα περάσει μια χαρά. Για τους υπόλοιπους θα το πρότεινα με άνεση ως κόμικ για έφηβους. Κάτι σαν μια μοντέρνα εκδοχή των Κλασσικών Εικονογραφημένων. Πραγματικά μοντέρνα όμως Όχι απλά μια κυριλέ επανέκδοση υλικού των 50ς Δυστυχώς λόγω του δεσίματος (χοντρό με ράχη), δεν μπορώ να σκανάρω υλικό από μέσα. Υπάρχει όμως site καθώς και facebook για όποιον θέλει να δει πράγματα. Παραθέτω κάποιες από τις φωτογραφίες από εκεί. Και επειδή είναι ένα κόμικ που σέβεται τον εαυτό του, στο τέλος έχει 4 σελίδες με πολύ καλές ιστορικές σημειώσεις. Έξτρα πόντοι για απεικόνιση τειχογραφίας σε εκκλησία της Καπαδοκίας με το Νικηφόρο Φωκά της οποίας η ύπαρξη μου διέφευγε Ήξερα μόνο την απεικόνιση από το χειρόγραφο του Σκυλιτζή. Επί του παρόντος το κόμικ θα το βρείτε μόνο μέσω Amazon. Οι δημιουργοί πάντως καταβάλουν προσπάθειες να το βγάλουν και στα Ελληνικά. Όταν ξεμπερδέψουν με τα γραφειοκρατικά των ελληνικών ISBN.... φβ της δημιουργού ΥΓ Ακούστε το podcast με τη συζήτηση του Καλδέλλη και των δημιουργών... όχι μόνο Μίκυμάο. βαζιβαζούκοι. === edit και εδώ είναι το τόπικ για την Ελληνική έκδοση Οπότε αυτό εδώ κλειδώνει και η όποια συζήτηση θα γίνεται εκεί
  4. Προσοχή. Από τη δεύτερη εικόνα και μετά το άρθρο δίνει την πλοκή κεφάλαιο-κεφάλαιο Οπότε, εάν δεν γνωρίζετε την υπόθεση, ίσως να ήταν σκόπιμο να μην το διαβάσετε μετά από εκείνη τη φωτογραφία και να περιοριστείτε στο κείμενο ανάμεσα στις 2 φωτογραφίες που δίνει κάποια γενικά στοιχεία για το κόμικ ==== Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος και ο Γιώργος Γούσης εξηγούν πώς μετέτρεψαν το κλασικό ιπποτικό μυθιστόρημα σε ένα εξαιρετικό ελληνικό fantasy. Οι χαρακτήρες είναι δύο νέοι άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν δύο σύγχρονοι νέοι ως προς την κινησιολογία, το στήσιμο του σώματος. Δεν μιλούν την αργκό των πιτσιρικάδων, ο λόγος στα μπαλονάκια είναι ένας στρωτός, νεοελληνικός, πεζός λόγος, απαλλαγμένος από νεολογισμούς, βασισμένος πιστά στον Κορνάρο... Ο Ερωτόκριτος του Βιτσέντζου Κορνάρου, μiα έμμετρη μυθιστορία σε κρητική διάλεκτο του 17ου αιώνα, είναι ένα έργο απ' το οποίο όλοι περνούν ξώφαλτσα στο μάθημα των Νέων Ελληνικών, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν πραγματικά το στόρι του. «Ξέρουμε τον Ερωτόκριτο, αλλά ουσιαστικά δεν τον ξέρουμε» λέει ο Δημοσθένης Παπαμάρκος. «Ό, τι εικόνα έχουμε προέρχεται από τη λαϊκή τέχνη, τον Θεόφιλο, κάτι που σε έναν πιτσιρικά φαντάζει μίζερο. Δεν ξέρεις την πλοκή, τον πλούτο των περιστατικών, ξέρεις μόνο για τον έρωτα του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Είναι ένα κλασικό ιπποτικό μυθιστόρημα με ανατροπές και εντάσεις, γρήγορες σκηνές, μονομαχίες, "αγωνία" για το τι θα γίνει στο τέλος, σαν να βλέπεις μια ταινία δράσης. Διαδραματίζεται στην Αθήνα, ενώ οι πιο πολλοί έχουν την εντύπωση ότι διαδραματίζεται στην Κρήτη, και μέσα από το βασικό μοτίβο του ανεκπλήρωτου έρωτα δύο νέων θίγονται θέματα διαχρονικά, όπως η φιλία, η γενναιότητα, η τιμή». Η μετατροπή του σε graphic novel ήταν μεγάλη πρόκληση, έτσι, με τον Δημοσθένη και τον Γιάννη Ράγκο στο κείμενο και τον Γιώργο Γούση στο σκίτσο, το έργο του Κορνάρου πήρε μορφή κόμικ με μια εντελώς σύγχρονη «σκηνοθεσία». «Με ενδιέφερε ο Ερωτόκριτος και δούλεψα με μεράκι» λέει ο Γιώργος. «Συνειδητοποίησα ότι το έργο έχει εικόνες και δράση, αλλά δεν έχει περιγραφή, δεν τη σκηνογραφεί, έχει κοστούμια αλλά, κι αυτά δεν τα περιγράφει. Επίσης, είναι άχρονο, μόνο ο τόπος, η Αθήνα, ορίζεται, οπότε είχα την άνεση να κάνω ό,τι ήθελα. Και κάναμε ένα ελληνικό fantasy». «Προσέξαμε ώστε τα στοιχεία που εφευρίσκουμε να τα αντλούμε πάντοτε από κάτι ιστορικό και μετά να το μετασχηματίζουμε για τις ανάγκες του κόμικ» προσθέτει ο Δημοσθένης. «Αυτό μας οδήγησε στο να χορογραφήσουμε τις μάχες βάσει αναγεννησιακών εγχειριδίων οπλομαχητικής, κάτι που για έναν νέο αναγνώστη θα είναι φρέσκο, δεν θα είναι η ψεύτικη μάχη που έχεις συνηθίσει να βλέπεις σε ένα κόμικ». «Τα πλάνα είναι ποπ, είναι σύγχρονα, είναι παραμυθένια, νομίζω ότι κερδίζουν τις εντυπώσεις» λέει ο Γιώργος. «Όλες οι μορφές είναι στηριγμένες στις γραμμές των μορφών από τα αρχαία ελληνικά αγγεία. Αυτή η επιλογή έκανε το έργο ακόμα πιο μοντέρνο, γιατί διαπιστώσαμε ότι αυτό το φέρνει πιο κοντά στο manga» συνεχίζει ο Δημοσθένης. «Η φιγούρα του νεαρού Ερωτόκριτου στο εξώφυλλο είναι βασισμένη στον Κανόνα του Πολυκλείτου, τον "δορυφόρο", τα χέρια των δύο ερωτευμένων συμπλέκονται πάνω στο σπαθί για να δείξουμε ότι η γυναίκα είναι ισότιμη με τον άντρα. Δεν είναι καθόλου αυτό που περιμένεις να δεις. Δεν είναι νέα ανάγνωση, έτσι ήταν πάντα, απλώς δεν το έβλεπε κανείς». «Οι χαρακτήρες είναι δύο νέοι άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν δύο σύγχρονοι νέοι ως προς την κινησιολογία, το στήσιμο του σώματος. Δεν μιλούν την αργκό των πιτσιρικάδων, ο λόγος στα μπαλονάκια είναι ένας στρωτός, νεοελληνικός, πεζός λόγος, απαλλαγμένος από νεολογισμούς, βασισμένος πιστά στον Κορνάρο. Με έναν τρόπο, το ότι μείναμε πιστοί στο κείμενο μας βοήθησε πολύ στη διαδικασία τού να χτίσουμε τον κόσμο του κόμικ – είναι μια σύνθεση που αντλεί από στοιχεία της ελληνικής τέχνης όλων των περιόδων, με τον ίδιο τρόπο που η γλώσσα του Κορνάρου αντλεί από όλη την ελληνική γλωσσική παράδοση. Η αυλή του βασιλιά επιλέξαμε να είναι βυζαντινότροπη, ενώ οι στρατιώτες του είναι αναγεννησιακοί, η Αθήνα είναι μία μείξη από αρχαία Αθήνα, μεσαιωνική, βυζαντινή, βενετσιάνικη. Η αχρονία βοήθησε και στο σχέδιο, όπου κάναμε μια μείξη από πολλές χρονικές περιόδους και πολλούς πολιτισμούς. Η γλώσσα υποδείκνυε πού να κινηθείς. Η Αρετούσα είναι φεμινίστρια της εποχής και έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με τον πατέρα της και για ταξικούς λόγους, γιατί εκείνος δεν την αφήνει να παντρευτεί τον Ερωτόκριτο, επειδή είναι κατώτερης τάξης». Το στόρι; Ο Ερωτόκριτος, γιος ενός συμβούλου του βασιλιά από μια τάξη κατώτερη, αγαπάει την Αρετούσα, κόρη του βασιλιά. Αυτός, μεταμφιεσμένος, κάνει καντάδα στην Αρετούσα. Μαγεύονται όλοι, ακόμα και ο βασιλιάς, που στέλνει φρουρά να συλλάβει τον μυστικό τροβαδούρο και σε μια συμπλοκή σκοτώνονται δύο φρουροί. Εκεί ξεκινάει η ιστορία. Το πρώτο κεφάλαιο τελειώνει εκεί όπου οι δύο νέοι συνειδητοποιούν ότι ο ένας αγαπάει τον άλλο. Η αχρονία βοήθησε και στο σχέδιο, όπου κάναμε μια μείξη από πολλές χρονικές περιόδους και πολλούς πολιτισμούς... Στο δεύτερο κεφάλαιο, ο βασιλιάς διοργανώνει μια κονταρομαχία για τη θλιμμένη Αρετούσα με γόητες της εποχής. Σε αυτήν παίρνει μέρος ο Ερωτόκριτος και κερδίζει. Είναι η πρώτη φορά που οι δύο νέοι έρχονται σε επαφή και βλέπει ο ένας τον άλλο. Στο τρίτο κεφάλαιο αρχίζουν να συναντιούνται κρυφά με τη βοήθεια της νταντάς. Η Αρετούσα λέει στον Ερωτόκριτο: «Έλα να με ζητήσεις». Στέλνει τον πατέρα του στον βασιλιά κι αυτός τον διώχνει κακήν κακώς, για τη μεγάλη προσβολή που του έκανε. Του χαρίζει τη ζωή, αλλά εξορίζει τον γιο του. Ο βασιλιάς θέτει το ζήτημα σε επίπεδο πολιτικό, του λέει πως με αυτό που κάνει αμφισβητεί την εξουσία, ακυρώνει το status του. Με έναν τρόπο, το ότι μείναμε πιστοί στο κείμενο μας βοήθησε πολύ στη διαδικασία τού να χτίσουμε τον κόσμο του κόμικ – είναι μια σύνθεση που αντλεί από στοιχεία της ελληνικής τέχνης όλων των περιόδων, με τον ίδιο τρόπο που η γλώσσα του Κορνάρου αντλεί από όλη την ελληνική γλωσσική παράδοση... Στο τέταρτο κεφάλαιο ο βασιλιάς ανακοινώνει στην κόρη του ότι θα την παντρέψει με τον Ρηγόπουλο του Βυζαντίου, αυτή αρνείται, της κόβει τα μαλλιά και τη φυλακίζει μαζί με την νταντά. Ο καιρός περνάει, ο Ερωτόκριτος είναι εξορία και στο μεταξύ ξεσπάει ο πόλεμος των Βλάχων με τους Αθηναίους. Στον πόλεμο ο Ερωτόκριτος επιστρέφει με αλλαγμένη μορφή (από τα μάγια μιας μάγισσας) ως Σαρακηνός πολεμιστής, παίρνει μέρος σε διάφορες μάχες, ενώ ξεχωρίζει και σώζει τον βασιλιά σε μια κρίσιμη μάχη. Εδώ, ως Σαρακηνός, επικοινωνεί και με την αρθούρια παράδοση της Δύσης. Στον κύκλο του βασιλιά Αρθούρου υπάρχει και ένας μαύρος ιππότης, τον οποίο αργότερα βλέπεις και στον Σαίξπηρ, στον Οθέλλο. Είναι πολύ ωραίο που και ο Κορνάρος γράφει ένα έργο που είναι ενταγμένο πλήρως στην παράδοση της Αναγέννησης. Όταν φτάνουν σε ισοπαλία στη μάχη, προτείνουν μονομαχία που θα κρίνει τον νικητή και ο Ερωτόκριτος-Σαρακηνός αντιπροσωπεύει το βασίλειο της Αθήνας. Ο Ερωτόκριτος κερδίζει, αλλά είναι σχεδόν ημιθανής. Τον γυρίζουν στο παλάτι, στο δωμάτιο της Αρετούσας, τον γιατρεύουν και κάποια στιγμή ο βασιλιάς τον πλησιάζει και του λέει «σου δίνω το βασίλειό μου». Εκείνος του απαντά ότι δεν θέλει το βασίλειο, θέλει την κόρη του για γυναίκα του και προσπαθεί να την πείσει να τον παντρευτεί. Στο τέλος, ενώ της λέει ότι ο Ερωτόκριτος είναι νεκρός και αυτή σπαράζει, πίνει το φίλτρο, αλλάζει μορφή και ξαναγίνεται ο Ερωτόκριτος. Παντρεύονται και τελειώνει το κόμικ λίγο πριν μπουν στο δωμάτιο την πρώτη νύχτα του γάμου... ==== Πηγή
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.